'OT ffl M ebt op’t MERK te letten Magazijn van 1 ONGAS. 1 ichtig licht hebbes? achtotJAC.KOOIJK, tö Wienngerwaanl ie belast met het instal. I f H re In grijs [enhuis. Vei E. Alt» npte Gracht 269‘ i HAAG, •ogstewaar. .edrag-en )NGAS. Militie. No. 13430. Vrijdag 6 Maart 1914. i Telefoon Interc. 82. nS\xiterxla,:n.d.. I II tELILLLIUA Valentine. I 1 F Vr ,e Wed. E. ALTER ilTDA. 8WAAYZONEN INCTTEM. 1I I 11: 53e Jaargang. Buitenlandsch Nieuws. Dameskleeding. heele of gedeelten els. KOOIJ Kz, WIERINGERWAARD XTïewws- ezx voor G-OM<ia ezx belialve Zon- en Feestdagen. Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON. Verschijnt dagelijks Telefoon Interc. 82. ASTI andere op- I en van 19) O (Wordt vervolgd.) tot nkmzui Zn., Gouds I i ook om mee de Commissie oorz. ZIG, Vice-Voorz. JTENDORST, Pen. f I I' i I het Amerikaansche on Felton. Het geeft m is onschadelijk. flacon f 1.50. rkrijgbaar bij: l. »E JONG Oosthaven 31. ion vergoed. NAAM èiiADSES: Gracht 269‘ N HAAG. .anvraag om kleeding mt nu ook de vraag üe 8J.. C rsge^bllei i Réunie 8 u., Vergad. Ambachtsschool. uw- en Woningtoez., Onderstandscomm. ren wij geregeld tijdig logen ontvangen van ncerten, vermakelijk' deze dan in onze Iden. t Schaakbord 8*/i uur, flat. Bond v. Handels- sdienden „Mercurius” eze THEEËN worden aleverd in verzegelde jes van vijf, twee en half en een Ned. ons vermelding vanNom- en Prijs, voorzien van enstaand Merk, vol- s de Wet gedeponeerd, ich tot de uitvoering geeerde orders aan- elend, J» C. BIJL, BREEBAART Lz. j G01ME t#lRAM) wie helpt ons? m boodschap aan een aden en wij zullen en, wat U te missen Openb. Verg, m bond. af cl. AuSTBAiïR, Self-made. Australië is in buitengewone mate het land van mannen, die zich door eigen kracht tot de hoogste posities hebben opgewerkt. De tegenwoordige eerste-ministor, Joseph Cook, is als mijnwerker be gonnen. De gewezeft eerste-minister Fisher arbeidde als jongen in de ko lenmijnen van Schotland. De heer Holman, premier van Nieuw-Zuid- Wales, die nu den middelbaren leeftijd heeft bereikt, begon als werkman in een fabriek, en Scaddon, de eerste minister van West-Australië was een paar jaar geleden nog machinist aan de spoor. buiten de stad aan huis dan op hun rekening. In verband met de uitlatingen van den eersten minister gaan er geruchten, dat de regeering van plan zou zijn, om direct na af doening der Home Rule-wet, dus nog in dezen zomer de algemeene verkie zingen te doen plaats hebben. Mogen we uit den uitslag van de verschil lende tusschentijdsche verkiezingen gevolgtrekkingen maken, dan schijnt de actie der Unionisten wel eenig succes te hebben, al mogen we niet vergeten, dat menige overwinning der conservatieven slechts hieraan te dan ken was, dat de Engelsche kieswet geen herstemmingen kent. daarop naar Valona om andere op drachten te krygen, daar generaal Aziz-Pasja verklaarde niets te kunnen doen. De bevolking te Durazzo is over het gebeurde ten zeer ontstemd. De vorst van Albanië. De vorst van Albanië is gisteroch tend te Triest aangekomen. Hij werd door de kustbatterij, het Oostenrijksche eskader en de vreemde oorlogschepen met salvo’s begroet. De vorst en vor stin werden daarop plechtig ontvan gen door prins Hohenlohe Schillings fürst, de hooge burgerlijke en mili taire ambtenaren, do commanten der vreemde oorlogsschepen en een eore- wacht. De gouverneur begroette het vorste lijk paar en stelde hup de hooge amb tenaren voor. De prins inspecteerde de eerewadit, wier muziekcorps het Albaneesche hymne aanhief. Vervol gens liet de prins zich de Albaneesche deputatie Voorstellen, alsmede de leden van de Albaneesche kolonie te Triest, die hem oen warme ovatie