iïOBEL"
iden-
ische en
mpioenen
EN. - -
voorraad,
is osmMur.
DEÏ HAAG.
Hst Verloren Tehuis.
K HOIUNDSCKHUISIIIHIBW.
NIEUWS. EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
PERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN. BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, NIEUWER-
KERK a. d. IJ., OUDERKERK a. d. IJ., OUDEWATER, REEUWUK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon-en Feestdagen
BUITENLAND.
FEUILI ETON.
so
wielen
dkoop
delen
ier solide.
'URION I
dag 2 uur
IER- EN
STELLING
PL**TSEJT
KIlMl
n 0.%$.
'iesbnrean
aanvragen
IUNTANT
«lutlngzikH
lukegsaiigu
Spoorweg-stailstlek.
--I
serberioht.
>n morgen raai
22.
Haparanda.
Stornoway,
nd van Dinsdag 25
14913
61. Jaargang
1
Dinsdag 25 April 1922.
U van Umuiden
ril van Rotterdam
zei me nog: „Het is de laatste jaren niet is gekomen. Als er jaarlijks 10.000 van die
HANS.
r Amsterdam, voel
ril van Drtuiden n»
en
(Wordt vervolfd.)
rant „Harmonio”
ïjeJgsSj* j
rachtige, Westelijkt
betrokken of* zwaar
iring, regen- of h®>
in temperatuur
tie, aan wie
gevraagd, v
1623 40
woerd 123
ifabriek
RD
>rdam.
sht 1884
lospiogels,
1603 80
I. no. 328
at.
1827 40
voor die
schreef toch mijn beven nog meer toe bet gebied
werpen.
^Neen*, sprak hij, „want dat zou een
statistiek zijn, waar niemand iets om zou
geven. Blik jaar worden niet alleen duizen
den in den trein achtergelaten parapkries,
wandelstokken enz. publiek verkocht, maar
ook tientallen of honderdtallen phofcografle-
toestellen, portemOnnaies, gouden en zilve
ren voorwerpen, alles artikelen, die den
vroegeren eigenaars volkomen bekend moe
ten zijty, waarvan zij dus een absoluut be
trouwbare beschrijving kunnen geven. Die
ir Java, vertrok 23
ren goederen aan de rechthebbenden terug
geven, zonder op die heele exploitatie van
dit onderdeel schade te lijden."
„S chad e' is goedf" zed ik.
„„Exploitatie” is óók goedf' meen
de Knor en nam met een handdruk ef-
scheid.
ADVERTENTlEPRIJSi Uit Gouda «n onutreken (behooraoda tot den bMorgkrtagjt
1—5 regels 1.30, elke regel meer /0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkringt
15 regels 1.55, elke regel meer 0.30. Advert entiën ia bet Zateniagnununer 10
bifrtag op den prijs. Liefdadlghelds-advortantiën de helft van den pr|js.
INGEZONDEN MEI) BORELINGEN i lr-4 regels ƒ1.06, elke regel meer 0X0. Of
de voorpagina 50 hooger.
Gewone advertentiën en ingezonden mededeellngen by contract tot zeer gereducaer»
den prjja Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tuaschenkomst van soliode boekhan
delaren, Advertentiebureau» en onze Agenten en moeten daags vóór de plaatsing
aan het Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te «ba
m Hamburg te
i Uit hef Engelsch door
J. P. WESSELINK-VAN ROSSUM.
door
DAVID LZALL.
ABONNEMENTSPRIJS i per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad
pr kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt»
franco per post Per kwartaal ƒ8.15, met Zondagsblad 8X0.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT GOUDAj
hfl onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux «ijn dagelijks geopend van 9—4 uur.; Administratie Tel Int. 82;
Redactie TeL 546.
>,Maar je zoudt me nog eenige statistische
gegevens verschaffen”, herinnerde ik mijn
vriend.
„Ziehier”, sprak hij, „de cijfers heb ik in
mijn hoofdOnze spoorwegen zien kans
om, boemel- en sneltreinen dooreen gere
kend, over een zelfden afstand, 1,426 maal
/-Niemand kan een geluk genieten, dat boven
•“•Wzijn behoeften ligt
CORNELIE HUÏGENS.
