X
fEIN
nieuws- en advertentieblad Voor goüda en omstreken
bergambacht, bbrkbnwoude, bodegraven, boskoop, gouderak. haastrecht, MOORDRECHT, MOBRCAPEU& NIEUWER.
KERK A U, OUDERKERK a. iL U., OUDEWATER, REEUWUK. SCHOONHOVEN. STOLWIJK. WADD1NXVEEN. ZEVENHUIZEN, ua.
OP
ater
DO
K HOlUBDSCHt.
Veertlendaanéoh Blad
voor do Huishouding.
lef. 11721,
8871
Zaterdag 30 September
61* Jaargang
2
FEUILLETON.
Frulen
kwalltaltu.
Onderbroeksn.
t
jfo. 15046
In den Maalstroom
~~ByrfèNLAND.
4
t
2 Utfl|
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon-en Feestdagen
2 traa
den Bosporus gezonden
I
p
40
Dankbaarheid verjaart nooit.
21
;Wordt vervolgd^
werd plotseling heel bleek.
zoo
er
aan
Shronl-
lep, In-
lonbcna
ebakjea
is n,
1
jen, afwijzend zal zijn. Men
’rankrijk, onprettig gevoelen
treuzelt met het zenden van
fD-f wnir wij tci*
dGrff-Rnntzau als gezant
toemd. In den loop va»
Is zijn functie aanvaar*
ademhaling
proefde en
3894 80
handiee
rkrtigbaar. g
deiaren. Advertentiebureaus
aan het Bureau zijn tagekon
L
oe H,
12 utmj
12 uur.
2 on
2 tnn
2 «3
R
61
iSO
lond.^Got,
WWERI^
i aoton.
1. 40
akkleedlng
irberloht.
movgea wat
1999.
tensela,
stmanör.
GOUDSCHE COURANT
o o o
l’rlja per kwartaal Ir. p. paal. I l-l
- O O t
■ST* Men kan sioh abonneoren bij date
Boekhandel of by de Uitgeven A. BRINKHAW
ZOON, GOUDA. J
van 30 September*
Noord-Westelijke
lijke wind, aanvat^
t regenbuien in hel
iets wanner. j
LAIN EN
«geaebre-
ËRBIEB.
;t, en de dood
est zij dansen.
8897 6fl
r overdrijving
MER:
loorINDIi
Duhsch gezant te Moskou.
Berlin, 29 SeptJ(W.J5.) Naar wij yen
nemen zal graaf Br
te Moskou worden
September zal hjj
den. x
ellendig en zoo kaal, dat het haar toescheen,
als of ook haar mans gezicht grijzer en ma
gerder dan anders was.
„Hoe oud ben je eigenlijk?" vroeg zij plot
seling geheel zonder aanleiding, waarbij zij
onbewust de vraag herhaalde, die Hans tot
haar gericht had.
Otto Graebner hief het hoofd op, knipte zijn
zakmes dicht en keek haar een beetje verwon
derd aan. Rare vraag van je eigen vrouw I En
hef kwam hem nu eigenlijk voor het eerst in
de gedachte, hoe weinig belangstelling zij ge
toond had voor de uiterlijke gebeurtenissen van
zijn leven. Op zijn verjaardag gaf zij hem
meestal een hoogst overbodig voorwerp uit een
bazaar, dat zij waarschijnlijk den vorigen dag
gekocht had en
werken, dat de naar
schen Landdag is d<
ingediend, om in dit
fel te brengen, hoe d
voor haar ineenst^
besproken of dit
als zij reeds in B
nen worden bertul
2 uw
12 uw
2 uw
2 uw
verstelde wasch opgehoopt. Nu kon zij gaan
zitten en zich bij het gekras der violen de vin
gers kapot prikken I En als zij een week lang
uren en uren gezeten «n versteld had, dan moet
zij na veertien dagen weer van voren af aan
beginnenHet huishoudgoed begon ook a’ te
slijten. Van alles was immers maar zoo wei
nig aangeschaft en het werd zoo gauw dan en
oud.
