TALEN
EN Co.
No. 14414
Vrijdag 10 September 1920.
59e Jaargang*
ezen
illuiken
renten enz.
JICHT.
Feuilleton.
De Vrouwe van Darracourt
leschermen
ouzieën
j_<i x@-\x"ws-j exx -^.q.*v <®xx<=>xxx3.© olsucx voorGroxLcla. en Qixxstisjcex^
VERSCHIJNT DAGELIJKS
0 PaB.) f 4.25
0 Pao.) f 4.25
0 Pag.) f 4.25
2 50.
Het Engel^che mijnwerkersconflict.
ibriek vak
BEHALVE BON EN FEESTDAGEN.
1reit«l. I.M. «Ik, regel meer
I i.M.
H
Bureau: M A K KT 31, GOU D A.
Redactie: Teief. In tere. 545.
AdministratieTeief. latere. 82.
IO<
11
RN?» A
i. Kerk. Lezing Ds. L. J.
Genoegen”. Landbouw-
i
i’ll
88)
en
jen!
j. en Boekhandel
(Wordt vervolgd.)
5093 HO
Gewone ad verten tién en ingezonden mededselingen bü contract tot zeer ge red u
ceerdjen pr|jr Groote lettere on randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingeconden door tuoechenkoiuet van aoliede Boekhan
dolaren, Advertentiebureaus on once Agenten
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
Op de voorpagina bO hooger
SN. ƒ4.25.
4.25.
ƒ4.35.
1RNHBM.
door
CHARLES GA1RVICE.
Geauthoriseerde vertaling van
I. P. WFJSSELLNK>—v. ROSSUM.
(Nadruk verboden.)
g slecht
inische lei
n rekenir;
iet in stai
zün de
wordt
udt-
be-
I bestelbiljet toe-
len of a contant.
IE VERTALING
Afdeeling.
sch- of Duitsch
ordenlyst Neder-
gingei
korte
Gouda en omstreken:
AN SCHALEN,
AAT 21, GOUDA.
fiOUDSCHE COURANT.
pers
niet i
van
lannen en trans
en de overige
zullen worden
waarde deze
iche taal wil-
behalve in
ONS OVERZICHT,
zich heeft. Maar
het congres achtei
zoeningsgezinde
schijnt men dus toch b<
ote
'uitsc
even
afdeeling uiteen-
:ren, zoowel voor
die de eerste be-
voortstudeeren,
garnizoen ver-
i der stad zijn
was
sing kon leidc
werkers. Sir
n F. C OUSEN:
>0 of contant
n Boekhandel, I
n 6460 Noord.
regels op gemak-
en, met een groot I
dergelijke aanslagen, of
a ernstige, misdrü-
gezamenlük
slijk te ma
son op verschil-
jlyktydig op II
ing overgingen,
gezondheids-
>edl gebracht,
nomen en in zijn telegram-
iruk gelegd op het feit, dat
jvangenis van
veigeren. ge
irecht of ver-
“g niet voor ge-
loor hun honger-
tegen
len publii
’estraft."
lol slaand paard
kakt, doordat
WÜ geregeld tijdig me-
ontvangen van vergada-
/ermakeiykheden, enz.
enda te vermelden.
Toen hü beneden kwam om te ontbijten
waa het over twaalf. Hü had op zijn hoogst
één uur geslapen een vreesetük uur,
door droomen gekweld, waarin hü Harry
Herne zag, omgeven door een menigte,
juichend: de Markies van Merle! en zch-
zelf in lompen voortkruipend, zonder
naam, zonder geld, in een buitenlandscbe
stad, een verworpeling en zwerver voor het
leven!
Tot zün verlichting zag hü dat Lucille
ontbeten had en uit was gegaan met een
rytuig. Zy hadden in den laatsten tüd zoo
weinig van elkander gezien, dat zü afzen-
delyke levens leidden; als zü tegen elkaar
spraken, was het als eenvoudige kennissen
en over algemeene onderwerpen. Lucille
vroeg nooit hoe hü zün ty'd doorbracht en
gaf nooit te kennen naar zün gezelschap
te verlangen. Zij leefde in het verleden; en
de sluier, waarachter zy zich verschool,
werd eiken dag dikker en ondoordring
baarder.
