915
II
taing
amen-
Bi
f
VAN
t MERK te letten
tamr"
I
lp
m
I
1
f
lil
•t’
De Oorlog^
n
Maandag 4 Januari 1DL5.
Mo. J2671.
53e Jaargang1.
f' I
en
I
i
FEI ILLEH)
T.
Verwoeste JSevens.
s
f
1
p
r
AYZONEN
Telefoon latere. 82.
""Uitgevers A. BRIKKto EK ZOON,
Telefoon. Intete. 82.
ezx voor G-otolcIgu ©ox Ozxxstrelceaa-
Verschijnt dagelijks behalve Zon- en 'Feestdagen.
t
V
r
f 1.25
1100
:hting vérstrekt.
i
Gl
om
j
(Wordt vervolgd)
n Zn., Gouda.
oedingswaarde
VLedaillea.
BIJL,
baart Lz.
Een beeld der werkelijkheid
op
ftieer
immer
vergeet
ge
haat
als
het
bevelen voor
■téun
be-
in rekening
terwijl
f 0.55
0.10
igen worden deze tegen twee berekend.
van 15 regels f0.35 by vooruit-
„.25 per regel.
11 die vreese-
O*t vader, vader!”
d»
en
nut
kon
de mogdijk-
dat hij zelf daarvoor een zoeter
i'k
SUN VAN
EBM.
LEEËN worden
in verzegelde
,n vyf, twee en
n een Ned. one
Iding van Nom-
gs, voorzien van
ad Merk, vol
et gedeponeerd.
de uitvoering
:de orders aan-
PRIJS DER ADV ERTENTIËN:
•Van 1—5 gewone regels, met bewijsnummer.
Elke regel meer
By drie achtereenvolgende plaatsing
Dienstaanbiedingen per plaatsing van 15 reg<
betaling, elke regel meer 6 ets. Reclames f0.2f
Groote letters en randen naar plaatsruimte.
een redelijken tijd daarna geenerlei
requisite zal plaats hebben, noch van
de in België uit het buitenland toe
gevoerde, noch van de aldaar reeds
aanwezige voorraden. De nuttige wer
king van het Internationaal Steun
comité is aldus ten volle verzekerd.
e PRIJS V A‘N HET ABONNEMENT:
Per kwartaal
Idem franco per po«t. t
Met Geïllustreerd Zondagsblad
Idem franco per post
Abonnementen worden dagplyks aangenomen aan
Markt 31, bij ony
schepen aangekomenalle waren be
laden met Duitsche kolen. Zulks bewijst
zegt de Vlaamsche Gazet, dat onze
bevolking voor het oogenblik geene
brandstof zal tekort komen in andere
streken van ons land doet de toestand
zich echter zoo niet voor.
In die orde van gedachten werd
door de Belgische mijneigenaars een
syndikaat gevormd, dat voor doel
heeft de noordelijke provinciën van
kolen te voorzien. Elke week zullen
een tiental treinen van Henegouwen
vertrekken rhet de nog ter beschik
king slaande lokomotieven van het
staatsspoor en ook met het mijnen
materiaal.
Door de Duitsche overheid worden
deze zendingen belast.
Algemeen wordt* er op den buiten
geklaagd over het gebrek aan vee
voeder, schrijft de Nieuwe Gazet. Dat
voeder wordt uit Antwerpen betrok
ken, maar mag er niet uit. De gevol
gen daarvan doen zich in hooge mate
op de melkproductie gevoelen. Alle
melkeryen ontvangen minder melk
dan onder gewone omstandigheden.
De buitengewone duurte van strooi,
hooi, haver, meel enz. zal daarenboven
een groot aantal bezitters van vee tot
den verkoop hunner hoornbeesten doen
besluiten. Daar ligt het gevaar voor
de toekomst besloten. Het ware der
halve te wenschen, dat de handelaars
in de stad toelating kregen om het
veevoeder af te leveren.
(N. R. Crt.)
