I
kenhuis
anbiedingen
)ben in de
he Courant
d* tuccet.
erlemiên kosten slechts
oruitbelaliug
Wed. B. Alt»
impte Gracht 269*
v haag,
OOGSTEWAAR-
Gedragen
a Dameskleeiuj.
eheele of gedeelten
Iels.
Woensdag 22 April 1914.
jonniuu
De zonde der vaderen.
No. 12458
53e Jaargang.
XTïe-cL^rs- -A.d.’vertexLti.eTolsua. voor Govida exx O-g-n
Feestdagen.
en
Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON.
Telefoon Interc. 82.
SiHmiftd*
Verschijnt dagelijks behalve Zon-
Telefoon Interc. 82.
Buitenlandsch, Nieuws.
dagelijks
ten, den
in
voor
Van het plafond
(Wordt vervolgd.)
inkman &Zn., Gouda.
I
J
lEST^IN'S h v
éindelijk de BES”.
ONSCHADELUK
loRN-HOLLAND.
rden vergoed.
p NAAM en ADÈE&
de Wed. E. ALTER
d. Gracht 269*
:n haag.
Washington, dat
betreffende de
de
van
ging voor
te
re-
slochts over onvoldoend
denim cm i! i r.
f 0.35, voor elke regel?
litend aan het Bureau
10 jaren door de Entente bezegeld zijl
rede en eindigde met de beste wen
schee voor
Frankrijk.
Commissie:
Voorz.
rZIG, Vice-Voorz.
1OTENDORST, Pen.
Zalm” 11 u.
fad. Zoid-HoU. V«-
t bev. van Kunstng-
Volkskunst.
Bouw- en Woning*
iderstands-CominiBSW
iet opruimen in dezen
i om het Brokkenhuii
bericht aan een der
of per Tel. n°. 178,
)te zal halen, wat U
ken wij geregeld tijdig
nogen ontvangen va»
mcerten, vermakelgk-
deze dan in onze
ilden.
PRIJS VAN HET ABONNEMENT:
Per kwartaAl
Idem franco per post.
Met Geïllustreerd Zondagsblad
Idem franco per post.
Abonnementen worden C
Markt 31, bij onze Agenten,
den vroe-
tot den nacht; gerekend
m, voor
een
de
het
ter van een zeer hoog geplaatst Staats
beambte, die zijn dochter een aan
zienlijke bruidschat medegaf. Vervol
gens werd hij uit 700 candidaten tot
tweeden burgemeester van Köslin ge
kozen. Een vroegere geliefde van
Alexander alias Thormann die
dpor hem voor 2000 mark was opge
licht, diende een aanklacht wegens
afpersing in, daar hij haar verzoek,
om dit geld terug te betalen, met be
dreigingen beantwoordde. Deze aan
klacht leidde tot de ontmaskering van
den oplichter.
Rusland.
De kist van de dienstbode.
De „Times” verneemt uit Petersburg
het volgende Eenigq dagen geleden
verhuurde zich een dienstbode bij den
heer Robof, een rijk koopman in Lo
bo vo/ aan den spoorweg Moskou
Rykinsk. Zij stuurde een groote kist
vooruit, die haar plunje heette te be
vatten de kist werd in de keuken
geplaatst. J)och de hond van den heer
Robof was niet van die kist af te hou
den. Voortdurend gromde en blafte
het beest tegen de jurken en hemden
der dienstbodewant iets anders kon
de kist toch niet bevatten. Hoe vaak
de hond ook verjaagd werd, telkens
keerde het waakzame dier naar de kist
terug en begon weer te blaffen. Ein
delijk besloot de heet Robof de kist
te laten openen, door een paar zijner
mannelijke bedienden. En die vonden
in de kist twee jonge kerels, met re
volvers gewapend. Voordat zij van de
revolvers gebruik konden maken, wer
den zij overweldigd. Waarschijnlijk was
het een nieuwe poging van de beruchte
rooverbenden, die geheele streken in
Rusland onveilig maken, om een in
braak te doen, en den heer Robof te
berooven.
en menschen hebben bn
pswerkzaamheden 1»
een gezond en krachti»
aan. Dit wordt echt®
jaargetijde bedreigd
J dus, door het daL
■ruik van Wybert-T».
