i
iag!
8êD
Zaterdag 30 October 1915.
22
54e Jaargang.
Iters
nket
4
5
li
1
De Gunsteling.
1
•1
jtfieTj.’WS- ezx -Z^d/^extexi.tie"blsceL vcor 0-o^_d.a- ezx Oxxxstxelcexu
Verschijnt dagelijks behalve Zon- en Feestdagen.
IfJUJlLLUÏün
Brieven uit de Hofstad,
ccxc.
Telefoon Interc. 82.
Eerste Blad,
telefoon luiere. 82. Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOON.
r gebakken
i cents
I
'I
1
hef-
vei
ling
dek-
ll
mijn
Dat viel
me
HOOFDSTUK V.
beurt.
Met dezé
(in
boog... en ik kon phs-
Wordt vervolgd.)
v er
van
PRIJS DÉR ADVERTENTIËN:
Van 1—5 gewone regels met bewijsnummer.
Elke regel meer
had
die
den
aan
meest
hei
meer
.1 j niet de
der belasting wisten in. de
slepen, weer laten schieten.
■STEIN'S iNKjl
indehjl' de BESTE
ONSCHADEL'
RN-HOLLANO.
fiOUBSCHE COURANT.
den loesianu
liet
:he Drukkerij
A ZOON - Gaw»
zend.
Op mij maakte het tenminste dien
indruk. En zij... zij moet iets der
gelijks gevoeld hebben.
Want ze haaldé diep adem en drukte
de hand tegen de borst, als vocht ze
tegen een onaangename aandoening.
Het duurde slechte even, het vol
gende oogenblik reeds wendde zij
zich vroolijk pratend tot haar tafel
buur. Met verwarde gedachten en
brandende slapen, legde ik mij 's avonds
ter ruste. Licht, bloemen en een bonte
mengeling van dames en heer en wer
den mij in een wilde wanorde voor
de oogen getooverd. In gedachten
smeekte ik Helene om vergiffenis
dat ik zoo in ’t geheel niet aan. haar
gedacht had. doch wat kan ik daar
bij den gemeenteraad
gig gemaakt
geiijKUCRt ie
ersrijgeu
mummoiers
trouwelijke wenken, ais wilde hij ons
in een of ander staatsgeheim in
wijden.
Hij reikte mij twee vingers zijner
rechterhand, ter begroeting.
Feesten geven, dat kan de nieuwe
ling. Niet minder, dan dat hij de
vroegere gezelligheid, die onder de
collega's heerschte, goed te niet kon
doen. Moesten zijn feesten dat ver
goeden Het scheen wel zoo. Wij
kledne-stadsmenschen waren geheel on
der den indruk van deze grootsche
feestviering. De tafel was uitstekend,
de wijnen hadden merken, waarvan
we tot heden slechts in boeken ge
lezen hadden, onze tafeldames praat
ten levendig, een ieder scheen zich
met een gemakkelijkheid tet bewegen,
waarvan hij tot nu toe geen idéé
had gehad.
En in dit rijk van licht en leven
heerschte de mooie vrouw van den
gouverneur, als koningin, van wie
een onweerstaanbare bekoring uitging.
Haar glimlach deed het bloed sneller
stroomen, haar gefluister was van
een buitengewone geest.
Doch, of ze sprak, of zweeg, of
lachte, of ernstig was, steeds leek
het mij, of ze niet geheel zich zelve
was. Slechts een oogeriblikje was het
mij mogelijk, dieper in haar w«zen te
zien. Ik ving een blik op, die haar
echtgenoot haar toewierp, een blik
stralend van trots en liefde, en toch
zoo ijskoud, zoo streng terechtwij-
verstandiger geweest
laten zooais die was. liet publiek
was ai weer aan die verhoogde en
trée-prijzen gewend en hel is nu
zeei' ue vraag ut de ondernemers
die de belasting er ai op gelegd had-
uen, geneigd zullen zijn ze er weer
ui te doen. Belastingen, vooral de
minder gelukkig gekozene, hebben een
zeer hardnekkig beslaan, liet zoele
winstje laai men niet gaarne varen,
zelfs al is men overtuigd van de
onbillijkheid. En de ondernemers der
publieke vermakelijkheden zullen nog
wel eens er over denken alvprens zij
het stille voordeeltje dal zij
invoering 1 s*-‘
wacht te
noten op zijn zang kreeg, naarmate
hij meer de dertig bereikte.
