I I No. 6801. Woensdag 30 October 1895. 34ste Jaargang. BINNENLAND. I Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken. I’S si k Kapitaal en Interesten. FEUILLETON. HM Ier, at Mark ■F ING. vau Inzending- van Advertentiën tot 1 uur des midd. officieel is De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks met uitzondering van Zon- en Feestdagen. De prijs per drie maanden is 1.25, franco per post 1.70. Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN. IBUBG. der Zelï- e uitspat- i.oi iniii: coiRAvr vaarborgde keud bij u bedraagt ot 55,000 de 4e tot in de 6e '00 M. en event, tot prijzen door den Staat randeerd. eming maag om idig plaats logelijk of biedende n slechts le 00 Mark. 5000 M. 3000 M. 2000 M. 1000 M. 400 M. 300 M. 100,150 M. 155 M. 100,98 M. 42,20 M. prijzen. in 7 klas- ADVERTENTIEN worden geplaatst 15 regels a 50 Centen; iedere regel meer 10 Centen. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Men meldt van Hoek van Holland Vlotterlieden uit Rotterdam, gisternacht in de meening verkeerende dat een vreemd stoom schip den Nieuwen Waterweg invoer, begaven zich met hunne vletten daarheen, om te trachten de levering te verkrijgen van de benoodigd® proviand, enz. By het stoomschip gekomen zynde, hetwelk de Mesacria van Rotterdam bleek te zyn, geraakte eene der vletten voor den boeg met het gevolg dat zij verbryzeld werd bn de beide personen te water geraakten. Eene andere vlet, gelukkig eveneens ter p'aatse, ild 3 50 ld. 1.75 ld. O 90 tvangt on gehad heb- slijst. Vapen van ten eu de 7 klassen atis. i prijzen pt aan de inhouding, eenvoudig, afb. Prys verschrik- mgd lijdt ering, die 1 van een j het Ver markt 34, Bt bedrag, :en boek- In de Dnitsche bladen stond onlangs een berichtje, dat de vrouw van een sergeant- majoor te Thorn van een drieling was beval len; in drie jaar tyds had zy haren man zeven kinderen geschonken. Spoedig daarop ontving de gelukkige vader uit Wiesbaden een post wissel van 50 mark, mei het adres: >Aan den sergeant-majoor, die in drie jaar tijde zeven kinderen kreegop de strook stond >Niet als bewye van holde, ma*r uit mede leden. Ter aanvulling van het bericht omtrent de wederopenstelling der Fransche grenzen voor den invoer van vee uit Nederland, brengt de minister van buitenlandsche zaken ter kennis van belanghebbenden, dat vee te weten rnnderen, schapen, geiten en varkens be stemd om in Frankrijk ingevoerd of door dat dat land doorgevoerd te worden, vergezeld be hoort te zya van een door de overheid op de plaats van herkomst afgegeven certifikaat, houdende dat bet vee gezond is en dat op het tydstip der verzending, alsmede gedurende zes weken vóór dat tijdstip, geen besmettelyke ziekte ter plaatse is voorgekomeu onder vee van dezelfde soort. >De commandant heeft dat schrijven in handen gesteld van de bakkers-leveranciers van tweehonderd kadetjes, met verzoek om in deze aangelegenheid te willen dienen van be richt. De bakkers-leveranciers van de tweehonderd kadetjes hebben daarop een vergadering belegd, waarop besloten is, den beer commandant te antwoorden, dat zy meenden by deze gelegen heid kadetjes te moeten leveren, volgens Oud- Hollands Tentoonstelling. De commandant heeft van dit schryven afschrift gezonden aan Burgemeester en Wet- bonders. Het is nog'niet bekend of dezen de zaak hierby zullen laten. Een lichtgeloovige Hagenaar hy noemt zichzelven zoo schrijft in ’t »N. v. d. D.<» Herhaaldelijk leest men in den laatsten tyd in uw blad annonces, waarbij geld wordt aangeboden. Op eenige daarvan schreef ik, met verzoek om nadere inlichtingen en met insluiting van een postzegel voor antwoord, onder volledige beke^MftUing van quaüteit en -n:* uj *--y ruim eene week ge- Itving ik geen syllabe tevens zoo vry was, den toegezonden postzegel ook maar aan te houden. »Tot waarschuwing voor andere lichtge- loovigen zij vermeld, dat door my bedoeld worden de annonces gesteld als volgt verkrijgbaar, GOD DA, 29 Octobsr 1895. Op het verzoek van den heer Joh. Alblas, aannemer te Waddingsveen, om