li'H loea w i» Na 14432 Vrijdag 1 October 1920. 59e Jaargang 'I F J, K XTi®“cu"W"s- eaa. ^.cL-vertexxtie’blabd.TrooxQ-oMd.eu «xl OxaajBtxeicBXX H'iiü TrinülJ on- en HuiskameruMi sla. Stoelen. LinneataJ Schilderijen, tC ten Buffetten. Boahd auteuils. Zijden aluZl m. Le«-’ ■meubUmeiiteij en. Wollen- en SatiM matrassen, enz. tBx,“ HCOOPJES!!! J BS VOOR JONGKLUf fELIJKSPLANNBJL temkiKiliiWtii M. Telefoon i2Mt, -'I? s H 8Sl»l I f I Eerste Blad. De Vrouwe van Darracourt il 117U1 25 B - g Het mijnwerkersconflict. Feuilleton. -1 - 13l£ Ui!» U 11 J'l’ Sl%2 lï S h; TUDQEEST*. 150 nummers 1—4 r«t«la <IM, alka ratal maar /4M AtalaMrstta: TaU<. latetc. M. Bureau: M A R KT SI, U O V D A. 106) die terugkeende om bezit te ne- plaatis waarvan hü zoo laag Redactie: Telef. Interc. 545. Dit ■■miner bestaat uit twee Haden met faibetrip van de Kindercourant. HWDA. Nieuwe Schouwen ito w: M 71 06 77 12052 14216 86 05 12110 46 51 1NOMONDBN MBDRMMELINGBN Op 4« voorpagina 'M botfar üawoae adverUaMa ea lagaaoadea Mededeellag— b# eoatract let mar garedu- ceardaa pr|a. Groote tetter» «a raadea wardaa barakaad aaar plaatsruimte. AdvertaatMn kaaaae werdaa iagaaMdaa door taeaebaakaniet van eoliada Boekhaa- dalaran, Advartaatiabaraaux aa mm Agaaiea Hl 82 67 01 door CHARLES GARVICE. Geauthoriseerde vertaling van I. P. WESSELINK—v. ROSSUM. (Nadruk verboden.) rustige vooruit- 'urachau nog on- .f Vftn bil na over ’"jndacht. M; whe Joff< Er heeft «ich een nieuw DuHkJi FhmwH' incidentie voorgedaan. Voirem een bericht uit Mains ontstond or bü een feestviering van een gymnaeticfcvereeniging van Ober- IngeBieim twist tuaaohen de deelnemers i ■nan het feest en Franaohe ooidaten. Op ho tel van den plaateelljtan commandant vet> wijdenden de soldaten zich ten slotte. EasH ren van hen schoten daarna van buiten ia «Ie zaal, waart>ü ®*n i0IW meisje uit Frank fort a. d. Main doodelUk gewond wend. van 'orden den ersconfe- het ver dingen met hadden ge- ovei lün ten aan. De dokters dreig* te staken, itutien hun eixhen niet binnen een maand ziin in- gewiUjgd. he Drukkerij k ZOON GOWJA’ rende tot don bezorgkring) i en den bezorgkring: n,iblieke vermakelijkheden t op dan prijs. de welsprekendste te zün die ooit in Dar- I tacourt gehoond wend, voridaarde, dart Ha?- ry zeker kon zün gelukkig te wonden, om dat hü een eerlek menach was en een goed paard kende aoodra hü het sag. Lang nadat iLucillt ea Harry op hun hu- wdüfcnrejs gggaan waren naar het sta tion gebracht door een «gHd» v»a do pracii- tigote paarden in Engeland, hun door mijn heer Doyle aangeboden weiden het feest en de luidruchtige pret voortgaaet; en de groote tent, die opgericht was, dreigde in te storten door het geduchte gejuich dat ontstond ab het gerommel van .Jupiter, toen mijnbeer Head op de geaoadheid dronk van den meester en de meesteres van Darracou0. Ook op rentie, die GUI DSC HE COURANT. VERSCHIJNT DAGELIJKS BEHALVE ZON- EN FEE8TDAGBN. ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal 2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de beaorging per looper geschiedt Franco per post per kwartaal 2.75, met Zondagsblad f 1.40. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: Markt 31, GOUDA, bjj onze agenten, den boekhandel en do postkantoren. ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoort 1—5 regels 140, elke regel meer 0.25. Van buiten Gouda en den 1—5 regels 1.55, elke regel meer f 0.30. Advertentiün van publieke v 15 csnt per regel. Advertentiën in het Za‘erdagnummer 20 bijslag uner ReinonetranM^ Bijeenkomst P.M- ouCMfau w» vaap* nnukalSkkadau, pada |a inaaaMl Nog een enkel woord en het scherm aal vallen. Er b een zeker deel van Ixmden. een plaste voor vermakelijkheden, die niet eem kan gerekend wonden tot de vijfde- range cafJ-chantants. Het ia bet vereoni- gingapunt van de laagstee van 't schuim, die opkomen op at linken in de bor relende draaikolk van do stad. Hier komt de dief, ea stfn ellendige matteer on hand langer, ty«r komt de baklaar van de straat invallen om een uur zoek te brengen met stinkende tabak en slechten drank. Rn hier tam lederen avond gezien worden de een maal lachende Marie Verner, met haar vroeger zoo mooi gezicht. Tevergeefs had s Lucille hand en beurs opengestrid om haar te redden. Stap voor stap was lager ge zonken ia den afgrond, wiens bodemlooss put gaapt voor de verlorenen der maat- aehapptf. Om te zingen ea te dansen ia vullen, opaiebtigen tooi voor het pletter van het schuim van Londen dat ia het lot van de vrouw, die trachtte tot rijkdom te komen door het ongehA van anderen. EINDE. De EveningZStandand verneemt ook. dat de wattftistilsiand tueschen Polen en Lithaueir door de wedemiklsche gedele geerden te Soewalld waamchünlük reeds is geregeld. De regeering van Moskou De RuMKiwh-Pooluche besprekingen ma ken goede vorderingen. Het sluiten van den wapenstiletaiyi wordt tegen 5 October verwi Me Ie miinwerkei had om 1 (bnderhandelin~ krengen, overhand. van den geheelen toe- conferentie verdaagd tot uitvberend comité in de om tot overeen stemming te komen mzake een voorstel. aan het oordeel van de miinweikers- onderwornen. dag van mor- jt eenig optimisme te mogen tege- ien. Niet onvermakelijk is het, dat de mijn arbeiders, die zoo krachtig- ijveren voor loonsverhooging, nu zelve als werkgevers’ aan ’t marchandeeren zijn over een derge- lüke kwestie met de doktoren. De dokters in Nottinghamahire, die 16 ah. oer lid uit de fondsen ontvangen voor geneeskundige behandeling van münweikers, vragen nu 26 sh. De mijnwerkers bieden hun 20 sh. dergaan der zon, een dame door het park. De lachten begonnen te blinken in de ven sters van den Hof achter haar, pn toen het groote huis geheel verlicht was, kwam er een zachte muziek, die ieder oogenblik luider weni van den klokketoren der kerk. Het waren de klokken uit het dorp, die dezen avond een welkom toeriepen, dezen avond men van dip beroofd was. De dame stond een oogenblik stil om te luisteren, en nu kon men bü het licht der lantarens, die aangestoken waren toen de klokken begonnen te luiden, zien dat het Lucille was. Zjj zag er zoo slank en meis jesachtig uit, dat men zich verbeelden kon, dat de tijd Jiad stil gestaan, en dat geen der tragische gebeurtenissen, in dit ver haal vermeld, «enige schaduw over haar geworpen had. Men moest haar mooi ge laat zien om te weten, dat het dat van een schoone vrouw was, die een groot verdoet had ondergaan, en niet dat van een mejpe onder de twintig. Twee jaren is een lange tijd, grijasards mogen zeggen wat zij willen; maar twee jaar zjjn niet te lang oni een verdriet uit te wisschen, zooals Lucille ondervonden had. Maar zü haalden het uftgewischt, en toen zij daar stond te luisteren, kwam de oude glimlach over het gelaat ^Nog vüf minuten,’’ mompelde zü. „vijf minuten, en het of ik niet wachten