INGAS.
L SMITS,
dues root
m m m
wcht op’(MERK te lettel
t Magazijn van
«SWAAYZONEN
RINCBUM.
I LIGHT
EEP
aanbiedingen
lEREEv.
I
)NGAS
De Oorlog.
-
Donderdag SO Augustus 1Ö14.
en
Telefoon Interc. 82.
Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON.
Telefoon Interc. 82.
FEUILLETON
Befje.
he Courant
rit tuccei.
vertenliën kosten slechts
ooruitbelaling
jenhauisl.
r 48. Gouda.
lo. 12556.
chtig licht hebben?
KENNISGEVING.
KOOIJ Kz,
53e Jaargang.-
£Tieu.-w-s- ezx -^.ó.-v-ertexxtïe'bla.d. voor G-o-clc9.su ezx Oma-strelsceyx..
Verschijnt dagelijks behalve Zon- en Feestdagen.
imesteïn s Inkt
irVmdelijk de BESTE i
;n ONSCHADELIJk
■’S
attend aan het Bureau
voldoening melding
zou
20)
een
de
XI.
kan
een
die
Brinkman Zn.,
1-^
welke
terug-
In
oor*
ge*
een
PRIJS DER AD VERTENTIËN:
Van 1—5 gewone regels met bewysnumper.
light Uw huls doen
i Uw werk verlichten.
Zij
van verontwaar-
nietewaar-
bben in de
-f 0.35, voor elke regel
Hij
aan-
ïgericht 1879.)
ijzeren
Op de nade-
ledenmorgen,
de Belgen de stellingen om
Toen de
DER SLAVERNIJ
iwerk wordt te niet
Ira Sunlight bet huis
It.
ren, tegels, muren,
uuc. door en door
maken ie Sunlight
■te en voordeeligste
niet in ons voordoel, i.en oude regel, die
overat in acht genomen werd, ineid
dat de uitbarsting van een oorlog
onderdanen van net vijandelijk land
ten
ich tot JAC. KOOIJ Ka.
te Wieringerwaard,
e belast met het instal-
eenige
an-
van ma
njaar
van
recht gezag uitoefenen ook
geen sanctie bij de niet-nako-
Hotlmann was in een goeden
praatte gezellig. Op eens echter
^RICHTINGEN WELKE GEVAAR, SCHADE OF
HINDER KUNNEN VEROORZAKEN.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS
nn GOUDA,
Gezien art. 8 der Hinderwet:»
Doen te weten
Dat zij vergunning hebben verleend aan
de N. V. Koninklijke Stearinekaarsenfabriek
„Gouda” en hare rechtverkrijgenden tot het
uitbreiden barer inrichting, dienende tot
bewerking van kaarsenpit, door tijdelijk een
gieren gebouw te stichten op het perceel
aan de Hooge Schielandsche Zeedijk ka-
dastaal bekend sectie E No. 128a.
Gouda, den 19 Augustus 1914.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
R. L. MARTENS.
De Secretaris,
J. VAN HEUSDE.
lang is dit werk door
le met het grootste
erd.
n kosteloos.
Md,
WIERINGERWAARD.
Deze THEEËN worden
geleverd in verzegelde
tkjes van vijf, twee en
n half en een Ned. one
et vermelding van Nom-
Ler en Prijs, voorzien van
3 ven staand Merk, vol-
ans de Wet gedeponeerd.
Zich tot de uitvoering
an geeerde orders aan-
evelend,
J. C. BIJL,
BREEBAART U.
cn telde het geld nauwkeurig; het was Met
een bedrag van negenhonderd en zestig
gulden, allemaal geld, (fikt hij in het laat-
Van 1—5 gewone regels met bewysnumyierf 0.55
Elke regel meer0.10
By drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend.
Dienstaanbiedingen per plaatsing van 15 regels f0.35 bij vooruit
betaling, elke regel meer 6 ets. Reclames fü.25 per regel.
Groote letters en randen naar plaatsruimte.
GOUDSCHE «WJKANT.
