ON [•ijzen IOHT nhuis. EPfk No 12398 Maandag 9 Februari 1914. 52e Jaargang* behalve Zon en Bmtenlandsch Nieuws. UHiU/iill jTO-A-. XTa-eu/ws- ezx ^^.«^.“vextezxtïe'blsud. ttoox G-oulcLsu ezx Oaaa.S'teelEezx- Verschijnt dagelijks FEUILLETON We Seitenüoeier. Telefoon Interc. 82. Iet nieuwe R. K. Weekblad. Feestdagen. Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON. Telefoon Interc. 82. m missie „Om Genoegen” (Wordt verrolgd) t RK. rege tegemoet, rk in de helft i voor de helft U aan groene en. tkt, dat Uw Uw handen i en Uw leven GOMIE (III I! I\T Vrij bewerkt door AMO. PRIJS VAN HET ABONNEMENT: Per kwartaal Idem franco per post. Met Geïllustreerd Zondagsblad Idem franco per post. Abonnementen worden o Markt 31, bij onze Agenten Uitsluitend!!^! CENTRUM”I ta, Rotterdam I Station Beurs). I r 12 K»en. I itingen der stad. I ijt vanaf f 1.25. I jevelend, VAN WEES, I Propriétair. I man Zn.. G< - en Woningtoez., Jezondheidscomm. w Bouw- en Wo rn id dags 2 uur yer- ierstandscommi®®10 'uiverhaid van t haar alleen voor het van kostbaar A fijne kant Engeland. In de onderwijzersstalring in het graafschap Herefordshire is nog weinig verandering gekomen, doch de pogin gen van de schoolcommissie om door aanvoer van werkkrachten van buiten en door omkooping van stakers door dezen hooger gesalarieerde posten te beloven, wanneer zij het werk her vatten zyn tot nu volkomen mis lukt. De stakers blijven solidair en in weerwil van herhaalde oproepingen in tal van bladen hebben zich maar een paar onderkruipers aangemeld. En de meeste van dezen zijn nog onderwijskrachten van twijfelachtige waarde. Er is er o.a. een bij, die al jaren lang tuinman van beroep is. In ’t geheel waren gisteren nog 65 scholen gesloten, terwijl in een tiental scholen het personeel zóó was ge slonken, dat van behoorlijk onderwijs geen sprake kon zijn. Te Londen dreigt weer een staking dertaxi-chauffeurs. Debenzine-quaestie is ook nu weer de aanleiding, zij het in anderen vorm als de laatste maal. De chauffeurs klagen over de slechte qualiteit van hun benzinevroeger konden zij 18 mijl met een liter rijdeen men weet, dat zij de benzine zelf voor een deel moeten betalen maar tegenwoordig niet meer dan 12 tot 14 mijl. Nu is hierover in de overeen komst, waardoor de laatste staking werd beëindigd, aan de chauffeurs wel rraag om kleeding nu ook de vraag r» ontvangen/" erten, vermekelgM- Me dan in o"* rein der plaatselijke politiek. Het blad schrijft daaromtrent De plaatselijke politiek, het woning vraagstuk, de plaatselijke vakactie enz. enz. eischen alle aandacht. Is het niet bespottelijk, dat de Room- schen van Godda maar éón zegge één vertegenwoordiger in den Raad hebben, en dat nog maar alleen bij de gratie der Socialisten. Ligt dat alleen aan4e inhaligheid der Vrijzinnigen, die alle zetels door hunne geestverwanten willen be zetten Het is toch werkelijk geen ge heim, dat er velen wrokken in onze eigen gelederen, omdat de wil vaè een minderheid hun wordt opge drongen. Aan dien misstand moet een einde komen en wij zullen daar toe onze krachten aanwenden. Niet de wil en de wensch van de een of andere groep moet de politiek be- heersehenalle Roomsche kiezers van Gouda hebben dezelfde rechten. Als dat niet uit het oog wordt ver loren, dan zal heel spoedig de nood zakelijke eenheid zijn verkregen en dan zullen de vruchten van een drachtig werken niet uitblijven. Het gaat toch niet aan, dat men zich aan de wenschen van breede scharen van minder met aardsche