&c°
rond.
?4|
No. 14508
Donderdag 30 December 1920.
SITO’S
3ELS
I
59e Jaargang,
Hr*7
TELEF. 166.
aat
eel
>ed
Feuilleton
STERKE MAC.
dit Blad.
Appelflappen,
cijzebroodjes.
ende
ART
ESTE
r
tol
lSTA*
iMSTER-OAM
ISrieTZ-ws- ezx -^d.^rertexxtx©Bla-^-v-oox G-otxd.eu exxOxxxstxeHs.exx
D’Annunzio’s capitulatie.
VERSCHIJNT DAGELIJKS
BEHAL VB ZON-'BN FEESTDAGEN.
(XXX) 80
i verkrijgbaar.
Redactie: Telef. latere. 545.
Berea.MARKT
AdmtaletraUeTelef. latere. 82.
abonnementen op
in ri
.OOP
HOOFDSTUK XXXIX.
Twfjexjnmin|en en één vrouw.
T6)
uur,
Omtrent die tweede beschuldiging
die
6435 30
sen,
IA.
("Wordt vervolgd.)
DE GOEDEREN,
6481 50
n door
SPAARMAN,
Achterkade 253.
moe-
van
64S2 27
uwe Sschouwburg.
stelling.
Üi geregeld tijdig
itvanven van v*r-
vermakeliildieden.
aula te vermelden.
Riava heeft daarna een manifest ver
spreid, waarin hij zijn hootp uütte voor een
spoedigen vrede. Deze hoop is reeds zoo
>r goed als in vervulling gegaan en zoo zal
i-e dhis m Fiume het jaar zonder oorlogsge
weld kunnen eindigen.
fiOUDSCHE COURANT.
Naar het Schotsch van S. R. CROCKETT.
Geautoriseerde vertaling van
L P. WESSELINK—v ROSSUM.
(Nadruk verboden.)
INGEZONDEN MEDEDEELINGBN1-4 regel. /2.H. elk' regel meer f OM.
Op de voorpagina 50 hooger.
■ukkerij
JN GOUD*-
en
wat betreet het buitengewone bewijs, als
hij heit een bewijs mocht noemen, dat ge
geven werd door een jongen, die zichzelf
een slachtoffer noemde van Alexander
Ewan’s moordenaar, beweerde hij, dat düt
het vroeger tegen den jongeren moorde
naar ingébrachte bewijs even geldig liet
als tevoren. Er was slechts de alleenstaan
de verzekering van den stommen jongen,
dat met Roy Mc Cullock maar een ander
een niet genoemde persoon (tegen wien
hij een persoonlijken wrok scheen te heb
ben), de misdadiger was. Hij (de advocaat -
generaal) _behoefde tegen de verstandige
jury, die hij voor zich had, niet te zeggen,
dat dit geen bewijs was en zelfs niet iets
dat op een bewijs geleek. Daar was bij
voorbeeld de zaak van de schapenvachten
nog even onverklaarbaar en buitengewoon
verdacht.
Bij dit gedeelte der toespraak van den
advocaat-generaal werd er een rare, toon-
•ooze lach gehoord, de lach van den mis
vormden jongen. Zonder zich op te rich
ten van ajn vriend* knie, gjooide Daid een
Európa kan nu weer haar volle anadacht
gaan wüjdlen aan de ontwapening. Uoyd
Geoirge heeft het onlangs neer juist ge
zegd', (fat eerst wannéér alle volleen ont
wapenen, de oorlogen tot het verleden
kunnen gaan bdhooren. All le volken
ten samenwerikenVoorloapng is er
die samenwerking niet veel te bespeuren
en terwijl men overal praat over ontwa
pening, wijdt elke mogendheid zijn krach
ten aan de bewapening. Engeland', dat
vroeger een vloot had zoo groot als drie
van drie andere mogendheden gezamen
lijk:, zal binnenkort niet méér aan den
spits staan, want Japan is bezig lijn ma
rine krachtig uit te brpiden.
