II
I
ii ns b
ifop’lMERK te lettei
Iagazu» vak
WAAYZONEN
VCajfJf.
d, E. Alter
Hi
4
J
[o. 12420.
behalve Zon
en
Telefoon Interc. 82.
00.000.
Buitenlandse^ Nieuws.
i
I
Valentine.
<1
Fed.E.ALTER
s Gracht 269*
■AAG,
fSTE WAAR-
'agen
ameskleeding.
LLA
52e Jaargang.
©zx voot G-©ulcLsu exx Oï3cxs‘txels:ezx_
Verschijnt dagelijks
Telefoon Inters. 82.
Dinsdag 17 Maart 1914.
FEUlLLHTUlX.
2\zCilit5Le.
het Leven,
haag.
Feestdagen.
Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON.
Kostwinner-
wegens
rerzekering tegen
en
Amsterdam.
(1
*LJ
1
en de stad aan huis
•racht 269*
HAAG.
V'
ven? Koenraad
d 1
(Wordt vervolgd)
man Zn., Gouda
>«*oren,
ouaa.
Schouwburg 8 uur
enruyter.
r- en Woningtoez.,
Jnderstandscomm.
vergoed.
lAJf en ADRES:
Ie of gedeelten
vriendschapsbetrekkingen met alle
Balkanvolkeren wil onderhouden, hij
zeer spoedig zijn „avonturen” zal kun
nen vertellen in een Duitsch cafó-
concert.
i Róunie” 7‘A uur
)ep. Gouda Mij. tot
jemeen’
>e Reunie” 8 uur
aise.
is Genoegen” 8 u.
lymnastiekvereeni-
tde scheikundige
i Tandartsen en
wij geregeld tijdig
jen ontvangen van
arten, vermakelijk-
ew dan in onse
m.
G01WME (.(HR1VT.
PRIJS VAN HET ABONNEMENT?
Per kwartaal
Idem franco per post.
Met Geïllustreerd Zondagsblad
Idem franco per post.
Abonnementen worden w
Markt 31, bij onze Agenten
'orden zeker en dad.
N SANTEN KOLFf'
3.
Rusland.
Het doel der gevangenis-gruwelen.
Toen onlangs in de begrootings-
commissie van de Russische Doema
door een der leden inlichtingen wer
den gevraagd over de oorzaken van
een hongerstaking onder de politieke
gevangenen te Bakoe, weigerde de
aanwezige minister elke informatie.
In den loop van het toen volgende
debat drong een der Cadetten er op
aan, dat iedere nieuw-aangekomene
gevangene moest worden onderworpen
aan een geneeskundig onderzoek, aan
gezien het herhaaldelijk voorkwam, dat
lijders aan besmettelijko ziekten te
midden van do andere gevangenen
werden gebracht en zóó oorzaak wer
den van oen epidemie. Het bekende
lid der uiterste rechterzijde Markof,
vond toen gelegenheid tot het plaat
sen van do opmerking, dat de men-
gchen werden gevangen gezet om te
lijden en dat de gevangenisbeambten
hen veel te humaan behandelden. Op
aanvraag van een der liberale leden
van de commissie, of deze opmerking
overeenkwam met hot inzicht van het
Departement van gevangeniswezen,
weigerde de Minister een beslist ant
woord te geven.
M THEEËN worden
>verd m verzegelde
8 <4 en
“V en een Ned. w
BrmeWmgvznNom.
n 1 Tijs, voorzien van
istwrd Merk, vol-
ie Wet gedeponeerd,
u tot de uitvoering
geeerde orders aan-
and,
r- c. BIJL,
ÏEEBAART L«,
laan en waar-
Vrijstelling van Geestelijken enz.
Vrijstelling van den dienst, wegens
I eigen vrij willigen dienst, broeder-
I dienst of aanwezigheid van in hetzelf-
de jaar geboren broeders of halfbroe
ders.
Vrijstelling wegens woonplaats of
toekomstige woonplaats in de Kolo-
1 niën enz.
Vrijstelling
schap.
De BURGEMEESTER van GOUDA,
brengt tor kennis van belanghebben
den, sjflat de publicaties, vermeldende
de bepalingen ten aanzien van vrij
stelling van don dienst bij de Militie
om een der hierboven vermelde rede
nen op de daarvoor aangewezen plaats
aan het Stadhuis zijn aangeplakt en
dat inlichtingen omtrent deze bepalin
gen dagelijks kunnen worden inge
wonnen aan de Gemeente-Secretarie,
afdeeling Militie.
