WAS.
B
I
Q
I
1
.nrs.
EISEL
I VAM
it op ’IMEKK tejeUea
AQAZtrN VAN ff 1
nbiedingen
snhuis.
ij
a
fo. 12518.
Vrijdag 3 Juli 1914.
53e Jaargang.
behalve
Zon
en
1
Buitenlandsch. Nieuws.
4
FEUILLETON
Prinses of Gravin.
KTIDJL.
XTieix-ws- ^-d.^rextezi.'tïe'bls-d. voor G-o-txcLeu ©xx Oxxxstrelcexx-
V ersohij nt dagelij ke
3 Courant
toifcea.
i
kexmsgiaixg.
Inrichtingen welke gevaar, schade of
HINDER KUNNEN VEROORZAKEN.
f'l'
Feestdagen.
EN ZOON. Telefoon Interc. 82.
i I
hl
i h and el.
adres
8. Gouda.
- en Heem
tig licht hebben?
HflKz.
va|rd, I
el ast met hetiiWtal- j
iiGAS
t4
Telefoon Interc. 82. Uitgevers A. BRINKMAN
WAAYZONEN'
osfIoos' 11 j
)ÖIJ fc,
IERINGERWAARD.
rad aan het Bureau
i
V'
pl
A
200.000 francs
t
oogen
onvoor-
hand hield
Wordt vervolgd.
ikman AZn., Goud».
PRIJS VAN HET ABONNEMENT:
aan
en
3 dame scheen opgewon -
heimelijk verheugd; tussehen-
gi'Pn
laten
tot JAC. KOOj
Wieringerwa|rd,
een
was
En
ge-
ge-
GOUDSCHE COURANT.
n in da
lemiën kosten slecbix
uitbetaling:
).35, voor elke regel
dat
toe
huwe-
Iserstein als iets onmoge-
go-
hein
richtten aller blikken
binnenkomende
BURGEMEESTER dn WETHOUDERS
•ran GOtjbA,
Gezien afj. 8 der Hinderwet
kommissie
orz.
IG, Vice-Voorz.
TENDORST, Pen.
haar aan
riep slechts
en wij geregeld tijdig
ogen ontvang»™1
icerten, vermak01?1'
deze dan i® onze
den.
PRIJS DER ADVERTËnWêNÏ
Van 1—5 gewone regels met bewijsnmhmerf 0.55
Elke regel meer„0.10
Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend.
Dienstaanbiedingen per plaatsing van 15 regels f0.35 bij vooruit
betaling, elke regel meer 6 ets. Reclames f0.25 per regel.
Groote letters en randen naar plaatsruimte.
opruimen in dezen
m het Brokkenhuis.
ericht aan een der
f per Tel. n°. 178,
zal halen, wat U
Genoegen11, 8 uur,
dijk Muziekcorps,
iw- en Woningtoe-
Jnderstandscommis-
rg-n
„De Réunie" 8 u.
afd. Gouda, Volks;
Irankmiabruik.
„De Réunie8’,»
Alg. Verg. „Arnold
- Dat* zij vergurmipg
i. Brdijiel
zijne i reentverkr jgcm
zijner'bestnande sl^e
legeal aan de i?
bekCTid sectie IJ t
i 2.' De' „Kon
fabriek Gouda” ?i
het uitbreidf L
mtsen van eon
k-, on de vehfiepuig Van hot
sUande \op het percèel- gelogen
jITEIT in
is dit werk door I
”met het grootste
„Laten wij nog een
wachten; ik vrees voor mijn
m
Van de betrokken studentep zijn er
voorloopig dertien in hechtenis geno
men. Een van hen komt uit Hamburg,
een uit Beieren, vier zijn uit Luxem
burg, drie uit den Elzas, een uit Ame
rika en drie uit Rusland.
Engeland.
Draadloozo telegrafie Engeland*
Amerika.
