EN Co.
Dinsdag 31 Augustus 1920.
z_
59e Jaargang.
SIDING
t
t U op dit RW,
Feuilleton.
VT
Beschermen
louzieën
Rolluiken
Tenten enz.
S3
ewws- en ^.d-vexteixtieToleucL Voor O-oxxcLsu exx Oxxxetxelcexx
e Fabrieken
1765.
'AN SCHALK,
RAAT 21, GOUDA,
Artillerie*
if
De Vrouwe van Darracourt
door
-
C E N merk W.h
oote Voedingswaarde,
ren Gouden Medailles.
Het Poolsch-Russisch geharrewar.
BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
1—4 regel» 2.04, elke regel meer
f9M.
Bureau: MA q KT 81, GOUD A.
Redactie: Telef. Interc. 545.
Administratie: Telef. Interc. 82.
1880 - 31 Augustus - 1920.
dus de onderhandelingen uit te sollen
en
4T*
verliet de
(Wordt vervolgd.)
Ml
Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen bü contract tot zoor geredu
ceerden prü». Groote lettere en randen worden berekend naar plaatsruimte
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschonkomst van «oliede Boekhan
deiaren, Advertentiebureaus en oase Agenten.
FABR1RK VAR
lezen
3
ierk „STER” en W.L.
istof,
haar*
i aan
te doen is de vre-
luiven. Ze kunnen
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN:
Op de voorpagina 50 hoogsr
VXVEEN.
a abonnement*, *6
angenomen der
EBOOM,
Waddi«v*«*
VERSCHIJNT DAGELIJKS
ARMMSUM.
markies,’
maar
toon.
van
Merle
r, Wüd-
ESSEN.
•r Bui*, m muMm:
rustte op het vaalbleeke gelaat
man met den zwarten knevel;
tot een der bedienden: „Roep
GOUDSCHE COURANT
)KO
IVOU»
zacht
Koninginnedag.
Vandaag waait in ons ganache land het
nationale dundoek van torentrans en huis;
een juichkreet klinkt alomme; klaroenge
schal en feestgedruisch verkondigen den
volke de herdenking van den verjaardag
van Neerland’s Vorstinne.
Deze dag is een dag van verheugenis,
van groote blijdschap. Het is een dag, die
niet is een feestdag voor het Koninklijk
Huis alleen, die in den intiemen kring wordt
gegierd, het is een feestdag ook voor ieder
Nederlander, die gevoelt voor zijn Koningin,
voor zyn Vorstenhuis.
Geeft de traditie van Haar Huis der Ko-
ninginne een historisch recht op aanhanke
lijkheid en trouw van Haar volk, de wijze
waarop Zij haar hooge positie van hoofd
van den Staat vervuld heeft, vooral gedu
rende de bange jaren dat het oorlogsgeweld
ons land dreigde mee te sleuren in den
chaos van ellende en de wijze waarop Zij
die nog vervult wy herinneren ons Haar
fiere houding tegenover onzen Zuidelijken
nabuur geeft Haar het vertrouwen der
natie, respect, waardeering en erkentelijk
heid van ieder goed Nederlander.
De feestdag van onze Koningin is daar
om een nationale feestdag.
Jaren aaneen bleven onder het Steunen
der kanonnen de feestklanken verstomd. De
Koningin ging voor in het vermijden van elk
uiterlflk feestbetoon. Nog is de strijd niet
geheel gestreden, is de oorlogsgruwel niet
geheel gedaan. En in den kleinen kring
waarin wy leven, is veel, wat ernstig stemt.
Maar toch, er is reden tot feesten. Fees
ten, omdat wij in dezen tijd van gisting en
roering, buiten zoowel als binnen onze gren
zen, behoefte hebben tot huldiging der Land-
vrouwe op Haren feestdag, tot schraging
van Haar bestier, hetwelk in het „Ik zal
handhaven” zoo krachtig tot uiting komt.
Neerland’s Koningin: Zü leve’
dien naast
,Het is het beate,
t af te be-
lusteloos
-just
structie-Oompaglue te
i wordt de datum wn
X tot KORPORAAL
de eerste militaire
TJsen TorpediatM of
8400*.
