'S min r” r De Oorlog. Woensdag 23 December 1914. ftp. 12663. 53e Jaargang. behalve Zon- Feestdagen. en WEN Telefoon Interc. 82. BERICHT. FEUILLETON Verwoeste JZzvzns. de Jong losthaven 31. soorten Haarwerkeo. Bi voor Q-o-clcLsu exx Oïxxstreleezx. Verschijnt dagelijks BERICHT. Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON. Telefoon Interc. 82. -- ■<t~rERA frg. gebruikt uur te- iBcommissie Armen- Weichsel en HOOFDSTUK III. 4 aan heeschen nooit genezen in mij, zou )N er N-QUELL RONWATER de Réunie 8 uur ;kring Kathleen Par en wij geregeld tijdig ogen ontvangen van icerten, vermakelijk deze dan in onze den. mo- een Een beeld' der werkelijkheid van heroverden, het terrein, gewonnen. het van ge- onze de en i PARFUMERIÊN ■ARTIKELEN. lig groote Collectie rfumerie huizen. gij een ;eeft J in in op ringszaal voor Mili- u. 1 co- dezen had van do J zijn, bezette zij New-aai zich over de linie Jasl lornen ‘rvleugt sh mede- Vad. wer- wor- deelte ningen of win dere stedei hoort vooi deelden positie» gereed uwt zij maar sIm de Daily "w den niet on tegen een inval een leger vt ïbracht en Schouwburg, 8 uur, itsvoorstelling Rott. chap. il Hollandia 8 uur, avond Jongelieden- Bond afd. Gouda. Zij, die zich met ingang van I JAN. 1915 op dit blad wenschen te abon neren, ontvangen de tot dien datum verschijnende nummers gratis. DE ADMINISTRATIE. RDEN OP REKENING! I TERUGGAAF VERGOEL'- t A 15 CT. I GOiiimiE (iiiiHvr. ie en m Keritdae ul dit bind niet verschijnen. ADVERTENT1EN voor het nummer van Donderdagavond, hetwelk het Zaterdag- nummer vervangt, kunnen wqrden inge zonden tot ulterlijk Donderdagmiddag ia uur. de administratib. mgi ’ijlt de kardinaal --jeten gevoed de Duitsche u/ood uit de han dle naar de stad wordt oin- l vrouwen of Er is die werk brood te vrouw, zijne dochter en zijne piano te herbergen. Helmveld’s echtgenoote was bijna altijd ziek, haar handen waren ge heel en al door rheumatiek krom getrok ken, zoodat zij zelf niets in het huis houden verrichten konmaar hunne doch ter Théresa deed alles voor haar ouders Zij kookte, waschte en verstelde van den ochtend tot den avond, met eene onna volgbare toewijding. Als men haar aan het werk zag, zou men gemeend hebben dat zij geen grooter geluk op aarde ken de. Zij was het ook die de deur open deed, en de jongeling werd terstond aan genaam getroffen door haar lief gelaat, met de zachte trekken en den trouwen, gevoelvollen blik. „Vader wacht u,” zeide zij, „wees zoo goed in zijne kamer binnen te, gaan.” Het studeervertrek van den grijzen toonkunstenaar bevatte weinig meer dan eene piano, eenige stoelen en oen hon derdtal muziekboekenmaar alles blonk en schitterde er van zindelijkheid en hij zelf begroette zijn jeugdigen bezoeker zoo hartelijk, dat deze zich aanstonds in die toch armoedige omgeving tehuis gevoelde. De muziekmeester begon met hem over zijne kunst te spreken en speelde hem zelfs een stuk voor, met de blijkbare in genomenheid van iemand die weet dat hij zich tegenover een kenner bevindt. Daar na vertelde hij hem van zijne twee over gebleven zoons, die beide op den hoofd- Aan het Westelijk Front PARIJS, 22 Dec. Het middag-communi- qué vermeldt meer of minder belangrijke vorderingen op verschillende punten van het front tusschen de Leye en de Vogezen. Rond Louvain (bedoeld zal wel zijn Souain, ten Oosten van Reims) hadden hevige bajonetaanvallen plaats. Wij gin gen in deze streek niet merkbaar voor