sdeuren
eryen,
Blad.
Jr
rdam
LIOHT
:ep
wt I «l,
lotorrljwiel.
Ko. 13402.
Vrijdag 13 Februari 1014.
32e Jaargang.
A
en
l VALK,
Buitenlandsch Nieuws.
FEUILLETON.
Valentine.
9, GOUDA.
MIAU’S
iM
SSTE.
ARNHEM.
ITieu.'ws- ©zrx -^d."V"©rt©zxti©loleud. voor G-oxxcLsu ©zx Oxxxs‘tx©lc©zx-
behalve Zon- en Feestdagen.
W Ir i rö
Slxxxxeuo laxx&.
Verschijnt dagelijks
Telefoon Interc. 82.
Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON. Telefoon Interc. 82.
na-
i)
lachte
antwoordde de
rman Zn.,
t Uw bete doM
werk verlichtea.
IEBOL, Amsterdam.
8 nor, Lessing D».
Boskoop.
„Ons Genoegen”,
ttcnU, mm,
Ow M 4w
SM U SaalIgM
M voordMllgst.
zij wel het allerminst zal hebben ge
dacht.
BR SLAVERNIJ
rk wordt t. .M
taUfcbt tot hate
6OÏB8CHE (OIRAM
PRIJS DER aTvÏÏRTENTIÉN;
Van 1—5 gewone regels met bewijsnummer.
morgen vroeg te Weenen aan, confe
reert met graat Berchtold en wordt
middag» door den Keizer ontvan-
in
de
ie, 8 u., Dr. M. M.
m ’s Gravenhage.
Schouwburg, N. V.
alen.
iw- en Woningtoez.
Onderstandsooan»
ie, 8 u., Voordracht-
lappij tot Nut van
De Haarlemmermeenpoor.
Naar dé N. R. Crt. verneemt, zal
de spoorlijn Amsterdam—Bovenkerk—-
Aalsmeer, een der lijnen van de Haar*
lemmermeerspoor, vermoedelijk t Oc-
iacbte deken-
PRIJS VAN HET ABONNEMENT
Per kwartaal
Idem franco per post.
Met Geïllustreerd Zondagsblad
Idem franco per post.
Abonnementen worden
Markt 31, by onze Agenten
n wij geregeld tijdig
gen ontvangen™
verten, vermakeljjk*
lese dan in
n.
tober geopend worden. Zeker is dit
nog niet, aangezien men er niet te
veel op rekenen moet, dat geen nieuwe
verrassingen van grondverzakkingen
enz. de opening der lijn zullen uit
stellen. De fundoeringen van het sta
tionsgebouw aan den Amstelveenschen
weg alhier zijn gelegd. De lijn Aals
meer -Uithoorn, met een zytak naar
Bovenkerk en Alphen, komt vermoe
delijk eerst in Mei van het volgende
jaar in exploitatie.
Düitschland.
Draadloos^ telegrafie.
Belangwekkende proefnemingen heb
ben gistermorgen vroeg in tegenwoor
digheid van verschillende persvertegen-
voor draadlooze telegrafie te Nauen.
Door middel van dit station werden
nl. tusschen Berlyn en New-York voor
het eerst draadlooze telegrammen ge
wisseld. Het Rijks-departement van
posteryen heeft toegestaan, dat het
station te Nauen, dat aan de Maat
schappij voor draadlooze telegrafie be
hoort en tot dusverre als proefstation
dienst deed, telegrammen voor bet
internationale particuliere verkeer aan
neemt en naar de Vereenigde Staten
doorseint. Aldaar worden nu de draad
looze telegrammen opgenomen voor
het station voor draadlooze telegrafie
op Long Island, dat verder voor de
verzending der draadlooze telegram
men zorgt.
Verschillende journalisten werden
in de gelegenheid gesteld het station
te Nauen te bezichtigen, waarby tevens
de noodige toelichtingen en verklarin
gen werden gegeven.
Vervolgens werd een verbinding tót
stand gebracht metSaivillo. Men kon
toen duidelijk door het draadlooze
telegrafietöestel hooren, dat het station
een uitgebreiden persberichtendiegst
met op den Oceaan varende schepen
onderhield.
Om 5.12 uur was het eerste tele
gram uit New-York op het station
aangekomen, waarna een levendige
telegramwisseling volgde.
Fbankbuk.
Bandieten.
