3
il
1!
1
DE ÉUINIE HÜ1S1MUW.
Veertlendaagsoh Blad
voor de Huishouding.
NIEUWS. EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, NIEUWER-
KERK a. d. IJ- OUDERKERK a. d. IJ„ OUDEWATER, REEUWUK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
4935
Zaterdag 20 Mel 1922.
61. Jaargang T
d. D., OUDERKERK
k.
EERSTE BLAD.
a
BUITENLAND.
N
FEUILLETON.
OE GENEZER
Dit nummer bestaat uit 2 bladen.
Uit ons Parlement
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen
1990 40
I
i.
F
of de re-
De herziening
Laten we
wilt.
10
'Wordt vervolgd).
even
kb
1
h, nadat
hebbeit
door
ROBERT HERRICK.
«SS1
si
slechts gelei
gelijk reeds ge
in hooger huren.
is bij
e een
Den Haag zal gaan:
wanneer het gerucht feit
Jt
urn
UW
veranderd jaarge-
metgezel aan met
-r had niet alle» be
grepen wat hij gezegd had, maar ze lufateide
vol belangstelling zooals ze gewoonlijk deed
Rood»
waarin
regeeringen het later
als een
igenomen na een pro-
den Volkenbond, die
a o o
PrU» per kwartaal ir. p. peet, tl*
o o o
■F Men kan riek ebonneeren bij den
Boekhandel of bü de Uit«»v»ra BRlNuAl
k ZOON. GOUDA.
EERSTE KAMER.
Laatste weck.
Ook do Eerste Kamer is nu hulstoe, om
jlaandaf, tegelijk met de Tweede Kamere offi-
deel „gesloten" te worden.
Met lofwaardige snelheid heeft de Senaat
■fjn agenda afgewerktde begroetingen van
Oorlog, Marine, Arbeid en Buitenlandsche Za
ken, de voorziening van de buitenhaven te Sche-
reningen voor "5% millioen (welk wetsontwerp
M krachtige bestriding door den Vrijhoids-
bonder prof. Kraus met onverwacht groote
meerderheid verworpen is) de wijziging der Ar-
Hdswet, de Land- en Tuinbouwongevallenver-
lekering en het forensenwetje.
er ook niet toe of het de schel-
het geloof, of allebei saipen. Om
.94 „«.a je doen, is het4uet?”
schen rekening gehouden.
Om op de sensationeel© documenten van
Tsjitsjerin ondertusschen nog eventjes terug te
komen: zoowel de Pool Skirmunt als de Roemeen
Bratianu kozen positie ten aanzien van deze be
scheiden en door den eerste werd geloochend
daar Tsjitsjerin ook 'had gewaagd van 't gevaar
voor Rusland, dat school’ in de aanwezigheid
op Poolsoh gebied van antibolsjewistische ben
den dat ook maar op eenigeclei wijze gewn-
ABONNEMENTSPRIJSt per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt,
franco per post per kwartaal 3.1b, met Zondagsblad 3.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureaus MARKT 31, GOUDA;
by onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zyn dagelijks geopend van 9—3 uur.j Administratie TeL Int. 82s
Redactie TeL 545.
GOinsaiE COURANT.
IV.
/»£oonïs ik n! zei, is dit stellig al gedurende
geslachten een kampeerplaats van India-
geweest. De overblijfselen er van liggen
F»eral verspreid op de smalle kreek tusschen
rotsen. En we weten, dat zij geneeskrachtige
gebruikten Maar nu het verhaal!
k" den eersten tijd, dat de Fransche zende- 1
I°nd doorkruisten, heeft één van de
Presters bij deze bron zijn hoofdkwartier op-
P*agen en dat wel boven op dat uitsteken-
^ffedeeke zijn hut gebouwd. Tusschen zijn
reizen door de wildernto in. Uefd» H)
ADVERTENTIEPRIJS» Uit Gouda en omstreken bohoorand» tot den bezorgknngji
1fi regels 1.30, elke regel meer 0.25. Van buiten Gouda en <len beiorgkring»
5 regels ƒ1.55, elke regel meer ƒ0.30. Advertentién in het Zatenlagnummer 20
bijslag op den pro's. Liefdadigheids-advertentiën da helft van den prijs.
