4
i Simplex-
N
IE JONG
1
Blad.
59e Jaargang
Maandag 28 Juni 1920.
«s. 14350
GOUDA.
Feuilleton.
De Vrouwe van Darracourt
door
Duitschland’s moeilijkheden.
BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
1—4 n<el> ƒ2.05. olko retol mom
330S 44
rolled» B^Wiaa-
Administratie TateL Intare.
OUD A.
Redactie: Telef. Interc. 545.
a
X
ngeren:
;kend aan Lydi Bel-
lende weck.
SELS.
de
II
(Wortt vwvolfd.)
ingeren
eet nooit zijn eigen
~amL
Luisde,
m. De
a absoluut niet de
madeelen.
dat
ft zou kunnen z jn, wat
Jdde. Je lient niet Mos op-
aa ixl
|ven
m,
ian-
In Duit
ié zou e
'an
de
lil-
langen
een aan-
ware «e-
ülitaristi-
mtwerp-vre-
inet deae
hangende
operatie»
aanvallen,
tdagmiddag 12 uur.
mderen
.aat uit 13 letters en
•j® Lady Farnley stond op, rood van
wjjgl *oe^e en verontwaardiging; maar het
zien van Lucille's liet gelaat en meer
land OoMten-
i de uAgemee-
fewapenil op-
Hjkertüd, dat
voermiddel.
er in Noord-Holland.
oeder.
s in den schoorsteen,
getal.
>or Hans IJ. de S.)
en eiland
S T R
■-htbaar
en dar
en ik i
staart.
ien:
d. L., Marie v.
'lees v. G.;
Jan v. d. L.,
Gewone advertentie en
ceerden prijs. Groote letters
AdvertentWn kunnen worden ingezonden door tuaachenkomat van
dolaren, Advertentiebureau* en onze Agenten.
Ipen kan
Lucille,
was, de
r van de
oude dame vrijmoedig te beantwoorden.
ante-
-Ji-
toon
t het
restie nog niet
is er echter
te krijgen,
m geliefden
weten van
bepa’in-
een In
de
Ia
ën insect, myn twee-
huis, mijn geheel is
denk ik
heit.
«en.
(pn
dame. Ben je verloofd?”
De Volkenbondsraad,
handeling van de
kwestie zoo makljjk afkwam
iië zich al met Moskou in
t minst.” zeide Lucille „ik
met u te doen in deze
koers. Hieraan schrijft men de groote
vraag naar Duitsche marken in Denemar
ken toe. Er moet reeds een bedrug van
tweehoiglvrd millioen mark voor specula
tieve doeleinden zijn opgekocht en daar
iedereen koopt en niemand verkoopt, heb
ben de banken reed» veridaard,dat zij zul
ke groote bedragen niet ter beschikking
kunnen stellen.
die er lui de be-
Huss' sch-Pej-z sche
wam doordut Per-
verbinding had
INGEZONDEN MEDEDEEL! NGKNt
Op tie voorpotte». 50 hooger.
ingezonden mededelingen bij contract tot zeer gered»,
en randen woolen berekend naar plaatsruimte.
van i’en organieke
i van een vertegen-
he volksmreninR zal
De toekomstige be-
iderwero van
ring is van oor-
I zijn, om een
I» voor de
Volgens een bericht uit Kopenhagen ge
looft men in welingelichte financieel? krin
gen aldaar, dat op de conferentie te Spa
een standaardkoere voor de Duitsche mark
zal worden vastgesteld, die belangrijk boo
ger zal zijn dan de tegenwoordige beurs
sten»
blo-
Je zult veel complimenten krij
en van anderen dan van een oude
ER.
il weggetje
roen heggetje
a drietjes,
ietjes,
b voetjes,
snoetjes,
klein
mder
ander
tïjn.
□adertjes
e vlindertjes
loemen,
>emen.
aide,
heide,
klein,
romen
droomen
ijjn.
veggetje
<e heggetje
kopjes
knopjes,
jntjes
'üntjes
klein.
bukken
lijn.
lukken
CHARLES GARVICE.,
GeMbhorieeerde vortaltag xmi
I. P. WESHELINK-v R(W*M.
(Nadruk verboden
„Kom naast mij zitten, dat ik «goed
kau opnemen,” zei Lady Farnley.
