GOUDA EN OMSTREKEN
un FTON.
ITerlorfin Tehuis.
;uws- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
♦899
Donderdag 6 April 1922.
61* Jaargang
t blari verschijnt dagelijks behalve op Zon-en Feestdagen
ITENLAND.
JIBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK. HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, NIEUWER,
a. d. U., OUDERKERK a. d. IJ., OUDEWATER, REEUWDE, SCHOONHOVEN. STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
lSTI
L
te bereiken, eerste klasse dienst van treinen,
versterkende lucht en frissche heuvels, prach-
tigen zijtak van de Chiitem Hills, hoogeUjlc
uur berust op minderheden.
V. HARTMANN.
te
hij
Uit het Engelsch door
WESSELINK-VAN ROSSUM.
door
DAVID LYALL.
Godfrey Hale, dien Margaret Bain een wind
buil genoemd had, ging weg van de Strand en
tocht het Bureau The Interlude op in Northamp
ton Street.
Ben kleine man met een vermoeid gelaat, een
OVERZICHT.
pert zich de niet-ongeestige adver-
dagen ook door ons uit een der
ie bladen overgenomen:
LIEVE AL VA
12 geboden.
Benige belastingbetalers.
gras van het
aan.
werkeljfk, Dan?" ton Street.
1
zij in d ze richting krachtige pogingen heeft
gedaan. En t-aar uit haar jóngste handelinger
viel af te leiden, 8(*h«’'sn de Duitsche regeering
oprecb* te wenschen haar verplichtingen na ie
komen, ondtinks de moeilijkheid, die het op
brengen van de daarvoor -/ereischte middelen
biedt. Penson getuigt dan ook o. m.: „Men voelt
zich geneigd erop te wijzen, dat het, gezien den
tegenwoordigen, zeer kritieken toestand, nauwe
lijks nuttig kan zijn de Duitsche regeering zon
der eenig bewijs te betichten van kwaden wil."
De Tsjecho-Slowakische dele
gatie.
Praaag, 5 April. (W.-B.). Dr. Benes, de
minister-president, vertrekt vandaag via Duitsch-
land naar Genua.
en West-Pruisische delegatie. Volgens beriohten
in de bladen uit Koningsbergen antwoordde de
president op de resolutie o. a., dat do rfjksregee-
ring niet zou ophouden om met alle macht te
strijden voor het recht van Duitschland op de
bedreigde dorpen. De banden, die Oöst-Pruisen
verbinden met het overige deel van Duitschland,
zijn onverbreekbaar. De resolutie is ter kennis
gebracht van de Duitsche en Pruisische regee-
ring.
TELEORAMMEB.
DE CONFERENTIE TE GENUA.
De Duitsche afvaardiging.
Be r 1 ij n5 April. (W.-B.). Op het minis
terie van buitenlandsche zaken heeft heden, on
der voorzitterschap van staatssecretaris von
Simons, een bespreking plaats gehad met door
de regeering benoemde deskundigen over met
de conferentie van Genua samenhangende kwes
ties. Vooraf hadden drie sub-commissies over
de economische, financieele en verkeersvraag
stukken beraadslaagd, waarover rapport werd
uitgebracht. Daarna heeft men in een alge-
meene gedachtenwisseling de voornaamste be
ginselen voor Genua besproken.
.Berlijn, 5 April. (W. B.). Het vertrek
van dr. Wirth naar Genua, dat aanvankelijk
vandaag zou plaats vinden, is tot morgen uit-
gesteld,
fiOUDSCHE comw
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorenda tot den bszorglndngli
1—5 regels ƒ1.30, elke regel meer 0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkringz
1—5 regels 1.5fi. elke regel meer 0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20
bijslag op den prijs. Liefdadigheids-advertentiên de helft van den prijs.
INGEZONDEN MEDEÜEEUNGEN: 1—4 regels ƒ2.05, elka regel meer 0.50. Op
de voorpagina 50 honger.
Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen bij contract tot zeer gereducaer»
den prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomitt van «oliede boekhan
delaren, Advertentiebureau* en onze Agenten en moeten daags vóór da plaatsing
aan het Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zijn.
