je!
Ee
nfonds
OUDl
•w
0?
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
BERGAMBACHT, BERKINWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, NIEUWER-
KERK a. A U., OUDERKERK a. d. U„ OUDEWATER, REEUWDE. SCHOONHOVEN. STOLWIJK; WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enx
1 fioudai
•686 21
BUITENLAND.
TwinKwascht err verft
dam,
FEUILLETON.
h
In den Maalstroom
gpK a. d. IJ., OUDERKERK a. d. U„ OUDEWATER, REEUWDE. SCHOONHOVEN. STOLWIJK; WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN,
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon-en Feestdagen
tegelijkertijd.-
61. Jaargang**'*
Al Uv oude .blouses kunt U
thanst de nieuwste‘mode,
kleuren'qeverf Dit wonden
kuntjU thuis, zelf verrich.
tenimet JwinK-
U kunbkiezen uit 24
prachtige kleuren
bezorgkring»
nnmor MW
de bezorging per looper geschiedt
Ingezonden Mededeellngen.
89
8670
ster,
alle
Susel.
(Worth vervolgd).
ititie
lijst,
5648
100
laag
bewust
i pnnr
mu Id-*
levan
BI1Z.
Roman van
OLGA WOHLBRüCK.
Geautoriseerde vertaling van Mevrouw
Wesselink—van Rossum.
ming aa
plooide
GEBU'
KERIJ,
tune, to
8668
Waak in de eenzaamheid over uw ge
nachten in gelsohap over uw tong.
DUlTSr*’’
Inkrimping van den tramdienst te Berlijn.
B e r 1 ij n, 21 Oct. (W. B.) De verhooging
van de tarieven der Berlijnsche tram van 10 ep-
20 mark, heeft zulk een sterke vermindering
van het passagiersvervoer tengevolge gehad, dat
men voornemens is tot omvangrijke beperkin-
n Haag,
er geheel
osten van
enz. enz.
en, geheel
3490 50
wbare le
:ten met
taan ward
or Hede
ABONNEMENTSPRIJS» per kwartaal ƒ125, por week cent, met Zondagsbad
per kwartaal ƒ2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt»
Vrcneo per port per kwartaal ft.lt, net Zondagsblad 3.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau*: MARKT >1* GOUDA*
bU onM agenten en loopers, den boekhandel on da postkantoren.
Onze bureaux zijn dagelijks geopend van 8—4 uur.i Administrate TeL Int 12»
Redactie TeL 646. 1
F 3 8^»
O9LBVER3
‘zeep rot*
fabrikanten ven
Sunlight en
(iOI IISCHE COURAW.
van den vijand streefde Lloyd George doel-
aan een heropbouw van heel de wereld
in pactfistischen zin en in tegenstelling met vele
Franschen bleef hij Duitschland niet vervolgen
met een breed en wikk-uitgegroeiden haat. Dit
was één der bekorende karaktertrekken van den
thans heengeganen Britschen staatsman, die
Duitschland slechts zoo lang meende te moeten
bestrijdt*® als hij het inderdaad ah een gevaar
voor den vrede van Europa en <jen vrede van
Engeland beschouwde. De richting, die de Fran-
sche politiek na het sluiten van den vrede in
sloeg, kon bezwaarlijk zijn hart hebben en het
hortende en stootende, het stroeve en onaange
name in de Britsch-Fransohe verhoudingen der
laatste jaren, die de entente cordiale alle harte
lijkheid ontnam en tot een fictie maakte, was
toe te schrijven aan Lloyd George’s oppositie
tegen het Pransche jusqu' auboirtisme, vooral
WQt de ehchen van Parijs betrof met betrekking
tot de kwestie der schadeloosstelling. De Fran-
sche diplomaten en staatslieden beschouwden
Lloyd Geoge zoodoende ah een hinderlijke sta-
in-den-weg en een verijdelaar van hun plannen,
die niet alleen aanstuurden op een permanente
militaire machteloosheid van Duitschland, maar
mede op de economische onmacht van het
Reich. Alleen de minst-fanatieke Pransche bla
den weten de diensten te apprecieeren, die
Lloyd George de geallieerde zaak bewees; de
felle kortzichtige kranten zien zelfs deze duide
lijk voor zich zelf sprekende verdiensten over
het hoofd. Ze vonden Lloyd George niet ant-
Duitsch genoeg.
