I kenhuis anbiedingen )ben in de he Courant d* tuccet. erlemiên kosten slechts oruitbelaliug Wed. B. Alt» impte Gracht 269* v haag, OOGSTEWAAR- Gedragen a Dameskleeiuj. eheele of gedeelten Iels. Woensdag 22 April 1914. jonniuu De zonde der vaderen. No. 12458 53e Jaargang. XTïe-cL^rs- -A.d.’vertexLti.eTolsua. voor Govida exx O-g-n Feestdagen. en Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON. Telefoon Interc. 82. SiHmiftd* Verschijnt dagelijks behalve Zon- Telefoon Interc. 82. Buitenlandsch, Nieuws. dagelijks ten, den in voor Van het plafond (Wordt vervolgd.) inkman &Zn., Gouda. I J lEST^IN'S h v éindelijk de BES”. ONSCHADELUK loRN-HOLLAND. rden vergoed. p NAAM en ADÈE& de Wed. E. ALTER d. Gracht 269* :n haag. Washington, dat betreffende de de van ging voor te re- slochts over onvoldoend denim cm i! i r. f 0.35, voor elke regel? litend aan het Bureau 10 jaren door de Entente bezegeld zijl rede en eindigde met de beste wen schee voor Frankrijk. Commissie: Voorz. rZIG, Vice-Voorz. 1OTENDORST, Pen. Zalm” 11 u. fad. Zoid-HoU. V«- t bev. van Kunstng- Volkskunst. Bouw- en Woning* iderstands-CominiBSW iet opruimen in dezen i om het Brokkenhuii bericht aan een der of per Tel. n°. 178, )te zal halen, wat U ken wij geregeld tijdig nogen ontvangen va» mcerten, vermakelgk- deze dan in onze ilden. PRIJS VAN HET ABONNEMENT: Per kwartaAl Idem franco per post. Met Geïllustreerd Zondagsblad Idem franco per post. Abonnementen worden C Markt 31, bij onze Agenten, den vroe- tot den nacht; gerekend m, voor een de het ter van een zeer hoog geplaatst Staats beambte, die zijn dochter een aan zienlijke bruidschat medegaf. Vervol gens werd hij uit 700 candidaten tot tweeden burgemeester van Köslin ge kozen. Een vroegere geliefde van Alexander alias Thormann die dpor hem voor 2000 mark was opge licht, diende een aanklacht wegens afpersing in, daar hij haar verzoek, om dit geld terug te betalen, met be dreigingen beantwoordde. Deze aan klacht leidde tot de ontmaskering van den oplichter. Rusland. De kist van de dienstbode. De „Times” verneemt uit Petersburg het volgende Eenigq dagen geleden verhuurde zich een dienstbode bij den heer Robof, een rijk koopman in Lo bo vo/ aan den spoorweg Moskou Rykinsk. Zij stuurde een groote kist vooruit, die haar plunje heette te be vatten de kist werd in de keuken geplaatst. J)och de hond van den heer Robof was niet van die kist af te hou den. Voortdurend gromde en blafte het beest tegen de jurken en hemden der dienstbodewant iets anders kon de kist toch niet bevatten. Hoe vaak de hond ook verjaagd werd, telkens keerde het waakzame dier naar de kist terug en begon weer te blaffen. Ein delijk besloot de heet Robof de kist te laten openen, door een paar zijner mannelijke bedienden. En die vonden in de kist twee jonge kerels, met re volvers gewapend. Voordat zij van de revolvers gebruik konden maken, wer den zij overweldigd. Waarschijnlijk was het een nieuwe poging van de beruchte rooverbenden, die geheele streken in Rusland onveilig maken, om een in braak te doen, en den heer Robof te berooven. en menschen hebben bn pswerkzaamheden 1» een gezond en krachti» aan. Dit wordt echt® jaargetijde bedreigd J dus, door het daL ■ruik van Wybert-T». ;en hoesten, heeschheid „n proef daarmee™, wijst meer dan veel le bekomen in aRe en Drogisterijen i pot te Gouda:Anten idstraat 29. f 1.25 „1.50 1 50 1.90 aangenomen