Merle ontbeet met een stukje geroosterd
brood en een kop koffie, versterkt door
brandewün en ging toen uit. De Hazard
was nog niet open en hy dwaalde door de
straten met een strak gezicht en oogen
zonder uitdrukking. Vyf en twintig dui
zend pond om dien man te laten zwygen!
Waar moest hü die vandaan halen’
Laat in den namiddag ging hy naar het
hotel terug. Voor de eerste maal sinds zyn
komst in Londen had hy niet gespeeld: hy
Jklisti dat zyn hand zou beven, als hy de
kaarten aanraakte, en dat de woonden, die
hem door het hoofd speelden: U bent de
Markies van Merle niet! hem zouden weer
houden iets te doen. Toen hy de ontvang-
EFENINGEN, be
de in Afdeeling <8
■r spraakleer.
angstig te xüa!"
Toen Merle de ontvangkamer binnen
kwam, even voor het middagmaal, vond hy
Lucille, die op hem wachtte. Zü wa», al»
naar gewoonte, prachtig gekleed, maar in
denn laatsten tüd was er een zweem van
rouw in haar toilet Dotten avond was «y
in het owart.
.4e ziet er uit als voor een begrafenis”,
zeide hü, na een oogenblik. „Is er iemand
dood?”
„Neen!” zeide Lucille lusteloos; en toen
het woordje haar over de lippen kwam,
wenschte zy in aich zelve, dat iemand
de Markiezin van Merle dood waal"
„Daar ben ik bly om", sprak hy, „want
He verwacht een vriend aan tafel."
,Jk zal het zeggen”, antwoordde zü en
schelde.
,4e vraagt niet, wie het ia”, zeide hü
toen de bediende weg <was.
„Wie ia het?"
„Een zekere Sinclair. Een goed alag man,
maar ruw. Ik ben met hem op school ge
weest. Ik geloof, dat je hem gisteren ge
zien hebt?"
Lucille opende een oogenblik van verba
zing de oogen.
„Die man!” zeide zü-
„Die man!" zeide
,4», die man!" herhaalde hü. haar uit
dagend aanziende, „ik zei je, dat hü ruw
was dat zag je wel maar hü «at bü
my in de klas. Eigenlijk sta ik bü hem in
de schuld." Hü hield op.
Urenlang zat hü met een onaangestoken
sigaar tussehen de vingers, de woorden
van Sinclair herhalend, alsof zü in zün
hoofd gebrand waren. Harry Heme! De
man die hü haatte met een hartgrondigen
haat!
En als hy dezen gemeenen kerel niet
deed zwygen, als hü hem deze geldafper
sing niet betaalde, zou hü den rechtmati-
gen eigenaar opzoeken en hem alles ver
tellen. Dan zou Harry Herne komen en de
Hall, den titel grypen.
Het koude zweet brak op zün bleek voor
hoofd uit en Merle’s tengere handen wron
gen zich krampachtig, terwijl zyn oogen
de kamer rondkeken met de uitdrukking
van een tüger, die wanhopig in een hoek
gedreven is.
„Als ik hem kon doodenl” mompelde hü.
„en Herne ook. Hy alleen kent het geheim
hy alleen!”
Hü zat te soezen, totdat hü geheel ver
ward was, en de morgenschemering koud
door de gordynen gluurde; toen ging hü
met een sluipenden tred naar zün kamer.
erziekte,
«potentie, hoest, bronchi-
natiek, neuralgie, jicht, le.
pmg, eczeem en alle huid-
anusziekten, aderspatzwe
ge en volkomen genednr
vallen per
inextracte
lillend
omen genezing
r— brief, door de
i tenextracten van dokter
chillend voor elke ziekte,
aire No. 85 met bewijzen
J. SNABILIE, Gr. Markt
?t nauwkeurige omschr|j-
6163 14
..üng met bovengenoemde
ie heer Smillie verklaarde
.len niet te kunnen ingaan,
issies namen andere voor
in van den bond eveneens
militaire reglementen ingesteld
een strengt
In de Ansaldo-werken is
gen waar vrouwen werken
waarschuwing aangeplakt:
sters wordt aanbevolen e<
ding te bewaren; zü, di<
zeden aanstoot geven, u
den. bekend gem
In Triest heel
een hevige paniek
had geen antwoord noodig.