Iedere zomer was ik één maal tij
dens mijn verlui met Helene sa
men.
Een spaarzaam geluk, voorwaar
Hel leek mij elk jaur mooier en
zonniger toe. En toch maakte hr:
mij angstig; het leek mij de schoon
heid van hot lijden
Ha!ar oogen, die eens zoo overmoe
dig de wereld inlachten, waren nu
treurig, met donkere kringen er om
heen, de kleur harer wangen maakte
plaats voor een aotherische bleekheid
en haar stem die vroeger zoo vroo
lijk zong, leek steeds vermoeid.
Ik was ongerust geworden en had
haar naar Dr. Martini gezonden, een
clubgenoot, om haar te onderzoeken.
Hij vond haar gezond, lichamelijk
ten minste. „Maar, zeide hij. ,,zorg
er voor, dat er verandering komt
ze zou kunnen sterven van onbevre
digend verlangen en door de een
zaamheid.
Toen had ik het mogelijk gemaakt,
dat ze met mijn ouders samen ging
wonen. Ze hadden een klein buiten
huisje, ongeveer drie K.M. buiten de
stad. Het was tot de dakgoot met
hypotheken beladen en de bewoners
hadden het niet breed.
Wij hebben indertijd uitvoerig stil
gestaan bij de bespreking van de
nieuwste gemeente-belasting in den
Haag, de belasting op de openbare
vermakelijkheden. Thans is reeds een
wijziging in de hefting aangebracht
en dat nog wel één die verlaging van
de opbrengst ten gevolge heeft. Zbo
iets is in den legen woordigen tijd op
zich zelf reeds iets extra-ordinairs
te meer waar hiervoor geen enkele
aanleiding bestond. De kwestie is
nogal ^gardig, zoodat wij er een en
kel woord aan willen wijden. Gesteld
de toegangsprijs voor een bioscoop-
theater was vóór het in werkingtre
den vijftig cents. De belasting op
de vermakelijkheden vraagt tien pro
cent van dat bedrag. Voor den on
dernemer daalde dus de prijs tot 45
cent. Natuurlijk werd dit verhaald
op den bezoeker. Bracht hij den prijs
op 55 cent dan werd de belasting
5% cent en verloor hij nog een
cent. Hij had den prijs pteteies zóó
willen stellen dat na aftrek van de
belasting er 50 cent over bleef, dan
har! de entrée-prijs 55 5/9 cent moe
ten zijn. Natuurlijk waren vele on
dernemers zoo welwillend, ten einde
de becijfering gemakkelijk te maken
den prijs op 60 cent te brengen.
Daarvan ontvangt de fiscus 6 cent
en de ondernemer slaat er een voor
deeltje van 4 cent uit.
Hiertegen nu meende één der raads
leden bezwaar te moeten maken en
hij steldé voor, de belasting alleen te
heffen van den oorspronkelijken en-
trée-prije. Van 50 cent zal dan 5
cent worden geheven en de onder
nemer zal het recht hebben deze 5
cent er op te leggen zonder dat hij
andermaal daarvan een halve cent
behoeft te betalen. Theoretisch is er
voor dit stelsel iets te zeggen, prak
tisch echtf»r is het zeer weinig ge-
wensrht. Duidelijk wordt thans bij de
entrée-prijzen aangegeven dat de be-
belasting op hot publiek wordt afge-
wenlekl. Dit is zielkundig een fout.
Het is een onaangename gewaarwor
ding telkens bij alles en nog wat dat
woord „belasting’’ te ontmoeten. Ik
geloof beslist dat men liever 60 cent
betaalt en zich er niet mee inlaat
welk deel de fiscus daarvan af neemt,
dan dat men steeds heeft te Tekenen
50 cent plus 10 procent voor ge
meentelijke belasting.
