sesch No. 14320 59e Jaarpan#. dagen mïHUN r,™.. Zaterdag .22 Mei 1920. t Eerste Blad. Feuilleton. abrieken i enz. lemiuuwstu prl|Mn. reg 36. D> Vrouwe van Darracourt I f) - Verbetering urgent. 2ST i.e-o.Axrs eij. ^K.cLArext^xxt5 e"bleL<i5L -xrooic G-o-vlcL®. exx Oxxxstxsicexi.. Revolutionnair complot in Frankrijk. I *tïl •hl f i in BtHALTI ZON- EN FBI8TDAOKN. 1-4 npll tlM, «11. rao> l*M- Bureau: M A R K T 31. G O U O A. Administratie: Tslef. In tare. *1. iEN VAN o. i. 34 TER” en W. L. Dó natr O.»* wulfA) 75 I EFOON 379. abeerde zakken M merk WA. >edin gewaarde iden Medaille* Dit nummer bestaat uit twee bladen met inbegrip van de Kindercourant. rAN LOON, i E. C. DE INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: Op de vrarpagiaa 60 booger. tot lags 6 uur. wwao door CHARLES GAJRVICE. (teratiiorteeerde vert^Ung v*n I. P. WE8BELINK-V ROSSUM. (NadTuk verboden i H.afdita.|, G.VOU sdrutmitUa u inguondM n«kMlu« bjj «mtrart M mm |M,a (Mrdu „tja. Groot. IrtUn n rudm «ortho barakaad mu pluUralmto. Zoo groeide het bedrijf den het (hoofd, ook. doordat de de noodige materialen voor uitbreiding en herstellingen 'andaar een toestand van - ver- Wj I iidfU blOMMie toen zij al dte oo#« tens, dat nipt ,«•- beweging ,t hon- De minister do C. _weez er Advortontiin taUMS worden ingezonden door tuMchsnkomst van aoUoda EooHian «olaren, Advertentiebureau* on onna Agenten. K coiiununurten in de RueeiKhe en laar hebben gekn likten. a paaseeren, f recht door pen tot de me en de blaas, ioodelpke ver ve rwy deren, leren vsrater- fn ze in staat ■n hun werk verrichten. niet tevre- met de gewo- lier- of rug- 111 en, omdat niet weet of nieren wel aangetast. U indien U het aljjk aan de n hebt, roede l uur een al- d« vcriich- conetateeran, at de DE erken on het doren. het gebruik w- of groen- behoeft gy een. Hierdoor een der be- hetwelk uit- >he eigen* werking ver- "ierscheidt de n alle andere e een bewtys wende kracht e uitoefenen, schadelijk en olmaakte go- moet ynen zóó lang wachten, dat het ge sprek uikw^la geen si» meer heétt; tele grammen vorderen evan veie uren als vroe ger kwartieren; de bediening aan vele lo ketten ds uiterst traag, Soodat een gang naar het postkantoor vaak een tijdverlies van een uur beteekent, ent. enz. De Hegeering zal moeten erkennen, dat het niet langer too gaat. De ergerlijke mededeeling van het Hoohlbe stuur der Posterijen, dat men er niet op rekenen kun, dat brieven Zaterdags na 12 uur in den middag gepost, Maandag <1, o. v. in de eerste bestelling komen, heeft de Minister eenigszins verzafht: zij geldt niet voor plaatsen aan de voornaamste spoor verbindingen. Het blijft nog onaangenaam genoeg en de mededeelingen over de Zon- dagsbestglling zijn al evenmin geruststel lend; alleen de grootste steden en die pro vinciale steden „waar de omvang der be stelling zulks wettigt" behouden hun eenige Zo ndagsbe stel ling; de rest van het land krijgt een uurtje gelegenheid om breven aan het postkantoor - af te halen. En de Minister laat zich door de anti revolution- naire en christelijk-hiatoriache heeren tel kens verder in de richting dringen van wei gering van telegrammen, die z Ij niet drin gend noodig achten. Ook hi«rtogen komen wjj op. hullen de dienst op Zondag door hooger salarieering meer kost, kan men voor Zondags-telegram men, -gesprekken en -brievjn een hooger tarief eischen. Daarover *alt te praten. i Maar men blyvd’ons van hot Jij f mot re- i deneenngen over het al-dan-niet itoodzake- lyke van een bepaald soort telegrammen, waarmee de heeren niet» te maken hebben en welke censuur