Godfried Isaacs, de broeder van den
opperrechter te Londen, heeft gisteren
voor een commissie verklaard, dat
Marconi voor het oiiftle van dit jaar
hoopt er in geslaagd te zijn, een draad-
looze telefonische verbinding metNew-
York en later zelfs met Buenos-Aires
tot stand te brengen. Er zijn reeds
2 stations opgericht, en wel te Car-
navon (Wales) en te Belmar (Staat
New-York).
Isaacs verklaarde nog, dat Marconi
reeds voortreffelijke resultaten op af
standen van 1000 K.M. heeft behaald.
De toestand in Albanië.
In Zuid-Albanië wordt de toestand
steeds onrustiger. De boeren houden
overal vergaderingen en verlangen,
dat de pachters na den dood van don
groot-grondbezitter het gepachte land
in eigendom zullen krijgen. Deze boe
ren keeren zich niet tegen de persoon
van den Vorst maar tegen het Kabi
net, dat uit groot-grondbezitters be
staat.
Uit Santi Quaranta in Zuid-Albanië
wordt via Rome geseind, dat deEpi-
roten overal weder een voorloopige
regeering hebben ingesteld en de Al-
baneesche overheid verjaagd hebben.
De groote mogendheden hebben reeds
Griekenland op dpze beweging op
merkzaam gemaakt.
Toerkans optimisme.
Toerkan pasja, die nu veilig Albanië
uit is, wordt, nu hij goed en wel te
Rome zit, blijkbaar weer optimistisch.
Na bij zijn aankomst weinig hoopvolle
woorden gezegd te hebben, heeft hjj.
zoo seint de Parijsche correspondent
van den Matin te Rome optimistische
beschouwingen gehouden en den prins
van Wied geprezen. Toekan pasja
verklaarde, dat naar zijn meening over
een dag of veertien de opstandelingen
door de noodzakelijkheid van den oogst-
arbeid en het ontbreken van verdere
levensvoorraad in zeer moeilijke positie
zullen geraken. Trouwens het zijn een
15-tal raddraaiers, die de bevolking
»p de be-
Iserstein.
zij
paar malen met beleefde verzekerin
gen onderbroken en hij bleef ook nu
nog, na haar laatste verzoenende
woorden, even koel en afgemeten als
te voren.
„Wat zou ik moeten vergeven?”
vroeg hij met een glimlach. „Do wet
ten der samenleving leveren ons man
nen met gebonden banden on voeten
over in de macht van onze bekoor
lijke tegenstandsters, en wij moeten
ons er mede troosten, dat haar sier
lijke wapenen ons wel treffen maar
toch geen diepe wonden slaan. In
het maatschappelijk leven neemt men
zuljte kleine ondeugendheden niet kwa
lijk, vooral niet wanneer w, door oen
sepoone vrouw bedreven worden. En
dank is u mij volstrekt niet schuldig
mevrouw. Zooals ik reeds zeide, acht
id het een bijzondere eer de godin
v|n het feest tot cavelier te strek
ken. En al dacht ik daar anders over
toch zou ik juist gehandeld hebben,
tooals ik nu deed. De passage is nu
vrij, mag ik u verzoeken, mevrouw?
Met gefronst voorhoofd en saam-
geknepen lippen schreed Katharina
naast hom voort, haar vingertoppen
raakten nauwelijks zijn arm.
Haar zachtere stemming was totaal
verdwenen.
Wat had zij gedaan! Hoe
zichtig was zij geweest.
Ondanks haar toespeling oi
trekking tussehon haar en
geloofde hij misschien toch, dat
Spanje.
De beroemde stierenvechter Bandita
te Barcelona, die ongeveer een jaar
teruggetrokken leefde, is aldaar ge
arresteerd. Bandita gevoelde zich n.l.
beleedigd door een dagbladartikel, met
;|»t gevolg, dat hij zich naar het re-
Kctiebureau begaf, de redacteuren
-ieleedigdb en den hoofdredacteur mis
handelde. Bandita trok daarop een
revolver om op de aanwezigen te
schieten, doch het gelukte hem het
wapen te ontrukken. Bandita werd
naar aanleiding van deze daden in
hechtenis genomen.
