R
J
dingen.
W.
Ka
DON
I
De Oorlog.
Vrijdag 30 Juli 1915.
Ho. 12844.
54e Jaargang.
Feestdagen.
behalve
Zon
en
Telefoon Interc. 82.
Telefoon Interc. 82.
Eerste Blad.
FELILLElUiï
Moeder en Zoon.
dit Blad.
i
N ZOON,
tt 31, Gouda.
I
ier stuk
«•••o
r
iwater.
I
i Oorsprong
land
Uitgever» A. BRINKMAN EN ZOOM.
XTie-cL’ws- exi _^eL^ertezxtxe“bleLêL voor O-o-kxcLeu ezx Oaacxstre^ean-
Verschijnt dagelijks
Brieven uit de Hofstad..
cclxxviii.
fe*"
Historische data.
t
roei—
ortelw
I
JlMtn.
I
r
I
(11
i
34)
UW
lle-
nalunrlijk.
naam is mij niet onlx*kend
een
ver
rij -doeg
I
voor
juf-
zijner
nlete
Dit nummer bestaat uit twee
bladen.
Filburg.
ELONJEJr.
onda.
de
van
IMO-MZVfffl tl
HUMI M Tt
MUUIU1 U NUH
■VUMMTL*
OD.
keer
wryft
IA0I6
IKERS
1.71).
bemerkte hoe zijn
bijna hoorbaar klopte. Zrj hoorde hot
zachte heven van zijn utem bij (Me lief
kozende, vleiende woorden
mij
zooate u denkt
oprecht met u
’amér van Koop-
en te Gouda,
verzending van
tar het
1 50
1-90
W1I11„1„.„vvo aan ons Bureau:
Markt 3*1bij onze Agenten*. (leu Boekhandel en de Postkantoren.
rij geregeld tijdig
ontvangen van
i, vermakelijkhe*
in onze agenda
(in
Dolh hij bedacht
een rein’
het
ww- en Woning*
ng Understand»*
org”.
meer
traile stellingen gedrongen
de bondgenooteu reeds aan de poorten
van het bolwerk kloppen, toch moet men
Inzien, dat thans eerst de huvigrtc strijd
GOUBSCIIE COURANT.
- PRIJS V ANHE TAHONN^;M Ent-
Per kwartaalft 2 5
Idem franco per post1 50
Met Geïllustreerd Zondagsblad
Idem franco per post.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen
Wij hebben het in hel afguloopen oor-
hooren
uiuleiigtl
een der
werokfe
krijg i« geweest. Die ondeugd wordt met
ren vrivirid woord „chauvinisme”
noemd. Er zijn mcMchen, die hun
hechtheid aan hun geboortegrond,
moederland, ju zeil» hun vade&tad
ver
Jogisjaar in allerlei toonaardmi
zeggen en zingen dat er een
ondier du mensuhen beotMtt, die
belangrijkste oorzaken van den
g«-
ge-
bun
zóó
drijven, dat zij deze als de beste
van alle achten en in alle opzichten stel
len boven alle andere gronden, landen en
steden. In het zielkundige van deze on
en ragen In zijn hart blakerde de
vlam van den hartstocht en maakte hem
ongevoelig voor het slechte weer.
In het gevoel zijner jeugd »n
leveiMikracht stapte hij vaort, aan
denkende dan aan liefde, aan zijn ziels
verlangen. Voor zijn oog stond in hel
deren glans het beeld van zijn geliefde;
vuist
zich
Re
galia bij het venrter en trommelde on
geduldig tegen de ruiten.
Na een poosje keerde zij zich om en
vroeg op snijdenden toon Wat wilt ge
doen In dcee omstandigheden PW aar zijt
ge toe besloten
Wat ik dom zal wtaf ik dat
zelf maar.
Ge zijt nog altijd even zwak van
karakter als ge altijd geweest zijt. mijn
waarde, antwoordde zijn vrouw met kou*
PRIJS DER ADVERTENTIÊN:
Van 1—5 gewone regels met bewijsnummerf 0.55
Elke regel meer0.10
By drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tarn twee lierekend.
Dienstaanbiedingen per plaatsing van 1—5 regels f0.35 bij vooruit
betaling elke regel meer 6 ets. Reclames f 0 S5 per regel.