'fioiersramr.
>or den Oorrimaaia»1
en
spoedig om uit te gaan. Hij
1 •n»’s ^issel innen, om
d, te laten
Lp af, ter-
CHARLES GARVICE
GeauQioriseerde vertaling van
1 P WESSELINK-v ROSSUM
(Nadruk vorbodon
nep een voorbijgaand rijtuig aan; toen de
bediende vóór zijnde, wierp hij de deur
open. De bediende, denkend dat hü een
kennis van Meria was, trok zich terug en
de markies gihg in het rijtuig.
Terwijl hü, dit deed, kwam de herinne
ring by hem op aan den man, die hem in
den weg stond op zijn trouwdag, toen hü
in den auto ging en hü keek den man
scherp aan.
„Waarheen, markies?"'vroeg Sinclair.
„Naar Coutts’ Bank," zeide Merle, ach
terover leunende.
De man stond nog met de hand aan het
portier en stak het hoofd vooruit.
„Kan ik u even spreken, mylord?"
fluisterde hy. „Zeg maar, wanneer het u
sdukt!”
Van zyn hoofd kwam een luchtje
riekende haarolie.
Merle keek boos.
„Wat wil je en wie ben je?" vroeg hü*
„Ik hab zaken met u, markies.” zeide
Sinclair met een glimlach, die Merle gek
gemaakt zou hebben, als hü al de brutali
teit, die er in lag, vermoed had, maar die,
zelfs zonder dit te weten, hem deed ver
langen den man het hoofd in te slaan.
„Zaken!” zei hü dit de hoogte. ,Jk ken
je niet. Neem je hand van het portier en
zeg den- koetsier door te rüden."
„Ik hoep, dat u niet boos op mü wordt,
markies,” sprak Sinclair opdringerig,
toch met iets van dreiging in zyn
„Ik wil u geen kwaad doen, verre
dat. Wat ik wil zeggen
j.iïU keek hem aan met den kouden,
stalen blik, die zün knap gelaat büaonder
onaangenaam maakte.
Drukk««
ZOON -
In de Britsche arbeidersweteld Is het j
't «ogenblik roerig. De mijnwerker» hebben
een meenlngsverschll met de regeering en
't is nog de vraag of het tot een staking
zal komen of niet. Bü het spoorwegperso
neel en de transportarbeiders vindt de sta
kingabeweging geen sympathie. De Brit
*he bladen ipeenen, dat verzoeningspogin
gen den münwerkers zelf ook wolkom zuK
len zün. Doch zelfs indien het drievoudig
verbond er niet in slaagt een beslissenden
stap in de richting naar de oplossing van
het geschil te doen, zal dit volgens de „Dai
ly Chronicle” zeker geschieden door dty par
lementaire commissie van het vakvereeni
gingscongres. In elk geval heeft men drie
weken tyd. Het is wsdrschynlijk, dat-de re
geering de hr&je zaak nog een» wil bespre
Ml met «n zucht raa rarlichtiw. een helf
uur later werd Slake b» ha» t««el»ten.
Hij kreeg een chèque ran den marklea.
„Indien u eom, wat noodig hebt, Mar-
e op
erte*
acht
Mek
ikie.
NBA.
telyfcheden te 0*^
ah den verjaardag
in.
ring Merouriua
vü geregeld Mjdig^
itvangen van verggte
rmakeltjkhedeD,
tda te vermelde*
en kMk hem
9
heikanten van locomotieven voor de leve
ring van 1500 locomotieven binnen een jaai
contract geteekend heeft.
Over den toestand in Rusland is een en
agder bekend geworden dank zü bet rap
port der Britsche arbeideredelegatie, die
daarheen is geweest. Het rapport behandelt
in 't bijzonder den algemeenen toestand van
levensmiddelenvoorziening, kleedingvoorzle-
ning en de woningkwestie.