uitteraard tot een voor de j hand liggende ontduiking door afgesproken telegramtaal zou leiden. Hier staat de libe- raai lijnrecht tegenover den clericaal. De laats to zou nj/ts liever dan alle overheids bedrijf op hij arbeid op den Zondag zonde acht. Wij daarentegen gunnen iederen ambtenaar gaai hela BERICHT. Maandag, 2an Pinksterdag zal dit blad niet verschijnen. Lu plicht Al wat zij to doen beeft te erkentelijk to buigen voor de hulde, die haai getrouwen en volgeUhgeu haar breur haai getrouw ra gra „En het to atet gemakkelljk de edctaedi- $o grieten van de mrat^te op jukte wij le iu ontvangst te nomen, zei mevrouw Dalton plrtFittg. „.Ik heb mijn vader, die adjudant wad van dra groeten hertog van hel ingtou, hoorea zeggen, dat, tol het in ontvangst n-'inen van de hulde eenra me nigte, groei» en grata verecOigd moeten «orden ..Dat heeft Lucille in de uiterste pirfec- tle gedaan,' antwoordde Mane Verner da- 4*dijk^ Geen keizerin zou genadiger en aaivalllgi-r hebben kungeic gioliriwn ra buigen. Ik lira er benieuwd .naar of lord Merle er al zal zijn om on» te ontvan gen! .Je wec% geloof k, niet dat l>arra- court zelf aait wijlen dra markt»» hrefi toebehoord en dat jeoott) het «nltol door een geluklcig toeval, heeft gekp^pun." IxKÜto schudde bet hooM. „Ja, tot mijn spijt mort. ik. bekennen, dM Ik niete van dat allea weet". zt4 ze kalm „Je zult het mij morton vortellra wanneer wij zij hield een oogwnhlik rtl1 - „thuto zijn" Menin Veruer lachte „O, dear zal mijnheer Head wd zijn,** antwoordde zij, .om je alkw te vertuin. Hij hoort sidhudf graag praten. Hat te een vreemde grtK?hledenia. - O. wat een m--iLrtJben' Zie eena, Euollle, wak een pneh- Kgc eorelwgra UJk. wij naderen de plbata." JfoMI’1 ui Uidlte, terwijl zij haar I oogea voor een. oogenb ik wendde naar de I vw-ifit) kijkers van haar gozetechapsdaine. 1 ..Koudl Ja als sneeuw 1 ijal Goede I Iwanel, zie mij Ik ben een en al 1 opgewondenheid. Zelfs mevrouw Da.ton is A Uü*4aan - te het atetT*’ te 'uzoer aangrijpend schouwspel", I da oude dame gemaakt beliefd. I “agrijpenl’', riep Mario Verner, I J»* nadoetwte ujt. „En toch neemt jij, I brt Op aloof je je heele leven niet I .aweod I gewild dat Mc gedaan I vroeg 'Duoilte Darecourt kalm. Ik vhlde dat jto gtrfan hack? lete! I Alle»!” I j’7win*er man <Aa» zott ik I kJ? h®bben kunnen afnemen ea hen I llet>ben- maar ik ben «een man I allewMge vrouw mag ndn—fag toten Kijken", hervatte I *tó!roaw Verver. „Maar jij rit er Üfj en 1 7" J- »i>" «P. *o( Je keteerto g "1 «Woore«, du Je «o aeud. D<^bespreking in de Tweede Kamer van iet oedrijf Posterijen, Telegrafie en Telefonie ter gelegenheid van de jaarljjk- öche regeling van inkomsten en uitgaven aal ditmaal ook buiten den engeren kring van de ambtenaren en hunne naasten be langstelling vinden. Onze' Poot had vroeger een jjrachtrepu- tatie. De telegraaf niet minder. We her inneren ons nog altQd het buitengewoon waardeerend oordeel van de eerste journa listen der wereld, die hier hun werk ver richtten by de Vredesconferenties en we waren trotach op zulk een vleiend oordeel van mannen, die zoo veel stof tot vergelij king hadden. De vlugheid van verwerken der meest uitvoerige en lang niet altijd even -luidelijlk geschreven telegrammen w»s vaak verbazend, de ijver der postman nen om de meest ónmogelijke adressen te- lecht te brengen niet minder. Dit alles is uit. Niet, dat er geen verdienstelijke post en telegraafambtenaren meerlijn. Die ziTrt er gelukkig nog vede; ware dit n et zoo, het 2X>u er nog heel anders uitzien! Maar dit kan niet wegnemen, dat de k'achten, de