kan, ik, die twee jaar gewacht heb! O, Harry, God geve, dat gij gexond en wel terug komt Terwijl zü sprak, kwam door de stille lucht het geluid van juichende «temmen, de Wokken luidden met een wilden, vroo- 1 ijken klank, en zij hoorde het getrappel van paaiden. Zü g»W stond daar, met de hand op haar hart. Het 4 16352 a ilïf r 13 j n 31 MSN - IQ 56 144» X3 15 66 U 81 12302 21 3Ö 82 61 12473 W 97 12506 14051 »14 II Twee jaar later wandelde, tegen het on- >ede vorderingen. ipenstilstaitt woi« racht iettegenstaande dit «te zicht is de stemmiag in Wai, behagelök. De tegemoetkoming vun de Ruasische onderhandelaars, blina over de geheele linie, acht men verdacht. Men maakt er zich in Poolsche regeeblnga- kringen ongerust over, dat Joffe tot nu toe feitelijk dg belangrijkste kwestie der on- derhandelingen op handige wijze aan de discussie heeft onttroklcen. De Russische onderhandelaars spreken eigenlijk alleen »r den -wapenstilstand en de demarcatie oosten va« de i.f. Curzonbnie an Oost-Galicië; met iets anders laten zü «kh door allerlei handige manoeuvres niet in. -Het wantrouwen in Warschau wordt nog Versterkt door het feit, dat van alle ziiden- berichten inkomen omtrent nieuwe Kuhm>- sche troepenconcentraties en dat de Jong ste MoskousMie en Pateraburgsche bolsje wistische WaMpa. met de ..Prwwda” aan het hoofd, nog steeds over de Vernietiging van Wit-Polen en de zegevierende verster king van het westelijk front spreken. Ieder zal wel willen gelooven. dat het ideaal der Roeden is de witten te vernie tigen, hun nuchter verstand zal hun echter wel wüoen op^het ónmogelijke dit ideaal te verwezenlijken. In den strijd ziin de Polen nog steedh aan de winnende hand. Ze hebben Pinsk! genomen en naderen nu Drobriczvn. 1 heeft ter alftier ure er in toeraetomd de onzijdigheid van Lithauen te eeitdedigea. Tor conferentie te Brussel hebben twroo sprekers redevoeringen gehouden. De Bel gische minister Wouters d'Qplinter heeft betoogd, dat niettegenstaande de ernttigo ■chado, die de oorlog aan den handel ver oorzaakt heeft, de naties geenattno ont bloot zün van middelen tot herstel. Een econoom van geaag, Leocuro. heeft beweerd dat, indien do Europoeache otaten. dank zij een krachtige financieele en economische politiek, sender veel ernstig nadeel de pe riode van wederopbouw dooriuxnen. de wereldproductie een ongekende hoogte zal bereiken, en dat bannen enkele laren tue- schen de verkoopers oen grootore concur rentie zal zün dan heden ten dagen tua- schen de hoopers bestaat. Het deficiet vm de Europeeache productie heeft die van de staten, welke buiten het conflkt zün ge bleven, buitengewoon geprikkeld. De noodaakelükheid. om de zware ver liezen te herstellane. hoeft in de landen, welke door den oWlog zün geteisterd, even eens een intensieve productie teweegge bracht. Indien de voortbrenging van ateen- kolen geleden heeft, staat daartegenover, dat petroleum en vloeibare brandstof dit deficiet zullen kunnen aanvullen. Do ver vaardiging van oorlogstuig heeft aan het metallunrisoh bodrüf een ongekende vlucht gegeven. Deze bedrijven zullen zich weidt* weder aan den vrede kunnen aanoaaeen. De positie van de textielindustrie Is even min ongunstig, de voorziening met do eerst boodige grondstoffen is voldoende verze kerd. en ton slotte aal het transportbedrijf binnen zeer korten tüd volkomen hersteld zijn. I>e FmgelHChman Bell heeft betoogd dat