ken
HODFD
iop.
zijn
s
Het Verloren Tehuis.
ida
KÏÊUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
bergambacht, berkenwoude, bodegraven, boskoop, gouderak. haastrecht, moordrecht, moercapelle, nieuwer.
KERK a. d. D- OUDERKERK a. d. U„ OUDEWATER, REEUWUK, SCHOONHOVEN. STOLWUK, WADDINXVEEN. ZEVENHUIZEN. en&
--- -J - -m-TT-l -T. -w.r- u-njT nw.m.T..
Zaterdag 11 Maart 1922.
60* Jaargang
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon-en Feestdagen
>rieken
Ut luminnr hu’ ad i»;
EERSTE BLAD.
FEUILLETON.
rde zakken
kleed.n.
18 oen*. Ag
erwinnlni
tknoopiif
iprulming 11
i die gaan trou-
zame koopjes in
ipiegels, Tafels,
>n, Clubfau-
omplete Huis-
Salonmeuble-
Grooto partij
>s, Wollen
erstoelen Maqu-
enk. alles voor
arde.
handeling vu
rculose.
men coMPtn I
gracht 52, I
terdam.
BUITENLAND.
0.14877
>22 72
dent heeft den minister voor de volksvoeding
(Wordt
ver.
i Medailles.
873. 51
„Het is wel een ironie der dingen, dat ik, die
mijn eigen zaken zoo hopeloos verknoeid heb,
als raadgever optreed voor een ander! Ik heb
u eenigen tijd niet bezocht, dominee, en de ge
beurtenissen hebben zich sedert, onmeedoogend
door
DAVID LYALL.
zWt het Engelsch door
Mevr. J. P. WESSELINK-VAN ROSSUM.
46
inde dage*
ian
CO 91»
er raadsele*
hem de dia*
la Marekkd
ir gehypnoltf
en loigebrek
I !iwU*
ml a kslpe^
TEIEfiRAMMEB.
Dr. Hermes tot minister van financiën
benoemd.
B e rij n, 10 Maart (W. B.) De rijkspresi-
ABONNEMENTSPRLISi per kwartaal ƒ5125, per week 17 cent, met Zondagsblad
»r kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt*
Franco per post per kwartaal ƒ8.15, met Zondagsblad 3.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT >1, GOUDA*
kb om* agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux rijn dagelijks geopend van 9—5 uur-j Administratie Tel. Int 82;
Bedactie TeL 54*.
„Gelooft ge dat in Ferguson’s geval ook Ik
verbeeldde mij, dat hij nu een ankerplaats had
„Ik veronderstel, dat u weet, waarheen zij ge
gaan is?"
„Dat weet ik niet, en dan, zoover ik kan na
gaan, heeft zij geen geld.”
„Naar alle waarschijnlijkheid is zij misschien
naar haar eigen familie gegaan.”
Hij schudde zijn hoofd. „Wat dat betreft, ik
ben zeker, dat Schotland de laatste weg te,
waarheen haar voeten haar dragen zullen. Gij
---kent den trots van het Noorden niet, dominee
kunnen je niet dankbaar genoeg zijn, ate Die erkent nooit, dat hij verslagen is en zal nog
- L-4 een vroolijk gericht zetten, ah het knetteren
je oprecht der verdoemenis weerklinkt."
1 Hunt streek zich met de vingers door zijn
grjjze^haM^, met drooraedg glimlachte op
Uit obs Pariimaat.
EERSTE KAMER.
Het politiek debat.
Ben latertje dit jaar met de begroeting» we
gullen al een flink eind in het tweede kwar
taal zijn als het laatste hoofdstuk er van on-
Uer den hamer van generaal Van. Voorst door
gaat En dan komt de Grondwetsherziening aan
0e beurt, om gevolgd te worden door de alge-
■neene verkiezingen I Dat wordt dus jachten en
kortheid is dringend noodig. Maar om nu des
wege maar af te zien van algemeene beschou-
pringen, gelijk de heer De Vos van Steenwijk
hanbeval, dat was de Kamer toch te kras. De
beer Vliegen heeft hem dan ook zeer duidelijk
gezegd, dat als er ooit reden was voor algemee-
le beschouwingen, dit nu, met de verkiezingen
te het vooruitzicht, het geval was.