Met het oog op de aanmerkelijk uvtge-
breide marine-bogrooting is de volgende
verlklarang van den Japanschen gezant te
Londen tegenover een vertegenwoordiger
in de Daily Express van belang. Het hui
dige Vlootprogram van Japon zed de
gezant is natuurlijk ontworpen met 't
oog op die nationale verdediging en wan
neer er geen ingewikkelde binnen! andsche
geschillen waren, zou het al lang verwe
zenlijkt zijn. Het spreekt echter vanzelf,
dat Japan bereid is de bewapening te be
perken in overeenstemming met de an
dere mogendheden, niet alleen in H belang
van de wereld), maar in dat van dé Japan-
sche natie zelf. Japan gelooft in weder-
keerige verdraagzaamheid en welwillend
heid tusschen de naties en hoopt ten zeer
ste, dat de zaak van den Volkenbond met
-succes liekroond moge worden.
Woorden, niets dan woorden, want wan
neer Japan begint met vloot-uitbreridfeng,
moet Amerika, dat zich voortdurend door
*t Gele gevaar bedreigt acht, wel volgen.
En Amerika maakt reeds aanstalten het
Japansahe voorbeeld te volgen. De Mor-
ningpost acht het gevaar, dat de Vereenig-
de Staten zou dreigen van de zijde van
Japan, denkbeeldig. Maar neem eens even
aan dat geschillen zouden bestaan tus
schen Japan en Amerika, zegit het blad,
zouden die dan niet gemakkelij^hr wor-
Geweie advertentiën en ingezonden mededeelingen bij contract tot zeer gereda-
ceewiea prijs. Groot® letters en randen werden berekend naar plaatsruimte.
Adverteatifa kunnen wordsa ingasondea doer tusachaakemst van «oliede Boekhan
delaren, Advertentiebureau* en onze Agentea.
Opperste Raad' in staat zij» het totaal der
Bchadcvergoediingen vast te stellen, be
nevens de straffen bij het in gebreke Wij
ven, zonder venter praten of uitstellen. De
algemeene resultaten van bet tot dusver
dn Brussel verrichte onderzoek, hebben
uitgewezen, dat» ofschoon men. van
Duitechtand niet hot betalen van fantas- v
tlsche sommen kan verwachten, het een
zeer behoorlijke scliadevcrgxxviliig kan
verstrekken, veel meer dan algèmaen
werd verondersteld. Want inoge Duitschr
land’s finaneleele pOsitii ellendig zijn, ge
lijk die van zoovele van lyn slachtoffers,
anders staat hot met zijn economisch®
positie, drie beslist hoopvol is.
Dit is een heugelijk verschynsnel, riet
alleen van Ihiitsch standpunt, maar ook
van dut dier Geallieerden, omdht hei een
aanmerkelijk Wrmogen tot onmiddellijke
betaling in goederen en mogelyik in specie
doet verwachten, maar tevens ook de mo
gelijkheid van een spoedige terugkeer tot
de economische eenheid van Europa, wat
u’ het voordeel van de geheele gemeen
schap zou z(jn.
klaren, na al het
'bepaald ónmogelijk”, fluisterde
nigte.
„Dan beklaag Ik henl” zei een stevige
metselaar, drie trilde van zenuwachtig
heid- ,,Zjj zouden niet levend over de Nith-
hrug komen, als zij dat deden."
De jury kwam eindelijk terug; op ieder
gericht, behalve op een, lag een glimlach.
Lord Pïtfairly kwam binnen, streek zijn
hermelijn giad en schudde eenige kruimel
tjes uit de plooien van rijn toga. „Wjj zyn
eenstemmig van oondeel” (hij sprak lang-
tzaam, in navolging van den advocaat-ge-
neraal, wiens stijl hij bewonderde, ofschoon
hü zÜn conclusies had bestreden) „ctet de
beschuldigden onschuldig zijn aan het ver
oorzaken van den dood op Ix>rdt Lotimer."
(Men hoorde een onderdrukt gelach.) „En
met meerderheid van stemmen, dat Roy
Mc Gullock met schuldig is aan dien moord
op Alexander Ewan.”
„Met meerderheid van stemmen 1”
Een gegons van opwinding ging er door
de gerechtszaal bij dien onverwacht en
vorm van dé uitspraak. Lord Pitfairiy kon,
na de plechtige vrijspraak der gevange
nen, nauwelijks wachten tot hij in zijn
eigen kamer was, om Kenneth Maitland
op te dragen, dat hij zorgvuldig moest
urtvoTschen, wie ontlhnks zijn woorden
toch nog den jongeren Mc Cullock schul
dig had geacht.
