HAUS
RAD
Markt
isseL
»CH
uda
alen
che Wafels
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
a
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon-en Eeestdagen
BUITENLAND.
i
FEUILLETON.
ing ”W
i
JPBAAH
BE GENEZER
61’ Jaargang.
Donderdag 3 Augustus 1922.
JBERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP. GOUDERAK. HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPE1JJ5, NIEUWER-
KERK a. d. LJ„ OUDERKERK a. d. IJ., OUDEWATER, REEUWDK. SCHOONHOVEN. STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
utm tank
lo. (4997
rika naar Rotteix
20
r Rotterdam,
ren, heeft schuldennar (van
behagen. eischei: van zijn
bied van
het pu*
op*
ilncr.
rwaard.
per
tien.
Jlreotla.
■I
kermis
erzulmt
»zoeken
70
millioenen wat doet dat
nu?"
I
4.*
Rotterdam, vertrojj
I
botterdam, vertrok
naar I
Boulogne.
evenals vorig®
over den heer
lette, prompt^
te verwerven*
het Goudschei
herstel en
is, waardoor
kan wor-
door tal
het
aan
5
ra raar U
on-
t is
srberioht.
morgen vent
22.
Jennes.
irijsverhooging
i aangenomen!
he verlichting
o.
door
ROBERT HERRICK.
op de grootste last
grootste de
land door.
federatie van
fende verdere
aan een zeer
worden onderw<
felen,
actie
ling
dat
1st.
1 van 3 Aug.?
<e tot Noord-Wef*
bewolkt, weinig
iweer, weinid ven
I
en uitsluitend
m3, - ’ll
ZILVER.
van de schuld behoort echter tot een andere
'nn Amsterdam t<
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ225. per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal ƒ2.00, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiede*
Franco per post per kwartaal ƒ8.15» met Zondagsblad ƒ8.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureaus MARKT 81» GOUDA*
bij onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zijn dagelijks geopend van 98 uur.j Administratie TeL Int. 82;
Redactie TeL 545.
■w York, kwam 30
I
nanr St. ThomeqJ
i naar Zuid AMkd
Rotter da
naar Japan, verw
van New 7ork t<
Britsch lndi|
vers
rika naar Rottere'
uur Noord Hinden
am. van New ïorf
„Neen, u hebt de gave bezeten.”
Hij begon over den ruwen planken vloer van
de kleine kamer heen en weer te loopen. Toen
hij sprak, was het minder tot haar dan tot zich
zelf.
nik meende, dat ik de gave bezat, zooals u
het noemt dat ik iets meer had dan alleen
maar kennis en handigheid dat ik iets meer
had dan mijzelf.”
JJat is het," riep zij bewogen iets buiten
•zelf nde gave de gave van den Genezer
«in te gebruiken voor anderen."
«Ze berust op den wil den sterken wil I”
«Ja, op den wil,” riep ze. Haar glinsterende
©ogen volgden hem in de kleine kamer.
„Een wil, geboren in moeite en strijd, gestaald
ta het vuur,” mompelde hij, de wil om te ge
loven, om te leven, om te handelen."
„En dat alles hebt de zieken gegeven."
Hij knikte.
„Dat geloofde ik toen.”
,Dat deedt u," verbeterde M.
Jk gaf ben waar ik zelf voor gestreden had,
wat ik veroverd had.”
Ze dronk gretig zijn woorden in. Hij sprak ----r -
^langzaam, vermoeid, telkens een paar zinnen. vleugels van den wind. En u verkoopt «w gavaP
«Jaren geleden! toen dit nog alles wildernis „Wat doen andere dokters dan
kwam ik hier heel alleen, ziek naar ziel en „Wat doet het er toe wat anderen doen
y«haam. Da ziekte certaerde SM, ft tob Jpr] ft tot J U kimt de menschen nftt DOK lp-
De indruk in Frankrijk.