Hot herderlijk schrijven van kardinaal
Mercier.
Over het herderjijk' schrijven van kar-
Officieel wordt uit het groote Duit-
sche hoofdkwartier d.d. 2 Jan. gemeld
Op het Westelnk oorlogstooneel
werden de vijandelijke aanvallen op
onze stellingen in en bij de duinen
noordwaarts van Nfieuwpoort afge-
slagen. In Argonne maakten onze
troepen over het gansche front ver
dere vorderingen.
Heftige Fransche tegenaanvallen
ten noorden van Verdun, alsmede op
het front Ailly-Apremont, ten noorden
van Commercy, werden onder zware
verliezen voor de Frauschen afgesla
gen. Drie officieren en honderd Fran-
schen Werden gevangen genomen. Het
gelukte onze troepen hierbij het Bois
Brulé, waarom hevig gestreden is,
geheel te nemen.
Kleine gevechten zuidwestelyk van
Saarburg hadden het door ons ge-
wensohte gevolg. De Franschen be
schieten in den laatsten tijd stelsel
matig de plaatsen achter ons front.
In dö. casern atten van een onzer af-
deelingen slaagden zij er in vijftig
bewoners te dooden.
Officieele Fransche berichten meld
den, dat de Franschen in het dorp
Steinbach stap voor stap vooruit kwa
men. Van Steinbach is echter onzer
zijds geen huis verloren. Alle Fransche
aanvallen op de plaats zijn afgeslagen.
Het groote Duitsche Hoofdkwartier meldt
dd. 3 Jail. Op het Westelijke oorlogs
tooneel verschenen gisterenmiddag voor
Westende eenige torpedobooten, door vij
andelijke schepen begeleid, zonder te schie
ten. Over het geheele Westelijke front
haddlen artilleriegevechten plaats. Een vij
andelijke infanterie-aanval vond slechts ten
Noord-Westen van St. Menehould plaats,
die met zware verliezen voor den vijand
afgoslagen werd.
veroverde stelling te behouden.
In België.
Levensmiddelen in België.
Van bevoegde zijde vernemen wij,
dat de Nederlandsche gezant te Berlijn,
gesteund door de ambassadeurs van
Spanje, en de Vereenigde Staten, zich
tot de Duitsche Regeering heeft ge
wend in zake het requireeren van le
vensmiddelen in België.
De Duitsche Regeering heeft naar
aanleiding daarvan aanstonds de ver
zekering gegeven, dat zoolang de Bel
gische bevolking van elders voorzien
wordt van levensbehoeften, en ook
u uw
wen cn
„Ons 5
mhrljven,
De vorderingen der Belgen.
De Belgische oorlogscorrespondent
van De Tijd, te Duinkerken, meldt
van daar:
De vijand heeft nu St. Joris voor
goed, naar ’t schijnt, opgegeven. Het
water maakt het hem even onmogelijk
als de dapperheid onzer Belgen, om
hier het verloren gebied te herwinnen.
Het water is ook thans wederom de
tens tot zijne moeder af, en hij pijnigde
zich met de vraag wat zij van zijne zon
derlinge verloving zou zeggen.
Hij had haar zoo innig lief, dat het
nooit in hen» opgekomen zou zijn een hu
welijk tegen haar wil te, sluiten, en toch,
hij wist het, zou zijne keuze haar be
droeven, geloofde zij Marcelle buiten staat
hem ooit gelukkig te maken. En Helm-
vold dan Zijne oude vriend, die enkel
en alleen om hem te redden, de somber
ste bladzijde van zijn levensboek voor hem
had opengelegd, zou hij hem ooit nog
aan willen zien, nadat hij hem had moe
ten bekennen het trouwwoord verkregen
te hebben der vrouw die zijn zoon onge
lukkig had gemaakt
Maar wie was hier de ware schuldige
geweest Was het niet Georges Renaud,
die zijn kind reeds vroegtijdig geleerd
had hoe dergelijke jonge artisten slechts
dienen moesten tot zijn eigen voordeel
zijn eigen roem Kon men er zich over
verwonderen indien het jonge meisje
lessen haars vaders opgevolgd had,
zich enkel bekommerende over het
dat men van zulk een „leerling”
trekken, niet gedacht aan
heid,
loon kon eischen
Het Handelsblad van Antwerpen haeft
ettelijke brieven ontvangen over de ge
beurlijkheid van het instellen in die stad
van een belasting op afwezigen, in den
geest van de belasting die in Gent is
opgelegd.
