°z
5TE^
ZALF I
itslokcn huid, I
l^nen' I
orrijwiek
No. 14440
Maandag 11 October 1920.
59e Jaargang.
IION,
©zo. ^ud.*vex±exx‘t±e‘lolsLcL -voox Q-cckxcLa. en. OaocLBtxelcexx
UEL.
Feuilleton.
STERKE MAC.
en
ebollen
S.
Heeschheid.
ild
onbons
COOPS
LETTEN I
PERIN I
kRDT’5
"Hit oiu cf ’arlitnant.
De lersche kwestie.
(.III MIK COURANT
EBAKJES.
VERSCHIJNT DAGELIJKS
BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
I— 4 regel* 2.05. elke regel meer
fOM.
Markt 31, GOUDA.
Redactie: Telef. Interc. 545.
Administratie: Telef. Interc. 82.
Bureau: MARKT 31. GOUD A.
10
van
(kJei
ze-
zei Sterke Mac. weinig belang
HARKT 0.
HOOFDSTUK V.
(Wordt venroUfd.)
I
i
E BROZE
•kwattan
engué
nlment.
iet een wettig speechje
uner genomen.
wilde werken
ende of met stal
heeft
ook a
«ieh omkeerend. „Je hart I»
Zu hield op voor een vergelü
Igem Zater-
4880 50
LOON
v/h. WOLF A o.
den moord
auto, welke
liad.
■n. f 1700. -
f 1300. -
f 1340. -
prijzen der
aagd en als
Advertentikn kunnen worden ingezonden door tuazchenkotnat van «oliede Boekhan
delaren, Advertentiebureau» en onze Agenten.
(UAW’U.MMM'M.
KROT. Zei*
Staten-Gei
bracht. C«
«die kiene
geen stemming
eifih veilklaarde
Minister wijziging
indien de afschs
N OMSTREKEN:
- T0. No. 326.
WIJDSTRAAT 29.
nog al ge-
redevoering
repuiblikeinache candidaat Harding
Amerikaansch vanaf een treinbal-
>i«. werd hij
gevoeld. Men
Jken vrede
achtte en hij ant-
__j verzekerde ver-
gelooven. dat de Volkenbond de
Staten ten oorlog kon roepen,
er
a.s. in v
Hopen wy
vollosonderwiia
eekzuchl,9>B
IHARDT'5 I
Mcusitn
en Drogisten, te
Wijdatraat 29;
Haven 33; Boa-
F. Verkade; Wad-
Moordrecht J.
Natzijl. 4869 88
*■3
TWEEDE KAMER.
Afscheid van Mr. Fock. de P. T. T.-
s taking.
Mr. Fock heeft m<
afscheid van de Kai
Met de grootste opgewektheid verklaar
de mr. Fock zijn nieuwe functie te aan
vaarden en hij liet niet na van zün liefde
spoedbestel -
pressie van
ende ambte-
Naar het Schotsch van S. R. CROCKETT.
Geauthoriseerde vertaling van
I. P. WESSE14NK—-v. ROSSUM.
(Nadruk verboden.)
n en kiespijn, I
l.enz. Neemt I
TTEN f
U AHOr^r.OROGIjriN I
iAADT Zeol I
op een soldaat in een vracht-
den v ongen uag had plaats ge-
Wij plaatsen dit overzicht van on
zen parlementairen medewerker eerst he
den. daar het ons Zaterdagavond pas be
reikte als gevolg van de stagnatie in den
postdienst
terpellatie afgewezen te krijgen, had hij
het waarlijk niet beter kunnen aanloggen!
Dit nam niet weg. dat de Kamer een spoed-
men vin-
het viel
i-wonderen. dat de stemming
ongunstig beïnvloed werd
l«n verstopping
«SLETTEN
AFOTh enOROGlMEN J
- is de nieuwe wet op het L. 0. dooi
de ibeide Kamers heen, om op 1 Januari
werking te treden.
*"’j er het beste
Een bespotte vrouw.
