ISTEN
JEIN
iding
oe w mm
Ve'rttcndssgsch Bla
voor de Huishouding.
rtiw
lies
RKOOP io
u
:r
H;
I?
Zaterdag 13 Mel 1922.
1.14929
rdam.
lepenhRll
git lummsr bestaat uit 2 bladen.
!-
1
FEUILLETON.
OE GENEZER
61s Jaargang
ilegels
rtret-
eksten
BEEK.
I
TERDAM
TER
lerdag 18 Mal
n die er op het
i
ER
natel
SSNO
- BI.-70.-in.
kige Jaren
ilek op cee.Ut.
In S neten
enschakeling van da
MAX LINDER kant
Ee film moet hebben
ohfilm I
M
60 33.8035.90
ms vanaf 18»,
BERGAMBACHT, berkenwoude, bodegraven, boskoop, gouderak, haastrecht, moordrecht, moercapelle, nieuwer.
KERK a. d. U-, OUDERKERK a. d. IJ„ OUDE WATER, REEUWUK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WAJJDINXVEEN. ZEVENHUIZEN, enz.
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon-en Feestdagen
lilt eis Parlement.
EERSTE BLAD,
jk
4
haar.
I
9
2(0 1887
ilmspe^met zang
1866 40
m.
40
ft
.'Een leven zonder doe! is geen leven.
bidt vervolgd).
1868 66
Evrie -w nest van een roofvogel.
O ««Urn mM d. radder. Ifcn hond. .K.rw'd t. «chrifr»!
i Bonbons
Gebakjes
1UL-JHMBB»
.r op
INGEZC
de voorpagli
Gewone i
l<
Vakklndiig
1SM
door
ROBERT HERRICK.
----van
Grieksch geschil onzijdigheid i
Kt naar een
DING, dan
k noemen i
L-
Zoo is dan m I
stel voor, Donde
door Tsjitsjeri»
memorandum tie
is buitengewoop
lijk het polenusc
van ’t’e<
IS AMBBIOU.
I T O -
Pr(!« per taarnrimal Ir. p. poat. 1 1*.
au
UT Men kan »ich abonneeren bti den
«*M»?^** Wever» A. BRINKMAN
TELEGRAMMEN.
|DE CONFERENTIE TB GENUA.
li Lloyd Georg» en Barthoe
Genua, 12 Mei. (Havas.). Lloyd Geoigd
heeft den diplomatieken redacteur van Havag
gemachtigd te verklaren, dat de samenvatting*
door Havas gegeven van het onderhoud op,
6 Mei tusschen Llyod George en Barthou op
juiste wijze de hoofdzaken weergaf en niet eto
tendentieus beschouwd kan worden.
Een mededeeling van Lloyd George*
Berlijn, 2 Mel (N. T. A. Draadloos). De
modedeeUng, die Lloyd George, na kennis tg
hebben genomen van het Russische antwoord
aan de pers liet publiceeren, luidt„De confe
rentie wordt voortgezet.” Ondanks de vermoeid
heid, die zich van de meeste deelnemers aan do
conferentie heeft meester gemaakt, werd deze
deelneming met onverminderde geestdrift onts
vangen.
ors en Kinder»
4
haar kalme stem tusschen het zenuwachtig
druk gepraat van de oudere vrouw.
„Hij mag het niet doen ik wil het niet heb
ben we zullen iemand laten komen het
duurt maar twee dagen eer we iemand uit de
stad kunnen hebben geen zusters heels-
maal geen hulp o, waarom ben ik ooit naar
dat vreeselijke oord toe gegaan!"
„Nel heeft zelf het besluit genomen," hoorde
je weer de kalme stem. „Het is haar eenige
kans.”