Het is natuurlijk heel moeilijk inlich
tingen te geven over eene nog niet be
staande taks, zegt het HW„ waarover de
Intercommunale Commissie nog moet be
raadslagen.
Wij geloovop. evenwel niet dat het in
het voornemen kan liggen, afwezige kwlir-
tierbewoners te takseeren, ’t is te zeg
gen het meerendeel der kleine bedienden,
die helaas bijna allen hunü» betrekking
Verloren hebben en die uit nood in den
vreemde verblijven.
Zoo ook natuurlijk met de geïnterneer
den en de menschen wier huizen zijn af
gebrand.
Tusschen de andere afwezigen dient er
ook nog/onderscheidt te worden ge
maakt.
Het is stellig, dat men redenen kan
vinden voor lieden die zonen hebben in
de jaren om binnengeroepen te worden,
en die konden gelooven dat deze krijgs
gevangenen zouden weggevoerd worden.
Maar... hoe zal men dat onderzoeken
En zal men ze minder streng behande*-
len kunnen als de eigenaars, groote ne
ringdoenden, advocaten, notarissen, nij-
veraars, enz., enz., wier afwezigheid reeds
vele teleurstelling heeft berokkend
Er zijn vluchtelingen die ginder op
grooten voet leven, de eene op eigen, de
andere op andermans kosten, terwijl hier
hunne leveranciers op de kom bijten. Die
zou men, natuurlijk, als er een taks ge
stemd werd, het eerst takseeren.
Maar nu zijn er, die niet meer kun
nen terugkeeren, daar de scheepvaart
diensten zijn geschorst.
Dat er een bijna algemeene stilstand is
in de diamantnijverheid te Antwerpen
wordt bewezen door het feit, dat er op
de ongeveer 5000 molens, welke in die
stad zijn, op het oogenblik slechts rond
200 draaien.
Blijkens een statistiek in de Antwerp-
sche bladen zijn er door het bombarde
ment van Antwerpen 174 huizen verbrand
en 621 beschadigd, dat maakt voor Ant
werpen en voorsteden een totaal van
229 woningen verbrand en 621 bescha
digd.
De gezamenlijke schade wordt geraamd
op ongeveer 7 millioen frank.
In de laatste dagen zijn in de haven
van Antwerpen een groot aantal rijn-
Zuidweaten van Altkirch vernield. Over
het algemeen valt een vermindering in
de levendigheid van ons aanvallend1 op
treden te vermelden, die evenwel slechts
moet worden toqfrschrev^n aan de onop
houdelijke regenvlagen, die den grond
doorweken en overal de krijgsverrichtin
gen bijna onmogelijk maken.
waarover
het gedruisch waar-
het is de storm”.
herhaalde zij verschrikt.
die
zeer lang ia en van Kerstmis dateert,
wijst de kardinaal er op dat Leuven ver
nield is en dat weerlooze mannen, vrou-
kinderen werden gefolterd.
vaderland’*, zoo luidt het in het
schrijven, „bloedt. 'Zijn zonen sneuvelen
bij duizendtallen. Welhaast zal er
Belgischen bodem geen huisgezin
gevonden worden, dat niet in rouw ge
dompeld ligt.
Waarom, o, mijn God), al deze weeön?
Heer, Heer, hebt gij ons dan verlaten?”
Vervolgens handelt het schrijven over
vaderlandsliefde, en standvastige lijdzaam
heid).
