INGAS. L SMITS, dues root m m m wcht op’(MERK te lettel t Magazijn van «SWAAYZONEN RINCBUM. I LIGHT EEP aanbiedingen lEREEv. I )NGAS De Oorlog. - Donderdag SO Augustus 1Ö14. en Telefoon Interc. 82. Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON. Telefoon Interc. 82. FEUILLETON Befje. he Courant rit tuccei. vertenliën kosten slechts ooruitbelaling jenhauisl. r 48. Gouda. lo. 12556. chtig licht hebben? KENNISGEVING. KOOIJ Kz, 53e Jaargang.- £Tieu.-w-s- ezx -^.ó.-v-ertexxtïe'bla.d. voor G-o-clc9.su ezx Oma-strelsceyx.. Verschijnt dagelijks behalve Zon- en Feestdagen. imesteïn s Inkt irVmdelijk de BESTE i ;n ONSCHADELIJk ■’S attend aan het Bureau voldoening melding zou 20) een de XI. kan een die Brinkman Zn., 1-^ welke terug- In oor* ge* een PRIJS DER AD VERTENTIËN: Van 1—5 gewone regels met bewysnumper. light Uw huls doen i Uw werk verlichten. Zij van verontwaar- nietewaar- bben in de -f 0.35, voor elke regel Hij aan- ïgericht 1879.) ijzeren Op de nade- ledenmorgen, de Belgen de stellingen om Toen de DER SLAVERNIJ iwerk wordt te niet Ira Sunlight bet huis It. ren, tegels, muren, uuc. door en door maken ie Sunlight ■te en voordeeligste niet in ons voordoel, i.en oude regel, die overat in acht genomen werd, ineid dat de uitbarsting van een oorlog onderdanen van net vijandelijk land ten ich tot JAC. KOOIJ Ka. te Wieringerwaard, e belast met het instal- eenige an- van ma njaar van recht gezag uitoefenen ook geen sanctie bij de niet-nako- Hotlmann was in een goeden praatte gezellig. Op eens echter ^RICHTINGEN WELKE GEVAAR, SCHADE OF HINDER KUNNEN VEROORZAKEN. BURGEMEESTER en WETHOUDERS nn GOUDA, Gezien art. 8 der Hinderwet:» Doen te weten Dat zij vergunning hebben verleend aan de N. V. Koninklijke Stearinekaarsenfabriek „Gouda” en hare rechtverkrijgenden tot het uitbreiden barer inrichting, dienende tot bewerking van kaarsenpit, door tijdelijk een gieren gebouw te stichten op het perceel aan de Hooge Schielandsche Zeedijk ka- dastaal bekend sectie E No. 128a. Gouda, den 19 Augustus 1914. Burgemeester en Wethouders voornoemd, R. L. MARTENS. De Secretaris, J. VAN HEUSDE. lang is dit werk door le met het grootste erd. n kosteloos. Md, WIERINGERWAARD. Deze THEEËN worden geleverd in verzegelde tkjes van vijf, twee en n half en een Ned. one et vermelding van Nom- Ler en Prijs, voorzien van 3 ven staand Merk, vol- ans de Wet gedeponeerd. Zich tot de uitvoering an geeerde orders aan- evelend, J. C. BIJL, BREEBAART U. cn telde het geld nauwkeurig; het was Met een bedrag van negenhonderd en zestig gulden, allemaal geld, (fikt hij in het laat- Van 1—5 gewone regels met bewysnumyierf 0.55 Elke regel meer0.10 By drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend. Dienstaanbiedingen per plaatsing van 15 regels f0.35 bij vooruit betaling, elke regel meer 6 ets. Reclames fü.25 per regel. Groote letters en randen naar plaatsruimte. GOUDSCHE «WJKANT. De speciale correspondent van het Vad. seint dd. 19 Aug. van af de Brabantsche grens Ik heb hedenmiddag een tocht ge maakt in de richting Antwerpen en ontmoètte daar tal van vluchtelingen uit Leuven vluchten geheele families het was een vreeselijk gezicht geheele gezinnen te zien binnenkomen blwets- voets en dikwyls zonder de noodige kleeren. Tirlemont (Thienen) is vol gens hun verklaringen gedeeltelijk afgebrand, terwijl Blauput, een voor stad van Leuven, ontruimd is. Ook in Leuven bevinden zich zoo goed als geen menschen meer. In Brussel heerscht een ontzettende agitatie. Door verschillende ejgenaars van kweoke- rijen zijn de terreinen ter beschikking gesteld voor vluchtelingen, die daar hun kamp opslaan. Van de Limburgsche grens. Men schrijft uit Maastricht, aan de N. R. Ct. dd. 19 Augustus: Het drama is nog niet af gespoeld. Van alle kanten kwamen er heden nog vluchtelingen in de stad. Hedennamid dag van den kant van Wyk uit Vise, van de Brusselsche poort uit Bilsen en van den kant van Sint Pieter uit de dorpen Halambaye en Haccourt, Lateh wij daarover spreken, als ik in het bezit ben van de middelen om te beloonen. En