f NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN bergambacht, berkenwoude, bodegraven, boskoop, gouderak, haastrecht, moordrecht, MOERCAFHLLE, NIEUWER. KERK a. d. IJ., OUDERKERK a. d. IJ., OUDEWATER, REEUWUK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz. 61* Jaargang Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon-en Feestdagen EERSTE BLAD. BUITENLAND. FEUILLETON. Ha. 15055 Dit nuiumsr bestaat uit 2 bladen. y JGEEST. In den taalstroom Woensdag 11 October 1922. 310 omstreken (beboerende tot dea bexargkrtnr)» 1. HEG. RAjgS CLAND. X Ingezonden Mededeelingen. ',*<evr dood Mevrouw tikken van de groote staande Hok hoorde, en (Wordt vervotjfdj ging in te diepe 15558 10041 759419502 4943 11242 14808 Licht worden overwonnen, wie hun kracht «verschatten. X D. AND— PRINS. D. I LND. AND— ZORG. ten overstaan m Mulié. bei 1922. 30 36 56 81 85 87 $04 102 24 34 41 56 58 71 !Ü3 31 40 42 57 66 83 »7 regeering :h met de >pcn die in it. Daar E I b e r f e I d, 1 O. tijdag heeft h< zien en inderen. :t. 1922. X tn Vrü- namid- e Alge- lats. -r haar verrast aankeek. leine man lachte geslepen. was ik toch niet, dading. Mr. maar die het land bebouwt. eep erkend en rbeid verworven Kdman van OLGA WOHLBRüCK. Geautoriseerde vertaling van Wesselink—-van Rossum. ItVtW IttPrtl viAAfiDmotn fabrikanten van Tvdnken Lu* 3533 85 ABONNEMENTSPRIJSi per kwartaal f 225, per week 17 cent, met Zondagsblad per kwartaal f2JtO, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt Franco per post per kwartaal f 8.16. met Zondagsblad 8.80. Abonnementen worden dagelü’ks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 81. GOl/DA^ bU onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren. Onze bureaux z(jn dagelijks geopend van 9—8 uur.j Administratis TeL Int 821 Redactie TeL 846. wilde Mr. Juck, het rich gemakkelijk maken in het kasteeltje in het woud, toen pt lieden kwa men, die hem er onzacht trifwierpen. Do rente verviel ook. Dat was dus geen goede partij moer die hij gedaan had. Met het rijden wns h°t ook weldra niets meer gedaan. Men leefde van de sieraden en toen die weg waren, zocht hij een betrekking. Hij zorgde voor de renpaarden bij het vervoer, het was een betrekking tusschen stalmeester en staljongen. Zoo kwam hij bij den heer von Glidiën. Hij stond altijd met de muts in de hand voor zijn vrouw. Wie het weten wilde, kon weten, wiens kind zijn dochter was. De beide vrouwen waren totaal onvermogend, s Avonds als nie mand meer goed zien kon, deden zij haar bood schappen, omd^zij zoo armoedig gekleed wa ren. E^toen kwam cens de heer von Glidiën in de nrnlWjke woning, waar zij huisden. Hij wilds Mr. Juck spreken. Maar die was er niet. Met opzet niet. Hij kon het riet aanzien, wat er daar aan het bed van zijn stervende vrouw geschiedde. Hoewel hij zeer zwaar geleefd had, had de heer G i-liën nog iets onweerstaanbaars. Toen hij die beide vrouwen zag in al haar ellen de, de eene worstelende met den dood en de an dere met hef leven, deed hij een goed werk. Hij zond de twee weg, ver weg naar plaats en liet Mr. Juck naar den duivel Totdat hü een brief kraeg, dat Mr. Juck wasj ven, cn zijn hoofd was helder, zijn hand ïk? meeste vrouwen spreken alleen over i een mooie ^elaabWeun Waarom niet gezorgd voor een mooie