aas
OOP
Nieuws- en advertentieblad voor gouda en omstreken
'BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPEIJJE, NIElAVEIt-
KF-RK a. d. U., OUDERKERK a. d. U., QUDEWATER, REEUWDE. SCHOONHOVEN, STOLWUK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
Voordeel
Het Verloren Tehuis
I
Zaterdag 21 Januari 1922.
60* Jaargang
n
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon-en Feestdagen
Dit lommer bestaat uit 2 bladen
T-fiOUDEBAK
i Abonnement»!
dsche Courant
ngsnomin door
No. 14835
'ess=!
EERSTE BLAD.
BUITENLAND.
FLEGGEERT.
QUDER1C
Gouda
i filmartiit
RT
FEUILLETON.
ruiming 11
lie gaan trou-
me koonjes in
legels, Tafels,
Clubtau-
nplete Huis-
Salonmeuble
«roote party
Wollen
stoelen Maqu-
■nz. alles voor
de.
zien, Koopt.
n.
'H-
285 Ö4
waren
(Wordt verrelHI
*1
MI EK.
N in
RIEK
ICHRIFT
>OENDE.
EN
RRECTE
ING -
BORGD.
Indië
outh.
8. DOOR
ENTIÈN
MEER-
BLADEN
W0R-
LAATST
EVEN -
slaat
t de
dag 2® Jan.
en
Hint al et,
zijn:
r.
DSMIJTERI”
60
TEI.EQRAMMEW.
DE TOESTAND VAN DEN PAUS.
j Een ernstige wending.
Rome, 20 Jan. (Stefani). Om half 12 zijn
aan den paus de laatste H. Sacramenten toege
diend. Achttien kardinalen waren aanwezig. In
de katholieke scholen wordt voor den paus ge
beden.
Rome, 20 Jan. (Stefani). De paus heeft
nog zijn volle helderheid van geest en volgde
met groote ontroering de voorlezing van de for
mule der geloofsbelijdenis, die door kardinaal
Giorgi, den groot-penitentiaris, werd verricht.
Rome, 20 Jan. (Stefani). Na de Heilige
Sacramenten ontvangen te hebben, verlangde de
paus een onderhoud te hebben met den kardi-
naal-staafssecretaris Gasparri. Bij dit gesprek
waren'geen andere personen tegenwoordig. Daar
kardinaal Gasparri camerlengo der kerk is, ver
moedt men, dat de paus hem zijn laatste wilsbe
schikking kenbaar heeft willen maken, in verband
met het feit, dat de camerlengo, zoolang de Hei
lige Stoel vacant is, de wereldsche aangelegen
heden van de kerk bestuurt
en Heriot kan det
Rome, 20 Jan. (Stefani). Het volgende
bulletin werd te zes uur ’s middags door de ge-
neesheeren gepubliceerd:
De gezondheidstoestand van den Heiligen Va
der blijft ernstig. De longencomplicatie breidt
zich verder uit. De temperatuur ia 30.3, de pols
slag 104, de ademhaling 60.
Rome, 21 Jan. (B. T. A.) Gisteren om elf
uur deelde de geneesheer mede, dat het reutelen
van den paus sterker werd. Met het oog op den
toestand blijven de doktoren den geheelen nacht
aan het ziekbed. De paus hechtte er aan om zelf
zijn testament ’aan kardinaal Gasparri te over
handigen.
n, winterteen*», 4
erooren, schraal-
oden, kloven, enz.
end snel met den
balsem
inldmldd.l.
Spit in den rng,
t, behoeven U niet
>em dadelijk dan
balsem
qtmiddeL
ij» per pot: ±20 gna
.601 100 r. f3.-.
«t onxe h»ndteeket>_
Rotterdam.
i naar New Tork, verf
tin. van Boulogne,
naar Amstevdg
«v van Antwerpen
vea Hamborg te B
de slapers zoo licht gewekt
slaan niet missen.”
„Kom, wij zullen eens naar haar kijken. Mijn
heer Heriot is niet mee teruggekomen. De pret
dikant heeft hem binnengenoodigd. Ik was daaf
een half uurtje gaan praten.”
„Het spijt mij, dat ik u moest laten roepen,
zei zij oprecht. „Ik weet, dat u niet veel vrij/
avonden heeft.”
„Nu, dat hindert niet. Ik «al waarschijnlijk
weer teruggaan,” antwoordde hij gemoedetyfa
terwijl hij haar op de «malle trap volgde.