Inderdaad is Lloyd George nimmer onredelijk
antf-Duitsch geweest; alleen heeft hij al zijn
eigen energie en de krachten van zijn volk ge
mobiliseerd om een onverbiddel lijken strijd aan
te binden tegen den doemwaardigen uitwas van
het Pruisianismehet militarisme. En het valt
dan ook zeer te betwijfelen, of de Brftsche pre
mier wel voor een deelfteiping van Engeland aan
den wereldoorlog zou zijn geweest, wanneer
Duitschland niet was overgegaan tot den inval
in België, een invasie, die op den keper be
schouwd (in verband met de verontwaardiging,
die zij wekte) het begin was der Duitsche ne
derlaag. Maar toen eenmaal de Brftsche deelne-
lan den strijd een feit was geworden, ont-
a Lloyd George al zijn kracht en vooral
legde hij een matelooze activiteit aan den dag
in zijn functie van munitie-minister. Aan hem is
het te danken, dat de Brftsche fabrieken met
koortsachtigen ijver overgingen tot de vervaar
diging van oorlogsmateriaal. Vooral op dit ter
rein was hij de animeerende, rusteloos tot telkens
grooter arbeids-intensiteit aansporende kracht en
uitte zich zijn vitaliteit op een voor de geallieer
den verheugende wijze.
De vitaliteit, de levenskracht en naar daden
hunkerende mentaliteit waren wel zeer in het
oog springende kenmerken van den radicalen li
beraal Lloyd George, die, thans nog geen zes
tig jaar, reeds op zeven en twintigjarigen leef
tijd naar het Lagerhuis werd afgevaardigd. Ge
boortig uit Wales, zoon van een schoolmeester,
kwam hij in 1890 reeds met alle klem en alle
vuur voor zijn landslieden, die zuchtten onder
de conservatieve kerk- en schoollasten, op. Hij
had het toen zelf niet breed en van hem, jong
advocaat toentertijd, wordt zelfs verteld, dat hij,
_,oom zich zijn ambtskleeding te kunnen aanschaf-
Jan Duitschland den dood van 't verwerpelijke fen, deze op afbetaling moest koopen.
Duitsche militarisme meebrengen, niettemin is Zijn pacifistische gezindheid, zijn afkeer voor
tieze gedachtegang sympathiek. Na de neder- imperialisme toonde hij reeds vroegtijdig; op
landers. Ook wordt verlangd een valuta-to slag
op de spoorwegtarieven. Deze toeslag zal gee»
benadeeling zijn van de buitenlanders, maar ate
leen den ochoudbaren toestand uit den weg rui*
jnen, dat buitenlanders voor een fooi door ge
heel Duitschland kunnen reizen, terwijl voor de
Duitsche onderdanen een spoorreis een onbee
tastbare luxe wordt. Het voorstel werd eenetem*
mig aangenomen.
FRANKRIJK.
De Pransche begrooting.
Parijs, 21 Oct (Havas). In het algemeen
verslag over de begrooting van 1923 verges
lijkt Bokanowski op methodische wijze de la»t
ten van den Franschen belastingbetaler met die
van den Duit^chen. De rapporteur protesteert
nadrukkelijk tegen dezen stand van zaken, dia
niet alleen strijdig is met de billijkheid, maar
ook met de formeele bepalingen van het vre
desverdrag, die zeggen, dat de verplichtingen op
belastinggebied van den Duitschen belastingbo*
taley ten minste even hoog moeten zijn als dia
van den meest belasten geallieerden. Vervol
gens spreekt Bokanowski over het vraagstuk
van het evenwicht Hij herinnert aan het deficit
van bijna 4 milliard en wijs erop, dat Frankrijk
in geen geval iets zal terugkrijgen, behalve wat
het reeds met het herstel heeft uitgegeven en
dat de uitgaven, die nog gedaan moeten worn
den, slechts tennaastebij van Duitschland zulle®
kunnen worden teruggekregen, in geval van ges
strenge uitvoering van de betalingstaten. Da
waarde van de vordering van Frankrijk op
Duitschland op *t ófcgenblik 26 milliard goud*
marken of, volgens de gemiddeld koers van
oogenblik, 78 milliard papieren franks. Het
herstel nu van het bevrijde gebied vereischt nof
ongeveer 55 millioen franks en de tegenwoordi
ge waarde van de te betalen pensioenen te 30
milliard, te zamen dus ongeveer 91 milliard
papieren franks.
