•1 JAMS. SSELSTIJÏÏ b 1821. r Bi oon HULZEN XAL, ÏNÜI.IK, No. 12366. 1 Vrijdag 2 Januari 1914. 52e Jaargang. o. KENNISGEVING. i ZBvü-texi land.. Buitenlandsch Nieuws. Sïxxxxen lazxd.. FEUILLETON I van den t, wenscht gelukkig i Werken, leraalwaterfabriek -BOOM, IOLLANDIA". 7een Sr, r 4 co adaal 13. i Dillen, raat. jEMAN NEE, £ID. ENDIJK, 7ALIA, SCHENK. V I BLOM ezx voor G-oncla ©aa. OxxxstxeHsezx- Verecliijnt dagelijks behalve Zon- en Feestdagen. Telefoon Interc. 82. 2>e Seitonfioeóer. Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON. Telefoon Interc. 82. aan de IV. PRIJ§ VAK HET ABONNEMENT: Per kwartaal Idem franco per post Met Geïllustreerd Zondagsblad Idem franco per post BOGAARD, rumentmaker, je Tiendeweg 19. DOOR, Vrouwensteeg. DEWEG 16. an de ORANJEBOOM”. Kleiwegstraat. r GOUDA.?. MANN Co., Markt 10. a g a z ij n A. H. MEIJER. van den dag dgenooten van (AKKER, turfmarkt 73. Van de Werf Conrad te Zaandam, filiaal der Werf Conrad te Haarlem, is Woensdagmorden met goed gevolg te water gelaten een baggermolen met zandzuiger inrichting, bestemd voor Ned. Oost-Indie. De hoofdafmetingen zijnlengte 51 M., breedte 9 M., hol 3.5 M. en baggerdiepte 20 M. ge- kas- meege- ver Lange Tiendeweg. i ge- de aangrenzende gan- om bedienden, maar liet zich hooren, al be- pen sche r?r Er was geruime» tijd verloopen, toen Madeleine weer tot zich zelve kwam. Geen* gedrnisch, geen stap- van de bedienden, niets, dood stille overal. Slechts de wind, geruime» tijd iine weer tol Geen» gedruisch, geen de bedienden, niets, dood- S» 6 en 7, )A. buiten en binnen, nog zuiver het zui ver het karakter van de oorspronke lijke bouworde. Koning Leopold kocht Balincourt aan, omdat hij het per auto mobiel van Parijs uit gemakkelijk be reiken kon, en liet er vele moderne gerieflijkheden in aanbrengen. In de rijk versierde kapel; van het kasteel brandt thans electrisch licht. Na den dood van haar vadér maakte prinses Louise van België ganspraak op het kasteel, doch haar j eisch werd afge wezen. Toenmaals werd Balincourt op een waarde van 4 millioen geschat barones Vaughan is bereid zich met de helft van dit bedrag tevreden te stel len. „Uw voorslag is niet kwaad, bur geres!” lachte Simon Nadet hartelijk. „Maar het helpt niet. Uw vader heett den verrader geherbergd en helpen vluchten; daardoor is hij schuldig ge worden. En deze ellendige dom kop,” dus wendde hij zich tot Jac ques Beauchène, „die niet uit zijn oogen gekeken heeft, diende opgehan gen te worden. Doch thans voor waarts Eenige minuten later marcheerden de soldaten met den burggraaf ge bonden in hun midden de balkonka- mer uit. „Heb deleine GOIDSCHE COURANT. f 1.25 1.50 150 190 Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MAfiKT 31, bij onze Agenten, den Boekhandel en de Postkantoren. bijzonder onderwijs, waardoor de deug delijkheid en de krachtige vooruitgang van het onderwijs der jeugd wordt verzekerd, onder behopd van de op voedkundige zelfstandigheid van het bijzonder onderwijs b. zoo noodig een redactie to ont werpen van art. 192 der Grondwet, welke met deze- voorschriften niet jn strijd is 2o. is de commissie gemachtigd, zoodra de hoofdpunten zijn vastgesteld, desgewenscht een voorloopig rapport aan de Kroon uit te brengen 3o. is bepaald, dat de commissie nopens alle zaken, waaromtrent zij niet eenparig oordeelt, bij meerderheid van stemmen zal beslissen, doch dat het den leden vrij staat hun gevoelen, van dat der meerderheid afwijkend, tegelijk met het onder 2o, bedoeld voorloopig rapport, dan wel met het eindrapport der commissie aan de Kroon te doen kennen. 