ERK
ÏH
j
No. 14499
59e Jaargang.
STRUIS
Zaterdag 18 December 1920
ng
aPONNEN,
MITELS
I
k wil
vijst dit.
RIE
ó'arlamant
ons
Feuilleton.
STERKE MAC.
III
f 7.50
f 11.00
f 2.25
f 1.50
ts,
te
ITierc-ws- er. -^.dTrertezxtis’bla.d.-v-oox G-otxda. ezxOxicxsterZfe.exi.-
rkt 54.
B
EERSTE BLAD.
Wit
I
p
w
Postkantoor Gouda.
VERSCHIJNT DA GEL IJ K 8
BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
Redactie: Telef, Interc. 545.
Administratie: Telef. Interc. 82.
r 23.
6292
94»
«pret
in h<
Hoofdsteel,
60
je
ging mot dip vijf mannen naar
5344
67;
4DA.
Nieuwe Schouwburg-
ser-
(Wordt vervolgt?)-
Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen bij contract tot zeer geredu-
ceerden prys. Groute letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tuMchenkomst van «oliede Boekhan
delaren, Advertentiebureaux en onze Agenten.
Dit nummer beslaat uit |wee bladen
met inbegrip van de Kindercourant.
INGEZONDEN MEDEDEELINGENi 1-4 regelt Ml, elke regel meer Q.5».
Op de voorpagina 50 hooger.
onze
torlog.
scht
Dat
kaart ei
zijn.
Hilversui
lot Nellie, I
i zullen z(jn.
niet tot een
tcrw(jl men
uur.
ir v.
van
ge-
tsche Kerk. Voor-
1. Hamaker
jesteld-
ian on-
>t on-
over
leen-
zoo
sent
sklentic
een
brenj
ken 1
geweren, jongens er is wat te doen!”
Wamt ofschoon zij graag genoeg plun
derden en de Spanjaarden aanvielen, wa
ren deze soldaten nooit zoo m hun schik
als by het vooruiltizicht op een gevecht.
„Kan u een geweer ladien?” vroegen zij
■aan Atiura, toen zij weer in de keuken te
rug kwamen.
(iOUDSCIIE COURANT.
van het vestingstelsel
m, communis
tic heeren v.
Naar het Schotsch van S. R. GRDCKETT.
Geautoriseerde vertaling van
I. P. WESSELINK—v. ROSSUM.
(Nadiruk verboden.)
N ROOKER
oote NAPOLEON, ra
,oor .lechts eentl
PIP-POP 4 cent
iw Daniël. Gecombi-
H. B. O.
srmo-
Hans,
zonder
was
deze fabriek niet kon
weer een
schiadfevmroe-
ten slotte de
st minder dlan 42
voor twee mille
De Minister
tJeg te geven, die
hii legde zich er
ie uit de Kamer
dat ziaakie ee<ns
sring het volgend jaar,
komen voorstellen om
telefoon
iets. Wie
om
ssen, heeft
- ven dat hij
Tv*» en alles is
iet al niet. Het
of dit alles kan ren-
3 de risico niet groot,
voor een
reeds is dan
1 t zoo-
en echec
zaak niet
is er geen kapitaal weg,
i geboouw en zijn
uit hun werk ge
en men
's morgen
's avonds
Wybert Tabletten
schheld, keelpijn,
irs.
Drukkerij
OON GOUD*-
kingen, over te brengen aan hun gastheer,
die zjjn handkboek over zijn arm hing om
die te '.aten db'Ogen en hun dten wieg wees
naar een steenen trap in den Itoek van den
muur.
Adoira
beneden, in hoofdzaak om niet alleen ach
ter te blijven in den grooten, leegen sa
lon. Binnen enkele minuten kwamen zjj uit
aan een steen en borstwering, die gevormd
<wierd door groote steenen tusschen twee
evenwijdige muren. Het grondvlak wa<
ongeveer vier voet lang en hep over de
h<e*le lengte van het blok gebouwen, die
het eigendom waren van Hemani.