De Parijache Hbld.-cor respondent meldt d. d
gisteren
De avondbladen, die de nota van Balfour be*
spreken, geven eenigen twijfel te k -nnen aan*
gaande de opportuniteit ervan. De Temps ver
wacht. dat ze in Amerika nogal ontstemming
zal wekken, wat misschien niet pMrierig is
voor de geallieerden zoo kort voor de vet le
zingen in November. Het voordeel voor Frank
rijk, dat uit de redeneering der nota voort»
vloeit, is, dat, aangezien de Engelsche regees
ling uitdrukkelijk zegt niet meer te zullen
amortisatie af te doen in een tijdsbestek van
een kwart eeuw. Terwijl een land als Frankrijk
b.v. er nog heelemaal niet aan heeft gedacht
opk maar iets te betalen van zijn geallieerde
schulden, is de Engelsche regeering bereid Ame
rika te voldoen. Engeland is echter niet alleen
Amerika), maar ook schuld-
geallieerden heeft het o.a. een
slordige 1300 millioen pond sterling te eischenl
Wat Engeland nu voorstelt is dithet wil met
genoegen al hetgeen het te vorderen heeft an-
nuleeren dit betreft zoowel de bedragen, die
het aan de geallieerden heeft geleend, als de
som, die het van Duitschland moet ontvangen
als schadeloosstelling. Maar deze bereidheid wil
Engeland alleen toonen, wanneer zijn voorstel
een onderdeel uitmaakt van een internationale
regelingEngeland toch is tegelijk schuldenaar
en schuldeischer en het zou niet aangaan, dat het
tegen de geallieerden en Duitschland zei„Wij
schelden u alles kwijt”, terwijl het aan Amerika
zijn hooge bedragen zou moeten blijven door«-
betalen. Dit zou van Groot-Brittannië te veel
zijn gevergd, want het heeft bovendien te reke
nen met de belangen van de andere deelen van
het Britsche rijk.
Het is nu de vraag èn hoe Frankrijk op
Engelsche voorstel zal reageeren (dat niet
Frankrijk vraagt Dui.schland te ontslaan van
zijn financieele verplichtingen jegens Frankrijk,
maar, onuitgesproken, hiertoe na'uurlijk een
wenk geeft), èn hoe Amerika, dat hoffelijkheids-
halve een copie van Balfour’s document heeft
ontvangen, Balfour’s voorstel zal opvatten. Het
Engelsche plan is in allen gevalle niet gecc
cipieerd vanuit een benepen standpuntnet
breed, economisch-redejijk en gezond en getui
gende van zakelijk inzicht. Het element van
haat ontbreekt er ten eenenmale aan en er is
in uitgesproken„Wij moeten onnieuw begin-
nenwij moeten een gezonden grondslag leg
gen”. Want heel die verwikkeling van inter
nationale schulden heeft de economische stabi
liteit in Europa dermate aangetast als een
te, dat een vlot funr'ionneerend zakenverkeer
er ónmogelijk door is gemaakt. D~ productie
is er door in de war gehaakt, de valuta ontred
derd in één woorddoor het tegenwoordige
schuldensysteem wordt het economisch herstel
tot een verre toekomst tegengehouden. Ter ge
nezing van het g»oote euvel wil Engeland het
groote geneesmiddel toepassen de vorenaange-
geven annuleering der geallieerde schulden en
de schrapning van *t aandeel der Duitsche scha
deloosstelling. On het oogenblik is de portée
van den gedanen stan nog niet te overzien, om
dat nog niet bekend is, welk standpunt Enge-
land’s crediteur en Engeland’s schuldenaren zul
len innemenmnar in elk geval is het gebaar
van Engeland groofsch, het doet er niet toe, of
de vrees voor een voor een deur staande eco
nomische ramp in Europa, die ook Engeland
geducht zou' treffen, tot het plan heeft geïn
spireerd. Dit is het verschil tusschen Engeland
en Frankrijk, dat het eerste land, uit vrees en
bezorgdheid voor het nationale welzijn (op den
grondslag van Europa’s welzijn) de redelijk
heid en bezonnenheid tot gids kiest, terwijl het
Frankrijk der Poincaré’s, eveneens door een
enorme vrees bezeten, m^ent, dat het kan flo-
reeren op de ruines van een telkens meer ver
nederd en economisch verzwakt Duitschland
GOUDSCHE; COURANT.