9—12 uronj
N:
van 10—2 uren;
AARD:
tel de Gouden
lo. 5).
„Gooi ze In het vuur of In den vuilnisbak of
waar Je wilt, maar vraag mij niet, dit terug te
nemen,” zeide hij moeizaam. „Ben je er zekef
van Naomi, dat alles voorbij is? Kan niets wnt
ik zeg. Je van besluit doen veranderen of mijn
beleediging verzachten? Het Is een «ware bele
diging, dat weet ik, maar somtijds wordt een
man door den stroom meegesleept en weet hij
zich niet te helpen.”
„Laat ons niet langer erover praten. Dan. G*
nu alsjeblieft weg. Al het praten ter wereeld zo»
de feiten niet ongedaan kunnen maken.”
„Ik moet je nog één ding zeggen, voor je mij
in de groote duisternis duwt, Naomi. Mag ik J»
vragen, haar niet de schuld te geven of eenig
verschil te maken? Zij weet het zelfs niet. E»
ik zweer jc, dat zij het nooit van mij zal wetei>
ofschoon ik nu niet met je trouwen kan. Ik zal
nooit een andere vrouwen huwen maar onge
huwd sterven. Ik ben nu Juist, wat Ik vroeger
geweest ben, maar ik heb ie.s verloren tets,
dat ik zal missen en dat ik xnl blijven waai*
deren tot het eind mijns levens - Jc vriendschaf
en je achting.”
TELEGRAMMEB.
DE CONFERENTIE TE GENUA.
De arbeid der commissies.
G e n u a, 2 4 A p r H. (B. T. A.). Te half 11
i» een bijzondere commissie uit de commissies
voor het vervoer en voor de financiën bijeen*
gekomen om de beste oplossing te vinden voor
de moeilijke vraagstukken nopens de verrekes
dig. „Wat is et' vanmiddag gebeurd, Naomi?’*
Zij stond tegen de deur en antwoordde hem
bedaard.
,Jk ben naar het ziekenhuis gegaan, zooals
Je mij gezegd had en ik ging voorbij de kinder
zaak Ik heb Joy en Jou gezien."
„En?” zeide hij, vragend; maar hij kreeg een
kleur, niettegenstaande zijn poging, om geheel
op zijn gemak te schijnen. „Wij hebben daar op
je gewacht. Wat is er dan gebeurd?"
Zij glimlachte plotseling een vagen droo-
merigen glimlach.
„Doe nu geen moeite, de waarheid te verber
gen, Dan. Ik heb alles begrepen toen ik je van
middag naar Joy heb zien kijken. Haar heb je
lief, haar moet je trouwen mij in het geheel
niet. En het zou heel wat beter geweest zijn,
Indien je oprecht en openhartig daaromtrent
geweest waart, in plaats van de dingen zoover
to laten komen."
„Er is niet, niets gebeurd," zeide hij boos.
,Jk heb nooit een woord tegen Joy Ferrars ge
zegd, dat niet jij of de geheele wereld had mo
gen hoor en."
„Dat kan zijn, maar na vandaag Dan, kan je
mij niet in het gelaat zien en naar waarheid
zeggen, dat je Joy niet lief hebt en dat je in je
hart ernaar verlangt, met mij te trouwen."
Er was een oogenblik van vreeseüjke stilte.
Ferguson’s tong trachtte een aUedaagsche leu
gen te uiten, maar die poging mislukte geheel
en al. Zijn tegensprekende oogen moest hij
neerslaan voor Naomi's helderen, beschuldi
genden en uitdagenden blik.
„God helpe mij Naomi! Ik heb dit niet ge
zocht! Het is aldoor een fout geweest De heb
het leven met begrepen. Ik begrijp het nog niet
en ik ben blindelings voorwaarts gegaan hopen
ds dat deze kort» vwbUmknff sou voorbijgaan.’
„En je was bereid, mij te offeren
kans? O, Den!”
Het was haar eenig verwijt, maar het trof
diep. Het onbeschrijfelijke gevoel, dot uit haar
oogen sprak, de gefolterde klank harer stem,
kwelden Ferguson m^nigen langen dag, meni-
gen wonhopigen nacht
„Laat ik mij niet nog slechter gevoelen, dan
reeds het geval is, Naomi!"
