;rland.
aan
KG
i
Blad.
LIGHT
«p m
No. 12375
XTïeiXTxrs- ©xx ^xcH.'veartexx'txe'lolsud. voor G-oxxcLa, ©zx Oxxxs"tx©lc:©xx_
52r Jaargang.
behalve
Zon
en
i-Rotterdam.
Buitenlandsch Nieuws.
ZBlxxxxers land..
FEUILLETON
2>e Sieit&nfio&óer.
ter
jnwater.
Dinsdag 13 Januari 1014.
-,1,J
Telefoon Interc. 82.
Feestdagen.
“'Tr1Is_ïïëTTdveh tTn TÏÊlë
EEN
Verschijnt dagelijks
Telefoon Interc. 82.
7^n|
1.59
Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOo)f.
H.H. Apothekers,
Amsterdam.
aal 't „Schaakbord",
menschen
waar
(Wordt vervolgd)
inkxnan A Zn., Gom
Vrij bewerkt door AMO.
In
van
aar.
te Tilburg.
f. BELOKJEJr
S, Goud».
IER SLAVERNIJ
wk *«et t. ta
Smilfht tat tal»
tegels, ««ren,
door ea door
dCM to Sunlight
en voordoellgete
H Uw bvb doen
v work verlichten.
teren, volgens
het aanzien van een stad
beleg.
jpen is juist, dat de
te de gelegenheid ge-
-^'ren, óf om te plun-
te algemeen'e bewe-
Elke regel meer
Bp drie achtereenvolgende plai
Dienstaanbiedingen per plantain]
betaling, elke regel meer 6 ets.
Groote [etters en randen naar plaatsruimte.
zen en omtrent het behoud van hun
tegenwoordige garnizoensplaatsen bij
terugkeer.
Er hebben besprekingen plaats ge
had on do mogelijkheid wordt over
wogen om aan de gezinnen dor offi
cieren in Nederland hun traktement
te blijven uitbetalen naast het door do
mogendheden te betalen traktement,
dat zij in Albanië noodig hebben.
Het aantal Nederlanders in de Ver-
eenigde Staten
Blijkens een statistiek in het Arno-
rikaansch-llollandsoho blad „De Toe
komst” woonden er in 1910 in de Ver-
eenigde Staten 119.377 geboren Ne
derlanders, tegen 94.922 m 1900. De
meeste Nederlanders verblijven in den
Staat Michigan (33.900); dan komen
Illinois (14.000), Now-Jersey (12,700),
New-York (12,600), Iowa (11,000)
Wisconsin (7.300).
Van 1—6 gewone regels met bewijsnummerf 0.55
w 0.10
laaUingen worden dew tegen twee berekend.
ing van 1—5 regels F0.35 bij vooruit-
i. Reclame» f 0 25 per regel.
nde scheikundige
e Tandartsen en
groeien tot flinke
er dan op dat ze
fiOÏDSCHE COURANT.
PRIJS VAN MET ABONNEMENT?
Per kwartaal
Idem franco per post
Met Geïllustreerd Zondagsblad
Idem franco per post
Abonnementen worden w
Markt 31, bij onze Agenten,
molens beschermt, zooals luit. Forstner
tegen een kreupelen schoonmaker heeft
meenen te doen, door een Keizerlijke
militaire rechtbank wordt vrijgespro
ken 'en besluit zijn eerste,^korte be
schouwing aldus„in zijn boek over/
Scbarnhorst vertelt Max Lehman, hoel
men in 1806 in ’t buitenland Pruisen/
en zijn militair regime hoondede
Pruisische staat, zei men^ had niet een
leger, maar het Pruisische leger had
een StaatOok het Zabernsche mili-
tairisme eischt den staat voor zich op
en de beide Straatsburger beslissingen
hebben hem dezen toegekend.” En in
nndschen vrede en voor de burgery.
Do Elzas-Lotharinger vertrouwen or
pp, dat, zooals in een mooilyk uur de
A)uitsche Rijksdag hun zyn steun gaf,
net Duitsche volk, de hoogste instan
tie burgerlijke gemeenschap met hen
zal blijven houden. Aan den dank van
den Elzas zal het niet onbreken.”.
