iKwouaq
FEUILLETON.
in VoonJiel
31 - Gouds
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR (iOODA EN OMSTREKEN
bergambacht, berkenwoude, bodegraven, boskoop, gouderak. haastrecht, moordrecht, moercapeixe, nieuwer.
KERK d. Um OUDERKERK a. <L U„ OUDEWATER, REEUWUK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, W ADDIN XV EEN, ZEVENHUIZEN, enz.
VSMIC
dzeep
kst bederfwerends
jpen en frlescha
igrootite reiniging»-
der bestaande tand
en Is bovendien
•ld uit grondstoffen,
[latuur der tanden
laten an loch alle
ides on retdeelen
Vrijdag 27 October 1922.
61* Jaargang
3
BUITENLAND.
In den Maalstroom
I'
5
itu
6—IS
1-11
1 en IfwreotM
Ititói
unpomen ta
A. BOOS, J i
BEKKEtWüDto^
15069
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon-en Feestdagen
richten.
i-Vereeniging M
J OMSTREKEN.’
5 Oct 1922.
h zoete belief^
BELG1E.
nu 5
1.7
U
5]
(Wordt vervolgd)
l
l
>nd van 27 Oct;
id uit N. richt!
nig- of geen nee
t Zuiden, Iets za
voor
)ERSJ
itM C
1840 te Deerlijk
toor eerstdaags
1022.
anderd, alleen tarwg
U
1-
1-
0.7
ar
04
Roman van
OLGA WOHLBRüCK.
Geautoriseerde vertaling van Mevrouw
Wesselink—van Rossum.
een, tweedrienu,
uitNu het verband,
dat hij niet
aeroarloht.
len morgen van»
Seydisfjord, laagsfa
GE, DOOR
SRTENTIËN
IN MEER.
I BLADEN
'EN WOR-
JE PLAATST
E GEVEN -
AFSCHRIFT
OI.DOENDi
ÖE EN
CORRECTE
JERING -
lAKBOUGD.
De mannen van karakter 'zijn het geweten I
der naaf schappij.
ie zich niet op den rijwegf
Uwiderd schreden van de
2, alles per 100 K.G<
22.
5 partijen, handel ma«
2e kwal, 51-531
f 61ƒ52—58.
irkens red. aaiwoen
>er half K.G.mager#
indel matig 45—5QJ
biggen, groote aan*
—25 per week.
i 14.50.
aBONNEMKNTSPRUSi per kwartaal ƒ125, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt*
Franco per post per kwartaal ƒ5.15, met Zondagsblad f3M.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureant MARKT M, GOUDA;
bjj onze agenten en loopers, den boekhandel en da postkantoren.
Onze bureaux ztfn dagelijks geopend van 9—4 aura Adminlstratta TeL Int. 52:
Redactie TeL 545.
voor: medicijnen
burgerlijke genie te Brugge, de
in Limburg De massa van het
om de
(iOUISt ll i: COURANT.
Het viel Susanne riet op. dat ze Baumann
met „jij” aansprak. Ze zag en hoorde verder
niets.
„Ik moet naar bins mijn man wacht”.
Ze gunde zioh nauwelijks tijd, het kind een
kus te gevenze, moest naar beneden op
straat,.. ze wilde daar wechten, wachten,
tot Hans kwam. Ze draaide zich om in de ka
mer, één-, tweemaalOch ja, het was waar
ookhoed en mantel waren beneden.
Adieu dokter zuster
Met beide handel hield zuster Friederike zich
aan de stijlen van het bed vast en haar mond
opende en sloot zich als in een kramp, zonder
dat een geluid ovei haar lippen kwam. Dokter
Baumann, met een gezicht zoo rood als koper,
stak juist met een veiligheidspeld het verband
vasi.
„Goeden dag, Mevrouw!”
In zijn stem lag een harde, toornige opwin
ding. Hij keek niet om. Buiten was het bijna
licht. Susanne sloop dicht langs den muur om
niet bij toeval door haar schoonzuster ontdekt
te worden. Zij had haar niet goeden dag gezegd.
