No. 14424
Woensdag 22 September 1920.
59e Jaargang.
(JINOSE
I
Feuilleton.
De Vrouwe van Darracourt
XTieviwe. @xx ^.avertentie'bls.aL voor O-otxcLeu exx OxxxBtxelkceaa.
•ziekte,
ipjisl! Triml
‘Ion- HuiAimm-
fels. Stud.s,
VISSER,
■JCH.VEEN (Dr.)
SSER’s k
natiekolie
aard in wer. B
leest de hevig. B
umatiek, Spit, B
ipiervei i ekkin- B
ÏSER’s
npoederg
SER’s k
poeders
Millerand’s candidatuur.
BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
1—4 r»f»la ƒ20*, »lke ra*»l mwr ƒ1.50.
KjgrEkA
Redactie: Telef. Interc. 545.
BureauM A K K T 31, G O IJ D A.
Admtetatratk: Tttaf. Intare. 83.
BGilCKLAMMiCB »»UWN.
97)
3
NDA.
der Rem
de
(Wordt vervofcd.)
Adv»rt»*tiëa kun»»» word»» i»g»zo»d«» door tuasch«akomat van aolUd» Boekban
dtlaraa, Advertentiebureau* en obm Ag»»t»n.
ERAK.
abonnementen op
ingenomon door
ERT, Gouderak.
wordt verkocht in
an ruim 800 gr. in
was
de s
INGEZONDEN MEDEDEKL1NGEN:
Op de voorpagina 50 hoogex.
Gewow advertentie» iageauadea mededelingen b# contract tot aeer geredu
ceerde» prtja. Groot» lettera randen worden berekend naar plaateruioate.
hfi.
„Ja, het bewijs is overtuigend. Ik kan de
hand leggen op het meisje uw mede
d»or
CHAiRLBS GA1RVICE.
Ge&uthoriseerde vertaling van
I. P. WESSELlNK—v. ROSSUM.
Nadru k verboden.
aal „Concordia”. Too-
ïarmonie”.
GOIIDSCHE COURANT.
VERSCHIJNT DA GEL IJ K S
opredh-
neel, de
zelf» een deel van
t niet tot een con-
Drukkerij
SOON - GOÜDA.
tentie, hoest, bronchi-
ek, neuralgie, jicht, le-
f, eczeem en alle huid-,
«ziekten, aderspatawe-
en volkomen genezing
en per brief, door d«
extracten van dokter
lend voor elke ziekte-
No. 85 met bewjj**
JNABILIE, Gr. Markt
lauwkeurige omschnj-
Schilderüm,
uten Buffetten. Bwïn
fauteuils, Züd.u „iS
te». LwMW|,ienMr'
«u. Wall»- u sltu7
Mnatra.se», eM
ITKOOWBSIIl J
USS VOOR JONGELUI
IVELUKSPLANNi,, 1
ilnitMt.g.t.UlcMiWt
^M. Telefoon 12800.
geregeld tijdig on
tvangen van vergade-
makelükhedes.
da te vermelden.
Gouda bü ANTON
S. H. v. LOON. Markt
ii Wed. E. v. d. BRUG-
sten. Voor Engros: Fi
Den Haag. 1057 68
Zyn oogen schenen m heit diepst harer
ziel te dringen; zijn woorden klonken in
haar hant en vulden haar met een wilde,
plotselinge hoop.
„Harry!” riep z(j uit. „O, ben je onschul
dig?”
Het scheen haast alsof zjj vreesde nu
(het te laat was om te hoor en, dat hij
niet schuddiig was.
,Jk--- schuldig- waaraan?" vroeg hij
trotech. „Van je eigen lippen wil ik bét
hoor en! Waarvan ben ik beschuldigd
Door geen van beiden gehoord, kwam
een man hei pad af en stond nabij hen,
Het was Merie. Bleek tot in de lipipen,
stond hij te leunen op zjjn stok, met ge
balde vuisten, die oogen zagen met duivel-
schen haat van dien een naar de ander.
„Zoo, mevrouw!” sprak hü ten Laatste.
Lucille schrikte en Harry liet haar han
den los.