Gouda, den 16 Maart 1914.
De Burgemeester voornoomd,
R. Ij. MARTENS.
woorden van den huisknecht.
Hij had reeds gevreesd onverrich-
terzake te moeten terug koereu. Zij
was thuis en met een gevoel van be
haaglijkheid trad hij de smaakvolle
in stijl gemeubileerde kamer binnen.
Een uitbouwing, die aan de kamer
den vorm van een halven cirkel gaf
diende tot een soort van wintertuin,
waarin de jonge vrouw verschillende
soorten bloemen kweekte. De geur
dezer bloemen vermengde zich met
het fijne aroma der koffie, die me
vrouw von Beeren juist bezig was te
zetten.
„Wel, Koenraad, dat is goed, dat
ge eens hiernaar toe komt.” Zij trad
verheugd op hem toe, en stak hem
beide handen toe: „Als je vandaag
niet hier gekomen was, was ik mor
gen bij jou geweest. Ik mag je thans
niet alleen laten, arme vriend!”
Hij drukte zijn lippen op haar fijne
kleine hand, die geheel in de zijne
Verdween en zeide: „Ach, u is zoo
engelachtïg goed, wat zou ik zonder
u moeten beginnen? Ik ben zoo naam
loos ongelukkig
Hij hield plotseling Up, trad op
linksche wijze terug en zeide: „Neem
me niet kwalijk, ik wist niet, dat ik
u stoorde, dat.
Uit een leunstoel was een heer op
gestaan, dien Koenraad bij het eerst
gedempte licht niet opgemerkt had.
„Integendeel, ge komt juist van
pas, Koen,” zeide zij. „Wij hebben
zoo even nog over je gesproken. Mag
ik de hoeren aan elkander voorstel
len? Koenraad Rechling, een vriend
uit mijn jeugd... advocaat Lageman;
hij zal zoo goed zijn zich te belasten
met de verdediging van Valentine.”
„Ik hoop echter, dat die verdedi
ging niet noodig zal zijn.” Het was
een slank man, de advocaat Lageman
die dat zeide, met donkerbruin haar,
hoog voorhoofd en een zeer verstan
dig uiterlijk. Hij was eenvoudig, maar
met zorg gekleed en scheen diep in
de dertig te zijn. „Na alles, wat ik
van de zaak gehoord heb, schijnt het
mij bijna een onmogelijkheid daarop
een aanklacht in te dienen,” zeide hij
en drukte vluchtig de hand, die de
juist binnengetredene hem toestak.
„Ach, u weet het laatste nieuws
nog niet,” zei Koenraad, terwijl hij
mismoedig op een stoel plaats nam.
„Ik kom regelrecht van het gerechts
gebouw.1”
„Wel, heeft men dan nieuwe ont
dekkingen gedaan? vroeg Agnes di
rect iets kwaads vermoedend.
„Ja, iels zeer ergs,” en Koenraad
vertelde at hij gehoord had van den
rechter, van het vinden van den 2n
flesch bessensap, waarin vergift ge
vonden was.
Albanië.
De toestand.
De Vorst van Albanië is nauwelijks
in de hoofdstad van zijn Rijk aange
komen of er komen reeds zeer on
rustbarende berichten over den toestand
in Albanië.
Zoo is in de eerste plaats het tele
gram, dat de gevangenneming meldt
van twee Nederlandsche officieren der
gendarmerie. Deze officieren hadden
aan het hoofd van 100 Albaneesche
gendarmen Starowo bezet.
En wat reeds onmiddellijk bij het
vertrek der Nederlandsche officieren
naar Albanië door sommigen hier te
lande werd gevreesd deed zich thans
voor. De Albaneesche gendarmen ble
ken onbetrouwbaar en lieten hun of
ficieren in den steek. Het gevolg was,
dat de beide officieren door opstande
lingen gevangen werden genomen.
Volgens een telegram uit Athene aan
een Duitsch blad verkeeren de beide
officieren in levensgevaar. Majoor
Thomson, heeft zich nu door middel
van den prefect van Korfoo tot de
Grieksche Regeering gewend met het
verzoek, dat deze hem in verbinding
zou brengen met Zografos, het hoofd
der Epirotische opstandelingen.
