‘R
ll
ronnemer.
bcLE. Alter
le Gracht 269*
HAAG,
SSTE WAAR-
Iragen
Dameskleding,
ele of gedeelten
biedingen
i Courant
o. 12370.
Woensdag 7 Januari 1914.
52e Jaargang.
3ksn
-
Buitenlandsch Nieuws.
Etaiten laxxd»
FEVILLBTO^
ITDA.
f
i
fabrieken
Wed.E.ALTER
•Seitenfioebar.
IRceea.
pntiCn kosten slechts
itbeltling:
11 «(Sr
Telefoon Interc, 82.Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON.
i
jPKENNISGEVIAG.
Gracht 269A
HAAG.
exx voor G-oi3.cS.eu ezx Ozrxstrelcezi-
Verschijnt dagelijks behalve Zon- en Feestdagen.
Telefoon Interc. 82.
L
het „Vad.“
de
68
(Wordt vervolgd)
N-QUELLE
iRONWATERj
van
ZOON. Gouda.
PRIJS VAN HET ABONNEMENT:
Per kwartaal
Idem franco per post
Met Geïllustreerd Zondagsblad
Idem franco per post
kunnen noemen, wacht hem dus nog
veel strijde.
er* JTE,
tste voedingswaarde
Medaille».
ten de stad aan huis
vergoed.
AAM en ADRES;
Vrij bewerkt door AMO.
i in de
.35, voor elke regel
nd aan het Bureau.
IRDEN OP REKENING
J TERUGGAAF VENOffl
ft A 15 CT.
i door v
i tobrniken^V.
laat m.
WORTELS. I
VET.
OOFDHUfD. I
TIOTL
rattCowTMlw l
BoMk. I
bwmrmI
ouda.
ihoonhoven.
rimpen a.d. Ussel.
agwaart.
de onthullingen van Videmont de
bende een slag wagen te Verdun. Er
was quaestie van het afhalen van
koopwaren, in den omtrek gestolen.
De bende bestond uit een twintigtal
gevaarlijke misdadigers, komende uit
het 19e en 20e arrondissement. Onder
hen, buitenjden Japannees, bevinden
zich twee mannen, bekend onder de
namen van Groote Paul en de Mar
seillais, tegen wie talrijke klachten uit
de provincie worden ingediend. De
bende verbleef ook te Brussel, waar
zij een aantal juweliers bestal door
hen valsch platina te verkoopon. Te
gen verscheidene van deze misdadi
gers bestaan aanhoudingsmandaten
van de Engelsche en Belgische recht
banken. Men zoekt ook in den omtrefc
van Parijs naar iemand, die in het
bezit is van een zeker fortuin, wat
hem tot hier toe tegen verdenking
vrijwaarde.
f 1.25
„1.50
1.50
- - w 190
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau:
Markt 31, by onze Agenten, den Boekhandel en de Postkantoren.
&en; de botsing, die Charles reed»
'-.gis hun ondergang beschouwde, was
»nvermijdelijk. Zijn eerste greep was
Vfnaar Madeleine, die meer dood dan
levend tbsschen het volk in lag. Hij
f Vatte haar snel in den gordel en vat-
Bleskof, die, terwijl hij oen salaris van
8000 roebel had, in twee jaar tyds
oen vermogen van 200.000 roebel wist
„over te sparen”. Niet alleen dat hij
zich door de leveranciers der spoor
wegen ruim liet betalen, maar hij ging
ook, 'wanneer hy dat noodig achtte,
over tot openlijke afpersing.
Het onderzoek in zijn zaak duurde
drie jaar, de voorlezing der acte van
beschuldiging twee dagen.
Langen tijd wist hij door een laat
dunkend en onbeschoft optreden elk
onderzoek zijner boeken, zoowel als
de ihzage van ambtelijke stukken te
verhinderen. En ten slotte weigerde
hij aan de oproeping om voor de
Rechtbank te verschijnen, gehoor te
geven, zoodat hij door de politie uit
zijn huis moest worden gehaald.
