i ru I, k: I VAN D 'I MERK Ie letlM. 1 I i ■5Krrs folTENS. Donderdag 16 September 1915. Me Jaargang. r F 4 feuilleton ’i' F" ^•ie’CL’WS- exa. -^.c9-^rextezxtie“bleud. voor Q-oixcLeu exx QzxxstxelEezx. "kennisgï f ING. I w AN ZOON, rkt 31, Gouda. per stuk ui Oorsprong AAY ZONEN Verschijnt dagelijks behalve Zon- en Feestdagen. M STEM DER LIEFDE. ^TDA. 82. i inrichtinI .......SL .S-'m f| De Oorlog. BERÏCtr Uitgevers A. BRINKHAK EN ZOON. Telefoon Interc. 82. i i de Aan P I 27) (Wordt varvoigd.) nan&Zn.) Gouda er en was hij iratia. ITRATIE. i or endingen. Kamer van Koop- iken te Gouda, i verzending van naar het iland K eer dat ik niets voor vroeg Weedom met Aan het Kaukasische front In den K au k a u a. Het Russische communiqué van □AZIJN VAN VHJCM. THEEËN worden jrd in verzegelde van vy/t twee en f en een Ned. ons melding van Nom- Prijs, voorzien van aand Merk, vol- Wet gedeponeerd, tot de uitvoering eerde orders aan- r. C. BTJL, EEBAART Lz. (lOinSUIE (XHRAM. van I Oct. i te ahon- mi w«~— -~T'rr Juviv ^iuui Tvaa^oa vwa uo i_zu4LBi;uora •stvsnuec datctyH*" datum gepaard te gaan, wat aan de voor- len rust. ons teen gelukkig tlcmker U ‘ft gelijk,' At recht wor- fl wan- recht v gelul». Naar het Engelse h, door PAUL URQUHART. uur. Bovenzaal Ledenvergadering ieliers-vereeniging- „Het Schaakbord”, ivergadering Pro- f/HEnSUE. t wij geregeld tijdig a ontvangen van rten, vermakelijkhe- an in onze agenda RE C H Tj IN VAN 4i!) Keukengerei, onderdeden, eedschappen tuigen. u t huidig vijor een is ,,lus Atrecht f 1.25 1.50 .1.50 t 1.90 len dagelijks aangenomen aan ons (Bureau: kgenten. den Boekhandel en de Postkantoren. (talrijke vijandelijke ruiterafdeelingen {terug. De Duitsche legers, die in Lijfland (strijden, bereikten te zamen mbt onze' jbondgenooten de Szcara. Aan het Italiaansche front. Het Italiaansche communi- Iqué van lö Sept, luidt De vijand (die kortgeleden omvangrijke verster- Ikingen heeft ontvangen, trachtte een isterken druk op verscheidene pun tten van onze linie uit te voeren door t middel van infanterie-aanvallen en he- jvige artillerie-gevechten, welke pogin- jgen mislukten. sche infanterie zijn thans te Vorarl berg en worden daar speciaal ge oefend voor den oorlog in de ber- |gen. i- had. Öj het Üw welke Gevaar, 1 Hinder k u n n e i z a k e n| j BURGEMEESTER DEUS van GOUDA, Gezieu art. 8 Doen te weten l zij v e r g u jnd aan Bijl alhif enden tot Ijl door i - 'r .van 20 q.K., in *1 it'perceel treffelijke werking der nieuwste artil- lerie der verbondenen te danken is. Eiken nacht komen er meerdere trei- nen met gewonden van hét operatie- iteirein, die naar velschillende steden |ity het Etappengebied doorrijden. Vol gens genoemde koerier zijn de hospi- talen in Brpssel en Gent, weer o vervol n^jt gewonden, na de gevechten der Men meldt ons van-de Zeeuwsche- greu: Bedarende de laatste' week is dag en nacht het kanongebulder niet van de lacht. Bijna over het geheele westelijk front schijnen de Duitschers het offensief te hervatten, zoo althans vertelde mij heden een der weinige koeriers, die nog kans zag over de grens versperring te komen. Volgëns zijn mededeelingen is het Duitsche leger in de laatste twee of drie weken, KCUl, t «n na de groote overwinningen in het f tot wanhoop oosten, wel met een paar honderddui- meent, dat i zend man versterkt, waarvan de mees- ten via Brussel naar verschillende doelen van het front vertrokken. De weet niet in welke relatie U tot haar staat, maar hebt niet bemerkt, ziet U dan niet, dat ik „Stil,” viel zij hem in de rede. „Zeg niet meer. Waarom doet ge niet wat ik U vroeg en trekt U terug, zonder U verder te bemoeien