Aldus, eindigt de rapporteur, zal FraaWèk,
dat op Duitschland een vordering heeft, waan*
van de huidige waarde 18 milliard frank be
draagt, voor het werk ven het herstel nog ee®
bedrag moeten uitgeven, waarvan do huidige
waarde 91 milliard is.
Onthulling van een monument.
Verdun, 22 Oct. (Havas). De minister va®
oorlog onthulde gisteren in het Bote de Caureo
het monument ter herinnerinmg aan kolonel
Driant. Zeer veel generaals, parlementsleden,
burgerlijke en kerkelijke autoriteiten waren
aanwezig. Ook de koning van Spanje had een
vertegenwoordiger gestuurd.
Verscheidene sprekers voerden het woord,
o.a. MagUNt, Castelnaiv Maurice Barrès, Franc
Marsal en de biaschop van Straatsburg.
Communistisch orgaan opgeheven.
P a r Ij s, 21 Oct. (B. T. A.) Het blad „In
ternational" is vandaag voor het laatst uitge
komen.
Het spoorwegongeluk in den Elzas.
Mühlhausen, 21 Oct. (B. T. A.) Bij
het spoorwegongeluk nabij het station
Rouffach in den Elzas (reeds in onze Zaterdag-
middageditie vermeld) zijn elf personen ge
dood, onder wie zeven soldaten, die met verlof
gingen. Twaalf personen werden gewond, waar
van twee zeer ernstig. Het ongeluk moet wow
ADVERTENTIEPRIJS» Uit Gouda en omstreken (bahooroodplrt de® bsomglnli«)|
1—5 regels L80, elka regel meer 0.25. Van buiten Goudr-'s® da® bezorgkringi
15 regels L55. elke regel meer 0.30. Advertentiën la het Zaterdagnummar Mw
bijslag op den prijs. Llefdadlgheids-advertontiën de helft van dan prtfa.
INGEZONDEN MEDEDEKLINGEN: 1—4 regels ƒ2.06. aika regel meer OAtt Of
de voorpagina 60 booger.
Gewone advertentiën en ingezonden mededeellngen bfl contract tot sear gerodocaaa-
den prijs. Groots letten en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden Ingezonden door tUMchankomrt van Bollede bnaKha—
dolaren, Advertentiebureau! en onze Agenten en moeten daags vóór da plaataiag
aaa het Bureau zijn ingekomen, teneinde va® opname verzekerd te siin. a
gen van den dienst over te gaan. Op verschil
lende lijnen zullen verder de bijwagens verval
len, op andere zal het aantal dagelijksche dien
sten worden verminderd. Ook wordt door een
en ander het ontslag van een niét gering deel
van het personeel onvermijdelijk.
DE VOORGENOMEN AANSLAG OP WIRTH.
Berlijn, 21 Oct (W. B.) Naar do bladen
in verband met het complot tegen den rijkskan-
seüer vernemen, komt de jongeman, die zich bij
«Ie politie aanmeldde, uit Hagen (Westfalen). Hij
zal nog heden door de Berlijnsche politie in ver
hoor worden genomen. Er is reeds vastgesteld,
«lat er twee aanslagen tegen het leven van dr.
Wirth beraamd waren, waarvan één op Zondag
j.1. en de andere heden ten uitvoer zou worden
gebracht. De Oberreichsanwalt is in verband
met een en ander uit Leipzig naar Berlijn vor-
een.
toekende
veus.