Mjartl-and, wetend «lat hij geen rust zou
'hebben voordat hy alles hieromtrent had
bericht, wachtte den voorzitter van de
jury op.
,Jloe groot was dte meerderheid vroeg
h-lh ten aanhoore van Adam Mc Quhirr,
die zijn stommen last in zijn armen hield.
„Veertien tegen één”, zei de voorzitter,
een weinig aarzel end om het te zeggen.
„Hn wie was die eene? Het is Lord Pit-
fiairly die mij stuurt om het te vragen",
zei Kenneth flank.
jonathan Girier, de jachtopziener van
Lowran”, luidde het antwoand.
£ki in de sterke armen van Adtam gloei
den de oogen van een Iderinen, misvormden
jongen als kolen vuur.
„Stil maar!” murmelde de goede Adam,
Daid de Duavel sussende als een klein
kind, „we z(jn nu gauw thuis. En, hemd
daar is Attora!"
Maar de vlugge, vurige oogen van den
jongen waren op iets anders gevestigd
dan op het gezucht van Adora Gracie. Zy
keken naar Jonathan Grier, drie door de
menigte heensloop, bevreesd dat hij zou
worden herkend!.
zijn «gen schapen, een onschuldige en
zeer verongelijkte man was. De uitwer
king was zoo sterk, diit Sydney Lotrimer
zyn recht van repliek opgaf en, wat veel
verdienstel ijker was, advocaat Drunn er
toe bracht om hetzelfde te doen. Lord Pfit-
fairly uitte zyn bewondering over de won
derbare leiding der Voorzienigheid'.
De jury trok zich terug en «ogenblik
kelijk begon er een hevig gebabbel in de
zaal. De rechter begaf zich naar een som
ber vertrek, dat in het oude rechthuis van
Drumfern ,>de kamer van Mylord” werd
genoemd. Een uur, twee uren gingen
langzaam voorby.
„Zouden zij hen toch nog schuldig ver-
gebeurde? Het is niet
Ir” de me-
Te Duiahurg heeft een gomeor»sch*ppe.:
lijke bijeenkomst plaats gehad van afgv-
vaanKgden <üer Nederbuulrch, Belgisch
Duitsebe transpdriarbeiders en dt-r Dult-
sche stokers en machinisten, welke rich
benig heeft gehouden met een gemcen-
sebiLpix'lijke regeling der loonen en ar-
iMjidsvoorwaanien b(j de Rij nsc he opvaart
Ml de genoemde lamten. Udt ieder laial
bracht een vertegenwoordiger verslag uit
van daar heerschende toestanden. De
NederlandHche afgevaardigde zag in d®
ongeljjke rx'gBling van werktijd en loon
van dien nacht- on Zondagsarbeid in de
verschillende landen een groot nadeel. H(j
schetste de moe Makheden, cfcie ontstaan
rijn in de samenwerking met de syndica
listen, unionisten en communisten.
Er is een motie aangenomen, waarin d®
^ertagenwoordfigeiw eter drie genoemde
lateien zich verplichten om elkaar in de
toekomst door een gemeenschappelijk op
treden wedlerkeerig te steunen en unifor
me Voorwmirden trachten te verkrijgen.
Op het congres der Eransche socialisten
te Tours is een belangrijke beslissing ge
vallen. De uitslag van ile stemmai
aldus:
De motie Gachln Erossard, sürekkende
tot aansluiting by Moskou, met enkele on-
bedtuikiéiwfe reserves, verkreeg 3208 stam
men.
De motie Ijonguet, strekkende tot aan
hIuiting onder voorbehoud), 1022 stemmen.
De motie Hl u rn, strekkende tot oirihmi-
<Lng: 397 stenunen.
De motie He me 44 stemmen.
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt.
Franco per post per kwartaal 2.75, met Zondagsblad 3.40.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: Markt 31, GOUDA,
bij onze agenten, den boekhandel ea de postkantoren.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring)
15 regels ƒ1.30, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring:
15 regels 1.55, elke regel meer 0.30. Advertentiën van publieke vermakelijkhe
den 15 cent per regel. Advertentite in het Zaterdagnummer 20 byslag op den prijs.
