J**1** - J^dag 6 On ober g1*Jaafga' UITEN LAND. ■U8LLETON. en Maalstroom GAMBACHT, ^ERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERGAPELL®, - 4 POUDERKERK a. d. IJ„ OUDEWATER, REEUWÜK, SCHOONHOVEN. StOLWUK, WADDINXVEEN, ZEVENHÜIZD^ K a. d. U., OUDERKERK a. Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen het Hbld. ver raarheid wondt, maar niet om wee te Potgieter. (Wordt pa dat voor kinderachtigheden, Susel, l Nachtgoed voor den jongen zou je de familie Techow, trent de geestelijke- j een begrijpelijk van de daad en vernam van Roman van OLGA WOHLBRüCK. iriseerde vertaling van Mevrouw Wesselink—van Rossum. hot gebeurde na den Ie, viel de gewezen rijkj- reoe als een verschrikt ontwaken, toen zij lot hem opsloeg. Haastig en schuld melde zij„Er zal niet veel zijn, wij st de wasch een of twee hemden r morgen oen glimlach vloog gezicht een irliinlacb die niet in pree» voor tabak dadelijk op te heffen. HET PROCES-RATHENAU D.d. 5 Oct. wordt uit Berlijn aan I gemóld •n Het verhoor van den oudsten Techow heeft diens verdedigingssysteem, dat volkomen voor bereid was, op de beslissende punten geheel omvergeworpen. Zijn oorspronkelijke bewering, dat hij tot het laatste oogenblik niet in het moordplan was ingewijd, kon hij zelf niet stadn- de houden. Zijn bewering, dat hij het met het plan niet eens was geweest, wordt weerlegd door een brief, dien hij op 5 Juli uit de ge vangenis aan zijn moeder schreef, en waarin hij zeide: „U kunt mij gelooven, wanneer ik u de verzekering geef, dat ik nooit de hand geleend zou hebben tot een dergelijke daad, indien ik niet de vaste overtuiging was toegedaan, dat door deze daad, of veeleer door de politieke gevolgen daarvan, de toestand van ons vader land verbeterd kon worden. Ik weet, en dat houdt mij staande, dat u de vaste overtuiging hebt, dat ik het voor ons vaderland heb willen doen. Trouw tot in den dood, dat maakt den mensch sterk en vrij. Moreel ben ik er weer bovenop, ik geloof, hoop en vertrouw." Nadrukkelijk wijst hij er in dit schrijven op, dat hij bij zijn toetreden tot de organisatie C. zijn eerewoord heeft moeten geven, over haa» te zwijgen en te gehoorzamen. hand'terug. Zij bleef naast hem staan en werd zeer bleek. Even daarna viel zij op een stoel neer en verroerde zich niet meer. Het werd stil in de kamer. De gangdeur sloeg dicht, een keer en toen nog eens. Slecht* het zachte gesui* van de gasvlam, vervulde nog dg ruimte. Susanne* hoofd viel achterover en sloeg tegea den wand. „Misschien word Fk bewusteloos," dacht zQ* En in den eenen alles behecrachenden wensc^i alle* te vergeten, aan alle* ontrukt te zijn, liet zij zich door de warreling der jagende gedaclw ten neerhalen ineen donker diep ledig Dokter Julius Graebner wist van de vrouwe* slechts, wat zij hem over zichzelv» vertelden e* wat door hun lichaam bevestigd werd. En in het* leefde een voortdurend medelijden met hen. H* behandel (Je hen ook niet graag, hoofdzakeliji* omdat hij de weekheid miste, waarop zij, voU gen» zijn meening, recht hadden en die hij in woorden en uiterlijk geduld niet voldoende kon toonen. Zij maakten hem onzeker met *1 har* vragen en angsten. Zij hielden op slecht» eed voorwerp te zijn, al* zij zich met haar ijskoud* vingers aan hem vastklemden, en met hare zin* en doellooze vragen„Zal het geen pijn doen* „Zal ik dan heelemaal