Penson komt tot de conclusie, dat er in
Duitschland wel -talrijke uiterlijke teekenen van
prösperiteit zijn, maar dat deze prosperiteit een
zeer onsolieden grondslag heeft. Hij vergelijkt
Duitschland dan ook veeleer met een reconva
lescent na een zeer ernstige ziekte, die weer wat
kleur en wat trek krijgt, maar, wanneer hij niet
oppast, groot gevaar loopt in te storten. De
patiënt moet natuurlijk de operatiekosten en de
doktersrekening betalen, wat volgens overeen
komst in termijnen moet geschieden: het bedrag
van hetgeen kan worden betaald evenals de tij
den tusschen de termijnbetalingen hangen vol
gens Penson af van het herstel zijner gezond
heid en den tijd, dat hij weer volledig aan het
werk kan gaan.
Geleid door dit inzicht, komt Penson op voor
een volkomen verandering van de eischen inzake
de schadeloosstelling, hoewel hij, wat de
schuldkwestie betreft en bijgevolg ook wat aan
gaat het gerechtvaardigde van den eisch, dat
Duitschland de aangerichte schade binnen de
ta grenzen van het mogelijke moet herstellen, ge-
jjM heel het Entente-standpunt inneemt. Eén uit
spraak is met name belangrijk. Hij schrijft n.l,
dat, gezien het feit, dat Duitschland’s econo
mische positie uiterst kritiek is, elk onverstandig
optreden zelfs gemakkelijk zou kunnen leiden
tot een nationaal bankroet. Sir Henry Penson
is de opvatting toegedaan van hen, volgens wie
van werkelijke welvaart in Duitschland geen
sprake kan zijn, zoolang de mark niet haar sta
biliteit, zij 't dan niet haar normale waarde, heeft
herkregen. Aan den anderen kant weet hij wel,
welke crisis het herstel van de Duitsche valuta
na zich zal slepen:
„Onder alle personen in Duitschland, die het
vraagstuk hebben bestudeerd, bestaat één vaste
overtuiging, n.l. dat weWs-waar het, herstel van
de mark voor het volledig herstel van Duitsch
land alsmede der wéreld absoluut noodig is,
maar dat het niet kan plaats hebben zonder als
eerste gevolg een meer of minder volkomen in
eenstorting van Duitschland in industrieel en fi
nancieel opzicht na zich te slepen."
Penson breekt voorts met de opvatting, dót
het Duitsche volk minder zwaar is belast dan
het geallieerde; hij komt tot de uitspraak, dat
de belasting, die het Duitsche volk is opgelegd,
ongehoord zwaar is. Wat b.v. de inkomstenbe
lasting betreft, wijst hij er op, dat de Duitsche
inkomstenbelasting veel zwaarder is dan de En-
gelsche. Aan belastingontduiking, in erger mate
dan in Engeland, gelooft hij niet en ter verkla
ring van groote achterstanden, met name wat
de inning der inkomstenbelasting betreft, wijst
hij op de technische moeilijkheden, die de nood
zakelijkheid om aan een geheel nieuwe machi
nerie voor de belastinginning het aanzijn te ge
ven, met zich bracht.
Het spreekt vanzelf, dat Penson ook een oor
deel uitspreekt over de jongste Entente-nota.
Hij merkt dienaangaande op, dat uit den zeer
zwaren belastingdruk, die de Duitsche regee
ring op het volk legde, schijnt te bHjken, dat zij
de belastingschroef tot zeer dicht bij de grens
vin de belastingcapaciteit heeft aahgezet. Maar
om de schadeloosstelling te kunnen betalen, is
z i. meer noodig dan het opleggen van belas-
.gen of zelfs een goed-werk^r^ innings-
systeem: n.l. dat de staat bij machte moet zijn
meer te ontvangen dan te innen, dus gedaan te
krijgen, dat er een inkomstensurplus is. Tot
dusve- is de Duitsche regeering hiertoe niet in
staat geweest, al geeft Penson ruiterlijk toe, dat
Van zijn hand verschenen JHistoiro du i'uhs
turkampf en Su’-se", „La Question Mili:aire’*t
„La Neutrality Beige", „Le Porti Catholique^
ses succès ses périls". Ook bestuurde hij ge-
ruimen tijd de „Revue Générale".
