4 i Simplex- N IE JONG 1 Blad. 59e Jaargang Maandag 28 Juni 1920. «s. 14350 GOUDA. Feuilleton. De Vrouwe van Darracourt door Duitschland’s moeilijkheden. BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN. 1—4 n<el> ƒ2.05. olko retol mom 330S 44 rolled» B^Wiaa- Administratie TateL Intare. OUD A. Redactie: Telef. Interc. 545. a X ngeren: ;kend aan Lydi Bel- lende weck. SELS. de II (Wortt vwvolfd.) ingeren eet nooit zijn eigen ~amL Luisde, m. De a absoluut niet de madeelen. dat ft zou kunnen z jn, wat Jdde. Je lient niet Mos op- aa ixl |ven m, ian- In Duit ié zou e 'an de lil- langen een aan- ware «e- ülitaristi- mtwerp-vre- inet deae hangende operatie» aanvallen, tdagmiddag 12 uur. mderen .aat uit 13 letters en •j® Lady Farnley stond op, rood van wjjgl *oe^e en verontwaardiging; maar het zien van Lucille's liet gelaat en meer land OoMten- i de uAgemee- fewapenil op- Hjkertüd, dat voermiddel. er in Noord-Holland. oeder. s in den schoorsteen, getal. >or Hans IJ. de S.) en eiland S T R ■-htbaar en dar en ik i staart. ien: d. L., Marie v. 'lees v. G.; Jan v. d. L., Gewone advertentie en ceerden prijs. Groote letters AdvertentWn kunnen worden ingezonden door tuaachenkomat van dolaren, Advertentiebureau* en onze Agenten. Ipen kan Lucille, was, de r van de oude dame vrijmoedig te beantwoorden. ante- -Ji- toon t het restie nog niet is er echter te krijgen, m geliefden weten van bepa’in- een In de Ia ën insect, myn twee- huis, mijn geheel is denk ik heit. «en. (pn dame. Ben je verloofd?” De Volkenbondsraad, handeling van de kwestie zoo makljjk afkwam iië zich al met Moskou in t minst.” zeide Lucille „ik met u te doen in deze koers. Hieraan schrijft men de groote vraag naar Duitsche marken in Denemar ken toe. Er moet reeds een bedrug van tweehoiglvrd millioen mark voor specula tieve doeleinden zijn opgekocht en daar iedereen koopt en niemand verkoopt, heb ben de banken reed» veridaard,dat zij zul ke groote bedragen niet ter beschikking kunnen stellen. die er lui de be- Huss' sch-Pej-z sche wam doordut Per- verbinding had INGEZONDEN MEDEDEEL! NGKNt Op tie voorpotte». 50 hooger. ingezonden mededelingen bij contract tot zeer gered», en randen woolen berekend naar plaatsruimte. van i’en organieke i van een vertegen- he volksmreninR zal De toekomstige be- iderwero van ring is van oor- I zijn, om een I» voor de Volgens een bericht uit Kopenhagen ge looft men in welingelichte financieel? krin gen aldaar, dat op de conferentie te Spa een standaardkoere voor de Duitsche mark zal worden vastgesteld, die belangrijk boo ger zal zijn dan de tegenwoordige beurs sten» blo- Je zult veel complimenten krij en van anderen dan van een oude ER. il weggetje roen heggetje a drietjes, ietjes, b voetjes, snoetjes, klein mder ander tïjn. □adertjes e vlindertjes loemen, >emen. aide, heide, klein, romen droomen ijjn. veggetje <e heggetje kopjes knopjes, jntjes 'üntjes klein. bukken lijn. lukken CHARLES GARVICE., GeMbhorieeerde vortaltag xmi I. P. WESHELINK-v R(W*M. (Nadruk verboden „Kom naast mij zitten, dat ik «goed kau opnemen,” zei Lady Farnley. Lucille gehoorzaamde met een glim lach en de scherpe oogen gleden on derzoekend over haar heen. „Hm!’ knorde de Lady, terwijl het beeld van haar verbeelding van een schoolmeisje met een water-en-melk-ge- zichtje, blozend en giebelend, verdween voor de liefelijke persoonlijkheid, die voor haar stond. „Wel. er valt niet aan tc twijfelen, u bent in alle gevallen een echte Darracourt. dat is een ge luk. Al de Darracourts zagen er goed uit jammer genoeg voor hen maar ik herinner mij geen zooals u. Vermoedelijk lijkt u op uw moeder. En nu ik geloof dat u. weel wie ik ben?” „U is Lady Farnley?” zei Lucille, die zich amuseerde met de excentrieke manieren van haar bezoekster. „Ju, Marthd Farnley, de onaangena me. onrustige, oude