Lucille gehoorzaamde met een glim
lach en de scherpe oogen gleden on
derzoekend over haar heen.
„Hm!’ knorde de Lady, terwijl het
beeld van haar verbeelding van een
schoolmeisje met een water-en-melk-ge-
zichtje, blozend en giebelend, verdween
voor de liefelijke persoonlijkheid, die
voor haar stond. „Wel. er valt niet aan
tc twijfelen, u bent in alle gevallen
een echte Darracourt. dat is een ge
luk. Al de Darracourts zagen er goed
uit jammer genoeg voor hen
maar ik herinner mij geen zooals u.
Vermoedelijk lijkt u op uw moeder. En
nu ik geloof dat u. weel wie ik ben?”
„U is Lady Farnley?” zei Lucille,
die zich amuseerde met de excentrieke
manieren van haar bezoekster.
„Ju, Marthd Farnley, de onaangena
me. onrustige, oude vrouw, die altijd
en met iedereen twist en Voor wie nie
mand een goed woord over heeft. Zij
zullen je allerlei geschiedenissen van
haar vertellen, lieve, maar je moet
ze niet alle gelooven. Sommigen zijn
waar, maar ik blaf meer dan ik bijt,
en ik geloof niet dat ik u zal bijten.
Nu en dan zal ik blaffen, natuurlijk
dat ligt in mijn natuur, maar je moet
er hiet om geven.”
„Het zul mij niet Kinderen zei
Lucille met eep glimlach.
„Alsjeblieft jniet. Apropos, ik houd
niet van dat meisje, dat u naar hier
hebt mede genomen. Die onbeschaafde
ld:
1 G I
en dan weer
lan weer klein,
iets.
zichtigheid gebiedt zoolang mogelfok den
afstand te handhaven, welke de geallieer
den van den vijand scheidt, Als de gealli
eerden den Rijn ontruimen zjin de Duit-
söhers zeer dicht .bjj Ostende gekomen en
zouden zeer snel met vliegtuigen
val op Londen kunnen doen. Het
vaar ligt in den vijandige» e» m\l\t
«ohen geest van het Duitsche volk.
n st
ond<
tje v.
v. V., Kei
elly en J.
rste deel maakt men
el is een uiting van
lusten vele kinderen
f gezond voor hen is.
BureauMARKT 31,
zich te trekken. 1
rük, Polen en lt«li<
ne staking en tenslotte een'
roer uitbreken en wel teg
het roode leger klaar zou
Volgen» den „Lokal Anzei(
dlcale arbeiders in alle deel»
land in het bezit van wax
Kiel, Hambung
tot inlevering
zlngsonlusten geheel
bleven. Men kan
arbeiders, die ziu.
Zal men in Frankrijk het misschien ook
aan den „militairistischen geest" toeschrij
ven, dat, sinds de ontwapeningskwesti?
krachtig is aangevat, de geruchten over
Putachplannen en. oproeren zijn tbegeno-
men, terwijl de levenemiddelenrelleties
hiermee gelijken tred hielden?
(De „Lokal Anzeiger" meldt uit Hamburg
dat aldaar in verschillende stadsdeelen
duurteonlusten zijn vóórgekomen. De le
vensmiddelenwinkels werden door de me
nigte gedwongen hun waren tegen billijke
prjjzen af te «even. Op de Groote hooi-
markt kwam het tot een treffen tusschen
de veiligheids weer en een volksmenigte,
waarbji verschillende schoten wen Ien af
gegeven. Ook in de Wesersteden Bremer
haven, Geestemünde en Léhe zijn duurte-
relletjeö voongdkomen. Groote volksmenig
ten maakten zich meester van de verschil-
lende koopwaren an verkocht met Lik)
A 200 7r verlies. Daarna vormden zich
troepen van vrouwen uit arbeidersklasse
en middenstand, welke de levensmiddelen
winkels in de hoofdstraten bestormden.
