I
I
NIEUWS. EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
LIFEBUOY
-zeerspoedig zulf U
gevoelen hoe weldau
dig het-is voopaUw
huid.
Woensdag 2 Augustus 1922.
FEUILLETON.
I
RUITEN LAND.
DE GENEZER
door
ROBERT HERRICK.
No. 14996
BERGAMBACHT, BERKENWOUDB, BODEGRAVEN. BOSKOOP. «OUDBBAK, HAASTRECHT. MOORDRECHT, MOERCAPEI.LB, NIEUWER.
KERK a. d. IJ., OUDERKERK a. d. IJ., OUDEWATER, REEUWUK. SCHOONHOVEN. STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen
Ingezonden Mededeelingen.
hei*zuiveFi en beschermd
2882 M
zijWe is dan ook
j..
69
wonder voor mij verricht hebben."
(Wordt venrolgdj
dat <«r geen onaon-1
lts hebben en dat de
in goed in de
niet weg, dat
n, dat hun moet
BEIEREN EN HET RIJK.
München, I Aug. (W. B.) Do Korr. der
Bayrische Volkspartei schrijftDe Zondag
heeft g<*n - - -
kwam de
ar zijn voeten
tonden op hef
paraplu!e tus-
Hr on-en-neer.
iven den vloer1
een duur betaalde opoffering,” zei
"fiOllSCHE CÖIRAN
ïgen twaaï
huis kwam,
samen dool
bijna. Eer
tie bloemen»
regeneerd.
voond en ft
ooit langei
gaan is;
icène en ik
lien lateren
zelf, somM
ikomen. De
les deed hij
k genomen,
ijner bedos-
tgelegd. tot
furie en la
e lijf wilds
rukte en...
jk besluit tert-
eling zitten og
pluie tusscheif
n hii plechtig?
m oud heeren-
in een flinketf
wezenlijk héél
i „geschikte
r één angst!
eeuwig de
liets weten.
juist toen
k ben haar
grasveld tot
uwd, dat ze
n. De Breet
i te hebbert,
Isof ik h«rf
Begin vandaag mei
hef gebruik van.*
DE. LEVER'S ZEEP Jig
vlaaroingett
DE GEUR zegt U dat het
meer doel dan reinigen.dat
Hij stond ongeduldig op van den rand van de
bank, waarop hij gezeten had.
„Ga nu niet weg I"
„Waarom zoudt u het wonder verwachten?"
„Omdat ik er zoon behoefte aan heb."
„We hebben.allemaal ons wonder noodig
of we denken, dat we het doen I"
Er was een leeg stilzwijgen tusschen hen.
„U vindt dus, dat ik er mij bij neer moet leg
gen. Is er geen ander middel voor me dan dat
de natuur zich herstellen kan kan niets an
ders ter wereld me helpen
Hij schudde zijn hoofd.
„Zeg me de waarheid de heele waarheid I"
„Goed I Die zult u hooren. Er blijft niets an
ders over. Vóór uw geboorte waart u al door
God tot dit lot gedoemd. Ik kan u niet oplap
pen dat kan geen een dokter. Uw kleine vlam
is voor zijn tijd verminderd door wreeden ar
beid in ongezonde omstandigheden. Er is nie
mand, die u terug kan geven wat u do laat
ste twaalf jaar verbruikt hebt I”
In de schemering had zijn bleek gezicht iets
sinisters. De vrouw keek hem aan zonder iets
te zeggen maar met steeds grooter wordenden
angst. Ze richtte zich op en streek het haar
weg, dat over haar strak gezicht was getallen.
„Ik kan het niet gelooven I” fluisterde ze.