uit, maar wij namen bij Perttes le Hur- lus drie Duitsche aardwerken, welke een loopgraaf front van 1500 M. vertegenwoor digden. In het bosch, Ni court, tusschen de slaagden onze troepen er ijzer^raadversperring te kt van de vijandelijke lóopgre maken, waarir ven. Op den in het bosch wij en vecht, Deo. Onno Holdius was zeer verwonderd, toen hij na afloop van het concert zijne moeder in druk gesprek vond gewikkeld met den hem geheel onbekenden grijsaard die hem aanstonds verzocht hem den vol genden dag te komen bezoeken en hem zijn adres opgaf in eene ver van aan zienlijke straat. „Gij behoeft slechts naar Helm veld den muziekmeester te vragen,” zeide hij, „en een ieder zal u terstond terecht, wijzen. Ik geloof niet dat er een kat in de buurt is die. mij niet kent. Ik woon daar nu al dertig jaar.” De jonge man beloofde stellig aan zijn1 uitnoodiging gehoor te geven en verge zelde daarop zijne moeder, die sedert haar onderhoud met haar nieuwen vriend der geheel bemoedigd was. voortaan niet meer alleen staan, vaderlijken steun vinden, in den man die zelf zooveel geleden had. Zijn eigen va der had hem veel te vroeg ontbroken. Wat wilde eene vrouw zonder ondervin ding zeggen tot een zoon die zooveel knapper was dan zij en op het punt stond de wijde wereld in te gaan Den volgenden morgen tegen elf ure, klopte Onno bij den ouden meester aan. Hij bewoonde een zeer klein bovenhuisje, waar juist ruimte genoeg was om zijne drijven. afzonderlijke troepen elke colonne Op nachtpost aan het Yser-kanaal. In een soldaten brief in het Berliner Tageblatt leest men Te voet gaat het- verder, twee aan twee, op den donkeren, modde- rigen landweg in de richting van N. Spoedig slaan wij links af, de weilanden in, in het overstroomde gebied, nu eens tot aan de knieen in den modder, dan weer door helder water. Allen hijgen. Velen vallen er in, ik drie maal. Eens had ik een stuk brood, in^de hand en tot aan de pols viel ik dawrmeo in de bagger. Eindelijk komen wtj aan de tamelijk breede Yser. ï)e brug bestaat uit vaten met planken er over. Slechts vijf man mogen er op grooten afstand van elkaar tegelijk op en ze ligt zeer te waggelen. „In het Lunapark kost de pret vijftig pfennig” zegt een onzer Berlijners. Bij iedere schommeling glin stert het water met duizend vonken, een prachtig schouwspel, maar de reden is droevig. Het komt door de vele, vele lijken, die in het water liggen te verworden. Een groote sterfte onder den visch is mede een gevolg daarvan. Eindelijk zijn we allen goed aange komen aan den overkant. En nu gaat het over een eindelooze, smalle dijk. Aan weerskanten onafzienbare water vlakten, die heel ver weg nog flauw glimmen door het donker en de sterren weerspiegelen. Het geglij en gestruikel begint alweer. „Oppalssen dat niemand van de sokken gaat'*. Eindelijk gaat de weg door een groote, mooie poort ingang naar de „groote hen” een prach tige hoeve, - die als een trotsch kasteel, in het water ligt, rondom door grach ten omgeven. De gebouwen zijn geheel in elkaar geschoten en we glijden naar beneden in den kelder. Daar liggen we snachts op stroo én wisselen elkaar af op wacht. Dit is de meest vooruit geschoven stelling en een paar honderd njeter van ons af staat reeds de vijand. De dubbele post, die wij aflossen, heeft een rookende Belgische patrouille gezien, die tot aan de gracht gekomen is, die voor de schelf ligt. Daar konden zij niet over komen en zij