'OT ffl M
ebt op’t MERK te letten
Magazijn van
1
ONGAS. 1
ichtig licht hebbes?
achtotJAC.KOOIJK,
tö Wienngerwaanl
ie belast met het instal.
I
f
H
re In grijs
[enhuis.
Vei E. Alt»
npte Gracht 269‘
i HAAG,
•ogstewaar.
.edrag-en
)NGAS.
Militie.
No. 13430.
Vrijdag 6 Maart 1914.
i
Telefoon Interc. 82.
nS\xiterxla,:n.d..
I
II
tELILLLIUA
Valentine.
I
1
F
Vr
,e Wed. E. ALTER
ilTDA.
8WAAYZONEN
INCTTEM.
1I
I 11:
53e Jaargang.
Buitenlandsch Nieuws.
Dameskleeding.
heele of gedeelten
els.
KOOIJ Kz,
WIERINGERWAARD
XTïewws- ezx voor G-OM<ia ezx
belialve Zon- en Feestdagen.
Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON.
Verschijnt dagelijks
Telefoon Interc. 82.
ASTI
andere op-
I
en
van
19)
O
(Wordt vervolgd.)
tot
nkmzui Zn., Gouds
I
i
ook om
mee
de
Commissie
oorz.
ZIG, Vice-Voorz.
JTENDORST, Pen.
f
I
I'
i
I
het Amerikaansche
on Felton. Het geeft
m is onschadelijk.
flacon f 1.50.
rkrijgbaar bij:
l. »E JONG
Oosthaven 31.
ion vergoed.
NAAM èiiADSES:
Gracht 269‘
N HAAG.
.anvraag om kleeding
mt nu ook de vraag
üe 8J.. C
rsge^bllei
i Réunie 8 u., Vergad.
Ambachtsschool.
uw- en Woningtoez.,
Onderstandscomm.
ren wij geregeld tijdig
logen ontvangen van
ncerten, vermakelijk'
deze dan in onze
Iden.
t Schaakbord 8*/i uur,
flat. Bond v. Handels-
sdienden „Mercurius”
eze THEEËN worden
aleverd in verzegelde
jes van vijf, twee en
half en een Ned. ons
vermelding vanNom-
en Prijs, voorzien van
enstaand Merk, vol-
s de Wet gedeponeerd,
ich tot de uitvoering
geeerde orders aan-
elend,
J» C. BIJL,
BREEBAART Lz.
j
G01ME t#lRAM)
wie helpt ons?
m boodschap aan een
aden en wij zullen
en, wat U te missen
Openb. Verg,
m bond. af cl.
AuSTBAiïR,
Self-made.
Australië is in buitengewone mate
het land van mannen, die zich door
eigen kracht tot de hoogste posities
hebben opgewerkt.
De tegenwoordige eerste-ministor,
Joseph Cook, is als mijnwerker be
gonnen. De gewezeft eerste-minister
Fisher arbeidde als jongen in de ko
lenmijnen van Schotland. De heer
Holman, premier van Nieuw-Zuid-
Wales, die nu den middelbaren leeftijd
heeft bereikt, begon als werkman in
een fabriek, en Scaddon, de eerste
minister van West-Australië was een
paar jaar geleden nog machinist aan
de spoor.
buiten de stad aan huis
dan op hun rekening. In verband met
de uitlatingen van den eersten minister
gaan er geruchten, dat de regeering
van plan zou zijn, om direct na af
doening der Home Rule-wet, dus nog
in dezen zomer de algemeene verkie
zingen te doen plaats hebben. Mogen
we uit den uitslag van de verschil
lende tusschentijdsche verkiezingen
gevolgtrekkingen maken, dan schijnt
de actie der Unionisten wel eenig
succes te hebben, al mogen we niet
vergeten, dat menige overwinning der
conservatieven slechts hieraan te dan
ken was, dat de Engelsche kieswet
geen herstemmingen kent.
daarop naar Valona om andere op
drachten te krygen, daar generaal
Aziz-Pasja verklaarde niets te kunnen
doen. De bevolking te Durazzo is over
het gebeurde ten zeer ontstemd.
De vorst van Albanië.
De vorst van Albanië is gisteroch
tend te Triest aangekomen. Hij werd
door de kustbatterij, het Oostenrijksche
eskader en de vreemde oorlogschepen
met salvo’s begroet. De vorst en vor
stin werden daarop plechtig ontvan
gen door prins Hohenlohe Schillings
fürst, de hooge burgerlijke en mili
taire ambtenaren, do commanten der
vreemde oorlogsschepen en een eore-
wacht.