brachten. Bij den rit van het station naar de haven werden de vorst en de vorstin door een talrijke menigte toegejuicht. Het vorstelijk paar begaf zich daarop aan boord van het Oostenrijksche oor logsschip Taurus. Op hot oogenblik van vertrek werden opnieuw geschut- salvo’s afgevuurd. Amerika. Noodweer en werkloosheid. Vooral New-York heeft geducht on der de jongste stormen geleden. Negen tien menschon kwamen om en de schade bedraagt millioenen dollars. Tot de velen, die met hun treinen in de sneeuw bleven steken, behoort ook de vice-president van do repubiek Marshall, die 16 uren lang moest ver blijven in een stilstaanden trein bij New Brunswick (N. J.). De burgemeester, vernam welk een hoogen gast de trein herbergde, bood hem gastvrijheid aan, de vice-president verkoos echter het lot van zijn medepassagiers te deelon. Deze namen het ongeval van nog al van den vroolijken kant op er was o.a. een troep tooneelspelers in den trein, die vertooningen gaf in een der salons en tusschen de bedryven door dansten de reizigers do tango. Maar in tal van andere gevallen ging het minder vroolijk toe. Verscheiden treinen worden bovendien vermist en de betrokken maatschappijen weten zelf niet, waar die zijn bly ven steken. ne meisje in een de Vrouw, die haar zoo bitter krenkt had, het vergif had diend, doch hij had ook een hartige bekentenis verwacht. „Gelooft u dan, dat ik mevrouw Rechling vergiftigd heb?” luidde haar wedervraag. „Mejuffrouw,” zei de rechter met nadruk, „volgens de wettelijke bepa lingen behoeft niemand zichzelf te beschuldigen. Het is zelfs de plicht van den rechter de betrokkenen hier op te wijzen; daar staat tegenover, dat een bekentenis niet noodzakelijk is om een veroordeeling te kunnen uitspreken. Bij voldoende bewijzen... „En gelooft u die te hebben?” viel zij in. „Al heb ik ze nog niet geheel, dan zal het onderzoek ze wel aan hel licht brengen; voor het oogenblik is er reeds gegronde reden om u ge vangen te houden.” „Ik had niet anders verwacht,” antwoorde zij op onderworpen toon hopende dat de rechter hot verhoor nu zou sluiten. Doch daarin vergiste zij zich. Nogmaals ging de jonge en daarom nog ijverige rechter na, de bijzonderheden van deze zaak en deed moeite haar te doen begrijpen, dat mevrouw Rechling het vergif nergens anders kon ingekregen hebben, dan Engeland. Op het oogenblik wordt Engeland slechts in spanning gehouden door twee groote vraagstukken lgt0 Home Rule en 2do de kwestie over de reus achtige uitbreiding van de vloot. In de eerste kwestie heeft de regeering den steun van alle liberalen, van de leden der arbeiderspartij en van de Ieren grootendeels. In de’ tweede kwestie wordt do regeering, met name minister Churchill bestookt van de zijde der regeeringsbanken en vindt juist steun bij de unionisten. De Home Rule kwestie zal wanneer althans de mededeelingen juist zijn, dat Minister Asquith a.s. Maandag de Home Rule- wet voor de derde maal in tweede lezing zal aan de orde stellen, dus weer het brandpunt worden van alle politieke gesprekken. Gelijk met die tijdingen omtrent de nieuwe behande ling zal de eerste minister meedeelen in hoever hn aan de verlangens van Ulster kan tegemoet komen. De Daily Chronicle weet naar het blad zegt, hoe in hoofdzaak de toezeggingen zuUpn zijn. Zij worden als volgt ge definieerd Controle op onderwijs in vergunningswetten, het postwezen zal rijkszaak blijven, een beschermings- comité zal er voor waken dat open bare ambten vergeven zullen worden wegens verdiensten en niet op gods dienstige gronden. In het eerste ler- sche parlement zullen de Ulster afge vaardigden het recht van veto hebben over wetten, die indruischen tegen