NGEZONDEN MED EDEE LINGEN: 1—4 regels ƒ2.05, elk» regel meer ƒ0.50. Op
de voorpagina 50 hooger.
Gewone advertentiön en ingezonden mededeelingen bU contract tot teer gereduceer
de») prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliede boekhan
delaren, Advertentiebureaux en onze Agenten en moeten daag» vóór de plaatsing
aan het Bureau zijn ingekomen, teneinde van opnam» verzekerd te »(jn.
Minister daar ook wel
aan het Depart'
regeling gewerkt
Van Arbeid om
hier bij zijn bron. Aan den anderen kant van
het meer, daar waar nu de nederzetting is, was
een plaats, waar handel gedreven werd. Het
was een van die grenspasten, waar de Indianen
uit de bosschen bij elkaar kwamen met al de
len, die zij dien winter hadden buit ge-
ikt. De warme maanden bleven ze daar han-
hielden zich bezig met visschen en
met zijn wijziging moeten komen. Nu deze
zoo kort voor de verkiezingen tot stand is ge
bracht, zal alles wat rood is er mee „den boer
op” gaan, op hoop van zegen voor de socialis
tische en communistische partijen. Het eenige
resultaat hiervan zal zijn, dat het in ons land
langer dan elders zal duren voor de arbeiders
hun werkelijk belang zullen leeren onderschei'
den van het belang der partijen, die zich in het
bijzonder als arbeiderspartijen voordoen
Bij Oorlog een schermutseling tusschen mi-
ïtaristen en antimilitaristen, welke laatsten in
deze Kamer slechts een geringe minderheid
jonnen, De ruim 71 millioen gingen er dan ook
grif door. Misschien zal de uitslag van de ver-
nezingen ook hier eenige verfrissching bren
gen. Merkwaardig was hier het streven van ka
tholieke zijde om het bezuinigingsstreven op mi
litair terrein, dat onder een deel van het katho
lle volk zoo duidelijk tot uiting is gekomen,
t» kleineeren en de Roomsch-Katholieke party
«Is even militaristisch voor te stellen als haar
Ijondgenooten in de coalitie. De katholieken
lullen ook dit wel weer slikken I
„Het doet
Lmde is of „Cl
de kuur is het toch -
„Natuurlijk Zouden we op dien rand
■har kunnen komen
Ze wees naar het kleine vooruitspringende
fedeelte van de rots waar de roode tintelende
tepeboom stond.
Jk geloof het wel. We zullen het probee-
Er is een oud verhaal aan die plek ver
bonden."
Het meisje hield haar hoofd even op zijde
«en luisterend vogeltje.
OVERZICHT.
Door de subcommissie van de eerste com
missie (voor Russische zaken) werden Woensdag
besluiten genomen te Genua inzake het vredes-
pact, waarin tusschen de sovjet regeering en de
hiermee verbonden roode republieken eener-, de
regeeringen, die zitting hebben in de commis
sies, anderzijds overeengekomen is zich van aan
vallen op eikaars gebied te onthouden en even
eens af te zien van alle op omwenteling aanstu
rende propaganda. De verplichting om zich van
eiken aanval te onthouden zal zijn gebaseerd op
den tegenwoordigen status quo en zal tot vier
maanden na het eindigen van de werkzaamhe
den der Haagsche commissie van kracht blijven.
Er zal dus minstens een aantal maanden pais
en vreê in Europa en nog grooter gebied heer-
schen, d. w. z.: althans zoo lang, dat de onder-
Ifeekenaars zich houden aan hetgeen zij op zich
namen: er zijn wel meer beroemde papiertjes in
<le jongste geschiedenis verscheurd. Maar: laten
wij scepticisme ter zijde, nu Lloyd George’s non-
igressie-idee althans voorloopig in 't klein zal
morden verwezenlijkt. De Russen hebben overi
gens te dezer zake nog wel voor de sensatie
gezorgd. In de voormiddagszitting Woensdag
raaide Tsjitsjerin vier fotografieën uit zijn porte
feuille voor den dag van brieven, waaruit moest
blijken, dat op Roemeensdh en Zuid-Slavisch ge
bied een inval in Zuid-Rufland werd voothereid,
waarbij de troepen van wrange! steun ïouden
verleenen. Daarbij «peelden instructies van den
Russisöhen gezant te Parijs een rol en vooral
werd de nadruk gelegd op het Fransche initia
tief te dezer zake. Zoo zou de Fransche regee
ring zich hebben verplicht haar bizondere aan
dacht te wijden aan den moreelen toestand van
't Roemeensche leger, die op 't oogenblik van
dien aard was, dat niet konden worden gehoopt
na mogelijke aanvankelijke tegenslagen verdere
successen te behalen.