De gouverneur begroette het vorste
lijk paar en stelde hup de hooge amb
tenaren voor. De prins inspecteerde
de eerewadit, wier muziekcorps het
Albaneesche hymne aanhief. Vervol
gens liet de prins zich de Albaneesche
deputatie Voorstellen, alsmede de leden
van de Albaneesche kolonie te Triest,
die hem oen warme ovatie brachten.
Bij den rit van het station naar de
haven werden de vorst en de vorstin
door een talrijke menigte toegejuicht.
Het vorstelijk paar begaf zich daarop
aan boord van het Oostenrijksche oor
logsschip Taurus. Op hot oogenblik
van vertrek werden opnieuw geschut-
salvo’s afgevuurd.
Amerika.
Noodweer en werkloosheid.
Vooral New-York heeft geducht on
der de jongste stormen geleden. Negen
tien menschon kwamen om en de
schade bedraagt millioenen dollars.
Tot de velen, die met hun treinen in
de sneeuw bleven steken, behoort ook
de vice-president van do repubiek
Marshall, die 16 uren lang moest ver
blijven in een stilstaanden trein bij New
Brunswick (N. J.). De burgemeester,
vernam welk een hoogen gast de trein
herbergde, bood hem gastvrijheid aan,
de vice-president verkoos echter het
lot van zijn medepassagiers te deelon.
Deze namen het ongeval van nog al
van den vroolijken kant op er was
o.a. een troep tooneelspelers in den
trein, die vertooningen gaf in een der
salons en tusschen de bedryven door
dansten de reizigers do tango.
Maar in tal van andere gevallen ging
het minder vroolijk toe. Verscheiden
treinen worden bovendien vermist en
de betrokken maatschappijen weten
zelf niet, waar die zijn bly ven steken.
ne meisje in een
de Vrouw, die haar zoo bitter
krenkt had, het vergif had
diend, doch hij had ook een
hartige bekentenis verwacht.
„Gelooft u dan, dat ik mevrouw
Rechling vergiftigd heb?” luidde haar
wedervraag.
„Mejuffrouw,” zei de rechter met
nadruk, „volgens de wettelijke bepa
lingen behoeft niemand zichzelf te
beschuldigen. Het is zelfs de plicht
van den rechter de betrokkenen hier
op te wijzen; daar staat tegenover,
dat een bekentenis niet noodzakelijk
is om een veroordeeling te kunnen
uitspreken. Bij voldoende bewijzen...
„En gelooft u die te hebben?” viel
zij in.
„Al heb ik ze nog niet geheel, dan
zal het onderzoek ze wel aan hel
licht brengen; voor het oogenblik is
er reeds gegronde reden om u ge
vangen te houden.”
„Ik had niet anders verwacht,”
antwoorde zij op onderworpen toon
hopende dat de rechter hot verhoor
nu zou sluiten. Doch daarin vergiste
zij zich. Nogmaals ging de jonge en
daarom nog ijverige rechter na, de
bijzonderheden van deze zaak en deed
moeite haar te doen begrijpen, dat
mevrouw Rechling het vergif nergens
anders kon ingekregen hebben, dan
Engeland.
Op het oogenblik wordt Engeland
slechts in spanning gehouden door
twee groote vraagstukken lgt0 Home
Rule en 2do de kwestie over de reus
achtige uitbreiding van de vloot. In
de eerste kwestie heeft de regeering
den steun van alle liberalen, van de
leden der arbeiderspartij en van de
Ieren grootendeels. In de’ tweede
kwestie wordt do regeering, met name
minister Churchill bestookt van de
zijde der regeeringsbanken en vindt
juist steun bij de unionisten. De Home
Rule kwestie zal wanneer althans de
mededeelingen juist zijn, dat Minister
Asquith a.s. Maandag de Home Rule-
wet voor de derde maal in tweede
lezing zal aan de orde stellen, dus
weer het brandpunt worden van alle
politieke gesprekken. Gelijk met die
tijdingen omtrent de nieuwe behande
ling zal de eerste minister meedeelen
in hoever hn aan de verlangens van
Ulster kan tegemoet komen. De Daily
Chronicle weet naar het blad zegt,
hoe in hoofdzaak de toezeggingen
zuUpn zijn. Zij worden als volgt ge
definieerd Controle op onderwijs in
vergunningswetten, het postwezen zal
rijkszaak blijven, een beschermings-
comité zal er voor waken dat open
bare ambten vergeven zullen worden
wegens verdiensten en niet op gods
dienstige gronden. In het eerste ler-
sche parlement zullen de Ulster afge
vaardigden het recht van veto hebben
over wetten, die indruischen tegen
Ulster-belangen. Noordoost-Ulster zal
binnen Home Rule vallen. Dit deel
van Ierland krijgt het recht door een
plebisciet te beslissen of het na een
vijfjarige proef daaronder wil blijven,
ja dan neen.