;en hoesten, heeschheid
„n proef daarmee™,
wijst meer dan veel
le bekomen in aRe
en Drogisterijen i
pot te Gouda:Anten
idstraat 29.
f 1.25
„1.50
1 50
1.90
aangenomen aan ons Bureau:
Boekhandel en de Postkantoren.
PB IJS DER AD VERTEN TI ËN:
Van 1—5 gewone regels met bewijsnummerf 0.55
Elke regel meer,0.10
Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend.
Dienstaanbiedingen per plaatsing van 1—5 regels f0.35 bjj vooruit
betaling elke regel meer 6 ets. Reclames f 025 per regel.
Groote letters en randen naar plaatsruimte.
buiten de stad aan huil
s Belgie.
De Millioenenkrach.
August Collet, de voornaamste be
klaagde in de groote verduisterings-
affaire te Brussel, [werd aldaar in’1850
geboren. 1882 trad hij op als wissel-
agent en is een der oudste agenten in
de Belgische hoofdstad. Reeds jaren
lang verscheen hij echter niet meer in
persoon op de beurs, maar liet de af
handeling der zaken aan zijn'schoon-
broeder de Coon over. De Coen stond
op de Beurs hoog aangeschreven,
daar hij president van de Beroeps ver-
eeniging der Wisselagenten is.
Collet heeft hem ten laste gelegde
feiten voor den rechter van instructie
erkend, er bijvoegend dat hij nog veel
andere verduisteringen gepleegd had.
Verschillende klachten zijn bij het
parket ingediend, en het aantal daar
van neemt bij den dag toe. Uit het
onderzoek der boeken van het wissel
kantoor door de deskundigen zou blij
ken, dat de moeilijke toestand, waarin
Collet zich bevond, reeds verscheiden
jaren duurt. De Coen staat in de boé-
kon genoteerd als zijnde 400.000 francs
schuldig aan de kas van het huis,
terwijl Collet voor 1 */2 millioen francs
aangeschreven staat. De Coen houdt
hardnekkig staande, dat hij volkomen
onschuldig is en niets wist van de
bedriegelijko handelingen van zijn
schoonbroeder.
Na hun ondervraging zijn de be
klaagden in de gevangenis te Vorst
opgesloten, waar zij niemand, mogen
ontvangen.
Moord te Dorgerhout.
In de vestinggracht van Antwerpen
werd kort geleden het vreeselijk ver
minkte lijk van een man gevonden.
Ofschoon de justitie eerst geheel in het
duister tastte wat betreft de identiteit
van den vermoorde en de aanleiding
van diens gewelddadigen dood, werden
spoedig aanwijzingen verkregen, welke
deden vermoeden, dat de ongelukkige,
de .33-jarige zeeman Jules L. Termon,
vermoord is door eenige vrienden.
Als verdacht van den moord is een
Nederlander, Johan K., bijgenaamd
„De lange Hollander”, gearresteerd,
op het oogenblik dat hij te Antwerpen
.den trein van het Noorden wilde ne
men. Daarna zijn nog twee personen
aangehouden. Het zijn de gebroeders
J. en F. Vrancken. De eerste, bekend
den beminden’ Christen
ven!
Nathan Ehrentraut wrong zich do
handen en sloeg zich voor hel hoofd
en riep uit, zich zelf beschuldigend:
O, ik domme man! mijn ganscho le
ven heb ik opgeofferd voor mijn kin
deren, gearbeid heb ik van den vroe
gen morgen tot den nacht; g
en gespaard heb ik voor allei
mijn kinderen alleen. Ik heb
slechten naam gekregen onder
menschen en ben de deur van
gerecht voorbijgegaan op gevaar af,
dat ze mij zouden nemen ,en vrijheid
en gezondheid ontrooven. En met die
ven en schurken heb ik mij ingelaten
en voor wie? God in den hemel
daarboven! Gij weet het voor do
kinderen. Nu heb ik mijn doel bereikt,
ben ik een rijk man geworden, en ik
kan ieder vermaak of genoegen .sma
ken. Ik kan hun aanzien geven, want
geld geeft aanzien. En ik wil mijn
oude dagen bij mijn kinderen door
brengen, in vreugde on welstand.
