ON
14
Woensdag 18 Februari 1920.
No. 14241
id!
HSrïevfWS er- ^k.cL“vextexxtle',bleud. voor Q-OAxd.su exx Oxxxstxslceaa..
egeltjes.
I! Trouwen!!
luiakamermeubelen
inenkavten. Spiegeli
At,Eikenhouten Bul-
Clubfauteuils, Zijden
ten, Leerameuble-
•Men, Wollen- en
tatraasen, enz enz.
IPJE8UV 20
DOE JONGELUI
ESPLANNEN
bȟ,o.b. deSdiiekade
Telefoon 12800.
It
el
id
Feuilleton.
STËO
TER
ROSS DURHAM.
s®nt. iow
- Gouda.
De Vlaamsche Beweging.
4
VERSCHIJNT DAGELIJKS
1—4 r«4a fltt, >Uu r«<«l m«r t>M.
Administratie: Telef. Intere. U.
Redactie: Telef. Interc. 545.
»7S 27
28
dat «ij
DA.
nwuw
HÖOFDfifH k V I i.
Mevrouw Durham „oetvaaft*.
Urn
Adv»rt»ntiin kunnen worden ingMood^n doer tuaachenkomM van aoliedo Beekhen-
delaren, Advertentiebureaus ca onae Agente».
OOP.
abonnementen op
igenomen door
l, Zijdeweg 71
953
76
DAVID LYALL
Geautherieeerde Verteltag
vaa Mevr. J. P. WBSSELINK-v. ROSSUM.
(Wml: vmMm.)
Gewone advertentiën en ingoconden mededeelingen by contract tot «eer geredu
ceerd en prij». Groote lettere en randen worden berekend naar plaatsruimte.
INGEZONDEN MEDEDEELINGRN:
Op de voorpagina 60 hooger.
X V E E N.
abonnementen op
genomen door
BOOM,
Waddinxveen.
Neer het Eegdmih
JruHcertf
xw oodda.
liOllDSCHE COURANT
BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt.
Franco per post per kwartaal ƒ2.75, met Zondagsblad ƒ3.40.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons BureauMarkt 31, GOUDA,
bij onze agenten, den boekhandel en de postkantoren.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den baaorgkring)
15 regels ƒ1.05, eiken regèl meer ƒ0.20. Van buiten Gouda en den bezorgkring: 15
regels 1.30, elke regel meer 0.25. Advertentiën van publieke vermakelijkheden
12'/z cent per regel. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20 by «lag op den prijs?'
te «tfn. We moeten ons dus tevreden stel
len met hetgeen de Franache en Engel «dm
bladen wier correspondenten natuurlijk
ieder die met de conferentie iets heeft uit
te staan o inzwemt en, aan de weet kunnen
komen. Uit een bericht van het Journal des
Débat» ibljjkt, dat de macht van den Sultan
al mag hij dan ook te Konstantinopel blij
ven, r.óó «al widen gefnuikt, dat men aan
de DardaneUen geen laat van hem onder
vindt. De Turksdhe zaken zullen aldus ge
regeld worden, verneemt het blad, dat geen
Turksche soldaat meer in Europa zal zijn,
noch aan de kust van Klein-Azië, want in
deo» streken zullen contingenten van de ge
allieerden komen. Ten overvloede krijgt
Konslantinopel een intergcallieeide bezet
ting. De Sultan zal een lijfwacht mogen
houden.
j van
volgens het-
ver-
De kwestie betreffende de berechting der
schuldigen wondt in de Diutache pers druk
besproken. De meeste bladen vinden, by de
bespreking van de nieuwe nota der entente,
dat men in d« ententelanden verstand.ger
is geworden. zy het dan ook uit eigen be
lang. De rwhtsche pers echter i» even
schep in het veroordeelen van de n.euwe
nota als van de eerste.
De Vownsche Zeitung zegt, dat deze op
lossing van het uitleveringsvraagstuk nog
geen reden geeft onj lirid tij juichen, liet
geval zal geheel van de baan zyn, als het
tecietent „de Kéiune
•B.». Veresnigtog-
teunle beengvao
Dzn, voor de Ver-
xfeni
rij geregeld U)U«
ontvangen van ver-
vennakeMj kherfen
ze agenda te
Bovenstaande is, zooals reeds opgemerkl
eigenlyk het eenig fe.teljjk nieuw®. Overi
gens moeten we ons contenteereu met
persstemmen en vage geruchten. Behalve
dat we kennis hebben mogen nemen van de
te Londen opgestelde nota’s aan Duitsch-
land en Nederland, .blijven de besprekingen
vrijwel in ’t duister gehuld. Het gisteren'
aan den Draadloozen Drenst verstrekte
communiqué was al even weinig zeggend als
dergelyke officieele mededeelingen plegen
fijn.