<4 moge*
2887 60
terdam naar West
>ver.
naar Rotterdan^
van Rotterdam t<
„Nu weet ik het. Ik heb hier al die dagen ge-
legeh, en heb me verbaasd wat toch de vloek
was die de Genezende bron vernietig de de
ziekte, die mijn Genezer verteerde! Nu
weet ik het. U doodt uzelf. U hebt de gave ver» i
kocht, die God u gegeven had aan u alleen,
één uit miljoenen u hebt haar verkocht voor
geld, veel of weinig wat doet dat er toe En u I
trachtte haar terug te krijgen door drankjes, s
door leugens, met voorschriften en baden en
wrijven van het lichaam allemaal kunstjes,
niets dan kunsti*** van het vak.” 1
„Doen dokters dat niet eiken dag zand
in de oogen strooien
„Voor hen hindert het niet zij hebben de
gave nooit bezeten. Zij knoeien maar zoon
beetje, laat zo knoeien I Maar u, o 1
mijn Genezer I” i
De dokter leunde zwaar tegen den steenen -
muur en bewaarde een somber stilzwijgen. De 1
vrouw sloeg hem gade. i
„In dien ouden tijd," vroeg ze zacht. „Woonde
u toen hier
„Ja, ik heb deze hui gemaakt met mijn i
eigen handen. Ik heb steen op steen gelegd om
haar te bouwen." Hij klopte met zijn hand op
den ruwen steen. „In die dagen was ik een wer
ker ik had vertrouwen."
„En u was de Genezer.”
„Ik bouwde dit kleine huis door mijn sterken
wil elk rotsblok loodrecht op het andere.
Langzaam bouwde ik voort. En terwijl ik bouw- j
de, verbande ik de begeerte, de behoefte aan
verdoovende middelen en drank. Ik werd een i
man, terwijl ik die steenen «tnpelde op elkanr
der, hier in de stilte van de wildernis in dien j
winter van sneeuw en ijs, terwijl de wind om i
mij heen gierde.”
kVj TOrak op zachten toon, en strekte zijn a*-
categorie. De federatie v.Ttrovwt. dat de I' ’t4
sche regeering gen verderen afstand zal don®
van Britsche aanspraken, tenzij in ruil voor on**
middellijke tegcnconcessies van een owniskens
bare belangrijke economische waarde,
Londen, 2 Aug. (N. T. A. Draadloos)*
Men verwacht morgen enn ^«jangrtjke verkla
ring vnn Lloyd George in het Lagerhuis over
de kwesties der schade'’-e* 'el'lng en de intent
geallieerde schulden. Intusschen worden de zes
kere punten van Balfour’s rondschrijven verduh
delljkt door verklaringen in diplomatieke kr’iH
gen. Er Is n.l. verklaard, dat de bedoeling v«B
dit rondschrijven voornamelijk Is ann te rsv*i\
dnt het de bedoeling der Britsche regeering is
haar schuld tegenover de Ver. St. te behandes
len als een schuld, die eerlijV moet worden vol
daan. Bif het opstrHen van de nota beeft Bal
four er bizondrre zorg voor gedragen, dat zij
niet zou kunnen worden geïnterpreteerd door
Amerika als een bedoeling om ann de betaling
van da schuld -n te ontkomen. Wat betreft de
schulden nan Grnot-BrittanriP, wordt in <ïe nota
emp gewezen, dnt de Brlt*ehe regeering onder
geen omstandigheden voorstelt meer van haar
debiteuren te vragen dan nnodrakellik la orn
haar crediteuren te voldoen. Dit beteekent. dat,
aangezien de debiteuren van Groot BrittnnnlS
aan dat land 3 milliard 400 mlDiuen pd. st.
schuldig zijn en Groot-Brittannië zelf aan da
Ver. St ongeveer een vierde v - dnt beding
schuldig is, een reductie vnn de '■'■hulden aal
Groot Brittannië In die verhouding mogeHfk i»
De Britsche regeering waa evenwel tevens ver*
langend om met nadruk op het feit te wij en
da< de geallieerden, zoodra zij In staat zijn dat
te doen, hun schuld n moeien eAc- nen.