4o. is aan de commissie do bevoegd heid verleend zich door deskundigen te doen voorlichten en deze als advi- seerend lid'tot haar vergaderingen toe te laten 5o. is bepaald, dat de commissie haar vergaderingen zal houden te ’sGra- venhage, ter plaatse door den voorzit ter aan te wijzen 6o. zijn benoemd tot lid en voor zitter dr. D. Bos, Tweede Kamerlid tot lid en ondervoorzitter jhr. mr. A. F. de Savornin Lohman, minister van Staat, Tweede Kamerlid tot ledenmr. W. H. de Beaufort, Th. M. M. Ketelaar, K. ter Laan, mr. Th. M. de Meester, J. van der Molen Tzn., dr. W. H. Nolens, A. Roodhuy- zen, mr. P. J. Troelstra, mr. M. Ty- deman, Jr., mr.- R. van Veen, C. van der Voort van Zijp en mr. A. I. M. J. baron van Wijnbergen, allen Tweede Kamerlid tot secretaris jhr. mr. C. Feith, administrateur bij het departement van Binnenlandsche Zaken tpt adjunct-secretaris jhr. mr. W. D. de Jonge, commies bij het depar tement van Binnenlandsche Zaken. het Turksche leger de reorganisatie tot stand brachten? Dan kon men het schouwspel krijgen, dat het Griek- sche leger onder indirecte aanvoering van Fransche officieren zijn aanvallen richtte op het Turksche leger, dat wat bewapening en aanvoering befereït in dezelfde positie verkeerde als het Grieksche. Want natuurlijk heeft de bewapening niet in het minst zijn in vloed op de houding van die beide landen, Engeland en Frankrijk, hoe wel de hoofdschuldige is Rusland. We herinneren ons een spotplaat waarin Delcassó in de meest nederige houding zich de onderdanige dienaar noemde van Rusland, dat voor 100 jaar de geweldige broederoorlog met Frankrijk begon en daar zooveel Fransche lands- zonen bij ton onder bracht. Het toe kent de toestanden wanneer een on beschaafd land als Rusland in zijn innerlijk wezen is, d,e feitelijke heer schappij voert over zijn mede-Entente- genooten, Engeland en Frankrijk. Om aan de verlangens van den Rus te voldoen,hebben Engeland en Frankrijk hun protest bij Turkije ingesteld. Na tuurlijk zorgen beide, dat zij uit het gebeurde zich het noodigd voordeel verzekeren. Heeft niet dezer dagen een Fransch consortium dat een spoor lijn in exploitatie zou brengen door Arabië heen zich weten te ontworstelen aan die verplichtingen, natuurlijk om dat de zaak niet rendabel genoeg zou blijken? Zoo wordt de Turk op het oogenblik van alle zijden in het nauw gedreven. Zoo verovert elk der groo- ten zich die economische voordeelen, waarvan het later hoopt groote pro fijten te trekken, want het wereld raadsel, dat hier eenmaal zal opgelost worden behoeft g'een voorzegging uit koffiedik en een ei, de feiten spreken duidelijk genoeg, dat men er op aan stuurt om te komen tot de verdeeling van het Turksche rijk buiten Europa. achter tastte zij op het beschot in het rond en eindelijk sprong de deur open. „Charles!” riep zij de kleipe wen teltrap af. „Charles!” „Madeleine,” klonk het dof van beneden, „zijt gij het? Zijn ze weg? Is alles veilig?” Madeleine snikte luid. Zeker Waren zij weg! Allen... „Kom boven, mijn Charles! Hebt gij niets vernomen van hetgeen hier geschied is?” De jonge graaf klom naar boven en in de kamer. Een blik in de ver woesting en hij begreep dat zich de gewone soldatentooneelen van don laats ten tijd hier hadden voorgedaan. „Niets heb ik gehoord, ja zoo nu en dan oen dof geruisch. Maar->» wat is hier gebeurd! Waar