je! Ee nfonds OUDl •w 0? NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN BERGAMBACHT, BERKINWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, NIEUWER- KERK a. A U., OUDERKERK a. d. U„ OUDEWATER, REEUWDE. SCHOONHOVEN. STOLWIJK; WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enx 1 fioudai •686 21 BUITENLAND. TwinKwascht err verft dam, FEUILLETON. h In den Maalstroom gpK a. d. IJ., OUDERKERK a. d. U„ OUDEWATER, REEUWDE. SCHOONHOVEN. STOLWIJK; WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon-en Feestdagen tegelijkertijd.- 61. Jaargang**'* Al Uv oude .blouses kunt U thanst de nieuwste‘mode, kleuren'qeverf Dit wonden kuntjU thuis, zelf verrich. tenimet JwinK- U kunbkiezen uit 24 prachtige kleuren bezorgkring» nnmor MW de bezorging per looper geschiedt Ingezonden Mededeellngen. 89 8670 ster, alle Susel. (Worth vervolgd). ititie lijst, 5648 100 laag bewust i pnnr mu Id-* levan BI1Z. Roman van OLGA WOHLBRüCK. Geautoriseerde vertaling van Mevrouw Wesselink—van Rossum. ming aa plooide GEBU' KERIJ, tune, to 8668 Waak in de eenzaamheid over uw ge nachten in gelsohap over uw tong. DUlTSr*’’ Inkrimping van den tramdienst te Berlijn. B e r 1 ij n, 21 Oct. (W. B.) De verhooging van de tarieven der Berlijnsche tram van 10 ep- 20 mark, heeft zulk een sterke vermindering van het passagiersvervoer tengevolge gehad, dat men voornemens is tot omvangrijke beperkin- n Haag, er geheel osten van enz. enz. en, geheel 3490 50 wbare le :ten met taan ward or Hede ABONNEMENTSPRIJS» per kwartaal ƒ125, por week cent, met Zondagsbad per kwartaal ƒ2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt» Vrcneo per port per kwartaal ft.lt, net Zondagsblad 3.80. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau*: MARKT >1* GOUDA* bU onM agenten en loopers, den boekhandel on da postkantoren. Onze bureaux zijn dagelijks geopend van 8—4 uur.i Administrate TeL Int 12» Redactie TeL 646. 1 F 3 8^» O9LBVER3 ‘zeep rot* fabrikanten ven Sunlight en (iOI IISCHE COURAW. van den vijand streefde Lloyd George doel- aan een heropbouw van heel de wereld in pactfistischen zin en in tegenstelling met vele Franschen bleef hij Duitschland niet vervolgen met een breed en wikk-uitgegroeiden haat. Dit was één der bekorende karaktertrekken van den thans heengeganen Britschen staatsman, die Duitschland slechts zoo lang meende te moeten bestrijdt*® als hij het inderdaad ah een gevaar voor den vrede van Europa en <jen vrede van Engeland beschouwde. De richting, die de Fran- sche politiek na het sluiten van den vrede in sloeg, kon bezwaarlijk zijn hart hebben en het hortende en stootende, het stroeve en onaange name in de Britsch-Fransohe verhoudingen der laatste jaren, die de entente cordiale alle harte lijkheid ontnam en tot een fictie maakte, was toe te schrijven aan Lloyd George’s oppositie tegen het Pransche jusqu' auboirtisme, vooral WQt de ehchen van Parijs betrof met betrekking tot de kwestie der schadeloosstelling. De Fran- sche diplomaten en staatslieden beschouwden Lloyd Geoge zoodoende ah een hinderlijke sta- in-den-weg en een verijdelaar van hun plannen, die niet alleen aanstuurden op een permanente militaire machteloosheid van Duitschland, maar mede op de economische onmacht van het Reich. Alleen de minst-fanatieke Pransche bla den weten de diensten te apprecieeren, die Lloyd George de geallieerde zaak bewees; de felle kortzichtige kranten zien zelfs deze duide lijk voor zich zelf