F
.D.
1
58e Jaargang.
No. 14232
Zaterdag 7 Februari 1920.
Eerste Blad.
brieken
HET ASYLRECHT.
Jeuk!
Feuilleton.
ROSS DURHAM.
Verzachting
lTie\x-ws ezx -^-cS.’v^extezxtie’blsudL voor G-oixd-eu en Oarcxstxelcezx-
ons t^arl&munt
J
ïl
Redactie: Telef. Interc. 545.
rTERttftM.
845 SO
ER"
be-
of
OCX
75
Mi
om
instij
wing noemt
ze
van
IA.
titon
(WasAl varreigt.)
Bol
i Genoegen.
alt
i op
Dit nummer bestaat uit twee bladen
een Kindercourant
4»tl
xei
van
moes-
een
pen-
net
Miw Daniël, Var-
O.
e Schouwburg Na-
Naar het
va»
DAVID LYALL
Geauthoriseerde Vertaliag
v» Mevr. J. P. WESSELINK-v. ROSSUM.
(Nadrulr voriradtoa.)
i
ver-
dwt h(j
grootat
i man zc
i nog hi
'3 tot l
ien afge-
n der le-
eenigen
om
het
leren.
iotie-van
j Kamer
uit-
Dat
Algemeene
St
Wel zelden zal het algt
debat in deze Kamer
ben aangenomen als
schillend de
van deze nieuwe
i. D. D. genaamd,
meer! Geen dagen
ge nog verder
deze wijze on-
GOIÜSCHE C011UVI
BureauMARKT*!, GOUDA. AdministratieTelef. latere. 82.
16) -
r'-Haar moedw le maar al te blij. Wat
u voor Liffey dee It, is zelfs nog moer dan
u noor mij ;10bt gedaan, dokter Durham
l'* jongeb begin* te leven.
.jLi^ej' ie een kranige .<erd, en het zou
nie niets verwonderen, of we inakep een
van hem zeide hij snel. „Vaar-
waren
meen
behoor
van Zeus
In Ron
een asyl
mtfiche Kerk. La-
M. R Beguin te
i8ch ƒ0.75, en van
ud 5 maal zooveel
ƒ2.15. Verkreg
en drogisten. Waar
s men zich tot de
i: firma B. Mein-
u
NT. COOPS, Wjjd-
N, Markt.
beerde zakken
I merk WL.
ïdings waarde,
ien Medaille.
en W.L
mensch af-
uurlyk ge-
ivangrijke
Jeft hy de
vcden een
-lijk deel
mlacht heeft er by-
"«had tot dat de go-
>u« is neergedaald.
der schep-
weet weike
rooten
heeft
'n4‘*rt. dm-ir
teen cf 1R' s'e^irt
daarheen mode.
Ihirhim kee<
zweeg. Hij was nic< op ge neenziaj’ii voet
met het h*ii« tn H&mprttoad. want hij voel
de dat men zij.n h indelingen ore* het »lfe-
won ifkeunlo. Mevrouw Loriirer bad hem
eer# onder h ruien gctiomei ov*r hat feh,
da* hij op Zondag opereerde, en had hem
zee* breedsprakig uUgelegd, dti hij den
Zondag kon h-i'igen. Durham had beW-i
geluister) zonder eenige veai'tnderivg’Hrijn
te brengen. Hij had m»k aHeuïtnoo-
diginggeo om een Zont >g te Himpw.eid
foor te brenrton idge*h?« IMardoor hid
hij zVih het on enexr^on van mevrouw Lo.
rimer op d?n hal» gehaaf\ en zij waar
schuwde lim v»*i voor de groot» intimi
teit met Durham.
igen Huidziekten,
neesmiddel is een
tisch waschmiddel.
angewend en wel
etaste plaatsen en
jnaam in het ge-
ddelljjk tot de po-
;ekiemen en spoelt
huid zacht en rein
olkomen genezing-
or dit middel ge-
pitalen wenden het
uik houdt het ge-
ds op. In 30 secon-
heel geen behoefte
en zweren genezen
851 77 4
langer wachten?
ve te genezen!