In die morgenzitting heeft Tsjitsjerin er ook
op gewezen, dat het wedespact slechts van we
zenlijke beteekenis voor den vrede van Europa
kan zijn, wanneer het zich tot alle sovjetrepu
blieken en de republiek van 't Verre Oosten uit
strekte. Elke aanval op een met Rusland ver
bonden republiek aldus de zin van het betoog
van den Russischen volkscommissaris voor bui
tenlandsche zaken zou gelijk staan met een
aanval op Rusland zelf. Zooals wij boven zagen,
1
huidt
maal
gen en
kibbelen.
Deze man ze noemden hem Penanguishine
in hun welluidende tanl, dat beteekent de ge
nezer had onder de wilden een groote ver
maardheid als medicijn-meester. Eens op een
dag vluchtte een Indiaan naar hem toe om be
scherming te zoeken. Hij werd vervolgd door
een paar Fransche kooplieden, die hij belee-
digd had. Een van de mannen van de grens
post had de vrouw van den Indiaan geroofd en
hij had hem uit wraak gedood. De Franschman
zat den Indiaan achterna, het heele meer rond,
maar het gelukte den kerel om op de rots
punt te klimmen. De priester nam hem in zijn
hut en beloofde hem te beschermen tegen zijn
vervolgers. Toen kwam de heele dronken bende
uit het fort en eischten den man op. Toen de
priester weigerde om den Indiaan uit te leve
ren, schoten ze hem dood zooals hij daar stond
in de deur van zijn hut. Zijn lichaam viel voor
over zijn bloed druppelde in het warme wa
ter van de bron. Van af dien tijd heeft deze
plek bij de Indianen altijd Sanguishine gehee-
ten, dat beteekent bron van den genezer en
langzamerhand heeft het heele meer dien
naam gekregen... Zij geloofden, dat de bron
nadat zij het bloed van den vennoorden priester
had opgevangen, een nog veel «terker genezen
de kracht had maar alleen voor Indianen!"
„Wat een mooi verhaal!" riep het meisje
uit.
„Er zijn nog genoeg «poren van de hut over
om eert schim yo» «aariMi au h- Mihaal t»
TELEGRAMMEN.
DE CONFERENTIE TE GENUA.
De »lotrittingt
Genua, 19 Mei (B. T. A.) In de slotzitting
r van do conferentie verklaarde Schnnier mot be*
trekking tot de resoluties der politieke commis*
sie, dat het non agressie-puct slechtr een tijde*
lijk karakter drangt, maar, zelde hij, wij koeste*
r ren een levendige hoop, dat een pact van meet
algemoenen aard daarop zal volgen.
Do Ncderlandsche gedelegeerde Pntijn betuig
de de adhaesie der Nedei landsche regeering in*
r zake de keuze van Den Haag als zetel voor de
bijeenkomst van de commissie van deskundigen.
Facta bedankte de Nederlandsche regeering
voor haar gastvrijheid.
1 De gedelegeerde van Litauen richtte dnerop
scherpe verwijten nnn het adies van Polen «t
maakte voorbehoud met bet-e’king tot het noie
J ngrossie-pact. Skirmunt verklaarde, dot Polen
dé instelling van een neutiale zone tusschen Po
len cn Litauen h“eft aanvaard, overeenkomstig
het advies van don Volkenbond. Hij voegde er
aan toe, dnt Polen nooit eenigen nanval zal doen
Litauen, met welk land het vriendschappelijk»
x’.aties vil onderholden.
Tsjitsjerin gaf te kennen, dat de Russische de*
j legatie do zes clausules aanvaardt, die haar zijnt
1 voorgelegd onder verwijzing naar haar vroeger®
uiteenzettingen.