„Wat meen je X*
Hij wilde niet begrijpen. Daarna wierp hij de
pas begonnen sigaret in den aschbek en trad
naar buiten op het ronde balcon, waarvan de
vleugeldeur openstond. De takken van een bloei
ende amandelboom rankten om «te breede borst
wering; verbreedden zich en verspreiden zicK
in de rondte, klommen tegen de zullen G9,
vormden een reusachtig prieel, vanwaar X
men onopgemerkt in den tuin kon zien, die fens
der het balcon in een smal voetpad eindigde.
De zonneschijn lag als goud op da groen®
boomensluiers en op het Engelsche grasperk
sprankelden duizenden vonkjes. Twee zuster®
schreden zorgzaam aan de zijde van hun zieka
en een oppasser schoof langzaam een zieken
stoel «löor het breede middenpad. In do Zon-
dagsche stilte hoorde men het knarsen van het
bruine zand onder de wielen en het korte zach
te lachje van een zuster, «kt als de plotseling*
roep van een vogel in de blauwo lucht bleef
hangen. f
Ertzky Zoo iets liefs en warms, om in den arm I
te nemen on over het kopje te streelen, maar i
ja
Hij zweeg. Een sterke ontroering belette hem i
verder te spreken.
't, ,Je was ook goed voor haar, mijn jongen, 1
ik wil je niet te kort doen, maar ik weet het, i
om vooruit te komen h«reft men tegenwoordig
een andere vrouw noodig.
Daarom wil ik het J
je er zoo een zoekt. En ook als Je ze vindt, nu, i
dan kunnen wij twee toch nog «te ouden blijven,
niet Prosit
De oude heer dronk alleen en zonder leder
aan te zien. Het ging hem toch altijd nog weer
aan 't hart, als hij er aan denken moest, dat hij
op een goedM dag niet meer „mijn toon” tegen
Ertzky zou zeggen. Hij had «ten vervl
Slavoniër, zooals hij hem eerst genoemd had,
lief gekregen. Hij kon iets, de' Jongen, en had
om zijn vrouw te sparen al de bhtqrh-den van
een kleinen dorpsdokter «lapper geslikt, maar
of het altijd zoo door zou zijn gegaan Of hij
er tenslotte toch niet dan te gronde zou zijn
gegaan Of het huwelijk Het was goed dat
zijn kind dat niet had beleefd. Het was gced,
dat ze hem niets kon verwijten.
Dokter Graebner veegde met een wij«ten
armzwaai de kruimels van de tafel.
„We zijn heel wnt van ons onderwerp afge
dwaald, nu, me dunkt, we konden over gaan tot
d© kotae?’
„Ik ga naar Kurt," mompelde Susanne.
„Dan kom ik ook boven,” zei Dokter Graeb
ner.
Het liefst had hij haar over hetX Angstige,
bleeke gezichtje gestreken.
Hij voelde de vijandigheid, «Be van zijn vrouw
en zelfs van zijn broer uitging.
„Trek den boog niet te strak aan. longen 1"
gevraagd, haar ergens anders te laten beken- f
delen." V t
„Twaalfhonderd Mark maandelijks pensief
prijs wilde men betalen,” merkte Elise, op eM
onloochenbaar spijtigen toon op. 1'
„Een onberispelijke poging tot omkooping,**
vond dokter Ertzky droogjes. j
„Als u het zoo opvat I” zei Eltee eenlgszhio
beleedigd
Dokter Graebner zette* de flesch, waaruit hij
Juist de glazen gevuld had, heftig op het zilve
ren blad.
^Ja, het is mijn meening, dat aan ons dokto
ren altijd en van alle kanten de meest schaam-
telooze voorstellen worden gedaan."
Susanne leunde ver achterover, haar gezicht,
dat zooeven nog blozend geweest was, was bleek
geworden.
„De vrouwen hebben de gave van onderschei
ding niet," zei dokter Ertzky.
Dokter Graebner vertrok «ten mond tot een
bitteren glimlach. ,JDe vrouw is een wezen zon
der zedelijke begrippen."
Elise Wierp het hoofd ver in den nek en haar
waterblauwe oogen richtten zich met een
nieuwsgierigheid, waar in iets van leerJvennaak
doorschemerde, op haar man. Otto had het dus
ook gemerkt, hoe Susel haar man naliep; hu
ja, natuurlijk. Dat zag toch een kind!