De jonge dokter volgde den vreemdeling zoo
onderdanig als een kantoorklerk. Ze gingen de
lange houten trap af naar het bootenhuis en
^nasteen zich toen om de zeilboot los te maken
«n het zeil op te zetten. Vera Councillor zag uit
de verte den groeten, mageren man op den
achtersteen staan, zijn hand aan het roer. Ze
kon zien, dat hij zijn orders gaf aan den kleinen
dokter.
„Op en t'dp een man dat is hij 1” mompel
de ze in zichzelf terwijl de kleine boot naar één
kant overhelde op de frissche bries.
„Je weet, dat Nel en ik „Tantetje", zooals ik
altijd Nel’s moeder noem, overhadden om het
aanbod van den kolonel aan te nemen en dezen
zomer in zijn kamp aan het Sanguishine meer
door te brengen. Zij zijn nog in den rouw over
meneer Goodnow, en Tantetje is zoo moeilijk in
haar oihgang met vreemden. En wij. Nel en ik,
beiden, wilden zoo graag iets heel bizonder^,
en dat hebban wij gevonden. Sanguishine is ver/
ver weg in het noorden in het hart je van de Ca-
nadeesche wildernis. „Niets is er tusschen ons
en de poolster," zooals de gids zegt. Je gaat
steeds noordelijk, zoo ver als de trein je bren
gen kandaar ga je langzaam een dag lang
door bosschen over een ongebaandon weg, langs
een bruisende rivier tot aan het eind van 'het
meer, dan op een boot tot aan het kamp aan
den overkant. Daar ben je heelemaal buiten de
beschaafde wereld, in een land vol vreemde
houthakkers en halfbloed jagers, een paar jacht
en visrhllefhebbers uit de steden, zooals onze
kolonel en verder niemand, ’t Is er prachtig,
wonderlijk mooimaar ik kan me niet ophou
den met natuurbeschrijvingenje moet je de
omgeving maar indenken. Eindelooze meren en
rivieren, een lage bergrug aan den noordelijken
horizon en verder overal de indrukwekkende
wildernis. De nieuwe houtaanknpmaatschappij
van den kolonel doet, al wat ze kan om die wil
dernis zooveel mogelijk te vernielen, door de
dalen kaal te hakken en de gevelde boomen do
rivier af te voeren. Dit kamp, de Eyrie zoo-
als men het noemt, is geriefelijk, Je zoudt ooit
niet anders van den kolonel kunnen verwach'en.
Er zijn nog een paar kampementen om de oevers
van het meer, en in de nederzetting aan A*n
overkant is een soort hotel, het eerste toeken
IL
Wij vervolgen met de woorden van Vera
Councillor uit een brief aan haar meest intieme
vriendin in dien tijd geschreven.
„Wat ons in de laatste vierentwintig uur over
komen is, kan geen pen beschrijven. Op dit af
gelegen plekje in de wildernis is het geheel on
verwachte over ons gekomen ais een zondvloed.
Vier dagen geledètris Nel een ernstig ongeluk
overkomen. Ik zal maar dadelijk vertellen, dat
de crisis nu voorbij is en ik er zeker van ben,
dat alles goed zal gaan. Zij zal heelemaal beter
worden, dank zij neen, ik moet bij het begin
beginnen en probeeren ie do heele geschiedenis
hierop neer de fungéerende ambtenaren behou- c_. 1
den ten volle hun tegenwoordig salaris en ver- mogendheden om ten aanzien
haal van de pensioenpremie tal niet plaats heb- 1 -
dat niet kan worden gedoogd. Op 't verzoek der eenr-szins worden versterkt door het antwoord)
het Turksch- der Russen, dat niet bepaald toeschietelijk ka»
te betrachten worden genoemd, jat tamelijk onverzoenljjk ft»
---1
vriendschapsverdrag heeft gesloten) geeft de
sovjet-delegatie ten bescheid, dat de vrede in
Klein-Aziö er meer door zou zijn gebaat, wanneer
aan 't Russische verzoek om Turkije ook aan
do conferentie deel te laten nemen gevolg ware
gegeven.