goederen bedeelden niet stoort en in dagen van verkiezingen verwacht, dat ze op commando zullen gaan stemmen. Wij moesten bij dit punt even stilstaan, omdat we na de jongste verkiezingen, weer het oude liedje zullen hooren „de bondgenooten lieten ons in den steek, de Vrijzin nigen gunden ons niets*1. We ken nen dat. Neen, de hand in eigen boezem en daar gezocht. Wij zijn allen Katholiek, allen één in geloo- ven en belijden. Dat één zijn sluit echter niet uit, dat wij op verschil lende punten diet liggende op het terrein van geloof en zeden, vrij zijn om een eigen meening te hebben niet alleen, maar ook om die mee ning te propageeren. Die vrij heid moet onverkort gehandhaafd worden; elke aanranding van die vrijheid wekt verbittering en ouder lingen strijd. Wij hebben de bedoeling van dit nieuwe R. K. orgaan zoo breedvoerig geciteerd, om daardoor aan te toonen dat dit Roomsche weekblad een ander geluid zal doen hooren dan de N. Z. H., die er behagen in schept een dompers- taktiek te voeren. Dit bleek nog uit het Naast de bestaande R. K. Nieuw Zuid-Hollander is thans het nieuwe R. K. weekblad ^Goudsche Koerier" verschenen. In het eerste nummer geeft de redactie een inleidend woord, waarin zij uiteenzet de overwegingen, welke tot de uitgave van dit nieuwe R. K. orgaan hebben geleid. Geenszins verhelend, zoo schrijft het blad, dat de bekende kwestie betreffende het ter plaatse bestaand Kath. blad, van invloed is geweest op ons besluit tot het stichten van een Kath. Weekblad naast dat or gaan meenen wij toch met ge rustheid het eventueel verwijt van ons te kunnen wijzen, dat alleen en uitsluitend in die kwestie de aan leiding valt te zoeken voor de wor ding der „Goudsche Koerier”. Want hoezeer wij en allen, die van nabij en onbevooroordeeld bedoelde kwestie kunnen bezien, ook over tuigd zijn, dat het optreden van het bestuur der betrokken Naaml. Ven nootschap tegenover ons, is geweest beneden alle erotiek toch zou zulks zonder meer de uitgave van ons nieuwe periodiek niet aanstonds wet tigen. Er zijn evenwel overwegingen van grooter belang, van meer alge- meenen aard. En dan plaatst zich hier op den voorgrond de vraag van zoovele Katholieken vooral, doch ook van andersgezinden, die zich gaarne op de hoogte stelllen van hetgeen er omgaat in Roomschen kring, naar een goed geredigeerd plaatselijk Katholiek blad. De vraag naar een plaatselijk or gaan, dat niet uitsluitend „met schaar en lijmpot*1 wordt saamgesteld, doch een eigen meening durft hebben en waarvan de redactie niet staat onder voogdij van een college van perso nen, die hun bekwaamheden op journalistiek gebied nog met de eerste bewijzen moeten staven. De richting, waarin het blad zal worden geredigeerd naar voren bren gen gaat langs de Roomsche heerbaan die breed genoeg is om plaats te bieden óók aan hen, wier meeningen zyn „van onzen tijd*1 inzake die aangelegenheden, waarover de Kerk vrijheid laat. Als plaatselijk blad zal de Goudsche Koerier zich ook bewegen op hetter- Amerika. De revolutie in Peru. Uit de bijzonderheden welke thans in uitvoerige telegrammen uit Lima aan de N.