Als gejaagd had ze hoed en mantel van den
kapstok getrokken en was naar buiten geloopan.
In de Bismarckstraat suisden de auto’s met
dagjesmenschen uit het Grünewald naar de
stad, boven op de electrische tram zag men
kinderen met bloeiende takken in de armen,
binnen zaten vrouwen met theater capuchons en
avondmantels, fietsers belden en kronkelden
in lange rijen langs de trottoirs, groene takken
od de tuurstangen, het teeken van hun vereeru-
Jng op de pet. Slechts een enkele auto kwam
van den tegenovergestelden kant om een van de
straten van een aangrenzend vülaparit in de
rijden.
Susanne v
Dokter Graebner had er opgestaan, dat een
erkende autoriteit op het gebied van ruwgemerg-
ziekten mee in consult genomen werd. Ook Dok
ter Ertzky, die gelegenheid had gehad, den heer
van Glidiën gedurende eenige jaren gade te
slaan en te behandelen, was aanwezig.
„Zonder het tweemaal operatief ingrijpen van
collega Graebner, hetgeen hij indertijd doorzet
te tegen de meening der dokters in, die den pa
tiënt met mij behandelden, en die ‘verhinderde,
dat kankerachtige gezwellen zich verbreidden,
zou de patiënt reeds lang opgeschreven geweest
zijn,” zei dokter Ertzky.
De beroemde Professor schudde Graebner de
hand.
„Ik ken de geschiedenis. Ik heb uw moed toen
bewonderd. Toch vónd ik het een bedenkelijk
geval.”
Hugo Verriest van de laatste heilige sacramenten
voorzien.
De gezondheidstoestand vnn pastoor Hugo
Verriest, zoo schrijft de Brusselsche „Stnn»
daard", heeft gisteren plotseling een zoo *rn»
stige wending genomen, dat de zieke in den loop
van den middag van de laatste H. Sacramen'en
moest worden voorzien.
Pustooi Verriest weigert welk geneesmiddel
dan ook in te nemen, zeggende j „Ik weet Iwst,
wat ik doen of laten moet". Op 26 November
gebot en, moest de grijze pas-
82 jnar oud worden.
idem Dl 3K-5
lem II 6^—7; pjp.
I 7-10; idem ffl
idem II 5—6; Ho
ignezoet 7-0Snj
Jloemée 7&‘-8; L
ten 7—8; Hooilaars
-10; Beurré Clairgei
18Wilde Giezeman
Louwtjesperen 7—8,
U bezieperen 9—18 J
>eer 8%—9; St. Gen
1 5738 Winterjarf
m 17^-30; Soldattj
depeer 5%—7pons#
14—15; Vendeurpeed
»/4—4 witte kozijnetl
per 100 stuksbote|
Zijn opvattingen ten aanzien van den Volken
bond waren nooit veranderd. Hij was ervoor, dat
elke redelijke concessie werd gedaan om de
Ver. St er toe te bewegen zich met dit groote
mtllrtc» .Bromic”
al verkocht In fraaie
i doosje» i f 0.50.
w dett annontt
vut Uw «aam n
U ontvangt gratii
o ren protfdootjt
voor to dagen.
5MA, Den Haag
der .Bromic”
Graebner onderdrukte een scherp antwoord.
Hij wist, dnf men hem qreag voonrtelde als ren
man, die „proeven” nam. Was tenslotte niet
alles „proef,” wat voor het eerst gewaagd werd?
De dienst te velde in den oorlog bood voo» dea
len, die hij niet» had. Daar, waar de individu
nauwlijks nog waarde bezat, was het licht, mi*«
lukkingen te verhelen I
„Toch volgen we, collega,” ging de professor
voort, „uw werkzaamheid met belangsteling, en
uw laatste voordracht in de chirurgische vereent»
ging deed ons spijt gevoelen, dat u niet als do
cent wenscht op te treden."