Alle bladen, zonder één uitzondering, brengen
hulde aan de nagedachtenis van graaf Woester
De Katholieke Vingtième Siècle zegt, dat zijn
dood een zwaar verlies beteekent voor de ka*
tholieke partij, het parlement en het land. Ook
de Libre Belgique laat zich in denzelfden zin uit
en ziet niet goed in wie zijn plaats als leider
zou kunnen innemen. De liberale Indépendapce
Beige meent, dat met het sterven van Woeste
een politiek tijdvak wordt afgesloten. Ook dit
Klad brengt hulde aan dezen hartstochtelijken
politicus, die zich steeds met fanatisme tegen
alle sociale hervormingen verzette, maar toch
een eerlijk tegensiander was. De Peuple, het
hoofdorgaan van de socialistiscl^partij, herin
nert eveneens aan den door Vroste geboden
tegenstand, maar voegt er aan toe, dat hij
een van België’s grootste staatslieden is ge
weest, iemand met een groot sprekerstalent en
een buitengewone petiviteit. Ook de Standaard
het blad van do Vlaamsche katholieken, dn»
Woeste èn om zijn ondemocratische opvattin*
gen èn om zijn anti-VInamschgozindheid zoo
vaak en nooit anders don zeer vinnig bestreed,
noemt hem één vun de glorieuze kampvechter*
uit den gulden tijd van do katholieke partij en
schrijft verder„Was. het te verwonderen, dat
de staatsman na de vier jaren, waarop een we«
rekl werd onderstboven gewenteld, niet de aan-
passing vond bij de nieuwe tijden? In de nieuw*
orde van zaken, waarheen de katholieke parti)
richting koos, had de heer Woeste niet meer
dezelfde leidende ról als voorheen. Maar het
kan niet worden gezegd, dat hij zijne opvat
tingen als een hinderpaal heeft gezet tegen de
vernieuwing van de katholieke partij. Wij heb
ben steeds nis katholieke Vlamingen met den
gepasten etobied en vrijmoedigheid daarop ge
wezen. Wij brengen nu met denzelfden eerbied
en oprechtheid aan den vereerden ontslapen*
de hulde, die hij heeft verdiend. De katholieke
partij heeft in hem een dienaar verloren, zoo-
als zij er niet veel in haar schoot heeft geteld*
Een sterke persoonlijkheid is uit ons politiek
leven verdwenen. Een hoogstaand karakter, een
trouw kind van do kerk, Is niet meer.”
Graaf Woeste zal in de Knmer vervangen
worden door den heer Van Nieuwenhove uit
Geeraardsbergen, een VlaamsAgezinde, wat
een aanwinst beteekent voor de katholiek*
Vlaamsche Kamerfractie.
De Volkenbond en Zwitserland.
Bern, 5 A p r i 1. ^B. T. A.) De staatsraad be
raadslaagde heden over hpt rapport van den fe
deralen raad omtrent de tweede bijeenkomst van
den Volkenbond. Motta, sprekende over de wei
ghing van Zwitserland om de Volkenbonds-
troepei\ bestemd voor Wilna, het Zwitsersche
grondgebied te doen overschrijden, wees nog
maals op het feit, dat dit geschiedde uil nood
zaak, door de omstandigheden geboden, maar
dat het hier geen principe betrof.
DE ONDRELINGE SCHULDEN DER
GEALLIEERDEN.
Londen, 5 April. (R.). Reuter verneemt,
dat Engeland aan de geallieerden een nota heeft
gericht, waarbij het verklaart, dat het, wijl het
gedwongen is geworden de rente te betalen van
zijn schuld aan de Ver. St., zich het recht voor
behoudt betaling te vragen van de rente van de
oorlogsschulden der geallieerden aan Engeland.