„Ik tracht verstandig te zijn en ik heb Je die
boodschap aan de deur niet laten overbrengen,
maar vaderl"
„Het je het hom verteldl" riep Ferguson mis
noegd uit.
„Ik heb het hem verteld. Ik moest het
iemand zeggen, en hij heeft mij beloofd, mij
morgen mee te nemen, hier vandaan. Haast je
met een en ander, Dan, misschien is dan alles
voorbij, als wij terugkomen. Wij gaan ver weg,
mogelijk naar Amerika, om Charlie te zoeken.
Dat is alles, wat je nu voor mij doen kunt
vlug met Joy te trouwen!”
„Maar, goeden hemel! Naomi I Begrijp je hrt
dan niet? Dat zal nooit gebeuren nooit in
deze wereld! Joy heeft hiervan geen vermoe
den I Zij zal door mij nooit eenig vermoeden
hiervan krijgen/*
„Maar als zij je liefheeft?"
TTZij heeft mij niet lief. En zal mij ook nooit
liefhebben. Indien zij ooit een man zal bemin
nen, zal het iemand zijn, die dichter bij haar
eigen leeftijd en haar eigen stand is. Ik ben in
alles je trouw gebleven, Naomi, behalve in ge
dachten. Wil je mij niet nog een kans geven
en mij laten beproeven, dit uit te wisschen? Het
zal niet meer gebeuren, dat verzeker ik je en
indien je hadt toegestemd, in wat ik vroeger van
je verlangd heb, dan zaou dit alta» nu voorbij
geweest zijn,”
naar Rotterdam, beJ
dddags 12 u, op oij
isco naar Java, verg
ver.
m naar Z.-AmerikJ
ibon.
en Antwerpen naar
v.m. II u. voorbij!
naar Hamburg, 'voe||
n.
Rotterdam, vertrok
ms naar Rotterdam
van Batavia nnag
laar Br.-ïndië, kwan»
van Port Said naaf
il van Britsch-Infif
van Rotterdam t*
Zij schudde haar hoofd cn koek hem peinzend
aan. 1
,J1< vraag mij verwonderd af, of je wel be- i
grijpt, wat je zegt. Dan I Je houdt op die ma- 1
nier van een vrouw en toch vraag ja een
andere die ben ik met je tetrouwen en te
nemen, wet overgebleven is! Je moet bepaald
gek zijn, om zoo iets voor te stellen. Juist on
langs sinds dit vreeselijke tusschen ons ge
komen is, heb ik mij even slecht gevoeld als al
de slechte menschen, die r op de wereld zijn.
Ik weet nu waarom moorden begaan worden!
Ik zou het van mijzelf kunnen begrijpen, ah
ik er een bering! Het einde zou zijn, dat Ik vast
jou of mijzelf zou dooden, dus ga weg uit mijn
leven alsjeblieftf en blijf eruit!"
„Maar maar!” stamelde hij en hield zijn
mond.
Zij glimlachte weer, maar haar glimlach ont
roerde hem meer dan tranen.
„Verbeeld je maar niet, dat ik wegkwijnen of
sterven zal of iets wanhopigs zal doen! Ik ben
zoo niet Ik heb zeer veel van mijn vadem flink
heid en ik zal er wel doorkomen. Het is wat on-
noodig lijden geweest, wat ik niet verdiend heb,
volgens triifzelf; maar misschien wie weet?
het kan misschien toch nog zijn nut hebben.
Maar ga nu alsjeblieft weg, Dan, want ik mort
je zeggen, dat indien vader weten zou, dat je
hier bent en je zou zien, het vanavond niet goed
voor je zou afloopen."
„Ik ben niet bevreesd, hem te zien. De zou
het hem alles uitleggen.”
„Ik heb liever dat je het niet doet," zeide zij
met waardigheid. „Ik heb den ring en de andere
dingen meegebracht, hier zijn ze."
