WAS. B I Q I 1 .nrs. EISEL I VAM it op ’IMEKK tejeUea AQAZtrN VAN ff 1 nbiedingen snhuis. ij a fo. 12518. Vrijdag 3 Juli 1914. 53e Jaargang. behalve Zon en 1 Buitenlandsch. Nieuws. 4 FEUILLETON Prinses of Gravin. KTIDJL. XTieix-ws- ^-d.^rextezi.'tïe'bls-d. voor G-o-txcLeu ©xx Oxxxstrelcexx- V ersohij nt dagelij ke 3 Courant toifcea. i kexmsgiaixg. Inrichtingen welke gevaar, schade of HINDER KUNNEN VEROORZAKEN. f'l' Feestdagen. EN ZOON. Telefoon Interc. 82. i I hl i h and el. adres 8. Gouda. - en Heem tig licht hebben? HflKz. va|rd, I el ast met hetiiWtal- j iiGAS t4 Telefoon Interc. 82. Uitgevers A. BRINKMAN WAAYZONEN' osfIoos' 11 j )ÖIJ fc, IERINGERWAARD. rad aan het Bureau i V' pl A 200.000 francs t oogen onvoor- hand hield Wordt vervolgd. ikman AZn., Goud». PRIJS VAN HET ABONNEMENT: aan en 3 dame scheen opgewon - heimelijk verheugd; tussehen- gi'Pn laten tot JAC. KOOj Wieringerwa|rd, een was En ge- ge- GOUDSCHE COURANT. n in da lemiën kosten slecbix uitbetaling: ).35, voor elke regel dat toe huwe- Iserstein als iets onmoge- go- hein richtten aller blikken binnenkomende BURGEMEESTER dn WETHOUDERS •ran GOtjbA, Gezien afj. 8 der Hinderwet kommissie orz. IG, Vice-Voorz. TENDORST, Pen. haar aan riep slechts en wij geregeld tijdig ogen ontvang»™1 icerten, vermak01?1' deze dan i® onze den. PRIJS DER ADVERTËnWêNÏ Van 1—5 gewone regels met bewijsnmhmerf 0.55 Elke regel meer„0.10 Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend. Dienstaanbiedingen per plaatsing van 15 regels f0.35 bij vooruit betaling, elke regel meer 6 ets. Reclames f0.25 per regel. Groote letters en randen naar plaatsruimte. opruimen in dezen m het Brokkenhuis. ericht aan een der f per Tel. n°. 178, zal halen, wat U Genoegen11, 8 uur, dijk Muziekcorps, iw- en Woningtoe- Jnderstandscommis- rg-n „De Réunie" 8 u. afd. Gouda, Volks; Irankmiabruik. „De Réunie8’,» Alg. Verg. „Arnold - Dat* zij vergurmipg i. Brdijiel zijne i reentverkr jgcm zijner'bestnande sl^e legeal aan de i? bekCTid sectie IJ t i 2.' De' „Kon fabriek Gouda” ?i het uitbreidf L mtsen van eon k-, on de vehfiepuig Van hot sUande \op het percèel- gelogen jITEIT in is dit werk door I ”met het grootste „Laten wij nog een wachten; ik vrees voor mijn m Van de betrokken studentep zijn er voorloopig dertien in hechtenis geno men. Een van hen komt uit Hamburg, een uit Beieren, vier zijn uit Luxem burg, drie uit den Elzas, een uit Ame rika en drie uit Rusland. Engeland. Draadloozo telegrafie Engeland* Amerika. Godfried Isaacs, de broeder van den opperrechter te Londen, heeft gisteren voor een commissie verklaard, dat Marconi voor het oiiftle van dit jaar hoopt er in geslaagd te zijn, een draad- looze telefonische verbinding metNew- York en later zelfs met Buenos-Aires tot stand te brengen. Er zijn reeds 2 stations opgericht, en wel te Car- navon (Wales) en te Belmar (Staat New-York). Isaacs verklaarde nog, dat Marconi reeds voortreffelijke resultaten op af standen van 1000 K.M. heeft behaald. De toestand in Albanië. In Zuid-Albanië wordt de toestand steeds onrustiger. De boeren houden overal vergaderingen en verlangen, dat de pachters na den dood van don groot-grondbezitter het gepachte land in eigendom zullen krijgen. Deze boe ren keeren zich niet tegen de persoon van den Vorst maar tegen het Kabi net, dat uit groot-grondbezitters be staat. Uit Santi Quaranta in Zuid-Albanië wordt via Rome geseind, dat deEpi- roten overal weder een voorloopige regeering hebben ingesteld en de Al- baneesche overheid verjaagd hebben. De groote mogendheden hebben reeds Griekenland op dpze beweging op merkzaam gemaakt. Toerkans optimisme. Toerkan pasja, die nu veilig Albanië uit is, wordt, nu hij