In hetzelfde blad onthult advocaat
Weil het verbluffendende feit, dat de
voorzitter van den krijgsraad, die over
Von Reuter en Schadt moest rechten,
onmiddellijk na het vrijsprekend von
nis den Berlijnscheif politie-president
Van Jagow, on den vriend van den
kroonprins, den befaamden Janu-
schauer Jonker, v. Oldenburg daarvan
telegrafisch mededeeling deed en zijn
hartelijke gelukwonschen daaraan toe
voegde met de door hem zelf gedane
uitspraak 1
punt stond naar llerzele te vertrokken,
onverimjdelyl
dien lokaal
29 jaar oud, zag den waggon mot zeer
groote snelheid naderen en remde uit
alle macht doch kon er niet in slagen
eene botsing te voorkomen. De loco
motief sloeg door den hevigen schok
achteruit en verbrijzelde geheel do
eerste waggon, terwyl de andere wag
gons gedeeltelijk werden vernield. De
machinist werd dood onder de loco
motief gevonden. Vyftien reizigers
werden vry ernstig gewond, waarvan
drie levensgevaarlijk.
,’i.5o
1.90
dagelijks aangenomen aan ons Bureau: JL
ten, ilen Borkhandvl en de Postkantoren.
gen plaats gehad, en uit het feit, dat
de Vakbond een stemming over het
al dan niet pr&clameeren van een al-
gemeene «taking tegen morgen heeft
uitgeschreven, mag opgemaakt worden
dat er alle kans is, dat deze werkelijk
uitbreken zal. Johannesburg had gis
teren, volgens een berichtgever, reeds
sUd in staat van
aai V „Oóua-Mwy.-
ijad. Kiesvereeniging
Réunie. 8 uur. Hon-
jkkwartet.
de Réunie", 7V,
Ned. Êeisvereeniging.
ieteit „de Réunie” 8
chtavond Dep. Goud»
Nut van ’t Algemeen.
i Schouwburg”, 8 o-,
Jacoba v. d. Pas. I
i Schouwburg”, 8 I
Kammerspiele „D«
ken wy geregeld ty dig
nogen ontvangen van
mcerten, vennakelgk-
deze dan in on*
Jden.
Duitschland.
Zabern.
De beide beslissingen van den krijgs
raad te Straatsburg, waarbij niet alleen
luit. Von Forstner, de geringe straf, andere beschouwing bespreekt het blad
die hem in eerste instantie was opge- ',o uro-" milH.t—
legd, weer werd kwijtgescholden doch
ook kolonel Von Reuter en luitenant
Schadt werden vrijgesproken, worden
in de Duitsche pers natuurlijk, al naar
de politieke richting van het betreffend
blad naar rechts of naar links neigt
beoordeeld. De conservatieve bladen
zijn één en al voldoening, de demo
cratische vol verontwaardiging.
Zoo schrijft de Deutsche Tageszei-
tung, het orgaan van het Pruisische
Jonkerdom „Hiermede (door dit von
nis) is vastgesteld, dat ook het leger
in Duitschland een orgaan der open
bare macht en overheid is, dat het
zwaard voor niets draagt, hoe ongaarne
het dat natuurlijk voor andere doel
einden zou trekken dan tot verdedi
ging van het vaderland tegen buiten-
lanJsche vyanden. Hierdoor wordt
onzen officieren de in het openbaar
zoo hartstochtelijk bestreden zekerheid
weergegeven, dat ze in hun recht zijn,
als ze beleegingen en aanvallen op den
rok des Konings onder alle omstandig
heden en als het zijn moet met alle
middelen te keer gaan. Daardoor wordt
de volle beteekenis van het militairis-
tische element in ons monarchistisch
staatswezen en tegelijkertijd dat staats
wezen en de beteekenis van de mili
taire macht van commando, die den
Keizer toekomt, duidelijk gemaakt en
vastgesteld. Dat is de voornaamste
grond, waarom wij het vonnis met zoo
bijzondere voldoening begroeten.”
Welken indruk het driebubbele vrij
sprekende vonnis in minder militair-
bevooroordeelde kringen heeft ge
maakt, geven twee citaten aan uit de
beide burgerlijke democratische bladen
Frankf. Ztg. en het Berk Tageblatt.
De beide krijgsraden blijken zich
ten volle- solidair te hebben verklaard
met de helden van Zabern en van
Dettweiler, dat wie zijn per tegen wind-
„Ja^wanl dit geluk ontbeert mijn
goede vader nu reeds lang.
Vlug trad Danton een schrede op
haar toe, tvatte haar hand on zeidc
met vrijmedigheid: ,,-Zijt gij in Pa
rijs gekomen, burgeres, om iemands
vrijheid te erlangen?/
„Gij weet het?
