&c° rond. ?4| No. 14508 Donderdag 30 December 1920. SITO’S 3ELS I 59e Jaargang, Hr*7 TELEF. 166. aat eel >ed Feuilleton STERKE MAC. dit Blad. Appelflappen, cijzebroodjes. ende ART ESTE r tol lSTA* iMSTER-OAM ISrieTZ-ws- ezx -^d.^rertexxtx©Bla-^-v-oox G-otxd.eu exxOxxxstxeHs.exx D’Annunzio’s capitulatie. VERSCHIJNT DAGELIJKS BEHAL VB ZON-'BN FEESTDAGEN. (XXX) 80 i verkrijgbaar. Redactie: Telef. latere. 545. Berea.MARKT AdmtaletraUeTelef. latere. 82. abonnementen op in ri .OOP HOOFDSTUK XXXIX. Twfjexjnmin|en en één vrouw. T6) uur, Omtrent die tweede beschuldiging die 6435 30 sen, IA. ("Wordt vervolgd.) DE GOEDEREN, 6481 50 n door SPAARMAN, Achterkade 253. moe- van 64S2 27 uwe Sschouwburg. stelling. Üi geregeld tijdig itvanven van v*r- vermakeliildieden. aula te vermelden. Riava heeft daarna een manifest ver spreid, waarin hij zijn hootp uütte voor een spoedigen vrede. Deze hoop is reeds zoo >r goed als in vervulling gegaan en zoo zal i-e dhis m Fiume het jaar zonder oorlogsge weld kunnen eindigen. fiOUDSCHE COURANT. Naar het Schotsch van S. R. CROCKETT. Geautoriseerde vertaling van L P. WESSELINK—v ROSSUM. (Nadruk verboden.) INGEZONDEN MEDEDEELINGBN1-4 regel. /2.H. elk' regel meer f OM. Op de voorpagina 50 hooger. ■ukkerij JN GOUD*- en wat betreet het buitengewone bewijs, als hij heit een bewijs mocht noemen, dat ge geven werd door een jongen, die zichzelf een slachtoffer noemde van Alexander Ewan’s moordenaar, beweerde hij, dat düt het vroeger tegen den jongeren moorde naar ingébrachte bewijs even geldig liet als tevoren. Er was slechts de alleenstaan de verzekering van den stommen jongen, dat met Roy Mc Cullock maar een ander een niet genoemde persoon (tegen wien hij een persoonlijken wrok scheen te heb ben), de misdadiger was. Hij (de advocaat - generaal) _behoefde tegen de verstandige jury, die hij voor zich had, niet te zeggen, dat dit geen bewijs was en zelfs niet iets dat op een bewijs geleek. Daar was bij voorbeeld de zaak van de schapenvachten nog even onverklaarbaar en buitengewoon verdacht. Bij dit gedeelte der toespraak van den advocaat-generaal werd er een rare, toon- •ooze lach gehoord, de lach van den mis vormden jongen. Zonder zich op te rich ten van ajn vriend* knie, gjooide Daid een Európa kan nu weer haar volle anadacht gaan wüjdlen aan de ontwapening. Uoyd Geoirge heeft het onlangs neer juist ge zegd', (fat eerst wannéér alle volleen ont wapenen, de oorlogen tot het verleden kunnen gaan bdhooren. All le volken ten samenwerikenVoorloapng is er die samenwerking niet veel te bespeuren en terwijl men overal praat over ontwa pening, wijdt elke mogendheid zijn krach ten aan de bewapening. Engeland', dat vroeger een vloot had zoo groot als drie van drie andere mogendheden gezamen lijk:, zal binnenkort niet méér aan den spits staan, want Japan is bezig lijn ma rine krachtig uit te brpiden. Met het oog op de aanmerkelijk uvtge- breide marine-bogrooting is de volgende verlklarang van den Japanschen gezant te Londen tegenover een vertegenwoordiger in de Daily Express van belang. Het hui dige Vlootprogram van Japon zed de gezant is natuurlijk ontworpen met 't oog op die nationale verdediging en wan neer er geen ingewikkelde binnen! andsche geschillen waren, zou het al lang verwe zenlijkt zijn. Het spreekt echter vanzelf, dat Japan bereid is de bewapening te be perken in overeenstemming met de an dere mogendheden, niet alleen in H belang van de