öe. zonde huid over net ganache lichaam? tarten. I tot on- nd onze genoot». Groot- der AND— BOOT. >m van sement. Toen de vorstin eindelijk stierf, stelde zij zich heel wat voor, maar nu was de vorst niet meer verliefd, zooals in het begin. Wat hij kon hebben, had hij gehad, hij zette een kleine rente op haar vast en zocht zich jongeren uit. Toen deed zij een domheid: en trouwde zonder nan haar kleine meisje te denken. Zij trouwde den GOWHE COURANT. DUITSCHLAND. De presidentsverkiezing. Berlijn, 10 Oct. (W. B.) Naar de Ukal Anzciger verneemt zijn in rechtsche kringen onderhandekngen gaande over het stellen van een gemeenschappelijk candidaat voor de zus. presidentsverkiezing. Een correspondentisbu- roau heeft daarentegen gehoord, dat pas als centrum en democraten samenwerkir^ met de twee rechtsche partijen mochten weigeren, de kwestie van een gemeenschappelijk candidaat door Diritsch nationalen en Volkspartij acuut zou worden. De Goethe-reliquieën in Frankrijk. Uit Berlijn wordt gemeld, dat Frankrijk de Duitsche regeering heeft voorgesteld de veiling der voorwerpen, Alie te Lyon waren tentoonge steld te voorkomen door de som, die voor het bewaren rtloet worden betaald, te vereffenen met een gedeelte van het bedrag, dat verkregen wordt door de liquidatie van Duitsche goede ren in Frankrijk. D® Fransch© regeering be houdt zich hierbij hot recht voor de nadere voorwaarden vast te stellen, waaronder de ten toongestelde voorwerpen na hun lossing aan Duitschland teruggegeven zullen worden. Om de groote cultureele en artistieke waarde der voorwerpen heeft de Duitsche regeering beslo ten het niet geringe offer te brengen zij heeft zich occoord verklaard mot het Fiansche vopr- stel, mits de voorwerpen na de vereffening zon der verdere voorwaarden ivorden teruggegeven. De deinocr-'ische partijdag. t. (W. B.). Op den par- van do Di- >c democratische partij iet rijksdnglid Haas o.a. betoogd ten nan- van de kwestie der arbeidsgemeenschap OVERZICHT. De regeering van Angora heeft te Berlijn nog veen officieele vertegenwoordiging. Alleen naar Moskou, Parijs en Rome heeft Joessoef Kemal namens de regeering van Angora vertegenwoor digers gezonden. Te Londen representeerde tol dusver Fethi Bey onofficieel als diplomatiek egent de regeering van Angora. Maar omdat Fethi fley kort geleden als minister van bin- nenlandsche zaken der Kemalisten naar Angora vertrokken is, vertegenwoordigt dr. Rishad in plaats van Fethi Bey de regeering van Angora in on-officieele hoedanigheid bij het departe ment van buitenlandsche zaken te Londen. Te Berlijn vertoeft kolonel Noeri Bey in gezel schap van twee vrienden uit Angora sinds eeni- gen tijd als particulier. De Turksche heeft tot hem het verzoek gericht ziel regeling te belasten van de vroegere inkoo] en. voorraden der Turksche regeering, Duitschland indertijd zijn bijeengebracht echter Noen Bey in nauwe relaties staat met de Kemalistische regeering en dus de politieke op vattingen van Angora kent, heeft Prof. dr. Lud wig Stein van Noeri Bey’s aanwezigheid gebruik gemaakt om hem te Berlijn voor de Vcas. Ztg. te interviewen. Wij geven, nu met betrekking tot de Oostersche kwestie weinig sailante nieu we feiten vallen te vermelden, het vraaggesprek te dezer plaatse weer. Op de vraag, hoe