D
Woensdag 15 September 1920.
No. 14418
59e Jaargang,
uid!
fPPELS
abrieken
jnezing!
Feuilleton.
Dp Vrouwe van Darracourt
r Huidziekten
richt in
iard“.
HSTxe-tx-w®- ©xx .^cLv©xt©3xtxe"bla,cL -voor O-o-u-cLet exx O^xxuBtxeJcezx
I
De Engelsche mijnwerkers-crisis.
1—4 regels 2-95. elke regel meer 0.50.
roode doos.
HAAG.
1 86.
Redactie: Telef. Interc. 545.
Bureau: MARKT 81, GOUDA.
Administratie: Telef. latere. 88.
van
>ard,
HOOFDSTUK XXXII.
91)
CHT.
Bgen”. Landbouw-
oote of St. Jans
Schouwburg. Nat.
Advertentiën kunnen worden ingezonden <toor tuaechenkomat van «oliede Boekhan
delaren, Advertentiebureau! en onze Agenten
Gewone ad/ertentita ea ingezonden mededeellngen bü contract tot «eer geredu
ceerde® prUa. Groote letten ea randen worden berekend naar plaatsruimte.
KAK.
wnneiuenten op
«nomen door
tT, Gouderak.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN:
Op de voorpagina 50 hooger.
van
IKEN
tvoering, belast
der beschuldigd!
‘t in den brief
jnaat-
rstaria
i zetel
34
TER” en W.L.
K.
•raad.
genomt
wordt
jnrist
s ra-
brief
in de
dag 21
sh. per
i sommige
•er verdienen, moéten
het gemiddelde loon
1527 H2
cing, een vloei-
i krachtig wer-
nstelling in op-
iuid-»pecialitei-
oruitgang in ’t
en erkend
ten. Blijf I” Want hare vingers hadden zijn
hand krampachtig gevat. „Ik ben een arm
man erger nog, ik heb geen wettigen
naam om je te geven" zijn stem begaf
hem en hij kleurde „er ligt een wolk
over mijn leven!’*
door
CHAiRLES GAiRVICE.
Geauthoriseerde vertaling van
I. P. WESSEUNK—v. RO8SUM.
(Nadruk verboden.)
de vrouwen betoond, miss Vemer. Woor
den a|jn maar armzalige dingen om een
dienst, zooals u mij bewezen hebt, te be
talen. Ik geloof, dat het beter geweest zou
x|jn mij te laten sterven; maar ik weet,
dat ik u mjjn leven verschuldigd ben!”
„Zeg niets meer”, zeide z(j flauwtjes,
terwijl zij zijn uitgestrekte hand vatte.
„Vaarwel!”
„Zult u m|j uw adres zenden?” zeide hij.
„Ik zou graag weten, dat u gelukkig bent,
en een gelegenheid hebben om, beter dan
ik nu kan, u te bedanken!”
»Ja, ik zal het u laten weten!” zeide zij.
„Vaarwel!”
Zij bleef steken en trok den deken over
hem en toen zij dit deed scheen haar kracht
en wilskracht haar te begeven, want he
vig bevend, viel zij op de knieën en het
gelaat in het dék verbergend, snikte zij
luid en onhedaarljjk.
Harry ward bleek «n legde de hand op
Nelsonstreet,
i Bchrijft: „Ik
izing meer was
mijn armen en
maanden ben
van twee dok-
r zonder resul-
ran 3 flesschen
omen genezen,
cht ia goud
eregeld tijdig
ïgen vaa verged*
keltjkhedea, eaz
te veramldea.
ON MOM.
--en
oken, geschreven en on-
operibaar en in het ge-
lacht, in den trein, ia
en Polen, in Litauen,
Vaticaaa. te Konstan-
en te Rome, op ffe-
8 In den
„Waar u ook heen gaat, zal mijn op
rechte dankbaarheid u volgen”, zeide hij op
«achten toon. „TW hebt u een parel onder
'iesch ƒ0,75, en
(inhoud 5 maal
I voordeeligar)
»ij alle apothe-
raar niet ver
ziek tot de al-
i: firma B.
g-Sneek.