Jeanie sliep in de voorkamer met de beid®
kinderen, terwijl Heriot achter sliep, waar tij»
slaap niet gestoord werd door de ontelbare ge
leiden van de straat.
De kleine, negenjarige Jongen was vast tal
slaap, in zijn bedje in den versten hoek, te» wijl
Margie, het vijfjarig vlasblond}*, «jrustlg*^
de in haar moeders groot bed. Haar wangesi
rood en gloeiend, haar oog» stonde»
groot en koortsachtig glinsterend, maar «ij was
niet te ziek om zich met een schreeuw van ver
rukking in de armen van den dokter te werpen,
Toen zij haar heeta, zachte wang tegen de *ih
ne drukte, vloog er een eigenaardig trekje p*a®
het gelaat harer moeder. Wat zou rij er nie<
voor over hebben, als zij Margie’s hoofd tod
tegen de borst van haar eigen vader had kunx
nen zien rusten? Zij herinnerde zich als een blib*
semstraal op dit oogenblik een week, die ri|
nooit vergeten heeft in de oude boerderij op d»
helling van den heuvel achter Glen Kinds»»
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt,
Franco per post per kwartaal ƒ8.15, met Zondagsblad 8.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA*
Mj onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zjjn dagelijks geopend van 9—6 uur.; Administratie TeL Int 8?;
Radactie TeL 50.
avondtoilet. Heriot’s oog zag een grooten dia-
- mant in het plastron van zijn overhemd schitte
ren.
Lóucheur ronduit een peniek-programma, maar
hoe men zich ook beijverde Clemenceau al
thans te doen afzien ven het op de been hou
den van een groot leger aan den Rijn, de po
gingen waren vruchteloos.
Deze onthullingen werpen een schril licht op
de Fransche politiek ten opzicht* van Du'tsch-
land, die werkt met overdreven intimidatiemid
delen, welke /an Duit’sche zijde de uitgave ver
gen van en dit is het fatale improduc
tieve bedragen, die in de honderden millioc-
nen loopen. Maar behalve dat Duitschhnd op
een geweldige wijze wordt belast, zoowel in
den vorm van schadeloosstelling, die het moet
betalen, als door het storten van enorme som
men voor het onderhoud der occupatietroepen,
heeft het voorts eveneens millioenen uit te ge
ven voor de betaling der contrölecommissies,
die moeten toezien op de uitvoering van Üe
veidragsbepalingen inzake leger, marine en
luchtvaart De onderhoudskosten zijn boven
dien nog zeer onlangs aanmerkelijk verhoogd,
terwijl deze verhoogingen terugwerkende kracht
hebben tot het tijdstip van ’t begin der nc’ivi-
tes* der bedoeld* commissies in Duitschland.
Bovendien komt hier nog bij, dat de interge-
allieerde Pijn-commissie op voor Duitschland
onaangename wijze zich bemoeit met het on
derwijs in 't bezette gebied en dat de aan
drang van Fransche zijde om de Duitsche „oor-
logsschuldigen" uitgaleverd te krijgen, met tel
kens meer klem plaats heeft, al wil men in
Engeland een Northcliffe-blad als de Times
maakt een uitzondering er niets van weten,
daar de Britsche bladen over het algemeen oor
delen, dat deze delicate aangelegenheid feite
lijk haar beslag had gekregen, omdat tegen de
vonnissen van Leipzig niet officieel was gepro
testeerd. En thans heeft ook weer Poincaré
te kennen gegeven, dat de bestraffing der oor
logsmisdadigers moet plaats hebben, zoodat op
nieuw vandaag of morgen deze pijnlijke affaire
door
DAVID LYALL.
Uit het Engelsch door
Mevr. J. P. WBSSBLINK-VAN ROSSUM.
S
hBfBRlluil.
idB. Rffiterdia.
100. 28* 20
De arbeid houdt drie slechte dingen van
»ns verwijderdVerveling, laster en honger.
diplomatieke methoden zijn noodig, maar 4|
moeten een ruim doel dienen en Poincaré is grew
voorstander van een ruim doel, wanneer hij b.Vfc
zegt dat de ongelukkige overeenkomst van Am
gora moet dienen tot uitgangspunt eener op*
bouwende vredespolitiek in het Nabije Oostear
DB DEUTSCHE WERKE.