„Ik zeg het u omdat u de waarheid wilt weten
de heele waarheid, zooals ik die ken
De medicijnen, die ik u geef, zullen de machi
ne weer voor een poosje op gang brengen, ze
zullen u een schijn van gezondheid geven. Als u j
geld hadt, genoeg geld om nooit meer hard
te hoeven werken zoudt a verder kunnen
teven, een bestaan voorts leepen als een halve-
zieke, zooals zoo veel rijke vrouwen doen.” 1
„Maar hoe komt bet dan
.Omdat tb zooals ik nu al soa dikwijls go<
nend.
zanger,
hif mij aan
rwachfte. Rus-
npn alleen hef
opgang heeft,!
benedenhuis
kr ’t is zond*
r aan fou ge»
gezegd, niet,
near jij lijkt
heb het R*
eest, eerst lif
trok ik dada»
de pastorie,
In ’f centrunf
s bleken gé-
«makkelijk in’
een heerlijk
uitweg afgé
ien tuin, dis
vollen zomer-
kwam er eefl
jn boeltje te
tafel in het
h er eigenlijk
a, want veeï
- Mijn bo>
menschen te
leid af gelegd
zijn gebied
ezen had eö
voor mij uit
me bloemen,
gen-gemaakt
vroeg ze mif
als 't moot
vóór *t buis,
ren ze aller*
in cons hurt
en loos gebo-
alt, trilde etf
en hij namj
tend. Ik zag
aï door de®
als eenz pa*
uwelijk leek
■ijwoonde ert
ft, geloof ik
kkig waren!
iingen vaak
nd gewoond
g rustig in
Ie ik plotse*
rouwenstom
en om daar-
v te herken*
rst nacht IK
maar het
heftige ver-
ooals ik nog
iuw gehoord
uur. deuren
>n. iets vaal
en tenslotte
geschrei.
me binneiï
ituurlijk.....
d. Ze heef!
al gegaan...
t kleinigha-
Ik ver*
zond laat.."
i snikte als
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.90, per week 22 cent overal waar de bezorging per looper geschiedt
Franco per post per kwartaal 3.1b, met Zondagsblad 8.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA*
bij cmm agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zijn dagelüks geopend van 9—6 uur.; Administratie Tel. Int 22j
Redactie TeL Mfi.
voor me en hfl
i aanwezigheid
iet» van aagS«
ie half-gepakte
jn kamer.
hij toen en hij
m op Jaeh je
an.
„ik las hef
voorloopig vet
daar ben !g
lenuwachtig lp
leek me gemeen. De ging weg om niet in de ver
leiding te komen. Het was hard. Ik had al mijn
kracht noodig om hem te verlaten om mijn
geluk in den steek te laten. Maar ik heb het
gedaan I"
„Dat was hard," zei hij stroef.
„Ik weet niet eens, of ik er goed aan gedaan
heb," ging ze voort met heldere stem. „Als ik
er nog eens voor stond, als ik nog eens kiezen
kon zijn liefde en mijn geluk, dan zou ik an-
ders doen."
Hij knikte, dat hij haar begreep.
„Dat zou me leven hebben gegeven dan
zou ik hier zoo niet liggen."
„Neen.”
„Ja, dan zou ik het nemen,” zei ze rustig.
„Men moet bestaan en zijn werk doen dat
is het groote punt in het leven.”
„Een vrouw als u moet liefda hebben zei hij.
„Of zij moet tol betalen zooals u Maar er is
moed voor noodig om de wereld te trotseeren
veel moed voor een vrouw."
„Er is moed voor noodig, en dien had ik niet
omdat ik niet zeker van me zelf was. Maar de
tijd zal komen, dat alleenstaande vrouwen, die
zooals ik, werken als mannen, den moed zullen
hebben om lief te hebben, en de wereld zal hen
eerbiedigen I"
„Ik hoop het.”
Ze zwegen, zittend in de schemering, als twee
die elkaar heel goed kennen. Buiten fladderde
een vogel, en zong zijn lied. Toen was ook daar
alles stil.
„U hebt de fout gemaakt, die de heele be
schaving maakt. Nu moeten wo zien, dat we er
nog van maken waf er van te maken is."
Ua."
„Ik wilde, dat ik u beter kon helpen, maar dat
kan ik niet,"
de dokter
itvlucht he<
lf. Het
en zóó wor
len dag w.
ris te trmH
m De Brw«
werking is hedenmorgen bijeengekomen. De
commissie benoemde tot haar president Henri
Bergson (Frankrijk), ew tot vice-president prof.
