•1
JAMS.
SSELSTIJÏÏ
b 1821.
r
Bi
oon
HULZEN
XAL,
ÏNÜI.IK,
No. 12366.
1
Vrijdag 2 Januari 1914.
52e Jaargang.
o.
KENNISGEVING.
i
ZBvü-texi land..
Buitenlandsch Nieuws.
Sïxxxxen lazxd..
FEUILLETON
I van den
t, wenscht
gelukkig
i Werken,
leraalwaterfabriek
-BOOM,
IOLLANDIA".
7een Sr,
r 4 co
adaal 13.
i Dillen,
raat.
jEMAN
NEE,
£ID.
ENDIJK,
7ALIA,
SCHENK.
V
I
BLOM
ezx voor G-oncla ©aa. OxxxstxeHsezx-
Verecliijnt dagelijks behalve Zon- en Feestdagen.
Telefoon Interc. 82.
2>e Seitonfioeóer.
Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON. Telefoon Interc. 82.
aan de
IV.
PRIJ§ VAK HET ABONNEMENT:
Per kwartaal
Idem franco per post
Met Geïllustreerd Zondagsblad
Idem franco per post
BOGAARD,
rumentmaker,
je Tiendeweg 19.
DOOR,
Vrouwensteeg.
DEWEG 16.
an de
ORANJEBOOM”.
Kleiwegstraat.
r
GOUDA.?.
MANN Co.,
Markt 10.
a g a z ij n
A. H. MEIJER.
van den dag
dgenooten van
(AKKER,
turfmarkt 73.
Van de Werf Conrad te Zaandam,
filiaal der Werf Conrad te Haarlem,
is Woensdagmorden met goed gevolg
te water gelaten een baggermolen met
zandzuiger inrichting, bestemd voor
Ned. Oost-Indie. De hoofdafmetingen
zijnlengte 51 M., breedte 9 M., hol
3.5 M. en baggerdiepte 20 M.
ge-
kas-
meege-
ver
Lange Tiendeweg. i
ge-
de aangrenzende gan-
om bedienden, maar
liet zich hooren, al
be-
pen
sche
r?r
Er was geruime» tijd verloopen,
toen Madeleine weer tot zich zelve
kwam. Geen* gedrnisch, geen stap-
van de bedienden, niets, dood
stille overal. Slechts de wind,
geruime» tijd
iine weer tol
Geen» gedruisch, geen
de bedienden, niets, dood-
S» 6 en 7,
)A.
buiten en binnen, nog zuiver het zui
ver het karakter van de oorspronke
lijke bouworde. Koning Leopold kocht
Balincourt aan, omdat hij het per auto
mobiel van Parijs uit gemakkelijk be
reiken kon, en liet er vele moderne
gerieflijkheden in aanbrengen. In de
rijk versierde kapel; van het kasteel
brandt thans electrisch licht. Na den
dood van haar vadér maakte prinses
Louise van België ganspraak op het
kasteel, doch haar j eisch werd afge
wezen. Toenmaals werd Balincourt op
een waarde van 4 millioen geschat
barones Vaughan is bereid zich met de
helft van dit bedrag tevreden te stel
len.
„Uw voorslag is niet kwaad, bur
geres!” lachte Simon Nadet hartelijk.
„Maar het helpt niet. Uw vader heett
den verrader geherbergd en helpen
vluchten; daardoor is hij schuldig ge
worden. En deze ellendige dom
kop,” dus wendde hij zich tot Jac
ques Beauchène, „die niet uit zijn
oogen gekeken heeft, diende opgehan
gen te worden. Doch thans voor
waarts
Eenige minuten later marcheerden
de soldaten met den burggraaf ge
bonden in hun midden de balkonka-
mer uit.