Te Nice ie de bandiet Chiapale, het
hoofd eener bende, die langen tijd de
buurt bij Pégomas terroriseerde door
een lange reeks van moorden en in
braken, veroordeeld tot levenslangen
dwangarbeid.
Terwijl hij tijdens zijn proces hard
nekkig alles ontkende, heeft hg thans
na zijn vonnis, een gedeelte z\jner
misdry ven bekend, en daarbij de na
men van een paar zijner medeplich
tigen genoemd.
Verder verklaarde hij nog, dat wan
neer de politie onderzoeken wilde, zij
zou bevinden, dat er bij deze misda
den personen zijn betrokken, aan wie
Door den heer A. C. Van Rossom
Nzn.', directeur der gemeentelijke
electriciteitawerken te Rotterdam is
aan B. en W. van Breda rkpport
uitgebracht inzake de electriciteits-
voorziening te Breda.
oDe voorgelegde vraag luidde aldus
Is .het. aanbod der provincie tot aan
sluiting van een eventueel op te
richten provinciale centrale in verbaad
met de plaatselyke omstandigheden
te Breda, aannemelijk, en zoo neen,
welke wyze van oplossing van het
electriciteits vraagstuk acht u dan,
rekening houdende met de Bredasche
toestanden, het meest glwenscht?
De heer Van Rouem ia van mea
ning, dat het aanbod der provincie
onaannemelijk is, zoowel voor Breda al
leen als voor Breda en omgeving. Ook
al bestond de mogelijkheid 'niét tot
het oprichton eener eigen electriciteits-
fabriek, dan zop hy nog niet durven
adviseeren om een overeenkomst op
de gestelde bassis aan te gaan. Aan
genomen wordt dat met een dergelijke
overeenkomst door de gemeente Breda
een bedrijf zal kunnen worden gesticht
mot oen financieel voldoendo toekomst;
een achteruitgang van het batig saldo
van hot gemeente-gasbedr^f statig
echter to vreezon dé verdere bepa
lingen zijn volgens don Rotterdam-
schen deskundige van dien aard, dat
ze het aannemon er van voor de ge
meente onmogelyk maken.
Worden in de concépt-overeenkomst
zekere wjjzingen aangebracht en
worden nader aan te wijzen be
zwaren opgeheven, dan verandert de
toestand geheel en in dit geval wordt
aangeraden tot aansluiting.
Het 100-jarig bestaan van bet
3e Iteg. huzaren.
Aan den vooipvond van den 100*‘,n
verjaardag van het 3e reg, huzaren,
kwamen Woendag de oud-officieren
van het corps en deputatiën van do
gen en niet zooveel geweld moeten
maken, dat het anno kind hal» over
kop haar boeltje bijeenpakte cm
tuurlük wegging.” T
..Zij wil een schoondochter, die
geld hééft,” wierp Mina op; maar nu
werd de keukenmeid heelemanl rood
van kwaadheid en riep:
„Geld! Geld! Waarom moet ze nog
meer geld hebben- Heeft ze nog niet
genoeg? En aan de pannebakkerij ha
len de arbeiders dagelijks nog meer
geld uit de aarde. Jij i>ent daar nog
nooit geweest, Mina. Maar als het zo
mer is, zal je hot een» Kient”
Door een schouderophalen gat Sti-
ina haar^twijfei te kennen, of zij dan
nog wel In dienst zou zijn bij me
vrouw Rechling. Steeds rneor en meer'
opgewonden, vervolgde Louise: „En
heeft mevrouw dan geld gehad, toen
zij trouwde Heeft zij kunnefi droo-
men, -dat zij zijden kleeren, edelge
steenten. e*n woning in de Vlctoria-
atraat te Berlijn en een villa buiten
zou bezitten? Had zij gedroomd, dat
zij mevrouw zou genoemd worden...”
„MaaV, Louise, praat toch niet zoo
luid,’\ Waarschuwde Mina. „Als men
je hoorde
„Dat kan me nrete’ schoten; als
mevrouw wil, mag ze mij de huul
gerust opzeggen,” antwoordde de
keukenmeid boos.
(Wojdt veiwolgd)
meende de keukenmeid, met eetuho
beweging te kennen gevend, ’Wb
anderen konden zijn» „Valentine
de dochter van een officier.”
„Onze jonge mijnheer ia toch ook
luitenant bij de reserve,” merkte Mi
na op.
