)ER! tam" IG us KEN JNIS AMP •f 3AS De Oorlog No. 12778. Dinsdag 11 Mei 1915. 54e Jaargang. behalve Telefoon Interc. 82. r iwater. >000. ichthebben? FEUILLETON JSavansstrij behappen •IJ Kz. E et Leven, AG. iT5.enj.-w-s- sn ^.d.wertezxtie“bla.d. voor 0-ou.cLsl ezx Oï».stre^ezi Zon- en Feestdagen. Uitgevers A. BBlNKJtAN EN ZOON, Telefoon Interc. 82. Verschijnt dagelijks dagelijks ten, den 1 Lusitania liepen recht ekering tegen den 4en April kanonnen )0B. hij ICHT. op zijn schrift een moeilijk Zal i Zn., Gouda. (Wordt vervolgd.) zulke VAN eukengerei, derdeelen. igen. 14 voedingswaarde. Medaille*. Aan het Oostelflk Front De strijd in Weet-Galiciö. OERWAARD •es.), Dr. A. E. )EN, Dr. P. H. Tilburg. ELONJEJr. ouda. GOUDSCHE COURANT. i het naderen iet reuen de Ame- wij hij OV0M, en fa. dit werk door het grootste sche Atlantische schepeju naar den smaak PRIJS DERTdVERTENTIËN: Van 1--5 gewone regels met bewijsnummerf 0.55 Elke regel meer0.10 By drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend. Dienstaanbiedingen per plaatsing van 15 regels f0.35 by vooruit betaling, elke regel meer 6 ets. Reclames f 0.25 per regel. Groote letters en randen naar plaatsruimte. iC. KOOI J Kz, eringerwaard. met het instal ls Amerikanen., het Lusitania-geval en Bernstorff. Alle Amerikaansche bladen drukken hun woedt uit over het zinken van de „Lusitania”. Verslaggevers vroegen aan Bernstorff toen deze in zijn auto stapte, of hij wel overwoog wat de Amerikanen Aan het Westelijk Front. LONDr.N, 10 Mei. Veldmaarschalk French meldt, dat de vijand gisteren vijf aanvallen op onze liniën ten Oosten vin Yperen heeft gedaan, welke alle zonder succes bleven. De vijandclijke verliezen zijn zeer aanzienlijk. moeilijke sommen op,” mompelde hij half weenend, „die mag ons tiaar zoo graag mee plagen.” Lena moest lachen. „Maar, Albert, je moet toch leeren re kenen, niet in het belang van den leer- aar en niet voor de school, maar voor jo later leven. Wat men als kind Op school leert, is slechts een voorborridiög voor de school des levens.” De knaap had! opmerkzaam geluisterd. „De school des levens”, herhaalde hij. „Moet daar iedereen heen U ook, juf frouw Lena „Zeker,” antwoordde deze zacht, „Ik moet ook de school des levens door en daar komt men soms voor zware geval len te staan, zwaarder nog dan die som men, mijn jongen.” Albert zag haar twijfelend aan. „Maar deze sommen zijn tig", zeide hij eindelijk en schoof dood kon eten, zonder het te bemerken, je hebt er al twee gehad,” riep mevrouw vertoorn^. Mijnheer durfde niet tegenspreken en zweeg gedurende het verdere verloop van den maaltijd. Over stilte had men toch niet te kla gen, daar zorgden do kinderen wel voor, terwijl mevrouw elke op- of aanmerking op klagenden toon uitte, doch daarmee niets bereikte. Lena was blij, toen de maaltijd afge- loopen was. Met schrik bemerkte zij, dit er slechts een half uur mee was heen gegaan. De tijd was haar ondraaglijk lang gevallen, en nu het bewustzijn, hier al tijd te moeten zijn I Zij had moeite om zich opgeruimder voor te doen, dan zij werkelijk wtuj. V rooi ijk vertelde zij van haar vroegere betrekking en het droeve einde. Dodr deze blijmoedige manier van voorstellen wekte zij geen medelijden maar vroolijk- heid'. En dit lachen, waarmee zij dapper insteende, had iets bevrijdens. Het wae haar, of