„Heb
deleine
GOIDSCHE COURANT.
f 1.25
1.50
150
190
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau:
MAfiKT 31, bij onze Agenten, den Boekhandel en de Postkantoren.
bijzonder onderwijs, waardoor de deug
delijkheid en de krachtige vooruitgang
van het onderwijs der jeugd wordt
verzekerd, onder behopd van de op
voedkundige zelfstandigheid van het
bijzonder onderwijs
b. zoo noodig een redactie to ont
werpen van art. 192 der Grondwet,
welke met deze- voorschriften niet jn
strijd is
2o. is de commissie gemachtigd,
zoodra de hoofdpunten zijn vastgesteld,
desgewenscht een voorloopig rapport
aan de Kroon uit te brengen
3o. is bepaald, dat de commissie
nopens alle zaken, waaromtrent zij niet
eenparig oordeelt, bij meerderheid van
stemmen zal beslissen, doch dat het
den leden vrij staat hun gevoelen, van
dat der meerderheid afwijkend, tegelijk
met het onder 2o, bedoeld voorloopig
rapport, dan wel met het eindrapport
der commissie aan de Kroon te doen
kennen.
4o. is aan de commissie do bevoegd
heid verleend zich door deskundigen
te doen voorlichten en deze als advi-
seerend lid'tot haar vergaderingen toe
te laten
5o. is bepaald, dat de commissie haar
vergaderingen zal houden te ’sGra-
venhage, ter plaatse door den voorzit
ter aan te wijzen
6o. zijn benoemd tot lid en voor
zitter dr. D. Bos, Tweede Kamerlid
tot lid en ondervoorzitter jhr. mr. A.
F. de Savornin Lohman, minister van
Staat, Tweede Kamerlid
tot ledenmr. W. H. de Beaufort,
Th. M. M. Ketelaar, K. ter Laan, mr.
Th. M. de Meester, J. van der Molen
Tzn., dr. W. H. Nolens, A. Roodhuy-
zen, mr. P. J. Troelstra, mr. M. Ty-
deman, Jr., mr.- R. van Veen, C. van
der Voort van Zijp en mr. A. I. M.
J. baron van Wijnbergen, allen Tweede
Kamerlid
tot secretaris jhr. mr. C. Feith,
administrateur bij het departement van
Binnenlandsche Zaken
tpt adjunct-secretaris jhr. mr. W.
D. de Jonge, commies bij het depar
tement van Binnenlandsche Zaken.
het Turksche leger de reorganisatie
tot stand brachten? Dan kon men
het schouwspel krijgen, dat het Griek-
sche leger onder indirecte aanvoering
van Fransche officieren zijn aanvallen
richtte op het Turksche leger, dat wat
bewapening en aanvoering befereït in
dezelfde positie verkeerde als het
Grieksche. Want natuurlijk heeft de
bewapening niet in het minst zijn in
vloed op de houding van die beide
landen, Engeland en Frankrijk, hoe
wel de hoofdschuldige is Rusland. We
herinneren ons een spotplaat waarin
Delcassó in de meest nederige houding
zich de onderdanige dienaar noemde
van Rusland, dat voor 100 jaar de
geweldige broederoorlog met Frankrijk
begon en daar zooveel Fransche lands-
zonen bij ton onder bracht. Het toe
kent de toestanden wanneer een on
beschaafd land als Rusland in zijn
innerlijk wezen is, d,e feitelijke heer
schappij voert over zijn mede-Entente-
genooten, Engeland en Frankrijk. Om
aan de verlangens van den Rus te
voldoen,hebben Engeland en Frankrijk
hun protest bij Turkije ingesteld. Na
tuurlijk zorgen beide, dat zij uit het
gebeurde zich het noodigd voordeel
verzekeren. Heeft niet dezer dagen
een Fransch consortium dat een spoor
lijn in exploitatie zou brengen door
Arabië heen zich weten te ontworstelen
aan die verplichtingen, natuurlijk om
dat de zaak niet rendabel genoeg zou
blijken? Zoo wordt de Turk op het
oogenblik van alle zijden in het nauw
gedreven. Zoo verovert elk der groo-
ten zich die economische voordeelen,
waarvan het later hoopt groote pro
fijten te trekken, want het wereld
raadsel, dat hier eenmaal zal opgelost
worden behoeft g'een voorzegging uit
koffiedik en een ei, de feiten spreken
duidelijk genoeg, dat men er op aan
stuurt om te komen tot de verdeeling
van het Turksche rijk buiten Europa.
achter tastte zij op het beschot in het
rond en eindelijk sprong de deur
open.
„Charles!” riep zij de kleipe wen
teltrap af. „Charles!”
„Madeleine,” klonk het dof van
beneden, „zijt gij het? Zijn ze weg?
Is alles veilig?”
