EN
irine
rmeel
Bericht.
relE. Altai
pte Gracht 26f I
Dinsdag 23 Juni 1914.-
53e Jaargang.
s!l
Prinses of Gravin.
r
ZIJT
•I^Tle-cL-w-s- exx voor O-oixd-eL Oxxxstxelcoxx.
b. 12509.
en
Buitenlandsch Nieuws.
FXU1LLH1OX
id
V'
r
Telefoon Interc. 82.
AFKONDIGING.
L. as.
Verschijnt dagelijks behalve Zon- en Feestdagen.
Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON. Telefoon Interc. 82.
HAAG,
OGSTE WAA»|
edragen
Damesklet r
leele of gedeelte»
•Is.
ngaan oener vrijwillige I
1
f'
behaagzucht
Wordt vervolgd.
De toestand in Albanië.
Durazzo, 22 Juni. De Duitsche
was dit
wacht-
uil
<ie
on er
de
Waar niet ver-
igent 30
ITTERDAM.
gen in
>wijs. van
jenden van een brieÖ
es van aanneming der j
saai
niet
en voordeeliger
/ORTELBOER j
or gevonden, j
st. lusteloos-
oofdpijn enz. I
?t per pakje I
den' toon in den kring Van
talrijke vriendinnen. „Ondanks
drio-en-twintig jaar begint die
Wilhelm von Wied hoeft nu eenmaal
niet de gave de hilrten van de lieden
te winnen en, zich door een spon»
tan® daad populair te maken. In de
plaats van bijv, aan de dapperen, die
voor het instandhouden van zijn
in i mum-leeftijd 21 jaar.
aximum-leeft. 29 jaar.
1
het ongelukkige gevecht
Maandag voor acht dagen, waar-
Thomson het leven Ver
de
die
brinkman Znn Üoi
inimum-leeftijd 21 jaat.
nximnm-leoft. 28 jaar.
nimum-leeftijd 19jaar.
iximnm-leeft. 25 jaar,
:imum-leeftijd 29 jaar).
nimum-leeftijd 16 jaar
iximum-loeft. 17 jaarJ
n met 20 jaar immer]
r dienst te treden als I
PRIJS VAN HET ABONNEMENT:
Per kwartaal
Idem franco per post.
Met Geïllustreerd Zondagsblad
Idem franco per post
Abonnementen worden
Markt 31, bij onze Agenten
len vergoed. J
1TAA1H en ADKt
e WeiE.ALTi
Gracht 2fl9*
S HAAG. J
Schaakbord”
‘g. Mercurius. '1
eken wij geregeld
mogen ontvangen*»!
jonoerten, vermake®
n deze dan in ojj
widen.
ZU, die zich met ingang van 1
JnH a.s. wenschen teabonneeren,
ontvangen de tot dien datum ver
schijnende nummers gratis.
DE UITGEVERS.
kruiser Breslau is hier aangekomen.
De Agenzia Stefani meldtTurkhan
pasja overhandigde Aliotti gisteren
avond eec schrijven dat aldus luidt
nIk ben verheugd, te kunnen con-
stateeren, dat in de bij Muricchio en
Chinigo in beslag genomen voorwerpen,,
niets van bezwarenden aard is ge
vonden. Op grond van de onschuld
der beide heeren wor^t hierbij de spijt
der Albaneesche Rpgeering over het
betreurenswaardige voorval, dat een
schending van de kapitulaties vormt,
betuigd. Het is overbodig hieraan toe
te voegen, dat de Regeering alles doet
om een herhaling van dergelijke ge
beurtenissen te vermijden.”
Aliotti is van- meening, dat het in
cident met deze verklaring gesloten is.
De BURGEMEESTER en WET-
HOUDERS van Gouda, doen te we
ten,, dat door den Raad dier gemeente
in zijne vergadering van 5 Juni 1914
is vastgesteld de vol^nde verordening
VERORDENING tot wijziging
der Algemeene Politie-Ver
ordening voor de Gemeente
GOUDA.
