J**1** - J^dag 6 On ober g1*Jaafga'
UITEN LAND.
■U8LLETON.
en Maalstroom
GAMBACHT, ^ERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERGAPELL®,
- 4 POUDERKERK a. d. IJ„ OUDEWATER, REEUWÜK, SCHOONHOVEN. StOLWUK, WADDINXVEEN, ZEVENHÜIZD^
K a. d. U., OUDERKERK a.
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen
het Hbld.
ver
raarheid wondt, maar niet om wee te
Potgieter.
(Wordt
pa dat voor kinderachtigheden, Susel,
l Nachtgoed voor den jongen zou je
de familie Techow,
trent de geestelijke- j
een begrijpelijk
van de daad en
vernam van
Roman van
OLGA WOHLBRüCK.
iriseerde vertaling van Mevrouw
Wesselink—van Rossum.
hot gebeurde na den
Ie, viel de gewezen rijkj-
reoe
als een verschrikt ontwaken, toen zij
lot hem opsloeg. Haastig en schuld
melde zij„Er zal niet veel zijn, wij
st de wasch een of twee hemden
r morgen oen glimlach vloog
gezicht een irliinlacb die niet in pree»
voor tabak dadelijk op te heffen.
HET PROCES-RATHENAU
D.d. 5 Oct. wordt uit Berlijn aan I
gemóld
•n Het verhoor van den oudsten Techow heeft
diens verdedigingssysteem, dat volkomen voor
bereid was, op de beslissende punten geheel
omvergeworpen. Zijn oorspronkelijke bewering,
dat hij tot het laatste oogenblik niet in het
moordplan was ingewijd, kon hij zelf niet stadn-
de houden. Zijn bewering, dat hij het met het
plan niet eens was geweest, wordt weerlegd
door een brief, dien hij op 5 Juli uit de ge
vangenis aan zijn moeder schreef, en waarin hij
zeide: „U kunt mij gelooven, wanneer ik u de
verzekering geef, dat ik nooit de hand geleend
zou hebben tot een dergelijke daad, indien ik
niet de vaste overtuiging was toegedaan, dat
door deze daad, of veeleer door de politieke
gevolgen daarvan, de toestand van ons vader
land verbeterd kon worden. Ik weet, en dat
houdt mij staande, dat u de vaste overtuiging
hebt, dat ik het voor ons vaderland heb willen
doen. Trouw tot in den dood, dat maakt den
mensch sterk en vrij. Moreel ben ik er weer
bovenop, ik geloof, hoop en vertrouw."
Nadrukkelijk wijst hij er in dit schrijven op,
dat hij bij zijn toetreden tot de organisatie C.
zijn eerewoord heeft moeten geven, over haa»
te zwijgen en te gehoorzamen.
hand'terug. Zij bleef naast hem staan en werd
zeer bleek.
Even daarna viel zij op een stoel neer en
verroerde zich niet meer.
Het werd stil in de kamer. De gangdeur sloeg
dicht, een keer en toen nog eens. Slecht* het
zachte gesui* van de gasvlam, vervulde nog dg
ruimte.
Susanne* hoofd viel achterover en sloeg tegea
den wand.
„Misschien word Fk bewusteloos," dacht zQ*
En in den eenen alles behecrachenden wensc^i
alle* te vergeten, aan alle* ontrukt te zijn, liet
zij zich door de warreling der jagende gedaclw
ten neerhalen ineen donker diep ledig
Dokter Julius Graebner wist van de vrouwe*
slechts, wat zij hem over zichzelv» vertelden e*
wat door hun lichaam bevestigd werd. En in het*
leefde een voortdurend medelijden met hen. H*
behandel (Je hen ook niet graag, hoofdzakeliji*
omdat hij de weekheid miste, waarop zij, voU
gen» zijn meening, recht hadden en die hij in
woorden en uiterlijk geduld niet voldoende kon
toonen. Zij maakten hem onzeker met *1 har*
vragen en angsten. Zij hielden op slecht» eed
voorwerp te zijn, al* zij zich met haar ijskoud*
vingers aan hem vastklemden, en met hare zin*
en doellooze vragen„Zal het geen pijn doen*
„Zal ik dan heelemaal gezond
school altijd een tragische U
I achter, een verwoest huwelijk.
want hij wist zelf niet, wat hij er in vindon zou.