met za ken die ge tooh niet begrijpen kunt.” En als ik mij teruggetrokken had, en niet bij haar geweest was in Do ver en Folkeotone en hier niet ge volgd was om u te waarschuwen, zou dat in uw voordeel geweest zijn Ik zeg dit niet om uw dankbaarheid te verwerven, doch slechts om u te over tuigen, dat het noodlot ons steeds sa menbrengt. Ik ben niet bijgeloovig maar zie hier toch een bijzondere macht, die ons te zamen brengt.” In plaats van de dame te overtui gen, schenen deze woorden haar pijn te doen. „Spreek niet zoo tegen mij,” zei ze. „Denk niet, dat ik harteloos ben. Ik ben ook jong geweest en vol hoop, zooals u. Ik begrijp Maar er zijn dingen, die het ónmogelijk maken, dat wij ander» handelen.” Weedom wilde antwoorden op deze gevoelvolle -woorden, déch een ge agiteerd kloppen op de deur stoor den hen. Mevrouw Marcelle liep er hoen en sprak een paar woorden. Terugkomend, zei ze „Het is niet raadzaam, dat n langer hier blijft. Ik vertrouw, dat u gelooft, dat wij' uit noodzaak zoo handelen en dat u ons niet onnoodig zult bemoeilijken doch dal ge nu zult vertrekken. Er is een uitgang door den tuin en ais ii meegaat, zai Ik u die wijzen.” Weedom begreep, dat de andere ge komen of in aantocht was en dat hij niet gezien mocht worden. Hij volgde haar naar den tuin, waar zif hem een hek aan de achter zijde wees. „Bonjour, dr. Weedom,” zei ze hem de hand drukkend. „Aanvaard mijn hartelijken dank voor alles wat ge voor ons hebt gedaan.” Hij wilde antwoorden, doch zij trok zachtjes haar hand terug en ver dween in het huis. Weedom bleef achter en voelde zich een weinig ontmoedigd. Zijn geheele reis had geen ander resultaat gehad, dan dat hij dienst had gedaan als Uaatste di jmridenwel i jijy hebbe^ ie .&ectytver- |emjjvan zijn' I eA electro- kcMpnmolen de y est No.-j r- en Woningtoe-- nderstandscommis- 11 Een o MauriA* *1 EHiö dJ I Atréil len bardqi fc' friet dief hAisVi vocht igj Kwin, jde waifr Li&e m De Aan het Westelijk Front. Het Duitsche communiqué van V) Sept, luidt Een poging der Fran<- schen, om een aanval te doen op den Hftrlmannsweilerkopf, werd door ons vuur verijdeld. Bij Rechesy, dicht bij de Zwitser- schè grens, werd een kabelballon neergescholen. Hij kantelde om en stortte naar beneden. Duitsche aanvallen in de Argonnen staan dus blijkbaar niet op zich zelf. Een en ander schijnt echter als steeds ;met groot verlies voor de Duitschers 11UIZ.C1I UCVUCU uugcui .«lil uvpi. >u«u> null tiv gesloten, zooals de dooden hun oogen/| Bessarabische grens sloegen onze troe- I- pen e<>n Russischen aanval af. Aan de Dnjester en voor onze stellingen Oosten van Buczacz heerschte Op alle andere gedeelten van front, in Gaiicië en in Wolhy- nië, hadden opnieuw hevige gevech ten plaats, die voor den vijand zon der resultaat bleven. Ten Noord-Oos- ten van Dubno liet de vijand na zijn mislukten tegenaanval, behalve tal rijke dooden, zes officieren en acht honderd manschappen als gevangenen achter, terwijl wij drie machinegewe ren buit maakten. De Hongaarsche landweerbataljons van het infanterie- regiment No. 79 legden onder de krachtige leiding der aanvoerders op nieuw proeven van militaire bekwaam heid af. In het bosch- en moerassengebied van de Styr en de Pripet wierp onze cavalerie gedurende de laatste dagen Per kwartaal Idem franco per pof Met Geïllustreerd Zf Idem franco |>er poi Abonnementen wol Markt 31by onze Telefoon Intenfj Xijf Mie xioh met ingaj M. MH Mad wenaéN ■M»M| l echt. Molhuysen had een ot hel onderwerp; dat de landbouw- r and indenvreem- d door de daartoe e aan te 8tellen Het Duitsche communiqué van 15 Sept, luidt Legergroep Hinden burg. Aan het