In Duisburg tenslotte, dwong een men-
schenmenigte op de fruitmarkt de verkoo-
pers alle prijzen van fruit en groenten te
lagen.
lit Beieren komen nog verschillende be
aver voorbereidingen voor een re-
Een leider der onafhankelijke»!
’aar de Frankf. Zeitung beweert,
.olaggever van dat blad deze ge-
met deze bepeiiking,
i het veiftinderen
der reactionnairen.
i wil moet aanvallen!
wenschen geen reac-
ze willen daarom zelf
zien te krijgen.
3eiersche onafihankelii-
De „Ldkal Anzeiger”
de voor-
ing,
isti-
„Goed, heel goed!” riep de oude da
me, inwendig lachend. „Dat is mijn
eigen schuld. Ik zal het te Uakdaie
Mei tellen. Neen, je gelijkt niet veel op
h|et waier-en-melkmeisje, lieve. Hoe Jieet
jé? Als wij vrienden zullen zijn,/ kah
iji je niet Miss Darracourt noeiufn, het
is een te groote mondvol voor wu oude
vji ouw' met twee rijen vulsche tanden?
Lucille.”
„Lucille! Aardig, maar Fransch. Het
iS het eenige Fransch aai» je, en dat
iS een troost. Het meisje, (jat juist
weggegaan is, is door en door Fransch,
ik imjen-, alles is alleen ui ter lijk bij
haar. Krab haar en je zuil een katte-
hpidje vinden.”
„U doet Marie Verner unreeht,” zei-
de Lucille zich opwindende, en u
zijdt de eerste zijn het te bekennen,
als u haar Ixeter leert kennen.”
„Lieve”, zeide de oude dame zacht,
„ik zal haar nooit beter leeren keiiuen
dȕn nu. Maar ik zie met genoegen,
dat je opkomt voor je vrienden, of
schoon ze het niet waard mogen zijn.
Nu. wie ken jeialzoo? Wie is
hl^r geweest?”
„Niemand behalve Lord Merle,”
de Lucillet niet oen blosje.
„Zoo!” mompelde de oude dame.
Mar onderzoekend aankijkende. „Ah'
juist. Wat denk je van hem?”
Ik denk niet, dat ik voldoende over
hem gedacht hel» om een opinie over
h«Km uit te spreken „Lady Farnley
antwoordde Lucille glimlachend.
De oude dame lachte.
gesteld, tal nu werkelijk ceu zaakje op ia
knappen kragen.
Tuiaohen Finland en Zweüuu 1» ten
meetdngüvenichd gereaen over de vraag,
aan wie de Aalamdaeilanden behojren.
’/xweden wil het beginsel van het wltbe-
.•whikkmgarecht. door de Aalanden» inge-
roepen, toegepast tien, e i de Raad van
den Volkenbond kan dat argument met
ge makkeluk op z(j achuiven. al hubben d*
verschillende vredesverdragen dat begin
sel meer verwaarlooad dan betracht. Dan
zagt Zweden: de bevolking is nagenoeg
geheel zuiver Zweodech en spireeirt
Zwecdsch. Voorts: de Auiandseilanoen
hebben indertijd tot Zweden nis geheel be
hoord, en niet bepaalde!ijs. tot bmlnnd,
toen dit nog Zweedsch was. Zweden heeft
in 1809 Finland en de Aelandsellanden
aan Rusland moeten afstaan, niet Fimand
met de Aahmdseilanden. De eilanden be-
hooren Zweedsch te worden, aangezien ae,
op een paar uur «toornen* van Stockholm
gelegen, anders een voortdurende bedrei
ging van de hoofdataxl zuiden bliivtn.
He: --
Zweden heeft in 1918
kel'ükheid onvoorwaardelük
van Finland met de
eilanden hebben onder
degelijk van een Finache tt-v.:
ultgemaaikt In het vendrag van
tenvber 1908 stond Zweden aan Ru
,jde Gouvernementen.van Aubu en I
nebong met de Aal andsei landen."
Aalanders,
Zweedsch
hebben
scha Fh
meid amuseerde zich door een oude
vrouw voor don gek te houden. Deed
alsof zij u was!”