gezond school altijd een tragische U I achter, een verwoest huwelijk. want hij wist zelf niet, wat hij er in vindon zou. „Neen, neen, Julius, laat maar zoo ver zijn wij nog niet. Als je niet mijn broer was dnn. Nou ja bij menschen als wij kan oen ziekte een ramp worden, maar zoo kan men tenminste goedkoop sterven." Het getoeter van een autohoom weerklonk, In do voorkamer werd een raam gesloten. Felix Frank kwam snel binnen. „De wagen is er al." En hij ging naar de vestibule om de deur voor de zuster te openen. Susanne kwam met een pakje ondergoed, hot dienstmeisje sleepte een deken aan. „Zoo, laat mg er nu maar eens bij." Dat was weer de korte, geen tegenspraak dul dende toon van den dokter. Otto Graebner trok zich zonder iets te zeggen achter in de kamer terug. Als een voorwerp sleepten zij den jongen uit het huis als hoorde hij hem in 't geheel niet meer toe. „Ik kan hem toch wol naar beneden dragen," zei hij. Niemand antwoordde hem. Zuster Frederi’ n nam Suranne het pak uit de hand. Het ondergoed z-ker F vroeg zij. Zij kende dit a’s verlamd voor zich uit sta ren, nis plotseling een ongeluk de deur van een stil huis openrukte. Dan moest zij dikwijl» zelf kasten en laden openen, om te zoeken, wat zij noodig had, moest met harde handen de zich vastklemmende vingers losmaken en doof zijn voor luid gejammer. „Laat mij meerijden," vroeg Otto Graebner. Maar de dokter schudde het hoofd. „Nu kan ik niemand van jullie gebruiken j morgen wusann* sloop nc n haar man en greep rijn hand. „Laat mij I" k‘ -nk het har&van rijn lippen. ILj keek liaa. niet uan en tr»»b *‘h» eenstemming was met den ernst van het oogen blik morgen breng ik hem mooi, nieuw on dergoed r Het was haar in de gedachte gekomen, dat zij morgen geld zou ontvangen, geld, waarvan haar man niets behoefde te weten, en overmor gen zou zij ook geld krijgen en vele, vele dagen achter elkaar! Dat gaf haar den moed terug. Zij legde haar hand op die van haar zwager, omknelde zijn vingers met de hare„En je zult hem genezen, Julius, hij zal geen pijn hebben? Hij za’ niet sterven F Nu eerst ontwaakte de angst in haar. Hij ech ter duwde haar zacht van zich af. Maar als een klis drukte zij zich tegen hem aan, sloeg beide armen om zijn hals„Lieve, beste I Zeg het mij je kunt immers alles! Zeg hef Otto ook, o toe zeg het hem, dat het niet erg is ik ben zoo bang Zij streelde zijn gezicht met haar kleine war me handen, ‘drukte zijn armen tegen zich aan, drong haar week Jong lichaam tegen hem aan, hartstochtelijk en toch onschuldig als een kind, dat zijn smeeken door lichamelijke nabijheid meent te kunnen steunen. Er trilde iet» in zijn gezicht. Zijn hand, die haar eerst ruw van zich af wilde stooten, legde zich plotseling op heur haar. „En dat wil vrouw, dat wil moeder zijn!” Een groot medelijden steeg in hem op. „Daar is nu niets aan te doen, Susel, heb ver trouwen dat is het beste nog Zij maakte zich van hem los, keek hem met haar groote stralende oogen aan en legde de handen tegen de borst„Als in den lieven God zooveel vertrouwen heb ik in je altijd gehad. Al» in den lieven God - werkelijk F Hij moest aan zijn vrouw denken. Of die ooit zulke woorden voor hem had gevonden I Daar waren zij nu beiden uit liefde getrouw^ M en zijn broer - *n geen v*n ben wist recht wat ADVERTENTIEPHUHi Uit Goud» *o onutrrirmi (bahoonod* t*t dea 1—5 regal* ƒ1.80, elke regel meur ƒ0.25. Van buiten Gouda M daa 1—5 regel» ƒ1.55, elke regel meer ƒ0.80. Advertent!