Het was de eerste lof uit het andere kamp.
Een vluchtige glimlach verhelderde Graebnem
gezicht.
„Mijn kliniek staat voor iedereen open, die
zien wil, hoe ik werk."
Altijd werd hij koppig; als hij voelde, dat men
tegemoetkoming van hem verwachtte.
„Ja, laten we nu tot onzen patiënt ©vergaan"
zei de professor, een beetje bekoeld.
De bespreking was kort. Op acute rugge»
mergsontsteking samengaande met kankerachH»
ge symptomen veroorzaakt door een val van
het paard was, zoonls Graebner voorzien had,
een langzaam verergerende niggemergsvertanp
ming gevolgd, die zou eindigen met geheele ver
lamming en die den dood van den patiënt in
twee, drie, misschien ook in vijf of zes jaar ten
gevolge moest hebben. In hoe verre de Kersen
zenuwen er in betrokken waren, was nu nog niet
te overzien. De patiënt had een taaien levenswil»
die was de beste helper van den arts.
d. v«rL pnC
i
1
1
2
2
5
lasso D.
T.H. put. t*
S-I
7-4
10—s
4-3
een behoorlijke fooi. Dus hier hebt u der lig
Mnrk maar verlies ze maar niet
Ze knikte, lachte, mompelde wat.
Hij luisterde er niet meer naarmaar schoof
haar in de auto. Zij echter draaide haar hoofd
telkens om, wuifde met de hand, lachte in de
grijze avondlucht, tot hij zich omleerde en met
zijn lange ooievnarsbeenen bedaard naar huis
wandelde. Toen ze in vliegende haast de huis
deur opende en, nog steeds met hef gelukkige
lachje op het gezicht, in de eetkamer kwam, was
de tafel al gedekt en Otto Graebner stopte bij
het schemerige licht van den vallenden avond
kleine Liesje haar avondpap in den mond.
„Je hadt toch wel kunnen zorgen, dat je geen
auto noodifc gehad hadt Susel,” zei hij.
De toon was niet onvriendelijk. Maar de woor
den doofden voor een oogenblik de heele plot
selinge vreugde uit, die haar innerlijk als een
stralende zon had verlicht.
doel te verbinden, wanneer het kon worden be
reikt Want zoolang niet alle landen van Europa
en de Vereenigde Staten lid van den bond wa
ren, werd de Volkenbond lamgeslagen. De sa
menwerking met de Ver. St moest één der
voornaamste doeleinden van elke Engelsche re-
geering zijn.
Op het gebied der binnenlandsche politiek
moest het voornaamste doel noodzakelijkerwijze
zijn alles te doen om den handel te verbeteren
en het bedrijf te bevorderen.
Naar aanleiding van de houding zijner aan
hangers betoogde hij, dat de arbeiderspartij hun
onverbiddelijk den oorlog had verklaard. Uit
zelfverdediging moest men daarom strijden en
zich tegen den stormloop der socialistische
partij in Engeland verzetten.
De onafhankelijke liberalen hadden hun even
eens den oorlog verklaard en zij wilden zich
noch met hen vereenigen noch met hen sa-
menwetken. Men kon zijn gezelschap vond
Lloyd George niet aan menschen opdringen,
die niets van je wilden weten. De onafhankelijke
iberalen hadden de beslissing genomen. Het
was krankzinnig, maar het was hun fout.
Zeer belangrijk was de kwestie van de hou
ding tegenover de conservatieven. Hij was steeds
opgekomen voor de nationale eenheid en het
stond hem tegen deze te verbreken. Wanneer
uiterst conservatieve candidaten werden gesteld
om de coalitie-liberalen aan te vallen, dan zou
er voor dezen niets anders o verblijven dan den
strijd te aanvaarden. De verantwoordelijkheid
sou bij de conservatieven liggen. De coalitie-
iberalen zouden stellig hun strijd niet tot hun
ïigen zetels beperken. Hij zeide dit niet om te
provoceeren, maar na rijp overleg. Zijn aanhan
gers wilden slechts een partij of een groep of
een vereeniging van mannen van dezelfde op
vatting, die in het komende parlement ervoor
zouden waken, dat de nationale belangen geen
schade leden tengevolge van revolutionaire
methodes aan den eenen of reactionaire maat-
irerrelen aan den anderen kant.