„Neen, neen, Julius, laat maar zoo ver zijn
wij nog niet. Als je niet mijn broer was dnn.
Nou ja bij menschen als wij kan oen ziekte
een ramp worden, maar zoo kan men tenminste
goedkoop sterven."
Het getoeter van een autohoom weerklonk, In
do voorkamer werd een raam gesloten. Felix
Frank kwam snel binnen.
„De wagen is er al."
En hij ging naar de vestibule om de deur
voor de zuster te openen. Susanne kwam met
een pakje ondergoed, hot dienstmeisje sleepte
een deken aan.
„Zoo, laat mg er nu maar eens bij."
Dat was weer de korte, geen tegenspraak dul
dende toon van den dokter. Otto Graebner trok
zich zonder iets te zeggen achter in de kamer
terug. Als een voorwerp sleepten zij den jongen
uit het huis als hoorde hij hem in 't geheel niet
meer toe.
„Ik kan hem toch wol naar beneden dragen,"
zei hij. Niemand antwoordde hem.
Zuster Frederi’ n nam Suranne het pak uit de
hand.
Het ondergoed z-ker F vroeg zij.
Zij kende dit a’s verlamd voor zich uit sta
ren, nis plotseling een ongeluk de deur van een
stil huis openrukte. Dan moest zij dikwijl» zelf
kasten en laden openen, om te zoeken, wat zij
noodig had, moest met harde handen de zich
vastklemmende vingers losmaken en doof zijn
voor luid gejammer.
„Laat mij meerijden," vroeg Otto Graebner.
Maar de dokter schudde het hoofd.
„Nu kan ik niemand van jullie gebruiken j
morgen
wusann* sloop nc n haar man en greep rijn
hand.
„Laat mij I" k‘ -nk het har&van rijn lippen.
ILj keek liaa. niet uan en tr»»b *‘h»
eenstemming was met den ernst van het oogen
blik morgen breng ik hem mooi, nieuw on
dergoed r
Het was haar in de gedachte gekomen, dat
zij morgen geld zou ontvangen, geld, waarvan
haar man niets behoefde te weten, en overmor
gen zou zij ook geld krijgen en vele, vele dagen
achter elkaar! Dat gaf haar den moed terug.
Zij legde haar hand op die van haar zwager,
omknelde zijn vingers met de hare„En je zult
hem genezen, Julius, hij zal geen pijn hebben?
Hij za’ niet sterven F
Nu eerst ontwaakte de angst in haar. Hij ech
ter duwde haar zacht van zich af. Maar als een
klis drukte zij zich tegen hem aan, sloeg beide
armen om zijn hals„Lieve, beste I Zeg het mij
je kunt immers alles! Zeg hef Otto ook, o
toe zeg het hem, dat het niet erg is ik
ben zoo bang
Zij streelde zijn gezicht met haar kleine war
me handen, ‘drukte zijn armen tegen zich aan,
drong haar week Jong lichaam tegen hem aan,
hartstochtelijk en toch onschuldig als een kind,
dat zijn smeeken door lichamelijke nabijheid
meent te kunnen steunen.
Er trilde iet» in zijn gezicht. Zijn hand, die
haar eerst ruw van zich af wilde stooten, legde
zich plotseling op heur haar.
„En dat wil vrouw, dat wil moeder zijn!”
Een groot medelijden steeg in hem op.
