F .D. 1 58e Jaargang. No. 14232 Zaterdag 7 Februari 1920. Eerste Blad. brieken HET ASYLRECHT. Jeuk! Feuilleton. ROSS DURHAM. Verzachting lTie\x-ws ezx -^-cS.’v^extezxtie’blsudL voor G-oixd-eu en Oarcxstxelcezx- ons t^arl&munt J ïl Redactie: Telef. Interc. 545. rTERttftM. 845 SO ER" be- of OCX 75 Mi om instij wing noemt ze van IA. titon (WasAl varreigt.) Bol i Genoegen. alt i op Dit nummer bestaat uit twee bladen een Kindercourant 4»tl xei van moes- een pen- net Miw Daniël, Var- O. e Schouwburg Na- Naar het va» DAVID LYALL Geauthoriseerde Vertaliag v» Mevr. J. P. WESSELINK-v. ROSSUM. (Nadrulr voriradtoa.) i ver- dwt h(j grootat i man zc i nog hi '3 tot l ien afge- n der le- eenigen om het leren. iotie-van j Kamer uit- Dat Algemeene St Wel zelden zal het algt debat in deze Kamer ben aangenomen als schillend de van deze nieuwe i. D. D. genaamd, meer! Geen dagen ge nog verder deze wijze on- GOIÜSCHE C011UVI BureauMARKT*!, GOUDA. AdministratieTelef. latere. 82. 16) - r'-Haar moedw le maar al te blij. Wat u voor Liffey dee It, is zelfs nog moer dan u noor mij ;10bt gedaan, dokter Durham l'* jongeb begin* te leven. .jLi^ej' ie een kranige .<erd, en het zou nie niets verwonderen, of we inakep een van hem zeide hij snel. „Vaar- waren meen behoor van Zeus In Ron een asyl mtfiche Kerk. La- M. R Beguin te i8ch ƒ0.75, en van ud 5 maal zooveel ƒ2.15. Verkreg en drogisten. Waar s men zich tot de i: firma B. Mein- u NT. COOPS, Wjjd- N, Markt. beerde zakken I merk WL. ïdings waarde, ien Medaille. en W.L mensch af- uurlyk ge- ivangrijke Jeft hy de vcden een -lijk deel mlacht heeft er by- "«had tot dat de go- >u« is neergedaald. der schep- weet weike rooten heeft 'n4‘*rt. dm-ir teen cf 1R' s'e^irt daarheen mode. Ihirhim kee< zweeg. Hij was nic< op ge neenziaj’ii voet met het h*ii« tn H&mprttoad. want hij voel de dat men zij.n h indelingen ore* het »lfe- won ifkeunlo. Mevrouw Loriirer bad hem eer# onder h ruien gctiomei ov*r hat feh, da* hij op Zondag opereerde, en had hem zee* breedsprakig uUgelegd, dti hij den Zondag kon h-i'igen. Durham had beW-i geluister) zonder eenige veai'tnderivg’Hrijn te brengen. Hij had m»k aHeuïtnoo- diginggeo om een Zont >g te Himpw.eid foor te brenrton idge*h?« IMardoor hid hij zVih het on enexr^on van mevrouw Lo. rimer op d?n hal» gehaaf\ en zij waar schuwde lim v»*i voor de groot» intimi teit met Durham. igen Huidziekten, neesmiddel is een tisch waschmiddel. angewend en wel etaste plaatsen en jnaam in het ge- ddelljjk tot de po- ;ekiemen en spoelt huid zacht en rein olkomen genezing- or dit middel ge- pitalen wenden het uik houdt het ge- ds op. In 30 secon- heel geen behoefte en zweren genezen 851 77 4 langer wachten? ve te genezen! D. D. zeep en de («debatten in de »r Vliegen noem- rkouwen) wij wil- ro, i. zoolang dit us de ontwerpen 1 zijner leden ge- kid niet mag ont lat waken in i*et ba zich de joar- |s>d goed leent. ®An to», dat het ■neer er in deze Ivoor een rede- Kknbden ditmaal chirurg wel". 1 oen het portier gewlotcn was, leunde hij achterover en zijn gelaat droeg een Bennie uitlrugking. Hij ach een diep in Wfdahhte totdot hij zijn hui» bereikte, waar ■J vergat den koetsier een boodschap te geven •.Dominee James Loiimer wacht op u h®. dienstmeisje. aAa de> deur- Zij nad «Ukbaar naar j^n tfitgpkafcen. .best Nqg andere boodflöhappen? -Per telefoon een van dokter J codes ~“n' u de afspraak op morgen stellen op tiea in pluus van op negen uttr? daar B*?eer er zoo vroeg niet kan zijn Joed Bfo) hem op on se& Hij Zijn ’hoed neer en opende de deur van de eet^amer. or h üden we meer i zek< is te achten. een vloek en een zucht heeft de Se naat Hoofdstuk III Buitenlandsche Zaken) afgedaan, waarby minister