hij dacht over de houding »an de Kemalistische regeering ten opzichte van Sovjet-Rusland, verklaarde Noeri Bey ,^a het verdrag van 1921 tusschen Angora •n Moskou is het aan geen twijfel onderhevig, dat‘de Turken zonder de Russische regeering aan een vredesconferentie, die een definitief ka rakter draagt, niét kunnen en zullen deelne men. De nota van Moesta fa Kemal aan de Wes- tersche mogendheden laat oen duidelijkheid niets te wenschen over en zij komt absoluut overeen met de opvattingen van Tsjitsjerin en Litwinof. Wij gaan slechts met de Russen gemeenschap pelijk naar een vredesconferentie, niet alleen omdat wij overeenkomstig het verdrag daartoe verplicht zijn, inaar omdut ons gemeenschappe lijk politiek belang het eischt. De kwestie der Dardanellen is voor beide volkeren van zóó vi taal belang, dat wij ze zonder elkaar of zelfs te gen elkaar nooit kuni.en oplossen. Om een so- licden, duurzamen en algemcenen vrede te er langen, moeten de toonaangevende oeverstaten ter conferentie worden ontboden. Daarom is voor ons de deelneming van Rusland aan een vredes conferentie, die de Dardanellcn-kwestie defini tief moet regelen, volstrekt noodzakelijk en niet alleen de deelneming van Moskou, mAr ook van de Oekraïne en Georgië. Want al deze sta ten kunnen, wanneer zij geen toegangen tot de havens hebben, in economisch opzicht niet be staan. Het is echter evenzeer noodig in ’t belang van een algemeen Europeeschen vrede, dat de regeering van Angora staat op de deelneming van Rusland, bovenal daar de Westersche mo gendheden in dit verband reeds een precedent nebben geschapen. Te Genua n.l. heeft de Rus- 17 18 20 ♦1 - 49 8420156 78 17900 57 15 67 47 61 i 83 120372 - 92 15601 762MO) 4 18204 92 13 820515 25 14 64 28 44 20625 62 87. 54 8318321 56 93 15710 68 20737 101 21 7020802 47 18404 4 79 18512 14 15813 31 59 23 32 W 43 53209b 55 73 49 86 18641 00 15930 60 63 71 97 16009 18877 5625. 15723 m-z /ervalt. Ito 1980: 24 54 96 54 Ö1 17767 57 92 öo 810 60 12 joaooiv 59 5- 6» 8i 74 93 80 90 !öl 1c.- 65 14053 81 56161 94 66 96 68 $34 14151 1( 91 66 98 85 134- 64 79 >45 46 91 143ÏÓ 19202 >12 16 65 7 27 81 85 18 30 94 16817 62 34 97 26 85 44 14410 43 95 '07 64 6219916 91 68 16905 17 92 96 19 21 116 14503 44 22 - 19400 80 19508 89 96 19643 61 gestorven. Vier weken later kwam Glidiën met Juffr. Geldem, zij droeg den nanm van haar moeder, op het slof Glidiën. Sedert drie weken was Mr. Juck nu op Gli diën. „Rentmeester" noemde hij zich, omdat hij (och een titel moest hebben. Maar van land- - huishoudkunde had hij hoegenaamd geen ver- jockey, die op haar paard had gezeten. En Juist stand. Hij wist alleen of de paar paarden in den «trR rrnmnLl«/.lirb mnlrz>n in stnl goed verzorgd werden. Hij roskamde ze het liefst zelf en reed met zijn dochter uit. 