„Daar is nu niets aan te doen, Susel, heb ver
trouwen dat is het beste nog
Zij maakte zich van hem los, keek hem met
haar groote stralende oogen aan en legde de
handen tegen de borst„Als in den lieven God
zooveel vertrouwen heb ik in je altijd
gehad. Al» in den lieven God - werkelijk F
Hij moest aan zijn vrouw denken. Of die ooit
zulke woorden voor hem had gevonden I Daar
waren zij nu beiden uit liefde getrouw^ M en
zijn broer - *n geen v*n ben wist recht wat
ADVERTENTIEPHUHi Uit Goud» *o onutrrirmi (bahoonod* t*t dea
1—5 regal* ƒ1.80, elke regel meur ƒ0.25. Van buiten Gouda M daa
1—5 regel» ƒ1.55, elke regel meer ƒ0.80. Advertent!*» la hat Zaterdags
bijslag op den prjjx IJefdadighcld*-advertantita de helft na dan pril*,
INGEZONDEN MEDF.UEKLINGJlNi t-4 r»g»l* /Ml, ngai nat fUl Qa
de voorpagina 50 hooger.
owone arlvertentiën en ingezonden mededelingen bfl Mctntet tot MMT MMdtMMB»
den prjja Groote letter* en randen worden berekend naar plaatsruimte.
A-lvortontiën kunnen worden ingezonden door UUMchankooat va» *oU»dt boskteM*
delaren, Advertentiebureaus en onze Agenten *n moeten daag» vóór da BtaaMuf
<ma het Bureau zijn ingekomen, tenefnd* van opnam» vanatamT te a*b
DU1TSCWJ.A-
De verkiezing van den rijkspresident.
Ber 1 ijn, 5 Oct. (N. T. A. Draadloos). Naar
bericht wordt,zijn de regeeringspartijen het
eens met het voorstel der regeering, dat de ver
kiezing van den rijkspresident zal worden ge
houden op 3 Dec.
Berlijn, 5 Oct. (W. B.). De Berl. Ztg. am
Mittag meldt, dat met groote zekerheid te ver
wachten is, dat in de ziting van he kabinet op
heden een wetsonwerp word geredigeerd, waar
bij de verkiezing van den rijkspresident op 3
Dec. wordt vastgesteld.
De tabaksbelasting.
Ber 1 ijn, 5 Oct. (W. B.). Naar verscheidene
bladen meededen, heeft het rijksministerie be
sloten van elke veihooging van het invoerrecht
lilllliSIH L COURANT.
ÊUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTRE
OVERZICHT.
eft zijn bezwaar over den nctueelen toe-
het nabije Oosten met betrekking tot
renie van Moedania te schrijven. Hoe-
niet-officieei telegram uit Constanüno-
ïéft gemeld, dat de confereerende ge
reeds tot overeenstemming zijn geko
rt de uiterst beknopte Fransche en En-
:ommuniqué’s, al gewagen ook die van
xligend verloop, zich eenigszins minder
rit. De Kema listen zouden in beginsel
eerde nota hebben aanvaard en Ismet
i order aan de Turksche troepen heb-
ven er voor te zorgen, dat elk contact
Engelschen) wordt vermeden. Volgens
he communiqué kon de conferentie ten
van het meerendeel der artikelen over
ling bereiken. Alleen zou er
ten worden gepraat over de Turksche
die vai\ niet-fundamentcelen aard
enoenwL Of men 't ook op dit stuk van
is werd, is nog niet bekend. In allen
een vreedzame oplossing wordt van
iten mogelijk geacht. Men zou hieruit
en afleiden, dat de Kemalisten geen
dpunt hebben ingenomen. Zouden zij
zich soepel hebben betoond, nadat
ïngelschen concessies van belang lieb-
in? Een hardnekkig gerucht dienaan-
ordt door de Matin gemeldop de
e te Moedania zouden de Britten, naar
'oed hebben ^gevonden l.uk troepen te
lken van Tsjanak naar de Europeesche
o Gallipoli. De Tprken, van hun zijde,
i contraprestatie de neutrale zöne aan
>rus en de Dardanellen geheel ontrui-
'.ijn ech'ter nog geen officieel erkende
h slechts on-dits. Men dient ze, al
xsel de juistehid eervan niet onmoge-
r voorbehoud te aanvaarden. Ditzclf- - -ij»,
ook van hetgeen de Chicago Tritane wp' tabak af te zien en de invoerbelemmering