Engelsche persstemmen,
De Dnily Chionlcle acht de Amerikaanscha
deelneming niet dringend noodzakelijk om tot
een algemeen oploasingp’ian te komen, zooals
in de nota van Balfour is aangegevrn. Ben ak
gonieen annulecringsplan vopr het Amerikaan-
sche deel der Europecschè schuld knr» mogelijk
blijven, indie? Frankrijk een denrelijk voorstel
gunstig gezind is. Indien wij verzekerd waren
van een Europe waarv-n de kwesties zijn op*
gelost en bereid tot tn*-de en ontwapening,
kunnen wij Iweld zijn effeis te brengen In d«
hoop, dat deze later terugkeeren in den vorm
van voordeelen voor olie
De Dnily News meent h»t is goed, dnt nnzt
Europeesche genmeerden en mot nntne Frankw
rijk tegenover de logica dri feiten gesteld wor
den en voor een dilemma, waarin ril min ol
meer zijn gerankt. De wetenschap, dat wij
waarschijnlijk nooit de betaling van de Eton-
sche schuld zullen ktitgen, behoeft Groot-rBIt*
tannië niet te verhinderen dit als een moreel
wapen te gebruiken in het belang vai vrede en
voorspoed.
naar
o.
van Amsterdam t«
DUITSCHLAND.
DE SCHADELOOSSTEL! ING.
Het Ausgleichs-vcrfahren.
B e r I ij n, 2 Aug. (W. B.) De Berl. Ztg. am
Mittag meldt, dat de rirksregeering. alvorens
haar standpunt te bepalen jegens hot jongste
antwoord van Poincaré, de betrokken instan
ties en met name het ministerie van financiën
voor een bespreking heeft bijeengeroepen.
B e r 1 ij n, 2 Aug. (N. T. A. Draadloos). Vol
gens de Voss. Ztg. is, naar de opvatting in be
voegde kringen te Berlijn, niet te verwachten,
dat de herhaling der bedreiging met dwang
maatregelen door Poincaré aan de houding der
Duitsche regeering intake de „Ausg’eich”-beta-
lingen iets zal veranderen. Elke herhaling, elke
verscherping der bedreiging maakt voor Duitsch
land het onmogeli’ke nog slechts ónmogelijker.
De Duitsche perj over Poincaré’s nota.
Inzake Poincaré’s jongste nota, wraken de
binden het vooral, dat het antwoord hals over
kop op de Duitsche nota gevolgd is en dat
Poincnré zoiyier voorafgaande beraadslaging
met het kabinet of met de geallieerden heeft
gehandeld. De VorwSrts schrijftPoincaré heeft
met zijn ultimatum de verstandige politiek der
geallieerden tot steun van de mark in de wie
len gereden en wil Engeland klaarblijkelijk
voof de bijeenkomst te Londen voor een uit
gemaakte zaak stellen. De Voss. Ztg. is van
meening, dat Poincaré naar een voorwendsel
zoekt om van het geschil met Engeland over
de Oostersche kwestie ten koste van Duitsch
land gebruik te kunnen maken. De Berliner Zei-
tung am Mittag zegt, dat voor 15 Augustus
rechtens geen vervaltermijn door Poincaré kon
worden vastgesteld, zoodat de genoemde ter
mijn van 5 Augustus een daad van krasse wil
lekeur is. De Tëgliche Rundschau wijst op het
scherpe onderscheid tusschen de nota’s van
Sz"ek- poincaré en Balfour* dat een bijzonder zeldzaam
voorspel vormt voor de bijeenkomst te Londen.
Voor het overige wijzen alle bladen er op. da»
Poincaré zich met zijn juridische uiteenzettingen
op bijzonder glad ijs plaatst.
De daling der mark.
Londen, 2 Aug. (N. T. A. Draadloos). Op
de beurs is de mark opnieuw gedaald en wel
van 33^0 tot 3660 mark in een pond sterling.
De handelsrelaties met Rusland.
B e r I ij n, 2 Aug. (W. B De rijkspresident
heeft hedenmiddag den gevolmachtigden ver
tegenwoordiger en gezant der Russische Sov
jetrepubliek Krestinski onvtangen ter in ont-
vangstneming vnn zijn geloofsbrieven. Kres
tinski zette in een rede, waarin hij wees op het
verdrag van Rapallo, uiteen, dat de hervatting
der vroegere drukke hnndelsbetrekkingen tus
schen beide landen in het belang van hun eco
nomisch herstel noodzakelijk lijkt.
Staking te Berlijn.
B e r 1 ij n, 2 Aug. (W. B.). Bij de stemming
op 1 Aug. van de beambten der Berlijnsche
Hochbahn hebben vnn de 2900 beambten 2060
vóór de staking en 329 er tegen gestemd de
overige stemmen waren blanco of ongeldig. Er
is dus een meerderheid van drie-vierde vóór
de staking. -
voldoende
In de machine-fabriek van Börsig fe Berlijn
heeft een staking plaats. Het bedrijf is geslo- lutn te verbeteren. De permanente annuleering
ten 5600 arbeiders zijn werkloos.
in de verte gewoond, in een hut, die ik voor
mezelf gebouwd had zij werd een hel
Eens op een dag werd ik bij toeval verlost
ik zag een licht Ik ben er nooit terug ge
weest. Maar het kwaad is teruggekomen."
