mini Hl 1 1'1 j ibiedingen il 13934 H Courant tuccet. XTie“ftx*ws- ©zi. ^.d.Trextfezxtie“bleüd. voor G-ouxd.su ©zx Ozxxstzelcezx. Eerste Blad, Lamlendigheid^, j f ft behalve Zon en 4 PEN tULlLLLlü^ De Gunsteling. ten emien kosten stalls litbelaling: 3|r Vereohijnt dagelijks Feestdagen. Telefoon Interc. 82. Telefoon Interc. 82. fi| II a Brieven uit de Hofstad. CCXCII. Uitgevers A. BRIKKMAN EN ZOON, o. PER, ASTI oorradig I bestaat uit drie voorbeelden f sprong md aan het Bureau. de 4 om HOOFDSTUK VII. ge- Ik scbou- de te ben fol- (Wordt vervolgd.) je 'I - id. prijzen, inkonpen 175 Dit nummer Maden. ZOU Ne- bo even om hoofd- Voor Adrienne Dbayr je Ik vroo- ik TJES E te.' dens rtjesE~= 3N bs. o in de >.35, voor elke regel |t de 17d!e i|n Y° L i PRHS VAN HET ABÖNNEMENT-: irtaal •anco per post'. verneur zal «ikzien, wat ik voor je kan. houd luidde: Ik wacht u ^hedenavond uur precies. huis geparfumeerd Het droeg de voorname, lange letterhaien van Vrouw van den gouverneur. De in-' bezonnen dingen, te doen, en de gou- er geheel buiten te laten L doen Daarmede namen we afscheid. GOUDSCHE COURANT. PRIJS DER ADVERTENTIËN: y«n 1—5 gewone regels met bewijsnummerf 0.55 Élke regel meer0.10 Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend. Dienstaanbiedingen per plaatsing van 15 regels f0.35 by vooruit betaling, elke regel meer 6 ets. Reclames f 0 25 per regel. Groote letters en randen naar plaatsruimte. En nu zag ik plot- ge- de _4 wilde. Atf zo met haar glimlach niet be- --.3 dwin- z£ hare positie e Drukkerij ZOON Goud». Per kwaï Idem frar__ Met Geïllustreerd Zondagsblad Idem franco per post- Abonnementen worden dagelijks aangenomen jaati Markt 31, bij onze Agenten, den1 Boekhandel en1’" Schouwburg. 8 uur- 1 Tocniex4-( hffloiscW fl 8 Genoegen, 8 uur. j .edenivergadering1. netelt de Réunie, F ram; ais e. niet te' mSBrennep, dat er ook in de ontwikkeling dei* Neder- landecho nijverheid ten gevolge van het buitenlandische protectionisme, een element van kunstmatigheid schuilt. Ware men in heel Europa bij de vrij handelspolitiek gebleven, dan zou onze industrie zich ip verschillende opzichten anders hebben ontwikkeld, dan thana hal geval is. In verband met de op het vaste land van Euro pa vrij algemeen gevolgde bescher mende politiek, heeft de Nederland- sche nijverheid gezocht naar die be drijfstakken, welke, juist omdat zij in een vrijhandelsstaat worden uitge oefend, gelegenheid vinden sommige grond- of hulpstoffen goedkooper te betrekken en daardoor een voor sprong hebben boven mededingers die onder een protectionistisch tarief werken. Dit is niet aanstonds met volle bewustheid geschied; voelenden, tastend is men, er toe gekomen. Doch allengs heeft niet alleen onze handel, verhouding tot zijn vrouw was vol doende,, mij den hals te breken. Toen dacht ik plotseling aan mijn bruid, aan mijn arme, dappere Helene 1 Ik had een brief van haar ontvangen, zij zou binnen eenige dagen met mijn vader naar de stad komen, zij ver langde naar.mij, ik was zoolang niet bij haar geweest. Wat wonder ook. Had ik dan nog tijd aan huis te denken Arm kind,, als je wist, hoe ik voor je toekomst werkteHet koude zweet brak me uit, en ten slotte nam ik mij voor, mijn vriend te zeggen dat ik hem niet meer zou kunnen helpen, omdat ik verloofd1 was, verlqpfd sedert tien jaron, en dat ik dus rekening met mijn familie had te houden. Dit besluit