„Oh zoo!” meende Louise, de
armen in de zijde zettend, zonder acht
te geven op de coteletten, die ge
vaar liepen te verbranden. „Hadden
ze dan niet prachtig bij elkaar ge
past?, Mevrouw mocht dankbaar zijn,
dat ze zoo’n beste, mooie schoondoch
ter van zulke goede afkomst kon krij-
„Laat ze dan meteen maar uit
zien naar een ander kamermeisje, Ik
heb genoeg van 'dat baantje,” zei
Mina.
„Je denkt zeker dat zij ook niet
weer zoo’n gezelschapsjuffer vindt,
als die juffrouw Valentine die tege
lijkertijd© kamermeisje was,”
Ixjuise.
„Zooals juffrouw Valentine vindt
zeer nooit weei* een,” verklaarde'de
kleine kamenier met warmte. Altijd
zacht en vriéndelijk, nooit te lui om
de handen üit te steken, en zoo be
leefd als zij altijd tegen on» was.”
„Ja, en Wij wisten toch, wei, dat
het niet van ons soort was, ai dien
de ze even goed als wij. Zij bezat
do echte voornaamheid, en niet van
die nagemaakte, zooals die andere,”
';oofd-
j die
is
f 1 25
1.50
1.50
i.W
dagelijks aangenomen aan ons* Bureau:
ten, den Boekhandel en de Postkantoren.
studenten een hulde-betooging voor
den koning gehouden, naar aanleiding
van zijn conflict met de regeering.
Ten getale van omstreeks 2600 met
een 60-tal professoren begaven zy zich
om twee uur naAr het paleis,* waarby
zij door de volksmenigte met luide
jubelkreten werden begroet. De koning
verscheen op het plein, waar de stu
denten eerst het volkslied zongen en
vervolgens de ttudent Wesson en
professor Axel Lundquist een toe
spraak tot den kuning hielden, waarin
zij het doel der betooging uiteenzet
ten. De koning dankte hen voor hun
geestdriftige woorden en vervolgde
toen Het is myn grondwettig recht
en mijn plicht als Zweedsch koning
in dagen van bezorgheid open en vry
mijh meening te zoggen, over datgene,
wat ik voor myn volk als nuttig en
noodig beschouw. De weermacht van
ons land naar buiten is niet voldoende,'
zoodat de landsverdediging een kwes
tie geworden is, die vóór alle andere
moét worden opgeloat. Eerst later
kunnen wij denken aan maatregelen
tot verdere ontwikkeling des lands. Ik
ben overtuigd, dat myn volk bereid
is de offers te brengen en de lasten
te dragen, die de iandsdefensie eischt.
Ik reken op u, studenten, en hierop,
dat gij met uw weten en kunnen licht
in het land verspreiden zult over deze
aangelegenheid. De toekomst van ’t
land is ook uw tdekomst, zijn geluk'
het uw. Zweden verwacht van ons,
dat wij dankbaar voor datgene, wat
wij als Zweden boven andere volken
vóór hebben, voor het ryk op wacht
staan, om het voor onze nakomelin
gen ongerept te bewaren Voorwaarts,
naar dit doeloen vry en sterk Zwe
den Leve Zweden
Daarop werd de stoet ontbonden.
Een zeventigtal mannen van naam
op het gebied van wetenschap, kunst
en letteren hebben in een open brief
aan den koning hun instemming be
tuigd met de woorden, door den ko
ning tot de boeren gesproken. De
sympathie-adressen, door den koning
ontvangen, dragen meer dan 70.000
handteekeningen.
Eerste Hoofdstuk.
„O, welk een onbeschaamdheid! En
niet alleen, dat zij met haar kunsten
mijn won heeft weten te verblinden,
maar zij is nog een ellendige dieveg-
ge op den koop toe. Het is werkelijk
erger dan ik van haar dacht.
Ofschoon niemand bij haar was,
sprak mevrouw Rechling deze woor
den vrij luid. Mevrouw Rechling was
een krachtige, groote vrouw met goed
onderhouden trekken, ofschoon ze al
weinig minder dan vijftig zomers tel
de. Haar breed gelaat, dat echtereen
beperkt verstand en een dwazen hoog
moed vbrried, was door toorn en ver
wondering nog rooder dan gewoon
lijk. Zij stond in een fraai gemeubeld
vertrek voor een met snijwerk ver-
sierde kast. Reeds voor de derde maal
k doorzocht zij alle laden.
„Weg! Het parelsnoer en het étui,
J allebei verdwenen! Niemand anders
kan het weggenomen hebben
I lentine; zij had er altijd zooveel fW
in. Zij alleen heeft mijn sleutels ge
had; niemand anders kreeg die ooit
Rusland.