Wanneer de arbeiderspartij een meerderheid
kreeg, wist hij, dat Clynes, Henderson en Tho
mas geen revolutionairen waren. Hij had dit
nooit beweerd en daar lag ook niet het gevaar.
Het gevaar was, dat zeer vastbesloten personen
k-chter hen stonden. Hetzelfde gevaar bestond
aan de tegenovergestelde zijde. Hij wilde Bonar
Law geen reactionair noemen. Er bekleedden
echter twee of drie persoonlijkheden vooraan
staande posities, die hij niet anders dan reac
tionairen kon noemen. Zij hadden fanatieke aan
hangers. Partijen waren heel dikwijls als een
seusachtige visch, waarvan de kracht in zijn
staart zat. Deze staart was sterk genoeg om een
boot om te slaan en zou een lek in het oude
schip van staat kunnen slaan, walmeer men niet
oppaste. Lord Curzon verklaarde, dat er gee-
nerlei reactionair gevaar bestond. Curzon bezat
zeer groote bekwaamheden, maar hij had hem
nooit als een bolwerk tegen de reactie be
schouwd. Men moest daarom, niet om te hin
deren, maar om te helpen, een voldoend krach
tige groep in ’t Lagerhuis hebben, die het
iedere regeering onmogelijk zou maken Enge
land naar uiterst-rechts of uiterst-links te drij
ven, een partij, die den middenweg der veilig
heid ging, tot Engeland er weer boven op was
ADVERTKNTIKPRIJ8» Uit Gouds en omstreken (behoorende tot d— bMarytrrtnftH
1—5 regels 1.80, elke regel meer 0.26. Van buiten Gouda «n den bmrakring»
1—5 regels ƒ1.55, elke regel meer ƒ0.30. Advprtentiën in het ZaterdHgi>ummar 20
bijslag op den prijs. Llefdadlgheids-advertontiën de helft van den prjja
INGEZONDEN MEDEDEELINGENt 1—4 regels ƒ2.05, elke regal maar fOML Of
de voorpagina 50 hooger.
Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen b(J contract tot zeer rererfureer.
den prijs. .Groots lettors en randen «rordan berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden Ingezonden door tusachenkomet *an ■oliede boekbaa-
del aren, Advertentiebureaus en onze Agenten en moeten daag* *66r da plaatsing
het Bureau zijn ingekomen, teneinde van opnam* verzekerd to süw
1
<-8 l.|
1 1 08
- 4-» M
auto kwam, dan....
een auto stil. Door haar ge-
kijken had ze hen in ’t geheel niet ge-
De beenen ver uiteen, beide handen in de
op het hoofd, la-
I Hans Graebner
sciie bannen geïnd. Het beloopt doneerden mil-
lioenen marken, wnar de coupons in Engelsche
ponden zijn genoteerd. Schulze, die zeer bekend
is in kringen van speculanten alhier, is gearres
teerd. Hij beweert, dat hij coupons vnn een
Zwitsersche bank heeft gekregen.
Roovers aan ’t werk.
Berlijn, 26 Oct. (W. B.) Heden werd op
het Kurfürstendamm een Russisch kolonel met
een dame door 6 mannen overvallen. De kolonel
werd gewond, terwijl van zijn dame de horlogc-
armband en de bontmantel werden geroofd.
VERVLAAMSCHING DER
GENTSCHE HOOGESCHOOL
Voortzetting der Kamerdebatten.