Groote letters en randen naar plaatsruimte.
de reputatie dit
overdrijft. Dit
Haag het
iemand, die zich minder net gedraagt,
aan het Rofterdlanwohe haveailwdrijf is ont
leend.
Het ia niet ons voornemen den Haag
te gaan verdedigenwij willen zelfs het
gevaar niet ioopen voor chauvinistisch te
worden uitgekreten, doch wij mogen nlot
verhelen, döl de wijze waarop een zo-
ker deel van, het RoUcrdamsche publiek
zich bij zijn Ixaoek aan dun Haag voor
doet, niet van dien aard 1», dat het ver-
betering zal brengen in de appreciatie
van de Rotterdaimche bevolking In haar
geheel.
Bijna dagelijks verschijnen er z.g. Jan
Pteater's in den Haag en aan het strand
te Scheven! ngen, die een zeker soort
publiek uit Rotterdkun voor óén dag naar
hier brengen, dat nu niet meehelpt om
do reputatie van Rotterdam te verbete
ren. Moer zullen wij er maar niet van
zoggen. De rost Inat zich wid begrijpen.
I r te nu eemisial oen groot verschil
in «hu aard en het karakter van de groote
steden. Het drukke roezemoezige van het
ha radste verkeer tc Rotterdam. vindt men
hier heclcmaaf niet terug, zelfs niet ineen ,n /kanaal t
anderen vorm. OnmidtHlijk vwbunrt Mer prasm in don
mode houdt het afweaig zijn van het pu
bliek dat de Rotterdamsche Jan Plezier'»
vult. (Inhoe! en al ontbreekt het genre
Zonder er acht op te slaan, waren zij
onder heft praten dieper het bosch inge-
gflfan- Plotseling blies een koele wind
tuHSuhen de boomen door en het scheen
aloof er een donkert wolk voorbij de
mmi dreef en baar licht een oogenblik
verduisterde. Wr och rikt bleef Greta staan.
Nu zag zij opeens het ongepaste van
haar toestand in. Haar schuldeloos ver
trouwen was verdwenen, haar v-«—-»-«»**
óacll|en<l gezicht kreeg een angstigdroevi-'
ge uitdrukking en haar lichaam trilde,
als een bloem voor den stormwind.
T- .Wijn <iod, sprak zij schuw rond
ziende, wij zijn zoover het bosch inge
gaan. Er schijnt een onweer op tc ko
men, tk bid u, mijnheer, verlaat mij
als men ons bij ‘elkaar zag...
- Wal zou dat, juffrouw Margherita?
Is u dan werkelijk zoo bevreemd voor
mij Of heeft u een afwohuw voor mij?
Hoe kon hij' zoo iete vragen O, als
zij had durven spreken Hij hoog een
weinig voorover en fluisterde Greta,
dierbare Greta, stel toch vertrouwen in
Ik ben niet slecht en lichtzinnig,
Ik meen het eerlijk en
Ik benrin u met gulieel
mijn hart en zou u gaarne gdukkjgzien!
Greta, lieve, beote Greta,
of ge mij een. beetje,
l»oetje moogt lijden.
Zij voelde, dat hij zijn arm om haar
been sloeg en bemerkte hoe zijn hart
hoorbaar
Aan het Westelijk Front.
Het Du itic he, communiqué van
29 Juli meldt
In Vlaanderen boorde onze artillerie
een in het Kanaal van Veurne lig-
i grond, waarop
zwaar geschut opgeateld was. Ten
Westen van Souches werd een aanval
der Franschen afgeslagen bij Givenchy,
oe^uit. .xt
gciUKl is
murw te l
urn l’oleu
hootdkractil
m
gvu. Hut Russische legerbestuur heelt
tientallen van jarvn er op gerekend dat
U<‘ zoo
Uiig
gings-
teu
x wdu.
een
zijn de
stelling nog
van
zeg me toch,
heel klein
overschreden en de
van het Poolsehe centraal-geljied,
spoorweg -'Iwangorod-Chohn, door
sche troegen afgcsuedeu is. De tot
versterkt steunpunt gemaakte plaats
blin ziet de vijandelijke
Zuiden en,
ken. Een
Polen de riviertjes
woon lijk in het midden van Juli een Imo
gen wiUerstand hebben. Guiwlige weer-
toCHUuidvn kunnen de verbonden leger»
even zeer van nut zijn als ongunstige
tocria^den hun ondorneiningen kunnen be-
lommeren. Hoe verheffend het daarom
ook is te wricu, dat onze troepen steedk
vooruit komen en dat de vijand over het
gehcdti front sfeetfe meer tegen zi/n een-
i wordt, ja, dat
aan de
deugd zullen wij niet dieper doordringen
en wij zulleu maar niet nagaan of deze
geaartUioid een ziekelijke is dan wel een
al to gezonde. Beide uitersten zijn scha-
dulijk ni raken elkaar.