sprekende verdiensten over het hoofd. Ze vonden Lloyd George niet ant- Duitsch genoeg. Inderdaad is Lloyd George nimmer onredelijk antf-Duitsch geweest; alleen heeft hij al zijn eigen energie en de krachten van zijn volk ge mobiliseerd om een onverbiddel lijken strijd aan te binden tegen den doemwaardigen uitwas van het Pruisianismehet militarisme. En het valt dan ook zeer te betwijfelen, of de Brftsche pre mier wel voor een deelfteiping van Engeland aan den wereldoorlog zou zijn geweest, wanneer Duitschland niet was overgegaan tot den inval in België, een invasie, die op den keper be schouwd (in verband met de verontwaardiging, die zij wekte) het begin was der Duitsche ne derlaag. Maar toen eenmaal de Brftsche deelne- lan den strijd een feit was geworden, ont- a Lloyd George al zijn kracht en vooral legde hij een matelooze activiteit aan den dag in zijn functie van munitie-minister. Aan hem is het te danken, dat de Brftsche fabrieken met koortsachtigen ijver overgingen tot de vervaar diging van oorlogsmateriaal. Vooral op dit ter rein was hij de animeerende, rusteloos tot telkens grooter arbeids-intensiteit aansporende kracht en uitte zich zijn vitaliteit op een voor de geallieer den verheugende wijze. De vitaliteit, de levenskracht en naar daden hunkerende mentaliteit waren wel zeer in het oog springende kenmerken van den radicalen li beraal Lloyd George, die, thans nog geen zes tig jaar, reeds op zeven en twintigjarigen leef tijd naar het Lagerhuis werd afgevaardigd. Ge boortig uit Wales, zoon van een schoolmeester, kwam hij in 1890 reeds met alle klem en alle vuur voor zijn landslieden, die zuchtten onder de conservatieve kerk- en schoollasten, op. Hij had het toen zelf niet breed en van hem, jong advocaat toentertijd, wordt zelfs verteld, dat hij, _,oom zich zijn ambtskleeding te kunnen aanschaf- Jan Duitschland den dood van 't verwerpelijke fen, deze op afbetaling moest koopen. Duitsche militarisme meebrengen, niettemin is Zijn pacifistische gezindheid, zijn afkeer voor tieze gedachtegang sympathiek. Na de neder- imperialisme toonde hij reeds vroegtijdig; op landers. Ook wordt verlangd een valuta-to slag op de spoorwegtarieven. Deze toeslag zal gee» benadeeling zijn van de buitenlanders, maar ate leen den ochoudbaren toestand uit den weg rui* jnen, dat buitenlanders voor een fooi door ge heel Duitschland kunnen reizen, terwijl voor de Duitsche onderdanen een spoorreis een onbee tastbare luxe wordt. Het voorstel werd eenetem* mig aangenomen. FRANKRIJK. De Pransche begrooting. Parijs, 21 Oct (Havas). In het algemeen verslag over de begrooting van 1923 verges lijkt Bokanowski op methodische wijze de la»t ten van den Franschen belastingbetaler met die van den Duit^chen. De rapporteur protesteert nadrukkelijk tegen dezen stand van zaken, dia niet alleen strijdig is met de billijkheid, maar ook met de formeele bepalingen van het vre desverdrag, die zeggen, dat de verplichtingen op belastinggebied van den Duitschen belastingbo* taley ten minste even hoog moeten zijn als dia van den meest belasten geallieerden. Vervol gens spreekt Bokanowski over het vraagstuk van het evenwicht Hij herinnert aan het deficit van bijna 4 milliard en wijs erop, dat Frankrijk in geen geval iets zal terugkrijgen, behalve wat het reeds met het herstel heeft uitgegeven en dat de uitgaven, die nog gedaan moeten worn den, slechts tennaastebij van Duitschland zulle® kunnen worden