EENIG ARTIKEL.
In de Algemeene Politie-Verorde-
ning voor de gemeente Gouda, vast
gesteld den 14n Juni 1912 en afge-
kondigd den 27n dier maand, worden
de volgende wijzigingen gebracht
1°. het vervallen artikel 62 wordt
hersteld en gelezen:
Het is .verboden de .Kuiperstraat
van de zijde van de Peperstraat in
te rijden;
2°. tusschen de artikelen 74 en 75
wordt gevoegd een nieuw artikel 74bis
luidende:
Het is verboden de beide bruggen
voor voetgangers over de Gouwe en
de Doelenbrug met een rijwiel te bo
rgden
3°. in artikel 227 worden in de
zinsnede, aanvangend(\ met de woor
den nmet geldboete van ten hoogste
tien gulden”, gebracht:
Tusschen de nummers 61 eu 65 het
nummer 62 en tusschen de nummers
68 en 79 het nummer 74bis.
Zijnde deze verordening aan de Ge
deputeerde Staten van Zuid-Holland
volgens hun bericht van den 15/18
Juni 1914 in afschrift medegedeeld.
En is hiervan afkondiging geschied,
waar het behoort, den 23 Juni 1914,
Burgemeester en Wethouders voorn.,
R. L. MARTENS.
De Secretaris,
J. v. HEUSDE.
voor-
r-,, ---o._ on*
der do krijgers te verwekken. Toch
werd het spoedig genoeg bekend, dat
de oppercommandant, de leider, dó
ziel van de verdediging gedood was,
en onbeschrijfelijk was de indruk,
welke dit verlies teweegbracht. En
inderdaad, die verslagenheid was wel
gerechtvaardigd; de minister van fi»
nanciën, Nogga, had gelijk, toen hij
zeide, dat dit ongelukkige schot, de
grootste ramp was, welke Albanië
op dit oogenblik kon overkómen.
Majoor Roelfsema nam nu het op
percommando, doch> liet zijn twee ka
meraden vrij te handelen naar om
standigheden. Trouwens, dp uitge
strektheid van het front en de moei
lijke verbinding tusschen de ver
schillende stellingen,, maakten de
rechtstreeksche leiding der ojjeraties
door eeij enkelen persoon onmogelijk.
Toon de Mbret het sneuvelen van
Thomson werd medegedeeld, was hij
verplet. Al zijn hoop had hij blijk»
baar nog gesteld op dien éénen han»
digen, kundigen en altijd optimist!-
sehen aanvoerder. Doodsbleek steeg
hij te paard en gevolgd door slechts
een adjudant en twee rijknechten,
reed hij uit met Toerkhan pasja
den minister-president naast zijp
paard gaande, het geen den 75-jari»
gen staatsman blijkbaar zeer moeilijk
viel. Do Mbret bezocht alle steUingeii
en liet zich daarbij, niet door df
om zijn noren fluitende kogels af»
schrikken. Zulks heeft natuurlijk wei
een gimsfigen Indruk gemaakt, maar
f 1.25
1.50-
1.50
n 190
dagelijks aangenomen aan ons Bureau:
ten, den Boekhandel en de’Postkantoren.
's Avonds te half acht werd het lijk
van Thomson in de sjad gebracht, in
allen eenvoud on zmr weinig opzich
tig mogelijk. Op <xm draagbaar met
een soldatendeken overdekt, op do
voeten oen op de plaats van hei on
heil door zijn gendarmen gevlochten
krans van lauwertakken. Daar lag
do held, flat vermoedde dadelijk etui
ieder on men ontblootte het hoofd,
liep menige traan over gogroóf-
en gebruinde wangen. Als <jra-
ge.rs losten, naar Mohammodaanseh
gebruik, voorbijgangers elkander af.
