I I [So. 12606. Zaterdag 17 October 1914. 53e Jaargang. I behalve Zon en Feestdagen. Telefoon Interc. 82. i FEUILLETON. Elvira. A f I i ezx ^x.d-’vextjeza.'tïeTolgLcH. voor G-oixcLa, ezx Verschijnt dagelijks ons Parlement. ■i BEKENDMAKING Belgische Vluchtelingen. aanvragen i De taak van het Parlement. 'ijnen, mari» ;e Vlierstraat 3 hj2 zoekt haar vad« werker van de stad, wandaal). KENNISGEVING. Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON. Telefoon Interc. 82. it t in on zo zou heb- des toekomst 9 aandoende, ver- zult toch niet gelooven, wan vroeg (Wordt vervolgd.) ■an A Zn., Gouda. ILES, zoekt zijn eels en haar man rs, Pompstraat 28, achteruit zijn met hloed dien ge mot Do trein reed residentie vóór i te on Ver- GOÏDSCHE COURANT. EERSTE KAMER. Sproken en Onze Senaat is toch daar d ijeen roepen z w ij g e n. een onberekenbaar bijeen om voorname- af te doen en daar het schijnt, dan en een on- die hem hall PRIJS VAN HET ABONNEMENT Per kwartaal Idem franco per post Met Geïllustreerd Zondagsblad Idem franco per post. Abonnementen worden Markt 31, bij onze Agenten uit Niel, provincie haar man, Looi’ zonen. skth, Familie,jvo- Boons, provincie haar schoondoch* n, Mad. Vereist---. Aortsol, provincie zoodat het in de coupé bijna geheel don ker was, daar de lamp aan den boven wand niet meer brandde. Daar de trein in volle vaart voortreed, ging Schwerdtner voorzichtig voorwaarts, doch plotseling gleed hij uit op iets voch tigs; hij viel voorover en terwijl hij al rondtastende zijn linkerhand uitstak, raak te die hand een gelaat, een ijskoud ge laat. Zijn hand gleed over een baard, raakte de kin en een vest. Maar... wat was dat Zijn hand werd kleverig en dan die vreemde geur, juist dezelfde van straks, die hem weer in den neus kwam on hem onpasselijk maakte. Ha, nu wist hij bet, dat bloed Op dat zelfde oogenblik werd het por tier geopend. Een frisschc luchtstroom drong binnen en het zwakke morgenlicht, terwijl de conducteur riep: „De reisbil jetten, heeren! Wij zijn zoo dadelijk De woorden bleven den man in de keel steken. Hij en Schwerdtner keken elkan der met ontzetting aan; goen van beiden kon een woord over do lippen brengen, Bevend over het geheele lichaam stond Schwerdtner op en overzag den toestand. De man, die daar in den hoek gedrukt zat, was de dikke kaalhoofdige heer Zijn stijf uitgestrekte heenen versperden don doorgang tusschen de banken. Zijn armen hingen slap, zijn hoofd rustte op de borst, de kleederen waren in wanorde. n van de horst naar beneden was bijna het geheele lichaam met bloed bevlekt. Het stroomde nog altijd langzaam onder AAN De BURGEMEESTER van Gouda, »aakt aan de in deze gemeente ver gevende Belgische Vluchtelingen ten Wtzoeke van de Nederlandsche Re gering bekend dat het Duitsche opperbevel den terugkeer van Belgische Vluchtelingen heeft toegestaan en dat van wege de Nederlandsche Regeering maatregelen zullen worden genomen hen zooveel mogelijk naar hunne woonplaatsen in België terug te zenden en verzoekt hun, die bereid zijn naar België terug te keeren, daarvan ten spoedigste kennis te geven aan het Steuncomité, Sociëteit Ons Genoegen alhier doch waarschuwt den mannen, die in een of anderen vorm dienstplichtig zijn in het Belgische leger, dat zij, op straffe van als krijgsgevangenen be handeld te worden, niet naar België mogen gaan. GOUDA, 17 October 1914. De Burgemeester voornoemd, R. L. MARTENS. geb. Embrechte, Petrus Franciscos .ria Winckelmans, straat, Antwerpen, familie JOSEPH, provincie Antwer- rd Verbeeck, diens wonende te Ant- straat. EPH en moeder Ier Jean Baptiste vrouw Charlotte Emilie, allen wo- traat, Antwerpen- TAVE, zoekt zijn jchts, Caporal 4e (H. zoekt haar man, Kanonier te voet isch leger. IE DE, zoekt haar raerts, Langeveld- mn, thans 22 Linie ïmpagnie, Ypres- 1914. IKJDONCK, PHILO- r moeder, de