vrijhandel noodig is. Het mislukken der conferentie met de mijneigenaars. De datum-linie. Geringe arbeidsprestaties der Britsche mijnwerkers. Lloyd George be veelt een nieuwe gedachtenwisseling aan. Hoopvolle stemming. Dreigende doktersstaking. Grey’s voorstellen vinden een gunstig ont haal. Waarschijnlijk 5 October een Poolsch-Russische wapenstilstand? Poolsch wantrouwen. Wapenstilstand met Lithauen. De financieele conferentie. Duitsch-Fransch incidentje. ONS OVERZICHT. Lloyd George heeft een hoofd vol zorg. •De buitenlandsche vraagstukken al8 daar ZÜ»: de uitvoering van ’t vredesverdrag, de geschillen daarover met Frankrijk, die af en toe aan den dag treden, de economische ondedhandelingen met Rusland, de Pool sche kwestie, om er maar eenige te noe men, bezorgen hem bü elkaar niet zooveel inspanning als de binnenlandsohe moeilijk heden. En daar komt geen eind aan. De premier meende al, dat hij inzake de mün- jwerkersactie „seine Schuldigkeit” had ge daan en dus kon ,gehen”. Hü had eige naars en münwerkera weer met elkaar in contact gebracht, ae waren met elkaar be gonnen te beraadslagen, zetten .zelfs vrién delijke gezichten tegen elkaar en de pre mier waande znch gelukkig, meende zich te kunnen terugtrekken, daar *t zaakje „rolde”. Eilacte» 't liep niet zoo glad alz de in spanning toeziende wereld hoopte en geloofde. Lloyd George zal weer op de bres moeten springen. Reuter meldde glateren het teleurstellend bericht, dat de conferen tie toch weer geen resultaat heeft gehad en dat de mijnwerkers en eigenaars uiteen zjja gegaan. Het hoofddoel der bijeenkomst was de vaststelling van de 2g. „datum- Itta", d. i. de kolenproductie, waarboven, loonsverhooging zou worden toegestaan. De hinderpaal voor een regeling was voor namelijk de zuiver technische kwestie om een cüfer te vinden, dat als cijfer voor de normale productie kan worden beschouwd. Nu wilden de mijnwerkers de productie van ’t tweede kwartaal van 1920 ais grond slag doen dienen. De jaanlüksche produc tie, waarboven de loonsverhooging zou in gaan, zou dan 282 millioen ton bedragen. De mijneigenaars iwdren hiervoor niet te vinden, wat te begrüpen is. De opbrengst der mijnen was toen veel minder dan in 't eerste kwartaal van dit iaar. omdat we gens Paasch- en Pinkstervacanties. het aatiboren van nieuwe miinen en het ver richten van werkzaamheden tot herstel oer münen die tijdens den oorlog verwaarloosd zün, veel minder was geproduceerd dan waarop in normale omstandigheden mag worden gerekend. De mijneigenaars stel den daarom voor de productie in het eer ste kwartaal (die 248 millioen ton jaar productie als grens zou aangewen) 'tot ba- I8X&MM 321881 48 ta 7O17MI 14741 M Ö41713H 12603 72 37 P4 1480717B2 1012801 14010 MM 45 7 50 B 77 10 150421730 00 04 8O1M0 1031712016 W UW 58 48 15133 I I53US I SI 3613303 W JJ 63 3» 30ISXB 42 80 33 521B18Ï 5811206 5ö 15814 3J 81 18 80 SI 2 6, 11518138H W 161117^ 14/ 82 140W 63241*» g BU1TKNLAMMCH BljELWb» riANMBUK. w Het jubileum der republiek. De voorzitter van den Parüachbn gemeen teraad, de prefect van de Seine en <ie direc teur van het departement voor Schoone Kunsten hebben een aunvang gemaakt mrt het opstellen van een programma voor de gemeentelüke feesten ter viering van het Al wordt de mifawenkerotowestie bevre digend opgelost, du nog is Lloyd George met van zorgen vrü. De leruche crisis Ml minder gemakkelük vu de baan geschoven