ON
[•ijzen
IOHT
nhuis.
EPfk
No 12398
Maandag 9 Februari 1914.
52e Jaargang*
behalve Zon
en
Bmtenlandsch Nieuws.
UHiU/iill
jTO-A-.
XTa-eu/ws- ezx ^^.«^.“vextezxtïe'blsud. ttoox G-oulcLsu ezx Oaaa.S'teelEezx-
Verschijnt dagelijks
FEUILLETON
We Seitenüoeier.
Telefoon Interc. 82.
Iet nieuwe R. K. Weekblad.
Feestdagen.
Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON. Telefoon Interc. 82.
m missie
„Om Genoegen”
(Wordt verrolgd)
t
RK.
rege tegemoet,
rk in de helft
i voor de helft
U aan groene
en.
tkt, dat Uw
Uw handen
i en Uw leven
GOMIE (III I! I\T
Vrij bewerkt door AMO.
PRIJS VAN HET ABONNEMENT:
Per kwartaal
Idem franco per post.
Met Geïllustreerd Zondagsblad
Idem franco per post.
Abonnementen worden o
Markt 31, bij onze Agenten
Uitsluitend!!^!
CENTRUM”I
ta, Rotterdam I
Station Beurs). I
r 12 K»en. I
itingen der stad. I
ijt vanaf f 1.25. I
jevelend,
VAN WEES, I
Propriétair. I
man Zn.. G<
- en Woningtoez.,
Jezondheidscomm.
w Bouw- en Wo
rn id dags 2 uur yer-
ierstandscommi®®10
'uiverhaid van
t haar alleen
voor het
van kostbaar
A fijne kant
Engeland.
In de onderwijzersstalring in het
graafschap Herefordshire is nog weinig
verandering gekomen, doch de pogin
gen van de schoolcommissie om door
aanvoer van werkkrachten van buiten
en door omkooping van stakers
door dezen hooger gesalarieerde posten
te beloven, wanneer zij het werk her
vatten zyn tot nu volkomen mis
lukt. De stakers blijven solidair en in
weerwil van herhaalde oproepingen
in tal van bladen hebben zich maar
een paar onderkruipers aangemeld.
En de meeste van dezen zijn nog
onderwijskrachten van twijfelachtige
waarde. Er is er o.a. een bij, die al
jaren lang tuinman van beroep is.
In ’t geheel waren gisteren nog 65
scholen gesloten, terwijl in een tiental
scholen het personeel zóó was ge
slonken, dat van behoorlijk onderwijs
geen sprake kon zijn.
Te Londen dreigt weer een staking
dertaxi-chauffeurs. Debenzine-quaestie
is ook nu weer de aanleiding, zij het
in anderen vorm als de laatste maal.
De chauffeurs klagen over de slechte
qualiteit van hun benzinevroeger
konden zij 18 mijl met een liter rijdeen
men weet, dat zij de benzine zelf
voor een deel moeten betalen maar
tegenwoordig niet meer dan 12 tot 14
mijl. Nu is hierover in de overeen
komst, waardoor de laatste staking
werd beëindigd, aan de chauffeurs wel
rraag om kleeding
nu ook de vraag
r» ontvangen/"
erten, vermekelgM-
Me dan in o"*
rein der plaatselijke politiek.
Het blad schrijft daaromtrent
De plaatselijke politiek, het woning
vraagstuk, de plaatselijke vakactie
enz. enz. eischen alle aandacht. Is
het niet bespottelijk, dat de Room-
schen van Godda maar éón zegge
één vertegenwoordiger in den
Raad hebben, en dat nog maar alleen
bij de gratie der Socialisten.
Ligt dat alleen aan4e inhaligheid
der Vrijzinnigen, die alle zetels door
hunne geestverwanten willen be
zetten
Het is toch werkelijk geen ge
heim, dat er velen wrokken in onze
eigen gelederen, omdat de wil vaè
een minderheid hun wordt opge
drongen. Aan dien misstand moet
een einde komen en wij zullen daar
toe onze krachten aanwenden. Niet
de wil en de wensch van de een of
andere groep moet de politiek be-
heersehenalle Roomsche kiezers
van Gouda hebben dezelfde rechten.