„Mario Verner is een oude school
vriendin vak» mij,” zei Lucille vergoe
lijkend. „Zij zit vol dwaasheden.
„Dat wil ik gelooven. Ik houd niet
var. menschen. die vol dwaasheden zit
ten, verti-ouw ze niet, vooral niet wan
neer hun dwaasheid hun ingeeft zich
vrijheden met mij te veroorloven. La
ten wij nu wat over u zelf praten.
Hoe bevalt het u meesteres van Dar
racourt te zijn?”
„Ik denk niet, dat ik het hel]
het prettig te vinden,” zeide
besluitende, dat het het wijste x
aantrekkelijke openhartigheid x
„Neen, ik veronderstel van n et. Wel,
je neemt het rustig op, daar ben ik
blij om. Ik dacht dat je er vee) drukte
van zoudt maken. Ik vertelde dat aan
iedereen. Ik dacht, dat je je er op
zoudt voorstnan en je gedragen als een
schoolmeisje. Maar dat doe je niet en
ik bon telgétgesteld natuurlijk, omdat
Lady OakMle zal zeggen, (lat ik een
oude dwaas ben, wat ik zonder twij
fel ben, ofschoon ik het niet prettig
vind zoo genoemd te worden. Maar ik
was een ofode dwaas te denken.
een Darracoiff
ik mij verbedji
mi), wel?”
„Niet in het
heb juist zoo’
teleurstelling.”
nïÖllDSCHE WlIRANT,
exx
VERSCHIJNT DAGELIJKS
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal f 2.2S, per week 17 cept, met Zondagsblad
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bexorg^Tier looper geschiedt.
Franco per post per kwartaal 2.75, met Zondagsblad f 3.40. v
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MarkL SL GOUDA,
bij onze agenten, den boekhandel en de postkantoren.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den beaorgkrmg
1 f regel» ƒ1.30, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring:
1—4 regels ƒ1.55. elke regel meer ƒ0.30. Advertentiën van publieke vermakelijkheden
IS «ent per regel. Advertentiën in het Zaterdagaummer 20 bijslag op den prijs.
goed. In antw^oid
unniige leden om
de crediaten
Palestina, Syrii
antwoordde Mille-
zwh hieromtrent
het ont
Irag met Turkije, dat
s in verband staat, no«
i ook omdat er militaire
zün tot af weer van de
io*nen door „gü weet
wel wien". Frankrijk is voornemens aan
deze operaties deel te nemen in de mate,
waartoe het door zijn situatie in Constan-
tinopel en Syrië verplicht is, terwijl het in
Syrië en Klein-Aaië een xwlittek meer van
diplomatieker dan van militairen ai
denkt te volgen. Laat ons in Syrië blij’
om de bevolking den gev raagden stem
waarop zjj het recht heeft te rekenen,
verleenen. Wjj gaan er niet heen als vijl
den. doch al* medewericers van Turkije.
Laat ons naar Cilicië gaan om de econo
mische rijkdommen van dat land te ont
wikkelen, die totduwer ongebroikt bleven;
dit is de taak der beschaving, die Frank
rijk in Syrië op zich neemt.
Alle artikelen der begrooting werden
goedgekeurd, met inbegrip v«b twee- «br-
logabegrootingen ten bedrage van 560 mil
lioen, welke betrekking hadden op <ie ope
raties in het Dosten.
Lord Curzon heeft in het Britache l,a-
gerhuis eenige mededeelirigen gedian over
het toekomstig bestuur van Mesopotimië.
In zake de regeering zal alles worden ge
probeerd, om in het belang van het volk
van Mewpotamië te handelen. Hot lag
geenszins in de bedoeling, om op eenige
wijze den duur van het tilddiik beheer te
verlengen, en wanneer het ontwerp man
daat voor een nieuwe constitutie is beëin
digd, zal het aan de geall'eerden en den
Volkenbond ter onderzoek woix.en voorge-
Icgd, en de minister hoopte, dat het zou
worden goedgekeurd. Met mandaat voor
ziet in de instelling
|wet, welke met behulp
wooptllger der Arabisch»
konden opgemaa<kt. De loek<
ptuuravorm vormt nog een one.
beschouwing, doen de regeer^
deel, dat het raadzaam zal ijm,
speciaal departement in te stellen
Verschillende mandaten.