Wed. ioojdonck—Smits, Lntwerpen, verder roers. wonende te Ant- raat 1, zoekt zijn f 1.25 1.50 1.50 1.90 dagelijks aangenomen aan ons Bureau: ten, den Bockhandel en de Postkantoren. De regeering zal door de enorme kosten, die de mobilisatie mot zich brengt, het volgend jaap voor de dek king van enorme uitgaven staan. Op de begroetingen wordt "bezuinigd zoo veel men maar eenigzins kan. Wat daarmede verkregen wordt, zal echter slechts een druppel in den emmer zijn. Wat hiermede tot herstel van het finantieel evenwicht zou worden be reikt, legt geen gewicht in de schaal. Wij zullen ons de opofferingen ten volle moeten getroosten. Dr. Bos schryft hierover in de Vragen Tijds o. a. „Maar dan niet door vrijwillige las ten op groote schaal. Hoe edel en loffelijk het denkbeeld moge zijn om groote fondsen vrijwillig voor'goede doeleinden bijeen te brengen, wanneer het gaat om honderden millioenen, is het een plicht, dien de wetgever moet opleggen. En hier doe ook het Parlement zijn meening kennen in de ernstige be raadslagingen over ’s lands toestand. Flauw en alap optreden van den wet gever in dezen tyd, zal tientallen ja- ren niet alleen de financieele politiek in on® land bederven, maar door den invloed van deze op de handelspoli tiek, en op de verhoudingen van de ''verschillende klassen, vele jaren oen gezond staatkundig beleid onmogelijk maken. Wanneer men thans vreest de ver- mogenden en hen, die groote inkoms ten genieten, krachtig, zeer krachtig te laten bijdragen, om het geweldige gat, dat deze oorlog slaat in de staats financiën, te dichten, dan komt een iancih, ANNA RO- e te Hoven, zoekt enants, wonende te EROETS, ELISA- te Borgerhout met I zoekt haar zuster m Pereboomstraet ?r Ferdinand us Lu! oannes Francisco boven) enechtg®. Anna Maria, Fra#. o, Molenstraat 93( Ioydonk, Madame, zoekt moeder van zuster Elisa Celine osephina Hofjena, ciergeKon.Nederi, Antwerpen, zoekt Vorst van Itemm jerg). DERIC, Begyneg. erpen, zoekt ü'Q ept en de kinderei zijn bagage en >53 (waarschijnlijk L, JAN, uit Ant- i vrouw, Franches deren. E, Metingstraat 1, drie kinderen en BURGEMEESTER en WETHOU DERS van GOUDA, brengen ter alge- meene kennis I. dat de Gemeenteraad heeft be noemd tot leden van de commissie van bijstand in het beheer van den Gemeentelijken Reinigingsdienst: do Heeren R. U. JONGENBURGER, J. H. VAN DER TORREN en A. J. IJSSELSTIJN Az. II. dat Burgemeester en Wethou ders uit hun midden hebben aange wezen tot Voorzitter van de Com missie voornoemd den heer C. W. VAN DE VELDE tot wiens bijzon deren werkkring de zaken van de openbare reiniging zullen behooren. GOUDA, den 15 October 1914. Burgemeester en Weth. voornoemd, R. L. MARTENS. De Secretaris, J. v. HEUSDE. PRIJS DER ADVERTENTIÊN: Van 1—5 gewone regels met bewijsnummer. f 0.55 Elke regel meerB 0.10 BH drie achtereenvolgende plaatsingen worden dezb tegen twee berekend. Dienstaanbiedingen per plaatsing van t5 regels f0.35 by vooruit betaling, elke regel meer 6 ets. Reclames f0.25 per regel. Groote letters en randen naar plaatsruimte. koude werd sterker hij de lucht diep in. stekende pijn onder hij de slapen on een flauw- PHIL0MENE, Frans Hendricks, Regiment, laatste- bend te Boerger- i zyn vrouw Mark wonende bij J. latraat 5, Gouda, ieter Decour, ser- giment, 2e Divisie isch leger. i zoekt familie lozendaalstraat 33, ie Schoolmeesters- at 52, Borgerhout Wouters, Scheldet lOUt. [ONSE, wonende oven, zoekt zijn nrichs, 7e linie kazerne. JIS, uit Kiel,pro- zoekt Jeanne de INUS, zoekt zijn is en Frans, vrij latende. aar man Eijck- ader zoeken Emile i vrouw Maria van college. Men kwam daar lijk „noodouiwerpen waren er bij, uie zich, vooral gevaar in ons land verminderd zoo uitnemend leenden voor discussie. Doch hoe bedrogen kwamen we verwachting - uit. Ziet een», wie ons voorspeld ben, dat onze öenaat thans een debat zou houden over de uiterst