k muin irnswi
r
fyfyt 1
«oud».
NIÉUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDUXAK. HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, NIEUWER-
KERK a. d. U„ OUDERKERK a. d. LJ„ OUDEWATER, REEUWDE, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADD1NXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz,
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen
Dit nummer bestaat uit 2 bladen.
EERSTE BLAD.
BUITENLAND.
Cd,
FEUILLETON.
ER
30
bfoom aeA
17 Keepend.7
Dit ons Parlement.
In den Maalstroom
Gosft de Overiieid een goed
voorbeeld?
J|o. 16064 Zaterdag 21 October 1822. -p 61* Jaargang'
over
I
is een
(Wordt vervolgd),
8639 186
I
Wk.
uwgom. v
verhemeftj
1 Wrigley’l
zoo lekken
isa
£77*4
Ootobe»
B64b S#
acten.
mporteur»:
MEINDERSMA,
.G - AMSTERDAM.
SNEER.
dubbeling van
Veartlendaagaoh Blad
voor do Huishouding.
O o o
Pr(|. r«r kwartaal Ir. r- past. I 1-ï
Q
■V Mm> Un «loh .IxnSMnn M du
Bo.ktund.1 ol bU d. U>t<mn A. BaitlUA»
WWW oonnï
ABONNEMENTSPRUSi per kvutul Z2S, per week 17 cut, met Zondagsblad
per kwartaal 2.90, par week 22 cent, overal waar de bezorging per looper guwchtedt
Franco par post per kwartaal 8.15, met Zondagsblad 8.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau? MARKT M. GOUDA*
M onze agenten en loopers, den boekhandel an do postkantoren.
Onze bureaux xfjn dagelijks geopend van 8—4J uur.j Administratie Tol Int >2f
Redactie TaL 50.
ieelen, want
reinigt hel
'ebruik var
derf, knapi
MM 91
i en sncadl
albollen IN
per ons. k
oterkeek.
S 90 864|
AnVKRTENTlEPRiJSi Uit Gouda en omstreken (beboerende tot den boaergkitng)a
lr-4 regels L80, elke regel meer 0.25. Van buiten Gouda ra dan beuiglcringt
1—6 regels L55. elke regel meer 0.30. AdvertentiSn in het ZaterdagMonnw M*
bijslag op den prijs. Llefdadigheids-advertonttön do helft van don prija.
INGEZONDEN MEDEDKELINGEN? 1—4 regels ƒ2.05, alka rage* meer /OJM. Op
de voorpagina 80 booger.
G«*wone advertentiën en ingezonden medadeelingon bij contrast tot sear gorortnitM»
den prijs Groots letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
AdvertentlEn kunnen worden Ingezonden door tusschenkonuit van rolled* boekii*»-
delaren. Advertentiebureaus en onze Agenten en moeten daags vóór da plaatsing
aan bet Bureau stfn ingekomen. teneinde vdb opname varsekord te sön.
Wie altoos doet wat hij wil zaf zelden
doen wat hij moet.
rrJa, niet waar Erg lang
Ze knikte haar dankbaar toe. Daarbij dacht z<
aan Pyrrhus, de vierhonderd mark en haar eigen
geld.Ze ging de trap naar het sanatorium
op de laatste trede keerde ze zich nog eenmaal
om, om hen nog eras te groeten.
Zuster Friederike hield haar zwarte taschjrt
tegen de borst gedrukt, dokter Baumann glinw
lachte beleefd en haalde de schouders op, toen
stak hij haar de hand toe, maar ze deed, alsol
ze die niet zag, wendde zich af en ging me^
groote stappen, zich zelf beheerschend. naar dg
trap.
Zondags had EUse meestal gasten ten eten.
Daar er heden slechts twee collega’s van haart
man kwamen, had ze ook Otto en Susanne eg
bij gevraagd. Deze collega's waren dr. Ertskjf
en dr. Möller, die den laatsten stillen tijd gebruk?
ken wilde, om wat van Berlijn te zien.*
3 en andert
geregeld
Kauwgom
Wrigley’s'
voortdurend
ronditie eni
efhebbers
>k verzot op.