Dokter Möller keek van ter zijde naar
Die zou het niet gemakkelijk hebben met dien
verbitteren muziekmaker. „De vrouwen zijn
eenvoudig praktischer,” zei hij, als bemiddelaar
optredend. Wij hebben immers den tijd niet,
ons op te houden met allo finessen des tevens.
Als mqn vrouw er niet geweest was, dan geloof
ft, dat ik nu «te honoraria uit de eerste Jaren
van mijn praktijk nog niet bij elkaar had ge
haald. Mijn dochter aardde helaas naar mij. Een
lief, goed schepseltje, een braaf vrouwtje, niet.
was heel vergenoegden dronk veel van
uitstekenden wijn, die bij de Graébners
Weeds op tafel kwam.
'„Mooi is het hier, heel mooi, voor een «lag
W acht. Maar hier leven, neen I Wat ik hier
W zoo over ons beroep gehoord heb, ze gunnen
1® het brood in den mond niet.
Ua het is vreeselük moeilijk”, bevestigde
Klise,
De oude heer was een gemoedelijk mensch,
*r riel met hem te praten. Otto Graebner, die
rijn oogen te sparen, van het licht af aat en
Wch in het donker waande, glimlachte bitter.
„Overproductie en concurrentie maken het
mensch op ieder gebied moeilijk, dokter."
ja, maar met onderscheid. U hebt een]
kuliwniddel, «te reclame I Maar wat hebben wij
„Ook de reclame is een zaak geworden en
en«t eerst wat op els men er een vermogen
tegastoken heeft P
^?kter Ertsky werd opmerkzaam.
voorjaar- of winterreizen wn onze wm: Kant, sieraden, pelswerk. Q® dan aaa ze
bpd-doktoren misschien geen recteme?" daarbij nog de bnitalteeit dot aUeo »o_dragon.
Mülter dreigde hem hdiend met «ten -vinger.-
- - o*«K. Jongen, nte te mg dear mee nwent..,,,"
felle wijze veroordeelde hij den oorlog tegen de
Boeren en het had een haartje gescheeld, of het
volk had hem deswege te Birmingham gelyncht;
door zich als politie-agent te verkleeden ont
snapte hij aan de gevaarlijke Verontwaardiging
van ’t publiek. In 1906 werd hij minister van han
del in n liberale regeering, in 1908 kanselier van
de schatkist. In 1909 diende hjj de vermaarde
begrooting in, die „de lasten van den staat zoo
verdoelen moest, dat ook de meest bescheiden
huishouding geen ontbering leed." Het conser
vatieve Hoogerhuis moest echter van deze be
grooting niets hebben en verwierp ze dan ook.
Dit feit was de inleiding tot een feilen strijd
tegen de Engelsche Eerste Kamer; hij wist de
Parliament Act er «loor te krijgen, waarbij de
macht van 't Hoogerhuis menige veer en een
stuk van «ten vleugel mee moest laten. In
1910 was hij in staat den armen van ’t land de
ziekenverzekering te bezorgen.
Wij meenden deze levensbizonderheden den
lezers niet te mogen onthouden, omdat ef uit
blijkt, op welk een schitterende wijze Lloyd
George, dank zij zijn talenten, volhardendheid
en «temocratisch voelen carrière wist te maken.
