915 II taing amen- Bi f VAN t MERK te letten tamr" I lp m I 1 f lil •t’ De Oorlog^ n Maandag 4 Januari 1DL5. Mo. J2671. 53e Jaargang1. f' I en I i FEI ILLEH) T. Verwoeste JSevens. s f 1 p r AYZONEN Telefoon latere. 82. ""Uitgevers A. BRIKKto EK ZOON, Telefoon. Intete. 82. ezx voor G-otolcIgu ©ox Ozxxstrelceaa- Verschijnt dagelijks behalve Zon- en 'Feestdagen. t V r f 1.25 1100 :hting vérstrekt. i Gl om j (Wordt vervolgd) n Zn., Gouda. oedingswaarde VLedaillea. BIJL, baart Lz. Een beeld der werkelijkheid op ftieer immer vergeet ge haat als het bevelen voor ■téun be- in rekening terwijl f 0.55 0.10 igen worden deze tegen twee berekend. van 15 regels f0.35 by vooruit- „.25 per regel. 11 die vreese- O*t vader, vader!” d» en nut kon de mogdijk- dat hij zelf daarvoor een zoeter i'k SUN VAN EBM. LEEËN worden in verzegelde ,n vyf, twee en n een Ned. one Iding van Nom- gs, voorzien van ad Merk, vol et gedeponeerd. de uitvoering :de orders aan- PRIJS DER ADV ERTENTIËN: •Van 1—5 gewone regels, met bewijsnummer. Elke regel meer By drie achtereenvolgende plaatsing Dienstaanbiedingen per plaatsing van 15 reg< betaling, elke regel meer 6 ets. Reclames f0.2f Groote letters en randen naar plaatsruimte. een redelijken tijd daarna geenerlei requisite zal plaats hebben, noch van de in België uit het buitenland toe gevoerde, noch van de aldaar reeds aanwezige voorraden. De nuttige wer king van het Internationaal Steun comité is aldus ten volle verzekerd. e PRIJS V A‘N HET ABONNEMENT: Per kwartaal Idem franco per po«t. t Met Geïllustreerd Zondagsblad Idem franco per post Abonnementen worden dagplyks aangenomen aan Markt 31, bij ony schepen aangekomenalle waren be laden met Duitsche kolen. Zulks bewijst zegt de Vlaamsche Gazet, dat onze bevolking voor het oogenblik geene brandstof zal tekort komen in andere streken van ons land doet de toestand zich echter zoo niet voor. In die orde van gedachten werd door de Belgische mijneigenaars een syndikaat gevormd, dat voor doel heeft de noordelijke provinciën van kolen te voorzien. Elke week zullen een tiental treinen van Henegouwen vertrekken rhet de nog ter beschik king slaande lokomotieven van het staatsspoor en ook met het mijnen materiaal. Door de Duitsche overheid worden deze zendingen belast. Algemeen wordt* er op den buiten geklaagd over het gebrek aan vee voeder, schrijft de Nieuwe Gazet. Dat voeder wordt uit Antwerpen betrok ken, maar mag er niet uit. De gevol gen daarvan doen zich in hooge mate op de melkproductie gevoelen. Alle melkeryen ontvangen minder melk dan onder gewone omstandigheden. De buitengewone duurte van strooi, hooi, haver, meel enz. zal daarenboven een groot aantal bezitters van vee tot den verkoop hunner hoornbeesten doen besluiten. Daar ligt het gevaar voor de toekomst besloten. Het ware der halve te wenschen, dat de handelaars in de stad toelating kregen om het veevoeder af te leveren. (N. R. Crt.) Hot herderlijk schrijven van kardinaal Mercier. Over het herderjijk' schrijven van kar- Officieel wordt uit het groote Duit- sche hoofdkwartier d.d. 2 Jan. gemeld Op het Westelnk oorlogstooneel werden de vijandelijke aanvallen op onze stellingen in en bij de duinen noordwaarts van Nfieuwpoort afge- slagen. In Argonne maakten onze troepen over het gansche front ver dere vorderingen. Heftige Fransche tegenaanvallen ten noorden van Verdun, alsmede op het front Ailly-Apremont, ten noorden van Commercy, werden onder zware verliezen voor de Frauschen afgesla gen. Drie officieren en honderd Fran- schen Werden gevangen genomen. Het gelukte onze troepen hierbij het Bois Brulé, waarom hevig gestreden is, geheel te nemen. Kleine gevechten zuidwestelyk van Saarburg hadden het door ons ge- wensohte gevolg. De Franschen be schieten in den laatsten tijd stelsel matig de plaatsen achter