„Laat dte schurken ons niet zien!” fluis
terde Oswald. „Ik maak aanspraak op het
eerste schot.”
Maar de oude Spanjaard» liep al langs de
kanteelen, zijn wdtye haren fladxterden in
den wénd. In het schemerachtige licht van
dc toortsen, die beneden waren aangesto
ken, kondten ziy twintig of dertig mannen
bezig zien met het forceeren der groote
deur, di. naar de overdekte binnenplaats
leidde, waar de ladingen der inukleaels
varen opgeborgen.
De oude Spanjaard rende langs de knn-
teelen naar h>?fi toe, terwy4 hij met zijn
handdoek wuifde^ alsof hy vliegen wilde
wegjagen.
„Gaat weg!” riep hij in de landstaal.
.Gaat dadtelyk weg. Ik ben Don J-uan Her
nam, en ik verlang dat het eigendom van
mijn gasten zal worden geëerbiedigd!."
„Kom beneden en help nns. Don Juanl”
riepen zij tegen hem. „Je vader zou ons
ook geholpen hebbent Zeker, en ook wel je
zoon. Don Pediro. Deze vier Engelse hen
zijn onze vijanden. Wy willen hen doo-
nalaten mi
de social ts
bracht. Daar
pleizier van
De beidie
lil
gen de motie te stemmen. Al aanvaarden
zy dus de ontwapening, zij aanvaarden niet
3 weerloosheid. Dat deden alleen de com-
listen.
De kreten werden hoe langer hoe dui
delijker. De schreeuwers schenen vlak bii
het -gebouw te zijn, waar het reisgezel
schap was.
„Komt er uit en sterft, roevers en moor
denaars! Honden van Engelschen! Weg
met hen! Komt er uit!”
„Dat zullen we!" zei sergeant Tadkly,
er zich meer
om dergelijke eenvoudige ver-
aan te brengen en een minder
politiek voerde, zouden w|j
plelzier beleven van die zich
e vaderen.
-. Waarlijk
ngende be-
tot nu toe
eenheid van t(jd in
weinige klokken die
kiosken waren, waren
ir eens en dc twistge-
gehouden wor-
itversiering be-
geen aanwinst,
at een platte
den. Maak de deur voor ons open, of wy
zullen je graanschuur in brand steken al»
bijeen verradier en spion!”
„Ga JM gang!” riep Don Ju an moedig.
„Maar zoolang als ik leef, zul je geen kor
rel zout stelen van de gasten, die ik in
myn huis heb!”
Een salvo geweerschoten van die Engel-
schen maakte een scherp einde aan <üt
geepo-ek. Zij waren vooruitgegaan onder
bedtókking van de kaniteelen en vuurden
nu regel recht naar beneden op dten troep,
die met een boomstam progeerdte om de
deur open te beuken.
.•Dat was raak op dte ellendelingen,”
riep Oswald. „Geef hun weer een ladung,
nu zij nog onder den iiulruk zijn! Vlug, de
pistolen. Zy ayn daarvoor dichtbij
genoog!”
En geleund over tien muur, schoten er
vter hun pistolen af midden in den troep
vechtende mannen bene<lten. Adora kon er
velen zien, die gewond naar een schufl-
pFaats strompelden, terwijl anderen onbe
wegelijk op den grond lagen. Woedende
kreten en gillen klanken er door de Lucht.
Nu scheen het Lawaai van alle kanten van
het huis te komen. Ook begon er aan den
versten kant, die niet te zien was, een rood
lucht te schijnen door wolken van dikken
rodk, die over de gebouwen hingen.
,^ij hebben <be schuur met veevoer in
brand gestoken!" hiep Don Juan.
BRIEVEN UIT DE HOFSTAD.
DXXXVI.