worden, ook niet door toepassing vu Loni Grey’s voorstellen, die ia de bladen veel instemming vinden. De Manchester Guardian geeft een in terview van Mac Dons hl. een der voor naamste gematigde Ieren, die als ziin mee- ning te kennen gaf, dat de resolutiee der vredesconferentie van gematigde politici uit alle lerache partijen, welke onlangs te Dublin gehouden werd, geheel in harmonie waren met alle voornaamste punten van Grev’s voorstellen. Ondertusschu heeracht er in Ierland nog verre vu harmonie. Allerlei reiletleu, die we niet telkens meer afzonderiiik sul len vermelden, bezorgen de politie dage lijks handen vol werk. geluid kwam dichtert>ü, en nu plotseling kwam er een koets door de oprülaan au- gereden. Zü wikle die laten voonbügaafi. maar de oogen vu een minnaar zün scherp, en h(j zag haar. Met een ruk jenden de paarden mgebouden; een lenige gedaute sprong op den grond, en den koetsier een teeken gevende door te rijden, snelde hjj tot wur zü stond. .Mnrry!” „Ludlle!” Dat was alles; mur toen zü daar ston den, vastgekneld in een otriheteing, die sprak van 'de verlangende liefde vu die twee lange jaren, spraken hun oogen boek deel en. ,X), Harry! O, mjjn lieveling! laat ik naar je kijken! Ben Jü het heusch%4), wat is het donkerl Lui ik je voelen, Harry, dat ik weet dat jü het werkelijk bent! O, lieveling, eindelijk, eindelijk!” En hjj, hoe steile hü wae, kon éen^pooe lang niets anders zeggen, dan haar hagm fluisteren. Zoo, arm in ann, dikwijle stil- staand om vragen te doen, die zü zich geen tüd gunde om te beantwoorden, sloegen zü den weg in nlar den Hof, waar ware en beproefde vrienden Mevrouw Dalton, Lady Farniey en het laatst, mur niet het minst, Susie hu wachtten om de doelen in hun vreugde. Het zou een tustige bruiloft zijn, maar men kan geen rustige bruiloft hebben wan neer het gelukkige paar zoo algemeen ge zien is als Lucille en Harry varen; en de rustige bruiloft moest vroolük worden, als mijnheer Doyle er deet aan nam. Hü was het, die een groote doos met versieringen meebracht uit Londen; hjj het, die het gejuich van de menigte au hei hek in zette en het hoofd van de tafel innam la ter bü den msaltüd der pachters; en h(J was het; die een tout, die genkend werd f8k,t. De opzichtige das met de valeche dia manten dasspeld hing in stukken, door de struiken verscheurd, de koperen ketting ■v. glinsterde als een duivelach oog op het be- ri|Mkte en gescheurde vest. Het was Sin- cmr, mur Sinclair in een 'duivel veran derd door de razernü vu een waanzinnige! Merle beproefde te schreeuwen, maar ziin stem stietf weg in een zwakken kreet. ,.D*t is beet!” siste Sinclair met een duwetechen lach. „Roep! Roep om hulp! Ga door! Gil! Schreeuw! Brul! Wie zal ie nu hooren? Wrt ik ben een bedrieger, nietwaar? hebt mü bedrogen en mii poetsen ge- h» Mi aal” „Last mjj gaan! Genade!” hijgde Merle. »Je laten gun Ik heb ie gekregen en zal je houden! Je wilt mii laten opeen- om dwugarbeid te doen, nietwaar? Waar is rnjjn geld Hoor je Waar ie het geW, dat je mij bdoofid hebt? Geef het mü, of ik zal je dooden! Ik wacht er op. Ik zal het aan haar Marie geven, daarmede een dame van haar ma- ^Ven, geef het mij. Geen vervalschte chè- qoee, denk er om, maar het geld, allee in goudstukken! Je late® gun! Be heb je en ik houd j»r De grug vu den iaukainnige werd onzent met vruchteloos zal wezen. De Bnt- sche müawerker, die veelal de nakomeling ib