Bij den aan vang van het proces vroeg
hij nietigverklaring ‘van do dagvaar
ding, op grond dat 4e aanklacht alleen
door den Minister van Openbare Wer
ken was ingédiend, en niet door het
geheele Ministerie, iets waardoor hij
zich te kort gedaan achtte.
Het tweede proces betreft den (Staats
raad Lukoskof te Kazan, die zich
echter niet aan gewelddadige afper
singen schuldig maakte, doch zich
alleen maar liet omkoopen. Maar hij
kon dan ook maar 20,000 roebel bijeen
brengen.
De Staatsraad was zeer geloovig.
Eiken morgen ging hij naar de Mis
daarna sloot hij zich in vrome over
peinzingen in zijn bureau op, en las
Rusland.
Corruptie.
Het hedendaagsche Rusland is zóó
vol van gruwelen en Afgrijselijkheid,
dat een paar processen tegen omkoop
bare en afpersing plegende ambtena
ren, een om zoo te zeggen aange-
naam-humoristische afwisseling geven.
De Russkofskia Wjedomosti maakt
thans melding van twee zulke pro
cessen.
Het een is dat van den chef van
het materieel bij den Staatsspoorweg-
lijn Libau—Rommy, den ingenieur
gemobiliseerd gehad. Behalve de reus
achtige financieelè offers, die hierdoor
gevraagd zijn, heeft de industrie een
grooten klap gehad, door het gebrek
aan werkkrachten. Berchtold zal wan
neer hij eenmaal gaat zeker niet de
zegenwenschen van de Oostenrijksche
onderdanen meekrijgen. Beter dan
het geld altoos door aan legers en
vloten te besteden had men in de
eerste plaats de ontwikkeling van het
volk behooren te bevorderen. Die laat
in Oostenrijk heusch nog genoeg te
wenschen over. Ook op het gebied
van welvaart is men in de dubbele
monarchie niet verwend. De feiten
bekend geworden bij het proces tegen
de Canadian Pacific-Maatschappij be
wijzen dit voldoende.
Italië. In dit land zucht men nog
altoos onder de gevolgen van het
Trypolitaansch avontuur, al is de
toestand vrij wat verbeterd sedert
verschillende Tqrksche officieren naar
hun land zijn teruggetrokken, toen
de strijd tusschen de Balkanstaten hun
aanwezigheid daar wonschelijk maakte.
De houding van Italië ten opzichte
van Albanië is uit den aanvang van.
ons overzicht bekend. Nog steeds gaat
het voort Griekenland zooveel moge
lijk in zijn ontwikkeling tegen te hou
den. Vandaar ook dat Italië nog steeds
niet de Turksche eilanden in de Egeï-
sche zee terug geeft, daar het vreest
dat ze dan in handen van Grieken
land zullen komen.
Spanje heeft nog steeds geenTesul-
taat verkregen in het geannexeerde
Marokko. De toestand is zelfs zoo
ernstig dat de Duitsche mijn-magna-
ten in Marokko, de gebroeders Bas-
sermann hun bemiddeling hebben
aangeboden.
Portugal, lijdt nog altijd van de
beroeringen teweeggebracht door de
monarchisten en de aanhangers der
oppositie-partijen. Den laatsten tijd
schijnt er een kleine verbetering merk
baar.
Aan de overzijde van den Atlanti-
schen Oceaan in de Vereenigde Staten,
is president Wilson aan het bewind
gekomen. De tijd om groote dingen
te doen is nog te kort geweest, al
schijnt hij ten opzichte van Mexico te
hebben misgetast. In Mexico zelf
heerscht nog de opstand. Huerta heeft
zich van het bewind meester gemaak^,
nadat hij Madero heeft doen vermoor
den, maar vooral in het Noorden ver
zet men zich heftig tegen zijn gezag.
Voor hij zich algemeen heerscher zal
Je den paardejongen in zijn armen.
Toen riep hij Jacques toe: Laat de
paarden aan die bende, Jacques en
volg me oogenblikkelijk.”