De Grieksche Regeering heeft daar
op geantwoord, dat zij wel is waar
met de opstandelingen geen „recht-
streeksche” betrekkingen onderhoudt,
doch dat zij niettemin het verzoek van
majoor Thomson aan Zografes zou
overbrengen.
Men ziet hieruit hoe zich de Grieken
voorstellón de belofte na te komen
om het door hen bezette Albaneesche
gebied in Epiris te ontruimen. In
plaats van de officieele Grieksche troe
pen komen, de officieuze Grieksche
troepen onder Zografos. De correcte
en vriendschappelijke houding door
den Vorst van Albanië jegens Grie
kenland aangenomen^heeft dus weinig
mogen baten.
En toch schijnt die correcte hou
ding nog de jaloezie van andere zijde
te hebben gaande gemaakt.
Een te Belgrado verschijnend offi
cieus blad ten minste bevat een artikel,
waarin er den Vorst een verwijt van
wordt gemaakt, dat hij van zijn troons
bestijging wèl kennis heeft gegeven
aan den Sultan en den Koning van
Griekenland, doch niet aan de hoven
van Servië en Montenegro. En het
artikel eindigt met de vriéndelijke
voorspelling dat, indien de Vorst geen
En waarlijk, de wijze, waarop de
gevangenen worden behandeld, zonder
dat de hooge regeering ingrijpt, dus
met haar goedkeuring, kan alleen wor
den verklaard, als men ze beschouwt
als onderdeel van een stelsel, het stel
sel van het doema-lid Markof. Soms
leidt dit tot zóó gruwelijke toestan
den, dat zelfs Russische rechters deer
nis gevoelen en „genade voor recht“
laten gelden. Onlangs hebben tien po
litieke gevangenen in hot tuchthuis te
Saratof te recht gestaan op de aan
klacht, dat zij getracht hadden, uit de
gevangenis te ontvluchten. Tot hun
verdediging getuigden zij van zooveel
ontzettend leed en mishandeling, dat
allen werden vrijgesproken of slechts
tot nominale straffen veroordeeld. Kort
daarna hadden weer 47 gevangenen
zich voor ’t zelfde feit te verantwoor
den. Allen verklaarden, dat hup,poging
tot ontvluchting slechts was gedaan
met het doel, de publieke aandacht te
vestigen op de vroeselijke toestanden
in de gevangenis, vooral, als de ge
vangenen gedwongen werden om te
arbeiden. Bewezen werd, dat in de
werkplaatsen der gevangenis, de men-
schen voortdurend in een dichte stof
wolk waren gehuld, zoodat longtering
er epidemisch was. Het sterftecijfer
was ontzettend. De gevangene Rjabich
getuigde, dat alle gevangenen bereid
waren om hun leven te offeren ten
einde overbrenging naar een andere
gevangenis af te dwingen. „Ik weet“,
aldus vervolgde hij, „dat men mij heden
nog om mijn getuigenis in het chaoot
zal werpen. Maar ik kan het in het
tuchthuis niet langer uithouden Het
gerchtshof bestaande uitsluitend uit
beroepsrechters, niet een jury, omdat
deze bij politieke processen is uitge-
gesloten heeft alle 47 aangeklaag
den vrijgesproken
Vrijspraak van een misdrijf, dat an
ders zéér zwaar pleegt te worden ge-
straftHoe vreeselijk moet te Saratof
het lijden der gevangenen zijn ge
weest.
hopeloos.
Belg ie.
De studenten.
Van don tocht der studenten naar
Mechelen hebben we reeds melding
gemaakt, yrjjdagavond keerden zij te
Leuven terug. Daar werd een verga
dering in het Studentenhuis belegd,
om over de ontvangen antwoorden te
beraadslagen. De studenten kwamen
tot de conclusie, dat de autoriteiten
het voornemen hadden om de zaak
op de lange baan te schuiven. De depu
tatie, door kardinaal Mercier te Meche
len ontvangen, deelde n.l. mede, dat
de aartsbisschop had verklaard geen
beslissing te kunnen nemen, voordat
hij zich tot den raad der Belgische
bisschoppen had gericht.
De vergadering dor bisschoppen zou
de grieven dor studenten onderhoeken
en recht laten geschieden. Dit (onder
zoek zou echter verscheiden dagen
duren en de studenten werden aango-
maand, inmiddels kalm te blijven en
hun studie te hervatten.