Reeds is becijferd dat de opbrengst
voor de gemeente door deze wijzi
ging twaalf duizend gulden lager zal
zijn. Nu de belasting eenmaal be
stond en nu de schatkist geen na
deeltje kan lijden, ware het stellig
wilde schrijven, was mijn hand als
verstijfd.
Waarom het arme kind ook
Haar, die mij
„Ze heet Agnee”.
daehte werd ik den volgenden mor
gen wakker. Ik sprong op en slechts
gedeeltelijk aangekleed ging Ik aan
tafel zitten, om Helene te schrijven,
haar vergiffenis te vragen. Ik schetste
haar den avond van den vorigen dag,
beschreef de prachtige zaal, de over
vloedige tafel, de heerlijke toiletten.
Alleen van mevrouw Agues schreef
ik haar niets.
Zoodra ik in den brief deze naam
f 0.55
o.0.10
Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend.
Dienstaanbiedingen per plaatsing van 15 regels f0.35 bij vooruit
betaling elke regel meer 6 ets. Reclames f 0 25 per regel.
Groote letters en randen naar plaatsruimte.
Dit nummer bestaat uit drie
>7 I
De belastingontwerpen.
Met do voortvarendheid, ^e Minis
ter Treub aan den dag legt dank zij
zijn enorme werkkracht, hééft hij
kMüdagavoud die aangekondjgde we4s-.
oaU^erpcn tot belastinghervorming inlf
gftkehd. tWie de ontwerpen en, de
bijbèhoorende Memorie’s van Toelicht
tiag leest, wordt van bewondering
vervuld veor dezen genialen minis
ter. De Memorie van Toelichting waar-i
ja hij I de (Pr ondslagen van
het a tel del van ’»R ij k s b e-
ngep uileenzet, is een meeo-I
Dr. Kuyper schreef, Zatei4- I
‘lag' in de Standaard een jamberende
driestar óver de mogelijkheid, dat na
1917 eeif rechtsche kabinet den finan-
rieden toestand van het Rijk in orde I
zou maetep brengen. Het zou ons
niet verwonderen, als hij na de lezing
der ingediende wetsontwerpen, tot die
erkenning komt, dat slechts een Treub
deze geweldige hervorming tot stand
zaV kienen brengen.
De Minister onderscheidt in zijn
g «toonzetting Van de nieuwe Grond-
togn. arop naar zijne meening I
w W Belastingstelsel zal moeten rus-
ten de belastingen in le. Z a k e 1 ij
lt e belastingen (gjpnd belast ing,
dividend en tantiémebelasting, effecten
belasting) 2e. Pers o o nlijk e be
lastingen naar inkomen
en vermogen: (inkomstenbelas
ting, vermogensbelasting, pensioenbe-
lasling, weergeld, v loonbelasting, be
lasting van de doode hand, succes-
debelasling); 3e. verkeersbe
lastingen (registratierecht ze
gelrecht) 4e.; verterin gabel as
tin g e n (personeels belasting, plaats-
kaarteabelastiug, accijnzen, tabak- en
bierbelasting, srniker, geslacht- en zout-
aceijns, speelkaartenbelasiting, beias-
ting op gouden en zilveren werken,
voornamen belasting). Men ziet het
te een heele reeks. Er zijn belastin
gen bij, die wij betreuren. Echter,
ik minister zegt in zijn Memorie";
king dier hoogere buitengewone uit
gaven ten nauwsté samenhangen
met het bedrag, waartoe zij zullen
oploopen. Aangezie» nu hierom
trent nog zelfs bij penadering niets
is le bepalen of met grond te ra
men, zou elk thans geopperd denk
beeld gevaar loopen door den loop
der omstandigheden te worden ter
zijde gesteld.
Slechts meent ondergeteekende
ten aanzien van dit hóógst belang
rijke punt te mogen en te moeten
opmerken, dat naar hij hoopt
de omstandigheden zullen ver
oorloven met een vporstel tot re
geling daarvan te vachten, totdat
het geheel der kosten van den oor
logstoestand zal zijn te overzien.