Merle wendde zich om en zag zün plaag
geest aan.
„U kunt hier met blyven", zeide hy.
.Men zou vragen wie u was."
„Zeg hun, dat ik een ouden schoo'mak-
ker ben", zeide Sinclair, „dat ik een neef
ben, plotseling van ik weet niet waar te
ruggekeerd; alles is goed."
Merle schudde het hoofd.
„Zet mü het mes niet op de keel!” zeide
j op zachten toon.
„Ik vind het niet noodig u het mes op
de keel te zetten; ik wil u alleen niet uit
het oog verkiezen. U ziet, ik beschouw mü
zelf nu, als iemand van fortuin en ik ben
van plan aan u te blyven hangen, totdat
de zaken geschikt zün; hoe gauwer dat is,
hoe aangenamer het mü zal zün. Onder-
tusschen, laten wü plezier maken, zeg ik!”
Merle beet zich op de lip, zoodat zyn
scherpe tanden sporen achterlieten; maar
wat kon hü doen? Hü giste instinctmatig,
dat de man half aap, half kat* was, en dat
als hy hem niet ter wille was, Sinclair op
hem aanspringen en hem verscheuren zou.
De Markies was een goed karakter-beoor-
deelaar en ontdekte vlug den ruwen, harts-
tochtelüken aard onder de dikke laag van
onderdanigheid en gemeenheid. Het zou
niet goed eün Sinclair boos te maken.
„Ik zou het heeWjk vinden”, zeide hü
met een koelen lach, „maar ik heb afspra
ken; als u om half acht wilt komen?"
„Heel goed”, zeide Sinclair opspringend,
ik zal «Mhtyd zyn. Hoor eens, markies”,
voegde hü er bü, aich bÜ de deur omkee-
rend, .,ww niet bang voor mü- Ik weet
hoe ik m(j te gedragen heb; u behoeft niet
kamer van zün vertrekken in het hotel
binnentrad, was de eerste dien hü zag, Sin
clair. Dat heerschap, zoq mogelyk nog
meer dan ooit overtuigd, hing op een sofa;
zün verlakte laarzen en opzichtige juwee-
len glinsterden in de zon. x
„Goeden middag, Markies!” zeide hü,
vriendelü’k knikkend. „Bent u uit wandeien
geweest? Ik kwam maar eens even aan
om te zien hoe u het maakt en om te we
ten of u klaar bent met dat zaakje?”
'Een oogenblik keek Merle hem zwügend
aan en als een blik hem had kunnen doo-
den, zou Sinclair gestorven zyn.
„Ik heb het geld nog niet”, zeide hy,
„er moeten schikkingen getroffen worden.”
,4uist, dat begrüp ik wel”, sprak Sin
clair, het stof van zyn laarzen slaande met
een zakdoek met donkerrooden rand. „Het
is een hoop geld! Maar maak je niet onge
rust. Ik heb geen bijzondere haast. Een
paar dagen maken geen verschil.”
„Bedien u!” zeide Merle, afgetrokken
het likeurstelletje zyn bezoeker toeschui
vend.
Sinclair voldeed hieraan gaarne
smakte waardeerend met de lippen.
„Van het alleitoeste, markies. Wat zul
len wy nu gaan doen?”
Merle schrikte ©enigszins op en staarde
hem aan. 4
„Wat zullen wy doen om ons te amu-
seeren?” verklaarde Sinclair. „Ik ben hier
gekomen om tot vanavond tien uur bü u
te blyven; ik heb het geschikt om dan te
zingen. Heeft u mü nooit hooren zingen?