Het dienstmeisje kwam weer binnen. On
vriendelijk en luid duwde zij de kinderen voor
zich uit, zij moesten nu bij hun moeder b’ijven.
En bij die gelegenheid wilde zij ook vragen.
els onderhoud of. aanleg van wt
van geTneente-eigenthornmeh, iwg voor de
openbare orde, enz., in héf algemeen, de
Gemeentewet denkt zich de werkingssfeer
«ener gemeente zeer beperkt. De waarbor
gen, welke de Gemeentewet gaf tot een
riohtig beheer van de Huishouding der Ge
meenten, waren dan ook op die beperkte
werkingssfeer berekend.
Die Gemeentewet is nu bijna 75 jaar oud
en in dien tijd is er zeer veel veranderd.
Het gebied der gemeente-bemoeiingen
beeft zich in d>e 2Oe eeuw uitgebreid, en
een moderne gemeente is een organisatie,
welke, samengesteld als ze is uit heterogene
bedrijven, zeer moeilijk te overzien is. Het
te voor Gedeputeerde Staten, die het alge-
Ineen toezicht hebben over de gemeenten,
niet meer mogelijk een behoorlijke contróle
over de gemeentelijke bedrijven te houden:
zij moeten dus wel veel overlaten aan het
bestuur der gemeente. De vraag is dan: is
het bestuur onzer groot ere gem eenten van
dien aard, dat men met een gerust hart de
leiding der financiën aan hen kan toever-
troirwen? Daar wij nu eenmaal moeten
roeien met de riemen, welke de gemeente
wet ons geeft en de practische resultaten der
Staatscomrpissie-Oppenheim nog wel jaren
op zich zullen laten wachten, moeten wij
deze vraag ernstig onder de oogen zien.
Mén zal niet veel tegenspraak ontmoeten
indien men zegt dat hejt. financieel beheer
onzer grootere gemeenten absoluut gefaald
heeft. De redenen hiérvan zijn velerlei.
In de meeste gemeenten is slechts een ge
ring aantal personen, die capabel zijn zit
ting te hebben in den Raad, en van dit ge
ringe aantal stellen de besten zich niet be
schikbaar of trekken zich terug. D. w. z., zoo
rij al kans hebben gekozen te worden, want
onder de partijen, die thans den toon aan
geven, treft men, percentsgewijze, wel de
minste der geschikte personen aan.
Met een variant op het 18e eeuwsche:
„Wien God het ambt geeft, geeft Hij ook het
verstand", kan men zeggen: „Als de kiezers
het ambt geven, geven zij ook het ver
stand Door het verpolitieken van den
De telefoon, die tegen den muur naast het
buffet was aangebracht, luidde. Zij sprong op,
werd plotseling heel bleek.
„Laat maar," zei Otto Graebner en nam met
«en langzame, zware beweging den hoorn van
omdat het s'n geheime wensch is dat Grieken*
land den oorlog tegen de Turken blijft voor te
zetten, wat, naar men weet, thans het doel der
revolutionairen ia. Maar dit lijkt one al te malie
deus, zelfs tegenover Engeland. Indien er aan
_1_ *2 i van
wereldpolitieken aard zijn verbonden, zal daar-,
over eerlang wel het een en ander loa komen.
Op het oogenblik biedt het Grieksche gebet»
ren nog niet zooveel houvast Het revolution*
naire comité moat met het aftredende kabinet
tot een accoord zijn gekomen; terwijl tegenover,
hetzelfde kabinet de kroonprins den oed Kerft
afgelegd. Men heeft in Griekenland spoed achter
de zaken gezet, misschien om door het stellen
van een fait accompli de dynastie te redden.
Het revolutionaire comité hierboven genoemd
evenwel wijst de koninklijke familie het land uifc
(de gevangenneming van Konstantijn wordt
tegengesproken) alleen de nieuwe koning,
George II, schijnt te mogen blijven. Waarom
wordt deze George, wien dezelfde meeningM»
werden toegeschreven als aan djn vader, wèi
geduld? Geldt hier het „Paris (Athènes) vaut
blen une meeser en zal de nieuwe heerschar
genade vinden in de oogen van Venizelos, dis
thans officieel door het revolutionaire comité
te uitgenoodigd om den Griekschen boedel te be
redderen? Om al dergelijke vragen beantwoord
te krijgen zien we de nadere berichten uit
Athene met belangstelling tegemoet
DUITSC’ LAND.