Madeleine snikte luid. Zeker Waren
zij weg! Allen... „Kom boven, mijn
Charles! Hebt gij niets vernomen
van hetgeen hier geschied is?”
De jonge graaf klom naar boven
en in de kamer. Een blik in de ver
woesting en hij begreep dat zich de
gewone soldatentooneelen van don
laats ten tijd hier hadden voorgedaan.
„Niets heb ik gehoord, ja zoo nu
en dan oen dof geruisch. Maar->» wat
is hier gebeurd! Waar is uw vader?
En de bedienden?”
„De bedienden zijn -uit vrees
vlucht, de soldaten hebben het
teel geplunderd en... vader
sleurd, omdat hij jou niet wilde
raden.”
Een oogenblik stond de jonkman
verstijfd van schrik, doch toen vatte
hij Madeleine bij de handen en haar
itt“ vertwijfeling aanziende, vroeg hij:
„Om mijnentwil? Maar ’t is toch
niet waar, ’t Is toch niet mogelijk?”
„Het is zoo, Charles. Men heeft
hem gebonden weggesjéept, ja als
.een misdadiger. Wij beiden, fluister
de hij mij oj) het laatst nog toe, Wij
nioesten direct vluchten naar Turijn,
wilde doen voorkomen. Alleen zijn
Zwitsersch landgoed is op ruim 600,000
gulden geschat, en zijn Duitsche bezit
tingen zijn ook niet zonder beteekenis.
Men herinnert zich het gevaarlijke
ontsnappen van enkele leeuwen bij de
aanrijding van een circuswagen $n een
tram te Leizig. De circusdirecteur
Kreiser en. de koetsier Schmelzer
stonden in verband daarmee dezer
dagen te Leizig terecht. Het von
nis viel vrij genadig uit. De
directeur werd wegens overtreding
der bestaande voorschriften tot 100
Mark boete of tien dagen hechtenis
veroordeeld de koetsier wegens over
treding van de verkeersvoorschriftqn
tot 25 Mark boete. In den directeur
werd overigens vooral de verant
woordelijke persoon gestraft, daar de
koesier, die den wagen met leeuwen-
wenkooien onbeheerd liet staan, zeker
als hoofdschuldige is aan te merken.
Italië.
Door den paus is, naar de N. R.
Crt. meldt, de kerkelijke ban uitge
sproken over het stadje Galatina in
Italië. Er wordt dientengevolge in de
kerken geen mis opgedragen, geen
lijkdienst‘gehouden, enz., ook de klok
ken worden niet geluid. Dat zal duren
totdat de gemeente boete heeft gedaan.
Wat was er gebeurd. Bij de laatste
verkiezing voor de Kamer had de
aartsbisschop van Otranto, waartoe
Galatina behoort, party getrokken
tegen de anticlericalen candidaten in
dat district, en dat hadden de Gala-
tineërs hem zeer kwalijk genomen.
Toen de aartsbisschop na de ver
kiezing, in November officieel te Ga
latina kwam, werd hij niet met het
gewone eerbetoon ontvangen, mftar
met geschreeuw, -göïluit en gescheld.
Een paar duizend menschen volgden
hem zelfs onder getier in de kerk en
drongen daar zoo op hem aan, dat
hij in de sakristie moest vluchten en
zich daar opsluiten. En nu rust Ga
latina onder den ban.
Vrij bewerkt door AMO.
9)
Turkye.
Tot de mogendheden, die zeker wel
hot allerminst reden en recht tot kla
gen hadden, behooren Engeland en
Frankrijk. Engeland is het land van
waar de militaire missies èn in Turkije
èn in Griekenland de leiding van de
maritieme aangelegenheden in handen
hebben. Bij de laatste regeling, die
Turkije heeft getroffen, zijn ook de
Engelschen er allesbehalve slecht af
gekomen. En .hoeveel zeeofficieren
zijn er niet naar Griekenland vertrok
ken om een reorganisatie van de Griek
sche vloot tot stand te brengen, om
deze nog meer dan tot nog toe in
staat te stellen aan een eventueelen
aanval liet hoofd te bieden Wanneer
werkelijk Engeland had willen protes-
teeren tegen de uitzending van de
militaire missie van Duitsche officieren
naar Turkije, dan had Engeland zeker
niet zijn officieren verlof moeten geven,
naar Griekenland te gaan.