mkakte me zoo lijk dat ik den gouverneur die des morgen? in de vestibule van het kantoor ontmoette, met een lachend, zelfbewust gebaar Goeden morgen ik zijn bracht een slapeloozen nacht door, „zooals zich begrijpen laat. Der- gelijke nachten begonnen zich reeds permanent te vertoonen, en toen ik tegen den morgen in een onrustige sluimering geraakte, meende ik in mijn droom de hand van den gouver neur om mijn hals te voelen, zoodat ik me schrikkend oprichtte. Toen ik weer in de knapens weg zonk, werd het dwaztf van de on derneming waarin ik me gewaagd' had, ten volle duidelyk. Als weten minste maar wisten, wat we zouden doen. De vrouw van den gouver neur ontvoerenIk lachte luid op door dit onzinnig denkbeeld. Ily mocht dan zijn wie hij wilde, mijn veer vijftien passen verder, keek merkte ik, hoe hij me schuddend nakeek. Ja een zoo beslist optreden waarborgt een rustig geweten, zeide ik triomfeerend tot me zelf. Toen ik des middags naar kwam, vond ik een briefje op mijn tafel. van handelspolitiek te ver en in het protectionistisch Meermalen zijn wij in de gelegen heid geweest er op te wijzen Poe zaam de hederlandsche rechtspraak naar werk doet. In de 1 weede ha mer is daarover al vaak geklaagd doch tot eenige verbetering is het nog nimmer gekomen. Dikwijls ia er ook op gewezen, dat de rechterlijke macht zoó buiten het maatschappe lijk leven staat dat zij den adersiag daarvan niet meer gevoelt, zmover gouden wij in onze opmerkingen niet willen gaan, doch het moet ons toch van hel hart dat de schijn wel eens dezen indruk moet vestigen. Aan de versnelling, die in de ontwikke ling van het dagelijksch leven heeft plaats gehad1, heeft de rechtspraak zich niet aangepast. Gelukkig grijpt zij niet veel in de ontwikkeling in, maar waar dit dooi- omstandigheden onvermijdelijk W, heeft men de rem mende werking meermalen kunnen constateer en. Drie jaar geleden begonnen hel Kijk icn de Gemeente ’s-Gravenhage een proces over het eigendom van den Hofvijver. De Gemeente had sinds menschenheugenis voor het onderhoud van dien vijver zorg gedragen ze had de willen versterkt, het eilandje jaar-in jaar-uit keurig versierd en zij hpd de zwamen de „kost gegeven. Toen het naar het oordeel van den gemeenteraad met het oog op het verkeer gewenscht was een smalle strook van de vijver te overbruggen of aan te plempen, meende het Kijk m zijn recht te zijn wannéér het dit verbood, zich beroeptend op zijn eigendomsrecht. Een proces was onvermijdelijk. Aangeziejj de zaak drong, was het gewenscht geweest dat deze kwestie oirmiddellijk werd uitgemaakt en wij hadden indertijd alle recht te ver wachten dat binnen een drie maan den tijds de beslissing viel. De zaak loopt nu reeds drie jaar en volgens een gemeenteraadslid, die tevens ad vocaat is, kan het nog wel drie jaar dhren eer de eindbeslissing gevallen is. Men kan ons niet uit het hoofd praten, dat er' werkelijk met ernsi overwogen wordt, welk een belang rijke maatschappelijke aangelegenheid aan deze beslissing vast zit. Dag-'in dag-uit stellen duizenden zich aan gevaar bloot. De passage ondier de Gevangenpoort wordt steeds drukker en steeds ^evaarlijker. Dank zij de voorzichtigheid die algemeen betracht wordt, loopt het tot nu toe zonder ernstige ongelukken af, doch als er één gebeurt valt de vschuld daarvan door ver. luMp van den IT te4 plaats te vci;zeke;J p relt mMrkt üv..