Daarop sprong hij met zijn kost
baren last de eerste de beste huis
deur in. Hij kwam voor een reusach-
tigen, zwaren kerel te staan, met een
schootsvel voor en een smidshamer
in de hand. Hij bevond zich in het
huis van den slotenmaker. En daar
buiten raasde de meigte voort: slaat
dood, die vermomde aristocraten!”
„Bij al wat ons heilig is, bescher
ming en toevlucht voor onschuldigen,
burger,” riep ('harten ademloos en
smeekend. En de man wierp een kor
ten blik op hetbleeke gelaat van on
zen jongen graaf. Toen wees hij met
de hand naar achter en zei: „Ga in
mijn werkplaats en roep mijn dochter
Vera.” En terwijl Charles haastig
door een deur achter zich verdween,
spoedde de slotenmaker zich naar
de deur zijner woning.
Jacques Beauchène, die zich nog
tegen de menigte verdedigd had, na
derde nu ook de deur en wipte vlug
den slotenmaker voorbij.
„In hetwater! Slaat hen dood! In
het water! klonk het nog verward
achter hem aan. en men poogde nog
hem tot in het huis te volgen.
Doch voor hen stond de groote fi
guur van den slotenmaker met den
zwaren smidshamer en zwaaide drei
gend naar de tierende menigte, uitroe-
Schouwburg”, 8 u.,
meelvoorstelling.
eanie. 8 uur. Hon-
kwartet.
Réunie”, 7Vj U.,
>d. Reisvereeniging.
Schouwburg”, 8 u.,
'ammerspiele „Der
l
ii
IXBICHTINGEN WELKE GEBAAR, SCHADE OF
HINDER KUNNEN VEROORZAKEN.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS
I van GOUDA.
Gelet op de artt. 6 en 7 der.HINDER-
i WET;
Brengen ter algemeene kennis, dat op
I de Secreterie ter visie is gelegd een verzoek
I met bijlagen van de Directie der N V.
»De Goudsche Machinale Garenspinnerij”
I te Gouda om vergunning tot uitbreiding
1 liarer fabriek, door bijbouw Van het per-
1 ceel gelegen aan den Turfsingel No. 38,
kadastraal bekend Sectie E No. 2502.
Dat op Dinsdag den 20 Januari f914,
des namiddags ten ure op het Raad-
huis gelegenheid is om bezwaren tegen de
1 gevraagde vergunning in te brengen en
I dat gedurende drie dagen vóór dien dag
I op de Secretarie der Gemeente van de ter
I zake ingekomen schrifturen kan worden
I kennis genomen.
De aandacht wordt er op gevestigd, dat
I volgens de bestaande jurisprudentie niet
I tot beroep gerechtigd zijn zij, die niet over-
I eenkomstig artikel 7 der Hinderwet voor
I bet gemeentebestuur of een of meer zijner
I leden zijn verschenen teneinde hun be-
I zwaren mondeling toe te lichten.
Gouda, den 6 Januari 1914.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
R L. MARTENS.
De Secretaris,
J. VAN HEUSDE
Het jaar 1913.
(Slot.)
Oostenrijk. Van het parlementaire
leven is o, zoo weinig te zeggen, daar
de parleinenten öf niet werken, of ont
bonden zijn. De ontevredenheid met
den gang van zaken is dan ook in dit
1 land ontzaggelijk groot. In ’t bijzon
der de gevoerde buitenlandsche politiek
is het voorwerp van het groote mis
noegen der Oostenrijkers. Wat het
afgeloopen jaar dan ook trouwens als
product van het diplomatenwerk heeft
te zien gegeven, stemt alles behalve
tot opgewektheid. Waar Oostenrijk
zich in den strijd op den Balkan zoo
herhaaldelijk voorop geplaatst heeft,
daar heeft het zijn wenschen of eigen
lijk zijn dreigementen er slechts door
kunnen krijgen door een ontzaggelijk
leger op de been te houden. Van
October 1912 af heeft het tot voor
eenige maanden bijna zijn geheele leger
aan de Servische of Russische grens
Men moet zich in den tijd weten
te schikken! Dat is de heele kunst
tegenwoordig! was de leuze van bur
geres Railmont. Deze burgeres was
nog vóór eenige jaren een burggra
vin Railmont, die uit een der eerste
familiën uit Frankrijk stamde. Haar
slot in de provincie en een paleis op
een der grootste boulevards te Parijs
benevens een groot vermogen waren
eens hun bezitting geweest. Doch de
burggraaf de Railmont was dood,
hun slot was bij een boerenopstand
verbrand en haar bezittingen waren
door deRegeering verbeurd verklaard
lerwijl hun titel vernietigd was. De
ganache bezitting bestond nu nog uit
Spanje.