De Tel.-correspondent meldt d.d. 25 Oct. uit
Brussel:
De Kamer heeft heden de debatten over de
Vlaamsche hoogeschool voortgezet. De Katho
lieke afgevaardigde Van Isacker steunde het
voorstel van Van Cauwelaert tot vervlaamsching
van de Gentse he hoogeschool. Hij wees er op,
dat blijkens de jongste volkstelling slechts 20
pct. van de inwoners van Vlaanderen Fransch
kent, terwijl slechts 4 pct. die taal gewoonlijk
spreekt. Vlaanderen is dus bijna even weinig
tweetalig ah Wallonië zeide deze afgevaar
digde waar 11 pct. van de bevolking
Vlaamsch kent. Daarbij moet men bedenken, dat
het Fransch vooral na 1830 aan de Vlamingen
werd opgedrongen, hetgeen nooit het geval is
geweest met het Vlaamsch in Wallonië. Daarom
was spreker van oordeel, dat de kidne minder
heid van Vlamingen die Fransch spreekt, niet
het recht heeft, zich tegen de vervlaamsching
van de universiteit van Gent te verzetten.
Daarop nam de socialistische oud-minister
Vandervelde het woord, die zich eveneens voor
een vervlaamsching van de Gentsche hooge
school uitsprak.
Hij zeide o. m. dat zij, die hem wegens zijn
houding in deze kwestie pro-Duitsch en een
separatist noemen, moeten bedenken, dat de
helft van de Kamer en spoedig misschien wel
de meerderheid zijn opvatting deelt. Hij zeide
daarop, dat hij zich bij de tegenstanders van de
vervlaamsching van do Gentsche hoogeschool
zou aansluiten, indien hem zou blijken, dat daar
van een achteruitgang van de Fransche cultuur
het gevolg zou zijn. Spreker was echter van
meening, dat de Vlaamsche beweging zich met
liefde voor de Fransche cultuur laat vereenigen.
In alle geval zal het noodig zijn, dat 8e Vla
mingen in staat worden gesteld, naast hun eigen
taal uitstekend Fransch te leeren. Spreker ein
digde met te zeggen, dat er geen reden is om
aan te nemen, dat de vervlaamsching van de
Gentsche hoogeschool de eenheid van het land
in gevaar zou brengen. Onze nationale eenheid
-l verklaarde hij is hechter dan menigeen
denkt. Walen en Vlamingen worden door sterke
economische banden bijeengehouden. Bovendien
heeft de ooi log ons geleerd, wat een vaderland
is en ik ben er van overtuigd, dat als de kwestie
zal zijn opgelost, die banden nog even sterk zul
len blijven. Daarom dring ik er bij de Waal-
sche socialisten op aan te bedenken, dat zij in
deze kwestie als scheidsrechter hebben op te
treden tusschen de Vlaamsche voor- en tegen
standers van de vervlaamsching van de hooge
school te Gent en dnt de Vlamingen, 4ie zich
daartegen verzetten, allen behooren tot d* hoo-
44
\»Zoo, manneke,
je wel Alles er
lusterheel losjes, alleen maar dat hij niet
«iet de vingertjes aan den naad peutert.
De beweeghike dokter wipte van het bed,
hok zijn das recht, sloeg zich met de volle, wit
te hend op het ronde buikje.
r,Wie vandaag _'n Frankrijk op den grooten
favoriet, op Pyrrhus gezet heeft, die is er leelijk
«igelobpen 1 O wee. o, wee 1”
Het knipte met de vingers, krabde zich met
leedwezen echter het oor
W&ier Friederike wikkelde werkluigelijk hia.
•erba^drol af.
f wA«, niet zoo stijf!” riep de klems.
Ze richtte zich plotseling op, haar troote,
nonkergiijze onder de dichte wenkbrauwen gle-
»en langs de muren, haar armen gingen om
hoog en weer naar beneden als de zwarte vleu-
<e« van een getroffen vogel
ousanne stond nog altijd bij den stoel, niet in
;«taat, om zich te bewegenslechts haar bloed
At op en neer' onder de leere huid.
Pyrrhus „af" wasdandan was er
dan was haar paard misschien dan
Zuster Friederike mompelde: ^Verbind je
ik kan niet”.
