>s
an Nonneneer"
:kg
mini
I
ff
4
li
i
'li
F”
Zaterdag 4 Juli 1914.
53e Jaargan
behalve Zon
en
MP EN
Telefoon Interc. 82.
Telefoon Interc. 82.
TAMI MAU’S
Eerste Blad,
s 3s= e zx
Amsterdam.
Had.
miLLLIO}
Prinses of Gravin.
i^tzd-a-.
I*
3LEN
V'-
ter’
onwater.
Ia
n
JAM
ELST BIJ ARNHEM.
E
o. 12519.
ï©"UL"ws- exx voor G-otjlcLsl exx Ozxxstxelcezx-
Verschijnt dagelijks
ÜMMÜIlBl
Feestdagen.
Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON.
I BALANS 1913-1914.
aEjSsptiuiS
dft
hot
we ons
en
en
de
wij
sa-
de
in
laten
ge-
deze
de
zoo’n
zich
(Wordt vervolgd.)
nkman 4Zn., Goud».
riep de her-
ende scheikundige
he Tandartsen en
rk
ste voedingswaarde
?n Meda-Ute*.
ren
ter
Dit nummer bestaat uit twee
bladen.
re-
ba-
dan
zich uit in vriéndelijke
de
doch
weinig
t te-
schoone,
in
Re
de
te
haar.
te Tilburg.
Af. nULOJfJEJr
8, Gouda.
d.e TlTiqTT1
,En waarom, Hoogheid. Ben
te beschermen
is dat dan
aan
mr. Cort
waar
i
Ifl
I
op
gaan rusten en
de mogelijkheid
„vreiooi u auir
„Daarvan bon ik overtuigd, na het
geen prins Leopold mij gezegd heeft.
Eigenlijk houdt hij bijna evenveel
van u als van zijn zoon en zijn lief
de tot u zal hem zeker bewogen om
allo overwegingen terzijde te zetten.”
hm»., Wz
iu«an. dar Tietorid tr*H
*-><«. ZmMMmA
ken. Met een
gezien,
menseh
een triomfeerendé glimlach op
vaal gelaat merkbaar.
Bij dien glimlach gevoelde Katha
rina, dat haar kracht gebroken was;
en kwam plotseling een onuitspreke
lijke angst over haar; een krampach
tige huivering voer door haar leden.
Iserstein bracht haar naar een
plekje, dat aan alle zijden door hoo-
ge planten beschut was.
Overspannen zonk zij in een fauteuil
neer, doch toen hij haastig naast
haar wilde gaan zitten, zet ze
„Het is hier toch koel; wilt u Zoo
goed zijnmijn bornoe uit de garde
robe te halen?”
Zij luisterde naar het wegstervend
geluid zijner voetstappen; toen stond
zo op en wilde vluchten Doch dan
dacht ze weer aan Waldenburg, aan
den,
van
man
vonden.
Treub bleek de man, dien men
noodig had voor Talma’s eigenaar
dige erfenis. Zijn werkkracht bleek
verbluffend; aan hèm zal ’t zeker
niet liggen, wanneer de sociale voor
zieningen niet tijdig gereed komen
om Talma’s staatssocialistische en
bureaucratische regelingen overbodig
te maken.
Treub’s ouderdomsrente werd in
gediend, boven verwachting spoedig.
Reeds verscheen het Voorl. Verslag
renwij geregeld
logen ontvaflgön v»in
ncerten, vepnak*'
deze dan in onze
Iden.