KRIJOBAAK t
nakent
ernunt), Doubles
t), Juicy gruff
akjes van 15 ctl
de nieuwe soort
epermunt-kauw-
van 6 ct. in den
„Hoe kan men het leven willen verlaten, ik
begrijp het niet
Susanne mompelde het zachtjes voor zich
heen, maar de zachte wind bracht haar woorden
over en zuster Friederike glimlachte tegen de
zondoordrenkte lucht, zooals volwassenen glim
lachen, als kleine kinderen vragen, of de sterren
aan den hemel lantarentjes zijn
„Hoe oud is u, zuster Friederike T vroeg
Susanne plotseling, en legde haar hand, als ver
trouwen zoekend, op den arm van zuster Frie
derike.
„Vijf en dertig."
„Zoo oud al
En weer glimlachte de zuster.'
„Doet u geen moeite. Mevrouw, ik zie er zelfs
niet jonger uit dan ik ben, eerder nog in zuster-
kleeding. De witte muts staat jong."
Snel en verlegen zei Susanne„Het
mooi, edel beroep, dat u gekozen hebt."
De zuster liep nu zoo snel, dar Susanne baar
slechts met moeite kon bijhouden.
„Ik had niet genoeg geld, om aan den ideëelen
kant van mijn beroep te denken. Ik werd zieken
verpleegster, net zooals en ander telephoniste
wordt"
Haar toon was hard, afwerend.
Susanne waagde het niet, haar meer te vragen.
Slechts was er eeh zWakke behoefte tot mede
deelzaamheid, die ze zich zelf nog niet bekende,
in haar ontwaakt. Misschien was het de warme
lucht, die haar geneigd maakte tot vertrouwe
lijkheid, die de en of andere diepe, nog nooit
oangeroerde snaar in haar deed trillen.
Susanne had nooit vriendinnen gehad. De
jonge vrouwen die ze kende, waren of opper
vlakkig of ^burgrerlijk" zooals ze het noemde.
De meeaten waren door zichzelf in beslag geno
men, wilden persoonlijk vooruit of gingen op
in hun man. Zdk een rotster was een halve
TWEEDE KAMER.
Herziening van de Erfopvol
ging. Spoorwegtekorten.
Met groote instemming hebben velen in het
wetsontwerp tot wijziging en aanvulling van de
bepalingen van het Burgerlijk Wetboek omtrent
de erfopvolging het voorstel begroet, om ann
de(n) langst levende(n) echtgenoot versterf-erf-
recht toe te kennen. Niet langer zal deze eerst
tot erfgenaam worden geroepen, als de eerst-
overleden echtgenoot geen bloedverwanten tot
in den twaalfden graad nalaatkinderen en echt
genoot zullen op gelijke lijn komen en L,,»..-
dien wordt dé erfgenamen-reeks beperkt tot den
öden graad. Aanvankelijk had Minister Heems
kerk van den 12en op den 3en graad (dus slechts
tot en met ooms ra tantes met hun neven en
nichten) en tot de alkomelingen van broers en
zusters willen springen, doch van deze voor de
zen Minister van Justitie ongewoon radicale op
welling is Z.Exc. nog juist tijdig teruggekomen,
ten einde het geheele wetsontwerp niet in ge
vaar te brengen.
Het wetsontwerp is in hoofdzaak ongewijzigd
aangenomen, met slechts één antirevolutionaire
stem tegen. Alleen is de cumulatie bij tweede
of verder huwelijk van een kindsgedeelte uit de
Roman van
OLGA WOHLBRüCK.