Wy kunnen een toertje maken, als u wilt
en ik wil met u blyven dineeren”, ging
Sinclair vergenoegd door; zyn gebabbel
„Een voorbarig experiment" noemt de
correspondent van de „Kölnische Zeitung”
te Rome de actie der Italiaansche arbei-
twee carabinieri izioh door de menürte be
dreigd waanden; en op Sicilië hebben ook
de landarbeiders de landgoederen zondei
veel tegenstand, noch van politie, noch van
particuliere zijde, becet.
In Italië zelf is men nogal optimistisch
over alles gestemd. Men schat het aantal
arbeiders, dat zich in de metaalindustrie
met dit avontuur heeft ingelaten, op onge
1 procent. De anderen, die overtuigd
n de onmogelijkheid wn od deze
mn principes te doen zegevieren, ge-
de voorkeur aan zich te onthouden.
wordt het aantal diergenen, die
rerk wegblliven. grooter.
ringen poogt men nog
ting mogeliiic te maken,
houdt ook rekening met de mo
wanneer ze
ileit toch niet
van geweld
i deae even-
X TIJDGEEST".
100 nummers I erj overstaan
daris A. 6. M(JLIE.
g 9 September 1920
1H9
an f 90.— (eigen geld)
86 1156113444 8«lb45lSo
160 73 13560 14978 1659920(81
8 11902 13913 15037 175602058/ I
□4 1209314121 71 1770520685
tiers. Hij schrijft: „In iedere andere staat
zouden de gebeurtenissen, die zich hier af
spelen, gelyk staan met revolutie. In Italië
is het echter niet veel meer dan een kost
baar en voorbarig socialistisch experiment,
«lat zelfs door de arbeiders niet bijzonder
ernstig wordt opgevat. Een revolutie is in
Italië slechts mogelyk, wanneer Engeland
en Frankrijk aan Italië minstens dezelfde
hoeveelheden grondstoffen blijven leveren
en hierop bestaat geen kans.
De arbeiders doen in de meeste fabrie
ken weliswaar pünlük hun best om te too-
nen, dat zü voor eigen rekening meer pro-
duceeren, doch zijn niet in staat gecompli
ceerde voorwerpen te vervaardigen, laat
staan grondstoffen in te koooen en het
crediet-wezen te regelen.
De industrieelen rekenen op een fiasco
der arbeiders en herhaalden gisteren den
eisch. dat de fabrieken ontruimd moesten
zijn, alvorens met de arbeiders onderhan
deld kan worden. De regeering «al trach
ten pressie op de industrieelen uit te oefe
nen. Bovendien bereidt de minister van ar
beid 4 wetten voor, beoagende: de instel
ling van een soort economisch parlement;
vertier uitbreiding van de „Configlio La-
voro", de ontwikkeling van het svsteem
der coöperatieve vereenigingendan instel
ling van fabrieksraden. die contröle
oefenen en ten slotte uitbreiding der
staande arbeidswetten.”
Ziehier in korte woorden den toestand
uiteengezet. Doch, ondanks dit experiment
heeft de beweging door het gisteren gepu
bliceerde besluit van het verbond der in-
dustnieelen. om de onderhandelingen niet
vóór de ontruiming der fabrieken door de
arbeiders te hervatten, een geduchte ver
scherping ondergaan. Vooral nu ook de an
dere industrieelen zich met bovengenoemd
besluit solidair hebben verklaard, wat wel
licht met een bezetting van alle fabrieken
zal wortlen beantwoord. Reeds kómen dien
aangaande berichten in. Zoo hebben de
arbeiders, welke in de lignietmiinen te
Luni werken, deze mijnen bezet en er de
roode vlag geheschen, terwül ook gemeld
wordt, dat de arbeiders in de mijnen van
Toscane. Ligurië, Sardinië en Sicilië van
zins zijn deze beweging te volgen.
In de bezette metaalfabneken is de ar
beid nog slecht geregeld en door gebrek
aan technische leiders heerscht er een enor
me verspilling van grondstoffen.
Op de werven te Sestri-Ponente heeft de
falbrieksraad. na de roode vlag op de ge
bouwen te hebben geheschen. op de muren
de portretten laten plakken van Karl Marx.
Jaurès en Lenin.