Amerikaansch blad, waarvan men de
steeds critisch moet lezen. Volgens dit
u reeds in den avond van 3 October,
ersten conferentiedeg, aan boord van
chen kruiser Edgar Quinet een voor-
meenkomst met de Turksche natio-
ijn aangegaan. De strekking daarvan
lat de Grieken in een tijdsbestek van
j Thracië tot aan de Maritzt» moeten
Adrianopel inbegrepen. Het leger
iisteh zou evenwel pas, nadat het vre-
zou zijn geteekend, Thracië mogen
voordien zou het land onder bestuur
oeten staan van Engelsche, Frensche
msche troepen. Mochten de Grieken
fhracië te verlaten, dan zou de Brit»
t, gesteund door een intergeallieerd
e Grieksche havens blokkoeren. Te
en de Kemalistische troepen dan de
over mogen stoken om de Griken uit
■verjagen. Van Kemalstische zijde zou
itemd in 't verblijven der geallieerden
itinopel, totdat de vredesonderhande-
initief haar beslag hadden gekregen,
zouden de burgerlijke Kemalistische
zich onverwijld te Constantinopel mo-
eeren, De hoofdstad zou aldus komen
Mier het gemengde beheer van de ge
en de Turksche nationalisten. De En-
n Turjjen zouden zich wederzijds ver-
e neutrale zónes te ontruimen. Men
idelijk zal hij het zeggen, opdat ik
zal hoorenOpdat ik vooral zal we-
echt ik ben en hoe weinig ik hem ont-
n denk ik, dat het maar het beste zou
dood was I" Zij ging nu in de kamer
r, opende de kast en de latafel.
ik moei in de kinderkamer zijn 1"
slaapwandelaarster ging zij door de
ir naar de kamer eF naast. Dadelijk
fam zij met leege handen terug.
oest ik ook weer, zeg het nog eens,
.F
snel op haar toe, nam haar gezicht
x kind tusschen zijn handen, streek
e duimen over haar slapen en zei
Günther: Niet direct. (Nieuw» vrpc
Hierme* eindigt het verhoor nu* Ott
De meeet zeker» houding nam MAm
klaagde Salomon, een der wfwMM*
Hij zeid. dw rechten openlik b W
dat MJ den rechter van inetrucd» bew*M
voorgelegen. Hij verklaarde met onbeeeh
vrijmoedigheid, dut h* voor Kern, den ra
naar van Rathenau, een dwepende vei
koesterde, en ook door de vraag ven dtp
zitter, of men dan een moordenaar kon v»
liet hij zich niet van zijn geeetdrift aft»
Overigen» houdt ook deze jonge man
zeer voorzichtige taktiek op na. HIJ geeft
thrna voet een ongevaai lijke tagenetander
Rathenau en verklaart, dat mét het uit dn
ruimen van Rathenau, waarover h* wc
heeft gesproken, geenuine het vermoordm
laatstgenoemde was bedoeld.
Ben incident.
Berlijn, 5 Oct (W. B.). Ben Pmp»4
pitein, lid van de intergeallieerd» luchtver)
en garantiecommissie heeft gisteravond t»
mersdorf e»n koopman, die in 't selfd»
woont, lesdg gevallen omdat het bij dean* al M
luidruchtig toeging. Gedurende d» woqrdenwfM
seling drong de koopman den kapitein buiten
de deur der woning, waarop de Franschman zihl
revolver te voorschijn haalde en den ander i*
de onderkaak trof. De buren kwamen tusechen*
belde en trokken partij voor hun landgenoot
De politie onderzoekt het voorval D» koopman
heeft tegen den Franschman een aanklacht toe
gediend.
Berlijn, 5 ©ct (W. B.J. Da VtMbcU Z
lung weet mee te doelen, dat waarschijnlijk n
heden wordt begonnen met de uitgave ven
nieuwe biljetten ven 5000 merk. Degelijks woi
voor anderhalf milliard in omloop gebraakt. 1
vens worden toebereidselen gemaakt voor
uitgift» van nieuw hardgeld.
IERLAND.
Dublin, 5 Oct. (R.) Robert Barton,
van de onderteekenaar* van hot verdr*
naderhand een tegenstander van d» rat
i» geworden, is h«dep gearresteerd. Hij
famililid van den bekenden Erskine CWI
TSJECHO-SLOWAKUE.
Lconeverlaging.
