I
I
No. 6801.
Woensdag 30 October 1895.
34ste Jaargang.
BINNENLAND.
I
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
I’S
si
k
Kapitaal en Interesten.
FEUILLETON.
HM
Ier,
at
Mark
■F
ING.
vau
Inzending- van Advertentiën tot 1 uur des midd.
officieel is
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
IBUBG.
der Zelï-
e uitspat-
i.oi iniii: coiRAvr
vaarborgde
keud
bij u
bedraagt
ot 55,000
de 4e tot
in de 6e
'00 M. en
event, tot
prijzen
door den
Staat
randeerd.
eming
maag om
idig plaats
logelijk of
biedende
n slechts
le
00 Mark.
5000 M.
3000 M.
2000 M.
1000 M.
400 M.
300 M.
100,150 M.
155 M.
100,98 M.
42,20 M.
prijzen.
in 7 klas-
ADVERTENTIEN worden geplaatst
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
Men meldt van Hoek van Holland
Vlotterlieden uit Rotterdam, gisternacht in
de meening verkeerende dat een vreemd stoom
schip den Nieuwen Waterweg invoer, begaven
zich met hunne vletten daarheen, om te trachten
de levering te verkrijgen van de benoodigd®
proviand, enz. By het stoomschip gekomen
zynde, hetwelk de Mesacria van Rotterdam
bleek te zyn, geraakte eene der vletten voor
den boeg met het gevolg dat zij verbryzeld
werd bn de beide personen te water geraakten.
Eene andere vlet, gelukkig eveneens ter p'aatse,
ild 3 50
ld. 1.75
ld. O 90
tvangt on
gehad heb-
slijst.
Vapen van
ten eu de
7 klassen
atis.
i prijzen
pt aan de
inhouding,
eenvoudig,
afb. Prys
verschrik-
mgd lijdt
ering, die
1 van een
j het Ver
markt 34,
Bt bedrag,
:en boek-
In de Dnitsche bladen stond onlangs een
berichtje, dat de vrouw van een sergeant-
majoor te Thorn van een drieling was beval
len; in drie jaar tyds had zy haren man zeven
kinderen geschonken. Spoedig daarop ontving
de gelukkige vader uit Wiesbaden een post
wissel van 50 mark, mei het adres: >Aan
den sergeant-majoor, die in drie jaar tijde
zeven kinderen kreegop de strook stond
>Niet als bewye van holde, ma*r uit mede
leden.
Ter aanvulling van het bericht omtrent de
wederopenstelling der Fransche grenzen voor
den invoer van vee uit Nederland, brengt de
minister van buitenlandsche zaken ter kennis
van belanghebbenden, dat vee te weten
rnnderen, schapen, geiten en varkens be
stemd om in Frankrijk ingevoerd of door dat
dat land doorgevoerd te worden, vergezeld be
hoort te zya van een door de overheid op de
plaats van herkomst afgegeven certifikaat,
houdende dat bet vee gezond is en dat op het
tydstip der verzending, alsmede gedurende zes
weken vóór dat tijdstip, geen besmettelyke
ziekte ter plaatse is voorgekomeu onder vee
van dezelfde soort.
>De commandant heeft dat schrijven in
handen gesteld van de bakkers-leveranciers
van tweehonderd kadetjes, met verzoek om in
deze aangelegenheid te willen dienen van be
richt.
De bakkers-leveranciers van de tweehonderd
kadetjes hebben daarop een vergadering belegd,
waarop besloten is, den beer commandant te
antwoorden, dat zy meenden by deze gelegen
heid kadetjes te moeten leveren, volgens Oud-
Hollands Tentoonstelling.
De commandant heeft van dit schryven
afschrift gezonden aan Burgemeester en Wet-
bonders. Het is nog'niet bekend of dezen de
zaak hierby zullen laten.
Een lichtgeloovige Hagenaar hy noemt
zichzelven zoo schrijft in ’t »N. v. d. D.<»
Herhaaldelijk leest men in den laatsten
tyd in uw blad annonces, waarbij geld wordt
aangeboden. Op eenige daarvan schreef ik,
met verzoek om nadere inlichtingen en met
insluiting van een postzegel voor antwoord,
onder volledige beke^MftUing van quaüteit en
-n:* uj *--y ruim eene week ge-
Itving ik geen syllabe
tevens zoo vry was,
den toegezonden postzegel ook maar aan te
houden.
»Tot waarschuwing voor andere lichtge-
loovigen zij vermeld, dat door my bedoeld
worden de annonces gesteld als volgt
verkrijgbaar,
GOD DA, 29 Octobsr 1895.