„Zoo!” siste Merie tusschen de gesloten
tanden en duizend woorden konden niet
duidelijker een beleed (ging uitgedrukt heb
ben, brutaler, dan saamgevat in dit eene.
„Dit is dus het doel van u>w eenzame wan
delingen! Mag 'ik u vragen hoe dikwijls u
dezen schurk ontmoet hebt?"
Lucille stond sprakeloos en Harry kon
geen woorden vinden; hij kon slechts sta
ren naar het bieeke, spottende gelaat.
„Hij liet het aan mjj over u te betrap
pen, mevrouw? Goed, het zal mün zaak
zijn om dit te doen. Sta mü ondertusschen
toe u een compliment te maken over uw
keuze van minnaar! Het is niet iedereen
gegeven liefde te koesteren voor een ge-
meenen dief, een niet gevonnisten schurk!”
Lucille gaf een gil en Harry vloog voor-
reen namaak ver-
•üs 1.45 p. fl».
onvermogenden
bekomen bü den
innen een half
hevigste kies-
dpijn, aange-
n trekken der
rdt overbodig.
de wormen B
nel.
■rmen veroor- B
i bijna elkeen B
men) wordt H
it.
0 cent per B
„De laatste maal!” herhaalde zü- „Ik
dacht, dat je buitenslands was?”
Hij schudde het hoofd.
„Ben je niet buiten Engeland geweest?
Waarom heb je je zoo gewaagd’? Om haar
deze plaats en jou!”
„Om haar? Voor wie?” vroeg hij.
De kfleuir kwam op haar gezicht, toen
werd het weer Week.
„Voor je medeplichtige”, zeide zij zwak.
„Voor het meisje, dat je in verzoeking
hebt gebracht tot haar ondergang!"
Hij stond stil, strijdend' met de woede,
die op het punt was los te barsten.
„Het meisje, dat ik in verzoeking heb
gebracht!” zei hij schor.
,4%, ban je met haar getrouwd?” vroeg
LuciMj) na een poos.
Hij kreeg een kleur. Bedoelde ZÜ Marie?
Hoe wist zij
„Dat”, ging Lucille voort, „is de eenige
vergoeding, die je geven kunt. Wees
wees goed voor haar, het arme meisje. Zeg
haar...” ijj hield óp en haalde diep adem,
ik haar vecgêef, dal, ter wille van
storiekamer
t P. I. A.
ITALIË.
OveratruominK ia Italië.
Tengevolge van hevige regens zün de
rivieren Torre en Co raio buiten hun oevers
getreden en hebben het omliggende land
overstroomd. Op ehkele plaatsen stagen
•ie wateren met twee meter. Drie bu’inwren
werden meegeeleurd. De veibindingeai zijn
op verscheidene plaatsen verbroken. Vele
huizen zijn ipgestort
SCANDINAVIË.
De verkiezingen in Zweden.
Blijkens berichten uit Stockholm aan de
Duateche bladen is de euuUuUdag der ver
kiezingen voor de Zweedache Tweede de
volgend»;
Conservatieven 48 zetels (voorheen 371j
AMjranache Bond 4 (4); Hoerenbotul 11
(5); Liberalen 29 (42); Soc.-dem. 61 (66);
Imtas-sociaUstea 1 (4).
Hieruit Mjjkt, dat de recirteraiixie aan
zienlijk is vooruitgegaan. De »oc-<iem. blij
ven aangewezen op een coalitie met de li
beral co.
De Zweedeche bladen bespreken de mo
gelijkheid van een aftreden van het kabi-
net-Brantwg.
BALTISCHE LANDtEN.
Communisten gearresteerd.
Het Lett. Td. Ag. te Kopenhagm meklt
plichfcge het meisje, dat u het woord
dat mijn zilwerioaat ontsloot, mededeelde
bet meisje, Sume, dat met u verdwwen ia.
Wait! U staat daar en tart mij! Vraag
haar” hu wees op Lucd-Le „die mijn
eigendom in uw hut vond, of er kans voor
is om te ontkomen!”
Harry wendde zich tot Luciüe. nu met
oogen vol medeijjdeo.
„LuciHe!” riep hij uit, „heb je mü voor
schuldig gehouden j(j?”
