mini
Hl
1
1'1
j
ibiedingen
il
13934
H
Courant
tuccet.
XTie“ftx*ws- ©zi. ^.d.Trextfezxtie“bleüd. voor G-ouxd.su ©zx Ozxxstzelcezx.
Eerste Blad,
Lamlendigheid^, j
f
ft behalve Zon
en
4 PEN
tULlLLLlü^
De Gunsteling.
ten
emien kosten stalls
litbelaling:
3|r
Vereohijnt dagelijks
Feestdagen.
Telefoon Interc. 82.
Telefoon Interc. 82.
fi| II
a
Brieven uit de Hofstad.
CCXCII.
Uitgevers A. BRIKKMAN EN ZOON,
o.
PER,
ASTI
oorradig I
bestaat uit drie
voorbeelden
f
sprong
md aan het Bureau.
de
4
om
HOOFDSTUK VII.
ge-
Ik
scbou-
de
te
ben
fol-
(Wordt vervolgd.)
je
'I -
id.
prijzen,
inkonpen
175
Dit nummer
Maden.
ZOU
Ne-
bo
even om
hoofd-
Voor
Adrienne Dbayr
je
Ik
vroo-
ik
TJES
E
te.'
dens
rtjesE~=
3N
bs.
o in de
>.35, voor elke regel
|t de 17d!e
i|n
Y°
L i
PRHS VAN HET ABÖNNEMENT-:
irtaal
•anco per post'.
verneur
zal «ikzien, wat ik voor je
kan.
houd luidde:
Ik wacht u ^hedenavond
uur precies.
huis
geparfumeerd
Het droeg de
voorname, lange letterhaien van
Vrouw van den gouverneur. De in-'
bezonnen dingen, te doen, en de gou-
er geheel buiten te laten
L doen
Daarmede namen we afscheid.
GOUDSCHE COURANT.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
y«n 1—5 gewone regels met bewijsnummerf 0.55
Élke regel meer0.10
Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend.
Dienstaanbiedingen per plaatsing van 15 regels f0.35 by vooruit
betaling, elke regel meer 6 ets. Reclames f 0 25 per regel.
Groote letters en randen naar plaatsruimte.
En nu zag ik plot-
ge-
de
_4 wilde.
Atf zo met haar glimlach niet be-
--.3 dwin-
z£ hare positie
e Drukkerij
ZOON Goud».
Per kwaï
Idem frar__
Met Geïllustreerd Zondagsblad
Idem franco per post-
Abonnementen worden dagelijks aangenomen jaati
Markt 31, bij onze Agenten, den1 Boekhandel en1’"
Schouwburg. 8 uur- 1
Tocniex4-( hffloiscW fl
8 Genoegen, 8 uur. j
.edenivergadering1.
netelt de Réunie,
F ram; ais e.
niet te' mSBrennep, dat er
ook in de ontwikkeling dei* Neder-
landecho nijverheid ten gevolge van
het buitenlandische protectionisme, een
element van kunstmatigheid schuilt.
Ware men in heel Europa bij de vrij
handelspolitiek gebleven, dan zou
onze industrie zich ip verschillende
opzichten anders hebben ontwikkeld,
dan thana hal geval is. In verband
met de op het vaste land van Euro
pa vrij algemeen gevolgde bescher
mende politiek, heeft de Nederland-
sche nijverheid gezocht naar die be
drijfstakken, welke, juist omdat zij in
een vrijhandelsstaat worden uitge
oefend, gelegenheid vinden sommige
grond- of hulpstoffen goedkooper te
betrekken en daardoor een voor
sprong hebben boven mededingers
die onder een protectionistisch tarief
werken. Dit is niet aanstonds met
volle bewustheid geschied; voelenden,
tastend is men, er toe gekomen. Doch
allengs heeft niet alleen onze handel,
verhouding tot zijn vrouw was vol
doende,, mij den hals te breken. Toen
dacht ik plotseling aan mijn bruid,
aan mijn arme, dappere Helene 1 Ik
had een brief van haar ontvangen,
zij zou binnen eenige dagen met mijn
vader naar de stad komen, zij ver
langde naar.mij, ik was zoolang niet
bij haar geweest.