■ge geestelijkheid of het groot-kapitalisj. onu
dat de vervlaamsching een democratisch belang
fa.
Tan slotte sprak nog de Katholieke af ge vaar»
digde' Segers, die zich vroeger tegen de ver*
vlaamsching vnn de Gentsche hoogeschool ha/
verzet, doch thans verklaarde, ten gunste van
een vervlaamsching tt» sullen stemmen, mits aan
de Gentsche hoogeschool een aantal facultatieve
leergangen in de Fransche taal gehandhaafd
zullen blijven.
Biussel, 26 Oct. De Kamer heeft <!e
gedachtenwisseling betreffende de universlteit
te Gent voortgezet. De minister van staat. Paul
Sogers (kath.), vervolgt zijn redevoering. In elk
goval, zeide hij, moeten wij een oplossing vin»
den, die op de vrijheid berust, wil tij kaknee»
rend werken en vaderlandslievend tij n. Hij be
strijdt de waarde van het voorstel-van Cnuwe»
Inert, omdat dit een absoluut karakter draagt
en daarom tal van bezwaren meebrengt. Het
eet sta bot waar is wel, dat het geen meerder
heid in de Kamer zal vinden. Het tweede be
zwaar is, dat de Fiansche college», die men als
overgangsmaatregel wil geven, onvoldoende zul
len zijn mn den studenten voldoende kennis van
Fransch bij te brengen. Het derde en grootsto
bezwaar fa, dat het schoonschip maakt met <1*
polytechnische scholen, waarvan de colleges
door vele Waahche en buitenlandsche studenten
gfrvolgd weiden. Laat ons, betoogde deze sprd»
ker, geen tot het uiterste gaande beslissing ne
men, die het land zal verdeelen. Onze uitspraak
zal vèr strekkende gevolgen hebben. Spr. herin*
nert aan don raad, dien Godefroid Kurth in zijn
testament gegeven heeft: „eerst Belgen”. Laat
ons luisteren naar de «tem van den grooten
burger, laat ons eindigen met ons- getwist cn
België tot een geheel maken, één cn ondeelbaar»
Mr. Marek (Vlaamsch christ.-dem.) he*ft vóór
de vervlaamsching gesproken, terwijl de libe
rale afgevaardigde Amelot beipogd heeft, dat
de Fransche umversiteit te Gent gehandhaafd
moet word?n. Hij stelt een verdeeting van ch>
academische faculteiten
.Antwerpen,
mijn-school in Limburg De massa
Vlaamsche volk, zegt hij, maalt niet
efachen van enkele volksmenners.
Het liberale Kamerlid Boedt: Men wil den
geestelijken dood van het Vlanmsche volk. Maai
wij zullen het tot leven wekken door de ver
vlaamsching van de universiteit Ie Gent. Vlaan
deren fa niet tweetalig.
Ook de afgevaardigde Rombouts (kath.) ver
dedigt de vervlaamsching.
De volgende week wordt het debat voortgo-
z<M. (N. R. Ct.)
groote sanatoriumpoort, en staarde met klop
pend hart elke naderende auto tegemoet.
Als Hans te voet kwam, dan was alles verlo
ren. Afa hij per
En Juist hield
spannen
zien.
broekzakken, de pet achter
«hend en zegevierend stond
voor haar.
„Nu, Tante Stad, wat zegt u er van? We
hebben 't goed gemaakttweehonderdtwin-
tig voor tien geelt de knol.... tweehonderd-
twintig voor tien I Ik heb het al voor u tritge-
rekendzeshonderd en zestig Mark komen u
toe Dat fa wat, hè Nou, nou T
Bijna was ze omgevallen, op het laatste oogen
blik hield hif haar nog met zijn harde jongens
vuisten bij haar arm vast. Ze lachte, de tranen
rolden haar langs de wangen, ze trolf zijn hoofd
naar zich toe, maar hij rukte zich geërgerd los.
Die vrouwen konden ook heelemaal niets ver
dragen, noch leed, noch vreugde Vreeselijk
was dat met hen!