is uw vader? En de bedienden?” „De bedienden zijn -uit vrees vlucht, de soldaten hebben het teel geplunderd en... vader sleurd, omdat hij jou niet wilde raden.” Een oogenblik stond de jonkman verstijfd van schrik, doch toen vatte hij Madeleine bij de handen en haar itt“ vertwijfeling aanziende, vroeg hij: „Om mijnentwil? Maar ’t is toch niet waar, ’t Is toch niet mogelijk?” „Het is zoo, Charles. Men heeft hem gebonden weggesjéept, ja als .een misdadiger. Wij beiden, fluister de hij mij oj) het laatst nog toe, Wij nioesten direct vluchten naar Turijn, wilde doen voorkomen. Alleen zijn Zwitsersch landgoed is op ruim 600,000 gulden geschat, en zijn Duitsche bezit tingen zijn ook niet zonder beteekenis. Men herinnert zich het gevaarlijke ontsnappen van enkele leeuwen bij de aanrijding van een circuswagen $n een tram te Leizig. De circusdirecteur Kreiser en. de koetsier Schmelzer stonden in verband daarmee dezer dagen te Leizig terecht. Het von nis viel vrij genadig uit. De directeur werd wegens overtreding der bestaande voorschriften tot 100 Mark boete of tien dagen hechtenis veroordeeld de koetsier wegens over treding van de verkeersvoorschriftqn tot 25 Mark boete. In den directeur werd overigens vooral de verant woordelijke persoon gestraft, daar de koesier, die den wagen met leeuwen- wenkooien onbeheerd liet staan, zeker als hoofdschuldige is aan te merken. Italië. Door den paus is, naar de N. R. Crt. meldt, de kerkelijke ban uitge sproken over het stadje Galatina in Italië. Er wordt dientengevolge in de kerken geen mis opgedragen, geen lijkdienst‘gehouden, enz., ook de klok ken worden niet geluid. Dat zal duren totdat de gemeente boete heeft gedaan. Wat was er gebeurd. Bij de laatste verkiezing voor de Kamer had de aartsbisschop van Otranto, waartoe Galatina behoort, party getrokken tegen de anticlericalen candidaten in dat district, en dat hadden de Gala- tineërs hem zeer kwalijk genomen. Toen de aartsbisschop na de ver kiezing, in November officieel te Ga latina kwam, werd hij niet met het gewone eerbetoon ontvangen, mftar met geschreeuw, -göïluit en gescheld. Een paar duizend menschen volgden hem zelfs onder getier in de kerk en drongen daar zoo op hem aan, dat hij in de sakristie moest vluchten en zich daar opsluiten. En nu rust Ga latina onder den ban. Vrij bewerkt door AMO. 9) Turkye. Tot de mogendheden, die zeker wel hot allerminst reden en recht tot kla gen hadden, behooren Engeland en Frankrijk. Engeland is het land van waar de militaire missies èn in Turkije èn in Griekenland de leiding van de maritieme aangelegenheden in handen hebben. Bij de laatste regeling, die Turkije heeft getroffen, zijn ook de Engelschen er allesbehalve slecht af gekomen. En .hoeveel zeeofficieren zijn er niet naar Griekenland vertrok ken om een reorganisatie van de Griek sche vloot tot stand te brengen, om deze nog meer dan tot nog toe in staat te stellen aan een eventueelen aanval liet hoofd te bieden Wanneer werkelijk Engeland had willen protes- teeren tegen de uitzending van de militaire missie van Duitsche officieren naar Turkije, dan had Engeland zeker niet zijn officieren verlof moeten geven, naar Griekenland te gaan. En Frankrijk behoort al evenmin zich in die particuliere *a an gelegenhe den van Turkije te moeien. Is het vergeten, dat generaal Eydoux al se dert jaren in Griekenland vertoeft om daarhet leger tot een slagvaardigheid op te voeren, noodig om Turkye ten onder te brengen. Zou