Ber!ijn,2OJan. (W. B.) In een besprekin*
die op verzoek van den centralen bedrijfsraiM
der Deutsche Werke is gehouden, verklaarde dl
voorzitter van de intergeallieerde militaire oom
tidlecommissie, generaal Nollet, dat de corn*
missie op het oogenblik nog over verschillende
bizonderheden beraadslaagt en dat haar delink
tieve beslissing pas over ongeveer tien dage»
kan worden verwacht
Duitschland's binnen- en buitenlandsche
politiek.
B e r I ij n, 2 0 J a n. (W. B.) In een conferentie
die onder voorzitterschap van den rijkskanseli*
is begonnen en waaraan behalve de Duitsche mi*
nisters ook de leiders der regeeringen van dl
afzonderlijke Duitsche staten of hun vertegen»
woordlgers deelnamen, heeft Rathenau verslag
uitgebracht over de besprekingen te Londen
Parijs en Cannes. De aanwezigen gaven te ken
nen, dat zij ook in het vervolg het Rijk in alle
gevaren trouw wilden steunen. Nadat ook van
gedachten gewisseld was over de binnenlandse!»
politiek werd de bijeenkomst door ministe*
Bauer gesloten.
Een Duitsche leening in Nederland.
Berlijn, 20 Jan. (W. B.) Het inlichtingen»
bureau der stad Berlijn deelt meet Berlijn had
tijdens den oorlog voor den aankoop van konij*
nenvlcosch een leening van iets meer dan ecw
miliioen gulden in Nederland opgenomen; deM
leening dreigde tengevolge van den val va»
den markenkoers een drukkende last te worden.
Het is nu gelukt voor het grootste deel van dit
bedrag een leening op langen termijn op te ne*
men van een Nederlandsche hypotheekbank. De
leening loopt over veertig jaren. Het is te ho*
pen, dat in den loop van zoo langen tijd de
koes van de mark tegenover de buitenland*
sche betalingsmiddelen beter zal zijn dan than*
Het proces-von Schlieffen.
Görlitz, 20 Jan. (W. B.) In het proceg
tegen gravin von Schlieffen en haar medeplid*
tigen Is gravin von Schlieffen wegens aanstich*
ting tot moord veroordeeld tot 2 jaar gevange*
nisstraf en 2 jaar eerverlies. Haar zoon kreeg 1
jaar en 6 maanden gevangenisstraf. De koopman
Rösser uit Görlitz kreeg, wegens het gevolg ge
ven aan de aanstichting, 3 jaar gevangentastral
met 3 jaar eerverlies. De slotenmaker Hubert
Stenschke uit Berlijn kreeg om dezelfde reden
jaar en 3 maanden gevangenisstraf. De moord*
plannen waren gesmeed tegen graaf Wilhelm vow
Schlieffen, op den Schlieffenberg bij Güstrow ia
Mecklenburg.
GROOTE BRAND TB BERLIJN.
Berlijn, 20 Jan. (W. B.). Hedenvoormid
dag barstte, in de nabijheid van het Feltow-ka*
naai, in de chocoladefabriek van Sarotti (Tem
pelhof) een zware brand uit. De vlammen vorm*
den een geweldige vuurzee. Uit twintig slan
gen moest water worden gegeven. De brand»
weer van Tempelhof en de te hulp gesneld*
Berlijnsche brandweer slaagde er nog niet i»
De uren aan zijn beroep gewijd, werden hem
soms tot een afschuw door de klachten van zijn
vrouwelijke patiënten over haar echtgenooten
en hij had reeds lang ondervonden, dat uitge
sproken grieven eigenlijk niet bestonden terwij'
de onuitgesproken klachten het innerlijke wezen
ondermijnden.
Hij had opgemerkt, hoe langzamerhand de
hoop bij Jeanie Heriot verdween, omdat zij
machteloos was, dit te verhinderen. Want het is
duidelijk, dat wanneer een vrouw geen klacht in
een bepaalde richting uit, het zelfs niet eens
zaak is voor iemand, die met vriendelijk mede
gevoel jegens haar bezield is, een veronderstel-
DE CONFERENTIE TE GENUA.