-Amerikaansche en Engelsohe bladen worden medegedeeld, blijkt, dat de Staatsgreep, waardoor Billinghurst van den presidentieelen zetel werd gestooten, net ge<volg is geweest van een langdurigen politieken strijd. Reeds sedert maanden stond president Bil- linghurst op zeer gespannen voet met het congres, waarin hij over geen meerderheid beschikte terwyl hij tot allerlei onwettige maatregelen zyn toevlucht nam om tegenover het ver zet van het parlement zijn zin door te drijven. Het volk schgnt hij echter aan zijn zijde gehad te hebben. Want reeds in Juli trok een volksmenigte naar het huis van den ex-president Leguia, een der tegenstanders van den president en .deed hierop een aanval. Leguia verdedigde zich, maar in stede van steun te ontvangen van de autoriteiten tegenover het gepeupel, werd Leguia gearresteerd en na een beschuldiging van samenzwering tegen de regeering verbannen. Dat verscherpte den strijd met bet parlement. Maar Billinghurst die zich sterk achtte door den steun van de lagere volksklassen, liet het parlement eenvoudig links liggen en vaardigde presidentieele besluiten uit, waarbij hij de door het parlement niet goedgekeurde begroeting van kracht verklaarde. Zijn autocratisch optreden vonden het hoogtepunt in de poging, om de oppositie van het vijandige congres te onderdrukken, door instrijd met de grondwet nieuwe verkiezingen uit te schrgven. De liberale en demo cratische parijen in het Congres ver- Vice-Voorz. ENDORST, Pen. van de tribunes, die met zyn aanhan gers bezet waren. „Leve Robespierre I” antwoordden anderen. Het was een onbeschrijfelijk rumoer. Eindelijk klonk de stem van St. Just boven allen uit: „Tallien is een spitsboefhij heeft zich te Bordeaux mot staatsgelden verrijkt.” „Wij spreken hier over Robespierre, niet over Tallien”, riep een ander. „Ik wil het woord”, krijschte Ro bespierre. „Vadier heeft het woord!” snerpte de scherpe stem des presidents. De oude Vadier beklom onder het rumoer der vergadering het spreekgestoelte. Tallien maakte bereidwillig voor hem plaats, maar bleef ter verdediging val den ouden man naast de deur wachters aan den voet der kleine trap staan, die naar de tribune leidde. Het werd wat rustiger. De moedige aanval van Tallien tegen Robespierre maakte ook anderen moedig. „Burgers”, begon de oude sneeuw witte Vadier, „wat heb ik misdreven, om veroordeeld te worden Mijn hoofd bevalt dit monster niet. Geeft gij het hem, zoo zal hij morgen weer andere verlangen. digden, als op de tribuneRobespierre schreeuwde, dreigde en liep eindelijk naar het spreekgestoelte, om Tallien er af te trekken. Plotseling zwegen allen en keken naar de redenaarstri bune, waar Taliën den dolk van zijn vrouw uit zyn gordel had getrokken en dien nu dreigend boven Robes pierre’s hoofd zwaaide. Dit voorval had zulk een verrassende uitwerking, dat de storm voor enkele seconden be daarde; maar Taliën had tegenwoor digheid van geest genoeg om zich de stilte ten nutte te maken en riep nu met angstwekkenden nadruk door de zaal„Burgers, met dezen dolk be vrijd ik Frankrijk van zijn tiran, wan neer de Conventie te laf is tot zijn gevangenneming te besluiten.” Bij deze woorden brak de storm op nieuw met ongekende woede los. Ter wijl Robespierre eenigszins huiverend en afgemat, langzaam voor de drei gende houding van Tallien terugweek, brulde en stampte men op alle banken, zoodat de zitting en poos geen voort gang kon hebben. Maar uit het woeste geweld bleek het duidelijk, of de meerderheid aan Tallien’s dan wel aan Robespierre’s zijde stond. „Weg met den tiran!” klonk het hier „weg met den bedriegerdaar „Hoera voor Tallienschreeuwde men a helpt ons? boodschap aan een n en wij zullen wat te missen jongste nummer, waarin in een acht regelige beschouwing over de ge meenteraadsverkiezingen wordt be weerd dat de sociaal-democrAten niet het advies Van