Natuurlijk zijn de partyen het evenzeer on
eens over de financieel® aangelegenheden.
Frankrijk, betoogen de sovjetgedelegeerden te
dezen aanzien, heeft na de groote revolutie, die
ekomen, zich ook niet
-voor wat zijn voorgan-
»"esteld: het tiërceerde b.v. zijn
ndien werd door de natie»,
t den wereldoorlog traden,
GDI IMIIL COUR AN
KlJÏüWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR. GOUDA EN OMSTREKEN
ABONNEMENTSPRIJS» per kwartaal ƒ2.25, por week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar da bezorging por looper geschiedt*
franco per post per kwartaal ƒ8.15, met Zondagsblad ƒ3.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureaui MARKT 81, GOUDA*
bjj onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zijn dagelijks geopend van 9—4 uur.) Administratie TeL Int. 82}
Redactie TeL 545.
uviioai(MCInn. i. vin nenoansi
gingsplan niet Wt durven openbaren, blijkt eigenlijk, dot de Russen bet
De ambtenaren zullen dJ. goed doen rich niet ((m voor vorraen raft OT
kat uit den boom (e kijken. Het zou niet de
eerste keer zijn, dat yle firma Ruys ca politiek
onbetrouwbaar bleek te zijn j
nÉFÜTJENLAND.
OVERZICHT.
m bereidde men zich op langer uit-
tlerd. dwart voor 12 des middags
ia het antwoord der Russen op 't
tier mogendheden ingediend. Het
ip uitvoerig en men heeft al dode-
üsch karakter er van vastgesteld,
bovenal van ’reerste gedeelte, waarin de raden-
regeering zich tot haar grootste leedwezen ziet
genoopt vast te stellen, dat het memorandum
der mogendheden, zonder de verwachte recht
vaardige oplossing der Russische kwestie te
brengen, in elk opzicht een achteruitgang be-
teekent met betrekking tot de voorwaarden, die
Rusland op 20 April in de villa Alberti en in
't Londensch memorandum zijn gesteld. Ook
constateeren de Russen, dat de inhoud van 't
memorandum van 2 Mei aamnerkelijk afwijkt
van de resolutie van Cannes. De inleiding van
't memorandum der mogendheden moet menige
veer laten en ook de afzonderlijke artikelen wor
den scherp gecritiseerd. Over het in art. 1 ver
te spreken; h. i. beteekent dit een verregaand dan die, welken wij horen in de Fransche bla-
(ym „m. A^, *I*1lL* val zL* TKnaiiia .ria,
TWEEDE EN EERSTE KAMER.
Br la deze week In de beide Kamera der Sta-
ten-Generaal zoo veel en zoo velerlei behandeld,
dat wij ons tot enkele belangrijke punten moe
ien bepalen.
Wat de Eerste Kamer betreft, deze o. m.
met op één na algemeene stemmen de verknoei-
i de Grondwetsherziening aan en verder schoot
aij een flink stuk door de begrootingsdebatten
keen.
BQ de algemeene beschouwingen hebben we
■et bijzondere aandacht gevolgd, wat de minis
ters van Binnenlandsche Zaken en van Finan-
dto aan de verschillende sprekers antwoordden.
Wjf hoopten het een en ander omtrent hun plan
nen te hooren, doch zij hebben niet meer losge-
ieten dan ze kwijt wilden zijn. De minister van
Financiën heeft b.v. wel verklaard, dat er drie
middelen noodig waren om 's lands financiën in
orde te brengen, n.l. dekking van het bestaande
tekort, zorgen dat het dreigend tekort van vol
gende jaren wordt voorkomen en bezuiniging
over de gansche linie, doph juist bij dit laatste
punt, het belangrijkste allicht, daalde hij niet af
tot concrete bijzonderheden. Nu ja, hij zeide,
dat het operatiemes met flinke hand moest wor
den gehanteerd, dat ook Oorlog en Marine er
Wet voor gespaard zouden blijven, maar hoe
men te werk zou moeten gaan, daarover liet hij
rich niet nader uit. Maar dat het een moeilijke
taak is, liet hij wel zeer duidelijk gevoelen door
een uiteenzetting van de boofdoorzaken van de
enorme stijging der uitgaven waanop toch moei
lijk is terug te komenstijging der prijzen van
nateriakn, de pacificatie op onderwijsgebied,,
deverhooging der ambtenaarssalarissen en voor-
al de 8 uren-dag.