vrouw, die altijd en met iedereen twist en Voor wie nie mand een goed woord over heeft. Zij zullen je allerlei geschiedenissen van haar vertellen, lieve, maar je moet ze niet alle gelooven. Sommigen zijn waar, maar ik blaf meer dan ik bijt, en ik geloof niet dat ik u zal bijten. Nu en dan zal ik blaffen, natuurlijk dat ligt in mijn natuur, maar je moet er hiet om geven.” „Het zul mij niet Kinderen zei Lucille met eep glimlach. „Alsjeblieft jniet. Apropos, ik houd niet van dat meisje, dat u naar hier hebt mede genomen. Die onbeschaafde ld: 1 G I en dan weer lan weer klein, iets. zichtigheid gebiedt zoolang mogelfok den afstand te handhaven, welke de geallieer den van den vijand scheidt, Als de gealli eerden den Rijn ontruimen zjin de Duit- söhers zeer dicht .bjj Ostende gekomen en zouden zeer snel met vliegtuigen val op Londen kunnen doen. Het vaar ligt in den vijandige» e» m\l\t «ohen geest van het Duitsche volk. n st ond< tje v. v. V., Kei elly en J. rste deel maakt men el is een uiting van lusten vele kinderen f gezond voor hen is. BureauMARKT 31, zich te trekken. 1 rük, Polen en lt«li< ne staking en tenslotte een' roer uitbreken en wel teg het roode leger klaar zou Volgen» den „Lokal Anzei( dlcale arbeiders in alle deel» land in het bezit van wax Kiel, Hambung tot inlevering zlngsonlusten geheel bleven. Men kan arbeiders, die ziu. Zal men in Frankrijk het misschien ook aan den „militairistischen geest" toeschrij ven, dat, sinds de ontwapeningskwesti? krachtig is aangevat, de geruchten over Putachplannen en. oproeren zijn tbegeno- men, terwijl de levenemiddelenrelleties hiermee gelijken tred hielden? (De „Lokal Anzeiger" meldt uit Hamburg dat aldaar in verschillende stadsdeelen duurteonlusten zijn vóórgekomen. De le vensmiddelenwinkels werden door de me nigte gedwongen hun waren tegen billijke prjjzen af te «even. Op de Groote hooi- markt kwam het tot een treffen tusschen de veiligheids weer en een volksmenigte, waarbji verschillende schoten wen Ien af gegeven. Ook in de Wesersteden Bremer haven, Geestemünde en Léhe zijn duurte- relletjeö voongdkomen. Groote volksmenig ten maakten zich meester van de verschil- lende koopwaren an verkocht met Lik) A 200 7r verlies. Daarna vormden zich troepen van vrouwen uit arbeidersklasse en middenstand, welke de levensmiddelen winkels in de hoofdstraten bestormden. In Duisburg tenslotte, dwong een men- schenmenigte op de fruitmarkt de verkoo- pers alle prijzen van fruit en groenten te lagen. lit Beieren komen nog verschillende be aver voorbereidingen voor een re- Een leider der onafhankelijke»! ’aar de Frankf. Zeitung beweert, .olaggever van dat blad deze ge- met deze bepeiiking, i het veiftinderen der reactionnairen. i wil moet aanvallen! wenschen geen reac- ze willen daarom zelf zien te krijgen. 3eiersche onafihankelii- De „Ldkal Anzeiger” de voor- ing, isti- „Goed, heel goed!” riep de oude da me, inwendig lachend. „Dat is mijn eigen schuld. Ik zal het te Uakdaie Mei tellen. Neen, je gelijkt niet veel op h|et waier-en-melkmeisje, lieve. Hoe Jieet jé? Als wij vrienden zullen zijn,/ kah iji je niet Miss Darracourt noeiufn, het is een te groote mondvol voor wu oude vji ouw' met twee rijen vulsche tanden? Lucille.” „Lucille! Aardig, maar Fransch. Het iS het eenige Fransch aai» je, en dat iS een troost. Het meisje, (jat juist weggegaan is, is door en door Fransch, ik imjen-, alles is alleen ui ter lijk bij haar. Krab haar en je zuil een katte- hpidje vinden.” „U doet Marie Verner unreeht,” zei- de Lucille zich opwindende, en u zijdt de eerste zijn het te bekennen, als u haar Ixeter leert kennen.” „Lieve”, zeide de oude dame zacht, „ik zal haar nooit beter leeren keiiuen d»ïn nu. Maar ik zie met genoegen, dat je opkomt voor je vrienden, of schoon ze het niet waard mogen zijn. Nu. wie ken jeialzoo? Wie is hl^r geweest?” „Niemand behalve Lord Merle,” de Lucillet niet oen blosje. „Zoo!” mompelde de oude dame. Mar onderzoekend aankijkende. „Ah' juist. Wat denk je van hem?” Ik denk niet, dat ik voldoende over hem gedacht hel» om een opinie over h«Km uit te spreken „Lady Farnley antwoordde Lucille glimlachend. De oude dame lachte. gesteld, tal nu werkelijk ceu zaakje op ia knappen kragen. Tuiaohen Finland en Zweüuu 1» ten meetdngüvenichd gereaen over de vraag, aan wie de Aalamdaeilanden behojren. ’/xweden wil het beginsel van het wltbe- .