van Karnebeek mededeelde, dat de kwestie van de kana lisatie van de midden-Maas in orde is ge komen ,tot genoegen van Nederland en Bel gië beide. Z. h. st. heeft de Kamer een m< der Felts aangenomen, waarbij de het weigeren door de Regeering van de levering van Wilhelm II goedkeurt, deze motia raat algemeene stemmen 1» aan genomen, dus ook met de stemmen van de felste anti-Duitschers en Wilhelm-haters, zal allicht ook in de landen der Entente eenigen indruk maken. iet zeggen wil, na gevoel geeft of de .tseling een koele telen, dat de jeuk zy zelf weten, wit er voor in de plaats te stellen. Men hamert op deze wyze by de ar beiders er in, dat zy alleen „voor de kapi talisten" werken, wat den arbeidsomust moet bevorderen. En waarom dit allen? Omdat het individualisme vernietigd moet worden, het individualisme met zyn egoïs me, dat het in moreeien zin zeker moet af leggen tegen het socialisme. Maar hoa staat het met de doelmatigheid van het so cialisme en met de democratie in het nieuwe systeem? Op treffende wijze (het scheen ook de heeren Vliegen, Polak en Mendels te treffen, die elkaar in onrust overtroffen) toonde prof. Van Embden aan hoe in dit opzicht hot socialisme de vlag moet stryken voor het individualisme. Wat de hoogleeraar betoogde over den dwang, die onvermijdelijk het gevolg moet zyn van socialistisch beheer, over de oligarchische tendens, die alle groote collectiviteiten, waar alles versteent en bureaucratiseert, eigen is kortom over alles wat bij socia lisatie komt kyken en waarover de socialis tische propagandisten zoo eenstemmig we ten tezwijgen, heeft de Noord-Hoiland- sche afgevaardigde gedachten geuit, die alleszins waard zyn met den meesten ernst overwogen te worden, door de arbeidende klasse in de eerste plaats. Zy zou er meer aan hebben dan aan allo mee ting-wijsheid te zaam, welke de hoofden verhit en on ontvankelijk maakt voor de meest eenvou dige waarheid. Ook het pleidooi van dr. van Embden voor den intellectueelen middenstand, voor welken zooveel minder gedaan wordt dan voor hen, die handenarbeid verrichten, ver melden we met genoegen. Deze groep dreigt al meer in de verdrukking te geraken, het geen zeker niet in het belang der samenle ving In BRIEVEN UIT DE HOFSTAD. CCCCXCI. Van het oogenblik af, dat de m- stand heeft gedaan van zyn natuu. waad en zich in min of meer om' mate heeft gehuld in costuums, hec neiging vertoond om van het kleedei spel te maken. Vooral het vrouwelijL van het menscheljjk gei’’ zondere liefhebberij in geh din, de mode, op aarde Maar daarnaast lieten de heeren ping zich niet onbetuigd. Ieder i gevallen grootheid uit het ryk der gr< der aarde een bizondere voorliefde i voor verkleed-scènes. Als één der uitingen van deze menscheljj- ke karakter-eigenschap zyn de bal-mas- quéa, die nogal zich in groote belangstelling verheugen. In het voorjaar leeft deze liefde weer krachtig op en er gaat geen Zaterdag avond voorby of in één der zalen van den Haag krioelen honderden door één, wier grootste vreugde het is hun ware facie ver borgen te houden. Deze bals hebben ieta aantrekkelijks door hun bontheid van kleu ren, hun gewir-war, hun veelzijdigheid Onze regeering heeft op verzoek der En- tente-amendheden tot uitlevering van den gewezen Duitschen keizer het antwoord ge geven, dat welhaast iedereen verwachtte en dat ook de Entenie-voiken, zoo niet nu dan later, als het juiste en eenig mogelijke zul len billijken. Dat antwoord is kort maar duidelijk en treedt niet in een nadere schouwing van de beteekenis van het ge dane verzoek of van de motieven, dio do mogendheden tot dit verzoek dreven. Het stond niet aan onze regeering, ue Entente erop te wijzen, dat de voorgeno men berechting