Na de sterke onwinding van den mor
gen begon de rust van de speelplaats der
school zelfs de zenuwen van Sterken Mac
aan te doen. Het was niet dikwijls, dat hij
voor on®
8)
Hoe boos was Jock Fairies, toen hij met
eigen oogen zag, (hoe Muckle Sandy Ewan
een span van zijn vaders boedery be
stuurde en naar de plaats bracht, aange
wezen voor den nieuwen wedstrijd! Sandy
zag Jock ook, dat was duidelijk te merken
aan zijn groet.
,j0, Jock! Meisjesgek, Jock!” schreeuw
de thy, „ga jij maar straf van een meisje
krijgen! Ik ga den beker winnen! Rob Tel
ler zegt, dat er geen is, die het tegen mij
kan vollhouden en een van de juryleden
is aan mijn vader geld schuldig!"
Zelf „door (het dblle (heen”, zooals hij la
ter erkende geweest te zijn, wist Jock Fai
ries, dat dit laatste ijdele grootspraak
was, en hy wenachte slechts, dat dit (bij
zondere jurylid dicht bij genoeg was om
het te hooren. Maar alle drie waren aan
het boveneinde van het land, de overbly-
vende mededingers gadeslaand, die hun
laatsten tocht «leden.
Jock Fairies kon de verzoeking niet lan
ger weerstaan. Hij snelde naar (huis, vloog
over de boerderij, gW de achterdeur in,
en zonder stil te houden om een uitlegging
te geven nam hy een bord vol groetesoep
-- .o VH MV
1-ransch-Britsche vriendschap, die
ilische bladen aanheffen naar aanleiding
van Uygues optreden als mimater-oreni
«lent, vinden in Engeland ge ringen weer-
klank. De Briteche bladen toonen zich bit-
belangs tel ling voor zijn jeugd. Het zou
een veder op (hun hoed zijn als een Kirkan-
der-knaap. nauwelijks van school, den be
ker won.
De hoop van Ix>wran was gevestigd op
een gryèharigen, ouden akkkerman van de
Boven Crae, met een Mik als van een
scheepskapitein, die altijd tien prijs be
haalde, omdat hij zijn paarden zoo rustig
(bestuurde, ook al omdat hÜ het langst ge
diend had bij denzelfden meester. Hij heette
Robin Kerk. Maar, ofschoon hij waarschijn-
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25. per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.90. per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt.
Franco per poat per kwartaal 2.T5, met Zondagsblad 3.40.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau:
bij onze agenten, den boekhandel en de postkantoren.
1 lóEP|kUS: ïil Gou.d“ 'n ;,r- »‘rekea ll.ehm, rende tot den bezorgkringl
J-6 regel» 1.3«. eke rege meer ƒ0.25. tan buiten Gouda en den bezorgkriig
m"r Advertentie» van publieke varmakeUjkheden
15 cent per regel. Advertentien in het Zatoi dagnummer 20 bjj6lag op den prijs.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN:
Op de voorpagina bO hooger y-
Gewone adverUutiën en ingewanden mededeelingen b(j contract tot zeer geredu
ceerden prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Het anüwuoixi, dat Lloyd George zou ge
ven op de plannen van Amiuith en Grev w
nog met boteend. De premier heeft het
verinoedeiyk te urux met andere zaken: de
Russische kwestie iaat hem niet los en de
bondgenooten leggen hem eveneens h«
vuur aan de scheenen. In een rede waarin
hu in hoofdzaak zun coalitiupohtiek ver
dedigde. zeide hu o.a. ook dut het niet ge-
makkeiuk is vrede te sluiten met Rusland.
De regeermg zeil maakt het inoeiluk. ZU
boezemt geen vertrouwen in. Zu breeM
haar beloften. Zu wendt voor vrede te wil
len maken, doch maakt daarvan gebruik
om in ons eigen land de atmosfeer te ver
giftigen- Ik betreur dat ten zeervte. want
«uk wü den vrede. Rusland zelf moet we
ten, welke regeermg Let wil hebben. Doch
Kngelaad ook.