*» la hat Zaterdags bijslag op den prjjx IJefdadighcld*-advertantita de helft na dan pril*, INGEZONDEN MEDF.UEKLINGJlNi t-4 r»g»l* /Ml, ngai nat fUl Qa de voorpagina 50 hooger. owone arlvertentiën en ingezonden mededelingen bfl Mctntet tot MMT MMdtMMB» den prjja Groote letter* en randen worden berekend naar plaatsruimte. A-lvortontiën kunnen worden ingezonden door UUMchankooat va» *oU»dt boskteM* delaren, Advertentiebureaus en onze Agenten *n moeten daag» vóór da BtaaMuf <ma het Bureau zijn ingekomen, tenefnd* van opnam» vanatamT te a*b DU1TSCWJ.A- De verkiezing van den rijkspresident. Ber 1 ijn, 5 Oct. (N. T. A. Draadloos). Naar bericht wordt,zijn de regeeringspartijen het eens met het voorstel der regeering, dat de ver kiezing van den rijkspresident zal worden ge houden op 3 Dec. Berlijn, 5 Oct. (W. B.). De Berl. Ztg. am Mittag meldt, dat met groote zekerheid te ver wachten is, dat in de ziting van he kabinet op heden een wetsonwerp word geredigeerd, waar bij de verkiezing van den rijkspresident op 3 Dec. wordt vastgesteld. De tabaksbelasting. Ber 1 ijn, 5 Oct. (W. B.). Naar verscheidene bladen meededen, heeft het rijksministerie be sloten van elke veihooging van het invoerrecht lilllliSIH L COURANT. ÊUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTRE OVERZICHT. eft zijn bezwaar over den nctueelen toe- het nabije Oosten met betrekking tot renie van Moedania te schrijven. Hoe- niet-officieei telegram uit Constanüno- ïéft gemeld, dat de confereerende ge reeds tot overeenstemming zijn geko rt de uiterst beknopte Fransche en En- :ommuniqué’s, al gewagen ook die van xligend verloop, zich eenigszins minder rit. De Kema listen zouden in beginsel eerde nota hebben aanvaard en Ismet i order aan de Turksche troepen heb- ven er voor te zorgen, dat elk contact Engelschen) wordt vermeden. Volgens he communiqué kon de conferentie ten van het meerendeel der artikelen over ling bereiken. Alleen zou er ten worden gepraat over de Turksche die vai\ niet-fundamentcelen aard enoenwL Of men 't ook op dit stuk van is werd, is nog niet bekend. In allen een vreedzame oplossing wordt van iten mogelijk geacht. Men zou hieruit en afleiden, dat de Kemalisten geen dpunt hebben ingenomen. Zouden zij zich soepel hebben betoond, nadat ïngelschen concessies van belang lieb- in? Een hardnekkig gerucht dienaan- ordt door de Matin gemeldop de e te Moedania zouden de Britten, naar 'oed hebben ^gevonden l.uk troepen te lken van Tsjanak naar de Europeesche o Gallipoli. De Tprken, van hun zijde, i contraprestatie de neutrale zöne aan >rus en de Dardanellen geheel ontrui- '.ijn ech'ter nog geen officieel erkende h slechts on-dits. Men dient ze, al xsel de juistehid eervan niet onmoge- r voorbehoud te aanvaarden. Ditzclf- - -ij», ook van hetgeen de Chicago Tritane wp' tabak af te zien en de invoerbelemmering Amerikaansch blad, waarvan men de steeds critisch moet lezen. Volgens dit u reeds in den avond van 3 October, ersten conferentiedeg, aan boord van chen kruiser Edgar Quinet een voor- meenkomst met de Turksche natio- ijn aangegaan. De strekking daarvan lat de Grieken in een tijdsbestek van j Thracië tot aan de Maritzt» moeten Adrianopel inbegrepen. Het leger iisteh zou evenwel pas, nadat