het afdeelingsbestuur hebben gevolgd De Goudsche Koerier komt er rond voor uit, dat in het tweede district de roomsch-katholiek is ge kozen met den steun der sociaal-demo- craten, zooals trouwens voor ieder uit de cijfers duidelijk blijkt. Met ingenomenheid begroeten wij de verschijning van het nieuwe R. K. weekblad omdat wij in dat orgaan, te oordeelen naar het eerste nummer, zien een principieele tegenstander, die trachten wil verheldering en ver lichting te brengen in roomsch-katho lieke kringen, die zijn weg wil gaan onder het devies aan het hoofd van het blad afgedrukt De waarheid zal ons vrij maken. Met dat devies stemmen ook wij in. en twintig leden der Conventie ver moorden wil, daar zal hij morgen wel cjertig, overmorgen vijftig naar de guillotine laten sleepen. Zijn vijand toch is ieder, die zich mensch noemt.” „Ik verlang het woordriep Ro bespierre en naderde snel de tribune. Hij was blijkbaar verschrikt over dezen onverwachten heftigen aanval. „Gij zult het hebben, als het uw beurt is,” antwoordde de president. Robespierre stampte met den voet op den grond en riep iets onverstaan baars in het algemeen geraas, zijn stem was te zwak om te kunnen door dringen. „Burgers”, vervolgde Tallien, „ik sta hier om u te redden. Eén enkele man beheerscht de Conventie in Frankrijk, hoopt, bloedschuld op bloedschuld en zwetst daarby over deugd en gerech tigheid. Eén man stort de republiek in den poel der onmenschelykheid worgt zon der medeoogende slachtoffers van zyn haat en sleept de besten, de edelsten uit Frankrijk onder de valbyléen man dreigt ons land in den afgrond te storten en deze man is Ro bespierre, de tiran Robespierre, de nieuwe messias Robespierre Een ongehoor tumult verhief zich, zoowel op de zitplaatsen der afgevaar digde, die de zaak de vorige week in de Kamer ter sprake heeft gebracht, waren aanwezig. De vergadering eischte nadrukkelijk het aftreden der regeering, terwijl op rood papier ge drukte, tegen de Satsoemapartij ge richte, liederen werden verspreid. De sprekers herhaalden wat zy in het parlement over de beschuldiging van afpersing en omkooping tegen hooge zee-officieren en de zg. Armour-trust hadden medegedeeld. Deze zg. Armour-trust, is naar wij herinneren, een combinatie van de groote Amerikaansche maatschappijen voor vleeschexport, waarbij ook voor een groot deel Engelsch kapitaal be trokken is. een tegemoetkoming toegezegd, doch tot nu werden er van den kant der directies altijd aanmerkingen en moei lijkheden gemaakt, wanneer zij om deze tegemoetkoming vroegen. Dat gaf veel verlies van tijd en ergernis vandaar de staking. Naar verluidt zouden een 2500 chauf feurs eraan meedoen. Zweden. Weerbaar Zweden. De groote boeren-betoogingep te Stockholm hebben de Zweedsche soci- aal-democraten aanleiding gegeven tot een aantal tegenbetoogingen. In de protest vergadering werden aangeno men, welke eindigen met de woorden „niemand boven en niemande naast de de volksvertegenwoordiging.” Op een plein midden in de stad had gisteren een groote bijeenkomst plaats, waarin bekende Zweden, o.a. Sven Hedin, het woord voerden. Ook uit de provincie zijn berichten ontvangen over geestdriftige vaderlandlievende betoogingen. Tegen de Zweedsche boerenbetooging* Uit Stockholm wordt aan de Maand. Crt. geseindAls tegenhanger der boeren-demonstratie hield de sociaal democratische partij een straatbetoo- ging, om de regeering van hare wen schen in kennis te stellen. Aan den optocht namen ongeveer 30.000 per