goed en wel te Rome zit, blijkbaar weer optimistisch. Na bij zijn aankomst weinig hoopvolle woorden gezegd te hebben, heeft hjj. zoo seint de Parijsche correspondent van den Matin te Rome optimistische beschouwingen gehouden en den prins van Wied geprezen. Toekan pasja verklaarde, dat naar zijn meening over een dag of veertien de opstandelingen door de noodzakelijkheid van den oogst- arbeid en het ontbreken van verdere levensvoorraad in zeer moeilijke positie zullen geraken. Trouwens het zijn een 15-tal raddraaiers, die de bevolking »p de be- Iserstein. zij paar malen met beleefde verzekerin gen onderbroken en hij bleef ook nu nog, na haar laatste verzoenende woorden, even koel en afgemeten als te voren. „Wat zou ik moeten vergeven?” vroeg hij met een glimlach. „Do wet ten der samenleving leveren ons man nen met gebonden banden on voeten over in de macht van onze bekoor lijke tegenstandsters, en wij moeten ons er mede troosten, dat haar sier lijke wapenen ons wel treffen maar toch geen diepe wonden slaan. In het maatschappelijk leven neemt men zuljte kleine ondeugendheden niet kwa lijk, vooral niet wanneer w, door oen sepoone vrouw bedreven worden. En dank is u mij volstrekt niet schuldig mevrouw. Zooals ik reeds zeide, acht id het een bijzondere eer de godin v|n het feest tot cavelier te strek ken. En al dacht ik daar anders over toch zou ik juist gehandeld hebben, tooals ik nu deed. De passage is nu vrij, mag ik u verzoeken, mevrouw? Met gefronst voorhoofd en saam- geknepen lippen schreed Katharina naast hom voort, haar vingertoppen raakten nauwelijks zijn arm. Haar zachtere stemming was totaal verdwenen. Wat had zij gedaan! Hoe zichtig was zij geweest. Ondanks haar toespeling oi trekking tussehon haar en geloofde hij misschien toch, dat Spanje. De beroemde stierenvechter Bandita te Barcelona, die ongeveer een jaar teruggetrokken leefde, is aldaar ge arresteerd. Bandita gevoelde zich n.l. beleedigd door een dagbladartikel, met ;|»t gevolg, dat hij zich naar het re- Kctiebureau begaf, de redacteuren -ieleedigdb en den hoofdredacteur mis handelde. Bandita trok daarop een revolver om op de aanwezigen te schieten, doch het gelukte hem het wapen te ontrukken. Bandita werd naar aanleiding van deze daden in hechtenis genomen. Belgie. De erfgenamen van Wellington. In 1815, na den val van Napoleon, schonk Koning Willem I van Neder land aan lord Wellington, den „ijzeren hertog”, om hem zijn voldoening over de zegepraal te betuigen, den titel prins van Waterloo. Terzelfdertijd bepaalde de Koning, dat een jaargeld van 200.000 francs Duitschland. Rosa Luxemburg. Te Berlijn wordt het proces behan deld tegen de socialiste Rosa Luxem burg, wegens beleedigingen het leger aangedaan. Haar advokaat Rosenfeld hooft ver schillende gevallen opgesomd van slechte behandeling in het Duitsche leger, ter bevestiging waarvan men op zijn minst 922 getuigen zou kunnen oproepen. Hij maakt zich sterk, te bewijzen, blik, waarop deze overtuiging slotte zal zijn doorgedrongen tot autoriteiten, die bevoegd zijn terugkomst uit te lokketi, 1 n i e t t q laat zal zijn. Te Durazzo is er niemand daar in stemmen alle correspondenties uit die plaats overeen die het niet ongehoord vindt, dat de Nederland- echo officieren nog maar steeds als het ware in den dood worden gejaagd met onbetrouwbare, verraderlijke en lafhartige troepen, terwijl ook in hun naaste omgeving het gevaar op hen loert. Zesmaal hoeft de Vorst roods den wapenstilstand verlengd. En terwijl thans, zonder wapenstilstand met de opstandelingen verder wordt onder handeld, biedt Durazzo oen beeld des vredes. Voor de Konak speelt soms soms do kapel van hel Engelsehe oor logsschip