Voor het paleis gekomen, waar juist
Toerkhan pasja en eenige andere mi
nisters met do gezanten der mogend
heden 4 en eenige journalisten conic/
Koerden,* namen de Albaneesche mi
nister en zijn collega's de eervolle
post von drager van dit bijzondere
lijk over, tot do toni bij hol lazaret,
waarin het tot den volgenden dag op
een veldbed zou rusten. Gendarme»!
hielden de doodenwacbt over hun
diepbetreurden chef. Vun alle zij
den kwamen frisch gbplukte of eigen
handig in krans of kruisvorm ge
schikte bloemen, in zijn velduniform
gekleed, in de rust des doods, on
veranderd, met tien hem eigen glim
lach, waarmede hij zoovele harten
hooft gewonnen, lag hij daar alsof hij
een gezonden slaap sliep.
De bladen te Rome, zoo schrijft de
correspondent van de „Voss. Ztg.”
aldaar onder dagtoekenhig van 21 Ju
ni, bevatten allerlei zonderlinge me-
dedeelingen uit Durazzo. Zoo zou do
vorst bijv, de bevolking van hel aan
de lagune gelegen Zigeunerdorp on
der de wapenen hobben geroepen,
daar hij, hol koste wat het wil, op
nieuw oen poging wil doen om hel
kamp der opstandelingen te bestor
men en Durazzo te bevrijden. Nie
mand houdt echter die poging voor
uitvoerbaar. De Mallssoren en Mir-
dieten willen immers van oen strijd
in het. open veld niets meer welen.
Het liefst zouden zij heengaan en
zij zouden zelfs reeds vertrokken zijn
wanneer de vrees voor mgr. Katwjori,
den pastoor van Durazzo, hen niet
weerhield. De Malissoren weten ook,
dat Pronk Bib Do^,a met de bol bof-
Omtrent
van 8*
in overste
loor, deelt de berichtgever van
N. Rott. Gt.' te Konstantinopel
getuige van den slag is geweest, nog
net volgende mede:
Maandagochtend tegen hall vijf, be
gon de aanval van de opstandelin
gen met hot verjagen van de gendar
meriepost, welke do brug over do
lagune bezet hield- Gelukkig waar
schuwde de Albaneesche postcoin»
mandant dadelijk per telephoon, wel*
ke Thomson juist den vorigen dag
had laten aanloggen het hoofdcomman
do on de kazerne- der gendarmerie}
alsmede het kamp der Malissoren.
Overste Thomson begaf zich met ma
joor Roelfsema oniuiddellijk op weg
naar de brug, welke nauwelijks een
kwartier gaans van het hotel-Nationaj
‘ligt, waar de officieren wonen. In-
fiisschen was kapitein Fabius- op het
eerste telefoonalurm zonder zich den
tijd £e gunnen iets over zijn pyjamas
aan to trekken en zich te schoeiéoj
naar de twee Skodastukjes op het
plateau boven de kazerne gerend en
gaf daanfiede de alarmschoten af, die
hot vrijwilligerskorps tot hem riepen
en de gendarmes naar de hun toego
wezen posten deed snellen. Van de
Malissoren en Mirdieten werden da
delijk 100 man ter versterking naar
Roelfsema bij de brug gezonden, en
de vierhonderd overigen tegen de
Porta Romana opgesteld. Nog voor
deze versterking aankwam, had Koelfi
sema de stelling bij de brug herno
men en ook het strand gezuiverd.
Het was kwart voor zes, toen over
ste Thomson zich naar de wedorbo
zette brug begdf en op de chaussee
Roelfsema ontmoette, bij wien zich
eenige journalisten, o.a. ook de be
richtgever dezes, bevonden. Het ge
duld ik zulke sentimenteel® dwaas
heden niet. Ik heb de practisehe in
richting behouden, die mijn overle
den echtgenoot heeft ingevoerd. Met
Kerstmis krijgen mijn dienstboden oen
fooi en overigens mogen zij den,
Kerstavond in de keuken vieren, zoo-
als zij goedvinden, mtys ik er geen
last van heb. Het is echter een feit,
dat ik mij nooit meer verveel dan op
Kerstavond en dat ik nooit slechte!
bediend wordt.”