's Avonds zat hij beneden in de jnchtknmer, las sportbla den en dronk wWsky. Als zijn dochter binnen kwam, sprong bij op en maakte een buiging. Het was toch een krankzinnig huishouden L.... Dokter Ertzky prevelde„Het beste voor haai zou zijn als hij stierf." ,^oo," zei Graebner kortaf. „Als de beer von Glidiën zoo Swuyoai, hij in twee jaar een bedelaar. Het vorige jaar he^ft zijn stal hem 300.000 mark gekozt. De laatste 3 weken heeft hij 3 r.’euwe renpaarden gekocht, en ik weet, dat bij een heeft genomen om voer, s vervoer naar Parija te kun: weer beter wordt, wil hij naar Monte-Carlo. Voor tien Jaar heeft hij daar 500.000 francs ge wonnen, hij denkt, dat hij dat nog eens kan! Zijn vrouw moest hem onder curat sela stellen." Dr. Möller lachte goedhartig. „Dat zal lij ookdr‘ zal zij. Nu zij voot een erfgenaam te zo_"en heeft I Zoo’n kind, dat geeft moed Graebner deed als d.en avond Mr. Juck. Al- leen was het geen whisky wat hij dronk, maar zware bourgogne. Hij liet drie flesschen in zijn goea werz. nijI amer brengen, cn toen de morgen daagde, j een kleine bad-i zette hij de beide tarnen w'id open, die op den i duivel Ij open, slecht onderhouden grooten tuin uitzicht ga- Mr. Juck was j ven, cn zijn hoofd was helder, zijn hand rua-1 heid van de Aya Sophiu het Grieksche patriar chaat met zijn Christelijke symbolen alle vrij heden evenzeer genoot als de Joodsche oppev- rnbijnen, tegenover wie wij vanklezelfde toleran tie hebben blijk gegeven als» tegenover onze eigen hoogwaardigheidsbekleeders. Geen ver wijt aan het adres van het oude Turkije is zoo ongerechtvaardigd als onverdraagzaamheid. Het komt met onze religieuse voortellingen zoowel als onze politieke usances oveteen om de min derheden te ontzien en hun religieuse opvattin gen te eerbiedigen. Eeuwenlang hebben zich deze minderheden bij ons thuis gevoeld en alle denkbare vrijheiden genoten. Wat de ramp vnn Smyrna betreft, kent u de verschillende lezingen, die in omloop zijn. Wij houden eraan vast, dat de Armeniërs en Grieken zelf hun wijken in brand hebben gestoken om Smyrna niet aan de troepen v|n Moestafa Ke mal uit te leveren. Maar ik sttl er prijs op tp constateeren, dat de opperbevelhebber van 't Ke- malistisch leger dadelijk na de catastrophe van Smyrna het strenge bevel heeft uitgevaardigd, dat iedere Muzelman, die een Christen in bur ger ombrengt, onverwijld op de plaats zelf dood moet worden geschoten. Overigens zijn wij met betrekking tot de bescherming <Jer minderheden van oordeel, dat in verband met onze a.s. on- derhandelingen met de Westtjrsche mogendhe den op de conferentie moet worden bepaald, hoe deze bescherming der minoriteiten wordt gega randeerd. Het spreekt vanzelf, dat ook e minderheden in vreemde staten dezelfde rechteiV moeten genieten, als wij zullen verleenen aan de mindfi heden, die wonen op Turksch gebied. Het vei dat zal worden gesloten nopens de best ht .ning dor minderheden, moet dus ge baseerd zijn op algeheele reciprociteit.” Een laatste en wel netelige vraag betrof de i kwestie, hoe de regeering van Angora stond te genover de tegenwoordige dynastie in Constan- tinopel. Ook over dit punt sprak Noeri Bey zich zonder terughoudendheid eerlijk uit, al wees hij er opk nadrukkelijk op niet gdftichtigd ta zijn Uit haam der regeering van Angora ook manr eenige officieele verklaring af te leggen. Hij meende nochtans in staat te zijn de opvatting juist weer te geven, zooals die hperschte in de kringen van zijn vrienden te Angora. „Wij Turken", antwoordde Noeri Bey, „be schouwen het kalifaat als een onaantastbare tra ditie, a. h. w. de rocher de bronze van onze religieuse overtuiging. Voor ale Turken zonder Uitzondering is bijgevolg het kalifaat te Constantinopel met zijn soevereine positie een