II I ii ns b ifop’lMERK te lettei Iagazu» vak WAAYZONEN VCajfJf. d, E. Alter Hi 4 J [o. 12420. behalve Zon en Telefoon Interc. 82. 00.000. Buitenlandse^ Nieuws. i I Valentine. <1 Fed.E.ALTER s Gracht 269* ■AAG, fSTE WAAR- 'agen ameskleeding. LLA 52e Jaargang. ©zx voot G-©ulcLsu exx Oï3cxs‘txels:ezx_ Verschijnt dagelijks Telefoon Inters. 82. Dinsdag 17 Maart 1914. FEUlLLHTUlX. 2\zCilit5Le. het Leven, haag. Feestdagen. Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON. Kostwinner- wegens rerzekering tegen en Amsterdam. (1 *LJ 1 en de stad aan huis •racht 269* HAAG. V' ven? Koenraad d 1 (Wordt vervolgd) man Zn., Gouda >«*oren, ouaa. Schouwburg 8 uur enruyter. r- en Woningtoez., Jnderstandscomm. vergoed. lAJf en ADRES: Ie of gedeelten vriendschapsbetrekkingen met alle Balkanvolkeren wil onderhouden, hij zeer spoedig zijn „avonturen” zal kun nen vertellen in een Duitsch cafó- concert. i Róunie” 7‘A uur )ep. Gouda Mij. tot jemeen’ >e Reunie” 8 uur aise. is Genoegen” 8 u. lymnastiekvereeni- tde scheikundige i Tandartsen en wij geregeld tijdig jen ontvangen van arten, vermakelijk- ew dan in onse m. G01WME (.(HR1VT. PRIJS VAN HET ABONNEMENT? Per kwartaal Idem franco per post. Met Geïllustreerd Zondagsblad Idem franco per post. Abonnementen worden w Markt 31, bij onze Agenten 'orden zeker en dad. N SANTEN KOLFf' 3. Rusland. Het doel der gevangenis-gruwelen. Toen onlangs in de begrootings- commissie van de Russische Doema door een der leden inlichtingen wer den gevraagd over de oorzaken van een hongerstaking onder de politieke gevangenen te Bakoe, weigerde de aanwezige minister elke informatie. In den loop van het toen volgende debat drong een der Cadetten er op aan, dat iedere nieuw-aangekomene gevangene moest worden onderworpen aan een geneeskundig onderzoek, aan gezien het herhaaldelijk voorkwam, dat lijders aan besmettelijko ziekten te midden van do andere gevangenen werden gebracht en zóó oorzaak wer den van oen epidemie. Het bekende lid der uiterste rechterzijde Markof, vond toen gelegenheid tot het plaat sen van do opmerking, dat de men- gchen werden gevangen gezet om te lijden en dat de gevangenisbeambten hen veel te humaan behandelden. Op aanvraag van een der liberale leden van de commissie, of deze opmerking overeenkwam met hot inzicht van het Departement van gevangeniswezen, weigerde de Minister een beslist ant woord te geven. M THEEËN worden >verd m verzegelde 8 <4 en “V en een Ned. w BrmeWmgvznNom. n 1 Tijs, voorzien van istwrd Merk, vol- ie Wet gedeponeerd, u tot de uitvoering geeerde orders aan- and, r- c. BIJL, ÏEEBAART L«, laan en waar- Vrijstelling van Geestelijken enz. Vrijstelling van den dienst, wegens I eigen vrij willigen dienst, broeder- I dienst of aanwezigheid van in hetzelf- de jaar geboren broeders of halfbroe ders. Vrijstelling wegens woonplaats of toekomstige woonplaats in de Kolo- 1 niën enz. Vrijstelling schap. De BURGEMEESTER van GOUDA, brengt tor kennis van belanghebben den, sjflat de publicaties, vermeldende de bepalingen ten aanzien van vrij stelling van don dienst bij de Militie om een der hierboven vermelde rede nen op de daarvoor aangewezen plaats aan het Stadhuis zijn aangeplakt en dat inlichtingen omtrent deze bepalin gen dagelijks kunnen worden inge wonnen aan de Gemeente-Secretarie, afdeeling Militie. Gouda, den 16 Maart 1914. De Burgemeester voornoomd, R. Ij. MARTENS. woorden van den huisknecht. Hij had reeds gevreesd onverrich- terzake te moeten terug koereu. Zij was thuis en met een gevoel van be haaglijkheid trad hij de smaakvolle