Zij legde een handvol sieraden en klenigheden
op de tafel, nwar Ml keerde rich met afschuw
leb
bij de Fidji- dw'gen zijn nooit opgevraaigd, dus kan het
den verliezers niet schelen, dus zou zoon
statistiek geen waarde hebben."
„Ja, maar", zei ik, „ik hoor juist den laat-
sten tijd zooveel ervan, dat a'ls je schrift-eüjk
naar een verloren voorwerp informeert, je
a 1 tij d antwoord krijgt, dat ’t wiet gevonden
is, dan héél dikwijfc, wanneer men zich per
soonlijk aan het betrokken kantoor ver
voegt, het artikel wè*l gevonden blijkt."
„Hoor eens, Hans”, zei Knor streng, „dat
zijn ongepaste praatje». Je denkt tonh. niet,
dat het hier net zoo toegaat ais In zekere
republiek van MiddenHAmerika, waarvan ik
den naam niet zal noemen, om geen diplo
matieke verwikkelingen te veroorzaken?"
„Hoe gaat het daar dan t?e?'' vroeg ik.
„Wel, de directie der spoorwegen in die
republiek verkilaart alle gevonden voorwer
pen voor goeden buit en trekt vit den jaar-
lljikschen verkoop een lieve winst. De enkele
artikelen, die aan de lastposten, welke zelve
aan het centraal bureau komen informeeren,
wel moeten worden teruggegeven, vormen
dus een schadepost. Die schade wordt weer
goed gemaakt, doordat men formulieren
voor het publiek verkrijgbaar stek tegen be
taling van zóóveel centavos (overeenkomen
de ongeveer met 5 cent Ned. Ct.), waarop
de meer eenvoudigen en rwrieven hunne
vragen naar verloren voorwerpen kunnen
schrijven. Die ingevulde formulieren worden
in Midden-Amerika op het centrale
kantoor met hoongelach ontvangen en on-
middellijk, zonder uitzondering, beantwoord
met 't bericht, dat het voorwerp niet terecht
OVERZICHT.
Dat de conferentie te Genua van een interes
sante bewogenheid is, zal niemand kunnen ont
kennen. Telkens en telkens weer, door Fransch
toedoen bovenal, ontstaan weer nieuwe inciden
ten en treden de tegenstellingen scherp aan den
dag. Vooral het gebeurde der laatste dagen is
belangwekkend door tal van verrassingen, waar
voor de conferentie en de wereld zich zagen ge
plaatst.
Zoo kwam Zaterdagmorgen onder voorzitter
schap van Worthington Evens de commissie van
zeven deskundigen bijeen, die Vrijdag door de
subcommissie voor Russische aangelegenheden
yrd benoemd óm de technische détails te on-
aerzoeken van de antwoord-nota, die Tsjitsjerin
aan Lloyd George had gezonden. De zitting,
waarop Frankrijk werd vertegenwoordigd door
Seydoux, was slechts van korten duur, daar de
Russische deskundigen, in verband met de af
wezigheid der sovjet-afgevaardigden, die wegens
de ontvangst bij den Italiaanschen koning niet
konden verschijnen, de verdaging der zitting
voorstelden tot des namiddags.
Nochtans wnnschte een der Russische des
kundigen een belangrijke opmerking te maken.
Hij wees er op, dat het door Tsjitsjerin in het
Bngelsche geredigeerde document slecht in het
Fransch vertaald was en dat de aanvaarding van
de voorwaarden der geallieerden door de sovjet-
regeering hiervan afhankelijk was, dat de oor
logsschaden en de achterstallige rente hiervan,
alsmede de rente van alle andere schulden g e-
schrapt werden, in plaats van, zooals het
Vrijdag heette, verminderd zouden wor
den. Daarom werd de Engelsche tekst met de
Fransche vergeleken en vastgesteld, dat het En
gelsche woord „written down” hridt, hetgeen de
beteekenis van vermindering heeft en niet
die van schrapping, hetgeen de Russen Za
terdag zeiden te bedoelen. In dit geval had er
„written off" moeten staan.