uw schoonheid dan? zeide hij, zijn arm om haar middel slaande. Houdt u bedaard, vermaande zij, zich losrukkende. Men moet een vaste hand hebben, als men het testament van stervende verzegelt. in, aile bui- beschermmg der wet stelde en handel met den vijand verbood. Dit was het ge volg van ue opvatting, dat oorlog met een strijd tussenen de staten was, inaar uisschen de volkeren en de onderdanen, waardoor tot in de uiterste graad do slachting of gevangenschap van de over wonnenen door de Overwinnaars werd ge rechtvaardigd. Het is een van Rousseau’s mooiste daden, dat hij de eerste was om een krachtig protest uit te spreken tegen deze afschuwelijke opvatting en sindsdien komen wij steeds meer tot net begrip, dat oorlog een zaak is tusschen staten, niet tussclien menschen. Toch heerscht nog in-de Vereenigde blaten en in Engeland de meening, dat het een overtreding is met den vijand handel te maken met oorlogsmateriaal en al beteekent het beëindigen ervan de werkloosheid van duizenden onzer bur gers. Vele andere landen, waaronder Huitschland en Uostenrijk, staan allen han del met den vijand toe, voor zoover deze niet speciaal verboden is. Het zou een teeken' van vooruitgang zijn, als wij den- zelfden regel volgden. Sinds eenige dagen hebben velen ge vraagd wat -de waarde volgens internatio naal recht was van een dergelijke trans actie als de vermelde koop van de Goe- ben door Turkije. Het punt is moeilijk. De declaratie van Londen bepaalt dat de overdracht van een vijandelijk schip aan een neutrale mogendheid na den aam vang der vijandelijkheden nietig Is, indien die overdracht plaats vond oui te ontkomen aan de -.gevaren, waaraan zulk een schip is blootgesteld. Maar dit artikel slaat waarschijnlijk alleen op koopvaardijsche pen; bovendien heeft Lhgeland de Decla ratie van Londen niet bekrachtigd, en Engelsche gewoonte heeft de overdracht aan een neutrale mogendheid gedurende den oorlog gedoogd. Het is juister te zeg gen, dat er geen positieve regels van in ternationaal recht zijn, die slaan op een geval als van de Goeben, waaruit we zouden kunnen afleiden wat de beteekenis van den koop door Turkije is.' Het zou ons in de eerste plaats, in geval van een overwinning aan onzen kamt, beletten de Goeben als een deel van onze oorlogs buit te veroveren; ten tweede zou het Duitschland zooveel meer geld geven ge durende den oorlog. Als wij dat willen, zijn wij volkomen gerechtigd, een daad die dergelijke gevolgen heeft, onvriend schappelijk te beschouwen en van onzen kant allo tegenmaatregelen te nemen, die wij wenschelijk achten. Maar wij moeten hierbij twee dingen niet vergeten, nl. dat het alleronwaarschijnlijkst is, dat Turkije werkelijk de koopsom zal betalen geduren de den oorlog en dat zij de Goeben be- deze zich een uitweg moeten zoeken, oost* waarts, waar zij eenigen vasten voet hebben of noordelijk, naar de Nederland- sche grens, waar zij zich als op neutraal terrein komende, zullen moeten laten ont wapenen. In dat geval zal de Duitsche hoofd* macht een anderen weg zoeken om Fran* krijk binnen te trekken. Uit een intervieuw van een gezagheb bend persoon, zeer bevoegd in militaire zaken, voorkomend in het Handels* blad van Antwerpen, vinden wij de meening weergegeven, dat, hoe de uit» slag van dezen oorlog ook moge zijn, het onafhankelijk bestaan van België als een zekere zaak moet worden beschouwd. Indien de officieele mededeelingen van Fransche zijde juist zijn zouden- de Duit sche troepen in den Elzas in groote wan orde naar het Noorden en Oosten zijn teruggetrokken. Naar van Duitsche zjjde is erkend, hebben de Duitsche troepen in de Vogezen, bij Schirmack het veld moe ten ruimen met achterlating van enkele stukken geschut en machinegeweren. Ter zee hebben, naar de berichten meld den, gevechten plaats gehad waarvan de bijzonderheden nog niet bekend zijn, het zuidelijk deel der Noordzee zijn logsschépen waargenomen. Het door Japan aan Duitschland stelde ultimatum, gelijkstaande aan oorlogsverklaring is thans van Duitsche zijde officieel bevestigd en