S Do IMtecba achatUaiboM,
Brussel, 29 Sept (B. T. A.) Een belangw
rfjk consortium van -Zwitsersche banken heelt
aangenomen om de Duhsche schatkistbons, boe
treffende de betalingen der schadeloosstelling
van 15 Augustus en 15 September, te gelde te
maken, -k /'"“X
ADVERTENTIEPRIJS» Uit Gouda an omstreken (baboomnda tot den beeorgtatagh
1—5 regels 1-80, elke regel meer ƒ0.26. Van boften Gouda en dan baxorgkrtngt
1—6 regels L55, elke regal meer 0.80. AdvertentiSn in hal Zatardagnummer 90
bijslag op den prijs, IJefdadlgheids-advartonöün do helft van dan prfja
INGEZONDEN MEDEDEEUNGKNi 1-4 regale 2.06. elke rwftl fOJM». Op
de voorpagina 50 booger.
Gewone advertentfën on ingesondsa mededeeltagan bfl eontraet tot «wr garaduewu»
den prijs Groots letters on randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advortentiën kunnen worden ingezonden door tnaocbenkoniat ven acBedo boekhash
enze Agenten en moeten daags vddr de plaatsing
teneinde van opname vanteteard 1Mk
mee^têl||flen in hun tegenwoordige samen
stelling zijn wel in’ staat geweest den wagen
hopeloos vast te w'erken, maar om hem weer
in het goede spoor te brengen, daarvoor mis
sen zij de capaciteiten. Vernielen is ook
heel wat gemakkelijker dan ophouwen.
Bezuiniging, werkelijke bezuiniging dus
niet zoon reclame-postje op de begroeting,
waarop telkens met trots gewezen wordt, dat gingen der Grieksche legermacht in de hand te
men toch ook bezuinigen Wil eischt, naast
Roman van
OLGA WOHLBRüCK.
Geautoriseerde vertaling van Mevrouw
Wesselink—van Rossum.
den heelen deg In een auto reden «n bij Adloa
dineerden van gouden schalen. Zij gaven ana
de vrouw, die op straat lucifers verkocht, bon*
derd mart en inviteerden alle arme kinderen
op hun slot Daar gaven zij hun chocolad en
koekjes, zooveel ze maar wilden en een grooe
ten beer om mee te spelen. En alle kinderen
kregen bij het weggaan een zilve-en speaipot,
met veel blinkende goudstukken e- in, en dnaK
moesten zij allen hun ouders iets voor koo*
pen
„Nu, wat zou Jullie voor mij kooien F placht,
Susanne het sprookje te eindigen. En dan only
_;„J _!*“i een lachende wedstrijd tusschen
de kinderen, wie mama het moois» geschenlj
sou geven.
als u dit niet te laat is? Neen? Dan kunnen
wij alles nader afspreken, ja, ja, zeker
Dank u, heel goed en u Br zal er voor zorgen,
zij heeft zich uitstekend geamuseerd graag,
tot ziens danJa, om zeven uur. Tot ziens I”
Otto Graebner hing den hoorn weer aan het
toestel. Een blijde glimlach lag over zijn ge
zicht, hij was gestemd tot verzoening, bereid
om alles te vergeten, wat hem daar straks nog
meer verschrikt had, dan hij had willen too-
nen.
„Nu, Susel, zie je, daar heb je nu je „geluk
kig toeval." Al is het dan ook een beetje voor
bereid! Maar dat te immers zooveel te beter,
anders zouden wij allen werkeloos met de han
den in den schoot zitten en op het toeval wach
ten, dat ons de gebraden duiven in den mond
stuurt
Hij wilde zich tot haar neer buigen, om haar
op het voorhoofd te kussen, toen er gescheld
werd.
„Daar komen del eerlingen,” zei Susanne ge
jaagd.