G. Murray (Engeland). Er werd voorlezing ge
daan van een brief van prof, Einstein, die
Duitschland in de commissie zou vertegen
woordigen. Einstein gaf in dezen brief uiting
aan zijn leedwezen pyjfc het feit, dat hij de zit
ting niet kan bijwonen. 'Hij is n.i. genoodsaakt
Europa te verlaien voor een wetenschappelijke
reis naar Japan, maar hij hoopt de derde zit
ting van de commissie te kunnen btfwonen.
- rJj'at is goed voor uw rijke patiënten daar,"
•n ze wees naar het ziekenhuis beneden
»maar u weet, dat ik hier maar niet zoo kan
olijven rusten ik heb mijn werk. Ik moet
leven!"
Een nijdige trek kwam op zijn bleek gezicht.
„U bent onbillijk I U hebt al uw kapitaal ver-
Jpnd en nu wilt u het door een wonder terug
Krijgen."
„Ja, hield ze vol, „ik wil, dat er een wonder
gebeuren zal mijn wonder.”
^rEr^ gebeuren in dezen tijd geen wonderen
Hij lachte onaangenaam.
j n%e heeft immers gezegd
nik kan geen wonderen doen - nu niet meer,"
'hij spottend, „al hebben ze u ook nog zoo»*
Jeel verhalen van mijn Genezende bron gedaan.
Ik doe alles voor u, wat de wetenschap doen
•“o, om u beter te maken. Daar moet u tevre-
®n mee zijn en geduld hebben." t Toen volgde
*og meer gewichtige kalmee rende zoete praat.
doe net voor u, wat er voor die anderen
r beneden gedaan wordt en zij zijn tevreden,
worden beter soms ten minste."
Uk wil meer," zei ze met een wonderIjft gUm-
•chtj®, Uk wfl mijn wonder."
M i»Het ónmogelijke kan ik niet doet»/ -au1-
1-Eenmaai bd>t het gokund.”
^jjéSFEHA
„Dat geloof ik niet," riep ze plotseling in opi
stand komend. „Ik kan niet gelooven, dat het
leven voor mij ten einde is dat alle geluM
voor mij is afgesloten, dat alle Eenmaal,
zei ze en er sprak een beschuldiging uit haat
toon, „zoudt u mij dat niet gezegd hebben -<
zoudt u mij niet met drankjes zijn aangeko*
men om de waarheid te verbergen I Toen zoudi
u niet zoo gedacht hebben I Toen zoudt u hel
wonder voor mij verricht hebben.”
„Als je jong bent, is je vertrouwen zoo groot
dan probeer je zooveel," zei hij strak. „Mis«
sdhien zou ik toen geprobeerd hebben het won*
der te doen wie weet en het volbracht heb*
ben ook. Manr ik kan het niet Innger dat
de kwestie."
„Hoe is dat gekomen Wat heeft de gav<
gedood
Hij wees naar het <lal> dat voor hen lag in het
donker.
„Er is een vuur over de wildernis gegaan e«M
dat heeft de verwoesting gebracht.”
„Vertel me hoe het gekomen is," drong zet
aan, als iemand, die op haar beurt redit heeft
de heele waarheid te weten. „Vertel me hoé
u uw gave van te genezen verloren hebt."
„“Wie weet! Misschien is die gave nooi|
geweest, zooals ik dacht J
„Maar anderen wisten toch, dat u haar bezatij
Zelfbedrog waanT
van den brief van den rijkspiesident hcrfl t<
doen. Naar verluidt, zal graaf v. Leif' n*
feld Dinsdag zijn voorstellen bij het kabinet
indienon. Vnn den uitslag der borandslagingetf
van den ministerraad zal het afhangen, of d<
minister-president met de partijen een hesprM
king zal houden omtrent de redactie van het
antwoord.
De staking in de Duitsche Oostzeehaveni
geëindigd.