Als dat niet uit het oog wordt ver
loren, dan zal heel spoedig de nood
zakelijke eenheid zijn verkregen en
dan zullen de vruchten van een
drachtig werken niet uitblijven. Het
gaat toch niet aan, dat men zich aan
de wenschen van breede scharen
van minder met aardsche goederen
bedeelden niet stoort en in dagen
van verkiezingen verwacht, dat ze
op commando zullen gaan stemmen.
Wij moesten bij dit punt even
stilstaan, omdat we na de jongste
verkiezingen, weer het oude liedje
zullen hooren „de bondgenooten
lieten ons in den steek, de Vrijzin
nigen gunden ons niets*1. We ken
nen dat. Neen, de hand in eigen
boezem en daar gezocht. Wij zijn
allen Katholiek, allen één in geloo-
ven en belijden. Dat één zijn sluit
echter niet uit, dat wij op verschil
lende punten diet liggende op het
terrein van geloof en zeden, vrij zijn
om een eigen meening te hebben
niet alleen, maar ook om die mee
ning te propageeren. Die vrij
heid moet onverkort gehandhaafd
worden; elke aanranding van die
vrijheid wekt verbittering en ouder
lingen strijd.
Wij hebben de bedoeling van dit
nieuwe R. K. orgaan zoo breedvoerig
geciteerd, om daardoor aan te toonen
dat dit Roomsche weekblad een ander
geluid zal doen hooren dan de N. Z. H.,
die er behagen in schept een dompers-
taktiek te voeren. Dit bleek nog uit het
Naast de bestaande R. K. Nieuw
Zuid-Hollander is thans het nieuwe
R. K. weekblad ^Goudsche Koerier"
verschenen.
In het eerste nummer geeft de
redactie een inleidend woord, waarin
zij uiteenzet de overwegingen, welke
tot de uitgave van dit nieuwe R. K.
orgaan hebben geleid.
Geenszins verhelend, zoo schrijft
het blad, dat de bekende kwestie
betreffende het ter plaatse bestaand
Kath. blad, van invloed is geweest
op ons besluit tot het stichten van
een Kath. Weekblad naast dat or
gaan meenen wij toch met ge
rustheid het eventueel verwijt van
ons te kunnen wijzen, dat alleen en
uitsluitend in die kwestie de aan
leiding valt te zoeken voor de wor
ding der „Goudsche Koerier”.
Want hoezeer wij en allen, die van
nabij en onbevooroordeeld bedoelde
kwestie kunnen bezien, ook over
tuigd zijn, dat het optreden van het
bestuur der betrokken Naaml. Ven
nootschap tegenover ons, is geweest
beneden alle erotiek toch zou zulks
zonder meer de uitgave van ons
nieuwe periodiek niet aanstonds wet
tigen.
Er zijn evenwel overwegingen
van grooter belang, van meer alge-
meenen aard.
En dan plaatst zich hier op den
voorgrond de vraag van zoovele
Katholieken vooral, doch ook van
andersgezinden, die zich gaarne op
de hoogte stelllen van hetgeen er
omgaat in Roomschen kring, naar
een goed geredigeerd plaatselijk
Katholiek blad.
De vraag naar een plaatselijk or
gaan, dat niet uitsluitend „met schaar
en lijmpot*1 wordt saamgesteld, doch
een eigen meening durft hebben en
waarvan de redactie niet staat onder
voogdij van een college van perso
nen, die hun bekwaamheden op
journalistiek gebied nog met de
eerste bewijzen moeten staven.
De richting, waarin het blad zal
worden geredigeerd naar voren bren
gen gaat langs de Roomsche heerbaan
die breed genoeg is om plaats te
bieden óók aan hen, wier meeningen
zyn „van onzen tijd*1 inzake die
aangelegenheden, waarover de Kerk
vrijheid laat.
Als plaatselijk blad zal de Goudsche
Koerier zich ook bewegen op hetter-
Amerika.
De revolutie in Peru.