daarbij is te kennen gegeven dat Duitschland niet aan de wenschen van Japan wil tegemoet ko men. Ook in Azië zal dus de strijd ont brande^. De oorlog en het internationaal recht. In éen Engelsoh blad is een breedvoe rig artikel verschenen over de oorlog en het internationaal recht, waaraan wij het volgende ontleenen: De oorlog duurt nog slechts enkele dagen en alreeds heeft zij enkele vragen van internationaal recht naar den voorgrond gebracht. Om te be ginnen bij het begin de manier, waar op een oorlog aanvangt. Velen hebben voorspeld, dat voortaan geen staat zich zou bekommeren om de ceremonieele ver- tooning, nadat de Japansche torpedoboo- ten werden uitgezonden tegen de Russi sche vloot, voordat de oorlog verklaard was. Als men daartegen aanvoerde, dat de .groote machten alle een tractaat getee- kend hadden, dat zij den oorlog zouden aankondigen hetzij door een oorlogsver klaring, hetzij door een ultimatum, ant woordde men, dat geen staat onder den drang van den oorlog de moeite zou ne men zijn verplichtingen van internationaal recht in acht te nemen. Ondervinding het eenig bewijs in dit geval leerde anders. Ieder van de oor logvoerende naties zorgde er voor vroe gere vriendschappelijke relaties af te bre- De Duitschers in België. De opmarsch naar Brussel. BRUSSEL, 19 Aug. Indien de Duitschers niet nog feen groote neder laag lijden, verwacht men, dat zij heden (Woensdag)avond of' morgen in Brussel zullen aankomen. Naar men gelooft, is heden een groote slag geleverd. BRUSSEL, 19 Aug. C ring der Duitschers op hu. besloten de Belgen de st de stad bezet te houden. Duitschers het zware artilleriegeschut in actie stelden, werd het besluit ge nomen, om de Belgische troepen, die op Brussel teruggetrokken waren., de stad te doen ontruimen, ten einde een verwoesting te voorkomen. Zij namen toen stelling op de wegen en in de bosschen naar Brussel leidende, die met de grootste hardnekkigheid zullen worden verdedigd. Zij trokken aan vankelijk slechts terug om strategische redenen. Kort Overzicht Ln den laten avond gisteren kwamen de telegrammen in, die melding maakten van den opmarsch der Duitschers naar Brus sel. Te voren was reeds bekend gewor den dat in het noordelijk deel van Bel gië van 10 tot 40 K.M. van de Noord- Brabantsch-Belgische grens een hevig ge vecht werd geleverd, waarbij de leger machten op een zeer groot front tegenover elkaar zouden staan. Reeds kwamen be richten in dat talrijke Belgische vluchte lingen in Nederlandsche grensplaatsen wa ren aangekomen, die have en goed had- Ben verlaten, uit vrees om eigen lijf te bergen. Duitsche cavalerie bezette onbe schermde Belgische gemeenten in de Kem pen en stelde zich in het bezit van de aanwezige geldmiddelen van gemeenten en posterijen, A ia querre comme A la querre. Uit deze berichten blijkt opnieuw, zoo vla wij reeds als onze meening te kennen gaven, dat een belangrijke Duitsche troe penmacht, welke als voorhoede optreedt van het Duitsche leger, geheel Noorde- iijk-België zuivert van ongewenschte ele menten, waardoor tevens de gelegenheid aan de Belgen wordt ontnomen bij den opmarsch van hot leger in zuidelijke rich ting naar Frankrijk een aanval in den rug te kunnen ondernemen. De groote slag, welke is aangevangen en waarvan op ’t oogenblik waarop wij dit schrijven nog niets naders bekend is, zal, hoe bloedig hij ongetwijfeld zal zijn, in geen enkel opzicht een eenigszins be slissend karakter dragen. Indien de over* winning mocht zijn aan Duitsche zijde, dan zal de opmarsch naar Frankrijk, wel ke het doel is van het leger, direct langs dien weg worden voortgezet; overwint het gemengde leger in België en worden de Duitschers teruggeworpen, dan zullen laakt op de Reg§e- nergens eenige sym- ipreken punt is het m qprlog op den handel en ia*» van het vijandige rijk, ken voordat zij overgingen tot daad van oorlog. Men kan hier niet ders dan met ken, niet alleen om hét feit zelf, omdat er oiC blijkt, dat de regels internationaal al bestaat ming. In verband hiermede is de ontvangst van een voorstel van