Merie tutte een vloek en hief den zwanen
stok op om hem te slaan; maar Harry
keerde zich om en greep dien, haeM hem
een oogenblik vast, terwijl een flikkering
in zijn oogen straalde; toen, die van zich
werpend, pakte hü zijn vijand bjj de keel.
Merie worstelde; maar Harry hield hem
ai» m een schroef en hem tegen een boom
duwend, hi«Ad hij hem daar weerioos tegen
aan.
„Nu”, zede hü tuwschen de tanden, „pro
beer te ontsnappen en ik dood je! Lucill»”.
hü keek haar aan met medelijden, ver-
mer^pd met de verontwaardiging van een
eerlijk man, in de oogen, Je hebt gehoord
wat deze man zegt; luister nu naar mij!
Ik ben onschuldig. Tot gisteren kende ik
niet eens die leugenachtige beschuldiging
tegen mij! Hij zegt, dat ik verdween op
de vlucht ging; dat ie waar, maar niet om
dat ik een dief was, niet omdat ik zijn
eigendom gestolen had, maar omdat ik jou
heflbad je te lief had om je leven te
verbinden met mijn omfloerwt, mün ver
acht leven. Hü zegt, dat Suaie met mÜ ge
vlucht ia, dat zü mün medeplichtige waa:
dat ia een leugen!"
S E kost per fla
il.—, 12 fl. ƒ21.-.
DOR NAMAAK!
j de meeste apothe-
4532 30
vroeger, ik -trachten zal vriéndelijk aan
haar te denken!”
„Em aan mü!” zeide hü, terwijl de woe
de aks een heete dam hem naar het hoofd
steeg.
Zy wierp een goddelüken blik van mede
leden en vergiffenis op hem.
„En aan jou. Jal”
Het was meer dan hü kon dragen.
„Groote hemel!” riep 'hü. „Ik kan het
niet langer verduren! Lucille, waarom be
handel je mij zoo? Wat heb ik gedaan?
Wie heb ik in verzoeking gébracht en tot
ondergang? Spreek dan txxdi!"
Zij schrikte van hem terug, bief de han
den op, bleek en bevend.
„Spreek,-, spreek niet tot mjj! Ik... ik
wil je niet hooren! Ga-- ga dadelijk heen!
Je loopt gevaar, vreeselijk gevaar, ieder
oogenblik, dat je hier blijft. Ga, Harry,
vlucht!”
Harry greep Lucille's handen en hield ze
vast, haar pü» doende.
„Waarom zou ik vluchten?” vroeg hij
hartstochteiiijk. „Welk gevaar zou ik loo-
pen? Lucille kijk mü aan. Wat denk je,
dat ik gedaan heb? Ik ben van plan ge
weest weg te gaan zonder een woord te
zeggen en wilde je over mü laten denken
wat je wou. Maar het is te laat! Ik) Heb!
je gezien en het zien van jou heeft mü
van alle kracht beroofd. Bit geheim moet
opgehebderd wonden; ai zou het ons beider
hart breken. Nu--- vertel mü -- vertel mü
alles! Waarom schrik je van mü terug,
alsof ik een misdadiger ben? IxiciMe--- de
hemel veageve m(j weet wat er in je
geest omgaat En jij hebt mü voor schul
dig gehouden!”
uit, maar trad, terug toen ȟn handen den
man naast bü de keel gepakt hadden.
„Eimtelük!” hijgde hij. „Oog om oog,
eindelijk! U noemt mü een dief; en u f’
met snellen verwüteaden blak op Lucille
,Jx>udt er mü voor! Wat u mü weigerde
te vertellen, zal en moet hü vertellen.
Merler’s lippen trokken hoonend samen.
„Merkwaardig goed gedaan", zeide hij.
„U denkt dat het indruk zal maken op die
dame, zonder maar op mü maakt
het geen indruk en ik bctwüfei of het dac
maken zal op de jury, die moet vonnis
sen!” Hü wendde zich tot Luciüe. „Derikt
u, dat ik hem nog sparen aal? Was hü
mü en u uit de oogen gebleven, dan kon
h«j vrü en ongestraft zün gebleven; maar
hü heeft myn pad durven kruisen en hü
zal de straf ondergaan. Vóór er vele dagen
verloopen zün, mevrouw, zal ik de voldoe
ning hebben, uw minnaar in de bank der
beschuldigde» te alen.”
