li'H
loea w i»
Na 14432
Vrijdag 1 October 1920. 59e Jaargang
'I F
J, K
XTi®“cu"W"s- eaa. ^.cL-vertexxtie’blabd.TrooxQ-oMd.eu «xl OxaajBtxeicBXX
H'iiü TrinülJ
on- en HuiskameruMi
sla. Stoelen. LinneataJ
Schilderijen, tC
ten Buffetten. Boahd
auteuils. Zijden aluZl
m. Le«-’ ■meubUmeiiteij
en. Wollen- en SatiM
matrassen, enz. tBx,“
HCOOPJES!!! J
BS VOOR JONGKLUf
fELIJKSPLANNBJL
temkiKiliiWtii
M. Telefoon i2Mt,
-'I? s H
8Sl»l I
f
I
Eerste Blad.
De Vrouwe van Darracourt
il
117U1
25
B
- g
Het mijnwerkersconflict.
Feuilleton.
-1
-
13l£ Ui!»
U 11
J'l’
Sl%2 lï S h;
TUDQEEST*.
150 nummers
1—4 r«t«la <IM, alka ratal maar /4M
AtalaMrstta: TaU<. latetc. M.
Bureau: M A R KT SI, U O V D A.
106)
die
terugkeende om bezit te ne-
plaatis waarvan hü zoo laag
Redactie: Telef. Interc. 545.
Dit ■■miner bestaat uit twee Haden
met faibetrip van de Kindercourant.
HWDA.
Nieuwe Schouwen
ito
w:
M 71
06 77
12052 14216
86
05
12110
46
51
1NOMONDBN MBDRMMELINGBN
Op 4« voorpagina 'M botfar
üawoae adverUaMa ea lagaaoadea Mededeellag— b# eoatract let mar garedu-
ceardaa pr|a. Groote tetter» «a raadea wardaa barakaad aaar plaatsruimte.
AdvertaatMn kaaaae werdaa iagaaMdaa door taeaebaakaniet van eoliada Boekhaa-
dalaran, Advartaatiabaraaux aa mm Agaaiea
Hl 82
67 01
door
CHARLES GARVICE.
Geauthoriseerde vertaling van
I. P. WESSELINK—v. ROSSUM.
(Nadruk verboden.)
rustige vooruit-
'urachau nog on-
.f Vftn
bil na over
’"jndacht. M;
whe
Joff<
Er heeft «ich een nieuw DuHkJi FhmwH'
incidentie voorgedaan. Voirem een bericht
uit Mains ontstond or bü een feestviering
van een gymnaeticfcvereeniging van Ober-
IngeBieim twist tuaaohen de deelnemers i
■nan het feest en Franaohe ooidaten. Op ho
tel van den plaateelljtan commandant vet>
wijdenden de soldaten zich ten slotte. EasH
ren van hen schoten daarna van buiten ia
«Ie zaal, waart>ü ®*n i0IW meisje uit Frank
fort a. d. Main doodelUk gewond wend.
van
'orden
den
ersconfe-
het ver
dingen met
hadden ge-
ovei
lün ten
aan. De dokters dreig* te staken, itutien
hun eixhen niet binnen een maand ziin in-
gewiUjgd.
he Drukkerij
k ZOON GOWJA’
rende tot don bezorgkring)
i en den bezorgkring:
n,iblieke vermakelijkheden
t op dan prijs.
de welsprekendste te zün die ooit in Dar- I
tacourt gehoond wend, voridaarde, dart Ha?-
ry zeker kon zün gelukkig te wonden, om
dat hü een eerlek menach was en een goed
paard kende aoodra hü het sag.
Lang nadat iLucillt ea Harry op hun hu-
wdüfcnrejs gggaan waren naar het sta
tion gebracht door een «gHd» v»a do pracii-
tigote paarden in Engeland, hun door mijn
heer Doyle aangeboden weiden het feest
en de luidruchtige pret voortgaaet; en de
groote tent, die opgericht was, dreigde in
te storten door het geduchte gejuich dat
ontstond ab het gerommel van .Jupiter,
toen mijnbeer Head op de geaoadheid
dronk van den meester en de meesteres
van Darracou0.
Ook op
rentie, die
GUI DSC HE COURANT.