Ulster-belangen. Noordoost-Ulster zal binnen Home Rule vallen. Dit deel van Ierland krijgt het recht door een plebisciet te beslissen of het na een vijfjarige proef daaronder wil blijven, ja dan neen. Waar natuurlijk dit geen officieele mededeelingen zijn, dienen we uiterst voorzichtig te zijn, '‘Voor we er toe overgaan, er beschouwingen aan vast te knoopen. Toch mogen wij wel op merken, dat de regeering zeer toe gevend tegöhover Ulster is, wanneer werkelijk al deze tegemoetkomingen worden gedaan. Sir Edward Carson en de zijnen laden dan ook een ont zettende verantwoordelijkheid op zich, wanneer zij onverzoeülijk blijven staan met niets anders genoegen willen nemen dan met een volledige afschei ding van Ulster. Alle gevolgen van een eventueelen burgerkrijg komen lang is dit werk doe, j met grootste era. n kosteloos. md, men. Nog vervuld van de gedachte, dat zij zich moest verweren tegen dep smaad, dien de overledene haar eeni- germate nog vanuit haar graf had aangedaan, verhaalde zij met groote levendigheid alles, wat tusschen haar en mevrouw Rechling was voorgeval len. En wat zij niet vertelde, meende de rechter zelf wel te kunnen aan vullen 15e vrouw, die het meisje zoo doodelijk beleedigd had, vroeg van haar een verfrisschenden drank en verblind van toorn, droppelde zij in den drank een weinig van het vergift, dat de dames soms als schoon heidsmiddel aanwenden. „Kostte bet u geen strijd uw vij andin Oen verfrissching aan te bie den?” „Ja, dat kostte het mij, antwoord, de Valentine, „ik wenschte... „Wat wenschte u?” Zij antwoordde niet. De levendig heid van daareven was vervlogen mot de woorden, die op haar lippen be- sterven waren. Zij keerde tot de vroeg de rechter nu fonduit; na al het gesprokene was hij tot de over tuiging gekomen, dat dit jonge schoo- soort van waanzin gc- toege- open- Albanie. Do muiterij der Albaneesche Gendarmen. Naar aanleiding der muiterij onder de |Albaneesche gendarmen voorge komen, wordt uit Durazzo aan den Berliner Lokal Anzeiger geseind, dat, terwijl de bevolking aldaar iedoren avond groote demonstratie-optochten houdt ter eere van den Nieuwen Vorst en voor het paleis patriottische liede ren zingt op Duitsche melodiën, hét tegelijkheid tot een zeer dreigende muiterij ii? gekomen onder de gen darmes, welke muiterij niet geschikt is om den toch reeds ingewikkelden toe stand in een beter licht te plaatsen. Essad Pasja had 200 gendarmen aan geworven voor Midden-Albaniö. Toen er voor zijn vertrek naar Neuwied ge ruchten de ronde deden, dat vreemde internationale gendarmen in het land zouden komen, zond de gendarmerie een deputatie naar Essad-Pasja, die echter verzekerde, dat tot zijn terug keer alles bij het oude blijven zou. Eergisteren kwamen drie Nederland- sche officieren te Durazzo, die ver klaarden volmacht te bezitten, om alle gendarmen onmiddellijk te brengen naar Santa Quaranta. De gendarmen weigerden te gehoorzamen en ver klaarden, dat de internationale con trolecommissie niets over hen te zeg gen had. Essad Pasja had hen aange steld en hun medegedeeld, dat tot zijn terugkeer niets veranderd zou worden. Hierbij bleven zij en legden allen den eed af, niet te gehoorzamen. De Ne- darlandsche officieren begaven zich HERHALINGSOEFENINGEN. Overnachten buiten de Kazerne. De Burgemeester der Gemeente Gouda brengt het navolgende ter ken nis van belanghebbenden 1°. Aan de verlofgangers der militie, behoorende tot Infanterie, de Vesting- Artillerie, de Pantserfort-Artillerie, de Torpedisten, de Pontonniers en de Genietroepen kan, voor zooveel zij het verlangen, worden vergund om, wanneer zy voor herhalingsoefeningen onder de wapenen zijn, buiten de kazerne te overnachten. 