D. D. zeep en de
(«debatten in de
»r Vliegen noem-
rkouwen) wij wil-
ro, i. zoolang dit
us de ontwerpen
1 zijner leden ge-
kid niet mag ont
lat waken in i*et
ba zich de joar-
|s>d goed leent.
®An to», dat het
■neer er in deze
Ivoor een rede-
Kknbden ditmaal
chirurg
wel".
1 oen het portier gewlotcn was, leunde
hij achterover en zijn gelaat droeg een
Bennie uitlrugking. Hij ach een diep in
Wfdahhte totdot hij zijn hui» bereikte, waar
■J vergat den koetsier een boodschap te
geven
•.Dominee James Loiimer wacht op u
h®. dienstmeisje. aAa de> deur- Zij nad
«Ukbaar naar j^n tfitgpkafcen.
.best Nqg andere boodflöhappen?
-Per telefoon een van dokter J codes
~“n' u de afspraak op morgen stellen op
tiea in pluus van op negen uttr? daar
B*?eer er zoo vroeg niet kan zijn
Joed Bfo) hem op on se& Hij
Zijn ’hoed neer en opende de deur
van de eet^amer.
or h
üden we
meer i
zek<
is te achten.
een vloek en een zucht heeft de Se
naat Hoofdstuk III Buitenlandsche Zaken)
afgedaan, waarby minister van Karnebeek
mededeelde, dat de kwestie van de kana
lisatie van de midden-Maas in orde is ge
komen ,tot genoegen van Nederland en Bel
gië beide.
Z. h. st. heeft de Kamer een m<
der Felts aangenomen, waarbij de
het weigeren door de Regeering van de
levering van Wilhelm II goedkeurt,
deze motia raat algemeene stemmen 1» aan
genomen, dus ook met de stemmen van de
felste anti-Duitschers en Wilhelm-haters,
zal allicht ook in de landen der Entente
eenigen indruk maken.
iet zeggen wil, na
gevoel geeft of de
.tseling een koele
telen, dat de jeuk
zy zelf weten, wit er voor in de plaats te
stellen. Men hamert op deze wyze by de ar
beiders er in, dat zy alleen „voor de kapi
talisten" werken, wat den arbeidsomust
moet bevorderen. En waarom dit allen?
Omdat het individualisme vernietigd moet
worden, het individualisme met zyn egoïs
me, dat het in moreeien zin zeker moet af
leggen tegen het socialisme. Maar hoa
staat het met de doelmatigheid van het so
cialisme en met de democratie in het
nieuwe systeem? Op treffende wijze (het
scheen ook de heeren Vliegen, Polak en
Mendels te treffen, die elkaar in onrust
overtroffen) toonde prof. Van Embden aan
hoe in dit opzicht hot socialisme de vlag
moet stryken voor het individualisme. Wat
de hoogleeraar betoogde over den dwang,
die onvermijdelijk het gevolg moet zyn van
socialistisch beheer, over de oligarchische
tendens, die alle groote collectiviteiten,
waar alles versteent en bureaucratiseert,
eigen is kortom over alles wat bij socia
lisatie komt kyken en waarover de socialis
tische propagandisten zoo eenstemmig we
ten tezwijgen, heeft de Noord-Hoiland-
sche afgevaardigde gedachten geuit, die
alleszins waard zyn met den meesten ernst
overwogen te worden, door de arbeidende
klasse in de eerste plaats. Zy zou er meer
aan hebben dan aan allo mee ting-wijsheid
te zaam, welke de hoofden verhit en on
ontvankelijk maakt voor de meest eenvou
dige waarheid.
Ook het pleidooi van dr. van Embden
voor den intellectueelen middenstand, voor
welken zooveel minder gedaan wordt dan
voor hen, die handenarbeid verrichten, ver
melden we met genoegen. Deze groep dreigt
al meer in de verdrukking te geraken, het
geen zeker niet in het belang der samenle
ving
In
BRIEVEN UIT DE HOFSTAD.
CCCCXCI.