Geautoriseerde vertaling van Mevrouw
Weraelink—van Rossum.
door vermindering "an het uurloon-saiau ‘nMfc
10 pCt. De overige besparingen noemde de mil
nister zonder de „winst" er bij te geveneven*
tueele beteie samenwerking tusschen postenjesf
en telegrafie en de spoorwegen (een commissi*
studeert reeds een jaar op deze versobering^
vermindering personeel der hoofdadministralie^
vereenvoudiging controle en onderzoek van ma«
teriee', vermindering van het aantal sectie» Vurtl
weg en werken, vereeniging van hpofdmagazijsi
nen, opschorting van de uitvoering van vel»
werken, conversie van de 7 pCt. leeningen, op*
heffing van sommige bestelgoederentreinen^
aanschaffing van enkele benzinemolorrijtutge»
voor -inig drukke baanvakken, overneming
van a-Ned. Westf. Spoorweg en van de lijnt
Ah.felo- Salzbergen, aankoop van den Zuid*
Hollandsch Blectrischen spoorweg, bezuiniging
op dienstkleedingatukken, vervagen van he<
vervoer vén goederen op kaarten van 10 cent
en lagere bedragen, herziening van de indee*
ling der gemeenteloonklnsse en opheffing van
de eigen electrische centrales.
Een respectabele lijst voorwaar. En nóg stiM
deeren minister en directie voort, vooral in ven(
band met de mogelijkheid van verdere daling
der inkomsten.
De interpellant had de insleUing van ten com*
missie gevraagd, waarin ook de vakbonden vers
tegenwoordigd zouden worden, welke commix
missie de mogelijkheid van een beter loonend»
exploitatie zou onderzoeken. Daartegenover
stond minister Van Swaay niet geheel afwij-4
zend, al bond hij zich niet. Dé volgende vraag;
om geen verslechteringen in de arbeidsvoor*
waarden van het personeel in te voeren „loo*
pende dit onderzoek’, wees ir. Van Swaay na*
tuurlijk af. Dat onderzoek kon wel eens heel
lang duren - de interpellant verzekerde zelf
dat er aan zulk een onderzoek veel vastzit
en de enorme tekorten laten geen langdurig uit
stel toe. Hierop was blijkbaar gerekend? de mo
tie om de Kamer te laten uitspreker!, dat voor
het personeel ongunstige wifziginjron wèl moo-
ten wachten op bedoeld onderzoek, lag gereed
en was natuurlijk tot verwerping gedoemd,
Maar zonder een t«clame-eisch kan een socia
listische interpellatie nu eenmaal niet afloopenl
^VERZICHT.
Wij hebben onlangs in een onzer overzichte*
uitvoerig uiteengezet, dat in breede kringen vas
het Engelsche volk met „Volk" wordt hieg
geen sociale distinctie aangegeven ontevre
denheid heerschte over de politiek van Lloyd
George. De aanvallen op zijn beleid namen de
laatste tijden toe en de mogelijkheid van zij»
heengaan werd dan ook hoe langer hoe meeg
het onderwerp van discussies en dagbladartikel^.
Vooral werd me‘ belangstelling do uitslag te<
gemoet gezien van den buitengewonen partij
dag, die de unionisten gisteren zouden houdeit
Voordien viel reedz een feit te constateeren, dat
voor Chamberlain, Lloyd George en de zijne*
niet al te bemoedigend was. Want één dag,
voordat de beslissing van den unionistische*
partijdag vief, had in Newport-Monmouth ee*
tusschentijdsche verkiezing plaats, die stellig d«
oppositie tegen Lloyd George en de coalitie
in het kamp der unionisten in aanmerkelijke
mate heeft versterkt. Terwijl algemeen werd aam
dokter, een mensch, die nood en leed kende, een
mensch, wien men alles kon toevertrouwen, als
men innerlijk geheel en al de kluts kwijt was.
„Ik ben u zoo dankbaar, zuster Friederike,
voor al uwe goede zorgen, die u mijn kind
geeftwerkelijk, heel dankbaar T
Ze vertelde plotseling, hoe alles gekomen was,
sprak over haar man.
„Ik geloof, dat hij vroeger heel anders was,
maar dat is zeker wel de schuld der omstandig
heden. We zijn nooit zoo recht gelukkig ge
weest, en als men zoo aan alle kanten gedrukt
wordt, dan. neemt de vreugde de vlucht.”