bruggenhoofd ten wes- Iten van Dunaburg werd een gevecht (geleverd. Bij Soioki, ten Zuid-Westen •van Dunaburg, werd de vijandelijke ^cavalerie teruggedreven. Aan de Wi- lija, ten Noord-Oosten en Noord-Wes- |f iten van Wilna, werden de vijandeiij- Ike aanvallen afgeslagen. Ten Oosten van de Njemen werd de Schara op enkele plaatseq (bereikt. Er werden i ongeveer 900 krijgsgevangenen ge- i maakt. f i Legergroep prins Leopold vai Beie- ren. De vijand is over de Schara te ruggedreven. i Legergroep Mackensen. De achter volging in de richting van Pinsk wordt voortgezet. Het aantal gevan genen steeg tot 700. Zuidoostelijk oorlogsterrein. De Duitsche troepen sloegen op bloedige I wijze ^de vijandeiijke aanvallen af. Russische verraders. Men weet dat een zekere Massaïe- doff onlangs in Rusland als verrader werd terechtgesteld. Dezer dagen is een zijner medeplichtigen Frydberg, (directeur van de Zeevaartcompagnië ite Libau, opgehangen. De Russische bladen vertellen be langwekkende dingen van deze ven I radersbende. Massaïedoff werd op de volgende wijze ontdekt. Na de slagen aan, den 1 Yser vond men op gesneuvelde Beier- sche officieren, die vroeger aan het l oostelijk front gevochten hadden, het Iraditioneele zakboekje, waarin de voornaamste gebeurtenissen van den i dag opgeteekend worden. Eén zin keerde op verschillende da- i la terug. Deze vermeldde ongeveer ihel volgende: „Wij waren overwin- i naars, (lank zij onzen wonderbaarlij- ken inlichtingsdienst” of „Onze won- iderbare inlichter heeft onze taak nog vergemakkelijkt. Met hem wordt do oorlog waarlijk een spel.” Deze aantekeningen werden naar het hoofdkwartier gebracht en daar i op dit oogenblik generaal Pan juist met een missie naar Rusland ging •kreeg deze opdracht den grootvorst omtrent deze ontdekking in te lichten. Gij vertelt mij niets nieuws, zei- de de grootvorst; ik weet, dat we verraden worden, maar wie doet het? Dat moet uitgevonden worden. Men maakte daarop een fictieven militairen order, die men slechts aan eenige personen, op wie verdenking was gevallen, bekend maakte. Het verwachte gebeurde. Duitschland werd onmiddellijk op de hoogte gesteld en het nam maatregelen tegen de gefin geerde plannen. De spionnen waren in den val geloopen. Onder hen bevond zich een groote mijnheer, Ivanof Massaiedoff, kolonel der gendarmerie, die van alles op de hoogte was en voor wien geen ge heimen bestonden. De verrader moest bekennen. Hij |werd met 21 medeplichtigen opge- iknoopt. Het is ook Massaïedoff ge dweest, die door het bevel aan Ren- inenkampf te laat over te brengen, het Duitsche leger uit de bekende om singeling redde. Het Oostenrijksche commu niqué van 15 Sept, luidt In het Tyroler grensgebied duurt het ge- |wone geschutvuur voort. Gisteren gin- igen onze troepen ten Oosten van den Lodinutpas tot den aanval over en veroverden de vijandelijke stellingen op den Findenig Kolel en op den bergkam van het zuidoostelijk grens gebergte. Op hel kustfront beschoot de Ita liaansche artillerie met toenemende he- vigheid onze stellïagen vanaf Javor- cek tot aan het Tolmeiner brugge- hoofd. Den vijandeljjken aanvallen in de streek van Javorcek en Orsic wer den de kop ingedrukt. Eveneens wer- plen de gewone pogingen van den vijand om in de streek van Doberdo onze stellingen te benaderen, ver ijdeld. deling het beroemde raadhuis uit de Ifie eeuw, dat door den hoogsten „Bergfried” (waaktoren) bekroond werd. Stadhuis en Bergfried liggen tegen den grond, de grpote en kleine markt zijn niets dan groote puin- en I aschhoopen. De strakheid van deze overblijfselen is schrikwekkend. Men zou willen dat ze altijd bleven door