Dé dames van M. zagen in dezé
verklaring een nieuw bewijs, van de
harteloosheid der srhoone Katharina.
Mevrouw Von Fernow verklaarde aan
ieder, die het hooren wilde, dat zij
met zoo’n vrouw zonder hart niet
langer kon vorkeeren.
De kleine bevallige slang maakte
van den nood een deugd, want zij
had opgemerkt, dat mevrouw Von
Salten sedert eenigen tijd zich ‘vat
haar terugtrok. Waarom zou zij haaf
vroegere vriendin ook nog sparen,
nu zij toch geen voordeel meer uit
haar omgang kon trekken? Wat He
lene vroeger altijd heitielijk en uiterst
voorzichtig deed, dat deed zij nu in
het openbaar, zij sprak haar -ware
meaning omtrent Katharina uil. Van
haar grenzelooze bewondering was
zij overgeslagen tot uiterste boos
heid.
Katharina sloeg volstrekt geen aehfl
op ile vijandige houding van haaf-
vroegere vertrouwde- Zij ver«*nigde
Door zijn schulden evenzeer go
drongen als door zijn hartstocht had
de prins meermalen op het punt ge»
staan hier die kroon aan te bieden,
maar handig was zij hem nog altijd
ontweken zonder hem echter te beleo
digen of hem den moed te benomen.
Kerstmis was voorbij; het oudé
jaar was in den grooten afgrond de»
eeuwigheid verzonken. Met zang eq
spel had men onder het klinken der
glazen het nieuwe jaar begroef en nu
volgde feeet op feest. Als een schit
terende vlinder fladderde Katharina
van het eene naar het andere, overal
gevleid, bewonderd en gevierd; zoot
dra zij vertrokken was, werd zij meer
dan ooit door de dames over den he
kel gehaald.
Het laatste nieuwtje, dat men van
haar vertelde, was; dat zij onlangs
in een talrijk gezelschap de sentimen-
teele Duitsche .Kerstfeestviering voor
humbug” had verklaard.
„De Noorsehe Jomklappen vind ilf
wel goed, had hij gezegxl, „want
daarbij hebben geestigheid on humor
nog vrije speelruimte, maar het Duit
sche Kerstfeest met Kerstboom on
geschenken om elkander genegenheid
en liefde te tonnen, komt mij eenvou
dig belachelijk voor.”
Zij had gelachen om het ontstelde
gelaat van Else Von Stasch en toen
haar blik die van WalflenWurg ont
moette, had zij er met zekere verbit
tering bijgevoegd: „In^ mijn huis
Mevrouw Von Fernow beweerde
wel, dat het spel va4| haar vriendin
•met den prins slechts een masker
was, waarachter zij een onbeant
woorde liefde verborg, maar* niemand
geloofde dat en zij zelve evenmin.
Katharina was vroolijker dan te vo
ren en de koningin van alle feeéten,
waar zij verscheen. Haar schoonhei
en beminnelijkheid werden door de
heeren uitbundig geprezen en haar
positie in de hooge kringen was vas
ter dan ooit. Aan de Vrouwenver-
eeniging had zij driehonderd thaler
gezonden en in de weldadigheidsba-
zar had zij voor fabelachtig hoog®
prijzen eenige» kleinigheden gekocht.
Kortom, het hielp niet, of hare tal
rijke vijandinnen den staf over haar
behaagzucht braken, en mevrouw
Von Buchtritz haar oversloeg bij de
uitnoodigingen voor haar muziek
avondjes en voor haar bals met knal-
bonbonsversjes, Katharina was en
nen was.