het misschien willen, dat ook Fransche officieren in Belgik. Het kasteel van barones Vaughan. Barones Vaughan wil het kasteel Balincourt, dat zij van Koning Leo pold II van België geërfd heeft, ver- koopen. Balincourt is een der belang rijkste historische kasteelen van Frank rijk, Het werd onder Lodewijk XIV gebouwd en draagt in weerwil der veranderingen die ’t onderging, zoowel die zich steeds sterker verhief, floot door de openslaande balkondeuren, joeg dooi- de kamer en speelde met de kaarsen, voor zoover zij niet al reeds uitgewaaid waren of de luch- ters door de ruwe soldaten stukgeslar gen. Zij stond langzaam op en poog de zich het voorgevallene te herinne ren. Omvergeworpen meubelen, ver brijzelde spiegels, stukgewrongen slo ten en ingetrapte deuren, alles ver woest om haar heen! Zij wilde roe pen, maar was bang haar stem te verheffen. Als een wreede pijn, die langzaam lid voor lid aangrijpt, zoo keerde de herinnering van de laatste uren in haar terug. Door angst folteru? liep zij gen in en riep geen weerklank leen echoden de namen terug en angstigden haar nog meer. Er viel niet aan te twijfelen, de bedienden hadden het slot verlaten voor het geweld der l soldaten waren zij weggestoven als kaf voor het ko- rerf eij zij Jwtflden haar alleen gela ten met hrför angst. Doch dan scheen zij zich alles te herinneren. Zij liep naar de balkonkamer terug, sloeg de gobelin bij het verborgen beschot terug en drukte erop.Doch zeker scheen zij niet goed of in het ge heel niet de geheime veer te raken de deur ging *niet open. Zij klopte er op, eerst zacht, toen sterker; maar er kwam geen antwoord. Steeds koorts- Ambbika. Een trein met troepen in de lucht gesprongen. Uit Veracruz meldt men N. Ort. Een trein met federale troepen werd op den Intor-oceanische spoorweg, die de hoofdstad met de kust verbindt, gedynamiteerd. Het geschiedde op 170 mijlen ten zuid-oosten van Mexico-city. Daar de telegraaflijnen vernield zijn,, heeft men geen nadere berichten. Al leen weet men te vermelden, dat slechts drifr» van de vijftig inzittenden in leven zijn gebleven. Het verkeer is gestaakt tengevolge van de verwoeste ggdeelten. Een lijk in een koffer. Op een der drukste punten van New-York werd de politie bij een koffer geroepen, die bij opening het lijk van een man bleek te bevatten. Een uur voordat men deze ontdekking deed, hadden twee mannen den koffer, die zij op een wagen gebonden bij zich hadden, daar neergezet. Een der man nen betaalde den ander, die met den wagen vertrok. Daarop riep de achter geblevene een zestien jarigen jongen, aan wien hij vroeg ‘om voor een paar centen even op den koffer te letten. De jongen wachtte een uur en waar schuwde, daar de man niet meer terug kwam, toen de politie. Het lijk in den koffer lag met de handen om de knieën geslagen, die tot zijn kin opgetrokken waren. Bij onderzoek bleek de man geworgd te zijn. Düitsohland. Het blijkt nu, dat Bebel’s nalaten schap waarlijk .niet zoo onbelangrijk is als men het van de zijde der sociaal democratische partij en na zijn dood de gerechtigheid liefhebben en geen knechten der ontaarde machthebbers te Parijs zijn; dal zij niet door hyn bloedig schrikbewind het volk willen overheerschen. In de nationale Con ventie bestaat nog een 'groote partij die gematigdheid en TQphtvaardigh(‘id in haar vaandel heeft gesêhreven. De Girondistenleider, Vergniaud, is mijn oom; Fabeft, Guesnil, Bordat, Laver- ney en anderen zijn mijn vrienden. Tot hen