Minister Ruys heeft zich ter beantwoording tusschen werkgevers en
van de politieke opmerkingen der verschillende vaA d® gestelde regelen
aprekers, van optimistischen kant doen kennen. v.n annn
Hij vond o. a. die scheuringen in de rechterzijde
riet zoo verschrikkelijk, scheen het een soort
van zuiveringsproces te achten, dat, als het goed
doorziekt, slechts versterking van die partijen
moet ten gevolge hebben, en op grond daarvan
beweerde hij, dat er vooralsnog geen mooier
«gaeringsmeerderheid was te denken dan die
der coalitie. Ook de heer Idenburg achtte het
voortbestaan der coalitie waarschijnlijk en ge-
wenscht en hij sprak schoope en diepgevoelde
voorden over den geestelijken grondslag der
'•chtsche partijen tegenover het materialisme
van links I Enfin, we zullen eens afwachten hoe
1» den aanstanden verkiezingsstrijd de broeder
lijke liefde der rechtsche partijen zich zal de-
fctnstreeren.
fn de Tweede Kamer is de wijziging der Ar-
Itidswet-Aalberse met de stemmen van het
mode Jbloc” tegen aangenomen, waarbij het
ïéér opviel, dat de vrijzinnig-democraten op het
laatste oogenblik omvielen.
Bij dezè herziening heeft de Vrijheidsbond
m krachtigen, zij het helaas nog grootendeels
verloren strijd gevoerd om tot grooter verrui-
ming van Aalberse’s knellende wet te komen.
Verschillende leden van den Vrijheidsbond heb-
ken zich daarbij prachtig geweerd, onbevreesd
En den volgenden dag wilde Nel absoluut op*
staan en zich kleeden voor het bezoek van den
dokter. O wat stelde hij zich «eleerd aan 1
„Maar den volgenden dag was het uit met de
pret I Nel was ziek, zelfs Dr. Percy kon dat zién.
Hij mompelde wat over een zenuwschok, rus»
en stilte, én gaf wêer verdoovende poeders. Dien
heelen dag en den volgenden heerschte et ren
gedrukte stemming in het kamp. Ik weet nu wat
het was angst I Toen dachten wij, dat wij
alleen Nel’s vroolijke stem, haar Inch en haar
heldere oogen misten. Zij leg zoo stil, zoo zwaar
in haar bed en opende nauwelijks haar oogen»
Tante was zenuwachtig natuurlijk, maar ver
trouwde Dr. Percy torn hij verzekerde, dat het
„niets ernstigs” was. ’sMHdags kwam de groo
te Canadresehe gids, een hnlf-hloed, die in
dienst van den kolonel is; hij stond san Nol'»
deur en keek hoe zij daar roo onbewegelijk in
bed lag, en hij schudde het hoofd. Hij aanbidt
haar, zooals wij ei^en’ljk alletnpal doen. Toe»
kwam hij naar mij toe éh zplde
„Zij mo t den dokter zhebben F
ADVERTENTIEPRIJS! Uit Gouda en omstreken (behooronda tot den beeortrkrfaigh
1—6 regels 1.30, elke regel meer 0.25. Van buiten Gouda ea doa tMisorgkriagi
1—5 regels 1.55, elke regel meer 0.30. Advertentiën in het Zateniagnxuumer 20
bijslag op den prijs. IJefdadlgheids-advertentiën de helft van den prijs
-’.ONDEN MEDEDEEUNGEN» regel» 2.06. elke regel meer fOM, Op
trina 50 hooger.