Daar koeren ze zich af van het ge
loof mijner Vaderen; daar lachen ze
omen zeggen: onze wegen loopenuit
elkander; je geld is ons lief, maar
wij willen handelen naar eigen ver
kiezing. Bevalt het je niet, stoor ons
dan niet door je tegenwoordigheid.
Ga heen, oude man, en sterf! dat
is het beste.
Heete tranen rolden langs de inge
vallen bleeke wangen van den va-
Amerika.
Mexico en de Veroenigde Staten.
/Wolk verloop de zaken zullen
hebben, hangt in deze nog altijd af
van de houding, welke president Hu
erta gaat aannemen. Getrouw aan
zijn vredelievend karakter heeft Wil
son in zijn boodschap verklaard, dal
er van de zijde der regeering te Wash
ington geen sprake is van een aan
vallende politiek ter vergrooting van
grondgebied en dat de actie niet te
gen het Mcxicaansche volk, maar uit
sluitend tegen Huerta gericht is. De
buitenlanders beginnen evenwel, vol
gens do berichten de stad Mexico
verlaten, in de overtuiging dat
onder den bijnaam van „Jan Alleen”,
is geboren te Duffel in 1886, en woon
de te Borgerhout-, de andere is 32 jaar
oud en heeft den bijnaam van „den
oude”.
Het gerecht heeft nu ontdekt, dat
het slachtoffer in een herberg te Bor
gerhout werd gelokt en daar is neer
geschoten. ’s Avonds werd het lijk in
een zak gestoken en met een handkar
naar de plaats gevoerd, waar men het
onkenbaar maakte, en in de gracht der
vesting wierp.
Een vrouw, die in betrekking stond
tot Jules Termon, verklaarde dat zijn
makkers hem hebben vermoord, omdat
zij hem vreesden. Op zekeren dag zou
hij de vier mannen betrapt hebben,
toen zij de opbrengst van een diefstal
in de zeepziederij Pits Ie Borgerhout
deelden. In de zeepziederij hadden de
kerels de brandkast opengebroken en
een aanzienlijke som geld gestolen.
Jules Termon eischte zijn deel van
den diefstal, anders dreigde hij hen te
zullên verraden. De mannen beloofden
hem voor zijn stilzwijgen te zullen be-
tkien, maar zij hielden hun belofte
niet. Termon besloot er toen een einde
aan te maken. Bij het opeischen van
zijn geld, hebben zijn makkers hem
vermoord.
een oorlog zal uitbreken. In hoever
re dit juist is, moet de toekomst loe
ren. Het wordt echter, allee in aan
merking genomen, niet- onwaarschijn
lijk geacht, dat Huerta slechts een
loopje heelt willen nemen met do re
geerders te Washington, dat zijn
voorwaarden betrcifeiide de beant
woording van het Mcxicaansche sa
luut niet ernstig geineend zijn en hij
ten slotte nog zal bijdraaien.
Wat de strijdmacht der Voroenig-
de Staten aangaat, bedraagt het ef
fectief van hel staande leger 4665 of
ficieren en 75.321 manschappen, te
zamen 79.986. Daarvan bevinden zich
echter slechts ongeveer 54.ÜÜ0 in
Amerika, 10.000 zijn op de Philippij-
nen, 6000 zijn op Hawai, in Portori-
co, China, Alaska en in de zone van
het Panama-kanaal. Noch deze gede
tacheerde troepen noch do 54.000
man zouden voor Mexico direct be
schikbaar zijn Hot zou tijd on nieu
we formaties eischon, om van de
18.000 man vesting- en kustartillerie
een groot deel te kunnen afstaan. Vol<
gons den Washingtonschen corres
pondent van de Times is 40.000 man
een ruime schatting der beschikbare
geregelde troepen, waarbij nog 10.000
mariniers on matrozen voor de lan
ding komen. Anderzijds is het over
dreven, wanneer de voor Mexico vor-
eischte strijdmacht op 300.000 man
geschat wordt. De hoofdstad on de
andere steden kunnen met geringere
krachten worden genomen. De moei-
lijkste-taak, die der pacificatie on re
organisatie van Mexico, zou door Me-
xicaansche troepen in dienst en on
der toezicht der Amerikanen kunnen
president en
fel echter scheen de oude niet onaan
genaam te zijn; hij vreesde het god
delijk gericht, dat alle daden beoor
deelt on naar verdienste bestraft of
beloont.