PRIJS VAN HET ABONNEMENT:
Per kwartaal
Idem franco per post
Met Geïllustreerd Zondagsblad
Idem franco per post
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau:
Markt 31, bij onze Agenten, den Boekhandel en de Postkantoren.
o„de vroolijke
die bij het souper tegenover hem ge-
Iserstein was te goed met haar af
wisselende luimen bekend om zich
door haar zwijgen te laten ontmoedi
gen. Zijn besluit stond vast, nog he
den moest hij weten, of hij te hopen
ke succes, waarmee dit pogen, naar
luid van de berichten uit de Staats
commissie bekroond wordt, bedrogen
zou zeker uitkomen hij, die nu
zijn lauweren zou
eerst in 1917 met
van een verkiezingsstrijd ging reke
nen.
b Genoegen*, 8 uur,
elijk Muziekcorps.
uw- en Woningtoe-
Onderstandscommis-
»g-»
nDe Róunie” 8 u.
afd. Gouda, Volks-
Drankmisbruik.
I nDe Reunie* 8’/j
e Alg. Verg. „Arnold
en op korter moet men
tijd steeds voorbereid zijn.
Daarom is een terugblik en oen
blik in de toekomst dubbel gewenscht.
Immers, met een Eerste Kamer,
'jolilieken zin vijandig aan de
Bearing on tie meerderheid in
Tweede Kamer, heeft men steeds
rekenen met de mogelijkheid van een
politieke attaque in de Kamer van
i vijftig en dit te meer, wanneer deze
mogelijkheid zoowel in deze Kamer
als in de pers der kerkdijken reeds
I spoedig na het optreden van het vrij-
I zinnige Kabinet dreigend is uitge
sproken.
Nu is do kans op oen conflict mpt
de Eerste Kamer wellicht geringer
geworden door het sympathieke po
gen van den heer Cort' van der Lin
den om den schoolstrijd tot een goed
einde te brengen en het aanvankelij-
zijn koele glimlach en zijn koude
hoffelijkheid; dan kwam haar trots
weer boven... k'oei, hoe laf was zij!
Hij zou niet medelijdend glimlachen
om een liefde, die hij versmaadde.
Neon, zij wilde niet langer voor zich
zelve ontkennen, dat zij hem bemin
de... en dat zij v roes el ijk lexxl door
jaloezie. Haar trots was gebroken.
Zij sloot de oogen on bemerkte nau
welijks, dat heete tranen langs haar
wangen stroomden.
Het gedruisch
schrikte haar
reeds
van naderende voet
stappen schrikte haar op. Was Itter-
stein nu reeds lenig Zij gluurde
door de bladeren van haar schuilhoek
en zag de prinses met Waldenburg
aan den ingang staan.
„Er is niemand hier”, sprak hij.
„Is u daar zeker van?”
„Zeer zeker,” antwoordde hij.
„O, God, wat ben ik bevreesd!”
„En waarom, Hoogheid. Ben ik
flan niet hier om u
En wat u doet...
groeten misdaad?”
„In de oogen van mijn oom zeker”.
„Hij zal toegeven.”
„Geloof u dat?”
GOUDSCHE COURANT.
goed te welen, wat de lachende groot
beduidde, die hij zijn lief nichtje toe
wuifde. Toen verliet hij met Tres-
kow en ©enige andere hoeren de zaal
terwijl Waldenburg behendig manoeu
vreerde om in de nabijheid der prin
ses te komen.... Daar stond hij reeds
naast haar.
Katharina brak onmiddellijk het
gesprek af, dat zij met de haar om
ringende boeren, voerde. Zij zeide tot
Iserstein:
„Het is ondraaglijk warm,
wij een weinig rond wandel en.’
De prins was verrukt over
onderscheiding, te meer daar hij nu
gelegenheid kroeg om haar de beslis
sende vraag eindelijk te kunnen voor
leggen.
Hij putte
gezegden, terwijl hij haar door
aangrenzende zalen geleidde;
Katharina bleef ernstig en
spraakzaam; zij was precies het
gendeel van de vroolijke erh.
kK -
zeten had.
pen,
aanvankelijk wat vreemd
tieko geharrewar, niaaT
en
tige herziening van 'de vermogens- en
inkomstenbelasting naar de Eerste
Kamer te brengen (die haar, na
eindstemming in de Tweede Kamer,
waarbij velen van Rechts vóór stem-
wol aannamen zal), een daad
mood, waartoe Heemskerk-Kolk-
in 5% jaar geen gelegenheid
tog nu uit, terwijl hij zijn zoon op
den schouder klopte, „beken hot nu
maar, dat telegram was een krijgs
list”.