Stettin, I Aug. (W. B.). Do sinking dec
zeelieden is geëindigd. De zeevaart is horvat*
Ook het personenverkeer tusschen Stettin e»
de Oostzeebndplaatsen en hot eiland Rügen
is hervat
DUITSCHLAND.
DE SCHADEJ.OOSSTELLING.
Het Ausgleichsverfahren,
B e r I ij n, I Aug. (N. T. A. Draadloos). Het
antwoord'der Duitsche regeering aan Poin- nré
is gepubliceerd. Duitschland weigert zich uit
te spreken, voordat onderhandelingen met al
le geallieerden zijn gehouden en het betoogt,
dat de betalingen in verband met de schade
vergoeding en die inzake de compensatie als
een geheel moeten worden beschouwd. Wan
neer het Duitsche economische leven de ont
trekking van 50 mfllioen goudmark per maand
voor de schadevergoeding niet kan dragen,
dan is het een illusie te meenen, dat de com
pensatiebetaling van bovendien nog 40 milli-
oen goudmark per maand wel kan worden op
gebracht
Het Duitsche voorstel, dat niet ten doel had
een vermindering der compensatie, maar al
leen een verdeeling over een langer termijn,
berust op dezelfden grondslag als het verzoek
om een moratorium voor de betaling der scha
devergoeding, n.l. de onmogelijkheid voor
Duitschland om b-»-!*'—’"*» k>
1
weten hoe
trouwerij ik
ndea behoord*,
VOLKENBOND.
Intellecfueele samenwerking.
Genève, I Aug. (B. T. A.). De Volken-
bondscommissie voor de intellectueele sajnen-
ik schaam
ie menschel!*
et aan nie*
m niemand
een best*
te heeft dV
OVERZICHT
De titel van het vermaarde boek van den
Woegeren Italiaahschen premier Nitti, Europa
senza pace, is bijna een gevleugeld woord
geworden. Inderdaad Europa is zonder vrede;
verwarring, gebrokenheid, ont*jinn,enis van
elkaar-begrijpen, haat en beroering, zij alle val
len rondom ons te constateeren: in België wordt
het Vlaamsche recht nog telkendage geknecht,
Frankrijk zendt Duitschland een dr^ r -nde nota
inzake het neven-probleem der schadeloosstel
ling, dat der z.g. A u s g 1 e i c h s-betalingen, die
tot allerlei onaangename verwikkelingen aanlei
ding kan geven, in Italië worstelt al dagen
lang met een kabinetscrisis, de fascist trapt, ge
lijk dé jongste teekening van Tjerk Bottema in
de Notenkraker het zeer plastisch uitdrukte, het
arme Italia met zijn zware soldatenlar
een algemeene staking der arbeiders is 1
antwoord; in de centrale rijken, door de vre
desverdragen geamputeerd en versplinterd,
is de gedeprecieerde valuta een symptoom
van de algemeene ontreddering; in Engeland
heerscht een aanzienlijke werkloosheid en in de
Vereenigde Staten wordt, nu de mijnwerkers en
spoorwegmannen staken, een felle strijd tus
schen kapitaal en arbeid gestreden. De desor
ganisatie draagt een mondiaal karakter en dit
èl, terwijl officieel de vrede is gesloten in heel
de wereld.
Neen strikt genomen in héél de wereld niet
Want hoewel tusschen Griekenland en Turkije
een wapenstilstand in acht werd genomen den
laatsten tijd, verkeerden beide landen nog op
voet van oorlog. Den laatsten tijd hebben de
zaken in 't nabije Oosten, dat is in Klein-Azië,
een nieuwen keer genomen. Tot dusver zijn alle
pogingen om, hetzij door middel van een con
ferentie der voornaamste mogendheden, hetzij I
door directe onderhandelingen van de I anden, I
die het meest rechtstreeks bij den strijd zijn
betrokken, tot vrede te komen, armelijk mis
lukt. Naar men zich herinnert, lag het in 't '*e‘ w vrao«
voornemen der groote mogendheden om straks, ZH.en. rea£eeT^n
wanneer Poincaré het Kanaal oversteekt om den
Engelschen premier te ontmoeten, de kwestie
van het nabije Oosten opnieuw ter sprake’tel
brengen en te trachten een vrede tot stand tA
brengen. Maar Griekenland heeft de conferen
tie te Londen niet willen af wachten en was van
oordeel, dat er een eenvoudiger weg was om
tot vrede te komenenkele dagen geleden
heeft het aan de geallieerden gevraagd zich niet
te kanten tegen een Grieksche bezetting van
Constantinopel, een occupatie, die, naar Athene
van gevoelen was, het eenige middel was om
den vrede met Turkije vlotter tot stand te bren
gen.