het vre- zou zijn geteekend, Thracië mogen voordien zou het land onder bestuur oeten staan van Engelsche, Frensche msche troepen. Mochten de Grieken fhracië te verlaten, dan zou de Brit» t, gesteund door een intergeallieerd e Grieksche havens blokkoeren. Te en de Kemalistische troepen dan de over mogen stoken om de Griken uit ■verjagen. Van Kemalstische zijde zou itemd in 't verblijven der geallieerden itinopel, totdat de vredesonderhande- initief haar beslag hadden gekregen, zouden de burgerlijke Kemalistische zich onverwijld te Constantinopel mo- eeren, De hoofdstad zou aldus komen Mier het gemengde beheer van de ge en de Turksche nationalisten. De En- n Turjjen zouden zich wederzijds ver- e neutrale zónes te ontruimen. Men idelijk zal hij het zeggen, opdat ik zal hoorenOpdat ik vooral zal we- echt ik ben en hoe weinig ik hem ont- n denk ik, dat het maar het beste zou dood was I" Zij ging nu in de kamer r, opende de kast en de latafel. ik moei in de kinderkamer zijn 1" slaapwandelaarster ging zij door de ir naar de kamer eF naast. Dadelijk fam zij met leege handen terug. oest ik ook weer, zeg het nog eens, .F snel op haar toe, nam haar gezicht x kind tusschen zijn handen, streek e duimen over haar slapen en zei Günther: Niet direct. (Nieuw» vrpc Hierme* eindigt het verhoor nu* Ott De meeet zeker» houding nam MAm klaagde Salomon, een der wfwMM* Hij zeid. dw rechten openlik b W dat MJ den rechter van inetrucd» bew*M voorgelegen. Hij verklaarde met onbeeeh vrijmoedigheid, dut h* voor Kern, den ra naar van Rathenau, een dwepende vei koesterde, en ook door de vraag ven dtp zitter, of men dan een moordenaar kon v» liet hij zich niet van zijn geeetdrift aft» Overigen» houdt ook deze jonge man zeer voorzichtige taktiek op na. HIJ geeft thrna voet een ongevaai lijke tagenetander Rathenau en verklaart, dat mét het uit dn ruimen van Rathenau, waarover h* wc heeft gesproken, geenuine het vermoordm laatstgenoemde was bedoeld. Ben incident. Berlijn, 5 Oct (W. B.). Ben Pmp»4 pitein, lid van de intergeallieerd» luchtver) en garantiecommissie heeft gisteravond t» mersdorf e»n koopman, die in 't selfd» woont, lesdg gevallen omdat het bij dean* al M luidruchtig toeging. Gedurende d» woqrdenwfM seling drong de koopman den kapitein buiten de deur der woning, waarop de Franschman zihl revolver te voorschijn haalde en den ander i* de onderkaak trof. De buren kwamen tusechen* belde en trokken partij voor hun landgenoot De politie onderzoekt het voorval D» koopman heeft tegen den Franschman een aanklacht toe gediend. Berlijn, 5 ©ct (W. B.J. Da VtMbcU Z lung weet mee te doelen, dat waarschijnlijk n heden wordt begonnen met de uitgave ven nieuwe biljetten ven 5000 merk. Degelijks woi voor anderhalf milliard in omloop gebraakt. 1 vens worden toebereidselen gemaakt voor uitgift» van nieuw hardgeld. IERLAND. Dublin, 5 Oct. (R.) Robert Barton, van de onderteekenaar* van hot verdr* naderhand een tegenstander van d» rat i» geworden, is h«dep gearresteerd. Hij famililid van den bekenden Erskine CWI TSJECHO-SLOWAKUE. Lconeverlaging. Praag, 5 Oct. (W. B.) Naar hot Tageblatt meldt, heeft de vereeniging gever» in de textieUndustrie besloten tetoeelagen van 15 October af mot I verminderen. >De arbeiders hebben deze vermindering vereenigd. 