Het aftreden van Kokoftsoff.
Toen in September 1911, Stolypin,
de „revolutie-bedwinger”, aan een po-
litieken aanslag ten offer viel, vestig
den zich aller oogen in Rusland op
den man, die door een onuitgesproken
plesbisciet reeds lang als diens opvolger
beschouwd werd. De candidatuur-
Kokoftsoff sprak als iets van zelf,
waartegen noch van rechts noch van
links iets in te brengen viel. Reeds
dit teekent den man, die meer dan
twee jaar aan het hoofd der Russische
regeering gestaan heeft.
Nog onder het oude regime opge
komen en groot geworden, kon de
thans afgetreden Russische premier
evenmifi een overtuigd liberaal, als
een verstokt reactionnair worden ge
noemd. Kokoftsoff heeft ook feitelijk
gëen principieele politiek gevoerd,
maar bij voorkomende gelegenheden
telkens gedaan wat hij voor zijn land
als juist beschouwde.
Overtuigd, aldus lezen wij in een
der Duitsche bladen, dat Rusland rast
noodig had, om zich van de zware
slagen van den oorlog en de revolu
tie te herstellen, wilde hij voor alles
den vrede. Als een der knapste kop
pen van de Petersburgsche ambte-
naars-aristocratie, was hij reeds jong
in de financieele takken van bestuur
gekomen. Als adjudant van Witte,
die zijn bewaamheid op prijs stelle,
heeft Kokoftsoff zich voornamelijk
bezig gehouden met vraagstukken van
den handel en de industrie, alsmede
met de directe belastingen en het
Brandewijn-monopolie. In 1903 werd
hij Mihister van financiën. Door het
uitbreken van den} oorlog en van de
onlusten werd zijn beleid op een zware
proef gesteld, doch schitterend heeft
hij het in hem gestelde vertrouwen
gerechtvaardigd. Hij heeft betcrediet
van Rusland in die mopiiyke tijden
weten te handhayen en als trouw me
dewerker van Stolypin, rust en orde
weten te bewaren. ToenxKokoftsoff
Minister-prerident werd behield hij de
portefeuille van financiën. Zijn nuch
tere aard behoedde hem voor politieke
avonturen, en krachtig heeft hy tijdens
den Balkanoorlog weerstand geboden
aan het drijven der oorlogspartij, in
de overtuiging, dat Rusland de groote
problemen die zich daarbij voordedën,
slechts in vrede kan helpen oplossen,
in handen; ik heb veel te veel ver
trouwen in haar gesteld. Zij zal ge
dacht hebben, dat ik het niet dadelijk
zou bemerken, omdat ik het ding in
het geheel niet draag. Nu zal mijn
domme jongen toch wel inzien
Wht zijn moeder gelijk gehad heeft.
Jammer, dat hij niet hier is, dan zou
hij meteen weten, wat er gebeurd is.
Doch het is Aisschien beter zoo! Ik
rijd er dadelijk heen, en als ze het
gestolen© niet goedschiks terug wil
geven, zend ik onmiddellijk bericht
Aan de politie.”
Zij liep naar de deur en drukte
op de knop van de eiectrische echel
waardoor een oogenblik later het
kamermeisje verscheenf
„Zeg Hendrik, dat hij dadeli^c een
rijtuig haalt, maar eerste-klas, ©n
kom dan terug om mij te kleeden.
Nu, wat sta je mij aan te gapen!”
klonk het ongeduldig, toen het ver
baasde dienstmeisje draalde.
„Wil mevrouw nog zoo kort voor
het ontbijt uitrijden? vroeg zij.
„Wat gaat dat jou aan?' zei me
vrouw Reehling op bevelenden toon,
en wees naar de deur, „vooruit, doe
wat je gelast wordt. Ik zal ontbijten
als het mij belieft.”
Het meisje ging heen. Zorgvuldig
sloot toen mevrouw Rechling de kast
waarin zij haar sieraden en fhaar geld
bewaarde, en ging naar haar slaap
kamer, teneinde zich te kleeden om
uit te gaan- Zij was namel^k nog in
Van t—5 gewone regels met bewijsnummerf 0.55
Elke regel meer.0.10
Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend.^
Dienstaanbiedingen per plaatsing van 1-5-regels f 0.35 by vooruit
betaling. elke regel meer 6 ets. Reclames f 0 25 per regel.
Groote letters en randen naar plaatsruimte.