VERSCHIJNT DAGELIJKS BEHALVE ZON- EN FEE8TDAGBN.
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal 2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de beaorging per looper geschiedt
Franco per post per kwartaal 2.75, met Zondagsblad f 1.40.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: Markt 31, GOUDA,
bjj onze agenten, den boekhandel en do postkantoren.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoort
1—5 regels 140, elke regel meer 0.25. Van buiten Gouda en den
1—5 regels 1.55, elke regel meer f 0.30. Advertentiün van publieke v
15 csnt per regel. Advertentiën in het Za‘erdagnummer 20 bijslag
uner ReinonetranM^
Bijeenkomst P.M-
ouCMfau w» vaap*
nnukalSkkadau,
pada |a inaaaMl
Nog een enkel woord en het scherm aal
vallen. Er b een zeker deel van Ixmden.
een plaste voor vermakelijkheden, die niet
eem kan gerekend wonden tot de vijfde-
range cafJ-chantants. Het ia bet vereoni-
gingapunt van de laagstee van 't schuim,
die opkomen op at linken in de bor
relende draaikolk van do stad. Hier komt
de dief, ea stfn ellendige matteer on hand
langer, ty«r komt de baklaar van de straat
invallen om een uur zoek te brengen met
stinkende tabak en slechten drank. Rn hier
tam lederen avond gezien worden de een
maal lachende Marie Verner, met haar
vroeger zoo mooi gezicht. Tevergeefs had s
Lucille hand en beurs opengestrid om haar
te redden. Stap voor stap was lager ge
zonken ia den afgrond, wiens bodemlooss
put gaapt voor de verlorenen der maat-
aehapptf. Om te zingen ea te dansen ia
vullen, opaiebtigen tooi voor het pletter
van het schuim van Londen dat ia het
lot van de vrouw, die trachtte tot rijkdom
te komen door het ongehA van anderen.
EINDE.
De EveningZStandand verneemt ook.
dat de wattftistilsiand tueschen Polen en
Lithaueir door de wedemiklsche gedele
geerden te Soewalld waamchünlük reeds
is geregeld. De regeering van Moskou
De RuMKiwh-Pooluche besprekingen ma
ken goede vorderingen. Het sluiten van
den wapenstiletaiyi wordt tegen 5 October
verwi
Me
Ie miinwerkei
had om 1
(bnderhandelin~
krengen,
overhand.
van den geheelen toe-
conferentie verdaagd tot
uitvberend comité in de
om tot overeen
stemming te komen mzake een voorstel.
aan het oordeel van de miinweikers-
onderwornen.
dag van mor-
jt eenig optimisme te mogen tege-
ien.
Niet onvermakelijk is het, dat de mijn
arbeiders, die zoo krachtig- ijveren voor
loonsverhooging, nu zelve als werkgevers’
aan ’t marchandeeren zijn over een derge-
lüke kwestie met de doktoren. De dokters
in Nottinghamahire, die 16 ah. oer lid uit
de fondsen ontvangen voor geneeskundige
behandeling van münweikers, vragen nu
26 sh. De mijnwerkers bieden hun 20 sh.
dergaan der zon, een dame door het park.
De lachten begonnen te blinken in de ven
sters van den Hof achter haar, pn toen het
groote huis geheel verlicht was, kwam er
een zachte muziek, die ieder oogenblik
luider weni van den klokketoren der kerk.
Het waren de klokken uit het dorp, die
dezen avond een welkom toeriepen,
dezen avond
men van dip
beroofd was.
De dame stond een oogenblik stil om te
luisteren, en nu kon men bü het licht der
lantarens, die aangestoken waren toen de
klokken begonnen te luiden, zien dat het
Lucille was. Zjj zag er zoo slank en meis
jesachtig uit, dat men zich verbeelden kon,
dat de tijd Jiad stil gestaan, en dat geen
der tragische gebeurtenissen, in dit ver
haal vermeld, «enige schaduw over haar
geworpen had. Men moest haar mooi ge
laat zien om te weten, dat het dat van een
schoone vrouw was, die een groot verdoet
had ondergaan, en niet dat van een mejpe
onder de twintig.