Mocht echter de toestand van ge
wapende neutraliteit nog langer du
ren dan tot het voorjaar van
19j6, dan slaat te vreezen dat een
tweede voorstel tot bestrijding der
kosten van don oorlogstoestand zal
moeten worden gedaan, zonder dat
<Jiit het karakter van eindvoorstel
zal kunnen dragen..
Met het hier aangeroerde pro
bleem slaat tevens in verband het
onderzoek, waarmede de bij Ko
ninklijk besluit van 5 Optober 1915
no. 1, ingestelde Staatscommissie
zich thans bezig houdt, omtrent de
wijze waarop eene tijdelijke belas
ting kan worden ingericht, welke
ten doel heeft buitengewone
meerdering van inkomen of
vermogen als direct of indirect ge
volg van den oorlogstoestand te
treffen. In een algemeen stelsel
van blijvende belastingen behoort
zulk een heffing in geen geval
thuis'”
De Minister rekent uit zijn nieuw
belastingstel boven de bestaande hef
lingen, met inbegrip der opcenten
voor de Staatsleening. r o n d 61
m i 1 I i o e n te krijgen- De uitgaven,
die gedekt zullen moeten wonden en
het tekort dat aangezuiverd moot wor
den beeijfert de Minister eveneens op
61 millioen.
pijn
j met hart
en die door den
aan een huwe-
door verscheidene ontgooche
lingen tijdens onze verlooving reeds
le doen 1
en ziel liefhad,
voortdurenden twijfel
lijk en
zooveel geleden had.
Ais leerling van de hoogste klas
se, had ik mij verlook! met het aar
digste bakvischje, dat ooit een school-
tasch gedragen heeft. Om eerder mijn
brood te kunnen verdienen, bad ik
artistieke neigingen, die ik
reedte van mijn jeugd af bezat, laten
varen, en was mijn ambtenaarscar- 1
rière begonnen, maar ik dwaas
die ik was had niet vermoed
dat deze saaie dienst een nog langer
wachten noodig maakt, dan de kunst.
Zoo waren tien jaren van hoop en
verlangen voorbij gegaan. Daar He
lene een arme wees was, moest ze
tot mijn spijt jaren lang onder vrien
den als kinderjuffrouw haar brood
verdienen.
De brieven, die ze mij van verre
schreef, waren altijd vroolijk en hoop
vol, maar al te vaak echter merkte
ik tusachen de regels een spoor van
tranen. En ik, arme jonge man
ik koh haar niet helpen, daar ik
zelf genoodzaakt was, van het geld
mijner ouders te leven, hoewel ik
merkte met welk een tegenzin zij hun
zoon onderhielden, die steeds meer
tenslotte aan doen
Ze heet Agne»
nog in, kort voordat ik insliep.
is aunhun-
een voorstel om de mo-
geven dat ook bij het
van eiecirischen stroom
worden uitgegeven, gelijk
zulks reeds lang oij hel gasverbruik
net geval is. Men is het echter mei
vend over de wijze waarop zulks
moet geschieden. Hel meuschelijk ver-
nuit heelt de meters steeds eenvou
diger en tevens samengeslelder ge
maakt. ±>e huur van den meter moei
natuurlijk ook betaald worden. Zal
men dien vinden doo^ den prijs voor
de eenheid van den stroom iets hon
ger te treilen Zoo ja dan zuilen
zij die veel stroom ainemeii, ten slotte
le veef aan inslallalie-koslen en me-
ter-huur betalen. Daarom heeft men
de meters zóó weten te construeer en
dat iedere nfeand eerst de huur-som
moet betaald worden alvorens de auto
maat gaat werken. Dit hoeft natuur
lijk weer hel bezwaar dal telkenmale
een bedrag van drie of vier kwartjes
gestort moet worden, waardbor hei
systeem muntmeters eigenlijk verlo
ren gaat.
Jn de praktjjk echter is dil sjw-
sleem reeds verwprpen. Zoo vaak de
afgevaardigde van de gasfabriek ver
schijnt om de „vier-duiten-stukken"
uit den muntmeter le lichten, is hel
reeds de gewoonte dat de vrouw den
tiuizes ze alle terug koopt. Immers
er is een chronisch tekort aan do
de twee en een half centstukken en
om zich voor de ongemakken van, dit
te kort le vrijwaren, wordt bij voor
baat eeiüge innlag gedaan. Daarme
de echter is het systeem van
muntmeter, de gedachte die ei
ten grondslag ligt, mislukt.