Het rapport zegt, dat de revolutie in de
steden niet alleen een politieke, maar ook
e<n sociale verandering gebracht heeft. De
rijke klassen hebben hun huizen en andere
eigendommen moeten af staan en in het al
gemeen gesproken kan men zeggen dat er
een eenheldsstandaard om te leven is inge
voerd. Wat de sovjet regeering tot stand
heeft gebracht is echter tot een duren prijs
gekocht. Het rapport laat de vraag open of
dé door de sovjetregeering toegepaste me
thoden onvermijdelük waren of niet.
Het rapport stelt echter vast dat de „per-
soonlükc vrüheid van spreken en tot het
voeren van propaganda streng wordt onder
drukt by allen die verondersteld worden het
sovjetiegljne te bedreigen.” De middelen,
welke glans worden toegepast zün veel
minder Streng dan die welke worden gebe
zigd toen vreemde invasie, burgeroorlog en
blntfemandeche samenzwering, hoogtij vier
<lbn,yfiiaar het terrorisme heeft sporen na-
f/en. Iedere meeningsuiting die kan wor
den beschouwd als strüdig met die der over
heerachende party wordt geacht van con
tra-revolutionairen aard te *ün en gestraft
met gevangenis of boete.
T)e regeering geeft als voornaamste re
den voor deze handelwüze op de gevaariyke
toestand die geschapen la duor buitenland-
whe aanvallen en het gevaar voor binnen
landsche samenzweringen, die door bulten
Jgndsche agenten worden aangemoedigd.
Men acht groote gestrengheid noodzakelük
urijdat de groote massa der bevolking zich
wel aan het sovjetbeatuur onderwerpt, maai
niet voldoende overtuigd Is om vrü te zün
van contra-revolutlonnai re invloeden.
geplombeerde zakken.
te rekken.
Rusland stelt dauroip voor om de onder-
handehngen over te brengen naar Estland
er. vrangt de Entlandsche regeering om
haar toestemming. Twee dagen later, op
20 Augustus, zond de Poolsche minister
Sapieha een draadloos telegram naar Rus
land, waarin hü Riga voorstelde. Aldus is
er een nieuw verschilpunt door Polen naar
voren gebracht, hetgeen eea nieuwe ge-
dachtenwisseling vereiecht, en de voortzet
ting der onderhandelingen weer rekt.
Sapieha geeft twee beweegredenen aan:
ten eerste, dat de toestand vaa de afvaar
diging vermoedelyk ondragriyk is te
Minsk, terwyl de afgevaardigden zelf hun
geheele voldoening hebben uitgesproken
aan Danisjerski, daar zü iazagen, dat,
gezien den oorlogstoestand, voorzofgen
onvermijdelyk waren, maar dat alle moeite
was gedaan om tegemoet te komen aan de
wenschen der afgevaardigden.
De tweede beweegreden is, dat de opper
bevelhebber aan het Westelijke front ia
een legerorder de afvaardiging had belee-
digd. Dite beweegreden toont de kwade
trouw, aangecien de kwestie afgetiandeid
was. Toen op 23 Augustus de Polen zich
gedurende de zitting beklaagden over een
beleedigende legerorder, antwoordde Da-
nisjerstai, dat de aandacht van hem en
van de RussiisChe regeering reeds op die
legerorder was gevestigd. Zij werd terug
genomen en van de muren gescheurd. De
herroeping ervan zou onmiddellyk worden
bekend gemaakt en de centrale regeering
had de opstellers ervan berispt.
De Poolsche afvaardiging verklaarde
zich volkomen tevreden en het incident
werd gesloten. Het is daarom een teeken
van kwade trouw, om het weer op te rake
len, nadat aan de Polen voldoening was
gegeven.
Klaanblükelü'k heeft Sapieha geen betere
beweegredenen om de onderhandelingen
naar Riga over te brengen, en doet hü dit
voorstel, inplaats van Estland, omdat hy
nieuwe verwikkelingen wenscht te schep
pen.
Bü vooorbaat wordt dus Polen de schuld
gegeven van nieuw uitstel der vredesbe
sprekingen. 't Is te betwüfelen of het den
Polen er inderdaad om t* 44*
desconferentie te versóhi
kies,” begon hü, maar Merle wees hem
glimlachend af.