zij* zoo het verleden van zich afschudde. Reeds den volgenden morgen trad Lena in dienst. Het werd haar niet gemakkelijk ge maakt. Dina en Albert beschouwden haar als een onwelkome indringster, trokken achter haar rug leelijke gezichten. Zij deden of zij doof waren, als zij hun wat beval, en ontweken haar zooveel moge lijk. Mevrouw had last van haar zenu wen en vond' dat ze rust noodig had daarom liet zij de huishouding geheel aan tig", zeide hij eindelijk en schoof haar het boek toe, om haar de sommen te la ten zien. Zij legde ze hem zoo duidelijk uit, dat hij met haar hulp spoedig de oplossing vond. „Wilde mama je vandaag niet helpen?” vroeg Lena. Anders hield mevrouw An ker mans altijd zelf toezicht over zijn school werk. „Mama heeft weer last van zenuwen”, antwoordde de jongen, „en ik wilde dij door haar ook niet laten helpen, want dan vergis ik mij zoo vaak en krijg Ik van den leeraar straf, en do andere jon gens lachen me dan uit.’* zette eep één Het officieele Duitsche communiqué van 10 Mei luidt Op het Z.-O. krijgs1- tooneel trachtte de vijand door per trein en te‘ voet nieuwe strijdmachten aan te voeren, onze vervolging tegen te hou den, doch onze troepen onder generaal Mackenzen wierpen ook gisteren den vij and van stelling tot stelling terug on ontnamen hem meer dan 12.000 gevange nen, behalve veel materiaal. Het aantal van do door deze afdeeling gemaakte ge vangenen bedraagt sedert 2 Mei RO.ÓOO man. Onze voorposten wisten door te dringen in de Stofnica-sectoren on lier rik ten de Brzezanka en de beneden Wlolok. De vervolging duurt voort. Hetofficieele Oostenrijksche coif- muniqué meldt d.d. 10 Mei Het ond'tr zware verliezen uit West-Gallclö en (Je Karpathen teruggeslagen Russische derde leger is ten gevolge van den druk, uit Iteide richtingen dlaarop 'uitgeoefend, mét zijn hoofdmacht in de streek rondom Si- nok en Lisko samengedrnkt. Tegen deze troepenmacht dringt het leger der Bond genoot en met succes verder op. Do Duit se hors en Oosten r ijkers hebben van uit het Westen den overgang over do Wi^- tok geforceerd en van het Zuiden de linie DivemikBaligrod1Bukowsko bereikt. iu 3 minuten 55 seconden op een afstand van driekwart mijl, of ongeveer zesmaal de lengte van het schip, tot stilstand ge bracht. Bij de cirkelproeven voer hei schip met een gemiddelde snelheid in rechte lijn, en beschreef dan in 5 minu ten en 50 seconden een volkomen cirkel, waarvan de middellijn ongeveer viermaal de scheepslengte bedroeg. In Januari 1914, toen kapitein Ddw ge zagvoerder was, redde de Lusitania de bemanning van den schoener Mayflower, 800 mijlen van de kust van Nieuw-Bchot- land, door een boot in het onstuimige weer naar het wrak te zenden. Zij had een ander avontuur op 14 Augustus toen zij, mot de vier roode schoorsteenen grijs geverfd en des nachts stoomende met alle lichten uit want er waren Duitsche kruisers in de buurt last kreeg mei haar turbines en haar snelheid van 25 knoop niet behouden kon. Ongeveer 200 mijlen van New-York werd een kruiser gezien, die de signalen der Lusitania niet beantwoordde. Het Gunard-schip veran derde toen van richting, achtervolgd door den vreemdeling. Zij kon slechte 20 knoop maken, maar wae een goed eind voor, liep tot haar geluk in een nevelbank en do achtervolger werd niet meer gezien. De Lusitania was het