ons front. In dö. casern atten van een onzer af- deelingen slaagden zij er in vijftig bewoners te dooden. Officieele Fransche berichten meld den, dat de Franschen in het dorp Steinbach stap voor stap vooruit kwa men. Van Steinbach is echter onzer zijds geen huis verloren. Alle Fransche aanvallen op de plaats zijn afgeslagen. Het groote Duitsche Hoofdkwartier meldt dd. 3 Jail. Op het Westelijke oorlogs tooneel verschenen gisterenmiddag voor Westende eenige torpedobooten, door vij andelijke schepen begeleid, zonder te schie ten. Over het geheele Westelijke front haddlen artilleriegevechten plaats. Een vij andelijke infanterie-aanval vond slechts ten Noord-Westen van St. Menehould plaats, die met zware verliezen voor den vijand afgoslagen werd. veroverde stelling te behouden. In België. Levensmiddelen in België. Van bevoegde zijde vernemen wij, dat de Nederlandsche gezant te Berlijn, gesteund door de ambassadeurs van Spanje, en de Vereenigde Staten, zich tot de Duitsche Regeering heeft ge wend in zake het requireeren van le vensmiddelen in België. De Duitsche Regeering heeft naar aanleiding daarvan aanstonds de ver zekering gegeven, dat zoolang de Bel gische bevolking van elders voorzien wordt van levensbehoeften, en ook u uw wen cn „Ons 5 mhrljven, De vorderingen der Belgen. De Belgische oorlogscorrespondent van De Tijd, te Duinkerken, meldt van daar: De vijand heeft nu St. Joris voor goed, naar ’t schijnt, opgegeven. Het water maakt het hem even onmogelijk als de dapperheid onzer Belgen, om hier het verloren gebied te herwinnen. Het water is ook thans wederom de tens tot zijne moeder af, en hij pijnigde zich met de vraag wat zij van zijne zon derlinge verloving zou zeggen. Hij had haar zoo innig lief, dat het nooit in hen» opgekomen zou zijn een hu welijk tegen haar wil te, sluiten, en toch, hij wist het, zou zijne keuze haar be droeven, geloofde zij Marcelle buiten staat hem ooit gelukkig te maken. En Helm- vold dan Zijne oude vriend, die enkel en alleen om hem te redden, de somber ste bladzijde van zijn levensboek voor hem had opengelegd, zou hij hem ooit nog aan willen zien, nadat hij hem had moe ten bekennen het trouwwoord verkregen te hebben der vrouw die zijn zoon onge lukkig had gemaakt Maar wie was hier de ware schuldige geweest Was het niet Georges Renaud, die zijn kind reeds vroegtijdig geleerd had hoe dergelijke jonge artisten slechts dienen moesten tot zijn eigen voordeel zijn eigen roem Kon men er zich over verwonderen indien het jonge meisje lessen haars vaders opgevolgd had, zich enkel bekommerende over het dat men van zulk een „leerling” trekken, niet gedacht aan heid, loon kon eischen Het Handelsblad van Antwerpen haeft ettelijke brieven ontvangen over de ge beurlijkheid van het instellen in die stad van een belasting op afwezigen, in den geest van de belasting die in Gent is opgelegd. Het is natuurlijk heel moeilijk inlich tingen te geven over eene nog niet be staande taks, zegt het HW„ waarover de Intercommunale Commissie nog moet be raadslagen. Wij geloovop. evenwel niet dat het in het voornemen kan liggen, afwezige kwlir- tierbewoners te takseeren, ’t is te zeg gen het meerendeel der kleine bedienden, die helaas bijna allen hunü» betrekking Verloren hebben en die uit nood in den vreemde verblijven. Zoo ook natuurlijk met de geïnterneer den en de menschen wier huizen zijn af gebrand. Tusschen de andere afwezigen dient er ook nog/onderscheidt te worden ge maakt. Het is stellig, dat men redenen kan vinden voor lieden die zonen hebben in de jaren om binnengeroepen te worden, en die konden gelooven dat deze krijgs gevangenen zouden weggevoerd worden. Maar... hoe zal men dat onderzoeken En zal men ze minder streng behande*- len kunnen als de eigenaars, groote ne ringdoenden, advocaten, notarissen, nij- veraars, enz., enz., wier