LuciHe bedekte de oogen met haar han
den en kreunde; maar Harry sloot vaat de
tanden en stond bewegingloos.
„In de bank der bescbiuidwlen! Voor
welke beschuldiging, marines vroeg hü
kalm.
Zün bedaardheid scheen Merie tot razer
nij te brengen.
„Beschuldigd van bü mü ingébroken te
hebben, schurk, en mün zilver te hebben
gestolen.
Harry hield de oogen op het harde,
wraakzuchtige gelaat gevestigd.
,Uw zilver te hebben gentolen!" zeide
LANTAARDIG
«CUM,
enaarde bron van
irgie voor ieder, die
verrichten heeft, on-
relken aard.
IOSE verhoogt de
len gezonden menaoh
oververmoeiden en
erloren zenuwkracht
ontsteld zal
veroveringen
L-t on-
ne ontrukkken wil.
leiders is het brood-
itanoeten. andens kun-
wenschen der extre-
**n. De Idea Nazionale
ree ring nuadaden onbe-
ve-rtölaart. dat ireweltL
personen gepleegd, geen
en de bezetting der fabrie-
--vv.wuw, is het op
zün inmat byzantjjnsdh om van grondwet-
telük te spreken.
Arbeiders en indkiatrieeien ziin tevreden.
®e«t de Romeirmche correspondent van de
Temps". De laatsten omdat de art>eider4
in de bezette fabrieken de onontibeeriiik-
heid van bucht hebben ervaren. De katho
lieke vakvereenigingen zün ontevreden,
omdht ze buiten de door Giolitti’s besluit
benoemde commissies staan.
In Italië is dus de toestand nu zoo. dat
de ateemeene controle der artieideiwak-
vereenigingen op de geheele arwluctie is
doongevoerd waaraan de kapitaalvorming,
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.90, per week 22 eent, overal waar de bezorging per looper geschiedt.
Eraaco per poet p«r kwartaal 2.T5, met Zondagsblad 3.40.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: Markt 31, GOUDA,
bü onze agenten, >iea boekhand»! en d» postkantoren.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorend» tot den beeorgkring)
1—5 regels ƒ1.30, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring:
1—5 regels 1.55, elke regel meer 0.30. Advertentiën van publieke vermakelykheden
15 cent per regel. Adverteptiën in het Za*erdagnummer 20 beslag op den prijs.
kM Co.,
2c|4. Den Haag.
kent op een voortooming van de dreigende
staking.
Dit optüniHme is gegrond op den c
ten wensch van het spoorwegpenson(
transportarbeiders en i
de mijnwerkers om het
füct te laten komen."
Volgens het officieele communiqué over
Maandag gehouden besprekingen heeft
minister Horne de mijnwerkers bovendien
herinnerd aan het groote belang, dat ztf
beweren te hechten aan goedkoope huis-
houdkolen. Indien zij de uitspraak van een
onpartijdig scheidsgerecht daaromtrent
weigeren en gaan staken, z»iL echter een
vertiooging vun den prijs voor huisbrand
daarvan het gevolg zün. De Engeteche ar
beiders, vervolgde Home, hebben en dat
pleit voor hen voortdurend de belangen
verdedigd van onze broedters in andere
landen, die gebrek aan steenkool hebben.
Imulien er evenwel eetn staking in de Bh-
gelsdhe mijnen uitbreekt, zal er minder
steenkool dan ooit te voren voor de bur
gers van andere Europeeeche landJen zün.
Het is voorzeker de moeite waard zulk
een ramp met vreedzame middelen af te
wenden.
Mocht de staking toch uitbreken, dan
.wordt algemeen verwacht, dat nóch trans
port- nóch spoorwegarbeiders zich neutraal
nullen hou<Ien. Het zou. ondanks alle re-
geeringsmaatregelen een ramp voor Enge
land zün. Beide kampen zijn voortdurend
aan het beraadslagen.
de financieel* operaties, de aankoop van
grondstoffen, de productie en de vericooD
<ler waren zich moeten onderwerpen.