teere politieke quaestie van den extra-post voor subsidie, uoor de staatsmijnen aan Zuid-Limburg- aclie kerkelijke gemeenten verleend, en over do Stuwadoorswet, de wijziging van de overgangsbepalingen der Auteurswet en zelfs het 2e mobilisaliecrediet van 30 mil- noen, geen woord zou kikken dien hadden we voor een profeet die brood eet aangezien. i,n toch is ’t zoo gegaan 1 Over de belangrijke bootwerkers wet, waarover in de andere Kamer dagen lang gestreden is, geen debat, geen verklaring zelfs, geen enkel woord, hetzelfde bij Au teurswet en bij de 50 millioen en wel een uitvoerige bespreking van den door de andere Kamer na vrij scherp debat Links tegen Rechts verworpen po<t van 1 gulden, door Minister Treuu op de begrooting gebracht, ten cm ede Kamer in de gelegenheid te stellen zich over deze subsidie uit te spreken. i Wij begrijpen niel goed, waarom daar over thans een debat moest worden op gezet nota bene met Minister Treub, die in deze dagen waarlijk gewichtiger werk heeft dan deze pietluttige subsidie, welke voor een Kamer in vredestijd ze ker een mooi onderwerp is voor apade- misch debat. Wat wilde de heer Regout, die de kat de bei aanbond? .Natuurlijk den post in de weer op de begrooting zien. Maarde Eerste Kamer heeft geen recht van amendement, kun een subsidie dus niet op een begrooting brengen. Wél kan zij bij motie den Minister uitnoodi- gen een subsidie voor te stellen, doch dit tr.kte de heer. Regout niet uit. Een der gelijke motie zou met groote meerderheid m deze- Kamer aangenomen worden, zei mr. Regout en daaraan twijfelde niemand. Maarwat dAn De Minister w A s er reeds voor, ver dedigde de subsidie (onder zijn voorgan ger, Minister Talma, ingevoerd), doch de Tweede Kamer verwierp ze, zuiver Links tegen Rechts. Verlangt men nu, dat de Minister ieder' .laar opnieuw dezen post gaat aanvragen bij de Tweede Kamer, die zeker niet „be keerd” zal worden Neen, de heer Regout gevoelde als oud- Minister te goed dat dit ongerijmd is. Daarom vroeg hij slechts een welwillen de houding van den Minister, wanneer de quaestie opnieuw in de Tweede Kamer ter inbeelding of werkelijkheid was, wist hij op dit oogenblik echter zelf niet. Zichzolven eenig geweld opende hij eindelijk de oogen. Waar was hij Aanvankelijk bespeurde hij niets een schemer van licht rondom hem pen zwoele lucht, verzadigd door t'angenamen, vreemden geur, ziek maakte. En terwijl hij zoo langzaam tot bewustzijn terugkeerde, kwam bij Schwerdtner een vermoeden op, dat zijn hart bijna deed stilstaan. In het halfdonker tastte hij naar rechts zijn hand greep een stuk geweven stof, het was het gordijntje voor het portier raam. Nu kwam hij weer geheel tot be wustzijn. Hij herinnerde zich, dat hij het gordijntje zelf had dichtgeschoven, bij op zijn gemak ging zitten om in sluimeren. Aan het licht, dat door de ruiten viel, Iwmerkte hij dat de dag aanbrak en hij weldra aan het einde der reis zou zijn. Hij sprong op om geheel wakker te worden on de verdooving af te schudden, die hem nog altijd drukte. Dat kwam zeker van de akelige stiklucht, die Inde 'snauwde, kleine ruimte heerschte. Hij greep het touw dicht bij hem om het gordijn van het raampje te openenen frissche lucht te laten binnenstroomen. Doch het touw was zoo met knoopen vastgemaakt, dat hij het ongeduldig losliet om aan de andere zijde van de coupé licht en lucht in te laten. Voor dat raam was het gordijntje ook dichtgeschoven, -prake zou komen. Van welke welwillendheid men verze kerd kan zijn, dewijl de Minister, zoo min als de Tweede Kamer, zijn meening in deze zal wijzigen. Zoodat wij maar zeggen willen, dat deze geheele rede ons buitengewoon over bodig en in deze dagen, waar men ge lukkig alle verschil van geloof on politieke overtuiging ziet versmelten tot een grootschpn drang tot naastenlief.le on zoo noodig - tot behoud van ons volksbestaan, zeer