L C. COSIJN - in Assurantiën - GOUBÜ.
Concurreerende Verhuizing
Wijtenliurg's tabak
CHR. KEET,
I
FEITEN SPREKEN
HEERENHUIS met tuin
Het beste adres I C°ncur~
örttter vakkundige leiding.
Tapijten - Vitrages - Bedden
t
VAN DANfZIG, Makelaar.
De crisis der geallieerden.
KEUZE, MODERNITEIT,
KWALITEITen PRIJZEN
Rotterdam,
Sluit ALLE verzekeringen voor
particulieren, handel, scheepvaart
en industrie.
Terrazzo-, Houtgraniet- en Betonvloeren,
Granietgootsteenen en Aanrechtbladen
POMS, Ridder van Catsweg II
Gouda.
Firma VERMIJ en BIJL, GOUDA.
ROOKT
VISSER's
Markt 3 en 4,
Gouda.
VISSER's
VISSER's
Fabr. P. VISSER,
Tweede Blad.
Rectasseeren.
Za
EN SP
HET 13 GEEN TOEVAL, DAT
EEN IEDER, DIE ONZE GROOTE
SPECIAALZAKEN KENT EN ONZE
AANBIEDINGEN VERGELIJKT
WAT BETREFT
NIET HETGEEN ELDERS GEBOOEN
WORDT, STEEDS BIJ ONS ZUNE
INKOOPEN DOET
gabardine
ostuum
paletot c
PRIMA LAKEN
COSTUUM
PRIMA LAKEN
lM*2 T»l»loon No. 81.
1999
30
WIJDSTRAAT, 642 Teleph. 473, 22 GOUDA
TE KOOF.
Vraagt prlja.
voor
C_ biJ M9 40
la klat Vloaran.
Gaan namaak.
FOTO-SCHETSEN
Fa. W. v. ZANEN - 20 O.-Haven
NIEUWE HAVEN 63-66. Stalling an Ramlte VEST.
merk „De Herder".
Rhe umatiebolie
ongeëvenaard in wer
king, geneest de hevig
ste Rheumatlek, Spit,
Ischias, Splerverrek-
kingen.
Laat U geen namaak ver-
koopen. Prija I 1.4S p. flacon.
Voor onvermogenden gra
te bekomen bij den fabrikai
L'.iovme sorteering KARPETTEN in alle soorten tegen scherp
concurreerende prijzen.
ROODZWART KARPETTEN 3 x 4 vanaf f 13 90
?anaU 17 90 ARPETTKN' Pe'^he
<in meer fkn 30 -
LANCASTER GORDIJNEN, prima kwaliteit lancaster met
mooie franje vanaf 3.90.
Belize LINNEN ROLGORDIJNEN, in alle prijzen
TAPIS BELGE KARPETTEN vanaf f 10.90.
Prachtige SERREMATTEN, 2 X 3, vanaf f 2.90.
(Stevens fabrikaat) 1.79 per el.
tOCOSMATJES vanaf 98 cent per stuk
VI™£G.ES rVe" fnder rand' dubbele bl'eedte< «maf 59 cent
tot de allerfijnste soorten toe.
vv Meer dan 80 verschillende dessins voorradig
rachtvolle AXMINSTERS voor vaste kleeden, de allermooiste
Engelsche kwaliteiten vanaf 4.90 per el
Prima VELVETLOOPERS 4.90 per el
Prachtvolle, jjzersterke TAPIJTLOOPERS. niet met panier ket
ting of inslag, 1.28 per el. Ket
Zeer zwaar gekeperde KOEHAARLOOPERS, buitengewoon
voordeelig, voor 2.08 per el. "unengewoon
T APISTRY voor vaste Sleeden f 2.78 Der el
v"naf iw
B®Ustellen, compleet 2 pers. vanaf 23.80.
2 pens. Kapokmatrassen vanaf se.
WIJ VERWEKKEN UITSLUITEND PRIMA
ONVERMENGDE JAVAKAPOK.
kim SERCE!PLVMr °Vel'mrdiinen M.SOpe, el.
i "ma SERGE voor overgordijnen 169 nee »l
Zeer zware PLUCHETTE, alle kleuren «k f,
VEEREN BEOSTELLEN prima tijk an vaaran vanaf 70 Bid par stal
- Persoons WOLLEN PANTASIEDEKENS vanaf M l <10
persoons GESTIKTE DEKENS vanaf f 12 90
MOLTON DEKENS vanaf ƒ1.59.
Prachtvolle TAFELKLEEDEN voor de woonkamer 8.SO
Boat Uw voardaal, daar bij ona prij,opgaaf t. vragan
•'varani Uw inkoapan ta daan. 1947 iso
Zie Etalage. Zla Etalage
Kiespij npoeder> I
genezon binnen half uur j
dehevig8te kiespijn, tand
pijn, aangeaichtspijn.
Het laten trekken der
kiezen wordt overbodig.
Prijs 70 cent per
doosje.
T«l. Intarc. 418.
Tal. Intaro. 570.
Wormpoeders
verdrijven de wormen j
zeker en snel.
Wat wormen veroor
zaken (en bijna elkeen
heeft wormen) wordt
niet bedacht.
Prijs 40 cent per
doosje.
Verkrijgbaar ie Gouda bij ANTON COOPS
Wijdalraat; S. H. v. LOON, Markt 6; te
Oudewater bij Wed. E. v. n. BRUGGEN en
DERSMr^H^.Bn<,0,! ''R
Ëmmer-Ërfach.veen (Dr.)
4
ZATERDAG. 10 APRIL 11)20.
icht: ftn d e r w y s en
wel hehl wat veran-
m. Niet vobr niets heet
Het ia nu eenmaal moeilijker om op te
bouwen dan af te breken. De geschiedenis
van den laatsten tfjcl doet ons de waarheid
van de aigemoone opmerking wel ter dege
gevoelen. De oorlog was de grootste sloo-
per; in korten t(jd werd vernietigd wat
eeuwen van beschaving hadden tot stand
gebracht. De vrede staat nu voor de groote
taak van den wederopbouw. Maatschappe
lijke en individueel® opbouw. Wie denkt by
het laatste niet aan het liefdewerk voor de
Oostenrijksche kinderen, en wie krijgt dan
niet dat noodlottig-cynische gevoel over
zich van: „eerst tracht de halve Wereld ze
uit te hongeren en als dat byna gelukt is,
wil men het weer goed maken." YVel is het
een wreede les, die de nieuwste historie ons
geeft.
Toen kort geleden te Parys een keur van
mannen der wetenschap was byeengekomen
ter bespreking van de volkflbondplannen,
toen werd op zoo juiste wyze door een dei-
besten onder hen betoogd, dat niet van bo
venaf aan de menschheid een nieuwe orde
kon worden opgelegd, maar dat het indivi
du zelf in de eerste plaats moest worden
hei-vormd. Zoo ryst naast, ja boven de
groote vraag der wereldhervorming het pro
bleem: de mensch.
Het is nu nog maar pas honderd jaar
geleden, dat de vorming van den mensch
slechts op zeer gebrekkige wyze werd ter
hand genomen. Onderwijs en armenzorg,
het een voor de jongsten en het ander voor
de pariah's der samenleving, waren de eeni-
ge takken van staatszorg die de behartiging
van de individueele vorming ten doel had
den. Het onderwijs het meeat, hoewel ook
dat nog gebrekkig was en zich niet grondde
op kennis van lie menschelyke ziel. De ar
menzorg het minst, daar het slechts ter af
wering fier al w kwade gevolgen van hon
gersnood en arnmede bedoeld was. Van een
bewusten opbouw^van bet wegnemen der
individueele en socmte^porzaken der armoe
de, was toen geen spi
In dit beiderlei opzicht:
armenzorg is er
derd in het staatsleven,
de twintigste eeuw de „eeuw van het kind
Niet zonder doel is de Armenwet in 1912
aldus veranderd, dat ook kan worden inge
grepen, wanneer nog niet «ludclyk de hon
gerdood dreigt.
Men zegge niet: ge zoekt verband, waar
geen verband bestaat. Want is niet de
grondtoon van dit streven der twintigste
eeuw in beide richtingen studie van vor-
H uf ming, opbouw tot volwaardige mensch en
Nu de hervormingen, die onze maatschap
pij op het gebied van onderwijs en armen
zorg heeft ondervonden, heeft de persoon
van den mensch nog op een ander punt de
aandacht va,n de gemeenschap getrokken.
De opkomst van de statistische waarneming
en andere onderzoekingen hadden aange
toond, dat tie staatszaak ten opzichte van
tl en misdadigen mensch slechts
gebrekkig en onvolmaakt mocht heeten,
indien deze zich beperkte tot straf, waar
onrecht was begaan. De statistiek leerde
en het getal der misdaden en misdadigers
legde eenig zy het oppervlakkig
verband tusschen andere sociale verschijn
selen, en deze getallen. De onderzoekingen
van misdadigerstypen en van misdadigers-
complexen lejplen verband tusschen het
lichaam van den mensch en zy'ne neiging
tot misdadigheid, tusschen het milieu waar
in hy leefde tot zijne vergrijpen togen
's lands wetten.
Het besef ontwaakte, flat straf niet doel,
maar middel moest zyn. Niet enkel bedoe
len moest vergelding van het gepleegde
feit, maar ook en vooral beïnvloeding ten
goede van de persoon.
Het lot van hen, die, half gebroken, ont
wend aan alle maatschappelijk verkeer, hun
strafoord verlieten, trok de aandacht van
particulieren, later ook van den Staat Uit
L «leze grondgedachte: den mensch verbete-
4 r» ren en sterk maken voor den levensstrijd,
ontstond de R e c 1 a s s e e r i n g.
Wat i s Reclaseering en hoe is haai werk
wijze? De letterlijke beteekenis van het
woord is niet antlers dan „iemand in zijn
klasse terugbrengen."
Maar de beteekenis, die fiet gebruik
er aan heeft verleend is veel ruimer. Het
helpen van ontslagen gevangenen was de
oudere beteekenis; het verleenen van steun
en toezicht aan voorwaardelijk in vrijheid
MARIANNE.
De kamer lag vol kleedingstukken,
waschgoed, koffers en hoedendoozen. Ma
rianne deed één van de laatste open, nam
een met bloemen versierde hoed er uit, zette
hem voor den spiegel op en liep naar de
deur, nadat zy zich overtuigd had,tdat deze
hoed haar best stond.
Marianne, ga je nu alweer weg, moet
ik dan alleen de koffers pakken? vroeg
haar moeder. Je gaat zeker weer
Ja, mama, viel haar dochter haar in
de rede, ik ga weer buiten op het terras
wandelen met meneer Eelström. U moest
•ne er dankbaar voor zijn, dat ik handel
m uw belang.
In. mijn belang? Hoezoo dat?
Omdat u .my hoe eer hoe liever kwyt
wil zyn.
En als hy een oplichter is, wien het
«Heeft om je geld te doen is?
Marianne lachte geheimzinnig en dat
maakte haar moeder nog boozer.
Ja lach maar. jy denkt altyd, dat je
•je slimste bent, maar je zal ondervinden,
het een avonturier is. Als hy werke-
<*n fabrikant uit Stockholm is, kan
hö toch niet maanden lang hier in Tirol
zitten. Ik zeg je, 't is een oplichter en
daarmee is het uit
7" Lieve mama, antwoordde Marianne
"jet koel, ironisch overleg, u vergist u zeer,
al» u gelooft, dat ik daar al nret lang aan
gedacht heb.
Ucj^NU' dan is je voornemen zooveel te
+a*I~L.Pi, een Paar weken geleilen naar
IkKM Schreven en de allerbeste in-
over kan ontvangen.
gestelden, aan personen, die een voorwaar
deiyke straf kregen, kortom het brengen
op een behoorlijk moreel en maatschap
pelijk peil van iemand, die door zijn gedra
gingen aanleiding gaf tot het ingrypen van
den strafrechter; ziedaar het groote werk
dat men tegenwoordig onder de benaming
„Reclasseering" samenvat. Het behoeft
geen betoog, dat deze praktijk heel wat ver
der gaat dan het enkele „terugbrengen in
de maatschappelyke klasse"; van een „te
rug" is veelal geen sprake! Immers ook
hy wordt gereclasseerd, die altjjtl in het la
ge milieu heeft verkeerd, waarin mi «laad
schering en inslag was. Zoodoende sluit de
reclasseering ook zich ten nauwste aan hy
de vele andere pogingen, die in het werk
worden gesteld, om den mensch zedelijk en
maatschappelijk te verbeteren.
Armenzorg en drankbestryding, de stryd
tegen de zede- en tuchteloosheid, sociale
h(ygiëne, voorkoming van werkeloosheid,
gjeestelyke en lichamelyke verzorging van
de jeugd; het zyn aljen met de Reclassee
ring loten van één stam!
Zeer waarschynlyk is het, dat een nog
ruimere beteekenis eerlang aan het woord
Reclasseering" zal woeden toegekend, dat
ook dan daarvan zal worden gesproken, als
van eenige aanraking met den strafrechter
rtog geen sprake is. Maar voorloopig denkt
men byuhet woord „reclasseering" tocR1 al
tyd aan misdaad of iets dat daaraan ver
want is.
Het Nederlandsch Genootschap tot Zede-
ïyke Verbetering van Gevangenen heeft
reeds sinds jaren aan recla.sseeringswerk
gedaan. Godsdienstige en philantvopische
vereenigingen volgden, doorgangshuizen
voor ontslagen gevangenen werden ge
opend, plaatsingbureaux opgericht, land
bouwkolonies in exploitatie gebracht. Ein-
delyk volgde de Regeering en begon
leiding te geven en steun te verleenen,
waar het particulier initiatief te kort
schoot. f
Een aparte ofdeeling aan het departe
ment van Justitie is nu alleen voor dit
ingesteld en van daaruit zyn een half
jn reclasseeringsambtenaren over het
'erspreifl, die weder elk eenige be
ambten onder zich hebben. Bovendien werd
door de Regeering ingezien, dat de groote
versnippering van krachten, waaraan elke
sociale beweging hier te lande nu eenmaal
on<feyhevig is, zooveel doeniyk moest wor
den vodrkomen; daarom werden in de groo
te 4 steden Reclasseeringsraden opgericht;
waarbij alle vereenigingen zijn aangesloten,
die zich met reclasseeringswerk bezighou
den.
G e 1 d e 1 y k e steun verleent ook de
Staat, waarvoor een subsidieregeling jaar-
ïyks opde begrooting prijkt.
Ziedaar in het kort, wat Reclasseering is,
hoe het werk wordt gedaiyi en door wie.
Uit h«^,zooeven vermelde feit, dat sinds
korten fid pas de staatsinmenging hier iH
begonnen, hlijkt dat we hier nog met een
jonge beweging te doen hebben. Jong
en geestdriftig, ja! Maar even vaak jong
en onbeholpen! Zoowel het doel, dat men wil
bereiken als de middelen, die gebezigd moe
ten worden, zyn nog niet vast ep duideiyk
omschreven. Er is nog gêen systeem. Dat
is voor een deel de schuld van ons eigen
volk, dat de geest van samenwerking niet
altyd goed verstaat, deels ook de schuld
de Regeering, die nog niet genoeg ver
dien
dozyn
land
band legde tusschen het particuliere werk,
de ryksreclasseering en de justitie.
Zeker z(jn ook hier de zwakke plekken
aan te wyzen, die genezing behoeven. Men
denke b.v. aan «Ie* besliste noodzakelijkheid,
dat, overal in het geheele volk, menschen
beschikbaar komen, die tyd, liefde en moeite
kunnen besteden aan het z.g. p a t r o-
naatswerk.
Wat dit is? Wel, zooals nu tegenwoordig
de arme Oostenrijkers bun pleegvader of
pleegmoeder hebben, zoo moeten ook heel
veel patiënten der reclasseering, hun pleeg
vader, patroon geheeten, hebben een «per
soon, die voor hen zorgt, die hen begrijpt,
b\j wie ze altijd om raad kunnen komen, die
desnoods hunne financiën beheert, kortom,
die toezicht op hen houdt, ze opvoedt, zoo
dat ze niet het verkeerde pad weer nemen.
Onze arbeiders en middenstanders zyn het,
voor wie hier een mooie taak is weggelegd.
Zy toch staan meestal in omgangstaal, ma
nieren, in hun optreden gelijk met de perso
nen, die reclasseering behoeven; ze staan
er dichter bij en zijn daardoor gauwer „ver
trouwensman", terwijl ze toch in verstande
lijke en zedelijke ontwikkeling boven hen
staan.
Naast een keur van goede patroons is
noodig een ruime keuze in reclassee-
r i n g-i n r i c h t i n g e n. Nu reeds zijn ze
er in vrij groot aantal, maar de bekendheid
met hun bestaan is.niet groot genoeg.
Terwyl de moeder haar verstandige doch
ter met groote oogen aanzag, had deze
haar reeds een kushandje toegeworpen, en
was op het terras gestapt, waar Eelström
haar reeds tegemoetkwam.
U gaat vanavond weg? vroeg hy.
Wat hebben wy heerlijke dagen met elkaar
doorgebracht.
Vanavond gaan we weg, antwoordde
zy, maar we moeten nu al afscheid ne
men, want ik moet myn koffer nog pak
ken.
Blijf nu nog een oogenblikje, nog een
paar minuten, zei Eelström.
Marianne ging zitten, doch daar hy niets
meer zei, Begon zy met zachte stem:
Wy moeten afscheid nemen om elkaar
nooit meer te zien.
Eelström werd bleek.
Weineen, neen, stamelde hy. Blyf u
nog een oogenblikje, een paar minuten
maar.
Elkander nooit meer zien? vroeg hy.
Ik ga naar huis terug, naar myn Hon-
gaarsch dorpje, sprak zij, en u gaat naar
Stockholm. Hoe zouden we elkaar oo t meer
kunnen ontmoeten?
Maar ik mag u toch schryven? vroeg
Eelström. o
Waarom niet, als u my iets te vertel
len hebt, dan schryf u natuurlijk, dal doe
ik ook.
Marianne ging naar haar kamer terug.
Op de trap keek zy nog eens om en zag,
dat Eelström heen en weer bleef lpopen als
voerde hy een strijd met zichzelf.
Nu? vroeg haar moeder, toen 7.U de
kamer binnenkwam.
Wij hebben afscheid genomen. Voor-
loopig heeft hy zich niet uitgesproken, ant-
Onbokend maakt nu eenmaal onbemind!
Zou het b.v. geen aanbeveling verdienen,
dat van regeeringswege een mooie en dui-
deiyke „Gids voor de Reclasseering" werd
uitgegeven, en gratis verstrekt aun perso
nen, die met justitie en reclasseering in
aanruking komen? In deze gids zou men
dun ullc inrichtingen duideiyk kunnen be-
schiyven. Ook hier beseffe men, dat in een
goede reclame vaak het welslagon van een
onderneming schuilt.
Maar naast een flink systeem, keur van
patroons enz. is onvoorwaardelijk noodig by
elk onderdeel van het reclassee rmgswerk:
menschenkennis en optimisme. Die
kan men maar niet de menschen met de
paplepel ingieten. En zelfs al heeft men een
zekere dosis van deze eigenschappen, ze
worden soms zóó hard op de proef ge
steld! Echter: hoe meer menschenkennis,
Hes te minder zal het goede vertrouwen ge
schokt worden. Om deze redenen ia het wel
degeiyk eisch, dat vooral personén, die d«»or
ambt >f ervaring over menschenkennis en
blijmoedig vertrouwen Inschikken, aicli voor
het reclasseeringswerk aanmelden.
Ons bestek laat geen verdere uitweiding
toe. De hoop zy niet ongegrond, dat de
aandacht van menschen, die voor hun me-
demenschcn een warmvoelend hart hebben,
op de groote en sociale taak worde geves
tigd, die op het nog zoo weinig ontgonnen
terrein der reclasseering open ligt.
Men bedenke, wat we boven reed* v«v-
meldden: niet alleen de maatschappij in al
hare geledingen heeft behoefte aan h e r-
vorming. De mensch zelf moet vóór
gaan. Wederopbouw van don mensch:
onderdeel daarvan is reclasseering.
M*. R.
Engeland's standpunt. Teleurstelling en verontwaardiging in Frank
rijk. De mondelinge boodschap bevestigd. De Britsche pers steunt
Millerand. Hoop op bylegging van 't conflict. Duitschland atelt
Frankrijk aansprakelijk voor de schade. Verklaring van Miiller. Duh-
seldorf niet bezet. Nieuwe Duitsche minister. Het relletje in 't Adlon-
hotel. De toeatand in Denemarken.
ONS OVERZICHT.
We mochten gisteren wel opmerken dat
Lloyd George tegen FrankrUk'a opmarsch
in Ryn-Hessen is, doch den bondgenoot
waarschynlyk niet in den steek zou iuten.
Op 't moment dat we dit schreven had Ju
les (Jambon de Fransche ambiut<a leur te
Landen van den Britsehen ministe- van
Buitenlamfsche Zaken, lord (Jurzon. reeds
de mededeel ing ontvangen dal Engeland
zich in zake de inmenging in Duitschland
niet op hetzelfde standpunt plaatst als
l-nankijik, door we Ke médedeeling En
geland dus verder :s gegaan dan
we durfden vero<niers-,o!i.in. Toen i.e
Franschen dét hoon-n. was het hun
als een donderslag u t heideren hemel,
ze waren op een -ierge yke heusche
maar besliste tegenkanting allerminst ver
dacht. Natuurlijk was men zich in hcank-
ryk terdege bewust van Lloyd George's
weinige sympathie met de actie m Duitsch
land, daartegenover stonden echter de uit
latingen der Britsche bladen, die buna* zon
der uitzondering Millerand steunden. Te
Purus is men heftig verontwaardigd en dat
niet alleen, er is ook een zekere ongerust
heid waar te nemen wegens de daling- van
den Erankenkoers enjde stijging van .Ie
mark op de internationale beurzen.
De mededeeling van Engeland die aan
vankelijk mondeling schijnt te zyn gegeven,
is schriftelijk be>vestigd in een nota, d e
lord Derby gistermiddag aan Millerand
heeft overhandigd.
De Fransche pers heeft deze nota niet
gepubliceerd. De bladen baseeren Vch bij
hun commentaren op een uitvoen?, résumé,
dat den volgenden gedachtengnng ontwik
keld
Groot-Brittannië, Italië, Belg;e en de
Vereen gde Staten hadden zich verzet tegen
oen opmarsch van Fransche troepen in de
neutrale zone en Frankrök heefk dus ge
heel op eigen verantwoordelijkheiin deze
zaak gejxandeld. Engeland er Kent, dat er
iets gedaan moest worden, maar de geal
lieerden beschouwden de militaire actie van
Frankrijk als ontijdig; zy zou den toestand
biykbaar verergerd hebben. Verschillende
waarborgen hadden genomen kunnen wor
den en zy zyn ook onderzocht door «Ie ge
allieerden. De Duitsche regeer.ng heeft
overhaast gehandeld. Aan den anderen kant
heeft Frankayk gebruik gemaakt van maat
regelen, waarop het slechts in de laatste
piaats een beroep had moeten doen.
Ingeval deze maatregoien noodzakelijk
waren bevonden, zou het de gezamenlijke
taak van de geallieerden geweest zijn, ze
uit te voeren, in geen geval die van een af
zonderlijk land. Ongetwijfeld heeft Frank
rijk te goeder trouw gehandeld, maar ue
Britsche regeering is niet van plan, een.ge
formeele verantwoordelijkheid te aanvaar
den voor den thans geschapen toestand. Op
het oogenblik zullen de Britsche soldaten
niet deelnemen aan de bezetting van de
Duitsche steden.
Op de basis van deze nota's zun bespre
kingen begonnen tusschen Millerand en
'><>rd Derby. Millerand schijnt het dus niet
uitgesloten te achten, dat hy de Engeische
regeering alsnog overtuigen zou van do
onjuistheid van haar standpunt. Hy rekent
daarby op de noodzakelijkheid vo r Enge
land om in Klein-Azië en Masopotamië niet
de Fransche regeering hand aan hand te
gaan; eveneens hoopt hij steun te zullen
vinden bij de openbare meening in Enge
land. Deze is, evenals de pers, voor een
woordde zy.
's Avonds vertrokken zij. Toen zy thuis
kwamen, lag daar reeds een briefkaart van
Eelström met weinige maar hartelyke
woorden erop. Den volgenden dag kwam er
weer een kaart. Hy was op de thuisreis en
gaf uit elke plaats, waar hij aankwam, een
„levensteeken". Eenige weken verliepen.
De stroom van briefkaarten hield op en de
inhoud ervan werd steeds koeler en korter.
Toen zy dacht, dat hy nu. wel in Stock
holm zou zyn, schreef zy hem een langen
brief. „Ik moet u schrijven", zei ze in de
eerste regels, „niet om u te bedanken voor
uw kaarten, nog mintler om een correspon
dentie te beginnen, want ik verwacht op de
zen brief volstrekt geen antwoord, ik ver
bied u zelfs mij te schrijven, maar ik schrijf
alleen, omdat ik u wil zeggen, wat deze
twee maanden, dat we bij elkaar waren,
voor my zyn geweest.
We zullen elkaar nooit weerzien, daarom
mag ik u wel bekenden, dat deze hennne-
ringen den grootsten schat van myn leven
vormen, want zy waren het schoonste, het
beste, wat het leven my geven kan. Ik moet
u dus schry'ven om u voor dat kostbare be
zit te bedanken. Slechts één keer wil ik u
zeggen, dat ik u myn hart geschonken
heb
Een lange brief volgde nog op deze re
gels, vol herinneringen aan de dagen, die
zy samen doorbrachten en juist toen zy
klaar was, kwam haar moedei binnen.
Wat schryf je daar, Marianne
Een brief aan Eelström.
Wat heb je hem geschreven?
Dat ik hem myn hart geschonken
heb.
Heb je je verstand verloren?
ue „mening mews
artikel, dat de geheele
ter Frankrijk staat en r
fout, .lat Frankrijk v
goed deel op zun hand. De „Times" valt
in een hoofdartikel Lloyd George heftig
aun om /.yn houding in zake .le Ruhr-
Frankfort-kwestie en beschuldigt J.em er
zijdelings van in combinatie met den Du;t-
.-.chen gezant Sthamer te Londen onbe*ehe.-
uenheden te hebben begaan, welke hom naar
ulle waarschynlykheid in de meeding heb
ben gebracht, dat Engeland mot achter
Frankrijk zou staan, Indien dit up e.gon
verantwoordelijkheid zou optreden. Het blad
vraagt, of Lloyd George dit in het open
baar kan tegenspreken.
De „Evening News" zegt in een hoofd-
geheele Britsche nutie ach-
it het alleen een
voor het meerendeel
zwarte troepen heeft gebruikt, f rankrijk
handelde strikt volgens de bepalingen, van
het vredesverdrag. Het volgde daarbij den
eenigen weg, die door de Duitsche regee-
ciivg wordt verstaan. Het deed juist het
zelfde. wat Duitschland zon hebben gedaan
indien de rollen waren omgekeerd.
De „Evening Standard" hoopt nog op een
uylegging van het geschil, waarop naar
men in Frankrijk natuurlijk nitt mmder
verlangt. Politieke kringen te Parijs vra
gen zich af of Lloyd George besloten heeft
passief de ontwikkeling vun den gang van
zaken af te wachten of Duitschland met
nieuwe gunstbewijzen za. over laden', met
welke laatste natuurlijk bedoeld wordt «Int
Lloyd George zich actief verzet tegen
Franlerijk's verder optreden in Uün-1 lessen.
Overigens blijft hun niete aftde.-s over dun
de troost, zy het een schrale, van Beigiü's
cordialiteit. FrankrUk's noordelijke nabuur
de eenige bondgenoot «lie hel in doze
moeilijke Ure trouw blyft, oi het moest te
elfder ure, nu het blykt, dat de geallieer
den niet meegaan met de Fransche ciens-
wyae, terugkrabbelen en zich beroepen op
de vroeger afgelegde verklaring dat het de
zelfde houding zou aannemen au, de an
dere leden der entente. Met Enge anti's bo-
biissing staat vast dut Millerand ook niet
behoeft te rekenen op de hulp van Italië,
dat duartoe toch al weinig neiging v*«r-
tooniie en van Amerika is n.et veel te
wachten. Men verkeert nog in 't onzekere
omtrent de g«Mlragnlyn die Wil.,on denkt
te volgen. Wilson, die óc bedoelingen van
het kabinet-Millerand, in het bijzonder w.it
oe Ryakwostie aangaat, niet geheel scliynt
te vertrouwen, heeft ronduit gevraagd,
welke thans de verdere plannen van de
Fransche regeering zyn. Slaagt Millerand
er in, hem gerust te stellen, wellicht «lat
uan van dien kant nog op verra.-sin.gen te
hopen valt. De aanvallen op den president
van de Vereenigde Staten door de Fiansche
hebben tijdelijk opgehoudei Bovenwei
feit dat de Amerikaansche vertegen
woordiger in de commissie voor het Rijn-
<and al te kennen heeft gegeven, dat hij
weigeren Zal aan eenig gesluit d'ei com
missie deel te nemen ten gunste van den
Franschen opmarsch, doet vreezen dit de
kans op „verrassingen" heel gering is. Eén
lichtpunt is er in deze duisternis voor
Frankryk en voor de geallieerden Mogelijk
zal dit conflict ten goede leiden. De bit
terheid der aanvallen op Lloyd George en
Nitti, de omzichtigheid, die men duidelijk
tegenover Amerika in acht neemt, bewij
zen, dat de noodzakelijkheid der bondge
nootschappen meer en meer wordt inge
zien en dat men het huidige verloop dei-
gebeurtenissen betreurt.
Marianne schudde lachend met haar
hoofd.
Volstrekt niet. mama.
Je stuurt dien brief niet weg.
Jawel, mama, en rporgen weer een.
Don volgenden dag schreef «y: „Ik zit nu
in den tuin en zie de blaren vallen van de
boomen. Het is een heerlijke dag en ik
vraag me af of er een grooter ge'uk is
dan met open oogen te zitten droomen van
schoon" herinneringen. 0«>k vraag ik mij
zelf, waarom Ik eigeniyk gelukkig ben en
of het voldoeiuie is, zelf lief te hehbe*\ om
gelukkig te zyn. Ik antwoord mezelf dan:
ja. het is wel een weemoedig geluk, maar
hetd myn hart is er toch van vervuld.
Zoo schreef zy eenige bladzyden vol.
Tien dagen daarna kwam er antwoord
op deez lange epistels, maar het waren
slechts eenige opgewonden regels, waarin
hy vroeg haar te mogen schryven.
„U moogt my niet meer schryven. ant
woordde Marianne en als u het toch pro-
l>eert, zal ik nooit meer ietM van mU laten
hooren. Ik kan u alleen alles zeggen, wat
my op het hart drukt, als u zwjjgt en ik
zeker kan zyn, u nooit nteer te zien of te
hooren.
Marianne, zei haar moeiler boos, je
bent toch vreeseiyk dom. Hoe wil je je
doel bereiken, als je hem verbiedt, ,e te
antwoorden
Haar dochter lachte diepzinnig
Laat m'ij maar begaan, maniu ik weet
wel, wat ik doe.
Zoo schreef zij onvermoeid en zeker van
haar overwinning, verder, lange, dicht in
elkaar geschreven brieven, waarin zy de
geheimen van haar meisjesziel ontsluierde
en sprak van de heilige liefde, waarvan
Wellicht dat deze cfiain de oogen opent
voor een gevaar, dat sinds lang dreigt. Ale
dit antwoord de atmosfeer tusschen de ge
allieerden zuivert, dan kunnen de vrienden
van Frankryk slechte met voldooning op
de betreurenswaardige gebeurtenissen vis
de laatste dagen terogzieo.
Voor 't oogenblik echter zit de Fraaache
regeering voor de moeilijkheid. Ui sieren
heeft «Ie ministerraad twee maal beraad
slaag«i over Engeland'» houding, maar 't is
niet heiend of al eon antwoord gevonden
is op de vraag: wat nu?
Vooi Duitschland («iat Frankruk nota
bene de kosten van de nieuwe bezetting, wi
laten betaion) kon het geschil mer Frank
ryk zich niet beter ontwikkelen. BUdun als
«le Lokal Anzeiger waarschuwen wel tegen
een te groot optimisme. Frankrijk, too
»chryft het blad, hooft van het bcg.n af
Xn met een afkeuring van zyn optreuen
»r zyn bondgetnooten rekening gehouden
on toch g«>«n uanJeiding gevonden om «lin
wenschen op te geven. Hat aal zich Utau»
nu «li»» afkeuring uitgesproken ju. niet b«
zwaar lor voelen dan daarvoor), dit belat
evenwel niet, dat de Duitsche regeonng nu
een krachtiger houding durft aunnemen
AlvdK heeft ze giatoren haar protest lateu
volgen door een nota, waariu gezegd
wordt: De niet door het vredesverdrag ie
rechtvaardigen en niet van te voren aan
gekondigde bezetting van het Duitsche ge
bied heeft tot talrUke inei«ienUu geleid.
Daarbii is o.a. een aantal Duitschers ge
dood en een groot aantal gewond. Met
handhaving van uiile eischtm. «li© de Du't-
sche logeering naar aanleiding van het
Fransche ontleden zou kunnen doen gelde*,
verklaart zy thans reeds, dat *y «le Fm*
whe regoering aansprakelijk stelt voor alle
schade, die door de jongste gebeurteniseen
is ontstaan of nog ontstaan kan.
Een verdere mededeeling behoudt «le
Duitsche regeering zich na onderzoek «Ier
afzonderlijke gebeurtenissen voor.
De officieuse „Deuteehe AUgemeine 2tg."
schryft, «lat het bericht in de per» de ren
de doet, dat de Franschen voornemen*
«te bezetting drie maanden te Handhaven.
Te beyoegder plaatse wordt gezegd, dat ei
van «Ut bericht, hetwelk «Ie Franrohe ver
klaringen zou tegenspreken, nifltr bekend
is. De in de overeenkomst van Augustus
vustgesteltle termyn voor de voi mindering
van het Duitsche legercontingent loopt «len
llren April af. Het i» juist, dat ei tusschen
beide regeeringen onderhandelingen worden
gevoerd over een verlenging van den ter
myn.
Naar verluidt, zou«Usn «le Fraiuchen géén
onvooi waardelyk weigerachtige houding te
genover den wensch betreffende een vev
lenging van den torntyn aannemen.
I)e binnenlandsche moeilykheilen ontwik
kelen zich minder gunstig voor «Ie Duitsche
regeering, die al te viel de arbeuuor* moei
U vrien«l houilen, wat o.a. aan den dug
kwam bij de lischen die do vakveieëhtgin
gen hebben gesteld ointfènt «ie actie in 't
Ruhrgebied en waaraan de regoenng zich
scheen te onderwerpen. De rechtscha par-
tyen vinden dit minder aangenaam, 't heeit
een zekere ongerusthenl onder hen v«uoor
zuakt. In een onderhoud «lat ryk-ikanseiier
Miiller mrt een vertegenwoordiger der Gei
m«»niu had, verklaarde hy dat hum de b«
zorgdheid van het Centrum niet ontgasu
was, maar dat daarvoor geen voluovmle re
den bestond. Het 1» volkomen onjuizt om
aan te nemen, «lat de regeermg op voor
stel vaa_dc vak vereenigingen besluiten ge
nonuA of concessies gedaan heeft. In «len
loop Ivan de besprekingen met de vak vei
eemiingen heeft «Ie regeering medegedeeld
wat *y naar aanleiding van de gedurende
«le lantste dagen ingebrachte bezwaren be
sloten heeft. Zoo werd b.v. met betrekking
Lot de actie in h*et Ruhrgebied me«iegedee.d
wat de regeering ree«l» op 4 April te Pa-
iys liet weten, dat binnen zeven dagen de
actie geëindigd zal zijn. Wat «len opmarsch
ten zuiden vun de Ruhr betreft, aan de
autoriteiten te Elberfold. Barmen en Hu-
scn is reeds medegedeeld, «iat de troepen
daar niet zullen binnenrukken, daar bier de
grondwettelijke toestand hersteld Met
betrekking tot «Ie tydeiyke vrUwilligen en
de „Einwohnerwehre" werden «Ie bealuiten
medegedeeld, die op grond van den wen*ch
der internationale milituire commissie ook,
reeds genomen waren. De uiteenzettingen*
der regeering biyven dus gehe«»l in het ka
der van de programmatische verklaring,
lie He regeering in He Nationale Vergade
ring heeft afgelegd: de vakverecnigingen
wenschen niet», wat daarmede niet te ver
een igen wa». Het spreekt vanzelf, dat «ie
sociaal-democratische ministers evei krach
tig als de burgeriyke tegen iedero soort
van byregeering zyn. By «le onderhandelt»
*en met de vakvereenigingen is tot nu tos
haar hart vervuld was, En deze brteien
bleven, zooals zij dat bevolen had, onheunt
Woord.
Vier lange, eindeloos lange weken gingen
voorby en zy h<H»rde niets meer vun Fel
slröm. Nu !>eg«>n het vertrouwen in haar
overwinning wat te luwen.
Haar wangen werden smaller en hleekev,
haar oogen waren dikwyls vol tranen, zy
werd zenuwachtig en prikkelbaar en toen
zy op zekeren dag weer zou beginnen te
schrijven, wierp zy baar pen boos neer,
svaavom zou ze langer schrijven?
Heb je nu eindelijk ingezien, dat Je
overspannen dwaas h«»bt gedaan, tien Je tot
de overtuiging gekomen, dat ik geiyk-heh?
vroeg haar moeder.
Marianne zei niets, stond op en varilet
de kamer. Ken minuut later hoorde haar
moe«ler «ren gil en hrt meisje kwam binnen
gestormd met een telegram.
Ziet u, munia, dat ik een inenschenziel
beter ken «lan u? Ik heb het hem niet te
vergeefs verboden!
Wat dan? vroeg haar moeder verwon
derd.
Dat hy komt! Dut wy elkaar terug
zien!
Komt hij dan?
Marianne relkt«> haar moe«lei- triumfee
rend het telegram over. Dat hielt! In: Mor
gen kom ik naar u toe. Eelström.
Ik verbied hem te komen, dus komt
hij, ik verboot! hem iets te zeggen, dus zal
hy zien uitspreken, want het >yn de ver
boden vruchten, die het aanlokkeiykst ziiu
Zoo heb ik myn doel bereikt! riep Ma-
i^ai^Ben het geluk was op haai gezicht te