E'n toch was het zoo!
Zij beminde hem mot al den gloed
eener eerste liefde, ai hield zij dit
voor haar nieuwe gevoel voorloopig
uog voor haat on beleedigden hoog
moed.
Haar gezondheid leed ten laatste
onder die herhaalde inwpiuUge dp-
winding. Haar bekoorlijk gelaat werd
smaller en de schaduw onder haar
oógen wilde niet wijken.
„Hoe spoedig worden die donkere
Aohoonheden toch hselijk,” zei ipe-
vrouw von Fernow op medelijdcii-
toon in den kring van haar
haar
-- arme
Katharina roods ,te verouderen. Viiult
,u ook niet?\
Men vond
niet, maar
het front naar aehtoron hooft moe
ten dragop ofsleepon. Want hdt korps
vrijwillige „brancardiers” uit Alba-
neeséhe jongelui zich noemende
„nationalisten” gevormd, was
er bij het vallen dor eerste scholen
vandoor gegaan, do dokter midden
tusschen de alzoo onbemande draag
baren latende !k Zooals gezegd, kwa
men hom later de Oostenrijksche en
Italiaansche matrozen geheel vrijwil
lig nis gewondendragers helpen.
GIIIINIIE COURANT.
PRIJS DER AD VERTEN TiTn~
Van 1—5 gewone regels met bewijsnummerf 0.55
Elke regel meer0.10
Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend.
Dienstaanbiedingen per plaatsing van 15 regels f0.35 bij vooruit
betaling, elke regel meer 6 ets. Reclames f0.25 per regel.
Groote letters en randen naar plaatsruimte.
sprek word voorgezet, toen er plot
seling van niet meer dan een drie
honderd meter afstand uit het struik»
gewas in het moeras een snelvuur
kraakte. Thomson wankelde, kon nog
zeggen: „ik ben gewond, breng me
weg” en viel iu de armen van den
correspondent van de „Times”. Door
ons allen ondersteund, liep hij nog
een twintig passen naar een wacht
huisje, toen zakte hij in elkaar, juist
op het oogenblik, dal dr. Reddingiud
dirigeerend ofïiciër van gezond
heid 3e kl. die juist ook kwam
kijken, bij hem. ïjr het wachthuisje
gebracht, was hij al overleden. De
kogel had de hartader bij den hals
stukgeschoten.
In nog geen zes. minuten
drama afgeloopen. Door het
huisje vlogen de kogels, zoodat men
elkaar er nieft kpu verstaan. Be
sloten werd, don gesneuvelden held,
want dat was hij daar
loopig te laten om geen paniek
het eigenlijk volstrekt
toch stemde men in en
het gevolg was, dat Katharina me
nigmaal medelijdemte blikken op
merkte) of beklagende woorden hoor
de, die haar nog te meer krenkten,
omdat zij zelf de verandering in haar
uiterlijk had opgemerkt.
Dikwijls raadpleegde zij oplettend
haar spiegel.
Het scheen wel, of zij in de laat
ste. Weken jaren verouderd was.
bonbonsversjes, Katharina was
bleef de verwende lieveling der
zelschappen, ofschoon haar overmoe
digheid nog vermeerderd was door
haar uitzicht op de prinsenkroon.
troon hun leven wagen, op hel slag
veld of bij hun stuk feeds een be-
wijs van erkentelijkheid en waardee-
ring te' gevenal ware hel maar door
hen persoonlijk' het kruis van zijn
Albaneesehen atjplaar of de Skander-
beg-orde (overigens een allesbehalve
artistiek of mooi versterêel) te over
handigen, kan hij nauwelijks" een
woerd van belangstelling of dank
over de tong krijgen; ja, heeft men
er in hot paleis zelfs niet aan ge
dacht 'aan die moedige, zich geheel
voor de vorstelijke familie opofforen-
de krijgers in hunne stellingen het
noodige tot lafenis of versterking te
brengen. Hadden niet een jeugdig ah.
tachévan .het Roemeensche gezant
schap en een deT journalisten daar
aan gedacht en waren die niet 4 tot
de Oostenrijksche en Italiaansche ad
miraals gegaan om voor het rond
brengen der door die twee heeren
overal ingekochte of gerequisitioneer-
de eet-en drinkwaren eenige corveeën
matrozen te vragen, waarschijnlijk
zouden de mannen, die in de* go-
Vechtslinie stonden, niets gek regen
hobben.