wil ik mij om hulp wenden en zij zullen mij recht verschaffen tegen dd gewelddaden uw vader aan gedaan.” Madeleine had opmerkzaam geluis terd en zij zag in, dat dit de eenige oplossing was om haar vader te be vrijden. Ook hij had vele vrienden, die zeer zeker bereid zouden zijn om hem in den nood bij te staan. Het kwam er slechts op aan, het hun te kunnen mededeelen en bun hulp te verzoeken. Daarin alleen zag zij nu nog maar de bezwaarlijkheid der on derneming. De groote afstand scheen haar de grootste hinderpaal te zijn; mHaar de hoop is nu eenmaal hot erfdeel der jeugd, en waarom zouden dus Madeleine en haar verloofde niet hopen op een goede oplossing. Het was in hun nood en verlatenheid de eenige vriendelijkheid dat zij de ge varen niet kenden, die zij tegemoet gingen. Madeleine was welgemoed en beiden spraken nog lang hierover. (Wordt vervolgd.) PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 1—5 gewone regels met bewijsnummerf 0.55 Elke regel meer0.10 Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend. Dienstaanbiedingen per plaatsing van 15 regels f0.35 by vooruit betaling, elke, regel meer 6 ets. Reclames f0.25 per regel. Groote letters en randen' naar plaatsruimte. toch medelijden,” kreet Ma- den officier nog achterna doch het mocht niet baien en bewus teloos Viel zij neer. Belasting op de Honden. BURGEMEESTER en WETHOU DERS van GOUDA In overweging nemende, dat bij Art. 2 der Verordening op de invordering der Belasting op de Honden, vastge- steld dooit' den Raad dier Gemeente den l“ton Juni 1906, aan eigenaars of bezitters dezer dieren de verplichting is opgelegd om daarvan jaarlijks in de maand Januari aangifte en betaling der belasting te doen Herinneren den belanghebbenden aan die bepaling met uitnoodiging de gevorderde aangifte en betaling te doen teneinde beboeting te voorkomen. GOUDA, 2 Januari 1914. Burgemeester en Weth. voornoemd, R. L. MARTENS. De Secretaris, J. v. HEUSDE. Staatscommissie onderwijs. Bij kon. besluit is ingesteld: «en staatscommissie, aan welke wordt op gedragen a. wettelijke maatregelen te ontwer pen ten aanzien van de voorziening in de kosten van het openbaar en het naar je ouders.” „'En denkt ge, dat ik zop’n offer zou willen aannemen? Dat ik dit zou durven en mogen aannemen? Nimmer Madeleine. Uw vader is onschuldig. Hij heeft niets tegen de bestaande re- geering misdaan. Men moet hem vrij laten. Ik ga hem achterna. Hij kan en mag zich niet opofforen voor mij.” „En ik, Charles?” vroeg hot meis je ontroerd. „Madeleine!” „Wat wordt er van mij als gij gaat? Men zal. u ook gevangen ne men, en dan zal ik alleen sterven. Geheel alleen, verlaten en ellendig!” De graaf zuchtte hopeloos. Een oogenblik bleef het stil. De wind joeg steeds snijdender om het slot en door de“ nog steeds openstaande bal kondeuren. De enkele flikkerende kaarsen gaven een onzeker en spook achtig licht en bescheen het jeugdige gelaat van den graaf met de eenigs- zins dwepende oogen. Eindelijk had hij het gevonden. „Nog jMets verloren, Madeleine Hij trachtte haar op te beuren en te troosten. „Houd moed, en blijf ver trouwen, en wij zullen uw vader red den, hetzij door list of geweld.” „Wat wilt ge dan doen, Charles?” „Dat weet ik nog niet. Maar ik weet wel, dat er in Frankrijk nog velen zijn, die niets gemeen hebben met de laffe koningsmoordenaars; dat er nog velen gevonden worden, die aan rte. en'

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1914 | | pagina 1