En Frankrijk behoort al evenmin
zich in die particuliere *a an gelegenhe
den van Turkije te moeien. Is het
vergeten, dat generaal Eydoux al se
dert jaren in Griekenland vertoeft om
daarhet leger tot een slagvaardigheid
op te voeren, noodig om Turkye ten
onder te brengen. Zou het misschien
willen, dat ook Fransche officieren in
Belgik.
Het kasteel van barones Vaughan.
Barones Vaughan wil het kasteel
Balincourt, dat zij van Koning Leo
pold II van België geërfd heeft, ver-
koopen. Balincourt is een der belang
rijkste historische kasteelen van Frank
rijk, Het werd onder Lodewijk XIV
gebouwd en draagt in weerwil der
veranderingen die ’t onderging, zoowel
die zich steeds sterker verhief, floot
door de openslaande balkondeuren,
joeg dooi- de kamer en speelde met
de kaarsen, voor zoover zij niet al
reeds uitgewaaid waren of de luch-
ters door de ruwe soldaten stukgeslar
gen. Zij stond langzaam op en poog
de zich het voorgevallene te herinne
ren. Omvergeworpen meubelen, ver
brijzelde spiegels, stukgewrongen slo
ten en ingetrapte deuren, alles ver
woest om haar heen! Zij wilde roe
pen, maar was bang haar stem te
verheffen. Als een wreede pijn, die
langzaam lid voor lid aangrijpt, zoo
keerde de herinnering van de laatste
uren in haar terug. Door angst
folteru? liep zij
gen in en riep
geen weerklank
leen echoden de namen terug en
angstigden haar nog meer.
Er viel niet aan te twijfelen, de
bedienden hadden het slot verlaten
voor het geweld der l soldaten waren
zij weggestoven als kaf voor het ko-
rerf eij zij Jwtflden haar alleen gela
ten met hrför angst. Doch dan scheen
zij zich alles te herinneren. Zij liep
naar de balkonkamer terug, sloeg
de gobelin bij het verborgen beschot
terug en drukte erop.Doch zeker
scheen zij niet goed of in het ge
heel niet de geheime veer te raken
de deur ging *niet open. Zij klopte er
op, eerst zacht, toen sterker; maar
er kwam geen antwoord. Steeds koorts-
Ambbika.
Een trein met troepen in de lucht
gesprongen.
Uit Veracruz meldt men
N. Ort.
Een trein met federale troepen werd
op den Intor-oceanische spoorweg, die
de hoofdstad met de kust verbindt,
gedynamiteerd. Het geschiedde op 170
mijlen ten zuid-oosten van Mexico-city.
Daar de telegraaflijnen vernield zijn,,
heeft men geen nadere berichten. Al
leen weet men te vermelden, dat slechts
drifr» van de vijftig inzittenden in leven
zijn gebleven.
Het verkeer is gestaakt tengevolge
van de verwoeste ggdeelten.
Een lijk in een koffer.
Op een der drukste punten van
New-York werd de politie bij een
koffer geroepen, die bij opening het
lijk van een man bleek te bevatten.
Een uur voordat men deze ontdekking
deed, hadden twee mannen den koffer,
die zij op een wagen gebonden bij zich
hadden, daar neergezet. Een der man
nen betaalde den ander, die met den
wagen vertrok. Daarop riep de achter
geblevene een zestien jarigen jongen,
aan wien hij vroeg ‘om voor een paar
centen even op den koffer te letten.
De jongen wachtte een uur en waar
schuwde, daar de man niet meer terug
kwam, toen de politie. Het lijk in den
koffer lag met de handen om de knieën
geslagen, die tot zijn kin opgetrokken
waren. Bij onderzoek bleek de man
geworgd te zijn.
Düitsohland.
Het blijkt nu, dat Bebel’s nalaten
schap waarlijk .niet zoo onbelangrijk is
als men het van de zijde der sociaal
democratische partij en na zijn dood
de gerechtigheid liefhebben en geen
knechten der ontaarde machthebbers
te Parijs zijn; dal zij niet door hyn
bloedig schrikbewind het volk willen
overheerschen. In de nationale Con
ventie bestaat nog een 'groote partij
die gematigdheid en TQphtvaardigh(‘id
in haar vaandel heeft gesêhreven. De
Girondistenleider, Vergniaud, is mijn
oom; Fabeft, Guesnil, Bordat, Laver-
ney en anderen zijn mijn vrienden.