Is er ooit geschikter oogenblik te bedenken
ten zijn hart uit te spreken over de politiek
fran een Kabinet dan aan den vooravond van
verkiezingen? Zeker, zéker, zei de heer Van
Hierop, vooral wanneer men dan te doen heeft
faet een nieuwen minister van financiën. Maar
Mis we dan eens algemeene beschouwingen hiel
en zonder de vraagstukken van politiek aanl
I* voeren? opperde de heer Vah Wasse
tter. x
Op die naieveteit is men maar niet ingegaan
te de heer De Vos van Steenwijk heeft zich ge
wonnen gegeven tegenover de zeer juiste op
merking van zijn tegenstander Vliegen. Dus
0jn er algemeene beschouwingen te verwach
ten.
de wijze, zooals u die aangegeven hebt, te mis
lukt."
„Maar slechts tijdelijk. Er kan geen algeheele
mislukking zijn, als de beweegredenen, die ons
tot handelen aanzetten, goed zijn,” zeide de pre*
dikant snel.
„Dat kan zijn, eigenlijk twijfel ik daaraan
nieten daaraan schrijf ik ook mijn gemoeds
rust toe in dezeh chaos van mijn leven. Mijn
vrouw te weggegaan, heeft mij verlaten, de kin-
deren meegenomen en mij verzocht haar met
rust te laten."
„Zij zal terugkomen, vriend. Het is slechts een
kwestie van tijd.”
„Dat veronderstel ik, en terwijl de tijd voor
bijgaat, hoop ik, dat mijn hart gereinigd zal
worden," antwoordde hij met een licht weemoe-
t zien, Koopt.
I Ui, bitiihnii.
iliiilt, tiMr
2800. 880 20
lang geleden een voorbijgegaan. Die is voor
zou ik
„Zij moet toch vrienden hebben, want zij han
delt niet onbesuisd, terwille van de kinderen.”
„Zij zeide, dat zij vrienden gevonden heeft. Ik gevonden."
moet het daarbij laten, tot wij weer iets verder
zijn," zeide Heriot en ging de oude gravures be-
haastig opgevolgd in mijn leven. Mijn poging op kijken in de ebbenhouten lijsten, die de eenvou-
J---v -dige, kale kamer een deftig aanzien verleenden.
„Ge zult toch wel den Zondag over hier blij
ven, niet Ik mag wel uit mijn zusters naam
over de gastvrijheid der Pastorie beschikken."
„Neen, dank u. Er is geen vreemd volk in een
huis noodig, als er ziekte is. Ik kan wel een ka
mer vinden in de dorpsherberg. Wij zijn er niet
zoo lang geieden een voorbijgegaan. Die
mij voldoende. Als u hierin toestemt,
gaarne den Zondag overblijven. Blijft u hier
ook?”
„Jaik heb voor een plaatsvervangend pre
dikant gezorgd voor ik Londen verlaten heb,
want de boodschap, die mij hierheen riep, was
dringend en zij vreesden het ergste. Zij was ook
erg ver heen, toen ik hier kwam. Haar hart te
erg zwak en de schok was groot Ziet ge, de
jongen heeft haar nooit teleurgesteld en haar
nooit angst veroorzaakt. De slag kwam van een
geheel onverwachte zijde en deed zonder de
minste waarschuwing zijn werk."
„Hij zal die teleurstelling nog wel weer goed
maken, dominee. Hij zal na deze gebeurtenis
sterker zijn en meer op zijn hoede. En zijn hart
te nu week, zooals het hart van den man, die
gered is uit een gapenden afgrond."
„Hebt ge Ferguson onlangs gezien V vroeg de
dominee. JHij schijnt het nu drukker dan ge
woonlijk hebbenhij heeft niét eens den tijd
gehad, mij te bezoeken.^ Natuurlijk heeft Bays
water de eerste rechten".