Van het oogenblik af, dat de m-
stand heeft gedaan van zyn natuu.
waad en zich in min of meer om'
mate heeft gehuld in costuums, hec
neiging vertoond om van het kleedei
spel te maken. Vooral het vrouwelijL
van het menscheljjk gei’’
zondere liefhebberij in geh
din, de mode, op aarde
Maar daarnaast lieten de heeren
ping zich niet onbetuigd. Ieder i
gevallen grootheid uit het ryk der gr<
der aarde een bizondere voorliefde i
voor verkleed-scènes.
Als één der uitingen van deze menscheljj-
ke karakter-eigenschap zyn de bal-mas-
quéa, die nogal zich in groote belangstelling
verheugen. In het voorjaar leeft deze liefde
weer krachtig op en er gaat geen Zaterdag
avond voorby of in één der zalen van den
Haag krioelen honderden door één, wier
grootste vreugde het is hun ware facie ver
borgen te houden. Deze bals hebben ieta
aantrekkelijks door hun bontheid van kleu
ren, hun gewir-war, hun veelzijdigheid
Onze regeering heeft op verzoek der En-
tente-amendheden tot uitlevering van den
gewezen Duitschen keizer het antwoord ge
geven, dat welhaast iedereen verwachtte en
dat ook de Entenie-voiken, zoo niet nu dan
later, als het juiste en eenig mogelijke zul
len billijken. Dat antwoord is kort maar
duidelijk en treedt niet in een nadere
schouwing van de beteekenis van het ge
dane verzoek of van de motieven, dio do
mogendheden tot dit verzoek dreven.
Het stond niet aan onze regeering, ue
Entente erop te wijzen, dat de voorgeno
men berechting van den gewezen Duitschen
Keizer door de mogendheden zelven. die
tegen hem party in het geding wpren, ei
ken waarborg van een zuivere rechtspraak
miste. Zjj hrid enkel de vraag te beant
woorden ,of Nederland een politieleen vluch
teling wilde uitleveren aan zijn vü aaien.
En het antwoord daarop had zich dus en
kel te baseeren op wat Nederland als zijn
f, plicht beschouwde tegenover dergeiijke
vluchtelingen, die op zyn grondgebied be-
scherming gezodht hebben.
Iets anders heeft dan ook onze regee
ring met doen gelden. Na met een enkele
handbeweging de bewering terzijde gescho
ven te hebben ,als zou Wilhelm von Hohen-
zollem strafbaar en dus uitleverbaar kun
nen zijn krachtens een door zyn vijanden
opge&teld tractaat en bepalingen, die da-
teeren van na het bedrijven der daden,_
u aarvoor men hem wilde vervolgen, zegt zy,‘
dat de Nederlandsche wetgeving en een
traditie, sinds eeuwen aan Nederland hei
lig, haar de uitlevering verbieden. Het is
dus het asylrecht, waarop zjj haar weige
ring grondt. En dit asylrecht heeft met
alleen in ons land, maar ook in andere U*n-
den, niet het minst in Engeland, als heilig
gegolden.
Reed:, by onbeschaafde volken, die ho
ven den toestand der wildheid zijn uitge
stegen. bestaat een zeker asylrecht in den
vorm van een bizondere bescherming, die
aan den gast verleend wordt, zoolang hij
zich onder de hoede van zijn gastheer blijft
stellen. B(j de Arabieren vooral was dit
gastrecht sterk ontwikkeld. En uit deze be
scherming ontwikkelde zich langs allerlei
wegen het asylrecht, dat wjj thans kennen.
In de oudere wetgevingen treffen we al
bepalingen aan, die vluchtelingen en ver
volgden op bepaalde plaatsen veiligheid
voor hun vervolgers waarborgde. Het wa
ren dan vooral de góden, die als bescher
mende gastheeren optraden en in hunne
tempels den vervolgden een veilige wijk
plaats boden.
In Deuteronomium 19 worden zes vrij
steden ingesteld, waarin de niet-opzeltc-
ly'ke doodslagers veilig zullen zijn voor
bloedwraak. „Opdat", zoo staat er, „het
bloed des onschuldigen niet vergoten worde
m het midden van uw land, dat u de Heere
uw God, ten erve geeft, en bloedschulden
op u zouden zijn.” Het is hier dus ais ’t
ware een middel ter correctie tegen de ge
streng!iei'd van het recht, dat den dood van
lederen doodslager eischte.