van den gewezen Duitschen Keizer door de mogendheden zelven. die tegen hem party in het geding wpren, ei ken waarborg van een zuivere rechtspraak miste. Zjj hrid enkel de vraag te beant woorden ,of Nederland een politieleen vluch teling wilde uitleveren aan zijn vü aaien. En het antwoord daarop had zich dus en kel te baseeren op wat Nederland als zijn f, plicht beschouwde tegenover dergeiijke vluchtelingen, die op zyn grondgebied be- scherming gezodht hebben. Iets anders heeft dan ook onze regee ring met doen gelden. Na met een enkele handbeweging de bewering terzijde gescho ven te hebben ,als zou Wilhelm von Hohen- zollem strafbaar en dus uitleverbaar kun nen zijn krachtens een door zyn vijanden opge&teld tractaat en bepalingen, die da- teeren van na het bedrijven der daden,_ u aarvoor men hem wilde vervolgen, zegt zy,‘ dat de Nederlandsche wetgeving en een traditie, sinds eeuwen aan Nederland hei lig, haar de uitlevering verbieden. Het is dus het asylrecht, waarop zjj haar weige ring grondt. En dit asylrecht heeft met alleen in ons land, maar ook in andere U*n- den, niet het minst in Engeland, als heilig gegolden. Reed:, by onbeschaafde volken, die ho ven den toestand der wildheid zijn uitge stegen. bestaat een zeker asylrecht in den vorm van een bizondere bescherming, die aan den gast verleend wordt, zoolang hij zich onder de hoede van zijn gastheer blijft stellen. B(j de Arabieren vooral was dit gastrecht sterk ontwikkeld. En uit deze be scherming ontwikkelde zich langs allerlei wegen het asylrecht, dat wjj thans kennen. In de oudere wetgevingen treffen we al bepalingen aan, die vluchtelingen en ver volgden op bepaalde plaatsen veiligheid voor hun vervolgers waarborgde. Het wa ren dan vooral de góden, die als bescher mende gastheeren optraden en in hunne tempels den vervolgden een veilige wijk plaats boden. In Deuteronomium 19 worden zes vrij steden ingesteld, waarin de niet-opzeltc- ly'ke doodslagers veilig zullen zijn voor bloedwraak. „Opdat", zoo staat er, „het bloed des onschuldigen niet vergoten worde m het midden van uw land, dat u de Heere uw God, ten erve geeft, en bloedschulden op u zouden zijn.” Het is hier dus ais ’t ware een middel ter correctie tegen de ge streng!iei'd van het recht, dat den dood van lederen doodslager eischte. In Griekenland was ieder aan de góden gewijde plaats een asyl. Maar bovendien er ook bizonder bevoorrechte en alge- erkende asylen. Tot de beroemdste irden de tempel van Apollo in Delos, 3 in Arcadië enz. dome richtte Romulus aanvankelijk :~yl in tusschen het Kapitool en de „Ik geloof n’et, dat je er ooit mannelij t zi.il ultzfen, Jim zA Durhan» oawibe- K> urkj „Je gelijkenis met een cherubijn wordt niet den. dag grooter. Jim kecK treurig en streek lings zijn g.adde kin. Ik dem er over een baard te laton swan; in allen crost, ik lonk er ovtv. Ik bon verlangend te weten hoe bet in de Grove zullen opnemen IxwimeT v,a“ hulppredikant in een d1' bel rugrijkMe l’reabyteriianwctie kerke» van Imk W'wtiEnd; zijn, speciile hiervan den wijnguard wa« oen hulpaerk, die ge- ve-digil was in Lisbon Grove. Onder het toezictikvan Jim was zo zeer in bloei t>e- geiir.iuen; Jïm sohoer die airmelijke buurt gepakt t“ hebben. Zijn .ierkbeurten waren druk bezocht, oa al de atuneuKom-Aim m d.» week, dfe hwn ternauwa-noott een avon t uur vrij lii’ten, waren even lu-zet Maa.' terwijl zij;* ouders tdt op zekere hoogte verhrugd waren over zijn suoce», icgon- nen zij nu lom ie vinden, dak hij lang genoeg in dien bepvdden -Titog van ohn«- telijk werk geweeat was. Zij koesterde i eerzucht voor hom. hetgeen te begrijpen is, daifr hij do vijfde James I»nnier was, 1Üo in den dienst der kerk w gï'gnan