piepen, opdat onze kleinkinderen we len, wat het is, onvoorbereid ten oor log te gaan. Den prefecten en den bisschep, die op Ijun post bleven, ontbreekt hef evenals den generaal, die mij rond leidt, aan het gezag, om de laatste inwoners van Atrecht tot het verla ten der stad te bewegen. Wat de au toriteiten ook aaqtaadden, zacht of met klem, 1500 iqwonerp bleven in de meening, dat fret in het belang der Duilschdrs ^ou/zijn, als men weg ging De stad telde ééns 27.000 inwoners fee heeft eq’hedën' onder haar pqin- hoopen no^ 1500. De Duitschers be schieten alles enj hun luchtschepen helpen hen daarbij met groot succes. Toen ik terugl$eerda,i dacht ik al niet meer aan de /ruïnes [van Atrecht •ik denk aan ons^en levenden muur, onze soldaten. Wij moeten alles dóén, opdat het hun niet aan munitie ont breekt en tegelijk moeten jvij alles doen om hun loopgraven bewoon- baarder te maken, voor het geval zij 'trots al hun moed, er niet in moch ten slagen, den vijand voor den win ner Ie verdrijven. vertrokken was. „U zult wel een verfrissing wen- schen te gebruiken,” vervolgde me vrouw Marcelle. „Ik ben hier zelf te gast, doch ik twijfel er niet aan, of mijn vrienden zullen me in deze gaarne van dienst wezen.’ Zij gingen naar binen en Weedom gebruikte iets, terwijl mevrouw Mar celle het gesprek voortzette. Er verscheen geen ander lid van het huisgezin en mevrouw Marcelle sprak slechts over haar reizen en over wat zij zag op haar tocht van Parijs. „Blijft U hier lang vroeg Wee dom. „Dat zal van de omstandigheden afhankelijk zijn,” antwoordde me vrouw Marcelle bedrukt. Weedom deed wanhopige pogingen het gesprek te leiden naar de onder worpen die hem het meest interes seerden, want spoedig zou de ander verschijnen. „Weet U zekt U doen kan - aandrang. ,,U woont hier eenzaam. Zou ik U nog eens mogen bezoeken? Dan vervolgde hij plotseling „Zeg mij tenminste waar juffrouw Fritz- gerald is. Ik weet dat zij Versailles verlaten heeft.” „Juffrouw Fritagerald is veilig,” antwoordde zij. „Meer kan ik nu niet zeggen.” „Maar mevrouw, ik moet meer we ten,” riep Weedom opgewonden. „Ik PRIJS DER ADVtRTENTIÈN: Van 1—5 gewone regels met bewijsnummerf 0.55 Elke regel meer0.10 Bij drie achtereenvolgende plaatsingen Jvorden deze tegen twee berekend. Dienstaanbiedingen per plaatsing vaé 15 regels f0.35 bij vooruit betaling, elke regel meer 6 ets. Reclijmes f0 25 per regel. Groote letters en randen naar plaatsruimte. HOOFDSTUK XXV >.Ga niet mede,” riep hij. Weedom sprong op het perron en sloeg de deur dicht. Met een gevoél van triomf zag hij de trein wegstoo- i zou hij tenminste twintig voorsrong hebben op zijn wagen was er nog niet, doch juist aanrijden, vertelde de man, i dienst bewezen (dan dat hij dienst had gedaan waarschuwende boodschapper. Opgeven zou hij nooit. Hij Voelde in zich de alles over- I heerschende stem der liefde en moest |ten koste van alles, de dame terug- vinden. Hij had van zijn vriendelij- ken medereiziger vernomen, dat i een goed hotel in het dorp was, i besloot er heen te gaan. Het een prachtige avond; en nadat nij zich in de verschillende lokalen van het hotel verveeld had ging hij naar .buiten. had den wedstrijd gewonnen, maar bij het doel gekomen, wist hij niet, hoe zijn zending te volbrengen. Hij moest de Indische spreken om l informaties over juffrouw Fritzgerald in tejvinnen. Terwijl hij besluiteloos bij het hek stond, hoorde hij eenige beweging in den tuin en zag twee dames naderen. Een harer was mevrouw Marcelle. Weedom groette en ging naar de dame toe. Toen het hek geopend werd, ver dween de andere dame in het priöel en mevroilw Marcelle kwam op Wee- dom