JTON COOPS,
LOON, Markt
haar arm.
„Miss Verner in ’s hemelsnaam!”
mompelde hij langzaam.
„O, vergeef mij!" snikte zij, „vergeef
mij, het is slecht en en dwaas;^maar ik
ben moe en zenuwachtigl”
Zij. hief het gelaat op en de handen wrin
gend, keek zij hem smeekend aan.
„O, Harry! zend mij niet weg! Laat mij
nog niet van u gaan! U bent nog niet hee-
lemaal beter! Zeg mij, dat ik blijven kan!
Ik kan niet verdragen dat een ander mijn
plaats zou injjemen, brier, waar ik heb ge
zeten en uw gezicht uur na uur heb ge
zien! Harry, veracht mij niet! Ik kan het
niet helpen, ik moet u de waarheid zeg
gen. Ik heb u lief, Harry! ik heb u lief!
Heb medelijden met mij!”
Hij zag haar aan en een zenuwachtige
trek kwam op zijn gelaat, maar hij legde
de hand op de hare en bracht die aan de
lippen, met dat soort van ridderlijkheid,
die den edelman kenmerkt.
„Arme meid!” mompelde hij. „U ver
achten! Medëlifcien met u hebben! Waar
houdt gij mij voor? Ben ik een monster
van ondankbaarheid en gevoelloosheid!
Misn Verner--. Marie-als ik kon geloo-
ven, dat dit iets meer is dan medelijden
met een man, wiens leven je gered hebt---”
„O, ik zou van schaamte kunnen ster
ven; maar... Harry ik heb je lief!”
„Geen woord meer!” zeide hij snel. „Nu
ben ik het, die spreken moet Miss Verner
Marie wil je mijn vrouw worden?
Ik zal trachten je liefde waard te zijn. Je
weet, hoe ik geleden heb -^wat een ver
slagen en veibrijaeM hart het u, dat ik je
aanbiedt; maar ik wil bet verleden verge-
Ierland is op het oogenblik rust
200 leden van het Ekigelsche poli
hebben thans in een vengaderir
een motie aangenomen, waarin
heidstelling der hongerstakers
vraagd. De motie keurt ook de i
istig. Ook
olitiecorps
ing te Cork
n de iavrii-
i wordt ge-
represaille-
leerde lakken.
Ml merk W.L.
oedingawaarde.
uden Medailles.
de eetlust dik-
eland vloeibaar
4» haai/i
oriasis, Ring
Puisten, Schil-
»n door de ver
werking. D. D.
oriMn der huid
en. Zalven ver-
jevorderen den
aen. D. D. D.
rdoor deze in
ijk geneesmid-
in.
„Ik vergeet haar niet”,'aaide Harry.
Doyle drong er op aan, dat Harry naar
het kantoor zou gaan om er te zitten en
toen hij dat deed, kwam Marie Vemer. Zü
schriktenen weinrg, toen ztf hem zag, maar
scheen verheugd dat hij weer beneden
was. Zij zaten een poosje te praten en hü
vertelde haar welke schikking hij met
Doyle gemaakt had.
,4« weet”, zeide hij op zijn rustige ma
nier, „dat ik neer arm ben, Martel”
Z(j drukte hem de hand en keek naar
hem op.
„Wat komt dat er op aan”, mompelde
,Ann of rjjk, als je van mij wilt hou
den, ben ik tevreden.”
„N, ik ben «eer atm", zei Mi luchthar
tig.
Zü was een oogenblik stil, toen zeide zij:
„Zou je rjjk willen «tja?”
Hij keek door bet raam naar een paard,
dat gedrild werd op het erf, en was ver
geten dat zij daar was en bet was met een
plotselinge beweging dat hij zich otndraai-
de: „Of ik rijk sou willen zijn?” neide Mi-
„Ik weet bet niet, waarom vraag je dat?”