De meest geliefde sport, die het belang
rijke element bevat dat zij door de jongelui
van „beiderlei kunne' kan worden beoefend,
de sport die zich in weinige jaren zeer heeft
ontwikkeld en vooral in een badplaats af
trek heeft, is de lawntennis-sport. Eigenlijk
heeft deze sport maar één bezwaar en dat
juist voor ons land van beteekenis is, zij is
n.l. te veel gebonden aan de weersgest"1'1
heid. Bij regen en sneeuw is de baan
bruikbaar, bij al te groote koude is het
mogelijk de handen lenig te houden. Dan
komt er by dat alles nog, dat het een dure
sport is en dat een goed veld, geheel in or
de, onmisbaar is. Alles te samen is het een
aardige, prettige, gezellige sport, die ech-
LIJST van onbestelbare brieven en brief-
m, van welke de afzenders onbekend
Terugontvangen in de le helft der
maand December 1920:
Binnenland. Brieven: Arbeidsinspec
teur van Utrecht; Hypatfieekbank, Eerste
Nederl., Utrecht; Kaan A., Alkmaar.
Briefkaarten .Dykstra W„ Breda;
Oudtman, Hilversum* Smit D., Oudewete-
ring; Schot Nellie, Delft; Terhorst Bakker,
Hengelo.
Buitenland. Briefkaarten: Brefeld,
Hamborn; Lutzman B., Port-Said; Vei
len E. M.. Dussehlorf; Hermann H
Charlottenburg. Twee briefkaarten
adres.
zij
de
muni
Vóór dejopheffing
verklaarden zich de socialists
ten, vryzinnig-democraten en
d< Laar en A. P. Staalman.
Nog trachtten de sociaal-dtemocraten om
het tijdellyk karakter aan die wet te ont
nemen floor den datum van 1 Sept. 1921
te schrappen. Deze pogung mislukte na
tuurlijk, want daardoor zou de wet een
gebed andter karakter hebben gekregen.
Ook de amendementen van den heer Oud,
strekkende om den eersten oefen insist iid
te vermindeir-en. werden verwioroen. Het
greepje socialisten, communisten, vriizdn-
ntg-diemociaten en de heeren v. d, Laar en
A. P. Skaalman deed samen tegen het md-
Ltamisme.
Miaar vóór de motie-Wiik stemden alleen
de communisten, die natuurlijk niet zuiden
nunt te slaan uit de stemmen die
listen daar tégen hebben uitgie-
zullen deze heeren weinig
beleven!
wetsontwerpen Werden goed
gekeurd1; het eerste zonder stemming, het
tweedte met die groepen zich noemende
ante-miiCtibairisten tegen.
Nu begint eiigenflijk pas de moeüliikheid
voor deh Minister, want nu zal hii voor
dten dag moeten komen met zijn plannen.
Zijn dlie overeenkomstig deze tiidteiliike in
krimping
Of zal de Regeei
zeg Juni of Juli, --
dten datum van eindljgiing een jaar te ver
schuiven
De discussie over een suppletoire oor-
'begroeting en de begroeting voor 1921
bracht weer tad van klachten. Adler-
over de vildiegtuiigei^geschiedenis.
dogsSn
zelf. I
eerst
Daar valt niet veel van te begrijpen. Met
TVomjpenburg was in 1917 een contract
gesloten, dlat dteze fabriek niet loon na
komen. Toen sloot de Regeering
nieuw contract en gaf nog i
ding toe met dat gevolg, dlat
geleverde motoren niet
mille kostten, terwijl ze
in den hamled zd.jn geweest,
slaagde er niet in een uitdc
be begrijpen was, maar
bjj neer, dat een commitssi*
aal worden ingesteld, die
zal onderzoeken. Dat is wel noodig.
Een ander geval, de vergoeding aan de
Oantiinemaatscihappjj te Goudia. ook al niet
ts helder in zijn mérites, zal nadter wor
den ondterzochit door de commlswie-Reii-
mer.
Voor het overige het gebruikelijke goed-
koope anti-militaristische gedoe, waaraan
dfit jaar ook de» vrij zinnig -democraten mee
doen.
Het sllot van de behandeling der Oor-
logsbegipoting was niet onvermakelijk.
Het ging om de slachtoffers van den oor
log en de heer K. ter Laan nam het voor
hen op. De Minister was niet tegen een
memorüeipost en de heer Ter Laan was er
terwijl hij zijn geweer greep. Een paar pis
tolen lagen er voor hem klaar op de tafel.