2°. Bovenbedoelde vergunning wordt slechts verleend, zoo de woning vaste of tijdelijke van den verlof ganger gelegen is in of nabij de garnizoensplaats, waar de herhalings oefeningen worden volbracht, en de vergunning niet aanleiding geeft tot het afleggen van zoodanige afstanden, dat deze invloed zouden hebben op< den goeden gang van den dienst en van de oefeningen, o. a. als gevolg van buiten die oefeningen opgedane vermoeienis. De vergunning stelt van geen en kelen dienst vrij. 3°. Aan den verlofganger, wien bovenbedoelde vergunning is verleend, kan niet worden toegestaan gedurende de herhalingsoefeningen in de kazerne te overnachten, tenzij de over hem ge- gestelde Chefs dit tengevolge van straf of om andere redenen noodig mochten achten. 4°. De verlofgangers, die voor bo venbedoelde vergunning in aanmer king wenschen te komen, moeten daarvan uiterlijk twee maanden vóór den dag van opkomst, schriftelijk gefrankeerd schrijven kennis geven aan hun onmiddellijken Chef, dat is de Compagnies-Commandant of de Officier, die als zoodanig optreedt. Deze Chef beslist op de aanvrage, zulks in verband met den afstand, waarop de verzoeker van de kazerne woont. Aanvragen, later ingediend dan twee maanden vóór de opkomst, zijn slechts bij hooge uitzondering ter beoor- deeling van den Commandeerenden- Officier voor inwilliging vatbaar. GOUDA, den 5n Maart 1914. De Burgemeester, R. L. MARTENS. PRIJS DER ADVERT8MTIËN: Van 1—5 gewone regels met bewijsnummerf 0.55 Elke regel meer„0.10 Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend. Dienstaanbiedingen per plaatsing van 1—5 regels 10.35 bij vooruit betaling, elke regel meer 6 ets. Reclames f0.25 per regel. Groote letters en randen naar plaatsruimte. Nog altijd zwoeg zij; ze bedekte ’t gelaat mót de handen en zonk in do stoel terug. Doch de rechter liet haar geen tijd om zich te herstellen; onmiddellijk vroeg hij: „En op dión wensch volg de de daad; toen mengdet gij het ver gif in het water, nietwaar?” Maar die woorden hadden niet die uitwerking, die hij zich daarvan had voorgesteld, het verschilde echter niet zoo heel veel. Zijzeide: „Als ik op dit oogenblik een wapen in de handen had gehad, geloof ik het te- ge>n haar gericht te hebben.” „Dat zou ten minste eervoller ge weest zijn dan vergif te gebruiken op een verraderlijke wijze.” „Ik hpd noch het een, noch het ander,” antwoordde Valentine, die weer in dezelfde moedelooze stemming verviel, waarin ze bij het begin van het verhoor verkeerd had. „Dus u erkent, dat u mevrouw Rechling het vergif hebt toegediend,” Turkije. Een aanranding. Twee dochters van generaal Liman von Sanders werden, naar de bladen mededoelen, bij een wandeling te Con- stantinopel aan de Arabische oever van de Bosporus door twee soldaten van hun geld beroofd. Een later bericht meldt dat de beide soldaten reeds zijn gevat en.... dood geschoten. Deze wel erg barbaarsche straf wordt nog minder begrijpelijk, wanneer men het verhaal leest, dat de Parijsche correspondent van den „Lo kal Anzeiger” van het geval gaf. De correspondent meldt, dat de dames Liman v. Sanders in gezelschap waren van een officier in politiek. Toen zij gekomen waren op een punt in de wijk Beikos, waar geen enkel ander wandelaar te zien was, kwamen de soldaten op het groepje af en eischten op dreigenden toon geld. De werkelijkheid terug! Daar zat zij als beschuldigde in een verhoorzaai te genover den rechter, wiens hoofd in de schaduw bleef terwijl haar volte gelaat beschenen werd door de gas lamp boven de tafel. „Toen verlangde uw gemoed naar wraak, nietwaar?” Doch zij zweeg. „Toen kwam de begeerte bij u op, die vrouw