De speciale correspondent van het
Vad. seint dd. 19 Aug. van af de
Brabantsche grens
Ik heb hedenmiddag een tocht ge
maakt in de richting Antwerpen en
ontmoètte daar tal van vluchtelingen
uit Leuven vluchten geheele families
het was een vreeselijk gezicht geheele
gezinnen te zien binnenkomen blwets-
voets en dikwyls zonder de noodige
kleeren. Tirlemont (Thienen) is vol
gens hun verklaringen gedeeltelijk
afgebrand, terwijl Blauput, een voor
stad van Leuven, ontruimd is. Ook
in Leuven bevinden zich zoo goed
als geen menschen meer. In Brussel
heerscht een ontzettende agitatie. Door
verschillende ejgenaars van kweoke-
rijen zijn de terreinen ter beschikking
gesteld voor vluchtelingen, die daar
hun kamp opslaan.
Van de Limburgsche grens.
Men schrijft uit Maastricht, aan de
N. R. Ct. dd. 19 Augustus:
Het drama is nog niet af gespoeld.
Van alle kanten kwamen er heden nog
vluchtelingen in de stad. Hedennamid
dag van den kant van Wyk uit Vise,
van de Brusselsche poort uit Bilsen
en van den kant van Sint Pieter uit
de dorpen Halambaye en Haccourt,
Lateh wij daarover spreken, als ik
in het bezit ben van de middelen om te
beloonen.
En uw schoonheid dan? zeide hij,
zijn arm om haar middel slaande.
Houdt u bedaard, vermaande zij, zich
losrukkende. Men moet een vaste hand
hebben, als men het testament van
stervende verzegelt.
in,
aile
bui-
beschermmg der wet stelde en handel
met den vijand verbood. Dit was het ge
volg van ue opvatting, dat oorlog met
een strijd tussenen de staten was, inaar
uisschen de volkeren en de onderdanen,
waardoor tot in de uiterste graad do
slachting of gevangenschap van de over
wonnenen door de Overwinnaars werd ge
rechtvaardigd. Het is een van Rousseau’s
mooiste daden, dat hij de eerste was om
een krachtig protest uit te spreken tegen
deze afschuwelijke opvatting en sindsdien
komen wij steeds meer tot net begrip, dat
oorlog een zaak is tusschen staten, niet
tussclien menschen.
Toch heerscht nog in-de Vereenigde
blaten en in Engeland de meening, dat
het een overtreding is met den vijand
handel te maken met oorlogsmateriaal en
al beteekent het beëindigen ervan de
werkloosheid van duizenden onzer bur
gers. Vele andere landen, waaronder
Huitschland en Uostenrijk, staan allen han
del met den vijand toe, voor zoover deze
niet speciaal verboden is. Het zou een
teeken' van vooruitgang zijn, als wij den-
zelfden regel volgden.
Sinds eenige dagen hebben velen ge
vraagd wat -de waarde volgens internatio
naal recht was van een dergelijke trans
actie als de vermelde koop van de Goe-
ben door Turkije. Het punt is moeilijk.
De declaratie van Londen bepaalt dat de
overdracht van een vijandelijk schip aan
een neutrale mogendheid na den aam vang
der vijandelijkheden nietig Is, indien die
overdracht plaats vond oui te ontkomen
aan de -.gevaren, waaraan zulk een schip
is blootgesteld. Maar dit artikel slaat
waarschijnlijk alleen op koopvaardijsche
pen; bovendien heeft Lhgeland de Decla
ratie van Londen niet bekrachtigd, en
Engelsche gewoonte heeft de overdracht
aan een neutrale mogendheid gedurende
den oorlog gedoogd. Het is juister te zeg
gen, dat er geen positieve regels van in
ternationaal recht zijn, die slaan op een
geval als van de Goeben, waaruit we
zouden kunnen afleiden wat de beteekenis
van den koop door Turkije is.' Het zou
ons in de eerste plaats, in geval van een
overwinning aan onzen kamt, beletten de
Goeben als een deel van onze oorlogs
buit te veroveren; ten tweede zou het
Duitschland zooveel meer geld geven ge
durende den oorlog. Als wij dat willen,
zijn wij volkomen gerechtigd, een daad
die dergelijke gevolgen heeft, onvriend
schappelijk te beschouwen en van onzen
kant allo tegenmaatregelen te nemen, die
wij wenschelijk achten. Maar wij moeten
hierbij twee dingen niet vergeten, nl. dat
het alleronwaarschijnlijkst is, dat Turkije
werkelijk de koopsom zal betalen geduren
de den oorlog en dat zij de Goeben be-
deze zich een uitweg moeten zoeken, oost*
waarts, waar zij eenigen vasten voet
hebben of noordelijk, naar de Nederland-
sche grens, waar zij zich als op neutraal
terrein komende, zullen moeten laten ont
wapenen.