onaantastbaarheid Wanneer tegen den huldigen sultan Mahomed VI te Angora een zekere animo siteit bestaat, die niet valt te loochenen, dah richt zich deze oppositie wel tegen den persoon van den sultan, maar nooit tegen het sultanaat als zoodanig. De bezwaren tegen Mahomed VI vloeien voort 1|it de omstandigheid, dnt hij de nationale instincten der Turken, die thans zijn anngewakkerd, niet begrijpt en voor dit streven geen orgaan schijnt te bezitten. De nationalis ten eischen daarom een opvolger, die begrip heeft voor de groote beweging, welke door Joes soef Kerftal pnsjn de zege heeft behaald. Een dergelijke persoonlijkheid hebben wij in den troonsopvolger prins Medjid, die de Europee- sche talen beheerscht, de Westersche cultuur in zich heeft opgenomen en daarenboven ten zeer ste begrip toont te bezitten voor de Turksche na tionale gedachte." tig, zooals het moest als het op leven en ging. Hij had eerst «I die dwaze gedachten morden .wegspoelen. Wat ging hem ten slotto die vrouw aan, met haar yicek gelaat cn gicote oogen. Door hef beetje vertrouwen, dnt zii lier» destijds zoo duidelijk had gatoor'1 hed Lij ge» noeg gehntrowar gekregen. Ho» kon hij, de jonge medicus, zoo hardnekkig ep zijn mee- ning blijven staan, tegenover zijn veel ouder* collega’s Zoo iets moest het publiek niet te zien krijgen. Dat was nu alles achter <’en rug. Wat ginf hem de vrouw aan Mevrouw von Glidiën cnlving ca hteren na* de cntbijttahl. Alles ging zoo c'il, dat men het tikken van de groote staande klok hoerde en voortqant, is |10t MChf gerinkel van de lepels. Toen »lo?g de klok regen uur. „Pk geloof, dnt het tijd wordt, taoren.* Graebner stond op en do 2 doktoren vo’g* ••ij een hypotheek«Jen Item. Hij Het do anderen voorgaan. Plctis* stalp-rsoneel en het|jn? VOfide hit. dat mevrouw von Glidiën «ij» >ncn betalen. Als hij1 |iand grc.?p. Zij hield hem ten», haar blik boorde zich angstig in de zijre. Zij J’.insteido t „Uw gelast staat heden ander» dtn loet-M»»»»* „Ikhoezo® V* Hij word bijna verward. 161 2553 3654 6976 9261 11987 15153 ,8 17903 18763 iigen geld. 14 14306 16300 18886 04 14438 23 87 46 56 58 19125 78 76 16715 57 il4 88 76 86 19 14539 16855 19223 144 78 16985 73 63 98 17007 92 84 14660 17432 19336 89 89 55 39 166 14712 84 94 78 14839 17626 19475 42 88 99 76 142 14969 17829 93 50 15024 17904 19618 127 35 18027 51 40 15190 18191 93 125 15273 40 19743 43 15327 65 69 40 80 183Z3 10801 $35 15434 29 1990) )90 15656 74 63 )58 15783 18502 64 70 15806 75 20036 13 15912 1875/ 42 21 16020 67 20530 S3 16271 18830 20700 208k sische regeering door haar officieel vertegen-1 woordigers aan de wereldconferentie deelgeno men en bij monde van Tsjitsjerin programma tische verklaringen afgelegd. Wanneer dit werd gedoogd, toen het vraagstukken van wereldpoli- tiek betrof, die Rusland niet zoo direct aangin gen, moet zulks in allen gevalle en temeer ge- eischt worden met betrekking tot een kwestie ven voor Rusland vitaal belang als het Darda- nellenvraagstuk, dat sinds eeuwen het denken der Russische politiek beheerschte. Overigens heb ik met Litwinof heelemaal niet onderhan deld, alleen hierom al niet, omdat ik mij niet officieel te Berlijn ophoudook bestaat hier geen andere Tuiksche missie, zoodat hier met Litwinof niet van de zijde van