Belgie.
De erfgenamen van Wellington.
In 1815, na den val van Napoleon,
schonk Koning Willem I van Neder
land aan lord Wellington, den „ijzeren
hertog”, om hem zijn voldoening over
de zegepraal te betuigen, den titel
prins van Waterloo.
Terzelfdertijd bepaalde de Koning,
dat een jaargeld van 200.000 francs
Duitschland.
Rosa Luxemburg.
Te Berlijn wordt het proces behan
deld tegen de socialiste Rosa Luxem
burg, wegens beleedigingen het leger
aangedaan.
Haar advokaat Rosenfeld hooft ver
schillende gevallen opgesomd van
slechte behandeling in het Duitsche
leger, ter bevestiging waarvan men
op zijn minst 922 getuigen zou kunnen
oproepen.
Hij maakt zich sterk, te bewijzen,
blik, waarop deze overtuiging
slotte zal zijn doorgedrongen tot
autoriteiten, die bevoegd zijn
terugkomst uit te lokketi, 1
n i e t t q laat zal zijn.
Te Durazzo is er niemand daar
in stemmen alle correspondenties uit
die plaats overeen die het niet
ongehoord vindt, dat de Nederland-
echo officieren nog maar steeds als
het ware in den dood worden gejaagd
met onbetrouwbare, verraderlijke en
lafhartige troepen, terwijl ook in hun
naaste omgeving het gevaar op hen
loert.
Zesmaal hoeft de Vorst roods den
wapenstilstand verlengd. En terwijl
thans, zonder wapenstilstand met de
opstandelingen verder wordt onder
handeld, biedt Durazzo oen beeld des
vredes. Voor de Konak speelt soms
soms do kapel van hel Engelsehe oor
logsschip allerlei vroolijke deuntjes.
Melodieën uit „Die lustige Witlwe”
e.d. klinken er als bijtende spot. Ter
eere van don jeugdigen broeder der
Vorstin, die op 28 Juni to Durazzo
aankwam, liet men ’t garnizoen in
een brandende zonnehitte parade hou
den niet in lompen leopende geo
pende gendarmen, doch de Mirdieten
en Malissoren. Zwijgend vervulden
dezen hun beleefdheidsplicht. En zwij-
aan Wellingtal moest worden uitgék
keerd, en dat die toelage op zijn af
stammelingen zou overgaan.
Dientengevolge heeft de Belgische
schatkist sedert 1815 reeds een 20
Lmillioen francs betaald.
In 1831, toen de onafhankelijkheid
van België een voldongen fejt was,
werd inTheti verdrag o. a. bö^a^ld,
dat ’'België aan Nederland jaarJijM|s
8.400.000, gulden zou betalen als aan
deel in do Nationale Schuld. Wiet
pensioen1* van den hertog van, Welfihg-
ton was? in deze som begrepen,, en
toen in ’J839 de bijdrage tot 3 malleen
gulden werd verlaagd, bleef hel jaar
geld eveneens daaronddr begrepen.
Jledendten dage ,.woHt de Belgische
b^igrootiiffir nog steeAs' met heti pen
sioen belast. De oninbare meaning
hééft er Izich moe beng gehouden en
eemge higeva'ardigd'éWiobbeui voorge-
st® omj de verplicHtmg af te (l«)open.
I}e tegenwoordige nprtog van Wel-
i'gton, j opvolger) émer ^an
?§g8fieden, hoeft de veldslag, waarin
m voervader zich onderaïeheidde,
ijljMiprwniet vergotQiil Hij &taat op
ïtfflTOganblik aan het hoofd Ivan een
om een gedeelte .van het
slagveld van Waterloo fraat dpor
bouwondernemers, die er villrs willen
zetten, bedreigd schijnt te vrorden
voo^ 250.000 francs te koopen.
