JEN. .EN No. 14331 Zaterdag 5 Juni 1920. 59e Jaargang. ’HT Eerste Blad. ab rieken iTieviws exx ^^d.-v-extexLtie'blsuoL voor G-ou.cLe. ezx Oxxxstxeicexx. Feuilleton. De Vrouwe van Darracourt door 1—4 ra(<l> /LM. «Ik. ra<.l mM. f»M. ■Mactie; Telef. Interc. 545. Adaüntetratte: W. latere. M. Bareai; MARKT 31, GOUDA. ten Mr. K. 34 HAGENAAR W.L BINNENLAND. ilen. o.m. hei volgen- van hunt zei Lucille ..maar het mij ge- het was mijn plicht te HOOFDSTUK IV. ga je vanmorgen doen. Lu- (Werii 1») - Mijnheer Slake zag hem ■mbeetde ztkk«n N merk W.L. oedingswaarde >uden Medailles. Adv»rt»nti*n kunnan worden ingMowien door tuMchaakomrt va» «oti»d» Beakhae lelaran, Advrrtentieburraux en onae Afcntas. Dit nummer bestaat uit twee bladen net inbegrip van de Kindercourant. Verner ia hel niet. neinde ■kwaal INGEZONDEN MEDEDEELDfGEN Op de voorpagina 60 hooger Gewone advertentie» »n ingezonden modedeelingea b(j contract lot zaar garads- ceerdan pril». Groot» latte» en randen Worden barakand naar plaatsruimte. •looi den Uw gaan lg- in ;en d •l. (illl IIM'II L COURANT VERSCHIJNT ÜAGtl.UKS BEHALVE ZON- KNFBB8TDAGKN. )OS 60 cent. Apotheker# en ‘2902 34 prijzen in het ulge- reliüwaar geen gere- nemen, maai dat die in verschillen- was een beetje verlegen met vraag van Marie Verner, daar zij 1 aan haar belofte aan Harry en trachten lien Uw urine het gebruik pillen een ;e kleur aan niet ongerust wordt sange- anddeelen der ende antisep- izit, zijn wer en voelde. wan- Mi i van 1.75 laar zij 2% ■heidt de DE n alle andere is een bewijs ezende kracht uitoefenen. t onschadel\|k ,en volmaakte in te zien wijzigen. I nog aarzelend. En nog en de ihoop en ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt Franco per poet per kwartaal 2.75, met Zondagsblad 8.40. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: Markt 31, GOUDA. b(j onze agenten, den boekhandel en de postkantoren. ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring 1—5 regels 1.30, eiken regel meer 0.25. Van buiten Gouda en den beiorgskring: 1—5 regels 1.55, elke regel moer 0.30. Advertentiën van publieke vermakelijkheden 15 «ent per regel. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20 bijslag op de» prijs. De dalii uagendt ware stoj een pro] gekl heb onze r onze sigaren en Indische nog jam wete uw intieme Mihs Darra- MN LOON, a E. C. DE 1401 13« 3 wach- hij beleefd. ..Maar ik geloof u van plan zoudt verande- int Isch veen (Or.) geen k 'ekji-s, z.g. woimmid- ehcht alleen farmpoeders. keek hem aan. haar donke- weiukbrauwen ópgetrokken. ..Waarom niet?” .Omdat u niet behoort lot de men- -then. die zonder reden van plan ver nWftt till»?” Lucille die v.- dacht &*rne. L«b wandeling maken kub. M. gas i den oorlog l kost hy twinl Ten cpzi meen valt het r gelde daling x» «Ie uitéénlooj de steden en van één zelfde doen rijzen, worden hoog gehouden. (MARLES GARVICE. Geautoriseerde vertaling I. P. WRSBELINK-v RO0SUM. (Nadruk verboden.) STER” «n ae- hij hepsch. ,,Ik zou het voor nie mand andere doen, maar hij den he- ®®1. ik geloof, dat u doen zult wat u «egt ..Dat is zeker." zei zijn lordschap, er was zoo ie'.s wreeds in den vastberaden glimlach om die dunne jn den koudon gïana van oogen, dat zelfs mijnheer Slake er van terugschrok, 6u. hij zou gehuiverd hebben, ueer filj maar had geweten hoe «t doen moest. r dan a'le an- ERKWAAL? at zij tot van zij t naar oe me- De stormvloed van 13 14 Januari I'Jlb. Bij kou. boni uit vau 2ü Maart l'J15 werd een stuatscommisaie iugeuteld met de opdracht eou onderzoek in te stel len omtrent de oorzaken vau de bui tengewoon hooge wuleirilamien, tijdenu den stormvloed van 14/H Januari vóórgekomen op de in Zuui-Kodand gelegen