'OOSTENRIJK. De stakingen. Salzburg, 5 Oct (W. B.) De zers in stad en lande van Salzburg zullen 1M gen de staking beëindigen en weer aan hot we gaan. Salxburg, 5 Oct. (V. BJ D» h*i»dnsi naars te Salzburg hebben besloten uit eolMnm teit met die te Weenen te staken. De Volkenbond en de credietvsrloenningt, Draadloos uit Londen d.<L gisteren! In de zitting van den Volkenbondsraa4 die d» crediet ver leen ning aan Oostenrijk defitief heeft geregeld, verklaarde Balfour, dat het thans vaste ABONNEMENTSPRUSt per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent met Zondagsblad per kwartaal ƒ2.90, per week 22 cent, overal waar da bezorging per looper geadüedti Franco per post per kwartaal 1.15, met Zondagsblad /34J0. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau! MARKT Si, GOUDA, bü onze agenten en loopers, den bonkliandel en de postkantoren. Onze bureaux zijn dagelijks geopend van 9—4 uur.; Administratie T»L Int 82: Be.iactis Tel 545, zijn bekenden, dat hij er voor dienstzaken heen gaat. Hij heeft steedi een aktentasch bij zich en, daar hij een gevaarlijk revolutionair wil schijnen, een handgranaat, echter een, waarvan de huls met lood is gevuld. Hij vertelt eerst over zijn politiek verleden. Met den 18-jarigen Stirbenrnuch, zijn geestver want, was hij intiem bevriend, Stubenrauth ver trouwt hem volkomen en wijdt hem in zijn plan nen in, op het doodschieten van Rathenau in den Rijksdag betrekking hebbende. Toen dit plan onuitvoerbaar bleek, stelde Stubenrauch voor, Rathenau in het huis van een bekende, waar hij voel verkeerde, te vermoorden. Günther nam op zich, een schriftelijke uiteenzetting van het plan-Stubenrauch ntwr de organisatie C. te München te brengen. Wel verklaarde hij thans, den brief niet te hebben verzonden, daar hij geen verbinding met de organisatie C. had, maar het is duidelijk, dat hij, blijkbaar uit vree* voor de wraak der organisatie C., deze niet wil verraden. Voor de eerste maal ziet men verband tusschen den oorsprong vai de organisatie, De organisatie C. Günther van het plan-Stubenrauch. Zij b reeds ingelicht omtrent de onbetrouwbaarheid van Günther en stuurt daarom Kern en Fischer, die zich telefonisch met het Ud der organisatie Techow in verbinding stellen, Günther bij zich laten komen, zijn plannen aanhooren, doch te kennen geven, dat zij reeds een uitgewerkt plan in den zak hebben. Günther verklaart, dat het gepraat omtrent het bevrijden van gevangenen te Mains hem steeds een doorzichtig voorwendsel heelt to»- geschenen. Hij schetst dan de verschillende bijeenkom sten met Stubenrauch, Kern, Fischer en de beide Techows. Hij kwam daarbij steeds meer tot de overtuiging, dat een aanslag op Rathenau mat behulp van een auto in het voornemen lag. Zijn eigen taak bestond nu vooreerst hierin, een ga rage te zoeken, waartoe hij zich bereid ver klaarde en FhnJtei wachtte GjA «r» «Ut»-1 ren Tilly (hoogstwaarschijnlijk de beklaagde Tillesen), die het geld voor de onderneming zou brengen. Verder verklaarde Günther, dat hij op deri avond van den dag van den moord in den Duitsch-flationalen Jeugdbond met „hallo f was begroet. Vol eigenwaan en gewichtig doende had Günther zich voor den moordenaar van Ra thenau uitgegeven. De voorzitterGij zijt dus als een held ge vierd? v GüntherJawel Voorz.Later, bij het verhoor door de poli tie, hebt gij verklaard, dat dit maar opsnijderij is geweest. Günther bevestigt