Esther mengde nu zich ook in het
gesprek: Als er werkelijk nu een
hoogero rechter bestond, Leopold
welke straf zou er dan zijn voor hem
die het geloot zijner vaderen verloo
chent
Vorder kon zij niet spreken, on
willekeurig sloeg zij de oogen neer,
want als door een adder gebeten, viel
Nathan uit:
Ik weet, wie dit geldt nie
mand anders dan jijzelf. Je verzwijgt
nog iels: je wilt het geloof onzer
Vaderen af zweren, om hem te volgen
als zijn vrouw, dien tuchthuisboef,
die zeker een slecht einde zal heb
ben, zoo jong als hij ie.
Tuchthuisboef?
Mot fonkelend oog en do armen ge
kruist op de borst, stond Esther voor
haar vader. Een prachtmodel vaneen
Judith, met haar schoenen zwarten
haartooi.
Tuchthuisboef! En wie heeft in
daartoe gebracht? Wie heeft zich al
tijd bijtijds teruggetrokken, terwijl
Golinski boeten moest? Waren het
niet vier jaren, vier lange jaren, ik
heb ze geteld ja, de maanden, dagen
en uren. Als ik mij ’s avonds te rus
ten legde, heb ik mijn God, den God
mijner Vaderen gebeden, dat Hij mij
Leopold schouder
ophalend.
De oude streek zieh langs zijn
grijzen baard, schudde het hoofd:
p00r de boeken ben je een vrij
denker geworden, Leopold! Jij bent
nooit door het ongeluk beproefd, an
ders zou je éeloovig zijn. Denk jij
ook niet, dat er oen gericht is, ren
goddelijk gericht, om alle zonden die
wij begaan hebben, te bestraffen.
Weder antwoordde de zoon met een
spottend schouderophalen op deze
ontboezeming zijns vaders. Die twij-
Esther wendde zich af en
het venster slaan om op straat
zien. Zij gevoelde niets voor haal
.vaders smart; haar hart was vervuld
mot liefde voor blonden Frans, den
dief en inbreker. Al had hij ook oen
koning vermoord, de wereld ton
gronde gericht, toch wilde zij hem
toobehoorenals zijn vrouw, zijn
hulp, zijn slavin. In haar aderen
stroomde zuidelijk bloed dat koortsig
joeg, sedert het oogenblik, dat Golins-
ki huif ernstig, half schertsend don
gloed eener eerste liefde in haar
maagdelijk hart had doen ontbran
den.
In Leopold had zij oen trouwen
bondgenoot gevonden. Do jonkman
had geen vast karakter. Sedert zijn
prilste jeugd verwend en vrij in zijn
doen en laten, had hij reeds vroeg
tijdig do genietingen des levens loe
ren kennen, die in zijn ziel* en zijn
lichaam haar onverdelgbaar vergif
hadden achtergelaten. Hij was voor
inspannende» arbeid to zwak-gewor
den en totaal onbruikbaar, want zijn
zenuwstelsel was verzwakt en zijn
i lichaamskracht verloren gegaan.
Zoo zat hij dan bij zijn boeken en
o verlaadde zijn hoofd mot allerlei
ballast, die hem moer kwaad dan
goed deden.
Duitschland.
Een zwendelaar.
Alexander, de tweede burgemeester
van Köslin, die gisteren te Berlijn ge
arresteerd word, blijkt identisch to
zijn met oen zekeren districts-assistent
Thormann, dio wegens bedrog tot een
gevangenisstraf van een half jaar werd
veroordeeld. Met behulp van yer-
valschte legitimatiebewijzen werd hij
aangesteld tot assessor, eerst te Wei-
senfeld en later te Bromberg, waar
hij in het huwelijk trad met de doch-
doel studeerde en uit alle vakken van
kunst en wetenschap noodige en on-
noodige zaken in zijn brein ophoop
te en altijd zijn eigen oordeel had.