Wij kunnen niet gelooven dal de
verstrekking van eleclrisch licht voor
zeer klein gebruik veel aftrek zal
vinden. De instal latie-koslen zijn
hoog en vooral voor hen, die reeds
in het bezit zijn van een gasinstalla
tie zal het onoverkomelijk zijn. Bo-
r*" PRIJS VAN HET ABONNEMENT.
Per kwartaal f 1.25
Idem franco per post„1.50
Met Geïllustreerd Zondagsblad L „1.50
Idem franco per post 1.90
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau
Harkt 31, bij onze Agenten, den Boekhandel en de Postkantoren.
'„Hierbij sta voorop, dat iudien het
hierbij gaande ontwerp, al dan niet
gewijzigd, het Staateblad bereikt, dte
grondslagen Wel geen der Kamers
der Staten-Generaal formeel kan be-
/leinmeren in haar vrijheid van be-
i oordeeling der verschillende ontwer
pen, die bij dit algemeene ontwerp
behooren.”
De Kamer kan dus elk ontwerp
naar zijn eigen waarde beoordeelen.
Het doel van het algemeene ontwerp
tot vaststelling der grondslagen is
geen ander dan het mogelijk te ma-
iken de hoofdlijnen van den herzie
ningsarbeid te kunnen overzien.
Omtrent de mogelijkheid van een
‘lh e fi f i n g*i n e e n 8 tot ’betaling der
oorlogslasten, zegt de Minister
„Ondergeteekende acht het on-
noodag de verschillende argumen
ten door hem bij de behandeling
der Leejüugwet 1914 ter bestrijding
van dit denkbeeld aangevoerd, hier
opnieuw uiteen te zetten. En dit
te meer, omdat, .naar hij meent te
mogen aannemen, zelfs de
overtuigde voorstanders der
fing in eens zich wel niet
aan de illusie zullen overgeven
dat zulk een heffing de feening
1911 nog zou kunhen vervangen.
Nu de oorlog zooyeel langer duurt
dan over het algemeen verwacht
werd en reeds vaststaat, dat met
de leening van 1914 de buitenge-
•wone kosten van den oorlogstoe
stand niet geheel zullen zijn te dek
ken, zal hel denkbeeld eener
ling in eens overwogen kunnen
en misschien wel nro e t e n wor
den, als de tijd gekomen zal «ijn
de vraag te bespreken der dekking
van de buitengewone defensie- en
erisisuilgaven, die uit de leening
1914 niet meer konden worden be
streden. Het zul wel overbodig
zijn te verzekeren, dat ondergetee-
kende de vraag der dekking van
die hoogere uitgaven boven hetgeen
uit de leening 1914 is te vinden,
niet uit het oog verliest. Hij meent
echter, dat hei de voorkeur
1 dient thans daaromtrent nog geen
voorstellen te doen en zelfs
geen denkbeelden te opperen.. Im
mers zal het vraagstuk der
4)
Ik ging zoo goed ik kon door de
menigte.
paar stond ze...
Ik had me haar grooter, inajes-
Itteuzer voorgeeteld.
Een. middelgroote gestalte, een bleek
gezicht, met goudblond!
wondermooi gevormde hals,
7* geheel van een onweerstaanbare
wa*- vermoeid door de
die zich om h^ar heen be-
nl°A,en ^et fIat haar gelaat
telkens als een ander aan
nXc^erd voorge8tald was net auto’
^am ook ik aan de
nloekie h?e ik beeWe-
1 ntem ^dste ambtenaar noemde mijn
oogen waren langs me heen
n ti ™aai’ hoe kon het ook
u 66,1 onbeidüidend asses-
0611 8traIon<Ie schoonheid1.
Möad 4 andere einde van de zaal
de g0.uvern«’ir met verschillen-
n«Merorderi Op. Hij gaf ons ver-