schip, dat inter nationale quaesties deed ontstaan in Fe bruari, omdat het (bij het naderen van Liverpool op een zijn< nkaansche vlag voerde. Als passagiersboot was de niet versierd op de wijze van de Dult- maar zijwas moor naar den smaak $an het Britsehe en Amerikaansche reizende publiek. Elke groote zaal was in dien stijl van een of andere bekende periode. Het schip was van binnen eyen mooi als yan buiten. De slanke lijnen, die aan een jacht deden denken, maakten dat men de geweldige afmetingen eenigszins vergat, horst als men aan boord ging, kreeg men een in druk van de ontzaglijke grootte. Door de lange gangen, de ruime zaal raakte men het denkbeeld kwijt, dat men aan boord van een schip was opgesloten. Aan dien Noordelijken vleugel van het Weat-Galicisohe front hebben gisteren de Oostenrijkers en de Tyrolsche troepen ver scheidene plaatsen ten Oosten en ten Noord-Ooeten van Detica stormenderhand ingenomen. Het aantal der in West-Ga- licië krijgsgevangen gemaakte vijtfhden is tot 80.000 gestegen. Hierbij komen nog meer dan 20.000 krijgsgevangenen, die bij de vervolging in de Karpathen zijn ge maakt. Het Russische derde leger heeft roods alleen 100.000 man aan krijgsgevangenen verloren. Het aantal dooden en gewon den kan in totaal op 150.000 man wor den gieschat. Van de ook thans nog niet te overziene hoeveelheid oorlogsmateriaal dat buitgemaakt werd zijn tot dusverre op 60 kanonnen en 200 mitrailleurs ge steld. De gevechten in Oost-Galiciö duren nog voort. Door een tegenaanval werd op de hoogte N.-O. van Ottinia een sterke troe penmacht van den vijand teruggeworpen. leelijk gezicht adem het gebed „r. De leeraar trachtte zijn vrouw in oen vroolijker stemming te brengen. Hij preep de soep en vroeg om een tweede bora. Maar de goede man had geen geluk mét zijn poging. „Maar WillemIk geloof dat je jp een vloek, ...laat ze denken wat ze wil len, en gaf zijn chauffeur bevel op te rijden. President Wilson weigert zich 15) „Gaat nu zitten, kinderen”, maande me vrouw hen. Noch de jongen, noch het meisje dacht er aan het moederlijk bevel te gehoorza men. Kalm pakte de kleine al haar speel goed in den wagen, terwijl Albert mft den hond stoeide. Lena kon de ongehoorzaamheid1 van die kinderen niet verdragenzij groep de kleine handen der weerstrevende kinde ren en bracht hen naar de tafel op huh stoel. Voor deze daad werd zij echter slecht beloond; van het meisje kreeg zij een beet in de hand en van den knaap een klap. Mevrouw zuchtte diep, deelde de soep 4} De gebint Von Giers over Rus» land en Italië. Uit Zurich wordt d.d. 10 Mei «eind De correspondent van de „Gorriëre del la .Sera” te Boekarest had een onderhoud met don nieuwen Rusaischen gezant te Rome, Von Gier», waarin deze zich uit- liet over de vriendschappelijke verhou ding lusschen Italië en Rusland. Deze vriendschap werd nog hechter sedert do dagen van Kacconigi. Veel is er Indeze richting nqg te doen, zeide o.a. de ge- zant doch Italiaanscho bladen zooalsde „Corrière della Sera” en andere hebben bewondlerenswaardig gewerkt. De heer Von Giers verklaarde ervan overtuigd te zijn dat do Russische pers haar best zal doen om eveneens in dezen geest werkzaam te zijn. Tusschen Italië en Rusland bestaat totaal geen aanleiding lot conflicten, ook niet tot eenige tegenstelling. Do Itallaansche bezorgheid voor het