Italië de moeite van ’t sterven niet waard. d’Annunzio legt het bestuur
neer. Gepraat over ontwapening. Wedloop in vloot-uitbreiding.
De ontwapening in Duitschland. Onthullingen van de Times. Na de
conferentie te Brussel. Vergadering van Rjjnvaart-transportarbeiders.
De Fransche socialisten sluiten zich aan b(j Moskou. Muiterij van
Roode troepen. Lithauen en Polen.
ONS OVERZICHT.
d’Annunrio is verstandig geworden, het
kleine lesje, dat de Itaiiaanschc regeering
hem door Cavigllia heeft laten toedienen,
is voldoende geweest: de dichter-veldheer
en opsbanxliige generaal heeft gecapritu-,
leerdl Aanvankelijk wrilde hij van over
gave riets weten en verwittigde hy, naar
de PopoJo Itotmano vernam, Caviglia, dat
de ondertiandeHimigen met den burgemees
ter van Fiume zich moesten beperken tot
(het sluiten van een overeenkomst betref
fende het vertrek van vrouwen, kinderen
en grijsaarde uift bliume. De stad zelf moet
tot het uiterste weerstand bieden, zelfs
ten koste van haar volkomen ondergang
er van den dood van al haar verdedigers.
Aiïïemaal bravoure I Spoedig daarop
kwam hy tot de ctitdékiking. dat Italië
eigenlijk geen rnenschenleven waard is.
Wanneer het zoo ondankbaar is zyn
(d’Amnunaio’s) pogingen ohi de aan Ziuid-
Slavië afgestane eilanden terug te winnen
niet te waairdéeren, dan moef' het ook
maar nemen, wat er op staat, dian wilde
hy er zich verder ook niets van aantrek
ken. Hij nam zijn gewone toevlucht tot
een manifest aan de btevoüking, waarin fry
’verzekerde, dat Italië niet wiaard is er
voor te sterven, welke ontdekking venmoe
delijk in de hand gewenkt is dbor het feit,
dat het gemeentebestiiur het niet meer
met hem eens was. Gistermorgen ov^rhan-
drigden te Albazia de parlementairen van
Fiume aan de Italiaanse he parlementai
ren een brief, waarin dl'Annunzio zyn re-
geering neerlegft en verklaart de voor
waarden van generaal Caviglia aan te ne
men; hrij zal de legionnairen van hun eed
ontslaan en hen dadelijk, uiteen Idten gaan.
De legionnairen, drie naar FUume zijn ge
gaan voor de laatste solmmiatrie zullen am
nestie verkrijgen. d’Annunzio maakt zich
gereed om Fiume in een vliegtuig te ver
laten.
Giolktfli. heeft Senator Rava, burgemees
ter- van Rome, verweten dat hij de zitting
van dén raad had opgehesen, om, zonder
onderscheid, de soldaten van d’Annunizio
en die van Caviglia te eeren. Toen Rava
hierop antwooirdde, dat het allen zonen
waren van het vaderiand, antwoordde Gtio-
litti: „Neen, het zijn rebellen, men mag
ze niet verwarren met soldaten, die hun
droeven, maar noodzakelijken plicht ver
vullen.”