Op het verzoek van den heer Joh. Alblas,
aannemer te Waddingsveen, om eenig hout
vóór zynu woning langs de Gouwekade (zyn
eigendom) tot nader gebruik neer te leggen,
werd door Burgemeester en Wethouders aldaar
afwijzend beschikt. Bevreemdend klinkt dit be
sluit, wanneer yv° dagelijks kunnoa zien dat
vele eigenaren, in zooverre ’t hun noodig oor
deelt de Gouwekade tut berging van bout en
steen exploiteeren.
Natuurlijk is adressant tegen deze in zyne,
en misschien vele anderer oogen in ernstig
verzet getreden.
Wvestigend, omdat geen wet, speciaal niet de
'wet van 24 Jan. 1815, betreffende het leggen
arresten op traktementen enz., bij de
hoofden der onderscheidene departementen van
Administratie, noch de wet van 1880 dat beslag
tkrbieden; de eerste niet, omdat, daargelaten
of de Rykspostspaarbank niet een zelfstandige
Organisatie bezit en een zedelyk lichaam is,
het doel der wet van 1815 was den onbelem-
merden loop der landsadministratie te verzeke
ren, waartoe de Rykspostspaarbank niet behoort,
de tweede niet, omdat al waarborgt artikel 11
dier wet den inlegger, zonder eenige reserve,
de teruggave van zyn inleg, dat artikel ook/
•iet krachtens zijn geschiedenis de onbillijke
strekking heeft een uitzondering te maken op
den in art. 1777 B. W. uitdrukkelijk gehul-
digden regel, dat al de goederen eens schulde
naars voor zyn schulden aansprakelijk zyn.
Tevens was de rechtbank van oordeel, dat
het beslag rechtens goed was gelegd onder een
directeur van een hulpkantoor der posterijen
als agent der Rykspostspaarbank - op
grond, dat die directeur gelden der Rykspost-
spaarbank ter uitbetaling onder zich kan hebben.
Mitidien werd het gelegde beslag goed en
van waarde verklaard.
Van deze beslissing zal hooger beroep wor^
den aangstsekend.
i)
Bastei en zyne vrouw Reginel waren een echtpaar,
dat, zooals men pleegt te zeggen, voor elkander ge
schapen scheen. Zij leefden vreedzaam en tevreden;
maar van sparen kon niets komen, hoezeer zij er
ook hun best toe deden; want het was een dure tijd,
en het dagloon, dat zij verdienden, was maar juist
voldoende om in hunne dringendste behoeften te
voorzien. Doch mocht er ook niets overschieten,
zoo hadden zij toch nog nooit met een leege maag
naar bed behoeven te gaan, en een huisje hadden zij
ook als hun onbezwaard eigendom, hetwelk door de
schatters op eene waarde van tachtig gulden geta
xeerd was, en een aardig tuintje was er bij, omstreeks
zoo groot, dat de dorpsklok er best in had kunnen
staan. Bastei werd, naar de gewoonte des lands,
een .«tuinman in ’t klein* genoemd, en die naam
was juist gepast, want aan de kleinheid van zijn
tuin ontbrak het niet. Om de bloemen, welke bij
daarin had staan, gaf hij niet veel, daar de bollen,
die in den grond groeiden, meer waard waren en
dienden om den mond open te houden, al mocht het
geld, dat daarmee verdiend werd, ook niet voor het
geheele jaar toereikende zijn.
Zij waren rijk, die beide echtelieden, want zij
hadden immers voor hunne bescheidene wenschen
en behoeften genoeg. Daar de bewuste bollen echter
niet genoeg opbrachten om gedurende het geheels
jaar in hun onderhoud te voorzien, deed Bastei ar
nog allerlei andere dingen bij, waarbij zyne vlytige
vrouw hem trouw hielp, namelijk houtzagen en hout
hakken, zaad binnenhalen en dorschen, maaien en
hooien en al datgene, waarmee maar iets te verdienen
viel, ’t Waren menschen, die altijd göed doorwerk-
ten, zoodat men hun gaarne iets wilden latei doen.
Zij waren door God niet met kinderen ge^gend,
en mocht dit gemis hun somtijds ook een zucht af
persen, zoo moesten zij toch erkennen, dat tij het
nog zwaarder te verantwoorden zouden gehad hebben,
als zij ook nog brood voor zoo’n aardig troepje grage
kleuters had moeten vardienen.
En toch waren zij beiden bezitters van een kapi
taal. Een oom van Reginel namelijk had haar twin
tig gulden in klinkende munt vermaakt, en bovendien
had Bastei nog een ouden, ongetrouwden neef, die
hem, wanneer hij kwam te sterven, omstreeks de
zelfde som zou nalaten.