Wat wonder ook. Had ik dan nog
tijd aan huis te denken Arm kind,,
als je wist, hoe ik voor je toekomst
werkteHet koude zweet brak me
uit, en ten slotte nam ik mij voor,
mijn vriend te zeggen dat ik hem
niet meer zou kunnen helpen, omdat
ik verloofd1 was, verlqpfd sedert tien
jaron, en dat ik dus rekening met
mijn familie had te houden.
Dit besluit mkakte me zoo
lijk dat ik den gouverneur die
des morgen? in de vestibule van het
kantoor ontmoette, met een lachend,
zelfbewust gebaar Goeden morgen
ik
zijn
bracht een slapeloozen nacht
door, „zooals zich begrijpen laat. Der-
gelijke nachten begonnen zich reeds
permanent te vertoonen, en toen ik
tegen den morgen in een onrustige
sluimering geraakte, meende ik in
mijn droom de hand van den gouver
neur om mijn hals te voelen, zoodat
ik me schrikkend oprichtte.
Toen ik weer in de knapens weg
zonk, werd het dwaztf van de on
derneming waarin ik me gewaagd'
had, ten volle duidelyk. Als weten
minste maar wisten, wat we zouden
doen. De vrouw van den gouver
neur ontvoerenIk lachte luid
op door dit onzinnig denkbeeld. Ily
mocht dan zijn wie hij wilde, mijn
veer vijftien passen verder,
keek merkte ik, hoe hij me
schuddend nakeek.
Ja een zoo beslist optreden
waarborgt een rustig geweten, zeide
ik triomfeerend tot me zelf.
Toen ik des middags naar
kwam, vond ik een
briefje op mijn tafel.
van handelspolitiek te ver
en in het protectionistisch
Meermalen zijn wij in de gelegen
heid geweest er op te wijzen Poe
zaam de hederlandsche rechtspraak
naar werk doet. In de 1 weede ha
mer is daarover al vaak geklaagd
doch tot eenige verbetering is het
nog nimmer gekomen. Dikwijls ia er
ook op gewezen, dat de rechterlijke
macht zoó buiten het maatschappe
lijk leven staat dat zij den adersiag
daarvan niet meer gevoelt, zmover
gouden wij in onze opmerkingen niet
willen gaan, doch het moet ons toch
van hel hart dat de schijn wel eens
dezen indruk moet vestigen. Aan
de versnelling, die in de ontwikke
ling van het dagelijksch leven heeft
plaats gehad1, heeft de rechtspraak
zich niet aangepast. Gelukkig grijpt
zij niet veel in de ontwikkeling in,
maar waar dit dooi- omstandigheden
onvermijdelijk W, heeft men de rem
mende werking meermalen kunnen
constateer en.
Drie jaar geleden begonnen hel
Kijk icn de Gemeente ’s-Gravenhage
een proces over het eigendom van
den Hofvijver. De Gemeente had sinds
menschenheugenis voor het onderhoud
van dien vijver zorg gedragen ze
had de willen versterkt, het eilandje
jaar-in jaar-uit keurig versierd en zij
hpd de zwamen de „kost gegeven.
Toen het naar het oordeel van den
gemeenteraad met het oog op het
verkeer gewenscht was een smalle
strook van de vijver te overbruggen
of aan te plempen, meende het Kijk
m zijn recht te zijn wannéér het dit
verbood, zich beroeptend op zijn
eigendomsrecht.
Een proces was onvermijdelijk.
Aangeziejj de zaak drong, was het
gewenscht geweest dat deze kwestie
oirmiddellijk werd uitgemaakt en wij
hadden indertijd alle recht te ver
wachten dat binnen een drie maan
den tijds de beslissing viel. De zaak
loopt nu reeds drie jaar en volgens
een gemeenteraadslid, die tevens ad
vocaat is, kan het nog wel drie jaar
dhren eer de eindbeslissing gevallen
is. Men kan ons niet uit het hoofd
praten, dat er' werkelijk met ernsi
overwogen wordt, welk een belang
rijke maatschappelijke aangelegenheid
aan deze beslissing vast zit. Dag-'in
dag-uit stellen duizenden zich aan
gevaar bloot. De passage ondier de
Gevangenpoort wordt steeds drukker
en steeds ^evaarlijker. Dank zij de
voorzichtigheid die algemeen betracht
wordt, loopt het tot nu toe zonder
ernstige ongelukken af, doch als er
één gebeurt valt de vschuld daarvan
door ver.
luMp van den
IT te4 plaats te vci;zeke;J
p relt mMrkt üv..* ----
en' 'jlie schreeuwt om^irariefsvedhoo-
ging, zich daarbij zejts beroepende
op wat Engeland deed'd net alsof i^jet
juist dat bewijs was, hoe de gejfel-
dige financieele offers, in dezeu we
reldoorlog van dit land gevraagd, hel
tot den meest abnormalen maatregel
>4eef, die door het tijdstip zelf waar-
J die 'genomen werd, te veroordee-
len is. Dat beroep op Engeland doet
ons denken aan iemand, die een am
‘der zou aanprijzen in het water te
springen, omdat iemand, die in brand
was geraakt, zich daardoor het leven
had gered.
Nog erger wordt het als, zooals
*,,De Standaard” deed, de afkeer van
den econoom Treub van verhooging
van het tarief, niet wofdt aangeno-
men als de vrucht van ernstige over
weging wal ons het best ii> den te-
genwoordigen toestand past,’ maar als
„liberale praedilectie voor een be
paald punt Maar deze aantijging
is natuurlijk heel wat gemakkelijker
dan Treub’s meesterlijke uiteenzetting,
waarom we ons thans meer dan ooit
van verhooging van het Tarief zul-
len hebben te onthouden.
Wij schrijven daaruit nog het vol
gende over
zelfbewust gebaar 'Goeden
wenachte. Ik dacht er aan, dat
hem naar den welstand van
echtgenoote diende te vragen.
Ik hield hem dus onvervaard aan,
wat nu juist niet het werk van jon
ge assessoren was.
Hij boog diep, was nog vriendelij
ker dan anders en gat mij ten slotte
verlof, mij persoonlijk van den toe
stand zijner echtgenoote op de hoogte
te stellen.
Ik zal op mijn hoede zijn, dacht
ik en nam, nog steeds vergenoegd
glimlachend afscheid. Toen ik onge-
16)
Goed, maar dan dien je je eerst
op de hoogte te stellen, of ze wer
kelijk in ebn toestand verkeert waar-
ait zij gered wil worden
gered wil worden,
daag zeide, scheen
‘a bewijzen.
Wat heeft ze oo-
Dat zal ik niet zeggen, vóor-
L dat ik haar nog eenmaal heb
t *Prqkeu.
Je speelt geen open kaart.
Ik speel zooals ik spelen Pboet,
t JP'M je niet door een misvertfand
E tot verkeerde daden wordt aange-
r Overigens...
t haalde geërgerd
I wre op.
Wees in vredesnaam niet zoo
gMbaar, riep hij, mijn arm om-
*™Jnen4l. vergeef hie als ik
’’nkte, maar verlaat mij niet.
°P jou alleen aangewezen.
tr^ Uaaro>n juist moet je me ver-
manWenl» ^aar ver(ler: de oude
l ie opdracht, zonder meer
I roer^UV<kneur ler verantwoording te
I °Wn zo° noodig kapittelen
school jongen. Hij geeft je
er aan te wijzen, welke in den la-
teren tijd in toenemende mate export
bedrijven zijn geworden, bedrijven die
ondanks de, barrières der bescher
mend o politiek in verschillende an
dere Europecsche landen, hun af
zetgebied in den vreemde zoeken en
met toenemend succes vinden. Men
denke slechts aan jttroocarton, aard
appelmeel, cacao, gloeilampen, Ver
schillende textielproducten, glas- en
aardewerk, en'fcndére producten meer.
Het ware al heel weinig voorzichtig,
waar men ook op het gebied der irn
düetrie een hoogst .verblijdende pnt-
wikkeling kan conatateeren, te wil
len pogen door ingrijpen van staats
wege in de Hchting daarvan veran
dering in het tempo daarvan ver
snelling te willen brengen. Voor Ver
andering van handelspolitiek zou
aanleiding kunnen zijn, als onder
de tot dusver gevolgde politiek
’s lands welvaart kwijnde; nu daar
entegen die zaken golijk hier se
dert een reeks van jaren het geval
is goed gaan, Is het eisch van
verstandig beleid, haar niet door een
ingrijpen, in welke richting dan ook,
in haar ontwikkelingsgang te hin
deren.
Het is
Ziedaar gulden woorden, gespro
ken door een man, die door buiten
gewoon groote kennis van de mate
rie, waar het om gaat, zijne overtui
ging na rijpe overweging heeft ge
vestigd. Die alleen spreekt met het
oog op ’s lands belang, en die als
minister zoo weinig aan „politiek/
deed, dat de wenschen van zijne
naaste politieke vrienden hem abso
luut koud lieten, als ze hem voor
kwamen niet met 's lands belang te
strooken. En die daarbij op het ge
bied van de handelspolitiek zoo wei
nig doclrinarist is, dat hij erkent dat
eene protectionistische handelspolitiek
voor bepaalde landen onder bepaalde
omstandigheden rationeel en aanbe-
velenswaardig zijn kan.
Men onlzenuwe zijn betoog, „en wie
daartoe geen kans ziet, maar slechts
weet te dwingen om verhooging van
hot Tarief, kan niet ontkomen aan
het verwijt, dat hij het geloof in
onze volkskracht heeft verloren, dat
de oorlogstoestand hem bracht tot lam'
len dig heid.
Agnes van N.
Het bloed steeg me naar het hoofd,
en liet mijn eerst genomen besluit
terstond varen. Bovendien zou het
onbetamelijk geweeet zijn, vrouw
van mijn hoogste chef een plompe
weigering te zenden. Ze had zich dan
eenvoudig bij haar echtgenoot kun
nen beklagen
seling in welke tredmolen ik
raakt was, deze vrouw had
macht met mij te doen wat zij
9A mzkf haar r»J Imlnnk n.<
reikte mij naar haar wil te
gen, dan nam
baat.
a Genoegen, 8 uur
.aartconcours.
Réunie, 8 uur. Al-
Ier aft. Gouda van
ng van V rijz.
tijd der Nederlandsche nij
vorderd worden zou. Die
moet, "haar de overtuiging/i
onttergeteekende, ontkennt
beantwoord. Nederland hèeft van
oudsher, zij het ook niet ip strenge
consequentie, ,indar dan tpch in ver
gelijking' met andei^p lanaeh, een vrij
handelspolitiek geveerd. D^t was niet
toevallig. Die politiek wera Uan ons
land als het ware opgelegde door zijn
ligging aan zee eii( aan d«vmonding
van eenige der bel a hg rijk sta rivieren
Van Europa. Zulk een gedurende
«ouwen gevolgde politiek geeft niet
kunnen nalaten en heeft Wiet nage
laten op de richting van ontwikke
ling der takken van on? volksbe
staan haar stempel te drükken. Ne
derland is door zijne ligging voor
beschikt geweest om vrachtvaarder en
tusschenhandelaar te worden ten be
hoeve van andere voor den handel
minder gunstig gelegen landen. Dat
deze eigenaardige natuurlijke gesteld
heid van het land vroeger wel heeft
geleid tol een miskenning van de be-
leekenis, ook van een ontwikkelde
industrie, is niet te loochenen. Maar
nog heel wat kortzichtiger dan zij,
die zich aan die fout in het verle
den hebben schuldig gemaakt
men thans zijn, indien men de
derlandsche industrie zou willen
vorderen op kosten niet alleen van
den Nederlandschen handel, maar ook
van den buitenlandechen afzet der
prodheten van die industrie zelve.
In de latere jaren is er in het al
gemeen een tijdperk van bloei en
ontwikkeling in Nederland geweest
van zoodanigen aard, dat ons land
Ier wereld ook gerust kon doorstaan.
Die bloei en die ontwikkeling zijn
niet alleen bij handel en landbouw
te constateeren geweest, maar bij de
industrie gelukkig niet minder. Ver
schillende takken van nijverheid zijn
f 1.25
„1.50
1.50
f '„1.90
ons Bur.eau
we Postkantoren.
Z n der t wij fel
de belangen derf Aijverheid‘f8even goed
te bevorderen a|s die van handel en
landbouw. Daaromtrent? k^n zelfs
gwp verschil van| gevoelen bestaan.
De vraag is alledn, daar hei In-
voeren van een plgemeei(|^proteclio-
fiiistisch tarief in Qen ^te^enwoordigen
iwirheid bé
ejfraag nu
og/jvan den
lenffi worden
heeft
zelf bereiken. Ze behoeft niet eens
le weten, dat mijn gevoéfl voor haar
nog steete hetzelfde galeven is, ik
zal sterk zijn, ik zal wel van hier
weten te vertrekken. Maar spreken
moet ik haar En als je me de be
hulpzame hand daartoe weigert, goed,
dan ga ik mórgen naar haar toe
er mag dan van komen wat er wil.
Tegen dit besluit stond ik mach
teloos. Maar nu terug te trekken, zou
laf geweest zijn, ik moest het nu
wel wagen. Als je belooft gben on-
maar heeft ook onze nijverheid zich
aan den toestand beter weten aan te
passen en daarvan beter partij weten
te trekken. Men denke aan den
scheepsbouw en de glasfabrikatie, om
slechts een tweetal voorbeelden te
noemen.
Door
anderen
concert te willen meeblazen, nadat die
aanpassing, welke sedert jaren i» be-
gonnen, zich allengs duidelijker heeft
afgeleekend zou Nederland de goede
vruchten daarvan moedwillig weg
werpen. Wanneer de bestaande onu
slandigheden, na een tijdperk van
moeizaam zoeken en tasten, tot een
gestadig toenemenden bloei en een
gestadig toenemende ontwikkeling heb
ben geleid speciaal van die bedrijf»*
takken, die onder een vrijhandelsré-
gim^, te midden van protectionisti
sche landen, het best gedijen kunnen,
brengt men niet straffeloos in. die om
standigheden verandering.”
ur wij geregeld tijdif
igen ontvangen
icerten, vcrmakeljjkhfr
i dan in onze ag60"*
hiertoe de macht die hij zelf niet
heeft; hij zal je in moeilijkheden bren
gen, zonder er zelf besef van te heb
ben. Hieruit valt alleen af te leiden,
dat de man niet meer tot een zuiver
oordeel in staat is. Waardoor dat
komt, of het is door ouderdom, door
haat of door angst, laat ik buiten
beschouwing. In ieder geval echter
zou je goed doen, niet al te veel op
het vrijgeleide te steunen, waarmede
hij je toegerust heeft.
Ik zal in mijnel lijdelijkheid moe
ten volharden, zooals eerst vroeg
hij, en hij sloeg zich wanhopig te
gen het voorhoofd.
Dat bedoel ik volstrekt niet
antwoordde ik, doe wat je het best
toeschijnt, maar doe het dan op eigen
initiatief en op je eigen verantwoor
ding. Maar dan nog een vraag. De
oude man gaat bij zijn opdracht van
de veronderstelling uit, dat je geheel
onzelfzuchtig, slechts uit interesoe
voor zijn kind en voor hem zelf
zult handelen. Doch dat je Agnee
nog liefhebt als vroeger, daaraan
denkt hij niet. Zou je hem daar
over niet volledige inlichten, opdat
hij je later nooit ter verantwoording
zal kunnen roepen, als zijn dochter
nog ongelukkiger werd dan zij is.
Moet je me no,g langer fol
teren, zeide hij opspringend.
Ik haalde de schouders op.
Goed, ging hij heftig voort.
Wie gaat het aan als ik haar be
min Ik wil toch niets voor me
Wat ons land behoeff qmyefiplan-
S Jkle A-üris te boven te. ktaén, ttoor
t 4n oörlogntoeetand veroo$aakt, in in
éi eerete plaat»: enefgie.en geloot in
eigen volkskracht, die onzen stoeren
Voorvaderen u|t de 17d!e ieuw in z.^o
i toebldéeld ,,i ren
grootl werk. an
tijp monymentaali be-
^eit ópgetrokken, zon
haken] van materiaal,
van }het tarief 0nl- j
iove^ M^at de lam-
het te j moeilijk vindt
-Ogde öitergie na af-
dprlog l^lederland be-
fCTzekeren op de we- i
dan het ooit 4. voren bezette,
en door jou
Wat ze me val
ine het tegen^éel
dan gezegd
ik haar nog eenmaal