Waar natuurlijk dit geen officieele
mededeelingen zijn, dienen we uiterst
voorzichtig te zijn, '‘Voor we er toe
overgaan, er beschouwingen aan vast
te knoopen. Toch mogen wij wel op
merken, dat de regeering zeer toe
gevend tegöhover Ulster is, wanneer
werkelijk al deze tegemoetkomingen
worden gedaan. Sir Edward Carson
en de zijnen laden dan ook een ont
zettende verantwoordelijkheid op zich,
wanneer zij onverzoeülijk blijven staan
met niets anders genoegen willen
nemen dan met een volledige afschei
ding van Ulster. Alle gevolgen van
een eventueelen burgerkrijg komen
lang is dit werk doe,
j met grootste
era.
n kosteloos.
md,
men.
Nog vervuld van de gedachte, dat
zij zich moest verweren tegen dep
smaad, dien de overledene haar eeni-
germate nog vanuit haar graf had
aangedaan, verhaalde zij met groote
levendigheid alles, wat tusschen haar
en mevrouw Rechling was voorgeval
len. En wat zij niet vertelde, meende
de rechter zelf wel te kunnen aan
vullen 15e vrouw, die het meisje zoo
doodelijk beleedigd had, vroeg van
haar een verfrisschenden drank en
verblind van toorn, droppelde zij
in den drank een weinig van het
vergift, dat de dames soms als schoon
heidsmiddel aanwenden.
„Kostte bet u geen strijd uw vij
andin Oen verfrissching aan te bie
den?”
„Ja, dat kostte het mij, antwoord,
de Valentine, „ik wenschte...
„Wat wenschte u?”
Zij antwoordde niet. De levendig
heid van daareven was vervlogen mot
de woorden, die op haar lippen be-
sterven waren. Zij keerde tot de
vroeg de rechter nu fonduit; na al
het gesprokene was hij tot de over
tuiging gekomen, dat dit jonge schoo-
soort van waanzin
gc-
toege-
open-
Albanie.
Do muiterij der Albaneesche
Gendarmen.
Naar aanleiding der muiterij onder
de |Albaneesche gendarmen voorge
komen, wordt uit Durazzo aan den
Berliner Lokal Anzeiger geseind, dat,
terwijl de bevolking aldaar iedoren
avond groote demonstratie-optochten
houdt ter eere van den Nieuwen Vorst
en voor het paleis patriottische liede
ren zingt op Duitsche melodiën, hét
tegelijkheid tot een zeer dreigende
muiterij ii? gekomen onder de gen
darmes, welke muiterij niet geschikt is
om den toch reeds ingewikkelden toe
stand in een beter licht te plaatsen.
Essad Pasja had 200 gendarmen aan
geworven voor Midden-Albaniö. Toen
er voor zijn vertrek naar Neuwied ge
ruchten de ronde deden, dat vreemde
internationale gendarmen in het land
zouden komen, zond de gendarmerie
een deputatie naar Essad-Pasja, die
echter verzekerde, dat tot zijn terug
keer alles bij het oude blijven zou.
Eergisteren kwamen drie Nederland-
sche officieren te Durazzo, die ver
klaarden volmacht te bezitten, om alle
gendarmen onmiddellijk te brengen
naar Santa Quaranta. De gendarmen
weigerden te gehoorzamen en ver
klaarden, dat de internationale con
trolecommissie niets over hen te zeg
gen had. Essad Pasja had hen aange
steld en hun medegedeeld, dat tot zijn
terugkeer niets veranderd zou worden.
Hierbij bleven zij en legden allen den
eed af, niet te gehoorzamen. De Ne-
darlandsche officieren begaven zich
HERHALINGSOEFENINGEN.
Overnachten buiten de Kazerne.