allerlei vroolijke deuntjes. Melodieën uit „Die lustige Witlwe” e.d. klinken er als bijtende spot. Ter eere van don jeugdigen broeder der Vorstin, die op 28 Juni to Durazzo aankwam, liet men ’t garnizoen in een brandende zonnehitte parade hou den niet in lompen leopende geo pende gendarmen, doch de Mirdieten en Malissoren. Zwijgend vervulden dezen hun beleefdheidsplicht. En zwij- aan Wellingtal moest worden uitgék keerd, en dat die toelage op zijn af stammelingen zou overgaan. Dientengevolge heeft de Belgische schatkist sedert 1815 reeds een 20 Lmillioen francs betaald. In 1831, toen de onafhankelijkheid van België een voldongen fejt was, werd inTheti verdrag o. a. bö^a^ld, dat ’'België aan Nederland jaarJijM|s 8.400.000, gulden zou betalen als aan deel in do Nationale Schuld. Wiet pensioen1* van den hertog van, Welfihg- ton was? in deze som begrepen,, en toen in ’J839 de bijdrage tot 3 malleen gulden werd verlaagd, bleef hel jaar geld eveneens daaronddr begrepen. Jledendten dage ,.woHt de Belgische b^igrootiiffir nog steeAs' met heti pen sioen belast. De oninbare meaning hééft er Izich moe beng gehouden en eemge higeva'ardigd'éWiobbeui voorge- st® omj de verplicHtmg af te (l«)open. I}e tegenwoordige nprtog van Wel- i'gton, j opvolger) émer ^an ?§g8fieden, hoeft de veldslag, waarin m voervader zich onderaïeheidde, ijljMiprwniet vergotQiil Hij &taat op ïtfflTOganblik aan het hoofd Ivan een om een gedeelte .van het slagveld van Waterloo fraat dpor bouwondernemers, die er villrs willen zetten, bedreigd schijnt te vrorden voo^ 250.000 francs te koopen. Dd hertog heeft natuurlijk elke me‘ dedeeling betreffende bovenbedoelde quaestie geweigerd, maar men acht het .waarschijnlijk, dat hij een voorstel, om wet j^argffld af to koopen, gunstig zal ontvangen. We moeten hier nog bijvoegen, dat het pensioen^ door den Belgischen Staat aan de erfgenamen van Wel lington verstrekt, tegenwoordig naar La Presse meldt niet meer 200.000 francs bedraagt, maar slechts 80.637,50 francs. Altijd toch nog een aardig stuivertje hebben verleend aan spekslager alhier en idon tot hot uitbreiden ;erij, in het perceel ge- iwe No. 23, kadastraal 5*7- Kor nWijke Stearine Kaarsen bare rechtverkrijgenden Ier zeepfabriek, door h'at [eléetromotor groot 10 hot gebquijr. ,Ta,;umc .uu nc« j»ciwr gciu^cil aan^hfjt lmiirtje,kïuliistrapl bekendisectie EÏNo. 2»2|<. Pe «.koninklijke ^teanneèKaar^en- ’attrik Gqiula” en We rocbtverkrbg^nden het uitbreiden Uor fabriek, door 'het pMatsen 'van twee dfectromotoren, gekbp- p^d aan tw^e portiM», respectievelijk zan rj/, en 10 P.K., der gebouwen in J T h« perceel gelegeli ian de Bleyjferskade, J kliihstraal bekend Wi’e E No. 1282. Gouda, den,3 JUWM914. Burgemeester en Wethouders voornoemd, |/L. MARTENS. f’J De Secretaris, J. v. HEU8DE. Per kwartaalf 125 Idem franco per post. i.1 B. 1.50 Met Geïllustreerd Zondagsblad .eL50j 1 Idem franco per post. i1.90j Abonnementen* worden dagelijk^ aangenomen aan ons Bureau: Markt 31, bij onze Agenten, den'Boekhandel en de Postkantoren. di),t in tal van gevallen, de ctadere soldaten door hun officieren en ondftr- ofjficieren worden opgehitst, om lijfin jongere kameraden te mishandelen. Behalve de gewone klappen, kreabn dezen vuistslagen in het'gezicht, schap pen in den rug en moesten zij,’ oefe ningen met het geweer ipaken tofrzij er bij /neervielen. iBijzpnder afschuwefijke fejten zul len door getuigen bevestigd 'wprMn. De Elzassers en Lotharingors Wr- den, volgons den advokaat, idhetbij- Zondog’ beleedigd en mishandeld. M (ÏJmtront1 oen nachtelijk gevecht te Karlsruhe tpsschen studenten en een fiblitieagent, waarbij dea^jaatste den ffler studènten doodschoot