Twee jaren is een lange tijd, grijasards
mogen zeggen wat zij willen; maar twee
jaar zjjn niet te lang oni een verdriet uit
te wisschen, zooals Lucille ondervonden
had. Maar zü haalden het uftgewischt, en
toen zij daar stond te luisteren, kwam de
oude glimlach over het gelaat
^Nog vüf minuten,’’ mompelde zü. „vijf
minuten, en het of ik niet wachten kan,
ik, die twee jaar gewacht heb! O, Harry,
God geve, dat gij gexond en wel terug
komt
Terwijl zü sprak, kwam door de stille
lucht het geluid van juichende «temmen,
de Wokken luidden met een wilden, vroo-
1 ijken klank, en zij hoorde het getrappel
van paaiden. Zü g»W
stond daar, met de hand op haar hart. Het
4
16352
a
ilïf
r 13
j n
31 MSN
- IQ
56 144»
X3
15
66 U
81
12302
21
3Ö 82
61 12473 W
97 12506 14051
»14 II
Twee jaar later wandelde, tegen het on-
>ede vorderingen.
ipenstilstaitt woi«
racht
iettegenstaande dit «te
zicht is de stemmiag in Wai,
behagelök. De tegemoetkoming vun de
Ruasische onderhandelaars, blina over de
geheele linie, acht men verdacht. Men
maakt er zich in Poolsche regeeblnga-
kringen ongerust over, dat Joffe tot nu toe
feitelijk dg belangrijkste kwestie der on-
derhandelingen op handige wijze aan de
discussie heeft onttroklcen. De Russische
onderhandelaars spreken eigenlijk alleen
»r den -wapenstilstand en de demarcatie
oosten va« de i.f. Curzonbnie an
Oost-Galicië; met iets anders laten zü «kh
door allerlei handige manoeuvres niet in.
-Het wantrouwen in Warschau wordt nog
Versterkt door het feit, dat van alle ziiden-
berichten inkomen omtrent nieuwe Kuhm>-
sche troepenconcentraties en dat de Jong
ste MoskousMie en Pateraburgsche bolsje
wistische WaMpa. met de ..Prwwda” aan
het hoofd, nog steeds over de Vernietiging
van Wit-Polen en de zegevierende verster
king van het westelijk front spreken.
Ieder zal wel willen gelooven. dat het
ideaal der Roeden is de witten te vernie
tigen, hun nuchter verstand zal hun echter
wel wüoen op^het ónmogelijke dit ideaal
te verwezenlijken. In den strijd ziin de
Polen nog steedh aan de winnende hand.
Ze hebben Pinsk! genomen en naderen nu
Drobriczvn. 1
heeft ter alftier ure er in toeraetomd de
onzijdigheid van Lithauen te eeitdedigea.
Tor conferentie te Brussel hebben twroo
sprekers redevoeringen gehouden. De Bel
gische minister Wouters d'Qplinter heeft
betoogd, dat niettegenstaande de ernttigo
■chado, die de oorlog aan den handel ver
oorzaakt heeft, de naties geenattno ont
bloot zün van middelen tot herstel. Een
econoom van geaag, Leocuro. heeft beweerd
dat, indien do Europoeache otaten. dank zij
een krachtige financieele en economische
politiek, sender veel ernstig nadeel de pe
riode van wederopbouw dooriuxnen. de
wereldproductie een ongekende hoogte zal
bereiken, en dat bannen enkele laren tue-
schen de verkoopers oen grootore concur
rentie zal zün dan heden ten dagen tua-
schen de hoopers bestaat. Het deficiet vm
de Europeeache productie heeft die van de
staten, welke buiten het conflkt zün ge
bleven, buitengewoon geprikkeld.
De noodaakelükheid. om de zware ver
liezen te herstellane. hoeft in de landen,
welke door den oWlog zün geteisterd, even
eens een intensieve productie teweegge
bracht. Indien de voortbrenging van ateen-
kolen geleden heeft, staat daartegenover,
dat petroleum en vloeibare brandstof dit
deficiet zullen kunnen aanvullen. Do ver
vaardiging van oorlogstuig heeft aan het
metallunrisoh bodrüf een ongekende vlucht
gegeven. Deze bedrijven zullen zich weidt*
weder aan den vrede kunnen aanoaaeen.
De positie van de textielindustrie Is even
min ongunstig, de voorziening met do eerst
boodige grondstoffen is voldoende verze
kerd. en ton slotte aal het transportbedrijf
binnen zeer korten tüd volkomen hersteld
zijn.