Ge rnueeie moord-legende.
Te Kief hoerscht groote opgewon
denheid. Alsof het Beihs-procee het
onziiuug^van t geloof auu ntueeien
moord nog niet voldoende had aan
getoond, wordt die dwaasheid thans
opnieuw opgerakeld eu wei juist ter
plaatse, waar de ongerijmdheid van
dit dwaze bijgeloof bet helderst aan
het licht is getreden.
Te Tastof, een plaatsje op 14ÏLM.
afstaud&vau Kief, werd twee maanden
geleden een weesjongen, die bij een
Joodsche familie werd opgevoed, ver
moord, en na een oppervlakkig, on
derzoek door de justitie begraven.
Kort daarna begonnen allerlei boo
ze geruchten de ronde te doen, zoodat
de autoriteiten eindelijk besloten het
lijk te doen opgraven, en te onder
zoeken. En nu zou er gebleken zijn,
dat op het tijk dertien wonden zicht
baar waren en dat kort voor den
dood een zekere ritueele handeling
aan den knaap voltrokken was.
In hoeverre het verhaal van die
wonden enz. juist is, blijkt niet, voor
de bijgeloovige menigte staat echter
vast, dat do Joden de hand weder in
de zaak hebben gehad.
Mag men den correspondent van de
„Daniy Mail” te Kief gelooveu, zoo
schrijft het Hbi., dan zal de zaak
nog meer sensatie wekken dan zelfs
de beruchte Beiiis-affaire.
Itaub.
De prins von Wied niet op het Va-
ticaan. De Romeiggche correspon
dent van het^l ter liner Tagebiatt deelt
omstandig mede, waarom het bezoek
van den pnns\ von Wied aan hel
Vaticaan achterwege bleef. Van Ita-
Haansche zijde werd ded prins opge
merkt, dat hij ais ongekroond hoofd
in Rome vertoevend, geen bezoek
van officieeleq aard aan het Vaticaan
kon brengen, omdkt hij reeds daar
door alleen een tweede macht in Rome
zou erkennen. Wilde hij als particu
lier persoon gaan, be^t. De prins liet
daarop een particuliere audiëntie bij
den paus verzoeken, doch zeer stel
lig kwam het antwoord van de Vati-
«ttansche kanselarij; de prins Von
Wied 'komt als vorst van Albanië of
hij komt niet.
De Prins is thans inderdaad uit
Rome vertrokken, zonder den Paus
te hebben gezien. Hij komt Vrijdag-
"r '-
reert met graaf Berchtold
gen. Des avonds is er gala-diner
Schönbrunn. Zaterdagavond gaat
prins naar Berlijn terug.
ZWBDJBN.
Eenutudenten-betooaing.
WoensdaA hebben gde Zweedache
haar ochtendjapon, hoewel haar haar i jdergelijke juffer zijn,”
dat geel-blond was, reeds gedeeltelijk Tenmeid.
opgemaakt en doof een bekwamen
dameskapper, met., behulp- van valsch
haar, kunstig gefriseerd was.
- Het kamermeisje was intusschen te-
ruggekomen. Mevrouw stak haar groo
te, plompe voeten aan het meisje toe
om zich de schoenen te laten vastknoo-
pen. Vervolgens maakte zij met haar
hulp vejder haar kleeding in orde.
Natuurlij ontbrak het hierbij-, niet aan
verwijten over langzaamheid en on
handigheid; maar eindelijk had me
vrouw Üan haar lange zijden japon
en fluweelen mantel aan, haar hoed
opgezet en een sluier voor het gelaat
gedaan, en ging na nog eenige te
rechtwijzingen de trap af. Geen won-
der dan ook, dat Mina In de keuken'
haar nood, ging klagen.
^,,Wel, wel, wat* is mevrouw van
daag weer uit haar humeur, Louise
IK kon haar niets nahr den zin ma
ken’! Zij brandde van ongeduld!”
„Eerst bestelt zij coteletten voor 't
ojitbijt, en nu ze in de pan liggen,
gaat zij uit rijden,” mopperde de keu
kenmeid en gaf de bedoelde pan een
kracht!gen ruk. Heeft zij niet ge
zegd, hoe lang ze weg blijft
„Neen, maar ze had grooteft haast,
ïk zou wel eens willen weten, waar
ze heen gaat.”
„Misschien gaat ze een nieuwe ge
zelschapsjuffrouw zoeken zoo’n
voorname dame kan niet zonder een
40