aan ons Bureau: Boekhandel en de Postkantoren. PB IJS DER AD VERTEN TI ËN: Van 1—5 gewone regels met bewijsnummerf 0.55 Elke regel meer,0.10 Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend. Dienstaanbiedingen per plaatsing van 1—5 regels f0.35 bjj vooruit betaling elke regel meer 6 ets. Reclames f 025 per regel. Groote letters en randen naar plaatsruimte. buiten de stad aan huil s Belgie. De Millioenenkrach. August Collet, de voornaamste be klaagde in de groote verduisterings- affaire te Brussel, [werd aldaar in’1850 geboren. 1882 trad hij op als wissel- agent en is een der oudste agenten in de Belgische hoofdstad. Reeds jaren lang verscheen hij echter niet meer in persoon op de beurs, maar liet de af handeling der zaken aan zijn'schoon- broeder de Coon over. De Coen stond op de Beurs hoog aangeschreven, daar hij president van de Beroeps ver- eeniging der Wisselagenten is. Collet heeft hem ten laste gelegde feiten voor den rechter van instructie erkend, er bijvoegend dat hij nog veel andere verduisteringen gepleegd had. Verschillende klachten zijn bij het parket ingediend, en het aantal daar van neemt bij den dag toe. Uit het onderzoek der boeken van het wissel kantoor door de deskundigen zou blij ken, dat de moeilijke toestand, waarin Collet zich bevond, reeds verscheiden jaren duurt. De Coen staat in de boé- kon genoteerd als zijnde 400.000 francs schuldig aan de kas van het huis, terwijl Collet voor 1 */2 millioen francs aangeschreven staat. De Coen houdt hardnekkig staande, dat hij volkomen onschuldig is en niets wist van de bedriegelijko handelingen van zijn schoonbroeder. Na hun ondervraging zijn de be klaagden in de gevangenis te Vorst opgesloten, waar zij niemand, mogen ontvangen. Moord te Dorgerhout. In de vestinggracht van Antwerpen werd kort geleden het vreeselijk ver minkte lijk van een man gevonden. Ofschoon de justitie eerst geheel in het duister tastte wat betreft de identiteit van den vermoorde en de aanleiding van diens gewelddadigen dood, werden spoedig aanwijzingen verkregen, welke deden vermoeden, dat de ongelukkige, de .33-jarige zeeman Jules L. Termon, vermoord is door eenige vrienden. Als verdacht van den moord is een Nederlander, Johan K., bijgenaamd „De lange Hollander”, gearresteerd, op het oogenblik dat hij te Antwerpen .den trein van het Noorden wilde ne men. Daarna zijn nog twee personen aangehouden. Het zijn de gebroeders J. en F. Vrancken. De eerste, bekend den beminden’ Christen ven! Nathan Ehrentraut wrong zich do handen en sloeg zich voor hel hoofd en riep uit, zich zelf beschuldigend: O, ik domme man! mijn ganscho le ven heb ik opgeofferd voor mijn kin deren, gearbeid heb ik van den vroe gen morgen tot den nacht; g en gespaard heb ik voor allei mijn kinderen alleen. Ik heb slechten naam gekregen onder menschen en ben de deur van gerecht voorbijgegaan op gevaar af, dat ze mij zouden nemen ,en vrijheid en gezondheid ontrooven. En met die ven en schurken heb ik mij ingelaten en voor wie? God in den hemel daarboven! Gij weet het voor do kinderen. Nu heb ik mijn doel bereikt, ben ik een rijk man geworden, en ik kan ieder vermaak of genoegen .sma ken. Ik kan hun aanzien geven, want geld geeft aanzien. En ik wil mijn oude dagen bij mijn kinderen door brengen, in vreugde on welstand. Daar koeren ze zich af van het ge loof mijner Vaderen; daar lachen ze omen zeggen: onze wegen