Lloyd George zeide, dat Engeland het non-
ngressie-pnet aanvaardt, overeenkomstig de trfb*
leggingen en besluiten opgenomen in het pro-
ces-verbaal van de zitting der eerste commissie
De vertegenwoordigers der Britsche dominion^
van Italië en van Japan, betuigden op dezelfde
wijze adhaosie met het pact.
De gedelegeerden der andere mogendhede»
verklaarden de resoluties voor het meerendeel
met de resrrves, die zij te dien aanzien tot
uiting hadden gebeacht, te aanvaarden.
Do Belgische en Fransche gedelegeerden Jas-
par en Barthou gaven te kennen te dien aanzien
geen verplichtingen te kunnen aangaan. Zij zeg
den echter toe, dat zij de aanvaarding van het
pact aan hun regeorineen zouden aanbevelen.
De resoluties werden daarop aancenomon.
De conferentie nam voorts, nadat door Tsjits
jerin daaromtrent eenig voorbehoud was ge
maakt een resolutie aan, waarbij aan de regee
ringen wordt aanbevolen de noodl^e credieten
goed te keuren ten einde de toepassing van de
od de internationale sanitaire conferentie t»
Warschau aangenomen resoluties te verzekeren*
Een voorstel van Schanzcr om nnn den Vol
kenbond een verzoek van den Bond vnn
Kruis-verecnigingen over te brengen,
gevraagd wordt, dat de regeeringen hel
nationale Roode Kruis als een rechtspersoon
zullen erkennen, werd nanj
test van Tsjitsjerin tegen
Ruslnnd niet erkent.
Genua, 10 Mei. (Havas). Na Barthou kwa
men Motte, Stamboelmski, Havnsji en Braden»
aan he< woord. De voorzitter Facta sprak een
levendig toegejuichte slotrede uit, waarna de zit
ting om 1.10 werd opgeheven.
Het verdrag vnn Rapalln.
B e r 11j n, 19 Mei. (N. T. A. Draadloos). Te
Moskou word gisteren het Duitsch-Russisch ver
drag van Rapal'o goedgekeurd.
DE DU1TSCHE SCHADELOOSSTELLING
Nieuwe sancties?
I B e r 1 ij n, 1 9 M e i. (N. T A. Draadloos). De
I pets te Ptwijs spreekt opnieuw van het gevaar,
en na de rede van prof. Diepenhorst, die een
scherpe philippica tegen de roode actie hield,
vond geen der S. D. A. P.'ers het noodig te
repliceeren. Toch was de aanval van den anti
revolutionairen hoogleeraar wiens welsprekend
heid haast benauwend is, striemend enon-
wederlegbaar, hetgeen misschien de weinig
vechtlustige houding van de socialisten ver
klaart.
De heer Vliegen maakte zich met wat ge
meenplaatsen van de quaestie af. Hij verzette
zich, zonder zich in details te verdiepen, tegen
de mentaliteit, die deze wet heette te beheer-
schen, „fret stellen van de bedrijven boven de
menschen!" En wij moeten het erkennen, de
heeren socialisten (niet waar zij, gelijk in België
of Zweden, verantwoordelijkheid droegen, maar
waar zij, gelijk ten onzent, in volle vrijheid op
positie kunnen voeren) stellen de arbeiders bo
ven de bedrijven, zóó hoog zelfs, dat zij gaarne;
riskeeren, dat de bedrijven geheel wegzinken en
de arbeiders arbeidsloonen worden. „Reactie"
was weer schering en inslag en aan de „afbraak
van den 8-urendag" deden zij, de zg. arbeiders-
vrienden niet mee. Maar daarmee bleef het
betoog van prof. Diepenhorst overeind, dat
zelfs met deze gewijzigde Arbeidswet Neder
land op dit stuk bovenaan blijft staan. Men kan
er over van meening verschillen, of de Minister
in 1919 verstandig deed verder te gaan dan
ergens elders, in de hoop dat men hem wel
volgen zou en in het vertrouwen op een blij
vende hoogconjunctuur; het feit, dat de Minister
niet geaarzeld heeft op zijn aanvankelijke hou
ding terug te komen, toen de realiteit dit eisteh-
te, verdient door iederen onpartijdigen beoor-
deelaar toegejuicht te worden.