De nota legt er den nadruk op, dat Engeland
thans volkomen geneigd is rente te betalen aan
Amerika. De Engelsch-Amerikaansche overeen
komst, die voor drie jaren gesloten is en waarbij
de rente van de schulden werd opgeschort, ein
digt 15 Juni en de overeenkomst voor drie jaren
tusschen Engeland en zijn schuldenaren loopt
eveneens bijna onmiddellijk af.
De grensregeling in Pruisen.
B e r 1 ij n5 April. (W.-B.). Den rijkspresi-
dent was over de kwestie der vaststelling van de
Duitsch-Poolsche Weichselgrens een resolutie
overhandigd van de naar Berlijn gezonden Oost-
aanbevolen door de geneeskundigen daar heb
je het! Zoo is het in do verbeelding, maar in
werkelijkheid is het anders, Heriot. Het is een
mijl van het station, het rieten dak lekt een
weinig, als het hevig regent; en de tuin kost
meer dan hij voortbrengt. Rozen? Er zijn er mil-
lioenen; maar mijn vrouw, die de dingen bij
den iraum noemt, zegt, dat zij een shilling per^.
stuk kosten.”
„Heb je een contract?" vroeg Heriot belangd
stellend.
„Ongelukkigerwijze hebben wij er een voot
drie of vier jaar. Wij beginnen nu juist het
dorde; ik kan er niet binnen het jaar af en
zooals ik gezegd heb, geen rooden cent om de
huur te betalen. Ik zeg je, dat de omgeving,
daar doodsch is en ik blijde was vanmorgen
eruit te kunnen gana. Mijn vrouw wil gaam*
naar Londen terugkomen en weer haar dames-
modezaak beginnen. Weet je, zij heeft een»
een goed© in Noord-Londen gehad en bij God!
die bracht meer op dnn de boeken.
„Noord-Londen?" herhaalde Heriot; en da
belangstelling op zijn gelaat werd grooter4
„Welk deel?"
„Zij zat daar in den omtrek van Holloway-
Parkhurst Road, om heel precies te zijn. Maat)
zij was daar algemeen bekend. Zij heeft zelf?
japonnen voor mCTiscben in Zuid-Afrika ge
maakt. Zij zeurt er altijd over. Indien ik naar.
Londen teruggaan wilde, zou zij weer begin**
nen zegt ze. Maar wij zijn aan handen en voetert
gebonden, en al* je misschien hierop wat voor*
schot zoudt willen geven, Heriot," voegde W|
erbij, met een onschuldig vertrouwen, „dnni
zo* ik voor eeuwig j«i schuldenaar blijven. 4
(Wordt vwdHj
ging zich van hem wist te bevrijden, door voor i
te stellin iets te eten.
En toch was er iets innemends en ook iets
erbarmelijks in dien man, die zoo weinig met
zijn leven had gedaan. Een klein succes in het
begin van zijn letterkundige loopbaan, veroor
zaakt door eenige .schilderachtige verhalen van
de Zuidzee-eilanden, hadden hem ongelooflijk
opgeblazen gemaakt en hij geloofde dat hij een
tweede Stevenson was. Maar sedert had hij nooit
meer zoo iets goeds gemaakt en hij was nu in
derdaad in geldverlegenheid, om te kunnen
voortleven.
Heriot keek rechtuit naar het bruin papieren
pakje, dat hij van vroeger kende.
„Je kunt het hier laten, als je wilt, Godfrey,
en ik zal het eens inkijken, als ik vanavond
naar huis ga. Ik kan je nu niet vragen, plaats
te nemen, omdat ik mijn tijd meer dan noodig
heb."'
„Dat is bij jullie kerels altijd hot geval, vol
gens jezelf; het is maar een blinddoek", Zeide
Hale vriéndelijk. „Ik zit er leeliik in, Heriot, ik
kan mijn huur niet betalen die vervalt over
morgen en ik weet niet wat ik doen moet.