1 >at hel chauvinisme een ondeugd ia zal
wel niemand tegenspreken. Typische staal-
Ijtw kunnen wij ervan waarnanen, zelfs
in de groote steden waar de bevolking
toch voor het grootste gedeelte geïmpor
teerd hi. Een echte Hagenaar vindt zich
cm veel guciviliseerder mensch dan een
Rotterdammer en dan een Amsterdammer.
1 >cze laatste schimpen graag op du wuft
heid van de Hagenaare, op hun gemaakte
deftigheid, hun dik-dOenerij, hun nagv-
maakte chique enz. i
De Hagenaars daartegenover verwijten
du IloUerdmninerH hun gemis aan riemen-
talre beschaving, hun ruwheid en. hun Op-
snijcri),
Het gebeurde eens dat een Rotterdam
mer en een Hagenaar in een gezelschap
waren. De Rotterdatnmer zou een verhaal
vertellen. Hij Iwgou aldus„In Rotter
dam woonde een heer...” toen de Hage
naar hem reeds in de rede viel niet den
oproep „Wat snijdt hij weer op I” Hier
uit blijkt reeds de gvaindfteld van de Ha
genaars ton opzichte van de Rolterdam>-
mers. In de havenstad aan de Maas wo
nen alleen bootwerkers, sommige dragen
i een pot, andoren een hoed, maar boot
werker zijn ze alle. Ik ben te weinig
in Rotterdam bdcend om te kunnen oor-
dtulen over de vraag of het waar is, dat
"ta. dor bootwejrkera, nit<
Weet ik wol, dat in den
leolijkste scheldwoord voor
BERICHT.
MOROEN, ZATERDAO zal dit In
v.rtand m.t d. ■lultlnf der drukk.rll,
alfcmeenen vacantlWag voor het
paraoaMl, NIET verschlln.n.
Op 28 Juli was het eofi jaar gele
den, dat de lont in het Europeesche
kruitvat werd gestoken.
Kroonprins Alexander van Servië
had op 24 Juli zijn tejegram aan den
Tsaar gezonden, dat o. m. de woorden
bevatten
’t Is ons ónmogelijk ons te verdedi
gen en wy smeeken Uwe Majesteit ons
Haar hulp zoo spoedig mogelijk te ver-
leenen. De groote welwillendheid van
Uwe Majesteit, die te onzen opzichte
zoo vaak gebleken is, doet ons krachtig
hopen, dat ditmaal wederom onze roep
stem zal worden verhoord door Haar
edelmoedig Slavisch hart. In deze
moeilijke omstandigheden ben ik de
tolk van de gevoelens van het Servische
volk, dat Uwe Majesteit smeekt zich
wel het lot van het Koninkrijk Servië
te willen aantrekken.
27 Juli antwoordde Nicolaas:
„Uwe Koninklijke Hoogheid heeft
zich niet bedrogen in de gevoelens die
mij te Zijnen opzichte vervullen en in
mijn hartelijke sympathie voor het
Servische volk”.
Op 26 Juli kwam het bericht dat
Rusland mobiliseerde.
29 Juli mobiliseert Frankrijk.
30 Juli België.
31 Juli Nederland.
31 Juli stelt Duitschland aan Rus
land het bekende ultimatum.
1 Augustus staan de Duitschers in
Luxemburg.
2 Augustus zendt Duitschland zijn
verzoek aan Belgie door dit land te
mogen trekken.
België weigert.
Intusschen was Oostenrijk op 28 Juli
den oorlog tegen Servië begonnen en
dus was op dezen dag de wereldoorlog
ontbrand.
Hoe lang zal hij nog duren?