wordt nader Wet volgende gemeld. De, studenten, ton getkle van :2D man,i kwamen in opgewonden stdjnjj- tóingf wan een verjaringsïuif bij jöen kameraad. Een agent trad hun in dbn weg 0n eischte, dat zij ihot zingen en lawuai-maken zouden ophouden. Toêp ,<Jit niet gebeurd^, wildql de agen^ den naam van een ^er bestak ken ^studenten opschrijven. Een andere student trok h’em het notitieboek uit de hand. Tegelijkertijd werden hem vuistslagen in het gezicht gegeven. De Agent, Werner geheeten, verweerde 2^h zoo goed hij kon en pakte den student Burkbüchler bij den kraag. Daarbij sloeg hij metr jie vuist om zich heen, om de aanvallers af te weren. Toen dit niet hielp en Burkbüchler opnieuw op hem lossloeg, trok de agent zijn sabel en zwaaide die om zich heen. Daarbij ontviel de sabel aan zijn hand, die vervolgens op verzoek van Wer ner door een tcfeschouwer werd weg genomen. Daar Burkbüchler en een andere student Werner nu bij de keel grepen, de kleeren van het lijf rukten, dreigde Werner te zullen schieten, als men hem niet losliet. Dit herhaalde hij nog eenmaal, maar zonder gevolg. Toen loste Werner drie schoten op Burkbüchler. Deze liet hem na oenigen tijd los en zakte toen in een. De an dere studenten wilden Werner opnieuw aangrijpen, zagen hier echter van af, toen de agent hun met de revolver in de hand tegemoet trad en verscheiden andere politiebeambten toesnelden. Burkbüchler bezweek in het hospi taal aan de bekomen wonden. Den agent werden eenige tanden uitgesla gen, bovendien was hij aan het hoofd op verscheiden plaatsen gekwetst. door haar rouwmoedige bekentenis een nieuwe toenadering tussehon haar en hem had willen bewerken. Zij zou hem dadelijk bewijzen dit niet het geval was. Tot iw|g had zij het denkbeeld van een lijk met lijks, iets ontzettends van zich schoven; nu was zij besloten 1 nog heden het jawoord te geven. O, had zij toch de waarschuwin gen van wijlen haar man opgevolgd, hij had gelijk, groot gelijk gehad. Daar had zij nu toegegeven zoo’n zoogenaamd beter gevoel, wat was het gevolg. Zij zag zich beleedigd, aff&wezen, verkeerd begrepen en op een manier, die haar het bloed als vuur door zie aderen joeg. In de zaal zich op het laatst paar. Katharina bemerkte het en elke nieuwsgierige blik trof haar als een ondraaglijke vernedering. Hacklen die lieden misschien eenig vermoeden van hetgeen er tusschen haar en Waldenburg was voorgeval len en verheugden zij zich nu over haar nederlaag? De plaatsen van Katharina en Wal denburg waren in de onjniddelijko nabijheid van den hertog. Als Ka tharina een weinig voorover boog zag zij tusschen twee bloemstukken het blozende gelaat der prinses, die Waldenburg bood zijn dame arm en maakte zich gereed om volgen. Katharina oogenblik hier sleep VCITE3I. :e THEEËN worden verd in verzegelde ’1 j van vijf, twéé en ilf en een Ned. ons i irmelding van Nom- 1 n Prijs, voorzien van staand Merk, vpl- le Wet gedeponeerd, h tot de uitvoering geeerde orders aan- md, r. C. BIJL, REEBAART Lz. opruien en misleiden en een groot deel van het volk volgt hen slechts met tegenzin. Te Tirana zijn een 400-tal Muzelmannen, die niet mede wilden doen aan den opstand, gevangengezet. Maar de gansche oproerige beweging zal vanzelf verminderen en ten slotte geheel verdwijnen. Toêrkan pasja hoopte ook, dat de mogendheden het vorstendom Albanië zouden willen blijven steunen. Do verwijten, die men aan don prins van Wied doet zijn niet gerechtvaardigd. Op het oogenblik heerscht er een misverstand, maar dat kan niet duurzaam zijn. Ik stol mij (Je toekomst van Albanië niet voor zonder den prins, zeide Toerkan, die Vorst van Albanië moet blijven. liet haast ongeloofelijke bericht komt uit