Dd hertog heeft natuurlijk elke me‘
dedeeling betreffende bovenbedoelde
quaestie geweigerd, maar men acht
het .waarschijnlijk, dat hij een voorstel,
om wet j^argffld af to koopen, gunstig
zal ontvangen.
We moeten hier nog bijvoegen, dat
het pensioen^ door den Belgischen
Staat aan de erfgenamen van Wel
lington verstrekt, tegenwoordig
naar La Presse meldt niet meer
200.000 francs bedraagt, maar slechts
80.637,50 francs.
Altijd toch nog een aardig stuivertje
hebben verleend aan
spekslager alhier en
idon tot hot uitbreiden
;erij, in het perceel ge-
iwe No. 23, kadastraal
5*7-
Kor nWijke Stearine Kaarsen
bare rechtverkrijgenden
Ier zeepfabriek, door h'at
[eléetromotor groot 10
hot gebquijr.
,Ta,;umc .uu nc« j»ciwr gciu^cil aan^hfjt
lmiirtje,kïuliistrapl bekendisectie EÏNo. 2»2|<.
Pe «.koninklijke ^teanneèKaar^en-
’attrik Gqiula” en We rocbtverkrbg^nden
het uitbreiden Uor fabriek, door 'het
pMatsen 'van twee dfectromotoren, gekbp-
p^d aan tw^e portiM», respectievelijk zan
rj/, en 10 P.K., der gebouwen in
J T h« perceel gelegeli ian de Bleyjferskade,
J kliihstraal bekend Wi’e E No. 1282.
Gouda, den,3 JUWM914.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
|/L. MARTENS.
f’J De Secretaris,
J. v. HEU8DE.
Per kwartaalf 125
Idem franco per post. i.1 B. 1.50
Met Geïllustreerd Zondagsblad .eL50j 1
Idem franco per post. i1.90j
Abonnementen* worden dagelijk^ aangenomen aan ons Bureau:
Markt 31, bij onze Agenten, den'Boekhandel en de Postkantoren.
di),t in tal van gevallen, de ctadere
soldaten door hun officieren en ondftr-
ofjficieren worden opgehitst, om lijfin
jongere kameraden te mishandelen.
Behalve de gewone klappen, kreabn
dezen vuistslagen in het'gezicht, schap
pen in den rug en moesten zij,’ oefe
ningen met het geweer ipaken tofrzij
er bij /neervielen.
iBijzpnder afschuwefijke fejten zul
len door getuigen bevestigd 'wprMn.
De Elzassers en Lotharingors Wr-
den, volgons den advokaat, idhetbij-
Zondog’ beleedigd en mishandeld. M
(ÏJmtront1 oen nachtelijk gevecht te
Karlsruhe tpsschen studenten en een
fiblitieagent, waarbij dea^jaatste den
ffler studènten doodschoot wordt nader
Wet volgende gemeld.
De, studenten, ton getkle van :2D
man,i kwamen in opgewonden stdjnjj-
tóingf wan een verjaringsïuif bij jöen
kameraad. Een agent trad hun in dbn
weg 0n eischte, dat zij ihot zingen
en lawuai-maken zouden ophouden.
Toêp ,<Jit niet gebeurd^, wildql de
agen^ den naam van een ^er bestak
ken ^studenten opschrijven. Een andere
student trok h’em het notitieboek uit
de hand. Tegelijkertijd werden hem
vuistslagen in het gezicht gegeven.
De Agent, Werner geheeten, verweerde
2^h zoo goed hij kon en pakte den
student Burkbüchler bij den kraag.
Daarbij sloeg hij metr jie vuist om zich
heen, om de aanvallers af te weren.
Toen dit niet hielp en Burkbüchler
opnieuw op hem lossloeg, trok de agent
zijn sabel en zwaaide die om zich heen.
Daarbij ontviel de sabel aan zijn hand,
die vervolgens op verzoek van Wer
ner door een tcfeschouwer werd weg
genomen.