Hl; inoeflt er op zijn ttijdi een hoog» p'aaw Inromen. Het moet gk'Z-v^d worion. da» Jim niet geraadpleegd was gewcirlen bij hc< dezen van zijn beroep: ot-ahoon zijn moe der graag zdde, dat hij van zijn gehoor to af aan gewijd was. James was altijd volgzaam en gehoorzawn gewe«<, omdat hij een meegmarlen nard bezat; maar in den laatsten tijd, toen er te Hampstead la'a ontevredene had gwklooken, voelde bij «ich EERSTE KAMER. “"■e beschouwingen over de Jtaatsbegrooting. „Igemeen begrootings- zulk een omvang heb- lomen als ditmaal. Men kan ver- lenken over de noodzakelijkheid „O, moeder is bost in orde Je weet zij was niet ziek, zeil» niet uitgeput. M)iar zij houdt van. Bournemouth en m hei bijzon- der van de Beecb-w Zeg eens, Ross, In diër er een jrtralmoet worden öedhont voor de een of andere misdaad, dan moest mensieh voor zijn Zondag naair een sion worden geaonden GooJe gomde, 1» aJsjJhu/wedij k DurGam lachte hartelijk, terwijl hij zijn pijp te voorschijn hialde .Soolt hid. Jun er «zoo friöcb, zoo jongonsacht(<, zoo aan- steKelijik jong uit gezen. Hij was voor Durham» een zeer welkome albiling. De atmosfeer van den m.djag met zijn gekun- stcldhei l en vreemde, diepe nevenbedoelin gen had Durham zonderling onrusig ge- muast en hij droeg spore a van tie onrust op zijn gjelait-1 Voor hot eerst trof het Jim Lorimer dat Duruain oud begon te worden „Je schijnt knipjes moe te weeen, oud? jongen,-' herhaalde hij hartelijk. „Een piar d:)gen In de Beeches zou goed voor je zij n Lieve tijd, wat zou Ien de oude vrijsters je belegeren; zou je niet voor een paar dagen weg kunnen? „Ja. ik denk er over morgenavond naar Scliot'and te gaan en uair t t Z-mdag te blijven Ik moet twee perspoen te Edln- b irg spreken over verafliMhgen, die zij in de eXam<*n-co«miii.ssae \iilen orengen. s middags ga ik naar de rbrt Wat de oude man in zijn laatst»» bt-f over zich 2$rlf zerit bevalt me nirt, en ik heb ook oen particulier schrijven van Michael ge had'-’ Het gelaat vaa Jim w«d deelnemend ern stig maar het bleef er «ven jeugdV om. specuicerd heeft, dat de fortuin haar gceu- gunstig gezind zou zün. Het Kabinet wl’ de weermacht behouden, zoo heeft Mr. Ruys opnieuw verklaard: veranderingen sluit cLt i echter niet uit en deze veranderingen rul len gaan in de richting van vermindering der m litare lasten. De Regeering hoopt op een vruchtbare periode na deze militaire crisis en wie zou het haar niet helpen wen- schen! j Over de gemeentelijke autonomie m ver band met de financieele omstandigheden, die vele gemeenten nopen bij het Ryk om steun aan te kloppen, zal de wetgevende macht „te eeniger tyd” kunnen spreken. De vraag zal dan beantwoord dienen te worden of deze autonomie, hoe kostelijk goed ook, ia den tegenwoordigén vorm is te hundha- ,ven. Slippen we in dit verband aan, dat inr. Fokker het origineele denkbeeld opperde, om de dekkingwnaatregelen, welke door het voteeren van nieuwe uitgaven door de vroe de vaderen noodig waren, aan de goedkeu ring van de belastingbetalende burgery te laten onderwerpen, een gemeentelijk refe rendum dus, waarbjj alleen de onmiddeiiyk (m hun portemonnaie) belanghebbenden een curateele zullen uitoefenen over de Ge meenteraden, die mode door niet-belastir.g- ■betalers worden samengesteld. Velen zullen zioh. Vermoeden we, over dit denkbeeld nog eens éen nacht willen beraden! Uit de rode van den Premier releveeren wij nog, dat de Regeering hoopt, dat de her ziening der Grondwet in eerste lezing nog in deze periode zal kunnen worde naan; door de afwezigheid van een den (dr. Nolens?) bleef het werk tyd liggen. De Arbeidswet wordt ongewijzigd inge voerd. Alleen, de 30 algemeene maatregelen van bestuur, die voor de invoering