Ja, nu kwamen de leerlingen. Hij moest weer
in het gareel, zonder ook maar een kwartiertje
gergst te hebben, zooals hij anders gewoon was
te doen. Het meisje kwam de kamer door, om
de woningdeur te openen; rij had i.og opge
stroopte mouwen, rook naar afwaschwater, en
de haastig voorgedane witte schort vertoonde
de natte vlekken van de keukenschort daar
„Wat te dat alles afschuwelijk," mompelde
Susanne.
„Wat zeg je V vroeg 6tto Graebner ver
strooid, terwijl hij nog gauw een punt aan een
potlood sleep.
Susanne antwoordde niet In het «chemerigp öusanne Keek nem met na. up ne naanatei
Kdte ma 4. ■sriiberiie.h—ms 4» «nwtonte kousan. was de nog niet
De bèaraigde Duiteche pers.
Berlijn, 29 Sep\ (W. B.) In den Prutek
t het Centrum een motte
chaam voorstellen ter tas
pers in Pruisen te reddest
ng. Daarbij zou worded
door maatregelen, zoo*
éden zijn getroffen, zou kun*
it
De bioscopen te Berlijn weder geopend.
Berlijn, 29 Sept (V.-D.) Hedenmiddag
werden de Berlijnsche bioscooptheaters weder
«ropend, nadat met de overheid overeenstem
ming wat bereikt inzake de belasting op de
publieke vermakelijkheden.
De loonrn in de Duitsche mijnen.
Beerlijn, 29 Sopt. (W. B.)In het mWstes
rie van arbeid zijn heden onder voorzitterschap
van den Pruisischen minister van staat Seve>4
ring besprekingen gehouden over de loonrege*
ling voor het Ri|nsch~Westfaalscho steenkolen*
district. De bemiddeUngscommtesie heeft rens-
stemmig zich verklaard voor een besluit, vol*
gens hetwelk aan de mijnwerker» in het Roers
gebied een loonsverhooging van gemiddeld hon*
ABONNEMENTSPRIJS» per kwartaal 2d25, par waak 17 cent, mat Zondagsblad
per kwartaal ƒ2.90, per week 22 cent, overal waar da bezorging par looper gtachiedk
Franco per post per kwartaal ƒ3.15, met Zondagsblad 8.80.
Abonnementen worden dngelïjks aangenomen aan ons Bureaut MARKT H« GOUDA*
15 oaM agenten an loopers, den boekhandel en da postkantoren.
Onna bureaux s|jn dagalijka geopend van 9—4 uukj Admintetratia TeL Ink ttl
Bedactie TeL MK.
---7---
gemeenteraad he^ft men den grondslag ge
legd voor het ■yerd’brfelijke systeem van kie-
persjadvt: het koopen van de kiezersgunst
m^t belastmgp^nningen. De gemeenteraad
is ftiet meer, zooafs de Gemeentewet zich
denkt, het lichaam dat de huishouding
(dit woor^ èeeft genoeg den werkkring der
gemeente aan) der gemeente bestuurt,
neen, het is een Pariement in a nutshell
compleet met Algemeene Beschouwingen
bij de Begrooting enz.
.Een gemeente kan echter nooit rijn wat
een Staat is: een voHedig^. rechtsgemeen
schap; zij is daarvoor te bemerkt in haaf be
wegingen en, laten wij het maar gerust zeg
gen: rij is daartoe onmondig.
meenre voor ais een remronaiie gemeen--HeUis me§r dan belachelijk als men ziet
•chap, tot bet behartigen van belangen, zoo- «hoe ovpr een gratificatie van 50 aan een
regen, beheer j®rrtDtenaar uren gedebatteerd wordt, terwijl
h»v voor de tienduizenden gevoteerd worden zonder
noemenswaardige bespreking.