Daar Burkbüchler en een andere
student Werner nu bij de keel grepen,
de kleeren van het lijf rukten, dreigde
Werner te zullen schieten, als men
hem niet losliet. Dit herhaalde hij nog
eenmaal, maar zonder gevolg.
Toen loste Werner drie schoten op
Burkbüchler. Deze liet hem na oenigen
tijd los en zakte toen in een. De an
dere studenten wilden Werner opnieuw
aangrijpen, zagen hier echter van af,
toen de agent hun met de revolver in
de hand tegemoet trad en verscheiden
andere politiebeambten toesnelden.
Burkbüchler bezweek in het hospi
taal aan de bekomen wonden. Den
agent werden eenige tanden uitgesla
gen, bovendien was hij aan het hoofd
op verscheiden plaatsen gekwetst.
door haar rouwmoedige bekentenis
een nieuwe toenadering tussehon haar
en hem had willen bewerken.
Zij zou hem dadelijk bewijzen
dit niet het geval was. Tot iw|g
had zij het denkbeeld van een
lijk met
lijks, iets ontzettends van zich
schoven; nu was zij besloten 1
nog heden het jawoord te geven.
O, had zij toch de waarschuwin
gen van wijlen haar man opgevolgd,
hij had gelijk, groot gelijk gehad.
Daar had zij nu toegegeven
zoo’n zoogenaamd beter gevoel,
wat was het gevolg.
Zij zag zich beleedigd, aff&wezen,
verkeerd begrepen en op een manier,
die haar het bloed als vuur door zie
aderen joeg.
In de zaal
zich op het laatst
paar.
Katharina bemerkte het en elke
nieuwsgierige blik trof haar als een
ondraaglijke vernedering.
Hacklen die lieden misschien eenig
vermoeden van hetgeen er tusschen
haar en Waldenburg was voorgeval
len en verheugden zij zich nu over
haar nederlaag?
De plaatsen van Katharina en Wal
denburg waren in de onjniddelijko
nabijheid van den hertog. Als Ka
tharina een weinig voorover boog
zag zij tusschen twee bloemstukken
het blozende gelaat der prinses, die
Waldenburg bood zijn dame
arm en maakte zich gereed om
volgen. Katharina
oogenblik hier
sleep
VCITE3I.
:e THEEËN worden
verd in verzegelde ’1
j van vijf, twéé en
ilf en een Ned. ons i
irmelding van Nom- 1
n Prijs, voorzien van
staand Merk, vpl-
le Wet gedeponeerd,
h tot de uitvoering
geeerde orders aan-
md,
r. C. BIJL,
REEBAART Lz.
opruien en misleiden en een groot deel
van het volk volgt hen slechts met
tegenzin. Te Tirana zijn een 400-tal
Muzelmannen, die niet mede wilden
doen aan den opstand, gevangengezet.
Maar de gansche oproerige beweging
zal vanzelf verminderen en ten slotte
geheel verdwijnen. Toêrkan pasja
hoopte ook, dat de mogendheden het
vorstendom Albanië zouden willen
blijven steunen. Do verwijten, die men
aan don prins van Wied doet zijn niet
gerechtvaardigd. Op het oogenblik
heerscht er een misverstand, maar dat
kan niet duurzaam zijn. Ik stol mij
(Je toekomst van Albanië niet voor
zonder den prins, zeide Toerkan, die
Vorst van Albanië moet blijven.
liet haast ongeloofelijke bericht
komt uit Durazzo, dat het Albanco-
8che „Ministerie” zich thans om hulp
gaat wenden tot... Essad Pasja. Mis
schien is dat wol hot zotste wat in
heel de Albaneesche tragi-comedie
werd uitgehaald.
Ook in kringen, waar men tot dus
ver don arbeid der Nederlandsche of
ficieren in Albanië zoo eer- en roem
vol voor ons vaderland achtte, dat
men deze officieren daar wilde la
ten blijven, zal men thans wel gaan
vinden, dat het nu welletjes is.