Ook over de vraag, of deze wijziging ver ge
noeg gaat, is verschil van meening mogelijk. De
heer Van Houten, waarlijk geen sodaal achterlijk
industrieel, was ten deze onvoldoende. Waar
verlaging van productiekosten in het belang der
bedrijven (en dus ook van de arbeiders) abso
luut noodig is, had de Vrijheidsbondsche sena
tor grooter verruiming gewenscht, vooral voor
dezen tijd van malaise; achtte hij in normale
tijden een werktijd van 8 uren voldoende, thans,
in deze zeer abnormale omstandigheden, meen
de hij dat een arbeidsweek van 56 uur niet te
hoog zou zijn en.de arbeiders waarlijk niet zou
afbeulen. Ook had de heer Van Houten ernstig
bezwaar tegen de bekende regeling van art. 28
zevende 'Hd, waardoor afwijking van de gestel
de normen mogelijk wordt, mits de vakvereenl-
gingen van werkgevers en arbeiders in het be
drijf hiertoe adviseeren; de liberale afgevaardijp-
de vreesde, dat dae vakvereenigingen ook die
van werkgevers niet zouden in staat zijn te
beoordeelen, of werktijdverlenging in een be
paalde zaak noodig is en had daarom liever
overleg tusschen den werkgever en de arbeiders
van zijn onderneming gewild.
De toekomst zal moeten uitwijzen,
geling van het nieuwe institirut vnn het overleg-r--
tusschen werkgevers- en werknemersvereenigin- is op dit stuk van zaken met de Russische wen-
gen tot het beoogde resultaat za'l leiden. Zoo
noodig zal de thans in de wet neergelegde rege
ling te wijzigen zijn. In ieder geval Hgt er in het
nietiw© denkbeeld iets zeer goeds en de heer
Diepenhorst nam de socialisten in het ootje,
door hen als reactionairen af te schilderen, die
zich aan de verouderde idee van de almacht der
wet vastklampen en de nieuwe gedachte van het
onderling overleg angstig uit den weg gaan.
Eén ding is jammerde Minister had eerder
Bij de begroeting van den Minister van Ar
beid bleek, dat de Minister t. a. v. intrekking
»an de Huurconunissie- en -opzeggingswetten
betreft, tusschen de voorstanders van dadelijke
intrekking en van de absolute tegenstanders van
hfaAking in staat. Het kan nog niet. De Huur-
commissie- en -opzeggingswetten zijn voorloo
pig nog onmisbaar. Eerst moet het (nog steeds
groote) woningtekort wèg. Maar wel moeten de
woningcrisiswetten zoo spoedig als mogelijk is
Verdwijnen. Voorloopig kan men
delijk in die richting streven, g'
ichied is door het toestaan van
En als wij den Minister wel verstonden,
de Departementen van Arbeid en Justitii
Ontwerp om verder te gaan in voorbereiding,
al zal hiervan op zijn vroegst in het najaar iets
kunnen komen.
Inzake de zegeltjesplakkerij voor de Invalidi
teitswet (die volgens mr. van der Feltz 3 mil
lioen ’sjaars zou kosten) vernamen we, dat de
wJ van afwil. Er wordt nu
irtement aan een desbetreffende
iKt, die naar den Hoogéft Raad
advies zal worden gezonden.
- - -van de Arbeidswet-Aalberse
heeft ook hier evenals in de Tweede Kamer
de roode stemmen moeten missen.
In tegenstelling met de houding van hqiupan-
fljgenooten in de Tweede Kamer,, die alles ge
daan hebben om deze wetswijziging'aan t®, wen
den, ten einde leven in hun brouwerij te bren
gen, was de houding van de S. D. A. P. in dl-n
Senaat mat. Zeker, de heer Vliegen heeft zilh
Mem tegen nog eens gemotiveerd, maar eenige
Wnnfe was in zijn bestrijding niet te bespeuren
konden dan baden In het warme wnter van de
bron en onder de hoornen liggen en de natuur
op hen laten inwerken. H«t wonder zou dan
misschien terugkomen Wie weet?.Als hij
een echte genezer was en geen kwakzalver
En do zieken zouden hier in de wildernis naar
hem toe komen van het ander eindje van d»
wereld I”
Het meisje keek hom aan alsof ze trachtte t»
ontdekken of hij in ernst sprak of alleen maar
een schertsende fantasie op touw zette. Voor
het oogenblik scheen hij haar tegenwoordig
heid heelemaal vergeten te zijn, cn alleen t»
praten tegen zichzelf uit het diepst van zijn
hart. Zijn gezicht, dat zoo dikwijl* gedwongen
vroolijk of spottend wns, stond heel ernstig en
zijn oogen schenen gericht te zijn op een punt
in de verte. Hij '.ond hoog opgericht en strekt»
zijn hond uit boven de bron en mompelde zon
der he: self te weten„Ja, als hij een genew
i.r B
geven, als je het gelooven
maar eens gaan kijken".