Uit de bijzonderheden welke thans
in uitvoerige telegrammen uit Lima
aan de N.-Amerikaansche en Engelsohe
bladen worden medegedeeld, blijkt, dat
de Staatsgreep, waardoor Billinghurst
van den presidentieelen zetel werd
gestooten, net ge<volg is geweest van
een langdurigen politieken strijd. Reeds
sedert maanden stond president Bil-
linghurst op zeer gespannen voet met
het congres, waarin hij over geen
meerderheid beschikte terwyl hij tot
allerlei onwettige maatregelen zyn
toevlucht nam om tegenover het ver
zet van het parlement zijn zin door
te drijven.
Het volk schgnt hij echter aan zijn
zijde gehad te hebben. Want reeds in
Juli trok een volksmenigte naar het
huis van den ex-president Leguia, een
der tegenstanders van den president
en .deed hierop een aanval. Leguia
verdedigde zich, maar in stede van
steun te ontvangen van de autoriteiten
tegenover het gepeupel, werd Leguia
gearresteerd en na een beschuldiging
van samenzwering tegen de regeering
verbannen. Dat verscherpte den strijd
met bet parlement. Maar Billinghurst
die zich sterk achtte door den steun
van de lagere volksklassen, liet het
parlement eenvoudig links liggen en
vaardigde presidentieele besluiten uit,
waarbij hij de door het parlement niet
goedgekeurde begroeting van kracht
verklaarde. Zijn autocratisch optreden
vonden het hoogtepunt in de poging,
om de oppositie van het vijandige
congres te onderdrukken, door instrijd
met de grondwet nieuwe verkiezingen
uit te schrgven. De liberale en demo
cratische parijen in het Congres ver-
Vice-Voorz.
ENDORST, Pen.
van de tribunes, die met zyn aanhan
gers bezet waren. „Leve Robespierre I”
antwoordden anderen. Het was een
onbeschrijfelijk rumoer.
Eindelijk klonk de stem van St.
Just boven allen uit: „Tallien is een
spitsboefhij heeft zich te Bordeaux
mot staatsgelden verrijkt.”
„Wij spreken hier over Robespierre,
niet over Tallien”, riep een ander.
„Ik wil het woord”, krijschte Ro
bespierre.
„Vadier heeft het woord!” snerpte
de scherpe stem des presidents. De
oude Vadier beklom onder het rumoer
der vergadering het spreekgestoelte.
Tallien maakte bereidwillig voor
hem plaats, maar bleef ter verdediging
val den ouden man naast de deur
wachters aan den voet der kleine trap
staan, die naar de tribune leidde. Het
werd wat rustiger. De moedige aanval
van Tallien tegen Robespierre maakte
ook anderen moedig.
„Burgers”, begon de oude sneeuw
witte Vadier, „wat heb ik misdreven,
om veroordeeld te worden Mijn hoofd
bevalt dit monster niet. Geeft gij het
hem, zoo zal hij morgen weer andere
verlangen.
digden, als op de tribuneRobespierre
schreeuwde, dreigde en liep eindelijk
naar het spreekgestoelte, om Tallien
er af te trekken. Plotseling zwegen
allen en keken naar de redenaarstri
bune, waar Taliën den dolk van zijn
vrouw uit zyn gordel had getrokken
en dien nu dreigend boven Robes
pierre’s hoofd zwaaide. Dit voorval
had zulk een verrassende uitwerking,
dat de storm voor enkele seconden be
daarde; maar Taliën had tegenwoor
digheid van geest genoeg om zich de
stilte ten nutte te maken en riep nu
met angstwekkenden nadruk door de
zaal„Burgers, met dezen dolk be
vrijd ik Frankrijk van zijn tiran, wan
neer de Conventie te laf is tot zijn
gevangenneming te besluiten.”
Bij deze woorden brak de storm op
nieuw met ongekende woede los. Ter
wijl Robespierre eenigszins huiverend
en afgemat, langzaam voor de drei
gende houding van Tallien terugweek,
brulde en stampte men op alle banken,
zoodat de zitting en poos geen voort
gang kon hebben. Maar uit het
woeste geweld bleek het duidelijk, of
de meerderheid aan Tallien’s dan wel
aan Robespierre’s zijde stond.