loopenuit elkander; je geld is ons lief, maar wij willen handelen naar eigen ver kiezing. Bevalt het je niet, stoor ons dan niet door je tegenwoordigheid. Ga heen, oude man, en sterf! dat is het beste. Heete tranen rolden langs de inge vallen bleeke wangen van den va- Amerika. Mexico en de Veroenigde Staten. /Wolk verloop de zaken zullen hebben, hangt in deze nog altijd af van de houding, welke president Hu erta gaat aannemen. Getrouw aan zijn vredelievend karakter heeft Wil son in zijn boodschap verklaard, dal er van de zijde der regeering te Wash ington geen sprake is van een aan vallende politiek ter vergrooting van grondgebied en dat de actie niet te gen het Mcxicaansche volk, maar uit sluitend tegen Huerta gericht is. De buitenlanders beginnen evenwel, vol gens do berichten de stad Mexico verlaten, in de overtuiging dat onder den bijnaam van „Jan Alleen”, is geboren te Duffel in 1886, en woon de te Borgerhout-, de andere is 32 jaar oud en heeft den bijnaam van „den oude”. Het gerecht heeft nu ontdekt, dat het slachtoffer in een herberg te Bor gerhout werd gelokt en daar is neer geschoten. ’s Avonds werd het lijk in een zak gestoken en met een handkar naar de plaats gevoerd, waar men het onkenbaar maakte, en in de gracht der vesting wierp. Een vrouw, die in betrekking stond tot Jules Termon, verklaarde dat zijn makkers hem hebben vermoord, omdat zij hem vreesden. Op zekeren dag zou hij de vier mannen betrapt hebben, toen zij de opbrengst van een diefstal in de zeepziederij Pits Ie Borgerhout deelden. In de zeepziederij hadden de kerels de brandkast opengebroken en een aanzienlijke som geld gestolen. Jules Termon eischte zijn deel van den diefstal, anders dreigde hij hen te zullên verraden. De mannen beloofden hem voor zijn stilzwijgen te zullen be- tkien, maar zij hielden hun belofte niet. Termon besloot er toen een einde aan te maken. Bij het opeischen van zijn geld, hebben zijn makkers hem vermoord. een oorlog zal uitbreken. In hoever re dit juist is, moet de toekomst loe ren. Het wordt echter, allee in aan merking genomen, niet- onwaarschijn lijk geacht, dat Huerta slechts een loopje heelt willen nemen met do re geerders te Washington, dat zijn voorwaarden betrcifeiide de beant woording van het Mcxicaansche sa luut niet ernstig geineend zijn en hij ten slotte nog zal bijdraaien. Wat de strijdmacht der Voroenig- de Staten aangaat, bedraagt het ef fectief van hel staande leger 4665 of ficieren en 75.321 manschappen, te zamen 79.986. Daarvan bevinden zich echter slechts ongeveer 54.ÜÜ0 in Amerika, 10.000 zijn op de Philippij- nen, 6000 zijn op Hawai, in Portori- co, China, Alaska en in de zone van het Panama-kanaal. Noch deze gede tacheerde troepen noch do 54.000 man zouden voor Mexico direct be schikbaar zijn Hot zou tijd on nieu we formaties eischon, om van de 18.000 man vesting- en kustartillerie een groot deel te kunnen afstaan. Vol< gons den Washingtonschen corres pondent van de Times is 40.000 man een ruime schatting der beschikbare geregelde troepen, waarbij nog 10.000 mariniers on matrozen voor de lan ding komen. Anderzijds is het over dreven, wanneer de voor Mexico vor- eischte strijdmacht op 300.000 man geschat wordt. De hoofdstad on de andere steden kunnen met geringere krachten worden genomen. De moei- lijkste-taak, die der pacificatie on re organisatie van Mexico, zou door Me- xicaansche troepen in