noodig zijn, kosten tyd. Wjj houden, onafhankelijk van wat Washington besloot, onze 45-uren- week en mocht eenige industrie dientenge volge dreigen ten onder te gaan, dan geven de veiligheidskleppen van de wet-Aalberse de gelegenheid om ongelukken te voorko men. Ten slotte de socialisatie. De Premier zei er heel weinig over. De vorige week zijn de leden voor de te benoemen Staatscom missie uitgenoodigd en Staatscommissies (waarvan dezer dagen in de Kamer de voer en nadeelen breed uitgemeten zijn) hebben voor de Regeering dit gemak, dat zjj haar ontheffen van de plicht over moeilijke vraagstukken zich uit te laten. Prof. Van Embden had in zyn weldoordachte rede stof genoeg gegeven de geheele socialis tische fractie was in actie de Regeering verwees slechts naar de aanhangig gemaak te duurtewet, welke vanzelf de noodige ge gevens zou opleveren door de daarbjj geopende gelegenheid tot onderzoek der boeken over de trustvorming, welke dr. Van Embden als een der bedenkelykste ver schijnselen van de tegenwoordige productie had gekenschetst. De vryz.-dem. afgevaar digde verwachtte niet veel van een Staats commissie wat niet vriéndelijk was te genover zyn partyleider mr. Marchant, wiens motie de Staatscommissie in het le ven heeft geroepen en hij vreesde, dat de versperring van concurrentie, welke de mo nopolies in het leven riepen en waartegen over de Regeering te passief blijft, de ar beiders, die nu nog aan de zyde der Regee ring staan, den revolutionnairen weg zullen opdryven, gedreven door de socialisten, die in plaats van op te wekken tot repareeren van het mechanisme, tot breideling van het kapitalisme (wat iedereen wil) een wan daad tegen de beschaving plegen, door alle onheil zelfs den oorlog op rekening van het kapitalisme te stellen op die manier de onmondige massa den moker in de hand duwen om alles kapot te slaan, zonder dat „H«Uo, Jim, hoe gaat het je? Je hebt nuj in den luatsteu i’.jd veronachtzaïwnd Eer. lange gewtilite, in het gewaad van een geestelijke, stond op Hij was bezig mei hert doorbladeren van een ingebonden deel van de Punch; de glimlach, die hij heb bekijken van een bijzonder amu sant blad wan veroohonen, verhelderde nog zijn gl uig<*oiioren jongensachtige Dekken „Ik ben naar Bournemouth geweest met mijn moeder, herinner je je daut i4?t meer? Ik ben vanmorgen pas teruggenomen. Ik dacht dat lik je zou vinden na je bezoek aan f het ziekenhuis; maa- je bent laat ..Ja Ir heb daarna nog een bezoek ge- brodfo., „antwoordde hij. „Ga. zitten: maar som eerwt mee naar mijn h>l en ne^m een sUgardx Je hebt, hoop U, geen naast? ,X), neen, de e.irnte uren niet, oischoon he» l>onlerdaiyii.ond ie en Ik mij behoor de voor te bereiden „He lijkt in. zeer goeie oondlde ging Durham voort tot Jim. „Wat bezit je toch een energie, Jim; en wat mij zoo in bcnalt ia dht die opgewektheid, nooit slapt „Doet ze dat niet? WeHnu, waar dient dit ook toe?jlvtaar wat ik zeggen wil, jij ziet er oen beetje vermoe®! uit Ik heb Oen zwanen dag ge*ïad, Jim, en ik veriang naar een trekje; kom mee Durham had een kamer op de hereto ver dieping, ver verwijderd van zijn spreek kamer, een kamer, die Jim i Lorimer goed kende, want hij stond op intiemen voe» biet Durham, die veiftooM woe met zijn nicht. Ik lioop, dat je moeder boter f»? beroej ie vervolgde ketters, vaï- anderen, de bescherming “vl niet zouden genieten. Men nam die daarheen gevlucht was, gevan- >nderzocht of hij op de kerko'üke bescherming aanspraak had. Het wa» het begin van de verdwijning van het asylrecht in zyn ouden vorm en beteekenis. En de toenemende macht van de wereldlijke jus titie werkte dit in de hand, doordat zij het kerkelyke asylrecht rechtstreeks aantastte. De