„Alls je de uatnood.gipg van een Spanjaard
afslaat, steekt hy je dbodT, zegt men. „En
als je de invitatie aanneemt, sterf .je van
den stomp, dien hij je geeft!”
„Kijik eens hier”, riep Oswialdl tegen ka
pitein Ebenezer, „wij kunnen geen van
allen hun ellendige taal spreken. Vraag jij
dus aan dien ouwen kerel daar den weg
naar een venster of balkon, waar wij zdjn
voordeur goed1 kunnen zien, wtil je Zeg
hem, dat hy zelf moet komen, dat hij voor
op moet Loepen. En alis hij ons bodlriegt
wel dan zal hij dadelijk een schot in
de kop hebben 1’*
Ail dien tijd was de oude man kalm be
zig met vaten wiasschen. Aldlora en de ka-
pitein gingen maar hem toe en haaldten
hun beetje Sipaansch bij eflikaar, om hem
het' verzoek der Engelse he so<ldaten duide
lijk te maken.
„Die kerel® buiten zyn hondsvotten”, zei
hy, „zy zullen het niet wagen om hier te
liiumen. Zij kennen my!”
„Dat kan wel zijn”, zei kapitein Elbe-
nezer in het Engelsch, „maar deze vier
iheeren in de keuken zijn nogal kort aan
gebonden. Ziiet u, zij hebben de zorg voor
een groote lading müfltaiire goederen en
als zij een geweer kjwyt raken of een pond
kruit, zal er voor hen heel wat opzitten.”
„Nog meer voor somanqge anderen”,
bromde Oawdad, dLe juist by de deur was
gekomen. ..Zeg tegen d.en ouden kerel,
dat hij zich moet ha&sten. Wij kunnen die
druktemakers niet den heelen nacht laten
wachten."
Adbra slaagidte er in om den inhoud, al
was het niet in dten vorm van deze opmer-
Bureau: MARKT 31. G O U I) A.
zelfs mee voddiaan. Öfeng er dan bever
een bepaald oednag op* au/iseeixlen center
buj muerruptie verscnulienUe vryzinnig-ile-
nwenaten, me wy mat willen verdenken
van de by-pverweg-kW. dut het po’iMeK
p.et onprotuceüiu is o.n die D. A. 1'. het
ooftogspudgiet te laten opdrü ven. De heer
'Ier naan bedacht zich geen oogenblik: er
zyn wei IO.uuj van dte siacatoffersgeef
teder 100 gulden hoe ko.nt men er toe.
om zoo maar een cijfer op tafel te wer
pen, waar dte behoefte van de siachtoffe:*s
zoo uiteen loopen? dus: LV.iXX) maai
100 is één mililaoen! Minister i*op legile
er zuch bij neer. waLLioHt in zain bunnenste
ietwat verwonderd over het aremak. waar
mee de Kamer Item méér geiid in den
schoot wierp dlan hii aanvroeg en bet mil-
koeai was een ooz.wenlk later per hamer-
slag toegesitaan.
Wy voor ons hebben geen bezwaar te
gen zulk een post, waaruit wellicht veel
e.llendie is te lenigen, maar wat te denken
over de sociaal- en vrlizinnig-dtemocrateu.
die dagen lang tegen het hooge eindcijfer
fulmineerden girootendeeils gevolg
tiie ook met hun iinstemuning tot stand
komen venhoogjngen van salarissen en
Boldljjen en die op het laatst er nog een
mail hoentje opw.ierpen?
De Oorliogsbegrootang is ten slotte aan
genomen met de stemman tegen van re
vol utionaa ren, s. d. a. p., vrijzinniig-dtemo-
enaten en de beide rechbsche eenlingen.
Minister de Vries kon noz een echec ie
boeken. Zijn hoeveelste? Ondanks af wij-
K.mg dóór dten Minister van Financiën van
een motie-Ketelaar, om de storting voor
pensioenen ook af te schaffen voor de ge-
pensdonneerden en op wachtgeld gestelden
(met terugbetaling va*L het door hen re-
etorte bednaz over 1&0) is deze mótte
zonder stemming aangenomen!