dienst en on der toezicht der Amerikanen kunnen president en fel echter scheen de oude niet onaan genaam te zijn; hij vreesde het god delijk gericht, dat alle daden beoor deelt on naar verdienste bestraft of beloont. Esther mengde nu zich ook in het gesprek: Als er werkelijk nu een hoogero rechter bestond, Leopold welke straf zou er dan zijn voor hem die het geloot zijner vaderen verloo chent Vorder kon zij niet spreken, on willekeurig sloeg zij de oogen neer, want als door een adder gebeten, viel Nathan uit: Ik weet, wie dit geldt nie mand anders dan jijzelf. Je verzwijgt nog iels: je wilt het geloof onzer Vaderen af zweren, om hem te volgen als zijn vrouw, dien tuchthuisboef, die zeker een slecht einde zal heb ben, zoo jong als hij ie. Tuchthuisboef? Mot fonkelend oog en do armen ge kruist op de borst, stond Esther voor haar vader. Een prachtmodel vaneen Judith, met haar schoenen zwarten haartooi. Tuchthuisboef! En wie heeft in daartoe gebracht? Wie heeft zich al tijd bijtijds teruggetrokken, terwijl Golinski boeten moest? Waren het niet vier jaren, vier lange jaren, ik heb ze geteld ja, de maanden, dagen en uren. Als ik mij ’s avonds te rus ten legde, heb ik mijn God, den God mijner Vaderen gebeden, dat Hij mij Leopold schouder ophalend. De oude streek zieh langs zijn grijzen baard, schudde het hoofd: p00r de boeken ben je een vrij denker geworden, Leopold! Jij bent nooit door het ongeluk beproefd, an ders zou je éeloovig zijn. Denk jij ook niet, dat er oen gericht is, ren goddelijk gericht, om alle zonden die wij begaan hebben, te bestraffen. Weder antwoordde de zoon met een spottend schouderophalen op deze ontboezeming zijns vaders. Die twij- Esther wendde zich af en het venster slaan om op straat zien. Zij gevoelde niets voor haal .vaders smart; haar hart was vervuld mot liefde voor blonden Frans, den dief en inbreker. Al had hij ook oen koning vermoord, de wereld ton gronde gericht, toch wilde zij hem toobehoorenals zijn vrouw, zijn hulp, zijn slavin. In haar aderen stroomde zuidelijk bloed dat koortsig joeg, sedert het oogenblik, dat Golins- ki huif ernstig, half schertsend don gloed eener eerste liefde in haar maagdelijk hart had doen ontbran den. In Leopold had zij oen trouwen bondgenoot gevonden. Do jonkman had geen vast karakter. Sedert zijn prilste jeugd verwend en vrij in zijn doen en laten, had hij reeds vroeg tijdig do genietingen des levens loe ren kennen, die in zijn ziel* en zijn lichaam haar onverdelgbaar vergif hadden achtergelaten. Hij was voor inspannende» arbeid to zwak-gewor den en totaal onbruikbaar, want zijn zenuwstelsel was verzwakt en zijn i lichaamskracht verloren gegaan. Zoo zat hij dan bij zijn boeken en o verlaadde zijn hoofd mot allerlei ballast, die hem moer kwaad dan goed deden. Duitschland. Een zwendelaar. Alexander, de tweede burgemeester van Köslin, die gisteren te Berlijn ge arresteerd word, blijkt identisch to zijn met oen zekeren districts-assistent Thormann, dio wegens bedrog tot een gevangenisstraf van een half jaar werd veroordeeld. Met behulp van yer- valschte legitimatiebewijzen werd hij aangesteld tot assessor, eerst te Wei- senfeld en later te Bromberg, waar hij in het huwelijk trad met de doch- doel studeerde en uit alle vakken van kunst en wetenschap noodige en on- noodige zaken in zijn brein ophoop te en altijd zijn eigen oordeel had. En geloof je werkelijk, dat bij