* ---- en' 'jlie schreeuwt om^irariefsvedhoo- ging, zich daarbij zejts beroepende op wat Engeland deed'd net alsof i^jet juist dat bewijs was, hoe de gejfel- dige financieele offers, in dezeu we reldoorlog van dit land gevraagd, hel tot den meest abnormalen maatregel >4eef, die door het tijdstip zelf waar- J die 'genomen werd, te veroordee- len is. Dat beroep op Engeland doet ons denken aan iemand, die een am ‘der zou aanprijzen in het water te springen, omdat iemand, die in brand was geraakt, zich daardoor het leven had gered. Nog erger wordt het als, zooals *,,De Standaard” deed, de afkeer van den econoom Treub van verhooging van het tarief, niet wofdt aangeno- men als de vrucht van ernstige over weging wal ons het best ii> den te- genwoordigen toestand past,’ maar als „liberale praedilectie voor een be paald punt Maar deze aantijging is natuurlijk heel wat gemakkelijker dan Treub’s meesterlijke uiteenzetting, waarom we ons thans meer dan ooit van verhooging van het Tarief zul- len hebben te onthouden. Wij schrijven daaruit nog het vol gende over zelfbewust gebaar 'Goeden wenachte. Ik dacht er aan, dat hem naar den welstand van echtgenoote diende te vragen. Ik hield hem dus onvervaard aan, wat nu juist niet het werk van jon ge assessoren was. Hij boog diep, was nog vriendelij ker dan anders en gat mij ten slotte verlof, mij persoonlijk van den toe stand zijner echtgenoote op de hoogte te stellen. Ik zal op mijn hoede zijn, dacht ik en nam, nog steeds vergenoegd glimlachend afscheid. Toen ik onge- 16) Goed, maar dan dien je je eerst op de hoogte te stellen, of ze wer kelijk in ebn toestand verkeert waar- ait zij gered wil worden gered wil worden, daag zeide, scheen ‘a bewijzen. Wat heeft ze oo- Dat zal ik niet zeggen, vóor- L dat ik haar nog eenmaal heb t *Prqkeu. Je speelt geen open kaart. Ik speel zooals ik spelen Pboet, t JP'M je niet door een misvertfand E tot verkeerde daden wordt aange- r Overigens... t haalde geërgerd I wre op. Wees in vredesnaam niet zoo gMbaar, riep hij, mijn arm om- *™Jnen4l. vergeef hie als ik ’’nkte, maar verlaat mij niet. °P jou alleen aangewezen. tr^ Uaaro>n juist moet je me ver- manWenl» ^aar ver(ler: de oude l ie opdracht, zonder meer I roer^UV<kneur ler verantwoording te I °Wn zo° noodig kapittelen school jongen. Hij geeft je er aan te wijzen, welke in den la- teren tijd in toenemende mate export bedrijven zijn geworden, bedrijven die ondanks de, barrières der bescher mend o politiek in verschillende an dere Europecsche landen, hun af zetgebied in den vreemde zoeken en met toenemend succes vinden. Men denke slechts aan jttroocarton, aard appelmeel, cacao, gloeilampen, Ver schillende textielproducten, glas- en aardewerk, en'fcndére producten meer. Het ware al heel weinig voorzichtig, waar men ook op het gebied der irn düetrie een hoogst .verblijdende pnt- wikkeling kan conatateeren, te wil len pogen door ingrijpen van staats wege in de Hchting daarvan veran dering in het tempo daarvan ver snelling te willen brengen. Voor Ver andering van handelspolitiek zou aanleiding kunnen zijn, als onder de tot dusver gevolgde politiek ’s lands welvaart kwijnde; nu daar entegen die zaken golijk hier se dert een reeks van jaren het geval is goed gaan, Is het eisch van verstandig beleid, haar niet door een ingrijpen, in welke richting dan ook, in haar ontwikkelingsgang te hin deren. Het is Ziedaar