eenig hout vóór zynu woning langs de Gouwekade (zyn eigendom) tot nader gebruik neer te leggen, werd door Burgemeester en Wethouders aldaar afwijzend beschikt. Bevreemdend klinkt dit be sluit, wanneer yv° dagelijks kunnoa zien dat vele eigenaren, in zooverre ’t hun noodig oor deelt de Gouwekade tut berging van bout en steen exploiteeren. Natuurlijk is adressant tegen deze in zyne, en misschien vele anderer oogen in ernstig verzet getreden. Wvestigend, omdat geen wet, speciaal niet de 'wet van 24 Jan. 1815, betreffende het leggen arresten op traktementen enz., bij de hoofden der onderscheidene departementen van Administratie, noch de wet van 1880 dat beslag tkrbieden; de eerste niet, omdat, daargelaten of de Rykspostspaarbank niet een zelfstandige Organisatie bezit en een zedelyk lichaam is, het doel der wet van 1815 was den onbelem- merden loop der landsadministratie te verzeke ren, waartoe de Rykspostspaarbank niet behoort, de tweede niet, omdat al waarborgt artikel 11 dier wet den inlegger, zonder eenige reserve, de teruggave van zyn inleg, dat artikel ook/ •iet krachtens zijn geschiedenis de onbillijke strekking heeft een uitzondering te maken op den in art. 1777 B. W. uitdrukkelijk gehul- digden regel, dat al de goederen eens schulde naars voor zyn schulden aansprakelijk zyn. Tevens was de rechtbank van oordeel, dat het beslag rechtens goed was gelegd onder een directeur van een hulpkantoor der posterijen als agent der Rykspostspaarbank - op grond, dat die directeur gelden der Rykspost- spaarbank ter uitbetaling onder zich kan hebben. Mitidien werd het gelegde beslag goed en van waarde verklaard. Van deze beslissing zal hooger beroep wor^ den aangstsekend. i) Bastei en zyne vrouw Reginel waren een echtpaar, dat, zooals men pleegt te zeggen, voor elkander ge schapen scheen. Zij leefden vreedzaam en tevreden; maar van sparen kon niets komen, hoezeer zij er ook hun best toe deden; want het was een dure tijd, en het dagloon, dat zij verdienden, was maar juist voldoende om in hunne dringendste behoeften te voorzien. Doch mocht er ook niets overschieten, zoo hadden zij toch nog nooit met een leege maag naar bed behoeven te gaan, en een huisje hadden zij ook als hun onbezwaard eigendom, hetwelk door de schatters op eene waarde van tachtig gulden geta xeerd was, en een aardig tuintje was er bij, omstreeks zoo groot, dat de dorpsklok er best in had kunnen staan. Bastei werd, naar de gewoonte des lands, een .«tuinman in ’t klein* genoemd, en die naam was juist gepast, want aan de kleinheid van zijn tuin ontbrak het niet. Om de bloemen, welke bij daarin had staan, gaf hij niet veel, daar de bollen, die in den grond groeiden, meer waard waren en dienden om den mond open te houden, al mocht het geld, dat daarmee verdiend werd, ook niet voor het geheele jaar toereikende zijn. Zij waren rijk, die beide echtelieden, want zij hadden immers voor hunne bescheidene wenschen en behoeften genoeg. Daar de bewuste bollen echter niet genoeg opbrachten om gedurende het geheels jaar in hun onderhoud te voorzien, deed Bastei ar nog allerlei andere dingen bij, waarbij zyne vlytige vrouw hem trouw hielp, namelijk houtzagen en hout hakken, zaad binnenhalen en dorschen, maaien en hooien en al datgene, waarmee maar iets te verdienen viel, ’t Waren menschen, die altijd göed doorwerk- ten, zoodat men hun gaarne iets wilden latei doen. Zij waren door God niet met kinderen ge^gend, en mocht dit gemis hun somtijds ook een zucht af persen, zoo moesten zij toch erkennen, dat tij het nog zwaarder te verantwoorden zouden gehad hebben, als zij ook nog brood voor zoo’n aardig troepje grage kleuters had moeten vardienen. En toch waren zij beiden bezitters van een kapi taal. Een oom van Reginel namelijk had haar twin tig gulden in klinkende munt vermaakt, en bovendien had Bastei nog een ouden, ongetrouwden neef, die hem, wanneer hij kwam te sterven, omstreeks de zelfde som zou nalaten. Als nu iemand zeide, dat de armen niet zelden gelukkiger zijn dan de rijken en aanzienlijken, dan