Berlijn, 20 Jan. (W. B.) Naar het Bert
Tagebt verneemt, heeft de Duitsche regeering
in een brief aan den Italiaanschen gezant te
Berlijn medegedeeld, dat zij de uitnoodlging
om aan de conferentie te Genua deel te nemen,
aanvaardt. Tevens heeft de regeering te ken
nen gegeven, dat zij de namen van degenen, die
Duitschland op deze conferentie zullen verte?
genwoordigen, zoo spoedig mogelijk zal bekend
maken.
POINCARE'S REGEERINGSVERKLARING
Het oordeel van de Times.
Londen, 20 Jan. (N. T. A. Draadloos). De
Times wijdt een hoofdartikel aan Poincaré’s ver
klaring om haar aan een gedetailleerd onderzoek
te onderwerpen. Het blad zegt, dat de verklaring
van een breed standpunt bezien niet geheel be
vredigd is. Brittannië sympathiseert ten volle
met Frankrijk wat betreft den eisch, dat het alle
schadevergoeding zal krijgen, die men het ver
schuldigd is «n wij zijn volkomen bewust, aldus
het blad, van de slinksche politiek, waarmede
Duitschland aan zijn verplichtingen tracht te
ontkomen.
De Time* noemt het veelbeteekenend, dat
Poipcaré het Brrtsch-Fransche verdrag niet op
den voorgrond heeft gesteld. Klaarblijkelijk
maakt hij het niet tot een hoeksteen zijner inter
nationale politiek. Achteraf is dit echter een aan
gelegenheid, waarover de Franschen zelf moeten
beslissen. Het verdrag is hun aangeboden; wij
kunnen niet zeggen of het Fransche volk er de
voorkeur aan geeft in deze onrustige en gevaar
lijke wereld op den bodem van eng nationalisme
te staan, of dat het doordrongen begint te wor
den van de noodzakelijkheid eener breeder* as
sociatie van volken. In eenige artikelen der
Fransche pers uit den laatsten tijd zaoen wij
aanwijzingen van een ruimeren blik en wij zijn
teleurgesteld in Poincaré’s rede hierop geen toe
speling te vinden.
Voortgaande, zegt de Times, dat de toespe
ling op de Washingtonsche conferentie vluchtig
was en dat de beperkingen ten opzicht* der
conferentie te Genua, waarop hij aandrong, reeds
in de resolutie van Cannes zijn vervat. Leedwe
zen wordt geuit over het feit, dat Poincaré
Frankrijk veeleer met een muur van voorzorgs
maatregelen schijnt te omringen dan het op te
wekken om zich aan te sluiten bij zijn vrienden
in den strijd voor de beschaving, die ons allen
wacht. Het is thans geen tijd voor een klein
zielige politiek van lapwerk. Inperkingen en aar
zelingen.
In een andere passage zegt het blad: Bepaalde
Hij was een zeer innemende persoonlijkheid
optimistisch, gevoelig, oprecht en net. Hij was
*oor niemand een verschrikking. Zelfs de kwaad
doeners waren niet bevreesd voor zijn verwijten.
nenot had van vele kanten gehoord, dat de
pretfakant van St. Bede meer christelijk leefde
m zijn dagelijksch leven dan eenig ander ïnan
dat groot, stadsdeel. Hij gevoelde daarom
•erbied voor hem en hield inderdaad veel van
«em ofschoon Wj niet door rijn geestelijke oogen
De dokter, groot en mager en een bizonder
-g men5ch> met een scherp, vroolijk gericht
°°^n als van een student, leunde diep achter,
kl’. l’len' ood"' Moel- en Iti-erde
“«•rt-^eltik m«HJn bride noren en rijn hart.
•hchJrS I? Perao“l'fk onbekend,
"^«on hl; rich verbeeldde, dat hij diens gel
eens ontmoet
»*ben in een omnibus of ondergrondschen
“u""! d"City ‘numd,t
Msdta^riÏTtLtST*0 «*boa’«fe ïerialte, een
Inoch geacht en m keurig gekleed In
leerbarioht.
den morgen vanij
”22
Haparanda.
Vestmanoer. ^7
vond van 21 Janj
1. wind, zwaar bewolkt
geen neerslag, lichtj
ituur overdag om U
GOIDSCHE COURAKT.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behooranda tot dn bwwrjrtartng):
1—5 regels 1.30, elke regel meer 0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring:
15 regels 1.55, elke regel meer 0,30. Advertentiën in bet Zaterdagnummet M
bijslag op den prjjs. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prijs.