zijn weer weg gegaan zonder iets gemerkt te hebben van de Duitsche schildwacht. Met den rug staan wij tegen de schelf en luisteren, spieden, tasten in de schaduwwereld voor ons. De nacht is vrij klaar. Tot op vijftig meter afstand kan men duidelijk boom en bosch on derscheiden. Overal ruischt, kraakt en knakt het in de natuur. Gras en wilgen bewegen zich in den wind. Vijanden overal, als men niet al zijn wil inspant en hernam X „Meent gij dan dat ik \nij niet* zou herinneren tot wien Edut^-d gezonden werd, toen hij zich naar Parijs begaf Een onzer grootste meesters, die bijzon der ingenoiuen was met zijn talent, gat hem een woord van aanbeveling mede voor Renaud, dien hij persoonlijk kende. i (Wordt vervolgd.) we- Onno zou en een cursus waren om officier te worden, eindigde met te vragen. „Heeft uwe moeder u verhaald op welke wijze ik mijn oudsten jongen verloor „Neen, mijnheer”, antwoordde Onno, „zij zeide mij alleen maar dat gij veel verdriet gekend hadt in uw leven.” „Veel, ja zeer veel. Niets is qchter te vergelijken geweest bij dezen laatsten slag. Men kan zich over alles troosten in het leven; al vervolgt ons steeds armoede, miskenning, of wat het dan ook zij, maar de dood, ziet gij, dat is het onherstel bare, het losscheuren der teerste koorden van het hart; dé immer knagende pijn van een deel van u zelven dat langzaam in het graf verteert en dan, mijn arme Eduard was zoo begaafd, het lot scheen zooveel gunstiger voor hem gestemd te zijn dan het mij ooit gezind was in dien hij slechts gewild had zou hij op dit oogenblik een rijk en beroemd kun stenaar zijn geweest. Helaas de vriend die hem begraven heeft vertelde mij welk oen gebrek er in zijne werkplaats heersch- te. Zoolang de moeder leeft ben ik tot stilzwijgen gebonden, de zaak zou al te veel opzien baren, om niet tot haar door te dringen maar mocht zij mij ooit ont vallen, dan zal ik de bedrieger, die zich met zijn arbeid verrijkte en verhief, het masker van het gelaat rukken." „Van welk bedrog is hij het slacht offer geworden vroeg Onno vol mede- van 34 c.M. kaliber, aan het wankelen te 1 zonder op Nieuwpoort Yperen. Zij bereikten echter nergens wenschte succes. De stemming troepen is overal uitstekend. De toestand in België. Kardinaal Mercier, aartsbisschop van Mechelen geeft van den toestand in Bel gië de volgende beschrijving „De tegenwoordige post- en spoorWeg- regeling maakt echter alle verkeer uiterst moeilijk. Daarom zie ik mij verplicht mijn eigen diocees, en zelfs, onder deze be perking, blijft het onzeker en onvolledig, isenige feiten nochtans kunnen eenig denkbeeld geven van ons lijden. Er zijn 19 parochiekerken verwoest of ver brand; 28 andere zijn beschadigd; scho len, gymnasia, ontspanningslokalen zijn met den grond gelijk gemaakt; Leuven, Aerschot en Lier zijn voor 't grootste ge verwoest. Leuven heeft WöO Wo- n verloren, voor ’t meerendeel woon- inkelhuizen en kantoren. Onder an- jn, die erg geleden hebben, be- jral Mechelen, waar 317 huizen onbewoonbaar zijn en een duizendtal zwaar beschadigd'; vervolgens Antwerpen, enkele honderden huizen verbrand verwoest. Groote dorpen zijn met grond gel”' gebombardeerc laten Leuven gestrekt met PRIJS DER A D V ÊRTËNTIÊN: Van 1—5 gewone regels met bewijsnummerf 0.55 Elke regel meer„0.10 Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend. Dienstaanbiedingen per plaatsing van 15 regels f0.35 bij vooruit betaling, elke regel meer 