Maar de opperbevelhebhpr der geallieerde
troepen heeft de Grieken duidelijk te verstéan
gegeven, dat een voorgenomen bezetting geens
zins zou worden gedoogd; gewapenderhand zou
dit eventueel worden belet door de geallieerden
cn men kan begrijpen, dat ook de Anatolië-s,
die onder Moestafa Kemal’s energieke leiding
geenszins als een quantité négligeable zijn te
beschouwen, zich met man en macht zouden
verzetten tegen de Grieksche plannen. Onder-
tusschen hebben de Grieken te Rodosto al een
25.000 man geland. Zullen dezen toch nog een
gevaar vormen Volgens de Grieken zelf niet:
Engeland zou althans van de Grieken de verze
kering hebben gekregen,
genaam incident zal pM^t
Grieksche regeering hanr troepen
hand heeft. Dit neemt natuurlijk i<
de Grieken van oordeel b 1 ij v e
worden toegestann Constantinopel te bezetten;
zÜ leggen zich echter klaarblijkelijk neer bij den
eisch der Entente om met betrekking tot Cou-
stantinopel niet tot daden over te gaan; af te
wachten blijft ondertusschen, of Grieken hun
belofte zullen houden; het is niet aannemelijk,
dat Griekenland door een onbezonnen stap de
geallieerden zal uitdagen; zekerheidshalve hou
den dezen echter hun troepen gereed. Maar
misschien heeft de Grieksche stap toch dit
voordeel, dat de geallieerden nog eens mgt
meer ijver de kwestie van 't nabije Oosten ter I
hand nemen en zinnen op nieuwe middelen om
den vrede in den Levant tot stand te brengen;
natuurlijk zijn hier allerlei moeilijkheden aan
verbonden, omdat Engeland geprononceerd pro-
>ais, Franschen Turksch gezind zijn, j
Maar mag dus het Grieksche voornemen ten
aanzien van Constantinopel voorloopig midakt
1 zijn, met betrekking tot een ander punt heeft
Griekenland de geallieerden feiteiijk voor een
fait accompli gesteld; een proclamatie toch,
voortvloeiend uit een besluit der tGriekscLe re-
geering, kondigt de instelling aan van zelfbe
stuur in de bezette gebieden van Kir in-Azië aan.
Het was door den Griekschen onnercommissaris
Sterkiades, dat eergisteren de autono
mie van Smyrna werd geproclameerd. Deze be
slissing van de Grieksche regeering ging verge
zeld van een mededeeling door Sterkiades,
wakrin hij aandringt op eer- gezindheid en aan
de verschillende rassen verzoekt het verleden te
vergeten en af te zien van elk religieus en ethisch
fanatisme. De proclamatie is geteekc-'d door
koning Constantijn en volgens een Gr.-’isch re-
geeringsblad zal de grondwet van den Kloin-
Aziatischen autonomen Staat o. m. de inst-elli-ig
van locale of gemeenteraden, plaatselijk^gen-
darmerleën en economische organisaties bevat
ten.