„Herinnert ge u dien avond, dat we allen bij
u thuis waren, dominee? Zonderling niet? Dat
toen onre levens fatet in den sraeltpot weren.”
ingil, ntiligii u
mul bilkin.
m geneesmiddel
ar voor iedereen*
Is arm, en waaf
moge bevinden.
jer vlug en me®
de gevaarlijke
de oorzaak der
'orden gedood ert
krijgt nieuwe)
weerstand. Vult
coupon in ert
r nog heden. Eert
en volledige in-
vorden U om»
mden.
let dat uitstel
I kan zijnl!
en nog heden
tanden! t
I COUPON I
Aan de I
1. 364.
dj s.v.p. om- I
tis inlichtin- I
rit de nieuwe I
e van TU- I
SE alsmede I
n het boekje I
ng van To* I
OVERZICHT
De Entende heeft de Centrale Rijken, die als
overwonnene^ uit den oorlog te voorschijn zijn
gekomen, met haar commissies overstroomd. De
Entente acht deze commissies noodig voor een
punctueele uitvoering van de vredesverdragen;
het spreekt dan ook vanzelf, dat zij er over 't
algemeen niet aan denkt de onderhoudskosten
dezer commissies zelf te betalen; de kosten ko
men den overwonnenen volkomeifHen laste, de
zelfde overwonnennen, die gebukt gaan onder
de in de mill’oenen loopende schadeloosstel-
lingsbedragen. Er gaat nagenoeg geen enkele
dag voorbij, dat niet van vooral Duitsche
zijde een inkrimping wordfi»epleit van die ein-
delooze reeks uiterst-dur^. commissies. Maar
ook in de Ententelanden Zelf verneemt men nu
en dan stemmen, die op het ongewenschte wij
zen van dien commissies-pvorvloed. Zoo ves
tigde nog eergisteren in het Engelsche Hooger-
huis lord Newton de aandacht op de uitermate
hooge uitgave in verband met de talrijke inter-
geallieerde commissies in Midden-Europa en de
invloed daarvan op het economisch herstel der
vroegere vijandelijke staten alsmede op hun
vermogen om de schadeloosstellingsbedragen te
betalen. Hij merkte op, dat na het eindigen der
vijandelijkheden een groot aantal commissies
door de Entente naar alle deelen van Europa
was gezonden: militaire-, marine-, luchtvaart-,
flnancieele, levensmiddelen-, spoorwegcommis-
sies, enz. Een reusachtig aantal ambtenaren,
mannelijke en vrouwelijké, hadden zich in het
voorjaar van 1920 naar Weenen begeven om
te onderzoeken, welke schadeloosstelling kon
worden betaald. Een Jaar'lang zijn zij in Wee
nen gebleven en de kosten hadden 7% millioen
kronen bedragen. Van deze som werd door de
Oostenrijksche regeering millioen kronen be
taald; de overige 5 milliden kronen hadden de
geallieerden uit eigen «rij moeten betalen. In
Duitschlhnd bestonden k>pf**t oogenblik tal van
commissies. De commissie van herstel, die uit
171 personen bestaat, kost elke maand 32 mil
lioen mark en de contróle-commissie, die in
verband met de ontwapening in Duitschland
aanwezig is, bestaat uit 1569 personen en kost
niet minder dan 23% millioen mark per nfifand.
Er bleef naar lord Newton opmerkte nau
welijks nog iets voor de controlecommissie te
doen over, maar desniettemin was men in geen
enkel opzicht tot personeelsvermindering over
gegaan. Het personeel bleef volkomen gehand
haafd, omdat van tijd tot tijd in Duitschland
verborgens wapens ontdekt werden. Newton
verklaarde, dat volgens zijn inlichtingen de
periodiek opduikende verhaaltjes werden opge
blazen en de mededeelingen omtrent medeplich
tigheid der Duitsche regeering dikwijls ongemoti
veerd waren. De berichten waren veelal terug te
brengen tot de activiteit van d^ Engelsche en
Fransche sensatiepers. Zoolang deze bleef agee-
ren bestond er geen kans, dat de commissies
van dezen aard verminderd werden. Het perso
neel van deze commissies leefde, in vergelijkir
met de gewone bevolking, in luxe. De totale
kosten dezer commissies in Duitschland, met in
begrip van de kosten der troepen in Silezië,
bedroegen niet minder dan 1800 2000 mil
lioen mark per jaar. Telde men hierbij nog het
bedrag der uitgaven voor het bezettingsleger
op, dan was het heel makkelijk in te zien, dat
de taak om Duitschland te laten betalen moei-
TWEEDE KAMER.
Zomertijd. Begrooting van
Onderwijs.
Twee voorstellen vap wet waren bij de Ka-
teer ingediend tot afschaffing van den zomertijd,
juister gezegd tot intrekking van de wet van
93 Maart 1918, waarbij „tijdelijk" afgeweken
perd van de wet van 23 Juli 1908 tot invoering
Man een wettelijken tijd. Het eene was van de
teeeren Deckers, Bakker, Colijn, Van Rappard,
Schaper en Teenstra, vertegenwoordigers van
•11e groepen in de Tweede Kamer, het andere
e- twee dagen later ingezonden I van den
plattelander Braat.