Slavische Imperialisme aan de Adriati- tlsche Zee is een vooroordeel in hel uiterste geval zal het gaan om ideëele Lena oven-. De leeraar, die niets ver moedde van Lena’s drukke bezigheden vroeg verlegen ook nog haar hulp vóór het overschrijven van zijn laatste wetea- schappelijk werk. Haar werk was van geheel anderen aard, dan in haar eerste betrekking, maar inspannend toch en in zoover onbevredigend', dat zij noch liefde bij de kinderen, noch erkentelijkheid Wj de moeder ondervond. Alleen mijnheer An- kcirmans dankte haar steeds in warme bewoordingen voor de moeite, die ,zijn werk haar gaf. Het dtturde geruimen tijd, voor zijhut vertrouwen der kinderen won. De ver- moeder Het officieele Duitsche communiqué van 10 Mei IdidtAan de kust, in de duinen, maakten wij vorderingen in de richting van Nieuwpoort. Wij namen vel schillende vijandelijke loopgraven. De te genaanval van den vijand gedurende de laatste acht dagen gelukte tot Lombaept zijdte, doch werd toen op volledige wijle afgesiagen. Ook in Vlaanderen werd wéér terrein gewonnen en bij Verlorenhoe|c werden 162 Engelschen gevangen geno men. Z.-W. van Rijssel begon, de als ant woord op onze successen in Galiciö ver wachte groote Fransch-Engelsche aanval. Deze richtte zich tegen onze stellingen van Oostelijk van Fleurbaix, Oosteiijk vajn Richebourg, Fromellee, Carency, Neuf- ville en St. Laurent bij Atrecht voerde de vijand Franschen, blanke en gekleum de Engelëohên, minstens vier nieuwe le gerkorpsen in den strijd' naast de in dje linie reeds gestelde machten. Niettegen staande dat zijn herhaalde aanvallen ovet- al met zeer zware verliezen voor den vijand afgeelagen. In het bijzonder was rit het geval bij de aanvalspoging vtin de Engelschen. Ongeveer 500 krijgsge vangenen werden gemahkt. Alleen In de streek tusschen Carency en Neufville ge lukte het den vijand) in onze voorste linie door te dringen. De tegenaanval is nqg aan den gang. Noordelijk van Steinbruck in het d^l van de Fecht wierpen wij den vijand te rug, die zich vlak vóór onze stolllng^i in een dichten mist had weten te ver schuilen. Wij vernielden zijn loopgraveq. Een onzer luchtschepen wierp heden ochtend vroeg bommen op Southend den Theemsmond. Mevrouw zuchtte diep, deelde de 6 rond en verklaarde nog gauw, vóór haar dochtertje toerieip „Dina, bidden!' dat he>t leven een ware last was. Dina zag naar haar wagen, leelijk gezicht en dreunde toen in op. over iets uit te laten. De „New-York Times" doel een beroep op alle neutrale staten om zich naast Amerika te scharen en te eischen, dat Duitschland den oor log zal voeren zonder neutralen te doo den. Wiekersham, vroeger „atterney gene ral”, doet in de bladen een beroep op het gouvernement om de geslaohtslooze politiek to laten varen. Hij raadt aan, de diplomatieke verbindingen roet Duitschland af te breken. Het wetgevend lichaam van Californië zond aan Wilson een mededeeling, waarin aanbevolen werd, om de vloot uit te brei den voor de IxMcherming vati de eer der natie en het leven der Amerikanen. Bij alle herinneringen aan de „Lusitania"- ramp, die do predikanten van New-York in de kerken dedteh hooren, wezen zij er op, dat Wilson ieders steun moest on dervinden, welken weg hij ook zou op gaan. PRIJS VAN SET ABONNEMEN T Per kwartaal Idem franco per post. Met Geïllustreerd Zondagsblad Idem