De Burgemeester der Gemeente
Gouda brengt het navolgende ter ken
nis van belanghebbenden
1°. Aan de verlofgangers der militie,
behoorende tot Infanterie, de Vesting-
Artillerie, de Pantserfort-Artillerie, de
Torpedisten, de Pontonniers en de
Genietroepen kan, voor zooveel zij
het verlangen, worden vergund om,
wanneer zy voor herhalingsoefeningen
onder de wapenen zijn, buiten de
kazerne te overnachten.
2°. Bovenbedoelde vergunning wordt
slechts verleend, zoo de woning
vaste of tijdelijke van den verlof
ganger gelegen is in of nabij de
garnizoensplaats, waar de herhalings
oefeningen worden volbracht, en de
vergunning niet aanleiding geeft tot
het afleggen van zoodanige afstanden,
dat deze invloed zouden hebben op<
den goeden gang van den dienst en
van de oefeningen, o. a. als gevolg
van buiten die oefeningen opgedane
vermoeienis.
De vergunning stelt van geen en
kelen dienst vrij.
3°. Aan den verlofganger, wien
bovenbedoelde vergunning is verleend,
kan niet worden toegestaan gedurende
de herhalingsoefeningen in de kazerne
te overnachten, tenzij de over hem ge-
gestelde Chefs dit tengevolge van straf
of om andere redenen noodig mochten
achten.
4°. De verlofgangers, die voor bo
venbedoelde vergunning in aanmer
king wenschen te komen, moeten
daarvan uiterlijk twee maanden vóór
den dag van opkomst, schriftelijk
gefrankeerd schrijven kennis geven
aan hun onmiddellijken Chef, dat is
de Compagnies-Commandant of de
Officier, die als zoodanig optreedt.
Deze Chef beslist op de aanvrage,
zulks in verband met den afstand,
waarop de verzoeker van de kazerne
woont.
Aanvragen, later ingediend dan twee
maanden vóór de opkomst, zijn slechts
bij hooge uitzondering ter beoor-
deeling van den Commandeerenden-
Officier voor inwilliging vatbaar.
GOUDA, den 5n Maart 1914.
De Burgemeester,
R. L. MARTENS.
PRIJS DER ADVERT8MTIËN:
Van 1—5 gewone regels met bewijsnummerf 0.55
Elke regel meer„0.10
Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend.
Dienstaanbiedingen per plaatsing van 1—5 regels 10.35 bij vooruit
betaling, elke regel meer 6 ets. Reclames f0.25 per regel.
Groote letters en randen naar plaatsruimte.
Nog altijd zwoeg zij; ze bedekte ’t
gelaat mót de handen en zonk in
do stoel terug.
Doch de rechter liet haar geen tijd
om zich te herstellen; onmiddellijk
vroeg hij: „En op dión wensch volg
de de daad; toen mengdet gij het ver
gif in het water, nietwaar?”
Maar die woorden hadden niet die
uitwerking, die hij zich daarvan had
voorgesteld, het verschilde echter
niet zoo heel veel. Zijzeide: „Als ik
op dit oogenblik een wapen in de
handen had gehad, geloof ik het te-
ge>n haar gericht te hebben.”
„Dat zou ten minste eervoller ge
weest zijn dan vergif te gebruiken op
een verraderlijke wijze.”
„Ik hpd noch het een, noch het
ander,” antwoordde Valentine, die
weer in dezelfde moedelooze stemming
verviel, waarin ze bij het begin van
het verhoor verkeerd had.
„Dus u erkent, dat u mevrouw
Rechling het vergif hebt toegediend,”
Turkije.
Een aanranding.
Twee dochters van generaal Liman
von Sanders werden, naar de bladen
mededoelen, bij een wandeling te Con-
stantinopel aan de Arabische oever
van de Bosporus door twee soldaten
van hun geld beroofd.
Een later bericht meldt dat de beide
soldaten reeds zijn gevat en.... dood
geschoten. Deze wel erg barbaarsche
straf wordt nog minder begrijpelijk,
wanneer men het verhaal leest, dat de
Parijsche correspondent van den „Lo
kal Anzeiger” van het geval gaf.
De correspondent meldt, dat de
dames Liman v. Sanders in gezelschap
waren van een officier in politiek.
Toen zij gekomen waren op een punt
in de wijk Beikos, waar geen enkel
ander wandelaar te zien was, kwamen
de soldaten op het groepje af en
eischten op dreigenden toon geld. De
werkelijkheid terug! Daar zat zij als
beschuldigde in een verhoorzaai te
genover den rechter, wiens hoofd in
de schaduw bleef terwijl haar volte
gelaat beschenen werd door de gas
lamp boven de tafel.