Tot een beslissing in dit veelbesproken vraag-
•tuk te het niet gekomen. De meerderheid der
Kamer, 43 stemmen tegen 33 een meerder
heid die alle partijen doórkruiste heeft een
teotie van de Commissie van Rapporteurs aan
genomen, waarbij de Kamer, van oordeel, dat
pet het oog op het internationaal spoorwegver
keer een nadere regeling betreffende den wet-
jriljken tijd noodzakelijk is te achten, de regee-
ifing uitnoodigt een desbetreffend wetsontwerp
M> te dienen en de behandeling der voorstel-
fen-Braat en Deckers schorst
Aan deze beslissing is een vrij vinnige dtecus-
0e voorafgegaan tusschen den voorzitter der
Coipmissie, den heer Beumer, en den‘ gewezen
teijxinnig-democraat Teenstra. Bezagen de meer
•grarteche elementen de zaak in het bizonder
Hn het standpunt der landbouwende bevolking,
Be Commissie van Rapporteurs was, mede door
bet adres van het Centraal Industrieel Verbond
(waarin dit op spoedige aansluiting van ons land
bij de door België, Engeland en Frankrijk ge
troffen uniforme regeling aandringt) tot de over
tuiging gekomen, dat het vraagstuk niet zui
ver gesteld is door zich te bepalen tot de vraag:
handhaving of afschaffing van den zomertijd.
In hoever de genomen beslissing een votum
vóór den zomertijd beteekent, is niet met ze-
kerheid te zeggen. Is de motie bedoeld als een
uitnoodiging aan de regeering om rekening te
houden met den zomertijd en dien schijn had
het wel, al stelde de verdediger der motie deze
als een zuivere theoretische voor dan is he'
gevallen votum als een veroordeeling van de
voorstellen Braat en Deckers aan te merken. Mi
nister Ruys de Beerenbrouck, hoewel daartoe
door den Voorzitter in de gelegenheid gesteld,
hield zich wijselijk buiten het debat.
De algemeene beschouwingen bij Onderwijs
hebben zich goeddeels om het bezuinigings-
vraagstuk bewogen. En geen wonder. De kosten
van ons onderwijs zijn de laatste jaren zeer snel
gestegenin 1910 nog slechts 29 millioen, be
liep het onderwijsbudget in 1917 41 millioen
en nu, vijf jaar later, beloopt de raming mei
minder dan 148 millioen. Zelfs indien men reke
ning houdt met hel feit, dat ons land vroeger
te weinig voor het volksonderwijs uitgaf, mag
men vragen, of zulke bedragen mogelijk zul
len blijven. De communist Van Ravesteyn moge
het onderwijs-budget te laag noemen, als revo
lutionair kan het Kern slechts aangenaam zijn,
indfen de staatsfinanciën hopeloos in het hon
derd loopen. De heer Otto, die op de noodza-
kelijkheid van bezuiniging wees, liet niet na te
herinneren, dat de Minister bij de behandeling
der Lager Onderwijswet zich door een deel der
Rechterzijde te veel had laten stuwen en daar
door te weinig op de financieel» gevolgen had
lacht gegeven.
Blijkens ’s Minister» wetje tegen onnoodigen
schoolbouw te Z. Exc. reeds op dit belangrijke
punt tot het inzicht gekomen, dat de wet te
weinig rammen bevat en bij de aangekondigde
herziening der L. Ö.-wet, die nog vóór Paschen
zal inkomen, zal er verder het mes worden in-
gezet
Met tirades, dat er op het volkskind niet be
zuinigd mag worden (gelijk de heer Ossendorp
ten beste gaf) komt men er niet. En evenmin
zal men iets ten goede bereiken, door gelijk de
communistische redenaar deed, de pacificatie te
willen aanranden en door strijd te prediken,
waar na moeizamen arbeid bevrediging verkre
gen te.
Baron van Wijnbergen, die niet meer en niet
minder vroeg dan niet-invoering van het ze-
vende leerjaar, kreeg van den Minister het po
sitieve antwoord, dat deze daartoe in geen ge
val bereid was.