In de studentenvergadering ver
klaarde een der sprekers, dat zoo do
studenten toegaven, het den schijn zou
hebben dat de overheid de beweging
Frankrijk.
Een militaire fouragewagen, getrok
ken door vier achter elkaar gespannen
paarden, reed Zaterdagmiddag op de
Avenue de 1’Arsenal te Dijon, toen
plotseling de paarden op hol sloegen
en tegen een paal van de electrische
tram aanbotsten. Een soldaat, die het
eerste paard bereed, werd op straat
geworpen, maar kroog slechts geringe
kwetsuren.
Het ongeluk echter wilde, dat de
paal afbrak on do draden, met een
spanning van 2800 volts, op zijn paard
vielen, dat op slag gedood word. Een
brigadier, die het dier had willen uit
spannen, kreeg de stroom eveneens
door het lichaam en word bovendien
zwaar gewond door het rondschop
pende, stervende paard.
Twee voorbijgangers, die don briga
dier wilden helpen, vielen op hun
beurt neer, zwaar verbrand óp ver
schillende plaatsen van hun |lichaam.
De beiden plaatsten hoopt men nog
te redden, maar de toestand van don
brigadier is hopeloos.
28)
„Gij vergist u toch, mijnheer Rech
ling; juffrouw Zier zelf heeft mij ge
zegd, dat zij booze gedachten had,”
merkte de rechter op.
„Ónmogelijk! Oh, gij maakt mij
nog krankzinnig," riep Koenraad uit
doch op eens vervolgde hij zoo vlei
end en aandoénlijk, als de rechter
ooit van zoo’n reus kon verwachten:
„Aeh, laat mij eens met haar spre
ken, mijnheer Httusler, hier moet een
treurige vergissing, een duister ge
heim in het spel zijn. Aan mij zal ze
alles zeggien; aan mij zal het geluk
ken licht in deze duisternis te bren
gen.”
De rechter antwoordde, dat hij tot
zijn oprecht leedwezen dit verzoek in
het geheel niet mocht tuestaan; gedu
rende het voorloopig oiiderzoek mocht
niemand met den gevangene in aan
raking komeüi.
„Sta mij dan toe, dat ik aan haar
schrijf.’’
„Ook dat mag ik niet toestaan."
„Moet zij dan denken, dat zij ge
heel vergeten wordt? Mag ik haar in
’t geheel niet even maar de verzeke-
f 1.25
1.50
1.50
n 1.90
dagelijks aangenomen aan ons Bureau
ten, den Boekhandel en de Postkantoren.
houdkundige Prof. Massaryk heeft
onlangs een boek uitgegeven, getiteld
Rusland en Europa. De Russische
censuur heeft dit boek in Rusland ver
boden. Prof. MassAfyk is een geest
verwant van onzen Minister Treub,
als deze een hardnekkig bestrijder van
de sociaal-democratische leerstellingen
en heeft als zoodanig Europeesche be-
teekenis.
In het kozakken-distriot is het hou
den van 1 het eeuwfeest ter eere van
den nationalen dichter der Oekraine,
F. G. Sjevtsjenko, verboden. Gelijk
eenige bladen reed vermeldden, is
dezer dagen ook het oprichten van
een gedenksteen Voor Tolstoï ver
boden.
Bisschop Nikon van Hrasnojarsk,
in Siberië, waé eertijds door de Heilige
Synode tot lid van de Doema aange
wezen, omdat men van hem ver
wachtte dat hij een bekwaam en strijd
vaardig leider zou zijn van de clericale
fractie. Toen het bleek, dat hij minder
volgzaam was dan men verwacht had,
werd hij' naar Siberië overgeplaatst.
Daar schreef hij artikelen met poli
tieke strekking in de pers. Dit is
hem nu door de hoofden der kerk ver
boden.
De redacteur van de „Don“, te St.
Petersburg, is veroordeeld- tot twee
maanden gevangenisstraf, omdat hij
het oordeel van den Staatsraad Timi-
riazof over het BeWc-prooes had ge
publiceerd.
De gendarmerie van Ekaterinodar,
in den Caucasus doet ijverige pogin
gen om de schrijvers en onderteeke-
naars te vinden van een brief, die
door de arbeiders van deze stad was
gezonden aan Maxim Gorki, om hem
geluk te wenschen bij zijn terugkoer
uit de verbanning.