advertentiën en ingezonden mededoeilngea bij eontraet tot soar gerortuomnr
den prijs. Groote letten en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tuMchenkomat vaa aoUode boelchaw
delaren. Advertentiebureaus en onze Agenten en moeten daag» vdór da plaatsing
aan het Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te xjjn.
ben. Het eenige voornemen, dat de regeering (men weet, dat sovjet-Rusland met Angcna een
koestert, is om art. 40 van het bezoldigingsbe- J— k—1 j-
sluit in te trekken, een „staatsrechtelijk mon
strum", dat nooit in het bezoldigingsbesluit had
moeten opgenomen zijn. De regeering heeft
geen besluit genomen, noch koestert zij eenig
voornemen om het salaris der fungeerende amb
tenaren aan te tasten. Dit sluit niet uit, dat de
regeering vrij blijft om zoo noodig de perio
dieke verhoogingen aan te tasten dr. Lely
kwam hiertegen op, wijl men aan verkregen
rechten niet mag tomen, maar de minister
maakte zich ten deze geheel los van het ont-
werp-Rechtstoestand der ambtenaren en de
salnris-positie van nieuw aan te stellen
ambtenaren anders to regelen. Maar hoofdzaak
voor ons ambtenaarskorps isvan de wilde ge
ruchten over inhouding van pensioenpremie en
vermindering van de salarissen met 10 pCt. is
geen woord waar. Bij stabiliseering van het ver
laagde levenspeil zal de regeering wel tot verier
ging van de normen overgaan en stel dat zij
hiertoe over 2 jaar overgaat, zal zij de bevoegd
heid hebben om ook de positie van de geduren
de deze 2 jaar aangestelden te herzien.
De interpellatie liep zondér eenige motie af.
Toch was zij allerminst overbodig. Het ant
woord van den minister zal zeker veel ongerust
heid wegnemen iets wot de regeering^pchteï
evenzeer had kunnen bereiken door een oom-
munioué aan de pers naar aanleiding van de
bekende geruchten.
Een andere vraag is, of de positie voor de
ambtenaren zoo gunstig zal blijven. En wij zijn
niet de eonigen, die sterk den indruk gekregen
hebben, dat de regeering zoo kort voor de
groote verkiezingen haar werkelijke bezuini-
De houding ven Frankrijk.
Genua, 12 Mei. (Havas). De houding vnri
Frankrijk in het debat over de Russische zaken
is zeer duidelijk. Frankrijk beeft het memoran
dum aan de Russen niet geteekend m dus alle
vrijheid bij de bespreking voorbehouden; het zal
er waarschijnlijk evenals België officieus ann
mee doen. Barthou zal zich er toe bepalen een
eenvoudige verklaring af te leggen, waarbij htf
rich uitspreekt voor een verdaging van de con
ferentie. Hij zal zich niet verzetten tegen de vor
ming van een communie van deskundigen ortt
het Russische vraagstuk te onderzoeken. Het ie
waarschijnlijk, dat de Fransche delegatie er op
zal aandringet^ dat Maandag of Dinsdag do laat
ste algemeene vergadering der conferentie ge
houden wordt.
De houding dor Entente.
Berlijn, 12 Mel. (N. T. M. DjhjMooe). Het
voornaamste verzet te Genus Ro®ntenlf
uitgaan, welks vertegenwoordmp na de over
handiging der Russische nota dreigde te ver
trekken. Wanneer ook de Kleine Entente ah ge
heel de conferentie verder bij mag wonen, sdiijnt
het nodrtane nu al vast te staan, dat zij vrijwel
het Fransche standpunt zal innemen.
DE ADRIAT1SCHE KWESTIE.