afwezigheid reeds vele teleurstelling heeft berokkend Er zijn vluchtelingen die ginder op grooten voet leven, de eene op eigen, de andere op andermans kosten, terwijl hier hunne leveranciers op de kom bijten. Die zou men, natuurlijk, als er een taks ge stemd werd, het eerst takseeren. Maar nu zijn er, die niet meer kun nen terugkeeren, daar de scheepvaart diensten zijn geschorst. Dat er een bijna algemeene stilstand is in de diamantnijverheid te Antwerpen wordt bewezen door het feit, dat er op de ongeveer 5000 molens, welke in die stad zijn, op het oogenblik slechts rond 200 draaien. Blijkens een statistiek in de Antwerp- sche bladen zijn er door het bombarde ment van Antwerpen 174 huizen verbrand en 621 beschadigd, dat maakt voor Ant werpen en voorsteden een totaal van 229 woningen verbrand en 621 bescha digd. De gezamenlijke schade wordt geraamd op ongeveer 7 millioen frank. In de laatste dagen zijn in de haven van Antwerpen een groot aantal rijn- Zuidweaten van Altkirch vernield. Over het algemeen valt een vermindering in de levendigheid van ons aanvallend1 op treden te vermelden, die evenwel slechts moet worden toqfrschrev^n aan de onop houdelijke regenvlagen, die den grond doorweken en overal de krijgsverrichtin gen bijna onmogelijk maken. waarover het gedruisch waar- het is de storm”. herhaalde zij verschrikt. die zeer lang ia en van Kerstmis dateert, wijst de kardinaal er op dat Leuven ver nield is en dat weerlooze mannen, vrou- kinderen werden gefolterd. vaderland’*, zoo luidt het in het schrijven, „bloedt. 'Zijn zonen sneuvelen bij duizendtallen. Welhaast zal er Belgischen bodem geen huisgezin gevonden worden, dat niet in rouw ge dompeld ligt. Waarom, o, mijn God), al deze weeön? Heer, Heer, hebt gij ons dan verlaten?” Vervolgens handelt het schrijven over vaderlandsliefde, en standvastige lijdzaam heid). „Neem wel in acht”, zoo zegt de kar dinaal, „dat ik u niet vraag een enkele Uwer verwachtingen prijs te geven. Inte gendeel, ik houd het voor mijn plicht te dinaal Mercier, dat gisteren in alle ker ken van Belgiö zou worden voorgelezen, geeft de Maasbode de volgende bijzonder heden In de voorrede van dezen brief, lang ia en ■enhuis, )AM - Aan het Westelijk Front.5 In het Fransche communiqué'wan i. Zaterdagavond wordt ée^egd: De aan vallen van den vijand, in den, nieuw jaarsnacht op tal van punten v mi ons front uitgevoerd, zijn gemakkelgfè geslagen. Een hevig attilleri^-^ud ht plaats in de duinen bij Nieuwndpi Onze voordeelen bij St. GeorgeJly(S I Joris) behaald, bleven gehindl De vijand heeft, tusschen Beat I en, Archipourt een tweetal van O gedurende den nacht onderhouden V weervuur ft ten van goede bondgenoot gebleken der Bel gen, terwijl de licht vervoerbare en toch verdragende 75 m.M. kanonnen der Franschen juist in dit waterrijke terrein onschatbare diensten bewijzen. Met een storm van geschutvuur heeft de vijand de Fransch-Belgische troepen uit St. Joris willen verdrijven, ver geefs! Door het water hebben de onzen moeten waden, om het den tegenstanders in de resten van St. Joris onhoudbaar te maken. Onder het vuur van den vijanq moesten onze mannen voorwaarts doér het drassige land, om droge hooger’gelegen pie ken te bereiken, vanwaar ze met goe den uitslag de vijandin onder ^gur konden nemen. Tot Mannekensvere konden de Duitschers alleen langs den hooger gelegep landweg vluchten. Alles stond overigens blank. Het feit, dat nu de vijand St. Joris opgeeft, heeft bijzondere beduiding. Want daardoor worden de vorderin gen bekroond by Lombaertzijde aan de kust gemaakt. Ter zijde oostwaarts, land in, hebben wij pu mede vasten voet en de tegenaan valais voorgoed gekeerd. Thans moet nóg de vijand van de smalle kuststroqk tusschen Lombaertzijde en de zee verdreven. Daarom