Hij ging haar voor door het kreupelhout be
neden om de rots heen, en toen zij riaar het
vooruitstekende gedeelte van de rots, dat niet
meer dan 20 voet in 't vierkant was en volko
men overschaduwd werd door den berg-eik en
de zware takken van een ouden den, die in de
spleet van een hoogere rots groeide. De dok
ter wees naar een rechthoekige verhevenheid
van aarde en mos tegen den rand van de
rots.
„Hier heeft de hut gestaan. Het mos Is ver
gaan, er is niets dan wat aarde over
Toen hij er tegen schopte zag hij een splin
ter van een vergaan stuk hout.
„In ieder geval heeft hier iemand gewoond,
en niet eens zooveel honderden jaren gele
den Ihet is een mooie plek voor een klui
zenaar, vindt u niet?"
,Jk denk, dat hij hier gekomen was om alleen
te zijn om te bidden en te denken”, zei het
meisje sentimenteel.
„Of om veilig te zijn voor de wolven!”
merkte de dokter op met een van die plotse
linge overgangen van gedachte, die hem
was.
vermaardheid, die de bron had bij de bijgeloo-
vige Indianen om macht over ze te krijgen. Er
is altijd iets van den fakir in eiken man, die
succé» heeft Hij moet altijd klaar zijn om te
halen wat er van te halen is", spotte hij
Maar al is dat zoo, heeft het verhaal toch veel
van een oude heiligen-legende of een oude
mythe, waaruit je altijd weer ziet, dat het men-
schelijk hart behoefte heeft aan iets geheimzin
nig» efi zulk» verhalen verzint om den inner-
lijken drang naar wonderen te bevredigen. Onze
fabel moeten we nu eenmaal hebben om op die.--rt
manier groote waarheden te veibergen”, voegde zijn kamp kunnen
hü.w Mdmrbii. luw
pende benden in Polen waren georganiseerd, die
zich eventueel tegen Rusland zouden richten.
Skirmunt nam voor zijn regeering op zich, dat,
wanneer Rusland het vredespact zou onderte
kenen, van Poolsche zijde Rusland noch door
troepen, noch <loor benden zou worden aange
vallen. En ook Bratianu verklaarde als vertegen
woordiger van Roemenië op zijn woord van eer,
dat geen enkel woord van de documenten waar
was en dat op Roemeensch gebied geen nanval-
1-n tegen Rusland werden voorbereid: Roemenië
had alle Russische troepen, die op zijn gebied
waren, dadelijk gedemobiliseerd en wanneer
het uit algemeen-mcnschelijke beweegrede
nen op 't oogenblik nog een aantal gevluchte
Russische burgers herbergde, dan zou het die
mogendheid, welke 't Roemenië mogelijk zou
maken ook dezen ergens anders heen te sturen,
dankbaar zijn. Toen moet Lloyd George, die
door humor en fijne tact om dit terloops te
notceren vele moeilijke situatie® heeft gered
en veel bitterheid en ontstemming er door heeft
getemperd, met een afwerend gebaar zijn han
den in de hoogte hebben gestoken en geroepen:
„Ja, als ze maar niet naar Engeland worden ge-
stuurd.” Trouwens: Lloyd George sprak ook r|l[n)
rustige, kalmeerendo woorden, toen hij inging
op Tsjitsjerin’s uiteenzettingen inzake de z.g.
agressieve bedoelingen van WrangeL Toen wij
indertijd een interventie in Rusland aanmoedig-
den zoo liet de Engelsche premier zich uit
hebben wij 't openlijk gedaan en in 't Lagerhuis
de noodige credieten gevraagd.