Een drama.
Uit Madrid wordt aan
geseind
Een vreeselijk drama heeft zich gis
terenmiddag in Berbegal af gespeeld.
Een der meest geziene bewoners, de
notaris Palacios stierf eenige dagen
geleden. Toen het testament gisteren
geopend en voorgelezen was, bleek,
dat de notaris het grootste gedeelte
zijner nalatenschap aan zijn jongsten
zoon had vermaakt. De oudste zoon,
die zich door deze beschikking in zijn
rechten achteruitgesteld gevoelde, ont
stak in groote woede. Hij trok zyn
revolver en doodde zijn moeder, zuster
en twee broeders. Vervolgens richtte
hij het wapen tegen zichzelf en schoot
zich een kogel door het hart. De
familie Palacios genoot in Berbegal
algemeene achting het tragisch einde
dezer familie wekt dan ook algemeene
deelneming.
Frankrijk.
Telephoon-nieuvrigheid.
Te Parijs is met ingang van 1 Janu
ari een nieuwigheid op telephonisch
gebied ingevoerd, de „service des rap
pels”. Om het de aangeslotenen ge-
makkelijk te maken «is nl. op ieder
centraal bureau een speciale dienst
ingericht, waar de mededeelingen
voor afwezige abonnés worden opge
nomen. Dat gaat hoogst eenvoudig in
zijn werk. Wanneer een abonnó voor
eenige aren afwezig moet zijn, geeft
hij daarvan kennis aan de telephoniste
die harerzijds daarvan mededeeling
doet aan den „service des rappels”.
Komt de abonnó weder thuis, dan
noemt hij den hoorn van do haak en
is hij weder verbonden met „service
des rappels”. Op bijzondere wijze wordt
dan vastgesteld, of hij werkelijk de
geabonneerde is, voor wien de mede
deelingen bestemd zijn en dan ont
vangt hij de telephoontjes, die tijdens
zijn afwezigheid zijn ingekomen.
De kosten bedragen slechts 30 fres.
per jaar plus frs. 0.20 per gedicteerde
mededeeling.
De autobandieten.
Naar de Matin meldt, moest volgens
pend; „wie nadert, is een kind des
doods!” en achter hem stond de groo
te gestalte van Jacques Beauchène,
aldus beiden den gang versperrende.
Bevreesd weken de voorste en erg
ste schreeuwers terug en riepen spoe
dig uit: „Het is burger Truchonl
Burger Truchon is een goed patriot.
Leve burger Truchon!”
En spoedig brulde de geheele me
nigte na: Leve burger Truchon! en
verspreidde zich zoo spoedig mogelijk.
De eigenlijke oproermakers waren al
reeds met de paarden, waar het om
te doen was, verdwenen.
En zoo liep dit relletje nogal goed
voor onze reizigers af.
VI.
Gemeene schimp- en scheldwoorden
weerklonken achter Charles en toen
hij zich verschrikt omwendde^ zag hij
nog, hoe een sansculotte een der paar
den met zijn piek doorstak.
„Kunt ge niet beter op uw beenen
passen, ezel!” schreeuwde Jacques
Beauchène toornig. Hoe kan het ar
me dier, helpen, dat het u trapt?” En
hij gaf den sansculotte een flinken op
stopper.
„Bedaard, Jacques, om Godswil,
bedaard!” riep Charles hem nog toe.