„Natuurlijk,” lachte de prins. „Ik
vertrok tegelijk met het telegram, maar
ik vorderde niet zoo snel en heb nu,
pardon voor mijn prozaïsche beken
tenis, oen gedachten honger meege
bracht.
In een oogenblik tijde waren alle
gasten weer aan tafel gezeten en het
souper word voortgezet. Onmiddellijk
na afloop daarvan nam Waldenburg
afscheid van zijn tafelgezellin en Ka
tharina zag hem met prins Leopold,
zijn intièmen vriend, in een venster-
nis van de balzaal plaats nemen.
De prinses was eveneens in
zaal. Aan den arm van haar oom be
woog zij zich van de eene groep
naar de andere. Katharina zag hen
druk met elkander spreken, maar
zij bemerkte tevens, dat de oogen der
prinses telkens weer op de venster-
nis gericht waren, waar prins Leo
pold met zijn vriend was.
Natuurlijk! Daar werd over haar
levensgeluk gehandeld. Waarschijnlijk
wendde Waldenburg al zijn welspre
kendheid aan om den prins voor
zijne plannen te winnen en door hem
op den hertog invloed uit te oefenen.
Daar kwamen de beide vrienden in
de zaal terug, Brins Leopold zag er
zeer vroolijk uit; zijn oogen zochten
de prinses en Katharina meende zeer
was hem dit niet kwalijk te nemen.
De reeks van zalen eindigden i
den wintertuin, die voor de versie
ring der balzaal heden het grootste
deel zijner planten had moeten af
slaan.
Werktuigelijk was
hem voortgegaan; zij wist, wat hij
wilde en zij streed niet langer tegen
even
dood
haar
mand ’t tevoren zeggen
gaan zal, we zullen dan
kiezers moeten kunnen komen,
der dat men ons verwijten kon,
’t onze schuld is, dat het schip,
vlak voor de lading gelost kou wor
den, lek werd en zonk.
Ons vrijzinnig, zij ’t extra-parle-
mantair, kabinet zal zijn verantwoor
delijkheid gevoelen, al is hot aan
geen program van partij of partijen-
groep gebonden.
Het Kabinet staat ontegenzeggelijk
fn zooverre sterk, dat het een uit
komst in don nood was, een uitkomst
in den nood, ontstaan door do so-
fiaal-democraten, die liever kant-lid
bleven dan moe te bouwen aan oen
constitutioneel ineerdorheidsministeric.
Het Kabinet kan bij scherpen aan
drang van Links, met name bij de
gewenschte opname van do bedeel-
den in d<\ ouderdomsrente, weigeren
en den critici toevoegen: Mijne Hec-
21)
Brins Leopold begrootte allereerst
zijn nicht en drukte een langen kus
op haar klein© hand.
„Mijn beste zusje, wal ben ik
lukkig je weer te zien!”
„En ik niet minder”.
Zij vond geen andere woorden,
maai’ uit haar oogen straalde hem de
zuiverste vreugde ten deel en haar
hand beefde in de zijne.
Men vond deze bartelijke begroe
ting zeer natuurlijk. Immers, zij wa-
opgegroeid als broeder en zus
en de broederlijke toegenegenheid
van don prins jegens zijn knappe
nicht was voor niemand een geheim.
Het duurde eenigen tijd, eer de
storm van begroetingen, voorstellin-
W,en vragen voorbij was.
D» komst van den prins was een
groote verrassing. Nog den vorigen
«rond had hij zijn vader per tele
gram gemeld, dat hij door dringende
Msigheden verhinderd was het schoo-
ne familiefeest bij te wonen en dit
bericht was voor den ouden heer een
bittere teleurstelling geweest.