I>e FmgelHChman Bell heeft betoogd dat
vrijhandel noodig is.
Het mislukken der conferentie met de mijneigenaars. De datum-linie.
Geringe arbeidsprestaties der Britsche mijnwerkers. Lloyd George be
veelt een nieuwe gedachtenwisseling aan. Hoopvolle stemming.
Dreigende doktersstaking. Grey’s voorstellen vinden een gunstig ont
haal. Waarschijnlijk 5 October een Poolsch-Russische wapenstilstand?
Poolsch wantrouwen. Wapenstilstand met Lithauen. De financieele
conferentie. Duitsch-Fransch incidentje.
ONS OVERZICHT.
Lloyd George heeft een hoofd vol zorg.
•De buitenlandsche vraagstukken al8 daar
ZÜ»: de uitvoering van ’t vredesverdrag, de
geschillen daarover met Frankrijk, die af
en toe aan den dag treden, de economische
ondedhandelingen met Rusland, de Pool
sche kwestie, om er maar eenige te noe
men, bezorgen hem bü elkaar niet zooveel
inspanning als de binnenlandsohe moeilijk
heden. En daar komt geen eind aan. De
premier meende al, dat hij inzake de mün-
jwerkersactie „seine Schuldigkeit” had ge
daan en dus kon ,gehen”. Hü had eige
naars en münwerkera weer met elkaar in
contact gebracht, ae waren met elkaar be
gonnen te beraadslagen, zetten .zelfs vrién
delijke gezichten tegen elkaar en de pre
mier waande znch gelukkig, meende zich
te kunnen terugtrekken, daar *t zaakje
„rolde”. Eilacte» 't liep niet zoo glad alz de
in spanning toeziende wereld hoopte en
geloofde. Lloyd George zal weer op de bres
moeten springen. Reuter meldde glateren
het teleurstellend bericht, dat de conferen
tie toch weer geen resultaat heeft gehad
en dat de mijnwerkers en eigenaars uiteen
zjja gegaan. Het hoofddoel der bijeenkomst
was de vaststelling van de 2g. „datum-
Itta", d. i. de kolenproductie, waarboven,
loonsverhooging zou worden toegestaan.
De hinderpaal voor een regeling was voor
namelijk de zuiver technische kwestie om
een cüfer te vinden, dat als cijfer voor de
normale productie kan worden beschouwd.
Nu wilden de mijnwerkers de productie
van ’t tweede kwartaal van 1920 ais grond
slag doen dienen. De jaanlüksche produc
tie, waarboven de loonsverhooging zou in
gaan, zou dan 282 millioen ton bedragen.
De mijneigenaars iwdren hiervoor niet te
vinden, wat te begrüpen is. De opbrengst
der mijnen was toen veel minder dan in
't eerste kwartaal van dit iaar. omdat we
gens Paasch- en Pinkstervacanties. het
aatiboren van nieuwe miinen en het ver
richten van werkzaamheden tot herstel oer
münen die tijdens den oorlog verwaarloosd
zün, veel minder was geproduceerd dan
waarop in normale omstandigheden mag
worden gerekend. De mijneigenaars stel
den daarom voor de productie in het eer
ste kwartaal (die 248 millioen ton jaar
productie als grens zou aangewen) 'tot ba-
I8X&MM
321881
48
ta
7O17MI
14741
M Ö41713H
12603 72 37
P4 1480717B2
1012801 14010 MM
45 7 50 B
77 10 150421730
00 04 8O1M0
1031712016 W UW
58 48 15133 I
I53US I
SI 3613303 W JJ
63 3» 30ISXB
42 80 33 521B18Ï
5811206 5ö 15814 3J
81 18 80 SI 2
6, 11518138H W
161117^
14/ 82 140W 63241*» g
BU1TKNLAMMCH BljELWb»
riANMBUK.
w Het jubileum der republiek.
De voorzitter van den Parüachbn gemeen
teraad, de prefect van de Seine en <ie direc
teur van het departement voor Schoone
Kunsten hebben een aunvang gemaakt mrt
het opstellen van een programma voor de
gemeentelüke feesten ter viering van het
Al wordt de mifawenkerotowestie bevre
digend opgelost, du nog is Lloyd George
met van zorgen vrü. De leruche crisis Ml
minder gemakkelük vu de baan geschoven
worden, ook niet door toepassing vu Loni
Grey’s voorstellen, die ia de bladen veel
instemming vinden.