benodonrivleren, meer bepaal delijk op den Rollerdumschen Water weg De commissie Ih onlange met haar onderzoek gereedgekomen en heelt op 80 April j.i. haar verslag udgobracht nan HM de Kon ngiu. Binnenkort zal het verslag worden gepubliceerd. Om trent don uitslag van hel onderzoek deelt het „N. v. d- D. de mede De commissie is, op grond van be schikbare gegevens, van oordeel, dal, bij een samenloop vau ougtuw ige oin standigheden, nog hoogere waterdam men bij stormvloed op den Roiterdam- seben Waterweg zullen voorkomen. Uw met gevolg te fec- i moet het ftige urine- worden ver- rd, hetgeen eikt wordt lat ons niddel direct de nieren en gaat en niet de ingewan- hopelooze warboel der wereld op te rui men en begint te gelooven aan een nade renden, ondergang der bestaande bescha ving. En dit geloof werkt op zijn oeurt de matte lusteloosheid in de hand, die het niet ineer noodig vindt nog verdei de han den uit te steken. Maar daarin juist schuilt het groote ge vaar. Want laten we dit niet vergeten, het eenige middel om er uit te komen is aan te pakken en te werken. Dat werken moet algemeen zijn, omdat alle krachten noodig zullen wezen. Daarom moeten we. vooral de ziwaksten en meest ontzenuwden weer op de been helpen. Wjj in Nederland staan er zeker niet het slechtste voor. Maar dat zal ons niet veel helpen, wanneer ook de test niet terecht komt. Want wii hebben natuurlijk die rest noodig. Dat ondervin den we thans wel op de duidelijkste wijze. uwe kinderen I en vele kwalen, dors zijn van «telling, welke bliceerd en thans angstvallig wordt tegen gegaan dat dit geschiedt, is niet dubleltyk. Natuurlijk veronderstelt men dat er „hooge oomes” of bekende personen bij betrokken zijn en dat daarom zooveel geheimzinnigs wordt gedaan. Dit is echter zeer waarschijn lijk niet het geval. Een groot gedeelte van dc namen is wel met zekerheid bekend en deze zijn alle van personen uit de burger- middenklasse. Misschien wordt spoedig door de uit spraak de nieuwsgierigheid bevredigd, al zien ook wü daarvan «Ie noodzakelijkheid niet in. Het is een zeer oude psychologische -strijdvraag in hoeverre publiciteit in rechts zaken gewenscht en goed is en daarop zul len we hier niet ingaan. Het valt echter wel op dat bij dit schandaal alles zóó geheim wordt gehouden, dat het aan de pers niet gelukt er iets van te vertellen. Nog altijd is in Den Haag een tram sta king niet uitgesloten. De directie en hel ge meentebestuur onderhandelen over allerlei bepalingen, maar het wil niet vleugen. Als ongenood» derde «loet het personeel mede. De directie bindt de belangen van het perso neel steeds aan'haar voorstellen en zij weet wel dat daardoor de gemeenteraad gsmak- kelyker is mee te krijgen, want voor dezen zijn die belangen veel gewichtiger dar die van de overige Hagenaars. Dit is wel zeker dat het tarief ten slotte verhoogd zal wor den, dat de tramdienst niet beter zal zun en Mat het publiek van alles weer eens do dupe wordt. In den laatsten tijd valt weer een belang rijke verslechtering te constateer»n, die Jai Publiek zich weer kalm laat aanleunen Nog zes jaar zal dat duren en dan zul de ge meente het zaakje wel overnemen. Of het dan beter zal worden, moeten we afwach ten. In elk geval is de tegenstrevende direc tie dan uitgeschakeid en zal aan het gedreig met staking ook wel een einde komen. Trou wens ten opzichte daarvan neemt het pu bliek hoe langer hoe meer een andere hou ding aan. Zelfs <le gemeenteraad, dat onbe kwame college, lat uren praat over pietlut tigheden; zelfs de gemeenteraad heeft z\jn goedkeuring aan het ontslag aan zeven dienstweigerende kolen sjouwers die wei gerden te werken omdat de kolen, die zij te vervoeren