achteruitgang en langzame bediening de overhand hebben gekregen. Men ziet het goede niet meer; men ziet s.echts wat niet deugt en--, wat vroeger zoo veel be ter was. Ret is als met zoo vele andere zaken; het is duurder en slechter gewor den. Verwend als men was, voor we’nig geld uitstekend bexiieml te worden, valt de exploitatie de laatste jaren zoo bitter tegen. De oorlog heeft ook dit prachtbe- drjjf bedorven. Het leed geweldig onder den crisis-druk en de mobilisatie; goede ambtenaren waren onder dienst, nieuwe waren haast niet te krijgen en het aanbod van poststukken en telegrammen nam on gekend toe. leiders over oorlog ons hoog-noodige onthield. Vand geleken bjj vóór 1914 ontreddering, welke door den onverwacht langen duur van den oorlog, zóó diep is ingevreu^n, dat «erst langzaam veitetering mogelijk schjjnt Verschillende Kamerleden hebben uiting gegeven aan de alleszins gegronde klach- faiM| mürt, de ouA ptevtii Tk kom u op hrt Hof. ntw. V«(. ■Hten je lU gsrishil" i.iimne mown-- toon zij al <M» oo6» op zf<-h gerfatX voelde. Ik ben rnliw Danaeourt," zH invrim- .telljk. De oude man likte aan zijn voorhoofd „Ea tk ben Simon Wl' ao« man van «te welkom te herten kom twn lol God Het fl^Kxlc Gevaar vestigt dus op 't «ogenblik weer de voile aandacht op zelf, mede door de landing te Enzeli ae bolejewiki rechtvaardigen dour heeft de door de wet ge ‘...^den, zei- let haar sa- acxiialen loet ver ten van bet publiek; de ontstemming was niet gering. Men kan zeggen, (Ut over „alles en nog wat" geklaagd wenlr terwijl de Minister nog het geluk had, dal dit on derwerp m een (als altijd) Biecht bezochte avondvergadering behandeld werd. iDe Minister heeft hier geen benjjdens- waardige taak. Wij zien in den heer König een bekwaam ingenieur en een eerlijk man, zelfs een minister van goeden wil. Maar er ie hier méér noodig dan een goeden wil. De heer König is natuurlijk niet in het P. T. T. bedrijf „nourri dans Ié sérail’’. Hij kwam er dn als vreemdeling, zooals zjjn voorgangers er in kwamen en zooa's zijn opvolgers er vreeond in zullen komen. Hjj moet drijven op de mannen van het Hoofd bestuur en daar heerecht de fatale neiging aan zoo vele groots bureaux eigen, om alle fouten goed te praten, althans de schuld op onderra af te schuiven. Daarbij komt dat minister König geen spreker is. Miaschien kón hij het wel, maar hij durft ’t niet; wanneer h|j achter de regeeringstafel zit, is hij „zwaar gela den”, wat de ambtenaren noemen „klaar gestoofd”. Dan heeft hij zjjn speech al klaar, keurig getypt op een groot aantal vellen papier, die afdeeling bij afdeeling, tot een pakketje zjjn aaneen gesnoerd: men weet uit het Voorioopig Verslag wel Zoo ongeveer, wat er gezegd zal worden; de heer König behoeft niet te hooren wat de sprekers in de Kamer in het midden zullen brengen 1 Als veiligheidsklep zit dan nog vlak achter den Minister de directeur- generaal, die nauwlettend toeluistert «n zoo noodig een velletje volschrjjft, dat er gens in de „redevoering” wordt inge- laecht. Een hartveriieffenden indruk maakt dit schouwspel niet en men krygt hét gevoel van een komedie, waarbjj de haar König de acteur ia en de hoofd-ambtenanr de ajReur.'