De heer Otto heeft bij art 30 voorgesteld
dezen post met 2000 te verminderen, ten ein
de den lector in de psychologie dr. Roels niet
tot hoogleeraar te benoemen, een voorstel, uit
sluitend door zuinigheidsmotieven ingegeven.
Het amendement heeft slechts de stemmen van
alle Vrijheidsbcnders en van de meeste anti
revolutionairen mogen verwerven.
De verdere behandeling van deze begrooting
was niet bijzonder gewichtig.
lijker en ingewikkelder te dan de mcnachen in
Engeland wel dachten.
De financieel» toestand van Hongarije wa»
ten eenen male wanhopig. Maar naar dit land
waren in precies denzelfden omvang commissies
gezonden. De maritieme sterkte van Hongarije
bestond uit vier meer of minder verouderde
patrouillevaartuigen op de Donau; desniette
genstaande was het voornemen opgevat een
marinecommissie naar Hongarije te zenden, dte
uit vier .admiraals bestond, om Hongarije te
ontwapenen. Het militaire gedeelte der commis
sie bestaat uit 250—300 personen en kost meer
dan het geheele Hongaarsche leger van 35.000
man. Gedurende de eerste zes maanden heeft
deze militaire contrölecommtesie 250 millioen
kronen gekost en de maandelijksche kosten van
deze commissie worden thana op circa 30 mil
lioen kronen geschat. Een Britsch gemeen sol
daat, die tot deze commissie behoort, ontvangt
in een maand aan salaris en toelagen evenveel
als de Hongaarsche eerste minister in een jaar.
De geheele commissie kost 10 millioen kronen.
De commissie van herstel met een secretaris en
twee of drie bedienden heeft in den loop van
een maand in Hongarije voor bureau- en meu-
bileerings-doeleinden vele millioenen uitgege
ven; haar uitgaven op ’t oogenblik worden op
niet minder dan 100 millioen kronen pek maand
geschat.
Bulgarije, dat evenals Hongarije met een
enorm deficit heeft te worstelen, heeft ook zijn
deel der commissies gekregen. De militaire
commissie bestaat uit een vertegenwoordiger
van alle groote mogendheden en er te heele-
maal niets te doen. Zij leefden op de duurste
wijze. Een typewriter, die tot deze commissie
behoort, ontvangt maal zooveel «te een
Bulgaarsch minister. De commissie van herstel,
die in Maart 1921 in Bulgarije fa aangekomen
en uit ongeveer 40 personen bestaat, behalve
de Bulgaarsch» geëmployeerden, maakt voor
rich aanspraak op de beste woningen. Voor
meubileeringsdoeleinden werd een groot bedrag
besteed. Een der delegaties in Bulgarije ge
lukkig niet de Engelsche, merkt lord Newton
op heeft op kosten der Bulgaarsche regee
ring een groote piano uit Weenen laten komen
en in een hotel te Sofia een plaats gegeven.
Het hoofd der delegatie heeft aan de Bulgaar
sche regeering zelfs n rekening voor’t stemmen
van de piano gezonden. Bulgarije heeft voor
deze commissies met de kosten voor de En
tentetroepen niet minder dan 721 mil Hoen fran
ken uitgegeven. De aanblik dezer commissies,
wien het naar den vleeze gaat, terwijl het volk
bankroet wordt, noemt lord Newton een der
weerzinwekkendste tooneelen, die men zich kan
voorstellen. Er werd gezegd, dat Engeland mee
moest doen, omdat de andere geallieerden het
ook deden. In deze bizondere gevallen zou New
ton er zich over verheugen, wanneer Engeland
er niet aan meedeed. Lord Phillimore heeft dan
ook in ’t Hooqerhuls de hoop uitgesproken, dat
de rede van lord Newton de regeering er toe
zou brengen dit .vraagstuk in overweging te ne
men: het zou den vrede der wereld zeer ten
king go«d® komen, wnnneer de zaken dezer commis-
jtale sies werden geliquideerd en wanneer zij zoo
spoedig moge! ijk teruggetrokken werden.
dr. Hermes benoemd tot iqksmwfater van
dito, hem tevens ontslaande van rijn functie afal
minister voor de volksvoeding.
D» wet op de kapitaalexodus uit Duitechlan^i
Berlijn, 10 Maart (W. B.) D» rijksdag
heeft heden In tweede en derde lezing het wette
ontwerp over de verlengde toepassing van d<
wet op de kapitaalrhicht aangenomen. De tere
mijn ven verlenging loopt tot 31 Dec. 1922*
In de toekomst zal een bedrag vnn 90.0001
mark naar het buitenland mogen woirien medte
genomen, in plaats van 3000 mark, als tot nog|
toe was toegestaan.