Deze mudedeeimg betoekont geen oaiuul-
ling, .Vbderandu standpunt (heuerrue vaa
Uiesnencea» .zooala by m de hamer kueit
verklaunl) was bekend, dat Lloyd ueorge
toenadering tot Rusland zoekt, wrat mee
ook sa dat Nitti zich by Lloyd Geoige sou
aansluiten wa* gezien de stroomtngea ia
Italië, eveneens te verwachten.
Ook ten aanzien van Witeon s nota inzake
«ie Adriatiache kwestie en het antwoord der
geallieerden, aweeft nog veel in ’t du.ster.
Voigens de Matin zou het oorapronsciyk
antwoord aan Wilaon gewyzjgd en mschik-
kolyiker gemaakt zyn en sou het nog met
Washington zyn gestuurd. Daar worut,
naai- keuter verzekert, i» het Witte Hut»
beslist ontkend, dat Wdaon gedreigd keeA
het verdrag van Versailles en het Araeri
kaansuh-l' ransche verdrag uit den Senaat
terug te trekken, Indian de AdriatiMihs
kwestie geregeld werd zonder dat de Var-
eenigde Staten geraadpleegd werden.
De Franache bladen meenden intusscheai
reeds lat door deze bedreiging de poi t.eka
atmosfeer gulwel gewyzigd waa
In verband met Wilsons weder optreden
op het wereldtooneel, zeide Lord Curwa ia
een vergadering te Londen oa dat Ame
rika zyn moeilijkheden heeft al» Lid vaa
de groote broederschap van natie». Hy wil
de geen enkel wxxrrxi zeggen, dat deze mo»i-
lytaheden gr outer zou kunnen maken. Niete
«hi belreurenawaardiger zyn dan dat juist
op dit oogenbluk Amerika zijn invloed zou
onttrekken aan den bond van natie». D»
wereld verwacht van Amerika den prikkel
van nieuwe denkbeelden en de Inspiratie tol
de houge idealen, welke het aan Eut opa
lieeft weten mede t® deelen. Amrika heeft
aan den oorlog deelgenomen, mot alleen
door het zenden van soldaten, matrozen en
kanonnen, maar door het venheffen van du
moreelen standaard. De minister »prak de
hoop uit, dat Groot-Brittanmë zou kunnen
voortguan met beaiebng te putten uit J»ze
denkbeelden en dat er niete zou voorvallen,
wat Amerika zou verhinderen zich b|j
Groot-Bnttanmë en de andere Geallieerden
te voegen ter vervulling van de overweldi
gende taak van het herstel van den vrede
en van het evenwicht van de wereld.
De Vlaamsohe socialist Eekelere inter-
nunpeerde, waarop een heftige woorden-
wiesoLng tuusehen de Vlaamsche en Waai-
sche socialisten volgde. Hubin kwam daar
na voor den dag met de bekende motto’a
waarmede do inschrijving tot ondersteuning
van het gezin van den activist Haineaux
vergezeld ging. Hij haalde er verecheidene
aan uit „Ons Vaderland”, ziooals „Zoo noo-
dig Nederlandsch”, „Nooit Waalsch".
Toen preker daarop minister Poullet
verweet dat deze den student Davida, die
op een vergadering had gezegd, dat de re-
geering in de gevangenis behoorde te zit
ten, na. die rede de hand heeft gedrukt, ont
stond opnieuw een hevig tumult, temidden
waarvan minister Vanclervelde opstonu en
verklaarde: „Poullet ia de loyaliteit in par-
eoon.”
De Hxhalistische afgevaardigde Trociet:
„Laat Hubin eerst uitsproken, alvorens g|j
incidenten uitlokt.”
Minister Vandervelde: „Ik ben gewoon
mijn meening te zeggen en hen, die naast
my staan te verdedigen.”