De Times komt met onthullingen be
treffende de ontwapening in Duitechland,
over de intriges der Duitache militaristen
en monarchisten. Sinds het falen van de
staatsgreep van Kapp 1.1. Maart hebben
zij geen oogenWik hun plannen opgege-
ven. Daar hun onderneming riet ih ge
slaagd te öeriyn, Irebben zy voorloopug
liet centrum van hun actie naar Beieren
overgebracht, waar lAidendonf woopt en
waar men sedert eenige maanden op bui
tengewone wyze alle soorten van militaire
formaties zich heeft rien ontwikkelen. De
voornaamste handlangers van Luden<Dorff
zyn generaal Luttwitz, kolonel Elxrhaxt
kolonel Bauer en de Hongaorsche Jood
Trebótsj. Lincoln, die een geneutralóseend
Engel Hchman is en sedert eenige jarén te
Westminster verblijf hou<llt. Zij hebben in
Oostenrijk, in Hongarije en in geheel Cen
traal Europa boiufgenooten, gelijk gene
raal Biskupski en Doumovo, die eenige
mnnflen gede<ien een soort regeering te
Berlyn vormden en hun ijverige hulp héb
ben verleend. Hun eerste dtoelein<le zou
zyn het herstel der oude staten van Cen
traal en Oost-Europa, ondr voogdij van
DuitschJand. Als iltit bereikt was, zouden
z(i zich tegen Franlkryk keeren. Er is on
getwijfeld ook bluf by deze complotten,
hi ieder geval is onwaarschijnlijk verband
tusschen hen en de schepping van alle
militaire organisatues, die men in Duitsch-
land ziet geboren wanten, en groeien. Als
men dit toelaat, zal lïet gevaar met den
dag grooter worden. Het is dbs thans het
ty«lHtiip, dat men met de uiterste stireql?-
heid «te wlkopien ontwapening moet
eiachen. Dit zal aan Franikrijk en aan do
Geallieerden in de toekoimst maatixsgclen
uitsparen, drie kostibaanlter en ernstiger
zijn.
Met zijn vlug begrip besefte Sydney Lo-
turner, dat zijn tyd gekomen wns. Hij had
waart ijk gewerkt voor niets. Het goedé,
dat hij had gedaan, was ten kiwatle ge
keerd, zooals hij verwacht had.
Adora had de laatste veertien mijlen
van Thomlul afgelegd in den postwagen
er. kwam juist btftyd» om Roy Mc Cullock
ti* ontmoeten, toen h(j naar buiten kwam
en ide straten van Drumfern inliep, nu als
een vry num. Zyn wakker gericht ww«
bleek en magerder ilan vroeger. Maar hij
zag er daardoor niet ongunstiger uit
zoo ducht Axiom er tenminste over, toen
zy hem naar zich toe zag komen.
7*y gaven elkaar zwijgend een hand, ter
wijl de oogen van Sydney l»timer hen in
<ie verte jaloerach bespiieiHen.
Sharon liep rijn zoon met een enkel
-'wioani voorbij; Mi sprak zoo gewoon, als
of hy slechts voor een bezoek aan «ie
Wvensdageche markt naar Drumfern was
gekomen.
„Je gaat zeker met ons mee naar het
Hu» van Muir, om tiaar .alles weer in orde
te brengen?”
Treurig schuilde Antons het hoofd. Zij
zag wn^ in, <iat dit niet kon als Sydney
Ixitüner daar was met de gedachten, die
zij kende.
„Ik dank u”, antwoordde zy vriendelijk.
„Het Hum van Muir w’as een gned pret
tig huis, totdat er gebeurde wnt gebeurd
te.”
M.GOUDA.
den opgelost, als er eta overeenkomst
tusschen Amerika en Groot-Brittannië
bestond? En venter aangenomen dat Ja
pan zyn marine eens zdu willen gebrui
ken voor gcbiedLsurtbreidfag, zou dan niet
een samengaan van Engeland en Ameri
ka een goedien invloed uitoefenen? Maar
kever dan dit alles te veronderstellen, wil
len wiij hopen, dat Japan zal wiillen mede
werken om te komen tot «en juist gebruik
<ier zeemachten van beschaafdle volken..
Bovendien, bekeken van materieel stand
punt, zou hot economisch voor Japan ón
mogelijk zyn Amerika in aanbouw van
vloten te overvleugelen. De Briteche vloot
is in de laatste eeuw nooit een bedreiging
geweest voor eenige onschuldige natie,
evenmin heeft Amerika, sedert dfen oor
log tegen Engeland, in 1812, oodt een
vreedname natie bedreigd- Wy hopen (tas
vurig, dat door een of andere overeen
komst een vredelievend samengaan tius-
schen ons land on Amerika verwezenlijkt
zal wortten.