In dat geval zal de Duitsche hoofd*
macht een anderen weg zoeken om Fran*
krijk binnen te trekken.
Uit een intervieuw van een gezagheb
bend persoon, zeer bevoegd in militaire
zaken, voorkomend in het Handels*
blad van Antwerpen, vinden wij
de meening weergegeven, dat, hoe de uit»
slag van dezen oorlog ook moge zijn,
het onafhankelijk bestaan van België als
een zekere zaak moet worden beschouwd.
Indien de officieele mededeelingen van
Fransche zijde juist zijn zouden- de Duit
sche troepen in den Elzas in groote wan
orde naar het Noorden en Oosten zijn
teruggetrokken. Naar van Duitsche zjjde
is erkend, hebben de Duitsche troepen in
de Vogezen, bij Schirmack het veld moe
ten ruimen met achterlating van enkele
stukken geschut en machinegeweren.
Ter zee hebben, naar de berichten meld
den, gevechten plaats gehad waarvan de
bijzonderheden nog niet bekend zijn,
het zuidelijk deel der Noordzee zijn
logsschépen waargenomen.
Het door Japan aan Duitschland
stelde ultimatum, gelijkstaande aan
oorlogsverklaring is thans van Duitsche
zijde officieel bevestigd en daarbij is te
kennen gegeven dat Duitschland niet aan
de wenschen van Japan wil tegemoet ko
men. Ook in Azië zal dus de strijd ont
brande^.
De oorlog en het internationaal
recht.
In éen Engelsoh blad is een breedvoe
rig artikel verschenen over de oorlog en
het internationaal recht, waaraan wij het
volgende ontleenen: De oorlog duurt nog
slechts enkele dagen en alreeds heeft zij
enkele vragen van internationaal recht
naar den voorgrond gebracht. Om te be
ginnen bij het begin de manier, waar
op een oorlog aanvangt. Velen hebben
voorspeld, dat voortaan geen staat zich
zou bekommeren om de ceremonieele ver-
tooning, nadat de Japansche torpedoboo-
ten werden uitgezonden tegen de Russi
sche vloot, voordat de oorlog verklaard
was. Als men daartegen aanvoerde, dat de
.groote machten alle een tractaat getee-
kend hadden, dat zij den oorlog zouden
aankondigen hetzij door een oorlogsver
klaring, hetzij door een ultimatum, ant
woordde men, dat geen staat onder den
drang van den oorlog de moeite zou ne
men zijn verplichtingen van internationaal
recht in acht te nemen.
Ondervinding het eenig bewijs in dit
geval leerde anders. Ieder van de oor
logvoerende naties zorgde er voor vroe
gere vriendschappelijke relaties af te bre-
De Duitschers in België.
De opmarsch naar Brussel.
BRUSSEL, 19 Aug. Indien de
Duitschers niet nog feen groote neder
laag lijden, verwacht men, dat zij
heden (Woensdag)avond of' morgen
in Brussel zullen aankomen.
Naar men gelooft, is heden een
groote slag geleverd.
BRUSSEL, 19 Aug. C
ring der Duitschers op hu.
besloten de Belgen de st
de stad bezet te houden.
Duitschers het zware artilleriegeschut
in actie stelden, werd het besluit ge
nomen, om de Belgische troepen, die
op Brussel teruggetrokken waren., de
stad te doen ontruimen, ten einde een
verwoesting te voorkomen. Zij namen
toen stelling op de wegen en in de
bosschen naar Brussel leidende, die
met de grootste hardnekkigheid zullen
worden verdedigd. Zij trokken aan
vankelijk slechts terug om strategische
redenen.