hebben de Verbondenen we derom een zware kanonnade op Wes tende gericht, ten einde het den Duit schers aldaar onhoudbaar te maken. Terwijl de DuitscheTs^tfög hun ge schut op St. Joris richten, om onze troepen aldaar te verontrusten, hebben zij ook hevig de veroverde Belgische stelling ten Zuiden van Dixmuiden en het door de Belgen daar geslagen bruggehoofd onder vuur genomen. De Belgen hebben zich daar echter reeds geducht verschanst, en al was het bij wijlen schier onmogelijk het vijandelijk vuur te weerstaan, tech zijn zij erin geslaagd zich te handhaven en hun aanstonds zijn leven te geven vader weer te schenken Zij wierp hem een door tranen bene velden, maar somberen blik toe. „Gij!” prevelde zij. „Gij hebt het im mers zelf gezegdwij zijn elkander vreemd geworden.” „Uren als deze verbinden voor altijd wanneer zij niet voor immer scheiden. Marcelle, ik smeek u, vergeet wat tus schen ons voorviel, en zie nog enkel in mij een broeder... meer dan dat, een brui degom zoo gij wilt...” Die vraag, onder omstandigheden deze gedaan, op het oogenblik dat itm jonge meisje, met haar vader, ook heel haro toekomst had zien verdwijnen, tuigde van zooveel liefde, dat zij zelfs in dat uur onbeschrijfelijk goed1 deed en dat Marcelle zich met «en onstuimig gebaar van droefheid in zijne armen wierp en snikte. „Ja, ik smeek u, wees mijn gij alleen kunt mij voor wanhoop hoeden.” v De jonge maq^drukte een eerbiedigen kus op haar voorhoofd en over haar blonde lokken strijkende liet hij haar ongestoord voortweenen aan zijne borst. Thans eerst gaf hij zich rekenschap van het feit, dat hij zijn gansche leven had weggeschonken, dat zij voortaan tot in eeuwigheid verbonden zouden zijn maar hij betreurde geenszins aldus ge hoor te hebben gegeven aan de opwel ling van het oogenblik en zijn innig medelijden mot haar. Reeds had hij zich 1-50 150 1.9» ons Bureau: Markt 31, bij on%e Agentea, den Boekhandel en de Postkantoren. gedurende die dagen van hun samenzyn volkomen rekenschap gegeven van de Jiefdto die hij, in weerwil van alles, voor haar was blijven koesteren, en ofschoon hij vastbesloten was der verzoeking haar te vragen zijne vrouw te worden, tot hei einde weerstand te bieden, wijzigde het treurspel van dien dag in zijn oogen alles. Marcelle kiyam hem niet meer voor als de ziellooze coquette, die Eduard Helm- veld tot vertwijfeling had gebracht, maar nog enkel als het hulpelooze, diepbedroef de meisje, dat wel degelijk toonde gevoel en hart te bezitten. Renaud’s dood maakte haar armhij zelf stond op het punt fortuin te maken;; wat was natuur lijker dan dat hij haar gevraagd had zijn lot te doelen Hij zou zich een monster van zelfzucht hebben geacht indien hij zich daarvan had laten terughouden door welke bedenking dan ook. Tegen den nacht verklaarde Marcelle dat zij liefst naar hare eigen hut terug zou keeren; hij billijkte dit verlangen maar opdat zij volkomen gerust zou zijn en hem bij het minste schrikbeeld mocht kunnen roepen, beloofde hij haar op te zullen blijven zitten in de longroom waarop de meeste hutten en ook de haro uit kwamen. De storm was nu aan het bedaren, en doodelijk afgemat hadden de meeste dames zich te bed1 gegeven de vreesachtigsten zaten in de hut harer kinderen op, en Onno bevond zich geheel alleen in de groote kajuit. Hij had zelf ter nauwernood weten te zeggen hoe het kwam, maar zijne gedachten zwierven tel- 18) „Mij trooêten.. „Herinner u... van gij spreekt, „De s-iorm „Gij wilt toch niet zeggen dat wij schip breuk Ipden, want dan zou ik hier im mers niet zijn. Waar is mijn vader zeg mij waar hij is „Hetlis hard, heel hard te dragen,” mompelde hij, haar beide verkleumde han den tiisschen de zijne vastklemmende. „Deze slag kwam zoo onverwacht; maar bedenk ook dat hij minder geleden heeft aldus, dat het slechts