In bijna alle bezette fabrieken
i'1*-5-eglementen ingesteld en er
re discipline gehandhaafd,
insaldo-werken is in de afdeel in
de volgende
..Den arbeid
den angetogen hou-
die tegen «ie goede
zullen publiek wor-
remaakt en gei
aft een op h<
veroorzai
Geen resultaten. De lersche hongerstaking. Een verdediging van En
geland. Gijzelaars. Het Trade Union Congres. Een „Generale
Staf”. Kritieke toestand in Italië. Polen en Lithauen. De con
ferentie te Marionopol aanstaand^? Wanneer eindelijk de conferentie te
Riga? De voorwaarden aan de Fransche socialisten. Opper-Silezië.
Beiersch Separatisme. Een Roemeensch protest.
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.80, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt.
Franco per post per kwartaal ƒ2.75, met Zondagsblad ƒ8.40.
Abonnementen worden dagelyks aangenomen aan ons Bureau: Markt 31. GOUDA,
bij onze agenten, den boekhandel en de postkantoren.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgknng)
1—5 regels ƒ1.30, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den bexorgkring;
j—5 regels 1.55, elke regel meer 0.80. Advertentiën van publieke vormakelükheden
15 cent per regel. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20 bijslag op den prüs.
Helaas het heeft niet mogen zyn.
Smillie c.s. heeft met de afgevaardigden
der regeering gisterenmorgen twee uur
lang geconfereerd zonder eenig resultaat
te bereiken. Men kwam tot geen enkele
overeenstemmihg en de heele conferentie
kan als vruchteloos worden aangemerkt.
Sir Home had in hoofd zaak de volgen
de voorstellen ingediend: de kolenprüzen
zyn een kwestie, die uitsluitend het parle
ment aangaat; de looneischen zullen voor
gelegd worden aan het Industnieele Hof;
de commissies van mijnwerkers en mijn
eigenaren zullen de loon-anomalie besnre-
ken in verband met de productie. Smillie
daarentegen weigerde den eisch van 14 sh.
12 te laten vallen. Hij weigerde ook den
looneisch aan het Industrieele Hof te on
derwerpen en weigerde ten slotte met de-
mijneigenaren bijeen te komen.
Sir Horne had. naar de Engelsche avond
bladen melden, aün standpunt uiteengezet
in overeenstemming met bovengenoemde
punten, waarop d<
op deze voorstelle
Aan de discus
aanstaande ledei
deel.
Vervolgens vergaderde de Uitvoerende
Raad van^ie mijnwerkers afzonderlijk om
de verschillende punten te overwegen. Om
1 u. 40 was deze bijeenkomst geëindigd
en begaf Smillie zich opnieuw naar den
President van de Board of Trade, om te
kennen te geven, dat er geen nieuw voor
stel was gedaan, dat tot afdoende oolos-
len van de eischen der miin-
Home drukte hierover zijn
spijt uit. waarna de conferentie was ge
ëindigd.
Volgens de ..Evening Standard" scheen
de heer Smillie zeer ernstig toen hij het
Departement verliet. Hy weigerde eenige
verklaring af te leggen. Hodges zei: wij
zün niet verder dan toen de conferentie
begon. Zy giingen toen naar Portsmouth
terug, waar, zooals men weet, in een bij
eenkomst van mijnwerkers rapport zou
worden uitgebracht. Een communiqué zou
hierover worden uitgegeven, wat ons mis
schien nog voor de laatste berichten zal
bereiken en zeker met zeer veel spanning
kan worden verwacht. Het is moeilijk aan
te nemen, dat hiermede alle oplossingspo-
m van de baan zullen zün. en dat het
i „I am sorry”, waarmee Horne de bij
eenkomst sloot, het begin is van een groote
ramp voor Engeland en indirect ook voor
Europa. Lloyd George zal voorloopig niet
tusscheribeide komen, maar is wel in voort
durende verbinding met minister Home,
die den steun van het heele kabinet achter
de mijnwerkers hebbén
;r zich en ondanks de ver
woorden van Thomas.
besloten te zün voet
bü stuk te houden. Dat het communiqué
van Portsmouth ons eenigermate gerust
stelde!