Kort Overzicht
Ln den laten avond gisteren kwamen de
telegrammen in, die melding maakten van
den opmarsch der Duitschers naar Brus
sel. Te voren was reeds bekend gewor
den dat in het noordelijk deel van Bel
gië van 10 tot 40 K.M. van de Noord-
Brabantsch-Belgische grens een hevig ge
vecht werd geleverd, waarbij de leger
machten op een zeer groot front tegenover
elkaar zouden staan. Reeds kwamen be
richten in dat talrijke Belgische vluchte
lingen in Nederlandsche grensplaatsen wa
ren aangekomen, die have en goed had-
Ben verlaten, uit vrees om eigen lijf te
bergen. Duitsche cavalerie bezette onbe
schermde Belgische gemeenten in de Kem
pen en stelde zich in het bezit van de
aanwezige geldmiddelen van gemeenten en
posterijen, A ia querre comme A la querre.
Uit deze berichten blijkt opnieuw, zoo
vla wij reeds als onze meening te kennen
gaven, dat een belangrijke Duitsche troe
penmacht, welke als voorhoede optreedt
van het Duitsche leger, geheel Noorde-
iijk-België zuivert van ongewenschte ele
menten, waardoor tevens de gelegenheid
aan de Belgen wordt ontnomen bij den
opmarsch van hot leger in zuidelijke rich
ting naar Frankrijk een aanval in den
rug te kunnen ondernemen.
De groote slag, welke is aangevangen
en waarvan op ’t oogenblik waarop wij
dit schrijven nog niets naders bekend is,
zal, hoe bloedig hij ongetwijfeld zal zijn,
in geen enkel opzicht een eenigszins be
slissend karakter dragen. Indien de over*
winning mocht zijn aan Duitsche zijde,
dan zal de opmarsch naar Frankrijk, wel
ke het doel is van het leger, direct langs
dien weg worden voortgezet; overwint
het gemengde leger in België en worden
de Duitschers teruggeworpen, dan zullen
laakt op de Reg§e-
nergens eenige sym-
ipreken punt is het
m qprlog op den handel en
ia*» van het vijandige rijk,
ken voordat zij overgingen tot
daad van oorlog. Men kan hier niet
ders dan met
ken, niet alleen om hét feit zelf,
omdat er oiC blijkt, dat de regels
internationaal
al bestaat
ming.
In verband hiermede is de ontvangst
van een voorstel van mr. Gibson Bowles
een volbloed minachter van internatio
naal recht van beteekenis. Mr. Bowles
komt met het voorstel, dat het Britsche
Gouvernement zich niet zal storen aan
dat artikel van de Verklaring van Parijs,
w'aarbij bepaald wordt dat de neutrale
vlag vijandelijke koopvaardijschepen •be
schermt, behalve wanneer ze oorlogscon-
irabpnde vervoeren. Dit is een voorschrift
van internationaal recht geweest sedert
85 jaar. Zonder nu nog rekening te hou
den met de noodzakelijkheid dat onze
schending van dit voorschrift ons in con
flict zou brengen met iedere neutrale
staat, in het bijzonder met de Vereenigde
Staten, is hot duidelijk dat zoo’n daad de
ergste slag zou zijn, die wij de geldig
heid van het internationaal recht konden
toebrengen. De voorsteller heeft niet al
leen geen indruk gemi
ring, maar hij heeft nerj
pathie ontmoet.
Het volgende te besprek*
effect van dei
op de onderdt
die binnen onze grenzen zijn.
Het is van belang er de aandacht op
te vestigen dat de lijst van contrabande
(met een onbeduidende toevoeging) en van
voorwaardelijke contrabande door ons gou
vernement gepubliceerd, identiek is met
die van de Declaratie van Londen. Onze
behandeling van vijandige koopvaardij
schepen in Britsche havens op den datum
van het begin der vijandelijkheden Af ter
zee op den tijd van de oorlogsverklaring
is verwarrend. Op 7 Augustus werd een
proclamatie uitgevaardigd ter uitvoering
van de voorzieningen van de Vide con
ventie van de Haagsche conferentie; maar
de toepassing van deze regels werd af
hankelijk gemaakt van een ,-,niet minder
gunstige behandeling” ten opzichte van
onze schepen door Duitschland.