De Minister van binnenlandsche
zaken heeft verboden, dat uitvoering
wordt gegeven aan het voornemen,
een algemeene conferentie van Zem-
stvo-afgevaardigden te houden ter be
spreking van de vraag, op welke wijze
de financieele toestand der Zemstvo’s
kan worden verbeterd.
Het hof van Appèl te Riga heeft
onlangs 4 personen tot 1 jaar gevan
genisstraf en 5 personen tot verlies
va.n alle rechten en gedwongen ver
blijf in Siberië veroordeeld op de aan
klacht, dat zij behoorden tot de orga
nisatie van het Roode Kruis tot onder
steuning van politieke gevangenen en
bannelingen.
goen haar werd &Sng&
bij hij machteloos was.
„Dat peinzen maakt me nog gek,”
dacht hij ten laatste en met een vast
beraden houding keerde hij naar het
eenzame huis in de Victoriastraat te
rug.
In het park bij de ijsbaan was het
electrisch licht reeds ontstoken, vroo-
lijke muziek klonk den schaatsrijders
in de ooren. Hoe was het mogelijk
Hoe konden bier de menschen vroo-
lijk en ongestoord gelukkig zijn, ter
wijl weinig schreden van daar hun
medemenschen in den kerker aau de
smart en wanhoop waren overgege
ven? Koenraad Rechling verhaastte
zijn schreden om uit het gewoel te
komen en was eenige oogenblikken
later in de stille paden van den
Thiergarten. Toen hij de plaats be
reikte, waar de Siegeeallee op de
Thiérgartenstraat uitloopt, wilde hij
de Victoriastraat inslaan, doch hij
bleef staan. Hij dacht aan de eenza
me woning, waar hem weer het pijn
lijke alleenzijn wachtte. Plotseling
nam hij zijn besluit en volgde verder
de Thiérgartenstraat. Het verlangen
om een vriendelijk, deelnemend gelaat
te zien;, een goed woord te hooren,
was te levendig geworden in hem;
hij besloot daarom naar mevrouw v.
Beeren te gaan.
„Mevrouw is thuis en verzoekt u
binnen te komen!”
Met vreugde hoorde Koenraad deze
ring geven van mijn onwankelbare
en trouwe liefde?”
De rechter haalde de schouders op
en zeide: „Het gaat niet.”
„Gaat het dan niet, dat u... haar
mijn... groeten... overbrengt?” vroeg
hij toen weifelend. .„Het is toch erg
wreed, dat het arme meisje van elke
troost ontroofd wordt.”
De rechter antwoordde ontwijkend
Hij zou wel zien, wat hij doen kon.
Hij nam zich echter voor aan het
verzoek van den jongen man, niet te
voldoen en acht er op te geven, dat
deze ook niet langs andere wegen z n
doel bereikte. Hij wilde de gevangene
geen nieuwen moed laten scheppen,
om bij haar outkentenis te blijven.
Koenraad zwierf om het gerechts
gebouw heen, als wilde hij door de
dikke muren heenzien. Hij betreurde
zijn overleden moeder oprecht, doch
de smart over haar verlies werd op
den achtergrond gedrongen door zijn
kommer en zorg over Valentine s lot.
Voor wolk duister raadsel stond hu
nu? Welke hand had zijn moeder de
giftbeker gereikt?
De schemering viel en nog altijd
kon hij de plaats niet verlaten, waar
hij zich zoo dicht bij Valorit.no be
vond. Hij beminde haar met die in
nigheid, welke men M
prikkelbare naturen juist aantreft. En
nu was Zij hem nog veel dierbaarder
geworden. Daarbij kwam nog medehk
den en verontwaardiging over het-
PRIJ S DER ADVERTENTIËN:
Van 1—5 gewone regelt met bewijsnummerf 0.55
Elke regel meer0.10
Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend.
Dienstaanbiedingen per plaatsing van 1—5 regels f0.35 bij vooruit
betaling, elke regel meer 6 ets. Reclames f0.25 per regel.
Groote letters en randen naar plaatsruimte.
Wat er in Rusland alzoo
verboden is.
De districts-commandant van Masen-
pot in Koerland dat steeds veel Friesch
vee heeft geïmporteerd, heeft de orga
nisatie door don dorpsraad te Nigran
van een serie van lezingen over vee
fokkerij verboden. Koerland heeft
steeds veel Friesch vee geïmporteerd.
De bekende Boheemsche staathuis-