Verdier zijn, nog afgedaan de hoofdstuk-
ken Financiën en Landbouw, waarbij het
onweer, dlat mmister van IJsselsitiin bijna
het leven heeft gekost, noz even nalicht
te zonder echter eenize schade aan te
richten. De Kiamer zit nu in Onderwijs.
Dan nog Marine en de Koloniale begroe
tingen en dan hoopt de Kamer met Kerst
mis op welverdiend recés te gaan. Het zal
wel gelukken, want men wil het!
.m. Soc. Ons Genoe-
an Kaasproducenten.
,Ons Genoegen", Hia
at
r. Stadhui». Vw-
Koophandel.
TWEEDE KAMER.
Militaria. Begrootingswerk.
De redevoeringen over de militaire reor-
gnnisatie- mtwerpen, die te zamen een tien
tal uren hebben geduurd, zyn door Minister
Pop binnen net uur afgedaan. Veel indruk
heeft de ministeriele rede niet gemaakt.
Het waren de oude, afgezaagde motieven,
die weer werden aangevoerd. Van ontwa
pening kan natuurlijk geen sprake zyn,
want met den Volkenbond ia het nog niet
in orde en daarop moeten we onze hoop
maar niet bouwen. Maar aan den anderen
kant moeten wy toch wat qp zuinigheid uit
zijn. De regeering heeft getracht een mid
denweg te vinden, gebruik makend van de
omstandigheid, dat tijdens den oorlog vele
duizenden manschappen zijn geoefend. De
zen worden nu behouden. In verband daar
mede kan het kernleger verminderd worden,
We kunnen nu eenmaal niet meer houden
en onderhouden dan een relatief-sterk le
gertje, dat goed is toegerust. Dat nu wil de
Minister. De uitrusting moet berusten op
een goede lichamelijk^ opvoeding, die tij
dens den oorlog van zooveel gewicht is ge
bleken. Vermindering van het contingent
beteekent natuurlijk vermindering van kos
ten; verlenging van den diensttijd betee
kent langer profiteeren van de resultaten
der vorming. In tweeërlei opzicht is het
stelsel dus voordeelig.
Het karakter van de voorstellen der Re
geering is tydelyk. De beslissing over deze
voorstellen zal een aanwijzing zyn voor de
definitieve regeling. Neemt de Kamer ze
aan, dan zal de Regeering de indiening
van een dienstplicht-wet bevorderen; ver
werpt ze de voorstellen, dan zal de Regee
ring de motieven die daartoe geleid hebben,
overwegen en daaruit haar conclusies trek
ken. Daarmede hield de Minister dus een
flinken slag om den arm.
Van de motie-Ter Laan, om het geheele
vestingstelsel af te schaffen, moest de Mi
nister natuurlijk niets hebben. De inundatie
bijvoorbeeld is onmisbaar als steunpunt
voor ons leger. Afschaffing van het ves
tingstelsel is nog erger dan ontwapening,
want daardoor ontneemt men de kracht aan
Jiet leger, voor zoover het bestaat.
Niet onhandig was een motie, ingediend
door den heer Wijk. Hij meende, dat de Ka
mer nu eens duidelijk moest zeggen wat ze
wil: zal Nederland zich by een aanval ver
dedigen of niet? Ten einde dat nu eens te
laten uitmaken diende hy een motie in,
waarin wordt gezegd dat Nederland zich
niet behoeft te verdedigen. De socialisten
zaten met de motie in een moeilijkheid. Wel
iswaar is hun standpunt de ontwapening,
maar de heer Wijk stelt het geval, dat Ne
derland wordt aangevallen. Zy besloten te-
„Nee-n, maar ik kani het haar leeren”.
antwpordlde taapdtein Ebenezer dradelyk,
voonllat het meisje tijd; had om te spreken.