•whikkmgarecht. door de Aalanden» inge- roepen, toegepast tien, e i de Raad van den Volkenbond kan dat argument met ge makkeluk op z(j achuiven. al hubben d* verschillende vredesverdragen dat begin sel meer verwaarlooad dan betracht. Dan zagt Zweden: de bevolking is nagenoeg geheel zuiver Zweodech en spireeirt Zwecdsch. Voorts: de Auiandseilanoen hebben indertijd tot Zweden nis geheel be hoord, en niet bepaalde!ijs. tot bmlnnd, toen dit nog Zweedsch was. Zweden heeft in 1809 Finland en de Aelandsellanden aan Rusland moeten afstaan, niet Fimand met de Aahmdseilanden. De eilanden be- hooren Zweedsch te worden, aangezien ae, op een paar uur «toornen* van Stockholm gelegen, anders een voortdurende bedrei ging van de hoofdataxl zuiden bliivtn. He: -- Zweden heeft in 1918 kel'ükheid onvoorwaardelük van Finland met de eilanden hebben onder degelijk van een Finache tt-v.: ultgemaaikt In het vendrag van tenvber 1908 stond Zweden aan Ru ,jde Gouvernementen.van Aubu en I nebong met de Aal andsei landen." Aalanders, Zweedsch hebben scha Fh meid amuseerde zich door een oude vrouw voor don gek te houden. Deed alsof zij u was!” „Mario Verner is een oude school vriendin vak» mij,” zei Lucille vergoe lijkend. „Zij zit vol dwaasheden. „Dat wil ik gelooven. Ik houd niet var. menschen. die vol dwaasheden zit ten, verti-ouw ze niet, vooral niet wan neer hun dwaasheid hun ingeeft zich vrijheden met mij te veroorloven. La ten wij nu wat over u zelf praten. Hoe bevalt het u meesteres van Dar racourt te zijn?” „Ik denk niet, dat ik het hel] het prettig te vinden,” zeide besluitende, dat het het wijste x aantrekkelijke openhartigheid x „Neen, ik veronderstel van n et. Wel, je neemt het rustig op, daar ben ik blij om. Ik dacht dat je er vee) drukte van zoudt maken. Ik vertelde dat aan iedereen. Ik dacht, dat je je er op zoudt voorstnan en je gedragen als een schoolmeisje. Maar dat doe je niet en ik bon telgétgesteld natuurlijk, omdat Lady OakMle zal zeggen, (lat ik een oude dwaas ben, wat ik zonder twij fel ben, ofschoon ik het niet prettig vind zoo genoemd te worden. Maar ik was een ofode dwaas te denken. een Darracoiff ik mij verbedji mi), wel?” „Niet in het heb juist zoo’ teleurstelling.” nïÖllDSCHE WlIRANT, exx VERSCHIJNT DAGELIJKS ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal f 2.2S, per week 17 cept, met Zondagsblad per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bexorg^Tier looper geschiedt. Franco per post per kwartaal 2.75, met Zondagsblad f 3.40. v Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MarkL SL GOUDA, bij onze agenten, den boekhandel en de postkantoren. ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den beaorgkrmg 1 f regel» ƒ1.30, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring: 1—4 regels ƒ1.55. elke regel meer ƒ0.30. Advertentiën van publieke vermakelijkheden IS «ent per regel. Advertentiën in het Zaterdagaummer 20 bijslag op den prijs. goed. In antw^oid unniige leden om de crediaten Palestina, Syrii antwoordde Mille- zwh hieromtrent het ont Irag met Turkije, dat s in verband staat, no« i ook omdat er militaire zün tot af weer van de io*nen door „gü weet wel wien". Frankrijk is voornemens aan deze operaties deel te nemen in de mate, waartoe