Londen, 12 Mel (N. T. A. Draadloos)
Te Genua worden de ooderhandelingen tus
schen ttatiaansche en tuid-Slavhche gedele*
geerden over het Adrlethche vraagstuk voort*
gezet Schenner en Nintajltsf, de ministers va<
buitenlendsche zaken ven beide landen, hebben
een gemeenschappelifk verzoek tot Uovd
George gericht, om Brftsche vertegenwoordi
gers bij hun besprekingen tegenwoordig te doen
zijn als bemiddelaars. De Britecbe premier stem
de er in toe, dat twee vertegenwoordiger» va»
het Britsche departement van buitenbindscho
zaken, die deel uitmaken van de Britsche dele
gatie te Genua, de onder handeling en in deze
hoedanigheid bij zuflnp wonen.
DE DUITSCHB SCHADELOOSSTELLING.
Een verklnring van Poincaré.
Berlijn, 12 Mel. (N. T. A. Draadlooe).
Gisteren gaf Poincaré bij de ontvangst van pers
vertegenwoordigers de vaste hoop te kennen*
Het meisje had haar oogen moe gesloten en
*1 bleek en stil in haar kussens. Zij scheen
"rir keuze gedaan te hebben en nu wachtte zij
om zijn deel te volbrengen.
«Neem die vrouw mee,” iei hij op beslisten
ff** fefen Vera Councillor. „Laat de patiënt
ri*h in vredes naam rust hebben en u,"
*4 hij tegen den kleinen dokter, „gaat u met
«•mee. Ik heb uw hulp noodig."
Plotseling na dat vastberaden „ja" was het
hij een ander man was geworden, niet
rigger onverschillig aarzelend en verlegen,
"®ar overtuigd van zichzelf deelde hij zijn be-
"'«n uit. Hij keerde zich om naar het meisje,
r* “Bar oogen open deed en hem aankeek me*
Vixsinst tot een flauwen glimlach.
Jk zal gauw terug zijn," zei hij. „We moe-
R geen tijd meer verliezen."
L tf’mlach verlichtte nu haar gezichtje er
f* «loot weer haar oogen.
"Ga mee,” zei hij haastig tegen den kleinen
,er en hij ging ded eur uit, gevolgd op de
^®door den ander.
u.. Ifroote huiskamer had Vera Councillor
voor den hoon, dien de roode heeren voor zulk
werk plegen over te hebben.
Zeer belangrijk waren de amendementen-
Drion op artikel 28. Deze strekten er toe,
de wet wat leniger te maken Ie. door den wet
gever de bevoegdheid te geven, den arbeidsduur
in zijn onderneming naar behoefte te regelen,
mits binnen de grens van 2500 uur (d. i. gemid
deld 48 uur per week), en binnen de grens van
62 uur per week en 11 uur per dag; 2e. de
maxima, door den Minister voorgesteld, indien
werkgevers en arbeiders in gemeenschappelijk
overleg er om vragen, te verhoogen tot 2800
uur per jaar, 62 uur per week en 11 uur per dag
(dus het gemiddelde per dag op 10 uur te bren
gen) en dit overleg niet alleen toe te staan voor
een bepaald bedrijf tusdhen de vakvereenigin-
gen van werkgevers en arbeiders, maar ook voor
een bepaalde onderneming tusschen het hoofd
der onderneming en zijn arbeiders, waarbij de
Minister bevoegd verklaard wordt een derge
lijke overeenkomst nietig te verklaren indien
hm gebleken is, dat een der partijen tot het slui
ten ervan is gedwongen door de andere partij.
De heer Drion heeft hierbij de socialisten, die
reeds bij het algemeen debat dit gemeenschap
pelijk overleg hadden bestreden, in het nauw
gedreven met de vraag, waarom de socialisten
toch zoo tegen dit overleg gekant zijn, over
tuigd als zij immers zijn, dat de arbeiders van
geen verlenging van werktijd willen weten I De
heer Schaper, die de voorgestelde regeerings-
wijzig-ing met kracht bestreed, antwoordde
hierop, dat de arbeider tegenwoordig de zwak
ste partij is en dat hij daarom wel zal moeten
goedvinden werktijdverlenging aan te vragen.