Het blad kan zich ifunktde-ls met ont
veinzen, dat wanneer het Amerika ernst
iwondt met het bauwen eéner sterke vloot
van slagschepen, Engeland niet ten ach
ter kan Wijven. Er dreigt dus, na al het
gepraat over ontwapening, tusschen Ame
rika, Japan en Engeland een nieuwen
wedloop in vlootveratertting. Vooralsnog
maken de geul Lieerden als bet aankpmt op
vermindering van leger en vloot, alléén
ernst met de ontwapening van Duitsch-
Uanrt'. De kwestie rs thans, naar uit Parijs
wordt geseind, m haar geheel gesteld
de geel!leerde regeeringen. De gezanten
conferentie, door de comnuissie Nollet in
kennis gesteld met de weigering van de
Duitsebe regeering tegenover den eisch,
de verschillende Beiersche formaties te
ontbinden, heeft hat vraagstuk verwezen
naar de kabinetten der Entente. Zy had
gelyk. Alleen de regeermgen zelf kunnen
in de gegeven omstandiglheiten antwoord
geven, omdat zij over de noodige middelen
van gezag beschikken. Het Journal des
Débats zegt, dat de geallieerde kabinet
ten gjoed zouden doen, zich niet alleen be
zig te Iwuden met de Beiersche organisa
ties. Zy moestem er toe komen het vraag
stuk der ontwapening van Duitschland
eens goed onder de oogen te zien en af
te doen, anders zullen zij zich dioor Bert-
iyn voortdurend1 voor nieuwe moeilijk-
ibedlen zien geplaatst. Het oogenblik is ge
komen, om de verwezenlijking van het
noodiaakeLyk program te easchen, dat vroe
ger is apgesteld, niet wat betreft deze of
gene particuliere korpsen, maar voor alle
troepen dïe ondier verschillende namen
zyn samengesteld! Dit apel zou tot in het
oneindige kunnen doorgaan, zegt het
Journal dies Débats.
handvol dingen, die eendgszins geleken op
wügébflaren, in de richting van den voor
zitter van de rechtbank. Toen een stuk
papier grijpend, begon hy weer haastig
te schrijven. Adam Mc Quhirr keek met
groeten trots naar zijn beschermeling.
Daid was <)e rechtsgeleerden aan het ver
slaan een eerste plicht van ieder recht
geaard Schot, zoo vaak als hij met het
gerecht in aanraking komt.
„Ik weet niet en laat (het aan den
rechter over of in dit stadium verdere
ondferbreknngen van deze soort-
Aldus verzette Dundas zich tevergeefs
tegen het noodlot.
Want de nieuwsgierigheid' van lord Pit-
fiairty was groot. Daarom, terwijl de be
ambten der rechtbank tezamen bezig wa
ren om de walgeblaren op te rapen, las
de rechter: „Let op de schapenvachten,
die u in het rechthuis hebt. Zy dragen
alle het merk dén Mc Guüock’s. Wat denkt
u daarvan?"
Dot was oripeüwyfeld een soort tegen
spraak, maar voor de mannen, die op de
zetels der rechtbank zaten, en genoeg
van redevoeringen en gctuigen&-
is dit het meest sprekende bewijj
van den dlag en sprak meer voor Roy Mc
Oullock dan al’ de rest tezamen zelfs
werd nu nauwelijks meer gedacht aan het
dramatische venschijnen van Sydney Lo
ti mer.
Op verzoek van Sydney Latimer werden
er enkele vachten binnengebracht en het
meric er op werd door de jury onder ult“‘
gen ven vreugde gezien. Deze eerlijke
mannen begrepen geen wetteLyke termen,
maar zij wikten nu, dat de landbouwer,
die beechuldigif was van het stelen van
De Brusselsche conferentie schijnt
Duitschland toch nader tot l*et doel, de
financieele regeling te kennen te hébben
gebracht, dan de officieele communiqué’.*/
dtden zien.
De diploanatueke medewierker van de
Daily Telegraph gpeeft belangwekkende
mededeelingen over die deskundigen-c^n
ferentie. Hij zegt dat volgens een ptr-
soon, die nauw betrokken was by de haij-
deliingen der conferentie, hiervan met')
meer wend verwacht dan tegenstrijdige/
rapporten doer de verschillende geallieer
de delegaties aan de ondé-rscheiderie re-
geermgén, doch de uitkomst is anders en
er us alle hoop op 20 Januari oif daarom
trent tot een eensgezind practisch be
sluit te komen betreffende Du itschlanüPs
betalmgsvermogen en de meest geschikte
betalingswijze. Lndien deze hoop werke
lijk in vervulling gaat, zouden zoowel de
commissie van schadervergoedhng als de