„Nu, vooruit dten, kapdtem. Et zijn er
genoeg in dlat rek boven den schoorsteen
mantel. En houd een oogje op dien ouden
Spanjaard”, zei sergeant Tadkly. „Schiet
h< m dood, als hnj het in zijn hersens krijgt
om een van ayn Spaansche streken toe te
passen op een fatsoenlijk Engelschman."
Maar de oude man ging kalm voort met
het afiwasschen vian de borden en scheen
aan niets anders te denken.
Buiten wérd er druk geschoten, er werd
gegillid en geschreeuwd. De Engelschen ke
ken elkaar grimmflg aan en sneven den
kruiitdhmp op.
„Ik denlk, dat het alleen onze ezeldrij
vers zijn”, zei Ta<Mly tegen Oswald, „het
zaakje zal niet lang duren.”
„Als mijn oppasser mij vanavond besto
len heeft, zal ik hem met veel pileizier een
kogel dbor zyn hersens jagien”. riep
geant Tadkliy.
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt.
Franco per post per kwartaal 2.75, met Zondagsblad 3.40.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: Markt 31, GOUDA,
bij onze agenten, den boekhandel ea de postkantoren.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring)
1—5 regels ƒ1.30, elke regel meer 0.^5. Van buiten Gouda en den bezorgkring:
1—regels 1.55, elke regel meer 0.30. Advertentiën van publieke vermakelijkhe
den 15 cent per regel. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20 byslag op den prijs.
Nu kwam «en der Eugelschen op de ge
dachte, dat het nuttig zou zijm om eens
te gaan kijiken, hoe diie Spanjaarden hun
tyd diooilbracbten.
„Tien tegen een”, zei sergeant Tadklfy,
dat de kerels dronken zullen woixlien. En
zij zullen morgen allönmmst geschikt zyn
voor hun werk, als wij hen niet een beetje
op jagen. Een beetje ransel doet een Span
jaard ncxkit kwaad.”
Het wias door zulke dingen, dat de Brit-
sche soldaten in Spanje zoo’n ongunsti-
stigen naam hadden.
Nu liad Ebenezer Sinclair, als een voor-
aichtig scheepsbevelhebber, beslist gee.scht
dat de mun^a|^n de kostbare lading der
nrui!ezels gébracht zouden worden in de
gébouweiiL waar hij ondteiigebracht was en
dus buitenu*Ket bereik der muilezeLdryvers
Ann dezen voorzorgsmaatregel had het
reisgezelschap nu zijn veiligheid te dan
ken. Want nauwelijks waren sergeant
Tadldy en zijn vriend Oswald' de deur uit,
of of vloog hun een kogel tegemoet, die
terecht kwam in het hout van de deur.
„Terug in huis", riep de sergeant. „Aan
zijn gelijk een Scheveninger vertelde, be
lieven we niet aanstonds tc accopteeren.
Natuurlijk maakt een enkel geval reeds
een diepen indruk en de volkspsychologie
loert dat dan altü<i het aantal gevalled
zich zeer vermenigvuldigt. We zullen dit
verder moeten afwachten, hopende dat het
loelijke verschijnsel niet ernstiger zal blij
ken te zy'n dan het is.
Reeds voor den oorlog bestond in de re-
fttie het plan om over de geheele stad
officieels tijdaanwijzing tot stand te
igen. De daarvoor benoodigde uurwer-
konden weer niet in Nederland worden
vervaardigd en zij moesten dus uit Purlja
komen.. Nu, daarvan kwam natuurlijk
voorloopig niets.. Eindelijk, zoowaar, daar
zyn ze toch gekomen en thans is een aan
vang gemaakt met de oprichting,
zullen deze klokken in een dring
hoefte voorzien, want het was
onmogelyk om eenige eenheid
de stad te kragen. De
er op kerktorens en
het nooit met elkaai
sprekken. die over den tijd f
den, zijn vele. Voor de straat
toekent het klokkenstelsel geen aai
Op een mager paaltje staat een
ronde doos, dat is al. Natuurlijk zal er aan
stonds veel twistgeschrijf ontstaan
de plaatsing der klokken, want het gem<
tebestuur is in zulke gevallen nooit
slim dat het van te voren even in de kran
ten meedeelt waar de plaatsen
Zoo iets dringt nu eenmaal r
ainbtenaren-brein door. Reeds
bezig was de klokken te plaatsen kwam
er in de dagbladen al kritiek op de keuze.