teruggekregen, in geval van ges strenge uitvoering van de betalingstaten. Da waarde van de vordering van Frankrijk op Duitschland op *t ófcgenblik 26 milliard goud* marken of, volgens de gemiddeld koers van oogenblik, 78 milliard papieren franks. Het herstel nu van het bevrijde gebied vereischt nof ongeveer 55 millioen franks en de tegenwoordi ge waarde van de te betalen pensioenen te 30 milliard, te zamen dus ongeveer 91 milliard papieren franks. Aldus, eindigt de rapporteur, zal FraaWèk, dat op Duitschland een vordering heeft, waan* van de huidige waarde 18 milliard frank be draagt, voor het werk ven het herstel nog ee® bedrag moeten uitgeven, waarvan do huidige waarde 91 milliard is. Onthulling van een monument. Verdun, 22 Oct. (Havas). De minister va® oorlog onthulde gisteren in het Bote de Caureo het monument ter herinnerinmg aan kolonel Driant. Zeer veel generaals, parlementsleden, burgerlijke en kerkelijke autoriteiten waren aanwezig. Ook de koning van Spanje had een vertegenwoordiger gestuurd. Verscheidene sprekers voerden het woord, o.a. MagUNt, Castelnaiv Maurice Barrès, Franc Marsal en de biaschop van Straatsburg. Communistisch orgaan opgeheven. P a r Ij s, 21 Oct. (B. T. A.) Het blad „In ternational" is vandaag voor het laatst uitge komen. Het spoorwegongeluk in den Elzas. Mühlhausen, 21 Oct. (B. T. A.) Bij het spoorwegongeluk nabij het station Rouffach in den Elzas (reeds in onze Zaterdag- middageditie vermeld) zijn elf personen ge dood, onder wie zeven soldaten, die met verlof gingen. Twaalf personen werden gewond, waar van twee zeer ernstig. Het ongeluk moet wow ADVERTENTIEPRIJS» Uit Gouda en omstreken (bahooroodplrt de® bsomglnli«)| 1—5 regels L80, elka regel meer 0.25. Van buiten Goudr-'s® da® bezorgkringi 15 regels L55. elke regel meer 0.30. Advertentiën la het Zaterdagnummar Mw bijslag op den prijs. Llefdadlgheids-advertontiën de helft van dan prtfa. INGEZONDEN MEDEDEKLINGEN: 1—4 regels ƒ2.06. aika regel meer OAtt Of de voorpagina 60 booger. Gewone advertentiën en ingezonden mededeellngen bfl contract tot sear gerodocaaa- den prijs. Groots letten en randen worden berekend naar plaatsruimte. Advertentiën kunnen worden Ingezonden door tUMchankomrt van Bollede bnaKha— dolaren, Advertentiebureau! en onze Agenten en moeten daags vóór da plaataiag aaa het Bureau zijn ingekomen, teneinde va® opname verzekerd te siin. a gen van den dienst over te gaan. Op verschil lende lijnen zullen verder de bijwagens verval len, op andere zal het aantal dagelijksche dien sten worden verminderd. Ook wordt door een en ander het ontslag van een niét gering deel van het personeel onvermijdelijk. DE VOORGENOMEN AANSLAG OP WIRTH. Berlijn, 21 Oct (W. B.) Naar do bladen in verband met het complot tegen den rijkskan- seüer vernemen, komt de jongeman, die zich bij «Ie politie aanmeldde, uit Hagen (Westfalen). Hij zal nog heden door de Berlijnsche politie in ver hoor worden genomen. Er is reeds vastgesteld, «lat er twee aanslagen tegen het leven van dr. Wirth beraamd waren, waarvan één op Zondag j.1. en de andere heden ten uitvoer zou worden gebracht. De Oberreichsanwalt is in verband met een en ander uit Leipzig naar Berlijn vor- een. toekende veus. „Wat meen je X* Hij wilde niet begrijpen. Daarna wierp hij de pas begonnen sigaret in den aschbek en trad naar buiten op het ronde balcon, waarvan de vleugeldeur openstond. De takken van een bloei ende amandelboom rankten om «te breede