INGEZONDEN MEDEDEEUNGKN: 1—4 regels ƒ2.06, elke regel maar /OA®. Op
de voorpagina 50 hooger.
Gewone advertentlën en ingezonden mededeel in gen bjj contract tot zaer geredneaat*
den prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Ad verten tien kunnen worden ingezonden door tuiwchenkomrt van soiled* boekhan
delaren, Advertentiebureaux en onze Agenten en moeten daags vöór <te plaatsing
aan het Bureau zün ingekomen, teneinde van opname verzekerd ts «tja.
OVERZICHT.
Poincaré, de nieuwe Fransche premier, die
In de oogen der Duitschers een oorlogsstichter
te en als zoodanig zelfs nog onlangs is ge-
yualificeerd door Léon Blum in de Populaire,
dit tot de uitspraak komt, dat zeer gematigd
gesproken, het vaststaat, dat Poincaré moreel
mede verantwoordelijk is aan den oorlog, heeft
dan gisteren zijn zeer verbeide regeeringsver-
klaring afgelegd, die het karakter droeg, dat
men er van had kunnen verwachten. De korte
strekkking van zijn lange rede, waarin hij ge
legenheid vond er op te wijzen dat Duitschland
minder zwaar belast is dan Frankrijk, zijn be
lastingen niet regelmatig int, zich bezondigt
ean ongemotiveerde uitgaven en stelselmatig
een schijnbare ellende organiseert, was dezo
Het doel van Frankrijk is de tenuitvoerlegging
tan 't verdrag van Versailles. Uit hetgeen de
xieuwe premier blijkens ’t B.A.T. heeft ge
sproken, verdient wel de meeste aandacht d*
Colgende passage^
De regeering meent, dat het herstel der
verwoeste streken een eerste voorwaarde
is voor het algemeen economisch herstel.
Het vraagstuk der schadeloosstelling be-
heerscht alle andere kwesties en wanneer
Duitschland op dit kapitale punt niet aan
zijn verplichtingen voldoet, zullen wij, n»
advies v<m de commissie van herstel, óver
wegen, i*elke maatregelen moeten worden
genomen. De eerste daarvan zal stellig zijn
het nemen van dé waarborgen, die noodza-
kelijk zullen blijken, zooals een ernstig en
afdoend toezicht op het financieel beheer
van Duitschland, dus op de begrooting, de
uitgifte van bankpapier enden uitvoer.
Frankrijk moet evenwel ook de andere
bepalingen van het verdrag van Versail
les niet vergeten, zooals de ontwapening en
de bestraffing der oorlogsmisdadigers. Zoo
lang deze bepalingen niet zijn uitgevoerd,
zullen wij niet alleen het recht hebben ten
volle de waarborgen te handhaven, die al
genomen zijn en zoo noodig nog genomen
zullen worden, maar zullen wij ook ge
machtigd zijn te verklaren, dat de termijn,
binnen welke de linkeroever van den Rijn
ontruimd moet worden, nog niet is inge
gaan.
In dit brokstuk der rede is op de meest on-
vervalschte, Pransch-nationalistische wijze ver
tolkt, welke politiek de nieuwe premier in den
vervolge gedenkt te voeren Duitschland moet
vlotter betalen en wanneer het in gebreke blijft
zullen wij, Franschen, onze vuist la*en voelen
en onze soldaten desnoods tot in der eeuwig
heid in Duitschland op de been houden, met
andere woorden de bezetting bestendigen, een
bezetting, waardoor hoe kan het anders
de haat der Duitschers jegens de Franschen
gaat invreten. Ook Engeland wenscht im gros
ten und ganzen de uitvoering van 't verdrag
van Versailles, maar en dit is 't groote ver-
te, „niet geloof ik, sedert dien avond in Janua-
ri, toen gij mijn staf van kleine iongens in Al-
cock Mews hebt toegesproken. Zij hebben het
nooit vergeten. U moet ze nog een een avond
schenken, als ge er een kunt missen.”
„Vonden ze het aardig? Ik ben heelemaal ver
geten, wat ik dien avond verteld heb. Ja, ik zou
liever later eens komen. Op het oogenblik val
len mijn oogen bijna toe. Journalistiek wordt hoe
langer hoe meer een zware taak, dominee. Som
tijds walg ik erven.”
„Kom, kom, ge hebt frissche geestkracht noo
dig. Misschien kunnen wij u hier wat geven.
