lit blad.
I
mimniii
De Oorlog.
3
HAAG
5o. 12970.:
Me Jaargang.
behalve
Zon
en
1
w
►p
304
/•WflXïfïtrtV
De Gunsteling.
304
BERICHT.
t
N1EUWJAARSWENSCHEN
tot een speciaal tarief van 25 cent
voor 1—5 gewone regels en 5 cent
voor elke regel meer.
Maandag 27 December 1915.
XT5-eu-"ws- ezx .^.d.-v-exteii.tie'lolsLd. voor G-óu-oLeu ezn. OMn-strelcezi-
Verschijnt dagelijks
Telefoon Interc. 82.
Op en om het Binnenhof.
Feestda^èn.
Telefoon Interc. 82.
Uitgevers A. BRINKMAN EN ZOOM.
I Electrische
I
Middag».
in het stadi-
one
DE ADMINISTRATIE.
52)
wangen
40
Zondagsblad aaa
mzen leien voor
gingen zij de trap af... Op
r wal” TirBpliitn (V
wachtte ik
te
ntongen.
re Courant.
uw
4
of
?en
raaie platen en
erzame Kinder-
n groote prijzen
mendheid. Vult
aan het Bureau
E
R
u
E
N
ik
be-
broet-
ver-
en
na
men. Br
►pgegeven
DL Kai i
Aan het Westelijk Front
Het Fransche avond-commu-
niqué van 24 December luidt:
vangen 3 cents
iplaata:
de
nde
het
i in
in
>0.
hij.
zorg
ik
de
ver-
I
Zij, die xioh met ingang van I Jan.
IMS o» dit blad voer miaetene één
kwartaal abonneer», entvaagen do
vanaf heden tot 'dien datum ver-
schijnende nummers gratis.
de
te-
le
en
nd
imarkt
Het D u i t s c h e communiqué van
26 Dec. luidt:
Onze troepen hebben heden bewesten
bekende
In het nummer van 1 Januari 1916
stellen wij de gelegenheid open tot
het plaatsen van
Inzending dezer advertentiën kan
eschieden tot uiterlijk 30 Dec. n m.
uur.
GOIDSCIIE COURANT.
PRIJS VAN HET ABONN E M E N T
Per kwartaal
Idem franco per post.
Vet GWniritreard 'Zondagsblad
Idem franco per post
Abonnementen worden
Markt 31bjj onze Agenten
in hand plaats genomen op de sofa.
Een weerschijn van onuitsprekelijk
geluk lag op hun gelaat. Ze wa
ren wel een weinig rustiger gewor-
iden. i l
Men liet mij dus vrij, hoofde ik
i Kamp zeggen. De gouverneur is1 be
spottelijk, hij voerde me zelf achter
slot en grendel. Maar men vergist
'zich als men gelooft, dat ik weg zal
gaan, Agnes.
En als men je weer in die ge
vangenis brengt riep ze. met angst.
Men schijnt daartoe geen grond'
te hebben. Uit naastenliefde liet men
mij niet vrij. Gaat gij nu eerst naar
uw vader.
Zij kromp ineen. Vader, vader
zeidle ze smartelijk.
Wees sterk, wees moedig. Wel
licht is het nog niet zoo erg, troost
te hij. Wanneer hij je ziet komt er
misschien nieuw leven in hem
Maar ik wil hier blijven, her
nam zij, waarop zij ineens vervolgd
de: ga mee, ga mee. Laten wijsa
men vóór vaderdood gaan.
Hij zwbeg en
zich.
weging,
nes, ik
|De strijd in den Elzas.
Uit Parijs wordt d.d. 25 Dec. ge-
meldt
De Duitsche staf berichten van den
22en en 23en Dec. geven een onjuiste
mededeeling van hetgeen op den
Hartmannsweilerkopf is voorgevallen.
Tijdens den aanval op den 21n Dec.
zijn op den Franschen linkervleugel
eenige afdeelingen, die niet tevreden
waren met de Duitsche stellingen,
welke hun als doel waren aangewezen,
tot" voorbij deze stellingen doorge
drongen. Dit zijn de afdeelingen, die
bij den tegenaanval van den 22en Dec.
in haar vroegere stellingen moesten
terugkeeren.