Het is de vraag, hoe de Turksche nationalisten
-_i op een en ander; van Fransche
zijlde is dan ook al de vrees geuit, dat de afkon
diging van de autonomie van Smyrna en de lan
ding van Grieksche troepen in Rodosto de Tur
ken ertoe zouden kunnen bewegen op te rukken
naar Constantinopel; anderzijds wordt in som
mige kringen gezegd, dat Constantijn zoo boud
is opgetreden, omdat Engeland hem waarschijn
lijk heeft aangemoedigd; of zou Constantijn
het verzoek aan de geallieerden om Consmn-
jinopel te mogen bezetten hebben gedaan, ten
einde een weigerend antwoord te erlangen, dat
hem in staat zou stellen zijn leger en zijn volk
te zeggen, daar de krijgsverrichtingen tegen de
Turken nooit het gewenschte gevolg hebben op
geleverd, dat hij voor de teleurstelling niet ver
antwoordelijk is Een dergelijke mogelijkheid
wordt hier en daar door de Franschen geop*
perd. Maar dit zijn vermoedens, speculaties en
combinaties. Al is het in beginsel niet onmoge
lijk en zelfs wel waarschijnlijk dat de
jongste Grieksche stap verband houdt met de
politiek, die de groote mogendheden achter de
schermen voeren.
iet hui» !s M
beiden, mijnl
een dionstpen
ADVKRTENTlEl’RIJBt lilt Gouda en omstreken (behooranda tot den bezorgkringji
1—5 regel» 1.30, ejke regel meer ƒ0.25. Van buiten Goud* en den hnzorgkringi
1- 5 regels 1.55, elko regel meer 0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20
bijslag op don prijs. Lfefdadigheids-advertentién de helft van den prijs.
INGEZONDEN MEDEDEELlNGENi 1—4 regel» ƒ2.05, elke regel tneer fOAO. O»
de voorpagina 50 hooger.
Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen by contract tot zeer goredueee».
den prijs. Grooto lettors en randen worden berekend naar plaatsrairate.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tuMchenkonurt van «oliede boekhan
delaren, Advertentiebureaux en onze Agenten en moeten daag» vóór de plaatsing
aan het Bureau zijn Ingekomen, teneinde v. 3 opname verzekerd te »Un.
Sinking in Oosf-Pnilscn.
Berlijn, 1 Aug. (N. T. A. Dradloos), In
de Oostpruisische steden hebben de gemeentes
arbeiders wegena het niet In willigen hunnofl
looneischen de staking nfgekondigd, waardoor
te Koningsbergen reeds de gasfabrieken, dd
waterleiding, de electrische centrales en he(
tramverkeer stilstaan.
FRANKRIJK.
Het spoorwegongeluk in ZuM-Frankrijk,
T a r b e s, 1 Aug. (B. T. A). Naar gemekl
wordt, zijn er 21 dooden gevonden, van wie Sï
zijn irérkend. Onder de verbrijzelde wagondea*
lep zijn nog 5 a 6 lijken te zien.
ENGELAND.
EEN GROOTSCH ENGELSCH VOORSTER1
Engeland is bereid af te ziet
j - van de schadevergoeding «I
geallieerde schulden. J
Londen, 1 Aug. (N. T. A. Draadloos). Eeg
buitengewoon belangrijk© keer in de Engelscha
politiek is uitgedrukt In een nota gW
AlliMrda regeeringen, die verklaart, «u*.
Engelsche regeering zoo ten volle overtuigd
van de economische onbillijkheid, die der wcreli
bij den tegenwoordig™ stond van zaken is op(
gelegd, dat „Engeland bereid zou zijn afstand t4
doen van alle verdere recht op schadeloosstel
ling van Duitschland en alle aanspraken of
terugbetaling van de geallieerden mits deze
stand deel uit zou maken vnn een algemeen plnt^
dat dit groote vraagstuk als één geheel ondeg
de oogen zou tien en er een bevredigende opa
lossing voor zou bieden. Een algemeene rege<
ling zou in de oogen dezer regeering voor d<
menschheid meer waard zijn don de winst, dW
voort zou vloeien uit de ook allerbest geslaagdf
afdwinging van do wet telijke verplichtingen."