Met opgewekten ijver en voortva
rendheid kweten de zeelieden zich van
de hun gegeven opdracht om de stel
lingen te approviandeeren, en
eigen beweging brachten zij op
wagens en draagbaren, waarop ze de
kisten drank en conserven naar bo‘
ven en buiten brachten, de gewon
den, dié ze op hun weg ontmoetten,
in de stad in de geïmproviseerde la
zaretten, waar trouwens de officieren
vau gezondheid van de schepen mot
hun verband en operatiematerieel goe
de diénsten bewezen. Want van een
geneeskundige dienst of ambulance
was hier nog niets te bespeuren en
verbandmiddelen ontbraken nagenoeg
geheel. Wel was de officier van ge
zondheid van de Noderlandsehe milh
tairo zending, dr. Reddingius, in al
lerijl uit Waloxft, waar hij een klein
hospitaal voor de gendarmerie heeft
Ingericht, herwaarts gekomen, maaf
geheel alleen, zonder een etikote ver
pleger, had hij natuurlijk niet vod
kunnen uitvooren.
Ook over dit lid van de NederI.
missie is een ieder, di<j hom -simls
Maandag heeft zieu werken, vol be»
jvomlering. Reddingius zegt niet v<>ol,
maar werkt geweldig. Van hot eer
ste oogenblik, dat. Maandagochtend de
schoten kraakten, was hij huilen en
hij heeft den ganschen dag in, ja,
zelfs somwijlen voor de gevechlsliniê
zoodat men hem tot tweemalen M
snel in een loopgraaf móest wcr|H>n,
om hom voor de vijftndelljko salvo's
te beschermen gewonden looped
zoeken, die hij dan meestal zelf vaij
JA.-'W'MU— J-' „1. LlJlt
de koelste beleefdheid met Zooveel bei
leedigende veronachtzaming, 'lat llo
lene dikwijls met tranen van verbi It-
tering in de oogen thuis kwam. Over
het geheel was Katharina hoogrood
iliger en meer veronachtzamend dan
ooit te voren. Haar begunstigde ver
eerder, ^riiis laorstein, had een hi^
kiagonswoardig leven en njet zomler
retlen vergoot juffrouw Chariot Ie in
haar kamertje dikwijls bittere traf
nen.
Katharina gevoelde wel hoe onver?
dragelijk zij yeor andoren was, mnn|
zij kon of liever zij wikte dit
veranderen.
„Die menschen verdienen niet, dal
ik zo beter behandel,M zeide zij tot
zich zelve om zich te verontschuldi
gen.... Maar zij gevoelde zich toch
zeer ongelukkig, grenzeloos onget
lukkig.
Zij zocht afleiding in de monig-
vukMge feesten, danste, lachte, was
de uitgelatenste van allen en als zij
dan laat in den nacht met hoofdpi.ió
thuis kwam, drukte zij haar klop^
>end hoofd in de kussené oh weend®
rittere tranen.
Zij noemde dat ontstemming der
zenuwen, migraine, overspanning?...
maar den rechten naam gaf zij nooit
aftn haar wanhopigen toestand.
Zij zou razend boo# geworden zips,
had iemand haar gezegd, dat zij Wat?
(tenburg beminde en dat deze harts
tocht ile ware oorzaak van haar trflj-
juiten de stad aan hni I