Het is te hopen, dat op het oogem
km
de
hun
het daartoe
lippen te voorschijn.
„Wat stonden mijn lieve vrienden
op den üitkijk,” vervolgde zij heftig.
„Het was wel aardig geweest, ais
die aanmatigende mevrouw von Hal
ten met een overgeschoten geheim
raad aan tafel had moeten gaan, om
dat haar eigenlijke cavalier om
of andere reden genoodzaakt
voor het souper te vertrekken,
waarom is u niet op dien inval
komen? Ik kan u wel twintig
loofwaardige uitvluchten op de, vin
gers voortellen. En zelfs, al was
uw reden niet gegrond geweest, wat
had dat gehinderd? Iniroers niets
Ik ben in den loatsten tijd eenige ma
len zoo vreeselijk onbeleefd jegens u
geweest, dat ik van u geen conside
ratie mocht verwachten. U heeft rid
derlijk gehandeld! dat erken ik en ik
dank u daarvoor. Ik verzoek u, ga
niet van mij heen als een vijand,
wanneer binnen korten tijd onze we
gen voor immer uit elkander zullen
gaan. Waarschijnlijk ga ik ver van
hier en keer misschien nooit weder...
Maar ik had gaarne dat u mij in
vriendelijk aandenken hield. Wil u
mij mijn talrijke dwaasheden ver
geven?”
Zij zag er bekoorlijk uit, terwijl
zij Waldenburg zoo met bijna ern
stige schuchterheid aankeek, maar de
ernstige man stond niet meer zoo als
vroeger onder de betoovering van
haar schoonheid. Hij had haar een
door een der generaals aan tafel ge
leid was.
De jonge
den en heim
Imido meende Katharina te bemerken
dat tusschen haar en Waldenburg een
blik vah geheime verstandhouding
werd gewisseld.
Het trok de aandacht, dat mevrouw
Von Salten bijna niet met haar buur
man sprak, echter des te meer met
Iserstein, die juist tegenover haar
zat. Ondanks zijn geblazeerdheid was
de prins toch een gezellig prater
Waldenburg deed volstrekt
moeite om zich ook eens te
hooren.
Op een gegeven oogenblik trad de
kamerdienaar van don hertog achter
den stoel van zijn meester en fluis
terde dezen iets toe, dat een wonder
bare uitwerking op den ouden heer
uitoefende. Mot jeugdige vlugheid
sprong hij op en snelde hoen. Een
oogenblik later keerde hij terug met
een jonkman van ongeveer vijfen
twintig jaar, wiens gelaat een. groote
gelijkenis met dat van den hertog
vertoonde.
Het bericht van de onverwachte
komst des prinsen was intusschen on
der de gasten verspreid; men was
opgestaan en drong van allo kanten
om hem heen.
nog steed
De orij
fich mee bei^
je higevaardigd'ém
I omjl de verplicntj
pe tegenwoordige i
liö^ton, j opvolger, et
z>jq
bly]
heU_
bë^eging,
van
20)
Ook
den
de anderen te
draalde echter.
„Laten wij nog
ilr Ari’AWkti
het gedrang.”
Zij bleef een oogenblik bij een se
ring staan en boog een tak omlaag
om de geur der bloemen te genieten.
„Hoeveel lentebloemen hier in het
hartje van den winter sprak zij
luid en na rondgezien te hebben of
iemand hen beluisterde, voegde zij er
zacht bij: „Dank u!”
„Waarvoor, mevrouw?”
Zij sloeg haar schitterende
op en zei:
„Waarom veinst ge nu? Denkt ge,
dat, ik niet weet, welk offer ge bracht
door den plicht te vervullen, dien dat
citaat je heeft opgelegd?”
Met een toornige beweging wierp
de bloemen weg, die zij in de
hand hield en zijn verzekering, dat
hij het voor een groote eer hield om
tafel te mogen geleiden,
een spotlachje op haar