„Ja”, zei zuster Friederikede man moet
aan zijn vrouw vreugde beleven.
Ze waren bij het sanatorium aangekomen.
Toen ze de plaats opgingen, kwam dokter Bau
mann hen tegemoet.
„Mevrouw 1”
Hij groette van ver al met zijn spiegelgladden
hoogen hoed; zijn roode baard glansde van
pomade, onder de openhangende lichte voor-
jaarsoverjas en de zwarte gekleede jas, zag men
het witte piqué vest en in zijn linkerhand balan
ceerde hij een stok met een mooie, gouden knop,
in zijn das met de kleine stipjes, blonk een heel
kleine brillant, en zijn welgedane, beweeglijke
gestalte verspreidde een geur van frischheid en
eau de cologne.
Hij kuste Susanne de hand.
„Nu, mevrouw, ik hoop, dat u tevreden h met
den toestand van den kleinen patient. Er wordt
ook alles aan gedaan, alles wat mogeiijk is. Col
lega Graebner offert zich letterlijk op! Overi
gens zit uw echtgenoot al bij den jongen
,^Loo, mijn manF
Susanne werd zeer rood, als om hulp vragend
keek ze de zuster aan.
„U heeft erg lang op die sigaretten moeten
wachten. Mevrouw.
gemeenschap en uit de nalatenschap uit het
ontwerp verwijderd en een „Voraus”-amende-
ment van de Commissie van Rapporteurs betref
fende het tot zich nemen door de(n) langst
levenden) echtgenoot van den inboedel in het
ontwerp opgenomen.
Door een stemming van zuiver Rechts tegen
Links blijven erkende natuurlijke kinderen
t. a. v. de testeervrijheid van de anders achter
gesteld bij de wettige kinderen. Het is even
onbillijk als onverstandig, maar wij leven nu
eenmaal onder rechtsch bewind!
Na een regeling van werkzaamheden, waarbij
de agenda voor de volgende week werd volgela
den en besloten werd 7 November aan de
Staatsbegrooting te beginnen en daaronder door
de bezuiniging op de LagenOnderwijswet af te
doen heeft de Kamer 2 vergaderingen be
steed aan de interpellatie-van Braambeek
de tekorten op de spoorwegexploitatie.
Ziehier het beeld van den toestahd onzer
spoitrwegmaatschappijen: Van winst geen spra
ke meer. Het verlies, in 1920 nog „slechts” 2,4
millioen, liep in 1921 op tot 30,9 millioen, zoo-
dat de Staat die er „goed" voor is, met bereke
ning van het gegarandeerde dividend 33 mil
lioen had bij te passen. Dat wordt aldus werkt
de Minister van Finaftciën in zijn millioenennota
het tekort op de Staatsbegrooting voor 1923
weg op „crisisuitgaven" geboekt en men de
creteert voor 1923 het spoorwegtekort weg.
Men zal de plank niet ver islaan, als men de
tekorten ever 1921 en 1G. tezamen op plan.
60 millioen raamt, met welk bedrag de schuld
van den Staat dus vermeerderd wordt.
Een onrustbarende toestand voorwaar I
Vermeerdering van inkomsten? Wat Mi
nister Van Swaay hieromtrent mededeelde,
stemt weinig hoopvol. Eenige proeven met ver
laagde tarieven hebben onvoldoende compensa
tie in toeneming van het vervoer gevonden. Wel
geeft men het nog niet op: op enkele ’ijnen zul
len weer buurtkaarten worden ingevoerd en mis
schien zullen de kilometerkaarten herleven. Ine
tusschen ral Ingrijpende verbetering van het
vervoer moeten wachten op verbetering van den
economischen toestand. En daarom dienen voor
eerst de uitgaven omlaag gedrukt te
worden.