eigenlijke oorzaak van dit verdwijnen lag echter elders. In de Mozaïsche wetge ving hebben we gezien, hoe het asylrecht feitelyk eert correctief was tegen de abso luutheid van het recht. Dit recht hiem te weinig rekening met de oorzaken van het misdrijf, met de omstandighedenwaaron der het gepleegd werd en met het innerlijk van den persoon van den misdadiger. Het kende alleen absolute eischen. En ter ver zachting van deze onrechtvaardige ge- irengheid was het asylrecht noodig om de •itelyk onschuldigen te beschermen. By de ontwikkeling van het recht en de recht spraak verloor het reöht dit absoluut ka rakter en begon het zich meer aan te pas sen, aan de behoeften van het werkelijke leven. Daardoor werd langzamerhand een vgrdediging van onschuldigen of van hen, die door de toepassing van het recht te zwaar getroffen zouden worden door de ‘n- stelling van vrijplaatsen geheel overbodig. En zoo verdween eindelijk dit asylrecht. 'laar om in een anderen vorm te herleven. Want in den nieuweren tijd kennen we het asylrecht alleen nog als een recht van politieke vluchtelingen op bescherming te gen de macht van hun vijanden of van den staat tegen wien ze als oproerlingen m verzet zijn gekomen. Dergeiijke vluchtelin gen of politieke misdadigers worden in te- genste.’ing met gewone misdadigers door den eenen staat niet aan den anderen uit geleverd. En vooral Engeland, de Vereenig- de Staten en Zwitserland hebben deze vluchtelingen steeds een wijkplaats gebo den. Maar ook ons land was al in de 16de eeuw een veilig asyl voor wie om hun mee- ningen, politieke of godsdienstige begin selen, vervolgd werden of wie als in de 16de eeuw b.v. de verdreven koning Bohemen, voor hun vijanden de wjjk n ten nemen. Aan deze traditie is onze regeering trouw gebleven. En zy is het, die den genezen Duitschen keizer als politieken balling vei ligheid binnen onze grenzen waarborgt. Mr. K. van algemeene begrootil» Kamer van vijftig (de h®< de het weinig eerbiedig h4q len gaarne erkennen, dak college nog bestaat en van wet aan de beginsel» toetst wordèn, de gelegen» breken om ook hier de ati algemeen te bezjen, wao» Itfksche begroeting uiM Ln wy voegen er dadeltfl te betreuren zou zün, W Kamer geen plaats zou n voering als welke dr. Vod ten beste heeft gegeven. J De Keizer-quaestie beat e.acht gevraagd. De heer 1 rfprak namens vele leden j over de wijge, waarop pral uitleveringsquaestie ter au en voegde er aan toe, da*? neer alle Ryksarchieven z^ zal kunnen gezegd worde® ters geweest zyn van den1 Ier oorlogen. Ook wij zijn 1 o och ook al stond reeds i II aan het uitbreken van heeft gelijk de heer Vl die ronduit zegt, d-* narch als een der de wereld, als een beschouwt dan by de aanvrage tot w behubd van dezen niet geboden gast be be- oordeelen en hierin overvpon «elfs heer Van Kol, die rich zoo licht d gevoel laat meesleepen, het terst sentiment: ook hü, die de aanklacht Entente tegen den .houthakker van rongen” verpletterend acht, ke|irt gering van onze Regeering J leen van juridiscü) en natie nternatiopaal standpunt. Gok de heer Kol vreest voor de gevolgen van udtieve. hy de, warme vriend der Entente •ikt terug van een benoeming van rech- ien aun- graag Enge- wra mgeaorloofde oorlogpgebruik t het den heer Van Kol. dut ie hy voor zoo schuldig houdt, n zal worden en hü pleitte daarc --_1; retMbauk. wet den VgièceiAond, over m. Een w doch die niet rijp sch Jeerenbrouck .1 J_ze 1 meening gezegd. Wat de argumentatie - ingsantwoord betreft, de Pre; _jt men daarover verschillend oordeeien, evenals zoo voegde de heer Ruys er snedig aan toe over de oppor tuniteit van een bespreking in het Parle ment daarover in deze dagen. In het te genwoordige stadium kon