.Het behoeft dan ook geenszins te verwonderen, dat de rede van den Minister op zjjn auditorium zoo sterk den indruk maaikte van een goedpratery van ailes wat bjj de P. T. T. niet deugt. En dit juist ariteert de Kamer, die beu is van de ge wone ambtelyke rinnetjes, waarmee men de klagers met een kluitje in het liet zendt. In zjjn repliek zei de Minister, dat dit vol strekt niet in zjjn bedoeling had gelegen--- Een merkwaardig verechjjnsel Ziedaar een Excellentie, die niets impro viseert, die alles, droog als een notaris klerk, voorleeat en wiens mededelingen op zjjn toehoorders precies een legenover- gesteldra indruk maken dan hy wenschte te vestigen. En die, in zyn tweeden ter- mjjn, dus zonder getypte antwoord-nota’s, óen goeden toon weet te treffen Zegt dit feit den heer Minister niets? Het platteland klaagt steen en been, de steden klagen niet minder luid; de be stelling gaat te langzaam en met te veel fouten; op intercommunale aanfluitingen w^uk geleden nog era half ailgehon- l««riing was op era Fraaiselie koet- 1?" ■ieh (die ue bolejewilci rechbvaaixbgen door aan te voeren dat zich «diepen van Denikin in de haven aldaar bevonden), door hun nieuwe offensief tegen de Polen en dooi da ge ruchten over een revolutie, die zich te Moskou zou hebben voltrekken. Een tele gram gisteren uit Kopenhagen ontvangen duldt aan, dat al heeft geen otawentehrw plaats gehad, het bestuur toch wol eenigs- zins van ndhting is veranderd. Lenm en 'Irotaky zouden iets meer naar rechte «iin gezwenkt oftewel tot de erkenning zyn ge komen dat hun regeenngewjjze toch met de juiste ia Vermoedelyk hébben de commiMaruteea dus wel hun zetel» behouden, doch hebben - --.«g.,.;!.....,.. ------- -- GillIISIIIE COÜRANT. ABONNEMENTSPRIJS» per kwartaal ƒ2.26, per week 17 cent met Zondagsblad per bwarcaal 2.M, per week 22 cent, overal waar de bezorging pei looper geschiedt Fraoee pet post per kwartaal 2.75, aset Zondagsblad 8.40. Absas—tiatiT wordea dagelijks aangenomen aan ons Bureau. Markt 81. GOUDA. Hj onze agenten, des boekhandel en de postkantoren. ADVERTENTIEPRIJS» Uit Gouda ea omstreke» (behoorende tot den bezorgkring) 1—5 regels 1-80. eiken regel meer 8.25. i Van buiten Gouda ea dén bezorgskring: 1—5 regels 1-55, elke regel moer 0.80. Advertentiën van publieke vermakelijkheden 15 cent per regel. Advertestiën in het Za|erdsgnummer 20 bjjslag op den prjjs. -.»k 1 -•* r—r-— Redactie: Telef. Interc. 545. I Motie vin vertrouwen. Besloten t«t opheffing der stakingen. Bolsje wistische organisatie ontdekt. De positie der Russische sovjets. Het offensief tegen Polen Bonar Law over de Poolacho kwestie. De botojo- wieluKhe propaganda. Laatste zitting der Nationale Vergadering. Duitschland en Frankrijk. Hongarije teekent. Turkije nog niet be- aanvankelyk geen «ympatine voor dia be- v-tging voelde doch, teneinde de iublUE u handen te humtan. toen naar kluun toezeg de, heeft er geen oer mee mgaiegd en aal de medewertang m.sac»uen met naar be staan moeten beöoeten en te eerder, nu de gedane arrestaties on huMzuekingpn ga- leed hébbtn tot de aatdeldung van een complete utgsniaatie om m hrankru* aan coaununistiech regime ia te voeren. De leiders van het complot «tonden in directe veitumbuig mat d« chefs dur rehea ring in Hbsland. Verschillende groepen, die Zich in frankrijk gevormd hadden om twee centra, het blad .Sovjet" van Maunce Hanot, oudtMsrnbte by den omnibuiaLonat. en „La Vte üuvnere” van dan oun-radtr- wyoer Monatte, telden tezamen ongeveer 00.