„Dank je Slake, dank je. Ik geloof niet,
dat ik de hulp, waar je een toespeling op
maakt, meer noodig hebi”
„Neen, Markies, neen,” zeide Slake eer
biedig. „Het goed is zeer groot, dat weet
ikjgmaar men kan nooit weten. Het geld
vlflgt. U zoudt een klein voorschot noodig
kunnen hebben voor vroegere schulden; de
menschen worden vaak lastig op verkeerde
tyden. Er wacht buiten nog iemand, die
denk ik, iets van den Markies verlangt.”
„Iemand buiten?" zei Merle koeltjes.
,4e vergist je, Slake. Ik ben niemand iets
schuldig, dat de moeite waard is.”
„Ik vraag u vergeving, mylord,” zei
Slake. „Maar ik dacht, toen ik hem zag.
Nog eens, vergeef mü-”
Merle schelde voor zün bediende
kleedde zich s[
moest dadelyk Lucille’s
dien, welke hü Slake ges
betalen; hü ging^de groote'
wül de kellners en bedienden zich tegen
den muur schaarden en bogen. Hü was
den man, over wien Slake gesproken had,
geheel vergeten, maar plotseling zag hü
een1 man staan in den overdekten deurin
gang, die met zydelingschen blik keek
naar het voorhuis. Merle keek naar hem
met een vreemd gevoel hem vroeger ge
zien te hebben, maar hü wist niet waar.
Zün oog
van den
toen zei hü
een taxi".
Nauwelük» had hü dete woorden gespro
ken of de vreemde man vloog vooruit en
daar weinig garen bü spinnen: de mili
taire toestand is op 't oogenblik voor hen
zoo gunstig mogelük* voortzetting van den
strüd zou dien eer kunnen verslechteren
dan verbeteren. Hun eigen troepen zün
vermoeid en t kan hun niet onbekend zün*
dat de Russen met alle kracht werken aan
nieuwe opstelling der legers, die, naar be
weerd wondt, aanzienlyka versterkingen
hebben gekregen. Reeds zou, aldus een be
richt uit Kopenhagen, Grodno door de
Russen heroverd zün. Otn Bjelostok
wordt op het oogenbli verbitterd gestre
den. Tusschen Losmaja en Kolno staan
groote Russische troepenmaasa’s die r^eds
in den rug van de Polen opereerea.
Aan het gansche Poolsche front van Gra-
jewo tot Brest-Litowak hebben hevige ge
vechten als voorboden van het nieuwe
Russische offensief plaats. Gelukt de
Russische opmarzeh, dan zullen groote
Poolsche troepenafdeelingen naar Duitsch
gebied moeten overgaan. Trotzky heeft al
le beschikbare troepen verzameld. Alleen
van het garnizoen te Petersburg zün 30.000
man naar het front gezonden.
De desertie uit het Poolsche leger ne
men dagelÜks toe, zoodat bü het opperbe
vel te Wiarsehau een speciale desertie-
veldkrügsraad moest worden ingéeteld,
welke tegen de deserteurs met strenge
straffen optreedt.
De bolsjewieken hebben als nieuw front
de linie Augustowo—-Grodno gekozen,
waarheen zü aanzienlka versterkingen
hebben gezonden.
Het derde Russische cavalerieeorps be
vindt zich ten N. van Kolno en poogt zich
een weg naar het westen te banen.
Een draadloos telegram meldde intus-
schen gisterfcn nog een belangrijk succes
der Polen, n.l. het forceeren van den over-
gang der Djnepr. Natuurlijk zal de Russi
sche legerleiding alles in *t werk stollen om
op ’t slagveld te herstellen wat er te her
stellen valt. Er staat meer op 't spel dan
een gunstigen vrede met Poten. Heel juist
worden we niet ingelicht over hetgeen in
het binnenland der sovjet-republiek ge
beurt, maar de weinige berichten die van
daar komen, wijzen er op dat de bevolking
niet zonder morren het Raden-bewind duldt.
Trotzky, Lenin en de anderen loopen groote
kans als gevolg van de geleden nederlaag
op het oorlogsterrein het laatste restje van
hun populariteit in te boeten. Hun positie
moet, naar de Parü-sche bladen aan de
„Beriingske Tidende" ontleenen, ernstig ge-
schojct zün. Lenin en Trotzky zouden slacht
offers van aanslagen zün geweest.