In Griekenland was ieder aan de góden
gewijde plaats een asyl. Maar bovendien
er ook bizonder bevoorrechte en alge-
erkende asylen. Tot de beroemdste
irden de tempel van Apollo in Delos,
3 in Arcadië enz.
dome richtte Romulus aanvankelijk
:~yl in tusschen het Kapitool en de
„Ik geloof n’et, dat je er ooit mannelij t
zi.il ultzfen, Jim zA Durhan» oawibe-
K> urkj „Je gelijkenis met een cherubijn
wordt niet den. dag grooter.
Jim kecK treurig en streek lings zijn
g.adde kin. Ik dem er over een baard
te laton swan; in allen crost, ik lonk er
ovtv. Ik bon verlangend te weten hoe
bet in de Grove zullen opnemen
IxwimeT v,a“ hulppredikant in een
d1' bel rugrijkMe l’reabyteriianwctie kerke»
van Imk W'wtiEnd; zijn, speciile hiervan
den wijnguard wa« oen hulpaerk, die ge-
ve-digil was in Lisbon Grove. Onder het
toezictikvan Jim was zo zeer in bloei t>e-
geiir.iuen; Jïm sohoer die airmelijke buurt
gepakt t“ hebben. Zijn .ierkbeurten waren
druk bezocht, oa al de atuneuKom-Aim m
d.» week, dfe hwn ternauwa-noott een avon t
uur vrij lii’ten, waren even lu-zet Maa.'
terwijl zij;* ouders tdt op zekere hoogte
verhrugd waren over zijn suoce», icgon-
nen zij nu lom ie vinden, dak hij lang
genoeg in dien bepvdden -Titog van ohn«-
telijk werk geweeat was. Zij koesterde i
eerzucht voor hom. hetgeen te begrijpen
is, daifr hij do vijfde James I»nnier was,
1Üo in den dienst der kerk w gï'gnan
Hl; inoeflt er op zijn ttijdi een hoog» p'aaw
Inromen. Het moet gk'Z-v^d worion. da» Jim
niet geraadpleegd was gewcirlen bij hc<
dezen van zijn beroep: ot-ahoon zijn moe
der graag zdde, dat hij van zijn gehoor
to af aan gewijd was. James was altijd
volgzaam en gehoorzawn gewe«<, omdat
hij een meegmarlen nard bezat; maar in
den laatsten tijd, toen er te Hampstead la'a
ontevredene had gwklooken, voelde bij «ich
EERSTE KAMER.
“"■e beschouwingen over de
Jtaatsbegrooting.
„Igemeen begrootings-
zulk een omvang heb-
lomen als ditmaal. Men kan ver-
lenken over de noodzakelijkheid
„O, moeder is bost in orde Je weet zij
was niet ziek, zeil» niet uitgeput. M)iar zij
houdt van. Bournemouth en m hei bijzon-
der van de Beecb-w Zeg eens, Ross, In
diër er een jrtralmoet worden öedhont voor
de een of andere misdaad, dan moest
mensieh voor zijn Zondag naair een
sion worden geaonden GooJe gomde,
1» aJsjJhu/wedij k
DurGam lachte hartelijk, terwijl hij zijn
pijp te voorschijn hialde .Soolt hid. Jun
er «zoo friöcb, zoo jongonsacht(<, zoo aan-
steKelijik jong uit gezen. Hij was voor
Durham» een zeer welkome albiling. De
atmosfeer van den m.djag met zijn gekun-
stcldhei l en vreemde, diepe nevenbedoelin
gen had Durham zonderling onrusig ge-
muast en hij droeg spore a van tie onrust
op zijn gjelait-1 Voor hot eerst trof het Jim
Lorimer dat Duruain oud begon te worden
„Je schijnt knipjes moe te weeen, oud?
jongen,-' herhaalde hij hartelijk. „Een piar
d:)gen In de Beeches zou goed voor je zij n
Lieve tijd, wat zou Ien de oude vrijsters
je belegeren; zou je niet voor een paar
dagen weg kunnen?