hadden, „besmet” waren. Het was nog een nawee uit de dagen der transport staking, toen getracht werd een relletje te organiseeren waardoor misschien de gas voorziening in de war zou loopen, htgeen natuurlijk niet gelukt is. Van gas gesproken, één der wethouders heeft alweer de aangename mededeeling ge daan dat «le prijs der gaskolen met /6 per ton is verhoogd, waardoor de prijs voor een gas weer met iMi cent stijgt. Vóór rlog kostte de kub. M. zes cent, nu ...atig cent, sichte van de j iet op, dat wt valt waar te ipende prijzen i en zelfs in verschillende deelen IJfJ groote stad, het vermoeden dat kunstmatig vele pt ijzen zede zij, half beschaamd dat zij er zich zooveel om bekommerde, haastig haar hoed op en ging naar het terras. Het eerste wat zij zag was de slan ke. lenige gestalte van Harry Herne, liggende op het gras aan den voet van <i« trappen, met zijn hond naast zich. Werkelijk, hij geleek zelf veel op een hond, die rustig en vol toewijding op zijn meesteres wachtte. Lucille bloosde zwakjes - en uag er het volgend oogenblik, juist omdat zij gebloosd had. trotsch en hoogmoe dig uit. Hij sprong overe’nd en stond recht ais een pijl, met den hoed in de hand. zljn»nu>oie oogen vol afwachting "p haar gericht. -Wachtte je op m zei Lucille koel. ..Dat was niet noodig. Ik had je wel kunnen laten halen." Zij sprak veel koeler en heersch- z.uchtiger dan zïj ooit tot «enigen be diende had gesproken; maar hij ant woordde met dien diepen eerbied, ge paard aan waardigheid, die zoo vreemd aandeed. ..Ja. Miss. wachten” ..Het was mogelijjk. dat ik van. plan veranderd was.” zei Lucille. ..Tk zou toch hebben moeten ten. zei niet* dut ren-” Lucille re De ulgemeene staging der lootten heeft eigenaardige gevolgen. Zoo viel het ieder op dat hier in Den Haag dit jaar haait geen aapergas worden aangeboden, terwyl in vroeger jaren d» aanvoer daarvan, die zoo- als te begrijpen valt «pedaal uit het We»t- land komt, zeer groot wa». De verklaring .-chijnt hierin te liggen, dat de asperge-teelt zeer Veel werkkracht eischt, zoodat de prijs van 't product uitsluitend van den werk- kraehtprijs afhankelijk i». Deze teelt vraagt bijv, veel avond- en Zondag-werk dat hoog betaald moet worden. Het gevolg hiervan I» dat de asperge-teelt in het Westland heel snel weer ia achteruitgegaan en, naar wü van deskundige zijde vernamen valt hot te vreezen, dat deze teelt geheel en al zal ver dwijnen. Deze heerlijke en gezonde vrucht zal dus opgeuffenl worden aan de ioon-op- drijving. De vruchtenteelt ia ook al 't West land uit, <le vroegere druiven-aanvoer is ook zeer verminden). Aardappelen en tomaten zijn *han» hoofdzaak geworden en daar naast de algemeene groenten-teelt. Men zoekt et steeds naar productie die weinig arbeidskracht vraagt en weinig zorg Dat daardoor veel goeds veixiwiint en ten slotte aan de algemeene voeding wonlt onthouden, kan natuurlek dc producenten niet of wei nig schelen. Misschien dat zij, wier vaak on gemotiveerde ei«chen tot deze „politiek” leidden, er ten slotte zelf de nadeelige ge volgen van ondervinden. De veranderingen en verschuivingen die als gevolg van den oorlogstoestand hebben plaats gehad, zjjn nog niet tot rust gekomen, omdat nog fteeds naar herstel van het evenwicht wonlt ge zocht. Indien dat herstel gezocht moet wor den, gelijk het in liet Westland geschiedt, zjjn de naweeën nog onaangenamer dan de kwaal. BRIEVEN UIT DE HOFSTAD. CCCCCVIU, Menigeen had er op gehoopt» dat eindeljjk bjj de behandeling van de delinquent* n in het zeden-schandaal voor de Jtóchtbank, nu eena ieta meer bekend zou w.den van de namen der betrokkenen. HetSLeigenaardig dat er wel honderd namensjgfflramd worden terwjjl er toch „slechts” een