„Neem wel in acht”, zoo zegt de kar
dinaal, „dat ik u niet vraag een enkele
Uwer verwachtingen prijs te geven. Inte
gendeel, ik houd het voor mijn plicht te
dinaal Mercier, dat gisteren in alle ker
ken van Belgiö zou worden voorgelezen,
geeft de Maasbode de volgende bijzonder
heden
In de voorrede van dezen brief,
lang ia en
■enhuis,
)AM -
Aan het Westelijk Front.5
In het Fransche communiqué'wan
i. Zaterdagavond wordt ée^egd: De aan
vallen van den vijand, in den, nieuw
jaarsnacht op tal van punten v mi ons
front uitgevoerd, zijn gemakkelgfè
geslagen. Een hevig attilleri^-^ud ht
plaats in de duinen bij Nieuwndpi
Onze voordeelen bij St. GeorgeJly(S
I Joris) behaald, bleven gehindl
De vijand heeft, tusschen Beat
I en, Archipourt een tweetal van
O gedurende den nacht onderhouden
V weervuur
ft ten van
goede bondgenoot gebleken der Bel
gen, terwijl de licht vervoerbare en
toch verdragende 75 m.M. kanonnen
der Franschen juist in dit waterrijke
terrein onschatbare diensten bewijzen.
Met een storm van geschutvuur heeft
de vijand de Fransch-Belgische troepen
uit St. Joris willen verdrijven, ver
geefs! Door het water hebben de
onzen moeten waden, om het den
tegenstanders in de resten van St.
Joris onhoudbaar te maken. Onder
het vuur van den vijanq moesten onze
mannen voorwaarts doér het drassige
land, om droge hooger’gelegen pie
ken te bereiken, vanwaar ze met goe
den uitslag de vijandin onder ^gur
konden nemen. Tot Mannekensvere
konden de Duitschers alleen langs den
hooger gelegep landweg vluchten.
Alles stond overigens blank.
Het feit, dat nu de vijand St. Joris
opgeeft, heeft bijzondere beduiding.
Want daardoor worden de vorderin
gen bekroond by Lombaertzijde aan
de kust gemaakt. Ter zijde oostwaarts,
land in, hebben wij pu mede vasten
voet en de tegenaan valais voorgoed
gekeerd. Thans moet nóg de vijand
van de smalle kuststroqk tusschen
Lombaertzijde en de zee verdreven.
Daarom hebben de Verbondenen we
derom een zware kanonnade op Wes
tende gericht, ten einde het den Duit
schers aldaar onhoudbaar te maken.
Terwijl de DuitscheTs^tfög hun ge
schut op St. Joris richten, om onze
troepen aldaar te verontrusten, hebben
zij ook hevig de veroverde Belgische
stelling ten Zuiden van Dixmuiden
en het door de Belgen daar geslagen
bruggehoofd onder vuur genomen. De
Belgen hebben zich daar echter reeds
geducht verschanst, en al was het bij
wijlen schier onmogelijk het vijandelijk
vuur te weerstaan, tech zijn zij erin
geslaagd zich te handhaven en hun
aanstonds zijn leven te geven
vader weer te schenken
Zij wierp hem een door tranen bene
velden, maar somberen blik toe.
„Gij!” prevelde zij. „Gij hebt het im
mers zelf gezegdwij zijn elkander vreemd
geworden.”
„Uren als deze verbinden voor altijd
wanneer zij niet voor immer scheiden.
Marcelle, ik smeek u, vergeet wat tus
schen ons voorviel, en zie nog enkel in
mij een broeder... meer dan dat, een brui
degom zoo gij wilt...”
Die vraag, onder omstandigheden
deze gedaan, op het oogenblik dat itm
jonge meisje, met haar vader, ook heel
haro toekomst had zien verdwijnen,
tuigde van zooveel liefde, dat zij
zelfs in dat uur onbeschrijfelijk goed1 deed
en dat Marcelle zich met «en onstuimig
gebaar van droefheid in zijne armen wierp
en snikte.