Als nu iemand zeide, dat de armen niet zelden
gelukkiger zijn dan de rijken en aanzienlijken, dan
zou hij den spijker op den kop getroffen Rebben;
wait wat maken voor zoo iemand twintig gulden
uit? Zij zijn het oprapen haast niet waard I Maar
voor deze beide lieden was twintig gulden een
schat I En daarby moet niet vergeten worden, dat
er genoeg rijke en aanzienlijke menschen gevonden
worden, die het uitzicht hebben, van een ouden
oom, neef of zoo iets eene rijke erfenis te halen,
en die haast niet kunnen wachten, totdat die «/lieve*’
oom of neef uitknijpt, hetgeen zooveel bateekent, als
wat men in het dagelijksch leven met «/sterven”
»Ik geef u, mynheer de redacteur, volle
vrijheid myn naam aan de betrokkenen be
te maken, zoo zij naar sehryver dezes
mochten willen informeeren.c
't Nieuws nam dit achryven niet alleen
op, maar voegde er zelf nog by
>Een verhaal in omgekeerde volgorde komt
voor in het nommer van 21 dezer van de
»Utr. Ct.Daar vroeg het slachtoffer geld
te leen, en volgens zyn verhaal werd hg van
Januari tot September door een kantoorte
Amsterdam aan het lijntje gehouden, voort
durend ten koste van vry wat geld. Toen hy
het gerecht in den arm giug nemen, was de
vogel gevlogen.
>By geldaanbiedingen kan men niet te
voorzichtig zyn.<
Het volkje, dat in de bekende beruchte
sloppen en stegen van de Warmoesstraat en
omstreken te Amsterdam huist, begint hoe
langer hoe driester op te treden.
In den voornacht van Zaterdag, zoo om
streeks den tijd dat de koffiehuizen verlaten
worden, trok eene horde van ongeveer veertig
kerels, met knuppels gewapend, door de War
moesstraat en naburige straten, en toen was
’tin dat gedeelte van de stad voor wandelaars
bepaald onveilig. Iedereen werd aangehouden
of omvergeloopen en dan van geld en kost
baarheden beroofd. Een kcopman, die ook
tegen den grond gegooid werd, beroofden de
bandieten van f 40. De enkele politieposten,
welke de bende op haar jreg ontmoette, ver
mochten natuurlijk niets tegen den woesten
troep; de roovers stoorden zich volstrekt niet
aan hun aanwezigheid en gingen deze agenten,
zoodra zij zich met hunne daden inlieten, te
lijf. Op het laatst trokken zeer sterke deta
chementen agenten naar de bedreigde punten,
en aan dezen mocht het gelukken met de
sabel de gevaarlijke bende uiteen te jagen.
(U. D.)
voor gezegeld papier, successierechten en nis- en
verblijfkosten, zoodat de geheele erfenis, na aftrek
daarvan, eene som van twintig gulden beliep.
Toen Bastei met het geld thuis kwam, zeide hij
op een vroolijken toon tot zijne vrouw«Nu ben
ik even ryk als jy 1”
Reginel glimlachte, knikte hem toe en zeide: «Twin
tig en nog eens twintig maakt veertig I Och, Bas
tei I dat is waarlijk te veel geluk I Wat zullen wij
met al dat geld beginnen?”
Bastei glimlachte ondeugend en schalks, evenals
iemand, die een mooi plannetje gemaakt heeft en eea
ander daarmee wil verrassen, en zeide toen: «Het
iz niet toevallig, dat onze goede neef Christoffel nu
juist gestorven is 1 Het komt mij voor, alsof ik nog
eens een «tuinman in *t groot* zal worden I”
«Och, wat heb je nu peer voor hoogmoedige ge
dachten,” riep aijne vrouw uit. «Wij passen daar
voor als een vlag op een modderschuit, en dan zou
ik wel eens willen weten, hoe je dat zoudt aan
leggen?”
Bastei glimlachte weder schalks en geheimzinnig,
zweeg een poos om zijne vrouw nieuwsgierig te ma
ken, en zeide toen„Zie je, Reginel I je hebt zoo
even uitgerokend, dat jou twintig en mijn twintig
gulden juist veertig maakt, en ons huisje tachtig,
dat maakt samen honderd twintig. Merk je nog
niets?”
«Neen,” zeide zijne vrouw op een langgerekten
toon en keek hem ongeloovig aan. «Je weet, dat
ik een beetje zwaar van bevatting ben. Ik geloof
eigenlyk, dat je den gek met mij steekt en mij wat
by den neus neemt.”
(Ford< verveljï).
annonces
>Gdld
onder stipte geheimhouding, in bedragen van
»f 100 tot f 3000.
Brieven franco lettors 1 B D, Algemeen
Advertentie-Bureau Nijgh van Ditmar,
Rotterdam.*
«Onder de strengste geheimhouding wordt
particulier kapitaal aangeboden op Hypothe-
>ken, Grossen van Hypothecaire scbuldvorde
ringen, Grootboek kapitaal, Vruchtgebruik, Lijf.
rente, Goud, Zilver, Juweelen, Effecten,
Koopmansgoederen en Ceelen enz. Brieven
franco, letters 0 P 425, N. v. d. D.<
Te Wychen is een moord gepleegd.