In Boven-ItalJë schiint de tevredenheid
echter nog niet te zün dóórgedrongen.
Ken »>o juist vnbvangen telegram luidt
tenminste: Ondanks de rükaovereenkom-
sten tus.schen de mdus tri celen en tie vak-
vereenigMBgen blüken de arbeiders m Bo-
iven-Italië niet bereid voor de eindbeslis
sing der arbeidjenslooneo. de bezetting der
fabrieken op te heffen. In Turijn witten
de anarchisten de bezatking der fabrieken
een blijvend karakter laten beboudce.
Het Poolsch tegenbericht meldt nieuwe
successen. n.L de inname van de stad Kow-
no m Woïhvnie. Intusschen w men te Riga
no* niet aan het onderhandelen. Doch wel
'zün de afgevaardigden gearriveerd en heb
ben er interviews met iournalizteo plaats
gehal. Allen zün met de beate be<ioelüMren
bazieldl Op des weg, dat wü eindelijk vrede
hebben gesloten, geven we tdk denkbeeld
(prüs om onze buren te revolutionneeren.
zoggen de Bolsjewistische afgovaaniigden
«elf»!
Generaal Lerond ia thana uit Opper-
'Sile-aë naar Erankrük teruggeroepen.
Lloyd George is voornemens de aange
legenheden, waaromtrent verschil van mee-
nmg bestaat, aan den Gezantenraad ter
beslissing voor te legden en een nauwge
zet onderzoek uit te lokken.
Ln Duibsche kringen heeft men den ia-
druik dat de Frauache regeermg tfiiana on
der pressie uit Londen besloten heeft de
ibaaettingiapolitiek in Boven-éJWezië te wii-
cigen.
Iitaliaansche bladen bespreken thans de
overeenstemming in de Italiaansche in
dustrie en de capitulatie der patroons over
de heöle linie. Alle arbeiders boven de 20
jaar krijgen 4 Lire, vrouwen boven de 20
en jongens van 18 tot 20 3 Lire 20, meisjes
onder de 20 en leerlingen van 15 tot 18
2 Lire 40 per dag.
De Lanterne vreest na deze maatrege
len een vermindiering der productie. De
Carrière Delia Sera meent, dat de arbei-
dëWunul van de overwinning
staan, omdat ze de voorraad
vermindert, die hjj met «eweld aan het
vvrooenlijke kapitalisme ,JJ-
Voor de socialistische k
moodig verzet te ontar.;
nen ae <le ónmogelijke
misten niet beteugelen,
oegt: A'Ls een regeerii
straft 'aat, als zü
daden, ooik op
misdaden zün t~.
ken het .jnieuwe recht” vormt.
door politieke kuiperij toegepaate omwer-
ping van een ministerie bemoeilijken en de
Kamer gelegenheid geven ziel rekenschap
te geven van de ernstige gevolgen van die
daad. Hieromtrent zouden kfleine verande
ringen in de Grondwet 'kunnen aang-ebracht
wonden. Men kan bijvoorbeeld een tweede
stemming eischen. die de eerste bevestigt
of dat een parlementslid tot minister be
noemd. zich aan herkiezing onderwenpe.
Men kan enkele portefeuilles staibilizeeren.
in dier voege, dat de titularissen slechts bii
een hen persoonlijk rakende motie van
wantrouwen met de ministerieede crisis
solidair zün. Waarsdhüniliik wil Milleraaid
den düur van de volmacht van den presi
dent laten samenvallen met den duur van
het wetgevende tijdvak.
Millerand fapnd met groot enthousiasme
gisteren in de Kamer ontvangen; als bij
tooverslag beschouwt men de crisis opge
lost. In de tusschentijiLsche zitting van
Karnen en Senaat wend hierop de ontslag
brief voorgelezen.
In de boodschap zegt Deschanel, dat zijn
gezondheidstoestand hem met meer in
staat stelt zün functiee waar te nemen.