Zoo heeft lungeland eveneens zun biixon-
dere opvatting ten aanzien van de politiek,
die tegenover Duitachland moet wordt» ge
voerd. Men weet, dat 't altijd tkoyxl George
is geweest, die, begru-pend dat Dultseh
land met geheel moes*, wonden vernietigd,
remmend wenkte wanneer h'rankriuk in xijn
wraakgevoel te hand van stapel wilde loo-
pen. Lloyd George wust deetiids op de con
ferentie te San Rerno door te druven dat
te Spa een bueenkomsit zou wonden be
legd. waartoe Duitsche afgevaardigden als
geiuke zouden worden uitgenoixhgd ten
einde allerlei nog hangende vraagstukken
te beraadslagen. Spa kwam, de DuiUchei*
ware wat minder berechtigd dan ze hadden
gehoopt, maar t»eh werden enkele kwes
ties geregeld. AJdeen. één en weJ 't voor
naamste punt bleef onafgedaan. n.1. de
regeling van de door Duitachland te beta
len schadeloosstelling. De geallieerde wa
ren het over dit précaire onderwerp zelve
niet een# en om het in 't bijaiin van den
ex-vüand niet tot een minder aangename
woonienwisselipg te laten komen, besloten
ze dat punt aan te houden en het nader in
een nieuwe conferentie te Genève te on
derzoeken. Het 'bedrag der schadelooaatel-
■Img zou dan tevens kunnen wonden vaat
gestekt en de financieel® conferentie te
Brussel zou tenslotte, met dat bedrag voor
oogen, Duitachiand’s productievermogen en
betaalkracihit icunnem nagaan. Echter. «Ie
Brusselsche conferentie is afigeloopen. men
er vele mooie plannen uitgebroed en
vele raadgevingen laten hooren die
ieder ad kende, maar de Duitache schade-
loo-satellang heeft men angsbvaJIg verme
den te noemen, want de biieenkonwt te
Genève had nog met plaat» gehad, voor-
nameJüik door Frankrijk’® toedoen, «lat de
kwestie bever zonder de entente, recht
streeks met Duitschland wil behandelen.
De Genèvensche conferentie is eenvoudig
dood verklaard, waarmee Llovd George het
volstrekt^niet eens is en de toasten oo de
de Pa-
dealing van de Regeering inhield, alvorens
deze op de haar te srtellen vragen had kun
nen antwoorden, ten nadeel® van den ver
zoeker uibviel. Tegen een interpellatie in
het algemeen had niemand bezwaar, «loch
<l« meerderhekl ptude er voor, den indnik
te wokken, alsof «Ie Kamer op
ling w5kle werken onder de
stakende of met staking dreigei
naren.
voet staande. „Ik moet een omchentak af
snijden, op den weg naar Holm."
.,01" zeide Oharlotte Webster beteekenis-
vol, „natuurijjk. Gjj zoudt alles voor haar
willen doen. G(j kunt geen oogenblik wach
ten. om te hooren
„Om wat te hooren Ik heb geen tijd",
vi®l Sterke Mac haar in de rede. „Meiaiea
zjjn zoo dwaas!"
„Zij i® niet dwaas!"
„Neen. niet", ui M«rke Mac orte-
Vantfen. M geen mataje in de duiiand,
die een dag de «.-hooi had tarnen houden
en met de Hoognte Latiniatan dooigaan.
zooal» zij."
„Dat is het niet, waar meisjes goed voor
zijn", zeide Charlotte. ,JEr zjjn er, die meer
dan dat doem om een flinken jongen te be
hagen.”
,^oo!”
stellend.
Charlotte Webster trok ongeduklig een
zakdoek uit een zijzak onder haar kleine
witte boezelaar en drukte die hard toren
haar oogen, -
zoo hard
king, en daar er geen bü haar ojfcwam
Jwligtle zij: ltzoo hand!”