Ten tweede oefenen in de grootere ge
meenten de gezamenlijke gemeentelijke ge
ëmployeerden een grooten, te grooten in
vloed uit. Deze hebben èn door middel van
de commissie van georganiseerd overleg èn
door middel van hun kiesrecht voor den ge
meenteraad een vertegenwoordiging van
hun belangen. Niet alleen is de commissie
van georganiseerd overleg voor de helft uit
hen samengesteld, maar
helft oefenen zij via den Raad en B. en W.
invloed uit. De verhouding in de commissie
is dus niet meer I 1, maar b.v. 1 1%,
zoodat noodzakelijk steeds de beians ten
hunnen voordeele en ten nadeele der be
lastingbetalers zal doorslaan.
Ten derde gaan de, meeste gemeentera
den evenals trouwens’ het Rijk'in menig
opzicht mank aan het verkeerde inzicht,
dat men door een decreet de waarde kan
vaststellen van ga», edectrioiteit, waterlei
ding enz.
Worden de loonen en salarissen van een
tak van dienst verhoogd, dan wordt deze
verhooging gevonden door verhooging van
den prijs van het product. Doordat de
meeste gemeentelijke bedrijven monopolis
tisch zijn, kan rij dit zonder vrees voor con
currentie doen.
Maar wat de gemeente niet kan doen, dat
is door een simpel raadsbesluit de inwoners
dwingen nu ook diezelfde hoeveelheid gas
of electriciteit zooveel hooger in waarde te
Schatten. Met iedere verhooging krimpt het
verbruik in en wei percentsgewijze meer
dan de verhooging bedraagt. Men houde
hierbij in het oog, dat tijdens en na den oor
log verhoogingen noodzakelijk waren tenge
volge van de verminderde waarde van het
geld. De prijzen der gemeentelijke produc
ten zijn echter in evenredigheid zeer sterk
gestegen, waardoor het gebruik is vermin
derd met het onvermijdelijke gevolg: groote
tekorten op de exploitatie, welke bovendien
de laatste jaren doorgaans niet op de meest-
economische wijze werd gevoerd. De ge-
capaciteiten, in de eerste plaats zeHbeper- versleikingen uitsluitend geschieden het W
king fh kefi'kh id n h v—n dan uron. lo.f
welke eraadsüd ten
eenenmale mist.
Wij zullen in een tweede artikel eenige
middelen trachten aan te geven, volgens
welke verbeteringen in die samenstelling van
den gemeen!eraacPen in het beheer der ge
meente mogeHjk rijn.
OVERZICHT.
Werd Donderdag nog bericht dat het antwoord
van Moestafa Kemal Pacha op de nota van ge
neraal Harringttïh te Konstantinopel „lich
telijk" ontspannhtgT had teweeggebracht, gister
is die „lichte" ontspanning te Londen en zeker
ook wel in de hoofcteteden der andere geallieerde
ook op de andere landen omgeslagen in ernstige bezorgdheid. Tal
van verschijnselen wijzen er op, dat de houding
die Kemal Pacha inneemt ten opzichte van de
nota der geallieerde
gaat zich, ook in Fr
nu Kemal Pacha z4b
een antwoord op de nota der geallieerden, welke
hij, naar nader verluidt, eerst eens wil onder-
wejj>ep -aan de. nationale veigadering te An
gora inmiddels de operaties voor een op-
marsch naar den Bosporus voortzettendef Men
verwachtte in Frankrijk dat de regeering te An-,
gora vóór de aankomst van Franluijk’s
special en afgezant, Franklin Bouil Ion, niets tegen
de geallieerden zou ondernemen en dat het aan
diens invloed zal gelukken het Turksche hoofd*
kwartier tot gematigdheid en wijsheid te bren
gen. Hoe weinig gerechtvaardigd dit optimisme
i» bewijzen de verklaringen van de vertegenwoor
digers der regeering van Angorfl in de verschil
lende Europeesche hoofdsteden, zoomede die
welke Kemal Pacha tegenover vertegenwoordi
gers der Amerikaansche pers heeft afgelegd.
Ze laten er nauwelijks twijfel meer aan
dat de Turken besloten hebben de voor
stellen der geallieerde mogendheden van
de hand te wijzen en tegeneischen te
stellen, die neit alleen voor Engeland,
doch zelfs voor Frankrijk onaannemelijk
zijn. Mag men een hedenmiddag via Berlijn ont
vangen telegram gelooven, dan eischt Angora
eerst de teruggave van Thracié en Gallipoli aan
Turkije, alvorens aan een conferentie deel te ne
men.