borst wering; verbreedden zich en verspreiden zicK in de rondte, klommen tegen de zullen G9, vormden een reusachtig prieel, vanwaar X men onopgemerkt in den tuin kon zien, die fens der het balcon in een smal voetpad eindigde. De zonneschijn lag als goud op da groen® boomensluiers en op het Engelsche grasperk sprankelden duizenden vonkjes. Twee zuster® schreden zorgzaam aan de zijde van hun zieka en een oppasser schoof langzaam een zieken stoel «löor het breede middenpad. In do Zon- dagsche stilte hoorde men het knarsen van het bruine zand onder de wielen en het korte zach te lachje van een zuster, «kt als de plotseling* roep van een vogel in de blauwo lucht bleef hangen. f Ertzky Zoo iets liefs en warms, om in den arm I te nemen on over het kopje te streelen, maar i ja Hij zweeg. Een sterke ontroering belette hem i verder te spreken. 't, ,Je was ook goed voor haar, mijn jongen, 1 ik wil je niet te kort doen, maar ik weet het, i om vooruit te komen h«reft men tegenwoordig een andere vrouw noodig. Daarom wil ik het J je er zoo een zoekt. En ook als Je ze vindt, nu, i dan kunnen wij twee toch nog «te ouden blijven, niet Prosit De oude heer dronk alleen en zonder leder aan te zien. Het ging hem toch altijd nog weer aan 't hart, als hij er aan denken moest, dat hij op een goedM dag niet meer „mijn toon” tegen Ertzky zou zeggen. Hij had «ten vervl Slavoniër, zooals hij hem eerst genoemd had, lief gekregen. Hij kon iets, de' Jongen, en had om zijn vrouw te sparen al de bhtqrh-den van een kleinen dorpsdokter «lapper geslikt, maar of het altijd zoo door zou zijn gegaan Of hij er tenslotte toch niet dan te gronde zou zijn gegaan Of het huwelijk Het was goed dat zijn kind dat niet had beleefd. Het was gced, dat ze hem niets kon verwijten. Dokter Graebner veegde met een wij«ten armzwaai de kruimels van de tafel. „We zijn heel wnt van ons onderwerp afge dwaald, nu, me dunkt, we konden over gaan tot d© kotae?’ „Ik ga naar Kurt," mompelde Susanne. „Dan kom ik ook boven,” zei Dokter Graeb ner. Het liefst had hij haar over hetX Angstige, bleeke gezichtje gestreken. Hij voelde de vijandigheid, «Be van zijn vrouw en zelfs van zijn broer uitging. „Trek den boog niet te strak aan. longen 1" gevraagd, haar ergens anders te laten beken- f delen." V t „Twaalfhonderd Mark maandelijks pensief prijs wilde men betalen,” merkte Elise, op eM onloochenbaar spijtigen toon op. 1' „Een onberispelijke poging tot omkooping,** vond dokter Ertzky droogjes. j „Als u het zoo opvat I” zei Eltee eenlgszhio beleedigd Dokter Graebner zette* de flesch, waaruit hij Juist de glazen gevuld had, heftig op het zilve ren blad. ^Ja, het is mijn meening, dat aan ons dokto ren altijd en van alle kanten de meest schaam- telooze voorstellen worden gedaan." Susanne leunde ver achterover, haar gezicht, dat zooeven nog blozend geweest was, was bleek geworden. „De vrouwen hebben de gave van onderschei ding niet," zei dokter Ertzky. Dokter Graebner vertrok «ten mond tot een bitteren glimlach. ,JDe vrouw is een wezen zon der zedelijke begrippen." Elise Wierp het hoofd ver in den nek en haar waterblauwe oogen richtten zich met een nieuwsgierigheid, waar in iets van leerJvennaak doorschemerde, op haar man. Otto had het dus ook gemerkt, hoe Susel haar man naliep; hu ja, natuurlijk. Dat zag toch een kind! Dokter Möller keek van ter zijde naar Die zou het niet gemakkelijk hebben met dien verbitteren muziekmaker. „De vrouwen zijn