„Ik vermoed het. Gij moet beden
ken, burgeres, dal ons dag aan dag
ganache stapels verzoekschriften aan
huis worden gezonden, nu voor een
broeder of een echtgenoot, dan voor
een vader of een zoon weer! Niet
waar, uw vader is gevangen geno
men burgeres M adeleine
Madeleine kifikte treurig. Haar zoo
schoone Öogen waren vochtig.
„En waar is hij?”
„Ik weet het niet. Ik heb hem
het laatst gezien, toen hij gevangen
genomen werd. Sedert heb ik een en
kelen brief van hem ontvangen uit
de gevangenis van Beeanyon.”
„Hoe heet hij?”
Nu was het gevreesde, verschrikke
lijke oogenblik gekomen. Madeleine
wist dat Danton in de conventie te
gen Vergniaud gesproken had. In
zijn hoedanigheid van minister
Justitiewas hij hiertoe genoodzaakt
gewekt.’ Durfde zij het wagen het
geheim prijs te geven, den naam haars
vaders te verraden? Xij zag hem nu
smeckend aan.
„Zult gij ons verraden?”
Als antwoord kuste hij haar snel
Zuid-Afrika.
De staking.
Een telegram heeft Zaterdag bericht
"over een opstandige beweging van de
kaffers in ^e diamant-mijn te Jagers
fontein, die door de blanke bevolking
met geweld van wapenen is onder
drukt.
In de Engelsche bladen vinden wij
thans van het gebeurde een uitvoeri
ger bericht, waaruit tevens blijkt, dat
dit in geenerlei verband staat met de
staking, zooals allicht gedacht zou
worden. Immers een van de voor
naamste redenen, waarom de regee-
ring te Pretoria thans op zoo uitge-
breide schaal militaire voorzorgsmaat
regelen neemt in verband met de
spoorwegstaking volgens een be
richt uit Johannesburg heeft zij in ’t
geheel reeds' 60.000 man onder de
wapenen ger
kleurlingen
bruik zullen nis
I deren^'óf voor
(ging tegen de blanken.
x,Te Jagersfontein echter blyken de
datkr werkzame Basoeto-kaffers wel in
^t.dting te zijn gegaan, doch alleen
’omdat zij de bestraffing eischten van
een blanke, die een kleurgenoot zóó
k hard geschopt zou hebben, dat hij aan
cjo gevolgen was overleden. Toen deze
genoegdoening hun geweigerd werd,
wapenden zij zich, braken uit de com
pound en rukten op Jagersfontein af.
De daar aanwezige blanken, 150 in
getal, wapenden zich eveneens in al
lerijl en stelden zich in den weg der
Basoeto’s, die volgens don berichtgever
van het Engelsche blad, waaraan wij
dit ontleenen, duizenden sterk waren.
Middelerwijl vluchtten de vrouwen en
kinderen uit Jagersfontein naar E'au-
res^gaith.
Den uitslag van den strijd tusschen
de blanken en de kaffers kent men.
Nadat van de laatster, een aantal door
de moderne geweren der eersten waren
gedood en gewond vluchtten zij naar
hun compound terug. Toen denzelfdon
middag uit Fauresmith een afdeeling
cavalerie aankwam met twee kanönnen
was de rust reeds hersteld.
Wat de staking onder het spoorweg
personeel, en de mogelijkheid van een
algemeene staking betreft, ïle toestand
is plotseling zéér ernstig geworden.
Reeds hebben eenige dynamiet-aansla-
de vraag in hoeverre de militaire recht
spraak nog recht van bestaan heeft en
noemt haar „een anomalie in een mo
dernen constitutione^en Staat”. „Het
ia”, schrijft het blad, „een speciale
rechtsprocedure, die thans even weinig
bestaansrecht heeft als ongeveer vroe
ger de kerkelyke juriidictie. Men is het
oude inquisitie-procea te boven, waar
in rechter en aanklager dezelfde per
sonen ,waren. Doch nier - in de Za-
bernprocessen waren rechter en
18)
Toen gi^ burgeres Railmont weg
en liet Madeline alleen achter met
D&nton. Zij gevoelde zich te midden
dezer 1 vroolifis lachende menachcn
verlaten en eenzaam.^.-x
Na een korte stilte zei Danton met
een eenigszins trillende stem: „Gij
zij, zeker nog niet lang in Parijs,
burgeres Madeleine, daar wij eerst nu
n het geluk hebben u te zien.”
Madeleine had geen vrouw moeten
zijn, indien zij niet reeds aan de sid
derende stem van den spreker had
bemerkt, welken indruk vj «P hem
maakte.