het niet op den weg der Regeering liggen op de gemaakte opmerkingen in te gaan. Slechts zei de Mi nister, dat het antw oord der Regeering, dat weloverwogen was, ingegeven was door de plicht om objectief den weg van het recht te volgen en hy voegde hieraan met nadruk toe: het antwoord' der Regeering kon noch kan een ander zyn. Heel wat awakker was de tijdelijke Voor zatter van den Ministerraad op het stuk der defen&e. Juist was, dat de parlementaire geschiedenis leert, dat dit een moeilijk punt is voor ieder Kabinet; heeft men b.v. niet tusschen 1905 en 1913 niet minder dan vi;i mijiistors van Oorlog versleten? De Minis- te#erkende het. het Kabinet was dn dit op- zich „niet fortuinlyk" geweest. De uitdruk king trof ons, want het is juist onze grief, dat de Regeering, wetende, dat het militair beleid een zwak punt is, er blijkbaar op ge pen ixMtjo onruw.i|g. Want Jim had al zijn nMumlijkeenergie die zo»er uwt miOcc» volmaan zou zijn geworden in een w»t de wtridl ..ruimeren ain zijn Lf»on Glrovo- zendini' gegeven. Hij had zo gevormd, ze was he«4« de zijne; de vrucht en dj ar- bral zijner hinten: en hot rtondjeeld ue piaatH o'er U' ge'en aan den oen of ande ren knoeier, watf hem ondrafgelijK. „Je zegt, dat de mooier gpn. >od t»? zrf Durham, die de<n kalmeerenden invloed van zi n PMp v'oeWo. „O. a. zij verkeert in wat men nooint ,.(>e x*de ijozon Ibei t'Je kont h'<r ^eetrt- kraclrt. Wet mij verb'iat i«, «tot ulo haar nvettoeri. dm-r ze hepcrit fc tot zu.k nam irij mot opaeft i wij spfuken h'd uit vol belangptti indj maar van natiq opnieuw de aan- h Waal Malefüt In leedwezen uit [V»n Embden de had gebracht t later, wan- geopend zün de aanstich- belUks>teu al- Jeze meemng, at. dat Wilkom ^n oorlog sdiuld k Kol aanneemt, »n gewezen mo- misdadigera van Ier geweten enz. onto Regeering Wvofing met de gast bo be- Ulfs bij den M> licht door zijn liet verstand het 'tt van de an Ame- s de we> "7 gqed, niet al- Uonaal, ook van I L-.r Van «w. vreest voor de gevolgen van uitlevering ook hy de, warme vriend der schrikt terug van een benoeming van ters door de felste vijanden van den geklaagde, ook Nj ziet niet graag 1 iand zich opwerpen als opperste wraakrue- per over ongeoorloofde oorlogsgebruiken. Wel ergert het den heer Van Kol. dat de man, die hy voof zoo schuldig houdt, niet berecht zal worden en hü pleitte daarom voor een internationale rechtbank, welke, ingevolge besluit van den Volkenbond, over dezen man zal oordeelen. Een wensch. dien velen zullen koesteren, doch die vooralsnog voori inwilliging niet rjjp schijnt Mr. Ruys de Beerenbrouck heeft kort en krachtig over al deze beschouwingen zyn meening gezegd. Wat de argumentatie va>. het Regeeringsantwoord betreft, de Premier erkende, dat men daarover verschillend kan burcht om door vluchtelingen uit naburige landen het aantal inwoners sneller te ver meerderen. Evenals de tempels zoo be schermden ook later de adelaars der Ro- meinsche legioenen en de standbeelden der keizers voor oogewblikkelyk geweld. Van de heidensche tempels ging tydens Konstantin de Groote het asylrecht op de christelyxd kerken over, later zelfs op de woningen van bisschoppen en geestelijken, op kloos ters, hospitalen enz. Blijkbaar werd echter de uitwerking er van een gevaar, doordat zy aan miodaxugerj te gemakkelijk straffeloosheid waarborgde. En de pausen Benedictus XIII, Greorgius XIV en anderen bepaalden, dat zeker zwa re misdadigers, als straatroovers, moorde naars, dieven van beroep, kerkenschenders, door de inquisitie vervolgde ketters, vri sohe munters en anderen, de beschermd nu ieder, die gen en on bescherm» i geniet tevlucht

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1920 | | pagina 1