Voort» werden de besprekingen over het wette
ontwerp betreffende het brandewljn-monopoBrt
geopend. Tot tweemaal toe moest de sitting
worden afgebroken, omdat bet voor de sten»»
mlng verelsrfcte annta! leden niet aanwezig wal*
Afschaffing der Duitsche monarchistisch» wteu**
digheidstitelw.
Berlijn, 10 Maart. (W. B.). Het rijkska»
binet heeft de dienstorder .goedgekeut d oitt
voortann in dienststukken geen monarchistisch*
waardighefdstitels meer te vermelden. Ook
wordt het voorstijl In overweging genomen alle
schilderijen uit den tijd van bet oude regime en
daarop betrekking hébbend rit de regeerings-
localiteiten te verwijderen.
Het Duitsche consulaat-gcner»»! te Antwerpen*
Berlijn, 10 Maart. (W. B.). De hoofd*
commissie uit den rijksdag heeft een voorstel
van het ministerie van buitenlandsche zaken
tot spoed-aankoop van een terrein voor het
consulaat-generaal te Antwerpen aangenomer-
De koopsom zal 650.000 franc* bedragen.
OPPER-SILFZIE.
Parijs, 10 Maart (B. T. A.) D» Lfcertl
meldt, dat de minister van oorlog heeft besloten,
dat de bezettingstroepan uit Opper-Silerië spote
dig zullen worden teruggeroepen.
Het Belgisch vorstenpaar naar Itulië.
Brussel, 10 Maart. (B. T. A.). D» 26st*
Maart is vastgesteld als de dag, waarop d»
koning en de koningin van België een b»zoek
zullen brengen arm het ItaHaansche vorstelijk*
paar.
De Itaüaansche gezant te Parijs.
Parijs, 10 Maart (B. T. A.) De mlnteten-
president heeft heden den nieuwen Itidiannschew
gezant Sforza ontvangen, die hem een afschrift
van zijn geloofsbrieven ter hand stelde, die Wf
dezer dagen ann Mlllerand zat overhandigen.
Grannatontploffing.
Boulogneaan Ze», 10 Maart. (B. T.
A.). Tijdens het demonteeren van een granaat
in het Engelsche kamp te Dunnes ontplofte de
ze, waardoor brand in de gebouwen ontstond»
Twee personen kwamen bij de ontploffing om
het leven, terwijl men vreest, dat nog meer
slachtoffers vallen te betreuren.
LI.OTD GEORGE.
Londen, 10 Maart. (N. T. A. Draarb
loos). Lloyd George heeft hedenochtend Londe*
verlaten om zijn vaoantie in Noord-Wales te**»
men.
DE UITSLUITING IN ENGELAND.
Londen, 10 Maart (R.) De onderhand»*
lingen tusschen patroons en arbeiders fa het
madune-bedrijf zijn mislukt Do uitsiuitfaft
„Gelooft u, dat ik ze bij elkaar kan laten,
zoolang zij willen Misschien denkt Geoffrey er
niet aan of misschien weet hij niet, hoe zwak
zij is."
„Hij heeft goed nieuws,” bracht Heriot veel-
beteekenend in het midden. „En dat te de wij*
des levens."
Op dat oogenblik boorden rij een haastigen
stap op de trap en Joy rende vol vrees do
gang in.
'„te Heriot daar?” vroeg Geoffrey’s gretig*
stem. „Viaag hem of hij komt. Moeder wil her*
spreken, Joy.”
Heriot ging naar buiten en «ij aan zij met
Geoffrey klommen zij de trappen op gingen d*
bovenkamer binnen en de deur werd dichtgen
trokken.
Joy keerde rich met oogen vol verbazing naag
haar oom.
„Er schijnen hier zulke vreemde dingen to ge*
beuren, oom Henry! Waarom is dat alles tochï
En wat heeft groote, vrtynnde, vriéndelijk*
man mqfc. Geoffrey uit te staan of met mote
der
„Hij heeft Geoffrey uit moeilijkheden an angs»
geholpen, lieve, en hij wil Je moeders hart gte
ruststellen. Ik geloot niet, dat wij bezorgd bes
hoeven te zijn."