Hopen we, dat we spoedig melding
mogen maken van een anderen his-
torischen datum, den dag, waarop de
volkeren den vrede zullen aanvaarden.
geweldig veratericie centrale stel
eend hei erdedigings-, het verzor-
en hel uitnistingpacwtrum zou moe-
vonuen voor de Kttanteche troepen tc
Deze theorie heett in dit jaar
omweiueiing ondergaan. Wei is waar
vaste werken van de centrale
w onberoerd, maar in plaats
versohe legers zijn liet slechts de
overblijfselen van de itt een rueks wan
lerugloehleü beproefd» Russische legers,
die dn gebied vullen. Thans zoeken deee
rtirijd-kraehten in dn centrale stelling eer
dekking" \eor hun verdediging dan een
steunpunt vuor hun ó^fensief. Ecnt» was
hel beklemd, dat de ontzaggelijke legers
van den, tsaar uit deze wallen met on-
weerataanbare kracht te voorschijn komen
thans ziet het Russische legerbentuur zijn
samen gesmolten bataljons van alle kanr
ten hier samen gedrongen lol den laalst«*n
tegenstand \ereenigd. Dl de ontzaggelijke
Voorraden van dit verstrekt gebied aan
erptegingwiniddeJen, ‘Uitrusting en bewa
pening nog oiuumgetart gebleven zijn, die
toestand van do Ruaeen lijkt op dit oogeu-
blik in vele opzichten op die der Üus-
tenrijkers bij Koniggrfitz. Ook daar stond
een groot en dapper, maar in zijn mo
rruk* en innerlijke sumeuhang reeds hevig
geschokt leger op een kkdn gebied lot
een bewlisHendeii slag verzameld, terwijl
de colonnes van den vijand omvattend
aanrukken. De strijd om de centrale stol
ling van de Kuweu kan zeer zwaar en
afwisselend zijn. Daarop zijn de Ixmdge-
nooten voorlwreldi. Hij kan ook echter
met een catastrophe voor den Russen af-
wiswildid zijn. Daarop zijn de bondge
noot en ook voorbereid. Hij kan echter
ook met een catastrophe voor vijand ein
digen.
IcM-werkman, dat in de havensteden niet
het udoltHr publiek vertegenwoordigt.
Natuurlijk komt ook een ander gedeelte
x an do Rotterdammers geregeld den Haag
ImMeken. IhU gwieelte gaat in de nnasu
verloren, omdat hot te weinig van hm
Haagsdie verschilt. Wat echter UiMoekt
is hei mindnr iMMchaakk deel en daar
aan heeft, zooals wij onnddiMlijk toege
ven, ten onrechte het Rotterdaumclu* pu-
blMc zijn minder gunstige reputatie te
danken.
Da AiiMterdwmmera woixhii in de resi
dentie weer op andere wijze beedbouwd.
Aangeaien den Haag minder vergast
wordt op hetxdfch* soort publiek uit Am-
stentaift, dal Rotterdam een minder go<*-
den naaan Imoorgde, ligt hot voor de hand
dat do hooftMad beter bekend staat. Hel
lawaaierige, het kroegt-rumoerige van de
AtiMterdaiianerft echter vindt hier weinig
sympathie. Het uliauvlnlame van den Am-
sterdammer ls*vat ton aanzien van den
Haag een groote dosis jaloezie. Men kan
het maar niet zeilen dat „men” hoofd
stad is en dat feitolijk den Haag in wer
kelijkheid als zoodanig funrilonneert. Er
beslaat te Anwtonhu» zelfn i>en vere^ii-
ging zich min of meer ten dbd stelt
don Haag te berowen van don zetel der
regoering om d«w naar Amrierdani over
te hrengvn. Natuurlijk vinden wij hier dat
een enorme «Vwaaslmld en atgezlen van
alle chauvinistische overwegingen Is er
ook geen grdntjt* kans, tot dit voor den
Haag snoode plan ooft zal gelukken.
Het lodijkc Amstcrdamnehe dialect waar
aan alle AiuHtiirdnimiiurs lijden, irriteert
de IIwnaars. Weliswaar Is de tafel der
rcMidmiiehnwonorN ook niet onberispelijk,
maar ze stookt «eer gunstig af hij ln*t
’Toei-leolijke van hot ,,hoofdrtedoli^i«.”.