dit. De verdediger Hahn wijst er op, dat op dan nationalen feestavond van den Duitsch-natitona- len Jeugdbond de moord op Rahenau als een onwaardige daad werd beschouwd en dat de leider van den avond den moord met scherpe woorden afkeurde. Güntheiy dien men met „hal lo I" hnd begroet, was niet ernstig genomen. Men beschouwde hem als een soort hansworst. GüntherJawel, men heelt mij niet ernstig genomen I (Groote hilariteit). Tenslotte mengt zich Fehrenbach in de discus sie met de vraag, hoe het mogelijk is, dat jon gelui een moordenaar met „hallo 1” begroeten ij wil overal een hoofdrol of cn of men hem n niet, als men de daad ver een luitenantsrol spelen. Wanneer hij eens naar afschuwde, als moordenaar er eenvoudig zou het dept, van buitenl. zaken gaat, vertelt hij al hebben uitgeworpen. ziet, dat dit laatste détail van 't Amerikaansche blad klopt met het door de Matin gerepro duceerde gerucht. Van deze voorloopige over eenkomst zou de verdienste toekomen aa» Franklin Bouillon. Over de kwestie der zeeëng- ten rept het telegram echter niet. Wat er van een en ander aan is, moet de toekomst leeren. Ondertusschen woidt opnieuw het telegram uit Athene gelanceerd, volgens hetwelk de Griek sche gedelegeerde te Moedania in geen geval mag goedvinden, dat Thracië wordt ontruimd. In dit verband zouden de lichtingen 1917 en 18 zijn opgeroepen. Eén Duitsch radiogram maakt er dan ook terecht attent op, dat vorenver- meld bericht in tegenspraak is met het tele gram uit Londen inzake de verklaring van Veni- zelos tegenover den Amerikaanschen gezant te tanden, volgens welke Venizelos aan de regee ring te Athene heeft meegedeeld, dat zij voor alles de Grieksche troepen uit Thracië moet te rugnemen, wanneer zij wenscht, dat hij de Griek sche zaak bij de geallieerden bepleit. Een nabije toekomst zal waarschijnlijk spoedig in dezen waarheid van verdichtsel scheiden. met zijn vrouw aan te vangen. Het was mis schien twee, misschien ook wel drie jear gele den, dat Elise het laatst haar armen om zijn hals geslagen had. Hij had het nauwelijks ont beerd en nauwelijks gemerkt maar nu moest hij er aan denken. Misschien kwam het daar door, dat hij zelf zoo weinig teederheid voor haar gevoelde. Misschien had hij haar laten ontberen, en had zij rich in uiterlijke onver schilligheid gehuld uit boerschen trots of ge kwetst gevoel? Het vrouwtje hier was anders aangelegd. Zijn broer moest vooral op haar letten! Hij glimlachte*nauwelijks bij hare woorden. Als had hij ze niet gehoord, zei hij„En een deken moet je ook klaar houden, Sus°l.” Daarmee ging hij de kamer uit. In de klas bre.ndde een gasvlam, en Felix Frank stond bij het open raam en wachtte op den ziekenwagen „Wat duurt dat lang," mompelde Otto Graeb- ner. Heelemaal vervallen zng hij er uit, zooa's hij nu op een stoel naast den jongen zat, die on samenhangende woorden uitte. Hij leek veel ouder dan zijn broer in zijn doffe wanhoop, met de diepe kringen onder de donkere oogen, den ronden rug, de loodgrijze kleur van zijn mager gezicht. „Je moest weer eens naar den oogspecialist," zei dokter Graebner om hem van hot steunende kind af te leiden. „Wat dit zegt, weet ik beste kerel. Zagen, naaien, flikken, dat kunnen jullie. Maar inko men vermeerderen, daf kan je niet I Dit is de zaak. Dokter Graebner wist weinig van de omstan digheden bij zijn broer. Hij schrok. Ja hoor eens is het z-x» met je ge steld? H b je wat noedig En metten deed hij ««ajjrcep in zijn blnnc.