De nota, die 1 Aug is gedateerd en geteM
kend door lord Balfour als waarnemend minix
ter van bultenlandsche zaken, Is gericht tot df
regeeringen van Frankrijk, Italië, Servië, Roe*
menië, Portugal on Griekenland. Zij begint met
de verklaring, dat, al was d« Engelsche regeew
ring er niet op gebrand het vraagstuk der inters
geallieerde schulden te berde te brengen, d»
jongste gebeurtenissen haar te diep opzichte
geen keus laten. De nota vervolgt dan
„De oorlogsschulden, nfgezien van de rentöfc
die Engeland op het oogenbük te vorderen heeft^
bedragen gemiddeld ongeveer 2400 tnillioef
zegd heb, uw ziel en lichaam gebrek hebt laten
lijdftt, ja uw ziel en uw lichaam. Van het be
gin af hebt u aï de kracht uit uw lichaam ver
bruikt."
„Dat moest ik wel," kreunde ze.
„U hebt ze geen voedsel, en geen Vreugde
gegeven vreugde, dat hadden ze het meest
noodig I U bent cdtgebongerd en het is te
laat om nog voedsel te nemen."
,Jk moest wel."
Zachter ging de dokter voort
„Waarom bent u niet getrouwd
„Getrouwd
„U hadt toch wel kunnen trouwen.”
„O ja," zei ze eenvoudig, „dat had ik wel
gekund als ik anderen had willen laten
verhongeren I"
„Het was
hij koud.
rrFIij was niet veel meer dan een jongen," zei
zo peinzend, „net als ik werkte hij voor een
paar dollars in de week. We hadden met alle
inspanning niet meer kunnen doen, dan ons zelf
in het leven houden en wat moest er dan van
do anderen worden, van mijn moeder en mijn
zuster
„En later?”
Ze boog haar hoofd.
later geen gelegenheid Kon u niet
van een ander houden ging hij meedoogen-
loos voort.
„Ja," zei ze, zo hief haar gelaat op en keek
hem recht in de oogen. ,Jk heb van een ander
gehouden. Hem had ik kunnen krijgen!"
waarom dan
„Hij was getrouwd hij leefde gescholden
van zijn vrouw T’
^>r
„Toen vond ft, dat ik dat niet doen kon. Het
bos Using gebracht. Des voormiddngs
ministerraad wel bijeen, maar hij
betalingen te doen in buiten- hield zich nief bezig met de voorstellen, die
landsche valuta, die uit de noodlottige daling de Bciersche regeering thans naar aanleiding
der mark duidelijk blijkt. De nota besluit met
de opmerking, dat de politiek <le* dreigemen
ten niet opbouwend, manr vernietigend werkt
Poincaré’s antwoord op de Duit
sche nota.
P a r Ij s, I Aug. (Havas). Poincaré stelt in zijn
antwoord op de Duitsche nota van 1 Aug. vast,
dat d»ze niet de verzekeringen bevat, welke de
Fransche regeering heeft geëischt. De Fransche
regeering eischt, dat binnen den termijn, voor
zien in de Fransche” nota van 26 Juni, d. w. z.
voor 5 Aug. 12 uur de verzekering zal zijn ont
vangen, dat de regeling van 10 Juni 1921 stipt
zal worden toegopast en de overeengekomen
som van twee millioen pond sterling 15 Aug.
zal worden betaald.
In het tegenovergestelde geval zal de Fran
sche regeering het recht hebben ter verzeke
ring vnn de toepassing der bestaande overeen
komst de nieuwe dwangmaatregelen te nemen,
die zij noodig acht. Deze maatregelen zullen 5
Aug. van kracht worden, maar de regeering ge
looft niet thans het volledige plan bekend te
behoeven te maken, dat voor dit geval is vast
gesteld.
De notn behoudt zich het antwoord op de be
weringen vnn de Duitsche nota voor en merkt
alleen op, dat het Rijk geen enkele poging
heeft gedaan om de betaling der verplichte be
dragen aan de geallieerden te verzekeren. Zelfs
dragen de Duitschers zelf nog bij tot de daling
van de mark.