Heriot van nature een goedhartig man en nu
onlangs nog veel meer toegankelijk geworden
voor alle menscheljjke zorgen en dwaasheid,
leunde even terug en besloot gelaten het ver
haal van ellende aan te hoor en.
„Niet voor den eersten keer, Godfrey, wil ik
wedden. Hoeveel is het?"
‘.Ongeveer zcs-cn* twintig pond. Een vreese-
lijke huur voor de woning; maar natuurlijk be
talen wij voor de ligging en den tuin bij de
heide, sedert die ontdekt is ,or den hausse-
zaakwaarnemer en den speculeereaden bouwer.”
„Buiten Aylesbury weg niet?” zeide Heriot,
voor een ©ogenblik belangstellend.
„Amarsham h het station; gemakkelijk om
jjONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad
kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt*
nco per post per kjrartaal ƒ8.15, meh. Zondagsblad 3.80.
jxanementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA*
ome agenten en loopera, den boekhandel en de postkantoren.
)nie bureaux zyn dagelijks geopend van 9—6 uur.j Administratie TeL Int 82;
factie TeL 545.
OPPER-SILEZIË.
De Duitsch-Poolsche besprekingen.
Genève, 5 April. (W. B.) Volgens een of-
ficieele medcdceling van het secretariaat van
den Volkenbond heeft Calonder de Duitsche en
Poolsche gevolmachtigden uitgenoodigd voor
een conferentie op 8 April, om alsnog te troph-
ten ten aangzien van de likwidatie der Diyfsche
bezittingen in Poolsch-Opper-Silezië een ver
gelijk tot stand te brengen. Indien deze poging
gèen succes heeft, zal Calonder de beide gevol
machtigden uitnoodigen tot een openbare zit
ting in het secretariaat van den Volkenbond op
12 dezer en in deze zitting zijn uitspraak bekend
maken.
„Zeg mij precies wat je doen zou.”
„Nu, ik zou het zoo regelen dat wij konden]
trouwen op een registratie-kantoor en denzelf
den dog zouden wij naar Amerika kunnen ver
trekken, daar ik reeds vooruit onzen over
tocht en alles zou besproken hebben. Ik heb
een groote vacantie noodig. Wij zullen naar
het Verre Westen gaan en zien, of wij Charlie
kunnen vinden."
Naomi’s hart sloeg snel, haar adem ging in
kleine vlugge stooten.
„Maar vader en moeder? Zouden die niet
vreeselijk boos zijn
„Wij zouden het erop moeten wagen. Als'wij
ons nu er toe zetten, kunnen wij juist ontsnap
pen, voor de uitnoodigingen de wereld in zijn.
Kom, Naomi I Ik geloof eerlijk, dat dit de beste
kans op geluk voor ons is."
Het was een opperst oogenblik tusschen deze
twee en beiden gevoelden het.
Maar na een vluchtige ingeving om alles te
wagen, trok Naomi zich terug, getrouw aan
de overlevering der Speeds.
„Het doet mij zoo vreemd aan, Dnn, maar
het zou niet recht en niet eerlijk zijn tegen
over de lui thuis. Moeder zou ons nooit ver
geven. Bovendien is het zoo dwaas, ik kan het
niet doen!" r
Het licht sfierf weg op Fe’i’giison’s’ gelaat.
„Natuurlijk kah je niet. Ik ben een dwaas ge
weest, het te verwachten of te veronderstellen.
Vergeet het alle* maar, Naomi. Je hebt gelijk.
Wij zijn te oud, om te spelen.”