in stijl gemeubileerde kamer binnen. Een uitbouwing, die aan de kamer den vorm van een halven cirkel gaf diende tot een soort van wintertuin, waarin de jonge vrouw verschillende soorten bloemen kweekte. De geur dezer bloemen vermengde zich met het fijne aroma der koffie, die me vrouw von Beeren juist bezig was te zetten. „Wel, Koenraad, dat is goed, dat ge eens hiernaar toe komt.” Zij trad verheugd op hem toe, en stak hem beide handen toe: „Als je vandaag niet hier gekomen was, was ik mor gen bij jou geweest. Ik mag je thans niet alleen laten, arme vriend!” Hij drukte zijn lippen op haar fijne kleine hand, die geheel in de zijne Verdween en zeide: „Ach, u is zoo engelachtïg goed, wat zou ik zonder u moeten beginnen? Ik ben zoo naam loos ongelukkig Hij hield plotseling Up, trad op linksche wijze terug en zeide: „Neem me niet kwalijk, ik wist niet, dat ik u stoorde, dat. Uit een leunstoel was een heer op gestaan, dien Koenraad bij het eerst gedempte licht niet opgemerkt had. „Integendeel, ge komt juist van pas, Koen,” zeide zij. „Wij hebben zoo even nog over je gesproken. Mag ik de hoeren aan elkander voorstel len? Koenraad Rechling, een vriend uit mijn jeugd... advocaat Lageman; hij zal zoo goed zijn zich te belasten met de verdediging van Valentine.” „Ik hoop echter, dat die verdedi ging niet noodig zal zijn.” Het was een slank man, de advocaat Lageman die dat zeide, met donkerbruin haar, hoog voorhoofd en een zeer verstan dig uiterlijk. Hij was eenvoudig, maar met zorg gekleed en scheen diep in de dertig te zijn. „Na alles, wat ik van de zaak gehoord heb, schijnt het mij bijna een onmogelijkheid daarop een aanklacht in te dienen,” zeide hij en drukte vluchtig de hand, die de juist binnengetredene hem toestak. „Ach, u weet het laatste nieuws nog niet,” zei Koenraad, terwijl hij mismoedig op een stoel plaats nam. „Ik kom regelrecht van het gerechts gebouw.1” „Wel, heeft men dan nieuwe ont dekkingen gedaan? vroeg Agnes di rect iets kwaads vermoedend. „Ja, iels zeer ergs,” en Koenraad vertelde at hij gehoord had van den rechter, van het vinden van den 2n flesch bessensap, waarin vergift ge vonden was. Albanië. De toestand. De Vorst van Albanië is nauwelijks in de hoofdstad van zijn Rijk aange komen of er komen reeds zeer on rustbarende berichten over den toestand in Albanië. Zoo is in de eerste plaats het tele gram, dat de gevangenneming meldt van twee Nederlandsche officieren der gendarmerie. Deze officieren hadden aan het hoofd van 100 Albaneesche gendarmen Starowo bezet. En wat reeds onmiddellijk bij het vertrek der Nederlandsche officieren naar Albanië door sommigen hier te lande werd gevreesd deed zich thans voor. De Albaneesche gendarmen ble ken onbetrouwbaar en lieten hun of ficieren in den steek. Het gevolg was, dat de beide officieren door opstande lingen gevangen werden genomen. Volgens een telegram uit Athene aan een Duitsch blad verkeeren de beide officieren in levensgevaar. Majoor Thomson, heeft zich nu door middel van den prefect van Korfoo tot de Grieksche Regeering gewend met het verzoek, dat deze hem in verbinding zou brengen met Zografos, het hoofd der Epirotische opstandelingen. De Grieksche Regeering heeft daar op geantwoord, dat zij wel is waar met de opstandelingen geen „recht- streeksche” betrekkingen onderhoudt, doch dat zij niettemin het verzoek van majoor Thomson aan Zografes zou overbrengen. Men ziet hieruit hoe zich de Grieken voorstellón de belofte na te komen om het door hen bezette Albaneesche gebied in Epiris te ontruimen. In plaats van de