„Dt zal trachten het niet te zijn. En moeder fa
zeker veel beter I Zij zegt, dat rij rich beslint etif
uur weer wat sterker voelt worden.”
Je bent een heerlijk verplaegxtertja, kfafatH*!
Joy schudde haar hoofd.
wFerrars heeft dat ook gedacht, maar een
■dein onderzoek van mijn kant heeft de zaak
fa orde gebracht”
«Mijn zuster te niet fa staat geweest, het mij
te zeggen. Geoffrey’s zuster weet natuurlijk
Mets. Ik veronderstel, dat gij de eenige persoon
tejt, die de geheele geschiedenis kent
«Dat geloof ik wel. De jongen wil niet in uw
Itehting dalen, Mr. Hunt, en als ge het niet kwa- digen glimlach.
Rk neemt, wil ik er maar zoo min mogelijk
Fer spreken. De geschiedenis is eigenlijk ge-
Moon genoeg. Hij te er goed afgekomen. Hij was
pMgd, den prijs te betalen. Maar ge kunt van
PV d« verzekering aannemen, dat het niet noor
pg was de vrouw had een echtgenoot in
teven.
i JooT
Het was d» eenig» opmerking, die d» prodk
gedurende een paar minuten hooren Het
«wij kunnen 7
^°»dverwanten, tet hij je tot raadgever had,
P^dot. Ik ben zeker, dat mijn zuster j»
g wan»*» daartoe fa staat zal
GOHISCHE COURANT
ADVRRTKNTIKPHUSi Uit Gouda en omstreken (bahoorende tot dan besorgkring)
1—5 regel» 1.30, elke regel meer 0.25. Van buiten Gouda en den baaurgkr g;
1—5 regete 1.55, alk» regel meer 0.30. Advertentiifa te h»t Zeterdagmnamar 90
bijslag op den prijs. Uefdadigheidfl-advatantiën d» helft van den pr^a.
INGEZONDEN MSDBDEEUNGEN: 1—4 regel» ƒ2.05, elk» regel maar ƒ0.55. (fa
de voorpagina 50 booger.
Gewone advertentiSn en ingezonden mededelingen bij contract tot nar gsredur^--
den prij». Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte
xdvertentiën kunnen worden ingezonden door tuMchenkomrt van «oliede boekha-v.
delaren, Advertentiebureaux en ons» Agenten en moeten daags vóór de plaatmng
het Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname versakard te zijn.
„Och, misschien wel,” antwoordde Heriot, toen
hij zich bewust werd, dat hij zich onverhoeds
had laten gaan.
„Ik hoor, dat zij dezen namiddag op het hee-
renhuis verwacht worden.”
„Ferguson ook vroeg Heriot nieuwsgierig.
„Ferguson, waarschijnlijk. Hij heeft hier ver-
-cheiden vrije Zaterdagen en Zondagen met hen
doorgebracht. Ik heb gisteravond van Joy ge
hoord, dat het huwelijk vastgesteld te in Juli.”
De deui werd geopend en Joy gluurde naar
binnen.
„Bent u hier, oom Henry F Toen zij een vreem
de zag, wilde zij weer weggaan indien haar oom
niets gezegd had.
„Laat ik je eens aan een goeden vriend van
mij voorstellen, lieve. Mr. Duncan Heriot; hij is
ook een vriend van Dr. Ferguson.”
Joy kwpm toen naar binnen.
„Is hij met Geoffrey gekomen?"
„Ja lieve. Hij te de soort man, die altijd daar
is. waar wat te helpen valt."
’’’riot schudde Zijn hoofd ontkennende terwijl
zijn groote vriendschappelijke hand Moy’s slanke
vingers omsloot.
„Ge moet wat afdoen van hetgeen uw oom
zegt, Juffrouw Joy. Maar ongetwijfeld kent u
zijn gewoonten en de grootheid van zijn hart I"
„O, ja zeker, wij allen kennen hem. Ik wilde
alleen vragen, of a ook wist, oom Henry, dat
Geoff te gekomen en dat bij nu bij moeder zit en
de deur gesloten te."
Jk heb hem gesproken.”
„Ik zat bij moeder,” ging Joy voort, met even
een twijfelenden blik naar Heriot’s gelaat, welke
haar klaarblijkelijk tot de gevolgtrekking d**d
komen, dat zij vrijuit kon spreken.