„Schelm die je bent,” riep
Troonrede van een Staatscommissie
voor het onderwijsvraagstuk niet met
ironie ontvangen door de Roomsch-
antirevolutionaire pers! „Non possu-
mus”, wij kunnen (willen) niet, zoo
heette ’t van alle kanten. En onder
wijl ging Cort van der Linden rus
tig zijn gang, zoodat de Staatscom
missie weldra aan ’t werk kon gaan.
Hoe is daarna alles veranderd! Men
hoopt thans ook van Rechts op -een
eindelijke oplossing Van het vraag,
stuk, dat te lang reeds onze politiek
bedierf en mocht het gelukken, dan
zal het Kabinet-Cort van der Linden
reeds alleen hierdoor een eerezuil
verdiend hebben, waafop geen Kabi
net van Rechts nog aanspraak kon
maken.
Wegens het onderwijsvraagstuk
werd de sociale en financieel© voor
ziening op den voorgrond gesteld.
Do financiöele misère werd duch
tig aangepakt. Bertling, de groene
parlementariër, op wien men ’t voor
al gemunt had, wijl hij gomakko-
lijk klein te krijgen, zoo niet te wip-
zou zijn, was voorwaar
in het poli-
o hij zette door
wist binnen een jaar een krach-
van 'de
naar
«hnitem - X
PRUS DER AD VERTENTIËN:
Van 1—-5 gewone regels met bewijsnummerf 0.55
Elke regel meer0.10
Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend.
Dienstaanbiedingen per plaatsing van I5 regels f0.35 bij vooruit
betaling elke regel meer 6 ets. Reclames f 025 per regel.
Groote letters en randen naar plaatsruimte.
fe Der traditie en onze toezegging in
Bons laatste parlementair overzicht ge-
I trouw, moge, nu het parlementair
f seizoen, wat de Tweede Kamer he
lp treft, gesloten is, de „balans” opge-
I maakt worden.
I Eenerzijds is het na één jaar
georen nog te vroeg voor een
t 'lans. Een eindbalans kan ’t
ook niet zijn. Wèi een voorloopig
f overzicht na een eerste seizoen, dat
zeker stof geeft tot overpeinzing.
We kunnen ’t ons haast niet voor
stollen, dat ’t Kabinet van mr. Cort
van der Linden reeds een jaar aan
hot bewind is (althans een parlemen-
tair jaar).
Dat is één van de vier jaren, waar
uit een normale wetgevende periode
bestaat. Want» op langer dan 4
jaar mag geen Kabinet, dat na een
algemeene stembus optrad, rekenen
- (Heemskerk trad tusschentij<ls op
had daarom 5% jaar voor de boeg)
in onzen
ren, doet G ij ’t dan! Maar het Ka
binet weet ook, dat de S.D.A.P. na
Zwolle deze mogelijkheid afsneed en
het zal dus, wij zijn er van over
tuigd, loyaal er toe medewerken, dal
de groote wenschen, die in 1913 den
strijd bepaalden, niet door de houding
der S.D.A.P. in ’t gedrang zullen
komen.
Het volk vraagt iets amlers en
heeft het recht iets anders te vragen
dan dat er, na zoo vele jaren wach-
tens van de Staatspensioneering door
allerlei o, zoo hooge politiek, niets
terecht kome. Zoo iemand, dan zul
oen Treub dit diep beseffen en daar
om kunnen wij geen oogenblik aan
nemen, dat hij zich zou blijven ver
zetten tegen den wensch, van alle
zijden in de Kamer geult, om do
bedeelden in zijn wet op te nemen,
waardoor deze geheel zal beantwoor
den aan den verkiezingscry van 1913,
een ouderdomsrente aan alle bc-
hooftigen.
Zien wij hierin goed, dan slaat
o.i. het Kabinet sterk, althans zeer
veel sterker dan een jaar geleden.
Er zijn nog moeilijkheden genoog.
Men deuk o ^.slechts aan do mililaiw
quoeslie, vooral voor onze Indische
bezittingen.