Wij gelooven, dat hierbij de vereischte mini-
sterieele sanctie te laag werd aangeslagen, ter
wijl in ’t algemeen bij wettelijke regeling van
overleg tusschen werkgevers en werknemers
om nu het groote woord medezeggenschap’niet
te gebruiken met hoog- of laagconjunctuur
geen rekening is te houden.
De mogelijkheid, om bij onderling overleg
tusschen werkgevers en arbeiders tot afwijking
i te komen binnen een
jaarmaximum van 2500 uur, <Li. dus met een
gemiddelden normalen arbeidsdag is in de
wet gebleven. De revolutionairen, de socialisten
en de christen-democraat A. P. Staalman, te
zamen ?3 van de 87 uitgebrachte stemmen,
hebben zich er tegen gekant; zij hebben de
gelegenheid voor de arbeiders, om te dezen
aanzien met hun werkgevers in overleg te tre
den, niet aangedurfd, overtuigd als zij zich plot-
seling toonden van de absolute onmacht der
arbeiders, hetgeen hun niet zal beletten, van
daag of morgen, wanneer het hun convenieert, i
alle vertrouwen te stellen in dew ereldhervor-
mendo kracht van dezelfde arbeiders I Wij ver- I
trouwen met den Minister, dat het nieuwe in-
stituut, mits met tact gehanteerd, tot zegen van
de arbeiders en van het bedrijfsleven in ’t al- 1
gemeen zal srekken.
De laatste twee dagen heeft de Kamer nog
heel wat afgedaan, gelijk het steeds gaat wan-
neer de Kamer met groot verlof wil.
Bij één punt willen we nog even stilstaan,
n.l. bij de interpellatie Ketelaar over de regee-
ringsvoomemens t. a. v. de ambtenaarssala
rissen.
Kort gezegd kwam het antwoord van minister
de Geer op de vragen van den heer Ketelaar
van de Indringende beschaving. In het hotel is,
onder de gebruikelijke zomergasten, een aardi
ge jonge dokter, Percy Farrold geheeten, kers*
versch van de universiteit, ik verdenk hem, dal
hij er voor niet» mag zijn als hij d®. roogelijko
zieken behandelt. Een van de vrienden van den
kolonel heeft hem eens mee naar de Eyrie gr»
bracht en hij werd natuurlijk Nel’s aanbiddei
voor dezen zomer.
„Je kunt je zeker alles best voorstellende
flirt van onze vroolijke Nel met den beleefden,
blozenden jongen dokter, natuurlijk picnics op
het meer, boottochtjes in de maneschijn, Tan
tetjes zwakken tegenstand, steeds gemakkelijk
overwonnen door de lachende Nel. Hoe kon re
ook denken, dat een mooi meisje v^n twintig
jaar niet zou probeeren een man a» Dr. Perc»
’t hoofd op hol te brengen
„En dan de jelijksche zwemlessen. Hij
leerde haar du.kr n daarmee is al de ellend»
begonnen. Zij d In het water van uit h«»
bootenhuis, dat ju beneden het kamp ligt. Zij
sprengen eens van h-t dak, recht naar bene
den. De arme Nel «lootte tegen een stuk rots
onder water, dat n -.and daar vermoedde -
en het ongeluk was j i?L ?urd 1
„In bet eerst '.hot niets hoegenaamd, eer
kleine l.neuz.ïg. l’oen zij boven kwam was zij
wat duizelig, maar zi| wilde beslist nog een-
maal duiken voordat z:j z'.ch ging aankleedcn.
Dr. Percy trachtte haar over te hnlen om te
ruste hij is eigenlijk nog niet veel meer dan
een jongen niettegenstaande zijn dtdrterstitel.
Na don lunch g'ng tij uit eigen beweging wal
l’p-ren en Matig 'e ov r hoe’Cpijn. Dr. Percy
kwam en schrce? vet voor, zij plaagden eikatu
en kibbelden wal f’!r.en als twee pnge hon-
den. De dokte- rend ’a vc: al ruV. en gul een l Boekhandel ot hy 4» Uitgei
slaappoeder Niemand dacht »<m lel» ernstig». I A ZOON. GOUDA.
in zijn historie is voorgel
verantwoordelijk gesteld v<
gers hebben v;
staatsschuld.
die zegev j w
het bezit van de r erdanen der landen, die de
nederlaag leien, ir -slag genomen. De sovjet-
afgevaardip, a len- het daarom ook niet als
hun plicht e -nnen e schgjden vroegere
regeeringen te betalen, eigendommen te resti-
tueeren of de vroegere bezitters vergoeding te
geven. Maar ondanks dit nieb-erkennen“van een
plfcht, is Rusland toch geneigd de openbare
schulden te betalen. Deze toeschietelijkheid
wordt ech' - vrijwel teniet gedaan door de
voorwaarde, Ie Puxsen aan deze bereidheid
verbinden; wij willen het wel doen, zeggen zij,
maar dan moet ook de schade worden erkend,
die wij hebben geleden tengevolge van blokkade
en interventie. M. a. Rusland stelt voor zij
nerzijds de oorlogsschaden niet te betalen; dan
wil het tevens wel nazien van de vergoeding
voor de schade, die doe ’e contra-revolutie Is
aangericht.
Ook is het antwoord van belang, dot gegeven
wordt op de bepalingen vervat in 't tg. eigen**
domsartikel: art. 7. Uit de jtaliaansche berichten
t meeste voe-
- voor vormen van een commissie van
M te zeer te verheden w eon helf jaartje do deskundigen, door de oonferontie te benoemen
en die tot taak zou moeten hebben de geschillen
van finaricieelen aard tusschen Rusland en de
andere mogendheden te regelen. Er zouden dan
- een plaats en een datum kunnsn worden vastge
steld bij gemeenschappelijk overleg.
Dit is voorloopig, summien genoteerd, het
voornaamste, dat uit de beschikbare berichten
over het antwoord der Russen kan worden af
geleid. Wanneer over deze definitieven tekst
valt te beschikken, zal er gelegenheid zijn er op
terug te komen.
In allen gevalle kan nu reeds worden veelge
steld, dat eigenlijk geen der mogendheden door
het antwoord der sovjetgedelegeerden is bevre
digd en van Fransche zijde is dan ook reeds het
„onaannemelijk" uitgesproken. Uit de geseinde
uittreksels der Fransche pers blijkt, dat het mee-
rendeel der bladen het Russische antwoord als
volstrekt onaanvaardbaar beschouwen. H. L be
vat het niets anders dan een communistisch
pleidooi en zij stellen vast, dat uk het docu
ment het antagonisme blijkt tusschen het bolsje
wisme en de beginselen, waarop de beschaving
der Westersche mogendheden is gebaseerd. De
Fransche pers vindt dan ook, dat een dergelijk
antagonisme elke overeenstemming onmogelijk
maakt en dat een voortzetting der discussies op
't oogenblik eigenlijk zonder zin is. Ook de En-
gelsche per» laat zich niet in bepaald gunstigen
propaganda-verbod zijn de Russen slecht zin uit, maar de toon ihtoch eenigszins anders
1L - JU. Artw te..S L..11Ck A»
banden leggen van ds politieke activiteit, den. Zeer stellig zal de positie der Fransdwn
nnen U
iid, Uw, 4
;t nooit 4
zal van
frder U <i
it en U[
c borst*
Ie eebte
t in ge»