„Ja. ik denk er over morgenavond naar
Scliot'and te gaan en uair t t Z-mdag te
blijven Ik moet twee perspoen te Edln-
b irg spreken over verafliMhgen, die zij
in de eXam<*n-co«miii.ssae \iilen orengen.
s middags ga ik naar de rbrt Wat de
oude man in zijn laatst»» bt-f over zich
2$rlf zerit bevalt me nirt, en ik heb ook
oen particulier schrijven van Michael ge
had'-’
Het gelaat vaa Jim w«d deelnemend ern
stig maar het bleef er «ven jeugdV om.
specuicerd heeft, dat de fortuin haar gceu-
gunstig gezind zou zün. Het Kabinet wl’
de weermacht behouden, zoo heeft Mr. Ruys
opnieuw verklaard: veranderingen sluit cLt
i echter niet uit en deze veranderingen rul
len gaan in de richting van vermindering
der m litare lasten. De Regeering hoopt op
een vruchtbare periode na deze militaire
crisis en wie zou het haar niet helpen wen-
schen!
j Over de gemeentelijke autonomie m ver
band met de financieele omstandigheden,
die vele gemeenten nopen bij het Ryk om
steun aan te kloppen, zal de wetgevende
macht „te eeniger tyd” kunnen spreken. De
vraag zal dan beantwoord dienen te worden
of deze autonomie, hoe kostelijk goed ook,
ia den tegenwoordigén vorm is te hundha-
,ven. Slippen we in dit verband aan, dat inr.
Fokker het origineele denkbeeld opperde,
om de dekkingwnaatregelen, welke door het
voteeren van nieuwe uitgaven door de vroe
de vaderen noodig waren, aan de goedkeu
ring van de belastingbetalende burgery te
laten onderwerpen, een gemeentelijk refe
rendum dus, waarbjj alleen de onmiddeiiyk
(m hun portemonnaie) belanghebbenden een
curateele zullen uitoefenen over de Ge
meenteraden, die mode door niet-belastir.g-
■betalers worden samengesteld. Velen zullen
zioh. Vermoeden we, over dit denkbeeld nog
eens éen nacht willen beraden!
Uit de rode van den Premier releveeren
wij nog, dat de Regeering hoopt, dat de her
ziening der Grondwet in eerste lezing nog
in deze periode zal kunnen worde
naan; door de afwezigheid van een
den (dr. Nolens?) bleef het werk
tyd liggen.
De Arbeidswet wordt ongewijzigd inge
voerd. Alleen, de 30 algemeene maatregelen
van bestuur, die voor de invoering noodig
zijn, kosten tyd. Wjj houden, onafhankelijk
van wat Washington besloot, onze 45-uren-
week en mocht eenige industrie dientenge
volge dreigen ten onder te gaan, dan geven
de veiligheidskleppen van de wet-Aalberse
de gelegenheid om ongelukken te voorko
men.
Ten slotte de socialisatie. De Premier zei
er heel weinig over. De vorige week zijn
de leden voor de te benoemen Staatscom
missie uitgenoodigd en Staatscommissies
(waarvan dezer dagen in de Kamer de voer
en nadeelen breed uitgemeten zijn) hebben
voor de Regeering dit gemak, dat zjj haar
ontheffen van de plicht over moeilijke
vraagstukken zich uit te laten. Prof. Van
Embden had in zyn weldoordachte rede
stof genoeg gegeven de geheele socialis
tische fractie was in actie de Regeering
verwees slechts naar de aanhangig gemaak
te duurtewet, welke vanzelf de noodige ge
gevens zou opleveren door de daarbjj
geopende gelegenheid tot onderzoek der
boeken over de trustvorming, welke dr.