eenvoudig praktischer,” zei hij, als bemiddelaar optredend. Wij hebben immers den tijd niet, ons op te houden met allo finessen des tevens. Als mqn vrouw er niet geweest was, dan geloof ft, dat ik nu «te honoraria uit de eerste Jaren van mijn praktijk nog niet bij elkaar had ge haald. Mijn dochter aardde helaas naar mij. Een lief, goed schepseltje, een braaf vrouwtje, niet. was heel vergenoegden dronk veel van uitstekenden wijn, die bij de Graébners Weeds op tafel kwam. '„Mooi is het hier, heel mooi, voor een «lag W acht. Maar hier leven, neen I Wat ik hier W zoo over ons beroep gehoord heb, ze gunnen 1® het brood in den mond niet. Ua het is vreeselük moeilijk”, bevestigde Klise, De oude heer was een gemoedelijk mensch, *r riel met hem te praten. Otto Graebner, die rijn oogen te sparen, van het licht af aat en Wch in het donker waande, glimlachte bitter. „Overproductie en concurrentie maken het mensch op ieder gebied moeilijk, dokter." ja, maar met onderscheid. U hebt een] kuliwniddel, «te reclame I Maar wat hebben wij „Ook de reclame is een zaak geworden en en«t eerst wat op els men er een vermogen tegastoken heeft P ^?kter Ertsky werd opmerkzaam. voorjaar- of winterreizen wn onze wm: Kant, sieraden, pelswerk. Q® dan aaa ze bpd-doktoren misschien geen recteme?" daarbij nog de bnitalteeit dot aUeo »o_dragon. Mülter dreigde hem hdiend met «ten -vinger.- - - o*«K. Jongen, nte te mg dear mee nwent..,,," felle wijze veroordeelde hij den oorlog tegen de Boeren en het had een haartje gescheeld, of het volk had hem deswege te Birmingham gelyncht; door zich als politie-agent te verkleeden ont snapte hij aan de gevaarlijke Verontwaardiging van ’t publiek. In 1906 werd hij minister van han del in n liberale regeering, in 1908 kanselier van de schatkist. In 1909 diende hjj de vermaarde begrooting in, die „de lasten van den staat zoo verdoelen moest, dat ook de meest bescheiden huishouding geen ontbering leed." Het conser vatieve Hoogerhuis moest echter van deze be grooting niets hebben en verwierp ze dan ook. Dit feit was de inleiding tot een feilen strijd tegen de Engelsche Eerste Kamer; hij wist de Parliament Act er «loor te krijgen, waarbij de macht van 't Hoogerhuis menige veer en een stuk van «ten vleugel mee moest laten. In 1910 was hij in staat den armen van ’t land de ziekenverzekering te bezorgen. Wij meenden deze levensbizonderheden den lezers niet te mogen onthouden, omdat ef uit blijkt, op welk een schitterende wijze Lloyd George, dank zij zijn talenten, volhardendheid en «temocratisch voelen carrière wist te maken. Hij was soepel, in de oogen der zeer principiee- ten echter te soepel. Maar deze lenigheid van geest, deze ontstentenis van 'h voor staatslieden dikwijls gevaarlijke onplooibaarheid, die de zaken dikwijls tot in den grond bederft, omdat zij meer «loet breken dan buigen, heeft voor Engeland dikwijls heilzame gevolgen gehad. Wij behoe ven er slechts aan te herinneren, dat Engeland de laatste jaren «ie schokken heeft te verduren gehad van verschillende arboidzconflicten, wel ker ongunstige afloop de vitale belangen van Engeland op geduchte wijze zou hebben aange tast. Bij deze sociale botsingen is het telkens en telkens weer Lloyd George geweest, die door zijn persoonlijkheid alles ten goede wist te doen keeren en door zijn politiek van kracht en in schikkelijkheid tevens de standpunten tot eikan ker wist te brengen. Zijn rol, dje hij in de nete ligste