dood aan uw voeten te z2TienF’\ altijd met officier, die het gevaar, dat de dames onaangenaam bejegend zouden worden, wilde vermijden, gaf de soldaten 30 T. pd., al het geld dat hij bij zich had. Toen zij dit hadden, verdwenen de soldaten zoo snel als zij konden, daar zij juist op dat oogenblik in de verte meiischen zagen aankomen. Eb werd onmiddellijk een onderzoek ingesteld naar de dieven en dit leidde tot hun arrestatie. Volgens den correspondent zou de mogelijkheid niet zijn uitgesloten, dat de soldaten waren aangezet tot don overval. Mocht deze laatste onderstelling op waarheid berusten, dan zou waarschijn lijk in do onmiddellijke terechtstelling der beide soldaten een soort van po litieke wraakneming moeten worden gezien. bij haar bezoek in Wilmersdorf. „En daarom moet i k hel haar ge geven hebben? sprak Valentine schou derophalend. „Niet daarom alleen, maar de omstandigheden, die er mee ge paard gaan,” antwoordde de rech ter. „U geeft toe, dat die vrouw u doodelijk beleedigd had en dat u den dtepsten haat en wrok tegen haar koesterde. Bovendien stond zij tusschen u en uw beminde. Haar dood gaf hom dus de vrijheid om met n in het huwelijk te treden.” Bij deze woorden, die de rechtstreek- sche beschuldiging uitspraken, sloeg Valentine vrij en frank do oogen op naar den rechter met een blik, die de grootste vertwijfeling uitdrukte en den rechter als het ware door den ziel drong. Zonder iets te zeggen, liet zij het hoofd op de borst vallen on over mand door smart, smaad en hoon, barstte zij in tranen uit. De rechter vroeg niet verder, hij liet haar begaan, haar uithuilen; hij begreep dat zij uit moest huilen om haar gemoed te luchten, dat zij eerst nu nadaeht over het slechte van de gepleegde misdaad. Hij meende, dat haar huilen een bewijs was van haar berouw over het gepleegde feit en sprak haar troostende woorden toe, tegelijkertijd probeerend nog een be kentenis te halen uit het meisje. x Toen de commissaris sprak over het halssnoer, had bij Valentine in eens een groote verandering plaats; haar zenuwen kwamen in spanning, haar oogen kregen weer glans. De rechter meende in haar een ge heel andere persoon te zien en... de ze scheen hem lang niet verheven boven de verdenking van een mensch door vergif uit den weg te ruimen. y „Zij heeft dus van het halssnoer iXgesproken,” riep zij uit. „Zij heeft de lage beschuldiging herhaald, of schoon zij wist, dat het een schande lijke leugen is. O, die vrouw was veel slechter, -dan ik dacht... het was geen kwaad, dat ik...” Deze laatste Woorden sprak ze zacht, ze volein- /f>digde haar zin niet. Maar het oor van den rechter had toch vernomen, watzo zeggen wilde en niet durfde. Hij oordeelde echter verstandiger Pr niet op in te gaan, maar dacht baar verder in de engte te jagen en 8tel<lo daarom de vraag: „Beschul digde mevrouw Rechling u het hals. Buoer gestolen te hebben?” Hij had het meisje juist beoordeeld. PRIJS VAN HET ABONNEMENT: Per kwartaalf 125 Idem franco per post«1.50 Met Geïllustreerd Zondagsblad„1.50 Idem franco per post1.90 Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: Markt 31, bij onze Agenten, den Boekhandel en de Postkantoren. Valentine had van haar vader een fijn eergevoel geërfd, dat door haar opvoeding en door de krenkingen, die dit gevoel in haar afhankelijke betrekking had ondervonden, uiter mate prikkelbaar was geworden. Weer stond haar nu het tooneel dien morgen met al zijn afschuwelijk heid voor den geest, weer voelde zij den toorn in haar gemoed opvlam- vervuld van de gedachte, zij zich moest verweren tegen J- kn., vanuit haar graf

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1914 | | pagina 1