franco per post Abonnementen worden Markt 31, bij onze Agenten, Krijgsverrichtingen ter Zee. De „Lusitania”. Het aohlp on zijn gesehlodenie. Den 7en September 1907 verliet de Lu- -dtania de Mersey, om haar eerste reis naar New-York te maken. Met haar vior schoorsteenen, die ongeveer 150 voet bo ven het water uitstaken, maakte het schip den indruk van ontzaglijke kracht. De reis werd in 5 dagen en 54 minuten af gelegd, met een gemiddelde snelheid van 23.01 knoopen. De langste weg op éón dag bedrieg 593 mijlen. De Lusitania maakte aldus het record voor een eer sten tocht, hoewel zij het snelheidsrecord van do Kaiser Wilhelm II en de langste vaart op één dag van do Deutschland niet overtrof. Het was echter niet alleen in snelheid ep grootte, dat de Lusitania haar bouw meesters eer aandeed1. Gedurende de preef- vaarten bleek, ’t welk voor zulk een groot lichaam inderdaad nog meer be wondering verdiende. Toen ,het schip voort^toomde met een snelheid van 22.8 knoopen en gemiödrid' 166 omwentelin gen der propellers per minuut, werd het Dit kwam Lena niet erg vreemd voor. Mevrouw kon haar gedachten natuurlijk niet hij het werk houden. Albert had haar mri zijn verstandigen blik, die soms zoo wild en woast kou zijn, opmerkzaam aangekeken. De zachte uitdrukking van Lena’s gelaat beviel hem; hij liet zioh liever leiden door zachten drang, dan door gestrengheid. Hij kauwde op zijn penhouder en zri- de ten slotte, cenigszins aarzelend en zon der op te zien „Als u wil, juffrouw Le na, ctan mag u mij wel helpen.” Dat was een openlijk gunstbetoon en Ixma verheugde zich daarover. Het was de eerste stap ter overwinning. Zij nam den zwarten krullekop in haar handen en drukte een kus op zijn voorhoofd. Tot nu toe had hij zich aan elke liefkoo- zing onttrokken, nu Het hij het voor de eerste maal goedwillig toe. Daar kwam Dina ook aan. De kleine was altijd om en hij haar broer. Toen zij Albert In zoo’n vertrouwriijke hou ding zag met de „indringster”, bleef zij bij de deur verbaasd staan kijken en di^ed de deur open en dicht. Dat deed ze ge woonlijk als zij niet recht wist, hoe zich moest houden. „Dina!” riep Lena, „kom eensbijme”. De kleine zag haar broer aan; deze deed nu, alsof de juffrouw hem niets meer aanging. Lena bemerkte het en glimlachte. De Duitsche bladen melden dat bij het torpedceren verscheiden ontploffingen wer den gehoord, waaruit de gevolgtrekking kan worden, gemaakt, dat de in het scheepsruim dringende torpedo’s de mu nitie ,tot ontploffing brachten, welke het schip in groote hoeveelheid voor de ge allieerden aan boord had. Welke ontzag lijke massa’s oorlogsmateriaal aJleen door de Cunard-lijn uit de V. S. naar Enge land vervoerd worden, blijkt uit de vol gende opgaven, die van betrouwbare zij de verstrekt werden De Lusitania vqf- voerdie van 't begin van Febrnarti uib New-York deelen van onderzeeërs, den 26. ervan dachten. Bernstorff antwoordde, met Februari 7440 kisten munitie, 225 kisten equipementsstukken, 7000 schietwapenen i en een groote won. waarloosde opvoeding van hun had de jeugdige zielen met wantrouwen tegen elke vreemde vervuld. Op een avond zat Albert half in het donker in de kleine kamer, waarin zijn werk voor school altijd maakte. Hij zuchtte diep en op zijn schrift waren paar groote kladden gevallen. Lena zag hem glimlachend! aan; zij