Van Embden als een der bedenkelykste ver
schijnselen van de tegenwoordige productie
had gekenschetst. De vryz.-dem. afgevaar
digde verwachtte niet veel van een Staats
commissie wat niet vriéndelijk was te
genover zyn partyleider mr. Marchant,
wiens motie de Staatscommissie in het le
ven heeft geroepen en hij vreesde, dat de
versperring van concurrentie, welke de mo
nopolies in het leven riepen en waartegen
over de Regeering te passief blijft, de ar
beiders, die nu nog aan de zyde der Regee
ring staan, den revolutionnairen weg zullen
opdryven, gedreven door de socialisten, die
in plaats van op te wekken tot repareeren
van het mechanisme, tot breideling van het
kapitalisme (wat iedereen wil) een wan
daad tegen de beschaving plegen, door alle
onheil zelfs den oorlog op rekening
van het kapitalisme te stellen op die manier
de onmondige massa den moker in de hand
duwen om alles kapot te slaan, zonder dat
„H«Uo, Jim, hoe gaat het je? Je hebt
nuj in den luatsteu i’.jd veronachtzaïwnd
Eer. lange gewtilite, in het gewaad van
een geestelijke, stond op Hij was bezig
mei hert doorbladeren van een ingebonden
deel van de Punch; de glimlach, die
hij heb bekijken van een bijzonder amu
sant blad wan veroohonen, verhelderde nog
zijn gl uig<*oiioren jongensachtige Dekken
„Ik ben naar Bournemouth geweest met
mijn moeder, herinner je je daut i4?t meer?
Ik ben vanmorgen pas teruggenomen. Ik
dacht dat lik je zou vinden na je bezoek
aan f het ziekenhuis; maa- je bent laat
..Ja Ir heb daarna nog een bezoek ge-
brodfo., „antwoordde hij. „Ga. zitten: maar
som eerwt mee naar mijn h>l en ne^m een
sUgardx Je hebt, hoop U, geen naast?
,X), neen, de e.irnte uren niet, oischoon
he» l>onlerdaiyii.ond ie en Ik mij behoor
de voor te bereiden
„He lijkt in. zeer goeie oondlde ging
Durham voort tot Jim. „Wat bezit je toch
een energie, Jim; en wat mij zoo in
bcnalt ia dht die opgewektheid, nooit
slapt
„Doet ze dat niet? WeHnu, waar dient
dit ook toe?jlvtaar wat ik zeggen wil, jij
ziet er oen beetje vermoe®! uit
Ik heb Oen zwanen dag ge*ïad, Jim, en
ik veriang naar een trekje; kom mee
Durham had een kamer op de hereto ver
dieping, ver verwijderd van zijn spreek
kamer, een kamer, die Jim i Lorimer goed
kende, want hij stond op intiemen voe»
biet Durham, die veiftooM woe met zijn
nicht.
Ik lioop, dat je moeder boter f»?
beroej
ie vervolgde ketters, vaï-
anderen, de bescherming
“vl niet zouden genieten. Men nam
die daarheen gevlucht was, gevan-
>nderzocht of hij op de kerko'üke
bescherming aanspraak had. Het wa» het
begin van de verdwijning van het asylrecht
in zyn ouden vorm en beteekenis. En de
toenemende macht van de wereldlijke jus
titie werkte dit in de hand, doordat zij het
kerkelyke asylrecht rechtstreeks aantastte.
De eigenlijke oorzaak van dit verdwijnen
lag echter elders. In de Mozaïsche wetge
ving hebben we gezien, hoe het asylrecht
feitelyk eert correctief was tegen de abso
luutheid van het recht. Dit recht hiem te
weinig rekening met de oorzaken van het
misdrijf, met de omstandighedenwaaron
der het gepleegd werd en met het innerlijk
van den persoon van den misdadiger. Het
kende alleen absolute eischen. En ter ver
zachting van deze onrechtvaardige ge-
irengheid was het asylrecht noodig om de
•itelyk onschuldigen te beschermen. By de
ontwikkeling van het recht en de recht
spraak verloor het reöht dit absoluut ka
rakter en begon het zich meer aan te pas
sen, aan de behoeften van het werkelijke
leven. Daardoor werd langzamerhand een
vgrdediging van onschuldigen of van hen,
die door de toepassing van het recht te
zwaar getroffen zouden worden door de ‘n-
stelling van vrijplaatsen geheel overbodig.