„Ja, ik smeek u, wees mijn
gij alleen kunt mij voor wanhoop
hoeden.” v
De jonge maq^drukte een eerbiedigen
kus op haar voorhoofd en over haar
blonde lokken strijkende liet hij haar
ongestoord voortweenen aan zijne borst.
Thans eerst gaf hij zich rekenschap
van het feit, dat hij zijn gansche leven
had weggeschonken, dat zij voortaan tot
in eeuwigheid verbonden zouden zijn
maar hij betreurde geenszins aldus ge
hoor te hebben gegeven aan de opwel
ling van het oogenblik en zijn innig
medelijden mot haar. Reeds had hij zich
1-50
150
1.9»
ons Bureau:
Markt 31, bij on%e Agentea, den Boekhandel en de Postkantoren.
gedurende die dagen van hun samenzyn
volkomen rekenschap gegeven van de
Jiefdto die hij, in weerwil van alles, voor
haar was blijven koesteren, en ofschoon
hij vastbesloten was der verzoeking haar
te vragen zijne vrouw te worden, tot hei
einde weerstand te bieden, wijzigde het
treurspel van dien dag in zijn oogen
alles. Marcelle kiyam hem niet meer voor
als de ziellooze coquette, die Eduard Helm-
veld tot vertwijfeling had gebracht, maar
nog enkel als het hulpelooze, diepbedroef
de meisje, dat wel degelijk toonde gevoel
en hart te bezitten. Renaud’s dood
maakte haar armhij zelf stond op het
punt fortuin te maken;; wat was natuur
lijker dan dat hij haar gevraagd had zijn
lot te doelen Hij zou zich een monster
van zelfzucht hebben geacht indien hij
zich daarvan had laten terughouden door
welke bedenking dan ook.
Tegen den nacht verklaarde Marcelle
dat zij liefst naar hare eigen hut terug
zou keeren; hij billijkte dit verlangen
maar opdat zij volkomen gerust zou zijn
en hem bij het minste schrikbeeld mocht
kunnen roepen, beloofde hij haar op te
zullen blijven zitten in de longroom
waarop de meeste hutten en ook de haro
uit kwamen. De storm was nu aan het
bedaren, en doodelijk afgemat hadden de
meeste dames zich te bed1 gegeven de
vreesachtigsten zaten in de hut harer
kinderen op, en Onno bevond zich geheel
alleen in de groote kajuit. Hij had zelf
ter nauwernood weten te zeggen hoe het
kwam, maar zijne gedachten zwierven tel-
18)
„Mij trooêten..
„Herinner u...
van gij spreekt,
„De s-iorm
„Gij wilt toch niet zeggen dat wij schip
breuk Ipden, want dan zou ik hier im
mers niet zijn. Waar is mijn vader
zeg mij waar hij is
„Hetlis hard, heel hard te dragen,”
mompelde hij, haar beide verkleumde han
den tiisschen de zijne vastklemmende.
„Deze slag kwam zoo onverwacht; maar
bedenk ook dat hij minder geleden heeft
aldus, dat het slechts één oogwenk is
geweestterwijl andere
„Dood Dood gilde zij. „O 1 mijn
God, ja ik herinner mij nu;
lijke, zware golfC
En luid kermend sloeg zij de handen
voor het gelaat.
Onno waagde het niet hare droefheid
te storen. Het was haar recht den doode
in stille te beweenen, en welke troost-
woorden hij haar ook had kunnen toe-
roepen, hij gevoelde immers zelf maar ai
te zeer hoe ontzettend zulk een sterven
was; hoe onvergetelijk in zijn afschuw
het visioen moest wezen haar vader al-
GOtDSCHE COURANT.
fit i
af
had
>rt.
ifiaafd.
tMetz
n lënse
Ir munitie-wagens in de lucht doen sprin-
I 'Jjzen.Wij hebben zijn loopgraven bij
i jïWvJlliqrs en Laboisaelle yerniel^; ook
heeft onze artillerie in de Aisne-streek
goede resultaten bereikt.! Wij hebben
ons öp het plateau van NouvronJólp-
I gesteld en alle Duitsche tegenaanvajlën
afgeslagen. Het Reims-gebied xy^rdt
door den vyand hevig beschoten. iWij
hebben een bosch in de Perthestfeek
veroverd en een gedeelte van helt in
Argonne verloren terrein herwonnen.