Hubin vervolgde: „Voor de toonaange
vende kringen m Nedèrland zijn wij nog
steeds de rebellen van 1830." Spreker ver
wijt Van Cauwelaert, dat hij medewerkt
aan eer te Den Haag verschijnend oigaan,
dat Groot-Nederlandsche propaganda heeft
gevoerd. „Ieder verdient zyn brood, zooa's
het hem goeddunkt”, zeide Hubin, waarop
een hevig protest van de rechterzijde volg
de. Hubin ging verder: „Wanneer wy van
Orangisten spreken, trachten sommigen een
parallel te trekken tusschen de werkelijke
en openbare actie van verschillende Be.gen
voor een vereemging met Frankrijk. Hy
stelde tegenover de Franschen en Belgen, die
voor dezelfde zaak zyn gesneuveld, de uit
harden, die Nederland in den oorlog ver
diend heeft. Delacroix verzocht den inter-
pellajit Hubin geen vreemde regeering te
betrekken in de besprekingen over de Bel
gische aangelegenheden.
Hubin vervoegde: Kunnen wy vergeten,
dat koningin Wilhelmina een telegram van
gelukwenschen heeft gezonden aan Von
Bissing by de vervlaamsching van de Gent-
sche Hoogeschool (Deze voorstelling ;s
onjuist. Red.)
Delacroix protesteerde. Hubin ging voort:
Maandenlang heeft Nederland zand en
y? eeae erb-ntenia wenscht, itu acfft dient
ie nemen. We stemmen ih h»t liuwelija toe,
obvhoon het ons, vooral mi], meor Koet
dan je nou zult begrijpen Waarsohijndjk
zal het mijn dood gaan vernaasteu on nwjn
man zal beslist onbroottbaar achterbil] v on.
Maar wij zouden je zeRzuchJg besluit nl-I
In dien w^g wil'.eu staan Ik moet open-
hiaa-tig zijn. Ross, |e zelfzucht heelt dotni-
nee Knox en mij buitengewoon pijnlijkge-
trofien. Maar ik wensoh er niet verder over
te’ Spreken. Wat ik wensch te zeggen is,
dat, ■mdien wij ome toestemming geven,
van Agnes te scheiden op het oogenoii.r.
dat wij haar -iet moest noodig haaben, wij
ons het recht voorbehouden, alles te rege-
,en, zooais wij dat gescluKt atoht*n. Dat ts
ecine kwe-he, waarmee je lioegenaamd niets
te maken heMj
.Heid goed!,' zeide Dvrnaj», heel gjedwee
voor zijn doen; ,.4k stem toe en Uc dank
u <.eer. Waar is Agftes?’i*
Lk Weet het niet Wij hadden nog al een
pijnlijke scène Ik heb ikuir nog nooit zoo
in ópstond gezien. 11c kon nt°t nalaten te
gel haflr om te zeggen, toen hij mij later
kwmn kalmeeren, dat Lk noch voor haar,
noch voor jou in de toekomst eenugtoKans
op geluk vsrwa-oht. Jelui heft beiden een
hahl hwt; eerst als je in den vuuroven
•g-louterd zult zijn, zal je hel mtesMiten
ixigrup®»-'’
Ik wil nu niet langer bHjiven. urt vrees
u to vermoe’en,zehfo Durham Ik kan
do bijzonderheden met dominee Knox be-
sprei'cen De ben u .zeer erkentelijk boop,
dat u, zonder dat üc het zeg, w vao over
tuigd zult zijn, dat ik mijn b**4 «al doen
maken.
Bureaa: MARKTSf, GOUDA.
grint laten pasaeeren, dat diende voor de
loopgraven, van waaruit onze soldaten wer
den 'loodgesdhoten.
Hier kwam minister Delacroix tegen op.
Hij zeide: Ik vertrouw, 4&I de Kamer het
met my eens is, wanneer ik met kracht
protesteer tegen de woorden van Hubin.
(Luid applaus, voornamelijk van de rech
terzijde.) De voorzitter verzocht den inter
pellate. om voorzichtigheid in kwesties, die
het buitenland raken.
Hubin citeerde daarop «en verslag
de Antwenpschê ,JHétropole", volgens
welk Antwerpen op een activistische
gadering een „Groot Nedlrland” zou aijn
geëischt, doch Delacroix noemde dat vei-
alag onjuist.
Hubin eindigde met te vragen, wat de
regeering denkt te doen tegen de agitaties
die het land tot separatisme brengen.
De debatten over de interpellatie en het
antwoord der regeering Jpmen later aan de
orde.
Vervolgens kreeg Van Cauwelaert het
woord voor een persoonlijk feit Hy ver
klaarde correspondent te zijn van de
„Haagsche Post”, doch wees er op, dat in
dit blad zeer verschillende meenmgen tot
uiting komen, en dat Jean Herbette de Pa-
rysche correspondent is. Hij protesteerde
tegen de situatie van Hubin, dat hij door dit
correspondentschap op oneervolle wyze geid
zou verdienen.