gulden woorden, gespro ken door een man, die door buiten gewoon groote kennis van de mate rie, waar het om gaat, zijne overtui ging na rijpe overweging heeft ge vestigd. Die alleen spreekt met het oog op ’s lands belang, en die als minister zoo weinig aan „politiek/ deed, dat de wenschen van zijne naaste politieke vrienden hem abso luut koud lieten, als ze hem voor kwamen niet met 's lands belang te strooken. En die daarbij op het ge bied van de handelspolitiek zoo wei nig doclrinarist is, dat hij erkent dat eene protectionistische handelspolitiek voor bepaalde landen onder bepaalde omstandigheden rationeel en aanbe- velenswaardig zijn kan. Men onlzenuwe zijn betoog, „en wie daartoe geen kans ziet, maar slechts weet te dwingen om verhooging van hot Tarief, kan niet ontkomen aan het verwijt, dat hij het geloof in onze volkskracht heeft verloren, dat de oorlogstoestand hem bracht tot lam' len dig heid. Agnes van N. Het bloed steeg me naar het hoofd, en liet mijn eerst genomen besluit terstond varen. Bovendien zou het onbetamelijk geweeet zijn, vrouw van mijn hoogste chef een plompe weigering te zenden. Ze had zich dan eenvoudig bij haar echtgenoot kun nen beklagen seling in welke tredmolen ik raakt was, deze vrouw had macht met mij te doen wat zij 9A mzkf haar r»J Imlnnk n.< reikte mij naar haar wil te gen, dan nam baat. a Genoegen, 8 uur .aartconcours. Réunie, 8 uur. Al- Ier aft. Gouda van ng van V rijz. tijd der Nederlandsche nij vorderd worden zou. Die moet, "haar de overtuiging/i onttergeteekende, ontkennt beantwoord. Nederland hèeft van oudsher, zij het ook niet ip strenge consequentie, ,indar dan tpch in ver gelijking' met andei^p lanaeh, een vrij handelspolitiek geveerd. D^t was niet toevallig. Die politiek wera Uan ons land als het ware opgelegde door zijn ligging aan zee eii( aan d«vmonding van eenige der bel a hg rijk sta rivieren Van Europa. Zulk een gedurende «ouwen gevolgde politiek geeft niet kunnen nalaten en heeft Wiet nage laten op de richting van ontwikke ling der takken van on? volksbe staan haar stempel te drükken. Ne derland is door zijne ligging voor beschikt geweest om vrachtvaarder en tusschenhandelaar te worden ten be hoeve van andere voor den handel minder gunstig gelegen landen. Dat deze eigenaardige natuurlijke gesteld heid van het land vroeger wel heeft geleid tol een miskenning van de be- leekenis, ook van een ontwikkelde industrie, is niet te loochenen. Maar nog heel wat kortzichtiger dan zij, die zich aan die fout in het verle den hebben schuldig gemaakt men thans zijn, indien men de derlandsche industrie zou willen vorderen op kosten niet alleen van den Nederlandschen handel, maar ook van den buitenlandechen afzet der prodheten van die industrie zelve. In de latere jaren is er in het al gemeen een tijdperk van bloei en ontwikkeling in Nederland geweest van zoodanigen aard, dat ons land Ier wereld ook gerust kon doorstaan. Die bloei en die ontwikkeling zijn niet alleen bij handel en landbouw te constateeren geweest, maar bij de industrie gelukkig niet minder. Ver schillende takken van nijverheid zijn f 1.25 „1.50 1.50 f '„1.90 ons Bur.eau we Postkantoren. Z n der t wij fel de belangen derf Aijverheid‘f8even goed te bevorderen a|s die van handel en landbouw. Daaromtrent? k^n zelfs gwp verschil van| gevoelen bestaan. De vraag is alledn, daar hei In- voeren van een