6 ets. Reclames, f0.25 per regel. Groote letters en randen naar plaatsruimte. Ioordelijk van Malan- Argonnen en de Maas, er in, over de jpmen en zich loopgraven meester te trin zij zich konden handha- i rechteroever van de Maas, Consenvoye, verloren na een levendig ge- door ons den 20en om rustig waar te nemen en de dingen nuchter te beoordeelen. Ik-wilmijwat vertreden. Ik leg mijn geweer over den schouder, kom uit de schaduw van de schelf en ga twintig pas in de richting van het water. De uitwerking is verbluffend. Een geplas en gekletter in het water een beweging in de biezen en een eend vliegt op. Mijn hart be gint weer te kloppen en uit de schelf hoor ik op zijn Saksisch nZeg, wat was dat?” „Ach, een watervogel”, klinkt het in den zelfden tongval, terug. Juist ben ik weer bij de schelf en zijn mijn gedachten weer bij vreed zame dingen, als de hoofdzaak komt. Plotseling staat aan den anderen kant van de gracht een man op en rent zoo hard als hij kan den nacht in. Het volgende oogenblik is de man een schaduw en dan heeft de alles gelijk makende duisternis hem opgezogen. Aan het Oostelijk Front Uit hetgeen de berichten omtrent de krijgsverrichtingen aan het Ooste lijk front melden, blijkt dat de over winning der Duitschers, waarover reeds zooveel feest gevierd is, toch niet zulk een beduidende overwinning is. Het doet wel eenigszins vreemd aan dat alleen van Oostenrijksche zijde die overwinningsberichten zijn geko men, terwijl als weerklank daarvan Berlijn zich in feestdos stak, doch niemendal mededeelde omtrent den aard dier groote overwinning. Do militaire medewerker vau d; Mail geeft nu zijn meening over toestand in Polen en deze klinkt r. waarschijnlijk. De waarheid is, zoo zegt deze werker, wiens woord wij aan het oiïtleenen, dat heelemaal van geen kelijke overwinning gesproken kan den. De Russen hebben hun linker-cen trum in Polen teruggetrokken, maar overigens maakten de Duitschers noch in het Noorden noch in het Zuiden van Po len, eenigo vordering, welke aan het publiek behoefde meegedeeld te worden. De terugtocht is enkel een van die con- centratie-operaties, welke de ontwikkeling van maarschalk Von Hindenburg’s strate gie zoo dikwijls heeft noodig gemaakt in dezen merkwaardigen veldtocht. Het nieuwe Oostenrijksche offensief te gen Galicië kwam buiten kijf onverwacht voor den Russische® generalen staf, even als voor hen te Londen, die de evolutie van Von Hindenburg’s plannen met aan dacht volgden. Het Oostenrijksch-Hon- gaarsche leger was door herhaaldelijke ne derlagen zoo verzwakt, dat het 'niet in staat werd geoordeeld tot een nieuwe beroveringspoging van Galicië. Zoo weinig verwachten de Russen een aanval van deze zijde, dat zij het niet eens noodig achten, de passen in de Karpathen in staat van tegenweer te bren- -- PRIJS VAN HET ABONNEMENT: Per kwartaalf 1.2& Idem franco per post,1.50 Met Geïllustreerd Zondagsblad„1.50 Idem franco per post„1.90 Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: Markt 31, bij onze Agenten, den Boekhandel en de Postkantoren. Een Duitsche vlieger boven Dover. KEULi N, 22 Dec. De berichtgever van de Kolnische Ztg. meldt: De marinevlie- ger, eer&te-luit. Von Prondzynski is van uit een plaats aan de Belgische zeekust voor een vlucht naar Dover opgestegen. Hij bereikte Dover en liet verscheiden bommen vallen, waarvan een het haven station kan hebben getroffen. De vlieger keerde binnen een rug. Prof. Georg