officieele Grieksche troe pen komen, de officieuze Grieksche troepen onder Zografos. De correcte en vriendschappelijke houding door den Vorst van Albanië jegens Grie kenland aangenomen^heeft dus weinig mogen baten. En toch schijnt die correcte hou ding nog de jaloezie van andere zijde te hebben gaande gemaakt. Een te Belgrado verschijnend offi cieus blad ten minste bevat een artikel, waarin er den Vorst een verwijt van wordt gemaakt, dat hij van zijn troons bestijging wèl kennis heeft gegeven aan den Sultan en den Koning van Griekenland, doch niet aan de hoven van Servië en Montenegro. En het artikel eindigt met de vriéndelijke voorspelling dat, indien de Vorst geen En waarlijk, de wijze, waarop de gevangenen worden behandeld, zonder dat de hooge regeering ingrijpt, dus met haar goedkeuring, kan alleen wor den verklaard, als men ze beschouwt als onderdeel van een stelsel, het stel sel van het doema-lid Markof. Soms leidt dit tot zóó gruwelijke toestan den, dat zelfs Russische rechters deer nis gevoelen en „genade voor recht“ laten gelden. Onlangs hebben tien po litieke gevangenen in hot tuchthuis te Saratof te recht gestaan op de aan klacht, dat zij getracht hadden, uit de gevangenis te ontvluchten. Tot hun verdediging getuigden zij van zooveel ontzettend leed en mishandeling, dat allen werden vrijgesproken of slechts tot nominale straffen veroordeeld. Kort daarna hadden weer 47 gevangenen zich voor ’t zelfde feit te verantwoor den. Allen verklaarden, dat hup,poging tot ontvluchting slechts was gedaan met het doel, de publieke aandacht te vestigen op de vroeselijke toestanden in de gevangenis, vooral, als de ge vangenen gedwongen werden om te arbeiden. Bewezen werd, dat in de werkplaatsen der gevangenis, de men- schen voortdurend in een dichte stof wolk waren gehuld, zoodat longtering er epidemisch was. Het sterftecijfer was ontzettend. De gevangene Rjabich getuigde, dat alle gevangenen bereid waren om hun leven te offeren ten einde overbrenging naar een andere gevangenis af te dwingen. „Ik weet“, aldus vervolgde hij, „dat men mij heden nog om mijn getuigenis in het chaoot zal werpen. Maar ik kan het in het tuchthuis niet langer uithouden Het gerchtshof bestaande uitsluitend uit beroepsrechters, niet een jury, omdat deze bij politieke processen is uitge- gesloten heeft alle 47 aangeklaag den vrijgesproken Vrijspraak van een misdrijf, dat an ders zéér zwaar pleegt te worden ge- straftHoe vreeselijk moet te Saratof het lijden der gevangenen zijn ge weest. hopeloos. Belg ie. De studenten. Van don tocht der studenten naar Mechelen hebben we reeds melding gemaakt, yrjjdagavond keerden zij te Leuven terug. Daar werd een verga dering in het Studentenhuis belegd, om over de ontvangen antwoorden te beraadslagen. De studenten kwamen tot de conclusie, dat de autoriteiten het voornemen hadden om de zaak op de lange baan te schuiven. De depu tatie, door kardinaal Mercier te Meche len ontvangen, deelde n.l. mede, dat de aartsbisschop had verklaard geen beslissing te kunnen nemen, voordat hij zich tot den raad der Belgische bisschoppen had gericht. De vergadering dor bisschoppen zou de grieven dor studenten onderhoeken en recht laten geschieden. Dit (onder zoek zou echter verscheiden dagen duren en de studenten werden aango- maand, inmiddels kalm te blijven en hun studie te hervatten. In de studentenvergadering ver klaarde een der sprekers, dat zoo do studenten toegaven, het den schijn zou hebben dat de overheid de beweging Frankrijk. Een militaire fouragewagen, getrok ken door vier achter