De Manchester Guardian geeft een in
terview van Mac Dons hl. een der voor
naamste gematigde Ieren, die als ziin mee-
ning te kennen gaf, dat de resolutiee der
vredesconferentie van gematigde politici
uit alle lerache partijen, welke onlangs te
Dublin gehouden werd, geheel in harmonie
waren met alle voornaamste punten van
Grev’s voorstellen.
Ondertusschu heeracht er in Ierland
nog verre vu harmonie. Allerlei reiletleu,
die we niet telkens meer afzonderiiik sul
len vermelden, bezorgen de politie dage
lijks handen vol werk.
geluid kwam dichtert>ü, en nu plotseling
kwam er een koets door de oprülaan au-
gereden. Zü wikle die laten voonbügaafi.
maar de oogen vu een minnaar zün scherp,
en h(j zag haar. Met een ruk jenden de
paarden mgebouden; een lenige gedaute
sprong op den grond, en den koetsier een
teeken gevende door te rijden, snelde hjj
tot wur zü stond.
.Mnrry!”
„Ludlle!”
Dat was alles; mur toen zü daar ston
den, vastgekneld in een otriheteing, die
sprak van 'de verlangende liefde vu die
twee lange jaren, spraken hun oogen boek
deel en.
,X), Harry! O, mjjn lieveling! laat ik
naar je kijken! Ben Jü het heusch%4), wat
is het donkerl Lui ik je voelen, Harry,
dat ik weet dat jü het werkelijk bent! O,
lieveling, eindelijk, eindelijk!”
En hjj, hoe steile hü wae, kon éen^pooe
lang niets anders zeggen, dan haar hagm
fluisteren. Zoo, arm in ann, dikwijle stil-
staand om vragen te doen, die zü zich geen
tüd gunde om te beantwoorden, sloegen
zü den weg in nlar den Hof, waar ware
en beproefde vrienden Mevrouw Dalton,
Lady Farniey en het laatst, mur niet het
minst, Susie hu wachtten om de doelen
in hun vreugde.
Het zou een tustige bruiloft zijn, maar
men kan geen rustige bruiloft hebben wan
neer het gelukkige paar zoo algemeen ge
zien is als Lucille en Harry varen; en de
rustige bruiloft moest vroolük worden, als
mijnheer Doyle er deet aan nam. Hü was
het, die een groote doos met versieringen
meebracht uit Londen; hjj het, die het
gejuich van de menigte au hei hek in
zette en het hoofd van de tafel innam la
ter bü den msaltüd der pachters; en h(J
was het; die een tout, die genkend werd
f8k,t.
De opzichtige das met de valeche dia
manten dasspeld hing in stukken, door de
struiken verscheurd, de koperen ketting
■v. glinsterde als een duivelach oog op het be-
ri|Mkte en gescheurde vest. Het was Sin-
cmr, mur Sinclair in een 'duivel veran
derd door de razernü vu een waanzinnige!
Merle beproefde te schreeuwen, maar
ziin stem stietf weg in een zwakken kreet.
,.D*t is beet!” siste Sinclair met een
duwetechen lach.
„Roep! Roep om hulp! Ga door! Gil!
Schreeuw! Brul! Wie zal ie nu hooren?
Wrt ik ben een bedrieger, nietwaar?
hebt mü bedrogen en mii poetsen ge-
h» Mi aal”
„Last mjj gaan! Genade!” hijgde Merle.
»Je laten gun Ik heb ie gekregen en
zal je houden! Je wilt mii laten opeen-
om dwugarbeid te doen, nietwaar?
Waar is rnjjn geld Hoor je Waar ie het
geW, dat je mij bdoofid hebt? Geef het
mü, of ik zal je dooden! Ik wacht er op.
Ik zal het aan haar Marie geven,
daarmede een dame van haar ma-
^Ven, geef het mij. Geen vervalschte chè-
qoee, denk er om, maar het geld, allee in
goudstukken! Je late® gun! Be heb je en
ik houd j»r
De grug vu den iaukainnige werd
onzent met vruchteloos zal wezen. De Bnt-
sche müawerker, die veelal de nakomeling
ib van geslachten vu mijnwerkers, moest
tot beter werk m staat zün du de Ameri-
kaansche münwerker, die dikwijls een nog
niet lang geleden in het lud gekomen
vreemdeling is met geen voorafgaande
oefeniiw in de münen.