het door zijn situatie in Constan- tinopel en Syrië verplicht is, terwijl het in Syrië en Klein-Aaië een xwlittek meer van diplomatieker dan van militairen ai denkt te volgen. Laat ons in Syrië blij’ om de bevolking den gev raagden stem waarop zjj het recht heeft te rekenen, verleenen. Wjj gaan er niet heen als vijl den. doch al* medewericers van Turkije. Laat ons naar Cilicië gaan om de econo mische rijkdommen van dat land te ont wikkelen, die totduwer ongebroikt bleven; dit is de taak der beschaving, die Frank rijk in Syrië op zich neemt. Alle artikelen der begrooting werden goedgekeurd, met inbegrip v«b twee- «br- logabegrootingen ten bedrage van 560 mil lioen, welke betrekking hadden op <ie ope raties in het Dosten. Lord Curzon heeft in het Britache l,a- gerhuis eenige mededeelirigen gedian over het toekomstig bestuur van Mesopotimië. In zake de regeering zal alles worden ge probeerd, om in het belang van het volk van Mewpotamië te handelen. Hot lag geenszins in de bedoeling, om op eenige wijze den duur van het tilddiik beheer te verlengen, en wanneer het ontwerp man daat voor een nieuwe constitutie is beëin digd, zal het aan de geall'eerden en den Volkenbond ter onderzoek woix.en voorge- Icgd, en de minister hoopte, dat het zou worden goedgekeurd. Met mandaat voor ziet in de instelling |wet, welke met behulp wooptllger der Arabisch» konden opgemaa<kt. De loek< ptuuravorm vormt nog een one. beschouwing, doen de regeer^ deel, dat het raadzaam zal ijm, speciaal departement in te stellen Verschillende mandaten. Het nieuwe kabinet. Ebert verlangt af te treden. Levensmiddelen onlusten. Revolutie-gevaar. Dreigende algemeene staking in Cen- traal-Europa en Italië? Itallë’s standpunt te Brussel. De markenkoers. Frankrijk’s Oostersche politiek. Curzon over Mesopotamië. De Aaland-eilanden. Edo Fimmen te Weenen aangekomen. De Entente verantwoordelijk. Onthullingen. ONS OVERZICHT. Vandaag doet de nieuwe Duitsche regce- ring lima»' entrée in den Rijksdag, maar 't is geen „jorjeupe entree" het pas gevorm de kabinet Fdhrenbach is met weinig en thousiasme .welkom geheeten: alle bladen «ijzen pp de zwakte van dit ministerie e dat Dultschlanxi door de komende moeiiiik- heden, die zich zoowel in de Binnen- als in de Bmtenlandsche politiek voordoen. In de zwartgallige stemming die gewekt is dooi de jongste crisis en de wijze waarop deze geëindigd weid, bemerkt men al’ dei spookgestalten en ziet men in ailes kwade voorteekenen. Heel verdacht vinden som mige lieden het, dat president Elbert den Rijksdag verzocht heeft zoo spoedig mo ge! ük den datum te bepalen, waarop lijn opvolger zad worden benoemd. Deze aan sporing duidt er op, meent men, dat Ebert zjjn baantje beu is, welke veronderstelling uaarschuWk niet zoo ver van de waar heid is, hoewel deze conclusie uit een on juist gegeven wordt getrokken. Het ver- j. wek aan den Rijksdag is niet meer dan grondwettig, op zich zelf geeft het dus niets te denken, doch ’t is al lang bekend dat Ebert het geharrewar moe is en er naar verlangt zich uit het openbare leven terug te trekken. De binnemlandsche moeilijkheden, waar op we zooeven doelden houden gedeeltelijk ten nauwate vedband met de buitehland- sche; het kan nu eenmaal niet anders, iedere actie van de entente tegen de re publiek plant zich op bijzondere wijze in ’t Duitsche binnenland voort. Er is niet zoo heel veel noodig om de Duitsche harts tochten op te zweepen en vooral in tien iaatsten tijd is het volk tengevolge van le- vensmiddalenschaarschte en duurte in he- mate geprikkeld, zoodatreen geringe 'ing een uitbarsting tengevolge zou hebben. De Neue Berpner Zeitung beweert, dat met het oog daarop, de re- geering besloten heeft de joftgste entente i’s owpr de ontwapening? niet te puoli i, „wndat ze op zeer oitdagenden t itel4|'. Men