iïOBEL" iden- ische en mpioenen EN. - - voorraad, is osmMur. DEÏ HAAG. Hst Verloren Tehuis. K HOIUNDSCKHUISIIIHIBW. NIEUWS. EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN PERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN. BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, NIEUWER- KERK a. d. IJ., OUDERKERK a. d. IJ., OUDEWATER, REEUWUK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz. Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon-en Feestdagen BUITENLAND. FEUILI ETON. so wielen dkoop delen ier solide. 'URION I dag 2 uur IER- EN STELLING PL**TSEJT KIlMl n 0.%$. 'iesbnrean aanvragen IUNTANT «lutlngzikH lukegsaiigu Spoorweg-stailstlek. --I serberioht. >n morgen raai 22. Haparanda. Stornoway, nd van Dinsdag 25 14913 61. Jaargang 1 Dinsdag 25 April 1922. U van Umuiden ril van Rotterdam zei me nog: „Het is de laatste jaren niet is gekomen. Als er jaarlijks 10.000 van die HANS. r Amsterdam, voel ril van Drtuiden n» en (Wordt vervolfd.) rant „Harmonio” ïjeJgsSj* j rachtige, Westelijkt betrokken of* zwaar iring, regen- of h®> in temperatuur tie, aan wie gevraagd, v 1623 40 woerd 123 ifabriek RD >rdam. sht 1884 lospiogels, 1603 80 I. no. 328 at. 1827 40 voor die schreef toch mijn beven nog meer toe bet gebied werpen. ^Neen*, sprak hij, „want dat zou een statistiek zijn, waar niemand iets om zou geven. Blik jaar worden niet alleen duizen den in den trein achtergelaten parapkries, wandelstokken enz. publiek verkocht, maar ook tientallen of honderdtallen phofcografle- toestellen, portemOnnaies, gouden en zilve ren voorwerpen, alles artikelen, die den vroegeren eigenaars volkomen bekend moe ten zijty, waarvan zij dus een absoluut be trouwbare beschrijving kunnen geven. Die ir Java, vertrok 23 ren goederen aan de rechthebbenden terug geven, zonder op die heele exploitatie van dit onderdeel schade te lijden." „S chad e' is goedf" zed ik. „„Exploitatie” is óók goedf' meen de Knor en nam met een handdruk ef- scheid. ADVERTENTlEPRIJSi Uit Gouda «n onutreken (behooraoda tot den bMorgkrtagjt 1—5 regels 1.30, elke regel meer /0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkringt 15 regels 1.55, elke regel meer 0.30. Advert entiën ia bet Zateniagnununer 10 bifrtag op den prijs. Liefdadlghelds-advortantiën de helft van den pr|js. INGEZONDEN MEI) BORELINGEN i lr-4 regels ƒ1.06, elke regel meer 0X0. Of de voorpagina 50 hooger. Gewone advertentiën en ingezonden mededeellngen by contract tot zeer gereducaer» den prjja Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte. Advertentiën kunnen worden ingezonden door tuaschenkomst van soliode boekhan delaren, Advertentiebureau» en onze Agenten en moeten daags vóór de plaatsing aan het Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te «ba m Hamburg te i Uit hef Engelsch door J. P. WESSELINK-VAN ROSSUM. door DAVID LZALL. ABONNEMENTSPRIJS i per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad pr kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt» franco per post Per kwartaal ƒ8.15, met Zondagsblad 8X0. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT GOUDAj hfl onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren. Onze bureaux «ijn dagelijks geopend van 9—4 uur.; Administratie Tel Int. 82; Redactie TeL 546. >,Maar je zoudt me nog eenige statistische gegevens verschaffen”, herinnerde ik mijn vriend. „Ziehier”, sprak hij, „de cijfers heb ik in mijn hoofdOnze spoorwegen zien kans om, boemel- en sneltreinen dooreen gere kend, over een zelfden afstand, 1,426 maal /-Niemand kan een geluk genieten, dat boven •“•Wzijn behoeften ligt CORNELIE HUÏGENS. 