Op den Franschen rechtervleugel
hebben de troepen zich niet alleen
gehandhaafd op het terrein, dat zij
den 21en Dec. hadden veroverd, doch
zij hebben dit nog belangrijk uitge
breid. In tegenstelling met de bewe
ringen in het Duitsche communiqué,
kan worden vastgesteld, dat het cijfer
der ongewonde manschappen, die door
de Franschen gevangen zijn genomen,
1300 bedraagt. Het totale aantal ver
liezen der Franschen aan dooden ge
wonden en gevangenen overtreft het
cijfer 1300 niet.
Aan het Oostelijk Front
Het Russische communiqué van
24 Dec. luidt:
In den sector van Riga slaagde
onze artillerie-actie. Onsgeschut dwong
eveneens een vijandelyk vliegtuig, dat
naar Riga koerste, tot den terugtocht.
Ten Z. van Friedrichstadt wierpen
de Duitschers over de rivier heen
eenige groote mjjnen in onze loop
graven.
Op verschillende plaatsen was onze
artillerie met goed gevolg aan den
gang tegen Duitschers, die met het
gelijk met Kamp, dat gelukskind!...
Daarna keek ik naar den over
kant. Niets verroerde zich achter de
ramen. Men scheen tot rust geko
men te zijn. Ik ademde diep. Ik was
vrij. De intrige was geëindigd. De
geliefden waren vereenigd, geheel en
al, precies ztooal» in een silothoofid1-
stuk van een liefdesroman
Maar ik, wat. zou er van npj wor
den Ik overzag den droom van,
mijn geluk, waarmede ik schipbreuk
geleden had. Alles wat een men-
ochenleven waarde geeft was verlo
ren gegaan. Mijn ambt, mijn car
rière, mijn (tegel ijksch brood', allee
was weg, mijn eer verloren, zelfs de
uren van vrijheid die mij nog bleven
waren verbitterd en nog meer
de hoop van mijn ouden vader en
moeder was voor weg. Beiden
waren in treurigheid èn ellende ge-
gevoerd. Mijn bruid, een vriendin
van lange jaren, de hoop op den
toekomst onverbiddelijk venflitototen!.
Want wat zou zij zeggen, als ik
allee haarfijn vertelde van («t alles,
waardoor ik haar' levensgeluk op
eén kaart had gezet en verspeeld
Zeker ik wist, dat zij een engel
van goedheid was, doch ik had allw
gedaan voor een andere vrouw. En
al voerde ik mij dan al aan als
verdediger van mijn vriend, waar
door ik in gunstiger licht kwam te
staan, zou zij het willen begrijpen
(Wordt vervolgd.)
In België was een levendig geschut-
duel aan den gang. Daar werd Duit
sche infanterie, die in de verbindings-
loopgraven bij Lombaertzijde was
verzameld, verstrooid. De Fransche
artillerie weerde zich eveneens in die
streek ten Zuiden daarvan en ver
nielde de Duitsche verschansingen.
De Duitschers ondernamen na een
heftig bombardement een aanval op
het geheele nieuwe front der Fran-.
schen tusschen den top van den Hart
manns weilerkopf en Wattwiller, maar
werden overal teruggeslagen.
Het Fransche communiqué van
25 Dec. luidt:
Omtrent den nacht is v<h het front
geen enkele belangrijke gebeurtenis te
melden.
In hun laatste communiqué’» heb
ben de Duitschers successen vermeld,
op verschillende punten verkregen,
waar geen enkele operatie plaats had.
Zoo spreekt het Duitsche communi
qué van 22 Dec. van een Franschen
aanval op Metzeral en Hilsenfirst.
Wij hebben geen enkelen aanval oj>
Metzeral noch op de Hilsenfirst ge
daan.
keek nadenkend voor
Dan met een driftige hoofdbe-
zeide hij: Ik durf niet, Ag>-
ben aansprakelijk voor
naam en eer
Vergeving, kinderen, dat
jullie Stoor, zeide ik, doch ik
grijp niet waarom je zoo dwaas re-
doneert.