veertigtal ach ter slot en grendel zit. Maar de rechtbank heeft het onmogelijk gemaakt door vóór den aanvang van de behandeling de deuren te sluiten en zelfs alle nieuwsgierigen uit het gebouw te verwijderen. Alweer dus geen en kele nadere aanwijzing omtrent de beklaag den en juist omtrent hun namen brandt heel Den Haag van nieuwsgierigheid. Bij de uit spraak zal het eindelijk mogelijk zijn deze te vernemen. De uitspraak toch moet in het openbaar worden gedaan en beklaagden, die gedetineerd zijn, moeten daarbij aanwezig zijn. Echter kan het zijn dat dan de namen zóó onduidelijk worden voorgelezen, dat het nog niet mogelijk is ze te verstaan. Het is bovendien uiterst moeilijk de beklaagden te herkennen, aangezien die steeds met den rug naar het publiek zijn gekeerd en het eenvormige gevangenispakje ook al niet mcewerkt om hen aan figuren of houding te herkennen. Waarschijnlijk zal dus de nieuwsgierigheid ook bij de uitspraak niet bevredigd worden. En altijd maar wenscht men te weten wie die veertig ongelukkigen zijn, die thans in de cel boeten voor hun ab normaliteit. Waarom van den ordinairen dief of den doodgewonen zedelooze wel precies den naam al duiden de kranten die slechts met de aanvangsletters aan wordt gepu- Mijnheer Slake zag hem aan keek naar zijn bleek gelaat met de koude. »t&len oogen en sloeg de zijne neer. ,.U zult het geld hebben, Mylord.” 'ippen en «talen er van onderen, Miss, zei hij met ilen moes ten eerbied en kalmte. „Werkolijkl Ik verander «eer dik wijls van plan, en veel vaker zonder dan met reden. zei zij uil de hoogte. Hij keek haar aan. maar bleef zwij gen en het ia vreemd om te zoggen, maai zijn stilzwijgen miehaagdv Lu cille meer dan zijn tegenspreken zou hebben gedaan. Nog zwijgend ging hij naasi naa- den binnenhof. De morgen was intusachen warm geworden on Lucffle waaide zich koel Ie toe met een varenblad, dat zij on derweg liad «(geplukt. „Er ia geen schaduw. Miss," zei hij. ..De zou schijnt warm in den binnw hof. ,.f»at vergat ik, zei ze, doet er niot toe!' Hij wendde zich haastig tot een ran de staljongens. „Ga naar het huen vraag aan da kamenier van Mis» Darracourt om do parasol van haar meeeteree.' N.wlat Lucille had gezegd „het doe< er niet toe”, had dit bevel ais oen on gepastheid kunnen worden aangemerkt maar do wijze waarop hij het gaf. hield een verontschuldiging in voor het aanmatigende daarvan; en toen de jon gen mot de parasol terugkwam en deze aan Harry Herne overhandigde, gaf Lucille, die vmi plan was geweest haai niet aan te nemen, plotseling toe en zei: ..Dank je.” ing nier geldkoersen in de oik- om- ie landen heeft onaen uitvoer als 't •pgezet. En Nederland lijkt nu wel opvolle winkel, welk! klam n geen hebben om te koopen. We zitten met zuivelproducten, ons frait, onze visch. cr. pttxlucteu. Er is voor een waarde van 12 A 13 millioen in ons land, waarmee wc geen raad weten. Door de credietverleenimr atv'. Duitsch- land heeft onze regeering den weg :oge- slagen om de gevaren zooveel mogelijk te bezweren. Maar deiicelüke cmiietvei lee- ning moet internationaal geregeii worden, wil hert herstel van Europa moge1 ijk z(jn. Gelukkig beginnen ook de Entente-regeenn- gen dat in te zien en daarnaar hun hou ding te wijzigen. Maar dat laatste gaat ,..J. de tijd dringt. De nood neemt nog toe, vooral in de centrale lan den on de algemeene depressie groeit tot wanhoop en tot haat en verzet. Alleen ar beid en een nieuw geloof kunnen Europa en de inenschfteid redden. Maar voor die bei den is internationale samen*vork’.ng en hulpverlening een noodzakelijkc vereisch- te. De oorzaken der algemeene depressie, die uit de verklaring -duidelijk worden, toonen dit middel