„Weg met den tiran!” klonk het
hier „weg met den bedriegerdaar
„Hoera voor Tallienschreeuwde men
a helpt ons?
boodschap aan een
n en wij zullen
wat te missen
jongste nummer, waarin in een acht
regelige beschouwing over de ge
meenteraadsverkiezingen wordt be
weerd dat de sociaal-democrAten niet
het advies Van het afdeelingsbestuur
hebben gevolgd De Goudsche Koerier
komt er rond voor uit, dat in het tweede
district de roomsch-katholiek is ge
kozen met den steun der sociaal-demo-
craten, zooals trouwens voor ieder uit
de cijfers duidelijk blijkt.
Met ingenomenheid begroeten wij
de verschijning van het nieuwe R. K.
weekblad omdat wij in dat orgaan,
te oordeelen naar het eerste nummer,
zien een principieele tegenstander,
die trachten wil verheldering en ver
lichting te brengen in roomsch-katho
lieke kringen, die zijn weg wil gaan
onder het devies aan het hoofd van
het blad afgedrukt
De waarheid zal ons vrij maken.
Met dat devies stemmen ook wij in.
en twintig leden der Conventie ver
moorden wil, daar zal hij morgen wel
cjertig, overmorgen vijftig naar de
guillotine laten sleepen. Zijn vijand
toch is ieder, die zich mensch noemt.”
„Ik verlang het woordriep Ro
bespierre en naderde snel de tribune.
Hij was blijkbaar verschrikt over dezen
onverwachten heftigen aanval.
„Gij zult het hebben, als het uw
beurt is,” antwoordde de president.
Robespierre stampte met den voet
op den grond en riep iets onverstaan
baars in het algemeen geraas, zijn
stem was te zwak om te kunnen door
dringen.
„Burgers”, vervolgde Tallien, „ik sta
hier om u te redden. Eén enkele man
beheerscht de Conventie in Frankrijk,
hoopt, bloedschuld op bloedschuld en
zwetst daarby over deugd en gerech
tigheid.
Eén man stort de republiek in den
poel der onmenschelykheid worgt zon
der medeoogende slachtoffers van zyn
haat en sleept de besten, de edelsten
uit Frankrijk onder de valbyléen
man dreigt ons land in den afgrond
te storten en deze man is Ro
bespierre, de tiran Robespierre, de
nieuwe messias Robespierre
Een ongehoor tumult verhief zich,
zoowel op de zitplaatsen der afgevaar
digde, die de zaak de vorige week in
de Kamer ter sprake heeft gebracht,
waren aanwezig. De vergadering
eischte nadrukkelijk het aftreden der
regeering, terwijl op rood papier ge
drukte, tegen de Satsoemapartij ge
richte, liederen werden verspreid. De
sprekers herhaalden wat zy in het
parlement over de beschuldiging van
afpersing en omkooping tegen hooge
zee-officieren en de zg. Armour-trust
hadden medegedeeld.
Deze zg. Armour-trust, is naar wij
herinneren, een combinatie van de
groote Amerikaansche maatschappijen
voor vleeschexport, waarbij ook voor
een groot deel Engelsch kapitaal be
trokken is.
een tegemoetkoming toegezegd, doch
tot nu werden er van den kant der
directies altijd aanmerkingen en moei
lijkheden gemaakt, wanneer zij om
deze tegemoetkoming vroegen. Dat
gaf veel verlies van tijd en ergernis
vandaar de staking.
Naar verluidt zouden een 2500 chauf
feurs eraan meedoen.
Zweden.
Weerbaar Zweden.
De groote boeren-betoogingep te
Stockholm hebben de Zweedsche soci-
aal-democraten aanleiding gegeven tot
een aantal tegenbetoogingen. In de
protest vergadering werden aangeno
men, welke eindigen met de woorden
„niemand boven en niemande naast de
de volksvertegenwoordiging.”
Op een plein midden in de stad had
gisteren een groote bijeenkomst plaats,
waarin bekende Zweden, o.a. Sven
Hedin, het woord voerden. Ook uit de
provincie zijn berichten ontvangen
over geestdriftige vaderlandlievende
betoogingen.
Tegen de Zweedsche boerenbetooging*
Uit Stockholm wordt aan de Maand.
Crt. geseindAls tegenhanger der
boeren-demonstratie hield de sociaal
democratische partij een straatbetoo-
ging, om de regeering van hare wen
schen in kennis te stellen. Aan den
optocht namen ongeveer 30.000 per
sonen deql.