Met deze cijfers in handen, voelden de
müeneigenaans zich vrü sterk. Ze weiger
den daarom aan de eischen der arbeiders x
,te voldoen, doch ook dese bleven od hun
stuk staan en zoo werd de conferentie af
gebroken. Omniddellük toog een münwer-
liersdelegatie naar Lloyd George om hem
den afloop der besprekingen mee te dee-
len. Blijkbaar wilden ze, dat de premier
nu weer maar raad zou schaffen. De eer
ste minister ried hen kalmpjes aan nog
een nieuwe conferentie met de mijneige
naars te beleggen, waarin de afgevaardig
den echter geen heil zagen.
Nu zou d6 staking, die een week was
uitgesteld, dus Zaterdag a-s. moeten uit
breken. ’t Val( te betwijfelen of dit wer
kelijk zal gebeuren. De overtuiging dat
het niet tot de uiterste maatregelen zal ko-
imen, wordt versterkt door de openbare er
kenning van sommige müniwerkersleiders.
dat de looneisch oo zichzelf niet de moeite
waard is. om ervoor te staken.
De vertegenwoordiger vu de mijnwer
kers in Nottinghamshire in het bestuur
'van het müniwerkensvei’boöd betreurde het
feit, dat de mijnwerkers zeken niet eens- I
gezind waren en legde nadruk op den
«leekten toestand vu de kas van de orga-
niMtiee. Een district was er b.v. dat niet
langer dan veertien dagen lang stakings-
geld kon uitkeeren. Hü’ vreesde ook, dat.
indien de regeering grond van de ko-
lenkwestie een beroep op de kieners zou
doen, zü een overeteinende meerde iheirl
zou krijgen. Zo« sterk H de openbare mee-
ning tegen de
n de national^
gisteren njai
«lag betreffende de pn
de eigenaars uit te hf
matigde inzichten de
Na bespreking
stand werd de
morgen, om het
gelegenheid te steiUen
stemming te komen
dat aan het oordeel i
afgevaardigden zal wc.
We gelooven dus wel
gen met
moet zien.
sis te nemen, ook. omdat de arbeiders naar
de eigenaars voortdurend beweren, meer
de lün trekken. Statistieken toonen aan.
dat de Britsche mijnwerker in prestatie
vermogen ver achter blijft bü zün collega’s
elders en bü zün voorgangers.
Sedert 1886 is de productie per persoon,
in dienst bü de Britsch/ münindustrie, ge-
uaald van 312 ton pep iaar tot 197 Vi ton
in 1919, zegt de Fo/t night Review. De
productie in de Vereénigxle Staten is toe
genomen van 494 ton per persoon in 1900
tot 731 ton in 1916. Maken we een ver
gelijking met den werkman in de bitumi
neuss kolenvelden van Amerika, du kan
de Amerikaansche weitanAn in een enkelen
dag evenveel kolen bouwen als een Engel-
sche müniweiker in een week. Natuurlijk
zün er groote verschillen in de omstandig
heden. wuronder het weric geschiedt, bü-
voorbeeld de ondiepere mijnen in Amerika,
de dikkere lagen,'het algemeesner gebruik
van mackinee. Dod\ zelfs al die omstandig
heden in aanmerking genomen is er nog
veel onverklaarbaars. De heer Gilbert Stone
schreef eenigen tüd geteden: In onze nieu
we en gunstige kolenmünen, zooals in Zuiri-
Yorkahire werken de mannen onder de
gunstigste moderne omstandigheden en in
nieuiwe mijnen, waar de kolenlaag nabij de
schacht ligt. Niettemin delven de mijnwer
kers er nog met zooveel kolen als de mijn
werkers in den lande over het algemeen
onder omstandigihedenn van veertig, vijf
tig jaar geleden.
De gerigge productie vu de mijnwer
kers in Yorkshire, die vu prachtige ma
chines voorzien zün en in maagdeJiike la-
genwerken, is al lang een onverklaarbare
eaak, zegt de Westminster Gazette.