Maar wij weigeren te gelooven.
dat men niet allerzijds zou inzien,
hoe ongeoorloofd hot zou zijn oen
Kabinet om bolrekkelijk ondergeschik
te quaesticH (welke bij verandering
van regeoring housch niet zoo voel
beter zouden opgelost worden) niet
in do gelegenheid tostellen ons land
een oplossing te brengen van do
onzalige sehoolquaeslie, van de even
zeer reeds te oude kiesrêchtvraag
en van hel tergend „oud en arm”.
Onze organisatie verbeterd, vrien
den, en ons geschaard om het Kabi
net-Cort van dor Linden, dat in ilo
goede, echt-vrijzinnige richting koerst!
der Kamer er over en dat binnen éón
eigenlijk in jaar regeerens.
Hoe zal ’t daarmee gaan
Wij ontveinzen ons geenszins
moeilijkheden, die hiermee rijzen kun
nen, neen, die vermoedelijk rijzen
zullen. Men weet ’t, Talma’s ambt
genoot, mr. Regent, nam ’t in de
Eerste Kamer niet alleen voor Tal
ma's dwangverzekering voor den
ouden dag op, maar ging zelfs zoo
ver, door voor ’t ontwerp in behan-,
deling was, den oorlog aan Treub’s
ouderdomsrente te verklaren en te
gen dit hoofdprogrampunt van het
Ministerie de meerderheid van de
Eerste Kamer in ’t Jiarnas te roe
pen.
Dit was voorbarig, ontijdig, zeker,
maar het was een Waarschuwing en
een ernstige, die wij allen hebben te
overwegen. Zet Regout door en
krijgt hij de geheele coalitie mee,
dan is er iu de Kamer van vijftig
geen houden aan.
I» die mogelijkheid hebben
in te denken.
En al weten we niet en al kan nie-
hoe 't dan
Voor de
zon
dat
Wanneer men terug ziet op het jaar,
dat nu achter ons ligt, dan zal ’t me
nig eenvoudig man van Rechts reeds
treffen, dat het Ministerie ’l een jaar
heeft volgehouden! Wie zich de ont
vangst herinnert door de meeste
rechlsche organen aan het nieuw
optredend Kabinet bereid, moest wel
den indruk krijgen, dat dit geen
„blijvertje” kon zijn. Het waren
een stelletje stumperde, die oen ho-
peloozc taak begonnen waren en die
vandaag of morgen vanzelf zouden
bezwijken.
Hoe anders is ’t uitgekomen I
De heeren ministers vielen tegen,
bleken van een heel ander kaliber
tezijn dan men gehoopt had.
En Bertling dan? hooren
reeds van Rechts ons toevoegen. Een
oogienblik geduld s.v.p.!
Niet alleen bleek het Kabinet
mengesteld uit mannen, die stuk voor
stuk do vergelijking met hun voor
ganger kunnen doorstaan, maar ook
als geheel bleek ’t in don waren
zin een Regoering, die weet
wat zij wil eu haar wog weet te
gaan, dien zij zich afgebakend heeft.
Hot bleek oen Ministerie met r e -
gecrkracht. Eene kracht, welke
het voor en goed deel ontleent
de figuur van den t Premier,
van der Linden, die zich een i
staatsman heeft getoond.
Hoe werd de aankondiging in
f 1.25
n 1.50
1.50
1.90
gen.
of te ,vreezen had. Aan de mogelijk
heid van een afwijzend antwoord
dacht hij bijna niet meer en na de
duidelijke manier, waarop Katnarina
hem dezen avond onderscheiden had,
Katharina naast
voortgegaan; zij wist, wat
het lot, dat haar echter toch
vreeselijk voorkwam, als de
zelf. Een ijzige rilling ging
door de leden, zij gevoelde het bloed
uit haar wangen en haar lippen wij-
0og0pg]ag had Iserstein
dat in den wintertuin geen
aanwezig was en daarbij was
zijm