hoopt intusschen dat ord over deze kam Voor Duitschlamax io ins tegemoetkoming ,de Franschen met hui hoofd niets willen '<|er eens gemaakte 1 gen. MaarschalkvFoch heeft dit in tervieuw dat hij dén corre-spowienl van Daily Mail toestond, nog eens geducht ten doorschemeren, o.a. vertóarenè. dat de vernietiging van vijftienduizend- kanonnen niet het eenige middel is om het gevaar te bezweren, dat Duitschland voor len we reldvrede zal kunnen beteekenen. De voor bij de voortzetting van het debat over de begrooting van Buitenlaadeche Zaken keurde de Fransche Kamer een erediet voor den Volkenbond goed. In antw^oid po 'het verzoek van sommige leden om het hoofdstuk aangaande de creddeten voor «Ie Fransche missies in Palestina, Syrië en Cilicië aan te houden, rand--. De regeeting kan nog niet vrij uiten, daar desverdrag met kwestie in verband staat, is, en gaande welke worden ondernot zien". Frankrijk pr” zijn de ra- van Duitsch- iMBen. vooral te en Rostock, waar de eisch der wapenen ha de verkie- „eheel zonder (gwolg w ge en. Men kan er dus op «kenen, dat de dders, die zich voor het Nxxle lege» or ganiseeren, goed gewapend gullen zijn- Te Spandau alleen hebben d» "arbeiders vol doende munitie voor tachtWhiizend scho ten en vele wapenen buit gemaakt, die tot nu toe niet terug gekomen^ zijn. Wat de vorming van het roode )«er onder het mom van republikeinsdhe triischaren be treft, kan men er op rekenen, dat dat le ger achttienduizend man tal tellen. De communisten kozen de brandpunten der beweging in Midden-DuMaehland en ..het Ruhrgdbied. Uit een Rist oter de verdee- linig van het roode leger, wjelke Hist aan een koerier der roeden te Halle afhandig is gemaakt, blijkt, dat het lager over tien duizend - achthonderd -zeventig mach inege- werdn, tweehonderd-negentig. -vlammenwer pers, zevenhonderd mijnwetiber* en vier- honderd-twintig stukken ve*yhut beschikt. Heel merkwaardig, dat Italië hier in één adem genoemd wordt met Duitschland en Oostenrijk, waartoe ook de Baliaansche re- geering gedreven door de toheidei-s toe nadering zou zoeken. De socialistische lei der Turatti heeft in de Romajzsche Kamer reeds gewezen op het gevaar, dat 't land van de zijde der arbeiders dreigt. Hij ont wikkelde een programma vair sociale- en landMuwhervorming en verktaaide lat -de eenige manier tot behoud van ’t land was een goede samenwerking tot stand te bren gen tuasohen arbeidenden kaïpitaal. Terwijl in Duitschland de ontevreden heid vengroot wondt door het feit dat het leger tot zeer kleine proporties moe1: wor den teruggebracht en de entente het, we gens de geweldige schadevergoeding die ze vraagt, het vel over de ooren haa'c. kib belen de geallieerden over de verdeeling van de huid. Men weet, dat Italië vond te kort te worden gedaan, zoodat de gealli eerden het te Boulogne niet eens konden worden en te Brussel nader zullen bespre ken „hoe en wat" betreffende de schade loosstelling. De officieuze „Tribuna" stelt als volgt het Ltaliaansche standpunt te Brussel vaat-, ten eerste een percentage in de schadevergoeding in evenredigheid vt' zijn prestaties en offers; ten tweede. afspraken tusschen Lloyd George en Mi lerand mogen absoluut niet de belas van Italië ben „Lord Merle is een aardig man, niet waar? Zoo bedaard in zijn spreken, cn zulke goede manieren. Je bent na tuurlijk te jong «m dat te waardeuren maai allo oude dames houden daarvan. Hij i» do eenige man, die buigen en een kop thee overhandigen kan, zoo als hel behoort. Zoo, is hij hier ge weest?” Zij keek zoo onderzoekend naar Lucille, dat deze een weinig ''bloosde. „Hij is niet zulk oen dwaan als hij lijkt, lieve”, besloot Lady Farn ley. alsof Lucille gesproken had. „Het schijnt mij toe, dat. indien je hen» krab de, je een Tartaar zou vinden. Wee» bevriend mot hem, lieve!” „Ik hoop, dat ik