Reizigers uit Rusland vertellen, dat het
garnizoen van St. Petersbqrg aanmerkelijk
is ingekrontpen- wegens zendingen naar het
front van Lomonosof.
De bolsjewistische vertegenwoordiger te
Stockholm is van zün reis naar Berlün te
ruggekeerd, waar hy met den trust yan fa-
82)
„O, Lucille”, zei hy, alsof ean gedachte
bü hem opkwam. „Ik wou je spreken over
Keld!”
ZÜ bleef staan
aan.
„Geld NU
Hü knikte.
.4a, neem mü niet kwalyk, dat ik zoo’n
algemeen onderwerp aanraak, maar het
m<>et vroeger of later behandeld worden
en misschien is het beter dat het vroeg
gebeurt"
„Nu?” vroeg zjj.
Haar kalmte en onverochillgheid maak
ten zün taak zooveel moeilyker. Hü leun
de achterover en streek den knevel op.
,iEenige lieden hebben mü hun rekenin-
<en gezonden,” zeide hü, „ik veronderstel,
dat het beter is dat zü betaald worden.”
,4a, dat denk ik ook,” stemde zü kwü-
tend toe.
H^j lachte zachtjes.
„Mr. Head heeft al de gddelü'ke be
schikkingen aan jou overgelaten,” zeide hü*
.Xïeef mü de rekeningen,” zeide zü.
ik zal m betalen."
Zy had de hand op den deurknop.
Hü uitte een onhoorbaren vloek.
„Denk je, dat ik je met zulke zaken wil
lastig vallen,” zeide hü. „Wat ken je mü
slecht! Het zou je vervelen. Verbeeldt je,
rekeningen te moeten nazien tot over de
drie duizepd pond!”
Lucille voelde zich eenigazins verwon
derd. Zü had alles betaald wat zy gekocht
had. Er was slechts de hotelrekening, voor
zoover zij wist.
„Wel, wat zün het dan voor rekenin
gen?” vroeg zü-
„Ketellapper, kleermaker, waskaarsen
fabrikant!” antwoordde hü de schouders
optrekkend. „Rekeningen worden gauw
hoog, weet je?”
Lucille boog het hoofd toestemmend.
Even kwam het bü haar op, dat het vreemd
was, dat hü dingen gekocht had voor on
geveer dri.e duizend pond, en die niet be
taald had met het geld, dat hij had. Maar
het kwam er niet op aan.
,4Ü wenscht zeide hü.
„Een chèque voor drie- nog beter voor
vier duizend pond,” zeide hü achteloos.
Zü ging naar een tafel, nam haar chè-
queboek, en schreef een wissel.
„Dank je,” zeide hü, toen zjj
hem op tafel legde. ,Het is
dergelüke kleinigheden dadelük
talen.”
,4a,” zeide zü afgetrokken en
kamer.
Zoodra zy weg was, greep hü den 50s-
Polen en Rusland kibbelen. Op zoek naar een nieuwe conferentie-plaats.
Nota aan Kamenef. De Russen worden weer roerig. De positie
der regeeringscommissarisHen geschokt. Rapport der Britsche arbei
ders over Rusland. Dreigende mjjnwerkersstaking. Relletjes in Ier
land. Opstand in Mesopotamië. De Duitsche regeering niet langer
passief. Protestbeweging tegen de tiende-penning. Incident te Flo
rence.
ONS OVERZICHT.
Sinds het tüdstip waarop de Polen en
Russen met elkaar in contact gekomen zyn
om over vrede te spreken, hebben ze niet
veel anders gedaan dan geharreward, ge
kibbeld over den aanvangsdatum der con
ferentie, gekibbeld over den draadloozen
dienst die verstoord heette te zijn, wan
neer de Polen daarvan gebruik wilden
maken en nu zitten ze elkaar in ’t haar
over ’t mislukken der onderhandelingen.
Over en weer geven ze elkaar de schuld.