Aangezien onze Regeering geen verzeke
ring aangaande dit punt gekregen heeft,
heeft het iedere speciale bescherming,
door deze regelen gewaarborgd, opgehe-
ven en is vermoedelijk teruggekeerd tot
den ouderen en harderen regel van inter
nationaal recht. Daar de Vie conventie
van 1907 ons niet bindt tot inachtneming
harer voorschriften, maar ze alleen aan
beveelt als „wenschelijk” is ons gedrag
te dien opzichte in geenen deele een
schending van internationaal recht, en ons
aanbod aan Duitschland was geheel een
welwillendheid onzerzijds.
In een andere zaak is de vergelijking
worden, zijn oogen glinsterden ongewoon
en hij glimlachte voortdurend. Hij gedroeg
zich zoo ongedwongen, alsof hij in zijn
eigen huis was. Na het souper stak hij
een sigaar aan en kwam bij Minona op
de sofa zitten, toen Anette den punch had
l.innengebracht. Nadat zij van den heer
lijken drank geproefd hadden, greep hij
haar hand, kuste die en zei: Wel,
lieve Minona, nu zult ge toch moeten er
kennen, dat ik met den grootstën ijver
voor uw toekomst gezorgd heb Hoe koel
zijt ge echter tegenover mij!
Toch haast ik mij, om u een schat van
millioenen in den schoot te werpen, en
ik ga daarbij met het grootste overleg te
werkaan alle teedere gevoelens van mijn
hart leg ik zoolang het zwijgen op. Is
dat eigenlijk geen overdrijving van de
edelmoedigheid? En verdient zulke belang-
looze toewijding geen belooning? Een be-
looning met bewijzen van liefde?
Die toewijding is niet zoo belange
loos, als ze aanspraak maakt op beloo-
ning, antwoordde Minona met een glim
lach.
Ik zeg niet, dat ze aanspraak maakt
op belooning; ik zeg alleen, dat ze
verdient.
Dat is zoowat hetzelfde.
En als dat zoo was, zou die aan
spraak dan niet rechtmatig zijn? Binnen
weinige weken njlsschien bezit ge een
kapitaal van vijf millioent Zou het niet
wreed zijn, Minona, als ge den man niet
wilde beloonen, die den weg tot uw geluk
effende?, Is het dan te veel, als ik een
(Wonlt vervolgd)
Baron
h-im en
telde hij:
Ik hoor iemand komen. Dat zal
de schrijver zijn, die ons het couvert
brengt.
Terwijl de baron in de voorkamer ging
«u met mijnheer Knablein af te handelen,
irad de jonge weduwe aan het venster
en Het haar blikken over het gewoel op
de straat zwerven.
Het ontbrak de jonge vrouw niet aan
■Mtttberadenheid, om alle hindernissen uit
d«n weg te ruimen; maar als zij dacht
het waagstuk, dat zij nu ging onder-
Beinen, was zij niet zonder bezorgdheid.
De baron stoorde haar in haar over
peinzingen met de woorden: Ziezoo,
Hlea tis n orde, Minona! Hier is de cou-
■i’frt, voorzien van de woorden: „Mijn
'h>te wil". Geef mij nu het valsche tes-
^■teent en het zegel van den graaf.
En de schrijver?
■t- Dien heb ik betaald; wij kunnen
■*rust aijn, dat hij zwijgen zal. En wat
BBjnijn belooning? vroeg hij, terwijl hij
testament in het couvert stak en het
■wiegelde.
Men kan zich voorstellen, in
stemming mijnheer Knablein den
weg naar zijn zolderkamertje insloeg.