bevriend zal zijn met mijn buren”, zeide Lucille kalm. ,Hm! Mwondereiwwaïirdig ge voél en h^t <loet je eer aan. Het spijl mij te zeggen, dat ik met geen van hen bevriend ben: daarvoor ken ik hen ie goód. Een on al hevighe d in je ge zicht, en als je weg bent, noemen ze jft een oude kat. Doe jij dat niet, lieve.” .IK zal het niet doen”, zeide Lucille lac tend. H»n! Wel dat denk ik ook. Ja, ik haul van je. Het is omdat jenmoi bent, of omdat je een lieve Daar behoef je niet om te let Finsche standpunt u daarentegen: Finland's ona/han- ‘-Z- erkend, du* Aalandseilanucn. De Zweedsch gezag wel inache provmcm Jeet 17 8^- uslaixt «f: - BiÏJr- met de Aal andsei landen." De ongeveer 25.000 zielen, zün van afkomst en taal, maar dat ze gemeen met de 385.000 Zwt*F«l- Innen. Finland heeft de Aalanxiw eilanden noodig als douanegrene. Geogra fisch beboeren ze ook tot Finland: het water van den archipel, die ze met het vasteland verbindt. Is gemiddeld 20 M. diep, de Aalandazee. die ze van Zwe den scheidt, i* 200300 M. diep. Een officieel Zweedsch communiqué deelt mede, dat Zweden genegen is om de kwestie «Ier Aalandeeilanden aan den Volkenbond voor te leggen. De Zweedache pers uit haar voldoening over dit besluit. De Raad van den Volkenbond heeft zich reeds bereid verklaartl deze aangelegenheid te regelen. De „Tlme»’’-correspondent verneemt uit Weenen: Appleton, Huber en Fimmen van het internationaal Vakverbond zjjn Zater dag te Weenen aangekomen in gezelschap van vertegenwoordigers van Tsjecho-Bio- wakjje en Joego-Slavië, om met ilongaar- sche gedelegeerden over den boycot te on derhandelen. De positie is min of meer in gewikkeld, doordat Renner, aan wu-n «leze onderhandeiingen grootendeels te dankeu zün, zyn handen vol heeft met de nog niet opgeioate minürtercrisi» in Oostenrijk, ter wijl men ieder oogenblik het aftreden v»ui de Hongaarache regeering verwacht. In een bespreking over het verslag der Engeische arbeidersdeiegatie betreffende den toestand in Hongarije, welk verslag den Oppersten Raad en de regeeringen van En geland en Hongarije voor den bestaanden toestand verantwoordelijk maakt, verwijt de „Pester Lloyd" naar de talrijke notas schenonenigte op verb Ui richten volutie. heeft, naai den versla ruehten bevestigd t dat (het slechts gaat om van eventueel e plannen d< Wie zieh verdedigen De onafhankel ijken iionnah-e regeering, t macht in handen Bij de actie der Belersche ken bljjft het niet. De „Lot jbrengt een uitvoerig bericht over bereidingen voor een algemeene staking, waartoe op de Internationale communisti sche conferentie te Konstanz eenigen tijd geleden besloten zou zijn. In dit bericht heet het. dat de interna tionale communistische conferentie beslo ten zou hébben alle toebereidselen te tref fen om voor 15 Juli de politieke macht tot vige aanleid» kunnen weei ïerinr nota’o v ceeren, is gestt laatste is gezei weinig j aangezienXd' Foch aan verzachting SI) Wftt de oude dame in haar toon had willen antwoorden zal nooit be kend worden, want op dit oogenblik werd de deur geopend om Lucille bin nen te laten. „Dit is Miss Darracourt.” zei Marie Verner. Lady Farnley stond op, zien van Lucille's lief gelaat speciaal de kalme, donkere oogen ont wapenden haar. Lucille stak haar de hand toe, die Lady Farnley aannam. „Hm! Ik vermoed ten slotte de Wa re Jacob?” zei ze, met een blik op Ma- rie Vernet, die zedig met neergesla gen oogen, maar met een verdachten lachtrek om don mond ter zijde stond. „Ik heb die jorige dame werkelijk voor u aanigezien. Bespottelijk niet waar?” „Wij gelijken met veel op elkaar." I aei Lucille glimlachend. I „In het geheel niet,” stemde Lady i Farnley scherp toe, terwijl zij een hoo ft zen blik wierp op Marie, die rustig de kamer verliet.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1920 | | pagina 1