Tot hen wil ik mij om hulp wenden
en zij zullen mij recht verschaffen
tegen dd gewelddaden uw vader aan
gedaan.”
Madeleine had opmerkzaam geluis
terd en zij zag in, dat dit de eenige
oplossing was om haar vader te be
vrijden. Ook hij had vele vrienden,
die zeer zeker bereid zouden zijn om
hem in den nood bij te staan. Het
kwam er slechts op aan, het hun te
kunnen mededeelen en bun hulp te
verzoeken. Daarin alleen zag zij nu
nog maar de bezwaarlijkheid der on
derneming. De groote afstand scheen
haar de grootste hinderpaal te zijn;
mHaar de hoop is nu eenmaal hot
erfdeel der jeugd, en waarom zouden
dus Madeleine en haar verloofde niet
hopen op een goede oplossing. Het
was in hun nood en verlatenheid de
eenige vriendelijkheid dat zij de ge
varen niet kenden, die zij tegemoet
gingen. Madeleine was welgemoed en
beiden spraken nog lang hierover.
(Wordt vervolgd.)
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 1—5 gewone regels met bewijsnummerf 0.55
Elke regel meer0.10
Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend.
Dienstaanbiedingen per plaatsing van 15 regels f0.35 by vooruit
betaling, elke, regel meer 6 ets. Reclames f0.25 per regel.
Groote letters en randen' naar plaatsruimte.
toch medelijden,” kreet Ma-
den officier nog achterna
doch het mocht niet baien en bewus
teloos Viel zij neer.
Belasting op de Honden.
BURGEMEESTER en WETHOU
DERS van GOUDA
In overweging nemende, dat bij Art.
2 der Verordening op de invordering
der Belasting op de Honden, vastge-
steld dooit' den Raad dier Gemeente
den l“ton Juni 1906, aan eigenaars of
bezitters dezer dieren de verplichting
is opgelegd om daarvan jaarlijks in de
maand Januari aangifte en betaling
der belasting te doen
Herinneren den belanghebbenden
aan die bepaling met uitnoodiging de
gevorderde aangifte en betaling te
doen teneinde beboeting te voorkomen.
GOUDA, 2 Januari 1914.
Burgemeester en Weth. voornoemd,
R. L. MARTENS.
De Secretaris,
J. v. HEUSDE.
Staatscommissie onderwijs.
Bij kon. besluit is ingesteld: «en
staatscommissie, aan welke wordt op
gedragen
a. wettelijke maatregelen te ontwer
pen ten aanzien van de voorziening
in de kosten van het openbaar en het
naar je ouders.”
„'En denkt ge, dat ik zop’n offer
zou willen aannemen? Dat ik dit zou
durven en mogen aannemen? Nimmer
Madeleine. Uw vader is onschuldig.
Hij heeft niets tegen de bestaande re-
geering misdaan. Men moet hem vrij
laten. Ik ga hem achterna. Hij kan
en mag zich niet opofforen voor mij.”
„En ik, Charles?” vroeg hot meis
je ontroerd.
„Madeleine!”
„Wat wordt er van mij als gij
gaat? Men zal. u ook gevangen ne
men, en dan zal ik alleen sterven.
Geheel alleen, verlaten en ellendig!”
De graaf zuchtte hopeloos. Een
oogenblik bleef het stil. De wind
joeg steeds snijdender om het slot en
door de“ nog steeds openstaande bal
kondeuren. De enkele flikkerende
kaarsen gaven een onzeker en spook
achtig licht en bescheen het jeugdige
gelaat van den graaf met de eenigs-
zins dwepende oogen. Eindelijk had
hij het gevonden.
„Nog jMets verloren, Madeleine
Hij trachtte haar op te beuren en te
troosten. „Houd moed, en blijf ver
trouwen, en wij zullen uw vader red
den, hetzij door list of geweld.”
„Wat wilt ge dan doen, Charles?”
„Dat weet ik nog niet. Maar ik
weet wel, dat er in Frankrijk nog
velen zijn, die niets gemeen hebben
met de laffe koningsmoordenaars; dat
er nog velen gevonden worden, die
aan
rte.
en'