Ieder oogenblik voelde hij naar zijn borst
zak, om zich te overtuigen, dat hij nog
in het bezit was van de groote som, die
hem nu aan een fatsoenlijk bestaan kon
helpen. Hij wilde met de tram gaan, doch
herinnerde zich, dat de zakkenrollers met
voorliefde in tramwagens hun lange vin
gers gebruiken. Hij ging daarom te voet
de binnenstad door en stapte zoo flink:
door, dat hij in een half uur zijn kamer
bereikt had.
Zoodra hij de deur op slot had
draaid, was zijn eefste werk, een i_
kistje voor den dag te halen uit een oude
iinndhkast; dit kistje bevatte zijn spaar
penningen.
Hij schudde den inhoud op de tafel uit
telde het geld nauwkeurig; het
lïedrag van negenhonderd en
ste halfjaar met arbeid voor mijnheer Vo
gel verdiend had. Daar kon hij nu de
vijfduizend gulden bijleggen, die hij thuis
had gebracht. Het was een vermogen,
dat daar voor hem op tafel lag.
maakte plannen, hoe hij hot
leggen.
Eerst Wilde hij
Wat was dat? Een gedruisch op
trap deed hem ontstellen. Hij meende
zachte schreden te booten. Neen, alles
was stil. Maar hij was zoo verschrikt, dat
hij geen genoegen meer had in het zien
van al zijn geld. Hij legde het geld in het
ijzeren kistje, zette dit in de linnenkast
en begon in de kamer heen en weer te
loopen. Zijne gedachten waren vervuld
van een schoone toekomst, waarin Mooi-
Eefje een gewichtige rol speelde.
Wat zou de schrijver in het hoofd
hebben? sprak jufrouw Nisser, terwijl zij
met Eefje de tafel gereed maakte voor den
avondmaaltijd. Hij loopt in zijn ka
mer heen en weer als een leeuw in zijn
kooi.
Terwijl Jeremias Knablein aan zijn ge
dachten den vrijen loop liet, zat baron
Hoffmann bij de schoone Minona en deed
zijn uiterste best om aangenaam en on
derhoudend te zijn. Gedurende het souper
had hij den heerlijken Rijnwijn duchtig
aangesproken; merkbaar vroolijk vertelde
hij haar allerlei nieuwtjes en babbelde
maar steeds voort!
Met angst en verwondering bemerkte
Miqona, welke verandering bij haar gast'
plaats had. Zijn gelaat was vuurrood gr-
schouwt aflP een plaatsvervangster van de
twee Dreadnoughts, welke zij in Engeland
besteld had, en die door Engeland over
genomen zijn.
0 0 RN - HOLLAND. 1
PRIJS VAN HET ABONNEMENT:
Per kwartaalf 1.25
Idem franco per postw 1.50
Met Geïllustreerd Zondagsblad1.50
Idem franco per post1.90
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau:
Mahkt 31, bij onze Agenten, den Boekhandel en de Postkantoren.
paar kussen van uw rozenlippen vraag
op afkorting?
Hij trok haar aan zijn bor^t en drukte
zijn mond op haar lippen. Zij trachtte
zich los te rukken, en toen dit niet ge
lukte, wierp zij den punch-bowl om. Deze
viel in stukken en de inhoud vloeide over
de tafel.
Onwillekeurig liet hij haar los.
sprong op, en gloeiend
diging riep zij: Ga weg,
dige
Op datzelfde oogenblik werd aan de
deur geklopt, de portière werd openge
slagen en Annette verscheen op den
drempel.
Ge komt juist van pas, zoide de baron,
die zijn kalmte had teruggekregon. Ik
ben een* beetje onhandig geweest; het be-
m ijs daarvan ziet ge hier op de tafel. Be
kommer u maar niet om de schade die
ik heb aangericht, lieve Annette, en breng
ons nog een tweeden bowl met u w heer
lijken punch. Ik ben dorstig cn heb het
voornemen me een kleinen roes te drin
ken.
Minona wilde daar iets tegen inbren-
gen, maar de kamenier had in één oog
opslag alles begrepen en verdween. Alzoo
bleef Minona weer Alleen met den man,
wiens vrijpostigheid 'baar had doen ont
stellen.