Nu had Sterke Mac in de laren van open
hartige bewondering, al dikwijls zulke aan
moedigingen gehad. Hü was een flinke jon
gen, daar vid niet aan te twijfelen. HÜ
wilde, dat de meisjes dat niet deden en hü
hield van Adora Gracie, juist omdat zy
nooit zoo iets «leed.
Zoodra gebleken was, dat alle mogelijke
voprgestelde amendementen, resoluties en
compromis ten spijt, de president d#r Ver-
eenigde Staten en het parlement het niet
een® konden worden over de toetreding tot
den Volkenbond, (begreep men. dat deze
kwestie de voornaamste inzet voor de pre
sidentsverkiezingen zou worden. De verkie-
'4ingsactie is nu begonnen en «laanbii wordt
't woord Volkenbond indenlaa*! nf»a’ °’<*-
noemxl. Tijdens een venkiezingsre.
die de repuiblikeinsche candidaat
op z’n Amerikaansch vanaf een
con te Desmoines (Iowa) hield,
te dier zake aan den tand geve
vroeg hem, of hij een afzonderlik
met Duitschland noodig a
iwoordde ontkennend. Hü
der met te
Vereenigde
zonder de toestemming rzan den Senaat,
aan toevoegend; Maar indien wii lid van
«len Volkenbond werden en de verplichtin
gen van de I’aiijsche ..Overeenkomst’’ aan
vaarden en «Ie raad van den Volkenbond
besloot dat wii ons «leel zouden moeten bij
dragen in een oorlog onder dit Convenant,
dan zou liet Congres verplicht zijn onze
zonen te zenden daar wii anders schuldig
zouden zijn aan «Ie meest grove oneerlijk
heid."
Harding verklaarde zich noigimaals voor
oen associatie van naties in plaats van den
Volkenbond en voegde hieraan toe dat hij
de oplossing van het probleem niet zoo be
lemmeren dow medetleelingen over biizon-
«lerheden. „Zoo spoedig mogelijk na mijn
verkiezing", voegde hü er aan toe. ..zal ik
«Ie beste geesten in de Vereenigde Staten
en in het büzondèr den Senaat raaxlidegen.
Zonder de toestemming van den Senaat
kunnen inderdaad dergelijke associaties
niet gevormd worden. Ik zal dit doen voor
•Ie bevordering van «len internationalen
vrede, maar dan een welke onze souverei-
niteit beschermt en onze onbelemmerde
vrijheid van handelen erkent
Oyer de lersche kwestie, waarover hem
eveneens vragen werden gestekl. liet Har-
«ling zich weinig uit. zich, terecht, op het
uit den pot, die op zijde van het vuur
zachtjes stond te koken. Toen sneed hü
voor zich een paar sneden koud schapen-
vleesch en verslond ze (haastig tusschen
bwee Schotsche koekjes, de lekkere fami-
lie-groentesoep gebruiken<l als drank; zoo
haul hy eten en drinken by zy'n onver
wacht maal.
Binnen vyf minuten was hy weer op het
veld. Hy 'bleef half ontmoedigd staan aan
(het open hek. Hy aarzelde, hy was ver
loren. Haastig (binnengaande spoetide hy
zich naar het deel van de Benty Hoogte,
waar de pdaatsen voor de afzonderiyke
mededingers waren afgedeeld. Meer dan
de helft van hen waren reeds begonnen.
Sandy Ewan was eenmaal rondgereden en
kwam terug. Een klein aantal ploegers «lie
niet van plan waren in beide wedstrijden
mee te doen, benevens niet weinig gewone
toeschouwers, verzamelden zich aan het
uiteinde en wachtten tot hü binnen kwam.