Lloyd George heeft in eene moeite door
de lersche hongerstakerskwestie au sérieux
aangepakt. Ierland had nu een nieuwe pijl
op haar boog gem
men grooten nadr
de elf man. die zich in de gev
Cork bevinden, en voedsel w<
vangencu-üin, die niet zün ber
oordedld. Hun zaak is nog
weest, doordat zü zich doo.
staking in een zoodanigen physieken toe-
stand hebben gebracht, dat zij niet by
machte zün, voor den rechter te verschij
nen. Het standpunt van de regeering ten
opzichte van deze mannen is duideliik uit
eengezet in het antwoord op een telegram,
hierover dooi’ Lloyd George ontvangen,
liet antwoord van den premier luidt als
volgt;
„Z. M.’s regeering heeft haar volle aan
dacht geschonken aan het verzoek ten be
hoeve van de elf niet-berechte gevange
nen, die thans in de gevangenis te Cork
in hongerstaking zyn. Deze mannen, die
allen op hun berechting wachten, zyn ge
arresteerd hetaij wegens moordaanslagen
op politiemannen of soldaten, uit hoofde
\an direct of duidelyk bewiis van mede
plichtigheid aan dergelyke aanslagen, of
wel wegens andere, zeer ernstige, misdrij
ven. Het is duidelük, dat zü "ino
pogen ,hun berechting onmogel
ken, aangezien allen, ofschoon
lende data gearresteerd, gelyktyilig op
Augustus tot hongerstaking overging
Op die wijze hebben zü hun gezondheids
toestand tot een zoodanig peil gebracht,
<lat zü niet in staat zyn. voor een recht
bank te verschijnen en aan de regeering
is meegedeeld, dat het wettelylk ónmoge
lijk is, hen in hun afwezigheid te berech
ten voor de ernstige bedrijven, welke hun
ten laste worden gelegd, tenzij de verkla
ring wordt afgelegd, dat zy in staat zijn,
«le berechting te ondergaan. Indien zü niet
geweigerd hadden zich te voeden, zouden
zy reeds allen berecht zün.
Het bewijsmateriaal in ieder afzonderlijk
geval is zorgvuldig overwogen. Het is voor
de regeering onmogelük, mannen, die be
schuldigd zün van zulke ernstige vergrij
pen, hun berechting te doen ontloopen. In-
tiien dit werd toegestaan, zou de mogelijk
heid. om de wet te ontkomen en de regee
ring in een bepaalde richting te dwingen,
geen grenzen meer hebben.”
Dus. Engeland blijft ook hierin zijn
standpunt houden, ook al is een groot deel
der Engelsche pers en ook Asquith het
daar volstrekt niet mee eens. „Een poli
tieke blunder van het groote kaliber"
noemt deze staatsman het besluit, en Grif
fith sist in een telegram de regeering het
gezegde van Tolstoy toe: Gü Engelschen
zyt inderdaad het meest barbaarsche van
alle volken, die beweren beschaafd te zün.
Asquith heeft zich zelfs bereid verklaard
om ten behoeve van Mac Swiney tusschen-
beide te komen en net als destijds voor de
Duitsche uitleveringscandidaten biedt zich
zekere heer Redmond Howard bescheiden
aan zich als gijzelaar beschikbaar te stel
len in de plaats van den lord-mavor van
Cork, omdat met de onmiddellüke vrüla
ting van de hongerstakers menschenlevens
gemoeid zün. Hü wil ook diens vonnis on
dergaan en verklaart zich overtuigd, dat
tal van Ieren zün voorbeeld willen volgen,
a! was het alleen om te boonen. dat Ieren
van goeden wil niets anders wenschen dan
dat alle militaire verrichtingen, van wel
ken aard en van welke ziide ook. onmid-
dellyk worden gestaakt.
Het vakvereenigingscoDgres. dat tus-
schen al die verwikkelingen door rustig te
Portsmouth blijft door vergaderen, heeft
zich gisteren met een belangrijk onder
werp bezig gehouden, n.l. met het voorstel
tot amendatie van het besluit, waarvan *t
doel was de uitvoerende macht, welke
thans in handen rust van het parlementair
comité, over te dragen aan een grooter en
meer representahieven algemeenen raad. In
de vakvereenigingsbeweging heeft men
den indruk, dat deze nieuwe raad de func
tie zal vervullen van een „generalen staf",
welke zal moeten zorg dragen voor de een
heid van actie voor de vakvereeniginxea.