En zoo verdween eindelijk dit asylrecht.
'laar om in een anderen vorm te herleven.
Want in den nieuweren tijd kennen we
het asylrecht alleen nog als een recht van
politieke vluchtelingen op bescherming te
gen de macht van hun vijanden of van den
staat tegen wien ze als oproerlingen m
verzet zijn gekomen. Dergeiijke vluchtelin
gen of politieke misdadigers worden in te-
genste.’ing met gewone misdadigers door
den eenen staat niet aan den anderen uit
geleverd. En vooral Engeland, de Vereenig-
de Staten en Zwitserland hebben deze
vluchtelingen steeds een wijkplaats gebo
den. Maar ook ons land was al in de 16de
eeuw een veilig asyl voor wie om hun mee-
ningen, politieke of godsdienstige begin
selen, vervolgd werden of wie als in de
16de eeuw b.v. de verdreven koning
Bohemen, voor hun vijanden de wjjk n
ten nemen.
Aan deze traditie is onze regeering trouw
gebleven. En zy is het, die den genezen
Duitschen keizer als politieken balling vei
ligheid binnen onze grenzen waarborgt.
Mr. K.
van algemeene begrootil»
Kamer van vijftig (de h®<
de het weinig eerbiedig h4q
len gaarne erkennen, dak
college nog bestaat en
van wet aan de beginsel»
toetst wordèn, de gelegen»
breken om ook hier de ati
algemeen te bezjen, wao»
Itfksche begroeting uiM
Ln wy voegen er dadeltfl
te betreuren zou zün, W
Kamer geen plaats zou n
voering als welke dr. Vod
ten beste heeft gegeven. J
De Keizer-quaestie beat
e.acht gevraagd. De heer 1
rfprak namens vele leden j
over de wijge, waarop pral
uitleveringsquaestie ter au
en voegde er aan toe, da*?
neer alle Ryksarchieven z^
zal kunnen gezegd worde®
ters geweest zyn van den1
Ier oorlogen. Ook wij zijn 1
o och ook al stond reeds i
II aan het uitbreken van
heeft gelijk de heer Vl
die ronduit zegt, d-*
narch als een der
de wereld, als een
beschouwt dan
by de aanvrage tot w
behubd van dezen niet geboden gast be be-
oordeelen en hierin overvpon «elfs
heer Van Kol, die rich zoo licht d
gevoel laat meesleepen, het terst
sentiment: ook hü, die de aanklacht
Entente tegen den .houthakker van
rongen” verpletterend acht, ke|irt
gering van onze Regeering J
leen van juridiscü) en natie
nternatiopaal standpunt. Gok de heer
Kol vreest voor de gevolgen van udtieve.
hy de, warme vriend der Entente
•ikt terug van een benoeming van rech-
ien aun-
graag Enge-
wra
mgeaorloofde oorlogpgebruik
t het den heer Van Kol. dut
ie hy voor zoo schuldig houdt, n
zal worden en hü pleitte daarc
--_1; retMbauk. wet
den VgièceiAond, over
m. Een w
doch die
niet rijp sch
Jeerenbrouck
.1 J_ze 1
meening gezegd. Wat de argumentatie
- ingsantwoord betreft, de Pre;
_jt men daarover verschillend
oordeeien, evenals zoo voegde de heer
Ruys er snedig aan toe over de oppor
tuniteit van een bespreking in het Parle
ment daarover in deze dagen. In het te
genwoordige stadium kon het niet op den
weg der Regeering liggen op de gemaakte
opmerkingen in te gaan. Slechts zei de Mi
nister, dat het antw oord der Regeering, dat
weloverwogen was, ingegeven was door de
plicht om objectief den weg van het recht
te volgen en hy voegde hieraan met nadruk
toe: het antwoord' der Regeering kon noch
kan een ander zyn.