üak: Snel cn ve.iej.en, Toen de beklaagde ovj. moord getuigenis aflegdè, viel de gewezen rijkr- kanselior Fehrenbach hqm levendig in de en zeide: „Wat de*dt gij toen Kern U toeriep: „Doorrijden, wij hebben'zoocven Rathenau ver moord I Bent u toen niet vreeselijk ge schrokken Mijn hemel; u bent toch een jonge man van 21 jaar I Maakte dat dan heelemaal geen indruk op u?" Techow antwoordde een voudig: „Wat had ik dan moeten doen; ik móest toch verder rijden met de auto 1" De jongere broeder. Hans Techow, verklaar de, dat hij bij zijn semenkomen met Kern en Fischer den indruk had gekregen, dat deze bei den niet tegen het moordplan waren, al hadden -ij het plan van den gymnasiast Stubenrauch ook ironisch behandeld. Het plan om Rathenau te vermoorden, werd ernst'g overwogen. In de dagen vóór den moord had hij zijn broeder en de beide moordenaars nog in de autogarnge gesproken: Het heel? gezelschap was sterk aan geschoten. Toen de beklaagde den student Günther vroeg, wat zij in den zin hadden, ant- oordda deze: „Wij hebben een grootsche daad in den zin". Beklaagde meent, dat met deze woorden de mcord op Rathenau bedoeld werd. Eerst in den namiddag van den volgenden dag hoorde hij van den moord. Hij veronderstelde dadelijk, dat Kern en Fischer de moordenaars waren. Toen zijn broeder thuis kwam, bestond er geen twijfel meer voor hem, of ook deze had aan de daad deelgenomen. De kleine Techow tracht zijn broeder echter te ontlasten. Ook hij heeft die uiterlijke rust, waarvan men niet weet of het zelfbcheersching is dan wel het zich geen rekenschap geven van den ernst van het oogen blik. Terwijl de oudste Techow telkens van zijn „kleinen broer" spreekt, zeide de jongere en plotseling had zijn stem iets menschelijk warms „Ik kende immers eiken trek van zijn ge zicht Wij kenden elkaar zoo goed 1" Do deskundige Pickenbach, de huisarts van d?od mededeelingen om- j-- gCTteldheid van den jongen Techow. Hij acht hem geestelijk en lichamelijk niet volkomen normaal. In zijn kinderjaren leed hij voortdurend onder lichamelijke stoornissen, waardoor de geheels linkerzijde van het lichaam verschrompelde. De linkerarm is zeer abnor maal en de linkerhand ontbreekt bijna geheel. Door Röntgen-opnemingen is geconstateerd, dat ook de linkerzijde van. de borst verschrompelt cn ook de linkerhelft van de hersenen is aange daan. Naar de meening van den deskundige is de jonge Techow geestelijk eenigszins minder waardig. Ten aanzien van den oudsten Techow verklaarde de deskundige, dat hij in het ouder- -Fjk huis altijd aan het gebruik van alcohol ge wend was, dat hij zich licht onder den invloed van sterken drank kwam en ook zeer gemakke lijk bukte voor den wil van vreemden. Hierna werd de zitting tot Donderdag daagd. De derde dag van het moordproces-Rathenau begon met het verhoor van den beklaagde Willy Günther, die de meest spraakzame der 13 beklaagden is. De verwachting, dat dit ve.- hoor de esrste belangrijke onthullingen omtrent de samenzwering zou brengen, werd verwezen lijkt. Günthor maakte geen emstigen en geen gun- stigen indnik. Hij is iemand, die gewichtig doet, en een bluffer. Hij wil overal een hoofdrol of

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1922 | | pagina 1