Hij was soepel, in de oogen der zeer principiee-
ten echter te soepel. Maar deze lenigheid van
geest, deze ontstentenis van 'h voor staatslieden
dikwijls gevaarlijke onplooibaarheid, die de zaken
dikwijls tot in den grond bederft, omdat zij meer
«loet breken dan buigen, heeft voor Engeland
dikwijls heilzame gevolgen gehad. Wij behoe
ven er slechts aan te herinneren, dat Engeland
de laatste jaren «ie schokken heeft te verduren
gehad van verschillende arboidzconflicten, wel
ker ongunstige afloop de vitale belangen van
Engeland op geduchte wijze zou hebben aange
tast. Bij deze sociale botsingen is het telkens
en telkens weer Lloyd George geweest, die door
zijn persoonlijkheid alles ten goede wist te doen
keeren en door zijn politiek van kracht en in
schikkelijkheid tevens de standpunten tot eikan
ker wist te brengen. Zijn rol, dje hij in de nete
ligste der kweotiën, waarvoor ingeland zich de
laatste jaren «ag geptaaar,' Kkt lerocha vraag
stuk, speelde, was schitterend; hij zag in, dat
billijkheid gebood Ierland het dominionschap ta
verleenen maar tevens, door te vermijden, dat
Ierland de onafhankelijkheid zonder meer werd
gegeven, bewaarde hij door diezelfde zijden band
van 't dominionschap de eenheid van het;
rijk. Maar «Jen conservatieven was de
ver-strekkende concessie aan Ierland een
doorn in 't oog. De wrok, die zich toen bij de
conservatieven zette; zal mede er in hooge
mate toe hebben bijgedragen, dat Lloyd
George thans van het politieke tooneel moest
verdwijnen in zijn hoedanigheid van premier. Al-
thans voorloopig, want van een actieven geest
als de zijne, kan niet worden verwacht, dat hij tiokk<
ergens achteraf louter zich zal bepalen tot het 4
schrijven van mémoires. Hij is te strijdbaar, dan
dat hij zich als politicus definitief wenscht uit
geschakeld te zien.
„De last is van mijn schouders af, doch het
zwaard is in mijn hand". Ziedaar een zijner laat
ste pittige uitlatingen.
OVERZICHT.
r; am no longer Prime Minister; I am not in a
Jtion to commit th© Government to any-
Jilng”.
J Dit waren de woorden, die Lloyd George Don-
Bcrdag sprak tot «te mijnwerkers leiders, die met
bem van gedachten wenschten te wisselen. In-
Bcrdaad: op 19 October j.l. is plotseling een
pinde gekomen aan 't premierschap van een
fenn, die een buitengemeen belangrijke rol heeft
tospeeld in het internationale staatkundige le
ken der laatste jaren als hoofd van bet wereld
lijk Groot-Brittannië. Van de „groote vier”
Clemenceau, Wilson, Orlando, Lloyd George
heeft hij het langsj stand gehouden tegen den
dfsiag «Ier wisselende publieke opinie en de
temationale stroomingen; doch Donderdag j.l.
eindelijk ook de sterke Britsche duedalf over-
oeld en los-gespoeld.
- Men heeft hem dictator genoemd en in de
pally News van Donderdag j.l. zien wij hem
Zelfs afgebeeld als „The Kaiser of Downing-
èt.eet". Dit kenmerkt zijn positie als machtheb
ber en als macht-begeerige. In de kritiek, die
0e caricatuur bevat, schuilt inderdaad een kern
J-un waarheid. Na Kitchener’s dood minister van
Èorlog geworden in 1916 en na in 1917 het pre-
m-erschap te hebben aanvaard in een coalitie-
m ni»terie in laatstgenoemd jaar bracht hij
p.l. Aoquith ten val stuurde hij het er me(
jfnan en macht op aan de eens veroverde posi-
he te behouden. Van huis uit pacifist, vredelie
vend in hart en nieren, wist hij de sympathieën
te winnen van breede lagen der Britsche bevol
king, die hem beschouwden als de heilige Joris,
Ine definitief de draak van 't Duitsche milita-
me wilde «teoden. Z<x> is het dan ook te ver-
iren, dat de pacifist Lloyd George ronduit het
itpche vredesaanbod van de hand wees. Den
uisischen militairen geest wild» hij gedwee en
m maken door «ten oorlog te voeren tot het
Here einde, tot de vernietiging-voorgoed
óan Duitschland: de staat-wording van het vre-
Be-verstoren«ie militarisme. In felle redevoerin
gen ging hij tegen dit militarisme te keer en zijn
fevoering van «ten algemeenen «lienstplicht was
Óen bewijs te meer ervoor, dat hij van zins was
fret alle ter beschikking staande middelen
p. a. ook rantsoeneering der Britsche levensmid-
Helen met Duitschland op afdoende wijze af
te rekenen. Al zijn energie was gericht op het
klein krijgen van het gevreesde en gehate
Duitschland en de geallieerden, wanneer zij de
plicht der «lankbaarheid niet verzaken en billijk
Wijven, zullen moeten erkennen, dat voor een
goéd deel medexle eer aan Lloyd George toe
komt de bondgenootelijke zaak te hebben ge-
led tot op het moment, dat Amerika’s deelne
ming aan «ten wereldoorlog Duitschlands lot be-
pegelde en het Reich maakte tot een over
wonnene.