Met groote droefheid legt hü zün edele
taak neer. De president der republiek roept
allen op, om hun wertazaamlheid en energie
in dienst te stellen van het overwinnend
Frarikrük, gedurende de jaren, dat het ge
roepen is, zün binnenlandsche krachten te
herstellen en naar buiten de integrale toe
passing van het vredesverdrag te verzeke
ren. De scheidende president spreekt den
wensdh uit, dlat de vertegenwoordigers der
hatie, wier vaderlandslievende eensgezind
heid, de krachtigste haip vormde voer het
bereiken der overwinning, in den vrede de
eenheid zullen handhaven voor de groot
heid en de welvaart van Frankrijk.
De brief verwekte groote ontroering.
Ook in den senaat werd door Léon Bour
geois een dergelük schrijven voorgelezen
en werden treffende woorden gesproken
Van leedweaen en dankbaarheid!. De voor
naamste Kamer- en Senaatsgroepen heb
ben zich vóór de candidatuw-Miillerand
uitgesproken, zoodait de uitslag op a^s.
Donderdag wel vaststaat. Hij is trouwens
ook de eenige candidhaL
Muller anti heeft nog met afgevaardig
den van den Senaat beraadslaagt! over de
officieele verküaring, die hü gisteren heeft
afgedegd, toen hü de candidatuur voor het
presidentschap der rewbluek aanvaardde.
Zii wenschten voornamelijk de zekerheid
te verkrijgen., dat die verkslarmg een her-
Wening van de grondwet vormde. Mille
rand ondeihielid zich vriendschappelijk met
de afgevaardigden over dae verklaring.
Reeds sinds lang zag hü een wijziging van
zekere artikelen van de grondwet aks nut
tig en noodig, maar hü bad altüd gedacht,
dat de herziening niet kon geschieden vóór
de volkomen oplossing der groote finan-
cieele en economische vraagstukken.
Bovendien had hü die *e<lachite duidelijk
omschieven, voornamelijk in zijn rede in
de Kamer van 30 Juli. Millerand voegde
er aan toe, dat in zün oogen <le grondwet
een voortdurendheid. van actie der regee-
ringen toestaat. Wat betreft de buiten-
landache politiek heeft de revisie, zooals
hü diè ziet, ten doei, niet om bet gezag
van den president der republiek te ver-
sterken, maar om dat meer in dienst te
stellen van het regeeriingwgezag.
De conferentie tussdhen Home en Smil-
Ue met .partij’’genooten, heeflt gisteren
bndanks de gemeenschappelijke „tea” in de
pauze, de crisis weinig verder naar de op
lossing gdbradht De conferentie begon
reeds met een wanfldank. daar het bleek.'
dat Sir Robert Home had verwacht, dat
de mijnwerkers tegen het einde der week
in conferentie zouden zijn bijeengekomen
om zün voorstellen nader te bespreken.
Hü uitte er zün verwondering over, dat
Alit niet was geschied. De mijnwerkers
schenen van hun kamt een nader antwoord
op hun ouschen te verwachten. Minister
Horne gaf uiting aan zün teleuretelling
hierover. Hü gaf nadere bijzonderheden over
het geopperde hof van onderzoek, doch
Smillie, die een regelrecht ankmoonl gaf.
kwam terug op de kwestie van de onver
wijlde loonsverhoogiing. Niet medegerekend
de hertiaalde verklaringen aan beide zijden
•dat zü geen staking wemschten. bracht de
conferentie niets nieuws. Nadat minister
Hoi^ie zich uit de conferenttekamer had
teruggetrokken, bleven de mijnwerkers nog
twee uren disoua&ieeren. Wat er gedurende
deze bespreking verhandeld werd, is niet
bekend.
Gisterenmongen kwamen twoehontlerd
münwericers-gedeiegeerden. vertegenwoor
digende aHe kolenbekkens, m conferentie
bijeen om het verslag van het be
stuur aan te hooren betreffende de Maan
dag met den minister van handel gehou
den bijeenkomst.
Smillie deelde den gedelegeerden mede,
dat het bestuur beslist had. (fat naar de
meen mg das bestuurs bü de onderhandeljn-
gen met de regeerkng niets te voorschijn
■”as gekomen, dat zou rechtvaardigen om
staking niet te doen plaats; hebben.