„O, alleen om wat te zeggen, zooals de
Franschman zegt” antwoordde zü ,Nn
moet je naar boven gaan. Je ziet er moe
uit, Harry, en als w|j niet oppassen, zul je
weer ziek worden.”
De dagen verliepen, ea lederen dag werd
Harry sterker. Voordeel trekkend uit die
groote mate van genondheid, die hü altijd
vergaard had, geheel onbewust, dat hij die
ooit noodig zou hebban, herwon Mi zijn
oude kracht en Doyle was vol verlangen
om het huwelijk te verhaasten.
(Wordt vervolgd.)
OOSCPE COURANT.
VERSCHIJNT DAGELIJKS 7 B R H A L V R ZON- R N VX Z STD A G R N.
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, ovejal waar de bezorging per looper geschiedt
Franco per post per kwartaal 2.75, met Zondagsblad 3.40.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: Markt 31, GOUDA,
b|j onze agenten, den boekhandel en de postkantoren.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en Omstreken (behoorende tot den bezorgkring)
1—5 regels ƒ1.30, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring
1—5 regels 1.55, elke regel meer 0.30. ^dvertentiën van publieke vermakelijkheden
15 cent per regel. Advertentiën in het Zat^rdagnummer 20 bijslag op den pr|j«
maatregelen af, waardoor de loyalisten
zich in den laatsten tijd od de daden der
Sina Feiners gewroken hebben.
De regeering hMft als nieuwe maat
regel besloten, nog een ondersecretaris
voor Ierland te benoemen met zün zetel
te Belfast, wieijs taak zal zijn, om alle
vraagstukken, die zich in Ulster voordoen,
te behandelen. 1
'Binnenkort zal een mededeeling verschij
nen betreffende het in dienst nemen van
goedgezinde burgers om de overheid bii te
staah.
Wü zijn benieuwd naar het gevolg van
dien oproep. Mocht hii succes hebben, dan
worden weer vele perspectieven van lynch
partijen geboden. De burgemeester van
Cork, Mac Swiney, leeft nog, maar blijft
achteruitwaan. Dat brievenmalen worden
geroofd, is al niets nieuws meer.
Endberger heeft thans een boek doen uit
geven over zün ervaringen in den oorlog,
In de inleiding zegt de ex-minister dat
het uur nog niet geslagen is om alles te
vertellen, wat hü tijdens den oorlog heeft
meegenmakt Vooral het hoofdstuk betref
fende den wapenstilstand bevat veel be
langwekkends.
Op 15 plaatsen is er in het boek sprake
van Helfferich, maar nooit zinspeelt Era-
barger op <fen tateren strik! met «ün te
genstander.
Het boek begint met het optreden van
Eraberger als propagandist en eindigt met
de ratificatie van het vredesverdrag van
Versailles door de Nationale Vergadering.
Het bevat 25 hoofdstakken, welke hande
len over evenveel gebeurtenissen.
Eraberger was overal tegenwoordig
heeft overal gesproken, geschreven en
derhnndeld, In het openbaar «n in het
heim, bü dag en nacht, in den trein,
Bulgarije, Roemenië
in België, en bu het
tinqpel, te Weenen
aantschappen en in wachtkamers, in den
(Rijksdag en op volksvergaderingen, in den
salonwugen van maarschalk Foch en te
Weimar.
Door ziin 'handen en ooren is alles ge
gaan wat tijdens de 4 oorlogsjaren de *e-
moederen in beroering heeft gebracht. Met
ongekende kracht, ijver en energie be
woog hij zich op elk gAied van de binnen-
.landsche en buitenlandsche politiek. .Hij
heeft de Beiersche belangen in Eteas-
Intharingen -behartigd, hü heeft onder
handeld met Keizer Wilhelm en met Kei-
«er Karei, met Bettunann-Holweg en met
„Gaan trouwen!” ging Doyle voort. „Wel
ik was nooit meer in mün schik." Toen
hield hij plotseling op en zün gelaat be
trok. „Maar ik vermoed dat ik u zal ver
liezen nietwaar? Dat is nogal hard voor
mij! Daar dacht ik niet aan!”