Tenslotte legde Delacroix eyn korte ver
klaring af, waarin h|j «ieh aansloot bij de
woorden van den voorzitter, die gewezen
heeft op het gevaar, zich onder de huidige
omstandigheden onvoorzichtig tegenover
de vreemde mogendheden uit te laten. De
minister-president vervolgde:
Wy zullen u spoedig in kennis stellen
met het resultaat der Nederlandsch-Belgi
sche onderhandelingen, die van beide zijden
op loyale wijze weiden gevoerd. Onder deze
omstandigheden meen ik, de ware gevoelens
van deze Kamer te vertolken, door te zeg
gen, dat wy, ondanks zekere verschillen,
die zich in den loop van den oorlog nebben
voorgedaan, in den grond volkomen eens
gezind zijn met onze Noordelijke en Zuid<-
lijke naburen.
Deze verklaring werd door het meeren
deel der kamerleden, van byna alle par
tijen, toegejuicht.
«ng. van Hampstead naar Harley street, om
een bezoek te iuvbgen aan liaar pas-ge-
troirwde nicht. Het was «Met liaar eerste
bezoek aan liet buis van heu utururg. iserst
was zij van piau geweest hare ervaring
en Kliudigiüe'len te zijner bcHoteKlting te
skllen, (Mivlat het liaro meening was, dat
dr man. neg geborw mwst wonbMv, Ulo
alleen en met taioces oen huia kon be«tte-
r<n Zij Iwul/gelioept hem eemgszfn-i «o
kunnen bemoederen. zooa.H zij bet in me-
nl-g vertrouwebjk gosprd» Ji*4| mdbmo vrien
dinnen uUdnikte, maar Ihiriuun wa^eemet
oi> ingeipaai).. En toen zij hem duidelijk
|.a<l gemaakt, dat hij zijn leven met Ui de
go«k- riohting leidde, had hij de vrijheid
genomen, haar duidelijk te maken, <lat hij
be'. ter wille van huw niet kon wiimae-
ren Toen wa« er een stijWid van meer
blijvende® aard nastaan, den dfe. welke
nu en dan onbKond Fi <te pustonen van
nare schoonzoons, waar zij lw< Uatete
woonl wensChte to heblxvi. flare »uMer,
mevrouw Knox, )>ad uitvoerig geoonreven
over >ie wiitekeuHge mattier, waarop Dur
ham zijn met Ket huwelij.T had door
gedreven. Rij bid dien oik «toorgedrêven
waar M betrof de inzegening in defcwrk;
«ij waren getrouwl in tegenwoordlgheel
van een jsww vrtendfntten in <ten salon
van de mute pastorie. Jbn ixwttner w»«
bnAls jonker Mliar olwboon mevrouw ix>-
rimer de wijze, waarip bet huwSijk wao
voltrokken, af keurde, zou «Ij niet t*ug-
Hchrikke-» voor haar phöht, die hierin b».
stood, de jong? vrouw (kutelijK op te zoe
ken en haar hulp aan te biadau. fcvMen «ij
.n moêkijr^irid mocht «ij® Da» uj bot
morilijk xou hebben, teieraan torijtekte me
vrouw Lorbuer ntet, ofechoon door Agure
Duriuun nog gereu kou wocUeu.
iu <teze cAmuuwxs kwam «ij li Har.ey-
HuKt-t en bokte nun de grobn gevertle iiaur
De jonge .'Miiioltoite vrouw iuw nel vrién
delijks genot, (ito auuert uljf jaren bij Uur-
nam in dronMc was geweest «ij w«* op
verzoek van dokter Aguiua van i*ort)>av«i
tjiuir Londen gegaan) Kende imwrouw’Dn-
runer natuurlijk boel goed. Zij kwtte alle
lAmlie lx trekkingen eu ImmI ongetwijfeld
b«K <Mj£tn nmening over lum. Maar T<ur.
hun. had haar goed opgeteid; haar optet».
den ad® <te <h«u> wao volmaakt Ik nw
een beetje vroeg goxomen, Annia «ebte
mevrouw LtHimer óp eone manier, die oij
de gfJ.gwiheid behoorde.Zijluid ntete bij.