zou hij den spijker op den kop getroffen Rebben; wait wat maken voor zoo iemand twintig gulden uit? Zij zijn het oprapen haast niet waard I Maar voor deze beide lieden was twintig gulden een schat I En daarby moet niet vergeten worden, dat er genoeg rijke en aanzienlijke menschen gevonden worden, die het uitzicht hebben, van een ouden oom, neef of zoo iets eene rijke erfenis te halen, en die haast niet kunnen wachten, totdat die «/lieve*’ oom of neef uitknijpt, hetgeen zooveel bateekent, als wat men in het dagelijksch leven met «/sterven” »Ik geef u, mynheer de redacteur, volle vrijheid myn naam aan de betrokkenen be te maken, zoo zij naar sehryver dezes mochten willen informeeren.c 't Nieuws nam dit achryven niet alleen op, maar voegde er zelf nog by >Een verhaal in omgekeerde volgorde komt voor in het nommer van 21 dezer van de »Utr. Ct.Daar vroeg het slachtoffer geld te leen, en volgens zyn verhaal werd hg van Januari tot September door een kantoorte Amsterdam aan het lijntje gehouden, voort durend ten koste van vry wat geld. Toen hy het gerecht in den arm giug nemen, was de vogel gevlogen. >By geldaanbiedingen kan men niet te voorzichtig zyn.< Het volkje, dat in de bekende beruchte sloppen en stegen van de Warmoesstraat en omstreken te Amsterdam huist, begint hoe langer hoe driester op te treden. In den voornacht van Zaterdag, zoo om streeks den tijd dat de koffiehuizen verlaten worden, trok eene horde van ongeveer veertig kerels, met knuppels gewapend, door de War moesstraat en naburige straten, en toen was ’tin dat gedeelte van de stad voor wandelaars bepaald onveilig. Iedereen werd aangehouden of omvergeloopen en dan van geld en kost baarheden beroofd. Een kcopman, die ook tegen den grond gegooid werd, beroofden de bandieten van f 40. De enkele politieposten, welke de bende op haar jreg ontmoette, ver mochten natuurlijk niets tegen den woesten troep; de roovers stoorden zich volstrekt niet aan hun aanwezigheid en gingen deze agenten, zoodra zij zich met hunne daden inlieten, te lijf. Op het laatst trokken zeer sterke deta chementen agenten naar de bedreigde punten, en aan dezen mocht het gelukken met de sabel de gevaarlijke bende uiteen te jagen. (U. D.) voor gezegeld papier, successierechten en nis- en verblijfkosten, zoodat de geheele erfenis, na aftrek daarvan, eene som van twintig gulden beliep. Toen Bastei met het geld thuis kwam, zeide hij op een vroolijken toon tot zijne vrouw«Nu ben ik even ryk als jy 1” Reginel glimlachte, knikte hem toe en zeide: «Twin tig en nog eens twintig maakt veertig I Och, Bas tei I dat is waarlijk te veel geluk I Wat zullen wij met al dat geld beginnen?” Bastei glimlachte ondeugend en schalks, evenals iemand, die een mooi plannetje gemaakt heeft en eea ander daarmee wil verrassen, en zeide toen: «Het iz niet toevallig, dat onze goede neef Christoffel nu juist gestorven is 1 Het komt mij voor, alsof ik nog eens een «tuinman in *t groot* zal worden I” «Och, wat heb je nu peer voor hoogmoedige ge dachten,” riep aijne vrouw uit. «Wij passen daar voor als een vlag op een modderschuit, en dan zou ik wel eens willen weten, hoe je dat zoudt aan leggen?” Bastei glimlachte weder schalks en geheimzinnig, zweeg een poos om zijne vrouw nieuwsgierig te ma ken, en zeide toen„Zie je, Reginel I je hebt zoo even uitgerokend, dat jou twintig en mijn twintig gulden juist veertig maakt, en ons huisje tachtig, dat maakt samen honderd twintig. Merk je nog niets?” «Neen,” zeide zijne vrouw op een langgerekten toon en keek hem ongeloovig aan. «Je weet, dat ik een beetje zwaar van bevatting ben. Ik geloof eigenlyk, dat je den gek met mij steekt en mij wat by den neus neemt.” (Ford< verveljï). annonces >Gdld onder stipte geheimhouding, in bedragen van »f 100 tot f 3000. Brieven franco lettors 1 B D, Algemeen Advertentie-Bureau Nijgh van Ditmar, Rotterdam.* «Onder de strengste geheimhouding wordt particulier kapitaal aangeboden op Hypothe- >ken, Grossen van Hypothecaire scbuldvorde ringen, Grootboek kapitaal, Vruchtgebruik, Lijf. rente, Goud, Zilver, Juweelen, Effecten, Koopmansgoederen en Ceelen enz. Brieven franco, letters 0 P 425, N. v. d. D.