9—12 uronj N: van 10—2 uren; AARD: tel de Gouden lo. 5). „Gooi ze In het vuur of In den vuilnisbak of waar Je wilt, maar vraag mij niet, dit terug te nemen,” zeide hij moeizaam. „Ben je er zekef van Naomi, dat alles voorbij is? Kan niets wnt ik zeg. Je van besluit doen veranderen of mijn beleediging verzachten? Het Is een «ware bele diging, dat weet ik, maar somtijds wordt een man door den stroom meegesleept en weet hij zich niet te helpen.” „Laat ons niet langer erover praten. Dan. G* nu alsjeblieft weg. Al het praten ter wereeld zo» de feiten niet ongedaan kunnen maken.” „Ik moet je nog één ding zeggen, voor je mij in de groote duisternis duwt, Naomi. Mag ik J» vragen, haar niet de schuld te geven of eenig verschil te maken? Zij weet het zelfs niet. E» ik zweer jc, dat zij het nooit van mij zal wetei> ofschoon ik nu niet met je trouwen kan. Ik zal nooit een andere vrouwen huwen maar onge huwd sterven. Ik ben nu Juist, wat Ik vroeger geweest ben, maar ik heb ie.s verloren tets, dat ik zal missen en dat ik xnl blijven waai* deren tot het eind mijns levens - Jc vriendschaf en je achting.” TELEGRAMMEB. DE CONFERENTIE TE GENUA. De arbeid der commissies. G e n u a, 2 4 A p r H. (B. T. A.). Te half 11 i» een bijzondere commissie uit de commissies voor het vervoer en voor de financiën bijeen* gekomen om de beste oplossing te vinden voor de moeilijke vraagstukken nopens de verrekes dig. „Wat is et' vanmiddag gebeurd, Naomi?’* Zij stond tegen de deur en antwoordde hem bedaard. ,Jk ben naar het ziekenhuis gegaan, zooals Je mij gezegd had en ik ging voorbij de kinder zaak Ik heb Joy en Jou gezien." „En?” zeide hij, vragend; maar hij kreeg een kleur, niettegenstaande zijn poging, om geheel op zijn gemak te schijnen. „Wij hebben daar op je gewacht. Wat is er dan gebeurd?" Zij glimlachte plotseling een vagen droo- merigen glimlach. „Doe nu geen moeite, de waarheid te verber gen, Dan. Ik heb alles begrepen toen ik je van middag naar Joy heb zien kijken. Haar heb je lief, haar moet je trouwen mij in het geheel niet. En het zou heel wat beter geweest zijn, Indien je oprecht en openhartig daaromtrent geweest waart, in plaats van de dingen zoover to laten komen." „Er is niet, niets gebeurd," zeide hij boos. ,Jk heb nooit een woord tegen Joy Ferrars ge zegd, dat niet jij of de geheele wereld had mo gen hoor en." „Dat kan zijn, maar na vandaag Dan, kan je mij niet in het gelaat zien en naar waarheid zeggen, dat je Joy niet lief hebt en dat je in je hart ernaar verlangt, met mij te trouwen." Er was een oogenblik van vreeseüjke stilte. Ferguson’s tong trachtte een aUedaagsche leu gen te uiten, maar die poging mislukte geheel en al. Zijn tegensprekende oogen moest hij neerslaan voor Naomi's helderen, beschuldi genden en uitdagenden blik. „God helpe mij Naomi! Ik heb dit niet ge zocht! Het is aldoor een fout geweest De heb het leven met begrepen. Ik begrijp het nog niet en ik ben blindelings voorwaarts gegaan hopen ds dat deze kort» vwbUmknff sou voorbijgaan.’ „En je was bereid, mij te offeren kans? O, Den!” Het was haar eenig verwijt, maar het trof diep. Het onbeschrijfelijke gevoel, dot uit haar oogen sprak, de gefolterde klank harer stem, kwelden Ferguson m^nigen langen dag, meni- gen wonhopigen nacht „Laat ik mij niet nog slechter gevoelen, dan reeds het geval is, Naomi!" „Ik tracht verstandig te zijn en ik heb Je die boodschap aan de deur niet laten overbrengen, maar vaderl" „Het je het hom verteldl" riep Ferguson mis noegd uit. „Ik heb het hem verteld. Ik moest het iemand zeggen, en hij heeft mij beloofd, mij morgen mee te nemen, hier vandaan. Haast je met een en ander, Dan, misschien is dan alles voorbij, als wij terugkomen. Wij gaan ver weg, mogelijk naar Amerika, om Charlie te zoeken. Dat is alles, wat je nu voor mij doen kunt vlug met Joy te trouwen!” „Maar, goeden hemel! Naomi I Begrijp je hrt dan niet? Dat zal nooit gebeuren nooit in deze wereld! Joy heeft hiervan geen vermoe den I Zij zal door mij nooit eenig vermoeden hiervan krijgen/* „Maar als zij je liefheeft?" TTZij heeft mij niet lief. En zal mij ook nooit liefhebben. Indien zij ooit een man zal bemin nen, zal het iemand zijn, die dichter bij haar eigen leeftijd en haar eigen stand is. Ik ben in alles je trouw gebleven, Naomi, behalve in ge dachten. Wil je mij niet nog een kans geven en mij laten beproeven, dit uit te wisschen? Het zal niet meer gebeuren, dat verzeker ik je en indien je hadt toegestemd, in wat ik vroeger van je verlangd heb, dan zaou dit alta» nu voorbij geweest zijn,” naar Rotterdam, beJ dddags 12 u, op oij isco naar Java, verg ver. m naar Z.-AmerikJ ibon. en Antwerpen naar v.m. II u. voorbij! naar Hamburg, 'voe|| n. Rotterdam, vertrok ms naar Rotterdam van Batavia nnag laar Br.-ïndië, kwan» van Port Said naaf il van Britsch-Infif van Rotterdam t* Zij schudde haar hoofd cn koek hem peinzend aan. 1 ,J1< vraag mij verwonderd af, of je wel be- i grijpt, wat je zegt. Dan I Je houdt op die ma- 1 nier van een vrouw en toch vraag ja een andere die ben ik met je tetrouwen en te nemen, wet overgebleven is! Je moet bepaald gek zijn, om zoo iets voor te stellen. Juist on langs sinds dit vreeselijke tusschen ons ge komen is, heb ik mij even slecht gevoeld als al de slechte menschen, die r op de wereld zijn. Ik weet nu waarom moorden begaan worden! Ik zou het van mijzelf kunnen begrijpen, ah ik er een bering! Het einde zou zijn, dat Ik vast jou of mijzelf zou dooden, dus ga weg uit mijn leven alsjeblieftf en blijf eruit!" „Maar maar!” stamelde hij en hield zijn mond. Zij glimlachte weer, maar haar glimlach ont roerde hem meer dan tranen. „Verbeeld je maar niet, dat ik wegkwijnen of sterven zal of iets wanhopigs zal doen! Ik ben zoo niet Ik heb zeer veel van mijn vadem flink heid en ik zal er wel doorkomen. Het is wat on- noodig lijden geweest, wat ik niet verdiend heb, volgens triifzelf; maar misschien wie weet? het kan misschien toch nog zijn nut hebben. Maar ga nu alsjeblieft weg, Dan, want ik mort je zeggen, dat indien vader weten zou, dat je hier bent en je zou zien, het vanavond niet goed voor je zou afloopen." „Ik ben niet bevreesd, hem te zien. De zou het hem alles uitleggen.” „Ik heb liever dat je het niet doet," zeide zij met waardigheid. „Ik heb den ring en de andere dingen meegebracht, hier zijn ze." Zij legde een handvol sieraden en klenigheden op de tafel, nwar Ml keerde rich met afschuw leb bij de Fidji- dw'gen zijn nooit opgevraaigd, dus kan het den verliezers niet schelen, dus zou zoon