Ziehier den stand van zaken over 1921: ex- I
ploitatiekosten 194 millioen, waarvan niet min
der dan 129 millioen personeelsuitgaven. Rest
65 millioen. Rekent men voor 1922 de kotenuit
gaven op 12 millioen minder dan voor 1921,
toen deze 31 millioen beliepen, dan moet dus
voor 1922 21 millioen bespaard worden op de
34 millioen, wanneer men aan de personeelsuit
gaven niet zou mogen tornen. Dit gaat nntuur-
Hjk niet en dus moet ook de 129 millioen om»
boven- lastri
De minister heeft niet minder dan twintig
maatregelen opgesomd, waarvan bezuiniging ie
verwachten is en die onverwijld in werking moe
ten treden. Op die manier zou men er komen:
de exploitatierekening zou er, vergeleken met
die van 1921, met 32 h 34 millioen door ontlast
worden. De belangrijkste besparing is de pen-
sioenkorting, die 1 Januari ingaat en 10
millioen beloopt; verder zal 5 millioen beloopt;
verder zal 5 millioen bespaard worden door de
reeds hqi evoerde verruiming der diensttijden
(inkrimping persone l en grooter rendement der
locomotieven), 2 millioen door de beperking
van de bewaking der qverwegen en 1 millioen
Wie rijn ooren den kost geeft, komt al
heel gauw tot de conclusie, dat wij in een da
lende lijn leven en ieder zijn offer zal heb
ben te brengen^ nog allerminst de algemeen
heerechende is.
Spreek met een rentenier, een koopman,
•en winkelier, een ambtenaar of werkman en
overal ontwaart ge haast de uitzonderin
gen niet te na gesproken de opvatting,
dat het juist op hèm gemunt is en dat ande
ren gespaard worden of den dans wel weten
te ontspringen. Psychologisch zeer .wei ver
klaarbaar: ieder gevoelt eigen -zorg het
zwaarst en hoe weinig bespeurt men vaak
van wat een ander zorg baart. Intusschen
moge dit verklaarbaar zijn, daarmee is niet
gezegd, dat niet meer gedaan kon worden
om de volksovertuiging in betere banen te
leiden.
Hier is zeker voor de Regeering een ge
wichtige taak weggelegd, voor de regeering
van stad en land ten slotte voor ieder, die
ieidiing kan geven aan menschen, die min
der in staat zijn het geheel te overzien.
Welnu, het is ons een grief, dat bij de
overheid en bij wie haar heeft te dienen,
nog zoo weinig is doorgedrongen wat hier
tósch van den tijd is.
Moeilijke tijden zullen ongetwijfeld nog
•oor de overheid aanbreken. Het gaat, of
Wen wd of niet* wat sneller of wat langza
mer, naar lagere loonen en waar het peil
der levenskosten ongetwijfeld reeds gezakt
k, zijn deze mits met beleid toegepast. ge
motiveerd. Daarbij staat een winter met
groote werkeloosheid voor de deur en hier
bij is allerminst uitgesloten, dat de gang van
«aken bij onze oosterburen naar wie onze
revolutionnaiiren steeds het oog gericht
hielden tot ernstige schokken zal aanlei
ding geven, welke ongetwijfeld over onze
grenzen een terugslag zullen doen voelen.
Van 'belang is dat ons volk niet door on
voldoende leiding zijn gewone nuchterheid
verlieze en heil verwachte van ondernemin
gen, welke den toestand slechts nog erger
■ouden maken.
Wij verwachten steeds, maar in ’t bijzon
der in deze moeilijke tijden, veel van het
goede voorbeeld en vreezen van verkeerde
maatregelen ernstiger gevolgen dan in meer
normale tijden.
Laat ons enkele voorbeelden noemen.
Een vooruitziende Regeering had niet
moeten voorstellen, aanzienlijke verhoogin-
gen der Staatsuitgaven in de Grondwet vast
G01WHE COURANT.
keeren alvorens tot uitgeven over te gaan
en een ernstige order in dezen geest ware
vanzelf een bedreiging geweest, dat wie
het verhoogde inkomen niet in deze richting wild® medewerken on
geschikt zou zijn om hnger in 'stands
dienst werkzaam te zijn.