der kweotiën, waarvoor ingeland zich de laatste jaren «ag geptaaar,' Kkt lerocha vraag stuk, speelde, was schitterend; hij zag in, dat billijkheid gebood Ierland het dominionschap ta verleenen maar tevens, door te vermijden, dat Ierland de onafhankelijkheid zonder meer werd gegeven, bewaarde hij door diezelfde zijden band van 't dominionschap de eenheid van het; rijk. Maar «Jen conservatieven was de ver-strekkende concessie aan Ierland een doorn in 't oog. De wrok, die zich toen bij de conservatieven zette; zal mede er in hooge mate toe hebben bijgedragen, dat Lloyd George thans van het politieke tooneel moest verdwijnen in zijn hoedanigheid van premier. Al- thans voorloopig, want van een actieven geest als de zijne, kan niet worden verwacht, dat hij tiokk< ergens achteraf louter zich zal bepalen tot het 4 schrijven van mémoires. Hij is te strijdbaar, dan dat hij zich als politicus definitief wenscht uit geschakeld te zien. „De last is van mijn schouders af, doch het zwaard is in mijn hand". Ziedaar een zijner laat ste pittige uitlatingen. OVERZICHT. r; am no longer Prime Minister; I am not in a Jtion to commit th© Government to any- Jilng”. J Dit waren de woorden, die Lloyd George Don- Bcrdag sprak tot «te mijnwerkers leiders, die met bem van gedachten wenschten te wisselen. In- Bcrdaad: op 19 October j.l. is plotseling een pinde gekomen aan 't premierschap van een fenn, die een buitengemeen belangrijke rol heeft tospeeld in het internationale staatkundige le ken der laatste jaren als hoofd van bet wereld lijk Groot-Brittannië. Van de „groote vier” Clemenceau, Wilson, Orlando, Lloyd George heeft hij het langsj stand gehouden tegen den dfsiag «Ier wisselende publieke opinie en de temationale stroomingen; doch Donderdag j.l. eindelijk ook de sterke Britsche duedalf over- oeld en los-gespoeld. - Men heeft hem dictator genoemd en in de pally News van Donderdag j.l. zien wij hem Zelfs afgebeeld als „The Kaiser of Downing- èt.eet". Dit kenmerkt zijn positie als machtheb ber en als macht-begeerige. In de kritiek, die 0e caricatuur bevat, schuilt inderdaad een kern J-un waarheid. Na Kitchener’s dood minister van Èorlog geworden in 1916 en na in 1917 het pre- m-erschap te hebben aanvaard in een coalitie- m ni»terie in laatstgenoemd jaar bracht hij p.l. Aoquith ten val stuurde hij het er me( jfnan en macht op aan de eens veroverde posi- he te behouden. Van huis uit pacifist, vredelie vend in hart en nieren, wist hij de sympathieën te winnen van breede lagen der Britsche bevol king, die hem beschouwden als de heilige Joris, Ine definitief de draak van 't Duitsche milita- me wilde «teoden. Z<x> is het dan ook te ver- iren, dat de pacifist Lloyd George ronduit het itpche vredesaanbod van de hand wees. Den uisischen militairen geest wild» hij gedwee en m maken door «ten oorlog te voeren tot het Here einde, tot de vernietiging-voorgoed óan Duitschland: de staat-wording van het vre- Be-verstoren«ie militarisme. In felle redevoerin gen ging hij tegen dit militarisme te keer en zijn fevoering van «ten algemeenen «lienstplicht was Óen bewijs te meer ervoor, dat hij van zins was fret alle ter beschikking staande middelen p. a. ook rantsoeneering der Britsche levensmid- Helen met Duitschland op afdoende wijze af te rekenen. Al zijn energie was gericht op het klein krijgen van het gevreesde en gehate Duitschland en de geallieerden, wanneer zij de plicht der «lankbaarheid niet