Sandy was een flinke, welgebouwde
kerel en had een aangeboren gave om te
ploegen. De Kirkanders waren geneigd op
hem te welden, niet alleen omdat zy’n va
der de rykste onder hen was. maar ook uit
interpellatie noo«tzakeÜi(k ha«l kuni
den ondank® deze toeKchtig. doch
geenszins te ver
die toch reeds
«looi- het feit van stakende (d. w. z. hun
ambtseed schenrien«le) Riiksambtenaren.
na een toelichting, welke ree«ls een veroor-
Na een woelig debat, waanbii de heer
Duüs zich weer in onbehoorlijke interrup
ties uitputte, heeft de Kamer 50137 een
verzoek van den heer Van den Tempel af
gewezen, om reeds Vrijdag, dus met wij
ziging van het besluit om dezer dagen in
de secties te vergaderen, de Regeering te
mogen interpelleeren over de saJarieering
van het Rykapersoneel en in het bijzonder
van het personeel bü de posterü en tele
grafie.
Buitengemeen ontactvol was de toelich
ting van den sociaal-democratischen a.s.
interpellant, die zün verzoek grondde op
«Ie door hem afgekeunde houding der Re
geering, die geweigerd ha«l de organisaties-
afgevaardigden te ontvangen in verband
met de staking van deze Riiksambtenaren
en hier nog aan toevoegde, dat de Regee
ring hierdoor z.i. provoceerend optreedt.
Wanneer het (hetgeen wii van den heer
v. d. Tempel absoluut niet aannemen) diens
(bedoeling ware geweest om zyn spoed-in-
voor Lndië en de Indische bevolking te ge
tuigen. T'och viel het utscheul hem met
dient. En geen wonder 1 Wie eens in de Ka
mer is bmnengedrongen, blijft er graag
en komt er graag weer terug er werü
in de Kamer by deze uitspraak gelachen
en gemeesmuild de atmosfeer in de Ka
mer is mderilaad een zeer bijzondere en
aantrekkelijke. Alen beklaagt den Voorzit
ter wei eens, dat hy er aityd zün moet,
maar is hy czoo vroeg mr. Fock met kos
telijke ironie niet veeleer te benijden,
omdat hü daardoor steeds dlue aigumenten
zoo goed kan hooren? Bijzonder genoegen
deed ons de waardeenng van de Kamer,
die. zoo zei mr. Fock met reden, beter is
dan zjj wel eens van buitenaf beoordeeld
wordt.
De geheele Kamer, die van haar zetels
verrezen was op de beide communisten
na applaudiseenle hartelyk. waarna
nestor De Savornin Lohman den scheiden
den Voorzitter toesprak, hem prijzende om
zijn groote welwillendheid en opgewekt
heid en om zijn uitnemende toepassing van
het gewü'Zigxle reglement van orde, dat den
president grootere macht, maar ook groo-
tere verantwoordelijkheid had gegeven.
Minder tactvol en blijkbaar een gevolg van
het onbliusclubare temperament van dezen
82-jarige. scheen ons de herinnering aan
het conflict tusschen de 8. D. A. 1’. en den
Voorzitter bij de anti-revodutiewet.' aan
welke herinnering een duidelijke kritiek op
die fractie verbonden werd. Gelukkig vatte
de 8. D. A. P. hierop geen vlam, zoodat
een onverkwikkelijk en bii dit afscheül
‘kwalijk passend krakeel vermeden werd.
Alleen de heer Wünkoop nam even het
woord, om lndië toe te wenschen. dat het
onder het regime van mr. Fockzich
moge ..losrukken" van Nederland. Hetgeen
een uitbundige vroolükheid verooi-zaakte.
Met eenige van hooge waardeering ge
tuigende zinnen heeft ten slotte de Pre
mier namens de Regeering (van welke de
meeste leden aanwezig waren) zich tfff'den
heer De Savornin Lohman aangesloten en
«len heer Fock als Kamerpresident gehul
digd.
lyk de bekwaamste ploeger van het veld
was, was Robin al vermoeid door het wenk
in «len eersten wedstryd, terwyl de voren
in Jhet nieuwe gedeelte van de Benty
Hoogte ontzettend veel moeilyker waren,
hetgeen kwam door een mengstel van
stüve (klei in de holte, links van «len
heuvel.