Doch het paard stortte neer en een
heele oploop van menschen ontstond.
„Het zijn vermomde aristocraten
Hopen eenige ruwe stemmen dooreen.
„Slaat ze dood, ze gebruiken paarden.
Aön ’den lantaarnpaal met hen. Slaat
Schouwburg”, 8 u.,
coba v. d. Pas.
Jzan ontvangenvia Aon den lantaarnpaal met hen. Slaat
Sten, vermalrelijk- 'lood, gebruiken wij paarden? Werpt
dlTin onae >n do Seilie' Weg met h<,n!
deze dan in on» tumult was niet meer te bedwtn-
en.
een mutsenwinkel in de rue de Vau-
giard. Van hieruit kon zij aanzien,
hoe de sansculotten zich in haar
vroeger paleis behagëiijk vestigden.
Men had er een soort kazerne van
gemaakt, en burgeres Railmont maak
te nu zelf Phrygische mutsen, omdat
zij toch ten slotte niet van honger
zou omkomen. Deze mutsen waren
in den smaak gevallen, en ten laat
ste beroemd geworden. Veel werden
er van gekocht en duur betaald. Het
rood ervan was het mooiste, het bes
té en het meest schitterendste. Haar
mutsen waren van papaverrood, kar
mozijnrood en zij had staatsroode
mutsen. De laatste wilde iedereen heb
ben; niemand wist te zeggen, wat
voor kleur rood het eigenlijk was
doch ieder vroeg er naar en zij wer
den duur betaald.
Burgeres Railmont was kloek, slim
en verstandig in haar zaak; zij ver
diende zoodoende veel geld; altijd op
geruimd lustig en vroolijk was zij
den geheelen dag in haar winkel.
Doch ’s avonds als de werksters
van haar vandaan gingen, draaide
zij alle lichfen uit en zat in het don
ker stil te weenen.
Twee jonge meisjes betraden den
winkel. Beiden waren als vrouwen
uit het Parijsche volk. De eene was
oen flinke, gezonde, mooie deern met
blond haar en een gezond uiterlijk.
„Is burgeres Railmont hier?” zei
.het meisje.
„Jawel, burgeres, dat ben ik, wat
verlangt gij?
„Ik ben burgeres Vera Truchon,
van den slotenmaker uit de Boom
straat, niet ver van de Notre Dame.”
„Dien ken ik, ja. Een goed patriot.
En wat verlangt gij, burgen»?”
„Dit hier is burgeres Madeleine.' 1
Zij komt uit de provincie en wil u
spreken.”
De mutseninaakster verbleekte een
oogenblik, keek het andere meisje
met het korte, zwarte haar en de
schuchtere oogen, die nu eenigszins
naar voren gekomen was, aan.
„Tante”, riep Madeleine met een
onderdrukte*snik uit. Tranen iu haar
oogen dreigden haar te verraden.
„Ha, ja, in orde!” zei burgeres
Railmont snel en luid, „ik weet het.
U komt om de staatsroode muts, dat
is waar ook. Gij komt om de staats
roode muts, nietwaar? Neem me niet
kwalijk, dat ik die vergeten heb, ’t
is zoo vreeselijk druk geweest. Een
oogenblik, ze is zoo klaar; wacht u
maar even in dit vertrek. Ja, do
staatsroode mutsen passen toch maar
het best op een Fransch hoofd. De
karmozijnroode staat beter op blond
haar, maar voor het zwarte haar is
staatsrood beter geschikt. Gaat u bin
nen, een oogenblik als het u belieft.”
Hiermee schoof burgeres Railmont
beide meisjes in een kleine kamer.
GOUDSCHE COIRIXT.
Van 1—5 gewone regels met bewijsnummerf 0.55
Elke regel meer„0.10
By drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend.
Dienstaanbiedingen per plaatsing van 15 regels f0.35 bij vooruit
betaling, elke regel meer 6 ets. Reclames f0.25 per regel.
Groote letters en randen naar plaatsruimte.