„Bent u bang
„Neen,” klonk het zwak.
„Ja," hield ze vol. „u bent bang."
,Jk dacht, dat ik het kwaad overwonnen had
mijn wil geheel in mijn macht had. Ik begon
te werken, menschen te behandelenHet
was een groote teleurstelling."
„Neen
„De groote menschelijke teleurstelling
ik was alleen maar verliefd op een vrouw. Ik
leefde op de vleugels van den wind ik wilde
meer zijn dan een mensch. maar ik viel
spoedig terug op aarde.”
„En werd minder dan een mensch," fluister
de ze.
„Misschien Ik ben sinds dien tijd steeds
op de aarde gebleven ze is hard en stevig,
de aarde
Hij lachte schril.
^7a, en al dien tijd hebt u in stilte verlangd
om de oude hoogte weer te bereiken om weer
te drijven op de vleugels van den wind."
„O neen, wordt niet poëtisch I Ik blijf
op de aarde en het gaat er me goed. Ik verkoop
mijn drankjes en ik praat ik houd de goede
menschen voor den gek, die maar al te bereid
zijn er me goed voor te betalen.”
„Dat is het!" riep de vrouw steeds opge
wondener. „U tracht hezelfde te bereiken met
nw drankjes a wilt met ben zweven op de
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behooreads tot dsn bazor4itHnx)i
15 regels 1.30, elke regel meer 0.25. Van buiten Gouda en den bezofckruija
15 regels f 1.55, elke rcsrel meer ƒ0.30. Advertentiën in hei Zaterdagnuramer 20
bijslag op den prijs. I.lefdftdigheids-advertentiën de helft van den prfja.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regels ƒ2.05, elke ngal meer ƒ050. Op
de '’oorpagina 50 honger.
Gewone advertentiën en in gezonden mededeehngen b(J contract tot zeer gereduceen*
den prijs. Groote letters en randen worden berekend nanr plaatsruimte.
Xdvertentiën kunnen worden Ingezonden door tuMchankomst van Bollede boekhan
delaren, Advertentiebureaus en onze Agenten en moeten daags vóór de plaatatng
aan het Bureau zijn ingekotuen. teneinde vuu opname verzekerd te zijn.
FRANKRIJK.
Internationale zeelicdenconferentie.
P a r ij s, 2 Aug. (B. T. A.). De internatio
nale zeelied-’nconferentie kwam heden bijeen
onder voorzitterschap van Havelock Wilson;
mei 49 tegen 6 stemmen weid een voorstel
aangenomen van de Amerikaansche afge
vaardigden om voor de zeelieden dezelfde rech
ten te vragen els voor andeie werklieden, n.L
de 48-urige werkweek en een minimum-snla-
ris. Do zeelieden verklaren zich bereid tot sa»
menwerking met de arbeiders te land onder
voorwaarde van gelijke behandeling.
FNGFLAND.
DE A.S. LONDENSCHB CONFERENTIE.
Londen, 2 Aug. (N. T. A. Draadloos.).
Men acht het thans zeker, dat, behalve Poin
caré en de Belgische premier Theunis, ook Fac
ta en waarschijnlijk Schanzer als premier en
minister van huitcnlandsche zaken in het nieu
we kabinet aan de bespreking met Lloyd
George, die Maandag in Downing Street zal
beginnen, zullen deelnemen. Lord Curzon, die
van zijn ziekte is hersteld, hervat a.s. Maan
dag zijn taak als minister van buitenlandsche
zaken, die zoolang door lord Balfour is waar
genomen.
Londen, 2 Aug. (R.) Naar wij vernemen
heeft Schanzer, de Itaüaansche minister van
buitenlandsche zaken, officieel meegedeeld, dat
hij Maandag te Londen zal aankomen om deel
te nemen aan de conferentie.
DE NOTA VAN BALFOUR.
Londen, 2 Aug. (N. T. A. Draadloos).