Te Versailles heeft hij het echter, waar het
Voor hem erop aankwam zijn pacifistische
|Weeën voor heel de wereld in praktijk te bren-
en, niet kunnen bolwerken tegen de machten,
ie tegen hem ageerden. Moge zijn opvatting
oor sommigen als naïef worden beschouwd,
Hls zoude automatisch de algeheele nederlaag
Jan Duitschland den dood van 't verwerpelijke
fluisterde Dokter Graebner zijn broer toe, toen
ze later in diepe clubfauteuils in een.hoek van
zijn kamer zaten, de be<itende de sigaren en
sigaretten ronddiend» en Elise zich met Dn'
Möller en Dr. Ertzky druk onderhield over een
kleinen badplaats, om uit te vinden, in hoeven*
re een reclame voor het Graebner sanatorium
daar aan te bevelen zou zijn.
Otto Graebner beet op zijn Juist opgestoken
Je niet kwalijk nemen, als sigaret, zijn grauw gezicht met de scherp ges
~-'v teekende en nu ingevallen trekken trilde nara
Het Rathenau-proceo.
Naar «le Neue Berliner Mittagzeitung uit Leip
zig verneemt, bevatten de bonbons, die den be
klaagden Günther en Wameck» gezonden wer
den, zoo’n groote dosis vergift, dat zij den dood
van allen, die daarvan gebruikt zouden hebben,
hadden kunnen veroorzaken.
Maatregelen tegen de vreemttelingan.
Berlijn, 21 Oct. (W. B.) In den Rijksdag
u heéjt het centrum een voorstel ingediend, waar-
10 op hi van de rijksregeering wordt geeischt, dat zij
een wetsontwerp indient, volgens hetwelk krach
tige maatregelen worden genomen tegen de
overstrooming en den uitverkoop door buitens*
„Neen, pnpa, u niet, maar u is toch ook eigen
lijk geen echte bad-dokter. U bent toch heele-
maal een kwakzalver geworden, „u raadt er maar
naar.”
Dokter Möller vouwde zijn vaste kleine han
den over het ronde buikje en knipoogde verge
noegd de tafel rond.
„In mijn tijd, met mijn twee of drie huismid
deltjes, het elyspardon, de rabarber en de
bismuth, zijn evenveel menschen gezond gewor
den en gestorven als nu. De chirurgie, had af!
die heeft vorderingen gemaakt, daarin bent u
ons de baas, en misschien nog in «ie reinheid!
Maar anders in het huis van den chirurg mag
men het immers zeggen, anders is er veel, hoe
zal ik het zeggen, veel nonsens bij.”
„Dat mopht u ons echter niet «eggen» Dok
ter! Wij menschen verwachten alles van u!"
Dokter Möller klopte Susanne met een vader
lijken glimlach op de schouder.
„Ik ben een oude ezel, voor uw aardige
oortjes was dat alles niet bestemdMaar ziet
o, tot zulk een ouden* dorpsdokter moesten
zulke knappe vrouwtjes zich heelemaal niet
wenden, zulk een omgang moet geleerd worden!
En al de kleine pijntjes, die ze hebben, «tef te
een wetenschap op zich zelf!”
Dokter Graebner uitte een korten lach.
„Dat kunt u bij mij in het sanatorium goed
leeren, als u wilt, collega. Collega Baumann te
daarvoor specialist. De vorige week hebben »e
me een zoogenaamde dame willen brengen, die,
zooals ze zeiden leed aan kleptomante. Dat
«eggen, ze stal, wat haar bijzonder aan
stond, en dit wa» slechts wat schandalig duur
Kant, sieraden, pelswerk. Bn dan had ze
Hoe <Ho ziekte heet, dear ben ft nof nfa ach
ter gekomen! Ia oft gevat neb ft do boeren
40
to,