«ondeiw op dn d uu-tlxxte aan te merken,
ofstdtoon zij (te mauw w'Aar>p itea» haar
opondeeft. aÏKeunte en <ia| 'op dto wijxei*
hear hute niet zon hebben toegeatawk. „Ma.
vrouw Durtuuu zaA vauteag we^ wat
Duwocbag zijn. Hoe maakt sij net, m
ai ve<4 bezoek gnwuesty
,,N*vn. nwprouw, het ia oor nog riTOeg,
mag Lady W.uhara fe jut® varcroMtea.
„O, l^uh Wickham «ei mevrouw Lort
roer, naar beiworw ouder dm indruk Zij
Im-zm dten eeriavd voor *w® «tel, dtentwter
wttepgpvoed pentooa moet voeten.
,.Je hoeft me niet aan te dienen. Annie
|k weet den weg naar den eaion.
„Mtoenhfen vind mevrouw du nltgood,
daiMrom «a| ik toch maar iumvt nov*® gaan.
zei Attote eerliedtE-maar betdtot
Hij ging naaf do deur. £ij wikte nero
graag torughoufien om nog vele vragen te
doeit, maar not was au het beate, zich te
nouden., also! zij geheel uitgoput waa Zij
U t hom (fe deur sluiten eü trok toon «e-
miwaditig aan de bel- Hot dienstmeisje,
dut kwam aanloopen, ontmoette DurHun op
de trap.
„Waar is juïrouw Ague»?
in hare kaïner. mijnheer; zal ik Mary
sturen om haar te roepen? Ik moe» nu
naar mevrouw.
„Neen, dank je, |i zal naar haar toe
gaan.''
Hij keerde terug en liep de tweede
trap op. En daar vond W) Agnes; zij zat
op de lage vensterbauK von het raam op
het porteai.; maanlicht viel op nare na
ren Hij ooog zich over baar neen en druK-
to haar tegen zijn hort-
„Haal een doek lieveling en kom m®e
uaar buiten, tk stik te dH hu», fk «ou
waarlijk iete wwnnop«gs ‘Kunnen doen. Kom
gauw! e
Zij da&to een snik en. kiemde zi«h te-
gen hem aan. zoodot hij voelde,
beefde.
Een paar minuten later rftopen zij <te
trap af als twee kinderen, dto straf poog
den te ontioopen en pui gertikk^j waren;
toen -zij den uitgeetnökt»® hemel med (te sfer-
ron boven zich luukten.
24)
Ik wensch niet gïwpaard te worrlin,
Kom zeide zij op ijstouden toon. in
dien gij en Agnesi tot deze onbo:amelijke
naast besloten zijt, zonxtefl eenig respect
voor de getvwflens van een ander, wil ik
in elk geval dat voorbeeld niet volgen.
.11 aar oom en ik weten wat wij aan
haar en on» zeif verplicht zijn. Wij ziurjen
«n behoorlijke finwdijkéw-egwAqg ïn de
kerk hebben
..Niet in de kerk, mevrouw Knox zeide
Ltoiham driftig. „Ik waarschuw u, dat als
u het doet, ik met Agpe» zal wegloopen.
Op mijn woord dat zal jk doen
Hij grimlachte terwijl hij sprak’,
ukttwle wat hij zeide.
Zij keek met groote strengheid naar h«m
op, en haar mond verhandde «ich tot de
largo dnnop lijn, due hij «»oh herinnerde
»1» de vrees van zijn jongBnsjame-n.
„Je verbeeld |e, dat je eetu groot man
'bent sedert je te Londen woont. Roes. Ik
nooit gehouden van fen gewit, dien
le W* getoond; maar je zult begrijpen,
*»t je hier ntete ander» Hsn» dan Roar Dor
en dat je de portie v»n hen, metwl» om Agnee gelukkig
Mrounr James Lorfaxr reed in een ge
baart (XMipê’tr,. (tot «r onbwtopaijk uit
Rumoerige zitting der Belgische Kamer Aanval op Nederland De
lacroix over de Nederlantfsch-Belgische onderhandelingen. - De besprekin
gen te Londen. - De macht van den Sultan beperkt. - Smyrna wordt niet
Grieksch Wilson’s nota De vervolging der oorlogsmisdadigers
Bauer noemt het verdrag onuitvoerbaar Economische toenadering tot
Rusland.
ONS OVERZICHT.