(MX) pantonen. In geaehrdten. waarvan het titelblad verawldde dat da Framtcóa groep aangesloten was bij da comniunisti- jche Internationale van Moskou, werd hal sovjettiatuKh regime verbeertykt. Uit ge vonden correspondentie van Monatte niet Moakou ara blyken, dat het doel van de eerwte Mej-bewegmg waa feiUnuks revo- <utie. en dat de nationahaatio siechtr ears voorwendael waa. Behalve Monatte wee vooral de onderwijzer Lonot ae groote man. Op het oogenbilk ayn wegens (Ut complot era dertigtal personen vordachA gearresteerd, van wie velen bahourea het beetuur van do groote federaties in de C. G. T. Al» bewjja boe goed allee voorbereid wae, wordt gemeld, dat een stempel ge vonden ia met dezen tekst: Pan. Commu- luate (cinquieme So wet) te »aaretairo. Het ondersoek wordt voortgexet. met name om te weten te komen op welke wjjse de F ran sc he communisten in verbindiM j.tonden met de Kiomische en hoe ze de londsun vandaar hebben gekregen, waar over zy beschikten. ONS OVtMICWT. Het regent moties van vertrouwen in de Fraubche Kamer. Sinds Millerand ah pre mier Ij opgetreden komt de modeusvling, dat de Kafoer haar vertrouwen in de ra- geering heeft uitgesproken, pcr.oüe* te rug. Dozen keer heeft de bebaaduiing der interpellaties oVer de spoorweg stek mg er aanleiding tra gegeven. Bjj de hervatting der debatten ’over de interpellaties gaf de minister van Publieke Weriten L« Traquer zjjn verontwaardiging te kennen over het feit, dat de leiders der stakingsbeweging durven beweren, dat zjj den minister ge dwongen hebben, het wetsontwerp betref- fende de i%organiaatio van de spoorwegen m te dienen, en herinnerde hjj aan de ver schillende verklaringen, die hü xn het par lement heeft afgelegd, waarbjj hü beloof de, het wetsontwerp, dat toon in voorbe- i reidmg was, te zullen kullenen. Millerand constateerde vervolg» het voorwendsel tot de staking lechtvaardigd is. Wanneer de geslaagd was, zou dit het land mot ge na nood hebben bedreigd. Dc mi; verklaarde dat het noodtakel Uk is. G. T. wetteljjk te vervolgen en op, dat, terwjjl de agitators in Frankrijk aan het steken waren, anderen In het bui tenland het welslagen van hun pogingen I afwachtten. 1 De regeering oorloofdc middelen niet overschredei ue de minister, en vraagt u, met h men te werken aan dert atbeid van vooruitgang, die alle Franschen m< eenigen. Nadat de debatten ower de interpellaties in zake de staking waren geÖlmugd, nam de Kamer met 526 tegen 90 stemmen een motie van vertrouwen in de regeering aan. Tegelijkertijd met de Interpellaties over de stekingen zjjn deze zelf geëindigd met uitzondering van de spoorwegstaking, nationale raad van valcvereemgingsbonden heeft n.l. met 96 tegen 11 stemmen en 15 onthoudingen tot hervatting van den ar beid besloten, doch uit een circulaire van den bond der spoorweglieden, gericht tot alle aangesloten vakvereenigingen, bljjkt, oat de order tot hervatting van den aibead niet slaat op de spoorweglleden. De circu laire spoorde aan tot voortzetting van de beweging op de spoorlijnen. Het zonderlinge in deze is, dat de bewe ging op de spoorlijnen al lang tot edn mi nimum van activiteit is gereduceerd. De cheminota voelden van den aanvang af weinig stakingslust en slechts een zeer klein deel heeft aan de beweging deel genomen. Van dezen heeft een groot aan tal zich inmiddels weer aangeroeid. De spoorwegstaking is dus büna een fictie en de Confederation Gónérele du Travail, oie een pclfooT „We kregen genoeg te eten zei Lucille |iiet een gAmlach „Baihl <lat weet-Ik! Maar denk eras aan I pen koeiineleje op soltooj to St Malo, mon ger eenlg vooruitzicht op iete, en nu de nieesteree van dii aBee!” Zlj were inet haar hand naar rechte ra Hiwh. „Ale er nog lets noodig was om te bewijzen, dat je een D.iracourt bent - wut de Hemel zij dank art noodig ie dan zou je hou sing nu het beate bewijs leveirm.'