plgemeei(|^proteclio- fiiistisch tarief in Qen ^te^enwoordigen iwirheid bé ejfraag nu og/jvan den lenffi worden heeft zelf bereiken. Ze behoeft niet eens le weten, dat mijn gevoéfl voor haar nog steete hetzelfde galeven is, ik zal sterk zijn, ik zal wel van hier weten te vertrekken. Maar spreken moet ik haar En als je me de be hulpzame hand daartoe weigert, goed, dan ga ik mórgen naar haar toe er mag dan van komen wat er wil. Tegen dit besluit stond ik mach teloos. Maar nu terug te trekken, zou laf geweest zijn, ik moest het nu wel wagen. Als je belooft gben on- maar heeft ook onze nijverheid zich aan den toestand beter weten aan te passen en daarvan beter partij weten te trekken. Men denke aan den scheepsbouw en de glasfabrikatie, om slechts een tweetal voorbeelden te noemen. Door anderen concert te willen meeblazen, nadat die aanpassing, welke sedert jaren i» be- gonnen, zich allengs duidelijker heeft afgeleekend zou Nederland de goede vruchten daarvan moedwillig weg werpen. Wanneer de bestaande onu slandigheden, na een tijdperk van moeizaam zoeken en tasten, tot een gestadig toenemenden bloei en een gestadig toenemende ontwikkeling heb ben geleid speciaal van die bedrijf»* takken, die onder een vrijhandelsré- gim^, te midden van protectionisti sche landen, het best gedijen kunnen, brengt men niet straffeloos in. die om standigheden verandering.” ur wij geregeld tijdif igen ontvangen icerten, vcrmakeljjkhfr i dan in onze ag60"* hiertoe de macht die hij zelf niet heeft; hij zal je in moeilijkheden bren gen, zonder er zelf besef van te heb ben. Hieruit valt alleen af te leiden, dat de man niet meer tot een zuiver oordeel in staat is. Waardoor dat komt, of het is door ouderdom, door haat of door angst, laat ik buiten beschouwing. In ieder geval echter zou je goed doen, niet al te veel op het vrijgeleide te steunen, waarmede hij je toegerust heeft. Ik zal in mijnel lijdelijkheid moe ten volharden, zooals eerst vroeg hij, en hij sloeg zich wanhopig te gen het voorhoofd. Dat bedoel ik volstrekt niet antwoordde ik, doe wat je het best toeschijnt, maar doe het dan op eigen initiatief en op je eigen verantwoor ding. Maar dan nog een vraag. De oude man gaat bij zijn opdracht van de veronderstelling uit, dat je geheel onzelfzuchtig, slechts uit interesoe voor zijn kind en voor hem zelf zult handelen. Doch dat je Agnee nog liefhebt als vroeger, daaraan denkt hij niet. Zou je hem daar over niet volledige inlichten, opdat hij je later nooit ter verantwoording zal kunnen roepen, als zijn dochter nog ongelukkiger werd dan zij is. Moet je me no,g langer fol teren, zeide hij opspringend. Ik haalde de schouders op. Goed, ging hij heftig voort. Wie gaat het aan als ik haar be min Ik wil toch niets voor me Wat ons land behoeff qmyefiplan- S Jkle A-üris te boven te. ktaén, ttoor t 4n oörlogntoeetand veroo$aakt, in in éi eerete plaat»: enefgie.en geloot in eigen volkskracht, die onzen stoeren Voorvaderen u|t de 17d!e ieuw in z.^o i toebldéeld ,,i ren grootl werk. an tijp monymentaali be- ^eit ópgetrokken, zon haken] van materiaal, van }het tarief 0nl- j iove^ M^at de lam- het te j moeilijk vindt -Ogde öitergie na af- dprlog l^lederland be- fCTzekeren op de we- i dan het ooit 4. voren bezette, en door jou Wat ze me val ine het tegen^éel dan gezegd ik haar nog eenmaal

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1915 | | pagina 1