Het Kamerlid Branting las een tot
de regeering gericht adres voor, het
welk tegen de verhoogde eischen voor
leger- en vlootdoeleinden en verlenging
van den diensttijd was gericht, en tot
vredelievenden en broederlijken arbeid
aanmaande.
De premier antwoordde, dat hij zich
met warmte eensgezind verklaarde
met de opwekking tot vrede en broe
derschap onder alle volken, maar er
met nadruk op moest wyzen, dat het
Zweedsche volk nog voortdurend zeer
aanzienlijke lasten, door de landsver
dediging teweeggebracht, op zich
moest nemen.
Japan.
Het Japansche Marineschandaal.
Naar aanleiding der omkooperyen op
groote schaal waarbij een aantal Ja
pansche marine-officieren moet betrok
ken zijn heeft te Tokio een groote
volksvergadering plaats gehad, waar
aan 15.000 personen deelnamen. De
leider der oppositie en de afgevaar-
niet naar hem, burgers.”
„Wanneer de verraders niet ge
hoord moeten worden, zoo moet gij
zwijgen en niet ik. Ik heb thans nog
het woord en niet gij. En niemand
zal mij dit kunnen ontnemen,” brul
de Tallien heftig terug.
In de zaal ontstond rumoer. Men
schreeuwde elkaar toe, zonder verstaan
te worden. De bel van den president
luidde aanhoudend, en toch had Tal
lien al zijn kracht noodig, om zich
met zijn stem te doen gelden.
„En waarom hebben wij den dood
verdiend, burgers? Omdat wij ons
vaderland liefhebben, omdat wij tranen
hebben geste»t bij al de bedreven gru
welen, omdat wij menschelijk gevoeld,
menschelyk gedacht, geleefd en be
mind hebben; terwijl Robespierre de
onmenschelijkheid tot een regeerings-
beginsel verheven heeft.”
Robespierre sprong woedend op.
„Leugenaar, zwetsers,” riep hij den
redenaar toe.
„Er af met hem, van de tribune!”
klonk het van verschillende zyden.
„Gij znlt mij hoorenging Tallien
voort, met donderende stem, „want
ik sta hier in naam van Frankrijk,
der beschaving en der menschelijkheid,
ja, in uw eigen naam burgers, in het
belang van u zelf. Want waar deze
on ver zadelt] ke bloedhond heden twee
PRIJS DER ADVERTENTIÊB:
Van 1—5 gewone regels met bewijsnummer. f 0.55
Elke regel meer0.10
Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend.
Dienstaanbiedingen per plaatsing van 1—5 regels f0.35 by vooruit
betaling, elke regel meer 6> ets. Reclames f0.25 per regel.
Groote letters en randen naar plaatsruimte.
f 1.25
1.50
150
1.90
dagelijks aangenomen aan ons Bureau:
ten, den Boekhandel en de Postkantoren.
42)
„Burger Tallien heeft het woord,
klonk plotseling de scherpe stem van
den president Collot d’Herbois door
de Conventie. Terstond werd bet zeer
stil en Tallien trad door de zaal naar
de redenaarstribune.
„Medeburgers”, begon hij met zijn
heldere krachtige stem; „gisteren
hebt ge willen weten de namen van
hen, die door Robespierre verdacht
worden. Hij echter heeft die gewei
gerd te noemen. Welnu, thans zal ik
u die noemen. Hier ie de lijst van
die twee-en»twintig personen, wier
hoofden hij heden van u vragen zal.
Maar zie hem eerst eens goed aan,
den burger Robespierre, zooals hij
daar zit, uitgedost, gekapt, als ging
hij naar een feest. Zoo in feestdos
is hij gekomen, om twee-en-twintig
hoofden zijner medeburgers te vragen
twee-en-twintig menschen, colle-
die, niete nermoedend, sinds ja-
en dagen hebben gearbeid voor
het welzijn des vaderlands. En tot
dank vraagthij thans onze hoofden.
„Er af, van de tribune af,” riep
8t. Juat, „gij zijt een verrader, hoort
iwij geregeld tijdig
ren