Hoe anders is nu geblekenl
In Regeeringsredevoeringen hebben wij
wel eens enkele zinsneden gehoord over be
zuiniging in de regeeringsbureaux ging
de meest dolzinnige geldsmijterij voort. Prij
zen werden besteed tot-een hoogte en voor
raden werden tegen zulke prijzen ingesla
gen, dat men in ambtelijke leringen openlijk
zegt, dat hier belang bij in 't spel moet zijn
geweest. Is één verantwoondelijk ambtenaar
ontslagen, wijl hij het land heeft laten af
zetten op een wijze, die hij in eigen gezin
geen dag zou hebben geduld? Neen! Die
heeren Wijven kalm zitten» worden op hun
tijd nog gedecoreerd en ten slotte gepen-
sionneerd onder dankbetuiging voor de be
wezen diensten. Het zijn dezelfde menschen,
die de Bezuinigingscommitsie en de bezui-
nigingsinspecteurs tegenwerken en die hun
personeel hebben opgevoerd tot een sterk
te, waarvan het rapport zegt, dat een groot
deel overbodig is. Is het te verwonderen,
dat de slapheid en onverschilligheid der De
partementshoofden, die deze zaken overla
ten aan wie ze bedierven en veel verkeerds
nog goedpraten ook, dóórwerkt in alle af-
deeMngen en bedrijven, wier hoogste chef
niet in staat is mooie woonden in daden om
te' zetlen
Achten wij de Regeering hier in verzuim,
ook in haar wetgevend beleid rekent zij te
weinig met de volksmentaliteit, die voor zul
ke dingen uiterst gevoeiig-Ts.
Daarover in een volgend artikeh
zoo heelemaal aan zoo’n dommen jongen kun
nen overgeven! Ze zou zich zelve kunnen slaan!
„Hebt u dien heer gezien met het ingedrukte
voorhoofd?
Vreeselijk leek dat!" vroeg ze plotseling.
De zuster knikte.
„Dien ken ik. Voor een jaar moest ik eens in
de charité voor een ziekgeworden verpleegster
inyallen gedurende een paar weken en toen lag
hij bij mij in de afdeeling; ze brachten hem bij
ons, zoo uit den dierentuin, waar hij zich een
kogel in het hoofd gejaagd had. Hij is mij in
de herinnering gebleven, omdat hij zich het
verband had afgerukt, die wilde toen werkelijk
niet meer leven, die man”.
„Waarom heeft hij dat dan allemaal gedaan?”
Susanne rilde even.
„Ik geloof, om een ongelukkige liefde, dat zei
tenminste de zuster, die hem had opgepast. Wij
vragen in het algemeen niet veel, het is immers
altijd hetzelfde, wat men te hooren krijgt; liefde,
ziekte, ellende."
Ze keek recht voor zich uit en drukte de armen
stijf tegen haar bovenlichaam aan.
„Wat doet hij dan nu vroeg Susanne.
Zuster Friederike haalde de schouders op.
,Jiij moet bookmaker zijn. Vroeger heeft zijn
eigen ontgoocheling hem in den dood gedreven,
nu leeft hij vart de ontgoocheling van anderen."
Over de met licht overstraalde straat lag
Zondagsrust Slechts weinig menschen slenter
den langzaam langs de huizenrijen, een paar kin
deren speelden, na het genoten middagmaal op
de warme stoepen, een heer ging voorbij met
een ruiker in vloeipapier, twee bakvischjes, op
s’n Zondagsch aangedaan, giebelden voor een
winkelraam, nu en dan snorden da gummibanden
sn voorbijrijdenden auto, en de zachte
voorjaarslucht bracht den wendebara.de
Berst wilde ze haar aanspreken, daarna hield
raar daarvan iets terug: het liefst, zou ze weer
den winkel gegaan zijn, zooals ze gekomen
was, door haar niet opgemerkt. Maar nu vroeg
ra sigarenhandelaar: „Wat moet het zijn,
dame?"