sonen deql. Het Kamerlid Branting las een tot de regeering gericht adres voor, het welk tegen de verhoogde eischen voor leger- en vlootdoeleinden en verlenging van den diensttijd was gericht, en tot vredelievenden en broederlijken arbeid aanmaande. De premier antwoordde, dat hij zich met warmte eensgezind verklaarde met de opwekking tot vrede en broe derschap onder alle volken, maar er met nadruk op moest wyzen, dat het Zweedsche volk nog voortdurend zeer aanzienlijke lasten, door de landsver dediging teweeggebracht, op zich moest nemen. Japan. Het Japansche Marineschandaal. Naar aanleiding der omkooperyen op groote schaal waarbij een aantal Ja pansche marine-officieren moet betrok ken zijn heeft te Tokio een groote volksvergadering plaats gehad, waar aan 15.000 personen deelnamen. De leider der oppositie en de afgevaar- niet naar hem, burgers.” „Wanneer de verraders niet ge hoord moeten worden, zoo moet gij zwijgen en niet ik. Ik heb thans nog het woord en niet gij. En niemand zal mij dit kunnen ontnemen,” brul de Tallien heftig terug. In de zaal ontstond rumoer. Men schreeuwde elkaar toe, zonder verstaan te worden. De bel van den president luidde aanhoudend, en toch had Tal lien al zijn kracht noodig, om zich met zijn stem te doen gelden. „En waarom hebben wij den dood verdiend, burgers? Omdat wij ons vaderland liefhebben, omdat wij tranen hebben geste»t bij al de bedreven gru welen, omdat wij menschelijk gevoeld, menschelyk gedacht, geleefd en be mind hebben; terwijl Robespierre de onmenschelijkheid tot een regeerings- beginsel verheven heeft.” Robespierre sprong woedend op. „Leugenaar, zwetsers,” riep hij den redenaar toe. „Er af met hem, van de tribune!” klonk het van verschillende zyden. „Gij znlt mij hoorenging Tallien voort, met donderende stem, „want ik sta hier in naam van Frankrijk, der beschaving en der menschelijkheid, ja, in uw eigen naam burgers, in het belang van u zelf. Want waar deze on ver zadelt] ke bloedhond heden twee PRIJS DER ADVERTENTIÊB: Van 1—5 gewone regels met bewijsnummer. f 0.55 Elke regel meer0.10 Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend. Dienstaanbiedingen per plaatsing van 1—5 regels f0.35 by vooruit betaling, elke regel meer 6> ets. Reclames f0.25 per regel. Groote letters en randen naar plaatsruimte. f 1.25 1.50 150 1.90 dagelijks aangenomen aan ons Bureau: ten, den Boekhandel en de Postkantoren. 42) „Burger Tallien heeft het woord, klonk plotseling de scherpe stem van den president Collot d’Herbois door de Conventie. Terstond werd bet zeer stil en Tallien trad door de zaal naar de redenaarstribune. „Medeburgers”, begon hij met zijn heldere krachtige stem; „gisteren hebt ge willen weten de namen van hen, die door Robespierre verdacht worden. Hij echter heeft die gewei gerd te noemen. Welnu, thans zal ik u die noemen. Hier ie de lijst van die twee-en»twintig personen, wier hoofden hij heden van u vragen zal. Maar zie hem eerst eens goed aan, den burger Robespierre, zooals hij daar zit, uitgedost, gekapt, als ging hij naar een feest. Zoo in feestdos is hij gekomen, om twee-en-twintig hoofden zijner medeburgers te vragen twee-en-twintig menschen, colle- die, niete nermoedend, sinds ja- en dagen hebben gearbeid voor het welzijn des vaderlands. En tot dank vraagthij thans onze hoofden. „Er af, van de tribune af,” riep 8t. Juat, „gij zijt een verrader, hoort iwij geregeld tijdig ren

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1914 | | pagina 1