Mijn neef, Geoffrey Ferrars is binnen. Ik zou wel
willen, dat u eens met hem sprak. Hij heeft hier
drie jaar bij mij gewoond, maar dat was voor ik
het genoegen had, u te kennen.”
„Ik wil hem gaarne spreken,” zeide Heriot hat-
telijk, en nu traden zij de groote kale kamer bin
nen, die op geen overvloedige pracht kon bo
gen en meer de verblijfplaats van den studee-
rende en den werker was, dan van den sybariet,
wat zooveef vrijgezellen toch worden.
Onderwijl spoedde de andere man, de genees
heer, zich naar het huis, waar zijn hulp noodig
was. Het moet hier gezegd worden, dat hoewel
Ferguson Heriot wel mocht als kennis, er toch
karaktertrekken van hem waren en dingen in
zijn persoon, die de dokter sterk afkeurde.
Hij kwam nu al zes jaar in zijn huisgezin en
had de gelegenheid gehad, die elke dokter ge
woonlijk heeft, om een juiste gevolgtrekking te
maken.
Hij bewonderde en eerbiedigde Jeanie Heriot
om jvist die hoedanigheden, die haar echtgenoot
hinderden. H(j kwam in dagelijksche aanraking
met vrouwen, die den moed verloren hadden,
maar had nog nooit een van het type van me
vrouw Heriot ontmoet. Het was haar zwijgzaam
heid, die bij waardeerde; hij was haar er on
recht dankbaar voor.
'oen de jongen kwam, vroeg Heriot, of hij dr.
Ferguson kon spreken. Binnen een minuut ver
scheen deze.
„O, ben jij het, Heriot? Er scheelt thuis toch
niets, naar ik hoop?” en zijn gelaat nam de uit
drukking aan, die verraadde, hoeveel hij voor
zijn beroep voelde en dat hij het nooit te druk
had, om daaraan al zijn aandacht te wijden.
„O, het is niet erg," antwoordde Heriot. „Een
van de kleinen is wat koortsig. Het is Marrie.
U weet, hoe haar moeder is. U zult wel weten,
geloof ik, of het noodig is, dat u dit gezelschap
verlaat: maar ik moest hierheen gaan terwille
van den lieyen vrede.”
„Ik zal nu met je meegaan. Mevrouw Heriot
valt iemand niet lastig met noodeloozen angst,”
antwoordde Ferguson en toen kwam de predi
kant. vroolijk glimlachend naar buiten.
„Wilt u niet binenkomen, Mr. Heriot? Wij
waren midden in een druk gesprek. U wilt toch
niet zeggen, dat ge slechts gekomen zijt, om
Ferguson weg te halen?"
„De zal niet lang wegblijven," haastte de dok
ter zich, te zeggen.
„Ga naar binen, Heriot: ik zal van je huis wel
in twintig minuten terug zijn."
Heriot scheen een oogenblik besluiteloos. Het
werk en geen vaderlijke angst wachtte hem
maar de warm verlichte kamer, het vooruitzicht
van een prettig gesprek trokken hem onweer
staanbaar aan.
Ferguson trok zijn lichte overjas aan, zette
zijn pet op, knikte vroolijk en stapte weg in den
avond met een opgewekten, grooten pos, die
toonde, dat zijn hart bij zijn werk was.