Hü keek zoo somber dat het Harry trof.
.Waarom zoiult u mij verliezen?" sprak
hü zacht. „Dat zult u niet, als u het niet
wenscht. Als ik hier van dienst ben.”
,KÜk eenal" riep de goede kerel ver
rukt „Waarom zouden wü scheiden, u en
ik? Wü begrijpen elkaar, nietwaar? Dat
zou ik denken I Daar is menig vader en
zoon, die niet beter met elkaar omgaan,
neen, niet half zoo goed. Kjjk eens, Harry,
als de plaats goed genoeg voor je is, waar
om zou je dan niet in dit huis wonen? Het
is groot genoeg voor ons allen en als het
dat niet is, dan ga ik ar uit! Ik ben zeker,
dat je het goed zult vinden, ala ik zoo nu
en dan aankom; je mlt mü wel een pijp
laten rooken ia het hoekje aan den haard,
nietwaar?”
„Wü, mün vrouw en ik, willen gaarne
in het huis wonen, ap Mn voorwaarde",
zeide Harry, ,^sn die is, dat u het tot uw
tehuis maakt en u bÜ ons voegt, in ons
huishouden.”
Doyle was erg in zijn schik.
„Nu”, zeide hü harteltfk, ,.Wb Ik Mats
tegen het huwelijk en ik wensch u alle mo-
gelüke geluk!”
„Dank u!” zeide Harry op zün ernstige
manier, „ik weet dat umijn vriend bent:
de eenige vriend op de heele wereld”, voeg
de hü er rustig bij.
„Behalve Me jonge dame, die met je gaat
trouwen, vergeet haar niet, hoor!”
Het laat zich aanzien, dat Engeland aan
het eind dezer maand niet zal zuchten on
der de lasten eener miinwerkersstaking.
In beide kampen heerscht momenteel zeer
veel activiteit, en belangrijke conferenties
wonden zoowel in regeerings- als in arbei
derskringen gehouden. Zoo heeft gisteren
de bijeenkomst plaats gehad van het Drie
voudig Verbond. Naar verluidt zullen on
danks het besluit om steun te verleenen
aan de mijnwerkers eenige voorstellen in
bespreking worden gebracht welke een uit
weg uit de moeilijkheden bedoelen. Er mag
gezegd worden dat bijzonder krachtige
druk is geoefend op het uitvoerende co
mité der mijnwerkers in zake den eisch
van prijsvermindering voor huisbrand.
Door de publicatie der officieele cijfers
aangaande de kolenwinst moeten de mijn
werkers zelf in dit opzicht niet zoo sterk
meer staan op hun eischen, zegit een draad
loos bericht uit Londen. Begrijpelijk, want
die bewuste cijfers, officieel opge-
geven door de Board of Trade gedurende
het kwartaal dat met 1 Juli j.l. eindigde,
toonden de onjuistheid aan van de ciifers,
waarop de mijnwerkers hun eischen heb
ben gebaseerd. De mijnwerkers verzekeren,
dat met het oog op de hooge prijzen van
de export-kolen dit laar een wins^van 66
millioeji pond sterling gemaakt zal wor
den. Van dit bedrag wenschten zij 38 mil-
Hoen aangewend te zien ten bate van een
loonsverhooging en Van een vermindering
ran de prtfaen voor den huisbrand. Uit of
ficieele cijfers blijkt evenwel, dat de winst
over het laatste kwartaal nog minder was
dan 1 millioen pond sterling en dat het
loopende kwartaal niet meer zal oDbren-
‘gen, dan 8 milloen. Zouden de eischen der
mijnwerkers worden ingewilligd dan zou
den het publiek nieuwe belastingen moeten
worden opgelegd, die 30 millioen pond zou
den moeten .opleveren.
Er zijn verschillende redenen, zegt de
/Morning Post", waarom de mijnwerkers
zich in hun raming met 60 millioen ver
hebben. Een er van is. dat sedert de
ming werd opgemaakt, de mijnwerkers
20 loonsvenhooging ontvangen hebben.