Wegener seint uit Brugge aan de Kolnische Zeitung Zoo even kwam ik bij het leger van den hertog van Wurtemberg. Sedert 2 of 3 dagen it de betrekkelijke rust aan het front in een levendige werkzaamheid' veranderd, zoo dat de men zooveel liefde voorbereide maatregelen voor het aanstaande Kerst feest bij de troepen voorloopig geheel op den achtergrond zijn gedrongen. Eran- schen en Engelschen probeeren sedert ver scheidene dagen door zeer sterke krach ten ondersteund, een hardnekkig vuur uit de zwaarste artilleriestukken, waaronder lijden. De oude muziekmeester deed hem liét zelfde verhaal dat hij reeds aan Geer- truida Holdius had medegedeeld'. De jon geling hoorde hem tot het eind toe adem loos aan en riep toen met eene stom sid derende van verontwaardiging «j „Wie is de ellendeling die zich een dergelijke handeling heeft kunnen schuldig maken Hoiniveld vestigde zijne groote droef geestige oogen op hem met een uitdruk king vol smart en antwoordde langzaam: „Georges Renaud.” Onno sprong overeind; zijn neusvleu gels trilden, de aderen aan zijne slapen zwollen op en hij sprak op toon „Neen, ge vergist u, dat is niet gelijk Men moet u misleid hebben, ander hebben bedoeld.” De grijsaard schudde meewarig het hoofd 10) Weet gij wat hem daarvan weerhield Niets anders als de glimlach 's kunste naars dochter, die elk zijner opwellingen van verontwaardiging en opstand wist te bezweren. Hij geloofde in hare liefde, de dwaas, en zou alles voor haar ge dragen hebben. Den dag waarop hij ont dekte dat zij enkel met zijne gehechtheid gespeeld had, verdween hij. Dat is nu tien maanden geleden, maar die wond zal nooit genezen in mij, en zijne moeder, een vrome, zachte ziel, mag nooit vernemen hoe hij stierf; het haar doodenVrees echter niet voor uw zoon, ik zal hem spreken, zoo het goedvindt, wij zullen hem voor dergelijk lot behoeden.” „Och ja, spreek gij met hem, ik bid u om,” smeekte Geortruida, in wier oogen groote tranen schitterden, want zij dacht 'aan die andere arme moeder, die nooit van de wanhoop van haar kind zou afweten. om onze pósities brengen, in het bij en het kanaal van gen tegen een inval van uit het Zuiden. Hoe dit zij, een leger van 200.UuO man werd bijeengebracht en dit werd, na met eenige Duitsche eenheden versterkt t© zijn, naar Galicië gezonden in de hoop, deze provincie te heroveren en de Kus sen over de Weichsel te Het schijnt, dat drie a lonnes van Oostenrijkschf inval uitvoerden en tiaar eigen doel. De eerste, verreweg de grootste, trok door den Pograd-pas over de Karpathen en, na in de vallei van do Dunajec af gedaald 'te zijn, bezette zij New-öandec en ontplooide zich over de linie Jaslo—Za- kijiezy met het doel, den strategischen spoorweg KrakauPrzemysl in bezit te krijgen. Blijkens de latere Russische be richten is dit plan verijdeld. Het valt niet te ontkennen, dat, wat er overigens ook van dit offensief terecht kome, h e t den Russisch en druk op Kra kau wegnam. De tweede colonne slaagde er in over don Dukla-pas te komen, in de hoop, de belegering van Przemysl op te heffen. Men weet, dat dit doel voorloopig niet slaagde en dat het uitvallende garnizoen van Przemysl onder zware vemezen ach ter de fortengordels teruggedreven werd. De dorde colonne viel de Bukowina binnen, doch zij bracht liet niet ver op haar weg naar Czernowitsch. Deze be weging schijnt hoofdzakelijk oen demon stratie te bedoelen. Het nieuwe Oostenrijksche offensief