Het voorstel wetid bestrewn door Cly-
nes, die het scherp becritiseerde. Door dit
voorstel, zei hü. wordt eenvoudig het par
lementair comité uitge^reid. CJvnes wend
hierby gesteund door «e spoorwegarbei
ders. maar het amendement werd niette
min aangenomen met 4.848.000 tegen
1.707.000 stemmen. Men mag het succes
van het voorstel voor een groot deel daar
aan toeschryven. dat belangrijke vakver-
eenigingen, zooals de miinwerkersbond.
thans meer zekerheid willen hebben in den
raad vertegenwoordigd te zün, terwijl zij
tot nu toe niet de zekerheid hadden hun
candiriaat in het parlementaire comité te
krijgen.
Een voorbeeld dat in andere landen ze
ker navolging zal vinden; en voor de
hechtheid van eey congres een zeer ge-
wenschte factor. De generale staf zal
waarschijnlijk zoo zün samengesteld, dat
«le mijnwerkers, spoorwegma
portarbeiders elk voor drie
arbeiders door vier leden
vertegenwoordigd.
veer 20 i
zün van.
wüoe hui
ven er C_
Elken dag
van het w«
In regeeringakrh
steeds een «chikki
doch men 2i
gelykheid. dat de arbeiders,
zullen gevoelen, dat zü het pl
meer kunnen winnen, tot dadel
zullen overgaan. Met het oog op
tualitiet neemt de regeering de noodige
maatregelen.
Te Rome is dan ook het i
sterkt, en op eenige punten
pantserauto’s op««Hteld.
Er dient nu nog te worden afgewacht,
wat Giolitti’s bemiildelingffpogingen zullen
uitwerken.
Polen en Lithauen wat men op
zÜn>>Holiand8ch noeiyt. aan het zeuren.
Men' zou zoowel Poolsche als Lithausche
autoriteit^ willen vragen: Hoe ut het
nu: Zün jullie nu nog van plan te gaan
vechten of met? Polen blijft maat door
juichen van „Vrede op aarde”, en Lithauen
stuurt treiterige nota’s naar Polen. Zoo
ia er nu weor een gezonden met de bekend-
making, dat Lithauen tot ziln leedwezen
(sic!) zün troepen niet kan terugtrekken
'uit de dooi* hem opgeëische gebieden, om-
dat... die gebieden haar vooideelig zyn en
teven» wordt het voorstel gedaan te Ma
nonopol te gaan praten. Zeker, nu de raad
van den Volkenbond te kennen heeft ge
geven het standpunt van non-interventie
te willen innemen, zal Polen daar zeker
wel op ingaan. Het is volkomen an Polen’*
belang, by de vele geschillen, die het al
heeft, een dreigende oorlog met een na
buur te voorkomen, want met Riga gaat
het ook nog niet voor den wind. De Pool-
sche gedelegeerden zün nog niet vertrok
ken; het heet nu. dat zü a-a. Zaterdag of
Zondag zullen gaan. Tegelük hiermee komt
het eigenaardige rapport, dat de bolaje-
wiki te elfiier ure Kèt besluit genomen heb
ben geen gedelegeerden voor vredesbespre
kipgen naar Riga te zenden, vóórdat de
Letsche regeering de immuniteit gewaar
borgd zal hebben zoowel van het hulpper
soneel als van de gedelegeerden zelf.
Maar tegelük hiermede vernemen wü.
dat de regeenngSkringen te Warschau al
vroolyk en blü gestemd zün over den uit
slag, daar beide partijen bereid waren de
volgende leidende beginselen aan te ne
men: le. geen inmenging in elkanders bin
nenlandsche aangelegenheden: 2e. onaf
hankelükheid van de Oekraïne. Vreemd,
daar het toch ook weer heet, dat het de