Dat klinkt niet heel gemoedelijk. De
mümwericers wenechen hun terugtocht dus
in elk geval zoo eervol mogelijlk te doen
geschieden. Want gezien de weinige ani
mo, waarvan wü gisteren spraken, is het
beawaariük aan te nemen dlat het inder
daad tot een staking komen zal.
De meeste dagblaxlen vertrouwen dat de
staking nog te edfder ure zal worden af-
gewimpeld. De Daily Ohronicle schrijft:
„Het is mogelijk, dat de conferentie van
heden niet tot een beslissing leidt, maar
■waarschijnlijk zal ze een nieuwe stemming
onder de mijnwerkers over de al of niet
aanneming van de regeeringsvoorstellen
tengevolge hebben. De Times acht het van
groote beteekenis dat men zoowel in regee-
rings- alls in vatavereenigingstaringen re-
Verklaring van Millerand. De ontslagbrief van Deschanel. De En-
gelsche kolencrisis. De toestand is niet veranderd. Het Italiaansche
arbeidersconflict. De bezetting der fabrieken toch gehandhaafd?
Nieuwe Uoolsche successen. Boven-Silezië.
ONS OVERZICHT.
Met de aanvaarding van zijn candnia-
tuur waarvan het bericht thans offi
cieel bevestigd wordt heeft Millerand
een verklaring afigelegdi, waarvan wü gis
teren reeds een gedeelte hebben opgeno-
men, n.L:
Ik heb in mijn rede vun 7 November
1919 een uiteenzetting gegeven van de po
litiek van vooruitgang en sociale orde, van
arbeid en eensgezindheid, die. wat het bui
tenland betreft, gekarakteriseerd wordt
door de akgeheele toepassing van het ver-
<hag van Versailles en ter verdediging der
beginselen, waarop dit in overeenstemming
met onze geallieerden berust. Wat het bin
nenland betreft, wordt deze politiek geken
merkt door het handhaven van de organi
sche wetten van de repuihliek, het herstel
en de ontwikkeling van al onze economi
sche krachten, door decentralisatie en. als
de tüd daarvoor gekomen is, door een ver
betering. waarvan de ondervinding de
nootlzalkel(ikheid zal 'hebben aangetoond,
van onze constaitutioneeJe wetten. Sedert
acht maanden heb ik, gesteund door het
parlement, methodisch deze beginselen ver-
dedigd en toegepast en ik geloof, dat ik
nergens zoo nuttig 'het vaderland kan die
nen dan als voorzitter van den minister
raad. Als echter de meerderheid der twee
Kamers van meening is, dat mün tegen
woordigheid op het Elyisee' de voorkeur
iverdiewt om deze politiek te kunnen hand
haven en voorteetten, als zü met mü van
meeniflg is, dat de president van de repu-
bhëk. schoon hü npoit de man moet zü»
van een bepaalde politiek, welke moet wor
den vasitgesteld en uitgevoerd in nauwe
samenwerking met zün ministers, zal ik
mii niet aan den wensöh van de volksver
tegenwoordiging onttrekken.
De bladen wüzen op het groote gewicht
van deze vertdarinr. Ze beteekent een
nieuwe opvatting van de betrekkingen tus-
schen president der Republiek, p&rlement
en regeering. De nieuwigheid sdhuilt in
den geest, waarmee de veridlaning de
grondwet wil zien uitgelegxl en toegepast,
eer dan herzien. Millerand acht dé taak
van het staatshoofd niet afgeloopen al's het
den president van den ministerraad heeft
aangesteld. Allengs was de gewoonte in
geslopen, dat de laatste zün medewerkers
aanwees, zonder met den president van de
Republiek te overleggen. Tusschen beiden
is de voorzitter van den ministerraad niet
noodzakelü'k als bemiddelaar. Stellig meent
MllHerand niet, dat de president van de
Republiek een uitvoerig program van her
vormingen of aanbevelenswaardtige wetten
moet opstellen, wel dat hü geen enkele der
zeer- uitgdbreide rechten, hem door de
Grondwet toegesitaan, moet opgeven. Hü
wil geen inbreuk maken op de bevoegdhe
den van de Kamer, maar wel de te vaak