Durazzo, dat het Albanco- 8che „Ministerie” zich thans om hulp gaat wenden tot... Essad Pasja. Mis schien is dat wol hot zotste wat in heel de Albaneesche tragi-comedie werd uitgehaald. Ook in kringen, waar men tot dus ver don arbeid der Nederlandsche of ficieren in Albanië zoo eer- en roem vol voor ons vaderland achtte, dat men deze officieren daar wilde la ten blijven, zal men thans wel gaan vinden, dat het nu welletjes is. Het is te hopen, dat op het oogem km de hun het daartoe lippen te voorschijn. „Wat stonden mijn lieve vrienden op den üitkijk,” vervolgde zij heftig. „Het was wel aardig geweest, ais die aanmatigende mevrouw von Hal ten met een overgeschoten geheim raad aan tafel had moeten gaan, om dat haar eigenlijke cavalier om of andere reden genoodzaakt voor het souper te vertrekken, waarom is u niet op dien inval komen? Ik kan u wel twintig loofwaardige uitvluchten op de, vin gers voortellen. En zelfs, al was uw reden niet gegrond geweest, wat had dat gehinderd? Iniroers niets Ik ben in den loatsten tijd eenige ma len zoo vreeselijk onbeleefd jegens u geweest, dat ik van u geen conside ratie mocht verwachten. U heeft rid derlijk gehandeld! dat erken ik en ik dank u daarvoor. Ik verzoek u, ga niet van mij heen als een vijand, wanneer binnen korten tijd onze we gen voor immer uit elkander zullen gaan. Waarschijnlijk ga ik ver van hier en keer misschien nooit weder... Maar ik had gaarne dat u mij in vriendelijk aandenken hield. Wil u mij mijn talrijke dwaasheden ver geven?” Zij zag er bekoorlijk uit, terwijl zij Waldenburg zoo met bijna ern stige schuchterheid aankeek, maar de ernstige man stond niet meer zoo als vroeger onder de betoovering van haar schoonheid. Hij had haar een door een der generaals aan tafel ge leid was. De jonge den en heim Imido meende Katharina te bemerken dat tusschen haar en Waldenburg een blik vah geheime verstandhouding werd gewisseld. Het trok de aandacht, dat mevrouw Von Salten bijna niet met haar buur man sprak, echter des te meer met Iserstein, die juist tegenover haar zat. Ondanks zijn geblazeerdheid was de prins toch een gezellig prater Waldenburg deed volstrekt moeite om zich ook eens te hooren. Op een gegeven oogenblik trad de kamerdienaar van don hertog achter den stoel van zijn meester en fluis terde dezen iets toe, dat een wonder bare uitwerking op den ouden heer uitoefende. Mot jeugdige vlugheid sprong hij op en snelde hoen. Een oogenblik later keerde hij terug met een jonkman van ongeveer vijfen twintig jaar, wiens gelaat een. groote gelijkenis met dat van den hertog vertoonde. Het bericht van de onverwachte komst des prinsen was intusschen on der de gasten verspreid; men was opgestaan en drong van allo kanten om hem heen. nog steed De orij fich mee bei^ je higevaardigd'ém I omjl de verplicntj pe tegenwoordige i liö^ton, j opvolger, et z>jq bly] heU_ bë^eging, van 20) Ook den de anderen te draalde echter. „Laten wij nog ilr Ari’AWkti het gedrang.” Zij bleef een oogenblik bij een se ring staan en boog een tak omlaag om de geur der bloemen te genieten. „Hoeveel lentebloemen hier in het hartje van den winter sprak zij luid en na rondgezien te hebben of iemand hen beluisterde, voegde zij er zacht bij: „Dank u!” „Waarvoor, mevrouw?” Zij sloeg haar schitterende op en zei: „Waarom veinst ge nu? Denkt ge, dat, ik niet weet, welk offer ge bracht door den plicht te vervullen, dien dat citaat je heeft opgelegd?” Met een toornige beweging wierp de bloemen weg, die zij in de hand hield en zijn verzekering, dat hij het voor een groote eer hield om tafel te mogen geleiden, een spotlachje op haar

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1914 | | pagina 1