kende deze teekenen. Zacht zij hem over het haar. W „Wèl, Albert Is'4i ik je eens helpen De kleine ondeugd zweette van in spanning, maar hij wilde toch niet dade lijk de aangeboden hulp aannemen. „Je kunt niet meer zien,” meende Le na vriéndelijk. „Ik zal eerst de lamp even aansteken, dan zal het wel beter gaan.” Albert zuéhtte en zag Lena welwillen der aan. „Onze leeraar geeft ons altijd De houding van Italië. Naar uit P a r ij s d.d. 10 Mei wordt geseind De „Messagero” meldt dat de laatste en uiterste concessies door Oostenrijk aan’ Italië gedaan niet den afstand van T r i s t inhouden en daardoor de voor stellen voor Italië onaannemelijk zijn. oorts wordt gemeld dat Prins Von Billow en Baron Macchio reeds een aan tal afsclmidsil>ezoeken hebben afgelegd. Prins von Bülow moet aan een vriend t hebben verklaard dal zijn zending in Ro me beëindigd is. Maandagmiddag liepen in Rome do wikllste geruchten omtrent het thana «eer spoedig te wachten vertrek van j’riiis von Bülow en Baron Macchio. f 1.25 w 1.50 w 1.50 n 1.90 aangenomen aan ons Bureau: Boekhandel en de Postkantoren. noi'veelhen» geweren. Het atoouMtelup Urdunne vertrok 19 Maart uil New-York met munitie en an tler oorlogsmateriaal ter waarde van lï 1.882 pond sterling, verder vliegtuigen, automobielen, veldgeschut, twee 38.1 ka nonnen. i De Vossische Ztg. schrijft De Engol- sctie admiraliteit beweert wel, dat het be richt omtrent de bewapening der Lusita nia onwaar is, doch deze bewering wordt door artikelen van Archibald Hurd in de Daily Telegraph wederlegd, waarin depe vas is tell, dat de .Mauretania en Lusitania de eenige schepen zijn, die een krachtige bewapening met snelvuur-kanonnen kre gen, hoewel zij niet in actieven krijgs dienst werden gesteld. De Lusitania had bovendien geoefende matrozen der oorloge- marine aan boord om de kanonnen te be dienen en zou bij een ontmoeting met vjj- andeiijke kruisers deze aanvallen. De Berl. Mittagzeitung zegt, dat Enge land op brutale wijze vreedcaame burgers van neutrale landen als schild heeft ge bruikt tegen de aanvallen op het invoe ren van' wapens en munitie, welke han delwijze aan de Russische maatregelOu herinnert, waarbij mannen, vrouwen en kinderen voor de troepen uitgedreven wer den, om liet beoobieten door den vijand te verhinderen. De Frankfurter Zeitung stelt in liet licht, dat de Engelsche pers over Bern- stoff’s waarschuwing den spot gedreven heeft en zegt, dat de Amerikaansche bur gers, die met de „Lusitania” waren over gestoken, het leven hebben moeten laten, «j omdat zij aan de hfagelsche woorden meer geloof geschonken hebben dan aan de welgemeende en gegronde Duitsche waar schuwing. L De Tageszeitung zegt, dat met beweerd mag worden, dat de verongeluk te passagiers van de „Lusitania” ten of fer gevallen zijn aan <te lichtzinnigheid en de hebzucht van Engeland. Wie aan de rechtvaardigheid van onze wijze van oorlogvoeren twijfelt die moet zeggen hpe hij over de uithongeringsoorlog van En geland tegen Duitschland denkt en vragen hem op onzen beurt wat denkt over het leveren voor een waarde van milliarden aan wapenen en munitie uit Amerika, waardoor alleen aan de 1' ngelsohen en do Franschen sedert maan den hot voortzetten van den oorlog mo gelijk gemaakt werd. 132 I

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1915 | | pagina 1