Maar later had Engeland gezegd» wij zullen
dit niet meer doen en Engeland had woord ge
houden; met de laatste expeditie van Wrangel
had Groot-Brittannië dan ook niet» te doen en
volgens Lloyd George vormden do tegenwoor
dige strijdkrachten van Wrangel een grooter
gevaar voor 't land, waar zij zioh bevinden, dan
voor Rusland zelf.
„Ik hoop”, aldus besloot de Britsche premki,
„dat na 't sluiten van 't vredespact wij ons
bezig zullen houden met de aangelegenheden
van onze eigen landen. Nadat ik 16 ja*r lang
minister ben geweest, ben ik tot de conclusie
gekomen, dat liet onmogelijk fa zich uitsluitend
met de aangelegenheden van zijn eigen land
bezig te houden; maar reeds bot zich bezig hou
den met do aangelegenheden van zijn eigen
land is veel meer dan een minister en zelfs een
geheele ministerraad klaar kan spelen. Bijge
volg leidt het slecht® tot groote moeiIijkh<N.l. n,
wanneer men een ander land aanvalt of tracht
het te hervormen of expedities van missionaris
sen te organiseeren, zooals Wrangel en anderen
dat doen om de Russische heidenen te bekeeren
of, zooals Tsjitsjerin en Litwinof zulks doen om
de kannibalen in onze landen te bekeeren.
Dit is de wijze humor, die de vertoomdheid
en ontstemming ontwapent, omdat hij glim
lachend kritiek op anderen alsmede^ zelfcritiek
uitoefent. Dit fa het tegendeel van 't hypocri
tisch proclameeren van eigen en uitsluitende
deugd en deze houding spruit voort uit een
werkelijk Engelsch liberalisme, dat bereid fa
tot concessies en een verzoenen van tegenover
gestelde standpunten. Er heeft reeds verluid,
dat Lloyd George niet naar Den Haag zal gaan:
het zou jnmmer zijn,
werd.
rerijen te
ae een ter-
xtaren, zal dit
van koeien.
4. thans 2800 namen
jor de a.s. verkiezin-
iux komen: in het Ge-
bare School in ’t dorp
Het meisje leunde tegen den eik onder de
bloedroode bessen. De rotspunt lag zoo hoog,
dat men een ruim uitzicht had over de toppen
van de hoornen en het blauwe water van het
meer daar beneden. De peinzende stilte van
den herfst lag over het landschap, met al de
fijne aanduidingen van een
tijde. Het meisje keek haar
half toegeknepen oogen. Ze
grepen wat hij gezegd had.
als mannen tegen haar spraken over hunzelf
en hun gedachten. Ze was gevleid, dat hij het
prettig scheen te vinden om met haar te pra
ten, en hoewel er geen persoonlijk woord tus
schen hen gewisseld werd, was hun intimiteit
toch kennelijk grooter geworden sinds ze de
oude genezende bron hadden bereikt
„De laatste genezer", ging d® dokter voort,
terwijl hij een trosje roode bessen in het poel
tje gooide, „die hier e«n kamp opsloeg, fa een
gestudeerd man geweest. Hij verkocht dranken
en kruiden aan da Indianen tot het gouverne
ment er achter kwam. En toen brachten ze
hem met een stqombarkas naar de gevangenis!,
overgangen van gedachte, die hem eigen „En dan nog wel op zoon prachtige plek
„Waarschijnlijk maakte Mj gebruik vnn de rei hel meisje zacht.
i. l)o dokter stapte den afstand af van <ien
aarden wol tot aan het eind van de rots.
„Het fa mogelijk", stelde hij vast. „Al» h«»
lichaam van d n man recht voorover is geval
len, kan het bloed in de bron zijn gekomen”.
„Ik zie hem daar liggenriep het meisje uit,
terwijl ze over den rand keek, in het groene
poeltje.
„Het is een zeldzame plaats voor een gene
zer”, zei de vreemdeling peinzend terwijl hij,
de armen gekruist, stil stond te staren naar de
onbewegelijke toppen van de hoornen. „Hij zou
‘zim Nwnp kuMnw.i opslaan aan den oever en
*d«ar da zieken om zich heen verxamelen. Z»