mr. Gibson Bowles een volbloed minachter van internatio naal recht van beteekenis. Mr. Bowles komt met het voorstel, dat het Britsche Gouvernement zich niet zal storen aan dat artikel van de Verklaring van Parijs, w'aarbij bepaald wordt dat de neutrale vlag vijandelijke koopvaardijschepen •be schermt, behalve wanneer ze oorlogscon- irabpnde vervoeren. Dit is een voorschrift van internationaal recht geweest sedert 85 jaar. Zonder nu nog rekening te hou den met de noodzakelijkheid dat onze schending van dit voorschrift ons in con flict zou brengen met iedere neutrale staat, in het bijzonder met de Vereenigde Staten, is hot duidelijk dat zoo’n daad de ergste slag zou zijn, die wij de geldig heid van het internationaal recht konden toebrengen. De voorsteller heeft niet al leen geen indruk gemi ring, maar hij heeft nerj pathie ontmoet. Het volgende te besprek* effect van dei op de onderdt die binnen onze grenzen zijn. Het is van belang er de aandacht op te vestigen dat de lijst van contrabande (met een onbeduidende toevoeging) en van voorwaardelijke contrabande door ons gou vernement gepubliceerd, identiek is met die van de Declaratie van Londen. Onze behandeling van vijandige koopvaardij schepen in Britsche havens op den datum van het begin der vijandelijkheden Af ter zee op den tijd van de oorlogsverklaring is verwarrend. Op 7 Augustus werd een proclamatie uitgevaardigd ter uitvoering van de voorzieningen van de Vide con ventie van de Haagsche conferentie; maar de toepassing van deze regels werd af hankelijk gemaakt van een ,-,niet minder gunstige behandeling” ten opzichte van onze schepen door Duitschland. Aangezien onze Regeering geen verzeke ring aangaande dit punt gekregen heeft, heeft het iedere speciale bescherming, door deze regelen gewaarborgd, opgehe- ven en is vermoedelijk teruggekeerd tot den ouderen en harderen regel van inter nationaal recht. Daar de Vie conventie van 1907 ons niet bindt tot inachtneming harer voorschriften, maar ze alleen aan beveelt als „wenschelijk” is ons gedrag te dien opzichte in geenen deele een schending van internationaal recht, en ons aanbod aan Duitschland was geheel een welwillendheid onzerzijds. In een andere zaak is de vergelijking worden, zijn oogen glinsterden ongewoon en hij glimlachte voortdurend. Hij gedroeg zich zoo ongedwongen, alsof hij in zijn eigen huis was. Na het souper stak hij een sigaar aan en kwam bij Minona op de sofa zitten, toen Anette den punch had l.innengebracht. Nadat zij van den heer lijken drank geproefd hadden, greep hij haar hand, kuste die en zei: Wel, lieve Minona, nu zult ge toch moeten er kennen, dat ik met den grootstën ijver voor uw toekomst gezorgd heb Hoe koel zijt ge echter tegenover mij! Toch haast ik mij, om u een schat van millioenen in den schoot te werpen, en ik ga daarbij met het grootste overleg te werkaan alle teedere gevoelens van mijn hart leg ik zoolang het zwijgen op. Is dat eigenlijk geen overdrijving van de edelmoedigheid? En verdient zulke belang- looze toewijding geen belooning? Een be- looning met bewijzen van liefde? Die toewijding is niet zoo belange loos, als ze aanspraak maakt op beloo- ning, antwoordde Minona met een glim lach. Ik zeg niet, dat ze aanspraak maakt op belooning; ik zeg alleen, dat ze verdient. Dat is zoowat hetzelfde. En als dat zoo was, zou die aan spraak dan niet rechtmatig zijn? Binnen weinige weken njlsschien bezit ge een kapitaal van vijf millioent Zou het niet wreed zijn, Minona, als ge den man niet wilde beloonen, die den weg tot uw geluk effende?, Is het dan te veel, als ik een (Wonlt vervolgd) Baron h-im en telde hij: Ik hoor iemand komen. Dat zal de schrijver zijn, die ons het couvert brengt. Terwijl de baron in de voorkamer ging «u met mijnheer Knablein af te handelen, irad de jonge weduwe aan het venster en Het haar blikken over het gewoel op de straat zwerven. Het ontbrak de jonge vrouw niet aan ■Mtttberadenheid, om alle hindernissen uit d«n weg te ruimen; maar als zij dacht het waagstuk, dat zij nu ging onder- Beinen, was zij niet