HOOFDSTUK XXL r
kers zouden gestraft willen zijn met
en penning: zij betalen aanmerke-
de Duitsche klachten over den be-
vemeemt men ten allei^, kant. De
rtaan daar heel nuchter tegenover
at de Duitschers niet alleen onnoo-
sbaar maken, maar dat den Fran-
door den fiscus nog veel brutaler
r de ooren wordt getrokken. De
in herstel denkt er net eender over
strekking van haar jongste noft
in Duitschland vergt, dat het mil
en aan nieuwe belastingen aan het
Ie oplegt. Er is welvaart genoeg in
redeneert men in Frankrijk: het
A maar dood an zijn burgers kun-
aderiating velen. De Duitsche rijks
financiën, Hermes, heeft gisteren
vezen op de oifWehoorde mate van
lie aan 't Duitsche volk worden op-
b bondige strekking van zijn lang
5e: de rijksdag en de rijksregeering
Juitsdhe volk tot de uiterste gran
de opvatting in Engeland Ook
»n, die, de belastingen van den En-
.et die van den Duitscher vergelij-
iclusie uitspreken: het loopt zoo’n
iet die Duitschers; zij schrejlwen
geslagen worden de gemiddelde
>or den fiscus veel ergér belast dan
le Duitscher. Maar nu komt plotse-
ry Penson, een bekend Oxfordsch
idkundige, met een klein boekje
g, dat getiteld is: Is Germany
u s
die tijdens den oorfog voorzitter
informatiebureau van den oorlogs
mens de Parijsche vredesonderhan--
selfden post bekleedde, heeft in het
t jaar een bezoek gebracht aan
De indrukken nu, die hij opdeed
éiten, die hij vaststelde, legde hij
ngenoemd boekje: Is Duitsch-
varend? Penson ging niet naar
>m dit boek te schrijven, maar hij
naar hij geRrigt, omdat hij in
tot de ontdekking kwam, hoezeer
■n, die hij tot dusver huldigde, van
afweken en omdat het hem voor
jen in Engeland, die niet in staat
de wa.arheid te komen, deze niet-
zouden kennen.
Penson geeft toe, dat hij naar
vas gegaan in de overtuiging, dat
nd veel beter ging dan Engeland
ijgevolg een ^root surplus moest
uit de schadeloosstellingen betaald
n worden en dat hem pas, wat hij
d zag en wat hij van de eerste
hiitsche autoriteiten hoorde, over-
Duitschland’s welvaart veel meer
n werkelijkheid.
je wel vertellen, ik ben bang voor
Laten wij de wet zelf in handen
'ereenvoudigen en weggaan, voor
ingen verzonden worden."
wat ben je toch een rare than!
enblik bereken je alles nauwkeurig,
afstanden en het geld en het vol-
w ?e^raaer je je als een lichtzin-
Welke is nu de ware man
Jde hij ernstig. „We hebben allen
gedaanten. Ik verwacht, dat ik bij
euwe zal ontdekken. Wel, wat zeg
“J Je woord geeft, xal ik alles wel
ttfl op het sa]
hem eigenaan
Van andere zijde wordt aan 't blad nog onder
de bijzonderheden omtrent Woeste gemeld, dat
zijn vader een Oostenrijker was.
Treindieffttal in Frankrijk.
a r o c h e, 5 April. (B. T. A.). In den
nacht van 4 op 5 April is tusschen Parijs en
Laroche een treirdiefstnl gepleegd in den
posttrein naar de Miüdc’.lanosche Zee, di*
slechts uit één poslrijtuig en enkele wagon»
eerste klasse bestaat. De dieven hebben zich
roegang veischafi tot den postwagen, waarin
zich de Lngclsche post, b'-stemd voor ïtolië,
bevond Zij maakten zi-h mi ester van 30 post
zakken. De recheicho weid dadelijk met het ge
val in kennis gesteld en is raids m$t het onder
zoek begonnen.
puntbaard en onrustige zwarte oogen en een
onmetelijke begaafdheid om te spreken, was hij
geen persona grata in het verblijf van een druk
bezigen man. Er waren er verscheiden, juist
in deze buurt, die bijzondeie Sanwijzigingen
aan hun onderhoorigen hadden verstrekt, dat hij
niet toegelaten mocht worden.
Hij was een letterkundig man op verschillend
gebied en bezat onloochenbaar een zekere gave
zich schilderachtig uit te drukken, maar hem
ontbrak bestendigheid. Juist in den ’antsten
tijd was zijn werk treurig achteruit gegaa i. in
plaats van aon sterkte te winnen met de jaren
en ondervinding, en in deskundige kringen werd
hij ronduit beschouwd, ais !emand, die in de
maatschappij mislukt was.