Zekere Gerritsen leefde in onmin met zyne
vrouw en dwong haar Zondag zyn huis te
verlatensy keerde naar haar ouders terug en
hy nam zyn intrek by de zyne. Des avonds
brachten buurjongens den man ketelmuziek
hierover verstoord trad een broeder van Ger
ritsen met een geladen geweer naar buiten en
schoot dit af. Hij trof den spoorwegbeambte
Jan Derks, die enkel als nieuwsgierige de
N serenade bywoonde. De man viel doodelijk
getroffen neder. Hy laat zes kinderen onver
zorgd achter. De dader is in arrest.
Uit Kampen wordt aan het >Hblad< ge
schreven
>By het bezoek der Koninginnen te Kam
pen, liet de commandant der dienstdoende
schutterij de wacht, honderd man sterk, toen
deze een uur rust bad, ieder twee kadatjes
met vleesch geven.
Elk kadetje kostte bij den bakker twee
centen, en toen de commandant van een en
ander d® rekening bij burgemeester en wet
houders inzond (de gemeenteraad had voor die
ontvangst f 10,000 beschikbaar gesteld) werd
door dat college de burgemeester was af
wezig de nota aan den commandant terug
gezonden met de opmerking, dat Z. H. E. G.
de kadetjes wsl voor zes voor een dubbeltje
had kunnen krygen.
aanduidt. Denkt nu de erflater er anders over, ge"
niet4* hij nog eene goede gezondheid en smaakt he4
eten en drinken hem nog goed, dan is dat wachten
al heel onaangenaam en vervelend, en wordt het
geduld op eene zware proef gesteld.
Bastei en zyne vrouw dachten volstrekt niet over
den dood van hun ouden neef Christoffel en wensch-
ten den vriendelijken grijsaard, dien zij dikwijls be
zochten, van ganscher harte gezondheid en een lang
leven toe.
En toch liep het geheel anders uit. Op zekeren
Zondagmorgen stond hun neef Christoffel, die vlak
tegenover hen woonde, niet op. «Neef moet zeker
ziek zijn,” zeide Bastei tot zijne vrouw«want de
kerk verzuimt hy niet licht, en hy is des Zondags
altyd vroeg bij da hand, maar vandaag heb ik hem,
ofschoon het toch zulk mooi weer is, nog niet uit
het raam zien liggen en zijn pijpje rooken I Ik zal
eens naar hem gaan kyken I”
Zoo gezegd, zoo gedaan.
Maar toen Bastei het kleine kamertje, dat neef
Christoffel bewoondt, binnentrad, ontstelde hij niet
weinig; want neef lag roerloos in zijn bed, en toon
Bastei aaderby, kjrftn en eens naar hem keek, zag
hij, dat hij dood/vissji
Hij lag daar intduwehen zoo kalm en rustig, alsof
hij sliep, en dexwhtigjarige grijsaard moest den
dood des rechtvaardigen gestorven zijn, hetgeen dan
ook niet aiders kon, daar hij gedurende zijn leven
een rechtvaardige geweest was.
Nu kwamen, zooals gebruikelijk is, de heeren van
de rechtbank, die allemaal medeërfgenamen zijn,
maakten een inventaris op, verzegelden den geheelen
inboedel en kwamen eindelijk met eene rekening
Maandag iloeg te Waddingsveea het paard
van den heer v. D., gespannen voor een tilbury
aan ’t hollen; een persoon >op ’t losse paard
gezeten wist het hollende dier in te halen en
door een koene beweging van zijn rgdier ’t
ontembaar geworden beest tot staan te brengen,
waardoor zeker een wis ongeluk voorkomen
werd.
Een belangryke beslissing is door de recht
bank te 's-Hertogeubosch genomen. Op een
saldo van inleg in de rykspostspaarbank was
beslag gelegd onder handen van een directeur
van een der hulpkantoren der posteryen, alwaar
de inleg geschied was. Wel meende de ad
ministratie der rykspostspaarbank, dat een be
slag op een dergelyk saldo, onverschillig waar
gelegd niet bestaanbaar was op grond van art.
11 der wet van 1880 op de rykspostspaarbank,
waarby bet ryk, zonder eenige reserve, de
teruggave van ingelegde gelden waarborgt.
Aan ’s rechters oordeel was echter de vraag
nog niet onderworpen, of dat beslag kon gelegd
worden en zoo ja, waar dat geschieden moest.
De eerste vraag beantwoordde de rechtbank
•g
nlh
woonplaats. Dit iti Ji
leden en tot op he^e^
antwoord, terwyl