Tusachon dk» drie groote rtoden liestaat
een rivaliteit, die geen kwaad kan. Zo
hoeft haar gocrle zijde, naast haar min
der goede. Ho» Isnidt er do lovemMghcid
In. Er Is Mn retan waarom de Amnlor-
dMiNnors en de R«HlcrdinnHnerH gebeten zijn
op de residentie geregeld toch vefhili-
z<m de rijk-gmvorden families uit do ha-
vowterfen naar den Haag om daar zich
te vestigen. WN een bewijs dnt zij ton
slotte d<m Haag zoo slecht nog niet vin-
den. En dat is natuurlijk oen roden van
vreugde on zelfgenoegzaamheid vam lederen
HAGENAAR.
gehoopt, levende en doodt*, zooals
enkeie staat m Europa m zoo beperkt
gebied vertoonen kan. Met hei sterke en
rijke Jiinuenland van Rusland door spoor
wegen verbonden, op zich zelf door net-
vormig in elkaar loopende waterhinder-
nissen ijeschut, vormt Kusswcii Polen ven
natuurlijke vesting, waarvan de militaire
waaruo voor de Ruasen nog daardoor
verhoogd w, dut gréote verting werken bet
mniHimriugcn van den vijand in hel hart
van Pokti bemoutlijken. Dit hart ia le
zoeken in het gebied binnen den vier
hoek U eielwei-Boeg-Naref-BTost Latowsk-
Iwungorod'. Terwijl ten Dosten van de
tv eictisei voor du centrale gebied nog
oei»» natuurlijke en kunstmatige hinder
nissen liggen, gelijken Kusaisch Polen
links vau> dc VVeiohsel (tegenover Prui-
HiHoh-ftiiezié) en ook de lamlstreken van
KuMisch-Poten en Woihynie rechts van
deze rivier een groot glacis, dat alleen
door troepen in het vrije vekl verdedigd
kan worden. Dit glaeis-achtige voorter-
ruin zijn onze troepen nu bijna goheel te
boven gekomen en zij staan in hel uiter
ste Noord-Wenten voor Neo-Georgiewk en
in hei uHefrie Zuid-Wewten van iwango-
rod. Do vijauduiijke troepen links van de
VVAichsel wijken in de riohling van de
groote boswellen voor Radom terug, dicht
tegen de rivier gedrongen. Hun rechter
vieugel, die de voorsteJlingen van War
schau beschut heeft het zwaai1 to verant
woorden. Rechts van du Weichsel is de
landrug van Lublin bijna geheel iu onze
harden, terwijl de Woihynisehe rug reeds
en de eerste leveneoenuw'
de
Duil-
een
Lu-
colonnes uit het
uit het Zuicb-Oosten aanruk-
groote rol spelen iu Rusnisch-
riyhr'.jcs «i moeramwn, dioge-
u moet blijken in hoeverre tni
de sterke vijandelijke legers
krijgen. De vesimgeu m mid-
i zijn zeer sterk, maar hun
ligt ten slotte toch slechts
de troepen, die haar moeten verdedi-
Kuasische legerbestuur
Wat, is mijnheel- Ticdetnann
vadw niet?
Kent u den naai» van mijn oom
Bij de belangstelling, die ik
u gevoel, is dat zeer natunrlijk,
houw. Is ii dus geen dtxditer van dch
«*>dten heer Dan voert u ook zeker niet
d«rz<4f<kii naai»
Neen, ik boet Margherita Montelll.
Hij glimlachte. Ik >dank u juffrouw
Montelli. |.;ea vreemde naam voor <eh
Dmtschc dame maar noem mij niet
kwalijk. mijn naam is Harrj Von Allen
brak.
Uw
«pUteer I
- Werkeftjk
Mijn broeder te ingenieur aan
laixiak ten Neurode, een "klein uur
Altenbrak.
Ah, dat te zeer interqseant. Dan
**°P 'k u nog meermalen te zien, on-
«omes den. afkeer, dien u van mij schijnt
hebben.
J',,} kwartier praatten ze zoo ge-
*1 onschuldig voort, alleen wanneer
muine bukken elkaar ontmoetten, Ijecfcie
jy <^er al haar leden en dan
*ar wangen gloeiend rood
oogen naar hem op
De centrale stelling der Russen.