Een andere oonzaak is de verminderde pro
ductie en weer een andere de to&genomen
vraag naar steenkolen voor huisbrand,
welke aanleiding heeft gegeven tot een
vermindering in den export van steenko
len, waarop alleen winst gemaakt kan
worden. Men kan dus^feiteliik zeggen, dat
de mijnwerkers door bun eigen optreden
het fonds van 60 millioen pond hebben
(Ben verdwijnen, hetgeen zü thans nog ten
eigen bate zouden willen aanwenden.
De mijnwerkers hebben dus een groot
theoretisch wapen verloren: trouwens
I-iondensche correspondent van de Tel. ver-
iNatuurlük houdt de pers zich druk be
zig met beschouwingen over het onderhoud
tunschen Millerand en Giolitti te Aix les
Bains.
De Engel sche pers is teleurgesteld. De
Daily Chronicle schrijft: Italië heeft bMik-
baar conceaale* aan Frankrijk gndaa*. Het
spüt ons te moeten zien, dat daartoe ook
behoort de conferentie te Genève met de
■Duitschers. een kwestie, waarover Italië en
Groot-Hrittannië het eens waren overeen
komstig het te Spa genomen besluit, ter-
wül Frankrijk op dit besluit wenschte te
rug te komen. Het is niet gemakkelijk te
zeggen, gaat het blad voort, welke betee-
kenis moet worden gehecht aan de zinsne
den betreffende het handhaven van de ver
leden jaar gesloten verdragen, maa>r het is
zeer wel mogeljjk, dat Italië zeer ver ge
gaan is met het toegeven aan de Fransche
houding.
De Tigliche Rundschau zegt, dat deze
onderhandelineen blijkbaar in het teeken
Van de vrees van het bolsjewisme hebben
gestaan.
De Deutsche Tageszeitung zegt, dat uit
het resultaat der besprekingen duidelijk en
demonstratief een oppositie tegen Duitsch-
land aan den dag komt Duitschland moet
zich daardoor evenwel niet laten ontmoe
digen, doch bedenken, dat men op weg is
naar directe ondertiandelingen van land
tot land en dat dan ter wille der economi
sche verfioudingen de toestand vanzelf an
ders moet wonden.
De meeste Fransche bladen zijn eenigs-
Activiteit In beide kampen. Officieele gegevens van de Board of Trade.
Momenteele rust in Ierland. Kameneff beschuldigt Lloyd George.
De crisis in Italië. Geringere kans tot belegging. De pers over de
ontmoeting MillerandGiolitti. E,n boek van Erzberger. De vijan
delijkheden tusochen Polen en Lithau^n gestaakt. Letland en Lithauen.
ONS OVERZICHT.
telt van de weinige warmte, die over het
algemeen voor den grooten strijd onder de
arbeiders is op te merken. Het bekende
Engplsche flegma laat ook hen niet in den
steek; zij zullen geen dingen wagen, waar
van de nederlaag al haast van te voren
verzekerd kan worden. Ik vond de open
bare meaning geenszins gekant tegen een
lotsverbetering van de mijnwerkers, doch
tegen een poging om deze af te dwingen
op een manier, die het geheele leven der
natie zou aantasten, aldus de correspon
dent.
In een groot steenkooldistrict werd mij
.verzekerd, dat aldaar verschillende mijnen,
die allengs uitfleput raken, voor goed ge
sloten zullen wonden, indien het bedrijf
door staking wordt stopgezet. Ten slotte
werd het mij duidelijk, dat de mijnwerkers
door een inschikkelijke houding, meer dan
door hardnekkigheid, gébaat zouden wor
den.
Een beslissende stap tot een vriend
schappelijke oplossing is echter nog niet
gedaan. Het kabinet heeft vergaderd on
der voorzitterschap van Lloyd George.
Naar gemeld wordt, stelde hii zijn colle
ga’s op de hoogte van hetgeen de regee-
ring reeds heeft gedaan om het steenkool-
geschil op te lossen, doch uit niets blijkt
nog een toenadering.