De Turksche troepen nikken inmiddels verder
de neutrale zóne binnen en op Tsjanak en
Ismid aan; ze staan zelfs vlak voor de prik
keldraadversperringen der Britsche linies en het
telegram uit Konstantinopel, hetwelk dit ver
meldt, voegt er begrijpelijk aan toe dat deze
toestand „niet voor onbepaalden tijd gehand-
lang van den vrede”, dochi ze laat anderzijds niet
na een ernstige waarschuwing te doen hooren
tegen verdere Turksche bedreigingen van de
Britten in Tsjanak.
Inmiddels blijft Engeland troepen zei»
den naar den Bosporus, waar een sfeer heerscht
van emotie, spanning en angst. Reeds wordt het
aftreden des Sultans gemeld ten bate van den
troonopvolger. Dit is dan de tweede Balkanvorst,
die in deze kritieke dagen geabdiceerd te. De
Turken bezetten eilanden bij de kust van Klein-
Azië en het eiland Keusten in de golf van
Smyrna. Zal ten slotte Frankrijk bij al deze
dingen werkloos kunnen blijven toezien? In de
Echo National heeft dezer dagen Tardieu ophel
dering gevraagd over het feit dat Poincaré van
de financieele commissie der Kamer verscheidene
honderden millioenen francs gevraagd heeft voor
militaire voorzorgsmaatregelen tegen Turkije en
„deszelfs Russischen bondgenoot". Als hetgeen
hier aan Poincaré wordt toegeschreven juistheid
bevat, blijkt daaruit dat men ook in Frankrijk
niet voornemens te de Turken de vrije hand te
laten.
De Oostersche crisis wordt in deze dagen wel
ongemeen verscherpt door de gebeurtenissen in
Griekenland, waaraan allerlei commentaren en
veronderstellingen worden vastgeknoopt, om
trent welker juistheid het thans nog moeilijk valt
te oordeeleru Koning Konstantijn heeft het k»t
ondergaan van zoovele vorsten, die, na een on
gelukkig afgeloopen oorlog, als zondebok de
woestijn in werden gejaagd al zijn ze in vroe
ger tijden door het volk ook nog zoo bejubeld.
Dit is de voorstelling van zaken in den meest
eenvoudigen vorm. Ook koning Konstantijn te,
na zijn verbanning, in 1920 te Athene terug-
keerende, door het volk met geestdriftigen en
vurigen bijval ontvangen. Hij heeft echter in de
laatste jaren een politiek gevoerd die in kras
contrast was met zijn standpunt tijdens den
grooten wereldoorlog en die ongetwijfeld bij
hem niet van harte gegaan te. Wellicht dat hij
ook aan deze dubbelslachtigheid ten offer te
gevallen. Maar een verder-strekkende voorstel
len van feiten is, dat de nieuwste Grieksche
revolutie zou zijn op touw gezet, om Frankrijk
in de toekomst aan Griekenland's zijde te krij
gen. Men weet dat koning Konstantijn allesbe
halve het enfant chéri van Frankrijk te geweest;
hij heeft Griekenland's houding tijdens den we-
reldporlog niet doen beantwoorden aan Frank-
rijk's wenschen; eerst Venizelos heeft na Koïv-
stantijn's verbanning daarvoor gezorgd en bo
vendien is hij een zwager van ex-keizer Wil
helm III Het is intusschen de vraag of Frank
rijk op 't oogenblik bijzonder van Grieksche
vriendschapsbetuigingen gediend zou wezen en
omgekeerd, de Grieksche zaak zou willen bevor
deren, aldus regelrecht optredende tegen de
Turken
Ten slotte wordt nog de hypothese geuit, dat
Engeland de hand heeft in het Grieksche drama,
den haak
„Maar ik kan toch ook wilde Susanne
roepen. De woorden bleven haar in de keel ste
ken. Nu zou de geschiedenis met de handschoe
nen nog uitkomen I Hoe ontzettend was dat
•Hes, hoe afschuwelijk I
,fJa hier muziekschool Otto Graebner i—
Wie? O zoo mijnheer Frank!