< Te Wychen is een moord gepleegd. Zekere Gerritsen leefde in onmin met zyne vrouw en dwong haar Zondag zyn huis te verlatensy keerde naar haar ouders terug en hy nam zyn intrek by de zyne. Des avonds brachten buurjongens den man ketelmuziek hierover verstoord trad een broeder van Ger ritsen met een geladen geweer naar buiten en schoot dit af. Hij trof den spoorwegbeambte Jan Derks, die enkel als nieuwsgierige de N serenade bywoonde. De man viel doodelijk getroffen neder. Hy laat zes kinderen onver zorgd achter. De dader is in arrest. Uit Kampen wordt aan het >Hblad< ge schreven >By het bezoek der Koninginnen te Kam pen, liet de commandant der dienstdoende schutterij de wacht, honderd man sterk, toen deze een uur rust bad, ieder twee kadatjes met vleesch geven. Elk kadetje kostte bij den bakker twee centen, en toen de commandant van een en ander d® rekening bij burgemeester en wet houders inzond (de gemeenteraad had voor die ontvangst f 10,000 beschikbaar gesteld) werd door dat college de burgemeester was af wezig de nota aan den commandant terug gezonden met de opmerking, dat Z. H. E. G. de kadetjes wsl voor zes voor een dubbeltje had kunnen krygen. aanduidt. Denkt nu de erflater er anders over, ge" niet4* hij nog eene goede gezondheid en smaakt he4 eten en drinken hem nog goed, dan is dat wachten al heel onaangenaam en vervelend, en wordt het geduld op eene zware proef gesteld. Bastei en zyne vrouw dachten volstrekt niet over den dood van hun ouden neef Christoffel en wensch- ten den vriendelijken grijsaard, dien zij dikwijls be zochten, van ganscher harte gezondheid en een lang leven toe. En toch liep het geheel anders uit. Op zekeren Zondagmorgen stond hun neef Christoffel, die vlak tegenover hen woonde, niet op. «Neef moet zeker ziek zijn,” zeide Bastei tot zijne vrouw«want de kerk verzuimt hy niet licht, en hy is des Zondags altyd vroeg bij da hand, maar vandaag heb ik hem, ofschoon het toch zulk mooi weer is, nog niet uit het raam zien liggen en zijn pijpje rooken I Ik zal eens naar hem gaan kyken I” Zoo gezegd, zoo gedaan. Maar toen Bastei het kleine kamertje, dat neef Christoffel bewoondt, binnentrad, ontstelde hij niet weinig; want neef lag roerloos in zijn bed, en toon Bastei aaderby, kjrftn en eens naar hem keek, zag hij, dat hij dood/vissji Hij lag daar intduwehen zoo kalm en rustig, alsof hij sliep, en dexwhtigjarige grijsaard moest den dood des rechtvaardigen gestorven zijn, hetgeen dan ook niet aiders kon, daar hij gedurende zijn leven een rechtvaardige geweest was. Nu kwamen, zooals gebruikelijk is, de heeren van de rechtbank, die allemaal medeërfgenamen zijn, maakten een inventaris op, verzegelden den geheelen inboedel en kwamen eindelijk met eene rekening Maandag iloeg te Waddingsveea het paard van den heer v. D., gespannen voor een tilbury aan ’t hollen; een persoon >op ’t losse paard gezeten wist het hollende dier in te halen en door een koene beweging van zijn rgdier ’t ontembaar geworden beest tot staan te brengen, waardoor zeker een wis ongeluk voorkomen werd. Een belangryke beslissing is door de recht bank te 's-Hertogeubosch genomen. Op een saldo van inleg in de rykspostspaarbank was beslag gelegd onder handen van een directeur van een der hulpkantoren der posteryen, alwaar de inleg geschied was. Wel meende de ad ministratie der rykspostspaarbank, dat een be slag op een dergelyk saldo, onverschillig waar gelegd niet bestaanbaar was op grond van art. 11 der wet van 1880 op de rykspostspaarbank, waarby bet ryk, zonder eenige reserve, de teruggave van ingelegde gelden waarborgt. Aan ’s rechters oordeel was echter de vraag nog niet onderworpen, of dat beslag kon gelegd worden en zoo ja, waar dat geschieden moest. De eerste vraag beantwoordde de rechtbank •g nlh woonplaats. Dit iti Ji leden en tot op he^e^ antwoord, terwyl

Kranten Streekarchief Midden-Holland

GC | 1895 | | pagina 1