Een goed teeken is een uiting van Brace,
voorzitter van de miinwerkersfederatie van
Kuid-Weles, die in de dagbladen schrijft,
dat'niet» in de eischen der mijnwerkers een
vreedzame oplossing door onderhandélin-
gen belette en dat volgens ziin ervaring
de hacheliikste positie te elfder ure nog
wordt opgei os t.
De .iTimee” publiceert heden een langen
brief van Smillie, den hoofdleider der mijn
werkers, tot verdediging van hun daad.
Smillie ontkent categorisch, dat de strijd
•der mjjnwerers gaat om socialisatie en een
politiek karakter heeft. Smillie consta
teert op grond van officieele gegevens, dat
het gemiddelde loon van den steenkool-
houwer over 'het geheele land per
sh. 9 pence bedraagt, of 4 pd. 15
week van vijf dagen. Indien
steenkoolhouwers mee-
anderen minder dan
ontvangen.
'De resultaten van de vergadering van
het drievoudig verbond zullen de partijen
wel nader tot elkaar brengen.
de Lombardische induitrieelen hebben in
middels op een vergadering een motie aan-
>en, waarin critiek op de regeering
uitgeoefend wegens de achterwege
gebleven bezetting der fabrieken, en waar
in de werkgevers worden aangespoord, tot
het uiterste tegenstand te bieden. Ook de
ingenieurs besloten, eerst na ontruiming
der bezette fabrieken hun werkzaamheden
te zullen hervatten.
Volgens berichten uit Genua neemt het
aantal arbeiders, dat in de bezette fabrie
ken blijft werken, dagelük* af. De verdui
steringen van materiaal in de metaal-
fabrieken te Genua en in Ligurië duren
voort De tucht verminderd; er zün geval
len van insubordinatie voorgekomen.
Naar de Giornale dTtalia bericht, heeft
de bijeenkomst van gedeputeerden, senato
ren te Milaan met zoo goed als algemeene
stemmen besloten om het beginsel der
controle van de vakvereenigingen op de
industrieele ondernemingen aan te nemen,
onder voorbehoud van verschillende ga
ranties.
Maandagochtend wordt thans opnieuw
overlegd. Men hoopt het beste voor een
overeenstemming, doch waar de beweging
geheel en al zich op politiek terrein hejeft
verplaatst, zullen meer dan ooit, een van
beiden water in hun wün dienen te doen.
Thans staan beide kampen muurvast in
hun eigen overtuiging. De regeering houdt
zich steeds stil; durft zü niets te wagen,
of wordt op Giolitti’s terugkeer gewacht?
Den volgenden dag stond Harry dp. Hü
was nog zwak, maar hjj was in staat naar
het erf te gaan en werd daar zoo welkom
geheeten, als alleen ruwe menschen dat
kunnen doen voor een makker, die zü heb
ben leeren bewonderen en eerbiedigen.
,^elfs de honden schenen je te missen,
en ik moést er een paar afrawelen, omdat
ze onder je raam jankten”, zei Doyle.
Er waren er verscheidene op dit oogen
blik om Harry heen en hü boog zich om
hen te streden.
„Waar is mise Verner?" vroeg hjj toen.
„Is zjj er vandaag niet geweest?”
,fi, ja!” zei Doyle met een knipoogje,
,3Ü heeft den dokter ontmoet en gehoord
hoe je bet maakt en is toen weer naar haar
kafners gegaan. Zeg eens, ik hoop niet,
dat ik je beleedigd heb, met hetgeen ik
gisteren zei?”
„Neen”, zei Harry, terwijl lijn bleek ge
laat kleurde. .Neen, gii hadt volkomen
gelijk. Miss Vemer en ik zün verloofd
Doyle bleef plotseling staan en liet een
zegepralend gefluit hooren.
,N*e“» drommel»! Ik ben even blü alsof
ik een knol voor hondand guinea’s verkocht
had en het geld gebeurd.”