van geslachten vu mijnwerkers, moest tot beter werk m staat zün du de Ameri- kaansche münwerker, die dikwijls een nog niet lang geleden in het lud gekomen vreemdeling is met geen voorafgaande oefeniiw in de münen. Met deze cijfers in handen, voelden de müeneigenaans zich vrü sterk. Ze weiger den daarom aan de eischen der arbeiders x ,te voldoen, doch ook dese bleven od hun stuk staan en zoo werd de conferentie af gebroken. Omniddellük toog een münwer- liersdelegatie naar Lloyd George om hem den afloop der besprekingen mee te dee- len. Blijkbaar wilden ze, dat de premier nu weer maar raad zou schaffen. De eer ste minister ried hen kalmpjes aan nog een nieuwe conferentie met de mijneige naars te beleggen, waarin de afgevaardig den echter geen heil zagen. Nu zou d6 staking, die een week was uitgesteld, dus Zaterdag a-s. moeten uit breken. ’t Val( te betwijfelen of dit wer kelijk zal gebeuren. De overtuiging dat het niet tot de uiterste maatregelen zal ko- imen, wordt versterkt door de openbare er kenning van sommige müniwerkersleiders. dat de looneisch oo zichzelf niet de moeite waard is. om ervoor te staken. De vertegenwoordiger vu de mijnwer kers in Nottinghamshire in het bestuur 'van het müniwerkensvei’boöd betreurde het feit, dat de mijnwerkers zeken niet eens- I gezind waren en legde nadruk op den «leekten toestand vu de kas van de orga- niMtiee. Een district was er b.v. dat niet langer dan veertien dagen lang stakings- geld kon uitkeeren. Hü’ vreesde ook, dat. indien de regeering grond van de ko- lenkwestie een beroep op de kieners zou doen, zü een overeteinende meerde iheirl zou krijgen. Zo« sterk H de openbare mee- ning tegen de n de national^ gisteren njai «lag betreffende de pn de eigenaars uit te hf matigde inzichten de Na bespreking stand werd de morgen, om het gelegenheid te steiUen stemming te komen dat aan het oordeel i afgevaardigden zal wc. We gelooven dus wel gen met moet zien. sis te nemen, ook. omdat de arbeiders naar de eigenaars voortdurend beweren, meer de lün trekken. Statistieken toonen aan. dat de Britsche mijnwerker in prestatie vermogen ver achter blijft bü zün collega’s elders en bü zün voorgangers. Sedert 1886 is de productie per persoon, in dienst bü de Britsch/ münindustrie, ge- uaald van 312 ton pep iaar tot 197 Vi ton in 1919, zegt de Fo/t night Review. De productie in de Vereénigxle Staten is toe genomen van 494 ton per persoon in 1900 tot 731 ton in 1916. Maken we een ver gelijking met den werkman in de bitumi neuss kolenvelden van Amerika, du kan de Amerikaansche weitanAn in een enkelen dag evenveel kolen bouwen als een Engel- sche müniweiker in een week. Natuurlijk zün er groote verschillen in de omstandig heden. wuronder het weric geschiedt, bü- voorbeeld de ondiepere mijnen in Amerika, de dikkere lagen,'het algemeesner gebruik van mackinee. Dod\ zelfs al die omstandig heden in aanmerking genomen is er nog veel onverklaarbaars. De heer Gilbert Stone schreef eenigen tüd geteden: In onze nieu we en gunstige kolenmünen, zooals in Zuiri- Yorkahire werken de mannen onder de gunstigste moderne omstandigheden en in nieuiwe mijnen, waar de kolenlaag nabij de schacht ligt. Niettemin delven de mijnwer kers er nog met zooveel kolen als de mijn werkers in den lande over het algemeen onder omstandigihedenn van veertig, vijf tig jaar geleden. De gerigge productie vu de mijnwer kers in Yorkshire, die vu