weinig delicaat toe klonk. Haddemr. Regout achter de Regeerings- tafol gezeten en ware hem onder golijke omstandigheden iets dergedijks overkomen, hoe zou hij den debater hebben doen ge voelen. dat deze „verpolitiekt’’ was en dat hij, mr. Regout, zooals hij eons voor gaf, geen verstand had van politiek alles moot hier zoo blijven, totdat er pro- ctw-vorbaal is opgemaakt door de ambte naren. O God, wat een ongeluk I Maar, mijnheer, gij zijt er toch bij geweest 1 Ge moet toch tenminste iels gehoord hebben. Ik ik weet niet ik heb zoo bijzonder vast geslapen; op het oogenblik i« hef mij nog, of ik gekweld word door een zwaren droom... Hoe is het moge lijk... een moord... een sluipmoord... De trein reed het reuaachtige station «Ier residentie binnen en intiiMchen overwoog de conducteur, wal zijn plicht In de allereerste plaats nu van hem elschte. Wij moeten eerst de uitstappende passagiers laten heengaan, zei hij nu. Kom hier, mijnheer, wij verlaten in elk geval deze coupé dat is geen aangi*- naam verblijf. Wij zullen het portier slui ten en er voor blijven staan. Allereerst moeten wij den toevloed van nieuwsgie rigen voorkomen. Als dc hoofdconduoteur hier langs komt, zal ik h«n de zaak ver tellen. Dan moet die do noodige stappen maar doen. Ijp man verliet de coupé haastig door de halfgeopende deur, zoodra de trein stilstond en* wenkte Schwerdtner hem t»- volgen. 3) I Hè, daar schrikte hij plotseling op. Was dat ^een gillende kreet of een schrikt rd-pen van een naam en oogenblik werd zijn wilskracht ge wekt, hij trachtte zich te bevrijden uit «ija verdooving, doch met onweerstaau- tare macht overmeesterde de slaap hem wéér, oen wonderlijk vaste slaap, die horn niet verkwikte, want zijn hoofd voel de loodzwaar. Hij verviel in een toestand van bewustelooze verstijving, waarbij geen enkele levensverrichting meer was te be- speuren. Hoe lang hij in dien toestand bleef, wist hij later zelf niet juist te liepalen- Het eerste, wat hij zich later weer wist ’e herinneren, was, dat hij een koude ril ling voelde. Het gevoel van hegeorig ademde Daarbij had hij een den schedel en L zoeten smaak in den mond. Instinctmatig «loeg hij de half verlamde armen uit, als *n» zich te bevrijden van den last, die op hem drukte. Zijn handen streken daarbij iets weg, dat hem als een dichte sluier om het hoofd had gelegen. Of dit echter lange, ellendige nasleep, welke op deu duur niet alleen de mingegpedo klassen zal neerdrukken, maar vooral in vol gende jaren het herstel van het eco nomisch leven zeer zal verlangzamen door den drukkenden invloed van economisch verkeerde heffingen. Een politiek welke op leening uit is, brengt straks vele millioenen jaarlijks op ons budget voor rente en aflossing. Die uitgaven, gevoegd bij de vele, welke als gevolg van dezen krijg toch al noodzakelijk zullen blijken, zullen elke gezonde sociale- en ontwikkelings politiek in volgende jaren belemmeren en er toe meewerken, dat, zij het met een zucht, misschien wel diepe zuchten, weer zware accijnzen, verhoogde in voerrechten of andere drukkende hef fingen op het volk worden gelegd. Zoo is het steeds geweest on overal zoo zal het ook hier zijn. Tot het wegnemen van deze lasten zullen de mocraten tegenover conservatieven dan weer tientallen jaren moeten stry- den. Men denke maar oens aan den tijd na den Belgischen oorlog. Maar durven wij het aan, de schade in ééns te lyden, zij het ook de beta ling over geruimen tijd kan worden uitgestrekt, zij het ook dat daarmede groote gemakkelijkheid wordt aange boden, dan gaat een ieder na deze aderlating, te sterker, naarmate de volbloedigheid grooter was, weer met energie aan den arbeid onder de voor waarden en omstandigheden als vóór den oorlog bestonden. Dan zal het leed spoedig vergeten zyn on onze gezonde economische samenstelling bewaard blijven. Tevens zal ook daar