In Bois-le-Prêtre hebben wij eenige
geringe vorderingen gemaokt. In de
Vogezen hebben wij een Duitschen
aanval, op Bremenil afgeslagen, waarbij
A den Wjand zware verliezen zijn toe
ft gebracht. Onze artillerie is in Stein
bach verder voortgedroRgen.
Hot Fransche communiqué van 3 Jan.
meldtEr zijn geen andere vermeldens-
waardige feiten te vermeiden, dan een
ij ge_
tegen onze loopgraven ten Oos-
Vemelles en in de streek ten
t Noorden van Chaulnes, alsmede een zon-
I der succes gebleven Duitsche aanval ten
Westen van het bosch van Consenvoye.
In een later communiqué wordt gezegd.
Ten Noorden van de Leie heeft de vij
and gisteren Zonnebeke vrij hevig ge-
bombardeerd. Tusschen de Leie en de
Oise zijn wij bij La Boisselle 500 meter
vooruitgegaan. Tusschen de Oise en de
Maas heeft onze zware artillerie verschil
lende bolwerken van het plateau van Tou-
vent vernield. Bij Perthes-les-Hurles zijn
wij 300 meter gevorderd. Bij Beau-Sé-
jour hebben infanterie-gevechten plaats
gehad, waarbij wij den vijand ernstige
verliezen hebben toegebracht. Op de Mans
hoogten hebben wij eenig terrein gewon
nen, in het bosch van Le-Bouchet, Noord
oostelijk van Troyon, en in het bosch
van Le-Petre, Noordwestelijk van Pont-a-
Mousson, alsmede in de Vogezen bij Cel-
les-sur-Plaine. In den Bojren-Elzas heb
ben wij een Duitschen trein in het sta
tion te Altkirch beschoten en hebben wij
den spoorweg tusschen Darspach en ten
dus roerloos te zien meesleuren den ga
penden afgrond te gemoet.
„Heeft dan niemand iets beproefd om
hem te redden vroeg zij, het hoofd we
der opheffende, terwijl haar blik eene
uitdrukking van waanzin droeg. „O 1
die lafhartigen I Indien ik slechts vrij in
mijne bewegingen ware geweest I”
„Den hemel zij dank dat gij het niet
waart; gij zoudt anders zijn lot gedeeld
hebben.
Beschuldig ook dat brave scheepsvolk
niet van gebrek aan moed. Fr viel a&n
geen behoud meer te denken. De matro
zen kennen, helaas 1 dergelijke gevallen
maar al te goed.”
„En hij die zoo krachtig was, zoo vol
leven 1 O waarom weerhoudt gij mij
hier Ik zou met hem in de golven wil
len rusten.”
„Dat moogt gij niet wenschen, Mar
celle”, klonk het ernstig, „u blijft nog
zooveel over, denk aan uwe moeder en
de zware taak haar op uw aller verlies
voor te bereiden. Deze slag heeft u he
vig getroffen, maar hij mag u niet ver
brijzelen.”
„Hoe wilt gij dat ik voort zal leven
hier aan boord, waar hij nog gisteren
zoo vroolijk was, waar ik steeds die
vreeselijke zee zal zien die hem wegfiam,
waar ik voortaan alleen zal wezen
„Deze reis zal niet eeuwig duren,”
sprak de jonge man op ontroerden toon
en gij zult u hier immers niet geheel en
al eenzaam gevoelen, zoolang gij iemand
aan uwe zijde hebt, die bereid zou zijn