,/0, weerga!" riep Jock Fairies, ,hü zal
het winnen van Robin. De oude man heeft
de kracht niet om het kouter door den klei
grond te dry ven. Wy zullen verliezen
flink verliezen en door dien groeten
slungel Bandy Ewan!”
Er ging eenig gejuich op van de Kir
kanders toen Muckle Sandy binnenreed.
„Best! zoo recht van snee! De juiste
diepte! Wat een draai!” Dit waren eenige
van de uitroepen, niet zeer luid weliswaar,
maar zeer aanmoedigend en zoo ook be
doeld. Met welgevallen ging Muckle San
dy weer weg om zyn nieuwe taak te be
ginnen.
„O, hoe zal het ons gaan hoe zal het
ons gaan?” kreunde Jock Fairies. „O. als
Sterke Mac maar wilde komen! Maar hl]
wil niet, de lammeling! Hy kon dien groo-
ten. lammen Sandy best verslaan! Maar hü
wil niet. Hy is gdhcel verzot op dat meisje
van den meester. Ik wilde dat alle meis
jes dood waren!"
EERSTE KAMER.
De nieuwe wet op het Lager Onderwijs.
By een compromis als de onderwyspaci
ficatie is de taak van de Eerste Kamer
niet aangenaam. Kunnen de uiterste e'le-
nieniten in de Kamer van honderd pogingen
aanwenden om door amendeenng van hun
oude liefde te getuigen, voor de Kamer
van vüftig is het uiteraard a prendre ou a
laisser en dient men zich te bepalen tot het
uiting geven aan zün bezwaren en onbe
vredigde verlangens. Dat onder deze om
standigheden de Senaat de nieuwe wet op
het Lager Ondenwys heeft aanvaard met
geen enkele stem tegen, toont hoe welge
slaagd «Ie poging van Minister De Visser
tot uitvoering van het nieuwe Grondwets
artikel mag heeten en legt ook getuigenis
af van het juiste politieke inzicht van de
Kamer.
Een groote voldoening mag diit voor dr.
De Visser heeten. die ook ditmaal zich we
der een der (beste leden van het Kabinet
toonde. In een beknopte en toch volledige,
goed optgebouwde en glasheldere redevoe
ring heeft Z.Exc. eerst eenige detailpunten
behandeld, om daarna de groote lijnen van
de wet te verdedigen. Dat mr. Van Nierop
wiens financieel gemoed nog al bezwaard
was. zün stem ten slotte aan de werf; gaf.
sprak haast vanzelf: de altijd practische
Noord-Hollan«is<5he afgevaardigde begreep,
dat een wet. die volmaakt is. niet geeischt
kan worden en hü- gevoelde, dat de wet
een zuiver uitvloeisel is van de Grondwets
herziening. aan welke hü destijds zyn stem
heeft gegeven en wat de kosten betreft
legde mr. Van Nierop zich er bii neer, dat
hy geen ibehoorlüke raming van de finan-
cieele gevolgen dezer wet kon krijgen, daal
de onderwyzerssalarissen op verzoek der
Generaal buiten de wet waren ee-
Ook mr. Van der Feite, die ver-
bezwaren had. heeft ten slotte
gevraagd, voldaan als hy
door de verklaring, dat «Ie
der wet zal overwegen,
de afschaffing van het Fransch
(waarvoor de Minister wederom krachtige
argumenten aanvoerde) niet mocht vol
doen.
Zoo
Harding over den Volkenbond en de lersche kwestie. Een koning voor
Ierland? Weer een represaille. Rede van Lloyd George. Fransch-
Britsche geschil. Delacroix als bemiddelaar naar Engeland. Polen
eischt Wilna. De Lithauers weer aangevallen. Arbeidersonlusten in
Spanje en in ’t verre Oosten. Bolsjewisme onder de Oostersche volken.