één oogwenk is geweestterwijl andere „Dood Dood gilde zij. „O 1 mijn God, ja ik herinner mij nu; lijke, zware golfC En luid kermend sloeg zij de handen voor het gelaat. Onno waagde het niet hare droefheid te storen. Het was haar recht den doode in stille te beweenen, en welke troost- woorden hij haar ook had kunnen toe- roepen, hij gevoelde immers zelf maar ai te zeer hoe ontzettend zulk een sterven was; hoe onvergetelijk in zijn afschuw het visioen moest wezen haar vader al- GOtDSCHE COURANT. fit i af had >rt. ifiaafd. tMetz n lënse Ir munitie-wagens in de lucht doen sprin- I 'Jjzen.Wij hebben zijn loopgraven bij i jïWvJlliqrs en Laboisaelle yerniel^; ook heeft onze artillerie in de Aisne-streek goede resultaten bereikt.! Wij hebben ons öp het plateau van NouvronJólp- I gesteld en alle Duitsche tegenaanvajlën afgeslagen. Het Reims-gebied xy^rdt door den vyand hevig beschoten. iWij hebben een bosch in de Perthestfeek veroverd en een gedeelte van helt in Argonne verloren terrein herwonnen. In Bois-le-Prêtre hebben wij eenige geringe vorderingen gemaokt. In de Vogezen hebben wij een Duitschen aanval, op Bremenil afgeslagen, waarbij A den Wjand zware verliezen zijn toe ft gebracht. Onze artillerie is in Stein bach verder voortgedroRgen. Hot Fransche communiqué van 3 Jan. meldtEr zijn geen andere vermeldens- waardige feiten te vermeiden, dan een ij ge_ tegen onze loopgraven ten Oos- Vemelles en in de streek ten t Noorden van Chaulnes, alsmede een zon- I der succes gebleven Duitsche aanval ten Westen van het bosch van Consenvoye. In een later communiqué wordt gezegd. Ten Noorden van de Leie heeft de vij and gisteren Zonnebeke vrij hevig ge- bombardeerd. Tusschen de Leie en de Oise zijn wij bij La Boisselle 500 meter vooruitgegaan. Tusschen de Oise en de Maas heeft onze zware artillerie verschil lende bolwerken van het plateau van Tou- vent vernield. Bij Perthes-les-Hurles zijn wij 300 meter gevorderd. Bij Beau-Sé- jour hebben infanterie-gevechten plaats gehad, waarbij wij den vijand ernstige verliezen hebben toegebracht. Op de Mans hoogten hebben wij eenig terrein gewon nen, in het bosch van Le-Bouchet, Noord oostelijk van Troyon, en in het bosch van Le-Petre, Noordwestelijk van Pont-a- Mousson, alsmede in de Vogezen bij Cel- les-sur-Plaine. In den Bojren-Elzas heb ben wij een Duitschen trein in het sta tion te Altkirch beschoten en hebben wij den spoorweg tusschen Darspach en ten dus roerloos te zien meesleuren den ga penden afgrond te gemoet. „Heeft dan niemand iets beproefd om hem te redden vroeg zij, het hoofd we der opheffende, terwijl haar blik eene uitdrukking van waanzin droeg. „O 1 die lafhartigen I Indien ik slechts vrij in mijne bewegingen ware geweest I” „Den hemel zij dank dat gij het niet waart; gij zoudt anders zijn lot gedeeld hebben. Beschuldig ook dat brave scheepsvolk niet van gebrek aan moed. Fr viel a&n geen behoud meer te denken. De matro zen kennen, helaas 1 dergelijke gevallen maar al te goed.” „En hij die zoo krachtig was, zoo vol leven 1 O waarom weerhoudt gij mij hier Ik zou met hem in de golven wil len rusten.” „Dat moogt gij niet wenschen, Mar celle”, klonk het ernstig, „u blijft nog zooveel over, denk aan uwe moeder en de zware taak haar op uw aller verlies voor te bereiden. Deze slag heeft u he vig getroffen, maar hij mag u niet ver brijzelen.” „Hoe wilt gij dat ik voort zal leven hier aan boord, waar hij nog gisteren zoo vroolijk was, waar ik steeds die vreeselijke zee zal zien die hem wegfiam, waar ik voortaan alleen zal wezen „Deze reis zal niet eeuwig duren,” sprak de jonge man op ontroerden toon en gij zult u hier immers niet geheel en al eenzaam gevoelen, zoolang gij iemand aan uwe zijde hebt, die bereid zou zijn

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1915 | | pagina 1