Praag, 5 Oct. (W. B.) Naar hot
Tageblatt meldt, heeft de vereeniging
gever» in de textieUndustrie besloten
tetoeelagen van 15 October af mot I
verminderen. >De arbeiders hebben
deze vermindering vereenigd.
'OOSTENRIJK.
De stakingen.
Salzburg, 5 Oct (W. B.) De
zers in stad en lande van Salzburg zullen 1M
gen de staking beëindigen en weer aan hot we
gaan.
Salxburg, 5 Oct. (V. BJ D» h*i»dnsi
naars te Salzburg hebben besloten uit eolMnm
teit met die te Weenen te staken.
De Volkenbond en de credietvsrloenningt,
Draadloos uit Londen d.<L gisteren!
In de zitting van den Volkenbondsraa4 die d»
crediet ver leen ning aan Oostenrijk defitief heeft
geregeld, verklaarde Balfour, dat het thans vaste
ABONNEMENTSPRUSt per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent met Zondagsblad
per kwartaal ƒ2.90, per week 22 cent, overal waar da bezorging per looper geadüedti
Franco per post per kwartaal 1.15, met Zondagsblad /34J0.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau! MARKT Si, GOUDA,
bü onze agenten en loopers, den bonkliandel en de postkantoren.
Onze bureaux zijn dagelijks geopend van 9—4 uur.; Administratie T»L Int 82:
Be.iactis Tel 545,
zijn bekenden, dat hij er voor dienstzaken heen
gaat. Hij heeft steedi een aktentasch bij zich
en, daar hij een gevaarlijk revolutionair wil
schijnen, een handgranaat, echter een, waarvan
de huls met lood is gevuld.
Hij vertelt eerst over zijn politiek verleden.
Met den 18-jarigen Stirbenrnuch, zijn geestver
want, was hij intiem bevriend, Stubenrauth ver
trouwt hem volkomen en wijdt hem in zijn plan
nen in, op het doodschieten van Rathenau in den
Rijksdag betrekking hebbende. Toen dit plan
onuitvoerbaar bleek, stelde Stubenrauch voor,
Rathenau in het huis van een bekende, waar hij
voel verkeerde, te vermoorden. Günther nam
op zich, een schriftelijke uiteenzetting van het
plan-Stubenrauch ntwr de organisatie C. te
München te brengen. Wel verklaarde hij thans,
den brief niet te hebben verzonden, daar hij geen
verbinding met de organisatie C. had, maar het
is duidelijk, dat hij, blijkbaar uit vree* voor de
wraak der organisatie C., deze niet wil verraden.
Voor de eerste maal ziet men
verband tusschen den oorsprong vai
de organisatie, De organisatie C.
Günther van het plan-Stubenrauch. Zij b reeds
ingelicht omtrent de onbetrouwbaarheid van
Günther en stuurt daarom Kern en Fischer, die
zich telefonisch met het Ud der organisatie
Techow in verbinding stellen, Günther bij zich
laten komen, zijn plannen aanhooren, doch te
kennen geven, dat zij reeds een uitgewerkt plan
in den zak hebben.
Günther verklaart, dat het gepraat omtrent
het bevrijden van gevangenen te Mains hem
steeds een doorzichtig voorwendsel heelt to»-
geschenen.
Hij schetst dan de verschillende bijeenkom
sten met Stubenrauch, Kern, Fischer en de beide
Techows. Hij kwam daarbij steeds meer tot de
overtuiging, dat een aanslag op Rathenau mat
behulp van een auto in het voornemen lag. Zijn
eigen taak bestond nu vooreerst hierin, een ga
rage te zoeken, waartoe hij zich bereid ver
klaarde en FhnJtei wachtte GjA «r» «Ut»-1
ren Tilly (hoogstwaarschijnlijk de beklaagde
Tillesen), die het geld voor de onderneming zou
brengen.
Verder verklaarde Günther, dat hij op deri
avond van den dag van den moord in den
Duitsch-flationalen Jeugdbond met „hallo f was
begroet. Vol eigenwaan en gewichtig doende had
Günther zich voor den moordenaar van Ra
thenau uitgegeven.