„Toen verlangde uw gemoed naar
wraak, nietwaar?”
Doch zij zweeg.
„Toen kwam de begeerte bij u op,
die vrouw dood aan uw voeten te
z2TienF’\
altijd
met
officier, die het gevaar, dat de dames
onaangenaam bejegend zouden worden,
wilde vermijden, gaf de soldaten 30
T. pd., al het geld dat hij bij zich had.
Toen zij dit hadden, verdwenen de
soldaten zoo snel als zij konden, daar
zij juist op dat oogenblik in de verte
meiischen zagen aankomen.
Eb werd onmiddellijk een onderzoek
ingesteld naar de dieven en dit leidde
tot hun arrestatie.
Volgens den correspondent zou de
mogelijkheid niet zijn uitgesloten, dat
de soldaten waren aangezet tot don
overval.
Mocht deze laatste onderstelling op
waarheid berusten, dan zou waarschijn
lijk in do onmiddellijke terechtstelling
der beide soldaten een soort van po
litieke wraakneming moeten worden
gezien.
bij haar bezoek in Wilmersdorf.
„En daarom moet i k hel haar ge
geven hebben? sprak Valentine schou
derophalend.
„Niet daarom alleen, maar
de omstandigheden, die er mee ge
paard gaan,” antwoordde de rech
ter. „U geeft toe, dat die vrouw u
doodelijk beleedigd had en dat u den
dtepsten haat en wrok tegen haar
koesterde. Bovendien stond zij tusschen
u en uw beminde. Haar dood
gaf hom dus de vrijheid om met n
in het huwelijk te treden.”
Bij deze woorden, die de rechtstreek-
sche beschuldiging uitspraken, sloeg
Valentine vrij en frank do oogen op
naar den rechter met een blik, die de
grootste vertwijfeling uitdrukte en den
rechter als het ware door den ziel
drong. Zonder iets te zeggen, liet zij
het hoofd op de borst vallen on over
mand door smart, smaad en hoon,
barstte zij in tranen uit.
De rechter vroeg niet verder, hij
liet haar begaan, haar uithuilen; hij
begreep dat zij uit moest huilen om
haar gemoed te luchten, dat zij eerst
nu nadaeht over het slechte van de
gepleegde misdaad. Hij meende, dat
haar huilen een bewijs was van haar
berouw over het gepleegde feit en
sprak haar troostende woorden toe,
tegelijkertijd probeerend nog een be
kentenis te halen uit het meisje. x
Toen de commissaris sprak over
het halssnoer, had bij Valentine in
eens een groote verandering plaats;
haar zenuwen kwamen in spanning,
haar oogen kregen weer glans.
De rechter meende in haar een ge
heel andere persoon te zien en... de
ze scheen hem lang niet verheven
boven de verdenking van een mensch
door vergif uit den weg te ruimen.
y „Zij heeft dus van het halssnoer
iXgesproken,” riep zij uit. „Zij heeft
de lage beschuldiging herhaald, of
schoon zij wist, dat het een schande
lijke leugen is. O, die vrouw was
veel slechter, -dan ik dacht... het was
geen kwaad, dat ik...” Deze laatste
Woorden sprak ze zacht, ze volein-
/f>digde haar zin niet. Maar het oor
van den rechter had toch vernomen,
watzo zeggen wilde en niet durfde.
Hij oordeelde echter verstandiger
Pr niet op in te gaan, maar dacht
baar verder in de engte te jagen en
8tel<lo daarom de vraag: „Beschul
digde mevrouw Rechling u het hals.
Buoer gestolen te hebben?”
Hij had het meisje juist beoordeeld.
PRIJS VAN HET ABONNEMENT:
Per kwartaalf 125
Idem franco per post«1.50
Met Geïllustreerd Zondagsblad„1.50
Idem franco per post1.90
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau:
Markt 31, bij onze Agenten, den Boekhandel en de Postkantoren.
Valentine had van haar vader een
fijn eergevoel geërfd, dat door haar
opvoeding en door de krenkingen,
die dit gevoel in haar afhankelijke
betrekking had ondervonden, uiter
mate prikkelbaar was geworden.
Weer stond haar nu het tooneel
dien morgen met al zijn afschuwelijk
heid voor den geest, weer voelde zij
den toorn in haar gemoed opvlam-
vervuld van de gedachte,
zij zich moest verweren tegen
J- kn.,
vanuit haar graf