De correspondent van Havas merkte Zaterdag
dan ook in dit verband op, dat het z. i. verras
send zou zijn, wanneer de Russische afgevaar
digden des middags zouden vasthouden aan hun
nieuwen uitleg;\jn allen gevalle beteekende de
rectificatie een nieuwe elsch der Russen: de
sovjets nemen de algemeene voorwaarden der
geallieerden immers slechts aan onder het voor
behoud, dat hun oorlogsschulden en de rente
van hun schulden geschrapt worden.
En dan werd bovenal nog op een ander
merkwaardig feit gewezen: het Zaterdag over
handigde Russische memorandum zou n.l. vol
komen indnrischen tegen de voorwaarden van
Cannes eenerzijds en de brief van Tsjitsjerin
aan Lloyd George anderzijds. De sovjet-delega-
naar Zuid-Ameriki^.
werpen.
res naar Rotterdam
Palmas.
ië naar Rotterdam^, 1
aan.
>ril van Colombo I
Londen en Amstem 1
Gibraltar.
ftaar Batavia, kwam 1
Bet had 's nachts gevroren en dus waren,
fanmorgens vroeg af, alle treinen te laat.
I m verwarringen vermeerderden en ver-
Jnoopten zich, zoodat er tegen den middag
schromelijke chaos heertjiclhte, toen ik
|Mt mijn vriend Knor, een van de steun
pilaren van het Bureau voor de Statistiek,
kan Gouda naar Utrecht zou reizen.
l Ik betaalde voor dat traject slechts weinig
jneer dan ik een paar weke*i te voren in de-
leifde klasse voor een reis Keulen—Hatm-
.vurg had betaald, maar had dan ook het
voorrecht, in een volmaakt frissche, immers
totaal onverwarmde, coupé te mogen reizen.
Toen we ons klappertanden zoover in be-
Iwang hadden, dat wij weer een gesprek
Janden beginnen, zei ik, een beetje geme-
Ijk:
,1 JCiwF
ik moet hier tot recht begrip voor den le
ger vermelden, dat zelfs zulke kleinigheden
«Is vijf kwartier .op een trein wachten en bet
toodeloos kou lijden mij al uit mijn humeur
bunnen brengen, anders zou men niet be
grijpen, waarom ik „gemelijk” was.
^Ja?" vroeg mijn vriend.
„Nu hebben we in drie minuten tijds al
tiemaal onze plaatsbewijzen vertoond: ééns
ion den portier, ééns aan den conducteur
m ééns aan den hoofdconducteur. Nu zul-
fenae wel vertrouwen, dat we een biljet heb_
ben, maar is dart misschien niet iets voor je
Matistiek? Het 'begint te lijken op de toe-
Manden, door Jerome K. Jerome geschetst
ki riin Diary of a Pilgrimage.”
I «Nou", zei Knor, „dat Is nu juist wel niets
z voor ons, maar ik zal je toch wel een paar
«rèere statistische gegevens verschaffen, als
|e daarop gesteld zijt. Ik vermoed overigens
wel, ofschoón ons Bureau daarin niet get
bend is, dat de overlast dien men tegenwoor
dig den spoor-abonné’s aandoet, om altijd
hn abonnement te vertoonen, in een ge
heimzinnig verband staat met mijn gediefde
Metenschap. Dat denk ik ook daarom, omdat
tinds kort aan sommige stations het verlaten
tan het perron door de wachtkamers verbo-
■ta is, zoodat éen enkele dikke drom van
teiagefs door den smallen uitgang aan hef
*hd van het perron geperst wordt. De
lenige andere oplossing toch zou rijn het
tóvelsch vermaak om 't den reizigers zoo
^aangenaam mogelijk te maken
„Kan het niet zijn", vroeg ik, met een ver-
rijang naar de bekende opvatting der
toorweg-autoriteiten omtrent rijwieUrer-
„dat er te véél gereisd wordt en men
let alle middelen de lui wil afsdhrikken?”
J)at is een mogelijkheid, waaraan ik in-
brdaad niet gedacht heb en die een blijk
In practische organisatie zou zijn, midden
leg'tevens tusschen de wetenschapsdorsf
y het duivelsch vermaak, die ik eerst als
■talenen aannam."