De meening van invloedrijke kringen der Brit
sche zakenwereld omtrent de nota van Balfour
vindt weerklank in een verklaring van de Fede
ration of British Industries. De federatie wijst
er op, dat de Engelsche belastingbetaler op het
oopenblik een last draaft van roeer dan één
shilling per pond voor in1 ems ten belasting, die
zou stijgen tot meer dan shilling 6 pence per
pond, zoodra het amortisatie-fonds voor de be
taling der schuld aan de Ver. St. gevormd
wordt, teneinde de belastingbetalers van de de-
biteuren-lnnden te ontheffen vnn de aanspra
kelijkheid, die zij thans niet kunnen nakomen.
Tezelfdertijd maakt de Britsche industrie, waar
van deze belasting rust, de
■pri'crie in de geschiedenis van dit
Onder zulke omstandigheden is de
gevoelen, dat vonrstell-n betref-
offers van de zijde vnn Engelnnd
nauwkeurig onderzoek moe'en
zorpen. Het valt ernstig te betwij-
of een op zich zelf staande en voorbarige
van Groot-Brittannië een algemeene regi-
zou bespoedigen en er is reden te vreet“n,
een dergeliiko actie het tot stand komen
vnn die regeling zou verhinderen.
De federatie meent, dnt een vertier uitstel
van de betaling der rente of zelfs een formcele
belofte inzake het uitstellen der invordering vnn
b<-tnlingen op de hoofdsom voor een bepaald
nöntnl ja ren een niet te hooge prijs zou rijn
voor de toestemming vnn Frankrijk, Italië en
België in een nieuwe regeling vnn het schade-
loosstellingsvrnagstuk, die Duitsrhlnnd, mits niet
wnnrborgen en onder contróle, in
stant zou stellen zijn financieele positie en va-
'v' -Jt vervolgd
men uit om den muur ann te rnlen, nisof hij nog
eens wilde voelen, zooals hij toen govoeld had,
vol vurige wilskracht, zijn visioen voor oogen.
..Ik ken eiken steen van deze muren mijn
mg werd gebogen onder hun gewicht En
door hen was het dnt ik mijzelf opbouwde.”
„De Genezei 1” Duisterde ze. Het wns of iets
in zijn wezen, in het zachte zangerige vnn zijn
stem, in hem de man deed herleven, dien hij
eens geweest was.
„Terwijl ik bouwde, vielen de ketenen vnn
begeerte en zwakke lusten van mij af ik
dacht voor goed Mnar zij hebben wic'h
weer gewonden om mijn voeten
„Hadt u dit huis voor iemand gebouwd
„Een tempel voor mijn ziel, zooals de prcdl*
kers zeggen en de dichters,” zet hij kort. „A 'eeiM
verwarde ik mijn ziel met haar een vrouw I
Het doet er niet toe, het ging voorbij. Dit
huis werd leeg, het stond verlaten zooals u hel
vondt toen u hier kwam.”
Hij ping naar de deur, hij had allM verteld.
„En nu vroeg «e terwijl ze voor hem g ng
staan.
„Nu vroeg hij vaag.
„Ja, nu u de leugen goed onder de ooge«
ziel."
Hij lachte spot achtig.
OVERZICHT
Het antwoord van de Duitsche regeering aan
Poincaré inzake het Ausgleichsverfahren, het
den Franschen premier niet kunnen
(Terwijl de Duilsche regeering van oordeel is,
dat, nu de Mark op zoo ontstellende wijze daalt,
het economische leven van Duitschland het ont
trekken van 50 millioen goudmark voor de
schadeloosstelling en bovendien nog 40 millioen
goudmark per maand als compensatiebetaling
(krachtens het Ausgleichsverfahren) niet kan
dragen, blijkt Poincaré niet toegankelijk voor
deze Duitsche bezwaren. Hij heeft in
een nota aan Duitschland nog eens uitdrukke
lijk vastgesteld, dat de Duitsche nota niet de
verzekeringen bevat, die de Fransche regee
ring had verlangd. En dan volgt het dreige
ment wanneer a.s. Zaterdag re twaalf uur de
Duitsche regeering niet heeft verzekerd, dat de
regeling van 10 Juni 1921 stipt zal worden toe
gepast en het overeengekomen bedrag 5
£2,000.000 15 Aug. ajs. zal zijn gestort, zal
Frankrijk tot de nieuwe dwangmaatregelen
©vergaan, die het noodzakelijk oordeelt. Bizon-
derheden over den aard dezer sancties meldt
Poincaré niet, maar zij zullen in elk geval, wan
neer Duitschland in gebreke blijft, op 5 Aug.
van kracht worden.