wereld), maar in dat van dé Japan- sche natie zelf. Japan gelooft in weder- keerige verdraagzaamheid en welwillend heid tusschen de naties en hoopt ten zeer ste, dat de zaak van den Volkenbond met -succes liekroond moge worden. Woorden, niets dan woorden, want wan neer Japan begint met vloot-uitbreridfeng, moet Amerika, dat zich voortdurend door *t Gele gevaar bedreigt acht, wel volgen. En Amerika maakt reeds aanstalten het Japansahe voorbeeld te volgen. De Mor- ningpost acht het gevaar, dat de Vereenig- de Staten zou dreigen van de zijde van Japan, denkbeeldig. Maar neem eens even aan dat geschillen zouden bestaan tus schen Japan en Amerika, zegit het blad, zouden die dan niet gemakkelij^hr wor- Geweie advertentiën en ingezonden mededeelingen bij contract tot zeer gereda- ceewiea prijs. Groot® letters en randen werden berekend naar plaatsruimte. Adverteatifa kunnen wordsa ingasondea doer tusachaakemst van «oliede Boekhan delaren, Advertentiebureau* en onze Agentea. Opperste Raad' in staat zij» het totaal der Bchadcvergoediingen vast te stellen, be nevens de straffen bij het in gebreke Wij ven, zonder venter praten of uitstellen. De algemeene resultaten van bet tot dusver dn Brussel verrichte onderzoek, hebben uitgewezen, dat» ofschoon men. van Duitechtand niet hot betalen van fantas- v tlsche sommen kan verwachten, het een zeer behoorlijke scliadevcrgxxviliig kan verstrekken, veel meer dan algèmaen werd verondersteld. Want inoge Duitschr land’s finaneleele pOsitii ellendig zijn, ge lijk die van zoovele van lyn slachtoffers, anders staat hot met zijn economisch® positie, drie beslist hoopvol is. Dit is een heugelijk verschynsnel, riet alleen van Ihiitsch standpunt, maar ook van dut dier Geallieerden, omdht hei een aanmerkelijk Wrmogen tot onmiddellijke betaling in goederen en mogelyik in specie doet verwachten, maar tevens ook de mo gelijkheid van een spoedige terugkeer tot de economische eenheid van Europa, wat u’ het voordeel van de geheele gemeen schap zou z(jn. klaren, na al het 'bepaald ónmogelijk”, fluisterde nigte. „Dan beklaag Ik henl” zei een stevige metselaar, drie trilde van zenuwachtig heid- ,,Zjj zouden niet levend over de Nith- hrug komen, als zij dat deden." De jury kwam eindelijk terug; op ieder gericht, behalve op een, lag een glimlach. Lord Pïtfairly kwam binnen, streek zijn hermelijn giad en schudde eenige kruimel tjes uit de plooien van rijn toga. „Wjj zyn eenstemmig van oondeel” (hij sprak lang- tzaam, in navolging van den advocaat-ge- neraal, wiens stijl hij bewonderde, ofschoon hü zÜn conclusies had bestreden) „ctet de beschuldigden onschuldig zijn aan het ver oorzaken van den dood op Ix>rdt Lotimer." (Men hoorde een onderdrukt gelach.) „En met meerderheid van stemmen, dat Roy Mc Gullock met schuldig is aan dien moord op Alexander Ewan.” „Met meerderheid van stemmen 1” Een gegons van opwinding ging er door de gerechtszaal bij dien onverwacht en vorm van dé uitspraak. Lord Pitfairiy kon, na de plechtige vrijspraak der gevange nen, nauwelijks wachten tot hij in zijn eigen kamer was, om Kenneth Maitland op te dragen, dat hij zorgvuldig moest urtvoTschen, wie ontlhnks zijn woorden toch nog den jongeren Mc Cullock schul dig had geacht. Mjartl-and, wetend «lat hij geen rust zou 'hebben voordat hy alles hieromtrent had bericht, wachtte den voorzitter van de jury op. ,Jloe groot was dte meerderheid vroeg h-lh ten aanhoore van Adam Mc