elkaar gespannen paarden, reed Zaterdagmiddag op de Avenue de 1’Arsenal te Dijon, toen plotseling de paarden op hol sloegen en tegen een paal van de electrische tram aanbotsten. Een soldaat, die het eerste paard bereed, werd op straat geworpen, maar kroog slechts geringe kwetsuren. Het ongeluk echter wilde, dat de paal afbrak on do draden, met een spanning van 2800 volts, op zijn paard vielen, dat op slag gedood word. Een brigadier, die het dier had willen uit spannen, kreeg de stroom eveneens door het lichaam en word bovendien zwaar gewond door het rondschop pende, stervende paard. Twee voorbijgangers, die don briga dier wilden helpen, vielen op hun beurt neer, zwaar verbrand óp ver schillende plaatsen van hun |lichaam. De beiden plaatsten hoopt men nog te redden, maar de toestand van don brigadier is hopeloos. 28) „Gij vergist u toch, mijnheer Rech ling; juffrouw Zier zelf heeft mij ge zegd, dat zij booze gedachten had,” merkte de rechter op. „Ónmogelijk! Oh, gij maakt mij nog krankzinnig," riep Koenraad uit doch op eens vervolgde hij zoo vlei end en aandoénlijk, als de rechter ooit van zoo’n reus kon verwachten: „Aeh, laat mij eens met haar spre ken, mijnheer Httusler, hier moet een treurige vergissing, een duister ge heim in het spel zijn. Aan mij zal ze alles zeggien; aan mij zal het geluk ken licht in deze duisternis te bren gen.” De rechter antwoordde, dat hij tot zijn oprecht leedwezen dit verzoek in het geheel niet mocht tuestaan; gedu rende het voorloopig oiiderzoek mocht niemand met den gevangene in aan raking komeüi. „Sta mij dan toe, dat ik aan haar schrijf.’’ „Ook dat mag ik niet toestaan." „Moet zij dan denken, dat zij ge heel vergeten wordt? Mag ik haar in ’t geheel niet even maar de verzeke- f 1.25 1.50 1.50 n 1.90 dagelijks aangenomen aan ons Bureau ten, den Boekhandel en de Postkantoren. houdkundige Prof. Massaryk heeft onlangs een boek uitgegeven, getiteld Rusland en Europa. De Russische censuur heeft dit boek in Rusland ver boden. Prof. MassAfyk is een geest verwant van onzen Minister Treub, als deze een hardnekkig bestrijder van de sociaal-democratische leerstellingen en heeft als zoodanig Europeesche be- teekenis. In het kozakken-distriot is het hou den van 1 het eeuwfeest ter eere van den nationalen dichter der Oekraine, F. G. Sjevtsjenko, verboden. Gelijk eenige bladen reed vermeldden, is dezer dagen ook het oprichten van een gedenksteen Voor Tolstoï ver boden. Bisschop Nikon van Hrasnojarsk, in Siberië, waé eertijds door de Heilige Synode tot lid van de Doema aange wezen, omdat men van hem ver wachtte dat hij een bekwaam en strijd vaardig leider zou zijn van de clericale fractie. Toen het bleek, dat hij minder volgzaam was dan men verwacht had, werd hij' naar Siberië overgeplaatst. Daar schreef hij artikelen met poli tieke strekking in de pers. Dit is hem nu door de hoofden der kerk ver boden. De redacteur van de „Don“, te St. Petersburg, is veroordeeld- tot twee maanden gevangenisstraf, omdat hij het oordeel van den Staatsraad Timi- riazof over het BeWc-prooes had ge publiceerd. De gendarmerie van Ekaterinodar, in den Caucasus doet ijverige pogin gen om de schrijvers en onderteeke- naars te vinden van een brief, die door de arbeiders van deze stad was gezonden aan Maxim Gorki, om hem geluk te wenschen bij zijn terugkoer uit de verbanning. De Minister van binnenlandsche zaken heeft verboden, dat uitvoering wordt gegeven aan het voornemen, een algemeene conferentie van Zem- stvo-afgevaardigden te houden ter be spreking van de vraag, op welke wijze