statistiek geen waarde hebben." „Ja, maar", zei ik, „ik hoor juist den laat- sten tijd zooveel ervan, dat a'ls je schrift-eüjk naar een verloren voorwerp informeert, je a 1 tij d antwoord krijgt, dat ’t wiet gevonden is, dan héél dikwijfc, wanneer men zich per soonlijk aan het betrokken kantoor ver voegt, het artikel wè*l gevonden blijkt." „Hoor eens, Hans”, zei Knor streng, „dat zijn ongepaste praatje». Je denkt tonh. niet, dat het hier net zoo toegaat ais In zekere republiek van MiddenHAmerika, waarvan ik den naam niet zal noemen, om geen diplo matieke verwikkelingen te veroorzaken?" „Hoe gaat het daar dan t?e?'' vroeg ik. „Wel, de directie der spoorwegen in die republiek verkilaart alle gevonden voorwer pen voor goeden buit en trekt vit den jaar- lljikschen verkoop een lieve winst. De enkele artikelen, die aan de lastposten, welke zelve aan het centraal bureau komen informeeren, wel moeten worden teruggegeven, vormen dus een schadepost. Die schade wordt weer goed gemaakt, doordat men formulieren voor het publiek verkrijgbaar stek tegen be taling van zóóveel centavos (overeenkomen de ongeveer met 5 cent Ned. Ct.), waarop de meer eenvoudigen en rwrieven hunne vragen naar verloren voorwerpen kunnen schrijven. Die ingevulde formulieren worden in Midden-Amerika op het centrale kantoor met hoongelach ontvangen en on- middellijk, zonder uitzondering, beantwoord met 't bericht, dat het voorwerp niet terecht OVERZICHT. Dat de conferentie te Genua van een interes sante bewogenheid is, zal niemand kunnen ont kennen. Telkens en telkens weer, door Fransch toedoen bovenal, ontstaan weer nieuwe inciden ten en treden de tegenstellingen scherp aan den dag. Vooral het gebeurde der laatste dagen is belangwekkend door tal van verrassingen, waar voor de conferentie en de wereld zich zagen ge plaatst. Zoo kwam Zaterdagmorgen onder voorzitter schap van Worthington Evens de commissie van zeven deskundigen bijeen, die Vrijdag door de subcommissie voor Russische aangelegenheden yrd benoemd óm de technische détails te on- aerzoeken van de antwoord-nota, die Tsjitsjerin aan Lloyd George had gezonden. De zitting, waarop Frankrijk werd vertegenwoordigd door Seydoux, was slechts van korten duur, daar de Russische deskundigen, in verband met de af wezigheid der sovjet-afgevaardigden, die wegens de ontvangst bij den Italiaanschen koning niet konden verschijnen, de verdaging der zitting voorstelden tot des namiddags. Nochtans wnnschte een der Russische des kundigen een belangrijke opmerking te maken. Hij wees er op, dat het door Tsjitsjerin in het Bngelsche geredigeerde document slecht in het Fransch vertaald was en dat de aanvaarding van de voorwaarden der geallieerden door de sovjet- regeering hiervan afhankelijk was, dat de oor logsschaden en de achterstallige rente hiervan, alsmede de rente van alle andere schulden g e- schrapt werden, in plaats van, zooals het Vrijdag heette, verminderd zouden wor den. Daarom werd de Engelsche tekst met de Fransche vergeleken en vastgesteld, dat het En gelsche woord „written down” hridt, hetgeen de beteekenis van vermindering heeft en niet die van schrapping, hetgeen de Russen Za terdag zeiden te bedoelen. In dit geval had er „written off" moeten staan. De correspondent van Havas merkte Zaterdag dan ook in dit verband op, dat het z. i. verras send zou zijn, wanneer de Russische afgevaar