■bein op Kerstmis, Paschen enz. op tijd van
'Btenttatlon vertrok.”
tie, aan wie Meronitm nj i.eMeringen wtrcM
gevraagd, verklnaido, dat dit memorar dum
reeds voor den brief van Tsjitsjerin va® 2G
April was geredigeerd en alleen beschouwd
moest worden als een soort theoretisch antwoord
op den arbeid der Londcnscho deskundigen»
Havas heeft in dit verband de vraag gesteld ho®
men deze houding zou uitleggen; volgen» dit
persagentschap beteekende het Russische me
morandum een der ergste vergrijpen, was haf
vervuld van verzet, kenmerkte het een strijd*
geest en beantwoordde het aan de werkelijke ges
dachten van de sovjetdelegatie; zelfs heeft Has
va» het fhumcieele memorandum gekarakterf*
seerd als een propagandageschrift en dat kon
allerminst door dm beugel, daar toch overeen
was gekomen, dat de Russen zich te Genua
van alle propaganda zouden onthouden.
Barthou heeft Zaterdag dan ook, als gevolg
van het oKideele deponevren vnn het Russische
memorandum op de conferentie, nan Seydoux
de instructie gegeven niet rwec in de deskun
digencommissie der subcommissie voor Russi
sche aangelegwdu^den te verschijnen, zoolang da
Fransche delegatie niet de Instructies urt Pnrij»
had ontvangen, waarom zij gevraagd had in
verband met de nieuw-ontstane feiten.
Ingevolge de instructies vnn Barthou hebben
Seydoux en zijn Fransche medewerkers de con
ferentie van deskundigen der sub-oommissia
voor Russische anngelMrenheden dnn ook ver
laten. Hun voorbeeld werd gevolgd door de ver
tegenwoordigers vnn Jmumv De Russen hebben
daarna bakzeil geheld en verklaard van hun
memorandum te zullen afzien. De «ovjet-delega-
tie heeft deze handelwijze gemotiveerd in ee*
brief aan den voorzitter der politieke subcom
missie, die geteekend wns door Rnkowskl en
waarin werd opgemerkt, dat het memorandum
van de Russische delegatie een antwoord
fo op het memorandum der Londensche
deskundigen en de Russische opvatting weer
geeft tegenover de houding der deskundigen te»
opzichte van het Russische vraagstuk. In Ra-
kowskis brief nu wordt opgemerkt, dat, overeen
komstig do door haar herhaaldelijk geuite wen-
schen om overeenstemming te bereiken met nil®
mogendheden, de Russische delegatie aan ver
trouwelijke besprekingen heeft deelgenomen en
zich bereid verklaard op zekere voorwaarden
de In het Russische memorandum neergelegd®
opvattingen tet herzien. Het resultaat van dez®
besprekingen was een brief, die de Russische
delegatie aen den BngeNrhen premier richtte,
dfe in de zitting vnn Vrijdag der politiek® sub
commissie als grondslag voor de voort»ettfng
der besprekingen werd aanvaard. Rakowskl be
toogt nog ten besluite, dat het Russische me
morandum ata een memorandum moet worden
beschouwd, dat de memlng der Russische dele
gatie in *t eerste stadium van de bespreking*»
weergeeft. M. a. w.: Rakowski geeft hiermee
Wtelijk te kennen, dat de brief der Russisch®
delegatie aan Lloyd George het Russische nyw
morandum ongedaan maakt.
■Üfci-hnrl j6t ^U^rouw Naomi zeggen, mijnheer,
bevelen waren. Ik zal haar
■Dn on,\JVOt U Ferguson knikte en be-
■Tnai,; •8’ °P en neer te wan*Wen «kor
Star ff./ runnte' nu en dan stilhoudend om
Stam aJ8* vreenw^e familieportretten te kij-
Sta var«,nx.”1111 Van ge,Üste foto’s, die de mu-
S»B«I f ■”ii Stond voor een groep van
K tot 7 ^enomen in vroegere jaren,
■Swrv J188?1* ln House, Broughty
bedaard' manr baar gelaat zag
S^ker M> Wk.en baar oogen waren groot en
Fe^^H’Vd door blauwe kringen.