„De Polen hebben de besprekingen opzet-
telük sleepende gehouden," zegt men te
Moskou. „Ze wilden wachten tot ze op ’t
oorlogsfront successen hadden behaald,"
een tactiek die nog zoo dom niet zün als
ze werkelyk was toegepast. Maar de re
geering te Warschau wy'st die betichting
verontwaardigd van zich: ,,’t Waren juist
de Russen die den goeden gang van zaken
verhinderden, ze behandelden de Poolsche
gedelegeerden als spionnen zooals de sov
jet hen betitelde in een oproep aan de be
volking en lieten hen voor een gesloten
deur komen, telkens wanneer ze zich met
hun regeering in draadlooze verbinding
wilden stellen.” Dit was ook niet' noodig,
vindt men daartegenover in Rusland, de
Polen hadden met een vaste opdracht naar
iMinsk moeten komen, maar dat deden ze
niét, a priori stond vast dat ze de Russi
sche voorwaarden zouden afwyzen, iets
daarvoor in de plaats stellen konden ze
niet omdat ze geen behoorlijke volmacht
hadden.
Nu is er een nieuw meeningsgeechil ont
staan over de plaats der onderhandelin
gen: Polen stelt voor Riga of Wlarschau,
de Russen verkiezen een plaats in Eet-
land. Tsjitsjerin, de Russische volkscom
missaris voor \Buitenlandsche Zaken, die
het de moeite ^el waard vindt bü de Brit
sche regeering in een goed blaadje te
staan, heeft maatregelen genomen dat I?n-
geland over deze nieuwe twist zynerzüds
wordt ingelicht. Aan Kamenef, die zün be
dreiging om Vrydag Londen te verlaten,
niet heeft uitgevoerd, seinde hü het vol
gende:
Op 27 Augustus heeft de Russische re
geering de Poolsche erop gewezen, dat de
Poolsche afvaardiging zich bedient van
moeilükheden, die te Minsk door den oor
logstoestand worden veroorzaakt, ten ein
de conflicten in het leven te roepen, en al-
ABONNEMENTSPR1JS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt
Franco per post per kwartaal 2.75, met Zondagsblad 3.40.
Abonnementen worden dagelÜks aangenomen aan ons Bureau: Markt 31. GOUDA,
bjj onze agenten, den boekhandel en de postkantoren.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring)
1—5 regels ƒ1.30, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring:
1—5 regels 1.55, elke regel meer 0.30. Advertentiën van publieke vermakelükheden
15 cent per regel. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20 büslag op den prü».
,Jk weet niet wie je bent,” zeide hü
ruetig maar kortaf, „en ik wensch niet met
Je te spreken. Ga weg, vriend, of ik zal een
agent moeten roepen.”
Sinclair’s gezicht werd rood.
„Een agent roepen!” zeide hü buun.
„Goed, roep hem. Ik zal hem vertellen,
welke zaken ik met u heb, Marklea, en u
zult bereid zün mü honderd pond uit te
betalen, als Ik mün mond wil houdee.”
,4e wilt mü geld aftsetten?" zeide Mflr-
le, hem vaat aanziende. „Pas op, vrienM.
De wet heeft er ongrmakkelyk slag
zulke heeren ala jy naar de gevangenis
te zenden!”
„Heel goed, Mylord,” zeide Sinclair op
zün gemak. „Ik wiet, dat u het uit de
hoogte zoudt opnemen en was er op voor-
bereid. Het was niet waarschUnlÜk, dat
zoo’n hoog en groot hoer ala u beat, er
dadelük op in zou gaan. Maar ik zeg u, u
doet beter mü een onderhoud, toe te stank-
Het ia beter dan dat ik een vü«nd word,
Mylord!"
„Wat weet Je, of wat denk je te weten
zei Merle met een vloek, ,4e speelt een
gevaarlijk spel, kerel!"
,Jk weet, welk spel ik speel." zeide Sin
clair vertrouwelük knikkende. „Geef mij
een half uur, Markies!"
.jGoed,” sprak Merle na snel nagedacht
té hebben. „Kom vanavond om acht Uur en
ik zal tien minuten met je spreken. Daar
na zal ik u waarschünlük laten gevangen
nemen,” voegde hü er met een glim
lach bü.