digden des middags zouden vasthouden aan hun nieuwen uitleg;\jn allen gevalle beteekende de rectificatie een nieuwe elsch der Russen: de sovjets nemen de algemeene voorwaarden der geallieerden immers slechts aan onder het voor behoud, dat hun oorlogsschulden en de rente van hun schulden geschrapt worden. En dan werd bovenal nog op een ander merkwaardig feit gewezen: het Zaterdag over handigde Russische memorandum zou n.l. vol komen indnrischen tegen de voorwaarden van Cannes eenerzijds en de brief van Tsjitsjerin aan Lloyd George anderzijds. De sovjet-delega- naar Zuid-Ameriki^. werpen. res naar Rotterdam Palmas. ië naar Rotterdam^, 1 aan. >ril van Colombo I Londen en Amstem 1 Gibraltar. ftaar Batavia, kwam 1 Bet had 's nachts gevroren en dus waren, fanmorgens vroeg af, alle treinen te laat. I m verwarringen vermeerderden en ver- Jnoopten zich, zoodat er tegen den middag schromelijke chaos heertjiclhte, toen ik |Mt mijn vriend Knor, een van de steun pilaren van het Bureau voor de Statistiek, kan Gouda naar Utrecht zou reizen. l Ik betaalde voor dat traject slechts weinig jneer dan ik een paar weke*i te voren in de- leifde klasse voor een reis Keulen—Hatm- .vurg had betaald, maar had dan ook het voorrecht, in een volmaakt frissche, immers totaal onverwarmde, coupé te mogen reizen. Toen we ons klappertanden zoover in be- Iwang hadden, dat wij weer een gesprek Janden beginnen, zei ik, een beetje geme- Ijk: ,1 JCiwF ik moet hier tot recht begrip voor den le ger vermelden, dat zelfs zulke kleinigheden «Is vijf kwartier .op een trein wachten en bet toodeloos kou lijden mij al uit mijn humeur bunnen brengen, anders zou men niet be grijpen, waarom ik „gemelijk” was. ^Ja?" vroeg mijn vriend. „Nu hebben we in drie minuten tijds al tiemaal onze plaatsbewijzen vertoond: ééns ion den portier, ééns aan den conducteur m ééns aan den hoofdconducteur. Nu zul- fenae wel vertrouwen, dat we een biljet heb_ ben, maar is dart misschien niet iets voor je Matistiek? Het 'begint te lijken op de toe- Manden, door Jerome K. Jerome geschetst ki riin Diary of a Pilgrimage.” I «Nou", zei Knor, „dat Is nu juist wel niets z voor ons, maar ik zal je toch wel een paar «rèere statistische gegevens verschaffen, als |e daarop gesteld zijt. Ik vermoed overigens wel, ofschoón ons Bureau daarin niet get bend is, dat de overlast dien men tegenwoor dig den spoor-abonné’s aandoet, om altijd hn abonnement te vertoonen, in een ge heimzinnig verband staat met mijn gediefde Metenschap. Dat denk ik ook daarom, omdat tinds kort aan sommige stations het verlaten tan het perron door de wachtkamers verbo- ■ta is, zoodat éen enkele dikke drom van teiagefs door den smallen uitgang aan hef *hd van het perron geperst wordt. De lenige andere oplossing toch zou rijn het tóvelsch vermaak om 't den reizigers zoo ^aangenaam mogelijk te maken „Kan het niet zijn", vroeg ik, met een ver- rijang naar de bekende opvatting der toorweg-autoriteiten omtrent rijwieUrer- „dat er te véél gereisd wordt en men let alle middelen de lui wil afsdhrikken?” J)at is een mogelijkheid, waaraan ik in- brdaad niet gedacht heb en die een blijk In practische organisatie zou zijn, midden leg'tevens tusschen de wetenschapsdorsf y het duivelsch vermaak, die ik eerst als ■talenen aannam." ■bein op Kerstmis, Paschen enz. op tijd van 'Btenttatlon vertrok.” tie, aan wie Meronitm nj