onzen dood, dus bij den dood van het lichaam ook de geest sterft, zoo- dat wij geen gevoel van vrees of be rouw meer zullen hebben? vroeg, de oude. Hoe zou ’t anders mogelijk zijn, wat we ervaren, antwoordde Leopold. In het hoofd zetelt 'de denk kracht, die door de hersenen en ze nuwen wordt voorgebracht, vervolgde hij. Als men begint te vervallen, lij den daaronder ook de hersenen en ze nuwen. Is men dood, dan houdt allo denken en gevoelen op Maar er staat toch geschreven: wij zullen het oog Gods zien, wierp de oude tegen. Vermoedens, niets dan vermoe dens antwoordde L t streek zich langs volgen. En ten slotte kon Amerika zoo noodig ook van lieverlede 300 duizend man leveren door de militie of nationale garde, die op papier 115.000 man telt. Met behulp der mi litie zou het mogelijk zijn, binnen eenige maanden 80000 man te hebben in plaats van 40.000. Door een bij zondere wet moot daarbij het gebruik maken van de militie in hol buiten land worden toegestaan. Amerika heeft echter niet alleen een militie, waarin de dienst ver plicht is, maar kan de vrijwilligers ook oproepen. Zoo waren gedurende den oorlog met Spanje 275.000 vrij willigers in dienst. Het staande leger beschikt daarentegen over geen serves on geschut- en munitievoorraden. Het is in ongeveer vijftig garnizoenen over het geheele land verspreid. Verleden jaar werden echter 33.000 man drie divisies ingedeeld: do Oostelijke, Centrale en die van de kusten den Stillen Oceaan. Do Centra le divisie, tusschende 10000 en 11.000 man sterk bevindt zich, gereed voor don strijd in Texas aan de Golf van Mexico. De beide andere divisies kun nen terstond gemobiliseerd worden. De cavalerie is betrekkelijk sterk vertegenwoordigd met 9000 man. Daar van zijn er 5000 over de grenzen van Texas en Arizona verspreid. Do oorlog aanstaande. De berichten, welke uit Washing ton inkomen, wijzen er op, dat do Amerikaanscho regeering voornemens is doortastende maatregelen te ne men tegenover den onwilligen presi- 8) Nabij het groote vuurscherm stond een zware zorgstoel. Het lederen overtrek was op menige plaats be schadigd en met vlekken, maar het kwam niet in Nathan’s gedachten op om dezen stoel weg te doen. Im mers hij was uit grootvaders na latenschap afkomstig en in dien stoel had Nathans vrouw den laatstem adem uitgeblazen. Daarom was die stoel de eereplaats van den heer des huizes en een heilig voorwerp voor de familie. Aan den wand tegenover het venster - stond een groot buffet met snijwerk en een fraai marmeren blad, terwijl er naast prachtige schil derstukken hingen. Van het plafond daalde een glinsterende bol af, waar aan vijf armen, die de kaarsen droe gen. Tusechen Ehrentraut en zijn zoon Leopold was een levendig gesprek ontstaan, dat in spanning werd aan- [l gehoord door de dochter, Esther, een te prachtexemplaar van Oostersche schoonheid. Leopold was een jonkman van even iu de twintig, die zonder eigenlijk Frankrijk. Het Engelsche Koningspaar te Parijs. President Poincaré noodigde giste ren de Koning en de Koningin van Engeland aan een gala-diner op het Elysée. Aan dezen disch verwelkomde de president het koningspaar en sprak hij een rede uit over de vriendschap pelijke verbindingen welke gedurende Koning George beantwoordde deze digu. (ten te er zou weerge- der on narelden in zijn grijzen baard. -

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1914 | | pagina 1