prachtige ma chines voorzien zün en in maagdeJiike la- genwerken, is al lang een onverklaarbare eaak, zegt de Westminster Gazette. Het zün niet alleen de Vereenigde Sta ten, die Engeland dn koleriproductie slaan. Terwijl de productie per hoofd in Enge land is gedaald, ia zü in Australië van 428 ton in 1900 tot 547 ton in 1916 toeven». men, in Canada van 457 tot 471 ton in den- toedf’den tüd. Amerika heeft veel grovter hulpbronnen du Engeland: er ia zeker twintigmaal zooveel kolen. Au-deze n«- tuurlüke omstandigheid is niets te verhel pen. Doch de andere gegevens doen veron derstellen, «egt de Westminster Gazette, dat het onderzoek omtrent de productie ten terta ft. MUK f I 30 S«ptaataiim| 6296 10363 3408 6629 10322 RKi 5439 8*M 11621 JS 14262 1768Ö 190M 1MK 1692 5106 530 9Ut 11353 11765 12M lim 14751 15356 16622 17||| 17638 19077 19081 M f 9Q_ t 064 8738 122H15336 imitt g8l>!24»15C5mB l^ 427 08 502 28 50 60 0003 13658 56 535 IC04013834 13001 1’ 702 10106 13000 13 11 15 10365 14066 r 5010537 14141 356IU8H )2I 10960 14323 I - 621611- 14501 16206 186771 79 9 IMS 14767 16376 911 ter afloabaar. M g 20 31 66 U6 121 40 48 52 525 54 58 723 24 7ö 96 90V- 345 30 58 10004 717 13 M 4611 42 10208 06 8ö J29 04 110 12 <01041! 83 41 - 90 80 8515201 113 10500 13049 10 50 1 63 130 K W 83 U 32 IC704 35 10831 78 50 87 54 - - 5613232 nauwer, de man voélde, dat hü stikte, het licht verdween" au den hemel, de iboomen draaiden rond en hü voelde, dat de adem hem begaf. Met een krachtige poging greep hü den aanvaller om het iüf en zich ophef- fende, sloeg hü hem met ééne hand. De slagen vielen zwaar en snel op Sin clair's bleek gelaat, maar hü lachte luider en hield zijn prooi steeds vaster. „U wilt weggaan en mü er voor laten opdraaien, nietwaar?” gilde ihü dicht bü het oor vu het slachtoffer. „U zoudt mü naar de gevangenis willen zenden, voor die chèque nietwaar? Neen, ik heb je eenmaal te pakken en ik laat je niet meer lo«!" Merle spande zich in om een laatste po ging te doen en de twee mannen stonden rechtop, elkander aangrijpende als duivels, gek vu woede. Ploteeling hoorde men bo ven het gegil vu Sinclair uit het geluid van een naderenden trein. Het was de mailtrein naar Londen. In de ooren vu den krankzinnige klonk het geluid als een soort bedreiging. ,J>e trein!" gilde Mj- »WJj zullen met dién trein gau, jü en ik, lord Merle! Wü zullen het geld gaan halen! Be zal je nooit verlaten! Het geld, boor je! Marde wacht er op!" Terwijl hü Merle krampachtig vastgreep duwde hü hem vu den dijk. Beiden kwa men zü op de rails en vielen op de dwars- leggere. Een rood licht, een wo& vu rook steeg voor hen op een woeste, vreese- lijke kreet vu schrik en. wanhoop kwam als een gil over Merte’s lippen, herhaald door het lachen ven den krankzinnige; het volgend oogenblik was de trein vooibü. de twee mannen achterlatend, nog omsloten, met de gezichten tegen elkander in een om helzing des doods! «51411 11971 0338 76 851 05 0492 9569 TC 77 99 9605 34 122Ö3 43 50 52 65 82 -15425 mm 89001266315066 31 61 12760 n 101 9219 130501568017301 9372 941972217411 94X13111 30170161 50 13202 87 17811 96» 1343215833177M 990313658 71J -1W|| 17989J J 36180171 .^3114141 I6C4818123 10614 0618381 1C960 14323 97 184171 IB W 14811237 7911343* !03 99 52 115161< 79 118231< B3 87" 16119051 71 13050 88 801! 80 12262

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1920 | | pagina 1