„Wij hebben elkaar geruimen tijd niet ont
moet, Heriot,” zeide de predikant vroolijk, toen
de nieuw aangekomene over dan dremoel stap-
schil— volgens een milder methode. Ook En
geland wenscht ten behoeve van Frankrijk vei
ligheid en vergoeding, maar Frankrijk, al zegt
Poincaré, dat zijn land geen gehoor geeft aan
gevoelens van wraakzucht en haat, noch door
egoïstische beweegredenen zich laat leiden,
wenscht behalve de begrijpelijke -veiligheid en
vergoeding Duitschland’s knechtschap en per
manente, zoowel politieke als economische,
onderwerping. De verschillen tusschen Lloyd
George en Poincaré zijn vrijwel dezegene ziet
internationaal de zaken, deze beperkt-nationalis-
tisch de Fransche premier schakelt metterdaad
Duitschland als lid van 't economisch wereld-
geheel uit, de Britsche eerste minister wenscht
tot zekere mate Duitschland er boven op te
laten komen, opdat Europa in economisch op
zicht weer een gezond samensfel van handel
drijvende staten wordt, waar Engeland slechts
baat bij kan vinden, terwijl volgens de meest
ver vooruitblikkende Engelsche politici Frank
rijk pas weer kan rekenen op een vlot afdra
gen der door Duitsclttand te kwijten bedragen,
wanneer Duitschland een land wo’-dt, in staat
te werken en te presteeren. Het ligt dan ook
voor de hand, dat, daar Engeland geneigd is tot
een meer vrijzinnige exegese, Frankrijk daaren
tegen even hardnekkig vasthoudt aan een dog
matische vertolking van den te Versailles ge
schreven Bijbel, die vredesverdrag heet, te re
kenen valt op een eindelooze rij van Britsch-
Fransche controversennaar het zich thans
laat aanzien zal Poincaré probeeren het Clemen-
cistisch standpunt in»te nemen, waaromtrent
men nu iets nader kan worden ingelicht, nu de
Corriere delle. Sera begonnen is met de publi
catie van de bizonderheden uit de onthullingen
van ex-president Wilson over 't ontstaan van 't
vejdrag van Versailles. Aan-den raad van vier
zouden dan drie elkander onderling aanvullen
de plannen zijn voorgelegdeen van militairen
aard van Pöch, een, dat een diplomatiek ka
rakter droeg, van Boiuyenl* *n een ernnamkrh
plan van Lóucheur en Kloft. Foch verlangde
de Rijnlinie als een „voor den democrstischen
Volkenbond noodzakelijke gemeenschappelijke
veiligheidsbarriëre” en stelde voor deze linie
met een groot staand internationaal leger te
bewapenen. Bourgeois deed aan de hand een
militairen Volkenbond in 't leven te roepen, aan
't hoofd waarvan een generale staf zou staan,
omdat de liga een werktuig moest worden om
Duitschland in bedwang te houden.
Lóucheur kwam voor-den dag met een plan
om niet alleen de Duitsche ontwapening te con-
troleeren, maar ook de Duitsche productie en
me» name de ontwikkeling van een Duitsche
bewapeningsindustrie te voorkomen. Hij drong
daarom aan op de voortdurende bezetting van
Essen, een groot deel van Westfalen en het
Saargebied met de toewijzing van Opper-Sile-
zië aan Polen om het industriëele verval van
Duitschland definitief volledig te maken. Ter
wijl Wilson maandenlang afwezig was, stelde
Clemenceau wanhopige pogingen in *t werk om
de intergeallieerde contröle over enkele der
voompamste Duitsche takken van nijverheid,
vooral de chemische, door te zetten. Maar door
dien Lloyd George en nadien Wilson met hand
en tand zich hiertegen verzetten, werd de ver
werkelijking van deze plannen, die zou zijn
uitgeloopen op een eeuwige economische onder
drukking van Duitschland, verhinderd. In de
geheime zitting van den raad van vier van 7
Febr. 1919 noemde Wilson het programma van
ling dienaangaande te uiten.
Nog minder kon hij iets zeggen tegen Heriot
ofschoon hij somtijds wel de verleiding daartoe
voelde. De verbazende blindheid en eigenzinnig
heid van den man brachten hem tot wanhoop
en hij vroeg zich dikwijls verwonderd af hoe
het eindelijk zou aflpopen tusschen dat paar,
hetwelk ©ogenschijnlijk zoo slecht bij elkander
paste. Dat het tragisch zou zijn, daaraan twij
felde hij geen oogenblik.
Jeanie haf haar boezelaar niet afgèdaan, toen
zij antwoordde op het bekende, herhaalde klop
pen van den dokterden dat bewees, dat zij voor
goed van alle vrouwelijke ijdelheid afstand ge
daan had. Ferguson was dikwijls bedroefd ge
weest, die veronachtzaming van haar persoon
op te merken, ofschoon hij er minder boos om
was, dan om het wachten, dat hij dikwijls moest
doen, omdat sommige vrouwen nog haastig toi
let wilden maken, eer zij hem bij haar toelieten.
Zij glimlachte liefelijk, bij den aanblik van
zijn vriendelijk scherpzinnig gelaat.
„Ik ben zoo blij, «lat u gekomen is, dokterl
Margie is bijna den geheelen dag koortsig ge
weest en zij heeft gisteren een slechten nacht
gehad; ik wilde niet gaarne zoo een tweeden
ingaan. Ia een klein huis, «ooals dit worden