Een paar gevallen hebben w(J ook eens be
keken en geheel ongeluk heeft ‘le kritiek
niét. Hóe het ztf. Wij hopen dat w(j nu dert
tijd zullen weten en dat wij niet altijd
dat getob hebben..
Indien het gemeentebestuur
op toelegde om dergell"
beteringen aan te brei
hoogdravende p
heel wat meer pi
noemende vroede
En misschien komen zij dan zelf op tijd
als er raadsvergadering is.
HAGENAAR.
ter te veel eischon stelt. Vandaar dan ook,
dat vergelijkenderwijs het aantal tennis
spelers met groot is tenzij m‘‘n ëen die één
uur por week zich aan dit vermaak overge
ven, ook wil meetellen.
Na deze inleiding komen wij tot de ver
melding van het historische feit dat de eer
ste Nederlandsche overdekte tennisbaan is
ingericht en ge opend. Al vaak was het
plan daartoe ontworpen, maar bij de uit
werking ervan bleek alras dat financieel
een dergelijke baan op een fiasco moest uit-
loopen. Er is voor noodig een zeer groot en
hoog gebouw, een zeer goede grondbedek-
king en voor de exploitatie een voortduren
de openstelling van de baan. Dit alles loopt
natuurlijk uit op een zeer groot bedrijfska
pitaal en wie steekt dat in een tennisbaan.
Het toeval is echter gunstig geweest,
Op Scheveningen staat een gebouw dat
vroeger electrische centrale is geweest,
maar sinds eenigen tyd geheel is ontruimd.
Een goede bestemming heeft men voor het
vry logge gebouw nooit weten te vinden en
ten slotte was het eenige waarvoor het ge
schikt was, het houden van tentoonstellin
gen. Op zekeren dag is zeker een tennisser
eens op de daar gehouden tentoonstelling
verzeild geraakt en heeft hy den indruk
xan het gebouw gekregen dat het uitste
kend geschikt was voor tennisbaan. Inder
daad is het daarvoor geschikt gebleken en
dezer dagen zyn niet minder dan twee ba
nen in het oude centrale-gebouw geopend.
Er behoefde eigenlijk niets aan veranderd
te worden. Het is nu mogelijk daar van
’s morgens tot ’s avonds te spelen en voor
het eerst in ons land zal er bij kunstlicht
getennisd worden. Er is een enkele en een
dubbele baan. De huurprys valt nog al mee.
Een uur op de eerste baan kost vier gulden,
een uur op de tweede tien gulden. Men kan
gemakkelyk een uur bespreken, per
komt dan niet voor nk
•ns een afspraakje wil maken
a een uurtje te tennissei
maar even per telefoon op te geve,,
de baan voor dat uur bespreekt ea
in orde. Gemakkelyker ka:
is nu maar de vraag t
deeren. In elk geval is
Men kan precies berekenen wat
half jaar de kosten zijn en
ook een garantiefonds bijééngebracht
dat alle gevaar van mislukking
verdwenen is. Blijkt het dat de
rendeert, dan ic er
staat er geen nutteloos
niet tal van menschen i
stooten..
Een leelyk verschijnsel komt te Scheve
ningen aan het licht. Reeds langen tyd lie
pen er van die oncontroleerbare geruchten
dat slechte en vrywel waardeloze visschers-
vaartuigen, die echter hoog geassureerd
zijn, tot zinken werden gebracht met het
doel de premies in de wacht te steepen.
In verband hiermede zou één reeder reeds
in hechtenis zijn genomen. Natuurlijk zijn
de verhalen dje te Scheveningen loopen.
overdreven, maar dat het niet bij een paar
liepen is gebleven, moet wel vaststaan,
it er het er echter wel twaalf zouden