door het groote voordeel worden ge boden, dat dan ook onze koloniaal- economische politiek onverzwakt kan worden voortgezet. Bovenal zal daardoor Nederland naar buiten een schitterend bewys geven van zijn groote financieele en econo mische kracht, dat overal indruk zal maken. In 1912—1913 was het bedrag der vermogens, in de vermogensbe lasting aangeslagen 7478 millioen, 192 millioen meer dan het jaar te voren. Daarbij zijn do gebouwde en vooral de ongebouwde eigendommen ver be neden de waarde gerekend. Mot welk bedrag deze som uit dien hoofde zou moeten worden vermeerderd is moeilyk te ramen, En ook wanneer men den invloed van de koersdaling der fond sen niet onderschat dan zal toch geens zins een bovenmatige heffing in eens van de vermogens en inkomsten noodig de kin uit «n druppelde op den vloer, waar het reeds een groote plas had ge vormd. Mijn God stamelde Schwerdtner, bijna het bewustzijn verliezend. Dat... dat is... Een moord! riep de conducteur uit, terwijl hij in do coupé sprong en de vuist dreigend tegen de jongeman ophief. Deze tuimelde achteruit en beschouwde vol ontzetting zijn met hloed bevlekte hand. k - Ach, dat ik Dv condnetenr liet den arm zakken werkelijk, deze jonkman zag er niet uit als oen moordenaar. Ja, ja, er waren drie heeren In de coupé! Waar Is die andere Forst nu dacht Schwerdtner aan hoer, die schuin tegenover hem had zelen en getracht had een gwprok hem aan te knoopen. Die man was verdwenen doch daar, op de plaat», waar hij had gezeten, lagen zijn grijze slappe hoed en zijn lange grijze matei. Dc conducteur richtte den blik naar de plek, die Schwerdtner hem aanwees bekeek den hoed on den mantel. volgens sloeg hij het oog op het met bloed i»evlekte «lachto!ter. Is hij werkelijk dood Schwerdtner Iwvende. Zoo dood als oen pier, zei de con ducteur, zijn handen zijn koud en ver stijfd. Maar we sullen hem niet aanraken-. zijn om don geheolon invloed van oorlog en crisis in de jaren 1914 en 1915 op de staatsfinanciën te doen verdwijnen. Daarover oen kloek woord te spreken is de taak van ons Parlement. Een kloeke daad daarop te laten volgen die van de Regeering en volksver tegenwoordiging beide.” Wij zijn hot geheel met het betoog van dr. Bos eens. Niet alzoo de a. r. leider. Wie do Nederlandsche politiek bijhoudt, weet dat dr. Bos door zijn geheele politiek verleden tot het standpunt moet komen dat hij blijkens bovenstaand betoog inneemt. Bij de Inkomstenbelasting trachtte hij zijn theorie in de wet vast to loggen over de bekende vrijzinnig-uemocra- tische amendementen, welko toen ver worpen werden. Terecht wijst dr. Bos er op, hoede noodzakelijkheid van groote uitgaven maar al to vaak leidde tot het opleggen van lasten op do kleinen door tanefs- verhooging en accjjnsen. Protectie was bijna steeds do twee lingzuster van het militairisme on in tal van landen triomfeerde hot stelsel van hooge invoerrechten na oon kost baren oorlog. Daarop tijdig te wijzen is do plicht van don voorstander ooner democra tische politiek. Hoort nu don heer Kuyper. In de Standaard van 10 October driestart hij over het betoog van dr. Bos -Dit nu aan te durven bij de bekende verhouding van Tweede on Eerste Kan^r krijgt ook, waar ons oordeel dr. Bos gaarne van zulk bedoelen vrypleit, al den schijn, als wfido hij de Tweede Kamer oen desbetreffend voorstol, waarvan hij zeer stellig vermoeden kan, dat do Eerste Kamor het zou verworpen, doen aannomon alleen om oen kabi- netskwestio met de gevolgen van dien uit te lokken.” Do heor Kuyper kon wel niet dui delijker bewijzen, dat hij do Eerste Kamor als oen brandkastencolloge beschouwt Dezo onhandige driestar bewijst in- tusschon wol, dat do hoer Kuyor van 1914 in oen gansch ander milieu ver keert dan de man, die eenmaal „man dor kleine luyden” heette!

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1914 | | pagina 1