De voorzitterGij zijt dus als een held ge
vierd? v
GüntherJawel
Voorz.Later, bij het verhoor door de poli
tie, hebt gij verklaard, dat dit maar opsnijderij
is geweest.
Günther bevestigt dit.
De verdediger Hahn wijst er op, dat op dan
nationalen feestavond van den Duitsch-natitona-
len Jeugdbond de moord op Rahenau als een
onwaardige daad werd beschouwd en dat de
leider van den avond den moord met scherpe
woorden afkeurde. Güntheiy dien men met „hal
lo I" hnd begroet, was niet ernstig genomen. Men
beschouwde hem als een soort hansworst.
GüntherJawel, men heelt mij niet ernstig
genomen I (Groote hilariteit).
Tenslotte mengt zich Fehrenbach in de discus
sie met de vraag, hoe het mogelijk is, dat jon
gelui een moordenaar met „hallo 1” begroeten
ij wil overal een hoofdrol of cn of men hem n niet, als men de daad ver
een luitenantsrol spelen. Wanneer hij eens naar afschuwde, als moordenaar er eenvoudig zou
het dept, van buitenl. zaken gaat, vertelt hij al hebben uitgeworpen.
ziet, dat dit laatste détail van 't Amerikaansche
blad klopt met het door de Matin gerepro
duceerde gerucht. Van deze voorloopige over
eenkomst zou de verdienste toekomen aa»
Franklin Bouillon. Over de kwestie der zeeëng-
ten rept het telegram echter niet. Wat er van
een en ander aan is, moet de toekomst leeren.
Ondertusschen woidt opnieuw het telegram uit
Athene gelanceerd, volgens hetwelk de Griek
sche gedelegeerde te Moedania in geen geval
mag goedvinden, dat Thracië wordt ontruimd.
In dit verband zouden de lichtingen 1917 en 18
zijn opgeroepen. Eén Duitsch radiogram maakt
er dan ook terecht attent op, dat vorenver-
meld bericht in tegenspraak is met het tele
gram uit Londen inzake de verklaring van Veni-
zelos tegenover den Amerikaanschen gezant te
tanden, volgens welke Venizelos aan de regee
ring te Athene heeft meegedeeld, dat zij voor
alles de Grieksche troepen uit Thracië moet te
rugnemen, wanneer zij wenscht, dat hij de Griek
sche zaak bij de geallieerden bepleit.
Een nabije toekomst zal waarschijnlijk spoedig
in dezen waarheid van verdichtsel scheiden.
met zijn vrouw aan te vangen. Het was mis
schien twee, misschien ook wel drie jear gele
den, dat Elise het laatst haar armen om zijn
hals geslagen had. Hij had het nauwelijks ont
beerd en nauwelijks gemerkt maar nu moest
hij er aan denken. Misschien kwam het daar
door, dat hij zelf zoo weinig teederheid voor
haar gevoelde. Misschien had hij haar laten
ontberen, en had zij rich in uiterlijke onver
schilligheid gehuld uit boerschen trots of ge
kwetst gevoel? Het vrouwtje hier was anders
aangelegd.
Zijn broer moest vooral op haar letten!
Hij glimlachte*nauwelijks bij hare woorden.
Als had hij ze niet gehoord, zei hij„En een
deken moet je ook klaar houden, Sus°l.”
Daarmee ging hij de kamer uit.
In de klas bre.ndde een gasvlam, en Felix
Frank stond bij het open raam en wachtte op
den ziekenwagen
„Wat duurt dat lang," mompelde Otto Graeb-
ner.
Heelemaal vervallen zng hij er uit, zooa's hij
nu op een stoel naast den jongen zat, die on
samenhangende woorden uitte. Hij leek veel
ouder dan zijn broer in zijn doffe wanhoop, met
de diepe kringen onder de donkere oogen, den
ronden rug, de loodgrijze kleur van zijn mager
gezicht.
„Je moest weer eens naar den oogspecialist,"
zei dokter Graebner om hem van hot steunende
kind af te leiden.
„Wat dit zegt, weet ik beste kerel. Zagen,
naaien, flikken, dat kunnen jullie. Maar inko
men vermeerderen, daf kan je niet I Dit is de
zaak.