i.eMeringen wtrcM gevraagd, verklnaido, dat dit memorar dum reeds voor den brief van Tsjitsjerin va® 2G April was geredigeerd en alleen beschouwd moest worden als een soort theoretisch antwoord op den arbeid der Londcnscho deskundigen» Havas heeft in dit verband de vraag gesteld ho® men deze houding zou uitleggen; volgen» dit persagentschap beteekende het Russische me morandum een der ergste vergrijpen, was haf vervuld van verzet, kenmerkte het een strijd* geest en beantwoordde het aan de werkelijke ges dachten van de sovjetdelegatie; zelfs heeft Has va» het fhumcieele memorandum gekarakterf* seerd als een propagandageschrift en dat kon allerminst door dm beugel, daar toch overeen was gekomen, dat de Russen zich te Genua van alle propaganda zouden onthouden. Barthou heeft Zaterdag dan ook, als gevolg van het oKideele deponevren vnn het Russische memorandum op de conferentie, nan Seydoux de instructie gegeven niet rwec in de deskun digencommissie der subcommissie voor Russi sche aangelegwdu^den te verschijnen, zoolang da Fransche delegatie niet de Instructies urt Pnrij» had ontvangen, waarom zij gevraagd had in verband met de nieuw-ontstane feiten. Ingevolge de instructies vnn Barthou hebben Seydoux en zijn Fransche medewerkers de con ferentie van deskundigen der sub-oommissia voor Russische anngelMrenheden dnn ook ver laten. Hun voorbeeld werd gevolgd door de ver tegenwoordigers vnn Jmumv De Russen hebben daarna bakzeil geheld en verklaard van hun memorandum te zullen afzien. De «ovjet-delega- tie heeft deze handelwijze gemotiveerd in ee* brief aan den voorzitter der politieke subcom missie, die geteekend wns door Rnkowskl en waarin werd opgemerkt, dat het memorandum van de Russische delegatie een antwoord fo op het memorandum der Londensche deskundigen en de Russische opvatting weer geeft tegenover de houding der deskundigen te» opzichte van het Russische vraagstuk. In Ra- kowskis brief nu wordt opgemerkt, dat, overeen komstig do door haar herhaaldelijk geuite wen- schen om overeenstemming te bereiken met nil® mogendheden, de Russische delegatie aan ver trouwelijke besprekingen heeft deelgenomen en zich bereid verklaard op zekere voorwaarden de In het Russische memorandum neergelegd® opvattingen tet herzien. Het resultaat van dez® besprekingen was een brief, die de Russische delegatie aen den BngeNrhen premier richtte, dfe in de zitting vnn Vrijdag der politiek® sub commissie als grondslag voor de voort»ettfng der besprekingen werd aanvaard. Rakowskl be toogt nog ten besluite, dat het Russische me morandum ata een memorandum moet worden beschouwd, dat de memlng der Russische dele gatie in *t eerste stadium van de bespreking*» weergeeft. M. a. w.: Rakowski geeft hiermee Wtelijk te kennen, dat de brief der Russisch® delegatie aan Lloyd George het Russische nyw morandum ongedaan maakt. ■Üfci-hnrl j6t ^U^rouw Naomi zeggen, mijnheer, bevelen waren. Ik zal haar ■Dn on,\JVOt U Ferguson knikte en be- ■Tnai,; •8’ °P en neer te wan*Wen «kor Star ff./ runnte' nu en dan stilhoudend om Stam aJ8* vreenw^e familieportretten te kij- Sta var«,nx.”1111 Van ge,Üste foto’s, die de mu- S»B«I f ■”ii Stond voor een groep van K tot 7 ^enomen in vroegere jaren, ■Swrv J188?1* ln House, Broughty bedaard' manr baar gelaat zag S^ker M> Wk.en baar oogen waren groot en Fe^^H’Vd door blauwe kringen. S 4» ’l”'? k'een dieft vasten blik S toen bij sprak, ofschoon ‘ÏÏ’kiüS? aao*endde, om haar -.