Angora werd onderhandeld.” Op prof. Stein’s verdere vraag betreffende de kwestie van de vrijheid der zeeëngten gaf Noeri Bey als zijn persoonlijke gevoelen te kennen „De Turken verzetten zich niet principieel te gen de vrijheid der zeeëngten. Veeleer hebben zij omtrent hun opvatting van deze vrijheid in hun officieele uitlatingen zich openlijk uitge sproken. De Turksche opvatting te dezer zake kan in dezen zin worden saamgevat, dat de zee- engten voor alle naties ongehinderd moeten openstaan, bovenal voor den handel, gelijk de Westersche mogendheden reeds voor den oor log vnn de doorvaart hebben geprofiteerd en voor deze 't herstel van ’t economisch evenwicht nog altijd noodig hebben. Dit zien wij, Turken, in. Daar nu ons kalifaat juist op dit tsukje' van de wereld, dat zich rondom Constantinopel groepeert, gevestigd is, willen wij, Turken, voor dit kalifaat ons politiek centrum en onze soeve reiniteit in Constantinopel handhaven. Een der gelijke zelfstandigheid sluit echter elke buiten landsche militaire contróle over de zeeëngten uit. Stellig zijn wij bereid voor de vrijheid der zeestraten waarborgen te bieden, maar slechts zoodanig, dat Turkije zich Verplicht de zeeëngten in gcencrlei vorm te versterken of militair-tech- nisch uit te breiden. Maar zijn de Dardanellen niet militair beschermd of versterkt, dan kan men z<? ook tegefthver buitenlandsche mogend heden in ernstige gevallen nooit sluiten. Wat de acute Thracische kwestie betreft, heb ben Engeland, Frankrijk en Italië reeds erkend, dat Thrarië met inbegrip van Adrianopel tot aan de Maritza onder Tuiksche soevereiniteit zal blijven. De Grieken zijn makkelijk geneigd het nantal hunné^ in Thracië wonende landslie den te overschatten. In de handen der- Grieken bevinden zich slechts de groote bezittingen, de handel, de financiën, enz., maar met het eigen lijke land, dat voor het grootste deel in Mu- zelmansche handen is. De Grieken zijn de kolo- niseerende kooplui in Thracië, maar niet de autochtone bevolking, die het ,“n/1 Daarom meenen wij, Turken, door onzen eeuwenlangen arl recht op Thracië te bezitten." „De bescherming der. minderheden", bracht prof. Stein in het midden, „is een delicate aan gelegenheid. De Armeniërs en Grieken beweren zonder bescherming te staan tegenover een na tionalistische, Muzelmansche meerdeïheid. In hoofdzaak komt her dus neer op het bescher men der Christelijke bevolking tegen het nieuw- ontwaakte Turksche nationalisme." „In Turkije", antwoordde Noeri Bey, „hebben eeuwenlang de vreemde nationaliteiten, vooral Grieken en Joden, zelfs de Armeniërs, grooter vrijheden genoten dan ergens ter wereld. Wij hebben het eeuwenlang geduld, dat in de nabij- 80 «Mijn stiefvader," verbeterde zij zich zelf, toen Graebner De kleine «Zoo erg „stief" v is mijn naam." Hij hinkte wat cn sprak wat gemaakt Duitsch- ngelsch, zooals jockeys en clowns in een cir cus plegen te doen. Mevrouw von Glidiën glimlachte mat. Zij •Pvak weinig aan tafel en raakte de spijzen ter nauwernood aan. Nog voordat de vruchten rond F^uend werden stond zij op, met de veront- **uldiging, dat haar man haar wachtte. «O» ik laat je niet alleen gaan, darling." e man ging haar hinkend achterna en u te zich, om de sleep van haar japon, die om- kruid was, in orde te brengen. e drie artsen zaten nu alleen aan de smal- zilver beladen tafel. Ertzky sneed voor- lc '>g <en peer door, alsof hij een anatomisch Preparaat maakte. „Sedert de ach» dag™, dat die flown War is, e men meer van de Glidiën» dan ik in de "er laar vernomen had.’ Graebner vroeg niets, maar stak een zware sigaar aan. Dokter Müller, de altijd opgewekte, gezette schoonvader van Ertzky, nam een paar dadels van de vruchtenschaal. Hij hield veel van pra ten. Dat moest men op het land doen, anders was het geen leven. En hij brandde van verlan gen om te vertellen wat hij wist. De jonge lie den, daarmede bedoelde hij Graebner on zijn schoonzoon, moesten toch niet altijd over hun vak spreken I Het leven was veel interessanter dan een aieke ruggegraat. En zoo hoorde Graeb ner „wat er eigenlijk gaande was" met de „nieuw bakken" barones. Haar werkelijke vader, was een voor twintig jaar gestorven vorst, die in vroegeren tijd ge regeerd had cn later op zijn slot met uitgestrek- te landerijen woonde, waardoor hij nog de illusie behield van een lang verdwenen souve- reiniteit. Dat was in den tijd toen het nog mor ganatische huwe’ijken „regende." Hij was een woest man geweest, die zijn staljongens met een riem aan de staldeuren bond en dan met zijn karwats bont en blauw sloeg. Als zij huilden, lachte hij. Met de vrouwen ging hij ook niet juist zacht om. Totdat de moeder kwam van Mevtouw von Glidiën. Enkelen zeiden, dat zij danseres was geweest, anderen voorlezeres, en weer anderen, een aanzienlijke dame, Gravin of zooiets I Hij wilde haar ook behandelen als de anderen, maar toen werd hij verliefd op haar, zoo echt verliefd. Hij zou haar hebben getrouwd, indien de vorstin er niet was geweest. Maar die leefde lang, en toen zij dat „vrouwspersoon" zag, wendde zij zich minachtend af. Juffrouw Geldem had hot goed, de vorst had een klein kasteeltje voor haar laten bouwen en haar sie raden geschonken, ook oen renpaard, om zich te •museeren. Maar zij verlangde meer dan amw met het centrum en do Duitsche volkspartij, d»t dit niets nnders kon en moest zijn dan een ge» mcenschap van partijen, die geneigd zijn, op den grondslag van do republiek te werken en daar* voor op te treden. Resoluties te nemen inzak® de arbeidsgemeenschap heeft geen wnardej Thans is het zaak de richtlijnen van Petersen te volgen, want over de zaak zelf bestaan geen verschillen van meening meer. Spr. •lelde daar* om voor het volgende besluit te nemen Do partijdag heeft de uiteenzetUnt, m van de* partijvoorzitter nopens de blnnenlnndsche poli» tiek met voldoening anngchoord en keurt dia goed. Dit voorstel werd aangenomen met 21 stemmen tegen en ongeveer twee maal zooveel blanco. Tot voorzitter vnn de partij weid senator dr* Petersen herkozen en tot voorzitter van het pare tijbestuur Erkelenr. HET PROCES-RATHBNA& i Leipzig, 10 Oct. (W.