Het nieuwe kabinet. Ebert verlangt af te treden. Levensmiddelen
onlusten. Revolutie-gevaar. Dreigende algemeene staking in Cen-
traal-Europa en Italië? Itallë’s standpunt te Brussel. De markenkoers.
Frankrijk’s Oostersche politiek. Curzon over Mesopotamië. De
Aaland-eilanden. Edo Fimmen te Weenen aangekomen. De Entente
verantwoordelijk. Onthullingen.
ONS OVERZICHT.
Vandaag doet de nieuwe Duitsche regce-
ring lima»' entrée in den Rijksdag, maar 't
is geen „jorjeupe entree" het pas gevorm
de kabinet Fdhrenbach is met weinig en
thousiasme .welkom geheeten: alle bladen
«ijzen pp de zwakte van dit ministerie
e dat Dultschlanxi door de komende moeiiiik-
heden, die zich zoowel in de Binnen- als in
de Bmtenlandsche politiek voordoen. In de
zwartgallige stemming die gewekt is dooi
de jongste crisis en de wijze waarop deze
geëindigd weid, bemerkt men al’ dei
spookgestalten en ziet men in ailes kwade
voorteekenen. Heel verdacht vinden som
mige lieden het, dat president Elbert den
Rijksdag verzocht heeft zoo spoedig mo
ge! ük den datum te bepalen, waarop lijn
opvolger zad worden benoemd. Deze aan
sporing duidt er op, meent men, dat Ebert
zjjn baantje beu is, welke veronderstelling
uaarschuWk niet zoo ver van de waar
heid is, hoewel deze conclusie uit een on
juist gegeven wordt getrokken. Het ver-
j. wek aan den Rijksdag is niet meer dan
grondwettig, op zich zelf geeft het dus
niets te denken, doch ’t is al lang bekend
dat Ebert het geharrewar moe is en er
naar verlangt zich uit het openbare leven
terug te trekken.
De binnemlandsche moeilijkheden, waar
op we zooeven doelden houden gedeeltelijk
ten nauwate vedband met de buitehland-
sche; het kan nu eenmaal niet anders,
iedere actie van de entente tegen de re
publiek plant zich op bijzondere wijze in
’t Duitsche binnenland voort. Er is niet
zoo heel veel noodig om de Duitsche harts
tochten op te zweepen en vooral in tien
iaatsten tijd is het volk tengevolge van le-
vensmiddalenschaarschte en duurte in he-
mate geprikkeld, zoodatreen geringe
'ing een uitbarsting tengevolge zou
hebben. De Neue Berpner Zeitung
beweert, dat met het oog daarop, de re-
geering besloten heeft de joftgste entente
i’s owpr de ontwapening? niet te puoli
i, „wndat ze op zeer oitdagenden t
itel4|'. Men hoopt intusschen dat
ord over deze kam
Voor Duitschlamax io
ins tegemoetkoming
,de Franschen met hui
hoofd niets willen
'<|er eens gemaakte 1
gen. MaarschalkvFoch heeft dit in
tervieuw dat hij dén corre-spowienl van
Daily Mail toestond, nog eens geducht
ten doorschemeren, o.a. vertóarenè. dat de
vernietiging van vijftienduizend- kanonnen
niet het eenige middel is om het gevaar
te bezweren, dat Duitschland voor len we
reldvrede zal kunnen beteekenen. De voor
bij de voortzetting van het debat over
de begrooting van Buitenlaadeche Zaken
keurde de Fransche Kamer een erediet
voor den Volkenbond goed. In antw^oid po
'het verzoek van sommige leden om het
hoofdstuk aangaande de creddeten voor
«Ie Fransche missies in Palestina, Syrië en
Cilicië aan te houden,
rand--. De regeeting kan
nog niet vrij uiten, daar
desverdrag met
kwestie in verband staat,
is, en
gaande
welke worden ondernot
zien". Frankrijk
pr” zijn de ra-
van Duitsch-
iMBen. vooral te
en Rostock, waar de eisch
der wapenen ha de verkie-
„eheel zonder (gwolg w ge
en. Men kan er dus op «kenen, dat de
dders, die zich voor het Nxxle lege» or
ganiseeren, goed gewapend gullen zijn- Te
Spandau alleen hebben d» "arbeiders vol
doende munitie voor tachtWhiizend scho
ten en vele wapenen buit gemaakt, die tot
nu toe niet terug gekomen^ zijn. Wat de
vorming van het roode )«er onder het
mom van republikeinsdhe triischaren be
treft, kan men er op rekenen, dat dat le
ger achttienduizend man tal tellen. De
communisten kozen de brandpunten der
beweging in Midden-DuMaehland en ..het
Ruhrgdbied. Uit een Rist oter de verdee-
linig van het roode leger, wjelke Hist aan
een koerier der roeden te Halle afhandig
is gemaakt, blijkt, dat het lager over tien
duizend - achthonderd -zeventig mach inege-
werdn, tweehonderd-negentig. -vlammenwer
pers, zevenhonderd mijnwetiber* en vier-
honderd-twintig stukken ve*yhut beschikt.