-y* dit alles?" vroeg hij onhan- Veertlendaagsoh Blad voor da Huishouding, o o o Prijs >®r ¥.wart»»l Ir» p» O O O aar kan «ieh »b<m«a®«wn Boakhandal o» b» da Wteavaro A- «BI K1OQM. OOUDA. Frankrijk, 1,811 als in België, 1,883 als in Duitschland en 2,467 als in Amerika. Het gemiddeld oponthoud op stations is in'Ne derland juist 3,1415926535 maal zoo groot als in de overige landen van Europa, wan neer men Rusland en Portugal uitzondert ïk kon je van 2_ malen geven, omdat het toevallig precies overeenstemt met het getal H, aan eiken wiskundige en eiken schooljongen bekend." Ik luisterde met verbazen en afgrijzen, maari aan de erger wordende koude dan aan deze onthullingen. „Er is méér”, zei Knor, een somberder toon aanslaande, die mij op het ergste voor bereidde. „Het aantal ongevallen en ongelukken met treinen is, naar verhouding tot het heele vervoer, bij ons bijna zeventien maal zoo groot als in Duitsohland, twee komma twee maal zoo groot als in Amerika. Wij maken, wat dit betreft, vermoedelijk slechts een gun stig figuur, bij Rusland vergeleken, over welk land ik geen gegevens heb, en 5 J eilanden." „Zijn daar dan ook spoorwegen vraag ik verbaasd. „Neen”, antwoordde hij loort, juist déérom Verder ging hij er niet op ln. „Het aantal slachtoffers, dooden en ge wonden, op onze treinen is in percenten 45j maal zoo groot als in België en Engeland, 6% maal zoo groot als in Duitschland en (permitteer me, dat ik even mijn notities raadpleeg) 2,0446 maal zoo groot als in het jaar 1888 in Frankrijk, een jaartal, dat be rucht is door zijn vele en bloedige spoorweg ongelukken.” „De vertragingen, waarover je sprak bij 't begin van onze reis", zei Knor, „rijn niet zóó erg als pessimisten en mopperaars het wel doen voorkomen. Rekent men, dat kleine vertragingen soms worden ingehaald, dan is de kans om met een Hollandschen trein op tijd aan te komen en te vertrekken, tooh altijd nog iets grooter, dan om vertra ging te hebben. De jiriste cijfers zijn res pectievelijk 0,5102 en 0,4898. Natuurlijk gelden deze getallen niet voor feestdagen en voor de dagen, die daaraan onmiddellijk voorafgaan of er op volgen. Toch is het in 23 jaar nog 609 maal voorgekomen, dat een „Zijn de machinisten van die treinen niet gestraft vroeg ik, met een zwakke poging om aardig te zijn(de statistiek is zoo’n droge wetenschap D Knor antwoordde niet op mijn vraag, maar voorgekomen, dat de feestdagen Kerstmis, aanvragen worden ingediend, kan de maat- Paschen en Pinkstercn met vriesweer «amen- scliappij dus voor 500 waarde aan verlo- vielenx 1~—j--1 „Vooral van Pinksteren is dat best te be grijpen 1” wierp ik er tusschen. Samenvielen” ging Knor voort, zoo lang te doen als in Spanje, 1,63 als in .mij zacht bestraffend aanziende, „maar hls dat nog eens mocht gebeuren en je zoudt dan met een trein willen reizen „Nu vroeg ik ongeduldig. „Lóóp dan liever I" zei Knor met grooten nadruk. We waren in Utrecht aangekomen en» als dat laatste getal zoovéél deci- braaf gebe-erde, liet Knor rijn, parapluie na tuurlijk in 't net liggen, waaraan ik hem nog juist bij tijds herinnerde. Dit gaf me aanlei ding, op weg naar den uitgang, mujn vriend te vragen, of hij ook iets statistisch wist op 1 l ven in den trein gevondén voor-

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1922 | | pagina 1