En geloof je werkelijk, dat bij
onzen dood, dus bij den dood van
het lichaam ook de geest sterft, zoo-
dat wij geen gevoel van vrees of be
rouw meer zullen hebben? vroeg, de
oude.
Hoe zou ’t anders mogelijk zijn,
wat we ervaren, antwoordde Leopold.
In het hoofd zetelt 'de denk
kracht, die door de hersenen en ze
nuwen wordt voorgebracht, vervolgde
hij. Als men begint te vervallen, lij
den daaronder ook de hersenen en ze
nuwen. Is men dood, dan houdt allo
denken en gevoelen op
Maar er staat toch geschreven:
wij zullen het oog Gods zien, wierp
de oude tegen.
Vermoedens, niets dan vermoe
dens antwoordde L t
streek zich langs
volgen. En ten slotte kon Amerika
zoo noodig ook van lieverlede 300
duizend man leveren door de militie
of nationale garde, die op papier
115.000 man telt. Met behulp der mi
litie zou het mogelijk zijn, binnen
eenige maanden 80000 man te hebben
in plaats van 40.000. Door een bij
zondere wet moot daarbij het gebruik
maken van de militie in hol buiten
land worden toegestaan.
Amerika heeft echter niet alleen
een militie, waarin de dienst ver
plicht is, maar kan de vrijwilligers
ook oproepen. Zoo waren gedurende
den oorlog met Spanje 275.000 vrij
willigers in dienst. Het staande leger
beschikt daarentegen over geen
serves on
geschut- en munitievoorraden. Het is
in ongeveer vijftig garnizoenen over
het geheele land verspreid. Verleden
jaar werden echter 33.000 man
drie divisies ingedeeld: do Oostelijke,
Centrale en die van de kusten
den Stillen Oceaan. Do Centra
le divisie, tusschende 10000 en 11.000
man sterk bevindt zich, gereed voor
don strijd in Texas aan de Golf van
Mexico. De beide andere divisies kun
nen terstond gemobiliseerd worden.
De cavalerie is betrekkelijk sterk
vertegenwoordigd met 9000 man. Daar
van zijn er 5000 over de grenzen van
Texas en Arizona verspreid.
Do oorlog aanstaande.
De berichten, welke uit Washing
ton inkomen, wijzen er op, dat do
Amerikaanscho regeering voornemens
is doortastende maatregelen te ne
men tegenover den onwilligen presi-
8)
Nabij het groote vuurscherm stond
een zware zorgstoel. Het lederen
overtrek was op menige plaats be
schadigd en met vlekken, maar het
kwam niet in Nathan’s gedachten op
om dezen stoel weg te doen. Im
mers hij was uit grootvaders na
latenschap afkomstig en in dien stoel
had Nathans vrouw den laatstem
adem uitgeblazen. Daarom was die
stoel de eereplaats van den heer des
huizes en een heilig voorwerp voor
de familie. Aan den wand tegenover
het venster - stond een groot buffet
met snijwerk en een fraai marmeren
blad, terwijl er naast prachtige schil
derstukken hingen. Van het plafond
daalde een glinsterende bol af, waar
aan vijf armen, die de kaarsen droe
gen.
Tusechen Ehrentraut en zijn zoon
Leopold was een levendig gesprek
ontstaan, dat in spanning werd aan-
[l gehoord door de dochter, Esther, een
te prachtexemplaar van Oostersche
schoonheid.
Leopold was een jonkman van even
iu de twintig, die zonder eigenlijk
Frankrijk.
Het Engelsche Koningspaar te Parijs.
President Poincaré noodigde giste
ren de Koning en de Koningin van
Engeland aan een gala-diner op het
Elysée.
Aan dezen disch verwelkomde de
president het koningspaar en sprak
hij een rede uit over de vriendschap
pelijke verbindingen welke gedurende
Koning George beantwoordde deze
digu.
(ten
te
er
zou weerge-
der on narelden in zijn grijzen baard.
-