verzaken en billijk Wijven, zullen moeten erkennen, dat voor een goéd deel medexle eer aan Lloyd George toe komt de bondgenootelijke zaak te hebben ge- led tot op het moment, dat Amerika’s deelne ming aan «ten wereldoorlog Duitschlands lot be- pegelde en het Reich maakte tot een over wonnene. Te Versailles heeft hij het echter, waar het Voor hem erop aankwam zijn pacifistische |Weeën voor heel de wereld in praktijk te bren- en, niet kunnen bolwerken tegen de machten, ie tegen hem ageerden. Moge zijn opvatting oor sommigen als naïef worden beschouwd, Hls zoude automatisch de algeheele nederlaag Jan Duitschland den dood van 't verwerpelijke fluisterde Dokter Graebner zijn broer toe, toen ze later in diepe clubfauteuils in een.hoek van zijn kamer zaten, de be<itende de sigaren en sigaretten ronddiend» en Elise zich met Dn' Möller en Dr. Ertzky druk onderhield over een kleinen badplaats, om uit te vinden, in hoeven* re een reclame voor het Graebner sanatorium daar aan te bevelen zou zijn. Otto Graebner beet op zijn Juist opgestoken Je niet kwalijk nemen, als sigaret, zijn grauw gezicht met de scherp ges ~-'v teekende en nu ingevallen trekken trilde nara Het Rathenau-proceo. Naar «le Neue Berliner Mittagzeitung uit Leip zig verneemt, bevatten de bonbons, die den be klaagden Günther en Wameck» gezonden wer den, zoo’n groote dosis vergift, dat zij den dood van allen, die daarvan gebruikt zouden hebben, hadden kunnen veroorzaken. Maatregelen tegen de vreemttelingan. Berlijn, 21 Oct. (W. B.) In den Rijksdag u heéjt het centrum een voorstel ingediend, waar- 10 op hi van de rijksregeering wordt geeischt, dat zij een wetsontwerp indient, volgens hetwelk krach tige maatregelen worden genomen tegen de overstrooming en den uitverkoop door buitens* „Neen, pnpa, u niet, maar u is toch ook eigen lijk geen echte bad-dokter. U bent toch heele- maal een kwakzalver geworden, „u raadt er maar naar.” Dokter Möller vouwde zijn vaste kleine han den over het ronde buikje en knipoogde verge noegd de tafel rond. „In mijn tijd, met mijn twee of drie huismid deltjes, het elyspardon, de rabarber en de bismuth, zijn evenveel menschen gezond gewor den en gestorven als nu. De chirurgie, had af! die heeft vorderingen gemaakt, daarin bent u ons de baas, en misschien nog in «ie reinheid! Maar anders in het huis van den chirurg mag men het immers zeggen, anders is er veel, hoe zal ik het zeggen, veel nonsens bij.” „Dat mopht u ons echter niet «eggen» Dok ter! Wij menschen verwachten alles van u!" Dokter Möller klopte Susanne met een vader lijken glimlach op de schouder. „Ik ben een oude ezel, voor uw aardige oortjes was dat alles niet bestemdMaar ziet o, tot zulk een ouden* dorpsdokter moesten zulke knappe vrouwtjes zich heelemaal niet wenden, zulk een omgang moet geleerd worden! En al de kleine pijntjes, die ze hebben, «tef te een wetenschap op zich zelf!” Dokter Graebner uitte een korten lach. „Dat kunt u bij mij in het sanatorium goed leeren, als u wilt, collega. Collega Baumann te daarvoor specialist. De vorige week hebben »e me een zoogenaamde dame willen brengen, die, zooals ze zeiden leed aan kleptomante. Dat «eggen, ze stal, wat haar bijzonder aan stond, en dit wa» slechts wat schandalig duur Kant, sieraden, pelswerk. Bn dan had ze Hoe <Ho ziekte heet, dear ben ft nof nfa ach ter gekomen! Ia oft gevat neb ft do boeren 40 to,

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1922 | | pagina 1