Quhirr, die zijn stommen last in zijn armen hield. „Veertien tegen één”, zei de voorzitter, een weinig aarzel end om het te zeggen. „Hn wie was die eene? Het is Lord Pit- fiairly die mij stuurt om het te vragen", zei Kenneth flank. jonathan Girier, de jachtopziener van Lowran”, luidde het antwoand. £ki in de sterke armen van Adtam gloei den de oogen van een Iderinen, misvormden jongen als kolen vuur. „Stil maar!” murmelde de goede Adam, Daid de Duavel sussende als een klein kind, „we z(jn nu gauw thuis. En, hemd daar is Attora!" Maar de vlugge, vurige oogen van den jongen waren op iets anders gevestigd dan op het gezucht van Adora Gracie. Zy keken naar Jonathan Grier, drie door de menigte heensloop, bevreesd dat hij zou worden herkend!. zijn «gen schapen, een onschuldige en zeer verongelijkte man was. De uitwer king was zoo sterk, diit Sydney Lotrimer zyn recht van repliek opgaf en, wat veel verdienstel ijker was, advocaat Drunn er toe bracht om hetzelfde te doen. Lord Pfit- fairly uitte zyn bewondering over de won derbare leiding der Voorzienigheid'. De jury trok zich terug en «ogenblik kelijk begon er een hevig gebabbel in de zaal. De rechter begaf zich naar een som ber vertrek, dat in het oude rechthuis van Drumfern ,>de kamer van Mylord” werd genoemd. Een uur, twee uren gingen langzaam voorby. „Zouden zij hen toch nog schuldig ver- gebeurde? Het is niet Ir” de me- Te Duiahurg heeft een gomeor»sch*ppe.: lijke bijeenkomst plaats gehad van afgv- vaanKgden <üer Nederbuulrch, Belgisch Duitsebe transpdriarbeiders en dt-r Dult- sche stokers en machinisten, welke rich benig heeft gehouden met een gemcen- sebiLpix'lijke regeling der loonen en ar- iMjidsvoorwaanien b(j de Rij nsc he opvaart Ml de genoemde lamten. Udt ieder laial bracht een vertegenwoordiger verslag uit van daar heerschende toestanden. De NederlandHche afgevaardigde zag in d® ongeljjke rx'gBling van werktijd en loon van dien nacht- on Zondagsarbeid in de verschillende landen een groot nadeel. H(j schetste de moe Makheden, cfcie ontstaan rijn in de samenwerking met de syndica listen, unionisten en communisten. Er is een motie aangenomen, waarin d® ^ertagenwoordfigeiw eter drie genoemde lateien zich verplichten om elkaar in de toekomst door een gemeenschappelijk op treden wedlerkeerig te steunen en unifor me Voorwmirden trachten te verkrijgen. Op het congres der Eransche socialisten te Tours is een belangrijke beslissing ge vallen. De uitslag van ile stemmai aldus: De motie Gachln Erossard, sürekkende tot aansluiting by Moskou, met enkele on- bedtuikiéiwfe reserves, verkreeg 3208 stam men. De motie Ijonguet, strekkende tot aan hIuiting onder voorbehoud), 1022 stemmen. De motie Hl u rn, strekkende tot oirihmi- <Lng: 397 stenunen. De motie He me 44 stemmen. ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt. Franco per post per kwartaal 2.75, met Zondagsblad 3.40. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: Markt 31, GOUDA, bij onze agenten, den boekhandel ea de postkantoren. ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring) 15 regels ƒ1.30, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring: 15 regels 1.55, elke regel meer 0.30. Advertentiën van publieke vermakelijkhe den 15 cent per regel. Advertentite in het Zaterdagnummer 20 byslag op den prijs. Italië de moeite van ’t sterven niet waard. d’Annunzio legt het bestuur neer. Gepraat over ontwapening. Wedloop in vloot-uitbreiding. De ontwapening in Duitschland. Onthullingen van de Times. Na de conferentie te Brussel. Vergadering van Rjjnvaart-transportarbeiders. De Fransche socialisten sluiten zich aan b(j Moskou. Muiterij van Roode troepen. Lithauen en Polen. ONS OVERZICHT. d’Annunrio is verstandig geworden, het kleine lesje, dat de Itaiiaanschc regeering hem door Cavigllia heeft laten toedienen, is voldoende geweest: de dichter-veldheer en opsbanxliige generaal heeft gecapritu-, leerdl Aanvankelijk wrilde hij van over gave riets weten en verwittigde hy, naar de PopoJo Itotmano vernam, Caviglia, dat de ondertiandeHimigen met den burgemees ter van Fiume zich moesten beperken tot (het sluiten van een overeenkomst betref fende het vertrek van vrouwen, kinderen en grijsaarde uift bliume. De stad zelf moet tot het uiterste weerstand bieden, zelfs ten koste van haar volkomen ondergang er van den dood van al haar verdedigers. Aiïïemaal bravoure I Spoedig daarop kwam hy tot de ctitdékiking. dat Italië eigenlijk geen rnenschenleven waard is. Wanneer het zoo ondankbaar is zyn (d’Amnunaio’s) pogingen ohi de aan Ziuid- Slavië afgestane eilanden terug te winnen niet te waairdéeren, dan moef' het ook maar nemen, wat er op staat, dian wilde hy er zich verder ook niets van aantrek ken. Hij nam zijn gewone toevlucht tot een manifest aan de btevoüking, waarin fry ’verzekerde, dat Italië niet wiaard is er voor te sterven, welke ontdekking venmoe delijk in de hand gewenkt is dbor het feit, dat het gemeentebestiiur het niet meer met hem eens was. Gistermorgen ov^rhan- drigden te Albazia de parlementairen van Fiume aan de Italiaanse he parlementai ren een brief, waarin dl'Annunzio zyn re- geering neerlegft en verklaart de voor waarden van generaal Caviglia aan te ne men; hrij zal de legionnairen van hun eed ontslaan en hen dadelijk, uiteen Idten gaan. De legionnairen, drie naar FUume zijn ge gaan voor de laatste solmmiatrie zullen am nestie verkrijgen. d’Annunzio maakt zich gereed om Fiume in een vliegtuig te ver laten. Giolktfli. heeft Senator Rava, burgemees ter- van Rome, verweten dat hij de zitting van dén raad had opgehesen, om, zonder onderscheid, de soldaten van d’Annunizio en die van Caviglia te eeren. Toen Rava hierop antwooirdde, dat het allen zonen waren van het vaderiand, antwoordde Gtio- litti: „Neen, het zijn rebellen, men mag ze niet verwarren met soldaten, die hun droeven, maar noodzakelijken plicht ver vullen.” De Times komt met onthullingen be treffende de ontwapening in Duitechland, over de intriges der Duitache militaristen en monarchisten. Sinds het falen van de staatsgreep van Kapp 1.1. Maart hebben zij geen oogenWik hun plannen opgege- ven. Daar hun onderneming riet ih ge slaagd te öeriyn, Irebben zy voorloopug liet centrum van hun actie naar Beieren overgebracht, waar lAidendonf woopt en waar men sedert eenige maanden op bui tengewone wyze alle soorten van militaire formaties zich heeft rien ontwikkelen. De voornaamste handlangers van Luden<Dorff zyn generaal Luttwitz, kolonel Elxrhaxt kolonel Bauer en de Hongaorsche Jood Trebótsj. Lincoln, die een geneutralóseend Engel Hchman is en sedert eenige jarén te Westminster verblijf hou<llt. Zij hebben in Oostenrijk, in Hongarije en in geheel Cen traal Europa boiufgenooten, gelijk gene raal Biskupski en Doumovo, die eenige mnnflen gede<ien een soort regeering te Berlyn vormden en hun ijverige hulp héb ben verleend. Hun