Heel wat awakker was de tijdelijke Voor
zatter van den Ministerraad op het stuk der
defen&e. Juist was, dat de parlementaire
geschiedenis leert, dat dit een moeilijk punt
is voor ieder Kabinet; heeft men b.v. niet
tusschen 1905 en 1913 niet minder dan vi;i
mijiistors van Oorlog versleten? De Minis-
te#erkende het. het Kabinet was dn dit op-
zich „niet fortuinlyk" geweest. De uitdruk
king trof ons, want het is juist onze grief,
dat de Regeering, wetende, dat het militair
beleid een zwak punt is, er blijkbaar op ge
pen ixMtjo onruw.i|g.
Want Jim had al zijn nMumlijkeenergie
die zo»er uwt miOcc» volmaan zou zijn
geworden in een w»t de wtridl ..ruimeren
ain zijn Lf»on Glrovo-
zendini' gegeven. Hij had zo gevormd, ze
was he«4« de zijne; de vrucht en dj ar-
bral zijner hinten: en hot rtondjeeld ue
piaatH o'er U' ge'en aan den oen of ande
ren knoeier, watf hem ondrafgelijK.
„Je zegt, dat de mooier gpn. >od t»? zrf
Durham, die de<n kalmeerenden invloed van
zi n PMp v'oeWo.
„O. a. zij verkeert in wat men nooint
,.(>e x*de ijozon Ibei t'Je kont h'<r ^eetrt-
kraclrt. Wet mij verb'iat i«, «tot ulo haar
nvettoeri. dm-r ze hepcrit fc tot zu.k
nam irij mot opaeft
i wij spfuken h'd uit
vol belangptti indj maar
van
natiq
opnieuw de aan-
h Waal Malefüt
In leedwezen uit
[V»n Embden de
had gebracht
t later, wan-
geopend zün
de aanstich-
belUks>teu al-
Jeze meemng,
at. dat Wilkom
^n oorlog sdiuld
k Kol aanneemt,
»n gewezen mo-
misdadigera van
Ier geweten enz.
onto Regeering
Wvofing met de
gast bo be-
Ulfs bij den
M> licht door zijn
liet verstand het
'tt van de
an Ame-
s de we>
"7 gqed, niet al-
Uonaal, ook van
I L-.r Van
«w. vreest voor de gevolgen van uitlevering
ook hy de, warme vriend der
schrikt terug van een benoeming van
ters door de felste vijanden van den
geklaagde, ook Nj ziet niet graag 1
iand zich opwerpen als opperste wraakrue-
per over ongeoorloofde oorlogsgebruiken.
Wel ergert het den heer Van Kol. dat de
man, die hy voof zoo schuldig houdt, niet
berecht zal worden en hü pleitte daarom
voor een internationale rechtbank, welke,
ingevolge besluit van den Volkenbond, over
dezen man zal oordeelen. Een wensch. dien
velen zullen koesteren, doch die vooralsnog
voori inwilliging niet rjjp schijnt
Mr. Ruys de Beerenbrouck heeft kort en
krachtig over al deze beschouwingen zyn
meening gezegd. Wat de argumentatie va>.
het Regeeringsantwoord betreft, de Premier
erkende, dat men daarover verschillend kan
burcht om door vluchtelingen uit naburige
landen het aantal inwoners sneller te ver
meerderen. Evenals de tempels zoo be
schermden ook later de adelaars der Ro-
meinsche legioenen en de standbeelden der
keizers voor oogewblikkelyk geweld. Van de
heidensche tempels ging tydens Konstantin
de Groote het asylrecht op de christelyxd
kerken over, later zelfs op de woningen
van bisschoppen en geestelijken, op kloos
ters, hospitalen enz.
Blijkbaar werd echter de uitwerking er
van een gevaar, doordat zy aan miodaxugerj
te gemakkelijk straffeloosheid waarborgde.
En de pausen Benedictus XIII, Greorgius
XIV en anderen bepaalden, dat zeker zwa
re misdadigers, als straatroovers, moorde
naars, dieven van beroep, kerkenschenders,
door de inquisitie vervolgde ketters, vri
sohe munters en anderen, de beschermd
nu ieder, die
gen en on
bescherm»
i geniet
tevlucht