zonder bezorgdheid. De baron stoorde haar in haar over peinzingen met de woorden: Ziezoo, Hlea tis n orde, Minona! Hier is de cou- ■i’frt, voorzien van de woorden: „Mijn 'h>te wil". Geef mij nu het valsche tes- ^■teent en het zegel van den graaf. En de schrijver? ■t- Dien heb ik betaald; wij kunnen ■*rust aijn, dat hij zwijgen zal. En wat BBjnijn belooning? vroeg hij, terwijl hij testament in het couvert stak en het ■wiegelde. Men kan zich voorstellen, in stemming mijnheer Knablein den weg naar zijn zolderkamertje insloeg. Ieder oogenblik voelde hij naar zijn borst zak, om zich te overtuigen, dat hij nog in het bezit was van de groote som, die hem nu aan een fatsoenlijk bestaan kon helpen. Hij wilde met de tram gaan, doch herinnerde zich, dat de zakkenrollers met voorliefde in tramwagens hun lange vin gers gebruiken. Hij ging daarom te voet de binnenstad door en stapte zoo flink: door, dat hij in een half uur zijn kamer bereikt had. Zoodra hij de deur op slot had draaid, was zijn eefste werk, een i_ kistje voor den dag te halen uit een oude iinndhkast; dit kistje bevatte zijn spaar penningen. Hij schudde den inhoud op de tafel uit telde het geld nauwkeurig; het lïedrag van negenhonderd en ste halfjaar met arbeid voor mijnheer Vo gel verdiend had. Daar kon hij nu de vijfduizend gulden bijleggen, die hij thuis had gebracht. Het was een vermogen, dat daar voor hem op tafel lag. maakte plannen, hoe hij hot leggen. Eerst Wilde hij Wat was dat? Een gedruisch op trap deed hem ontstellen. Hij meende zachte schreden te booten. Neen, alles was stil. Maar hij was zoo verschrikt, dat hij geen genoegen meer had in het zien van al zijn geld. Hij legde het geld in het ijzeren kistje, zette dit in de linnenkast en begon in de kamer heen en weer te loopen. Zijne gedachten waren vervuld van een schoone toekomst, waarin Mooi- Eefje een gewichtige rol speelde. Wat zou de schrijver in het hoofd hebben? sprak jufrouw Nisser, terwijl zij met Eefje de tafel gereed maakte voor den avondmaaltijd. Hij loopt in zijn ka mer heen en weer als een leeuw in zijn kooi. Terwijl Jeremias Knablein aan zijn ge dachten den vrijen loop liet, zat baron Hoffmann bij de schoone Minona en deed zijn uiterste best om aangenaam en on derhoudend te zijn. Gedurende het souper had hij den heerlijken Rijnwijn duchtig aangesproken; merkbaar vroolijk vertelde hij haar allerlei nieuwtjes en babbelde maar steeds voort! Met angst en verwondering bemerkte Miqona, welke verandering bij haar gast' plaats had. Zijn gelaat was vuurrood gr- schouwt aflP een plaatsvervangster van de twee Dreadnoughts, welke zij in Engeland besteld had, en die door Engeland over genomen zijn. 0 0 RN - HOLLAND. 1 PRIJS VAN HET ABONNEMENT: Per kwartaalf 1.25 Idem franco per postw 1.50 Met Geïllustreerd Zondagsblad1.50 Idem franco per post1.90 Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: Mahkt 31, bij onze Agenten, den Boekhandel en de Postkantoren. paar kussen van uw rozenlippen vraag op afkorting? Hij trok haar aan zijn bor^t en drukte zijn mond op haar lippen. Zij trachtte zich los te rukken, en toen dit niet ge lukte, wierp zij den punch-bowl om. Deze viel in stukken en de inhoud vloeide over de tafel. Onwillekeurig liet hij haar los. sprong op, en gloeiend diging riep zij: Ga weg, dige Op datzelfde oogenblik werd aan de deur geklopt, de portière werd openge slagen en Annette verscheen op den drempel. Ge komt juist van pas, zoide de baron, die zijn kalmte had teruggekregon. Ik ben een* beetje onhandig geweest; het be- m ijs daarvan ziet ge hier op de tafel. Be kommer u maar niet om de schade die ik heb aangericht, lieve Annette, en breng ons nog een tweeden bowl met u w heer lijken punch. Ik ben dorstig cn heb het voornemen me een kleinen roes te drin ken. Minona wilde daar iets tegen inbren- gen, maar de kamenier had in één oog opslag alles begrepen en verdween. Alzoo bleef Minona weer Alleen met den man, wiens vrijpostigheid 'baar had doen ont stellen.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1914 | | pagina 1