S 4» ’l”'? k'een dieft vasten blik
S toen bij sprak, ofschoon
‘ÏÏ’kiüS? aao*endde, om haar
-.-y* dit alles?" vroeg hij onhan-
Veertlendaagsoh Blad
voor da Huishouding,
o o o
Prijs >®r ¥.wart»»l Ir» p»
O O O
aar kan «ieh »b<m«a®«wn
Boakhandal o» b» da Wteavaro A- «BI
K1OQM. OOUDA.
Frankrijk, 1,811 als in België, 1,883 als in
Duitschland en 2,467 als in Amerika. Het
gemiddeld oponthoud op stations is in'Ne
derland juist 3,1415926535 maal zoo groot
als in de overige landen van Europa, wan
neer men Rusland en Portugal uitzondert
ïk kon je van 2_
malen geven, omdat het toevallig precies
overeenstemt met het getal H, aan eiken
wiskundige en eiken schooljongen bekend."
Ik luisterde met verbazen en afgrijzen,
maari
aan de erger wordende koude dan aan deze
onthullingen.
„Er is méér”, zei Knor, een somberder
toon aanslaande, die mij op het ergste voor
bereidde.
„Het aantal ongevallen en ongelukken met
treinen is, naar verhouding tot het heele
vervoer, bij ons bijna zeventien maal zoo
groot als in Duitsohland, twee komma twee
maal zoo groot als in Amerika. Wij maken,
wat dit betreft, vermoedelijk slechts een gun
stig figuur, bij Rusland vergeleken, over welk
land ik geen gegevens heb, en 5 J
eilanden."
„Zijn daar dan ook spoorwegen vraag
ik verbaasd.
„Neen”, antwoordde hij loort,
juist déérom
Verder ging hij er niet op ln.
„Het aantal slachtoffers, dooden en ge
wonden, op onze treinen is in percenten 45j
maal zoo groot als in België en Engeland,
6% maal zoo groot als in Duitschland en
(permitteer me, dat ik even mijn notities
raadpleeg) 2,0446 maal zoo groot als in het
jaar 1888 in Frankrijk, een jaartal, dat be
rucht is door zijn vele en bloedige spoorweg
ongelukken.”
„De vertragingen, waarover je sprak bij
't begin van onze reis", zei Knor, „rijn niet
zóó erg als pessimisten en mopperaars het
wel doen voorkomen. Rekent men, dat
kleine vertragingen soms worden ingehaald,
dan is de kans om met een Hollandschen
trein op tijd aan te komen en te vertrekken,
tooh altijd nog iets grooter, dan om vertra
ging te hebben. De jiriste cijfers zijn res
pectievelijk 0,5102 en 0,4898. Natuurlijk
gelden deze getallen niet voor feestdagen
en voor de dagen, die daaraan onmiddellijk
voorafgaan of er op volgen. Toch is het in
23 jaar nog 609 maal voorgekomen, dat een
„Zijn de machinisten van die treinen niet
gestraft vroeg ik, met een zwakke poging
om aardig te zijn(de statistiek is zoo’n
droge wetenschap D
Knor antwoordde niet op mijn vraag, maar
voorgekomen, dat de feestdagen Kerstmis, aanvragen worden ingediend, kan de maat-
Paschen en Pinkstercn met vriesweer «amen- scliappij dus voor 500 waarde aan verlo-
vielenx 1~—j--1
„Vooral van Pinksteren is dat best te be
grijpen 1” wierp ik er tusschen.
Samenvielen” ging Knor voort,
zoo lang te doen als in Spanje, 1,63 als in .mij zacht bestraffend aanziende, „maar hls
dat nog eens mocht gebeuren en je zoudt
dan met een trein willen reizen
„Nu vroeg ik ongeduldig.
„Lóóp dan liever I" zei Knor met grooten
nadruk.
We waren in Utrecht aangekomen en» als
dat laatste getal zoovéél deci- braaf gebe-erde, liet Knor rijn, parapluie na
tuurlijk in 't net liggen, waaraan ik hem nog
juist bij tijds herinnerde. Dit gaf me aanlei
ding, op weg naar den uitgang, mujn vriend
te vragen, of hij ook iets statistisch wist op
1 l ven in den trein gevondén voor-