Ja, mijnheer Frank I
Het was Felix Frank natuurlijk! Het
schoot haar te binnen, dat het ook nog veel
te v»oeg was! Maar de schrik was haar zoo in
de knieën geschoten, dat zij rich bijna niet
•taande kon houden. Haar man knikte haar ven»
•enoogd toe en sprak door: ^Maar natuurlek,
•Minheer Frank, het aal mij aangenaam xfjn.
A— mmm «riJ
Dit nummar bestaat uit 2 Maden.',
^EERSflEBLADT"
-
Hat fliancleel bahaar dar
gemeenta.
Wanneer men de He Titel der Afdeeling
'„Van de bevoegdheid der Gemeentebestu
ren" onzer Gemeentewet doorleest, krijgt
men ongetwijfeld niet den indruk van den
omyang dier huishouding eener gemeente in
Geven tijd.
De Gemeentewet van 1851 stelt zich, voo-
Bb uit de artikelen 134—149 blijkt, een ge
meente voor als een territoriale gemeen--
hoe het met het geld voor het avondeten stond, stond er altijd
„Ik doe vandaag zelf boodschappen voor het
avondeien, morgen rekenen we dan af,” zei
Susanne haastig, zonder op te kijken. Zij moest
voorzichtig zijn met de laatste tien mark. Wie
weet, wat er gebeurde. Zij had zich wel een
klap om de ooren kunnen geven, dat zij dien
dommen jongen het geld gegeven had. Heele-
maal gek was zij geweest, daf zij er zich mee
ingelaten had I Als Otto dat ooit hobide, dan
dan was hij in staat, het dienstmeisje zelf
hef huishoudgeld in handen te geven, en dan
kon zij zien, waar zij bleef met al haar kleine
stille wenschen, het ruikertje Parma viooltjes,
dat zij gewend wall tusschen de knoopen van
haar manteltje te steken, het ons prrlines, dat
zij in de electrische tram opsnoepte, da mis
schien overbodige blouse, die zij in een klein
winkeltje kocht!
Zij moest er niet aan denken I
De kinderen lieten haar niet met rust, zij
moest een verhaaltje vertellen. Susanne ver
telde wondermooie verhaaltjes. Prinsessen kwa
men er In voor, in toiletten, overladen met
goud en zilver, die zij uit Parijs lieten komen,
en prinsen. As tlMen ondergoed d oegen, die
haafd kan blijven.” Uit den nader gepubliceer-
den tekst van generaal Harrington's note aan
Kemal Pacha blijkt, dat de Britsche legercom
mandant alle pogingen aanwendt om met Kemal
tot een bespreking en tot een voorloopig ac-
coord ovqr een neutrale zóne te komen; de gene- de Grieksche revolutie dergelijke dessous
raai drukt zich In de hoffelijkste en in vrede-
lievende bewoordingen uit, wijst er op dat de
neutrale zóne nimmer heeft gediend om bewe-
's namiddags liet chocola
de koken, maar meer, omdat zij zelf „dolveel”
van chocolade hield, dan om hem een plezier
tje te doen. „Ik word vijf-en-dertig," zei hij
glimlachend.
„Vijf-en-dertig pas T
Een beetje bitter vroeg hij„Zie ik
oud uit?"
Zij was nog te speelsch en te kinderlijk, om
medelijden te voelen. Maar er was toch iets
in zijn toon, dat haar niet prettig aandeed. Zij
had hem zoo graag gezien als andere mannen,
blij en zelfbewust, zoo, als hij zich dikwijls
voordeed in gezelschap, niet zoo schoolmees
terachtig en droog.
Jk geloof, dat je hoogere boorden moet dra
gen, Otto, Die lage staan zoo ongekleed.
JDat moet nu eenmaal zoo, als je viool
speelt, Susel 1"
Zij was toch al te kinderachtig! Hij schudde
het hoofd en ging de klas binnen.
I Susanne keek hem niet na. Op de naaitafel
jfiéspj
9
ISO
72
9
1.
tn.