Wat meent ge vroeg Kamp
De dtoouseie over de Staatsbegroo-
ting moest om vele redenen dit jaar
in Karakter at wijken van die in nor
male tijden. Zooate verleden jaar,
onder den onmuddeJlijken indruk van
het uitbreken van den oorlog he< ge
val was, bepaalde de discussie zich
ook dit jaar uitsluitend tot hetgeen
in de onmiddielljjke toekomst moet ge
schieden. Weliswaar meende de regee
rt ng dat de gewone wetgevende ar
beid weer kon worden opgevat, doeh
het is duidelijk dat dit in de prac-
tijk niet, althans niet volledig, kan
geschieden, zoolang de vrede niet ge
sloten is, althans niet zoolang ons
leger nog gemobiliseerd is en dus
volgens het eigen oordeel der regee-
ring het gevaar voor ons land nog
dreigend is. De belangrijkste kwestie
waarvoor de Kamer onaniddellijk ge
steld te, is de financieels en zoolang
de mobilisatie voortduurt, gaat het
geldverslinden voort, Staat het eco-
nomteuhe leven voor een deel «til en over belaeUniöleleelB, zal dK wel
■e dUe geen ovensioht te vwknjgen zeei. WMgrijk zijn Voor totoalwmBt
van den financieeden toestand. N
Bij de besprekingen van het fi
nancieel© vraagstuk heeft de discus
sie zich voornamelijk gegroepeerd! om
de vraag of een blijvende dekking
van de koeten te verkiezen is boven
een tijdeilijke. Zullen nieuwe belas
tingen worden gereedgemaakt en in
gevoerd of zal met een stelsel van
opcenten getracht worden het tekort
voorloopig te dekken om dan later
in normale tijden de algemeene be
lastingherziening in haar geheel aan
de orde te stellen.
doch zij brengen niet onmdddelllijk geld
(in de lade. En daarom gaat het in
de eerste plaats. Dit ziet Minister
'Treub ook weldegelijk in en hij kan
fer mee meegaan dat zijn grondslageu-
wet wat achteraf wordt gesteld, mits
dlan bij de bespreking van de afzon
derlijke wetsontwerpen de algemeene
'discussie over belastingpolitiek wordt
uitgieschakeld.
Met de grootste nadruk heeft de
Minister er op gewezen, dat hij het
’land' wil overtuigen van den ernst
van den fünancieelen toestand.
Daarom sprak hij ook deze woor
den „Indien de hamer uitspreekt,
dat zij wenScht blijvende dekkingptan
het tekort, dan moet de Regering
en dan moet de Minister van Finan
ciën, ja, dan moet ook het geheele
land er op kunnen rekenen, dat de
Kamer niet alleen bezield is met goede
voornemens, maar dat de Kamer in
derdaad een zoodanige werkwijze zal
weten te volgen, dat, laat ik nu maar
zeggen, uiterlijk met Maart of April
van het volgende jaar de betasting-
ontwerpen zijn gekome^ in het stadi
um dat zij kunnen komen in open
bare beliandeling.|”
Deze werkwijze zou geheel en al
in Treub-atijl zijn en het zou een
overwinning van de Kamer op zich
zelf wezen indlien ze bereikt kon wor
den. Voorloopig echter zijn wij nog
niet in een stemming gebracht, door
de houding der Kamer, dat wij het
onwrikbaar vertrouwen in de moge
lijkheid van slagen koesteren.
De Kamer dient zich echter af
te vragen, wat er van onze finan
ciën zal terecht komen, indien niet
geschiedt, wat de Minister wil. Dat
mocht vooral de rechterzijde wed eens
bedenken. Heeft zij lust om den wa
gen in den modder te doen zakken,
zij weten dan ook, dat in 1917 bij
de verkiezingen haar het lot zou
kunnen beschoren, zijn om opgesoheept
te worden met de taak den wagen
er uit te sjorren. Blijft links aan dan
biggen de financieels ontwerpen ge
reed en zal het werk niet zoo «waar
vallen lïzou rechts weer eens optre
den dan zou haar taak den te zwaar
der zijn naarmate zij zich nu inspant
om den wagen vaster en dieper in
het moeras te drukken.
Gelukkig voor de rechterzijde zien
‘j coa-
man als de
•cods zich in
daard de af
belast ing-ont-
Het Fransche avond-communi-
qué van 25 Dec. zegt
Het artillerieduel was hat levendigst
bij Lombaertzijde en de Vogezen, waar
de vijand vruchteloos onze\tellingen
ten N. van den Hartmannsweilerkopf
beschoot. Onzb kanonnen richtten in
Artois en Champagne veel schade aan.