-B.). In het Rnthee nau-procea heeft de getuige BrÜdlgam uit Frank» fort a. d. Main verklaard, dat Tilhsson hem had meegedeeld, dnt men de toestanden slechts ko» verbeteren, indien do arbeiders werden geproe voceerd. Te elf uur had hij een onderhoud ge» had en om twee uur reed hij naar München. Hjj ontving 2000 Mark. Te Münclum Imd kapitein* luitenant Hoffmann hem gezegd, dat zijn werk* zaamheid bestaan zou in uittarting dor arbeiders Slechts langs dien weg was een revolutie te be werken. De arbeiders* zouden geprovoceerd worden, ah Scheidemann, Rathcnau, Von Ger lach en anderen de namen herinnerd® Bftlrö» gam zich niet meer vermoord werden. moest vooral ter beschikking van Tillesstt» »taa* Hij ontving daarop weer twee of drie duizend mark en reed naar Frankfort terug. Daar ging ik, verklnaido deze getuige verdw; naar de redactie der Volksstimme en vroeg, wat er te doen was. Wij begaven wv. daarop naas den president der poltiie Erler, die verklaard® voorloopig niets te kunnen doen. Ik moest pro» beeren meer te vertMSnen. Daarmede begon mij® rol als politiespion. Ik heb hoor op mij geno» men, omdat de president der politie beloofde mij redelijk te dekken. Ik ging dsrrna naar Tiller» sen, die mij met een onbekenden geleider naaf Berlijn zond. Deze bracht me daor samen in een lokaal met een derden man, die mij zijn vertrou» wen schonk. Daaruit moest ik opmaken, dat hij wist, dnt ik in dienst van Tillessen was. D.sar ik beweerde met de toestanden in Kassei vertrouwd te zijn, reed do onbekend© met mij naar KasseL Ik kreeg een ziriver persoonlijken Indruk, dat or ergens iets kon of rnoer.t gebeuren. Do getuige Biüdigam verklaarde nog. d it zijn opgaven volkomen in overeenslcmm’ng ware* met de waarheidzij bcva’ten nlat eons all1»» wat Tillessen had gezegd. Daarop wildo hij elk oogonblik een eed doen. Om half drie hedenmiddag wonl de zitting v-Jt het gero-htshof verdaagd tot Woensdag. Een Duitsch draadloos bericht houdt in Het proces wegens den moord op Rathenatf derd heden voortgezet. Do getuige Stubenrauch deelde mede, dat Günther verklaard had, dat da voornaamste took der orgarisntie-Consul was da verdediging vm Opper-Süez’B cn eene bijko mende taak het uit den weg ruinvn van leden der regeerfn'T. die zich hun functie onwanrmg betoonden. Verder werden ooggetu'gen vw den moord gehoerd, die echter niets r/euwt hebben medeged-eW. ADVERTENTIEPRIJS» Uit Gouda 1—6 regels 1.80, elk» regel meer 0.26. Van buiten Goud» a» de» bezortkringl 1—6 regels 1.66, elke regel meer 0.30. AdverteuLiëa tn het 7>aterdag»nmm«r tQ bijslag <>p dan pr(j». Llefdadighalds-iuivertantiën de helft vnn den prijs. INGEZONDEN MEDEDEELLNGEN» 1—4 regol» ƒ2.05, elk» regel meer f 0.5K Og de voorpagina 50 hoogar. Gewone advertentlën en ingezonden medodeelfngen bQ contract tot zeer gereducenr* dan prfj* Groote letters cn randen worden berekend naar plaatsruimte. A(hortentién kunnen worden ingezonden door tusschenkomrt van «oliede boekhan delaren, Advertentiebureau co onze Agenten «n moeten daags vóór da plaatsing aan het Bureau zijn ingekoman, teneinde van opname verzekerd te zün 13998 16064 18b8J 65 90 >123 94 25 96 42 18938 16248 46 84 63 97 19037 14203 16324 49 47 16503 66 56 16639 94 65 8419153 77 96 79 8416721 99 16 81 94 97 14410 64 68 96 14503 56 19 «3 59 42 96 $21 4917125 25 88 48 14643 69 45 8311 53 17307 98 28 81 14723 39 84 32 4319715 57 68 4W 61 17442 51 91 17572 9o 94 17622 14802 40 5 59 43 90 14951 ...m. 15043 £T 19 15178 1781L 73 87 15* 97 15201 118 17 g g 95 $30 15342 61 15405 - 78 26 412020U 79 30 18055 ►48 61 65 50 15523 18109 65 60 42 70 72 60 >18-- 41 52 57 74 81 93 '43

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1922 | | pagina 1