Ze tastte naar zijn hand.
„Lieve goeie Hans mijn goeie jon
gen ik ben toch zoo gelukkig God wat
ben ik gelukkig!”
Tegelijkertijd dacht ze er aan, dnt haar man
op haar wachtte.
wïk zou nog zoo graag met je willen praten,
maar ik moet naar huis.
Hij was er niets op gesteld, nog langer mét
zjjn opgewonden tante op straat te staan.
^?ijd dan maar dadelijk met mijn auto naar
huis. Hier hebt u geld. Ik heb mij door Percy
Well een voorschot laten geven
Tot hier fa het, drie -en-twintig Mark. En dan
tot uw huis geeft u den chauffeur ook
Verhoogd doktorenhonorarium.
Wolff meldt, dat de vereeniging van doktoren
te Berlijn besloten heeft het honorarium voor
particuliere bezoekers te verhoogen. Deze ver-
hooging zal geschieden volgens de duurte-in-
dex. Daar die voor September 113.75 bedraagt,
zal een bezoek op het spreekuur 226—565 M.
en thuis 339—1130 M. kosten.
Zwendel.
Berlijn, 26 Oc-t. (WB.) Een gioote
zwendel met vervalschte coupons is ontdekt
door de opmerkzaamheid van een jonge Ber-
lijnsche bankbediende. Een bankier te Hannover
Schulze genaamd, had valsche coupons van de
414 loening van Buenos-Ayres bij de Berlijn-
OVERZICHT.
Lloyd Georges heengaan als premier, gelijk
al eens eerder opmerkten, beteekent niet het
hinde zijner activiteit. Integendeel: hij blijft zich
■goeien blijkens eene rede, die hij hield op de
'bijeenkomst van de vroegere coalitieliberalen,
Hu de verkiezings-campagne in Engeland is in-
yezet en ale partijen zich aandienen als redders
van 't Engelsche volk, heeft het stellig zin
kennis te maken met hetgeen een persoonlijk
heid als Lloyd George had te betoogen.
De Engelsche politiek, zeide hij, moet vrede-
Ifevend zijn, doch niet bangelijk. Groot-Brit-
*nnie had een missie te vervullen en tegen
fiwijkmgen van deze politiek zou hij zich ver
betten. Hij had aan tal van internationale confe
renties deelgenomen, maar nooit persoonlijke
geschTen gehad met welken minister van welk
land ook. Doch desniettegenstaande had hij
proot- Brittannië nooit te kort gedaan. Hij zou
>oor niemand opkomen, die zulks deed,
f Hij gaf zijn volgelingen den raad geen wraak
|e oefenen wegens vroeger onrecht. Men moest
wchtuit in de toekomst kijken en zien, welke
loensten men het land kon bewijzen. Bovenal I
Inocht men, welke regeering ook aan 't bewind
Was, geenszins uit partijoverwegingen oppositie
voeren. Voor iedere regeering moest fair play
bestaan, wat ook de uitslag der verkiezingen
mocht zijn.