Hij ging
met de biljetten naar zijn lessenaar
terug en sloot ze weg. Susanne vroeg sigaretten
8 pfenning het stuk, zoo zacht, dat ze het
rarhalen moest. Toen keerde zuster Friederike
ach om, haar groote grijze oogen flikkerden
•*en onrustig.
;U loopt Her ook, MovrowC
4e hield era doosje sigaretten b de hand, en
Jus*nn« wist, dat ze niet mocht vragen, niet
«teen, alsof ze iets gehoord had.
nu en dan, een klein Zondagsgenoegen
*>or mijn man".
ke aanvankelijk veel kwaad bloed zette,
bleek achteraf geen reden tot ontstemming
te geven, doordat het Hoofd van Staat deed
weten, dat van 1
slechts in zooverre gebruik zou worden ge
maakt, als benoodigd is voor het wisselen
van bezoeken met vreemde staatshoofden.
De verhooging van het inkomen der Kamer
leden is echter evenzeer in de Grondwet
neergelegd en zal zeker ten volle worden
getoucheerd. Wij zijn niet van meening, dat
de vastgestelde bedragen te hoog zijn, maar
ongetwijfeld zit in de toekomende verhoo-
ging een duurte-element en nu steekt het
vele minder gesitueerden, dat zij 'bij daling
van de levenskosten hun salaris vermin
derd rien, terwijl de Kamerleden hun ver
hoogde inkomen veilig hebben gesteld.
Noem het klein, om daaraan aanstoot te ne
men, maar wie kan ontkennen, dat de'mees
te menschen zoo zijn
Er is méér.
Wij hadden verwacht en meermalen
reeds drongen wij daarop aan dat de Re
geering langzamerhand tot het besel zou
zijn gekomen, dat zuinigheid en bezuiniging
n\et grooten ernst dienen te worden doorge
zet. Misschien is de Regeering daarvan wè)
overtuigd, doch hoe weinig heeft zij dan
haar wil kunnen dóórzetten! Wij denken nu
nog niet eens aan de* eigenaardige bezuini-
gingsmethode, omjille departementen een
gelijk bezuinigingspercentage op te leggen,
een methode, waarvan het gevolg moet
zijn, dat eenerzijds het mes er zoodanig
wordt ingezet, dat óf groöte schade wordt
toegebracht, öf de bezuiniging tot camou
flage wordt, die slechts den s c h ij n van be
zuiniging heeft
Erger moet het hinderen, dai, waar aan
den eenen kant op salarissen besnoeid
wordt, de belanghebbenden zien en lezen,
op hoe ergerlijke wijze met’s lands gelden is
omgesprongen. Wat nu weer uit het jongste
rapport van de Bezuinigingscommissie is ge
bleken, doet de haren ten berge rijzen. Wij
zullen ons hier niet in de biij|^Ierh*eden,
welke het rapport in een sobe^Bs duide
lijk^ bewoordingen opsomt, verdiepen; voor
ons is voldoende de draad, dje als ’t ware
door heel het rapport loopt, dezelfde -„gou
den” draad, die door het eerste rapport, liep.
Het rapport is eeh schandaalrapport ge
noemd. O. i. terecht. Het is niet minder dan
een schandaal, dat de burgerij, die veelal
niet dan met groote moeite de zware be
lastingen opbrengt, nog in deze dagen moet
hooien, dat de Departementen met de
meest mogelijke onverschilligheid het geld
over den balk gooien. Wij hadden verwacht,
dat de Regeering en wij denken hier in
de eerste plaats aan den voor deze schan
dalen verantwoordelijken Minister de Vries,
die onlangs zoo waar een rede hield over
te leggen, waaruit ze niet dan over geruimen s Lands financiëelen toestand haar on
tijd zijn weg te nemen. De voorgestelde ver- dergeschikten, van hoog tot laag, zou heb-
het inkomen der Kroon, wel- hen bevolen eiken penning tweemaal om te
l^jgPEkAtj