de financieele toestand der Zemstvo’s kan worden verbeterd. Het hof van Appèl te Riga heeft onlangs 4 personen tot 1 jaar gevan genisstraf en 5 personen tot verlies va.n alle rechten en gedwongen ver blijf in Siberië veroordeeld op de aan klacht, dat zij behoorden tot de orga nisatie van het Roode Kruis tot onder steuning van politieke gevangenen en bannelingen. goen haar werd &Sng& bij hij machteloos was. „Dat peinzen maakt me nog gek,” dacht hij ten laatste en met een vast beraden houding keerde hij naar het eenzame huis in de Victoriastraat te rug. In het park bij de ijsbaan was het electrisch licht reeds ontstoken, vroo- lijke muziek klonk den schaatsrijders in de ooren. Hoe was het mogelijk Hoe konden bier de menschen vroo- lijk en ongestoord gelukkig zijn, ter wijl weinig schreden van daar hun medemenschen in den kerker aau de smart en wanhoop waren overgege ven? Koenraad Rechling verhaastte zijn schreden om uit het gewoel te komen en was eenige oogenblikken later in de stille paden van den Thiergarten. Toen hij de plaats be reikte, waar de Siegeeallee op de Thiérgartenstraat uitloopt, wilde hij de Victoriastraat inslaan, doch hij bleef staan. Hij dacht aan de eenza me woning, waar hem weer het pijn lijke alleenzijn wachtte. Plotseling nam hij zijn besluit en volgde verder de Thiérgartenstraat. Het verlangen om een vriendelijk, deelnemend gelaat te zien;, een goed woord te hooren, was te levendig geworden in hem; hij besloot daarom naar mevrouw v. Beeren te gaan. „Mevrouw is thuis en verzoekt u binnen te komen!” Met vreugde hoorde Koenraad deze ring geven van mijn onwankelbare en trouwe liefde?” De rechter haalde de schouders op en zeide: „Het gaat niet.” „Gaat het dan niet, dat u... haar mijn... groeten... overbrengt?” vroeg hij toen weifelend. .„Het is toch erg wreed, dat het arme meisje van elke troost ontroofd wordt.” De rechter antwoordde ontwijkend Hij zou wel zien, wat hij doen kon. Hij nam zich echter voor aan het verzoek van den jongen man, niet te voldoen en acht er op te geven, dat deze ook niet langs andere wegen z n doel bereikte. Hij wilde de gevangene geen nieuwen moed laten scheppen, om bij haar outkentenis te blijven. Koenraad zwierf om het gerechts gebouw heen, als wilde hij door de dikke muren heenzien. Hij betreurde zijn overleden moeder oprecht, doch de smart over haar verlies werd op den achtergrond gedrongen door zijn kommer en zorg over Valentine s lot. Voor wolk duister raadsel stond hu nu? Welke hand had zijn moeder de giftbeker gereikt? De schemering viel en nog altijd kon hij de plaats niet verlaten, waar hij zich zoo dicht bij Valorit.no be vond. Hij beminde haar met die in nigheid, welke men M prikkelbare naturen juist aantreft. En nu was Zij hem nog veel dierbaarder geworden. Daarbij kwam nog medehk den en verontwaardiging over het- PRIJ S DER ADVERTENTIËN: Van 1—5 gewone regelt met bewijsnummerf 0.55 Elke regel meer0.10 Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend. Dienstaanbiedingen per plaatsing van 1—5 regels f0.35 bij vooruit betaling, elke regel meer 6 ets. Reclames f0.25 per regel. Groote letters en randen naar plaatsruimte. Wat er in Rusland alzoo verboden is. De districts-commandant van Masen- pot in Koerland dat steeds veel Friesch vee heeft geïmporteerd, heeft de orga nisatie door don dorpsraad te Nigran van een serie van lezingen over vee fokkerij verboden. Koerland heeft steeds veel Friesch vee geïmporteerd. De bekende Boheemsche staathuis-

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1914 | | pagina 1