als het eenige aan. Het is te hopen, dat Europa het voor eigen be houd zal willen..aannemen. de reehtstreeksche gevolgen van de overmatige inspanning nog verergeren. Maar bovendien moest de grooicie mate van lijden ook de teleurstelling heviger doen invroten, die het uiteinueuik resul taat van de oorlog alom wekte. Want naast de reactie op de overspan ning van den oorlog werd vooral ook de teleurstelling een der redenen, wuanu de mensohheid na de reusachtige geaitelijke en lichamelijk inspanning in doffe moede loosheid wegzakte. En het was een oor zaak, die niet alleen bü de oortogvoeren- uen werkte, maar die geheel de mensch- heid aantastte. Tijdens den verschnkkeiuken oorlog hadden wij allen geleefd in’de blijde hoop op het toekomende. En het was vooral deze verwaditing, die den oorlogvoerenden maar ook den neutralen de kracht gaf om zich in te spannen en te dulden. Men hoop te niet alleen een betere en ideeeiere we- leld, die zou aantoonen, dat de tallooze offers niet vergeefs gebracht waren, maar daarnaast ook een spoedig herstel van den oeconomisohen toestand en nieuwe wel vaart. In beide verwachtingen ziet men zich nu deerlijk bedrogen. En men heeft het gevoel werkelijk bedrogen en misleid te zijn. Men ziet, dat de algemeene hoop misbruikt is voor andere bedoelingen en dat dit misbruik dat in den vrede van Ver sailles zoo duidelijk tot uiting kwaïn, -ook het herstel, waar dat nu nog mogelijk zou zijn, tegenhoudt en nieuwe ellende tenge volge heeft. En dit vooral maakt ue moe deloosheid zoo diep, de apathie zoo gron dig, dat men het gevoel krijgt er niet meer uit te kunnen komen en geen enkelen uit weg meer ziet, maar voortdurende toe name van ellende, waarin men geraakt is en verergering van den warboel, dien men zelf mee 'heeft helpen aandichten. Naast de eigenlijke teleurstelling over het resul taat van den oorlog komt het ongeloof aan verbetering, en het geloof, dat al maar nieuwe ellende zich gaat opstapeien boven •le hoofden der volken. En hieruit is het. daf de wanhopige stemming gebortn wordt, die op de ontzenuwde en verzwakte massa's een buitengewonen vat krijgt. Alen begrijpt niet wat er van dit alles worden moet, noch hoe het mogelijk zal zijn de mij in to denken dat ik zelf daar ga.” zei zij ontwijkend. ..Dan ga ik met je mee om je daar in te helpen," lachte Marie. ..Wwnneêr u niets belangrijkers hebt te doen* juffrouw Verner." zei me vrouw Dalton op haar deftige manier, .zou ik u willen voorstellen mij te hel pen om de opgaven van de huishoud ster na te zien." Marie trok een scheef gezichtje en keek naar ^Lucille in het vertrouwen, dat die wel zou zeggen: -Laat dat nu maar. Maar tot haar verbazing zei Lucille niets, en Marie Verner ant woordde dus dadelijk met een vriende- lijken glimlach: „Zeker, mevrouw Dal ton. dat zal heerlijk zijn.” .Dan vind ik. dat wij maar dadelijk moesten beginnen", zei mevrouw Dal ton. .Door je plichten dadelijk te ver vullen maakt men ze minder zwaar." „Zie „Levenslessen", bladzijde 219". niomjielde Marie Verner, terwijl zij op stond. -Ik moet afscheid nemen", zei mijn heer Head, terwijl hij de deur voor haar opende; daarna ging hij met een vreemden glimlach op zijn gezicht naar (je tafel terug. „Mejuffrouw vriendin, is court?” -Dc ken haar van of den dag. dat ik naar de kostschool ging", antwoord de Lucille eenigszins verbaasd. „Ja. Ja. dat weet ik. Een zeer inno mende jongedame. Gelooft u dat zij in oprecht is?” Lucille kreeg oen kleur. Het had er werkelijk veel van of mijnheer Head dien morgen in raadselen sprak. ..Marie Verner oprecht"? herhaalde zij. ..Waarom ja. Waarom vraagt u dat?” „Oh. zoo maar!" antwoordde hij. terwijl hij met zijn vingers op de ta fel trommelde. „Ik vermoed, dat zij een wees is?" -Ja» even als ik zelve' met een zuchtje. ..Het is oen zeer innemendejonge dame". herhaalde hij zonder eemg verband. ..Nu. M.ss Darracourt, ik zie int mijn spijt, dat mijn tijd voorbij is. Goeden dag. Zult u mij schrijven of ielegrafeeren, wanneer u mijn raad of mijzelf noodig hebt? Beide zullen u ladelijk geworden.’ Lucille dankte hem en zet ..Goe den dag" met den trots der Darra- courts. verzacht door oprechte toege- negenfTeid en dankbaarheid. ,.U is zeer vriendelijk voor mij ge weest. mijnheer Head,” zei zij. „en hebt u veel moeite voor mij gegeven. Ik ben u zeer dankbaar!” Het is mij een genoegen geweest u van dienst te zijn. Mise Darracourt." verklaarde de rechtsgeleerde oprecht. Lucille bleef pen half uur onrustig in de groote kamers op en neer wan •leien; haar gemoedsstemming was ver stoord. Het eene oogenblik was zij niet van plan haar belofte te houden wat beteekende een belofte aan een bediende? het volgende was zij be sloten het wel te doen; en teu slotte Da algsmeins draprestla en het middel tot herstel. Het is zeker wel opmerkelijk, bat thans, nu de vrede reeds lang gesloten is en fcite- 'jjk reeds ongeveer anderhalf iaar de wa penen rusten, de stemming van de mensch- beid, en van tie Europeesche menschheid wel in de eerste plaats, veel gedrukte;- en moedeloozer is dan in de jaren van den groeten wereld-oorlog, toen de niensche- Ijjke waanzin op het verwoesten dei wereld scheen uit te zjjn. Toch is het feit wel begrijpelijk en uit de gebeurtenissen zei ven en huu recht- dtreeksche gevolgen onmiddellijk verklaar baar. En déze verklaring, zoo wc ze zoe ken, zal ons de oorzaken van de heerschen- de moedeloosheid en apathie als van zel- ven aa.nwjjzen en op den algemeenen nood nog eens de aandacht vestigen. De thans geëindigde oorlog heeft tal ran oorzaken gehad, waarover toekomsti ge tijden zeker een duidelijker licht zullen doen schijnen. Maar het is zeker, dat. te recht of ten onrechte, millioenen menschen dezen oorlog onder inspanning van de uiterste krachten streden in het vaste ge loof, dait er iets goeds uit zou voortkomen en dat na dezen oorlog een betei t tijd voor het menschdom zou aanlichten. En het was zeker voor een deel diit geloof, dat een dergelijke inspanning en opoffering als Europa gedurende de vier a vijf oorlogs jaren heeft te zien gegeven, mogelijk maakte. Wjanneer we hiervan uitgaan, dan vin den we daarin reeds twee belangrijke oor zaken voor de algemeene apathie en de min of meer wrevelige lusteloosheid, waar in Europa oogeniblikkelijk gevangen ligt. De eerste oorzaak is de geweldige inspan ning, de tweede hert uitblijven van het re sultaat, dat men als gevolg dier inspan ning hoopte en de daaruit voortvloeiende teleurstelling. De oorlogsinspanning zelve is ongetwijfeld te sterk geweekt en heeft te lang moeten aanhouden. Daar moest een algemeene uitputting op volgen en dientengevolge een lusteloosheid en moe deloosheid, die tot absolute onverschillig heid wordt. En wjj zien een dergeljjke re actie dan ook bij alle volken, die oorlog gevoerd hebben, maar het meest natuur lijk by die, welke als het Belgische, het Fransche, het Duitsche, het Oostenrijksche, xich de sterkste inspanning hebben moe ten getroosten en het meest onder den oor log geleden hebben. Want de levensomstan digheden, waaronder de inspanning ge- oischt werd, maakte, dart zij nog meer van de voorhanden levenskracht opgebruikte. Onvoldoende voeding, lichamelijk en gees telijk lijden, die vooral de vier oovenge- noemde volken het zwaarst troffen, moes- sprf te v opei ged< zijn zóó

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1920 | | pagina 1