Heel merkwaardig, dat Italië hier in één
adem genoemd wordt met Duitschland en
Oostenrijk, waartoe ook de Baliaansche re-
geering gedreven door de toheidei-s toe
nadering zou zoeken. De socialistische lei
der Turatti heeft in de Romajzsche Kamer
reeds gewezen op het gevaar, dat 't land
van de zijde der arbeiders dreigt. Hij ont
wikkelde een programma vair sociale- en
landMuwhervorming en verktaaide lat -de
eenige manier tot behoud van ’t land was
een goede samenwerking tot stand te bren
gen tuasohen arbeidenden kaïpitaal.
Terwijl in Duitschland de ontevreden
heid vengroot wondt door het feit dat het
leger tot zeer kleine proporties moe1: wor
den teruggebracht en de entente het, we
gens de geweldige schadevergoeding die
ze vraagt, het vel over de ooren haa'c. kib
belen de geallieerden over de verdeeling
van de huid. Men weet, dat Italië vond te
kort te worden gedaan, zoodat de gealli
eerden het te Boulogne niet eens konden
worden en te Brussel nader zullen bespre
ken „hoe en wat" betreffende de schade
loosstelling. De officieuze „Tribuna" stelt
als volgt het Ltaliaansche standpunt te
Brussel vaat-, ten eerste een percentage in
de schadevergoeding in evenredigheid vt'
zijn prestaties en offers; ten tweede.
afspraken tusschen Lloyd George en Mi
lerand mogen absoluut niet de belas
van Italië ben
„Lord Merle is een aardig man, niet
waar? Zoo bedaard in zijn spreken,
cn zulke goede manieren. Je bent na
tuurlijk te jong «m dat te waardeuren
maai allo oude dames houden daarvan.
Hij i» do eenige man, die buigen en
een kop thee overhandigen kan, zoo
als hel behoort. Zoo, is hij hier ge
weest?” Zij keek zoo onderzoekend
naar Lucille, dat deze een weinig
''bloosde. „Hij is niet zulk oen dwaan
als hij lijkt, lieve”, besloot Lady Farn
ley. alsof Lucille gesproken had. „Het
schijnt mij toe, dat. indien je hen» krab
de, je een Tartaar zou vinden. Wee»
bevriend mot hem, lieve!”
„Ik hoop, dat ik bevriend zal zijn met
mijn buren”, zeide Lucille kalm.
,Hm! Mwondereiwwaïirdig ge
voél en h^t <loet je eer aan. Het spijl
mij te zeggen, dat ik met geen van hen
bevriend ben: daarvoor ken ik hen ie
goód. Een on al hevighe d in je ge
zicht, en als je weg bent, noemen ze
jft een oude kat. Doe jij dat niet,
lieve.”
.IK zal het niet doen”, zeide Lucille
lac tend.