Terwijl men dus uit het vorenstaande ziet,
hoe scherp de Fransch-Duitsche tegenstellin
gen zijn, baart plotseling opzien een grootsch
opgezet Engelsch voorstel, dat een geest ademt,
geheel tegenovergesteld aan dien, welke spreekt
uit Poincaré’s nota. Lord Balfour toch zooals
wij uitvoerig in 't middagblad mededeelden
heeft als waarnemend minister van buitenland
sche zaken een nota gezonden aan de Fransche,
Italiaansche, Zuid-Slnvische, Roemeensche. Por-
tugeesche en Grieksche regeering, waarin
Groot-Brittannië voorstelt de schulden van de
geallieerden kwijt te schelden en tevens zijn
•andeel van de Duitsche schadevergoeding te
laten vallen. Voorwaarde voor deze bereidheid
is echter, dat hetgeen Engeland aan de hand
doet, deel uitmaakt van een algemeen plan,
Amerika medewerkt en een algemeene regeling
wordt gevonden ten aanzien van de economi
sche kwesties der wereld. Dit is, zeer beknopt,
de strekking van het Engelsche voorstel, dat
èn blijk geeft van een gezond egoïsme èn
als een beau geste kan worden beschouwd. Vnn
belang is, dat d? door Balfour geredigeerde nota
de goedkeuring erlangde rt» de meerderheid
van ’t kabinpt. Dit wil dus zeggen dat meeste
Engelsche ministers van oordeel zijn, dat het
laten varen van Engelsche zijde van alle eischen,
die voortvloeien uit oorlogsschulden,
schadevergoeding, de eenige weg is,
de economsiche stabiliteit in Europa
den hersteld. Dit is de opvatting, di<
fan economen van naam (Nitti, Cassel, Keynes)
en door een bizonder groot aantal gezond den
kende Engelschen sinds geruimen tijd worden
gehuldigd.
De zaak Is echter nu zoo, dnt de Vereenigde
■Staten groote bedragen aan Europa, o.a. aan
Engeland heeft geleend. Amerika heeft gevraagd
'e— en hiertoe heeft het natuurlijk vólkomen het
recht de rente op rente sinds 1919 te betalen
van het bedrag, waarvoor Engeland bij de Ver.
Staten in 't krijt staat, teneinde deze schuld in
een gefundeerde leening om te zetten en door
handelen zooals u deedt. Daarom geeft u de zie
ken drankjes en nog eens drankjes u ver
telt ze mooie leugens, zooals u trachtte te
vertellen, u wilt ze in slaap sussen on d«
rest laat u aan de natuur over.”
„Juist.
„U hebt uw gave verkocht, dat was uw eerste
fout. Dat was het begin. Alles heeft zijn waarde
in de wereld. Ja, bijna alles,” zei ze peinzend.
„Voedsel en kleeren en woning, kennis, mis-
schien ook alles wat betreft geest en lichaam.
Maar jezelf kan je niet verkoopen dat is
iets anders. Je kunt je gave niet verkoopen. Zij
sterft als je haar verkoopt,” voegde ze er met
groote zekerheid bij.
„Ik heb er geld mee gemaakt veel geld.”
„Door de menschen te bedriegen, dat ze ver
trouwen in u stelden."
„Dat moest ik wel."
„Dat was de leugen, die aan alles ten grond
slag ligt," zei ze kalm.
Hij keek haar aan, alsof hij vermakelijk vond
wat ze zei.
„Ik heb mijn arbeid verkodit," ging ze voort,
„om mijn moeder en mijn zusters, maar ik heb
geen gave als de uwe verkocht I"
„Wat denkt u dat deze plek waard is T vroeg
h(j met een lach.
„O, duizenden
er toe?”
rNuF
^!aar hoeft uzelf niet te verkoopen, dnt
hoeft nooit iemand te doen. Nooit Dat hebt u
niet goed gezien.”
iJkl» ik het niet gedaan had
JDan wow u misschien dood gegaan
„Groote woorden,” zei hij efkeerig.
„Geen groote woorden T Ze stond nu rechtop,
met brandende oogen, «0 keek hem strak non:
