3 il 1! 1 DE ÉUINIE HÜ1S1MUW. Veertlendaagsoh Blad voor de Huishouding. NIEUWS. EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, NIEUWER- KERK a. d. IJ- OUDERKERK a. d. IJ„ OUDEWATER, REEUWUK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz. 4935 Zaterdag 20 Mel 1922. 61. Jaargang T d. D., OUDERKERK k. EERSTE BLAD. a BUITENLAND. N FEUILLETON. OE GENEZER Dit nummer bestaat uit 2 bladen. Uit ons Parlement Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen 1990 40 I i. F of de re- De herziening Laten we wilt. 10 'Wordt vervolgd). even kb 1 h, nadat hebbeit door ROBERT HERRICK. «SS1 si slechts gelei gelijk reeds ge in hooger huren. is bij e een Den Haag zal gaan: wanneer het gerucht feit Jt urn UW veranderd jaarge- metgezel aan met -r had niet alle» be grepen wat hij gezegd had, maar ze lufateide vol belangstelling zooals ze gewoonlijk deed Rood» waarin regeeringen het later als een igenomen na een pro- den Volkenbond, die a o o PrU» per kwartaal ir. p. peet, tl* o o o ■F Men kan riek ebonneeren bij den Boekhandel of bü de Uit«»v»ra BRlNuAl k ZOON. GOUDA. EERSTE KAMER. Laatste weck. Ook do Eerste Kamer is nu hulstoe, om jlaandaf, tegelijk met de Tweede Kamere offi- deel „gesloten" te worden. Met lofwaardige snelheid heeft de Senaat ■fjn agenda afgewerktde begroetingen van Oorlog, Marine, Arbeid en Buitenlandsche Za ken, de voorziening van de buitenhaven te Sche- reningen voor "5% millioen (welk wetsontwerp M krachtige bestriding door den Vrijhoids- bonder prof. Kraus met onverwacht groote meerderheid verworpen is) de wijziging der Ar- Hdswet, de Land- en Tuinbouwongevallenver- lekering en het forensenwetje. er ook niet toe of het de schel- het geloof, of allebei saipen. Om .94 „«.a je doen, is het4uet?” schen rekening gehouden. Om op de sensationeel© documenten van Tsjitsjerin ondertusschen nog eventjes terug te komen: zoowel de Pool Skirmunt als de Roemeen Bratianu kozen positie ten aanzien van deze be scheiden en door den eerste werd geloochend daar Tsjitsjerin ook 'had gewaagd van 't gevaar voor Rusland, dat school’ in de aanwezigheid op Poolsoh gebied van antibolsjewistische ben den dat ook maar op eenigeclei wijze gewn- ABONNEMENTSPRIJSt per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt, franco per post per kwartaal 3.1b, met Zondagsblad 3.80. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureaus MARKT 31, GOUDA; by onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren. Onze bureaux zyn dagelijks geopend van 9—3 uur.j Administratie TeL Int. 82s Redactie TeL 545. GOinsaiE COURANT. IV. /»£oonïs ik n! zei, is dit stellig al gedurende geslachten een kampeerplaats van India- geweest. De overblijfselen er van liggen F»eral verspreid op de smalle kreek tusschen rotsen. En we weten, dat zij geneeskrachtige gebruikten Maar nu het verhaal! k" den eersten tijd, dat de Fransche zende- 1 I°nd doorkruisten, heeft één van de Presters bij deze bron zijn hoofdkwartier op- P*agen en dat wel boven op dat uitsteken- ^ffedeeke zijn hut gebouwd. Tusschen zijn reizen door de wildernto in. Uefd» H) ADVERTENTIEPRIJS» Uit Gouda en omstreken bohoorand» tot den bezorgknngji 1fi regels 1.30, elke regel meer 0.25. Van buiten Gouda en <len beiorgkring» 5 regels ƒ1.55, elke regel meer ƒ0.30. Advertentién in het Zatenlagnummer 20 bijslag op den pro's. Liefdadigheids-advertentiën da helft van den prijs. NGEZONDEN MED EDEE LINGEN: 1—4 regels ƒ2.05, elk» regel meer ƒ0.50. Op de voorpagina 50 hooger. Gewone advertentiön en ingezonden mededeelingen bU contract tot teer gereduceer de») prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte. Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliede boekhan delaren, Advertentiebureaux en onze Agenten en moeten daag» vóór de plaatsing aan het Bureau zijn ingekomen, teneinde van opnam» verzekerd te »(jn. Minister daar ook wel aan het Depart' regeling gewerkt Van Arbeid om hier bij zijn bron. Aan den anderen kant van het meer, daar waar nu de nederzetting is, was een plaats, waar handel gedreven werd. Het was een van die grenspasten, waar de Indianen uit de bosschen bij elkaar kwamen met al de len, die zij dien winter hadden buit ge- ikt. De warme maanden bleven ze daar han- hielden zich bezig met visschen en met zijn wijziging moeten komen. Nu deze zoo kort voor de verkiezingen tot stand is ge bracht, zal alles wat rood is er mee „den boer op” gaan, op hoop van zegen voor de socialis tische en communistische partijen. Het eenige resultaat hiervan zal zijn, dat het in ons land langer dan elders zal duren voor de arbeiders hun werkelijk belang zullen leeren onderschei' den van het belang der partijen, die zich in het bijzonder als arbeiderspartijen voordoen Bij Oorlog een schermutseling tusschen mi- ïtaristen en antimilitaristen, welke laatsten in deze Kamer slechts een geringe minderheid jonnen, De ruim 71 millioen gingen er dan ook grif door. Misschien zal de uitslag van de ver- nezingen ook hier eenige verfrissching bren gen. Merkwaardig was hier het streven van ka tholieke zijde om het bezuinigingsstreven op mi litair terrein, dat onder een deel van het katho lle volk zoo duidelijk tot uiting is gekomen, t» kleineeren en de Roomsch-Katholieke party «Is even militaristisch voor te stellen als haar Ijondgenooten in de coalitie. De katholieken lullen ook dit wel weer slikken I „Het doet Lmde is of „Cl de kuur is het toch - „Natuurlijk Zouden we op dien rand ■har kunnen komen Ze wees naar het kleine vooruitspringende fedeelte van de rots waar de roode tintelende tepeboom stond. Jk geloof het wel. We zullen het probee- Er is een oud verhaal aan die plek ver bonden." Het meisje hield haar hoofd even op zijde «en luisterend vogeltje. OVERZICHT. Door de subcommissie van de eerste com missie (voor Russische zaken) werden Woensdag besluiten genomen te Genua inzake het vredes- pact, waarin tusschen de sovjet regeering en de hiermee verbonden roode republieken eener-, de regeeringen, die zitting hebben in de commis sies, anderzijds overeengekomen is zich van aan vallen op eikaars gebied te onthouden en even eens af te zien van alle op omwenteling aanstu rende propaganda. De verplichting om zich van eiken aanval te onthouden zal zijn gebaseerd op den tegenwoordigen status quo en zal tot vier maanden na het eindigen van de werkzaamhe den der Haagsche commissie van kracht blijven. Er zal dus minstens een aantal maanden pais en vreê in Europa en nog grooter gebied heer- schen, d. w. z.: althans zoo lang, dat de onder- Ifeekenaars zich houden aan hetgeen zij op zich namen: er zijn wel meer beroemde papiertjes in <le jongste geschiedenis verscheurd. Maar: laten wij scepticisme ter zijde, nu Lloyd George’s non- igressie-idee althans voorloopig in 't klein zal morden verwezenlijkt. De Russen hebben overi gens te dezer zake nog wel voor de sensatie gezorgd. In de voormiddagszitting Woensdag raaide Tsjitsjerin vier fotografieën uit zijn porte feuille voor den dag van brieven, waaruit moest blijken, dat op Roemeensdh en Zuid-Slavisch ge bied een inval in Zuid-Rufland werd voothereid, waarbij de troepen van wrange! steun ïouden verleenen. Daarbij «peelden instructies van den Russisöhen gezant te Parijs een rol en vooral werd de nadruk gelegd op het Fransche initia tief te dezer zake. Zoo zou de Fransche regee ring zich hebben verplicht haar bizondere aan dacht te wijden aan den moreelen toestand van 't Roemeensche leger, die op 't oogenblik van dien aard was, dat niet konden worden gehoopt na mogelijke aanvankelijke tegenslagen verdere successen te behalen. In die morgenzitting heeft Tsjitsjerin er ook op gewezen, dat het wedespact slechts van we zenlijke beteekenis voor den vrede van Europa kan zijn, wanneer het zich tot alle sovjetrepu blieken en de republiek van 't Verre Oosten uit strekte. Elke aanval op een met Rusland ver bonden republiek aldus de zin van het betoog van den Russischen volkscommissaris voor bui tenlandsche zaken zou gelijk staan met een aanval op Rusland zelf. Zooals wij boven zagen, 1 huidt maal gen en kibbelen. Deze man ze noemden hem Penanguishine in hun welluidende tanl, dat beteekent de ge nezer had onder de wilden een groote ver maardheid als medicijn-meester. Eens op een dag vluchtte een Indiaan naar hem toe om be scherming te zoeken. Hij werd vervolgd door een paar Fransche kooplieden, die hij belee- digd had. Een van de mannen van de grens post had de vrouw van den Indiaan geroofd en hij had hem uit wraak gedood. De Franschman zat den Indiaan achterna, het heele meer rond, maar het gelukte den kerel om op de rots punt te klimmen. De priester nam hem in zijn hut en beloofde hem te beschermen tegen zijn vervolgers. Toen kwam de heele dronken bende uit het fort en eischten den man op. Toen de priester weigerde om den Indiaan uit te leve ren, schoten ze hem dood zooals hij daar stond in de deur van zijn hut. Zijn lichaam viel voor over zijn bloed druppelde in het warme wa ter van de bron. Van af dien tijd heeft deze plek bij de Indianen altijd Sanguishine gehee- ten, dat beteekent bron van den genezer en langzamerhand heeft het heele meer dien naam gekregen... Zij geloofden, dat de bron nadat zij het bloed van den vennoorden priester had opgevangen, een nog veel «terker genezen de kracht had maar alleen voor Indianen!" „Wat een mooi verhaal!" riep het meisje uit. „Er zijn nog genoeg «poren van de hut over om eert schim yo» «aariMi au h- Mihaal t» TELEGRAMMEN. DE CONFERENTIE TE GENUA. De »lotrittingt Genua, 19 Mei (B. T. A.) In de slotzitting r van do conferentie verklaarde Schnnier mot be* trekking tot de resoluties der politieke commis* sie, dat het non agressie-puct slechtr een tijde* lijk karakter drangt, maar, zelde hij, wij koeste* r ren een levendige hoop, dat een pact van meet algemoenen aard daarop zal volgen. Do Ncderlandsche gedelegeerde Pntijn betuig de de adhaesie der Nedei landsche regeering in* r zake de keuze van Den Haag als zetel voor de bijeenkomst van de commissie van deskundigen. Facta bedankte de Nederlandsche regeering voor haar gastvrijheid. 1 De gedelegeerde van Litauen richtte dnerop scherpe verwijten nnn het adies van Polen «t maakte voorbehoud met bet-e’king tot het noie J ngrossie-pact. Skirmunt verklaarde, dot Polen dé instelling van een neutiale zone tusschen Po len cn Litauen h“eft aanvaard, overeenkomstig het advies van don Volkenbond. Hij voegde er aan toe, dnt Polen nooit eenigen nanval zal doen Litauen, met welk land het vriendschappelijk» x’.aties vil onderholden. Tsjitsjerin gaf te kennen, dat de Russische de* j legatie do zes clausules aanvaardt, die haar zijnt 1 voorgelegd onder verwijzing naar haar vroeger® uiteenzettingen. Lloyd George zeide, dat Engeland het non- ngressie-pnet aanvaardt, overeenkomstig de trfb* leggingen en besluiten opgenomen in het pro- ces-verbaal van de zitting der eerste commissie De vertegenwoordigers der Britsche dominion^ van Italië en van Japan, betuigden op dezelfde wijze adhaosie met het pact. De gedelegeerden der andere mogendhede» verklaarden de resoluties voor het meerendeel met de resrrves, die zij te dien aanzien tot uiting hadden gebeacht, te aanvaarden. Do Belgische en Fransche gedelegeerden Jas- par en Barthou gaven te kennen te dien aanzien geen verplichtingen te kunnen aangaan. Zij zeg den echter toe, dat zij de aanvaarding van het pact aan hun regeorineen zouden aanbevelen. De resoluties werden daarop aancenomon. De conferentie nam voorts, nadat door Tsjits jerin daaromtrent eenig voorbehoud was ge maakt een resolutie aan, waarbij aan de regee ringen wordt aanbevolen de noodl^e credieten goed te keuren ten einde de toepassing van de od de internationale sanitaire conferentie t» Warschau aangenomen resoluties te verzekeren* Een voorstel van Schanzcr om nnn den Vol kenbond een verzoek van den Bond vnn Kruis-verecnigingen over te brengen, gevraagd wordt, dat de regeeringen hel nationale Roode Kruis als een rechtspersoon zullen erkennen, werd nanj test van Tsjitsjerin tegen Ruslnnd niet erkent. Genua, 10 Mei. (Havas). Na Barthou kwa men Motte, Stamboelmski, Havnsji en Braden» aan he< woord. De voorzitter Facta sprak een levendig toegejuichte slotrede uit, waarna de zit ting om 1.10 werd opgeheven. Het verdrag vnn Rapalln. B e r 11j n, 19 Mei. (N. T. A. Draadloos). Te Moskou word gisteren het Duitsch-Russisch ver drag van Rapal'o goedgekeurd. DE DU1TSCHE SCHADELOOSSTELLING Nieuwe sancties? I B e r 1 ij n, 1 9 M e i. (N. T A. Draadloos). De I pets te Ptwijs spreekt opnieuw van het gevaar, en na de rede van prof. Diepenhorst, die een scherpe philippica tegen de roode actie hield, vond geen der S. D. A. P.'ers het noodig te repliceeren. Toch was de aanval van den anti revolutionairen hoogleeraar wiens welsprekend heid haast benauwend is, striemend enon- wederlegbaar, hetgeen misschien de weinig vechtlustige houding van de socialisten ver klaart. De heer Vliegen maakte zich met wat ge meenplaatsen van de quaestie af. Hij verzette zich, zonder zich in details te verdiepen, tegen de mentaliteit, die deze wet heette te beheer- schen, „fret stellen van de bedrijven boven de menschen!" En wij moeten het erkennen, de heeren socialisten (niet waar zij, gelijk in België of Zweden, verantwoordelijkheid droegen, maar waar zij, gelijk ten onzent, in volle vrijheid op positie kunnen voeren) stellen de arbeiders bo ven de bedrijven, zóó hoog zelfs, dat zij gaarne; riskeeren, dat de bedrijven geheel wegzinken en de arbeiders arbeidsloonen worden. „Reactie" was weer schering en inslag en aan de „afbraak van den 8-urendag" deden zij, de zg. arbeiders- vrienden niet mee. Maar daarmee bleef het betoog van prof. Diepenhorst overeind, dat zelfs met deze gewijzigde Arbeidswet Neder land op dit stuk bovenaan blijft staan. Men kan er over van meening verschillen, of de Minister in 1919 verstandig deed verder te gaan dan ergens elders, in de hoop dat men hem wel volgen zou en in het vertrouwen op een blij vende hoogconjunctuur; het feit, dat de Minister niet geaarzeld heeft op zijn aanvankelijke hou ding terug te komen, toen de realiteit dit eisteh- te, verdient door iederen onpartijdigen beoor- deelaar toegejuicht te worden. Ook over de vraag, of deze wijziging ver ge noeg gaat, is verschil van meening mogelijk. De heer Van Houten, waarlijk geen sodaal achterlijk industrieel, was ten deze onvoldoende. Waar verlaging van productiekosten in het belang der bedrijven (en dus ook van de arbeiders) abso luut noodig is, had de Vrijheidsbondsche sena tor grooter verruiming gewenscht, vooral voor dezen tijd van malaise; achtte hij in normale tijden een werktijd van 8 uren voldoende, thans, in deze zeer abnormale omstandigheden, meen de hij dat een arbeidsweek van 56 uur niet te hoog zou zijn en.de arbeiders waarlijk niet zou afbeulen. Ook had de heer Van Houten ernstig bezwaar tegen de bekende regeling van art. 28 zevende 'Hd, waardoor afwijking van de gestel de normen mogelijk wordt, mits de vakvereenl- gingen van werkgevers en arbeiders in het be drijf hiertoe adviseeren; de liberale afgevaardijp- de vreesde, dat dae vakvereenigingen ook die van werkgevers niet zouden in staat zijn te beoordeelen, of werktijdverlenging in een be paalde zaak noodig is en had daarom liever overleg tusschen den werkgever en de arbeiders van zijn onderneming gewild. De toekomst zal moeten uitwijzen, geling van het nieuwe institirut vnn het overleg-r-- tusschen werkgevers- en werknemersvereenigin- is op dit stuk van zaken met de Russische wen- gen tot het beoogde resultaat za'l leiden. Zoo noodig zal de thans in de wet neergelegde rege ling te wijzigen zijn. In ieder geval Hgt er in het nietiw© denkbeeld iets zeer goeds en de heer Diepenhorst nam de socialisten in het ootje, door hen als reactionairen af te schilderen, die zich aan de verouderde idee van de almacht der wet vastklampen en de nieuwe gedachte van het onderling overleg angstig uit den weg gaan. Eén ding is jammerde Minister had eerder Bij de begroeting van den Minister van Ar beid bleek, dat de Minister t. a. v. intrekking »an de Huurconunissie- en -opzeggingswetten betreft, tusschen de voorstanders van dadelijke intrekking en van de absolute tegenstanders van hfaAking in staat. Het kan nog niet. De Huur- commissie- en -opzeggingswetten zijn voorloo pig nog onmisbaar. Eerst moet het (nog steeds groote) woningtekort wèg. Maar wel moeten de woningcrisiswetten zoo spoedig als mogelijk is Verdwijnen. Voorloopig kan men delijk in die richting streven, g' ichied is door het toestaan van En als wij den Minister wel verstonden, de Departementen van Arbeid en Justitii Ontwerp om verder te gaan in voorbereiding, al zal hiervan op zijn vroegst in het najaar iets kunnen komen. Inzake de zegeltjesplakkerij voor de Invalidi teitswet (die volgens mr. van der Feltz 3 mil lioen ’sjaars zou kosten) vernamen we, dat de wJ van afwil. Er wordt nu irtement aan een desbetreffende iKt, die naar den Hoogéft Raad advies zal worden gezonden. - - -van de Arbeidswet-Aalberse heeft ook hier evenals in de Tweede Kamer de roode stemmen moeten missen. In tegenstelling met de houding van hqiupan- fljgenooten in de Tweede Kamer,, die alles ge daan hebben om deze wetswijziging'aan t®, wen den, ten einde leven in hun brouwerij te bren gen, was de houding van de S. D. A. P. in dl-n Senaat mat. Zeker, de heer Vliegen heeft zilh Mem tegen nog eens gemotiveerd, maar eenige Wnnfe was in zijn bestrijding niet te bespeuren konden dan baden In het warme wnter van de bron en onder de hoornen liggen en de natuur op hen laten inwerken. H«t wonder zou dan misschien terugkomen Wie weet?.Als hij een echte genezer was en geen kwakzalver En do zieken zouden hier in de wildernis naar hem toe komen van het ander eindje van d» wereld I” Het meisje keek hom aan alsof ze trachtte t» ontdekken of hij in ernst sprak of alleen maar een schertsende fantasie op touw zette. Voor het oogenblik scheen hij haar tegenwoordig heid heelemaal vergeten te zijn, cn alleen t» praten tegen zichzelf uit het diepst van zijn hart. Zijn gezicht, dat zoo dikwijl* gedwongen vroolijk of spottend wns, stond heel ernstig en zijn oogen schenen gericht te zijn op een punt in de verte. Hij '.ond hoog opgericht en strekt» zijn hond uit boven de bron en mompelde zon der he: self te weten„Ja, als hij een genew i.r B geven, als je het gelooven maar eens gaan kijken". Hij ging haar voor door het kreupelhout be neden om de rots heen, en toen zij riaar het vooruitstekende gedeelte van de rots, dat niet meer dan 20 voet in 't vierkant was en volko men overschaduwd werd door den berg-eik en de zware takken van een ouden den, die in de spleet van een hoogere rots groeide. De dok ter wees naar een rechthoekige verhevenheid van aarde en mos tegen den rand van de rots. „Hier heeft de hut gestaan. Het mos Is ver gaan, er is niets dan wat aarde over Toen hij er tegen schopte zag hij een splin ter van een vergaan stuk hout. „In ieder geval heeft hier iemand gewoond, en niet eens zooveel honderden jaren gele den Ihet is een mooie plek voor een klui zenaar, vindt u niet?" ,Jk denk, dat hij hier gekomen was om alleen te zijn om te bidden en te denken”, zei het meisje sentimenteel. „Of om veilig te zijn voor de wolven!” merkte de dokter op met een van die plotse linge overgangen van gedachte, die hem was. vermaardheid, die de bron had bij de bijgeloo- vige Indianen om macht over ze te krijgen. Er is altijd iets van den fakir in eiken man, die succé» heeft Hij moet altijd klaar zijn om te halen wat er van te halen is", spotte hij Maar al is dat zoo, heeft het verhaal toch veel van een oude heiligen-legende of een oude mythe, waaruit je altijd weer ziet, dat het men- schelijk hart behoefte heeft aan iets geheimzin nig» efi zulk» verhalen verzint om den inner- lijken drang naar wonderen te bevredigen. Onze fabel moeten we nu eenmaal hebben om op die.--rt manier groote waarheden te veibergen”, voegde zijn kamp kunnen hü.w Mdmrbii. luw pende benden in Polen waren georganiseerd, die zich eventueel tegen Rusland zouden richten. Skirmunt nam voor zijn regeering op zich, dat, wanneer Rusland het vredespact zou onderte kenen, van Poolsche zijde Rusland noch door troepen, noch <loor benden zou worden aange vallen. En ook Bratianu verklaarde als vertegen woordiger van Roemenië op zijn woord van eer, dat geen enkel woord van de documenten waar was en dat op Roemeensch gebied geen nanval- 1-n tegen Rusland werden voorbereid: Roemenië had alle Russische troepen, die op zijn gebied waren, dadelijk gedemobiliseerd en wanneer het uit algemeen-mcnschelijke beweegrede nen op 't oogenblik nog een aantal gevluchte Russische burgers herbergde, dan zou het die mogendheid, welke 't Roemenië mogelijk zou maken ook dezen ergens anders heen te sturen, dankbaar zijn. Toen moet Lloyd George, die door humor en fijne tact om dit terloops te notceren vele moeilijke situatie® heeft gered en veel bitterheid en ontstemming er door heeft getemperd, met een afwerend gebaar zijn han den in de hoogte hebben gestoken en geroepen: „Ja, als ze maar niet naar Engeland worden ge- stuurd.” Trouwens: Lloyd George sprak ook r|l[n) rustige, kalmeerendo woorden, toen hij inging op Tsjitsjerin’s uiteenzettingen inzake de z.g. agressieve bedoelingen van WrangeL Toen wij indertijd een interventie in Rusland aanmoedig- den zoo liet de Engelsche premier zich uit hebben wij 't openlijk gedaan en in 't Lagerhuis de noodige credieten gevraagd. Maar later had Engeland gezegd» wij zullen dit niet meer doen en Engeland had woord ge houden; met de laatste expeditie van Wrangel had Groot-Brittannië dan ook niet» te doen en volgens Lloyd George vormden do tegenwoor dige strijdkrachten van Wrangel een grooter gevaar voor 't land, waar zij zioh bevinden, dan voor Rusland zelf. „Ik hoop”, aldus besloot de Britsche premki, „dat na 't sluiten van 't vredespact wij ons bezig zullen houden met de aangelegenheden van onze eigen landen. Nadat ik 16 ja*r lang minister ben geweest, ben ik tot de conclusie gekomen, dat liet onmogelijk fa zich uitsluitend met de aangelegenheden van zijn eigen land bezig te houden; maar reeds bot zich bezig hou den met do aangelegenheden van zijn eigen land is veel meer dan een minister en zelfs een geheele ministerraad klaar kan spelen. Bijge volg leidt het slecht® tot groote moeiIijkh<N.l. n, wanneer men een ander land aanvalt of tracht het te hervormen of expedities van missionaris sen te organiseeren, zooals Wrangel en anderen dat doen om de Russische heidenen te bekeeren of, zooals Tsjitsjerin en Litwinof zulks doen om de kannibalen in onze landen te bekeeren. Dit is de wijze humor, die de vertoomdheid en ontstemming ontwapent, omdat hij glim lachend kritiek op anderen alsmede^ zelfcritiek uitoefent. Dit fa het tegendeel van 't hypocri tisch proclameeren van eigen en uitsluitende deugd en deze houding spruit voort uit een werkelijk Engelsch liberalisme, dat bereid fa tot concessies en een verzoenen van tegenover gestelde standpunten. Er heeft reeds verluid, dat Lloyd George niet naar Den Haag zal gaan: het zou jnmmer zijn, werd. rerijen te ae een ter- xtaren, zal dit van koeien. 4. thans 2800 namen jor de a.s. verkiezin- iux komen: in het Ge- bare School in ’t dorp Het meisje leunde tegen den eik onder de bloedroode bessen. De rotspunt lag zoo hoog, dat men een ruim uitzicht had over de toppen van de hoornen en het blauwe water van het meer daar beneden. De peinzende stilte van den herfst lag over het landschap, met al de fijne aanduidingen van een tijde. Het meisje keek haar half toegeknepen oogen. Ze grepen wat hij gezegd had. als mannen tegen haar spraken over hunzelf en hun gedachten. Ze was gevleid, dat hij het prettig scheen te vinden om met haar te pra ten, en hoewel er geen persoonlijk woord tus schen hen gewisseld werd, was hun intimiteit toch kennelijk grooter geworden sinds ze de oude genezende bron hadden bereikt „De laatste genezer", ging d® dokter voort, terwijl hij een trosje roode bessen in het poel tje gooide, „die hier e«n kamp opsloeg, fa een gestudeerd man geweest. Hij verkocht dranken en kruiden aan da Indianen tot het gouverne ment er achter kwam. En toen brachten ze hem met een stqombarkas naar de gevangenis!, overgangen van gedachte, die hem eigen „En dan nog wel op zoon prachtige plek „Waarschijnlijk maakte Mj gebruik vnn de rei hel meisje zacht. i. l)o dokter stapte den afstand af van <ien aarden wol tot aan het eind van de rots. „Het fa mogelijk", stelde hij vast. „Al» h«» lichaam van d n man recht voorover is geval len, kan het bloed in de bron zijn gekomen”. „Ik zie hem daar liggenriep het meisje uit, terwijl ze over den rand keek, in het groene poeltje. „Het is een zeldzame plaats voor een gene zer”, zei de vreemdeling peinzend terwijl hij, de armen gekruist, stil stond te staren naar de onbewegelijke toppen van de hoornen. „Hij zou ‘zim Nwnp kuMnw.i opslaan aan den oever en *d«ar da zieken om zich heen verxamelen. Z»

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1922 | | pagina 1