Het Fransohe namiddag-com-
muniqué van 26 Dec. luidt
Op het geheele Westelgke front is
de nacht kalm verloópen.
Generaal De Casteinau, chef van
den generalen staf van het Fransche
leger, die op een inspectiereis naar
Saloniki is gezonden, waar hij d^n
20n December is aangekomen, heeft
het Fransoh-Engelsche kamp bezocht
en het strijdplan de£ Geallieerdén
definitief vastgesteld, in overleg met
generaal Sarrall, aanvoerder der Fran
sche troepen, en generaal Mabon,
aanvoerder van de Engelsche troepen.
Hij heeft aan het Fransche gouver
nement gerapporteerd, dat de maat
regelen, die door generaal Sarrail ge
nomen zijn, volkomen de veiligheid
van het expeditiekorps verzekeren.
uver ttet algemeen was men van
oordeel, dat e«i permanente voorzae-
mng moet worden geëntameerd, ai-
gezien van atle buitengewone uiiga-
v on, diie direct of indirect een ge
volg zijn van de crisis laat hel zach
‘aunzden that in de eerste jaren een
tekort op aide begroetingen is te wacn-
1 ten van ongeveer derug millioen.
Minister ireub heeft net als een
onverbiddiedijke edsch gesteld, datt dn
tekort onverwijld zal worden aange
vuld. leder zal inzien, dat deze edsch
oniijK ie. liet valt te begrijpen dat
een Minister van I' inanciën die op
den gewonen dienst reeds te sukke
len neeft met gebrek aan geld, our
machtig zal zijn om iets tot stand
te bréngen dat de verwezenlijking
niogetijk maakt van de veie wenschen
die op sociaal gebied gekoesterd wor
den. liet blijkt thans dat het een goede
gedachte is geweest aan Minister
i reub bij zijn verhuizing van het De
partement van Landbouw naar dat
van 1'inanciën de sociale wetgeving
mede te geven. Bij deze wetgeving
toen ia de iinancieele kwestie een
der belangrijke, z|oo niet het belang-
njKste vraagpunt. Nu -de minister
zich geneigd toont om zeer veel tot
sland te brengen, is het een alles
zins begrijpelijke eisch dat hij vóór
alles wil, üat het telkens terug koe
rende tekort op de gewone begroe
iing blijvend wordt aangevuld.
liet, is nog niet te zeggen hoe de
behandeling der diverse wetsontwer-
pen, die in de afgeloopen maanden
door dit kabinet zijn ingediend zal
verloopen. Het liefst zou de Minister
van 1' inanciën natuurlijk zien dat zijn
wetsontwerpen werden, afgehandedd
in de volgorde waarin hij ze heeft
opgesteld1. Vóór op zou dan gaan de
discussie over de wet die de girond-
- slagen van het geheele belastingstel
sel bevat. Theoretisch is daar natuur
lijk alles voor te zeggen doch er is
•één bezwaar aan verbonden. De tijd
van behandeling L
nu uitvoerige beschouwingen, acade
mische betoogen wórden geiiouden
HOOFDSTUK XXI.
Wei een kwartier lang, stond
voor het raam en keek naar
plaats waar ik hen bad zien
dwljnen in den grauwen December-
Effli plotselinge smart had
zich van mij meester gemaakt, alsof
ik iets dierbaars verloren had... voor
immer. Nimmer zou ik die mooie
oogen zien, nimmer meer die voile
armen om mijn hals voelen, nimmer
meer hooren de stem: „lieve
der Wat was het weinig fn
Beider wangen gloeiden, hunne
oogen glinsterden van geluk... en ik
stond daarbij, de lamp in mijn hand
en met een dom gezicht.
En toen begon een vragen en ant
woorden... zij lieten, elkander niet
uitspreken.., zalig was dat wedëlr-
zien.
Voorzichtig trok ik mij terug. Wat
Ik wierp een
Nog enkele mdnu-
La Bassée mijnen, die de vijand aan
gelegd en naar onze stelling vooruit
geschoven had, met goed gevolg doen
springen en aldus vernield.
Overigens is er niets van beteekenis
voorgevallen.