„Wat u ongelukkig zou maken!” kwam
Harry tusschenbeide, glimlachend.
Kameneff heeft thans een brief aan
eenige leden van het Lageibuis gericht,
waarin hü de beschuldigingen van Lloyd
George van de hand wiist. Kameneff be
schuldigt daarin op zün beurt Lloyd Geor
gy dat deze het sluiten van den vrede ver
traagt- Elk der vier beschuldigingen van
Lloyd George wordt in den brief afzonder
lijk behandekl.
Sir W. Sutherland, de secretaris van
Lloyd George, heeft hierop weer verklaard,
dat de beweringen van Kameneff onwaar
zijn en dat de regeering, als het noodig
was, nog veel meer zou kunnen zeggen.
De Daüy Chronicle zegt, dat de
waarschünlük zonder precedent is
jaarfjoeken der diplomatie. Niet alleen is
zulk een daad van propaganda uitteraard
verboden door de noodzakeliike voorwaar
den voor de onschendbaarheid der ambas-
sadeurs, maar ook was het zich onthouden
van elke propaganda de eerste ten voor
naamste voorwaarde, die de Briteche re
geering herhaaMelük flwrteM hééft. voor
dat zü er in toestemde de sovjeundssie te
ontvangen. De verklaring, dat Lfcvd Geor
ge opoetteljjk de ondethandellngen ver
traagd heeft, dank zti de „verandering van
aolitiek”, wordt met den grootsien nadruk
tegengesproken. Er wordt op gmvezen, dat
|het bekend is, hoe de hoop van den Brit-
schen premier, dat de hervattmg der han-
(lelsibetrekkingen een middel [zou ziin tot
het bereiken van den vrede en Met herstel
der rust in Ooatelük Europè, wordt ge
deeld door de Italiaansche regeering, ter-
wül de Fransche zich op een ander stand
punt stelt, zoodat deze kwestie een der
neteligste punten is geweest bij de bespre
kingen tusschen de drie premiers.
Savjet-Rusland zal over het geval wel
niet zwijgen en met haar antwoord het
noodige over de kwestie zeggen!
Italië is Engeland niet! Is in het laatste
land wel een optimistische stemming ge
rechtvaardigd, in Italië gaat het er met
den dag bedenkeliiker uitoden. Uit Rome
wordt aan de „Frankfurter Zeibung" ge
meld. dat de vooruitaichten op een biileg-
ging van het conflict in de metaalnijver
heid geringer zün geworden. Wel is waar
beraadslagen de werkgevers nog over de
geëischte invoering van bedriifsreHen. doch
zins gereserveerd ten «anzien van het on
derhoud van Aix-lM-<Bain«.
Bainville «chriift ia de Action Francaiee:
De verklaring in zake Aix m lang, er ont
breken nadere aanduidingen in. maar
is niet van een vrome banaliteit, behalve
wellicht ten aanaien van Turkije. Wat de
uitvoering van het verdrag van VeraaüM|
betreft, weten wii uit ervaring, dat na W*
er over eens te zün geworden, dat mea het
wil, men het ook een* moet worden over de
uitlegging er van. Het onderhoud van Aix
eou niet veel verschild hebben van ont
moetingen van denzelfden aard, aelfa van
die van vóór den oorlog, als het alleen ge
gaan was om kweaties en zaken van com-
onercieelen en financieelen aard. De waar
heid i« echter, dat onze betrekkingen met
Italië in wezen afhangen «van onze houding
'in oen veel ernstiger kwestie, die van de
Adriatlsche Zee.
Pertinax schrijft in de Echo de Paris:
In elk geval is er één resultaat bereikt:
Van den kant van Itahë heeft Frankrijk
niet meer de voortdurende, Drincimeele
vijandschap te vreessen. waardoor Nitti be
zield werd. Wü hebben te maken met mi
nisters wier denkbeelden ongetwijfeld vaa
de onxe op menig punt verschillen, maar
die bereid zün om, als ze’het kunnen, hun
nationale belangen in overeenatemming te
brengen met de onze; dat is voldoende.