H»n! Wel dat denk ik ook. Ja, ik
haul van je. Het is omdat jenmoi bent,
of omdat je een lieve
Daar behoef je niet om te
let Finsche standpunt u daarentegen:
Finland's ona/han-
‘-Z- erkend, du*
Aalandseilanucn. De
Zweedsch gezag wel
inache provmcm Jeet
17 8^-
uslaixt «f:
- BiÏJr-
met de Aal andsei landen." De
ongeveer 25.000 zielen, zün
van afkomst en taal, maar dat
ze gemeen met de 385.000 Zwt*F«l-
Innen. Finland heeft de Aalanxiw
eilanden noodig als douanegrene. Geogra
fisch beboeren ze ook tot Finland: het
water van den archipel, die ze met het
vasteland verbindt. Is gemiddeld 20 M.
diep, de Aalandazee. die ze van Zwe
den scheidt, i* 200300 M. diep.
Een officieel Zweedsch communiqué deelt
mede, dat Zweden genegen is om de kwestie
«Ier Aalandeeilanden aan den Volkenbond
voor te leggen. De Zweedache pers uit haar
voldoening over dit besluit.
De Raad van den Volkenbond heeft zich
reeds bereid verklaartl deze aangelegenheid
te regelen.
De „Tlme»’’-correspondent verneemt uit
Weenen: Appleton, Huber en Fimmen van
het internationaal Vakverbond zjjn Zater
dag te Weenen aangekomen in gezelschap
van vertegenwoordigers van Tsjecho-Bio-
wakjje en Joego-Slavië, om met ilongaar-
sche gedelegeerden over den boycot te on
derhandelen. De positie is min of meer in
gewikkeld, doordat Renner, aan wu-n «leze
onderhandeiingen grootendeels te dankeu
zün, zyn handen vol heeft met de nog niet
opgeioate minürtercrisi» in Oostenrijk, ter
wijl men ieder oogenblik het aftreden v»ui
de Hongaarache regeering verwacht.
In een bespreking over het verslag der
Engeische arbeidersdeiegatie betreffende
den toestand in Hongarije, welk verslag den
Oppersten Raad en de regeeringen van En
geland en Hongarije voor den bestaanden
toestand verantwoordelijk maakt, verwijt
de „Pester Lloyd" naar de talrijke notas
schenonenigte op
verb
Ui
richten
volutie.
heeft, naai
den versla
ruehten bevestigd t
dat (het slechts gaat om
van eventueel e plannen d<
Wie zieh verdedigen
De onafhankel ijken
iionnah-e regeering, t
macht in handen
Bij de actie der Belersche
ken bljjft het niet. De „Lot
jbrengt een uitvoerig bericht over
bereidingen voor een algemeene staking,
waartoe op de Internationale communisti
sche conferentie te Konstanz eenigen tijd
geleden besloten zou zijn.
In dit bericht heet het. dat de interna
tionale communistische conferentie beslo
ten zou hébben alle toebereidselen te tref
fen om voor 15 Juli de politieke macht tot
vige
aanleid»
kunnen
weei
ïerinr
nota’o v
ceeren,
is gestt
laatste
is gezei
weinig j
aangezienXd'
Foch aan
verzachting
SI)
Wftt de oude dame in haar toon
had willen antwoorden zal nooit be
kend worden, want op dit oogenblik
werd de deur geopend om Lucille bin
nen te laten.
„Dit is Miss Darracourt.” zei Marie
Verner.
Lady Farnley stond op,
zien van Lucille's lief gelaat
speciaal de kalme, donkere oogen ont
wapenden haar. Lucille stak haar de
hand toe, die Lady Farnley aannam.
„Hm! Ik vermoed ten slotte de Wa
re Jacob?” zei ze, met een blik op Ma-
rie Vernet, die zedig met neergesla
gen oogen, maar met een verdachten
lachtrek om don mond ter zijde stond.
„Ik heb die jorige dame werkelijk voor
u aanigezien. Bespottelijk niet waar?”
„Wij gelijken met veel op elkaar."
I aei Lucille glimlachend.
I „In het geheel niet,” stemde Lady
i Farnley scherp toe, terwijl zij een hoo
ft zen blik wierp op Marie, die rustig de
kamer verliet.