Het Duitsche communiqué vai^
26 Dec. luidt:
Door het aanhoudende regenweer
was de acttie op het grootste gedeelte
van het front slechts geringeen
levendige actie had plaats ten noorden
van Albert, op enkele punten in Cham
pagne en in de Vogezen, ten noorden
van Sennheim.
houden ‘Wbrdlt, wanneer een bvn.,
haar avontuurlijke uittocht ziet.
Beiden liepen nu spoedig op
neer de kamer door om hunnen
ken* bijeen te pakken.
De drang van het oogenblik scheen
hun hoofd op hol gebracht te heb
ben. Kamp zocht vertwijfeld naar
een hoed en AgneS, ondanks ik haar
Iriëlp, naar haar mantel, zonder die
te vinden. Daar tuaöchen jammende
zij, dat ze nog niet weg waren...
Eindelijk Stonden ze gereed.
- Adieu, beste vriendLeef
wel. Leef wel
Ik had gelukkig nog tijd om het
pakje banknoten wat op de commo
de lag, in Kamp’s tasch te stoppen
met de fluisterende woorden zHier
is geld.
Daarna
een „dank je wel'
vergeefs.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 1—5 gewone regels met bewijsnummerf 0.55
Elke regel meer1 „0.10
Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend*
Dienstaanbiedingen per plaatsing van 15 regels f0.35 b|j vooruit»
betaling, elke regel meer 6 ets. Reclames f0.25 per regel.
Groote letters en randen naar plaatsruimte.
kon ik beter doën
blik op de klok.
ten en ’tis zeven uur. Ik ging naar
het veateter en bemerkte dat de mor-
donker en mistig gekomen wae.
straat te ’t levendig geworden.
Ar bedden» gaan naar hun werkplaat
sen. De broeken omgetelagien voorde
neergevallen sneeuw.
De huitedeur beneden werd open en
dicht gesftagen. De weg was nu
open voor (Jen gouverneur om zijn
vrouw gevangen te laten i
schoen toch wel zijn plan
te hebben, want vader no».^.
hadden immers late gezien. Maar hij
kon toch ieder oogienblik terugkomen,
waren zij beiden maar eerst weg.
Inmiddels waren zij beiden in mijn
woonkamer gekomen fen hadden hanjl
sommige afgevaardigden van de
litie dit in en heeft eén r
heer De Geer feitelijk kee
alle opzichten bereid verkl
.wuuuuvu MU handeling van eenigé b(
L werp»"» te bevorderen.
In het komende jaar zal nu eens
goed blijken of de rechterzijde zich
boven haar gewone kleine politiek
weet uit te werken en in te zien,
welk een geweldig landdbedar^g er
te behartigen valt op financieel ge
biedt.
De oogen van alle kiezers in Ne(-
derlandl moeten nu eens wijdopen
staan om dit schouwspel gade te
«taan. VIDI.
een weinig onwillig.
Ik meen, ging ik voort, dat als
ge samen heengaat het thane en in
de toekomst ónmogelijk is voor
den gouverneur zijn echtgenoote te
rug te halen. Wil hij zich voor dte
wereld niet belachelijk maken dan
moet hij scheiding aanvragen en uw
geluk staat niets meer in den weg.
Zij zagen elkander aan. Mijn lo
gica lachte hen toe. Indien, zoo
ging ik voort, gij neg lang hier zijt,
zou het kunnen gebeuren, dat de
gouverneur hier binnen trad en min
of meer hoffelijk z’n vrouw (tenarm
bood om haar naar huis terug te
voeren.
Gelijktijdig Sprongen zij op.
Goed, zeide Kamp, ik rete met
je mee, Agnee. In een half uur kun
nen wij buiten de stad zijn.
Dat zullen wij hopen, meende
ik.
En waarom niet vroeg
Och, waarom zulten wij ook
hebben Zijt gij er niet op wie wij
one ve/laten Gij blijft toch hier,
mijn vriend.
Ja ik blijf hier.
En gij kunt den gouverneur
om de vingers winden.
Ik dankte hun geroerd voor dit
vertrouwen. Inmiddels wae de mor
gen al lichter en lichter geworden!
Wanneer ge niet binnen wijf
minuten vertrekt, drong ik nu ftan,
loopt ge gevaar dat Agnes aange-
f 1.25
1.50
1-50
I 1.90
dagelijks aangenomen aan ons Bureau:
ten, den Boekhandel en de Postkantoren.
46
12
P
E
L
T