Nu moest zij kalm en bezonnen
zijn. Het gold haar vader, en die ge
dachte maakte haar flink.
„Is het dan zoo’n groot geluk mij
te zien, burger Danton?” vroeg zij,
lachend de oogen naar hem opslaand.
„Er bestaat geen grooter. zoeter,
burgeres,” zei Danton me< galante
I warmte.
„Zooveel te meer ben ik dan te be
klagen, burger!!’ ging Madeleine nu
voort, de oogen treurig neerslaand.
„Te beklagen, burgeres?’
Hetzelfde militairisme, dat op
dor beschuldigden z»t, stelde ook de
rechtbank samen. Wanneer dan ook
do reactionaire partyon juichen over
do Staatsburger uitspraak, dan hebben
do andere partijen e^ voor to aorgon,
dat uit de nederlaag welke de recht
bank heeft goeden, ioering worde ge
trokken”.
Van den leader, dien het Berl. Tage
blatt aan de vrijspraak der drie offi
cieren wydt vertalen wij den aanhef:
„Overal, waar men het Duitsche rijk
niet welgezind is, kan heden met reden
vreugde en voldoening heerschen. De
hoop scherven in Elzas Lotharingen
groeit voortdurend aan, zoodat men
heden reeds in twyfel kan verkeeren,
of er nog veel over blijft, om stuk te
slaan. Alles is kapot. De heer Von
Calker heeft reeds den 3en December
uitgeroepen en hij zou het heden met
verdubbelden nadruk kunnen herhalen.
Dat het vonnis een buitengewoon on-
gunstigen indruk in het ryksland zal
maken en den anti-Duitschen geest
daar onnoemlijk zal versterken, daar
aan kan geen twijfel zyn.”
Dat deze voorspelling van Berl.
Tageblatt juist is, blijkt uit een enkel
citaat, genomen uit de democratische
„Straatsburger Ztg.’’: De thans geval
len uitspraak maakt „het militair” tot
een blijvend gevaar voor den binnen-
Boeken on kas van gemeente
ontvangers 1
Gedeput. Staten van Zuid-Holland
hebben aan de burgemeesters in die
provincie een circulaire gericht, be
treffende opneming van boeken en kas
der gemeenteontvangers.
Meermalen werd door Oedep. Buten
bevonden, dat de ontvanger do ge
meentegelden niet steeds strikt go-
aanwesige golden, Daarom hebben Ged.
Staten mot aandrang de burgmeesters
verzocht, toe te zien, dat de ontvanger,
overeenkomstig het voorschrift zijner
instructie, zich er van onthoudt, om,
voor hoe gering bedrag ook, uit de
gemeentekas voorschotten to doen,
welke niet ten behoeve der gemeente
strekken, of in die kas gelden te storten
die niet aan de gemeente toebehooren.
Vorder wijzen Gedeputeerden or op,
dat een kasopnoming alleen dan effect
kan dragen indien zy geschiedt zonder
dat de ontvanger daarvan vooraf is
verwittigd en daarbij begonnen wordt
met het tellen van de aanwezige kas
middelen, om eerst daarna over te gaan
tot het vaststellen van hot bedrag,
hetwelk volgons de journalen en re
gisters in kas moot zijn. Gedeputeerden
ontvingen van enkelen den indruk, dat
niet steeds dienovereenkomstig door
burgemeester en wethouders wordt
gehandeld.
Ten^otte trof het Gedep. Staten dat
al te vaak buiten noodzaak en boven
het Jiangegoven maximum betalingen
uit ne gemeentekas geschieden, zonder
Kenia afleggen, en ik wil haar daar
om een verlof tol een bezoek in do
Conciérgerle ter hand atollen.'’
„Zeer goed, burger Danton.”
„Burger Lanjon” ging Dantoa to
gen Madeleine voort, „ia intendant
dor 'otwiergerie. Gij wilt hem, in
dien het noodig mocht zijn, u herin
neren, burgeresen het zal hem oen
oer zijn u van dienst te kunnen zijn.
Men boog van weerazijden, was
zeer hoffelijk en vriéndelijk legen el
kaar, en toen burgeres Kailmout te
rugkwam, werd men werkelijk weer
vroolljk en ongedwongen, alsof men
een praatje over het weer gehouden
had en de nieuwste geeatiglMdd ver
teld had. Do afilon van burgcrea Lu
cretia mankte oen volkomen onpchui-
digén indruk; alechta nu en dan z<-i
men oen scherp woord wanneer het
terrein van de politiek betreden word.