eerste dtoelein<le zou zyn het herstel der oude staten van Cen traal en Oost-Europa, ondr voogdij van DuitschJand. Als iltit bereikt was, zouden z(i zich tegen Franlkryk keeren. Er is on getwijfeld ook bluf by deze complotten, hi ieder geval is onwaarschijnlijk verband tusschen hen en de schepping van alle militaire organisatues, die men in Duitsch- land ziet geboren wanten, en groeien. Als men dit toelaat, zal lïet gevaar met den dag grooter worden. Het is dbs thans het ty«lHtiip, dat men met de uiterste stireql?- heid «te wlkopien ontwapening moet eiachen. Dit zal aan Franikrijk en aan do Geallieerden in de toekoimst maatixsgclen uitsparen, drie kostibaanlter en ernstiger zijn. Met zijn vlug begrip besefte Sydney Lo- turner, dat zijn tyd gekomen wns. Hij had waart ijk gewerkt voor niets. Het goedé, dat hij had gedaan, was ten kiwatle ge keerd, zooals hij verwacht had. Adora had de laatste veertien mijlen van Thomlul afgelegd in den postwagen er. kwam juist btftyd» om Roy Mc Cullock ti* ontmoeten, toen h(j naar buiten kwam en ide straten van Drumfern inliep, nu als een vry num. Zyn wakker gericht ww« bleek en magerder ilan vroeger. Maar hij zag er daardoor niet ongunstiger uit zoo ducht Axiom er tenminste over, toen zy hem naar zich toe zag komen. 7*y gaven elkaar zwijgend een hand, ter wijl de oogen van Sydney l»timer hen in <ie verte jaloerach bespiieiHen. Sharon liep rijn zoon met een enkel -'wioani voorbij; Mi sprak zoo gewoon, als of hy slechts voor een bezoek aan «ie Wvensdageche markt naar Drumfern was gekomen. „Je gaat zeker met ons mee naar het Hu» van Muir, om tiaar .alles weer in orde te brengen?” Treurig schuilde Antons het hoofd. Zij zag wn^ in, <iat dit niet kon als Sydney Ixitüner daar was met de gedachten, die zij kende. „Ik dank u”, antwoordde zy vriendelijk. „Het Hum van Muir w’as een gned pret tig huis, totdat er gebeurde wnt gebeurd te.” M.GOUDA. den opgelost, als er eta overeenkomst tusschen Amerika en Groot-Brittannië bestond? En venter aangenomen dat Ja pan zyn marine eens zdu willen gebrui ken voor gcbiedLsurtbreidfag, zou dan niet een samengaan van Engeland en Ameri ka een goedien invloed uitoefenen? Maar kever dan dit alles te veronderstellen, wil len wiij hopen, dat Japan zal wiillen mede werken om te komen tot «en juist gebruik <ier zeemachten van beschaafdle volken.. Bovendien, bekeken van materieel stand punt, zou hot economisch voor Japan ón mogelijk zyn Amerika in aanbouw van vloten te overvleugelen. De Briteche vloot is in de laatste eeuw nooit een bedreiging geweest voor eenige onschuldige natie, evenmin heeft Amerika, sedert dfen oor log tegen Engeland, in 1812, oodt een vreedname natie bedreigd- Wy hopen (tas vurig, dat door een of andere overeen komst een vredelievend samengaan tius- schen ons land on Amerika verwezenlijkt zal wortten. Het blad kan zich ifunktde-ls met ont veinzen, dat wanneer het Amerika ernst iwondt met het bauwen eéner sterke vloot van slagschepen, Engeland niet ten ach ter kan Wijven. Er dreigt dus, na al het gepraat over ontwapening, tusschen Ame rika, Japan en Engeland een nieuwen wedloop in vlootveratertting. Vooralsnog maken de geul Lieerden als bet aankpmt op vermindering van leger en vloot, alléén ernst met de ontwapening van Duitsch- Uanrt'. De kwestie rs thans, naar uit Parijs wordt geseind, m haar geheel gesteld de geel!leerde regeeringen. De gezanten conferentie, door de comnuissie