Aan den internationalen politikken he
mel was het gisteren betrekkelyk kalm, er
heerschte een stilte, die herinnert aan de
oogenblikken tusschen twee onweersbuien,
wanneer het rommelen van de aftrekkende
bui «acht wegsterft en de grauwe wolken
zich reeds weer dreigend samenpakken. In
hooidzaak hielden de bladen ziöh gisteren
bezig met nabetrachtingen, beschouwingen
over de nota aan Duitachland, Wilson’s her
leefde activiteit, etc. Het meest sensatio-
neele n.euws komt ditmaal uit België, waar
in de Kamer heftige tooneelen hebben
jilaatis gehad, nabuurlyk, zouden we byna
zeggen, naar aanleiding van de Vlaamsche
beweging. De activisten zyn buitengewoon
betdryv g, hun blad Ons Vaderland bevat
dagelijks staaltjes over de achteruitzetting
der Vlamingen. Nu was er al geruimen tyd
geleden een interpellatie van den sociaal
democraat Hubin, afgevaardigde voor Hoey,
over de Vlaamsahe beweging aangekon-
uigid, de pers had daaraan de noodige aan
dacht gewijd, zoodat de interesse van het
pulbliek gewekt en de belangstelling op de
tribunes buitengewoon groot was, toen de
interpellatie gisteren aan de orde kwam.
Hubin ging het ontstaan der Vlaamsche
frontparty na, herinnerde aan de rede van
Borms te Keulen, waarin de wensch te ken
nen werd gegeven dat de Duitsche troepen
het Belgische leger van de geallieerden
zouden scheiden, noemde verschillende na
men van activisten, waarna hij er op wees,
dat „toen Duitaöhland was verslagen” al
dus spreker, „de activistische propaganda
terstond een nieuwen vorm aannam. In
plaats van Pan-Germaansch werd men Pan-
Nederlandsch. Hubin las een brief voor van
den directeur der Duitsche school te Ant
werpen Gaster, waarin deze er op aan
dringt, dat de meeste activisten zich naar
Nederland zielen begeren om daar in con
tact te blijven met de Duitschers.
Hüb'n verweet Van Cauwelaert, dal hy
nooit tegen een der activisten had opge
treden. „De Vlamingen”, vervolgde spre
ker, „maken misbruik van den toestand door
Vlaanderen als martelaar voor te stelle®,
terwy'l het verschil in situatie tusschen de
Vlamingen en de Walen slechts voortkomt
uit het verschil dat tusschen alle industri-
eele en landbouwstreken in Europa be
slaat.”
De Engetedhe regeeripg heeft aan admi
raal Robeck, den commissaris voor Enge
land te Konstantinopel, opdracht gegeven
om aldaar bekend te maken, dat de Geal
lieerden besloten hebben, dat Konstantino-
ped aan Turkye zal blyven behooren. Hy
zal er echter de waarschuwing aan toevoe
gen, dat in geval de Armeniërs nog langer
vervolgd worden, het verdrag nog zal ge-
wjjzigd worden.
Reeds werd gemeld, dat Venizeloa er by
de Groote Drie op heeft aangedrongen
Smyrna aan Gricikenland toe te wijzen.
Juist dezer dagen i» het rapport v»n le
entente-commissie welke een onderzoek
heeft ingesteld naar de toestand In Smyrna
en omstreken, verschenen, waaruit blijkt,
dat de Grieken zich in afwachting van
nadere goedkeuring van den Óppersten
Raad zich te Smyrna reeds al» heer en
meester gedragen. De goedkeuring kon hun
wel eens worden onthouden, want de com
missie noemt een toewyzing van Smyrna
en omstreken aan het gezag van Athene
vodkomen in stryd met het grondbeginsel
van het recht der nationaliteiten en het
ze 1 fbestemnungsrecht
De commissie stelt voor Smyrna door al ie
of eer. deel der Grieksche troepen te loen
ontruimen, van Turkije reorganisatie der
gendarmerie te eischen, eto
De Times, hoewel dicht by de nieuwsbron
gevestigd, klaagt over het achaar.cuw
nieuws dat het zyn lezers betreffende <.c
onderirandelingen kan voorzetten. De bo-
sprek'ngen van den Oppersten Raad zyn in
een waas gehuld, waardoor het met du.oe-
lyk is, welke ontwikkeling de zaken nemen.
Vooraf is dit het geval met het vraagstuk
«Ier houding van de geallieerden ten opz.ch-
te van Sovjet-Rusland. Er moet nauwe ver
standhouding bestaan tusschen Lloyd Geor
ge en Nitti, die zouden willen aansturen op
uitbreiding der betrekkingen met bolsje
wistisch Rusland, waartoe Miller and n.et
zou willen medewerken-