Complot ontdekt,
ONS OVERZICHT.
standpunt stellend, dat Groot-Brittannië
zjjn eigen zaken moet regelen en geen In
menging van bulten af kan dulden. Deze
meening wordt lang niet door alle Ameri
kanen gedeeld en dank zii de actie van
De Valera e.a. hebben velen een gevestig
de meening over de lersche aangelegen
heid en Engeland’s optreden in deze, waar-
by tenslotte nog komt, dait de lersche
Amerikanen hun vroeger vaderlan«l of het
land hunner voorvaderen niet uit het oog
verliezen en zich nog terdege bemoeien
met de lersche aangelegenhwlen. Zoo komt
de. sinds lang in de Vereenigde Staten be
staande Irish Vigilance Society met een
plan om een der zonen van den Engelschen
koning tot koning van Ierland uit te roe
pen onder den naam van Patrick 1. Een
er. ander op grom! van de overweging dat
tusschen Engeland en lerlan«l een goede
verstandhouding moet heersteen en Ierland
de rechterarm van Engeland moet zijn. Het
plan lijkt tamelijk absurd. Alsof de Ieren
gediend zou«len zün van een koning van
zuiver Engelschen Moede. Toch leeft merk
waardig genoeg, een dengelüke gedachte
ook elders. Het Londensche weekblad The
Nation komt by na tegelijkertijd als de
Irish Vigilance Society met een plan voor
den dag. dat wel eenigjszins lijkt op dat der
lersche Amerikanen. De Nation zou name
lijk (len Engelschen kroonprins gedurende
<le oveigangsperiode. waarin Ierland zijn
dominion home-rule zou organiseeren. als
lersch regent willen zien fungeeren. De
lersche Constituante zou dan zelf maar
moeten uitmaken, of z’ii den tiidelijken re
gent blijvend tot koning wil hebben.
In afwachting van een aannemelijke re
geling woedt in Ierland de burgeroorlog in
volle klacht. Zatenlagmorgen is het te
Cork weer „lersch" toogegaan. Door braml-
bommen naar binntxn te werpen is het ge
meentehuis In brand gestoken en mannen
in uniform beletten, dat men het gebouw
naderde, alvorens het in brand stond, maar
«le brandweer slaagde er in het vuur te
'looven. voordat het gebouw verwoest was.
Met ziet in het brandstichten in het ge
meentehuis een represaillemaatregel voor
zich zoo tot daden liet vervoeren en als hü
het deel, was het meestal ten behoeve van
een ander. Hy begon :zich lusteloos te be-
wonderen, waar «ie anderen waren en wat
zy deden. Op dit oogenblik dacht hü aan
zyn broeder.
„Die Jacob zal by den ploegwedstryd
zyn!” mompelde hy, glimlachend op zün
eigen gedachte. „Laat hü wachten tot den
namiddag. Ik zal hem warm maken.”
Deze gedachte leidde van zelf tot den
esschentak van den meester, waaraan hü.
toen die op hem wend toegepaf-rt, een
ker gebrek aan noodige lenigheid had op
gemerkt. Hy ging weer in school en nam
<lat zinnebeeld van gezag af.„Nu, nu”, zei
hy, het hoofd schuddend, „die is niet zoo
als hy moest zyn. Hü moeet kronkelen als
een pas gevangen aal!”
Hij beproefde hem op de palm van zyn
hand. „Hy doet pyn’’, zeide hü, „maar toch
i>- het niet voldoende. Ik weet wel. waar
een beteren te vinden is." Hy keerde zich
om, om naar buiten te gaan en juist op
«len drempel ontmoette hy de groote, kiwy*
nende. blauw<? oogen, de slanke, welge
vormde gestalte van Charlotte Webster.
„Wel. Roy! Je gaat toch niet weg. om
dat ik binnen 'kom zeide zü met een zelf-
bewusten blik en een coquette beweging
van het hoofd.
„Ja!” zei Sterke Mac, wel eenigszii» on-
hoffelyk.
Het meisje zuchtte even, keek naar haar
schoenen, figuren makend in het zand van
het portaal en toen, naar hem opziende,
zeide zü - „Blüf heb je iet» te zeg
gen!”
„Wat is het?" vroeg Sterke Mac, op één