Dokter Graebner wist weinig van de omstan
digheden bij zijn broer. Hij schrok.
Ja hoor eens is het z-x» met je ge
steld? H b je wat noedig En metten deed hij
««ajjrcep in zijn blnnc.üak: Snel cn ve.iej.en,
Toen de beklaagde ovj.
moord getuigenis aflegdè, viel de gewezen rijkr-
kanselior Fehrenbach hqm levendig in de
en zeide: „Wat de*dt gij toen Kern U toeriep:
„Doorrijden, wij hebben'zoocven Rathenau ver
moord I Bent u toen niet vreeselijk ge
schrokken Mijn hemel; u bent toch een jonge
man van 21 jaar I Maakte dat dan heelemaal
geen indruk op u?" Techow antwoordde een
voudig: „Wat had ik dan moeten doen; ik
móest toch verder rijden met de auto 1"
De jongere broeder. Hans Techow, verklaar
de, dat hij bij zijn semenkomen met Kern en
Fischer den indruk had gekregen, dat deze bei
den niet tegen het moordplan waren, al hadden
-ij het plan van den gymnasiast Stubenrauch
ook ironisch behandeld. Het plan om Rathenau
te vermoorden, werd ernst'g overwogen. In de
dagen vóór den moord had hij zijn broeder en
de beide moordenaars nog in de autogarnge
gesproken: Het heel? gezelschap was sterk aan
geschoten. Toen de beklaagde den student
Günther vroeg, wat zij in den zin hadden, ant-
oordda deze: „Wij hebben een grootsche daad
in den zin". Beklaagde meent, dat met deze
woorden de mcord op Rathenau bedoeld werd.
Eerst in den namiddag van den volgenden dag
hoorde hij van den moord. Hij veronderstelde
dadelijk, dat Kern en Fischer de moordenaars
waren. Toen zijn broeder thuis kwam, bestond
er geen twijfel meer voor hem, of ook deze had
aan de daad deelgenomen. De kleine Techow
tracht zijn broeder echter te ontlasten. Ook hij
heeft die uiterlijke rust, waarvan men niet weet
of het zelfbcheersching is dan wel het zich geen
rekenschap geven van den ernst van het oogen
blik. Terwijl de oudste Techow telkens van zijn
„kleinen broer" spreekt, zeide de jongere en
plotseling had zijn stem iets menschelijk warms
„Ik kende immers eiken trek van zijn ge
zicht Wij kenden elkaar zoo goed 1"
Do deskundige Pickenbach, de huisarts van
d?od mededeelingen om-
j-- gCTteldheid van den jongen
Techow. Hij acht hem geestelijk en lichamelijk
niet volkomen normaal. In zijn kinderjaren leed
hij voortdurend onder lichamelijke stoornissen,
waardoor de geheels linkerzijde van het lichaam
verschrompelde. De linkerarm is zeer abnor
maal en de linkerhand ontbreekt bijna geheel.
Door Röntgen-opnemingen is geconstateerd, dat
ook de linkerzijde van. de borst verschrompelt
cn ook de linkerhelft van de hersenen is aange
daan. Naar de meening van den deskundige is
de jonge Techow geestelijk eenigszins minder
waardig. Ten aanzien van den oudsten Techow
verklaarde de deskundige, dat hij in het ouder-
-Fjk huis altijd aan het gebruik van alcohol ge
wend was, dat hij zich licht onder den invloed
van sterken drank kwam en ook zeer gemakke
lijk bukte voor den wil van vreemden.
Hierna werd de zitting tot Donderdag
daagd.
De derde dag van het moordproces-Rathenau
begon met het verhoor van den beklaagde
Willy Günther, die de meest spraakzame der
13 beklaagden is. De verwachting, dat dit ve.-
hoor de esrste belangrijke onthullingen omtrent
de samenzwering zou brengen, werd verwezen
lijkt.
Günthor maakte geen emstigen en geen gun-
stigen indnik. Hij is iemand, die gewichtig doet,
en een bluffer. Hij wil overal een hoofdrol of