* Een zacht bloejo verspreidde zich over bet heldere, ovale gelaat van LuciltoDer- racourt. ..Je vergeef',, zd ze, „dat deze ontvangst den erfgenaam, den eigenaar van Derra- oourt geldt. Ze geldt niet inij-mijzelf. Wan- »>eer het iemand andere wM geweest - bij voorbeeld era oud man of een van middel Ijaren leeftijd - dan zoudyn zij hem even hartelijk holjban tnepfuicht.'’ „Geed, maar nu ben jij do eigenares vat Darracourt", wierp Marie V«mer haar toe, „en het ie voor jou, ra je zit er zoo kalm bijzoo koelCA goede he mel wat ie dat?” Het wan de hoommuziek van Darracourt die, nadat zij het rijtuig In het zldB had gekregen, fa de grootete dWiannoule \loe- harette. V T.udHe gltadachte. „WÏJ rijn dicht bij brie’, arize matte- ,.DH ie een anufakkorpe.” Meiuftrouw Verner boog zkh voorover, van L75 aar zjj 2% Het rijtuig waa deo hooldingsng gena der! ai ging onder dra lioog door De D^rracourizabe kopermuziek achoterde tra hard mogsiljk. het volk juich», de man- nen zwaaiden n*4 hun hoeden, w« paar kinderen klommen, MuigHiuwdfad dow de itöhoonheód van hun nieuwe iin-»*terw«, te gen hel rijtuig ep eu pookten wkdeblo^ na i ou l.uctlUa auhooti Me (Tri geweid warden de hekken open- geworpen, maar hrt rijtuig hl.ild ztileoot* oude iimmi raompelde mar voren. „De oudste tawoncr,” fluisterde Marie Verner, ,pa» nou op, Lucille, hora ft» het gawwT en maak ja genwd om era toespraak aan te hooren." oude mao kwam hlootehooiita vottn ra zag «te (buuee aan. Wte ie de jonge mecst«rca*" SamaMa en teen zij dll «feed, zag zij, tumriien de boouien van de oprijlaan door, era groot j^ljouw, links van de plaate. „Wat is dat?*’ vroeg ze, wijzende mrt kaar pcranol. „Itet moet Merle Hall zijn, Luci Ie- zie eone". LuüUle korte op zij en kon oog juist een (jedw»lte zl"h van ren langen, witten gavel, die aisechen de boorneD dóórkwam. ..-Ta, dat mort de plaate zijn van den mnrkli-e van Mrtie zeide mejuffrouw Ver ner gebaart, j.jo mae e huurman, Luctlle. Ka jou, is hl] 't voornaamste pereonago in Dturaoourt Wat een prachtige ptaate!” «Luctile draaide tater hoofd om en keek er naar mrt weinig be. ingrtcllfcng. ..Ik ten lienteuwd of hij er bij zal zijn Cm je te verwrtkomen Hij fe te*! arm, en mort daarom heel IxsIeeM zijn", vervolgde Mnrie. „Éoo weet je dat alle«?” vroeg Luctlle met een rfUnMadb. Marie Vereer lachte, terwijl haar scherpe oogra reclita en linke Uirrad, allen opna men "I>et vertelde mljnhrer Head, de advo- eaat mij," zei „Hij zou het jou wel hebben kunnen vertellen, waar je was zóó efaeiw tnrt Je gedachten, zóó vervuM mei ja nieuwe grootheid», dat je hem geen aan- dachk aahook. Ik heb een zwak wor bij zaken - daar grort Ik in." Ik grioof nirt, dat wij goed doen om zooveel te praten," merkte mevrouw Dal. ton arnrtlg op ..W] beletten mee Darra- caurt hear p.fcht te doen.” „Plicht," herhaalde Marie Venuri „Wei- i lu/ts liever dan alle overheirfs- Zondag radicaal sluiten, omdat op di - gunnen *’nnrn^ zyn Zondagsrust, doch het publiek belang gaat voor ons vóór en in sommige bedryven gelyk de P. T. T. zal een beperkte Zondagsdienst noodig bljjven. Kan het zóó geregeld worden, dat de ambtenaar, die principieel bezwaar heeft tegen Zon- dagsarbeid in kantoren wordt geplaatst, waar hst personeel groot genoeg is om dit mogelyk te maken wie zou daar tegen zjjn? Doch men vergete nooit, hetzjj bjj de quaestie van den Zondagsdienst, hetzy bjj regelingen'van den dienst op gewone*werk- dagen, dat de P. T. T. is een monopolistisch Staatsbedrjjf, dat’zoo goed mogelyk dient te zyn en dat het er is voor het publiek. Een bedryf als dit behoort zich te schik ten naar het publiek, dat er gebruik van maakt en dat er gebruik van maken moet. Niet omgekeerd!

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1920 | | pagina 1