Het zün niet alleen de Vereenigde Sta
ten, die Engeland dn koleriproductie slaan.
Terwijl de productie per hoofd in Enge
land is gedaald, ia zü in Australië van 428
ton in 1900 tot 547 ton in 1916 toeven».
men, in Canada van 457 tot 471 ton in den-
toedf’den tüd. Amerika heeft veel grovter
hulpbronnen du Engeland: er ia zeker
twintigmaal zooveel kolen. Au-deze n«-
tuurlüke omstandigheid is niets te verhel
pen. Doch de andere gegevens doen veron
derstellen, «egt de Westminster Gazette,
dat het onderzoek omtrent de productie ten
terta ft. MUK f I
30 S«ptaataiim|
6296 10363
3408 6629 10322 RKi
5439 8*M 11621 JS
14262 1768Ö 190M 1MK
1692 5106 530 9Ut
11353 11765 12M lim
14751 15356 16622 17|||
17638 19077 19081
M f 9Q_ t
064 8738 122H15336 imitt
g8l>!24»15C5mB l^
427
08
502
28
50
60 0003 13658 56
535 IC04013834 13001 1’
702 10106 13000 13 11
15 10365 14066 r
5010537 14141
356IU8H
)2I 10960 14323 I
- 621611-
14501 16206 186771
79 9 IMS
14767 16376 911
ter afloabaar.
M g
20
31
66
U6
121
40
48
52
525
54
58
723
24
7ö
96 90V-
345 30
58 10004
717 13
M 4611
42 10208
06
8ö
J29
04
110
12
<01041!
83 41 -
90 80 8515201
113 10500 13049 10
50 1 63
130 K W 83 U
32 IC704
35 10831
78 50
87 54 -
- 5613232
nauwer, de man voélde, dat hü stikte, het
licht verdween" au den hemel, de iboomen
draaiden rond en hü voelde, dat de adem
hem begaf. Met een krachtige poging greep
hü den aanvaller om het iüf en zich ophef-
fende, sloeg hü hem met ééne hand.
De slagen vielen zwaar en snel op Sin
clair's bleek gelaat, maar hü lachte luider
en hield zijn prooi steeds vaster.
„U wilt weggaan en mü er voor laten
opdraaien, nietwaar?” gilde ihü dicht bü
het oor vu het slachtoffer. „U zoudt mü
naar de gevangenis willen zenden, voor die
chèque nietwaar? Neen, ik heb je eenmaal
te pakken en ik laat je niet meer lo«!"
Merle spande zich in om een laatste po
ging te doen en de twee mannen stonden
rechtop, elkander aangrijpende als duivels,
gek vu woede. Ploteeling hoorde men bo
ven het gegil vu Sinclair uit het geluid
van een naderenden trein. Het was de
mailtrein naar Londen. In de ooren vu
den krankzinnige klonk het geluid als een
soort bedreiging.
,J>e trein!" gilde Mj- »WJj zullen met
dién trein gau, jü en ik, lord Merle! Wü
zullen het geld gaan halen! Be zal je nooit
verlaten! Het geld, boor je! Marde wacht
er op!"
Terwijl hü Merle krampachtig vastgreep
duwde hü hem vu den dijk. Beiden kwa
men zü op de rails en vielen op de dwars-
leggere. Een rood licht, een wo& vu rook
steeg voor hen op een woeste, vreese-
lijke kreet vu schrik en. wanhoop kwam
als een gil over Merte’s lippen, herhaald
door het lachen ven den krankzinnige; het
volgend oogenblik was de trein vooibü. de
twee mannen achterlatend, nog omsloten,
met de gezichten tegen elkander in een om
helzing des doods!
«51411
11971
0338
76
851
05
0492
9569
TC
77
99
9605
34 122Ö3
43
50
52
65
82
-15425 mm
89001266315066 31
61 12760 n 101
9219 130501568017301
9372 941972217411
94X13111 30170161
50 13202 87 17811
96» 1343215833177M
990313658 71J
-1W||
17989J
J 36180171
.^3114141 I6C4818123
10614 0618381
1C960 14323 97 184171
IB W
14811237
7911343*
!03 99
52 115161<
79 118231<
B3 87"
16119051
71 13050
88 801!
80 12262