Kirchtehener, du oorlogscorrespondent
van den Berliner Lokal Anzeiger in hel
voeten schrijn
tvitewisch Polen kon als het bolwerk
von liet Russische Rijk tegen hel W es-
ten te-schouwd worden. Hier hooit de
ituasteche rtgeenng «eden meer dun een
mensch<*n|eeilijd nniiiaire huljmiiddeien op-
-j_ __,fl gwn
hij zog olleen haar schoonheid, haar Ik*-
val lig e vormen, haar rootle lippen
zacht stralende oogen.
niet dat hij de oiwhuld van
kinderhart had verstoord, hij kon
Hove kind niet zien, toen zij avonds
voor haar lied nuerzouk, overmeesterd
door schaamte en berouw, wanhopig de
handen wringend en zacht fluisterend
O, mijn God, wat zal er van worden
ZHBTIEMDE HDOFDSTUK.
In het schrijfvertrek van den baron
Von Altenbrak heerachte een drukkende
stilte. Willy zat inééngezonken in zijn
armntod voor do schrijftafel, de
krampaohtig gebald', somlier voor
heen te staren. Intuascften stond
haar vochtige
g'Hmktchto.
Haar hart werd met oauttsprekolijko za-
ligiliuid vervuld, zij gaf zich geen re
kenschap van dit gevoel, zij wist niet
wat ze deed, zij dacht aan niöta ter we
reld, alles was vergeten in de omhelzing
van den Jguliefdé; zij drukte zich nog
vasti-r in zijn arme» en duldde zijn harte
vriendulijk toobtedljke kussen. Zij sprak niet, zij aul
CBtiffdroevi-'’ 'woordde niet op zijn onrtuimigo vragen,
stil log zo In zijn airmen e» blikte naar
1 hem, met oen zaligen glimlach.
Daar biles et» hevige windvlaag door
de bladeren. Een grauwe schemering
hefTschte nu in hot bosch, daar straks
zoo aonnig en helder; krassend vlogen
de kraaien dieper het bosch in, om be
schutting te zoeken tegen het naderende
onweder. Eu tuaschen het suizen van den
wind door, -hoorde me» een 'zware man
nenstem roepen Greta waar zijt ge
Dat was Hendrik Ttedeman, die haar
kwam opzoeken. Bevend maakte zij zich
uit Harry’s armen lo*. Vergeefs j>oogdc
hij haar terug te houden. Pijlsnel snelde
zij weg naar de restauratie.
Als in oen droom bleef Harry von Al
tenbrak een poos staan. Toen vloog een
lach over zijn knap gelaat en langzaam
keerde hij naar het hute terug.
Fn ondanks storm en regtri wandelde
hij met onbedekt hoofd door het vochtige
bosch. Het jeugdige bloed kookte ia rijn
aderen, het klopte in zijn hoofd waar
van de lokken in den wind fladderden.
WM Itekomtoerdc hij ridi nu om atarin
den spot. Maar cr# moet <xm Ixuduit ge-
nomen worden, hoe dan ook. Ik> diric
teur der fabrhk verwacht binnen w<*ini-
ge dagen een werkstaking, dan slaat het
werk geheel stil, «i nu juist kunnen wij
de ontvangsten uit de fabriek niet otil-
IsTen.
De zonierrnte staat voor de duur, en
Harry hrolt mij geaolircven, dot hij •■eni
ge marken noodlg heeft, om dringende
verplichtingen te kunnen nakomen.
Dringend** verplichtingen,v zog
ver spedschuldon, Rogalla*.
Wtliy von Altenbrak zuchtte*. Dnt weet
God, ik hel» ze geuiaakt en «hnir, zeer
duur teriutid.
I^iat die belachelijke zuchten maar
blijven <*n zt« mo liever, hoe ge de zaak
van de fabriek wilt ^geien. Er moet
wat gedaan worden.
Ate In een droom verzonken antwoord
de WillyIk had gehoopt te kunnen
goed maken ^ot ik misdaan hob. Ik
hoopte oen verzoening tot Mand te bren
gen, toen dc zoon van mijn broeder op
N’eurode kwam
- Willy
Do hante, sober pc toon, waarop Ro-
galla hom riep, onderbrak den ouden man
In zijn gedachten, hij schrikte op en
streek met de hand langs zijn voorhoofd’,
vkd toen weer In zijn armstoel terug en
sprak md doffe onderwerping. Ja, jft,
ge hebt gelijk! Zoo kan het niet blij
ven. dfe zaak moet geroeid worden
Mtoar hoe? maar hoe?
(Wordt vervolgd.)
«’EK