Nollet in kennis gesteld met de weigering van de Duitsebe regeering tegenover den eisch, de verschillende Beiersche formaties te ontbinden, heeft hat vraagstuk verwezen naar de kabinetten der Entente. Zy had gelyk. Alleen de regeermgen zelf kunnen in de gegeven omstandiglheiten antwoord geven, omdat zij over de noodige middelen van gezag beschikken. Het Journal des Débats zegt, dat de geallieerde kabinet ten gjoed zouden doen, zich niet alleen be zig te Iwuden met de Beiersche organisa ties. Zy moestem er toe komen het vraag stuk der ontwapening van Duitschland eens goed onder de oogen te zien en af te doen, anders zullen zij zich dioor Bert- iyn voortdurend1 voor nieuwe moeilijk- ibedlen zien geplaatst. Het oogenblik is ge komen, om de verwezenlijking van het noodiaakeLyk program te easchen, dat vroe ger is apgesteld, niet wat betreft deze of gene particuliere korpsen, maar voor alle troepen dïe ondier verschillende namen zyn samengesteld! Dit apel zou tot in het oneindige kunnen doorgaan, zegt het Journal dies Débats. handvol dingen, die eendgszins geleken op wügébflaren, in de richting van den voor zitter van de rechtbank. Toen een stuk papier grijpend, begon hy weer haastig te schrijven. Adam Mc Quhirr keek met groeten trots naar zijn beschermeling. Daid was <)e rechtsgeleerden aan het ver slaan een eerste plicht van ieder recht geaard Schot, zoo vaak als hij met het gerecht in aanraking komt. „Ik weet niet en laat (het aan den rechter over of in dit stadium verdere ondferbreknngen van deze soort- Aldus verzette Dundas zich tevergeefs tegen het noodlot. Want de nieuwsgierigheid' van lord Pit- fiairty was groot. Daarom, terwijl de be ambten der rechtbank tezamen bezig wa ren om de walgeblaren op te rapen, las de rechter: „Let op de schapenvachten, die u in het rechthuis hebt. Zy dragen alle het merk dén Mc Guüock’s. Wat denkt u daarvan?" Dot was oripeüwyfeld een soort tegen spraak, maar voor de mannen, die op de zetels der rechtbank zaten, en genoeg van redevoeringen en gctuigen&- is dit het meest sprekende bewijj van den dlag en sprak meer voor Roy Mc Oullock dan al’ de rest tezamen zelfs werd nu nauwelijks meer gedacht aan het dramatische venschijnen van Sydney Lo ti mer. Op verzoek van Sydney Latimer werden er enkele vachten binnengebracht en het meric er op werd door de jury onder ult“‘ gen ven vreugde gezien. Deze eerlijke mannen begrepen geen wetteLyke termen, maar zij wikten nu, dat de landbouwer, die beechuldigif was van het stelen van De Brusselsche conferentie schijnt Duitschland toch nader tot l*et doel, de financieele regeling te kennen te hébben gebracht, dan de officieele communiqué’.*/ dtden zien. De diploanatueke medewierker van de Daily Telegraph gpeeft belangwekkende mededeelingen over die deskundigen-c^n ferentie. Hij zegt dat volgens een ptr- soon, die nauw betrokken was by de haij- deliingen der conferentie, hiervan met') meer wend verwacht dan tegenstrijdige/ rapporten doer de verschillende geallieer de delegaties aan de ondé-rscheiderie re- geermgén, doch de uitkomst is anders en er us alle hoop op 20 Januari oif daarom trent tot een eensgezind practisch be sluit te komen betreffende Du itschlanüPs betalmgsvermogen en de meest geschikte betalingswijze. Lndien deze hoop werke lijk in vervulling gaat, zouden zoowel de commissie van schadervergoedhng als de

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1920 | | pagina 1