Een bruin papieren pakje, dat onbeholpen
was dichtgebonden en hetwelk hij stevig onder
zijn arm hield, wees het eerste doel van zijn
zoeken aen. Hij zocht de uitgevers op en Heriot
was toevallig de eerste, die op zijn weg lag.
Het vzas een van Heriot’s drukste dagen, ter
wijl hij de vellen voor zijn Juliaumracr voor de
pers gereed maakte en een lich‘e uitdrukking
van wrevel was op zijn gelaat zichtbaar, toen
de deur opengeduwd werd en de droefgeestige
verschijning van Hale zich vertoonde.
„Hoe ben je hier gekomen?" vroeg hij nogfj
grof.
„Ik heb ze gezegd dat ik dezen morgen nie
mand ontvangen kon. Zie je^niet, dat ik het
tot over mijn ooren druk heb?"
Jk kan wel wachten, tot ge wat meer tijd
hebt,” antwoordde Hale, die nooit eenige aan
duiding scheen te verstaan en van wien men
zelfs wist, dat hij een duidelijke uitnoodiging
om zich te verwijderen in den wind sloeg.
Heriot kreunde in gedachten. Hij wist, dnt
Hale twee of drie uur op een plaats zou blijven
tot het ongelukkig* slachtoffer tor zeliverdedi-
Spoorwegongeluk.
Hagen (Westfalen), 5 April. (W. B.) He
denochtend werden door een personentrein acht
man van een ploeg arbeiders, die op de rails
werkten, gedood; enkelen werden licht gewond.
Woeste, f
Brussel, 5 April. (B. T. A.) Graaf Karei
Woeste, de leider der katholieke partij in België,
is overleden.
Hoewel het bericht van Woeste’s dood na zijn
sterk achteruitgaanden toestand der laatste da
gen geenszins onverwacht is gekomen, heeft
deze tijding, welke zich in den loop van den
namiddag als een loopend vuur in de hoofdstad
verspreidde, toch nog heel wat ontroering te
weeg gebracht. De wijze waarop dit nieuws door
het publiek, ook door de niet-katholiekei», werd
ontvangen en besproken, bewees duidelijk dat,
hoewel de conservatieve politiek van dezen
strifdvaardigen staatsman, <He vóór den oorlog
niettegenstaande zijn hoogen leeftijd nog steeds
de teugels van de partijleiding in handen had,
niet door allen, zelfs onder zijn partijgenooten,
werd gedeeld, niemand hem den tol van den
eerbied wil onthouden.
Graaf Woeste werd 26 Februari 1837
Brussel geboren. Op 21-Jarigen leeftijd wan
reeds meester in de rechten en advocaat bij het
hof van beroep te Brussel. Van 1891 tot 1892
was hij deken van de Brusselsche balie. In
1874 zond het arrondissement Aalst hem voor
de eerste maal naar de Kamer. Dit mandaat
vervulde hij onafgebroken gedurende 48 jaar.
Men zal zich herinneren, dat hij enkele dagen
geleden door zijn kiezers wegens zijn houding
inzake de universiteitskwestie werd nfgekeurd en
vermoedelijk bij een eerstkomende verkiezing
door een Vlaamschgezinden candidaat vervan
gen zou zijn geworden. In 1884 na de groote
katholieke overwinning, trad hij als minister
van justitie in het kabinet-Malou, maar diende
reeds eenige maanden nadien ontslag in. In
1891 werd hij tot minister van staat benoemd
en nam sedert dien, hoewel de katholieke partij
tot bij het uitbreken van den oorlog aan het
bewind bleef, geen portefeuille meer aan. Niet
geheel ten onrechte had hij den bijnaam van
„belle-ftïère des gouvernements” verdiehd.
lot is een goede vent," zeide hij,
„Zeg Naomi, zouden wij ze niet
nen laten zitten en wegloopen er
heen
toch, Dan vroeg zij en in haar
langzaam een groote verwonde-