toe. M „Ik hoop dal mij zult\ergeven, dat ik mij weder met U zake| inlaat,” begon Weedom. „Ik heb U een zeer belangrijke tijding te brengen. U her innerd zich den man, die in het Pa- rijsche hotel aan de kamerdeur luis terde Welnu, die is op weg hier heen en zal binnen een kwartier te Arnside zijn. Mevrouw Marcelle trachtte haar aandoening te verbergen, doch het was duidelijk, dat het bericht h^ar ton zeerste schokte. J „U is heel vriendelijk, zeiwze. „Het is altijd goed, om voorbe reid te zijn.” Zij draaide zich even om en zei een paar woorden in de vreemde taal die zij te Versailles ook reeds ge- sproken had. Weedom hoorde beweging in het prieel en wist, dat de andere dame ten,’ Aan het Oostelijk Front. Het Üostenrijksche commu niqué van 15 Sept, luidt Aan de* tzoek aan Atrecht. i parrè^ publiceert iy, de kris bijzonderheden over |bezoetó nij aan Atrecht I ben.^rfchrijlt hij, eenige uren in hl .gwcestöwant ik wilde wj- |ai^ ewiachteï die kleunoozo bom- nifjberichten in dq communi- fgaltheeJlbjutving 'ons in wi zichzelf ing. Ze ié ia$r hij beeft gelijk,'^ het hujdïg bestaat da|i|-in,$piet getlppd te [‘tan* O, i Wij maakten 1 ons [deling gereed. 'Dat >t de mooie stad van bel rustige Ze heeft haar geluk verloren en haar rust wat te hoog opgevoerd. Ner- j gens een menseh, gras lusschen de Hlraalsieenen en mos op de sleenen zelf. Langs dè straten bedekken zandzakken de kelders der huizen, i De huizen hebben alle hun oogen dichtdoen. Ruïnes rechts, ruïnes links, i hier en daar staat nog een huis, maar als men goed toekijkt, ziet men 1 dat alle huizen daken met bomme- i gaten hebben. Dikwijls is de gevel van boven lot onder ingeetort en men ziet tegelijk alle verdiepingen, met vernielde meubels en verregende ta- pijten. De ingestorte muren leggen kleine hoekjes, zeer kleine binnen- plhal^eu en onGeeChrijf^jke steegjete bloot een stuk middeleeuwen ach- ter moderne gevels. Een bewoner van Atrecht spreekt mij aan.. Hij zegt, dat een van zijn vrienden krankzinnig werd en dat hij velen kent, die door verlies van allee p gebracht werden. Hij meent, dat we tot het laatst moeten volhouden, opdat de vijanden alle schade betalen. Natuurlijk gold het doel onzer wan- 1 varkenspest. >ft volgens de N. uit heV departe- ingesteld omtrent er doeltreffende be- enspest. De var- issie is tot decon- t een algeheel e uit- e practisch alleen oor een zoodanige ig en door zooda- king van het ver- enshouderij feitelijk worden zou. De irom van oordeel: 1, de ziekte uit te itgebreide afslach- >eeld van verschil- m voorgrond wa« rloopig opgegeven rst moest worden perking van het aan de ziekte en der verspreiding ig van het aantal ebruik van voor- oet worden aange- izonder door zorg i voldoend quan- yjfjj s VAN HET ABONNEMENT: (lagsblad dagelijks aangenomen men. Nu ®inuten vijanden. >|De VI uvg UICV, uvuu kwam juist aanrijden, vertelde de man, “ie Weedom dezen dienst bewezen „Ik wilde mij echter overtuigen ■Jt wel de goede was. Daar staat auto.” Weedom bedankte hem hartelijk en B^Pte in, na den chauffeur het adres °Pgegeven te hebben. snelden langs 4e wegen. De be- rtuurder verzekerde Weedom, dat hij ‘oinstens een half uur zou winnen. Het aangeduide huis stond eenzaam der heuvels. Weedom betaalde de chauffeur en aarzelde, wat nu verder te doen. Hij J Duitsche troepen naar het Italiaan sche front. Groote Duitsche troepenmassa’s blijven zich naar de Italiaansche grens bewegen. Tien regimenten Duit- Idharie of |(t, JLIwIbthou- dor 'ï^ler.wel tóir, on/aWf fret uiïfrnetm piaatsinfi V.Afl i ï].K.k ïn zijö 1 1 gelegen npjjj

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1915 | | pagina 1