Engeland en Europa bevonden zich nog in
groote moeilijkheden. Daarom mocht er niet
jrorden getwist, menr moest er worden gehol
pen. Men moest een vredespolitiek steunen, die
Be eenige weg was, die leidde naar de welvaart,
Beeenige weg om het herstel der wereld te ver
krijgen. Voor de trnditicneele politiek van’
Broot-Brittannië moest worden opgekomen en
men moest met de beste krachten samenwerken
met alle geallieerden. Daarom behoefde nog
kief de groote iBritsche polftiek te worden op-
Ijegeven en hoefde men zich niet aan den wagen
Rn een of ander land te laten binden. Wan
eer in de kwestie der zeeëno-len Er.zcland zijn
ictie en zijn politiek volkomen aan die van zijn
||eallieerden zou hebben aangepast, zou de vrij
heid der zeeëngten verloren zijn gegnan. Wat de
|cha'’eioosstelHng betrof moest men niet pro-
beeren Duitschland betalir^en op te leggen, die
gijn prestatievermogen te boven gingen. Maar
Wat Duitschland kon betalen, moert het be
telen. Wanneer men, om de betalingen aan te
gassen aan Duitschland*» prestatievermogen, de
^orderingen moest matigen, dan wilde hij op dit
btuk van zaken verklaren daar volkomen vóór te
tijn; maar het mocht niet uitsluitend ten koste
>an Groot-Brittannië gaffn. Hij kwam niet pp
Hoor een politiek, die zpu zeggen: „Engeland
moet Amerika al zijn schulden betalen, maar
het mag niets van Duitschland, Frankrijk of een
onder innen; integendeel: het moet van al zijn
èischen afzien." De Engelscheri waren zwaar be
last en hadden groote offers in den oorlog ge
tracht. De goddelijke boodschap luidde: „Heb
«w naaste lief als u zelf", maar niet „meer dan
zelf.”
Lloyd George was voor de hernieuwing van
het pact met Rusland, dat binnen twee maanden
«fliep en ervoor, dat het zou leiden tot een
«Igemtenen vrede, waarbij geheel Europa was
fabegrépen.
DE SCHADELOOSSTELLING.
De leveringen in natura.
Parijs, 2 6 Oct. (B. T. A) De Lubersac
heeft van den vertegenwoordiger in Duitschland
van de algemeene coöperatieve confederatie
voor het herstel in het’ verwoeste gebied een te
legram ontvangen met de mededeeling, dat de
chef van den persdienst van het Duitsche mi
nisterie va buitenlandsche zaken officieel te
genspreekt, dat de rijkskanselier verklaard zou
hebben, dat het wegens de dali> g van de mark
onmogelijk is de contracten qit te voeren be
treffende de leveringen i natura.
Een artikel van de Germania.
B e r 1 ij n, 26 Oct. (W. B.) Ter bestrijding
van tal van verkeerde uitleggingen van de ver
vul lingspo’itiek van Wirth herinnert de Ger
mania er aan, dat de rijksk«n«eller op 10 Mei
1921 verklaard heeft, dat het geen zin had ja
ie zeggen, als men niet den ernstigen wil had
het uiterste te presteeren om aan de opgelegde
lasten te voldoen. Het blad voegt er aan toe, dat
Duitschland sindsdien zich ontzaglijk heeft inge
spannen om de vroegere tegenstanders te over
tuigen van den goeden wil. Deze inspanning
was in de geschiedenis ongehoord en was ge
daan met het einddoel voor oogen om een at
mosfeer te scheppen, waarin men niet meer het
onmogelijke van ons zou efachen.
De Germania verklaart, dat bet inzicht overal
baanbreekt, dat men met politieke bedreigingen
niet verder komt. Aon beide zijden streeft men
er thans naar de werkelijke grens van het pre*-
tntievermaffon DultsahtaiM vast te stellen
Het betreft geen vervulling tot eiken prijs, maai
een vervulling tot de grens van het mogelijke.
Als de rijkskanselier thans den dag gekomen
acht om te verklaren, dat Duitschland geen ver
plichtingen meer op zich tan nemen zonder aan
zijn economisch en politiek bestaan ernstig na
deel toe te brengen, dan heeft Duitschland de
hooge cijfers van het tot dusver gepresteerde
op zijn crediet en is de tijd gekomen om de
balans op te maken. De commissie van herstel
zal in de volgende dagen het slothoofdstuk van
de politiek d»r vervulling hebben te schrijven.
Misschien zal zij den toestand rechtvaardiger en
opener beschouwen als vele bladen thans nog
doen.
gekomen. Lloyd George wa»,bereid elk mi
nisterie te steunen, dat de landsbelangen diende.
De Pall Mall Gazette en Globe beschouwen
den slotzin van Lloyd George’s, rede als een
bewijs voor zijn bedoeling oih een centrums-
groep of -partij to vormen.
fl
6
4
2
8
8