In een nia. half verborgen door
'■on gordijn, stond do whoone burge
res Tallien, Me vurige Spaansche,
meeeieree ra het intrigeren, met een
oude vrouw, de waarzegster Thóot.
Doze genoot in de toenmalige Pa-
rljache gezelschappen een merkwaar
dig aanzien. Ala waarzegster stond
zij bekend door haar voorepollingon,
die dikwijl» de waarheid nabij .kwa.-
ïnen en een ieder raadpleegde haar.
de hand. Zijn lippen waren heel, en
zijn adem vloog.
„Verraden?” vroeg hij dan even
eens zacht terug, „burgeres Madeloine
hoe komt ge op xulk een gedachte
Al ging Parijs in vlammen op, dan
nog zou ik u niet verraden. Maar
om uw vader te kunnen helpen, móet
ik zijn naam toch weten. Vertrouw
mij gerust on vrees niet. Ik wil nim
mer meer in uw schoone oogen zien,
wanneer ik u verraad.”
Madeleine geloofde in dezen man,
zij wist wel, «lat woorden niets dan
ijdele klanken zijn, maar tóch zoo
zou hij niet zijn, om haar te verra
den, neen, zij kon er van op aan,
„Mijn vader is... burger Etienne
de Ijeuronsac,” zeide zij toen zacht.
Danton trad verstomd terug.
„Hè, gij zijt dua
„Stil nu,” smeekte zij. „Wilt gij
mij helpen?”
„Wat wenschte gij dan van mij?”«
,Jk wilde zoo spoedig mogelijk te
weten komen, burger Danton, waar
mijn vader zi<*h bevindt en of Ik mét
hem spreken kan.”
Danton overlegde een oogenblik
toen vriMig hij: „Gij weel wat giste
ren in de Conventie gebeurd is?”
„Ik weet het!”
„Gij weet alzoo ook, hoe mijn Itis-
richenkomst in deze zaak als een mis
daad zou gebrandmerkt worden.
Madeleine. Het treurig het hoofd
hangen.
Bkuhk.
Spoorwegongeluk.
Zaterdagavond is op het lokaallijntjo
Eschene—Saint Liévin -Heraele oen
wagen, geladen met 10.000 kilo steen-
kolen door tot nog toe onopgehelderde
verdediger nauwelijks te onderscheiden, oorzaak in beweging geraakt, on met
Hetzelfde militairisme, dat op de bank groote snelheid een helling naby het
station Eschene afgereden. Het per
soneel van dat station zag dat een
botsing met oen lokaaltrein die op hot
lijk wu. De manhiniat van .F1»»»’0" van andere by hem
trein, August Hoornick,
De organisatie der Gendarmerie
in Albanië.
Betreffende de eischen, gesteld door„
vele officieren, die zich onder voor
behoud hebben opgegevon om naar
Albanië te gaan, kan de Maast», mede*
doelen, dat deze ongeveer neerkomen
op de zorg voor hurt gezin in den
lande, hun bevordering of zij nl. blijven
op de ranglijst, de regeling van hun>
pensioen en dat Jcc weduwen en wee-
„Ik weel het?’ t
„Dat het levensgevaarlijk is
„Gij zult niet zeggen, dut Danton
een lafaard is, burgeres Madeleine
Wacht slechts een oogenblik!”
Hij zag zoekend door <1q, salon.
„Burger Lanjon!” riep hij tot een
een man, die dichtbij te midden van
eenige dames stond en thans snel na
derde.
„Wat verlangt gij, burger Danton.”
„Ik heb gisteren, dadelijk na do
zitting der Conventie om u gezonden
voor de akten In de zaak Etienne de
Leuronsac. Waarom heb ik ze nog
niet ontvangen.”
„Men kon ze eerst niet vinden. Nu
tegen den middag zijn ze onder een
berg andere arden ontdekt en terstond
naar het ministerie gezonden. Ge zult
ze allen morgen vroeg in uw bureau
Vinden, burger Danton.”
„Góed, burger Lanjon. en/,
bevindt zich de gevangene?”
„Sinds drie weken is hij in <lc
Conciergerie opgesloten. Door de
?ele gevangenen is men er echter noj?
niet tfiegékomen, hem te verhoeren.
„Gqed. Ziet gij deze dame, burger
J.an jon.”
„Burgeres, het is mij een eer!” zei
de man met een hoffelijke buiging.
„Burger Lanjon, dat is burgeres
Madeleine, een onzer beste patriottl-
schen van Parijs. Zij moet in de be-
kpnde zaak van de Leuronsac getui-