heeft, zooals te wachten was, invloed ge had op de opstelling der Russische le gers in Polen. Het linkercentrum van de Russische gevechtslinie weru van de W ar ia teruggenomen en in linie gebracht met den rechtervleugel van generaal Ivan- how’s Galicisch leger, dat zich keert te gen den Oostenrijkschen opmarsch in het beneden-Dunajec-gebied. De Russische linie strekt zich thans uit van Wyszogrod,. aan den Weichsel, door het Bsura-gebied naar Lowltsch, van waar zij in Z. rich ting loopt, dekkend den Warschau Czestochowa-spoorweg, weme in Russisch bezit is en ongetwijfeld gebruikt wordt. De linie buigt dan meer Zuidoostelijk tot zij zich voreenigt met den rechtervleugel van generaal Ivanhow’s leger, dat Wes telijk van de Dunajec opereert. De Duitsche communique’s mede, dat de RussëïT versterkte aan de Raw ka- en Nida-ri vieren gi maken en het is best mogelijk, dat dat als voorzorgsmaatregel doen, j op het oogenblik is hun gevechtslinie Westelijk van deze beide rivieren. De schrijver eindigt met een opmerke lijke hulde aan den Russischen staf. Wie, zegt hij, de hoogst leerrijke ope raties in Polen gedurende de laatste maand gevolgd heeft, moet getroffen zijn door de bekwaamheid van nen, die den veldtocht aan Russische zijde leiden. Dank zij de spoorwegen ter beschikking van Von Hindenburg heeft de maarschalk tot dusver alles in zijn voordeel gehad. Hij was in staat met schitterende snelheid houw na houw toe te brengen, eerst aan het vijandelijk centrum van -uorn uit, dan aan het linkerjeentrum van uit Ka- lisch, vervolgens Noordelijk van den Weichsel aan ’s vijands rechtervleugel en i, waar zijn of Groote dorpen zijn met den dijk gemaakt, of zóó schrikkelijk •deerd, dat zij zoo goed als ver zijn. De hoofdwegen bijv. naar i en Mechelen, zijn, over een uit- ctheid van verscheidene kilometers verwoestingen afgeteekend. In Vele steden en de omliggende streek zijn kasteelen en landhuizen, de villa’s zelfs de armste woningen geplunderd en verwoest; de stallen staan ledig en het land is onbebouwd. Zóó is het jammer lijke schouwspel over een uitgestrektheid van meer dan 280 vierkante mijlen, in het Zuiden van de provincie Antwerpen en in ’t Noorden van Brabant, twee pro vincies, die, vóór ’t uitbreken der vijan delijkheden, rijk waren en voorspoedig. Beroofd van do middelen om zijn brood te verdienen, wegens het sluiten der fa brieken en dikwijls beroofd ook van de meest noodzakelijke dingen, na de plun dering die de invallers op hen gepleegd hebben lijdt het arme volk schrikke lijk van honger en koude. In iremeloo, niet ver van Leuven, zijn van de 230 huizen, waaruit vroeger het dorp be stond, er 14 aan de verwoesting ont snapt. Met eigen oogen hebben wij het treurig schouwspel gezien van een huis gezin met negen kinderen, het jongste nog een wicht, schreiend om de verwoes ting van hun vroegere woning. Helaas, wel honderd keer zijn wij van hetzelfde schouwspel getuige geweest. En wie weet, wat do dag yan morgen brengen zal Verder schrijft de kardinaal nog: „In de stad Mechelen alleen moeten twaalf duizend menschen dagelijks gevoed Wor den. Kinderen ioopen naar soldaten en eten hun ’t bro den. leder vreemdeling, komt of het land betreedt, ringd door een groot aantal kinderen, die om eten vragen, nauwelijks een enkele arbeider, kan vinden, om zijn dagelijksch verdienen. Alles ontbreekt.”

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1914 | | pagina 1